Nowa Wieś

Taryfa Podymnego 1775 r. (?)

Nowa wieś, wieś, woj. łęczyckie, powiat łęczycki, własność szlachecka, 5 dymów.

Taryfa Podymnego 1775 r. (?)

Nowa wieś ditto, wieś, woj. łęczyckie, powiat łęczycki, własność szlachecka, 12 dymów.

Czajkowski 1783-84 r.

Nowa Wies, parafia tur, dekanat łęczycki, diecezja gnieźnieńska, województwo łęczyckie, powiat łęczycki, własność: (Grzegorz) Czarnecki, wojski większy inowłodzki.

Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.

Nowa wieś, województwo Mazowieckie, obwód Łęczycki, powiat Zgierski, parafia Tur, własność prywatna. Ilość domów 9, ludność 90, odległość od miasta obwodowego 2 1/2.

Słownik Geograficzny:  

Nowawieś, wś i folw., pow. łęczycki, gm. Gostków, par. Tur, odl. od Łęczycy 20 w.; wś ma 9 dm., 96 mk.; folw. 9 dm , 59 mk. W 1827 r. 9 dm., 90 mk. Według Lib. Ben. Łask. (II, 367) łany folwarczne dawały dziesięcinę proboszczowi w Turze, zaś łany kmiece dawały po 6 groszy dziesięciny w połowie proboszczowi, w połowie zaś kolegiacie łęczyckiej. Według regest. pobor. z 1576 r. N., w par. Thur, była własn. Andrzeja Dembowskiego, miała 9 łanów 1 pusty i 12 kolon. (Pawiński, Wielkop., II, 68) Dobra N. i Ujazd składały się w 1871 r. z fol. i wsi N., Ujazd, Trzeszkowice i Plewnik oraz kol. Aleksandrówka. Rozl. mr. 1668; gr. or. i ogr. mr. 1180, łąk mr. 188, pastw. mr. 39, wody mr. 6, lasu mr. 195, zarośli mr. 13, nieuż. mr. 47; bud. mur. 5, z drzewa 27; płodozmian 4 polowy. Wś N. os. 16, z gr. mr. 14; wś Plewnik os. 9, z gr. mr. 14; wś Truszkowice os. 19, z gr. mr. 110; wś Ujazd os. 17, z gr. mr.; 347; kol. Aleksandrówka os. 33, z gr. mr. 66.

Spis 1925:

Nowa Wieś, wś i folw., pow. łęczycki, gm. Gostków. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne wś 6, folw. 8. Ludność ogółem: wś 50, folw. 136. Mężczyzn wś 24, folw. 64, kobiet wś 26, folw. 72. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego wś 50, folw. 136. Podało narodowość: polską wś 50, folw. 136.

Wikipedia:

Nowa Wieś-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Wartkowice. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa sieradzkiego.

Elżbieta Halina Nejman Majątki (Szlachta Sieradzka XIX wieku Herbarz)

NOWA WIEŚ par. Tur, p. poddębicki w 1576 roku była własnością Andrzeja Dembowskiego miała 9 łanów i 12 kolonistów, współcześnie ma 9 domów i 96 mieszkańców. Dobra w 1871 roku składały się z folwarków i wsi Nowa Wieś, Ujazd, Trzeszkowice i Plewnik oraz kolonii Aleksandrówka o areale 1668 mg w tym pod pługiem 1180 mg. (SGKP t.7, s.199).

1992 r.

Akta metrykalne (Parafia Poddębice) 1757

Czerwiec

Chropy

20. Ja, jak wyżej, ochrzciłem urodzonego 8-go bieżącego miesiąca syna, któremu nadano imiona Felicjan, Antoni Jan, Wielmożnych i Urodzonych Państwa Adama i Ludwiki z Łączkowskich Truszkowskich, prawowitych małżonków, posesorów połowy Chropów. Rodzice chrzestni Wielmożny i Urodzony Pan Eustachy Suchorski z Sędowa i Wielmożna Pani Aleksandra z Łąckich Czarnecka burgrabiowie gostyńscy z Nowej Wsi, z drugiej strony Urodzony Pan Teodor Truszkowski brat brat rodzony rodzica z Urodzoną panna Truszkowską swoją siostrą także rodzoną.

Akta metrykalne (Parafia Poddębice) 1802

Chropy A.D. 1802, dnia 4 sierpnia. Ja, Kazimierz Jarochowski prepozyt poddębicki, poprzedziwszy wszystkimi zapowiedziami w kolejnych dniach niedziel wobec zgromadzonego ludu i Boga, prawowity związek małżeński, nie znajdując żadnych kanonicznych przeszkód, Wielmożnego Andrzeja Wiewiorowskiego kawalera lat 26, syna Wielmożnego Jana Wiewiorowskiego stolnika owruckiego i Wielmożnej Marianny z Szołowskich również prawowitych małżonkówm z jednej i Barbarę z Sypniewskich córkę Urodzonego Wawrzyńca Sypniewskiego z Urodzonej Franciszki z Jasieńskich prawowitych małżonków i przedtem Wielmożnego Macieja Skotnickiego stolnika halickiego małżonki, świadków ? Najjaśniejszego naszego konsystorza łowickiego pod dniem 17 listopada 1797 roku i ? błogosławiłem ? Ignacego Czarneckiego dziedzica dóbr Kossowa z przyległościami, Antoniego ?rodzkiego cześnika kaliskiego posesora dóbr Poddębic z przyległościami, Kazimierza Dąmbrowskiego posesora zastawnego dóbr Nowej Wsi z przyległościami i wielu innych wiarygodnych.

Gazeta Warszawska 1823 nr 107

Noteryiusz Publiczny Powiatu Zgierskiego zawiadomia Szanowną Publiczność, iż w dniu 21 Lipca r. b. o godzinie 9 zrana i następnych, na gruncie Nowey Wsi w Powiecie tuteyszym w odległości od miasta Łęczycy mil dwie, od Poddębic pół mili leżącey przez publiczną licytacyią za pieniądze natychmiast płacić się winne, następuiące ruchomości sprzedane będą, iako to: bydło, konie, owce, trzoda, sprzęty gospodarskie, i tym podobne ruchomości, na rzecz pozostałych sukcessorów po niegdy ś. p. Kaźmierzu Dąbrowskim. Przeto na dzień powyższy chęć licytowania maiących wzywa. — Dan w Piątku d. 20 Czerwca 1823 r.

Józef Stokowski.

Gazeta Warszawska 1823 nr 190

Kommissyia Rządowa Sprawiedliwości.

W myśl Art: 118 Kodexu Cywil: ogłasza, iż Trybunał Cywilny Woiew: Mazowieckiego wyrokiem w dniu 6 Października r. b. na powództwo Domicelli z Dąbrowskich Ludwika Skrzyńskiego małżonki, w Nowey wsi Powiecie Łęczyckim Woiewodztwie Mazowieckiem zamieszkałey, przedstanowczo Wydanym, nakazał śledzenie nieprzytomnych Józefa, Nepomucena i Agapita Dąbrowskich braci powódki, którzy zaciągnąwszy się do woyska Polskiego, udali się w roku 1812 na kampaniią Rossyyską, i odtąd żadney o sobie nie dali wiadomości. Uskutecznienie rzeczonego śledztwa Sądowi Pokoiu Powiatu Łęczyckiego, poruczonem zostało.

W Warszawie d. 8 Listopada 1825 r.

Minister Prezyduiący:

M. Badeni.

Za Sekretarza Jeneralnego:

K. Hoffman.

Gazeta Korrespondenta Warszawskiego y Zagranicznego 1825 nr 30

Gdy przez nastąpioną w dniu 8 Września 1822 r. śmierć niegdy Kaźmierza Dąbrowskiego spadek się otworzył, celem przeto przepisania własności prawa zastawy z powodu wierzytelności zastawney 120,000 złop: niemniey summ 120,000 złop: i 30,553 zło: na dobrach Nowa wieś z częścią na Plewniku Truszkawice i części Uiazdu lit: B. w Powiecie Zgierskim, Woiewództwie Mazowieckiem leżących, zabezpieczonych, na imie Sukcessorów tegoż spadkodawcy Kaźmierza Dąbrowskiego, oznacza się termin na dzień dziewiętnasty Lutego 1826 r. na godzinę 10 zrana w Kancellaryi Hypoteczney Woiewództwa Mazowieckiego.

w Warszawie d. 19 Lutego 1825 r.

Reient Kancellaryi Ziemiańskiey

Woiewództwa Mazowieckiego

Wincenty Połczyński.

Powszechny Dziennik Krajowy 1831 nr 148

Reient Powiatu Zgierskiego. Zawiadomia publiczność, 1mo iż dobra Nawa, wieś Truszkawiec, Uiazd i Plewnik,. 2do dobra Różyce, Chrząstowek i część w Rozycach szlacheckich, w powiecie tuteyszym, obwodzie Łęczyckim położone, dobra pierwsze w dniu 31 miesiąca maia r. b. o godzinie 9 z rana, dobra drugie w tem że samym dniu o godzinie 3 z południa w trzechletnią dzierzawę od dnia 24 czerwca r. b. poczynać się maiącą przez publiczną licytacyą w kancellaryi podpisanego Reienta wypuszczone będą i w teyże kancellaryi o warunkach do licytacyi każdy chęć maiący dowiedzieć się może, i co do dobr pierwszych w vadium 2000 złp. zaopatrzyć się winien, przeto chęć licytowania maiących na powyżey oznaczony termin wzywa. Ozorków dnia 14 kwietnia 1831 Józef Stokowski.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1845 nr 212

(N. D. 4199) Sąd Policyi Poprawczej Wydziału Łęczyckiego

Wzywa wszelkie Władze tak cywilne jako i wojskowe nad bezpieczeństwem powszechnem w kraju czuwające aby obwinionych o kradzież zbrodniową Kacpra Paderę i Franciszka Pilarczyka wyrobników z gminy Nowa wieś Okręgu Zgierskiego ukrywających się przed wymiarem sprawiedliwości ściśle śledziły, a w razie ujęcia najbliższemu Sądowi dostawić poleciły celem odesłania ich do domu badań w Łęczycy. Rysopis Kacper Padera przybierający imie Kazimierza wzrostu dobrego, twarzy ściągłéj, włosów blond, oczu niebieskich, nosa miernego, ma lat 58, Franciszek Pilarczyk wzrostu miernego, twarzy ściągłej włosów blond, oczu niebieskich, nosa długiego ma lat 27.

Łęczyca dnia 4 (16) Sierpnia 1845 roku.

Za Sędziego Prezydującego,

Assessor Dobrski.

Gazeta Codzienna 1859 nr 302

Nekrologja. W dniu 12tym października, roku bieżącego, w dobrach dziedzicznych Nowawieś, w powiecie Łęczyckim leżących, zmarł niegdyś sędzia pokoju, powiatu Zgierskiego ś. p. Ludwik Skrzyński, pięknego doczekawszy się wieku, bo lat 79, co zawsze uważanem bywa za szczególną łaskę i błogosławieństwo Boże! A i któż słuszniéj na nie od nieboszczyka zasłużył! Od lat młodzieńczych zrozumiał ś. p. Skrzyński, że Bóg życiu ludzkiemu cel pracy zakłada, że skutkiem jéj być ma wychowanie w poczciwości i rozumie pozostającego po nas pokolenia, i téj powinności święcie dopełnił. Widzimy na liczne latorośle rozrodzony szczep jego, a że koło nich nieustanie chodził, dla tego mu Bóg w nagrodę dozwolił doczekać się w potomkach, że jego staranie wniwecz nie poszło. Oprócz obowiązków ojca, człowiek przynosi z sobą na ten świat obowiązki obywatela; czyż tym zadość nie uczynił nieboszczyk? zgodny, i usłużny sąsiad, łagodny i dobroczynny dziedzic. Liczny zjazd obywatelstwa na jego pogrzebie, chętny udział jaki jego właśni i okoliczni włościanie, wzięli w oddaniu mu ostatniéj przysługi, świadczą że na jedynym skarbie, który człowiek z tego doczesnego swego przytułku na wieczną drogę z sobą zabiera, a który mu tylko ludzie życzliwi dać mogą, na powszechnem żalu, jemu nie zbywało. Ciche zasługi, jakie zmarły w rodzinie i w społeczeństwie położył, zapewniają mu dozgonną u nich pamięć, będzie on przez swe dzieci i wnuki znów ich dzieciom za przykład wspominany, a jakaż jest pożądańsza dla człowieka pamięć, jak ta, którą w sercu przyjaciół i krewnych po sobie zostawia. Pamięć naszą u świata zacierają nowo na scenę występujący ludzie, pamięć dobrego ojca trwa u jego potomków, pamięć dobrego sąsiada pozostaje w okolicy, dla tego téż najlepiéj pojmuje zadanie życia, kto jak nieboszczyk stara się być dobrym ojcem i obywatelem. Po wspaniałym pogrzebie w parafjalnym kościele zwłoki zmarłego zgodnie z jego wolą przewiezione zostały do Niewiesza, dóbr jego zięcia, kędy obok dawniéj pogrzebanych zwłok jego małżonki, na wieczny spoczynek zostały złożone.

Kurjer Warszawski 1859 nr 303

Wd.12 z.m., w dobrach dziedzicznych Nowa wieś, w Pcie Łęczyckim, umarł dożywszy lat 79, ś. Ludwik Skrzyński, b. Sędzia Pokoju Ptu Zgierskiego.

Kurjer Warszawski 1866 nr 198

Komisja Likwidacyjna w Królestwie Polskiem, podaje do powszechnej wiadomości, iż wynagrodzenia likwidacyjne: w ilości rs. 9,656 k. 60, przypadające na mocy rozporządzenia Komisji z dnia 13 (25) Sierpnia r. b., Alexandrowi Skrzyńskiemu, właścicielowi dóbr NowaWieś, położonych w Gubernji Warszawskiej, Powiecie Łęczyckim, Gminie Gostków, wysłane zostało do Kassy Ptu Warszawskiego, celem wypłaty komu należy.

Gazeta Sądowa Warszawska 1888 nr 2

KRONIKA CYWILNA. Nowa faza w kwestyi opłaty czteroprocentowéj od przelewu własności nieruchomej. Jak wiadomo, wydział hypoteczny Sądu okręgowego kaliskiego w odnośnych księgach wieczystych, z urzędu powpisywał w dziale czwartym ostrzeżenia dla zabezpieczenia opłaty czteroprocentowej od aktów zeznanych przed 1(13) Lipca 1884 roku lecz zatwierdzonych po téj dacie. Wpisy te wciągnięte zostały bez żadnego żądania ze strony skarbu, a jedynie na podstawie decyzyj Wydziału hypotecznego brzmiących jak następuje: „Na skutek monitum starszego rewizora Izby obrachunkowej warszawskiej, Strasburgera, wydział hypoteczny nakazuje wpisanie do wykazu niniejszej księgi hypotecznéj treści poniższej:” Tu następuję redakcya ostrzeżenia, ułożona przez sam wydział hypoteczny. Co więcej, jeśli w odnośnych księgach figurowały należności zahypotekowane po dacie kontraktu obciążonego opłatą czteroprocentową, wydział w tejże decyzyi i bez żadnych motywów, nakazał zapisanie ułożonych przez siebie wzmianek, iż przed temi należnościami służy pierwszeństwo świeżo zaintabulowanéj opłacie czteroprocentowéj. Od takich decyzyj podane zostały do Izby sądowej w Departamencie III-m appellacye, z których trzy dotąd rozstrzygnięte zostały a mianowicie: dwie appellacye Grabryela Skrzyńskiego, jako nabywcy dóbr Nowa-Wieś i Wartkowice, oraz appellacya małż. Kolbe, jako nabywców dóbr Witonia. Skargi Skrzyńskiego osądzone zostały w dniu 31 Października (12 Listopada), zaś ostatnia w dniu 28 Listopada (9 Grudnia) r. z. Zaskarżone decyzye Izba uchyliła i poczynione ostrzeżenia wykreślić nakazała. Motywa decyzyi w sprawach Skrzyńskiego, Izba sądowa rozwinęła i uzupełniła w sprawie małż. Kolbe, — w łącznem przeto zestawieniu Izba przyjęła następujące zasady. Przedewszystkiem Izba sądowa ze strony formalnej uznała, iż wydział hypoteczny nie był wylegitymowanym do zapisania ostrzeżeń quaestionis własną władzą, z takich pobudek: Wydział hypoteczny rozpoznaje kwestye dotyczące opłaty od przelewu, jedynie z tego powodu, iż od wniesienia tej opłaty zależy wpisanie do wykazu treści o przejściu własności, a nad intabulacyą treści czuwa tenże wydział; lecz gdy treść już wpisaną została, zwierzchność hypoteczna nie ma prawa wywoływać kwestyi tyczącej się opłaty; może to tylko robić skarb, na ogólnych zasadach. Niezależnie od tego, w myśl art. 1 i 20 Ust. hyp. wszelkie wpisy hypoteczne mogą być wciągnięte do wykazu jedynie na skutek żądania, objawionego przez strony, t. j. na skutek wniosków; wydział zaś zgoła nie jest władny przyjmować na siebie roli strony, i obciążać hypoteki bez żadnego żądania. Zachowanie tego przepisu ma jeszcze to szczególne znaczenie, iż pozwala osobie, obciążonej wpisem, działać przeciwko téj, która wpis uzyskała, Wreszcie wydział przy zapisywaniu ostrzeżeń winien, w myśl art. 139, Ust. hyp., baczyć, aby przepisy wskazane w art. 10, 137 i 138 tejże Ustawy były zachowane, co tu miejsca nie miało. Gdyby zaś poczynione ostrzeżenia uważać za hypotekę prawną wypływającą z art. 15 pr. o przy w. i hyp. z 1825 roku, to i w tym razie, intabulacya jest nielegalną, z powodu braku żądania i niezdecydowania przez wydział hypoteczny merytorycznie kwestyi, czy się opłata należy. Nakoniec wydział hypoteczny, zatwierdzając w swoim czasie kontrakty sprzedaży, uznał tem samem, iż opłata nie przypada skarbowi; obecnie więc w myśl ogólnych zasad proceduralnych, nie jest władny sam wywoływać kwestyę zasadności ówczesnej swéj decyzyi. Z tych wszystkich powodów Izba uznaje, iż wydział przekroczył swą władzę, nakazując intabulacyę proprio motu. Co do pierwszeństwa nadanego opłacie, przed wierzycielami, Izba uważa, iż przytoczone powyżej uchybienia większej jeszcze nabierają mocy odnośnie do wierzycieli hypotecznych, nie będących zgoła dłużnikami skarbu, a obciążonych decyzyą wydziału. Zasłania prócz tego wierzycieli art. II Ust. hyp., według którego czynności zatwierdzone nabywają charakteru praw rzeczowych, które mogą być wzruszone tylko w drodze akcyi sądowej. Przechodząc wreszcie do meritum, Izba zasadniczo rozstrzyga kwestyę wywołaną przez władze skarbowe i zgodnie z poprzedniemi już decyzyami w tymże Departamencie zapadłemi, orzeka, iż opłata czteroprocentowa od aktów przenoszących własność nieruchomą, zeznanych przed 1 (13) Lipca 1884 r., lecz po téj dacie zatwierdzonych, zgoła się nie należy. Uważa Izba, iż wydział zatwierdzając odnośne kontrakty, słusznie opłaty nie wymagał, gdyż z zestawienia art. 1, 11, 20 i innych Ust. hyp., i z ogólnego jéj ducha wynika, iż czynności zatwierdzone przez władzę hypoteczną nabierają, zupełnej mocy od dnia ich sporządzenia, lecz bynajmniej nie od daty zatwierdzenia; — moc przeto prawna kontraktów zeznanych przed 1 (13) Lipca 1884 r. nie może być uwarunkowaną pobraniem opłaty, wprowadzonej dopiero z dniem 1 (13) Lipca 1884 r. Kontrakty te mogłyby być pozbawione swéj ważności jedynie z mocy wyraźnego przepisu prawa; lecz takiego przepisu niema. Nowa bowiem Ustawa, t. j. art. VII Zdania Rady państwa z dnia 1 (13) Maja 1884 r. orzeka tylko, iż {na przyszłość, poczynając od dnia 1 (13) Lipca 1884 r., opłata pobieraną będzie przed wciągnięciem do wykazu wpisu przenoszącego własność; — przepis więc ten nie znajduje zastosowania do obecnych wypadków, podległych Ustawie stemplowej z 1863 roku. Nie można nie uznać całéj zasadności i słuszności poglądów Izby, tak w kwestyi formalnej, jak niemniej co do saméj istoty rzeczy. Ze swéj strony, uważamy za właściwe przytoczyć jeszcze dwa argumenty, wspierające powyższe zasady. Mamy na myśli przedewszystkiem art. 21 Ust. hyp. Stanowi on niejako syntezę całego prawa hypotecznego, orzekając kategorycznie i stanowczo, czem jest zatwierdzenie czynności przez zwierzchność hypoteczną, i jakie są jego skutki. Jest ono: ,,tylko rękojmią wiary publicznej względem osób trzecich” lecz „nie nadaje aktowi większéj mocy w stosunkach między samemi stronami, które go zawierały.” Niepojętem jest doprawdy jak wobec tego przepisu mogła się wywiązać tak groźna dla kraju kwestya. Toć opłata pobiera się od przejścia własności, skoro zaś akt, mający za przedmiot mianowicie i wyłącznie przeniesienie własności, otrzymuje moc zupełną między stronami od chwili jego zawarcia, a więc z tą chwilą, własność przeszła i opłata skarbowa, w owym momencie obowiązująca, pobraną być winna. Zatwierdzenie aktu, będąc jedynie rękojmią wiary publicznej dla osób trzecich, niema żadnego wpływu na przejście własności między stronami kontraktującemi. Taką jest bezpośrednia konsekwencya art: 21 Ust. hyp ; jest ona tak stanowczą, iż zbytecznem nawet wspierać ją powoływaniem się na art. 1583 Kod. cyw. fr. Prócz tego, mniemanie, iż w wypadkach, o jakich tu mowa, należy się opłata czteroprocentowa, pociągnęło by w logicznej konsekwencyi i uznanie, iż przed 1 (13) Lipca 1884 r. obowiązywały jednocześnie dwie różne ustawy, i w każdym poszczególnym wypadku nie było i nie mogło być wiadomem, którą z nich zastosować. Skoro bowiem pobranie téj lub innéj opłaty zawisłem ma być od tego, czy akt zatwierdzony zostanie przed 1(13) Lipca 1884 r., lub po 1 (13) Lipca 1884 roku, to strony kontraktujące i rejent spisujący akt, np. w Czerwcu 1884 r., nie wiedząc, kiedy wydział czynność rozpozna i zatwierdzi, — przed czy po 1 (13) Lipca 1884 r., nie byliby żadną miarą w stanie ustalić jaka mianowicie opłata ma być przy akcie pobraną. W téj niepewności zostając, zależąc od wypadku przyszłego i nie w ich mocy będącego, mieliby jedną tylko drogę wyjścia, — wstrzymać się od oznaczenia i pobrania opłaty; aż do chwili zatwierdzenia i następnie uiścić: 1/5 %, jeśli by zatwierdzenie nastąpiło przed 1 (13) Lipca, albo 4 % jeśli by nastąpiło po téj dacie. Do takiego absurdum doprowadziłby pogląd przeciwny dotychczasowym decyzyom Izby. Zbyteczném byłoby zwalczać go; wystarczy ta niesporna okoliczność, iż rejent przyjmujący czynność musi bezwarunkowo w samym akcie, kategorycznie i stanowczo oznaczyć, czy i jaka opłata od tego aktu przypada skarbowi i takową pobrać. Kategorycznemu zaś temu obowiązkowi rejent nie mógłby zadosyć uczynić, gdyby uznać, iż od aktów przyjmowanych przed 1 (13) Lipca należeć się będzie niewiadoma w chwili spisywania kontraktu opłata. I od jakiejż to daty rejenci i strony mieli zostawać w owéj niewiadomości, jaka mianowicie opłata winna być pobraną? Odpowiedź może być tylko jedna i sama przez się znowu dowodzi ona bezzasadności domagania się władz skarbowych. W owéj bowiem niewiadomości interesowani pozostawaliby od czasu nieoznaczonego i nieograniczonego. Tak jest; — gdyż skoro opłata czteroprocentowa miała by się należeć od wszystkich aktów przenoszących własność, przychodzących pod zatwierdzenie zwierzchności po dniu 1 (13) Lipca 1864 roku, a więc dotykać ona będzie czynności zawartych nawet przed ogłoszeniem Zdania Rady państwa z 1 (13) Maja 1884 roku. Wynika z tego, iż rejenci i strony spisując akty, nawet przed opublikowaniem nowéj ustawy i w przewidywaniu nowego prawa, októrém jeszcze prawodawca sam nie myślał, powinni by się wstrzymywać od oznaczenia i pobrania opłaty skarbowej, nie tylko za czasów Ustawy stemplowej z 1863 r., lecz i za poprzedniej z dnia 11 (23) Grudnia 1811 r. Do takich krańcowych niemożliwości doprowadzają wywody oparte na fałszywej przesłance, iż akty zeznane przed 1 (13) Lipca 1894 r., lecz po téj dacie zatwierdzone, ulegają opłacie czteroprocentowéj. St. L.

Gazeta Kaliska 1893 nr. 63

Tegoż dnia w Nowej-Wsi (2 października) pow. łęczyckim, zmarł nagle żyd Mahel Bram.

Kurjer Warszawski (dodatek poranny) 1896 nr 214

+ Kradzieże koni.

W okolicach Łęczycy na porządku dziennym są znów kradzieże koni.

W tych dniach p. Bogusławskiemu z Wilkowic skradziono parę koni za 300 rs., zaś p. Skrzyńskiemu z Nowej Wsi za 800 rs.

Przypuszczają, ża złodzieje kryją się w lasach pomiędzy Gostkowem a Poddębicami.

Kurjer Warszawski (dodatek poranny) 1897 nr 13

Kradzieże koni.

Piszą do nas:

„W obrębie gminy Gostków, na pograniczu powiatów łęczyckiego i tureckiego, kradzieże koni są na porządku dziennym skutkiem czego mieszkańcy są w ustawicznej obawie o całość swojego mienia.

W przeciągu ostatnich trzech miesięcy w obrębie tej gminy skradziono: dwa konie p. Skrzyńskiemu z Nowejwsi, dwa konie p. Bogusławskiemu z Wilkowic, dwa konie p. Juszyńskiemu z Tura, dwa konie p. Radoszawskiemu z Nera, dwa konie p. Dzierzbickiemu z Biernacic i dwa konie z Upala.

Były to konie powozowe, a więc drogie.

Prócz tego w owym czasie usiłowano dopuścić się kradzieży koni: u p. Łaszczyńskiego w Spendorzynie, u p. Dąbrowskiego w Kraskach, u p. Wehra w Golicach i u innych ziemian.

Obszar terenu działalności zuchwałych koniokradów nie jest większy od dwóch mil kwadratowych,a jednak dotąd na ślad rabusiów nie wpadnięto.”  

Gazeta Kaliska 1903 nr 25

Rządca pojedynczy, potrzebny jest od 1-go lipca r. b. do dóbr Nowa - wieś, st. poczt. Gostków. Wymagane są dobre świadectwa, kopje których proszę przesłać pocztą.

Goniec Łódzki 1903 nr 342

Zbliska i zdaleka

§ Łęczyca. Przed rejentem Balickim podpisany został akt pierwszej w pow. łęczyckim spółki włościańskiej, którą zakłada trzydziestu włościan z proboszczem par. Tur, w gm. Poddębice, ks. Burakowskim i właścicielem majątku Grajówka p. Stanisławem Wehrem na czele. Włościanie wnieśli udziały po 20 rb. Celem spółki jest zakup maszyn i narzędzi rolniczych, nawozów sztucznych, nasion i hodowla inwentarza. Do spółki należy też trzech obywateli ziemskich z okolicy pp. Gabryel Skrzyński z Nowej Wsi, Stanisław Gorzeński z Turu i Stanisław Bogusławski z Wilkowic.

Łowiec Polski 1904 nr 9

Listy do „Łowca Polskiego”.
Nowawieś, prz. Gostków.
Ciekawy fakt donoszę wam do zakomunikowania.
Dziś, d. 21 kwietnia, borowy mój, Walenty Wawrzyniak, który służy u mnie od lat 30-tu i zasługuje najzupełniej na wiarę, przyprowadził żywego, dużego kozła. Zapytany, w jaki sposób go złapał, opowiedział, że idąc lasem bez zachowania najmniejszej ostrożności, spostrzegł w odległości 20-tu kroków przebiegającego kozła, kozioł ten skrył się w gąszczu. Po kilkunastu sekundach, spostrzegł prawie tą samą drogą uciekającego, drugiego kozła, za nim zaś trzeciego. Te dwa ostatnie w odległości 30-tu kroków od borowego, zaczęły się bość. Przyglądał im się koło kwadransa czasu, potem podszedł do nich, nie kryjąc się wcale, i obydwóch złapał za przednie nogi. Pomimo, że już dotknął się nóg kozłów, te jeszcze rzuciły się do siebie. Nie mogąc dwóch razem utrzymać, puścił mniejszego, a większego przytrzymał i przyprowadził mi.
G. S.

Gazeta Kaliska 1904 nr 47

Pisarz prowentowy, w wieku średnim, samotny, z dobremi długoletniemi świadectwami znajdzie miejsce zaraz w dobrach Nowa-Wieś, stacja pocztowa Gostków.

Gazeta Świąteczna 1904 nr 1200

Spółka w powiecie łęczyckim. Za namową i staraniem pana Stanisława Wera, właściciela majątku Golic, powstała spółka gospodarsko-handlowa w okolicy Poddębic w powiecie łęczyckim, guberńji kaliskiej. Oprócz pana Wera należą do niej: ksiądz Burakowski, proboszcz w Turze, trzej właściciele majątków: Gabrjel Skrzyński z Nowej Wsi, Stanisław Gorzeński z Turu i Stanisław Bogusławski z Wilkowic, i trzydziestu włościan. Udział w spółce wynosi 20 rubli. Umowę spólnicy zawarli 17 grudnia u rejenta w Łęczycy.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1931 nr 5

OBWIESZCZENIE STAROSTY POWIATOW. ŁĘCZYCKIEGO

z dnia 10. 2. 1931 r. L. Wojsk. 15/1

o liście kolejności osób obowiązanych do dostarczania samochodów i motocykli.

Na podstawie §§ 4 i 8 Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Ministra Spraw Wojskowych z dnia 29. VII. 1930 r. wydanego w porozumieniu z Ministrami Skarbu i Robót Publicznych o obowiązku dostarczania jako środków przewozowych na rzecz wojska w czasie pokoju samochodów, motocykli i rowerów (Dz. Ust. R. P. Nr. 58, poz. 470), podaję poniżej do powszechnej wiadomości, celem zapewnienia kolejności i równomierności przy powoływaniu do świadczeń, listę kolejności osób powiatu łęczyckiego obowiązanych do dostarczania samochodów i motocykli w roku 1931.

62. Skrzyńska Marjanna, miejsce zam. i postoju pojazdu: Nowa-Wieś, samochód 5-osobowy, Ł. D. 82964. Nr. ewid. 170.
W ciągu dwóch tygodni od chwili ogłoszenia listy kolejności w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim osoby zainteresowane mogą wnosić do Starostwa Powiatowego Łęczyckiego uzasadnione reklamacje, w razie uwzględniania której poprawiona zostanie odpowiednio lista kolejności, co jednak nie wstrzymuje wejścia w życie tejże listy kolejności z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.

Starosta Powiatowy:

(—) Ostaszewski.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 18

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dnia 18 sierpnia 1933 r. Nr. SA. II. 12/9/33.

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu Łęczyckiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 14 sierpnia 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego z dnia 23 III. 1933 r. (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:

§ 1.

III. Obszar gminy wiejskiej Gostków dzieli się na gromady:

12. Nowa-Wieś kol., obejmującą: folw. Nowa-Wieś, kol. Plewnik I.

13. Plewnik II kol., obejmującą: kol. Plewnik II, wieś Plewnik St., wieś Aleksandrówka, kol. Plewnik III, wieś Nowa-Wieś.

§ 2.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Łęczyckiemu.
§ 3.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia go w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
Wojewoda:
w z. (—) A. Potocki
Wicewojewoda.

Obwieszczenia Publiczne 1933 nr 36

Wydział cywilny sądu okręgowego w Łodzi, na zasadzie art. 1777-3 U. P. C., oraz zgodnie z decyzją z dnia 8 lipca 1932 r. ogłasza, że na skutek podania Marjanny Muchowej, zamieszkałej w Wilkowicach, gm. Gostków, pow. łęczyckiego, wdrożone zostało postępowanie celem uznania Józefa Muchy za zmarłego i z mocy art. 1777-8 U. P. C. wzywa tegoż Józefa Muchę, męża petentki, a syna Franciszka i Anny z Michalaków, urodzonego we wsi Krzepocin, gm. Topola, pow. łęczyckiego, w dniu 3 stycznia 1891 roku, ostatnio zamieszkałego w folwarku Nowa- Wieś, gm. Gostków, obecnie powołanego w grudniu 1911 r. do wojska ros., niewiadomego z miejsca pobytu, aby w terminie 6-miesięcznym, od daty opublikowania niniejszego, stawił się w kancelarji wydziału cy­wilnego sądu okręgowego w Łodzi, przy PI. Dąbrowskiego Nr. 5, albowiem po tym czasie nastąpi uznanie go za zmarłego.

Nadto wydział cywilny sądu okręgowego w Łodzi wzywa wszystkich, którzy o życiu lub śmierci pomienionego Józefa Muchy posiadają wiadomości, by o znanych sobie faktach zawiadomili sąd najpóźniej w oznaczonym wyżej terminie do sprawy Z. 584/32.

Obwieszczenia Publiczne 1933 nr 92

DYREKCJA GŁÓWNA TOWARZYSTWA KREDYTOWEGO ZIEMSKIEGO

w WARSZAWIE

na zasadzie artykułów 218 i 219 Ustawy Towarzystwa zawiadamia:

26. Wierzycieli hipotecznych dóbr NOWA WIEŚ, powiatu łęczyckiego, a mianowicie: 1) Gabryelę Skrzyńską, 2) Zofję Skrzyńską, 3) Powszechny Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych w Łodzi, 4) Mojżesza Dawida Auerbacha, 5) Abrama Rubinszteina, 6) Moszka Blaugrinda, 7) Syndykat Rolniczy w Łodzi, Spółdzielnię z ogr. odpo­wiedzialnością.

Obwieszczenia Publiczne 1935 nr 35

Wydział I cywilny sądu okręgowego w Łodzi na zasadzie art. 1777-3 U. P. C., oraz zgodnie z decyzją z dnia 23 kwietnia 1930 r. ogła­sza, że na skutek podania Antoniny Tomczyk, zamieszkałej w kolonji Nowej Wsi, gm. Gostków, pow. łęczyckiego wdrożone zostało postępo­wanie celem uznania Marcina Tomczyka za zmarłego i z mocy art. 1777-8 U. P. C., wzywa tegoż Marcina Tomczyka męża petentki, a syna Anto­niego i Agnieszki z Wypłoszów, urodzonego we wsi Nowa Wieś, gm. Gostków, pow. łęczyckiego w dniu 1 października 1881 r. ostatnio za­mieszkałego we wsi Nowa Wieś, gm. Gostków, który w roku 1914 zo­stał powołany do wojska rosyjskiego, obecnie niewiadomego z miejsca pobytu, aby w terminie 6-miesięcznym, od daty opublikowania niniej­szego, stawił się w kancelarji wydziału cywilnego sądu okręgowego w Łodzi, przy PI. Dąbrowskiego Nr. 5, albowiem po tym czasie nastąpi uznanie go za zmarłego.

Nadto I wydział cywilny sądu okręgowego w Łodzi wzywa wszyst­kich, którzy o życiu lub śmierci pomienionego Marcina Tomczyka po­siadają wiadomości, by o znanych sobie faktach zawiadomili sąd najpóźniej w oznaczonym wyżej terminie do sprawy Nr. Co. 294/35.  

Obwieszczenia Publiczne 1935 nr 39

Sąd grodzki w Łęczycy, powiatu łęczyckiego, województwa łódz­kiego, na mocy art. 94 Prawa Wekslowego, wzywa posiadacza trzech weksli in blanco, a mianowicie: pierwszy na 700 zł., drugi na 1.000 i trze­ci na 3.000 zł., wystawionych przez Aleksandra Skrzyńskiego, zamieszkałego we wsi i gminie Gostków, pow. łęczyckiego, na zlecenie Ludwika Skrzyńskiego, zam. we wsi Nowa Wieś, gm. Gostków z żyrem Banku Ludowego w Wartkowicach, gm. Gostków, aby zgłosił się w przeciągu 60 dni od daty ukazania się niniejszego ogłoszenia do sądu tutejszego i okazał powyższe weksle, w przeciwnym razie weksle te zostaną uzna­ne przez sąd za umorzone.

Akta sprawy Nr. Co. 60/34 z wniosku Spółdzielni Mleczarskiej w Wartkowicach.

Dziennik Łódzki 1974 nr 267

W Nowej Wsi pow. Poddębice kierowca „Sana" z PKS Stanisław S. nie zachował należytej ostrożności i uderzył w przydrożne drzewo. Jadąca samochodem Janina G. doznała w wypadku obrażeń i przebywa w szpitalu. Straty szacuje się na 5 tys. zł.

 

  

Wola Niedźwiedzia

Taryfa Podymnego 1775 r.

Wola Niedzniedzka, wieś, woj. łęczyckie, powiat łęczycki, własność szlachecka, 14 dymów.

Czajkowski 1783-84 r.

Niedzwiedzia Wola, parafia chodów, dekanat łęczycki, diecezja gnieźnieńska, województwo łęczyckie, powiat łęczycki, własność: Byszewski.

Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.

Wola niedźwiedzia, województwo Mazowieckie, obwód Łęczycki, powiat Zgierski, parafia Wartkowice, własność prywatna. Ilość domów 14, ludność 96, odległość od miasta obwodowego 2.

Słownik Geograficzny:  

Niedźwiedzia Wola,  wś i fol., pow. łęczycki, gm. Gostków, par. Wartkowice, odl. 10 w. od Łęczycy. Wieś ma 2 dm., 16 mk.; fol., 4 dm., 43 mk.

Spis 1925:

Wola Niedźwiedzia, kol., pow. łęczycki, gm. Gostków. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne 16, inne zamieszkałe 1. Ludność ogółem: 115. Mężczyzn 48, kobiet 67. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego 108, ewangelickiego 7. Podało narodowość: polską 115.

Wikipedia:

Wola Niedźwiedzia-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Wartkowice. Miejscowość wchodzi w skład sołectwa Wola-Dąbrowa. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

1992 r.

  1792*

Działo się w Łęczycy na Sesyi Konfederackiej 16 listopada roku 1792.
Konfederacja Województwa Łęczyckiego, na memoriał przez Waszmość Pana Józefa Byszewskiego, Rotmistrza Wojsk Koronnych rozwięzując, gdy z tegoż i uczynionego dokładnego wypytania jest przeświadczoną, że temuż W. Rotmistrzowi Byszewskiemu we wsi jego dziedzicznej Woli Niedźwiedziej cztery dymy zgorzały, przeto w teraźniejszym zwłaszcza czasie, chcąc temu ulgę uczynić, z tych czterech dymów należny furaż, aby nie był wybierany, onegoż uwalnia i WW. Kommissarzom furażowym, aby dymy w rozpaletowaniu nie mieścili. Zaleca m.n.r.

*Agad, Księgi Łęczyckie Ziemskie, Protokoły inskrypcji, relacji i dekretów 66-163, Karta 210

 

Powszechny Dziennik Krajowy 1829 nr 1

Pisarz trybunału cywilnego woiewództwa mazowieckiego. Wiadomo czyni: iż dobra ziemskie Wola Niedźwiedzia z przyleglościami, w Gminie Gostkowskiey, Powiecie Zgierskim, Obwodzie Łęczyckim, Woiewództwie Mazowieckiem położone, składaiące się z wsi zarobney i folwarcznej Wola Niedźwiedzia, należące prawem własności do Tekli i z Załuskich i Józefa Wierzchleyskich, małżonków, dóbr Gostkowa, w Powiecie Zgierskim położonych, Dziedziców, w tychże dobrach zamieszkałych, zostały,- na żądanie Walentego Roiewskiego, zastawnego wspomnionych dóbr Woli Niedźwiedzkiej posiadacza, w dobrach Wierzchociny, w Powiecie Zgierskim, zamieszkałego wierzyciela, zamieszkanie prawne co do niniejszego przedmiotu w Warszawie przy ulicy Sto-Jańskiej pod nrem 24 u Jana Nepomucena Łastowieckiego, Adwokata przy Sądzie Appellacyjnym, obrane maiącego,— aktem Karola Folkierskiego, Komornika przy tuteyszym Trybunale Cywilnym, z dnia 27 Listopada r. b., końcem przymuszonego wywłaszczenia, zaiętemi i zaaresztowanemu Dobra te maią ogólney rozległości około 18 włok chełmińskich w gatunku ziemi części II klassy żytney, w części III klassy- Oprócz innych, iako to zagrodników i kopcarzy, znayduie się ośmiu osiadłych włościan, mianowicie: Ignacy Filipiak, Ignacy Mazurek, Ignacy Kuczerak, Szymon Woytczak, Maciey Orlik, Karol Frontczak, Urban Tomczak, Józef Frontczak, którzy, oprócz pańszczyzny, składaią daniny w kapłonach i iaiach. Zabudowania w tych dobrach są: dwór, zabudowanie obeymuiące oborę, staynia i owczarnią, chlewy i kurniki, szpichrz, -szpichlerek, stodołę i stodołkę, brog, ośm soch w ziemię wkopanych do postawie się maiącey stodoły, chałup dwoiaków cztery, chałup poiedynczycli sześć, stodołek czternaście, oborek czternaście, chlewków dwanaście, studni dwie i mieysce ogrodzone na trzecią, oraz parkan, — wszystko drewniane. Zaięcie powyższe zostało doręczone, w kopii: dnia 1 Grudnia r. b. Andrzeiowi Komicz, Wójtowi Gminy Gostków ; dnia 2 Grudnia t. r. Józefowi Kłobuchowskiemu, Kommissarzowi Obwodu Łęczyckiego, na ręce W. Rasinowskiego, Sekretarza Obwodu ; dnia 3 Grudnia r. b. Adamowi Pohl, Pisarzowi Sądu Pokoiu Powiatu Zgierskiego, na ręce Grzybowskiego, Podpisarza tegoż Sądu. Dnia 11 Grudnia r. b. wpisanem zostało do księgi wieczystej zaiętych dóbr, a dnia dzisieyszego do księgi zaaresztowań nieruchomości, w Kancellarii Trybunału Cywilnego Woiewództwa Mazowieckiego utrzymywaney. Pierwsza publikacya zbioru objaśnień i warunków sprzedaży odbędzie się na audyencyi publiczney Trybunału Cywilnego Woiewództwa Mazowieckiego wydziału pierwszego w mieyscu iego posiedzeń, w Warszawie przy ulicy Długiey nro 549, dnia 10 Lutego 1829 r. — Dyrygować będzie sprzedażą Jan Nepomucen Łastowiecki, Adwokat, którego zamieszkanie powyżej iest wskazane. Warszawa, d. 23 Grudnia 1828 roku. (Podpisano) A. Podbielski. P.T. C. Wywieszono na tablicy w Sali Audyencyonalney Trybunału Cywilnego Woiewództwa Mazowieckiego dnia 21 Grudnia 1828 roku. (Podpisano) A. Podbielski, P. T. C.

Dziennik Powszechny 1834 nr 102

Podaie do publiczney wiadomości, iż dobra Wola Niedźwiedzia z przyległościami dezertą Starzyny, w Powiecie Zgierskim, Obwodzie Łęczyckim, w Woiewództwie Mazowieckiem położone, w dniu 12 Maia r. b. o godzinie 10 z rana, w mieście Zgierzu przed W. Kaietanem Janickim Reientem tegoż Powiatu, przez publiczną licytacyą wydzierzawione zostaną na lat trzy, od dnia 24 Czerwca r. b. poczynaiąc. Cena roczney dzierzawy wynosi złp. 1500. Akt zaięcia dóbr i warunki licytacyi są każdego czasu do przeyrzenia u wymienionego Reienta. Zgierz d. 8 Kwietnia 1834 r. Franciszek Skotnicki, Kom. Sądowy.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1839 nr 90

(Ν. D. 1747) Podaje do wiadomości publicznej iż dobra Wola Niedźwiedzia z Dyzertą cząstki Starzyny Powiecie Zgierskim Obwodzie Łęczyckiem Gubernii Mazowieckiej położone w dniu 9 (21) Maja r. b. o godzinie l0ej z rana w mieście powiatowym Zgierzu przed Franciszkiem Boguńskim Rejentem Powiatu Zgierskiego przez publiczną licytacją wydzierżawione zostaną na lat 3 od dnia 12 (24) Czerwca r. b. poczynając. — Licytacya zaczynać się będzie od ceny rocznej dzierżawy złp. 2.000. Akt zajęcia dóbr i warunki licytacyi są każdego czasu do przejżenia w Kancellaryi wymienionego Rejenta.

Zgierz dnia 1 (13) Kwietnia 1839 roku.

F. Skotnicki K. S.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1840 nr 18

OBWIESZCZENIA SPADKOWE.

(N. D. 318) Z powodu zaszłej na dniu 27 Marca 1839 r. śmierci Józefa Wierzchlejskiego właściciela dóbr Puczniew w powiecie Zgierskim, i współwłaściciela dóbr Wola Niedźwiedzia w tymże powiecie, niemniej współwierzyciela ostrzeżenia na tychże dobrach, otworzył się spadek, do ukończenia którego i przepisania praw powyższych wyznacza sie półroczny termin na dzień 15 (27) Lipca 1840 r. w kancellaryi hypotecznej podpisanego Rejenta, gdzie wszyscy interesowani zgłosić się powinni.

w Warszawie dnia 10(22) Stycznia 1840 r.

J. Noskowski Rejent K. Z. G. M.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1843 nr 50

(N. D. 913) Pisarz Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Mazowieckiej.

Ogłasza się wiadomość otwarcia spadku po Antoninie Katarzynie dwóch imion Wierzchlejskiej, współwłaścicielce dóbr Wola Niedźwiedzia i Puczniew, w okręgu Zgierskim podłożonych, oraz współwierzycielce ostrzeżenia względem złożenia rachunku z dochodów dóbr Wola Niedźwiedzia w dziale IV pod Nr. 4 wykazu hypotecznego tychże dóbr subintabulando zabespieczonego, z wyznaczeniem półrocznego terminu do regulacyi tego spadku na dzień 4 (16) Września b. r. godzinę 9 z rana w kancellaryi hypotecznej dóbr ziemskich Gubernii Mazowieckiéj.

Warszawa d. 18 Lutego (2 Marca) 1843 r.

Truskowski.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1856 nr 119

(N. D. 291...*)Rejent Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Warszawie.

Po śmierci:

1. Tekli z Hr. Załuskich Wierzchlejskiej, 2. Tekli z Wierzchlejskich Jarocińskiej, 3. Józefy z Wierzchlejskich Puchalskiej , 4. Agnieszki Wierzchlejskiej współwłaścicielek dóbr Wola Niedźwiedzia Okręgu dawniej Zgierskiego obecnie Łęczyckiego. (…) ogłaszam toczące się postęроwania spadkowe z terminem sześciomiesięcznym, a najpóźniej na dzień 21 Listopada (3 Grudnia) r. b. oznaczającym się w którym spadkobiercy, wierzyciele i legaturyusze zgłosić się i prawa swoje objawić winni, pod skutkami prawa.

Warszawa d. 15 (27) Maja 1856 r.

Stępowski.

*nieczytelne

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1857 nr 180

(N. D. 4020) Patron Trybunału Cywilnego Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.

Podaje do wiadomości, iż na skutek wyroku tegoż Trybunału z powództwa Pauliny z Wierzchlejskich Kazimierza Biernackiego żony, współwłaścicielki dóbr Neru i Gostkowa w Okręgach Wartskim i Zgierskim położonych, we wsi Bartochowie Okręgu Wartskim zamieszkałej, na przeciw Maryannie z Wierzchlejskich Henryka Falęckiego żonie, w dobrach Ner Okręgu Wartskim, oraz Józefowi Jarocińskiemu jako ojcu i opiekunowi nieletnich z niegdy Teklą z Wierzchlejskich żoną swą spłodzonych dzieci, Tekli i Jadwigi Jarocińskich w dobrach Woli Niedźwiedniej, Okręgu Zgierskim zamieszkałym wszystkim jako współwłaścicielem dóbr wyż wyrażonych na dniu 18 (30) Stycznia 1857 r. zapadłego, sprzedane zostaną w drodze działów przed Radcą Honorowym Józefem Starczewskim Sędzią Trybunału delegowanym w sali posiedzeń Trybunału Cywilnego Gubernii Warszawskiej w Kaliszu wspomnione dobra Ner i Gostków w czterech Oddziałach, a mianowicie:

w Oddziale I.

Dobra Gostków z pałacem i budowlami dworskiemi murowanemi z przyległościami Wartkowice składające się z folwarku i wsi Gostków, z wsi zarobnej Wartkowice w Okręgu Zgierskim położone, mające rozległości morgów 1721 pręt. 1 miary nowopolskiej czyli 860 1j2 diesiatyn. W dobrach Gostkowie znajduje się apparat gorzelniany wraz z kotłem do robienia piwa z miedzi, oraz niektóre sprzęty gorzelniane, tak jak w taxie są zamieszczone, oraz młyn wodny, z którego młynarz opłaca czynszu po rs. 225 rocznie jak niemniej pobierane jest mostowe przez wydzierżawienie około 135 rs. rocznie wynoszące. Dobra powyższe Gostków i Wartkowice oszacowane na rsr. 43,463 kop. 43 1j2.

w Oddziale II.

Dobra Pełczyska składające się z folwarku i wsi zarobnej tegoż nazwiska, wsi zarobnej Woli Bezdziadowej, oraz z folwarku wsi Wola Niedźwiedzia z przyległością Tumidaj vel Chotów Dezerta zwanej, obejmujące: dobra Pełczyska i Wola Bezdziadowa morgów 2058, pręt. 255 czyli 1029 1j3 diesiatyn, zaś Wola Niedźwiedzia z przyległością Tumidaj morgów 840, pręt. 175 wszystko miary nowopolskiej czyli 426 dziesiatyn. Dobra Pełczyska i Wola Bezdziadowa oszacowane przez biegłych na rs. 54,622 kop. 43 29/62 a dobra Wola Niedźwiedzia z przyległością Tumidaj na rs. 14,689 kop. 43 11j23.

w Oddziale III.

Dobra Ner składające się z folwarku i wsi zarobnej tegoż nazwiska, z wsi zarobnej Zawady w Okręgu Wartskim położone, obejmujące rozległości morgów 1460 prętów 205 miary nowopolskiej czyli 730 1j3 diesiatyn, oszacowane razem na rs. 24,117 k. 36 9j16.

w Oddziale IV.

Dobra Kłudna także w Okręgu Wartskim położone, obejmujące morgów 702 pręt. 74 także miary nowopolskiej czyli 351 1j8 diesiatyn oszacowane przez biegłych na rs. 13,899 k. 67j36. Таха dóbr tych wszystkich potwierdzoną została wyrokiem Trybunału miejscowego z dnia 28 Maja (9 Czerwca) 1857 r.

Warunki sprzedaży tej złożone zostały w biurze Pisarza Trybunału w Kaliszu, i ogłoszone w dniu 3 (15) Lipca r. b. 1857. Poczem termin do temczasowego przysądzenia wyznaczony został na dzień 10 (22) Września 1857 r. na godzinę 3 z południa w sali posiedzeń Trybunału.

Licytacya dóbr każdego Oddziału zaczynać się będzie od summy w tymże Oddziale zamieszczonej, a taxą przez biegłych sporządzoną wykrytej, powyż zamieszczonej. Таха ta oraz warunki przejrzane być mogą każdego czasu w biurze Pisarza Trybunału i u Patrona Nowickiego sprzedaż powyższą popierającego.

Kalisz dnia 3 (15) Lipca 1857 r.

Nowicki.

Dziennik Warszawski 1866 nr 143

(N. D. 3826) Rejent Kancelarji Ziemiańskiej Gubernji Warszawskiej w Warszawie.

Po zmarłych:

2) Stanisławie Zakrzewskim, współwierzycielu sumy rsr. 3,000, na dobrach Puczniew, z Okręgu Zgierskiego subintabulando ubezpieczonej, tudzież takiejże sumy rsr. 3,000, intabulowanej na dobrach Wola-Niedźwiedzia, również w Okręgu Zgierskim, toczą się postępowania spadkowe,do ukończenia których, wyznacza się termin w Kancelarji podpisanego Rejenta, na dzień 22 Września (4 Października) 1866 roku.

Aleksander Dziewulski.  

Kurjer Warszawski 1866 nr 189

Komisja Likwidacyjna w Królestwie Polskiem, podaje do powszechnej wiadomości, iż wynagrodzenia likwidacyjne: w ilości rs. 229 kop. 13, przypadające na mocy rozporządzenia Komisji z dnia 5 (17) Sierpnia r. b, Jadwidze i Tekli Jarocińskim, właścicielkom dóbr Wola-Niedźwiedzia, położonych w Gubernji Warszawskiej, Pcie Łęczyckim, Gminie Gostków, wysłane zostało do Kassy Powiatu Warszawskiego, celem wypłaty komu należy.

Zorza 1878 nr 14

Ś. p. JÓZEF JAROCIŃSKI i TOMASZ WOLSKI.

W dniu 2 Lutego b. r. umarł ś. p. Józef Jarociński, obywatel ziemski z wsi Niedźwiedzia Wola pod Łęczycą. Z licznych przymiotów duszy zmarłego, których rozbiór nie do mnie należy, ja tu zaznaczam dziwnie miły stosunek jego z tymi, dla których drukuje się „Zorza.” Kilka wypadków, które opowiem, przedstawią szlachetne serce nieboszczyka.

Sąsiad mój, stary Marcin, był przed kilku laty u p. Jarocińskiego karczmarzem; opowiedział mi sam z czasów swego karczmarstwa następne zdarzenie: Byłem na szynku i ukradłem panu 3 płachty siana; ale jakoś sumienie mnie gryzło; postanowiłem się wyspowiadać; jakże znów iść do spowiedzi z krzywdą ludzką? Nie ma rady! trzeba iść do pana z przeprosinami. Wchodzę: gości sporo we dworze; nie pytam nic, jeno całuję go w obie ręce i ściskam za kolana, odzywając się głośno:

— Wielmożny Panie! ukradłem Panu trzy płachty siana—idę do spowiedzi—albo niech mi W-ny Pan daruje, albo niech naznaczy jaką chce karę.

Pan objął mnie za szyję, pocałował w głowę i wyrzekł:

— Bóg ci w świętej spowiedzi daruje—toć i ja ci z serca przebaczam!

Oto sumienność jednego, szlachetność drugiego!

Inny przykład:

Jechał pan Jarociński karetą w słotną porę: przejeżdżając przez topiele, ujrzał chłopka z wózkiem w bagniskach bez nadziei wydobycia się o własnej sile. Natychmiast stanąć rozkazał i ludzi swych posłał na pomoc nieszczęśliwemu; a gdy jeszcze i oni rady dać nie mogą, sam wychodzi z powozu, brnie w błocie i wodzie, barkami swemi dźwiga wózek włościański, a wyratowawszy biednego, siada do swego powozu i wraca do domu, aby się.... położyć w łóżko. Wskutek bowiem zamoczenia nóg dostał ciężkiego zapalenia płuc i długą przebył chorobę. Jakaż to prawdziwie chrześcijańska miłość bliźniego!

Lecz najdobitniejszy dowód szlachetnych stosunków z ludem jest jego serce, okazywane rodzinie Tomasza Wolskiego. Jest to dawniej służący, a obecnie gospodarz w majętności ś. p. Jarocińskiego!. Kiedyś w smutnej doli Wolski wyświadczył przysługę, okazał serce i wiernym był swojemu panu, za co téż na jego wdzięczność nazawsze zasłużył. Nietylko że Wolski przeszedł ze sługi na gospodarza, ale nadto p. Jarociński swym kosztem synów mu kształcić rozkazał. Dziś jeden z nich pracuje przy kolei, drugi jest ukształconym rzemieślnikiem w Warszawie, a najmłodszy obecnie uczy się jeszcze na jednym z uniwersytetów w Rossyi... Jakiż to był rzewny widok przy grobie, gdy stary sługa, Wolski, jak dawniej tak i dziś w siermiędze ze swą żoną, zalewając się łzami rzucili się na trumnę, a nie mogąc ręki dobroczyńcy, wieko trumny gorącemi obsypywali pocałunkami!.

Ach! gdybyż więcej takich obywateli!..

Panowie! oświecajcie, jak możecie niższych i ciemnych współbraci!. Jakże mało Zorza kosztuje! a jakąż ona być może posilną strawą dla wielu dworskich Jóźków, Antosiów, Tomków, Marysiek, co po kredensach, sieniach drogach, karczmach nieraz bezpotrzebne bąki zbijają!.

Gazeta Kaliska 1894 nr. 59

Tegoż dnia (3 lipca) we wsi Woli-Niedźwiedziej, w pow. łęczyckim utonął w stawie 17-letni Antoni Krajewski.

Godzina Polski 1916 nr 240

Z Wartkowic

W pow. łęczyckim.

Wieś nasza wielu wsiom polskim być stawianą za przykład. Zawdzięczamy to okolicznemu obywatelstwu z proboszczem ks. Chrzanowskim na czele. Posiadamy sklep współdzieczy, straż ogniową ochotniczą, założoną staraniem obywatela p. Boettichera,

szkołę, ochronę, w której znajduje przytułek 60 dzieci, dom Ludowy z ładną scenką, kasę pożyczkową i t. d.

Rada opiekuńcza, której prezesem jest ks. Chrzanowski, organizuje Koło Macierzy Szkolnej, oraz kursy dla analfabetów.

Maślarnia pod nazwą ziemian łęczyckich rozwija się znakomicie, dając pracę znacznej liczbie osób.

Przed trzema tygodniami miejscowi amatorzy (pod reżyseryą p. Mazowieckiego nauczyciela z Powodowa) odegrali na dochód Straży ogniowej ochotniczej „Surdut i siermięgę".

Przed dwoma tygodniami odbyło się posiedzenie Rady opiekuńczej, na której omówiono projekt założenia łaźni dla przechodzących łodzian. Projektodawca, obywatel z Gostkowa p. Skrzyński złożył na ten cel 150 rb.

Założono staraniem proboszcza Chrzanowskiego szkoły we wsiach: Białej Górce, Niedźwiedziej Woli i ochrona w Sędowie, coraz więcej się rozwijają.

Zbiory tegoroczne przeszły wszelkie oczekiwania.

Obwieszczenia Publiczne 1921 nr 98

Notarjusz przy wydziale hipotecznym sądu okręgowego w Kaliszu, Józef Drzierzbicki, niniejszem obwieszcza, że zostały otwarte postępowania spadkowe po:

5) Wawrzyńcu Witczaku, współwłaśc. 15 mórg gruntu zapisanych pod Nr. 27 w dziale II wykazu dóbr Wierzbowa-Woźnicka, pow. Łęczyckiego i właśc, Nr. 19 przestrzeni 1 dzies. 2327 sąż. zapis, pod Nr. 7 w dziale II wykazu kol. Wola Niedźwiedzia Nr. 1 pow. Łęczyckiego.

Termin zamknięcia wymienionych wyżej postępowań spadkowych wyznaczony został na d. 21 czerwca 1922 r. w kancelarji notarjusza Józefa Dzierzbickiego w Kaliszu.

Obwieszczenia Publiczne 1924 nr 14

Wydział cywilny sądu okręgowego w Łodzi, na zasadzie art. 1777-3 U. P. C., oraz zgodnie z dedyzją z d. 11 stycznia 1924 r., zawiadamia, że na skutek podania Jadwigi Cielepa, zamieszk. we wsi Wola Niedzwiedzka, gm. Gostków, w pow. Łęczyckim, wdrożone zostało postępowanie celem uznania Michała Cielepy za zmarłego i z mocy art. 1777-8 U. P. C., wzywa tegoż Michała Cielepę, męża petentki, a syna Teofila i Antoniny, lat 39 mającego, ostatnio zamieszk. w Woli Niedźwiedzkiej, gm. Gostków, pow. Łęczyckim, obecnie po zaciągnięciu w 1914 r. do wojska rosyjskiego, nie­wiadomego z miejsca pobytu, aby w terminie 6-miesięcznym, od daty opu­blikowania niniejszego ogłoszenia, stawił się w kancelarji wydz. cyw. sądu okręgowego w Łodzi przy ul. Pańskiej 115, albowiem po tym czasie nastą­pi uznanie go za zmarłego. Nadto wydział cywilny sądu okręgowego w Ło­dzi wzywa wszystkich, którzy o życiu lub śmierci pomienionego wyżej Mi­chała Cielepy posiadają wiadomości, aby o znanych sobie faktach zawiado­mili sąd najpóźniej w oznaczonym wyżej terminie (Nr spr. Z. 528/23).

Obwieszczenia Publiczne 1924 nr 56

Wydział hipoteczny przy sądzie okręgowym w Kaliszu obwieszcza, że otwarte zostały postępowania spadkowe po zmarłych:

2) Katarzynie Grabowskiej, współwłaśc. 15 mórg 130 pręt. z maj. Wola Niedźwiedzia, pow. Łęczyckiego;

Termin zamknięcia tych postępowań spadkowych wyznaczony został na d. 22 grudnia 1924 r., w którym to dniu osoby interesowane winny zgłosić swoje prawa w tymże wydziale hipotecznym, pod skutkami prekluzji.

Gazeta Świąteczna 1924 nr 2286

Kupię młyn wodny. Władysław Cichecki, Wola-Niedźwiedzia, poczta Wartkowice w powiecie łęczyckim.

Obwieszczenia Publiczne 1931 nr 15

Wydział hipoteczny przy sądzie okręgowym w Kaliszu, I sekcja, obwieszcza, że otwarte zostały postępowania .spadkowe po zmarłych:

9) Józefie Grabowskim, właścicielu 6 dzies. 1829 sąż. z kol. Wola- Niedźwiedzia Nr. 1 i współwł. 45 m. z maj. Wierzbowa - Woźnicka, po­wiatu łęczyckiego;

Termin zamknięcia tych postępowań spadkowych wyznaczony zo­stał na dzień 31 sierpnia 1931 roku. W powołanym terminie osoby zainte­resowane winny zgłosić swe prawa w powyżej wskazanym wydziale hi­potecznym, pod skutkami prekluzji

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 18

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dnia 18 sierpnia 1933 r. Nr. SA. II. 12/9/33.

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu Łęczyckiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 14 sierpnia 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego z dnia 23 III. 1933 r. (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:

§ 1.

III. Obszar gminy wiejskiej Gostków dzieli się na gromady:

2. Chodów, obejmującą: wieś Chodów, kol. Wola - Niedźwiedzia, wieś Wola - Niedźwiedzia.

§ 2.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Łęczyckiemu.
§ 3.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia go w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
Wojewoda:
w z. (—) A. Potocki
Wicewojewoda.

Obwieszczenia Publiczne 1935 nr 39

Sąd grodzki w Łęczycy, powiatu łęczyckiego, województwa łódz­kiego, na mocy art. 90 Prawa Wekslowego, wzywa posiadacza zaginio­nego wekslu in blanco na sumę 134 zł., wystawionego przez Jana Stan­kiewicza, zam. we wsi Wola Niedźwiedzia, gm. Gostków, pow. łęczyc­kiego na zlecenie Franciszka Jagielskiego, zamieszkałego tamże, aby zgłosił się w przeciągu 60 dni od daty ukazania się niniejszego ogłosze­nia do sądu tutejszego i okazał powyższy weksel w przeciwnym razie weksel powyższy uznany zostanie przez sąd za umorzony.

Akta sprawy Nr. Co. 73/34 z wniosku Spółdzielczego Stowarzysze­nia Spożywców „Przyszłość" w Wartkowicach.

Nasale / Idzikowice Nasale

Czajkowski 1783-84 r.

Idzikowice Nosale, parafia domaniow (domaniew), dekanat łęczycki, diecezja gnieźnieńska, województwo łęczyckie, powiat łęczycki, własność: (Józef) Smardzewski.

Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.

Idzikowice nosale, województwo Mazowieckie, obwód Łęczycki, powiat Zgierski, parafia Domaniew, własność prywatna. Ilość domów 5, ludność 33, odległość od miasta obwodowego 2.

Słownik Geograficzny: 

Nosale, fol., pow. łęczycki, gm. Gostków, par. Domaniew, odl. od Łęczycy 12 w. Ma 3 dm., 38 mk.

Spis 1925:

Idzikowice – Nassale, kol., pow. łęczycki, gm. Gostków. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne 6. Ludność ogółem: 42. Mężczyzn 24, kobiet 18. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego 42. Podało narodowość: polską 42.

Wikipedia:

Nasale-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Wartkowice. Miejscowość wchodzi w skład sołectwa Drwalew. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa sieradzkiego.

______________________________________________________________________________

Nasale (Nosale) 1839 r.

Nasale 1992 r.

 

*1793

Onufry na Wielkim Chrząstowie Dąbrowski Chorąży Orłowski Marszałek Konfederacji Województwa Łęczyckiego.
Wam urodzonemu Janowi Milewskiemu, Rotmistrzowi Pułku Przedniej Straży i Mariannie z Lasockich małżonkom, tudzież gromadzie wsiów Drwalewa Idzikowic Nosalów i innych z osób i dóbr Waszych ogólnie wszystkich mocą i powagą Konfederacji Wojewódzkiej nakazujemy, abyście przed nami czyli Sądem Naszym Konfederackim Łęczyckim w dwa od położenia niniejszego pozwu tygodnie, czyli raczej w ten czas, gdy ta sprawa z regestru i wpisu sobie przyzwoitych do sądzenia przywołana będzie osobiście, prawnie i zawito stawili się. A to na prawne wezwanie JWznego Tomasza Byszewskiego Regenta Ziemskiego i Konsyliarza Województwa Łęczyckiego i urodzonego Józefa Godlewskiego ekonoma, którzy przychylając się do dowodów sprawę niniejszą wspierających i zażaleń uroczyście uczynionych, pozywają Waszmościów, czyli raczej do gotowej sprawy, gotowych dawniejszych zapozwów, gotowych kandemnat dwóch, na Waszmościach z strony powodów w sądzie swym otrzymanych, zamiast czynić mianej egzekucji przypozywają o to. Iż Waszmość przed związkiem małżeńskim zebrawszy gromady z dóbr Drwalewa Idzikowic Nosalów, jakoliteż różnych szlachty uzbrojonych, grunt powoda własny do dóbr Wierzbówki należący najść i z temiż jako i urodzonym Antonim Grabowskim Burgrabią Grodzkim Łęczyckim, tenże grunt w miesiącu czerwcu roku teraźniejszego, najechać dukta, jakoweś przez zboża i lasy czynić a opponującego się ekonoma lżyć i biciem onemuż, gdyby się w tych miejscach poddanych z Drwalewa lub Idzikowic zganiać ważył, odgrażać poddanym powoda, ażeby się nie ważyli na własnym powoda gruncie pasać lub drwa rąbać, pod zbiciem grozić i zakazywać, a przez to lasy i grunta powoda własne, nigdy nie zaprzeczone w kontrowersją poddawać. Inwentarze przez ekonoma ze zboża powoda poddanym Drwalewskim zajęte gwałtownie z dóbr Wierzbowy i ze stajni tymże poddanym odbierać kazać, którzy gdy przybyli toż bydło gwałtem ze wsi Wierzbowy ze stajni wypuściwszy zajęli. Wieś powoda, pod ów czas na Sejmie z urzędu swojego znajdującego się najechali, przez co prawo bezpieczeństwo osobom funkcję publiczną zajętym warujące zgwałcili.
Później po nastąpionym związku małżeńskim Waszmościów pozwanych inwentarze powoda własne, jakoliteż i gromady poddanych z wsiów Wierzbowy i Wierzbówki z gruntów powoda zajmać i te do wsi Drwalewa zapędziwszy, żądanego wydania onychże wzbraniać i więcej jak po tygodniu oneż trzymając głodem morzyc końmi trzema, czyli czterema przez cały tydzień włóczyć wołmi kilkunastu po razy dwa, także jak po tygodniu robić, krowy doić i na swój użytek mleczno obracać, przez co poddanym powodach krzywdę niemałą tak w cielętach od pomnienionych krów pomorzonych i w robociźnie uprawy ról swemu powodowi uczynić, inwentarze poniszczyć, konie pokaliczyć i różne inne gwałty nieustanne, które inkwizycja odkryje, wyrządzać nadto honor powoda zaocznie w czasie funkcji dotykać poważyliście się, stańcież więc do widzenia i przysłuchania się za gwałty, [...] czernienia honoru Waszmość oboje karami osobistemi i grzywnami podług prawa za każde zosobna przewinienie wyżej wyrażone ukarać za nieutrzymanie poddanych, podobnież kary wymierzyć, poddanych gwałty czyniących do sądu jakoliteż i na inkwizycję, których powód żądać będzie stawić, gwałcicielów karą cielesną obłożyć, krzywdy i szkody nadgrodzić, za robotę wołmi i końmi, i za ich zniszczenie i skaliczenie bonifikacją nakazać, użytek z mleczna i cielęta poumarzane zapłacić, i tego wszystkiego, co regestrem okazane będzie, rekompense wynaleźć, kary na zniesienie dwóch kondemnat w sądach naszych na Waszmościach zyskanych rozciągnąć, koszta prawne powrócić, udeterminować i całą tę sprawę podług obmowy praw słuszności i sprawiedliwości ukończyć. O co pozwani jesteście, stawcie się. Terminu pilnujcie i sądownie odpowiedzcie.
Dan w Łęczycy dnia 7 stycznia roku 1793.  

*Agad, Księgi Łęczyckie Ziemskie, Protokoły inskrypcji, relacji i dekretów 66-163, Karta 595-96

 

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1857 nr 121

(N. D 2768) Pisarz Trybunału Cywilnego Gubernii Warszawskiej w Warszawie.

Stosownie do art. 682 K Р. S. wiadomo czyni, iż na żądanie Zuzanny z Lewandowskich po niegdy Janie Burmejster Radoszkowskim Sędziu Trybunału Cywilnego Gubernii Warszawskiej pozostałej wdowy w Warszawie pod Numerem 729. i Józefa Wolfin kupca również w Warszawie pod Numerem 547A zamieszkałych, zamieszkanie zaś prawne do tego interessu i całego postępowania subhastacyjnego u Teodora Łąckiego Patrona przy Trybunale tutejszym w Warszawie pod Nr. 1776 zamieszkałego, obrane mających, w poszukiwaniu summ rs. 142 kop. 51 dla Zuzanny Radoszkowskiej i rs. 322 kop. 32 dla Józefa Wolfin, czyli razem rs. 464 kop. 88* z procentem 5 od 100* w chwili zapłaty kapitału obliczyć się mianym, kosztów processu rs. 52, za wyjęcie i doręczenie wyroków rs. 7 kop. 80 i kosztów exekucyjnych (z możnością potrącenia kwoty rs. 155 Józefowi Wolfin przez Towarzystwo Kredytowe Ziemskie opłaconej) od Alexandra i Józefy z Bajkowskich małżonków Dąbrowskich obywateli i właścicieli dóbr ziemskich Drwalew z przyległościami w Okręgu i Powiecie Łęczyckim, Gubernii Warszawskiej położonych, tamże zamieszkałych, protokułem Antoniego Onufrego Szadkowskiego Komornika przy Trybunale tutejszym w d. 18 ( 0*) Marca 1857 r. sporządzonym, w drodze Sądowej przymuszonego wywłaszczenia zajęte i zaaresztowane zostały:

Dobra Ziemskie Drwalew z folwarkiem Idzikowice, Nazale, w gminie Wierzbowa, parafii Domaniew w Jurysdykcyi Sądu Pokoju Okręgu Łęczyckiego w Powiecie Łęczyckim, Gubernii Warszawskiej położone, prawem własności do exekwowanych Alexandra i Józefy z Вajkowskich małżonków Dąbrowskich należące w posiadaniu zaś wieś Drwalew tychże Dąbrowskich, a folwark Idzikowice Nazale, w posiadaniu zastawnem w procencie od summy rs. 4500 Jozefa Żochowskiego, zostające, poszukiwanemi wierzytelnościami hypotecznie obciążone, składają się z jednego kawała gruntu, żadną obcą własnością nieprzedzielonego ktorego rozległość jest w sposobie przybliżonym około włok 18 miary nowopolskiej czyli dziesiatyn 270 klassy 2 j i 3ej żytniej.

a. We wsi Drwalewie zabudowania dworskie:

1. Dwór o parterze z drzewa w węgieł postawiony, gontami i dranicami kryty z kominem murowanym.

2. Komora z drzewa częścią w węgieł częścią w słupy postawiona, słomą kryta.

3. Kuchnia w Pruski mur, słomą kryta z kominem murowanym.

4. Kurniki takież przy szczycie których znajduje się wchód do piwnicy.

5. Kurniki z karmnikiem i wystawą osztachetowaną z drzewa w węgieł.

6. Stajnie i obora z drzewa w węgieł postawiona.

7. Owczarnia z drzewa w słupy.

8. Stodoła o 3ch klepiskach ze spichlerkiem z drzewa słomą kryte.

9 Bróg o 6ciu słupach drewnianych słomą kryty.

b. Zabudowania wiejskie.

1. Zabudowanie z drzewa w węgieł postawione słomą kryte, z kominem z surówki.

2. Czworaki z drzewa w słupy, słomą kryte z kominem z surówki.

3. Stodołka, 4. Oborka, 5. Chałupa ze stajenką, 6. Chałupa, 7. Stodoła 8. Oborka 9. Chałupa, 10. Chałupa, 11. Stodoła i oborka, 12. Chałupa, 13. Stodoła, 14. Oborka, 15. Chałupa nowa niedokończona, 16. Chałupa, 17. Oborka do tejże przystawiona, 18. Chałupa z dwoma przystawionemi do niej oborkami, 19. Stodoła o jednem klepisku, wszystkie powyższe zabudowania z drzewa częścią w węgieł częścią w słupy postawione słomą kryte.

Oprócz tego znajdują się rozwaliny po dwóch chałupach.

b. w folwarku Idzikowice Nazale.

Zabudowania Dworskie.

1. Dwór z drzewa w węgieł postawiony, słomą kryty z kominem murowanym.

2. Stodoła z drzewa w słupy słomą kryta.

3. Spichlerek takiż.

4. Stajnie, Wozownie i obora pod jednym dachem z drzewa w słupy słomą kryte.

5. Spichlerek takiż

6. Piwnica czyli pursk z bali w ziemi.

Zabudowania włościańskie.

1. Chałupa w pruski mur postawiona, słomą kryta z kominem murowanym

2. Chałupa z drzewa w słupy, słomą kryta.

3. Stodołka o jednem klepisku w słupy drewniane postawiona.

Ogrody są dwa, jeden w Drwalewie owocowy, mający drzew 80, uli drewnianych 16 i słomianków 7, rozległości około dziesiatyny 1ej, drugi warzywny w Idzikowicach Nazalach tyleż rozległy. Studnie są 4, sadzawek 6.

Lasu niema, łąki są wydostarczające i sprząta się z nich około 70 fur siana, gospodarstwo 3 polowe płodozmienne.

Oprócz gospodarzy rolnych stale zamieszkałych jako to: Jana Krupy v Krysińskiego, Walentego Antosik, Macieja Cerek v. Cyrkowskiego i Jozefa Mataszkiewicza, którzy odrabiają po dni dwa sprzężajne i po dniu 1 na tydzień pańszczyzny, więcej niema i ci załóg dworskich nieposiadają, propinacya jest dworska.

Stan zabudowań, ogrodzenia, oraz wysiew akt zajęcia obejmuje.

Obszerniejsze opisanie powyżej zajętych dóbr znajduje się w akcie zajęcia u sprzedażą dyrygującego Teodora Łąckiego Patrona przy Trybunale tutejszym w Warszawie pod Nr. 1776 zamieszkałego, zaś zbiór objaśnień i warunki sprzedaży w Kancellaryi Trybunału tutejszego, w Wydz. I złożone przejrzane być mogą.

Zajęcie w kopiach doręczone:

1. Antoniemu Bader Pisarzowi Sądu Pokoju Ogu Łęczyckiego w mieście Łęczycy urzędującemu, na ręce własne d. 4 (16) Kwietnia 1857 r.

2. Piusowi Pisanek Wójtowi gminy Wierzbowa w mieście Łęczycy urzędującemu, na ręce własne d. 4 (16) Kwietnia 1857 r.

Wniesione do księgi wieczystej powyż zajętych dóbr w Warszawie d. 2 (14) Maja 1857 r. A w dniu dzisiejszym do księgi zaaresztowań w Kancellaryi Trybunału tutejszego na ten cel utrzymywanej wpisane zostało,

Pierwsza publikacya zbioru objaśnień i warunków przedaży odbędzie się na audyencyi publicznej Trybunału Cywilnego Gubernii Warszawskiej w Warszawie w Wydziale I. w miejscu zwykłych posiedzeń przy ulicy Długiej pod Nr. 549 o godz. 10 z rana dnia 25 Czerwca (7 Lipca) 1857 r. Sprzedażą dyrygować będzie Teodor Łącki Patron Trybunału, którego zamieszkanie jest wyżej wskazane.

Warszawa d. 14 (26) Maja 1857 r.

Radca Dworu, Zgórski.

Wywieszono na tablicy w sali ustępowej Trybunału Cywilnego Gubernii Warszawskiej w Warszawie d. 14 (26) Maja 1857 r.

Radca Dworu, Zgórski.

*nieczytelne

Dziennik Powszechny 1864 nr 30

(N. D. 303) Dyrekcja Szczegółowa Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Warszawie.

Podaje do powszechnej wiadomości, iż na zasadzie art. 7 Postanowienia Rady Administracyjnej z dnia 27 Czerwca (10 Lipca) 1860 r. i upoważnień przez Dyrekcją Główną udzielonych, następujące Dobra Ziemskie jako zalegające w ratach Towarzystwu Kredytowemu Ziemskiemu należnych, wystawione są na przedaż przymusową, przez licytacje publiczne, które odbywać się będą w Warszawie przy ulicy Miodowej pod Nr. 487 w Kancelarjach Regentów niżej wyrażonych:  

8. Drwalewo, Idzikowice i Nazale, z wszelkiemi ich przyległościami i przynależytościami; w Okręgu Zgierskim Powiecie Łęczyckim, raty zaległe w chwili zarządzenia przedaży wynoszą rs. 93 kop. 33, vadjum do licytacji rs. 550, licytacja rozpocznie się od sumy rs. 4326 kop. 75; termin przedaży dnia 20 Sierpnia (1 Września) 1864 r. przed Rejentem Kanc. Ziem. Józefem Żbikowskim. 

Przedaże wzmiankowane odbędą się w terminach wyżej oznaczonych, poczynając od godziny 10 z rana w obec Radcy Dyrekcji Szczegółowej; gdyby zaś Rejent przed którym przedaż ma się odbywać był przeszkodzony, przedaż odbędzie się w jego Kancelarji przed innym Rejentem który go zastąpi.

Warunki licytacyjne są do przejrzenia w właściwych księgach wieczystych i w biurze Dyrekcji Szczegółowej.

Warszawa d. 3 (15) Stycznia 1864 r.

za Prezesa, J. Komierowski.

za Pisarza Dyrekcji, Krajewski.

Dziennik Warszawski 1867 nr 148

(Ν. D.3886.) Pisarz Trybunału Cywilnego w Warszawie.

Stosownie do art. 682 K. Р. S. wiadomo czyni, iż na żądanie Józefa Katarzyńskiego Doktora Medycyny w Warszawie pod Nr. 1535 zamieszkałego a zamieszkanie prawne do tego interesu i całego postępowania subhastacyjnego u Andrzeja Brzezińskiego Obrońcy przy Warszawskich Departamentach Rządzącego Senatu w Warszawie pd Nr. 497a przy ulicy Podwale zamieszkałego, obrane mającego, w poszukiwaniu sumy rs. 6,900 z procentem 5% od dnia 1 Stycznia n. s. 1865 r. i kosztów od Aleksandra i Józefy z Bajkowskich małżonków Dąbrowskich obywateli, właścicieli dóbr ziemskich Drwalew z przyległościami Idzikowice Nazale w Okręgu Łęczyckim położonych, tamże zamieszkałych, protokółem Ludwika Wichrowskiego Komornika przy Sądzie Apelacyjnym Królestwa Polskiego w dnia 22 Maja (3 Czerwca) 1867 r. sporządzonym w drodze przymuszonego wywłaszczenia zajęte i zaaresztowane zostały

DOBRA ZIEMSKIE

Drwalew z przyległością Idzikowice Nazale w Okręgu Łęczyckim w Gminie Gostków Parafji Domaniew Powiecie Łęczyckim Okręgu Łęczyckim dawniej Zgierskim, pod względem Sądowym w Gubernji Warszawskiej, pod względem Administracyjnym w Gubernji Kaliskiej, pod jurisdykcją Sądu Pokoju Okręgu Łęczyckiego w mieście Łęczycy posiedzenia odbywającego, położone, prawem własności do egzekwowanych dłużników Aleksandra i Józefy z Bajkowskich małżonków Dąbrowskich należące, folwark Drwalew w posiadaniu małżonków Dąbrowskich, zaś folwark Idzikowice Nazale w posiadaniu Katarzyny Szachowskiej na lat 6 оd dnia 12 (24) Czerwca 1861 r. do tegoż dnia i miesiąca 1867 r. z mocy kontraktu w dniu 12 (24) Czerwca 1861 r. zawartego, zostające, poszukiwaną wierzytelnością hypotecznie obciążone, ogólnej rozległości grunta folwarczne około włók 15 mórg 19 prętów 220 zawierające.

Na gruncie powyższych dóbr są następujące zabudowania:

A Folwark Drwalew.

1. Dom (dwór) z drzewa parterowy gontami od frontu a od tyłu słomą kryty z kominem murowanym.

2. Komora z drzewa słomą poszyta.

3. Kuchnia parterowa murowana, słomą poszyta z kominem murowanym.

4. Piwnica oddzielna z kamieni polnych murowana słomą poszyta.

5. Kurniki murowane w pruski mur z cegły palonej słomą poszyte.

6. Owczarnia z drzewa słomą poszyta.

7. Stodoła z drzewa słomą poszyta w szczycie lewym której urządzony jest spichlerz, nadto w stodole tej znajduje się młockarnia czterokonna której nadaje ruch kierat dolny na zewnątrz stodoły urządzony.

8. Chlew z drzewa słomą poszyty.

9 Spichlerz, wozownie, stajnie, chlewy, jedno zabudowanie z drzewa słomą poszyte.

10. Chlew z drzewa słomą poszyty.

11. Sześć sochów drewnianych w ziemię wkopanych, przygotowanych do budowy stodoły.

12. Cztery słupy w ziemię wkopane.

13. Studnia drzewem cembrowana z żurawiem i kubłem przy której jest koryto do pojenia inwentarzy.

14. Ogród owocowy, częścią w kwaterach sieje się warzywo a z resztą na trawniki zapuszczony, od zabudowań płotem z żerdzi, a dalej w około rowem otoczony i w takowym znajduje się drzew owocowych około 90, krzewy pożyczek, malin, klomby bzu, uli pszczołami obsadzonych sześć.

15. Podwórze płotem z żerdzi łupanych ogrodzone w którem jest brama.

16. Sadzawek cztery.

17. Karczma z drzewa słomą poszyta z kominem murowanym, pod dachem tej karczmy znajduje się obora; w karczmie tej niema wyszynku, w takowej jedna izba jest własnością Marjanny Szymczyk wdowy po włościaninie uwłaszczonym, druga zaś izba w tej karczmie jest zamieszkała przez Macieja Zasada która ma być na skutek Ukazu Najwyższego jego własnością.

18. Czworak z drzewa słomą poszyty z kominem murowanym.

19. Staw na łąkach, na łąkach w tem samem miejscu będących znajduje się kopalnia torfu.

20. Buda duża z drzewa słomą poszyta.

Chaim Szczeciński kupiec za kontraktem ma wyexploatować 2,000,000 sztuk tafli torfu pod warunkiem połowy czystego zysku ze sprzedaży.

B. Wieś Drwalew.

Włościanie w tej wsi osiedli uwłaszczeni w gruntach ornych, ogrodach, łąkach i siedliskach posiadają ogółem mórg 70 prętów 80 po szczególe w akcie zajęcia z imion i nazwisk wymienieni.

Na gruncie wsi Drwalew są zabudowania:

21. Chałupa Nrem 6 oznaczona z drzewa, i połowa której jest własnością Dominium Drwalew, druga zaś składająca się z mniejszej połowy należy do włościanina Michała Denderskiego.

22. Chałup 5 z drzewa słomą poszytych z kominami.

23. Stodół 5 z drzewa słomą poszytych.

24. Obór 5 z drzewa słomą poszytych.

25. Chlewów 3 z drzewa słomą poszytych.

26. Szopa z drzewa słomą poszyta.

27. Studnia drzewem cembrowana.

Zabudowania od Nr. 22 do 27 włącznie opisane wedle oświadczenia włościan są ich wyłączną własnością.

28. Zrąb z gliny, na chałupę na polu stojący.

C. Folwark Idzikowice Nazale.

29. Dwór z drzewa słomą poszyty z kominem murowanym.

30. Kurnik na wysokiem podmurowaniu z kamieni polnych z lempacy.

31. Sklep piwniczny z kamienia polnego murowany słomą poszyty.

32. Studnia drzewem cembrowana.

33. Spichlerz z drzewa słomą poszyty.

34. Obora na podmurowaniu z kamienia polnego z lempacy słomą poszyta.

35. Stodoła z drzewa, słomą poszyta z kieratem i młockarnią przenośną które są własnością dzierżawcy.

36. Zabudowanie z drzewa mieszczące w sobie owczarnie, stajnię i oborę słomą poszyte, przy owczarni jest przystawka pod słomą.

37. Ogród owocowy a zarazem warzywny, w którym znajduje się drzew fruktowych sztuk 6.

38. Sadzawek 4.

39. Chałupa pod Nr. 3 z drzewa słomą poszyta z kominem murowanym.

40. Obora z drzewa słomą poszyta.

41. Czworaki pod Nr. 2 murowane w pruski mur z сegły palonej słomą poszyte.

Paweł Antosik w chałupie pod Nr. 3 i Franciszek Nowakowski w chałupie pod Nr. 2 zamieszkujący, stosownie do umowy z dzierżawcą odrabiają za pomieszkanie dnie. Nadto w tych dwóch zabudowaniach zamieszkuje służba dworska dzierżawcy.

Obszerniejsze opisanie powyż zajętych i zaaresztowanych dóbr znajduje się w akcie zajęcia u sprzedażą dyrygującego Andrzeja Brzezińskiego Obrońcy przy Warszawskich Departamentach Rządzącego Senatu w Warszawie pod Nr. 497a przy ulicy Podwale zamieszkałego, zaś zbiór objaśnień i warunki sprzedaży, w Kancelarji Trybunału Cywilnego, w Warszawie w wydziale I złożone, przejrzane być mogą.

Zajęcie w kopjach doręczone:

1. Edwardowi Hulanickiemu, Pisarzowi Sądu Pokoju w Łęczycy w tymże mieście urzędującemu.

2. Andrzejowi Biernackiemu Wójtowi Gminy Gostków, do której dobra Drwalew z przyległościami należą, we wsi Gostkowie Okręgu Łęczyckim Kancelarją utrzymującemu i mieszkającemu. Obudwom na ręce własne d. 6 (18) Czerwca 1867 r.

Wniesiono do Księgi wieczystej powyż zajętych dóbr w Warszawie d. 13 (25) Czerwca 1867 roku, a w dniu dzisiejszym do Księgi zaaresztowań w Kancelarji Trybunału tutejszego na ten cel utrzymywanej, wpisane zostało.

Gazeta Świąteczna 1922 nr 2163

Wyrok. W Imieniu Rzeczypospolitej Polskiej. Dnia 7 czerwca 1922 r. Sąd pokoju w Łęczycy, rozpoznawszy sprawę Kazimierza Jabłońskiego, zamieszkałego we wsi Nosalach w gm. Gostkowie, na mocy art. 19, 32, 41, 51 i 52 ust. z dnia 2 lipca 1920 r. o zwalczaniu lichwy wojennej zaocznie postanawia: Gospodarza Kazimierza Jabłońskiego ze wsi Nosali, gm. Gostkowa w powiecie łęczyckim, za sprzedaż w dniu 17 lutego tego roku w Łęczycy ziemniaków po rzeczywiście nadmiernej cenię skazać na trzydzieści tysięcy marek grzywny z zamianą w razie niemożności ściągnięcia na 2 tygodnie aresztu oraz na zapłacenie trzech tysięcy marek opłat sądowych. Za zgodność świadczy Sekretarz Sądu: Z. Skórzewski.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 18

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dnia 18 sierpnia 1933 r. Nr. SA. II. 12/9/33.

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu Łęczyckiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 14 sierpnia 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego z dnia 23 III. 1933 r. (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:

§ 1.

III. Obszar gminy wiejskiej Gostków dzieli się na gromady:

6. Idzikowice, obejmującą: wieś Idzikowice, kol. Idzikowice Gen., Idzikowice Nasale kol., kol. Idzikowice Pielgrz., os. Chochołek.

§ 2.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Łęczyckiemu.
§ 3.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia go w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
Wojewoda:
w z. (—) A. Potocki
Wicewojewoda.

   

Mrówna

Czajkowski 1783-84 r.

Murowna, parafia wartkowice, dekanat uniejowski, diecezja gnieźnieńska, województwo sieradzkie, powiat szadkowski, własność: 2 części, pierwsza Jankowski, drugi Gadomski.

Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.

Mrowna, województwo Kaliskie, obwód Kaliski, powiat Wartski, parafia Wartkowice, własność prywatna. Ilość domów 8, ludność 70, odległość od miasta obwodowego 8.

Słownik Geograficzny:  

Mrówna, dok. Mrowiny, folw., pow. łęczycki, gm. Gostków, par. Wartkowice, odl. od Łęczycy w. 19, dm. 3, mk. 35. W 1827 r. 8 dm., 70 mk. Zdaje się że M. nosiła dawniej nazwę Mrowiny i należała do par. Góra św. Małgorzaty (Lib. Benef. Łask., II: 415). Folw. M. rozl. mr. 210: gr. or. i ogr. m. 145, łąk mr. 12, pastw. mr. 20, wody mr. 1, zarośli mr. 27, nieuż. i place mr. 5; bud. mur. 1, z drzewa 13.

Spis 1925:

Mrówna, folw., pow. łęczycki, gm. Gostków. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne 3. Ludność ogółem: 47. Mężczyzn 18, kobiet 29. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego 47. Podało narodowość: polską 47.

Wikipedia:

Mrówna-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Wartkowice. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

1992 r.

Akta metrykalne (Parafia Wierzchy) 1732

 Dnia 17 listopada.

Mrówna z parafii Wartkowice

Ja Marcin Wojcechowski zarządca wierzchowski, ochrzciłem imieniem Elżbieta, córkę Urodzonego Pana Mikołaja Wolskiego i Konstancji z domu Gajewskiej. Rodzicami chrzestnymi byli Urodzony Mikołaj Golański z Wierzchów i Katarzyna babka onej samej Gajewska z Wierzchów, z których zapewniam, ten sam jak wyżej.  

Akta metrykalne (Parafia Niewiesz) 1752

Z Karnic

Roku jak wyżej, dnia 14 lutego, ja ? mansjonarz kościoła kolegiaty uniejowskiej za zgodą własnego proboszcza, potwierdziłem i błogosławiłem małżeństwo Urodzonego Adama Krasińskiego z Mrowna i Krystyny Wąrowskiej, poprzedziwszy trzema zapowiedziami. Świadkowie Urodzony Stefan ...rawski i Urodzony Józef Szypowski i wielu innych.

 

1792*

 

"Stanęła komplanacja między Imć Pany Józefem i Julianem bracią rodzonemi Gnoińskiemi, dóbr Kik i Sakowa dziedzicami z jednej, a Imć Pany Tomaszem swym i brata rodzonego Mikołaja imieniem na mocy specjalnej plenipotencji przed Xięgami Grodzkiemi Łęczyckiemi uczynionej, Adamem Niedźwieckiem dziedzicami i possessorami jakimkolwiek prawem posiadającemi dóbr Mrówna, ugoda, a to w niżej opisany sposób. Iż wytoczywszy swoje powództwo Imci Panowie Gnoińscy do Ziemstwa Sieradzkiego o poczynione wiolencje na gruncie dóbr Kik i Sakowa przez tych wzwyż wyrażonych posiadaczów, którzy chcąc aby sprawa nie była atentowana w ziemstwie sieradzkim, przyrzekają płot, który zagrodzony przy zaroślach Kickich rozrzucić, pastwiska, ługi, łąki do dóbr Kik i Sakowa należących, nie używać. Inne krzywdy to jest wypalenie popiołu i wykreślenie sosien, oraz wywiezienie ich, ciż Imci Panowie Gnoińscy Imci Panów Jankowskich Niedźwieckich komplanacją niniejszą umarzają, dalszych zaś podobnych krzywd i wiolencji tą komplanacją rzeczoni Ichmościowie dziedzicy i possessorowie Mrówny czynić zrzekają się, w przypadku niedotrzymania tej komplanacji strony sobie nawzajem Sąd lub Ziemstwo Sieradzkie do odpowiedzi naznaczają./:pod karami de actibus bone voluntato Anni 1768:/
Działo się w Sieradzu dnia 28 julij 1792 r. 

Tomasz Jankowski
Adam Niedźwiecki, piórem trzymanem
Józef Gnoiński swym i brata imieniem. "

*Agad, Zespół: 56 / Księgi ziemskie i grodzkie sieradzkie
Jednostka: 235 / Protokóły ziemiańskie Szadkowskie wieczystych tranzakcji, plenipotencji, relacji, wizyt, wyroków zjazdowych i oblat
Lata: 1792, karta 37

1798*

"Działo się w Łęczycy, przed Xięgami Ziemskimi, dnia 25 marca roku 1798."
Adam Niedźwiedzki z żoną Urszulą z Jankowskich, Marianna z Boruckich Gadomska, wdowa, w imieniu synów Andrzeja i Teodora Gadomskich przeciwko Tomaszowi Jankowskiemu, wszyscy wpółwłaściciele i współdziedzice dóbr Mrówny, żalą się z powodu udzielenia przez Tomasza Jankowskiego pozwolenia dla ościennych sąsiadów na wycięcie lasów Mrowińskich, udzielone bez zgody żalących się.

*Agad, Księgi Łęczyckie Ziemskie, Protokoły inskrypcji, relacji i dekretów 66-163, karta 1249
Karta 112

1798*

Jędrzej Kaczorowski, woźny przysięgły z Kik na żądanie urodzonych małżonków Adama Niedźwiedzkiego i Urszuli z Jankowskich oraz Marianny z Boruckich Gadomskiej, wdowy, matki Andrzeja i Teodora Gadomskich, współdziedziców i współwłaścicieli dóbr Mrówny przybył do lasu należącego do dóbr Mrówny, gdzie zobaczył:"Drzewa dębowego leżącego i pniów z drugiego zabranego do kilkunastu tysięcy z pomiędzy którego drzewo drugie od wierzchołku na 24 cale grube znajdowało się, także drzewa sosnowego i pniów z takiegoż do kilku tysięcy, z którego niektóre od wierzchu na 104 cali grube, a długie na sążni 7 zostają. Nad to różnego drzewa, to jest grabiny, osiczyny, brzeziny, grabczyny, jabłonczyny i innego drzewa leżącego i pieńków moc niezliczoną widział, twierdząc, iż to zniszczenie lasów z przyczyny urodzonego Tomasza Jankowskiego, wsi Mrówny współdziedzica ościennym Waszmością[?] bez referencji żądających wycinania dozwalającego nastąpić miało, o czym niniejsze urzędowi swemu uczynił doniesienie."

*Agad, Księgi Łęczyckie Ziemskie, Protokoły inskrypcji, relacji i dekretów 66-163, karta 1249
Karta 112

Dziennik Urzędowy Województwa Kaliskiego 1828 nr 21

OBWIESZCZENIE. Podpisany Komornik zawiadomić Szanowną Publiczność, że dnia 30. Czerwca r. b. o godzinie 10. zrana w mieście Powiatowem Warcie przed W. Woyciechem Morkowskim, Rejentem Powiatu Wartskiego, odbędzie się publiczna licytacya na wydzierżawienie sądownie Aktem z dnia 12. i 13. Maia r. b. przez podpisanego zaiętych dóbr Mrowny z przyległą Kolonią Brudnuwek zwaney, w Powiecie Wartskim, Obwodzie i Wdztwie Kaliskiem położonych. Wydzierżawienie to nastąpi na lat trzy, poczynając od dnia 24. Czerwca 1828 r., i te dobra Mrowna czynią rocznie do 1000 złtp. mniey lub więcey, ile, że teraz wydzierżawiane nie były. — Warunki do tey licytacyi w Biórze Rejenta, W. Morkowskiego, w Warcie w każdym czasie przeyrzane bydź mogą.

w Kaliszu dnia 19. Maia 1828 r.

Nepomocen Ziałkowski, Kom.

Gazeta Warszawska 1829 nr 200

Rejent Kancellaryi Powiatu Wartskiego.

Zawiadomia szanowną Publiczność, iż na żądanie Sukcessorów Soiaczyńskiego, iako extrahentów wydzierżawienia, Dobra Mrowna w Powiecie Wartskim położone, przez publiczną licytacyią w dniu 12 Sierpnia r. b. przed podpisanym Rejentem odbyć się mianą, na dwa po sobie idące lata, poczynaiąc od S. Jana Chrzciciela r. b., na koszt i ryzyko pluslicytanta w dzierżawę w wypuszczone zostaną. Warunki do tego wydzierżawienia, każdego czasu u podpisanego Rejenta przeyrzane bydź mogą.

Warta dnia 16 Lipca 1829 r.

Woyciech Markowski. 

 

Dziennik Urzędowy Woiewodztwa Kaliskiego 1837 nr 6

Ogłasza się wiadomość otwarcia spadku po Sebastyanie Starzyńskiem byłem właścicielu dóbr Mrowna części litera A. B. C. D. w Powiecie Wartskim położonych, na dniu 4 Maia 1836 r. zmarłym, celem zgłoszenia się osób prawo do spadku po tymże maiących, a mianowicie: co do tytułu własności dóbr tych Mrowna, i co do summy złtp. 8240 w dziale IV. pod Nro 7. na dobrach Widawa w Pcie Sieradzkim położonych wpisaney, z wyznaczeniem pół rocznego terminu na dzień 4/16 Sierpnia 1837 r. godzinę 9 z rana tu do Kancellaryi podpisanego Regenta.
Kalisz d. 19/31 Stycznia 1837 r. M. Basiński. Rej. K. Z.

Kurjer Warszawski ( z dodatkiem porannym) 1899 nr 347

Ochrona lasów.

Kaliski komitet ochrony lasów na ostatniem posiedzeniu w d. 9-m b. m. postanowił, co następuje:

(...) oświadczyć właścicielce majątku Mrowno, w pow. łęczyckim, p. Marji Pieńkowskiej, że z powodu karczowania pni i pasania bydła na przestrzeni leśnej, około 28 m., karczowanie lasu bez pozwolenia komitetu nie może być dokonywane, gdyby zaś właścicielka majątku chciała przestrzeń powyższą zalesić, winna ułożyć plan gospodarstwa leśnego;(...)

Obwieszczenia Publiczne 1922 nr 61

Wydział hipoteczny przy sądzie okręgowym w Kaliszu obwieszcza, że otwarte zostały postępowania spadkowe po zmarłych: 

6) Marji-Anieli Pieńkowskiej, wierzycielce sumy 21.600 mk. z % zabezp. na majątku Mrówna A. B. C., pow. Sieradzkiego;

Termin zamknięcia tych postępowań spadkowych wyznaczony został w kancelarji hipotecznej w Kaliszu na d. 12 lutego 1923 r.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1928 nr 3

Ogłoszenie.

Starostwo Łęczyckie ogłasza, że w dniu 19 grudnia 1925 roku na zasadzie art. 222 Ust. Wodnej z dnia 19.IX 1922 r. zatwierdzony został statut Spółki Wodnej we wsi Mrówna, gm. Gostków, pow. Łęczyckiego.

Spółka nosi nazwę: „Spółka Wodna Mrówna",

Celem Spółki jest osuszanie gruntów członków Spółki według przedłożonego Starostwu projektu.

Statut Spółki uchwalony jednogłośnie przez członków Spółki na zebraniu w dniu 1 grudnia 1925 r. ułożony został według wymogów okólnika Min. Rob. Publ. z dnia 20.VII 1923 roku Nr. 417/23 (Monitor Polski Nr. 161 poz. 225).

Starosta (—) H. Ostaszewski.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 18

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dnia 18 sierpnia 1933 r. Nr. SA. II. 12/9/33.

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu Łęczyckiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 14 sierpnia 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego z dnia 23 III. 1933 r. (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:

§ 1.

III. Obszar gminy wiejskiej Gostków dzieli się na gromady:

7. Kłudna „A", obejmującą: kol. Kłudna „A", wieś Brudnówek, folw. Mrówna.

§ 2.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Łęczyckiemu.
§ 3.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia go w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
Wojewoda:
w z. (—) A. Potocki
Wicewojewoda.

Lewiny / Lewina

Spis 1925:

Lewina, kol., pow. łęczycki, gm. Gostków. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne 12. Ludność ogółem: 88. Mężczyzn 44, kobiet 44. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego 88. Podało narodowość: polską 88.

Wikipedia:

Lewiny-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Wartkowice. Miejscowość wchodzi w skład sołectwa Nowy Gostków. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa sieradzkiego.

1992 r.

Obwieszczenia Publiczne 1923 nr 27

Notarjusz przy wydziale hipotecznym sądu okręgowego w Kaliszu, Józef Dzierzbicki, niniejszem obwieszcza, że zostały otwarte postępowania spadkowe po zmarłych:

7) Walentym Odrowskim, właśc. działki Nr. 9, przestrzeni 2 dzies. 2320 sąż., zapis. pod Nr. 27, w Dziale II wyk. hip. maj. Kłodna B, czyli Lewiny, pow. Łęczyckiego;

Termin zamknięcia wymienionych wyżej postępowań spadkowych wyznaczony został w kancelarji notarjusza Józefa Dzierzbickiego w Kali­szu na d. 6 października 1923 r.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 18

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dnia 18 sierpnia 1933 r. Nr. SA. II. 12/9/33.

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu Łęczyckiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 14 sierpnia 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego z dnia 23 III. 1933 r. (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:

§ 1.

III. Obszar gminy wiejskiej Gostków dzieli się na gromady:

5. Gostków, obejmującą: wieś Gostków, folw. Gostków, kol. Lewina.

§ 2.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Łęczyckiemu.
§ 3.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia go w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
Wojewoda:
w z. (—) A. Potocki
Wicewojewoda.