Widoki zabytków starożytności w Królestwie Polskim... (1851)

"Widoki zabytków starożytności w Królestwie Polskim służące do objaśnienia opisu tychże Starozytnosci sporządzonego przez Delegacyę wysłaną z polecenia Rady Administracyjnej Królestwa w latach 1844 i 1846 zebrane. Atlas IV, Gubernia Warszawska, Powiaty: Kaliski, Koniński, Sieradzki, Piotrkowski i Wieluński."

W IV tomie zamieszczono wizerunki zabytków pochodzących z Sieradza, Warty, Łasku i Wielunia. Osobną część stanowi: "Opisy Zabytków Starożytności w Guberni Warszawskiéj przez Delegacyą wysłaną z polecenia Rady Administracyjnéj Królestwa w latach 1844m i 1846m zebrane, rysunkami w dwóch osobnych atlasach zawartemi objaśnione; [T. II]". 

Informacja o publikacji pochodzi ze strony: https://pamiecpolski.archiwa.gov.pl/kazimierza-stronczynskiego-zabytki-starozytnosci-w-krolestwie-polskim/

"Dokumentacja pierwszej w Polsce i Europie państwowej inwentaryzacji zabytków

Opisy i widoki zabytków… to nieocenione źródło dokumentujące pomniki historii w Królestwie Polskim, które jednocześnie służyło podtrzymaniu świadomości narodowej w czasach zaborów. Paradoksalnie, dokument powstał za wiedzą i pełną aprobatą władz carskich. Składa się z 5 tomów tekstu oraz 7 albumów, zawierających ponad 400 akwarel i gwaszów autorstwa wybitnych artystów. Dzieło to stanowi bezcenną dokumentację warsztatu i metod pracy XIX-wiecznego historyka, a jednocześnie jest świadectwem narodzin nowoczesnego zabytkoznawstwa i konserwatorstwa. Sformułowane przez autora zasady naukowego opisu zabytków pozostają pod wieloma względami aktualne do dziś. Dokumentacja rysunkowa często stanowi jedyne źródło ikonograficzne do nieistniejących już obiektów.

Inwentaryzację zabytków w Królestwie Polskim przeprowadzono w dwóch etapach, w latach 1844-1846 oraz 1851-1854. Równolegle trwały prace uzupełniające, kopiowanie szkiców oraz przepisywanie i oprawa kolejnych tomów rękopisu. Dokumentację złożono w Bibliotece Głównej, dzisiejszej Bibliotece Uniwersyteckiej w Warszawie. W 1815 roku opracowanie Stronczyńskiego, wraz z cenniejszymi zbiorami bibliotecznymi, wywieziono do Rosji, skąd wróciło w 1923 roku na mocy traktatu ryskiego."

SIERADZ

WARTA

ŁASK

WIELUŃ

WIELUŃ

WIELUŃ

WIELUŃ