Wiktorów

Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.

Wiktorów, województwo Kaliskie, obwód Sieradzki, powiat Szadkowski, parafia Korczew, własność prywatna. Ilość domów 2, ludność 20, odległość od miasta obwodowego 2.

Słownik Geograficzny:  

Wiktorów,  os., pow. sieradzki, gm. Wojsławice, par. Korczew, odl. 10 w. od Sieradza, 3 dm., 13 mk. W 1827 r. było 2 dm., 20 mk.

Spis 1925:

Wiktorów, leśn., pow. sieradzki, gm. Wojsławice. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne 1. Ludność ogółem: 6. Mężczyzn 4, kobiet 2. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego 6. Podało narodowość: polską 6.

Wikipedia:

Wiktorów-osada w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie zduńskowolskim, w gminie Zduńska Wola. Miejscowość wchodzi w skład sołectwa Nowe Annopole. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

Wiktorów 1839 r.

1929 r.

1965 r.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1838 nr 167

Sąd Poprawczy Wydziału Łęczyckiego.

Teofil Urbański o rozliczne kradzieże obwiniony ukrywający się przed wymiarem sprawiedliwości nader szkodliwy towarzystwu ludzkiemu widywany bywa w Lutomiersku u swej żony w Szadku gdzie blisko ma ojca na młynie Wiktorowie i pobliskich karczmach, wzywa zatem władze wojskowe i cywilne nad bezpieczeństwem i porządkiem w kraju czuwające, aby na niego ścisłą baczność zwócić i ujętego pod najmocniejszą strażą do sądu naszego odstawić nakazać zechciały.

Rysopis Teofil Urbański lat ma wieku około 30, wzrostu jest średniego, włosy na głowie ma czarne …....* oczy czarne nieco wpadłe, zarostu czarnego, twarzy okrągłej, nosa krótkiego szerokiego, ubrany był w płaszcz z sukna granatowego, kuczbają białą podbity, spancerek bascikowy w kratkę spodnie takież same, na głowie ma kaszkiet sukienny z rydelkiem skurzannym.  

W Łęczycy dnia l (13 Lipca) 1838 roku.

Sędzia Prezyduiący, Skwarski.

*nieczytelne

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1848 nr 133

(N. D.2600) Sąd Policyi Prostej Okręgu Szadkowskiego.

Zawiadamia szanowną publiczność iż w dniu 15 (27) Kwietnia r. b. w Boru do Dubr Wojsławic należącym za pustkowiem Wiktorów znaleziony został w krzakach po nad traktem z Sadku do Sieradza wiodącym człowiek z imienia nazwiska ani pochodzenia niewiadomy lat około 50 mieć mogący wzrostu średniego, twarzy ściągłéj wychudłej, bez zarostu włosów na głowie ciemnych zadkich, ubrany w koszule i spodnie płócienne grube, spancer płócienny modry, płaszcz sukiénny granatowy zpotrzewką kuczbajową w kraty niebieskie, czapkę sukienną z barankiem czarnem, i buty roboty prostej podarte. Ktoby więc o imieniu nazwisku pochodzeniu o familii tegoż wiedział raczy otem Sąd nasz uwiadomić.

Szadek d. 23 Kwietnia (5 Maja) 1848 r.

Borowski, Podsędek.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1856 nr 230

(N. D. 5101) Sąd Policyi Prostej Okręgu Szadkowskiego.

Na gruncie pustkowia Wiktorów gminie Wojsławice w dniu 3 Lipca r. b. na trakcie przy karczmie dostrzeżonym został żebrak nieżywy, wieku lat około 50 mieć mogącego, ubrany w kapotę sukienną granatową, w kaftanik popielaty na wacie, w kamizelce sukiennej granatowej, w spodniach paczesnych wszystko w złym stanie, w koszuli lnianej dobrej, na nogach trzewiki, wzrostu średniego, włosów ciemnych, oczu siwych ciała wynędzniałego. Zawiadamia więc kogo to interessować może, aby o imieniu nazwisku tego żebraka i zamieszkaniu jego wiadomość Sądowi tutejszemu udzieliły.

Szadek d. 16 (28) Sierpnia 1856 r.

Radca Honorowy, Sadowski.

Dziennik Warszawski 1875 nr 8

N. D. 254. Pisarz Trybunału Cywilnego w Kaliszu.

Wiadomo czyni, iż na żądanie Mathiasa Abramsohn, kupca w mieście Zduńskiej Woli zamieszkałego, a zamieszkanie prawne do subhastacji dóbr Wojsławice z przyległościami z okręgu Szadkowskiego u Antoniego Zgleczewskiego Patrona Trybunału w Kaliszu, w temże mieście zamieszkałego, obrane mającego, od którego tenże Zgleczewski Patron stawać i kroki prawne czynić będzie, w poszukiwaniu sumy rs. 3910 k. 3 z procentem od dnia 15 (27) Maja 1874 roku od bcneficjalnych sukcesorów Bolesława Siemiątkowskiego, a mianowicie Zygmunta i Antoniego nieletnich Siemiątkowskich, których opiekunką główną jest Ludomiła ze Skrzyńskich Siemiątkowska ich matka, we wsi Biskupicach Okręgu Sieradzkim zamieszkanie prawne obrane mająca, jako właścicieli dóbr Wojsławice z przyległościami poszukiwaną sumą obciążonych, protokółem Franciszka Roweckiego Komornika z dnia 11 (23), 12 (24) i 13 (25) Listopada 1874 r., w drodze przymuszonego wywłaszczenia zajęte i zaaresztowane zostały, bez inwentarzy bo te własność dzierżawcy stanowią.

Dobra Ziemskie Wojsławice,

składające się z wsi i folwarku Wojsławice, oraz wsi Woli Wojsławskiej, folwarku i wsi Rembieski, folwarku Stradzew, osady Wiktorów, kolonji Annopole, Zborowskie Czartki, oraz Pratkowa i Zamłynie z zabudowaniami i obsiewami, tudzież lasem, propinacją, czynszami i tem wszystkiem co całość dóbr stanowi z wyjątkiem uwłaszczonych gruntów włościańskich.

Dobra te należą do własności Antoniego i Zygmunta nieletnich Siemiątkowskich, prócz folwarku Rembeski, zostają w dzierżawnem posiadaniu Józefa Orłowskiego z mocy kontraktu przed Paszkowskim Rejentem w Kaliszu dnia 25 Maja (6 Czerwca) 1873 r. zawartego, dzierżawa ta ma trwać do dnia 12 (24) Czerwca 1882 r. za cenę roczną rs. 2700. Położone są w gubernji Kaliskiej, powiecie Sieradzkim, gminie Wojsławice, Okręgu Szadkowskim, należą do parafji Korczew. Graniczą na wschód z dobrami Suchoczasy, na południe z dobrami Korczew, na północ z dobrami Kromolin, a na zachód z dobrami Wola Mącka. Odległo od miasta Sieradza wiorst 15, od Zduńskiej Woli 4, od osady Szadek 7, od miasta Kalisza 65.

Znaczniejsza zabudowania: 1. W folwarku Wojsławice dom o 3 kominach, 3 sieniach, 10 pokojach, z drzewa i cegły budowany, szkudłami kryty, zajmowany przez Orłowskiego dzierżawcę, przy dworze officyna z cegły palonej o 1 kominie zajmowana przez ludzi dworskich, ogród owocowy i warzywny w nim drzew dzikich około 6000 sztuk, owocowych około 2800, krzewów agrestu 300 i dzikich krzewów 600. W ogrodzie inspekta z 6 skrzyniami bez okien, oraz dom z drzewa, chlewiki, oranżerja o 3 kominach z cegły palonej bez kwiatów, w niej mieści się 14 uli z pszczołami. Gorzelnia i browar pod jednym dachem o 3 kominach z cegły palonej, dachówką kryta, pod nimi są sklepy, w gorzelni i browarze są wszelkie aparata do wyrobu spirytusu i piwa potrzebne, sieczkarnia, owczarnia, naprzeciw sieczkarni i owczarni ciągnie ogród owocowy 480 drzew mający, kuźnia, karczma z zajazdem której dzierżawa służy Wawrzyńcowi Nowak i inne zabudowania dla ludzi dworskich i gospodarstwa potrzebne. W dobrach są 3 stawy zarybione.

2. We wsi Woli Wojsławskiej: dom, obora, stodoła i studnia.

3. W folwarku Rembieski zostający w dzierżawnem posiadaniu Nepomucena Rybickiego do 12 (24) Czerwca 1880 roku za czynsz rs. 900 rocznie, z mocy kontraktu przed Kurzykowskim Rejentem w Łęczycy dnia 3 (15) Kwietnia 1872 r. zawartego, dom o 1 kominie 4 pokojach, ogród owocowy i warzywny, dwie sadzawki i różne zabudowania gospodarskie.

4. W osadzie Wiktorów: dom karczemny, w połowie zajmuje go szynkarz Kasper Berczewski, a w drugiej borowy Mikołaj Pachulski oprócz różnych budowli jest dom i młyn wodny o 1 kole pod jednym dachem dzierżawi go do dnia 11 (23) Kwietnia 1875 r. Andrzej Hiller za rs. 22 kop. 50 rocznie, przy młynie jest staw, a na nim most i upust, dom w boru mieszka w nim Wolf Miller, który wyrabia smołę i płaci rs. 30 rocznie, porządki w smolarni są jego własnością, drugi dom w boru, mieszka w nim Gotlib Krajf i płaci rocznie rs. 10.

5. W kolonji Annopole; dom karczma, dzierżawi go Bogumił Bendka za rs. 9 rocznie.

6. W kolonji Zborowskie Czartki dom karczma, mieszka w nim Ignacy Wiśniewski.

7. W kolonji Pratków: dom karczma, szynkuje w nim trunki Roch Moszczyk.

8. W kolonji Zamłynie; dom karczma, szynkuje w nim trunki Józef Zieliński.

9. W folwarku Stradzew; dom i wiatrak o 2 gankach z przyrządami, wiatrak i połowę domu dzierżawi Ludwik Zarzycki za rs. 127 kop. 20 rocznie, zaś drugą połowę domu dzierżawi Andrzej Witczak za rs. 22 kop. 50 rocznie. Propinacje dzierżawi w całych dobrach Wincenty Prądzyński i opłacać ma ceny dzierżawnej z tych dóbr i innych rs. 2000. Rozległość wynosi włók 88, mórg 9, prętów 4 czyli dziesiatyn 1324 z tej lasu różnego gatunku, zagajników i zarośli włók 44, mórg 2, prętów 4, z przestrzeni tej sprzedano już lasu z miejscowości Ignaców, Borek kupcom Ludwikowi i Samuelowi Jaffe włók 6, mórg 29, prętów 260, na tej przestrzeni pomienieni kupcy wystawili dom i stodołę z drzewa, te zatem budowle od sprzedaży się wyłączają. Grunta należą do klassy II, III i IV. Podatku rocznie z całych dóbr opłaca się rs. 625 kop. 23, z tego folwark Rembieski opłaca rs. 15, a Stradzew 12, zaległości niemasz żadnych.

Obszerniejszy opis dóbr zajętych znajduje się w protokóle zajęcia i w zbiorze objaśnień i warunków licytacyjnych, które tak u Pisarza Trybunału, jako też i u Antoniego Zgleczewskiego Patrona sprzedaż popierającego przejrzane być mogą.

Zajęcie w kopjach doręczono: Józefowi Gadomskiemu Pisarzowi Sądu Pokoju w Szadku i Michałowi Czekalskiemu Wójtowi gminy Wojsławice obu do rąk własnych dnia 4 (16) Grudnia 1874 r., wniesiono do księgi dóbr Wojsławice dnia 2 (14) Stycznia 1875 r., a do księgi zaaresztowań u Pisarza Trybunału w Kaliszu dnia 6 (18) Stycznia t. r.

Sprzedaż odbywać się będzie na audjencji Trybunału Cywilnego w Kaliszu.

Pierwsze ogłoszenie warunków sprzedaży odbędzie się dnia 20 Lutego (4 Marca) 1875 roku o godzinie 10 z rana.

Kalisz d. 6 (18) Stycznia 1875 r.

Skoczyński.

Gazeta Kaliska 1907 nr 126

Zabójstwa. Na drodze przy wsi Wiktorów, w pow. sieradzkim, włościanin Ignacy Chibel podszedł do wiozącego węgiel kamienny woźnicy Józefa Nowickiego, żądając aby go zabrał ze sobą; gdy ten zaś odmówił jego żądaniu, Ch. pobił N. pałką po głowie tak nieszczęśliwie, iż ten po kilku dniach zmarł.

Echo Sieradzkie 1932 18 lipiec

Z KIJAMI NA GAJOWEGO.

Nowoprzyjęty gajowy lasów dóbr Woysławice Badrzag Józef rewiru Wiktorów, przy obchodzie lasu w porze nocnej usłyszał huk padającego drzewa, przyczem zauważył jak 2-ch osobników z pobliskiej wsi niosło sosnę.

Na widok gajowego rzucili się złodzieje do ucieczki. Gdy jednak gajowy zbliżył się do sosny jeden z drabów podszedł z tyłu doń i zaczęli go okładać kijem.

Ranny z trudem dowlókł się do domu. Dano znać policji, która po przeprowadzeniu dochodzenia aresztowała zbirów.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 21

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dn. 19 październ. 1933 r. L. SA. II. 12/14/33

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu sieradzkiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego, zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 18 października 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23. III. 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:

§ 1.

XV. Obszar gminy wiejskiej Wojsławice dzieli się na gromady:

7. Rębieskie, obejmującą: wieś Rębieskie, kolonję Rębieskie, Wiktorów-Gajówkę.

§ 2.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Sieradzkiemu.

§ 3.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.

Wojewoda:

wz. (—) A. Potocki
Wicewojewoda

Łódzki Dziennik Urzędowy 1934 nr 10

OBWIESZCZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dnia 24 maja 1934 r. L. SA. II. 12/14/33.

o sprostowaniu błędów, powstałych przy ogłoszeniu w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim Nr. 21 z dnia 19. X. 1933 r. poz. 272, str. 544, rozporządzenia Wojewody Łódzkiego z dnia 19. X. 1933 r. L. SA. II. 12/14/33. o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu sieradzkiego na gromady.

Na podstawie § 5 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5. VII. 1928 r. w sprawie dzienników wojewódzkich (Dz. U. R. P. Nr. 72, poz. 648) zarządzam, co następuje:

Rozporządzenie Wojewody Łódzkiego z dnia 19. X. 1933 r. L. SA. II. 12/14/33, o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu sieradzkiego na gromady (Łódzki Dziennik Wojewódzki Nr. 21 z dnia 19. X. 1933 r. poz. 272, str. 544) ulega następującym zmianom:

15) w § 1. p. XV. w gromadzie Rębieskie, oznaczonej liczbą 7, zamiast „Wiktorów-Gajówkę" winno być „ Wiktorów-gajówkę".

Wojewoda

(—) Aleksander Hauke-Nowak.