Paulina / Grochów

Słownik Geograficzny:

Paulina  al. Grochów, kol. nad odnogą rz. Warty, pow. turecki, gm. Niewiesz, par. Niemysłów, odl. od Turka 27 w.; ma 22 dm., 129 mk. Kolonia ta powstała na obszarze dóbr Borzewisko.

Spis 1925:
Paulina, wś, pow. turecki, gm. Niewiesz. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne 20. Ludność ogółem: 127. Mężczyzn 59, kobiet 68. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego 52, ewangelickiego 75. Podało narodowość: polską 56, niemiecką 71. 

Wikipedia:
Paulina-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Poddębice. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie sieradzkim.

1992 r.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1860 nr 108

(N. D. 2515) Komornik przy Trybunale Cywilnym w Kaliszu.

Zawiadamia, iż dobra Borzewisko z fowarkiem tegoż nazwiska, osady Konstantynów, kolonii Leśnik i kolonii Zaspy, kolonii Borzewisko, kolonii Izabella, kolonii Dzierzążna i kolonii Paulina, z wszelkiemi użytkami i zabudowaniami, położone w Ogu Wartskim, P-cie Kaliskim Gubernii Warszawskiej wydzierżawione będą przez publiczną licytacyą na lat trzy po sobie idące, poczynać się mające od d. 12 (24) Czerwca r. b. Termin do wydzierżawienia oznaczony został na d. 16 (28) Czerwca 1860 r. godzinę 10 z rana, w Kancellaryi Rejenta Ogu Wartskiego Andrzeja Szelążek w mieście Okręgowem Warcie mieszkającego, przez tegoż odbyć mające wydzierżawienie, przez publiczną licytacyą. Dobra te rocznej dzierżawy opłacać mogą rs. 1560,

Kalisz dnia 12 (24) Kwietnia 1860 r.
Fr. Rowecki.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1860 nr 170

(N. D. 3864) Rejent Kancellaryi Okręgu Wartskiego.

Zawiadamia, że nieruchomość wiejska na kolonii Paulinów, w gminie Borzewisko, w Ogu Wartskim położona, składająca się z 11 mórg gruntu i drzewa tam stojącego, przez biegłych pod przysięgą na rs. 213 k. 75 oszacowana, a należąca do nieletniego Jakóba Kużawy, którego głównym opiekunem Idzi Polka, a przydanym Błażej Madaj w gminie Niemysłów Ogu Wartskim zamieszkali są ustanowieni, sprzedaną zostanie przez publiczną licytacyą w drodze działów, przedemną Rejentem w mieście Warcie pod N. 90 Kancellaryą swą mającym, a to na zasadzie Uchwały Rady familijnej przez Trybunał Kaliski na dniu 7 (19) Września 1859 r. potwierdzonej. Termin do temczasowego przysądzenia tej nieruchomości oznaczony jest na dzień 25 Sierpnia (6 Września) r. b. godzinę 10 z rana, zaś warunki sprzedaży i zbiór objaśnień w Kancellaryi mojej przejrzane być mogą.

Warta dnia 13 (25) Lipca 1860 r.

Andrzej Szelążek.

 

Gazeta Kaliska 1925 nr 243 

Sprawca bestialskiego mordu pod Turkiem zastrzelony.
Dnia 16 b.m. o godz. 11-ej dwaj funkcjonarjusze z Posterunku Pol. Państw. w Turku natknęli się na szosie Turek—Kowale Pańskie na dwóch podejrzanych osobników, których zatrzymali w celu wylegitymowania się, w czesie tym jeden z osobników skoczył w bok do rowu dobył rewolweru zaczął strzelać poczem zbiegł, za którym jeden z policjantów udał się w pogoń drugi zaś zrewidowawszy zatrzymanego osobnika odebrał mu nabity rewolwer „Nagan" i odprowadził go do aresztu. Zarządzono natychmiast obławę w czasie której dwóch policjantów zauważyło we wsi Łąg-Dominikowski gm. Niewieź podejrzanego osobnika, który na widok policji wbiegł do mieszkania sołtysa Marczaka, za którym podążyli policjanci, kiedy weszli do mieszkania wspomniany
osobnik dobył rewolweru i zmierzył do policjantów lecz nie zdążył strzelić gdyż jegen z policjantów podbiegł do niego zchwycił go i szamocąc się upadli na ziemię borykając się z sobą, w czasie tym policjant obawiając się że może być pokonany przez bandytę dobył rewolweru i strzelił kilkakrotnie do niego kładąc go trupem na miejscu.
Zabity bandyta nazywa się Jan Olejniczak i jest to ten, który przed niedawnym czasem dokonał napadu bandyckiego na małżonków Józefa i Marjannę Grzelaków, zamieszkałych we wsi Paulina gm. Niewieź, których w bestjalski sposób zamordował. A więc na pochwałę naszej dzielnej Policji niech służy fakt, że złoczyńca nie długo cieszył się wolnością i zginął marnie jak zasłużył.

Gazeta Kaliska 1925 nr 244 

— Echa okropnej zbrodni pod Turkiem. W areszcie przy magistracie w Turku powiesił się dnia 19.X.25. o godzinie 12-45 Kornicki Edward (wspólnik) podejrzany o współudział w dokonaniu morderstwa na osobach Józefa i Marjanny małż. Grzelaków, zam. we wsi Paulina gm. Niewież pow. Tureckiego. Wyżej wspomniany został przytrzymany w dniu 17. X.25 r. (wraz z Olejniczakiem Janem zabitym przez policję Turecką), i osadzony w areszcie celem przesłuchania go w sprawie mordu, a ponieważ świadkowie poznali w nim osobnika podejrzanego o dokonanie zbrodni, widząc, z powodu tego że zasłużona kara go nie minie, powiesił się.

Obwieszczenia Publiczne 1928 nr 69

Sąd okręgowy w Kaliszu, na mocy art. 1777-6 U. P. C., obwieszcza, iż na skutek decyzji sądu z dnia 4 sierpnia 1928 roku, zostało wdrożone postępowanie, o uznanie za zmarłego Gotliba Golca, wobec czego sąd wzywa go, aby w terminie 6 - miesięcznym, od dnia wydrukowania ni­niejszego obwieszczenia, zgłosił się do sądu, gdyż w przeciwnym razie po upływie tego terminu zostanie przez sąd uznany za zmarłego; wzywa się wszystkich, którzyby wiedzieli o życiu lub śmierci Gotliba Golca, aby o znanych sobie faktach zawiadomili sąd okręgowy w Kaliszu w po­wyższym terminie; nadto sąd nadmienia, że Gotlib Golc, był stałym mieszkańcem wsi Paulina, gm. Niewiesz, pow. tureckiego, w 1914 roku został wzięty do armji rosyjskiej, lecz do tej pory nie powrócił.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 18

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dnia 17 sierpnia 1933 r. Nr. SA. II. 12/8/33

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu Tureckiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 14 sierpnia 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23. III. 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) — postanawiam co następuje:

§ 1.

17. Paulina, obejmującą wieś Paulina.

§ 2.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Tureckiemu.
§ 3.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia go w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
Wojewoda:
w z. (—) A. Potocki
Wicewojewoda.

Rozwój 1933 nr 219 (Prąd)

Zabójstwo i samobójstwo.

Tragedja na wsi.

(a) We wsi Paulinów, powiatu Tureckiego zamożny wieśniak 29-letni Antoni Twerkiewicz zastrzelił swą przyjaciółkę 19-letnią Cecylję Kałuną i następnie sam pozbawił się wystrzałem rewolweru w skroń.

Jeszcze przed rokiem Tworkiewicz nawiązał bliżny kontakt z Kałużną, jednak wskutek sporu rodziny zmuszony był poślubić córkę zamożnych rodziców Marjannę Tomczyk.

Pożycie było niezzczególne. Kochliwy wieśniak nie mógł rozstać się z dawną kochanką i spotykał się z nią często. Gdy z tej racji wybuchły zatargi, kochankowie postanowili skończyć swą tragedie.

Oboje udali się do zagajnika na gruncie Tworkiewicza i tam wieśniak strzelił do Kałużnej kładąc ją trupem, następnie zaś sam pozbawił się życia.

Gdy na odgłos strzałów nadbiegli sąsiedzi, zastali już stygnące trupy w kałuży krwi. Powiadomiona policja wdrożyła dochodzenie i zabezpieczyła zwłoki desperatów.

Echo Łódzkie 1933 sierpień

Echo Sieradzkie 1933 27 sierpień

Między miłością a obowiązkiem.

Tragedja żonatego wieśniaka.

Łódź, 26 sierpnia. We wsi Paulinów pow. tureckiego wydarzył się niezwykły wypadek zabójstwa i samobójstwa.

Przed czterema laty zamożny gospodarz tej wsi 29-letni Antoni Tworkiewicz nawiązał stosunek miłosny z córką biednych rodziców również zamieszkałych w Paulinowie, 19-letnią Cecylją Kałużnianką. Tworkiewicz miał zamiar poślubić dziewczynę, lecz na przeszkodzie stanęła matka Tworkiewicza, która pragnęła dla syna posażnej żony.

W roku 1932 Tworkiewicz ulegając namowom matki, poślubił córkę dość zamożnych rodziców Marjannę Tomczykównę której zgóry oświadczył, że przyjaźni z Kałużyńską nie zrywa i spotykać się będzie z nią nadal.

Aż wczoraj wczesnym rankiem, ubrani odświętnie, wybrali się do pobliskiego zagajnika gdzie Tworkiewicz wystrzałem z rewolweru położył trupem Kałużniankę, a później celnym strzałem pozbawił się sam życia.

Z listów pożegnalnych, które pozostawili desperaci, wynika, że młodzi popełnili samobójstwo za wspólną zgodą. W motywach tego desperackiego kroku podają, że dłużej żyć w takich warunkach nie mogli.

Wypadek wywołał we wsi ogromne wrażenie. Tworkiewicz bowiem, właściciel 30 mórg ziemi, posiadający 6 klasowe wykształcenie, był bardzo lubiany i szanowany. Kałużnianka natomiast uchodziła za najładniejszą dziewczynę w całej gminie.

Echo Tureckie 1938 nr 2

Ze Sądu.

Spłoszenie złoczyńców,

W nocy z 28 na 29 lipca 1937 r. nad ranem, we wsi Paulinów dokonano włama­nia do spichrza zamkniętego na kłódkę, a należącego do właściciela gospodarstwa rol­nego Władysława Włodarczyka. Ten os­tatni spał wówczas w podwórzu pod szo­pa, lecz na skutek ujadania psów obudził się i zauważył, że ktoś wychodzi z latarką elektryczną ze spichrza. Gdy pobiegł w tym kierunku, dostrzegł wyraźnie czterech uciekających sprawców kradzieży. Począł więc ich gonić, lecz oni mając tobołek na plecach porzucili jedynie worek z mąką żytnią i zniknęli w brzasku zbliżającego się dnia.— Powróciwszy do swojej zagrody stwierdził, że złoczyńcy skradli mu ze spi­chrza 4 funty pierza, 3 przędze lniane, du­żą chustę wełnianą i kłódkę, a pozostawili oni przyniesioną ze sobą siekierę, którą— spłoszeni—nie zdążyli zabrać.

O wypadku tym Włodarczyk powiado­mił niezwłocznie policję i ta przeprowadzi­wszy dochodzenie ustaliła, że sprawcami zuchwałej kradzieży byli Jan Żurawski, Fran­ciszek Groblica oraz Antoni Pacześny, na­tomiast tożsamość czwartego złoczyńcy nie można było dokładnie stwierdzić.

Sąd Grodzki w Turku wyrokiem z dnia 29 września 1937 roku uznał Żurawskiego, Groblicę i Pacześnego winnymi dokonania czynu występnego i skazał ich na karę po sześć miesięcy więzienia.

Od wyroku tego oskarżeni wnieśli ape­lację, lecz Sąd Okręgowy w Kaliszu za­twierdził wyrok Sądu Grodzkiego w Turku.

Z uznaniem należy podkreślić śmiałość i odwagę pokrzywdzonego Włodarczyka, który nie lękając się przeważającej siły ama­torów cudzej własności spłoszył ich, gonił a nawet rozpoznał, czym w znacznej mie­rze przyczynił się do szybkiego ujęcia zło­czyńców i wymierzenia im odpowiedniej kary.

Echo Tureckie 1939 nr 22

Na Dozbrojenie Lotnictwa złożyli.

Gminna Kasa P.O. w Niewieszu 3 obli­gacje PN na 300 zł. z kuponami.

Smigielski Józef z Lipnicy 5 zł.

Walczak Feliks z Lipnicy 5 zł.

Jabłoński Bronisław weksel na 100 rubli.

Płeszaj Walenty z Dominikowic 5 zł.

Gromada Bronów 58.50 zł.

Świderski Bronisław z Bronowa 1/2 ru­bla srebn. 1/2 marki sreb. marki sreb.

Piotrowski Wincenty z Bronowa 1 koro­nę srebn.

Śmigielski Stefan z Lipnicy 5 zł.

Szkoła Karnice 5,90 zł.

Pełczyński Stanisław z Niewiesza 14 monet sreb. po 20 kop. 9 monet sreb. po 15 kop. 7 monet sreb. po 10 kop. 12 monet sreb. po 1 krajca.

Bodlak Wincenty z Konopnicy 1,50 zł.

Galach Antoni z Niewiesza 1 rubel sreb.

Dwornicki Andrzej z Wojciechowa 1 1/2 rubla sreb. i 11 monet sreb. po 20 kop.

Pańczyk Józef z Wojciechowa 1 monetę sreb. 10 kop. i monetę sreb. 15 kop. 2 monety reb. po 1/2 rubla i 1 sreb. markę

Pańczyk Czesław z Wojciechowa 2 1/2 rubla sreb. i 2 monety sreb. po 10 kop.

Zych Józef z Szarowa 5 zł.

Nikołaj Adolf z Leśna 2 zł.

Dąbrowski Wacław z Wilczkowa 5 zł.

Szwandt Florentyna z Pauliny 5 zł.

Hałupnik Józef z Dominikowic 5 zł.

Zagłoba Józef z Dominikowic 2 zł.

Szymański Józef z Dominikowic 2 zł.

Tomczyk Andrzej z Polesia 2 zł.

Andrzejczak Walenty z Polesia 1 zł.

Łukasik Władysław z Lipnicy 2 zł.

Gromada Biernacice 24 zł.

Wojtasik Edward Ułany 4 zł. i kupkę torfu wart. 8 zł.

Paprocki Stefan z Niewiesza 2 zł.

Król Kazimierz Kmdt. Z.S. Pododdz. Ewelinów zebrane przez niego ofiary 4.60 zł.

Skoweranda Andrzej i inni z Borzewiska 6 zł.

Jarszkiewicz Stefan z Borzewiska 2 zł.

Szkopik Antoni z Sempułek 2 zł.

Jaszczur Anna z Niewiesza 10 zł.

Szafarz Wojciech z Lipnicy 5 zł.