Rososz

Czajkowski 1783-84 r.

Rososny folwark, parafia lututow (lututów), dekanat wieruszowski, diecezja gnieźnieńska, województwo sieradzkie, ziemia wieluńska, własność: Skorzewski, czesnik.

Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827r.

Rossosz, województwo Kaliskie, obwód Wieluński, powiat Ostrzeszowski, parafia Lututów, własność prywatna. Ilość domów 5, ludność 16, odległość od miasta obwodowego 1.

Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827r.

Rossosz, województwo Kaliskie, obwód Wieluński, powiat Ostrzeszowski, parafia Lututów, własność prywatna. Ilość domów 1, ludność 7, odległość od miasta obwodowego 1.

Słownik Geograficzny:  

Rososz,  kol., pow. wieluński, gm. Naramnice, par. Lututów, odl. od Wielunia 12 w., ma 21 dm., 180 mk. W 1827 r. 6 dm., 23 mk.

Spis 1925:

Rososz, wś, pow. wieluń, gm. Naramice. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne 29. Ludność ogółem: 219. Mężczyzn 112, kobiet 107. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego 190, ewangelickiego 29. Podało narodowość: polską 219.

Wikipedia:
Rososz -wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie wieluńskim, w gminie Biała. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa sieradzkiego.

1992 r.

Dziennik Warszawski 1867 nr 31

(N. D. 362). Dyrekcja Szczegółowa Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego Gubernji Warszawskiej w Kaliszu.

Podaje do powszechnej wiadomości, iż na zasadzie art. 7 postanowienia Rady Administracyjnej Królestwa Polskiego z d. 28 Czerwca (10 Lipca) 1860 r. i upoważnień przez Dyrekcją Główną Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego udzielonych, następujące dobra ziemskie, za zaległość w ratach Towarzystwu należnych wystawione są na sprzedaż przymusową przez licytacją publiczną w mieście Kaliszu w pałacu sądowym przy ulicy Józefiny w Kancelarjach hypotecznych poniżej wymienionych.

29. Siemiechów z folwarkiem Osieczno i wszystkiemi przyległościami i przynależytościami w okręgu Sieradzkim położone, raty zaległe w chwili zarządzenia sprzedaży wynoszą rs. 625 k. 10, vadium do licytacji rs. 1,590 licytacja rozpocznie się od sumy rs. 8,913 k. 75, termin sprzedaży d. 10 (22) Października 1867 r., przed Rejentem Kanc. Ziem. Wilh. Grabowskim.

35. Świątkowice z przyległościami Garbarka i Rososz i wszystkiemi przynależytościami w okr. Wieluńskim położone, raty zaległe w chwili zarządzenia sprzedaży wynoszą rsr. 969 k. 87, vadium do licytacji rs. 2,400, licytacja rozpocznie się od sumy rs. 15,081, termin sprzedaży d. 11 (23) Października 1867 r., przed Rejentem Kanc. Ziem. Zenonem Łopuskim.

Sprzedaże wzmiankowano odbędą się w terminach powyżej oznaczonych poczynając od godziny 10 z rana w obec delegowanego Radcy Dyrekcji Szczegółowej, gdyby zaś Rejent, przed którym sprzedaż ma się odbywać był przeszkodzony licytacja odbędzie się w jego kancelarji przed innym Rejentem który go zastąpi.

Warunki licytacyjne są do przejrzenia w właściwych księgach wieczystych i w biurze Dyrekcji Szczegółowej.

Kalisz, d. 28 Grud. (9 Stycznia) 1866/7 r.

Prezes, Chełmski.

Pisarz Bierzyński.

Dziennik Warszawski 1873 nr 271

N. D. 7738. Pisarz Trybunału Cywilnego w Kaliszu.

Stosownie do art. 682 K. P. S. wiadomo czyni, iż na żądanie Józefy z Bąkowskich Cieleckiej, Pelagjusza Cieleckiego właściciela dóbr Świątkowice małżonki czyli obojga małżonków Cieleckich, w dobrach Świątkowice w okręgu Wieluńskim zamieszkałych, a zamieszkanie prawne u Antoniego Ruszkowskiego Patronu Trybunału Cywilnego w Kaliszu i tamże zamieszkałego, jako popierającego subhastację obrane mających, w poszukiwaniu kapitału rs 7,200 z procentem od r. 1863 d. l Lipca, w hipotece Świątkowic pod No 28 pomieszczonego i hipotekowanego, oraz kosztów, aktem Franciszka Roweckiego Komornika przy Trybunale Cywilnym w Kaliszu w d. 28 Czerwca (10 Lipca) rozpoczętym, a w d. 4 (16) Lipca 1873 r. ukończonym, zajęte zostały na przymusowe wywłaszczenie:

DOBRA ZIEMSKIE

Świątkowice, z przyległością Garbarka i Rososz i kolonjami Brzozowice i Swoboda odłączone od dóbr Świątkowic lit. A., do Pelagjusza Cieleckiego należących, obejmujących rozległości włók 10 nowopolskich, w okręgu Wieluńskim, gminie Naramnice, parafji Lututów położono od najbliższych miast i osad: Wielunia okręgowego i powiatowego wiorst 14, od miasta gubernialnego Kalisza wiorst 50, od osady Lututów wiorst 7, Złoczewa wiorst 15; które obejmują w przybliżonym sposobie na miarę nowopolską i rosyjską rozległości włók 39, mórg 8, a dziesiatin 585, mające jednę księgę wieczystą a należą do: 1) Jana Bellermana. 2) Gustawa Szulc. 3) Krysztofa Milnikel. 4) Ernesta Płonke. 5) Gotfrida Gramsch. 6) Antoniego i Anastazji małżonków Napierałło. 7) Sebestjana i Marjanny małżonków Rawickich. 8) Ferdynanda Haase, i 9) Andrzeja Benke, posiadają odpowiednio potrzebom każdego współwłaściciela budowle i inwentarze, protokółem zajęcia po szczególe co do każdego wyszczególnione, w posiadaniu właścicieli zostające, w Świątkowicach okręgu Wieluńskim mieszkających, co również protokół zajęcia objaśnia; grunta w dobrach tych należą do klasy II, III i IV; podatków z takowych dóbr opłaca się rocznie rs. 567 kop. 87, zaległość podatków wynosi rs. 822 kop 42.

Osiedli włościanie, na nowo erygowanej nomenklaturze Brzozowice po wyciętym lesie płacą Janowi Bellerman każdy z osobna od morgi rocznie czynszu po kop. 50, co bliżej objaśnia akt zajęcia; z Brzozowca płacą: Piotr Pichlak, Marcin Strąb, Marcin Senenko, Wojciech Doktor, Jan Siór, Gotlieb Kinast, Wilchelm Kinast po rs. 3 kop. 75 rocznic, zaś Jan Mazaj po rs. 5 kop. 50, Wilehelm Rau po rs. 13 kop. 25, Jan Moryc rs. 2, Mikołaj Matakiewicz kop. 75, Józef Paweł rs. 7 kop. 50, Gotfryd Lesk rs. Wilchelm Rau rs. 1 kop. 75. Z kolonji Swoboda płacą rocznie czynszu: Ignacy Jerczyński szynkarz, szynkuje trunki Bellermana za wynagrodzeniem 21 procent, płaci czynszu rs. 17, rok kończy się w dniu 1 Stycznia 1874 r., czynsz zgóry zapłacony; Karol Majdziński rs. 3, Gotlieb Rocław rs. 3, Karol Uta rs. 7 kop. 50, Fryderyk Gras rs. 3 kop. 75, Mateusz Cihosz karczmarz z Świątkowic szynkuje trunki Bellermana za wynagrodzeniem 21 procent, płaci czynszu rs. 150, rok kończy się z dniem 11 (23) Kwietnia 1874 r. posiada gruntu z łąką mórg 15, czynsz z góry zapłacony; Mikołaj Domagalski karczmarz z Rososza szynkuje trunki Bellermana za wynagrodzeniem 5%, posiada gruntu mórg 13 płaci czynszu rs. 13, rok kończy się w d. 11 (23) Kwietnia 1874 r. czynsz z góry zapłacony.

Akt zajęcia obejmujący szczegółowy opis pod każdym względem przejrzany być może u Antoniego Ruszkowskiego Patrona Trybunału w Kaliszu, subhastację Świątkowic imieniem Cieleckiej popierającego i u Pisarza Trybunału w Kaliszu, akt zajęcia wręczony został Waleremu Kosowskiemu Pisarzowi Sądu Pokoju w Wieluniu, Wójtowi gminy Naramnice i Konstantemu Krajtzer dozorcy w d. 8 (20) Sierpnia 1873 r., a zaregestrowany w hipotece dóbr Świątkowic w d. 17 (29) Listopada, a w biórze Pisarza Trybunału Cywilnego w Kaliszu w d. 28 Listopada (10 Grudnia) 1873 r.

Pierwsze ogłoszenie zbioru objaśnień i warunków sprzedaży które u Pisarzu Trybunału Cywilnego i Antoniego Ruszkowskiego Patrona Trybunału w Kaliszu mieszkającego przejrzane być mogą, odbędzie się na audjencji Trybunału Cywilnego w Kaliszu w d. 10 (22) Stycznia 1874 r. o godz. 10 z rana, poczem dalsze formalności nastąpią.

Kalisz d. 29 Listop. (11 Grudnia) 1873 r.

Skoczyński.

Kaliszanin 1874 nr 31

Folwark Rososz,

w powiecie Wieluńskim o milę od Wielunia, o 2 mile od Wieruszowa położony, jest do sprzedania; rozległość wynosi mórg warszawskich 220, w tem 33 mórg lasu sosnowego, dobrego budulcu, 64 m. zagajeń brzozowych, starszych i młodszych, 101 morgów gruntu żytniego, 6 mórg łąk, a reszta nieużytków. Sprzedaż może nastąpić prawem wieczystej dzierżawy, 90 rs. płaci się rocznej dzierżawy. Szacunek cały wynosi 5600 rs., może być zaraz w posessję oddany. Bliższa wiadomość u Patrona Trybunału W. Mrozowskiego w Kaliszu.

Dziennik Warszawski 1875 nr 155

N. D. 4923 Pisarz Trybunału Cywilnego w Kaliszu.

(…) Po odbyciu trzech publikacji zbioru objaśnień i warunków, termin do temczasowego przysądzenia na dzień 2 (14) Kwietnia 1874 r. oznaczony został, w którym dobra* te po oddaleniu sporów Antoniemu Ruszkowskiemu Patronowi za sumę rs. 10,000 temczasowo zasądzone zostały, i gdy ostatecznie spory te wyrokiem Rządzącego Senatu z dnia 29 Kwietnia (11 Maja) 1875 r. zapadłym, roztrzygnięte zostały, termin do stanowczej tych dóbr sprzedaży wyrokiem ilacyjnym Trybunału Cywilnego w Kaliszu w dniu 15 (27) Lipca r. b. zapadłym na dzień 5 (17) Września 1875 r. godzinę 10 z rana w miejscu zwykłych posiedzeń tegoż Trybunału oznaczony został.

Z powodu śmierci Antoniego Ruszkowskiego Patrona u którego Józefa Cielecka prawne zamieszkanie do tego interesu obrała, do dalszego popierania tej sprzedaży obiera sobie zamieszkanie prawne u Kazimierza Ruszkowskiego Patrona Trybunału w Kaliszu zamieszkałego, które wszelkie dalsze kroki w tej sprzedaży czynić będzie.

Licytacja rozpocznie się od sumy rs. 10,000.

Kalisz d. 15 (27) Lipca 1875 r.

Skoczyński.

*dobra Świątkowice z przyległością Garbarka i Rosorz i koloniami Brzozowice i Swoboda.

Gazeta Świąteczna 1881 nr. 17

Oparzenie. Pewna włościanka we wsi Rososzu, gminie Naramnice, wyjmowała z komina garnek z wrzącą wodą tak nieostrożnie, że go upuściła na dwuletnią dziewczynkę, Matyldę Morycównę, która stała obok na ziemi. Dziecko tak okropnie zostało poparzone, że wkrótce umarło.

Kurjer Warszawski 1881 nr 82

— Fatalny wypadek.

W dniu 21 z. m. we wsi Rososz, gminy Naramnice, włościanka tejże osady, Franciszka Myswuka,

wyjmując z komina garnek z wrzącą wodą — takowy wypadkiem upuściła...

Garnek upadł na stojące obok włościanki dwuletnie dziecię, Matyldę Morytz, które całe wrzącą wodą tak okropnie poparzone zostało, iż wkrótce ducha wyzionęło...

Kurjer Warszawski (dodatek poranny) 1899 nr 210

+ Pożary. W gub. kaliskiej było 20 wypadków pożaru.

(...)  w Rososzu, w pow. wieluńskim, dom drewniany;  (...)

Gazeta Świąteczna 1917 nr 1898

Klęska gradowa nawiedziła w dniu 31-ym maja gminę Naramnice w okolicy Wielunia. Grad był tak duży, jak jajka młodych kur, a że towarzyszył mu straszy wicher, więc jest dużo szkody. Ziemniaki niewiele ucierpiały, bo jeszcze są małe. Gospodarze są zgnębieni tą klęską, bo na wiosnę pola były przeważnie obsiane wyką, łubinem i ptaszyńcem, owsa zaś i ziemniaków było bardzo mało, tak, że wielu obsadziło i obsiało niemi tylko czwartą część tych pól, które zwykli byli obsiewać w innych latach. I oto dziś rolnik z bólem serca wychodzi w pole z pługiem; na wybitem przez grad życie musi zasiać choćby grykę, której tu bardzo trudno się dokupić. Ucierpiały od gradu następujące wioski: Janowiec, Młynisko, Łyskornia, Biała pierwsza i Druga, Naramnice, Zabłocie, Góry, Wiktorów i Rososz. Tem dotkliwiej odczuwają gospodarze gradobicie, że bardzo mało kto zabezpieczył plony, ciesząc się niewiedzieć na czem opartą nadzieją, że w tym roku może gradu nie będzie. Lucjan Sułkowski.

Obwieszczenia Publiczne 1920 nr 56

Wydział hipoteczny w Wieluniu, ziemi Kaliskiej, obwieszcza, iż otwarte zostały postępowania spadkowe po śmierci:

1) Anny Moritz i Brunona Moritza dzieci Krystjana, pierwszej, jako współwłaśc. nieruch. we wsi Rososze, oznaczonej tab. Nr 8 i hip. rej. Nr 772, a drugiego, jako wierzyciela sumy 4.320 mk. zabezpieczonej na tejże nieruchomości;

Termin zamknięcia tych postępowań spadkowych wyznaczony został na d. 31 stycznia 1921 r. i w tym dniu osoby interesowane winny zgłosić swe prawa, pod skutkami prekluzji.

Gazeta Wieluńska 1925 nr 1

Skradziono

dnia 9. IX 1925 roku paszport z portfelem na dworcu w Ostrowie, wydany przez Starostwo w Wieluniu na imię Długosza mieszkańca wsi Rososz gm. Naramice.

 

Goniec Sieradzki 1929 nr 152 

— (w) Pożar. W dniu 1 bm. we wsi Rossosz gm. Naramice wskutek wadliwej budowy komina, zapalił się dach na domu stanowiący własność Ignacego Parlaka.
Powstały pożar dzięki natychmiastowej akcji ratunkowej, został zlikwidowany.
Pastwą płomieni padł tylko dom oraz pewna część sprzętów domowych.

Echo Sieradzkie 1933 27 styczeń

Falsyfikat za wódkę.

W tych dniach zatrzymano 72-letniego Golca z Rossoszy gm. Naramice, który usiłował puścić w obieg przy [...] wódki w składzie p. F. Stasiaka w Wieluniu 10-cio złotowy falsyfikat. Oprócz tego Golec posiadał jeszcze jedną fałszywą 5-cio zł. monetę.

Po spisaniu protokołu starca zwolniono wdrażając jednocześnie dochodzenie celem wykrycia źródła pochodzenia fałszywych monet.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 19

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dnia 16 września 1933 r. L. SA. II. 12/15/33

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu Wieluńskiego na gromady.

Po zasiągnięciu opinij rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 15 września 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego z dnia 23. III. 1933 r. (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:

§ 1.

XV. Obszar gminy wiejskiej Naramice dzieli się na gromady:

14. Rososz, obejmującą: wieś Rososz, kol. Świątkowice-Klimas.

§2.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Wieluńskiemu.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
(-) Hauke - Nowak
Wojewoda.

Obwieszczenia Publiczne 1935 nr 22

Wydział hipoteczny w Wieluniu, obwieszcza, że po niżej wymie­nionych zmarłych otwarte zostały postępowania spadkowe:

2) Julji vel Juljannie z Wytyków Żakowej, zmarłej w dniu 1 czerwca 1928 r., właścicielce połowy działki gruntu o powierzchni 7 mórg 150 prętów czyli 4 ha 1990 metr. kwadrat., położonej we wsi Rososza, gminy Naramice i oznaczonej Nr. 712 repert. hipotecznego;

Termin zamknięcia powyższych postępowań spadkowych, wy­znaczony został na dzień 23 września 1935 roku w kancelarji wydzia­łu hipotecznego w Wieluniu, w którym to dniu osoby zainteresowane winne zgłosić swoje prawa pod skutkami prekluzji.

Echo Łódzkie 1936 listopad

15-letni zabójca na ławie oskarżonych Sąd go uniewinnił.

WIELUŃ, 18.11., Sąd Okręgowy w Kaliszu na sesji wyjazdowej w Wieluniu rozpatrywał sprawę zabójstwa 10-letniego Lisa Józefa za wsi Naramice. W związku z tym zasiadł na ławie oskarżonych niewiele starszy od denata zabójca bo zaledwie 15-letni Antoni Dębski ze wsi Rosorzy gm. Naramice. Tło tej niecodziennej sprawy przedstawia się jak następuje: W czerwcu wracała za szkoły grupa dzieci. W pewnej chwili jeden z chłopców Stefan Lis brat 10-letniego Józefa — chwyciwszy garść piachu obrzucił nim jedną z dziewczynek. Za pokrzywdzoną ujął się Antoni Dębski. Wojowniczy Lis chcąc zemścić się na Dębskim namówił kilku innych jeszcze chłopców, którzy uzbroiwszy się w kije w dniu 13 czerwca zastąpili wracającemu ze szkoły Dębskiemu drogę. Napadnięty chłopiec chcąc wydostać się z otoczającego go koła chwycił nóż do robót ręcznych w szkole — zamachnął się nim w koło i trafił w piersi 10-letniego najbardziej agresywnego Józefa Lisa, poczem uciekł. Skutki tej samoobrony okazały się tragiczne gdyż Lis doznawszy przebicia komory sercowej zmarł natychmiast. Nieletniego zabójcę umieszczono do czasu rozprawy sądowej w Zakł. Wych. Poprawczym w Głazie. Sąd po rozpatrzeniu sprawy uznał mimowolnego zabójcę -winnym śmierci Lisa, lecz wziąwszy pod uwagę okoliczności samoobrony oraz nienaganne prowadzenie się Dębskiego oraz dobrą opiekę rodzicielską wydał wyrok uniewinniający.