Inwentarz Pątnów (1728)

Agad, Księgi grodzkie wieluńskie relacji, Acta castrensia relationum, sygn. 60-73, karty 176-77.
Tekst z oryginalnego dokumentu przepisał Piotr Tameczka.

Roku teraźniejszego 1728 przez Jchmciów niżej na podpisie wyrażonych przy opatrznym woźnym Wawrzyńcu Kosczyku z pomienionej wsi Pątnowa tamże na gruncie wyżej specyfikowanej części wsi Pątnowa uczyniona i in hac formatia zeznana. 

Naprzód w podwórzu nieogrodzonym tylko potrosze płotów ze żerdek prostych złych poprzegniwałych i siełą mieść pozbieranych i poobalanych. Budyneczek ze spichlerzyka już stary pod złym wielce poszyciem, w którym piecyk biały prosty i kuminek z isdebki palać[?] potrzeba zły niepodlepiony. Do tego budyneczku troje drzwi, dwoje na zawiasach krótkich, przy jednych drzwiach wrzeciądz jeden i dwa szkoble, trzecie drzwi ze dworu na biegunach proste i złe. Browarek pusty i u niego przyciesi pogniełe, ściany poprzegniwałe, na którym poszycie złe stare desczyska pogniełe, miejscami poprzegniwałe, z jedne stronę, a z drugą stronę od strugi komin opadniony i kozły wierzbą ściętą potłuczone i tylko zrąbisko stoi, w którego sieni nie masz nic tylko katka zła, stara z jedną od wierzchu obręczą [...] i wypadło, także drybusik beze dna, mały piec i kominek w izbie tego browarku zły, ledwo stojący.
W trecim miejscu podwórza chałupka zła, stara, pognieła, przyciesi powygniwały, w której komin obalony i kominek i piecyk pod złemi, pogniełemi deskami, i poopadałemi bez okien, wedle której stajenka wielce zła bez przyciesi, podłogi i spodku nic nie masz ani drzwi w której żłobek stary. 
Karnieczek obalony w desiki pochyły ledwie pod złym mało co poszyciem stojący. 
W czwartym miejscu podwórza stodołka o dwóch gumienkach, u której słupy osobliwie u jednych ode drogi wielce pochylone, ledwo wiszące, przyciesi pogniełe i w ziemię wlazła pod wielce złym dziurawym poszyciem, u wrót bieguny pogniewały, deski pogniełe, niektóre poopadały, z jedną żelazną u jednych wrót kuną, w której stodole płużysko stare i bron połamanych dwie, przy której jeden ogródek mały. 
Sadzawki w podwórzu dwie pozalasione błotem i z ziemią zrównane, także stoki dwa pozałazeły ziemią bez wody.
Drzewo powycinane tak w sadie jako i wierzby po podwórzu tylko pnie stoją okrom kilku drzewa wiśni, śliweczek i dwóch jabłonek i trzech dąbków. 
Młyn z gruntu zniesiony, tylko jedna ziemia gdzie stał. Stawy tak terz u młyna, jako i na Śmietanie puste, bez wody, pozrywane. 
Gaj olszowy wycięty, i dębów na Trzebnie mało co zostało. 
Płoty po niektórych miejscach przez samsiedzkich chłopów na gruncie pomienionej części z Łaszewskiem[?] gruncie[?] pogrodzone i w grunta się poworywali, i miedze do połowy pozorywali. 
Chałupy za kościołem żadnej nie masz, tylko małe chatki bez stodół, sieni i chlewów trzy. Gdzie była karczma tylko ziemia została.
Pola tak tu z tego końca od Łaszewa, jako i za kościołem ku Dzieszikom [Dzietrznikom] nic a nic nie tykane, tylko same odłogi pozarastałe miejscami wrzosem i chojenką, okrom w trzech miejscach, co chłopi ponajmowali na żyto kilkunastą składów. 
Chłopów w chałubkach czerech, ale nie poddanych, tylko co dwaj zagrodni poddane mająm, drudzy dwaj luźni chałupnicy.
Co jakośmy widzieli należycie realnie zeznajemy, i jeśli tego kiedy będzie potrzeba juramentem potwierdzić gotowi zawsze będziemy i tę wizją rękami trzymanemi podpisujemy. 
Wawrzyniec Patrycki trzymaną ręką
Jakub Burczyński trzymaną ręką

Przysiężna / Struga struga

Przysiężna, struga rozgraniczająca dobra Chorzew i Siemkowice. Obecnie występuję na mapach pod nazwą Struga. Warto byłoby zastąpić nijaką nazwę jaką noszą liczne cieki w Polsce jej dawnym mianem.
Żródło strugi znajduje się na wschód od leśniczówki Papierek w gminie Siemkowice na obszarze kompleksu leśnego w terenie podmokłym. Od źródła niesie wodę w kierunku zachodnim, następnie skręca na północ mijając wieś Marchewki. Postępując w kierunku północnym zasila duży śródleśny staw nieopodal gajówki Kij. Opuściwszy teren leśny przecina drogę łączącą wsie Chorzew i Siemkowice. Pod Bugajem Lipnickim wpada do strugi Wierzbicy. Długość 7 kilometrów.

 1783

Agad, Księgi grodzkie wieluńskie relacji, Acta castrensia relationum, sygn. 60-89, karta 182-83.
Tekst z oryginalnego dokumentu przepisał Piotr Tameczka.

Iż ja będąc wezwany na affektacją i urzędowną rekwizycją Wo Stanisława Fundament Karsnickiego Szambelana Jego Królewskiej Mości dóbr Chorzewa w Województwie Sieradzkim, a Powiecie Piotrkowskim leżących dziedzica, miawszy sobie dla tym rzeczywistszej prawdy przydanych dwóch Jmsców szlachty, to jest Urod. Franciszka Sokołowskiego i Wojciecha Dorożyńskiego na granicę między Chorzowem i Siemkowicami znajdujące się osobiście dnia dzisiejszego zszedłem, i tamże przy tych granicach oglądałem wyciętego lasu olszowego i jodłowego ponad stawiskiem wzdłuż staj dwoje w szerz zaś miejscem staje miejscem pułstaja, miejscem ćwierć od grodzy starej, którą teraz ze wszystkim rozrucono. Okazano mi także w tymże miejscu pozapalane pnie i kupy duże z gałęzia olszowego poskładane do zapalania, w którym miejscu zastałem pracowitego Bartłomieja Łakomiaka wycinającego świerk i składającego gałęzie na kupę w gruncie prawdziwym Chorzewskim.
Dalej idąc widziałem za rolą Grzesika młynarza Chorzewskiego zdartą do szczętu świeżo miedzą graniczną wedle kopca i jeszcze poza kopiec zajęty i zorany grunt Chorzewski, wzdłuż pułstaja w szerz skład jeden. Dalej idąc pokazano mi świeżo wyciętej rokiciny trzy kępy za strugą starą graniczną Przysiężna zwaną w gruncie prawdziwym Chorzewskim.
Okazano mi do tego trzy krzaki rokitowe świeżo wycięte nad tąż strugą graniczną w gruncie Chorzewskim. Widziałem także postawiony płot nowy za tąż strugą przez poddanych Siemkowskich. Dalej idąc oglądałem podobnież płot za tą strugą przez tychże poddanych postawiony nowo w przęseł 25, także w gruncie Chorzewskim.
Dalej postępując pokazano mi świeżo wyciętych olszów dziewięć i krzak wierzbowy, wedle którego struga obrócona była. Widziałem dalej płotu nowo przęseł ośm przez poddanych Siemkowskich postawionego w gruncie Chorzewskim, i drzewo pozwalane dla wpędzania w grunt Chorzewski strugi wraz dalej. Postępując jeszcze dalej widziałem nad wierzchowiskiem Stawu Pawełkowego zaciętej grodzy wzdłuż staj troje w gruncie prawdziwym Chorzewskim przez pracowitego Kazimierza Maryniaka poddanego Siemkowskiego zawalonej.
Tamże niedaleko nad wierzchowiskiem Stawu Pawełkowego w końcu roli pracowitego Jędrasa Siemkowskiego poddanego kopiec ścienny z jednej strony od stawu znaczny, z drugiej zaś strony przez tegoż pracowitego Jędrasa poddanego Siemkowskiego zagonami dotchnięty i bydłem stretowany. Co wszystko jako rzetelnie widziałem i oświadczone miałem, tak podług obowiązku przysięgi mojej zeznaję. 

 

Wesoła

Wesoła, karczma leżąca dawniej w dobrach Rychłowicach w dzisiejszej gminie Wieluń.

1783

Agad, Księgi grodzkie wieluńskie relacji, Acta castrensia relationum, sygn. 60-89, karta 339.
Tekst z oryginalnego dokumentu przepisał Piotr Tameczka.

Dnia dzisiejszego byłem z wyżej wyrażonemi Jchmość szlachtą na gruncie i dziedzinie wsi Rychłowic i tam oglądałem najprzód idąc dróżką od Gaszyna między rolami i gruntami wsiów Gaszyna, Rychłowic i miasta JKMosci Wielunia przy karczmie Wesoła zwanej przez drogę publiczną od Wielunia ku Kamionce przychodzącą ku Rudzie się ciągnącą w klinie przy dziale Olszowiec zwanym do wsi Rychłowic należącym teraz zarosłym wrzosem przy nieoranym gruncie grunt poorany na łokci 24 z drugiej strony tegoż miejsca nieoranego łokci 20, które pooranie że w gruncie Rychłowic wsi przez poddanych dóbr Rudy Wgo JPana Taczanowskiego Chorążego niedawno nastąpiło powiadali mi ludzie.  

 

Rzep

Rzep, dawniej pustkowie należące do Okalewa położone w pobliżu rzeki Oleśnicy prawdopodobnie na obszarze dzisiejszej gminy Ostrówek.

 1784

Agad, Księgi grodzkie wieluńskie relacji, Acta castrensia relationum, sygn. 60-90, karta 9.
Tekst z oryginalnego dokumentu przepisał Piotr Tameczka.

Iż ja będąc wezwany na urzędowną rekwizycją Jaśnie Wielnożnego Adama Hrabi Brzostowskiego Orderu Orła Białego Kawalera, dóbr Czarnożył, Okalewa i innych do Klucza Czarnożyłskiego należących dziedzica, miawszy z sobą dwóch Jchmc szlachty, to jest urodzonych Zachariasza Kłoczkowskiego i Józefa Wilczyńskiego dla tym rzeczywistszej prawdy sobie przydanych dnia 17 miesiąca i roku teraz bierzących na grunt wsi Okalewa, czyli raczej do lasu do pomienionej wsi Okalewa należącego z dawien dawności w aktualnej posessji Jaśnie Wielmożnego rekwirenta zostającego, żadnej kwestji niepodległego, przy rzece Oleśnica zwanej leżącego, która rzeka czyli jej koryto dobra Okalów od dóbr Unikowa z dawnych wieków rozgranicza zszedłem, i tamże z pomienioną szlachtą widziałem z tej strony rzeki Oleśnica pniów olszowych świeżo ściętych w pierwszym miejscu to jest od Ław 60, w drugim zaś miejscu naprzeciwko Pustkowia Rzep zwanego do Klucza Czarnożylskiego należącego pniów takowychże 70. Te zaś olsze są pościnane przez poddanych z Unikowa z rozkazu Wo Jmc Pana Franciszka Psarskiego tychże dóbr Unikowa dziedzica i do tychże dóbr Unikowa przez pomienionych poddanych zabrane i zwiezione. Co jako rzetelnie widziałem i oświadczone miałem, tak podług obowiązku przysięgi mojej zeznaję.

1789

 

Agad, Księgi grodzkie wieluńskie relacji, Acta castrensia relationum, sygn. 60-92, karty 269.
Tekst z oryginalnego dokumentu przepisał Piotr Tameczka.

Iż ja będąc na urzędowną rekwizycją JWo Adama Hrabi Brzostowskiego Orderu Orła Białego Kawalera wsi Okalewa i Chuty do Klucza Czarnożylskiego należących dziedzica wezwany miawszy z sobą dwóch Jchmc szlachty, to jest urodzonych Walentego Błeszyńskiego i Zachariasza Kłoczkowskiego dla tym rzeczywistszej prawdy przydanych dnia wczorajszego na grunt do Okalewa i Chuty należący przy rzece Oleśnica zwanej wsie przerzeczone Okalów i Chutę od wsi Unikowa oddzielającej i rozgraniczającej leżącej z pomienioną szlachtą zszedłem,  i tam widziałem niedaleko Pustkowia Rzep zwanego do tejże wsi Okalewa należącego tamę na tejże rzece Oleśnica zwanej granicznej przez Wo Psarskiego dóbr wsi Unikowa w Województwie Sieradzkim sytuowanej dziedzica uczynioną przez której tamy wybicie i drzewem założenie woda z rzeki wypływająca grunta i łąki wsiów Chuty, i Dymki znacznie ze szkodą JWo rekwirenta i poddanych tychże wsiów zalewa. Co jako widziałem tak podług obowiązku przysięgi mojej zeznaję.    

Inwentarz Karszew (1767)

Agad, Księgi ziemskie i grodzkie sieradzkie, Libri relationum, sygn. 56-139, karty 798-799.
Tekst z oryginalnego dokumentu przepisał Piotr Tameczka.

Wizja połowy wsi Karszewa przez Jmość Panią Konstancją z Bykowskich Abramowiczową Jmci Panu Waliszewskiemu przedanej i przez tegoż Jmci Pana Waliszewskiego przy obecności ucciwego Kazimierza Slezaka z Karszewa przysięgłego woźnego i Jchmość slachty niżej na podpisach wyrażonych dnia 19 miesiąca sierpnia roku pańskiego 1767 spisana i do Xiąg tutejszych Sieradzkich ma być podana. 

Najprzód wchodząc na podwórze dworskie żadnych nie masz wrót, ani płota, w którym podwórzu niedaleko drogi stoi oborka połową poszyta słupkami już zgruntu przegniełemi, połowa chojną z gruntu zła insze by potrzeba stawiać, dali idąc ku dworowi jest wozownia z stanią poszywka dobra, ściany już popruchniałe, przy tej wozowni chlewik zły.
Do dwora wchodząc alias do sieni są drzwi ztarcic na biegunach drewnianych. W tej sieni jest kumin wielki z gliny gdzie bywał garniec. Z tej sieni wchodząc do izby na prawą rękę są drzwi z tarcic na zawiasach żelaznych dobre. W tej izbie jest okien trzy w ołów oprawne w tafelki małe zkła prostego, w których szyb kilka wytłuczonych, kuminek mały z gliny lepiony dobry, piec zielony zły inszego potrzeba. Z tej izby są drzwi do pokoiku na zawiasach żelaznych dobre. W tym pokoju jest okno takiesz jak w izbie pierwszej, kuminek mały i piec jeden co i w izbie. Pułap w tym pokoju i izbie z dylów dobry. Z tego pokoju jest przybudowana komorka do której wchodząc są drzwi z tarcic na zawiasach żelaznych dobre. W tej komorce pułap z dylów zły pognieł i rynna zgniła. Z tej komorki są drzwi na dwór z tarcic na biegunach drewnianych. Ta komorka deskami pobita i miejscami desek nie masz, na całym zaś dworze i pobudynku dach z gruntu zły, inszego potrzeba.

Za tym dworem jest śliwina i leszczyna dali różnym drzewem pozarastana. Przy tym dworze jest sadzawka pusta dla drobiazgu. Naprzeciwko zaś dwora niedaleko obór jest stodołka w słupy z drzewa siekierą tylko ciesanego, na której poszywka dobra.

Po wysciu z dworskich pobudynków do wiejskich udali się i widząc najprzód chałupe Grzeli z sienią i izbą jedną na której poszywka dobra i okno jedno dobre. Ten chłop jest pieszy, żadnego sprzężaju nie ma i zasiewki dać mu potrzeba. 
Druga chałupa pracowitego Kazimierza woźnego z gruntu zła, cale mieszkać nie ma gdzie ten chłop, sprzężaju żadnego nie ma tylko zasiewek i to niewielki. Trzecia chałupa mała z drzewa siekierą ciesanego, sień jedna i izba bardzo mała, poszywka dobra.
Komornic dwie poddane żadnego zakładu dworskiego niemające, jedna Jankowa, której teraz na gruncie nie masz i druga Magda ze trojgiem dzieci. 
Stodoły są dwie na wsi chłopskie puste, poszywki na nich miejscami potrzebują reparacji, bo szczyty chojną tylko pozaprawiane. Zasiewków żadnych dworskich ani inwentarza żadnego Jmci Pan Waliszewski nie odbiera tylko grunta gołe, które to wizją jako rzetelnie spisaliśmy, tak to przed urzędem każdym zeznać deklarujemy i na to się rękami własnemi podpisujemy. 
Działo się jako wyżej w Karszewie. 
Antoni Wodzyński ręką trzymaną
Jakub Wiłowski[?] ręką trzymaną. 

Inwentarz Lubola (1772)

Agad, Księgi ziemskie i grodzkie sieradzkie, Libri relationum, sygn. 56-145, karty 765-769.
Tekst z oryginalnego dokumentu przepisał Piotr Tameczka.

Intromissja d 31mo Augu.1772 przez Jmc Pana Franciszka Gumieńskiego, Jmc Pana Walentego Kaweckiego, Jakuba Jeziorskiego, przy woźnym Łukaszu Łukaszewiczu wzięnta na WJmc Pana Andrzeja z Sadowa Nieszkowskiego Rotmistrza Przedniej Straży Wojsk Koronnych Komputę J:K: Mci i Rptej do dóbr Luboli Vigore Contractus sui. 

Sub eodem actu visio in rem tegoż WJmc Pana Rotmistrza Nieszkowskiego.
Najprzód widzieliśmy dwór roku 1760 postawiony już znacznie naddezelowany, do tego dworu wchwodząc drzwi wsieni na trzech zawiasach, a chakach tylko dwóch, z ryglem żelaznym dozamykania z jedną antabą. Wszedłszy do sieni po prawej ręce drzwi do pokojów na zawiasach i chakach, z zamkiem o antabie jednej bez klucza, z chaczykiem i skoblami dwiema, wtych dwóch pokojach piec jeden z kafli białłych przestawienia i reparacji potrzebujący, kuminy dwa. Drzwi do drugiego pokoju fasowane na zawiasach i chakach rzelaznych, o antabie i wrzecądzu, z zamkiem wcale złym. Drzwi trzecie z tegoż pokoju do sionki na zawiasach z chaczykiem, w tych dwóch pokojach posacka z tarcic sosnowych, w wielu miejscach wygnieła jako i tarcice na posowie, wychodzący zaś z drugiego pokoju; sionka bez podłogów z drzwiami do sadu na zawiasach żelaznych z chaczykiem. Na lewej ręce w tymże dworze izba czeladna, do której ze sieni wchwodząc drzwi także fasowane wcale zepsute na zawiasach, z zamkiem bez klucza i antaby, z kuminem bez pieca i fundamentu pod niego, kuminek murowany, podłoga znacznie nadgnieła, z tej izby drzwi fasowane do pokoiku z zawiasami i chakami bez zamku z chaczykiem i wrzecądzem, w tym pokoiku drzwi dwoje /:to jest jedne do schwowania z zamkiem i kluczem, drugie do sionki bez zamku z chaczykiem i wrzecądzem na zawiasach, ten zaś pokoik i schowanie bez podługi z piecem zielono polewanym do muru przystawionym wcale zrujnowanym, w sieni zaś [...] który się z podwórza wchwodzi, do kuchni drzwi z zawiasami, chakami, klamką żelaznemi, nad temi drzwiami brakuje [szy?]by jednej w okienku tojest siennemi, w kuchni piec z cegły murowany nad drzwiami kuchennemi żadnego okna nie ma w sieni schody na górę obite tarcicami ze drzwiami na zawiasach i chakach ze skoblem, kumin wtym dworze z lepionki cegłą wierzchem nadmurowany który mocno ze wszystkich stron poociekał. Dachu na tym dworze nowego potrzeba oprócz szczytów w tym dachu dymników dwa z okienkami wytłuczonemi, w którego dachu facjacie izdepka wlepionkę wybudowana doniej drzwi z góry [o?] wrzecądzu i dwóch skoblach na zawiasach. Tenże dwór wkoło gliną oblepiony oprócz ścianki i izdebki od sadu, która lepionka od ziemi zwiększej części po odpadała i przyciesi znacznie nadgnieły jako też i ściany wniektórych miejscach znacznie z zamków po wchodziły, w tym dworze okien tak wielkich jako i małych wdymnikach in numero czternaście w których brakuje [szyb?] tafelkowych czterdzieści stłuczonych jest dziesięć. Na ostatek [do?] wszystkich zamków tego dworu tylko klucz jeden i to zepsuty, i antaba jedna.

Powtórę folwarczek na prawej ręce dworu z kurnikami pod jednym nowym dachem słomianym od dołu tegoż dachu zprzodku po jednej tarcicy, do którego wchwodząc drzwi na biegunie z wrzecądzem i skoblem, drugie drzwi do izby takiesz. Piec zkamieni, wcale zły, taż izba bez podłogi, z posową złą, idąc do gorzalni z sieni drzwi na zawiasach i chakach żelaznych z wrzecądzem i skoblem, chlewików w tym budynku sześć przy których drzwi szescioro, ztych udwojga wrzecądze i skoble rzelazne, kumin do tego folwarku zgliny ulepiony kamieniami wierzchem nadmurowany. Ten zaś cały budynek częścią ze starzyzny, częścią zdelów w słupy naprzyciesiach wystawiony, posowa częścią z płatów, częścią też z żerdzi ułożona. Podwórko przynim dawno dylikami ogrodzono. Studnia wrogu stara reperacji potrzebuje. 

Na lewej ręce dworu lamuzik wcale zły i spustoszały reperować się nieda, zadworem piwniczka wsadzie wziemi wykopana wcale zgnieła i zapadła, wtymże sadzie schowanie małe, ze starego drzewa o jednych drzwiach na zawiasach, zwrzecądzem i skoblem bez zamku, i bez okna, staremi snopkami poszyte. Stajnia wraz zwozownią pod jednym przykryciem słomianym, stara i wcale zła, stawiana w słupy zdelów ze wszystkich stron popodpierana, z dachem złym, stajenki przystawione do tejże stajni wcale spustoszałe, wtych stajenkach drzwi troje na biegunach bez żelaza. Naprzeciwko stajni owczarnia stara zła wewnątrz i zewnątrz podpierana, dach upada i przyciesi zgnieły, a do tego według indagacji owczarza i gromady zatarta do której owiec nie można wpędzić, wrót doniej dwoje i drzwi małe na biegunach bez żelaza. Wrogu owczarni oborki na bydło stare i z gruntu złe, dach upada bez żadnych drzwi i ściany wywalone. Stodoły dwie słupy wystawione, pierwsza o jednym a druga o dwóch sklepiskach do tych stodół trzciną i tatarakiem dekowanych wielkiej reperacji potrzeba. Sochy oraz i słupy na bok się pochyliły i popodgniwały. Wstodole o jednym sklepisku na prawej ręce spikrzyk wylepiony ale już zdezelowany, do którego drzwi jedne, wrzecąc ze skoblami. 

Mielcuch za dworem nowo wystawiony o izbie i sieni pod snopkami, bez kotła i statków browarnych, drzwi dwoje nabiegunach zwrzecądzami i skoblami, piec w tej izbie zgliny i kamieni, ojednym oknie w którym szyb dwóch brakuje drugiego zaś wcale nie masz. Studnia przed browarem reperacji potrzebuje. Szuszarnia do słodu ze starzyzny, pod staremi dranicami, wni suszenie dolne. Studnia trzecia spustoszona i zawalona. 

Na przeciwko dwora karmiczek mały nowy, przy którym ogródek płatami wsłupy ogrodzony, który nowo grodzić trzeba. Sad zadworem cierniem strzępiony do połowy nowo płatami grodzony. Drugi sad za mielcuchem zarosły, wcale nieogrodzony. 

Ogrody dworskie wpodwórzu kapustą i warzywem zasadzone płoty wnich stare i złe tylko podpierane. Pasternik za stajnią wier[zba?]mi i cierniem zarosły bez ogrodzenia. Nawsi ogród jeden marchwią zasiany, płotem chruścianym ogrodzony bardzo złym.[Wrót?] w podwórzu dworskim troje, zgruntu złe, i wiciami tylko [...]prawne. Na wsi kuźnia pod szkudłami przy gościńcu, w której dworskich stadków kowalskich niemasz. 

Gościeniec wtej wsi Luboli ze stajenką  wdele i słupy postawiony, wcale [zły?] i pusty, kumin i dach upada. Chałupa owczarska na pańskim gruncie wcale spustoszona. 

Młyn Lubolski na zarosłym stawie stary, bez kamieni i żelaza dworskiego. 

Także widzieliśmy już sprzątnionego żyta sriedniego urodzaj[nego?] a najprzód za stodołami pańskiemi folwark cały obsiany, wszerz składów trzydzieści, wdłusz staj czworo. Drugi folwarczek na Wrońskim wszesz składów dwanaście wdłusz staj czworo. Trzeci folwarczek na Smolarce składów trzydzieści. Czwarty na Dąbrówce wszesz składów dwadzieścia i sześć, wdłusz staj dwoje. Piąty folwarczek za Sadem wszesz składów dwadzieścia sześć, wdłusz staj czworo. Jęczmienia który bardzo lichy składów za Wrońskim sto trzydzieści dziwięć na folwarczku. Rzepaku składów czterdzieści i trzy. Prosa składów dziewięć, ale ani żąć, ani siec się nie da. Jarki składów czterdzieści i trzy. Grochu składów pięćdziesiąt i sześć. Owsa składów siedemdziesiąt i dwa. Tatarki składów jedenaście. Pszęnicy jary kosmatki składów dwadzieścia i trzy. Rzepy zagonów trzydzieści. Ugoru tylko co podoranego wszesz składów dwadzieścia i pięć wdłusz staj osiem. Item podoranego ugoru składów dwadzieścia i trzy. Przyłogu na folwarku ku Zagórkom zostało leżeć wdłusz staj siedem i pół, także i pólka dwa ku Brodni przyłogami leżą, niwa wielka pańska na roztajniach nie obsiana jedno staje tylko podorane, drugie przyłogiem leży. Łąka wielka ku Rudnikom nie sprzątniona, bory i lasy [...] wycięte i zdezelowane gdzie pniów zliczyć rzecz niepodobna i mało co zdatnego napotrzebę znajduje się. 
Na ostatek widzieliśmy że poddaństwo wtych dobrach Luboli tak podupadło że ledwo trzecia część robocizny okazuje się jak była w roku tysiącznym siedemsetnym sześćdziesiątym piątym, na co się własnemi rękami podpisujemy.
Działo się dnia 21 Aug. roku 1772 w Luboli. 
Franciszek Gumiński mpp
Walenty Kawecki ręką trzymaną
Jakub Jezierski ręką trzymaną