Szczepany

Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.

Szczepany, województwo Kaliskie, obwód Wieluński, powiat Wieluński, parafia Działoszyn, własność rządowa. Ilość domów 8, ludność 37, odległość od miasta obwodowego 3 1/4.

Słownik Geograficzny:

Szczepany   pustka, pow. wieluński, gm. Mierzyce, par. Działoszyn, odl. 22 w. od Wielunia, ma 9 dm., stanowi część wsi Bobrowniki nad rz. Wartą. W 1827 r. 8 dm., 37 mk.

Spis 1925:

Szczepany, wś, pow. wieluń, gm. Mierzyce. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne 18. Ludność ogółem: 132. Mężczyzn 58, kobiet 74. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego 132. Podało narodowość: polską 132.

Wikipedia:

Szczepany-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie pajęczańskim, w gminie Działoszyn. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa sieradzkiego. W skład sołectwa Szczepany wchodzą następujące wsie: Szczepany, Draby, Kiedosy i Tasarze oraz przysiółki: Młynki, Bugaj i Kuźnica.

1992 r.

Gazeta Warszawska 1826 nr 46

Trybunał Cywilny Pierwszey Instancyi Woiewództwą Kaliskiego.

Na skutek Postanowienia Nayiaśnieyszego Pana z daty 12/24 Stycznia r. b. Regulacyią Hypotek Dóbr Narodowych, z któremi Skarb Publiczny do Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego przystępuie, nakazuiącego, i na skutek Reskryptów Kommissyy Rządowych Sprawiedliwości i Przychodów i Skarbu d. d. 22 i 24 Lutego r. b. rozpoczynaiąc regulacyią takową hypotek, podaie do wiadomości publiczney, iż do przyymowania Aktów pierwiastkowego regulowania hypotek Dóbr i realności niżey wymienionych w Woiewództwie Kaliskiem położonych, wyznaczył termin (...)

Na dzień 9 Maia 1826 roku. — dla:

8. Dóbr Narodowych Ekonomii Mierzyce, składaiącey się z folwarku i wsi Mierzyce, z młyna i Osady Przywóz, z folwarku i wsi Łaszok, z młyna Strugała i z Osad Jayczaki i Sikora, z folwarku i wsi Kamion, z Pustkowiów Więcławy, Dziadaki i Ogroble, z wsi Toporów, Bobrowniki, z młyna Tasarz, z karczmy Jaśkowizna i Pustkowiów Sensowy, Tasarze, Węże, Młynki, Szczepany, Gligi, Cieśle, Troniny i Jarzębie, z folwarku Wóytostwo, z wsi Bobrowniki i Lisowice, z Pustkowiów Patoki, Kabały i Draby, z folwarku i wsi Raduszyce, z młyna Szyska, z wsi Drobnice, z młynów Łyko, Graczyk i Kaydow, z folwarku Cisow, z wsi Załęcze małe, z folwarku i wsi Szynkielow, z folwarku i wsi Bieniec, z młynem Molenda, z karczmy Dobiacz, z Pustkowia Jarząbek, z folwarku i wsi Pątnów, z Pustkowia Salamony, wszystkich w Powiecie i Obwodzie Wieluńskim położonych.

(...) W moc Art: 3 postanowienia powyższego Nayiaśnieyszego Pana, oznaymia Trybunał, iż ktokolwiek sądziłby mieć prawo do własności Dóbr wyżey wymienionych, lub iakie prawo rzeczowe ściągaiące się do tychże Dóbr, może i powinien się zgłosić w terminach oznaczonych, a naypóźniey do dnia 14 Cztrwca r. b., który się w skutek Art: z tegoż postanowienia, ze względu na czas do obwieszczeń potrzebny, iako ostateczny i prekluzyyny oznacza.

Nadto dodaie Trybunał wskutek Art: 4 postanowienia Nayiaśnieyszego Pana, iż żadne reklamacyie przeciw Inkameracyi Dóbr na mocy urządzeń, iakie nastąpiły za Rządu Pruskiego, Austryiackiego, oraz na mocy Prawa na Seymie Xięztwa Warszawskiego dnia 23 Grudnia 1811 roku uchwalonego, ani też kompetencyie do Hypoteki przyiętemi nie będą, rozpoznawaniu Sądowemu nie ulegaią, niemniey żadne inne pretensyie prócz wymienionych powyżey w Artykule 3 do Hypoteki przyymowanemi bydź nie maią.

Regulacyia takowa odbywać się będzie w Kaliszu w pałacu Sądowym przy ulicy Józefiny położonym, przed delegowanemi przez Trybunał wyznaczonemi, o których w Kancellaryi Hypoteczney dowiedzieć się będzie można. — Kalisz d. 4 Marca 1826 r.

Rembowski Prezes.

Karnecki Sekretarz.

Gazeta Świąteczna 1919 nr 2029

Prawda o zjeździe ludowo-narodowym. Ze wsi Szczepan pod Działoszynem, w powiecie wieluńskim, pisze do nas jeden czytelnik: Jestem gospodarz małorolny. Mieszkam zdala od dworu i zniczyjej łaski nie żyję. Czytam Gazetę Świąteczną, czytam i pisma „chłopskie” i aż dziw mię ogarnia, jaką to między Gazetą a tamtemi pismami jest różnica. Gazeta nikogo się nie czepia, a w tamtych pismach bez liku jest zarzutów przeciw naszemu duchowieństwu i „panom”; tylko o żydach niema w nich mowy, choć niejedno i nieraz możnaby powiedzieć. I tem jeszcze różni się od tych pism Gazeta, że nie służy żadnej partji, a one właśnie różnym partjom się wysługują. A ile to tych partyj potworzyło się teraz w Polsce: tu ludowcy, tam piastowcy, ówdzie jeszcze inni. I co w tem dobrego? Na pierwszem miejscu stawiają sprawę rolną. A to jest właśnie przepaść, to prawie główna przyczyna głodu w naszym kraju. Niemcy nie wołają do swego sejmu: „ziemi!” — tylko pracują i nie urządzają bezroboci. A u nas, zamiast nawoływać się do pracy, wołają: „pana wygnać!” bo tak ich nauczyli najmici Niemców, którzy wciąż pracują nad tem, żeby nas zniszczyć. W jednem z pism, o których wyżej była mowa, poseł do sejmu Józef Ostachowski opisuje zjazd ludowo-narodowy w Warszawie z dnia 26-go października. Ale jak opisuję? Aż zgroza czytać! Byłem na owym zjeździe z własnej woli, żaden dziedzic, ani rząd mnie nie namawiał na ulicach Warszawy nikt mnie nie zaczepiał i nie ciągnął na obrady. Powzięte postanowienia czytano głośno, wyraźnie, a nawet po trzy razy powtarzano, więc każdy dobrze je rozumiał. Z karabinami nikogo ze zgromadzenia nie wyprowadzano. Gdybym nie był sam obecny; no, tobym może uwierzył owemu opisowi, ale przecie widziałem zupełnie co innego. Oj, źle, szanowni spółczytelnicy! Jeżeli takich posłów będziemy mieli, to biada nam! Bo jak się kogo w czarną koszulę obłóczy, to w takiej chodzi. Przed wyborami do sejmu naganiacze nie żałowali trudu: po wsiach i miastach raj obiecywali, małorolnych i bezrolnych ogłupiali, że trzeba jeno folwarki podzielić, to wszystko będzie dobrze; sczuli na „obszarników”, nienawiść zasiewali. Czy to byli ludzie uczciwi? W Działoszynie jeden gadacz liczył „obszarników”, księży, młynarzy i przeciw nim podburzał. Podobało się ludziom jego gadanie, no, i zrobili go wójtem. Ale jak zaczął rządzić w gminie, to z raju urządził piekło. Aż po paru tygodniach nietylko urząd stracił, ale pod sąd się dostał. Przy takich ludziach kraj nasz ginie. „Obszarników” u nas niewielu, to nad nimi onym łatwo zapanować; ale potem przyjdzie kolej na nas, gospodarzy; nietylko ziemia, ale i bydlę w oborze i narzędzie w stodole będzie nie twoje. Trzeba, żeby sejm o tem pamiętał. Posłami w sejmie muszą być ludzie uczeni, rozumni, nie partyjnicy; wtedy wszystkim w kraju będzie dobrze. Partyjnicy wrzeszczą, że Gazeta Świąteczna to jakoby pismo księże. Ale i cóżby dobrego było, gdybyśmy zostali bez księży? Żydzi nic nie mówią o swoich rabinach, nie opowiadają-co który z nich mówił w synagodze; my o tem nic nie wiemy, a żydzi prawie wszystko wiedzą, co ksiądz w kościele mówił. Któż tedy bardziej swe duchowieństwo szanuje i komu na tem zależy, żeby w nas szacunek ten podkopać? Nie słuchajmy lada warchoła żydowskiego! Nie dajmy się nikomu bałamucić, nie pozwólmy, żeby nas szczuto jednych na drugich; tylko jedność może uczynić z nas jakby twardą skałę, której nikt nie przeprze; niezgoda zaś rozprasza nas, jak piasek, który nikomu się nie oprze. Wojciech Nowak.

Echo Sieradzkie 1933 5 luty

SKAZANI ZA NIELEGALNE POSIADANIE BRONI KŁUSOWNICTWO.

Dalszy ciąg skazanych w drodze administracyjnej przez Starostwo Wieluńskie za kłusownictwo i nielegalne posiadanie broni:

Kozak Józef ze wsi Szczepany gm. Mierzyce na 200 zł. grzywny i 3 tyg. aresztu. (...)

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 19

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dnia 16 września 1933 r. L. SA. II. 12/15/33

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu Wieluńskiego na gromady.

Po zasiągnięciu opinij rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 15 września 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego z dnia 23. III. 1933 r. (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:

§ 1.

XIII. Obszar gminy wiejskiej Mierzyce dzieli się na gromady:

5. Gligi, obejmującą wsie: Cieśle Gligi, Młynki, Szczepany, Troniny, Tasarze, Węże.

§2.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Wieluńskiemu.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
(-) Hauke - Nowak
Wojewoda.