-->
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Gmina Konopnica. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Gmina Konopnica. Pokaż wszystkie posty

niedziela, 26 maja 2013

Kamyk

Zajączkowski:
Kamyk  -pow. łaski
1) 1400 T. Sir. II f. 139: Camyk - Jacussius Carthos de Ptaskowicze (v.) justo judico (?) evasit Stogneum de Rszuchowicze (Żuchowice, v.) pro et super hereditatem C. wlgariter nuncupata.
2) XVI w. Ł. I, 473-474: Camyk - villa, par. Brzyków, dek. szadkowski, arch. uniejowski. 3) 1496 P. 170: Camyk - par. jw., pow. i woj. sieradzkie. 1511-1518 P. 179: Camik - jw. 1553-1576 P. 218: Kamyk - jw. 4) XIX w. SG III, 801: Kamyk- folw. z wsią K. i Zakurów, par. jw., gm. Dąbrowa, pow. łaski. 

Taryfa Podymnego 1775 r.
Kamyk, wieś, woj. sieradzkie, powiat sieradzki, własność szlachecka, 14 dymów.

Czajkowski 1783-84 r.
Kamyk, parafia brzykow (brzyków), dekanat szadkowski, diecezja gnieźnieńska, województwo sieradzkie, powiat szadkowski, własność: Domaniowski, podstoli. (Tomasz Domaniewski, podstoli szadkowski)

Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.
Kamik, województwo Kaliskie, obwód Sieradzki, powiat Sieradzki, parafia Brzyków, własność prywatna. Ilość domów 14, ludność 108, odległość od miasta obwodowego 3.

Słownik Geograficzny:  
Kamyk,  folw. z wsią K. i Zakurów, pow. łaski, gm. Dąbrowa, par. Brzyków. Rozl. folw. wynosi mr. 863, grunta orne i ogrody mr. 288, łąk mr. 77, pastwisk mr. 1, lasu mr. 468, nieużytki i place mr. 29. Bud. drewn. 20, płodozmian 4-polowy, pokłady torfu. Wieś Kamyk osad 30, z gruntem mr. 155; wś Zakurów osad 16, z gruntem mr. 101.

Spis 1925:
Kamyk, wś i kol., pow. łaski, gm. Dąbrowa Rusiecka. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne wś 26, kol. 22. Ludność ogółem: wś 175, kol. 149. Mężczyzn wś 83, kol. 81, kobiet wś 92, kol. 68. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego wś 172, kol. 149, mojżeszowego wś 3. Podało narodowość: polską wś 172, kol. 149, żydowską wś 3.

Wikipedia:
Kamyk-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie wieluńskim, w gminie Konopnica. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

Elżbieta Halina Nejman Majątki (Szlachta Sieradzka XIX wieku Herbarz)
KAMYK par. Brzyków, p. łaski, w 1783 r. własność Tomasza Domaniewskiego podstolego szadkowskiego. Dobra składają się z wsi i folwarku Kamyk wsi Zakurów. mają 863 mg ziemi w tym 468 mg lasu, budynków drewnianych jest 20, są pokłady torfu. Wieś Kamyk ma 30 osad i 155 mg ziemi, wieś Zakurów 16 osad i 101 mg gruntu. (SGKP t.3, s.801).

1992 r.

OSP












BUDYNEK DAWNEJ SZKOŁY, OBECNIE DOM MIESZKALNY


Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego 1826 nr 531

NRO 94254/35287 — WYDZIAŁ SKARBOWY, SEKCYA SKARBOWA.
KOMMISSYA WOJEWODZTWA MAZOWIECKIEGO.
Umieszczając poniżéy Listę dłużników kar Kontrawencyinych, z mieysca zamieszkania niewiadomych, na skutek Odezwy Kommissyi Wtwa Kaliskiego z dnia 13go Października r. z. poleca Wóytom i Burmistrzom, ażeby wyszczególnione w tymże Wykazie Osoby w Gminach swych iak nayściśley śledzili, od wyśledzonych należność przypadaiącą ściągnąwszy, do Kontrolli Skarbowéy przy Sądach Woiewództwa Kaliskiego franco odesłali, o skutku zaś właściwym Kommissarzom Obwodów donieśli.
Działo się w Warszawie dnia 4 Lutego 1826 r.
Radca Stanu, Prezes Kommissyi
w Zastępstwie KOŻUCHOWSKI. Filipeckit Sekr: Jener:
Lista dłużników kar kontrawencyinych dawniéy w Woiewództwie Kaliskiém zamieszkałych, którzy z teraźnieyszego pobytu nie są wiadomi
4. Rudnicki, zamieszkały dawniéy w Kamyku, Obwodzie Wieluńskim, Złł: 6. gr: s10, z Akt Sądu Pokoiu Powiatu Wieluńskiego.

Dziennik Powszechny 1832 nr 282

LISTY GONCZE. Sąd Policji Poprawczej Wydziału Kaliskiego. Wzywa wszelkie władze tak cywilne iako i woyskowe, nad bezpieczeństwem kraiu czuwaiące, aby na zbiegłych z więzienia tuteyszego inkwizycyinego iako to: Mikołaia Dąbrowskiego, Antoniego Kwiatkowskiego, Woyciecha Zielińskiego, Pawła furmana, Woyciecha Ławińskiego, Szczepana Grabowskiego i Macieia Wodzyńskiego, o różne zbrodnie obwinionych, baczne oko miały, i w razie uięcia którego z nich, wprost Sądowi naszemu dostawić raczyły.
4. Paweł furman, lat ma 19, katolik, twarzy okrągłej, oczu ciemnych, włosów ciemnoblond, wzrostu średniego, urodzony w wsi Kamyku, w Obwodzie Wieluńskim, mieszkał w wsi Kłocko w Obwodzie Sieradzkim, miał na sobie kapotę wełniakową białą, spodnie takież, koszulę lnianą, i czapkę z siwym barankiem.
7. Maciey Wodzyński, lat ma 26, katolik, twarzy okrągłey ospowatey, oczu niebieskich, włosów blond, wzrostu wysokiego, urodzony na Pustkowiu Chodakach w Obwodzie Sieradzkim, miał na sobie płaszcz szaraczkowy stary, kamizelkę granatową, spodnie takież łatane, koszulę lnianą, bóty i furażerkę, był zakuty w kaydany, ma znak na dużym palcu u lewey ręki od cięcia, oraz na prawey ręce ma trzy brodawki duże. Kalisz dnia 27 Września 1832 roku. Prezyduiący, A. Puchała.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1849 nr 165

(N. D. 3519) Rejent Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.
Po śmierci Jakóba Szaniawskiego wierzyciela kapitału rs. 1571 kop. 80 3/4 w Dziale IV ad 4 ad b. ad bb. i cc. na dobrach Kamyku w Okręgu Sieradzkim położonych hypotekowanego, oraz kapitału rs. 1753 kop. 43 7j16 wDziale IV, ad 27 ad b. ad dd. na dobrach Chociw Okręgu Sieradzkiego lokowanego, a bezpieczeństwo także na, dobrach Klęcz w Dziale IV pod Nr. 9 rozciągającego, otworzył się spadek. Zawiadamiam więc osoby interessowane, iż do uregulowania tegoż spadku, oznaczony jest termin w Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu, przed podpisanym Rejentem na dzień 9 (21) Lutego 1850 r.
Kalisz dnia 11 (23) Lipca 1849 roku.
J. Białobrzeski.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1856 nr 147

(N. D. 3629) Pisarz Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.
Po zgonie:
1. Antoniego Wężyk-Szaniawskiego, właściciela dóbr Kamyk z O-gu Sieradzkiego,
2. Kamilli z Kruszyńskich Szaniawskiej, jego żony co do summy rsr. 5250, pod N. 6 dz. IV wykazu tychże dóbr zapisanej,  
(…) Otworzyły się spadki, do regulacyi których wyznaczam termina prekluzyjne, co do 3-ch pierwszych na d. 27 Grudnia (8 Stycznia) a co do czterech ostatnich na d. 28 Grud. (9 Stycz.) 1856j7 r.
Kalisz d. 4 (16) Czerwca 1856 r.
Zengteler.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1857 nr 228

(N. D. 4694) Sąd Policyi Poprawczej Wydziału Kaliskiego.
Zapozywa niniejszym Walentego Nowakowskiego ekonoma ostatecznie w wsi Kamyku zamieszkałego, obecnie z pobytu niewiadomego, aby najdalej w ciągu dni 30 w Sądzie tutejszym celem wysłuchania wyroku stawił się, gdyż po upływie tego terminu stosownie podług prawa postąpionem zostanie.
Tyniec d. 10 (22) Września 1857 r.
Sędzia Prezydujący, Jasiński, as, w z.

Wiadomości z Pola Bitwy 1863 nr 8

KALISKIE.—Dnia 27 z. m., oddział pułkownika Cieszkowskiego stojący obozem pod Radoszewicami na wschód od Wielunia po prawej stronie Warty, napadniętym został przez 2 kompanje piechoty i sto kozaków pod dowództwem majora Pisanko. Za pierwszym moskiewskim ogniem, strzelcy nasi uszykowawszy się natychmiast pod dowództwem dzielnego kapitana Skalskiego, napad zaczęli odpierać. Bój wszczął się zacięty i major Pisanko posłał kozaków o pomoc do Wielunia. Oddział nasz odstrzeliwając się, dosięgnął Kiełczygłów, gdzie sformowawszy się do ataku, tak silnem natarciem na wroga uderzył, iż ten zmuszony był z placu boju ustąpić i cofnąć się do Rząśni. Z obu stron było po kilku zabitych i po kilkunastu rannych. Moskale powrócili do Wielunia, oddział zaś nasz posunął się dalej ku północy i dnia 29 z. m. stanął obozem pod Kamykiem po drodze do Widawy.


Dziennik Powszechny 1863 nr 276

ZAPOZWY EDYKTALNE.
(N. D. 5599) Sąd Policji Poprawczej Wydziału Piotrkowskiego.
Zapozywa Marjana Holewińskiego, który do roku 1862 był stałym mieszkańcem Gminy Kamyk Powiatu Wieluńskiego, następnie przesiedlił się do miasta Wielunia, a dziś jest niewiadomym z pobytu, iżby w ciągu dni 30 od daty ogłoszenia niniejszego zapozwu stawił się w Sądzie Poprawczym dla złożenia tłomaczenia w sprawie własnej, lub iżby w tymże przeciągu czasu o teraźniejszym pobycie swym doniósł, pod skutkami prawa.
Piotrków d. 17 Listopada 1863 r.
Sędzia Prezydujący, Chmieleński.

Dziennik Warszawski 1865 nr 253

Korespondencje Dziennika Warszawskiego.
Wieluń. W dniu 17 (29) września we wsi Kamyk, pastuch dworski Mateusz Pabjańczyk, powiesił się.

Dziennik Warszawski 1867 nr 266

N. D. 7123. Patron przy Trybunale Cywilnym w Kaliszu.
Wiadomo czyni, iż w dniu 5 (17) Grudnia 1867 r. o godzinie 3 z południa, w miejscu posiedzeń Trybunału Cywilnego w Kaliszu przed W. Wójnickim Sędzią delegowanym, przystąpi się do stanowczego przysądzenia dóbr Kamyka z przyległościami w Okręgu Sieradzkim położonych, należących do współwłasności nieletnich Stanisława i Kamila synów, oraz Marji córki, po niegdy Antonim i Kamili z Kruszewskich małżonkach Szaniawskich pozostałych dzieci, których głównym opiekunem jest Karol Szaniawski, we wsi Zalesiu zamieszkały. Sprzedaż ta nastąpi od sumy rs. 43.956 kop. 72, za którą temczasowie dobra te przysądzone zostały.
Vadium do licytacji wynosi rs. 1,500 a dalsze warunki są do przejrzenia w kancelarji Pisarza Trybunału wydziału II i u podpisanego Patrona.
Kalisz d. 15 (27) Listopada 1867 r.
Franciszek Modrzejewski.

Dziennik Warszawski 1869 nr 250

Wzywa Lewka Flaum mieszkańca wsi Kamyka gminy Dąbrowa Rusiecka aby dla wysłuchania wyroku w sprawie własnej wydanego, stawił się do Sądu tutejszego w ciągu dni 30, po upływie bowiem tego przeciągu czasu postąpione będzie według prawa.
Tyniec d. 31 Paździer. (12 Listop.) 1869 r.
Sędzia Prezydujący. Bromirski.

Dziennik Warszawski 1873 nr 85

N. D. 2401. Rejent Kancelarji Ziemiańskiej w Kaliszu.
Po śmierci:
1. Antoniego Janocentego dwóch imion Szaniawskiego co do wierzytelności: rs. 566 k. 6 1/4 pod Nr. 4b ad aa i rs. 523 k. 93 l/2 pod Nr. 4b ad bb cc w dziale IV wykazu dóbr Kamyk z Okręgu Sieradzkiego zahipotekowanych.
(…) otworzyły się spadki do uregulowania których termin na dzień 23 Października (4 Listopada) 1873 r. przed sobą w Kaliszu wyznaczam.
Kalisz d. 3 (15) Kwietnia 1873 r.
Teofil Józef Kowalski Rejent.

Dziennik Warszawski 1875 nr 251

N. D.7602. Pisarz Trybunału Cywilnego w Kaliszu.
Wiadomo czyni, iż na żądanie Lejzera Gliksman handlującego w osadzie Szczerców okręgu Sieradzkim zamieszkałego, a zamieszkanie prawne do obecnego interesu i całego postępowania subhastacyjnego u Aleksandra Landau Patrona Trybunału w Kaliszu zamieszkałego, obrane mającego, od którego tenże Patron stawa i przymusową sprzedaż dóbr ziemskich Kamyk, w poszukiwaniu sumy rs. 375 kop, 35 z procentem 5% od dnia 31 Sierpnia (12 Września) 1873 roku, kosztów procesu rs. 46 oraz za wyjęcie i doręczenie wyroków rs. 6 kop. 95 i pół i kosztów egzekucyjnych rs. 27 kop. 85, z mocy wyroków Trybunału Cywilnego w Kaliszu w dniach 22 Listopada (4 Grudnia) 1873 roku zaocznie i 2 (14) Października 1874 r. ocznie zapadłych, przynależnej, popiera, protokółem Romualda Pinowskiego Komornika przy Trybunale Cywilnym w Kaliszu w dniu 18 (30) Października 1875 roku sporządzonym, zajęte zostały na sprzedaż w drodze przymuszonego wywłaszczenia:
Dobra Ziemskie Kamyk,
wraz z przyległościami i przynależytościami, lasami zagajnikami, inwentarzami żywemi i martwemi, zabudowaniami, gruntami, łąkami i w ogóle wszystkiem tem co całość tychże dóbr stanowi i do Ignacego Jakóba 2-ch imion Szaniawskiego należy, z wyłączeniem jedynie realności pustkowia Piaski od dóbr Kamyk odłączonej i oddzielną księgę wieczystą mającej oraz zabudowań i gruntów na własność włościan w moc Najwyższych Ukazów przeszłych i w dziale I wykazu hypotecznego na rzecz tychże włościan odkreślonych.
Dobra te Kamyk położone są w gminie Dąbrowa Rusiecka, parafji Brzykow, powiecie Łaskim, Gubernji Petrokowskiej, pod jurisdykcją Kasy Powiatu Łaskiego, Sądu Pokoju w Sieradzu i Trybunału Cywilnego w Kaliszu, i stanowią własność Ignacego Jakóba 2 imion Szaniawskiego, w tychże dobrach Kamyk mieszkającego.
Dobra te składają się z jednego dominialnego folwarku Kamyk zwanego, realności Zakurów, gdzie jest karczma z zajazdem, karczma przy wsi Kamyk, oraz karczmy z zajazdem przy wsi Piaski, graniczą z jednej strony z dobrami Głuchów i Konopnica, z drugiej z dobrami Rychłocice i pustkowiem Piaski, z trzeciej strony z dobrami Ochle, a od czwartej z dobrami Wola Więzowa, Dąbrowy Rusieckie i Zabłocie. Nie są żadną obcą własnością przedzielone a granice ich są niesporne. Dobra Kamyk za aktem urzędowym w dniu 9 (21) Stycznia 1875 roku przed Wilhelmem Grabowskim rejentem w Kaliszu spisanym oddane zostały w dwunastoletnią dzierżawę od dnia 12 (24) Czerwca 1874 roku liczącą się Kamilowi Szaniawskiemu za czynsz rocznie na rs. 1500 ustanowiony, zaś przez prywatną umowę z dnia 1 Czerwca 1874 roku inwentarz na miejscu znajdujący się temuż dzierżawcy za rs. 3000 sprzedany, z warunkiem pozostawienia takowego na miejscu jeżeli przy expiracji dzierżawy suma ta będzie mu zwróconą.
Na folwarku Kamyk znajdują się budynki. Dwór mieszkalny z drzewa gontem kryty o dwóch kominach, kuchnia pod którą są piwnice murowane dom dawny czyli stary dwór gontami kryty o dwóch kominach, gorzelnia z drzewa gontami kryta, obecnie nie czynna z powodu braku apparatu gorzelnianego, przy gorzelni jest dobudowany skład gorzelniany i drwalnik, dalej znajdują się chlewy i kurniki z drzewa gontami kryte, stajnia, wolarnia, obora wozownia, szopy i owczarnia, wszystkie z drzewa, gontami kryte, stodoła z drzewa gontami kryta o dwóch klepiskach, stodoła deskami kryta o jednym klepisku, oraz stodoła deskami kryta o dwóch klepiskach. Wśród podwórza folwarcznego znajduje się dzwonek i gołębnik, dalej jest ogród częścią owocowy częścią warzywny i drugi ogród owocowy. Na przeciw folwarku Kamyk znajduje się dom koszary wraz z stajnią zajezdną pod jednym dachem gontami krytem, o dwóch kominach, w domu tym się mieści i karczma, kuźnia stara gontami kryta, oraz studnia balami ocembrowana.
Przy pustkowiu Piaski, mieści się dom karczma, gontami kryta, stajnia zajezdna również, gontami kryta i chlewik słomą kryty.
Na pustkowiu Zakurów znajduje się dom karczma wraz z zajazdem gontami kryta o jednym kominie.
Dobra Kamyk obejmują rozległości mórg 810, a grunta są przeważnie żytnie klasy II, III i IV. Podatki z dóbr tych opłacają się do kasy powiatu Łaskiego, rocznie w kwocie rs. 359 kop. 43. Dobra te odległe od miasta powiatowego Łasku mil 4, miasta powiatowego Sieradza mil 3 1/2, miasta powiatowego Wielunia mil 4 1/2, od miast gubernialnych: Petrokowa mil 8, Kalisza mil 10 i pół, od osad Burzenina wiorst 9, Widawy wiorst 11.
Służebności włościanom dóbr tych przyznane opisane są pod Nr. 5 Działu III wykazu hypotecznego.
Obszerniejszy opis zajętych dóbr znajduje się w protokóle zajęcia u popierającego sprzedaż Patrona Landau i w biórze Pisarza Trybunału w Kaliszu, gdzie również zbiór objaśnień i warunków sprzedaży przejrzany być może.
Akt zajęcia doręczony Janowi Swieszczyk Wójtowi gminy Dąbrowy Rusieckie oraz Wincentemu Smoleńskiemu Pisarzowi Sądu Pokoju w Sieradzu do własnych rąk w dniu 22 Października (3 Listopada) 1875 r. poczem do księgi wieczystej dóbr Kamyk w dniu 25 Października (6 Listopada) 1875 r. wniesiony, a do księgi zaaresztowań w biórze Pisarza Trybunału Cywilnego w Kaliszu utrzymywanej w dniu 28 Października (9 Listopada) 1875 r. wpisany i zarejestrowany został.
Sprzedaż zajętych dóbr odbywać się będzie na audjencji Trybunału Cywilnego w Kaliszu, a pierwsze ogłoszenie warunków tej sprzedaży, odbędzie się w dniu 9 (21) Grudnia 1875 roku o godzinie 10 z rana.
Kalisz d. 28 Paźdz. (9 Listop.) 1875 r.
Skoczyński.

Tydzień Piotrkowski 1894 nr. 37

— Pod Widawą trzy większe majątki pozbyły się w ostatnim czasie „kuli u nogi— jak się wyraża Gaz. Warsz.—przeszkadzającej racyjonalnej gospodarce". I tak, w Konopnicy otrzymali włościanie za zrzeczenie się serwitutów po dwie morgi ziemi ornej i tyleż lasu na osadę; w Kamyku zaś i Woli Więzowej po trzy morgi lasu. Jak trudno układy te było zawrzeć, dość powiedzieć, że w Kamyku toczone one były przez lat dwanaście! Umowy te zostały już zatwierdzone przez komisyję gubernialną do spraw włościańskich i odnośne rozgraniczenie na gruncie przez delegowanego ad hoc geometrę przysięgłego, dokonane. Umożliwi to zaprowadzenie w tych majątkach racjonalnego gospodarstwa leśnego, którego plany już złożono do zatwierdzenia władzy właściwej.

Tydzień Piotrkowski 1902 nr. 23

Pożar. W nocy z d. 28 na 29 maja, poprzedzającej uroczystość Bożego Ciała spłonęło we wsi Kamyku, powiatu łaskiego 12 chałup, 2 stodoły i kilka chlewików. Gdyby nie ratunek i pomoc nadeszłych z Konopicy i Rychłocic sikawek, cała wieś i folwark poszedł by z dymem. Ogień powstał z papierosa palonego w stodole.

Tydzień Piotrkowski 1903 nr. 25

We wsi Kamyk, gm. Dąbrowy Rusieckie pow. łaskiego, własności p. Ignacego Szaniawskiego, w dniu 4 b. m. o godz. 10 1/2 wieczorem wybuchł pożar, podczas którego spalił się dominialny budynek dla służby, składający się z 12 stancyj i ośm gospodarstw włościańskich. Pożar wybuchł z wzmiankowanego budynku, z niezamieszkałej w nim stancyi, i z błyskawiczną szybkością przeniósł się na sąsiednie osady włościańskie. O jakimkolwiek ratunku na razie mowy być nie mogło, gdyż ogień objął w jednej chwili wszystkie zabudowania, a zupełny brak wody uniemożliwił wszelką akcyje. To też cudem niemal udało się powstrzymać dalszy postęp pożaru, przez rozebranie części dachu tlejącego już domu. Na ratunek pospieszyli prawie wszyscy sąsiedzi; jeden z pierwszych przybył z sikawką p. Stanisław Kozarski wł. dóbr Głuchów, który wielce przyczynił się do umiejscowienia pożaru. W bardzo niedługim czasie, bo zaledwie w półtory godziny, przybyła po bardzo złej drodze świeżo zorganizowana straż ogniowa ochotnicza z oddalonej o dwie mile osady Osiaków gub. kaliskiej. Straż ta, gdyby nie zupełny brak wody, byłaby mogła dużo jeszcze uratować. Najwięcej strat poniosła służba dworska; biedakom tym spaliło się prawie wszystko, gdyż z przyczyny wadliwej budowy korytarzy i braku polep, prawie nic z gorejącego budynku nie uratowali. Spalone budynki asekurowane były na 3700 rb. K.

Gazeta Świąteczna 1903 nr. 1173

We wsi Kamyku, w pow. łaskim, gub. piotrkowskiéj spalił się dom służby folwarcznéj i 8 gospodarstw włościańskich.

Rozwój 1909 nr 155

Choroby zakaźne. W majątku Kamyk, powiatu łaskiego, pojawiła się wśród koni nosacizna, we wsi zaś Czestków, ukazał się wśród bydła rogatego wodowstręt.


Rozwój 1909 nr 210


Choroby zakaźne śród zwierząt domowych. W pow. łaskim, we wsi Augustów, gminy Dzbanki, ukazała się śród trzody chlewnej róża, a w majątku Kamyk, gm. Dąbrowa Rusiecka—śród koni—nosacizna.


Obwieszczenia Publiczne 1922 nr 36

Wydział hipoteczny sądu okręgowego w Piotrkowie obwieszcza, że otwarte zostały postępowania spadkowe po zmarłych:
8) Perecu Wiśniewskim, synu Berka, współwłaśc. dóbr ziemskich „Kamyk", pow. Łaskiego;


Termin regulacji powyższych postępowań spadkowych wyznaczony został na d. 15 listopada 1922 r. co do punktów Nr. Nr.: 1, 2, 3, 4, 5, 8, 11, 12 13 i 14 w kancelarji pisarza wydziału hipotecznego sądu okręgowego w Piotrkowie, co do punktów Nr. Nr.: 6. 7 i 9 w kancelarji Feliksa Kokczyńskiego, zaś co do punktu Nr. 10 w kancelarji Bronisława Cedrowskiego, notarjuszy przy tymże wydziale, w którym to dniu osoby interesowane winny stawić się, pod skutkami prekluzji.

Przegląd Leśniczy 1926 marzec

Spis wszystkich lasów prywatnych, komunalnych, kościeln. i fundacyjnych w województwie Śląskiem, Poznańskiem, Pomorskiem i Łódzkiem o powierzchni ponad 50 ha według stanu z 1924 r. Zestawił W. Przybylski.
186. Nazwa majątku leśnego: Komyk-Zakniowie, powiat Łask. Właściciel: Fałek Flam, Herszlik Alembik, Szaja Wiśniewski 65 % S-wie Perca Wiśniewskiego i S-wie Abrama Stobieckiego 35 %. Obszar ha: (wolny) 25, 20., (serw) 28,0.

Obwieszczenia Publiczne 1931 nr 39

Sąd grodzki w Widawie, pow. łaskiego, na zas. art. 511 i 3091 U.P.C., wzywa Stanisława - Teofila - Józefa Cywińskiego vel Cybińskiego, Mi­chała Soleckiego, Ludwika Krajewskiego, Adama Piotrowskiego, Józe­fa i Agnieszkę małż. Przybylskich, Piotra Smolarka, Sylwestra Banacha, Piotra Hujkę, Józefa Przybylskiego, Adama Dudka, Michała Smolarka, Antoniego Dworzańskiego, Wiktorję Białek i Wojciecha Wojtkiewicza, wszystkich z niewiadomego miejsca pobytu, aby w terminie 4-mie­sięcznym od daty wydrukowania niniejszego wezwania stawili się do tegoż sądu, w charakterze pozwanych, w spr. Nr. C. 218/31 o po­dział osady, położonej we wsi Kamyk, gm. Dąbrowa - Rusiecka, pow. łaskiego.
W razie niestawiennictwa wzywanych osobiście lub przez pełno­mocników w oznaczonym terminie, sprawa będzie osądzona w ich nie­obecności.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 20

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO
z dnia 28 września 1933 r. L. SA. II. 12/13/33.
o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu łaskiego na gromady.
Po wysłuchaniu opinij rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 15 września 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23 marca 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:
§ 1.
IV. Obszar gminy wiejskiej Dąbrowa-Rusiecka dzieli się na gromady:
9. Kamyk, obejmującą: wieś Kamyk, kolonję Kamyk.
§ 2.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Łaskiemu.
§ 3.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
(—) Hauke-Nowak
Wojewoda.

Obwieszczenia Publiczne 1933 nr 103

Wydział hipoteczny sądu okręgowego w Łodzi, sekcja ziemska, niniejszem obwieszcza, że po niżej wymienionych zmarłych, toczą się postępowania spadkowe:
3) Szyi Bicz, zmarłym w Warszawie dnia 29 grudnia 1929 r., ja­ko współwłaścicielu około 70 morgów gruntu w dobrach Kamyk, pow. łaskiego;
Termin zamknięcia powyższych postępowań spadkowych, wyzna­czony został na dzień 30 czerwca 1934 r. w tutejszym wydziale hipo­tecznym.

We wskazanym terminie osoby zainteresowane osobiście lub przez pełnomocników winne zgłosić swoje prawa, pod skutkami prekluzji.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1936 nr 14

OGŁOSZENIE STAROSTWA POWIATOWEGO ŁASKIEGO
z dnia 10 czerwca 1936 r. Nr. RR. IV-2/31
o wdrożeniu postępowania scaleniowego we wsi Kamyk.
Na podstawie art. 18 ustawmy z dnia 31 lipca 1923 r. o scalaniu gruntów (Dz. U. R. P. z r. 1927 Nr. 92, poz. 833) w brzmieniu ustalonem rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 11 lipca 1932 r. (Dz. U. R. P. Nr. 67, poz. 622) oraz art. 14 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1933 r. (Dz. U. R. P. Nr. 85, poz. 635), podaję do publicznej wiadomości, że w dniu 7 maja 1936 r. uprawomocniło się orzeczenie b. Powiatowego Urzędu Ziemskiego z dnia 10 kwietnia 1933 r., dotyczące wdrożenia postępowania scaleniowego i ustalenia obszaru scalenia, na gruntach wsi Kamyk, położonej w gminie Dąbrowa Rusiecka, powiecie łaskim.
Za Starostę Powiatowego:
(-) T. Bielski
Komisarz Ziemski.

 Orędownik 1938 nr. 99

Spłonęło 12 zagród pod Łaskiem
Łask, 28. 4.— W nocy na 27 bm. we wsi Kamyk. gm. Dąbrowa Rusiecka z niewiadomych przyczyn w zagrodzie Antoniego Wiśniewskiego powstał gwałtowny pożar, który mimo akcji ratowniczej przeniósł się na sąsiednie budynki. Ogółem spłonęło doszczętnie 12 zagród gospodarskich. Straty wynoszą ponad 15.000 zł. Dochodzenie prowadzi policja.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1939 nr 7

Dział nieurzędowy.
OBWIESZCZENIE.
Wydział Hipoteczny Sądu Grodzkiego w Łasku obwieszcza, że na żądanie Urzędu Wojewódzkiego Łódzkiego wywołuje się do pierwiastkowej regulacji hipotecznej niżej wyszczególnione grunty ukazowe scalonych wsi, w terminach następujących:
na dzień 20 lipca 1939 roku:
14) grunty ukazowe scalonej wsi Zakurowie, gminy Dąbrowa Rusiecka o obszarze 147 ha 3522 m. kw. łącznie z przestrzenią 10 ha 4118 m. kw., pochodzącą z gruntów wsi Kamyk, podzielone na 20 gospodarstw rolnych,
Osoby interesowane winny zgłosić się w terminach powyższych do kancelarii Wydziału Hipotecznego w Łasku z prawami swoimi, pod skutkami prekluzji.
Łask, dnia 4 kwietnia 1939 r.
Pisarz Hipoteczny:
(—) Jan Niewiadomski.
 
Głos Chłopski 1949 nr 127

Niespołeczne stanowisko wójta
z gminy Dąbrowa Rusiecka
Przed świętem pierwszo-majowym odbyło się zebranie, na którym niektórzy chłopi wystąpili z wnioskiem o uczczenie Święta Pracy przez zreperowanie drogi gminnej od gromady Kamyk do Ochla. Większość chłopów poparła ten wniosek, gdyż uważali, że jest on słuszny. Trzeba nam bowiem wiedzieć, że droga ta znajduje się w fatalnym stanie i jesienią to poprostu przejść nie można. Niestety przeciw wnioskowi wystąpił wójt gminy, a potem poparło go kilku nieświadomych chłopów, jak naprzykład Bolesław Orlikowski z Głochowa, Józef Cebula z Ochla i w ten sposób sprawa upadła. Sądzę, że stanowisko ta zasługuje na potępienie, gdyż nie mówiąc już o potrzebie uczczenia Święta Pracy, to przecież droga ta potrzebna jest nam gospodarzom z gminy Dąbrowa Rusiecka, a opozycja wójta i jego „adiutantów" uniemożliwiła realizację tego słusznego projektu.
Stały koresp. „Głosu" 

czwartek, 16 maja 2013

Kurnica

Słownik Geograficzny:  
Kurnica,  os. nad rz. Wartą, pow. sieradzki, gm. Majaczewice, par. Burzenin, odl. od Sieradza w. 20. K. należy do majoratu Witów.
________________________________________________________________________________


Kurnica 1934 r.

Kurnica 1992 r.

________________________________________________________________________________


Kurnica, część wsi Bębnów w gminie Konopnica.

wtorek, 14 maja 2013

Wrońsko

Zajączkowski:
Wrońsko -pow. łaski
1) 1383 trans, z 1398 r. w trans. z 1562 r., Parczewski s. 84; kop. XIX w., TP 3344 f. 167-168: Wronsko (Parczewski), Wrońska (TP) -na dok. Drogosza, starosty sieradzkiego, wym. są Spytko i Pietrasz, dziedzice z W. 2) 1384 kop. XIX w., TP 3344 f. 176: Wronsko - na dok. Drogosza, starosty sieradzkiego, wym. jest Spytko z W. 3) 1390 T. Sir. I f. 13: Wronszka - Bochenko de W.
4) XVI w. Ł. I, 473-474: Wronska, Wronsca -villa, par. Brzyków, dek. szadkowski, arch. uniejowski 5) 1496 P. 170: Wronska Petri, Wronska Konopnyczsky- par. jw., pow. i woj. sieradzkie. 1511-1518 P. 179: Wronska - wł. szl., jw. 1553-1576 P. 217: Wronska (1576 Wroniska)-jw. 6) XIX w. SG XIV, 54: Wrońsko dawniej Wroniska albo Wrońska - wś i folw., par. jw., gm. Dąbrowa Widawska, pow. łaski 

Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.
Wrońsko, województwo Kaliskie, obwód Sieradzki, powiat Sieradzki, parafia Brzyków, własność prywatna. Ilość domów 28, ludność 189, odległość od miasta obwodowego 3.

Słownik Geograficzny:  
Wrońsko,  dawniej Wroniska al. Wrońska, wś i folw., pow. łaski, gm. Dąbrowa Widawska, par. Brzyków. odl. 28 w. od Łasku, 7 od Widawy. Wś ma 27 dm., 347 mk.; folw. 3 dm., 33 mk.; wś W. Poduchowne 11 dm., 41 mk. W r. 1827 było 28 dm., 189 mk. W r. 1886 folw. W. rozl. mr. 1104: gr. or. i ogr. mr. 403, past. mr. 11, lasu mr. 658, nieuż. mr. 32; bud. mur. 3, drew. 4; płodozm. 10 pol., las nieurządzony. Wś W. os. 29, mr. 310. Wś W. Poduch. 65 mr. Na początku XVI w. pleban z Brzykowa miał tu 2 łany i trzeci później (w 20 grzyw.) zapisany przez Starzeńskiego i to wraz z placami kmiecemi, ogrodami i łąkami. Dwanaście łanów folw. dawało dziesięcinę pleb. w Brzykowie, kmiece (prócz plebańskich), w liczbie 91 , dawały prepozytowi wieluńskiemu za dziesięcinę po fertonie, a z pustych łanów dawano albo snopną al. pieniężną. Pleban w Brzykowie otrzymywał od kmieci meszne po 2 kor. żyta i 1 kor. owsa z łanu (Łaski, L. B., I, 474 i II, 96). W r. 1553 płacono od 4 łan. a 1576 od 6 łan. km.

Spis 1925:
Wrońsko, wś i folw., pow. łaski, gm. Dąbrowa Widawska. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne wś 80, folw. 5. Ludność ogółem: wś 442, folw. 87. Mężczyzn wś 223, folw. 43, kobiet wś 219, folw. 45. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego wś 442, folw. 87. Podało narodowość: polską wś 442, folw. 87. 

Wikipedia:
Wrońsko-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie wieluńskim, w gminie Konopnica. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego. W pobliżu wsi, za leśniczówką, okazały pomnik poległym "o utrwalanie władzy ludowej".

1992 r.
______________________________________________________________________________
Pomnik 4 funkcjonariuszy MO poległych w dn. 27.10.1946 r. we Wrońsku (koło leśniczówki)

  Fot. Janusz Marszałkowski 
______________________________________________________________________________
Zbliżenie

  Fot. Janusz Marszałkowski 


POMNIK W LESIE WROŃSKIM




OSP












BUDYNEK DAWNEJ SZKOŁY











GAJÓWKA
Kurjer Warszawski 1838 nr 236

Podpisany Dziedzic Dóbr Rychłocice, Brzykowa i Wrońsko, w pow: Wieluńskim i Sieradzkim, Gub: Kaliskiej położonych, uwiadamia chęć maiących kupna DRZEWA, iż w swych lasach na Dobrach Rychłocice i Wrońsko, ma do sprzedania Drzewa grubego Budulcu, Sosien sztuk 4000, i Dębów na klepki lub Bale zdatnych 400, wszytko drzewo iest zdrowe, i to za pomierną cenę każdego czasu aż po dzień 15 Kwiet: 1839 r. sprzedawać będzie; zalecając łatwe iego prowadzenie wodą, ponieważ przez las Rychłocice płynie rzeka spławna Warta, a od lasu Wrońsko najdalej wiorsta iedna. Każdy przeto, chęć maiący kupna, zechce się znosić do podpisanego do wsi Rychłocic, August Trepka.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1851 nr 8

(N. D. 197) Pisarz Kancellaryi Ziemiańskiéj Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.
Po zgonie Augusta Nekandy Trepki, właściciela dóbr ziemskich Rychłocice, z przyległościami w Okręgu Wieluńskim, oraz dóbr Wrońsko i Brzyków, dwóch ostatnich w Okręgu Sieradzkim położonych, otworzył się spadek, do uregulowania którego wyznacza się termin prekluzyjny na dzień 7 (19) Lipca r. b. przedemną Pisarzem odbyć się mający.
w Kaliszu d. 26 Grud. (7 Stycz.) 1850/1.
Zengteller.


Dziennik Powszechny 1862 nr 164

(N. D. 3750) W myśl art. 960 K. P. S. zawiadamia: iż stosownie do wyroku Trybunału Cywilnego w Kaliszu z d. 19 Kwietnia (l Maja) b. r. sprzedane będą w drodze działów i w trzech respective Oddziałach, Dobra Ziemskie poniższe: należące prawem własności do SSrów Augusta Trepki, pełnoletnich, Artura, Alfonsa i Elizy, tudzież nieletnich: Leontyny v. Eleonory i Gustawa, rodzeństwa Trepków, ostatnich pod opieką ich matki i głównej opiekunki Julii z Szołowskich pierwszego ślubu Trepka powtórnego Sulimierskiej wdowy, w dobrach Rychłońcach Okręgu Wieluńskim zamieszkałej, i Włodzimierza Trepki przydanego opiekuna dziedzica dóbr Mokrsko tamże w Okręgu Wieluńskim zamieszkałego, zostających, a mianowicie:
1) Oddział I. Dobra Rychłowice z przyległościami w Okręgu i Powiecie Wieluńskim Gubernii Warszawskiej parafii własnej położone, składające się z folwarku, probostwa, i wsi czynszowych Rychłowice i Mała Wieś z Osadą Żabiniec, obejmujące powierzchni ogólnej włók 119 m. 17 pr. kw. 246 miary nowopolskiej.
2) Oddziału II. Dobra Wrońsko z przyległościami w Okręgu i Powiecie Sieradzkim, Gubernii Warszawskiej położone, składające się z folwarku i wsi czynszowej Wrońsko, obejmujące powierzchni ogólnej w. 49. m. 11, pr. kw. 160 takiejże miary.
3) Oddział III. Dobra Brzyków z przyległościami w Okręgu i Powiecie Sieradzkim Gubernii Warszawskiej, parafii własnej położone, składające się z folwarku, probostwa, i wsi czynszowej Brzyków, obejmujące powierzchni ogólnej włók 32, m. 4, pr. kw. 27, takiejże miary. Po odbyciu w d. 23 Czerwca (2 Lipca) b. r. publikacji warunków licytacyjnych, termin do tymczasowego przysądzenia wyznaczony został na d. 7 (19) Sierpnia 1862 r. godzinę 3 z południa na sali posiedzeń Trybunału Cywilnego Gubernii Warszawskiej w Kaliszu przy ulicy Józefiny w pałacu Sądowym przed W. Feliksem Wittman Sędzią Trybunału delegowanym, poczynając licytację: Oddziału I. dóbr Rychłowice od sumy rs. 81293 kop. 40. Oddziału II. dóbr Wrońsko od sumy rs. 50721 kop. 70. Oddziału III. dóbr Brzyków od sumy rs 25705 kop. 40 w monecie srebrnej lub w listach zastawnych, a to jako od wartości ustanowionej Sądową taksą biegłych wyrokiem Trybunału z d. 22 Czerwca (4 Lipca) b. r. potwierdzoną. Zbiór objaśnień i warunków licytacyjnych przejrzanym być może w Kancelarji Pisarza Trybunału Gubernii Warszawskiej w Kaliszu w pałacu Sądowym, i u podpisanego Patrona w Kaliszu zamieszkałego, przedaż tę popierającego. Kalisz d. 27 Czerwca (9 Lipca) 1862 r. I. Wasiłowski, Pat. Tr.

Dziennik Warszawski 1870 nr 66

N. 2444. Rejent Kancelarji Ziemiańskiej w Kaliszu.
Po zgonie:
2. Mowszy Endelmanna, co do: a) prawa wycięcia i wybrania drzewa pod Nr 4 w dziale III dóbr Rychłocice, a pod Nr. 6 Wrońsko; 2) rs. 6,000; c) rs. 54,900; d) rsr. 15,000; e) rs. 15,000 pod Nr. 10, 11, 16 i 21, na dobrach Rychłocice z Okręgu Wieluńskiego, pod Nr. 10, 11, 15 i 17, w dziale IV na dobrach Wrońsko z Okręgu Szadkowskiego mieszczących się, na szacunek drzewa zapłaconych, otworzyły się spadki, do uregulowania których, termin na dzień 28 Września (10 Października) 1870 r., przed sobą w Kaliszu wyznaczam.
Zenon Łopuski.

Kurjer Warszawski (dodatek poranny) 1896 nr 125

Wybory .
(Sprawozdanie specjalne Kurjera. Warszawskiego.)
Piotrków, d. 5-go maja.
Ci, co przybyli na wybory jutrzejsze do Piotrkowa, zapewniają, że zebrania tegoroczne pozbawione są dawnej cechy: są smutne. Ale jakżeż mają być wesołe, skoro po mokrym kwietniu od trzech dni deszcz leje, jak z cebrą, a tymczasem w wielu majątkach jeszcze siewu nie ukończono; a żyto, które tak pięknie prawie wszędzie powschodziło, na dobre rzadkiem się staje. Na domiar złego obawiają się, że kartofli nie będzie można w porę zasądzić, a te, co zasadzone zostały, gnić zaczynają.
Smutną byłaby więc dola robotnika, gdyby nie pocieszał go dobry stan pszenicy, która w r. b. szczególnie dobrze się tutaj udała.
Deszcze fatalne sprawiły, że drogi są złe, a skutkiem tego na dzisiejsze zebranie przedwyborcze stawiło się zaledwie 50 stowarzyszonych, a więc połowa tej liczby, która dawniej w obradach udział brała.
Jak w Łomży, tak i w Piotrkowie stowarzyszeni pracę wyborczą muszą rozpocząć od wyboru prezesa wyborów. Więc też zebranie przedwyborcze zagaił prezes dyrekcji szczegółowej p. Zygmunt Płonczyński. Na przewodniczącego obradom powołano p. Artura Trepkę (wł. dóbr Brzyków i Wrońsko), który na asesorów zaprosił pp. Michała Szwajcera (wł. dóbr Łask i Rzeczyca), oraz Eugenjusza Borakowskiego (wł. dóbr Strzałki).
I w Piotrkowie obrady ześrodkowały się na dawnym a ustawicznie poruszanym projekcie utworzenia wzajemnych ubezpieczeń przy Towarzystwie kredytowem ziemskiem. Poruszył tę sprawę p. Artur Trepka zapytaniem: co stowarzyszeni czynić mają, aby nareszcie projekt ów do skutku doprowadzić?
Odpowiedź na pytanie dał radca Gołembowski, wyjaśniając, że opracowany przez władze projekt ustawy wzajemnych ubezpieczeń uznany został w Petersburgu za wzorowy i że w chwili obecnej znajduje się w biurze JE. Jenerał-Gubernatora.
W sprawie tej przemawiali jeszcze pp. Michał Szwajcer, Biedrzycki i prezes Płonczyński, który to ostatni wyraził przekonanie, że relacja radcy Gołembowskiego powinnaby zadowolnić wszystkich.
Ale sprawa przyjmowania przez radców Towarzystwa posad, w prywatnych towarzystwach ubezpieczeń, tak w Lublinie jak i tutaj, poruszona została energicznie. P. Steinhagen w przemówieniu krótkiem ale stanowczem zażądał, aby radcowie wybierani złożyli deklarację, iż posad owych nie przyjmą. Dodał jednakże p. Steinhagen, że należałoby podnieść płace radców.
Napróżno p. Stanisław Kobierzycki tłumaczył, że radcowie powoływani bywają tylko dla kontroli w interesie ziemian, obecni wyrażali przekonanie, że radcowie powinniby zastosować się do wyraźnego życzenia swoich wyborców. Napróżno p. Artur Trepka zapewniał, że radcowie, przyjmujący posady w towarzystwach prywatnych, mimo to usilnie popierają projekt ubezpieczeń wzajemnych, a wie o tem, ponieważ sam zasiada w komitecie nadzorczym jednego z towarzystw. Napróżno p. Masłowicz z Myśliwcowa dowodził, że radcowie w towarzystwach owych obznajmiają się ze sprawą ubezpieczeń i wiadomości tam nabyte będą mogli później użytkować na korzyść stowarzyszonych. Napróżno nawet radca Gołembowski w dłuższem przemówieniu zapewnił, że wszyscy pracują dla dobra stowarzyszonych, że nikt nie może pomawiać nikogo o niedość gorliwe spełnianie obowiązków. Dodał nadto p. Gołembowski, że żaden radca deklaracji żądanej złożyć nie może, aby kto nie przypuścił, że czyni to dlatego, iż istotnie przyjmowanie posad w towarzystwach prywatnych nie jest zgodne z interesom stowarzyszonych.
Dopiero przemówienie prezesa Płonczyńskiego wyjaśniło, o co właściwie stowarzyszonym chodzi. Wybierają z pośród siebie to, co mają najlepszego, więc wobec tego nie wolno ani przez chwilę jedną podejrzewać działalności wybrańców. A jednakże nie można powiedzieć, by ci, co występują przeciw przyjmowaniu posad prywatnych, nie mieli racji moralnej. Dbają o to, aby nikt nie używał radców za płaszczyk, którym tak często banki i rozmaite przedsiębiorstwa za granicą osłaniały szwindle swoje. Wszak przedsiębiorstwa podobne w Austrji kompromitowały najzacniejsze nazwiska, przy których pomocy wyrabiały sobie dobrą opinję i zaufanie. A chociaż u nas tego rodzaju instytucyj niema, to jednak skoro wybieramy, co mamy najlepszego, nie chcemy, aby nasi radcowie zużywali się w innych towarzystwach. Znaczna część stowarzyszonych podziela to zdanie, należy więc liczyć się z prądem ogólnym.
Przemówienie to przyjęto burzą oklasków.
Druga część wniosku p. Steinhagena co do podwyższenia płac radców przyjętą została sympatycznie. Poparł ją p. Artur Trepka, zaś p. Feliks Trepka zauważył, że uwzględnienie tego wniosku zależy od komitetu. Radca Gołembowski zwrócił uwagę, że etaty zatwierdza ministerjum skarbu, a istnieją już od lat przeszło 30 bez zmiany. Jeden tylko prezes Płonczyński oświadczył się za odroczeniem decyzji w tej sprawie do następnego zebrania za lat dwa.
Dłuższe rozprawy wywołał jeszcze projekt emisji 3 1/2 % listów zastawnych metalicznych, co do którego udzielał objaśnień oraz wystąpił ze swojemi co do niego poglądami radca Józef Jeziorański. W sprawie tej zabierał głos także i usilnie popierał projekt metalizacji p. Stanisław Dzierzbicki.
Po posiedzeniu obecni zgromadzili się w salonach prezesa Płonczyńskiego, znanego ze starodawnej gościnności, ogólnie szanowanego i lubianego.
Jutro wybory rozpoczynają się od nabożeństwa w kościele oo. pijarów.
B. F.

Obwieszczenia Publiczne 1920 nr 35

Komornik przy sądzie okręgowym w Łodzi, Walerian Dudziński, zamieszkały w temże mieście, przy ul. Południowej 28, obwieszcza, że d. 10 lipca 1920 r., o godz. 10 rano, odbędzie się w sali posiedzeń tegoż sądu okręgowego w Łodzi, przy ul. Pańskiej 115, publiczna sprzedaż przez licytacje osady włośc., pozostałej po zmarłym Szczepanie Sikorze, zapisanej w tabeli likw. pod Nr 17 wsi Wrońsko, gm. Dąbrowa-Widawska, pow. Łaskiego.
Nieruchomość ta składa się z placu i 2 działek gruntu, ogólnej przestrzeni 6 mórg z prawem na serwitut. Na placu znajdują się: dom drewniany, mieszkalny oraz stodoła. Budynki te, dźwignięte kosztem Stefana Sikory, stanowią jego wyłączną własność.
Powyższa nieruchomość, opisana do sprzedaży przez b. komornika Nestorowicza w d. 21 maja 1914 r., w zastaw ani w dzierżawę nie jest oddana, urządzonej księgi hipot. nie posiada, podchodzi pod ukaz z d. 2 marca 1864 r.,-wystawiona jest na sprzedaż całkowicie, w drodze działów, na mocy
tytułu wykonawczego b. sądu gmin. IV okręgu pow. Łaskiego z d. 14 kwietnia (s. s.) 1914 r. Nr. 605.
Licytacja rozpocznie się od sumy 1.728 mk., równającej się sumie szacunkowej 800 rb.
Osoby, zamierzające wziąć udział w licytacji, obowiązane będą złożyć kaucję w sumie 173 mk. oraz dokumenty o przynależności swej do Państwa Polskiego i że trudnią się rolnictwem.

Warunki licytacyjne jak również dokumenty, tyczące się tej sprzedaży, mogą być przejrzane w kancelarji sądu okręgowego w Łodzi.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1923 nr 48

Zawiadomienie.
Okręgowy Urząd Ziemski w Piotrkowie zawiadamia wierzycieli sum hipotecznych, oraz osoby, mające ujawnione swe prawa w dziale III wykazu hipotecznego dóbr ziemskich: Wola Przatowska, Kliczków-Wielki, Wola-Krokocka, Ostrów, Wilamów, Dąbrówka położonych w powiecie Sieradzkim, Wrońsko, Łask w powiecie Łaskim, Chwalęcice w powiecie Kaliskim, Sławsk w powiecie Konińskim, Cielętniki w powiecie Radomskowskim, Gałkowice w powiecie Piotrkowskim, Bolków i Okalew w powiecie Wieluńskim że w dniu 4-go stycznia 1924 roku o godzinie 9 rano na posiedzeniu Okręgowej Komisji Ziemskiej w Piotrkowie (w lokalu tejże Komisji ulica Bykowska Nr. 77) rozpoznawane będą sprawy przymusowej likwidacji serwitutów, obciążających dobra: Wola-Krokocka, Ostrów, Sławsk, Łask, Cielętniki, Dąbrówka, Gałkowice, Bolków i Okalew oraz sprawy dobrowolnej likwidacji serwitutów, obciążających dobra: Wola Przatowska, Kliczków Wielki, Wrońsko, Chwalęcice, Wilamów, Bolków i Okalew.
Wymienione osoby o ile życzą sobie brać udział w akcji likwidacji łącznie ze stronami, winny zawiadomić Okręgowy Urząd Ziemski w Piotrkowie o miejscu zamieszkania, oraz stawić się na posiedzenie Komisji Ziemskiej.
Piotrków, dnia 14 grudnia 1923 r.
Prezes (—) Podpis.



Obwieszczenia Publiczne 1925 nr 102

Wydział hipoteczny sądu okręgowego w Piotrkowie obwieszcza, że toczą się postępowania spadkowe po zmarłych:
3)Adamie vel Adam-Władysław-Teofil-Marjan-Franciszek-Salezy Trepce, synu Artura, właśc. dóbr ziemsk.: 1) „Rzyków" i 2) „Wrońsko", obydwóch pow. łaskiego;
Termin regulacyj powyższych postępowań spadkowych wyznaczony został na dzień 26 czerwca 1926 r., w kancelarji pisarza wydziału hipo­tecznego sądu okręgowego w Piotrkowie, w którym to dniu osoby zainteresowane mają się stawić, pod skutkami prekluzji.


Łódzki Dziennik Urzędowy 1926 nr 2

WYKAZ
wydanych odpisów kart ewidencyjnych na zwierzęta pociągowe w kw. II i III przez Starostwo Łaskie.
Karta ewidencyjna za Nr. 1887/IV, wyd. mieszk. wsi Wrońsko, gm. Dąbrowa Widawska, Wiśniewskiemu Stanisławowi.
Łask, dnia 31 października 1925 r.
Starosta (—) podpis.

Przegląd Leśniczy 1926 marzec

Spis wszystkich lasów prywatnych, komunalnych, kościeln. i fundacyjnych w województwie Śląskiem, Poznańskiem, Pomorskiem i Łódzkiem o powierzchni ponad 50 ha według stanu z 1924 r. Zestawił W. Przybylski.
166. Nazwa majątku leśnego: Wronisko-Nekandów, powiat Łask. Właściciel: Adam Trepka. Obszar ha: (serw.) 378, 35.

Obwieszczenia Publiczne 1928 nr 32

Dyrekcja Główna Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w War­szawie, na zasadzie artykułów 218 i 219 ustawy Towarzystwa za­wiadamia.
II. Okrąg Piotrkowski
44. Właściciela i wierzycielkę hipotecznych dóbr Wrońsko, po­wiatu łaskiego, a mianowicie: 1. Andrzeja-Józefa-Marję 3-ch imion Nekanda Trepkę, 2. Lucynę Trepka;


Obwieszczenia Publiczne 1930 nr 28

Dyrekcja Główna Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w War­szawie, na zasadzie artykułów 218 i 219 ustawy Towarzystwa za­wiadamia:
II. Okrąg piotrkowski.
26. Właściciela hipotecznego dóbr Wrońsko, powiatu łaskiego, mianowicie: Andrzeja Józefa Marję 3-ch imion Nekanda Trepkę.
jako mających wpisy hipoteczne, bez obranego miejsca zamieszkania z księgi hipotecznej wiadomego, że dobra poniżej wymienione, na zasadzie artykułu 221 tejże ustawy, obciążone pożyczkami Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, za zaległe raty będą sprzedawane w kancelarji niżej wymienionych notarjuszów:(...).
Warunki licytacyjne dołączone zostały do odnośnych ksiąg hipotecz­nych i mogą być przejrzane w odpowiednich kancelarjach hipotecznych, lub też w biurze Dyrekcji Głównej Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Warszawie.
Vadium licytacyjne winno być złożone w gotowiźnie lub w listach zastawnych Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego licząc po cenie ozna­czonej przez Dyrekcją Główną, wraz z bieżącemi kuponami, oraz z upoważnieniem do sprzedaży rzeczonych listów zastawnych.
W razie niedojścia do skutku sprzedaży dla braku licytantów, druga i ostateczna sprzedaż od zniżonego szacunku odbędzie się bez dalszych nowych zawiadomień, w terminie, jaki Dyrekcja Główna oznaczy i w pis­mach publicznych raz jeden ogłosi.
W razie niedojścia do skutku drugiej sprzedaży z powodu braku li­cytantów — dobra te na zasadzie art. 234 ustawy przechodzą na wła­sność Towarzystwa.
Gdyby w dniu do licytacji wyznaczonym przypadło święto kościelne, lub gdyby w dniu tym czynności w sądzie były zawieszone, sprzedaż od­będzie się w dniu następnym w kancelarj i tego samego notarjusza.


Obwieszczenia Publiczne 1931 nr 84

Dyrekcja Główna Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w War­szawie, na zasadzie artykułów 218 i 219 Ustawy Towarzystwa, zawia­damia:
I. Okrąg Piotrkowski.

58. Właściciela hipoteczego dóbr Wrońsko, powiatu łaskiego, a mianowicie: Andrzeja - Józefa - Marję 3 imion Nekanda Trepkę.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 20

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO
z dnia 28 września 1933 r. L. SA. II. 12/13/33.
o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu łaskiego na gromady.
Po wysłuchaniu opinij rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 15 września 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23 marca 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:
§ 1.
XIII. Obszar gminy wiejskiej Widawa dzieli się na gromady:
21. Wrońsko, obejmującą: wieś Wrońsko, wieś Wrońsko-Poduchowne, folwark Wrońsko.
§ 2.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Łaskiemu.
§ 3.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
(—) Hauke-Nowak
Wojewoda.

Obwieszczenia Publiczne 1933 nr 39

DYREKCJA GŁÓWNA TOWARZYSTWA KREDYTOWEGO ZIEMSKIEGO W WARSZAWIE
na zasadzie artykułów 218 i 219 Ustawy Towarzystwa zawiadamia.
OKRĄG ŁÓDŹ
30. Właściciela hipotecznego dóbr WROŃSKO, powiatu łaskiego, a mianowicie: An­drzeja - Józefa - Marję 3 im. Nekanda-Trepkę.

Obwieszczenia Publiczne 1934 nr 39

DYREKCJA GŁÓWNA TOWARZYSTWA ZIEMSKIEGO W WARSZAWIE
na zasadzie artykułów 218 i 219 Ustawy Towarzystwa zawiadamia właścicieli i wie­rzycieli hipotecznych dóbr następujących:
OKRĄG ŁÓDŹ.
70.WROŃSKO, powiatu łaskiego: Andrzeja-Józefa-Marję 3-ch imion Nekanda Trepka, syna Adama.

Dziennik Łódzki 1946 nr 343

Łask
Znaleziono zmasakrowanych milicjantów
W lesie wrońskim, gm. Widawa, znaleziono w rowie przeciwczołgowym przykryte ziemią zmasakrowane zwłoki czterech milicjantów.
Są to funkcjonariusze powiatowej Komendy M.O. w Łasku. Adamkiewicz Jan, Florczak Mieczysław, Służ Bolesław i Szczepaniak Roger.

Dziennik Łódzki 1965 nr 236

Dzień Milicjanta na ziemi łódzkiej
Apel poległych
Otwarcie nowej szkoły
W związku ze zbliżającym się Dniem Milicjanta, wczoraj we Wrońsku (pow. Łask) odbyła się uroczystość XXI rocznicy powołania Milicji Obywatelskiej połączona z apelem poległych funkcjonariuszy MO i otwarciem nowej szkoły. Przybyli nań m. in.: I sekretarz KW PZPR
—Stefan Jędryszczak, sekretarz KW PZPR-Wiesław Bek, komendant KW MO-płk Kazimierz Kraupe i zastępca przew. Prez. WRN-Wacław Fibakiewicz.
Pierwsza część wczorajszych uroczystości odbyła się u stóp pomnika wzniesionego w ub. roku dla uczczenia pamięci poległych w lesie wrońskim funkcjonariuszy MO. Po oddaniu salwy honorowej odczytano apel poległych, po czym poszczególne delegacje złożyły wieńce kwiatów.
Następnie odbyło się otwarcie nowej szkoły we Wrońsku, której nadano imię Poległych Funkcjonariuszy MO. Do zebranych przemówił I sekr. KW PZPR-Stefan Jędraszczak.
Jako następny przemówił komendant KW MO-płk Kazimierz Kraupe oraz wicekurator wojewódzkiego OS — Hieronim Kosek.
Tradycyjnego przecięcia wstęgi dokonał zastępca przew. Prez. WRN-Wacław Fibakiewicz. (aw)

Dziennik Łódzki 1966 nr 106


We Wrońsku pow. Łask z nie ustalonych przyczyn wybuchł pożar w zabudowaniach A. Nowakowskiego, M. Bierczyka i S. Mańki, w płomieniach stanęły 2 domy mieszkalne, 2 obory, 2 stodoły. Straty szacuje się 120 tys. zł.


poniedziałek, 22 kwietnia 2013

Cisowa

Słownik Geograficzny:  
Cisowo,  wś, pow. wieluński, gmina Skrzynno, par. Rudlice.

Spis 1925:
Cisowa, pustk., pow. wieluń, gm. Konopnica. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne 6. Ludność ogółem: 50. Mężczyzn 20, kobiet 30. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego 50. Podało narodowość: polską 50.

Spis 1925:
Cisowa, osada, pow. wieluń, gm. Skrzynno. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne 3. Ludność ogółem: 26. Mężczyzn 11, kobiet 15. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego 26. Podało narodowość: polską 26.

Cisowa, obecnie część wsi Szynkielów w gminie Konopnica. Przed 1992 r. należała do gminy Ostrówek.

Cisowa 1934 r.

1992 r.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1930 nr 13

OGŁOSZENIE.
,,Okręgowy Urząd Ziemski w Piotrkowie podaje do wiadomości publicznej, że orzeczeniem z dnia 8 maja 1930 roku
postanowił:
1. Rozszerzyć obszar scalenia gruntów wsi Szynkielew, gminy Konopnica, powiatu wieluńskiego przez włączenie do tegoż:
a) gruntów objętych księgą hipoteczna maj. Szynkielew lit. A o obszarze około 20 ha,
b) gruntów, objętych księgą hipoteczną dóbr Cisów-Hołda (wydzielonych z księgi hipotecznej dóbr Szynkielew lit. A) na wyprostowanie granic o obszarze około 10 ha.
2. Sprostować sentencje orzeczenia Okręgowego Urzędu Ziemskiego w Piotrkowie z dnia 27 września 1928 r. w ten sposób, że zamiast:
a) tabelowych wsi Szynkielew Szlachecki o powierzchni około 150,87 ha; b) zaserwitutowych wsi Szynkielew-Szlachecki o pow. około 222.93 ha, c) tabelowych wsi Szynkielew-Rządowy o powierzchni około 226,97 ha; d) wspólnego pastwiska wsi Szynkielew-Rządowy i Szynkielew-Szlachecki o powierzchni około 34,35 ha; e) kolonji z rozparcelonego maj. państwowego Szynkielew o powierzchni około 114,86 ha, II. kolonji Szynkielew lit. A o powierzchni około 118,46 ha, III, z nadleśnictwa Brąszewice, celem zamiany enklaw i wyrównania granic o powierzchni około 14,16 ha, winno być:
a) tabelowych i zaserwitutowych wsi Szynkielew-Szlachecki o obszarze około 460 ha,
b) tabelowych wsi Szynkielew-Rządowy o obszarze około 250 ha,
c) wspólnego pastwiska Szynkielew-Szlachecki i Rządowy o obszarze około 50 ha,
d) rozparcelowanego majątku państwowego ,,Szynkielew" o obszarze około 120 ha,
e) objętych księgą hipoteczną „grunta orne Szynkielew" o obszarze około 130 ha,
f) państwowego Nadleśnictwa Brąszewice o obszarze około 20 ha".
Orzeczenie to uprawomocniło się dnia 11-go czerwca 1930 r.
Naczelnik Wydziału:
(—) M. Grąbczewski.


Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 19

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO
z dnia 16 września 1933 r. L. SA. II. 12/15/33
o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu Wieluńskiego na gromady.
Po zasiągnięciu opinij rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 15 września 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego z dnia 23. III. 1933 r. (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:
§ 1.

VIII. Obszar gminy wiejskiej Konopnica dzieli się na gromady:
11. Kol. Szynkielów, obejmującą: kol. Cisową, kol. Szynkielów.
§2.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Wieluńskiemu.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
(-) Hauke - Nowak
Wojewoda.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 19

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO
z dnia 16 września 1933 r. L. SA. II. 12/15/33
o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu Wieluńskiego na gromady.
Po zasiągnięciu opinij rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 15 września 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego z dnia 23. III. 1933 r. (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:
§ 1.
XXIII. Obszar gminy wiejskiej Skrzynno dzieli się na gromady:
13. Wielgie, obejmującą: kol. Cisową, kol. Stawik, wieś Wielgie, maj. Wielgie.


§2.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Wieluńskiemu.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
(-) Hauke - Nowak
Wojewoda.