-->

czwartek, 6 sierpnia 2020

Jaskinia Zanokcica

Jaskinia Zanokcica, jaskinia znajdująca się w gminie Działoszyn, obok wsi Węże, w granicach Załęczańskiego Parku Krajobrazowego. Stanowi ona jedną z atrakcji Rezerwatu przyrody Węże.

Jaskinia Zanokcica zaznaczona na mapie w skali 1:10000

JASKINIA ZANOKCICA 25.07.2020




Opis drogi dojścia do otworu

Do jaskini dochodzimy idąc od osady Węże w kierunku północnym. Droga asfaltowa kończy się przy zabudowaniach osady, dalej prowadzi droga gruntowa. Po przejściu (od Wężów) około 300 m z prawej dołącza niebieski szlak turystyczny, idziemy jeszcze kilkadziesiąt metrów drogą, po czym skręcamy tak, jak prowadzi szlak, na drogę biegnącą w lewo (na zachód) i dalej idziemy za znakowaną ścieżką, przez łąkę, potem lasem, podchodzimy na wzniesienie Zelców, mijamy symboliczną kapliczkę i dochodzimy do drogi już na wierzchowinie. Szlak skręca w lewo, my kierujemy się na prawo i dochodzimy do niezalesionej wierzchowiny Góry Zelce z budyneczkiem kryjącym wejście do jaskini Stalagmitowej. Stąd idziemy wyraźną ścieżką w kierunku NE na wschodnią kulminację góry do widocznej niedużej skałki, u podnóża której znajduje się Jaskinia Zanokcica. Zwiedzanie jaskini wymaga użycia liny, studnia w dolnym, 5 metrowym odcinku rozszerza się i jest częściowo przewieszona. Korytarzyk odchodzący z sali na dnie ciasny.

Opis jaskini

Otwór studni wejściowej jest owalny, o metrowej długości i szerokości 0,9 m. Studnia prowadząca do wnętrza po 2,5 m podzielona jest przegrodą na odcinku 1 m, na 9,5 m głębokości wyprowadza w stropie sali o wymiarach 2,3x5 m. Dno Sali pokrywa gruz i większe bloki wapienne z ilasto-piaszczystym materiałem. Na ścianach występują częściowo zniszczone polewy naciekowe. Dno w sali jest lekko nachylone w kierunku NE, gdzie sala przechodzi w ciasny 4 metrowy korytarzyk (0,5 m szerokości i 0,4 m wysokości) z naciekami, zakończony ciasną, metrowej głębokości studzienką, za którą widoczny jest korytarz niemożliwy do przejścia.
Jaskinia o genezie krasowej, utworzyła się w wapieniach skalistych górnej jury (środkowy oksford) na pęknięciu o kierunku SW-NE. W jaskini występują formy erozyjne w postaci kotłów wirowych w stropie sali, rury i drobne kuliste wymycia. Jaskinia stanowi fragment większego, niedostępnego, krasowego systemu korytarzy w Górze Zelce.
Szata naciekowa w jaskini została mocno zniszczona podczas eksploatacji kalcytu. Na ścianach studni zachowały się polewy z żebrami naciekowymi. Sporo nacieków znajduje się w 4 metrowym korytarzyku, są tutaj polewy naciekowe pokrywające ściany i częściowo dno korytarza, na nich pod koniec korytarza znajdują się niewielkie misy naciekowe („pola ryżowe”), a w stropie korytarzyka stalaktyty (zniszczone), niektóre z nich, utrącone, mają kilka cm średnicy. Liczne fragmenty nacieków spotyka się w gruzie na dnie studni, oraz na hałdzie przed otworem jaskini.
Jaskinia zagruzowana jest materiałem pozostałym po eksploatacji kalcytu, w korytarzyku występują osady piaszczysto-ilaste, częściowo pokryte polewą naciekową.
Jaskinia jest wilgotna, wyczuwalny przewiew powietrza w korytarzyku. Światło w studni sięga do przegrody.
Na ścianie studni w zasięgu światła glony i licznie występująca zanokcica skalna Asplenium trichomanes L.



Historia badań 

Jaskinia została odkopana przez Jana Draba w latach 30 XX wieku, który natrafił po zgłębieniu 8 m. wąskiej, pionowej zwietrzeliną i piaskiem zatkanej szczeliny, na naturalną próżnię skalną (Kowalski 1951). Od lat 30-tych do 60-tych XX wieku była tu jedna z większych „kopalń szpatu”, pod koniec lat 60 XX wieku została zasypana (Szynkiewicz 1995). Ponowne odkopanie studni miało miejsce pod koniec lat 90-tych. Jaskinia pozostaje do chwili obecnej niezabezpieczona i stanowi duże zagrożenie dla odwiedzających licznie rezerwat.

Żródło informacji: http://jaskiniepolski.pgi.gov.pl/Details/Information/1767

wtorek, 4 sierpnia 2020

Jaskinia Samsonowicza

Jaskinia Samsonowicza, jaskinia znajdująca się w gminie Działoszyn, obok wsi Węże, w granicach Załęczańskiego Parku Krajobrazowego. Jest ona jedną z atrakcji Rezerwatu przyrody Węże.

 Jaskinia Samsonowicza zaznaczona na mapie z 1965 r.

JASKINIA SAMSONOWICZA 25.07.2020.


 




Opis drogi dojścia do otworu

Do jaskini dochodzimy idąc od osady Węże w kierunku północnym. Droga asfaltowa kończy się przy zabudowaniach osady, dalej prowadzi droga gruntowa. Po przejściu (od Wężów) około 300 m z prawej dołącza niebieski szlak turystyczny, idziemy jeszcze kilkadziesiąt metrów drogą, po czym skręcamy tak, jak prowadzi szlak, na drogę biegnącą w lewo (na zachód) i dalej idziemy za znakowaną ścieżką, przez łąkę, potem lasem, podchodzimy na wzniesienie Zelców, mijamy symboliczną kapliczkę i dochodzimy do drogi już na wierzchowinie. Tam idziemy na zachód, przez łąkę na zalesione zbocze. Obszerna studnia znajduje się około 30 m od granicy lasu. Wejście do jaskini wymaga pokonania 5 metrowego progu, częściowo skalnego, który szczególnie po deszczu może być trudny do przejścia, należy więc przy schodzeniu zabezpieczyć się używając liny do asekuracji.

Opis jaskini 

Jaskinia to studnia krasowa na płaskim, zalesionym, północnym zboczu Góry Zelce. Jej maksymalna głębokość wynosi 5,5 m. Ściany od W i E są pionowe, ściana S częściowo przewieszona, a południowa to 5 metrowy, częściowo skalny, stromy próg. Dno jest nierówne, nachylone do środka, ku S pokryte gruzem wapiennym z fragmentami brył kalcytu. Studnia na górze ma wymiary 8 x 5 m. a na dnie 4 x 2,5 m. Z dna studni niski na 1 m, dwumetrowy przełaz doprowadza do poprzecznego korytarza o długości 9,5 m, rozwiniętego na pionowym pęknięciu i fudze międzyławicowej. Występują w nim 3 duże kotły wirowe rozwinięte w stropie, osiągające 2,5 m wysokości i 1 m średnicy. Na końcach korytarza znajdują się kominki, rozwinięte na szczelinach o wysokości 2,7 m. Dno pokrywa gruz wapienny, bryły skruszonych polew naciekowych i duże płyty wapienne. Korytarz o szerokości do 2,5 m przechodzi ku południowi w 1,5 m studnię zasypaną gruzem i blokami wapiennymi. Ściany korytarza są bardzo skorodowane, z licznymi wżerami i jamami (gąbczastość krasowa), miejscami występują resztki polew z krystalicznego kalcytu.
Jaskinia o genezie krasowej powstała w wapieniach skalistych górnej jury (środkowy oksford). Na ścianach występują liczne formy erozyjne, powstałe w warunkach freatycznych, takie jak kotły wirowe w stropie korytarza, liczne jamy, kanały i gąbczastość krasowa. Widoczny jest wyraźny związek ich genezy z pionowym pęknięciem o kierunku W-E. Jaskinia stanowi fragment większego systemu kanałów cyrkulacji krasowej obecnie niedostępnych, ich istnienie potwierdziły badania geofizyczne.
Nacieki w jaskini w większości zostały zniszczone przez wydobycie kalcytu a później brekcji zawartej w warstwach polewy naciekowej. Niewielkie stalaktyty znajdują się pomiędzy płytami wapienia w korytarzu. Na ścianie zachodniej w studni wejściowej zachowały się resztki poziomych warstw polewy naciekowej ze słupami grubokrystalicznego kalcytu.
Namulisko z jaskini zostało prawie w całości usunięte. Obecnie na dnie studni znajduje się gruz wapienny z okruchami nacieków i szczątkami organicznymi, a głębiej większe bloki i płyty wapienne z gruzem.
Wyeksploatowane namulisko miało około 8 m miąższości, w nim znajdowały się 4 warstwy kalcytu naciekowego i czerwonych ilastych piaskowców zawierające niezwykle bogatą, plioceńską faunę - głównie drobnych kręgowców. Wydobyty materiał opracowywany przez wiele lat był podstawą do powstania wielu publikacji. Z całego profilu geologicznego opracowano ponad 100 gatunków kopalnych kręgowców lądowych. Na stanowisku Węże I (wczesny pliocen - Ruscinian, MN 15, późny pliocen - Villanian, plejstocen) stwierdzono występowanie szczątków: Amphibia, Reptilia, Aves, Insectivora, Chiroptera, Lagomorpha, Rodentia, Carnivora, Perissodactyla, Artiodactyla.
Jaskinia jest wewnątrz wilgotna. W studni na dnie wyczuwa się przewiew. Światło sięga dna studni.
Na ścianach wejściowej studni i częściowo jej dnie występują mchy i porosty. Niezwykle licznie występuje zanokcica skalna Asplenium trichomanes L.
Wewnątrz zaobserwowano pajęczaki i szczerbówkę ksieni Scoliopteryx libatrix (09.2008 r.). 





Historia badań 

Jaskinię odkryto podczas poszukiwań kalcytu w 1933 roku, kiedy to na gruncie gospodarza Rocha Jarząba odkryto kocioł krasowy wypełniony „skamieniałymi kośćmi”. Powiadomiony o tym został geolog, profesor Uniwersytetu Warszawskiego Jan Samsonowicz, który wydobył stamtąd, w tym samym roku, około 11 ton brekcji kostnej, którą zdeponowano w Muzeum Ziemi w Warszawie. W latach 1951 i 1952 wydobyta została reszta warstw z brekcją kostną przez pracowników Zakładu Paleozoologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Pozostała po wykopaliskach studnia, niezabezpieczona trwa do czasu sporządzania aktualnej inwentaryzacji.

Żródło informacji: http://jaskiniepolski.pgi.gov.pl/Details/Information/1304

wtorek, 28 lipca 2020

Inwentarz Wola Kleszczowa (1828)

Źródło inwentarza:
Akta notariusza Antoniego Pstrokońskiego w Sieradzu z roku 1828. (Archiwum Państwowe w Łodzi, oddział w Sieradzu) Inwentarz przepisał Piotr Tameczka.

Mapa Kwatermistrzowska

"Działo się we dworze wsi Woli Kleszczowej pod Widawą, dnia dziesiątego lipca roku tysiąc osiemset dwudziestego osmego."
W tym dniu do Woli Kleszczowej przybył Rejent Powiatu Sieradzkiego Antoni Pstrokoński. Po wygranej licytacji dobra przeszły w dzierżawną posesję Dionizego Podczaskiego na okres trzech lat. Suma zapłacona za możliwość  dzierżawienia dóbr zaspokoić miała wierzycieli hipotecznych tej majętności. Sukcesorowie Jana Załuskowskiego zawezwali Rejenta w celu spisania stanu dóbr. Obecni byli także Jan Domaniewski, administrator dóbr Widawskich zamieszkały w Zborowie, oraz biegli: Franciszek Paprocki ekonom z Zawad, Paweł Namieroski zagrodnik i Maci (Maciej) Okoń sołtys tutaj zamieszkały. Spisano inwentarz żywy (woły, krowy), narzędzia gospodarskie. Przedstawiono także stan zasiewów i osadę włościan (półrolnicy, zagrodnicy, komornicy i komornice, młynarz, karczmarz i ich powinności), których szczegółowy opis pomijam.

Budynki dworskie
1. Dwór z drzewa rzniętego, stary, przyciesi wklęsłe, dach szkudlany bardzo stary, lecz reperowany, komin murowany, na iedney stronie dwa pokoie, w nich okien cztery, drzwi dwoie na zawiasach, iedne maią zamek stary z haczykiem, drugie klamkę z antabkami, podłogi i posowy z tarcic. Na drugiey stronie izba czeladna z komorą, okna w niey dwa reperowane, drzwi tamże  w sieni i w kuchence oraz do ogrodu na zawiasach.
2. Staynia stara podłoga na iedney stronie, żłoby dwa z drabkami, drzwi dwoie bo iest i komorka, iedne z wrzecądzem i szkoblami. Przy stayni wolarnia z komorką o dwoygu drzwiach. Wozownia, czyli szopa przystawiona, wszystko razem pod iednym dachem słomianym częścią starym, częścią nowym.
3. Obora razem z owczarnią stara, przyciesi wklęsłe, dach słomiany stary. Wrot dwoie, drzwi do komory.
4. Stodoła o dwóch klepiskach, dach słomiany, stary, reperowany, przyciesi wklęsłe. Wrot dwoie na wylot z przodku z wrzeciądzami i szkoblami.
5. Stodoła druga o dwóch klepiskach, dach stary słomiany reperowany, przyciesi wklęsłe, wrot dwoie na wylot z konami 8 żelaznemi, zamek ieden, wrzecądz z szkoblami. Do tey stodoły przystawiona nowo szopa bez wrot.
6. Spichrz z drzewa rzniętego, dach słomiany, stary, u dołu cztery szory szkudeł starych, przyciesi kamieniami  podłożone. Wewnątrz posowy i podłogi oraz przegrody z bali, drzwi troie na zawiasach sześciu, zamki trzy z kluczami, wrzeciądze trzy z szkoblami.
7. Blisko wrot czworaki stare dla służących z drzewa kostkowego, dach słomiany, komin lepiony, w tey chałupie są cztery izby, dwie komory, okien cztery sporządzonych.
8. Stawek po części zarosły przez który przechodzi rzeczka Nieczec.
9. Chlewy pod snopkami o sześciorgu drzwiach i przyciesi wklęsłe.
10. W tyle dworu ogród z sadkiem, w którym nad sadzawką kilka kawałków kapusty a nad staynią pezki?
11. Na końcu wsi karczma bez stayni, dach słomiany, komin murowany. Ta karczma obeymuie trzy izby.
12. Młyn na stawie i rzeczce Nieczec o dwóch kołach |: z których iedno ma bydź wyreperowane :| Dach na młynicy szkudlany a na domie słomiany. Drzwi pięcioro na zawiasach. Jaki czynsz młynarz opłaca i iakie posiada porządki iest to opisane w kontrakcie u wóyta gminy znayduiącym się.
13. Most na rzeczce Nieczec, nowy, dobry.

czwartek, 23 lipca 2020

Inwentarz Bogumiłów (1833)

Źródło inwentarza:
Akta notariusza Antoniego Pstrokońskiego w Sieradzu z roku 1833, akt nr 113. (Archiwum Państwowe w Łodzi, oddział w Sieradzu) Inwentarz przepisał Piotr Tameczka.

Mapa Kwatermistrzowska

"Działo się na gruncie wsi Bogumiłowa Powiatu Sieradzkiego dnia siódmego lipca roku tysiąc ośmset trzydziestego trzeciego."
Na wezwanie Katarzyny z Pągowskich wdowy po właścicielu dóbr Bogumiłowa Stefanie Szołowskim przybywa do Bogumiłowa Rejent Powiatu Sieradzkiego Antoni Pstrokoński. Obecni są również Brunon Korabita Kołdowski, teraźniejszy dzierżawca dóbr oraz świadkowie Wincenty Ząbczyński i Franciszek Moszyński, mieszkańcy Bogumiłowa. Rejent przystępuje do opisu stanu dóbr.


Budynki dworskie
1. Dwór murowany, dachówką kryty, tego iedna połowa podług artykułu iedenastego kontraktu wchodząc po lewey stronie z spiżarką i piwnicą przy Pani Dożywotniey została, a druga po prawey dzierżawcy oddana.
2. Ogród za dworem częścią owocowy, częścią jarzynny cały do Pani Dożywotniey należy.
3. Stodoła na przeciw dworu za drogą z różnego drzewa, stara, niska, maiąca dach słomiany, reperowany i ieszcze reperacyi potrzebuiący, klepiska dwa, wrota stare reperacyi potrzebuiące.
4. Studnia idąc do gorzelni po prawey stronie potrzebuiąca z wierzchu nadstawy, przy niey iest słup z pręgłem bez wiadra.
5. Staynia stara łatana, dach słomiany stary, zły, maiąca drzwi z wrzecądzem i szkobelkami oraz wrota do wozowni na biegunach stare z wrzecądzem i szkoblami.
Z iednego boku iest chliwek z drągów przystawiony stary. Z drugiego boku staienka nowo przystawiona przez Panią Dożywotnią dla jey koni.
6. Gorzelnia z browarem z drzewa kostkowego maiąca chlewik murowany, dach szkudlany, stary, reperacyi potrzebuiący, izbę gorzelnianą z oknem iednem, na drugiey stronie izbę z izdebką i komorą, drzwi czworo, a piąte do komory zabite, okno w izbie przez pół wybite, w gorzelni posowa z łat łupanych dziurawa po części zgniła. Rynny od gorzelni do sadzawki na słupkach wiszące, gdzie iest słup niby do studni. Przy ścianie gorzelni iest koryto sosnowe w ziemi na wywar.
7. Przy gorzelni obora na bydło z drzewa kostkowego i po części rzniętego, maiąca dach słomiany. Koryta po obu stronach i drzwi dwoie, przy iednych iest wrzecądz z szkoblami.
8. Chałupa stara nad drogą pod snopkami, maiąca cztery izby po części złe, w których mieszkaią owczarz i dwóch komorników.
9. Stodoła stara z drzewa kostkowego maiąca dach słomiany, stary, klepisko iedno, z wrotami o iednym wrzecądzu i szkoblach.
10. Owczarnia z drzewa rzniętego, wewnątrz pochylona słupkami podparta bo belka złamana, maiąca dach słomiany o szkudłach u dołu i po bokach, szczyt ieden z tarcic, wrot dwoie i drzwiczek troie z wrzecądzem i szkobelkami dwiema.
11. Karczma stara po lewey stronie dworu z drzewa różnego, maiąca komin murowany, izbę wielką o czterech oknach naprawianych, w których kilku szybek brakuie, izdebki dwie, komory trzy, w izdebkach okna dwa, drzwi do izb na zawiasach żelaznych z klamkami i hakami, drzwi zaś do komor bez wrzecądzy.- Przy karczmie staynia wiezdna z drzewa łatanego, ściany w niey wyprężone, wrot dwoie łatanych, w stayni nie masz żłobów ani drabin. Dach na karczmie i stayni z dranic dziurawy.
12. W tyle karczmy kuźnia z drzewa kostkowego, maiąca sień do roboty. Dach z desek i komin murowany.
13. Ogrodzenie wedle dworu i budynków gdzie potrzeba są częścią stare, częścią reperowane.
14. Mostki gdzie potrzeba są sporządzane i łatane.
15. Karczma na Żeglinie przy trakcie Sieradzko Widawskim murowana z staynią wiezdną murowaną pod szkudłami, maiąca izbę wielką. Izdebki dwie, komorę, sklep, sień, okien pięć, drzwi na zawiasach z wrzecądzami i szkoblem po części i klamkami. Podłogi i posowy w izbach z tarcic.

Pominąłem opis porządków w gorzelni, wysiewów i owiec.

niedziela, 19 lipca 2020

Inwentarz Kobierzycko (1832)

Źródło inwentarza:
Akta notariusza Wojciecha Morkowskiego z Warty z roku 1832, akt nr 189. (Archiwum Państwowe w Łodzi, oddział w Sieradzu)
"Działo się na gruncie wsi Kobierzycka w zabudowaniu dworskim dnia trzydziestego lipca 1832 r."
Tego dnia do wzmiankowanej wsi przybył Podsędek Powiatu Wartskiego Anastazy Dzierożyński, zastępujący nieobecnego Rejenta Wojciecha Morkowskiego.
Wśród osób, które stawiły się w Kobierzycku był teraźniejszy ich dzierżawca Xawery Mellerowicz. Na jego życzenie zastępca Rejenta przystąpił do opisania stanu dóbr Kobierzycka.


Kobierzycko na Mapie Kwatermistrzowskiej.

Wieś Kobierzycko położone iest w pcie Wartskim, Obwodzie i Woiewództwie Kaliskim, należy do parachii Wróblewa, graniczy z ościennemi wsiami na wschód z wsią Kościerzynem, na zachód z Słomkowem Suchym, na południe z Wróblewem i Ocinkiem, na północ z Sędzicami, odległa od miast Błaszków mila, od Sieradza mila i tyleż od Warty, a od Kalisza woiewódzkiego miasta o mil cztery, granice są pewne i niezaprzeczone w żadnym punkcie oprócz pastwiska spólnego na Błoniach od strony wsi Sędzic od czego taż wieś wspólnie z Kobierzyckiem ma prawo od dawna, nic więcey wspólnego z innemi dziedzinami niema.- Liczba włościan półrolników zagrodników, komorników i komornic, niemniey ich powinności inwentarskie, zaciągi gruntowe i wszelkie zakłady są osobnem wykazem, które się tu dołącza do opisu stanu dóbr obięte co do brzeziny i olszyny takowa wprawdzie dawniey iak się z znaków do dziś dnia istnieiących okazuie exystowała lecz dzisiay wcale nieexystuie. Jest oprócz tego w wsi kuźnia obsadzona i przez kowala, który ma sobie oddane statki rzemieślnicze gruntowe miech, kowadło, szrubsztak, szparug, według oświadczenia więc Walentego Owczarskiego kowala resztę narzędzi kowalskich to iest czworo kleszczy, nogleize? od śrub, szpicamer ieden, obcęgi iedne, śrubel ieden, szporengi trzy, gozdzownicy trzy przez poprzedniego dzierżawcę Wgo Leona Urbanowskiego zabrane zostały i wcale na gruncie nieexystuią.
Jest propinacya w karczmie iedna, drugi w gościńcu zaiezdnym. Jest młyn wietrzny obsadzony młynarzem kontraktowym, którego powinności i należność kontrakt obeymuie.
Znayduią się dwa stawy ieden za ogrodem owocowym, a drugi w pasterniku.- Gdy więcey w ogólności co do stanu dóbr tych do nadmienienia niebyło przystąpiono do opisania budynków dworskich.
Dwór drewniany z bali rzniętych na fundamentach murowanych podniesiony z trzyma kominami massiv wyprowadzonemi szkódłami dubeltowo pokryty frontem na wschód obrócony w dobrym dosyć stanie, opasany iest wprawdzie baryerami, lecz te są zupełnie zgniłe. Wchodząc do dworu drzwi stolarską robotą gwozdziami wybite, fugowane, z zamkiem, kluczem, antabami, zawiasami i podobnież na wylót z sieni wiodące w dobrym stanie znayduią się. Wchodząc z sieni po prawey ręce przez drzwi dubeltowe stolarską robotą z zamkiem, kluczem, zawiasami i antabami opatrzone znayduią się. Sala w którey iest okien trzy, w których sześć szyb są stłóczone, podłoga w dobrym stanie, sufit niedokończony czyli niewyrzucany.- Z tey naprost idąc iest garderoba o iednym oknie w którym trzy szyby stóczone? bez pieca i komina, sufit i ściany w cale niewyrzucone i z tegoż? w lewo idąc podobna garderoba druga również o iednym oknie w którey pięć szybek małych uszkodzonych, od ścian zaś wapno odpadło. Daley idąc ku prawey stronie ku zachodowi iest korytarzek wązki, ciemny, z którego wchod iest do pokoiku o iednym oknie i kominie z piecem czyli ruskiem piecem będący, szyb u okna brakuie dwóch, u góry komin zdezelowany, zamki z kluczem w niey dobre, prócz ścian z których wapno obleciało. Wychodząc na powrót z tego pokoiku i idąc daley tymże  kurytarzem iest kuchnia także o iednem oknie, w którey ogniska murowane w złym stanie. W kuchni iest mały pokoik dla kucharki o iednem oknie, w którym trzy szyby stłuczone, drzwi w prawdzie są w dobrym stanie, lecz u takowych to iest od kuchni i pokoiku brakuie zamków. Wracaiąc? po lewey stronie są podobne drzwi iak do sali w dobrym stanie z zamkiem i kluczem opatrzone prowadzące do pokoiu o dwóch oknach z których iedno uszkodzone wytynkowanego z szufitem, gdzie piec kuminowy w szachy z kachli polewanych białych w miernym stanie, okna i posadzki w dobrym stanie naprzeciw prowadzą do pokoiu drugiego bawialnego, który podobnież iak pierwszy o dwóch oknach z piecem w kolumne kaflowym i kominkiem w szachy iak pierwszy tynkowany, drzwi, zamki, podłoga i okna w dobrym stanie. Z tego pokoiu po prawey stronie na bok prowadzą drzwi podwóyne do pokoiu sypialnego o iednym oknie gdzie piec z drzwiczkami żelaznemi z kachli, posacka, zamki, klucze, antabki i sufit w dobrym stanie. Znowu z tego pokoiu wchodzi się do garderobki o iednym oknie, z których iedna uszkodzona bez pieca i komienka. Z tego do pokoiu dla dzieci przeznaczonych z dwóma oknami w których cztery szyby stłóczone, zaś piec z drzwiczkami żelaznemi, podłogi i ściany w dobrym stanie. Wchodząc z ostatniey garderóbki, czyli pokoiku dziecinnego, na korytarzu ciemny podobny iak po prawey stronie są drzwi proste niskie prowadzące do sklepów, których iest trzy zupełnie murowanych. Sklepy te zupełnie są porysowane przy okienkach, zaś cegła odpadła, grożą upadkowi. Pod tymże pod murowanem dworem znayduią się szkoble lecz bez kłótek i kluczy. Po tey samey lewey stronie prowadzą schody na gurę, która zamyka się dziś na szkobel żelazny przez Wgo Mellerowicza z kłutką jego własną urządzony. Idąc po schodach w dobrym stanie będących pod dachem są po obu stronach pokoiki  iuż to po prawey stronie ieden pokoik o dwóch oknach, w których znayduie się pięć szyb stłóczonych z piecem kachlowem na nóżkach, daley z tegoż pokoiku iest garderobka bez pieca i kominka. Po lewey stronie wchodząc na gurę są podobnym sposobem iak po prawey stronie pokoiki garderobka bez pieców i kominów  w którym w szyi u pieca blacha od zamykania wyięta, komin duży u góry od zacieku zruynowany, dach zdezelowany potrzebuie znaczney reperacyi, ściany z tymku opadłe, okiennice do okien w całym zabudowaniu dworskim znayduie się trzynaście. Następnie idąc do browaru stan jego znaleziony w tym sposobie po nadedrogą z podwórza wychodząc po lewey stronie ku stawkowi exystuie browar. Ten iest z bali rzniętych w węgły stawiany, stary, dach tego browaru w całości iest zdezelowany, szczyty z obu stron pochylone i znaczney reperacyi potrzebuiące. Wchodząc do browaru znayduią się drzwi bez zawias z skoblem i z wrzeciądzem. Wszedłszy iest mieysce do piwa robienia, kotlyna onego zupełnie zruynowana, tam w niey znayduie się kociołek koprowy, stary, wypalony, iednę beczkę tylko w sobie trzymaiący, wmurowany, trzy kadzie od piwa robienia z tych iedna bez obręczy, a dwie po iedney żelazney obręczy maiące, beczek sztuk dwanaście starych, różnych pomnieyszych i więkrzych rynięków do lania i przeliwania iak również konewek brakuie, kosz do chmielu i wybierka do żadnego użytku niezdatne. Po lewey stronie podłogi niemasz tylko w mieysce tey znayduią się doły, u dwóch okien brakuie sześć szyb, piec wcale nie exystuie a lubo w mieyscu tegoż znayduie się komin, przecież takowy do użytku iest nie zdatny, sófitu żadnego niemasz, koryt brakuie, zgoła izba ta iak się zastępca Rejenta przekonał naocznie ....kami przeistoczoną została na olearnią, a zatem komory i zamknięcia żadnego w niey niemasz. Za browarem tem znayduią się stumie? bez węborka z prętem i obręczami żelaznemi brakuie.
Gorzelnia wewnątrz zupełnie zruynowana, drzewo zgniłe, przyciesie, kozły, belki, dach, komin, także w całości zdezelowany grozi niebezpieczeństwem ognia do reperacyi użytku niezdatne, a ieżeli reperacya przedsięwziętą zostanie, tedy musi nastąpić z wielkim nakładem kosztów. Dwa garce koprowe łatane wypalone do użytku niezdatne, ieden trzymaiący w sobie beczek trzy, a drugi dwie, obydwa wiednakim stanie, dwie rurnice u których drzewo zupełnie zgniłe do użytku wcale niezdatne, z drybusów nie znayduie się żaden, albowiem w mieyscu tych Wny Urbanowski zostawił tylko trzy wanny, czyli zaciery dziesięcio wirtelowe. Każda wanna po trzy obręcze żelazne maiąca, półsądków pięć starych, konwi żadnych, blacha lana w dobrym stanie, rynn siedm do lania i przelewania wody zdezelowane i zgniłe, studnia przed gorzelnią będąca dosyć w dobrym stanie znayduie się. W tyle tey gorzelni miał exystować iak to poprzedni spichrz wykazuie chlew z bali w węgły budowany i chlewiczek lecz dziś budynki te nieexystuią z powodu z palenia się ich. Odchodząc od mieysca spalonych budynków wgłęb podwórza po prawey stronie wbliskości stoią chlewy dla trzody przed weyściem iest wystawiony płot, lecz zruynowany od dołu z desek, a wyżey w sztachety podobnież zdezelowany, gdzie znayduią się wrota rozdwaiaiące się na żelaznych zawiasach pręgłem zapieraiące się. Wszedłszy za płot znayduie się ślad wybrukowania gdyż kamienie od tegoż bruku niegdzie daią się widzieć. Udawszy się w prawo znayduią się pod iednem dachem dwa chlewiki, drzwi dwoie na zawiasach żelaznych, zamknięcie i wrzecięc, w poprzek znayduią się trzy chlewiki, drzwi zamykane na szkobel z żelaznemi zawiasami, w chlewikach tych brakuie w dwóch sufitu. Daley znowu obok dwa chlewiki z takimże zamknięciem iak i poprzednie, lecz bez sufitu. W chlewach tych brakuie znaczna część podłogi, a w niektórych mieyscach przyciesie zgnite. Postępuiąc daley po tey samey połaci i w bliskości stoi kórnik z bali rzniętych słomą pokryty potrzebuiący znaczney reperacyi. Przy wstępie? idąc od poprzednio opisanych chlewów znayduią się drzwi dubeltowe duże. Wchodząc do tegoż kurnika znayduią się tak po prawey iak po lewey stronie przegrodzone po trzy komórki, sufitu brakuie i w niektórych mieyscach podłoga poodrywana. Drzwi na zawiasach żelaznych i z zamknięciem żelaznem opatrzone w dobrym stanie. Udaiąc się od kurnik ku dworowi stoi szpicherek z bali słomą pokryty do którego znayduią się drzwi z należytem porządkiem. Budynek ten iest w średnim stanie. Wracaiąc się od tego budynku w linią iak kurnik stoi niedaleko tegoż kurnika stoi budynek duży z bali rzniętych stawiany słomą i iednem szorem od dołu szkudłami pokryty, szor ten zdezelowany, te szkódły pogniły.
W końcu od kórnika znayduie się wystawa. Frontem idąc tego budynku exystuią drzwi na zawiasach żelaznych z przyzwoitem zamknięciem do stayni dla koni. Staynia ta środkiem kamieniami wybrokowana, a po obuch stronach dylami wydelowana, w dobrym stanie, sufitu brakuie. Żłoby znayduią się w prawdzie po obuch stronach z drabkami lecz mniey do użytku zdatne, skrzyni od obroków żadnych nie masz. Na tey stayni znayduie się także sypanie. Daley idąc znayduie się staynia dla wołów, w którey iest do połowy sufit. Za tą wolarnią exystuie staynia dla koni cugowych, w którey żłoby do użytku niezdatne znayduią się. Za tą staynią w końcu teyże znayduie się krowialnia duża do którey dwoie drzwi do wchodu znayduią się. Następuiąc daley w tym samym fruncie iak i poprzedni budynek zaraz w bliskości stoi stodoła stawiana od dołu z bali a reszta ściany w strychulce gliną wylepione słomą pokryte. Od narożnika pierwszego znayduią się dwoie wrót do szopy z których iedna na zamek zamyka się kluczem, w średnim stanie, lecz bez podłogi. Daley wrota do stodoły którey tak iak pierwsze wrota na zamek kluczem zamykaią się, na tey stodole iest oraz sypanie. Cały ten budynek iest w średnim stanie. W tym samym fruncie stoi zaraz w bliskości owczarnia duża stawiana iak i poprzednia stodoła od dołów w bale, a resztę ściany w strychulce gliną wylepiane. Dach iest słomiany potrzebuie znaczney reperacyi od dołu. Taż owczarnia kilku szorami szkódeł iest wybita, lecz szkódeł częścią brakuie a częścią pogniłe. Budynek ten zupełnie grozi niebezpieczeństwem upadku iego bez znacznych kosztów reperacyi owce wpędzane bydź nie mogą, albowiem owczarnia ta pomimo exystuiących podpór w kierunku ku wschodowi zupełnie pochyliła się, drzewo w strychulcach będące pogniłe, przyciesie także zgniłe, ogulnie mówiąc budynek ten za nakładem znacznych kosztów może bydź zdatny do użytku do nieiakiego czasu. Z strony podwórza na przeciw owczarni iest w prawdzie ślad exystuiącego płotu lecz łaty poodrywane i dziś tylko kilka słupów znayduie się.
Za owczarnią exystowała stodoła iedna i obok teyże druga, które przed dwiema laty spaliły się, szczątki spalonego drzewa nieexystuią. W środku placu czworokątnego w bliskości spichrza znayduią się znaki mieysca na którym gołębnik był wystawiony, lecz dzisiay słup tylko z niego spruchniały do żadnego użytku niezdatny znayduie się na gruncie.
Obróciwszy się iuż od stodół a idąc ku dworowi stoi wystawiona drwalnia w bale słomą pokryta z wrotami łamanemi znależytem zamknięciem w średnim stanie znayduiący się.
Postępuiąc daley stoi wystawiony lamus z bali rzniętych słomą pokryty, w którym środkiem wrota, a ku końcom drzwi dwoie z przynależnościami do zamykania bez kłódki. Na górze tego lamusa znayduie się sypanie. Idąc daley stoi szpicherek pomiędzy tym i lamusem stoi kloak bez zamka i chaczyka w średnim stanie. Szpicherek zaś iest stary z bali rzniętych budowany, słomą pokryty, lecz w średnim stanie. Przy tym według poprzedniego spisu miał exystować szpicherek drugi lecz według powziętey wiadomości od włościan takowy rozebrany został.
Podwórze w koło i sady płotami ogrodzone w prawdzie, lecz płoty po nad łąką wcale nieexystuią, na poprzek zaś od stoduł spalonych dworskich znayduie się w mieysce płotu rów zarosły.

Notariusz opisuje dalej stan zboża (żyto, pszenica, jęczmień, owies, len, groch, taterka, ugory nieobsiane, kartofle, kapusta, brukiew).*

* ten punkt nie przepisałem

czwartek, 16 lipca 2020

Inwentarz Inczew (1832)

Źródło inwentarza:
Akta notariusza Wojciecha Morkowskiego z Warty z roku 1832, akt nr 18. (Archiwum Państwowe w Łodzi, oddział w Sieradzu)
Tekst z oryginalnego inwentarza przepisał Piotr Tameczka.


Inczew na Mapie Kwatermistrzowskiej.

Piotr Paweł Szrubarski Komornik Trybunału Województwa Kaliskiego przybył 9 sierpnia 1832 roku na grunt wsi Inczewa. Dobra te były zadłużone, stąd więc w poszukiwaniu pieniędzy na spłatę zadłużenia zostały one wcześniej wystawione na licytację.
Wincenty Zbijewski dziedzic dóbr Tubądzina wylicytował na okres sześciu lat dzierżawę dóbr Inczewa za sumę 7750 złotych polskich.
Na miejscu komornik zastał sukcesorów beneficjalnych zmarłego dziedzica dóbr Inczewa Jana Rola Zbijewskiego to jest braci Norberta i Wiktora Zbijewskich, współwłaścicieli Inczewa, i teraźniejszego dzierżawcę Wincentego Zbijewskiego.
Obecni przy tej czynności byli biegli w osobach Andrzeja Olczaka, sołtysa z Inczewa, Andrzeja Trojaka, sołtysa z Słomkowa Mokrego i sołtysa z Tubądzina Szymona Kucharskiego.
Następnie po złożeniu przysięgi komornik wraz z trojgiem biegłych, dwoma świadkami (Antoni Smolarski Woźny Trybunału Województwa Kaliskiego z Kalisza oraz Wincenty Nowak gospodarz rolny z Inczewa) dziedzicami i dzierżawcą przystąpił w ich obecności do opisania stanu dóbr.


I. Do opisania zakładów i fabryk.
Nie masz żadnych.
Egzystuie tylko wiatrak i dwa gościńce.
II. Do opisania budowli dworskich i wieyskich.

A. Dworskich.

1. Dwór w ryglówkę stawiany słomą kryty w miernym znayduie się stanie - w oknach 14 szyb brakuie, w 3ch pokoiach podłogi dosyć dobre, a w innych wcale ich nie masz - sufity zreperować, ściany wybielić należy, 4ry piece są z cegły wystawione, 1wszy zaś zły, kaflowy, drzwi są złe, i zamków u nich nie masz, dach potrzebuie reperacyi, otynkowania zewnętrzne w wielu mieyscach poodpadane iest.
2. Kuchnia drewniana w którey dla ludzi dworskich urządzone są mieszkania, zewnętrznie i wewnątrz oraz dach znaczney potrzebuią reperacyi.
3. Stodoła o trzech boiowiskach przyciesi w wielu mieyscach znacznie są pognite, dach, wrota i progi potrzebuią reperacyi.
4. Szopa na 9 słupach stoiąca zdezelowana, bez łacenia i pokrycia.
5. Stodoła drewniana o dwóch klepiskach w kalonce zły, przyciesi na około pogniłe.
6. Stodoła o dwóch klepiskach w średnim znayduie się stanie, w kalonce zreperować należy.
7. Owczarnia w miernym znayduie się stanie, przyciesi na około pognite, dla czego ściany w niektórych mieyscach są powykrącane.
8. Sklep w ziemi, wierzch słomą kryty, posowa zgita, dach potrzebuie reperacyi.
9. Sklep na kartofle w nędznym będący stanie wewnątrz bowiem ściany w znaczney części są zgniłe, dach reperacyi potrzebuie.
10. Spichrz drewniany słomą kryty, przyciesi i ściany od dołu są pognite, dach reperacyi potrzebuie, ściany są powykrącane.
11. Staynia łącznie z owczarnią dach zreperowac należy, przyciesi są pognite, a progi, wrota i drzwi potrzebuią reperacyi. Żłobów w stayniach cztery, a drabin trzy znayduie się.
12. Obory w ryglówkę stawiane, słomą kryte, u których 2 drzwi złych, a inne mierne, ściany w niektórych mieyscach podziurawione, z dwóch stron przyciesi pognite, posowy w części brakuie, żłobów znayduie się dziesięć, z których ieden zupełnie zły, drabin iest ośm reperacyi potrzebuiących.
13. Studnia przy oborach ocembrowanie iest pognite,- przy studni tey są dwa żłoby i rynienka.
14. Chlewy i kurniki. Budynek ten całkiem iest zdezelowany, iest bowiem zawalony w mieyscu którego nowy wystawić należy.
15. Sklep murowany o trzech przedziałach słomą kryty w miernym znayduie się stanie.

B. Chłopskie.

1. Chałupy chłopskie i obórki exystuią w średnim stanie, przecież reperacya około budynków tych i stodół z których wiele iest bardzo złych przedsiębraną bydź winna.
2. Kuźnia potrzebuie reperacyi, w którey kowal następuiące szczegóły dworskie ma.
a. miech
b. kowadło
c. szynalica
d. szparog
e. młotów dużych dwa
f. młotków małych cztery
g. kleszczy dwoie
h. kamień do toczenia iedna
3. Karczma bardzo w miernym znayduie się stanie, przyciesi są pognite, sklep także znaczney reperacyi potrzebuie. Gościenny następuiące dworskie effekta ma.
a. kwaterke blaszaną iednę
b. podkwaterek ... iedno.
c. lijek ieden.
d. bareskę iednę.

4. Staynia w nędznym znayduie się stanie, dach i ściany są złe, pryciesi pogniłe. W stayni tey są cztery żłoby i drabin trzy.
5. Wiatrak z tarcic, z których iedna ściana wietrzna zupełnie z powodu spruchniałości zła, wał nowy potrzebny, ponieważ stary spruchniały, szmiga spękana, i nowa potrzebna, kamień wierzchni nowy potrzebny, gdyż stary iest zupełnie zdarty, i nie zdolny do melenia, również drugi spodni w takim samym stanie, dach potrzebuie odnowienia, stary mocno dziurawy, dyszel od kręcenia zgniły, i wkrótce przestanie bydź do użytku zdatnym, sznur od podelgi i dwie liny są złe, sztember będąc potrzaskowy nowy potzebny.
Młynarz ten posiada szczegóły dworskie, kontraktem mu udzielonym, obięte.
6. Karczma w pustkowiu Panowice spalona, zrąb tylko stoi. Staynia zaś przy niey exystuiąca mocno zdezelowana. Dwie chałupy chłopskie tam exystuiące w średnim są stanie.

3. Co do ogrodów.
W ogrodzie dworskim znayduie się drzewek rodzaynych mianowicie.
a. jabłoni sztuk 134.
b. gruszek sztuk 141.
c. śliwek sztuk 410.
d. teresni sztuk 5.
e. wiśni sztuk 377.
f. włoski orzech sztuk 1.
g. winagron pniów kilka.

4. Co do płotów.
W znaczney części płotów brakuie, a exystuiące zreperować należy.

5. Co do liczby włościan.*
6. Co do podatków, ciężarów wieczystych i służebności.*
7. Co do inwentarza na gruncie dóbr tych do użytku dzierżawy pozostawionego (konie, owce, bydło rogate, trzoda, drób).*
8. Co do obsiewów wszelkiego rodzaiu zboża.*

* te punkty nie przepisałem