Jarząb / Pustkowie Chotowskie

Czajkowski 1783-84 r.

Jarząb att Chotow, parafia chotow (chotów), dekanat rudzki, diecezja gnieźnieńska, województwo sieradzkie, ziemia wieluńska, własność: brak informacji o właścicielu.

Jarząb, dawniej przyległość wsi Chotowa położona nad strumieniem Olszyna w gminie Mokrsko. Na mapach pojawia się także pod nazwą Pustkowie Chotowskie. Obecnie nie istnieje.

1789 r.

Jarząb (Pustkowie Chotowskie)

 Jarząb 1859 r. (Karta Dawnej Polski Chrzanowskiego)

1992 r.

Inwentarz Chotowa 1822 r.

Pustkowie Jarząb.
1. Chałupa drewniana w którey Szymon Jarząb mieszka, iest słomą pokryta, stodoła należąca iest w słupy drewniane budowana, dachy są słomą pokryte, tak chałupa iako i stodoła iest zdezelowana ze wszystkim. 

 

Dziennik Urzędowy Woiewodztwa Kaliskiego 1833 nr 23

OBWIESZCZENIE.
Pisarz Trybunału Cywilnego Pierwszey Instancyi Woiewództwa Kaliskiego.
Podaie do Publiczney wiadomości iż Dobra Ziemskie Chotów, składaiące się z folwarku Chotów, z wsi zarobney tegoż nazwiska w którey iest kościoł parafialny stanowiący parafią Chotów, z folwarku Montawka, z wsi zarobney czyli kolonii Srebrnica, i z dwóch Pustkowiów Młynek i Jarząb zwanych, wszystkie w Powiecie i Obwodzie Wieluńskim Woiewództwie Kaliskiem położone, W. Jana Olrych Szanieckiego Obywatela Królestwa Polskiego, w mieście Pinczowie w Powiecie Szydłowskim Woiewództwie Krakowskiem mieszkaiącego, i tamże zamieszkanie prawne obrane maiącego dziedziczne, aktem, tradycyi nieruchomości przez komornika Trybunału Cywilnego Woiewództwa Kaliskiego Ur. Józefa Narczyńskiego w dniach 23, 24, 25, i 26 Października r. 1832 na gruncie Dóbr Chotowa spisanym, na rzecz W. Józefa Alexandra dwóch Jmion Krompolca obywatela kraiu, byłego Radcy prawnego w Kommissyi Woiewództwa Kaliskiego, w mieście Kaliszu mieszkaiącego, za którego W. Robert Chrystowski Patron Trybunału Cywilnego Wdztwa Kaliskiego w poparciu tegoż zaięcia stawa i u którego tenże zamieszkanie prawne ma obrane, zaięte zostały.
Akt zaięcia powyżey wzmiankowany w Biórze Pisarza Kancellaryi Ziemiańskiey Woiewództwa Kaliskiego W. Wawrzyńca Hilczyńskiego do księgi wieczystey dóbr Chotowa w dniu 5 Lutego r. b. wpisany, a do Bióra podpisanego Pisarza Trybunału w dniu 8 t. m. podany, i do księgi zaregestrowań wciągnięty iest.
Dobra rzeczone Chotów stanowią iednę Gminę pod nazwiskiem "Gmina Chotów", graniczą na wschód słońca z wsiami Krzyworzeka i Turów, na zachód z wsią Mokrsko, i na północ z wsią Kurów.
Obeymuią Rozległości:
A. Dworskie Grunta.
1) Grunta orne
a. przy Chotowie morg 278 pr.kw. 109
b. przy Montewce morg 293 — 250    Morg 572 pr.kw. 59.
2) Ogrody    
a. przy Chotowie morg 6    — 145 Morg 6—145.
3.) Łąki
a. przy Chotowie morg 55 — —
b. przy Montewce morg 19 — 243 Morg 74 — 243.
4) Pastwiska, Drogi, Miedze i Wygony Morg 97—156.
Ogół Dworskich Gruntów Mórg 751 pr. kw. 3.
B. Grunta Włościańskie.
Place, Ogrody, Role, Łąki Morg 586 — 294.
C. Grunta Gościennego Morg 6 — 46.   
D. Grunta Xiędza Proboszcza Morg 93 — 152.
Ogół Gruntów Dóbr Chotowa 1, 2 i 3.
Klassy około — — Morg 1440 pr. kw. 195.
Czyli około Włók 48 prętów kwadratowych 195 miary Chełmińskiey.
Granice nie są opatrzone kopcami, lecz znayduią się oznaczone, drogami, i miedzami granicznemi, a z tąd nie masz żadnego sporu.
Dobra powyżey wyrażone, znayduią się w possessyi dzierżawney W. Norberta Stawskiego, któremu się Kontrakt dzierżawny z dniem S. Jana Chrzciciela roku 1835 kończy. — Dozorcą nad Dobrami temi ustanowiony iest JPan Onufry
Rogowski.   
w Dobrach tych exystuią.
1) Czynszownikow 2ch a mianowicie: 1. Maciey Cykla młynarz z wiatraka opłaca czynszu corocznie po złtp. 300. 2. Franciszek Morzyński karczmarz z gościńca w Chotowie płaci czynszu rocznie złotp. 80.
2) Półrolników Jedenastu.
3) Zagrodników Dwudziestu siedmiu.
4) Komorników piętnastu.
Akt zaięcia powyżey z daty wymieniony w trzech kopiach, a mianowicie: w iedney kopii JP. Onufremu Robowskiemu ustanowionemu dozorcy, w drugiey kopii W. Nepomucenowi Gutowskiemu iako nominowanemu zastępcy Woyta Gminy Chotowa, i w trzeciey kopii W. Walentemu Tchorzewskiemu Pisarzowi Sądu Pokoiu Powiatu Wieluńskiego, przez Woźnego Sądowego w dniu 27 Października roku zeszłego 1832 doręczony został.
Każdy któryby o wszystkich szczegółach tych dóbr, iak równie o inwentarzach i sprzętach gospodarskich, chciał się obiaśnić, może w Kancellaryi Trybunału, niemniey i u popieraiącego Patrona akt zaięcia przeyrzeć, a kto chce same dobra widzieć, może się na grunt udać.
Dobra te sprzedane bedą    w Pś. Trybunale    Cywilnym Wdztwa    Kaliskiego w Kaliszu w Pałacu Sądowym sessye swe odbywającym na Audyencyi Publiczney tak iak są zaięte.
Pierwsze ogłoszenie warunków licytacyi i sprzedaży w dniu 29. Marca r. b. o godzinie 10 z rana na Audyencyi wspomnionego Trybunału nastąpiło, drugie w dniu 12 Kwietnia, a trzecie w dnia 26 t. m. i r. odbyło się, gdzie popieraiący sprzedaż W. Robert Chrystowski Patron Trybunału podał za te Dobra summę 100,000 złotp. poczem termin do temczasowego, czyli przygotowawczego dóbr tych przysądzenia na dzień 30 Maia r. b. 1833. o godzinie 10 z rana na Audyencyi Trybunału Cywilnego Wdztwa Kaliskiego wyznaczony był, w którym to terminie dobra te Wmu Robertowi Chrystowskiemu Patronowi popieraiącemu sprzedaż za summę 100,000 złotp. temczasowo, czyli przygotowawczo przysądzone, i termin do ostatecznego rzeczonych dóbr przysądzenia na dzień 16 Lipca r. b. o godzinie 10 z rana na Audyencyi Trybunału Kaliskiego wyznaczony został.
Kalisz dnia 31 Maia 1833 roku. Piątkiewicz. 

 

Goniec Sieradzki 1929 nr 251

— (w) Pożary W dniu 20 bm. na pustkowiu* w pobliżu wsi Chotów gm. Mierzyce, spalił się dom  i zabudowania gospodarcze, na szkodę Fr. Majchrowskiego. Pożar był tak gwałtowny, że uległy spalaniu: sprzęty domowe, garderoba i narzędzia rolnicze oraz zboże nagromadzone w stodole.
Straty wynikłe z pożaru poszkodowany oblicza na 6 tys. zł z górą. 

 

*Pustkowie Chotowskie? 

Inwentarz Brzeski (1813)

Źródło inwentarza:
Akta notariusza Józefa Dydyńskiego z Szadku z roku 1813-14. (Archiwum Państwowe w Łodzi, oddział w Sieradzu, akt nr. 704)
Tekst z oryginalnego inwentarza przepisał Piotr Tameczka.

 Wieś Brzeski na Mapie Kwatermistrzowskiej

"Działo się na gruncie dóbr Brzysk dnia siedemnastego września roku tysiąc ośmset trzynastego"
Sąd Pokoju Powiatu Szadkowskiego wskutek rezolucji Rady Familijnej wysyła do wsi Brzeski Pisarza Sądu Pokoju Powiatu Szadkowskiego Jedlińskiego.
Dobra Brzeski leżące w ówczesnym powiecie szadkowskim, departamencie kaliskim, należały do Jana Nepomucena Sulimierskiego, który był ich zastawnym posesorem. Po jego śmierci Rada Familijna zadecydowała, że Mikołaj Sulimierski, zastawny posesor wsi Zalesie należącej do majętności zadzimskiej, oraz Seweryn Skórzewski, zastawny posesor wsi Otok leżącej koło Zadzimia, zostają opiekunami nieletnich dzieci Jana Nepomucena Sulimierskiego, czyli Filipa, Teresy i Katarzyny.
W latach 1812-13 Brzeski były dzierżawione przez Józefa Zabłockiego. Po expiracji kontraktu wspomniany wcześniej pisarz przybył do wsi i zajął się opisywaniem inwentarza. Kolejnym dzierżawcą zostaje Mikołaj Sulimierski.

Dwór: Do którego wchodząc drzwi pierwsze na zawiasach ze szkoblem i klamką żelaznemi. Po lewey stronie wchodząc drugie drzwi do pokoju na zawiasach żelaznych z haczykiem i z szkoblem. W tym pokoju okien dwa w tafle kwadratowe, iedna tylko pęknięta tafla, suffit i podłoga z tarcic, obicie papierowe złe, piec ceglany zły, kuminek dobry. Z pokoju tego drzwi na zawiasach z chaczykiem do przystawionego letniego pokoju o dwóch oknach całych w tafelki z podłogą i suffitem całemi. Z sieni teyże wchodząc na prawą stronę czeladna izba, w którey drzwi na zawiasach troie, w szrodku przez puł izby przeforsztowanie na kształt pokoiku bez podłogi, piec i kumin jeden, okna dwa złe, przy czeladniey komora, z którey drzwi na dwór, na zawiasach z szkoblem. Pod całym dworem  przyciesi złe, oprócz iedney części po śmierci niegdy Nepomucena Sulimierskiego drzewem nowym rzniętym przystawioney. Kumin w tym budynku wielki, lepiony, górą nadmurowany, dach słomą pokryty dobry.
Za dworem studnia obcembrowana z żurawiem bez wiadra, niepotrzebowana, z przyczyny że wody w niey często brakuie.

Chlewy blisko dworu z rzniętego drzewa, pod któremi przyciesi złe, dach reperacyi potrzebuie, drzwi na biegunach troie bez wrzecądzów.
Obórka za wrotami wiezdnemi z cabków?, ze szczętem zła.
Staienka. Za tą ku pułnocy staienka w słupy dobra, niedawno postawiona bez pokładu z szkoblem u drzwi. Daley
Obora z drzewa rzniętego, duża, zła, reperacyi potrzebuiąca z dwoygiem wrot i iednemi drzwiami małemi na biegunach blisko tey
Stodoła nowa o dwóch klepiskach z czworgiem wrót, z wrzecądzami czteroma, kłotkami dwoma. Przy tey obok
Spikrz stary w ogrodzeniu obalony, przy którym znayduią się drzwi na zawiasach z wrzecądzem, z drzewa tego teraz dwoiaki na wsi stawiaią. Idąc ku dworowi
Spikrz nowy pod dobrym dachem, podłoga i suffit z tarcic, ten przeforsztowany balikami, drzwi w niem dwoie, na biegunach z wrzecądzami.
Kaplica obok dworu z drzewa rzniętego, ieszcze dobra pod gontami, u wierzchu wieża z dzwonkiem, drzwi na zawiasach z szkoblem i wrzecądzem, w tey ołtarz ieden, okna dwa dobre, podłoga i suffit złe, ławki dwie. Za kaplicą w tyle
Owczarnia z rzniętego drzewa bez pokładu, u niey wrot dwoie na biegunach, trzecie boczne małe także na biegunie. Podwórze ogrodzone w ciesane płatwy i słupy, w dwóch tylko mieyscach, przy oborze i stodołach chruściany płot znayduie się.
Browar za stawkiem pustym, z drzewa rzniętego ze szczętem zły obala się.
Gościniec na trakcie widawskim z izdebką i komorą bez stayni, zupełnie zły ze wszystkim, na komorze dach obalony. Na przeciw tego
Chałupa komornicza ze szczętem zła, obalona bez mieszkania.
Młyn na rzece Grabia zwaney z drzewa rzniętego, do którego wchodząc drzwi na biegunach, kumin w lepionkę, w izbie kumin i piec murowany, okno w tafle złe, podłoga i suffit z tarcic pogniłe. Z tey izby izbetka, do którey drzwi z chaczykiem na biegunach, z komory drzwi na dwór na biegunach z zaporą, młynica zaś u tego młyna o dwóch kołach, u iednego koła kamień wierzchni cali dwanaście a spodni cali cztery, a u drugiego kamień wierzchni cali sześć, zaś spodni cali trzy trzymaiące. W młynicy podłoga zgniła zła, żelastwo także tylko potrzebne do młyna znayduie się wszystko dobre. Przyciesi pod tym młynem pogniłe, dach nad izbą słomiany dobry, młynica dranicami pobita w roku przeszłym.
Stodoła do młyna należąca z rzniętego drzewa, przyciesi, kozły, dach ze szczętem złe.
Oborka do tego młyna należąca  z kawałków zupełnie zła, niezdatna do reperacyi. Blisko tego młyna
Browar  do którego wchodząc drzwi na biegunach, z sieni zaś do izby na zawiasach z chaczykiem, kumin wielki w lepionkę zły, piec murowany z kuminkiem zły, okien dwa w tafelki małe, z których trzy stłuczone, w tey izbie podłogi nie ma, suffit z tarcic zły. Do komory drzwi na zawiasach z wrzecądzem żelaznym, z komory na dwór na biegunach. Cały ten browar z drzewa rzniętego zupełnie zły.
Statki browarne- garniec miedziany zły, ważący wraz z pokrywą i rurami funtów siedmdziesiąt ieden,kociołek do piwa także miedziany ważący fontów trzydzieści dwa zły |: ... attest? kotlarza z Widawy przyłącza się :| zaciernie trzy, kadki do piwa dwie, iedna większa druga mnieysza, przycier do wywaru ieden, beczka iedna, sądków dwa, reszta statków arędarskie.

Zabudowania wieyskie.
Pułrolnicy.
Pierwszy Franciszek Strycharczyk, chałupa jego i stodoła reperacyi potrzebuiąca. Ten robi dni sześć ręczno w tydzień, lub dni trzy orze, daie kapłonów dwóch, jay puł kopy, sztukę przędzie i obrabia, za co bierze groszy piętnaście. Ma wołów pańskich cztery, krowę iednę, swinię iednę, siekierę, kosę, wóz, pług, radło. Stróżą strzeże i trzodę pełni, oraz w żniwa tłuki cztery odbywa.
Drugi Andrzey Mirowski chałupę i stodołę ma złą, ma to wszystko i robi co pierwszy.

Zagrodnicy.
Pierwszy Jan Strycharczyk, chałupa jego i stodoła zła, robi dni trzy pieszo, lub bydłem dwa, stróżą i trzodę oraz tłuk cztery odbywa, daie kapłona iednego, jay mendel, wołów pańskich ma trzy, krowę iednę, swinię iednę, siekierę, kosę, wóz, pług, radło, przędzie puł sztuki.
Drugi Felek Woysciach, chałupę i stodołę ma złą, ma to wszystko co pierwszy, powinności odbywa równie.
Trzeci Szymon Marszał. Chałupa i stodoła iego złe, ma to wszystko i robi co pierwsi.
Czwarty Wincenty Nowiński, chałupa i stodoła iego złe, ma i robi co pierwsi.
Piąty Stanisław Bakalarczyk, chałupa iego i stodoła dobre, ma i robi co pierwsi.

Komornicy.
Pierwszy Jakób Zdulski, chałupa i stodoła jego złe, grunt ma na komorne nadany bez obsiewu dworskiego zaprzęgu i sprzętu dworskiego żadnego nie ma, robi ręczno dni dwa w tydzień, w żniwa zaś dni cztery, tłuki odbywa.
Drugi Mikołay Grocholski, chałupa iego i stodoła złe, na których dach obalony, ma również grunt i robi iak pierwszy.
Trzeci Jan Walczyński, ten gruntu nie ma, kopiznę tylko bierzę, robi to samo co pierwsi, mieszka w gościńcu z gościnnym.

Stanisławów w gminie Mokrsko

Wieś Stanisławów w gminie Mokrsko dawniej nosiła nazwę Rozalka. W 1835 roku otrzymała używaną do tej pory nazwę Stanisławów. Należała ona do dóbr Komorniki, których ówczesnym właścicielem był ksiądz Stanisław Eugeniusz Kłodzianowski, od którego imienia prawdopodobnie wzięła się nowa nazwa istniejącej kolonii.

(żródło: Akta Notariusza Antoniego Kowalskego z 1835 roku, akt nr. 206)