Raszelki

Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.

Raszelki, województwo Kaliskie, obwód Sieradzki, powiat Szadkowski, parafia Rossoszyca, własność prywatna. Ilość domów 8, ludność 53, odległość od miasta obwodowego 2.

Słownik Geograficzny:  

Raszelki,  wś, pow. sieradzki, gm. Zadzim, par. Rossoszyca, odl. od Sieradza 191 w., ma 10 dm., 86 mk.

Spis 1925:

Raszelki, wś, pow. sieradzki, gm. Zadzim. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne 12. Ludność ogółem: 77. Mężczyzn 39, kobiet 38. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego 77. Podało narodowość: polską 77.

Wikipedia:

Raszelki-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Warta. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

1992 r.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1847 nr 46

(Ν. D. 962) Adwokat Sądu Appelacyjnego przy Trybunale Cywilnym I Instancyi Gubernii Warszawskiej w Kaliszu urzędujący.

Niniejszem podaje do publicznéj wiadomości, że na powództwo Ferdynanda Cieleckiego współdziedzica dóbr Rososzycy i spadku po Rafale Pstrokońskim właścicielu tych samych dóbr i innych pozostałego, a potem jego praw nabywców to jest Adama Pstrokońskiego dziedzica dóbr Woli Grzymalinéj, tamże W Okręgu Radomskim i Ferdynanda Pstrokońskiego właściciela dóbr Ustkowa w tychże dobrach Okręgu Wartskim Gubernii Warszawskiej mieszczących, od których podpisany Adwokat stawa, przeciwko współsukcessorom tegoż Rafała Pstrokońskiego mianowicie: 1, Ignacemu Pstrokońskiemu posiadaczowi wsi Ustkowa tamże; 2, sukcessorom Felixa Pstrokońskiego to jest: a. Kajetanowi Pstrokońskiemu, z własnych funduszów się utrzymującemu, w wsi Osinach Ogu Radomskim, b. Julianowi Pstrokońskiemu także z własnych funduszów się utrzymującemu w wsi Grzymalinéj woli Okręgu Radomskim, c. Tekli z Tarnowskich po Felixie Pstrokońskim, pozostałej w dowie jako matce i naturalnéj opiekunce nie letniej swéj córki Honoraty Pstrokońskiéj w wsi Bukowie Okręgu Sieradzkim, nakoniec: d, Andrzejowi Stawiskiemu jako ojcu i naturalnemu opiekunowi nieletnich swych dzieci Felixa i Anieli Stawiskich, z Anielą Pstrokońską spłodzonych w wsi Rembieszowie Okręgu Szadkowskim, Gubernii Warszawskiej mieszkającym rozwinięte, Trybunał Cywilny I Instancyi, Gubernii Warszawskiéj w Kaliszu w dniach 13 (25) Sierpnia 1840 i 6 (18) Kwietnia, 1845, wydał wyroki oczne mocą których, obok nakazania Działów całego spadku po Rafale Pstrokońskim pozostałego, nakazaną została także sprzedaż publiczna dóbr Rososzycy, z wszelkiemi przyległościami i przynależytościami do tegoż spadku należących.

Na skutek przeto tych wyrokow, oraz podopełnieniu wszelkich formalności postępowaniem Sądowem na ten koniec wskazany, dobra Rososzyca składające się, z wsi i folwarku Rososzyca, z wsi i folwarku Rozdziały, z wsi zarobnéj Lipiny, z kolonii Józefka, z folwarków Bednarzec Chorążka, Lasek, i Lipiny, z pustkowiów: Pierzchnia góra, Miłobądź, Gozdy, Raszelki, Skęczno, Szczawno, Utrata, Ulesie i Bronilas, w Okręgach Szadkowskim i Wartskim Gubernii Warszawskiéj położonych, dostateczne bory, lasy, łąki, pastwiska i pańszczyznę mające, całej przestrzeni włók 251 morgów 3 pr. 162, miary nowopolskiéj obejmujące, przez biegłych przysięgłych na summę rs. 61,683 kор. 64 1/2 oszacowane, sprzedane będą w drodze działów przed W. Kazimierzem Szumańskim Sędzią Trybunału, jako powyżej z dat powołanemi wyrokami tym końcem delegowanym. Taxę zbiór obiaśnień i warunki pod któremi sprzedaż ta nastąpi, chęć kupna mający przejrzeć mogą nie tylko w biurze Pisarza Trybunału, lecz i u podpisanego jako popierającego sprzedaż. Termin pierwszego czyli przygotowawczego przysądzenia dóbr w mowie będących odbędzie się w dniu 16 (28) Kwietnia r. b. 1847 godzinie 3 po południu przed rzeczonym Sądzią delegowanym w sali audiencyonalnej Trybunału w Kaliszu.

Kalisz dnia 12 (24) Lutego 1847 r.

Mateusz Rubach Adwokat.

Obwieszczenia Publiczne 1931 nr 24

Wdrożenie postępowań w sprawie uznania zaginionych za zmarłych.

Wydział cywilny sądu okręgowego w Łodzi, na zasadzie art. 1777-3 U. P. C., oraz zgodnie z decyzją z dnia 9 stycznia 1931 roku, obwieszcza, że na skutek podania Marji Ochmańskiej, zamieszk. w Łodzi, przy ulicy Piwnej Nr. 10, wdrożone zostało postępowanie, celem uznania Stanisława Ochmańskiego za zmarłego i, z mocy art. 1777-8 U.P.C., wzywa tegoż Sta­nisława Ochmańskiego: męża petentki, a syna Walentego i Marjanny z Jabłońskich, urodzonego we wsi Raszelki, pow. sieradzki, woj. łódz­kie, w dniu 30 marca 1874 roku, ostatnio zamieszkałego w Łodzi, obecnie po zesłaniu go do Rosji w 1912 roku, niewiadomego z miejsca pobytu, aby w terminie 6-miesięcznym, od daty opublikowania niniejszego, stawił się w kancelarji wydziału cywilnego sądu okręgowego w Łodzi przy Pla­cu Dąbrowskiego Nr. 5, albowiem po tym czasie nastąpi uznanie go za zmarłego.

Nadto wydział cywilny sądu okręgowego w Łodzi wzywa wszyst­kich, którzy o życiu lub śmierci pomienionego Stanisława Ochmańskiego posiadają wiadomości, aby o znanych sobie faktach zawiadomili sąd naj­później w oznaczonym wyżej terminie, do sprawy Z. 1604/30.  

Echo Sieradzkie 1932 22 listopad

SKRADZIONO dowód osobisty wydany w Starostwie w Sieradzu na imię Stanisławy Śledzińskiej urodzonej w lipcu r. 1877 w Raszelkach gm. Zadzim, powyższy unieważnia się.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 21

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dn. 19 październ. 1933 r. L. SA. II. 12/14/33

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu sieradzkiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego, zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 18 października 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23. III. 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:

§ 1.

XVII. Obszar gminy wiejskiej Zadzim dzieli się na gromady:

11. Raszelki, obejmującą: Bednarzec, wieś Gozdy, wieś Józefka, Pod Raszelkami, wies Raszelki.

§ 2.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Sieradzkiemu.

§ 3.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.

Wojewoda:

wz. (—) A. Potocki
Wicewojewoda

Rakówka

Czajkowski 1783-84 r.

Rakowki Dusnickie, parafia warta, dekanat warcki, diecezja gnieźnieńska, województwo sieradzkie, powiat sieradzki, własność: Biernacki.

Czajkowski 1783-84 r.

Rakowki Zagajowskie, parafia warta, dekanat warcki, diecezja gnieźnieńska, województwo sieradzkie, powiat sieradzki, własność: brak informacji o właścicielu.

Słownik Geograficzny:  

Rakówki,  os., pow. turecki, gm. Bartochów, par. Warta, odl. od Turka 42 w., ma 1 dm., 20 mk.

Spis 1925:

Rakówka, kol., pow. sieradzki, gm. Bartochów. Spisano łącznie z kol. Zagajew.

Rakówka, obecnie część wsi Zagajew w gminie Warta.

1965 r.

Dziennik Urzędowy Województwa Kaliskiego 1828 nr 23

OBWIESZCZENIE.

Pisarz Trybunału Cywilnego pierwszey Instancyi Woiewództwa Kaliskiego.

Podaie do publiczney wiadomości, iż dobra ziemskie wieś Bartochów, Małków Nowy, Małków Cielecki, Nieradza Wysoka, Nieradza Pieska zwana, wieś Du­szniki, folwark Zmyślona i gościniec Rakówka zwany, w Pcie Wartskim Obwodzie Kaliskim — oraz dobra Parzniewice, składaiące się z wsi Parzniewic, folwarku Budy, huty żelazney, huty szklanney, kolonii Biała Roża i kolonii Napoleonów, czyli z wszelkiemi przyległościami w Pcie i Obwodzie Piotrkowskim, a wszystkie w Wdztwie Kaliskiem położone, aktami tradycyinemi przez Ur. Jakóba Słowikowskiego Komornika Trybunału Cywilnego Woiewództwa Kaliskiego, mianowicie dobra Bartochow z powyżey wyrażonemi przyległemi wsiami w dniach 25. 26. 27. 28. 29. Lutego, i w dniu 1. 3. i 4. Marca r. b., zaś dobra Parzniewice z wszelkiemi przyległościami w dniach 10. 11. 12. i 13. Marca r. t. w kontynuacyi na gruncie tych dóbr spisanemi, zaięte. Pomienione akta tradycyine w Biórze Pisarza Kancellaryi Ziemiańskiey Woiewództwa Kaliskiego, mianowicie dóbr Bartochowa w dniu 6. Maia r. b., i dóbr Parzniewic w dniu miesiącu i roku tymże samym, a w księdze zaregestrowań Trybunału Cy­ wilnego Woiewództwa Kaliskiego co do dóbr Bartochowa w dniu 14. Maia r. b., zaś dóbr Parzniewic w dniu 16. t. m. i r. podane i zaregestrowane zostały.

Dobra te dziedziczne Sukcessorów beneficyalnych po śp. Pawle Biernackim, Kasztelanie Sieradzkim pozostałych, iako to: Wgo Stanisława Biernackiego we wsi Sikucinie Pcie Szadkowskiin zamieszkałego dziedzica, Wgo Seweryna Biernackiego w wsi Parzniewicach Pcie Piotrkowskim zamieszkałego dzierżawcy,  i JW. Broni­ sławy z Biernackich JWgo Leona Hrabi Jelskiego, Kommissarza Obwodu Sandomierskiego małżonki, czyli oboyga małżonków Jelskich w Sandomierzu Wiewództwie Sandomierskiem zamieszkałych, wszystkich zaś zamieszkanie prawne i sądownie obrane w wsi Bartochowie maiących, na rzecz JWżney Konstancyi z Hrabiów Małachow­ skich Biernackiey, po śp. JWżnym Pawle Biernackim Kasztelanie Sieradzkim pozostałey wdowy, z własnych funduszów utrzymuiącey się, w wsi Bartochowie Pcie Wartskim zamieszkałey, zaięte, za którą W. Antoni Glotz Mecenas Sądu Naywyższey Instancyi Królestwa Polskiego w Kaliszu mieszkaiący, w poparciu tego zaięcia stawa.

Dobra Bartochów , wieś Małków Nowy, Małków Cielecki, Nieradza Wy­soka, Nieradza Pieska zwana, i Duszniki z przyległościami, składaią iednę gminę pod nazwiskiem gmina Bartochów; zaś dobra Parzniewice z wszelkiemi przyległościami składają drugą gminę pod nazwiskiem gmina Parzniewice.

Rozległość dóbr Bartochowa podług Regestrów pomiarowych przez Ur. Filipa Duchińskiego, Ziemiomiercę patentowanego i przysięgłego, w miesiącu Lipcu r. 1827. ułożonych jest następna, a mianowicie: folwark i wieś Bartochów, niegdyś z przyległościami Nieradza Wysoka i Nieradza Pieska obeymuią:

1. Place, zabudowania i ogrody dworskie, Morg 17,  pr. 99.

2. Grunta orne dworskie, Morg 382,  pr. 226.

3. Łąki dworskie, Morg 74,  pr. 89.

4. Ogrody i łąki czynszowników, Morg 19,  pr. 96.

5. Pastwiska i zarośle, Morg 233,  pr. 51.

6. Place, zabudowania i ogrody włościan, Morg 28,  pr. 104.

7. Grunta orne włościan, Morg 300,  pr. 233. 8. Łąki włościan, Morg 64,  pr. 106.

9. Stawy, sadzawki i wodocieki, Morg 9,  pr. 227.

10. Drogi i nieużytki, Morg 25,  pr. 96.

Summa ogólna całey rozległości wsi Bartochowa, Nieradzy Pieskiey i Wysokiey wynosi, Morg 1155,  pr. 127.

Co czyni rachyuiąc na iednę Włókę 30 Morg miary Chełmińskiey: Włok 38 Morg 15,  pr. 127.

Folwark i wieś Małków Nowy:

1. Place, zabudowania i ogrody dworskie obeymuią, Morg 8,  pr. 153.

2. Grunta orne dworskie, Morg 160,  pr. 255.

3. Łąki dworskie, Morg 97,  pr. 259.

4. Lasy, Morg 40,  pr. 261.

5. Pastwiska i zarośle, Morg 152,  pr. 104.

6. Place, zabudowań i ogrody włościan, Morg 19,  pr. 145.

7. Grunta orne włościan, Morg 122,  pr. 82.

8. Łąki włościan, Morg 32,  pr. 290.

9. Wodocieki i rowy, Morg 1,  pr. 250.

10. Drogi i nieużytki, Morg 8,  pr. 73.

Summa ogólna Morg 645  pr. 72

Co czyni rachuiąc iednę Włokę 30 Morg miary Chełmińskiey: Włok 21 Morg 15  pr. 72.

Folwark Małków Cielecki, i wieś z przyległym folwarkiem Zmyślona, wsią Zarobną Dusznikami:

1. Place, zabudowań i ogrody dworskie obeymuią, Morg 11,  pr. 112.

2. Grunta orne dworskie, Morg 292,  pr. 271.

3.Łąki dworskie, Morg 88,  pr. 131.

4. Place, ogrody i łąki czynszowników, Morg 13,  pr. 116.

5. Las Olszyna w Łęgu przy Dusznikach, Morg 5,  pr. 237.

6. Pastwiska i zarośle, Morg 315,  pr. 103.

7. Place, ogrody, włościan wsi Małkowa Cieleckiego, Morg 22,  pr. 153.

8. Grunta orne dito dito, Morg 125,  pr. 32.

9. Łąki włościan dito dito, Morg 22,  pr. 58.

10. Place, zabudowań i ogrody włościan wsi Dusznik, Morg 14,  pr. 265.

11. Grunta orne włościan wsi Dusznik, Morg 229,  pr. 243.

12. Łąki włościan wsi Dusznik, Morg 49,  pr. 47.

13. Wodocieki i rowy, Morg 20,  pr. 155.

14. Drogi i nieużytki, Morg 19,  pr. 296.

Summa ogólna Morg: 1233i  pr. 119.

Co czyni miary Chełmińskiey Włok 41 Morgę  pr. 119.

Całey zaś rozległości wsi Bartochowa, Nieradzy Pieskiey Wysokiey, wsi Małkowa Nowego, wsi Małkowa Cieleckiego, z zarobną wsią Dusznikami i folwar­ kiem Zmyślona, łącznie z folwarkami dworskiemi Włok 101, Morg 2,  pr. 18. (...)

W dobrach powyżey wyrażonych exystuią następni okupnicy i czynszownicy, którzy opłacaią czynsz, a mianowicie:

w Wsi Bartochowie — 1) Andrzey Lemański, młynarz, z wiatraka i młyna wodnego złotp. 420, przytem melenie zboża wszelkiego gatunku na potrzebę dworską bez miarki, ma obowiązek uskuteczniać. 2) Jan Barczyński, szewc, złotych pols. 60. 3) Antoni Lachacz, stolarz, złotp. 100. 4) Józef Glinkowski, gościnny, złotp. 80. 5) .Grzegorz Zelisławski, gościnny, złotp. 72.

w Wsi Małkowie Cieleckim i Dusznikach — 1) Gabryel Wrzesiński, młynarz wiatraczny ze Zmyślony złotp. 400, przytem melenie dworskie bez miarki. 2) Józef Gryczka, młynarz wiatraczny z Dusznik złotp. 342, oraz melenie dwor­ skie bez miarki, 3) Jan Macieiewski, gościnny z Dusznik złotp. 5oo. 4) Filip Krotofil, szklarz, złotp. 66. 5) Mateusz Maskiewicz, stelmach, złotp. 66. 6) Fry­ drych John, stelmach złotp. 200. 7) Daniel Landek, garbarz złotp. 66. 8) Michał Krotofil, stolarz, złotp. 3o. 9) Marcin Kanicki z gościńca Rakówka zwa­ nego złotp. 200. (...)

Wieś Bartochów z przyległościami Nieradza Pieska i Wysoka z młynem i wiatrakiem na Wilku stoiącym i pustkowiem pod Brzezinami zwanem, ma w posia­ daniu JWżna Konstancya z Hrabiów Małachowskich Biernacka, a to z mocy kon­ traktu dzierżawnego urzędownie W d. 5. Czerwca 1827. roku spisanego, który na do S. Jana Chrzciciela 183o. r. trwać ma, przy opłacie 625o złotp. roczney dzierżawy.

Wieś Małków Nowy, zadzierżawił Star. Szmul Madowicz kontraktem Urzę­ dowym pomiędzy JWżnym Pawłem Biernackim Kasztelanem Sieradzkim, i JWżną Konstancyą z Hrabiów Małachowskich Biernacką, niemniey Szmulem Madowiczem w dniu 2. Czerwca 1826. r. przed Rejentem Ptu Wartskiego Pawłem Dębskim za­ wartym aż do roku 1829, za summę 2600 złotp. rocznie umówioną.

Wieś Małków Cielecki z wsią zarobną Duszniki, folwarkiem Zmyślona i Gościńcem Rakówka zwanym, ma w posiadaniu Wżny Stanisław Biernacki z mocy kontraktu Urzędowego przed Wżnym Pawłem Dębskim, Rejentem Ptu Wartskiego na dniu 22. Maia 1826. r. na lat sześć zawartego, za umówioną roczną dzierżawę po 6000 złotp.

Kto się chce o wszystkich szczegółach tych dóbr, iako też o inwentarzach gruntowych obiaśnić, może w Kancellaryi Trybunału i u Mecenasa popieraiącego zaięcia przeyrzeć, a kto chce dobra widzieć może się udać na grunt.

Tradycye powyżey wymienione a mianowicie dóbr Bartochowa, Małkowa Nowego, Małkowa Cieleckiego, Nieradzy Wysokiey, Nieradzy Pieska zwaney i Dusznik z wszelkiemi przyległościami w trzech kopiach sukcessorom beneficyalnym śp. Pawła Biernackiego, iako to: Wmu Stanisławowi Biernackiemu, Wmu Sewery­ nowi Biernackiemu, JW. Bronisławie z Biernackich i Leonowi małżonkom Jelskim, w czwartey kopii Ur. Mikołaiowi Jarockiemu, zastępcy Woyta gminy Bartochowa w dniu 4. Marca r. b. a w piątey kopii Ur. Anastazemu Dzierożyńskiemu Pisa­ rzowi Sądu Pokoiu Ptu Wartskiego w dniu 5. Marca r. b., podobnie i dóbr Parzniewic równie w trzech kopiach dla powyżey wyrażonych Sukcessorów śp. Pawła Bier­ nackiego w dniu 18. Marca r. b., w czwartey kopii Ur. Władysławowi Wolskiemu zastępcy Woyta gminy Parzniewic w dniu 13. Marca r. t., a w piątey kopii Wmu Ignacemu Gaszyńskiemu Pisarzowa Sądu Pokoiu Ptu Piotrkowskiego w dniu 14. Marca r. t. przyzwoicie doręczone zostały.

Dobra Bartochów, wieś Małków Nowy, Małków Cielecki, Nieradza Wysoka, Nieradza Pieska zwana Duszniki, folwark Zmyślona i gościniec Rakówka z wszelkiemi przyległościami łącznie, oddzielnie zaś dobra Parzniewice z powyżey wy[mieni]onemi przyległościami, w Pś. Tbybunale Cywilnym Woiewództwa Kaliskiego w Kaliszu w pałacu Sądowym, sessye swe odbywaiącym na audyencyi publiczney, tak iak są zaięte sprzedane będą.

Pierwsze ogłoszenie warunków licytacyi w dniu 8. Lipca r. b. o godzinie 10. rano nastąpi.

w Kaliszu dnia 17. Maia 1828. r.

Piątkiewicz.

Wywieszono na tablicy w Sali Audyencyonalney Trybunału Cywilnego Wdztwa Kaliskiego dnia 17. Maia 1828. r.

Piątkiewicz. p. t.

Dziennik Urzędowy Gubernii Kaliskiej 1840 nr 11

Pisarz Trybunału Cywilnego I Jnstancyi

Gubernii Kaliskiej.

Podaie do wiadomości, iż Dobra Ziemskie Zagaiew A i B składaiące się z wsi folwarcznej i zarobnej Zagaiew, dawniej z dwóch części się składaiące, a teraz w iednę całość złączone z przyległością karczma Rakowka zwana z wszystkiemi przyległościami i użytkami, w Powie­ cie Wartskim Obwodzie i Gubernii Kaliskiej Gminie Zagaiew położone, Michała Retter Obywatela kraiu w tychże Dobrach Zagaiewie zamieszkałego a na teraz w wsi Raczkowie Powiecie Wartskim mieszkaiącego dziedziczne.

Aktem zaięcia przez Tomasza Kozłowskiego Komornika przy Try­bunale tutejszym, na gruncie tychże dóbr w dniu 1/13 Maia 1839 r. z działanym, na rzecz Józefy z Klinków po Łukaszu Augustowskim pozostałej wdowy z własnych funduszów utrzymuiącej się, w Mieście Obwodowem Sieradzu mieszkaiącej (która sobie do popierania subhastacyi Pawła Walentowicza Patrona Trybunału Kaliskiego ustanowiła i zamieszkanie prawne u Niego obrała), na sprzedaż publiczną w drodze przymuszonego wywłaszczenia zaięte zostały, od której to Józefy z Klinków Augustowskiej wdowy przea Cessyą z dnia 15/27 Czerwca 1839 roku przed Regentem Józefem Białobrzeskim zeznaną nabył praw Stanisław Biernacki Dziedzic Dóbr Małkowa w tychże Dobrach Powiecie Wartskim mieszkaiący, zamieszkanie zaś prawne do obecnego interessu u Franciszka Bielskiego Patrona Trybunału tutejszego w mieście Kaliszu zamieszkałego obrane maiący i Tegoż Patrona do popierania subhastaci niniejszej za Obrońcę ustanowionego maiący; — dalszy więc bieg tej subhastacyi na rzecz wspomnionego Stanisława Biernackiego po­pieranym zostaie.

Akt zaięcia wyż z daty powołany w trzech kopiiach Michałowi Retter iako dłużnikowi, dozorcy i iako Wójtowi gminy Zagaiew, oraz Walentemu Ulatowskiemu Pisarzowi Sądu Pokoiu Powiatu Wartskiego w dniach 1/13 i 3/15 Maia 1839 roku wręczony i zostawiony.

Następnie w Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Kaliskiej do księ­ gi wieczystej właściwej pod dniem 12/24 Lutego 1840 roku podany a do księgi zaregestrowań Trybunału tutejszego w dniu 16/28 Lutego tegoż roku wpisany i zaregestrowany został.Dobra te zajmuią rozległości uważaiąc sposobem

przybliżonym:

a) w gruntach ornych dominialnych klas­ sy II i III około morg 780.

b) w gruntach które włościanie obsiewaią

takiejże klassy około morg 254.

c) w łąkach dominialnych i które włoś­cianie sprzątaią około morg 29.

d) w placach pod zabudowaniami dworskiemi i wiejskiemi z podwórzami i ogrodami około morg 18.

e) drogi rowy wody i sadzawki około morg 26.

Razem około Morg 1107.

Czyli około włok 36, morg 27, miary nowo- polskiej.

W Dobrach tych iest: a. Zagrodników trzech, b. Komorników iedynastu i c. komornic dwie; z których pierwsi robią pańszczyzny po dni cztery, drudzy po dni trzy, a Komornice po dni dwa na tydzień ręczno i inne powinności odbywaią.Czynszownik iest tylko ieden Jan Lorek młynarz, który płaci z wiatraka dominialnego rocznie złotych polskich 200, i mele wszelkie mlewo dworowi bez płatnie.

W Dobrach tych Jnwentarza gruntowego żywego niemasz żadnego, są tylko naczynia i statki w browarze, porządki na wiatraku i w kuźni, które w akcie zaięcia są wyszczególnione.

Dobra te wchwili ich zaięcia zostawały w possessyi dzierżawnej Staroz. Mendla Maiera Leichter, z których łącznie z dobrami oddzielnemi Raczków płaci rocznej dzierzawy po złotp. 7000.

Sprzedaż Dóbr tych odbywać się będzie na Audyencyi Publicz­ nej Trybunału Cywilnego 1. Jnstancyi Gubernii Kaliskiej w Kaliszu w miejscu zwykłych posiedzeń, do czego Warunki Licytacyine wraz z zbiorem Obiaśnień w Biórze Pisarza Trybunału i u Patrona popieraiącego przedarz Fran.Bielskiego każden z Jnteressentów przejrzeć sobie może.

Pierwsze ogłoszenie warunków licytacyi i przedarzy Dóbr tych na Audyencyi Trybunału tutejszego w dniu 29 Marca (10 Kwietnia) r. b. 1840 o godzinie 10 z rana nastąpi. w Kaliszu dnia 17/29 Lutego

Franciszek Salezy Wołowski.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1850 nr 63

(N. D. 1210) Dobra ziemskie składające się w wsi i folwarku Bartochów, z osady podbrzeziny zwanej, z folwarku Małków Cielecki, z folwarku pomocniczego Zmyślona, tudzież osady Rakowki zwanej, z wsi zarobnej Małków nowy, z wsi zarobnej Duszniki, z wsi i folwarku Zagajew, z gruntów niegdyś Nieradzę Wysoką i Pieską składających, a obecnie całkiem do folwarku Bartochowa wcielonych, z folwarku Baszków i wsi zarobnej Jakobice zwanej, Okręgu Wartskim, powiecie Kaliskim gubernii Warszawskiej, Parafii Warta, oprócz Baszkowa i Jakobic do parafii Charłupia mała należących, położone, ogólnej rozległości włók 164 morgów 6 prętów 8 miary nowopolskiej, jak niemniej possesya miejska w mieście Warcie pod N. 264 położona, z łąką N. 33 oznaczoną, tudzież z drugą łąką w territoryum miasta Warty leżącą, morgów Nowopolskich dwie zajmującą dawniej do Stanisława Biernackiego należące, a nateraz Józefy z Korytowskich po Stanisławie Biernackim pozostałej wdowy, Eugenii z Biernackich po Włodzimierzu Radolińskiem pozostałej wdowy, Czesława Biernackiego i Kazimierza Biernackiego, w Małkowie Cieleckim zamieszkałych, niedzielną własnością będące; na skutek wyroku w Trybunale Cywilnym Gubernii Warszawskiej w Kaliszu dnia 21 Czerwca (3 Lipca) 1849 roku między Eugenią z Biernackich jako jeszcze Włodzimierza Radolińskiego Małżonką, a Józefą z Korytowskich po Stanisławie Biernackim pozostałą wdową, Czesławem Biernackim i naówczas jeszcze nieletnim Kaźmierzem Biernackim ocznie zapadłego i w dniu 4 (szesnasty) Lipca 1849 roku doręczonego nakazującego przedaż przez publiczną licytacyą tych nieruchomości ziemskich i miejskich, jeżeliby się w naturze między współ-sukcessorów dogodnie podzielić nie dały; przedane będą z wszelkiemi przyległościami i przynależytościami z inwentarzem żywem i martwym; przez publiczną licytacyą w drodze postępowania działowego przed W. Julianem Wąsowiczem Sędzię Tryb. Cyw. Gub.Warsz. w Kaliszu, do odbycia przedaży téj delegowanym, w Kaliszu w miejscu zwykłych posiedzeń Trybunału Cyw. w Pałacu Sądowym przy ulicy Józefiny położonym.

Dobra wyżej wymienione wraz z nieruchomością miejską w M. Warcie położona, oszacowane są taxą przez trzech biegłych w dniach 17 (29) 18 (30) Paź. 1849 r. sporządzoną na rs. 102,054 k. 73. i taxa ta potwierdzoną została wyrokiem Tryb. Cyw. Gub. Warsz. w Kaliszu d. 21 Lut. (5 Mar.) 1850 r. zapadłym.

Таха i warunki przedaży w Kancellaryi Pisarza Tryb. Cyw. Gub. Warsz. w Kaliszu, i podpisanego Patrona każdego czasu przejrzane być mogą.

Przedaż ta odbywa się na żądanie Eugenii z Biernackich po Włodzimierzu Radolińskim pozostałéj wdowy, od której odtąd podpisany Patron ustanowiony jest Obrońcą, naprzeciw Józefie z Korytowskich po Stanisławie Biernackim pozostałéj wdowie Kazimierzowi Biernackim i Czesławowi Biernackiemu.

Po ogłoszeniu w dniu 23 Lutego (7 Marca) 1850 r. warunków do przedaży téj ułożonych, termin do temczasowego przysądzęnia na d. 6 (18) Kwietnia 1850 roku wyznaczony został.

Kalisz d. 25 Lutego (9 Marca) 1850 roku.

K. Rozdejczer.

Dziennik Warszawski 1868 nr 188

N. D. 5280. Dyrekcja Szczegółowa Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Kaliszu.

Podaje do powszechnej wiadomości, iż na zasadzie art. 7 postanowienia Rady Administracyjnej Królestwa Polskiego z dnia 28 Czerwca (10 Lipca) 1860 r. i upoważnień przez Dyrekcją główną Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego udzielonych, następujące dobra ziemskie za zaległość w ratach Towarzystwu należnych, wystawione są na sprzedaż przymusową pierwszą przez licytacją publiczną, która odbędzie się w mieście Kaliszu w pałacu sądowym przy ulicy Józefiny w Kancelarjach Hipotecznych poniżej wymienionych. 

29. Małków, tudzież Małków nowy i Duszniki, do których należą folwark, młyn i karczma Zmyślona, folwark Dezerta, karczma Rakówka, i dwa wiatraki w terrytorjum miasta Warty z wyłączeniem uwłaszczonych gruntów włościańskich lecz z wszystkiemi przyległościami w Okręgu Wartskim położone; raty zaległe w chwili zarządzenia sprzedaży wynoszą rsr. 2,675 kop. 39 1/2, vadium do licytacji rsr. 7,500, licytacja rozpocznie się od sumy rsr. 30, 975, termin sprzedaży dnia 12 (24) Maja 1869 r., przed Rejentem Edwardem Milewskim.  

Sprzedaże wzmiankowane odbędą się w terminach powyżej oznaczonych poczynając od godziny 10 z rana, w obec delegowanego Radcy Dyrekcji Szczegółowej, gdyby zaś Rejent, przed którym sprzedaż ma się odbywać, był przeszkodzony, licytacja odbędzie się przed innym Rejentem, który go zastąpi.

Warunki licytacyjne są do przejrzenia w właściwych księgach wieczystych i w biórze Dyrekcji Szczegółowej Kaliskiej.

W razie nie dojścia do skutku powyższej sprzedaży dla braku licytantów, druga i ostateczna sprzedaż od zniżonego szacunku odbytą będzie, bez nowych dalszych doręczeń, w terminach jaki Dyrekcja Szczegółowa oznaczy i w pismach publicznych raz jeden ogłosi (art. 25 Postanowienia Rady Administracyjnej z dnia 28 Czerwca (10 Lipca) 1860 r.).

Na zasadzie uwagi przy art. 22 Najwyżej zatwierdzonych przepisów o wypłacie listów likwidacyjnych, tudzież art. 1294, protokółu 206 posiedzenia Komitetu Urządzającego w Królestwie Polskiem, nadmienia się, że sprzedaż dóbr szesnastu pierwszych wraz z prawem do otrzymania wynagrodzenia likwidacyjnego uważaną będzie za nieważną, jeżeli okaże się, że licytacja odbyła się po ogłoszeniu lub w sam dzień ogłoszenia przez Komisją Likwidacyjną, o przyznaniu wynagrodzenia likwidacyjnego.

Kalisz d. 19 (31) Lipca 1868 r.

za Prezesa,

Radca Dyrekcji, J. Kęszycki.

Pisarz Dyrekcji Szczegółowej,

R. Bierzyński.

Obwieszczenia Publiczne 1926 nr 63

Notarjusz przy sądzie okręgowym w Kaliszu, Karol Wyganowski, obwieszcza, że po śmierci niżej wymienionych osób, zostało otwarte postę­powanie spadkowe:

2) Franciszka Pietrzykowskiego, właśc. 3 dz. 1.910 sąż., zapis, w II dziale wyk. hip. Rakówka-Zagajew, pow. sieradzkiego, pod Nr. 16.

Termin zamknięcia tych postępowań spadkowych wyznaczony został na 23 lutego 1927 r. i w dniu tym osoby w spadku zainteresowane winny stawić się w kancelarji notarjusza, Karola Wyganowskiego, w Kaliszu.  

Obwieszczenia Publiczne 1928 nr 52

Notarjusz przy sądzie okręgowym w Kaliszu, Karol Wyganowski, obwieszcza, że po śmierci niżej wymienionych osób zostały otwarte po­stępowania spadkowe:

3) Jana Pietrzykowskiego, właśc. działek Nr. Nr.: 3 i 7, zawiera­jących 3 dzies. 1910 sąż. każda, zapisanych w II dziale wyk. hip. maj. Rakówka-Zagajew, pow. sieradzkiego, pod Nr. Nr.: 15 i 25.

Termin zamknięcia postępowań spadkowych wyznaczony został na 3 października 1928 roku i w dniu tym osoby w spadku zaintereso­wane winny stawić się w kancelarji notarjusza Karola Wyganowskiego w Kaliszu.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 21

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dn. 19 październ. 1933 r. L. SA. II. 12/14/33

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu sieradzkiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego, zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 18 października 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23. III. 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:

§ 1.

II. Obszar gminy wiejskiej Bartochów dzieli się na gromady:

14. Zagajew, obejmującą: wieś Warta- Poduchowna, wieś Zagajew, kolonję Zagajew (składającą się z kolonji Rakówka, Siedlisko i Krzyżówka), majątek Zagajew.

§ 2.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Sieradzkiemu.

§ 3.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.

Wojewoda:

wz. (—) A. Potocki

Wicewojewoda

Obwieszczenia Publiczne 1934 nr 56

Postępowania spadkowe.

Wydział hipoteczny, sekcja II, przy sądzie okręgowym w Kaliszu, niniejszem obwieszcza, że zostały otwarte postępowania spadkowe po zmarłych:

8) Marcinie i Marjannie małżonkach Łakomych, właścicielach działki Nr. 24 obszaru 3 dziesięciny 1910 sażeni z pod Nr. 10 działu II wykazu hipotecznego majątku Rakówka - Zagajew, powiatu sieradz­kiego i (...).

Termin dla zamknięcia tych postępowań spadkowych wyznaczo­no na dzień 17 stycznia 1935 roku, w którym to terminie osoby zainteresowane winne zgłosić się do kancelarji wyżej wymienionego wy­działu hipotecznego celem ujawnienia swoich praw pod skutkami prekluzji.

Rafałówka

Wikipedia: 

Rafałówka-nazwa części wsi wchodzącej w skład sołectwa Miedźno w gminie Warta (powiat sieradzki, województwo łódzkie). Jest osadą letniskową utworzoną w latach 1928-29. Wydzielono działki leśne i zaoferowano je do sprzedaży. Wtedy to lekarz naturalista Oskar Woynowski rozpoczął budowę Sanatorium Przyrodoleczniczego. Osada położona jest wśród lasów, około 12 km na pn. od Sieradza, przy drodze z Sieradza do Poddębic. Nazwę osadzie nadano dla uczczenia poległego tu w 1863 r. powstańca Rafała Siemiątkowskiego, który był dowódcą kosynierów w oddziale Józefa Oxińskiego. Pochodził z Męckiej Woli. Według tradycji został pochowany w miejscu, gdzie obecnie przy szosie na sośnie wisi skromna drewniana kapliczka. Kompleks leśny wokół Miedźna był własnością rodziny Siemiątkowskich, którzy do II wojny światowej posiadali majątki w Męckiej Woli, Wojsławicach i Tymienicach. W Rafałówce funkcjonuje prewentorium dla dzieci zagrożonych gruźlicą.

1992 r.

Goniec Sieradzki 1929 nr 174 

„Rafałówka"
W Miedźnie koło Sieradza (nad Wartą)
Place (działki leśne) pod budowę domów i willi do sprzedania.
Położenie wspaniałe — Lasy szpilkowe miejscowość wyjątkowo zdrowa i sucha Szosy autobusy komunikacja znakomita. Warunki bardzo dogodne.
Wiadomość i zamówienia Dominjum „Miedźno“ p. Sieradz lub telefon międzym. Sieradz 81 

 

Echo Łódzkie 1931 czerwiec

Jeszcze są do nabycia tereny

budowlane wraz z lasem w uzdrowisku

RAFAŁÓWKA

W najbliższym sąsiedztwie budującego się sanatorium przyrodo-lecznicz.

OSKARA WOJNOWSKIEGO

Prospekty i informacje w Zarządzie Miedzno, p. Sieradz. Tel. Sieradz 51. 

Łódź, Piotrkowska 55, tel. 211-40.

Warszawa, Szpitalna 1, tel. 649-64.

Uwaga: W święta dn.  28 i 29 b. m. Zarząd przyjmować będzie wszystkich zwiedzających na miejscu w Rafałówce. Autobusy oczekują w Sieradzu przy każdym pociągu.

 Łódź w Ilustracji 1931 nr 34 

Echo Łódzkie 1932 kwiecień

Echo Sieradzkie 1932 14 kwiecień

TAJEMNICZY SAMOBÓJCA. Sieradz, 12 kwietnia. W dniu wczorajszym, w godzinach popołudniowych, pod lasem na polach wsi Rafałówka, w powiecie sieradzkim, znaleziono około 40-letniego mężczyznę, leżącego w krzewach jałowca. Mężczyzna dawał słabe oznaki życia. Zawezwany lekarz stwierdził otrucie esencją octową i po udzieleniu pierwszej pomocy przewiózł desperata do szpitala w Sieradzu.

Nazwiska desperata narazie nieustalono. Jest to mężczyzna średniego wzrostu, szczupły, ubrany w granatowy garnitur marynarkowy, czarne palto z aksamitnym kołnierzem i miękki kapelusz.

Przy mężczyźnie nrie znalezione żadnych dokumentów, któreby przyczyniły się do ustalenia tożsamości.

W kieszeni palta znaleziono jedynie bilet kolejowy III klasy z Kalisza do Łodzi.

Echo Sieradzkie 1932 18 sierpień

KŁUSOWNICTWO ZAWODEM

Kłusownictwo w pow. Sieradzkim nie bacząc na dość wysokie kary, nadal silnie jest rozwinięte z większa brawurą i ruchliwością. W biały dzień wozami wiozą kłusownicy ubitą zwierzynę do domów.

Pewnego poranku dwaj zamożni gospodarze Pioruński i Łapiński zam. w Zamłynie gm. Woysławice udali się na polowanie w t. zw. Zamłyńskie — góry, które pokryte są częściowo zagajnikiem graniczącym z lasami Miedzińskiemi.

Odgłosy strzałów zwabiły gajowego lasów Miedźno, Józefa Rowskiego, który widząc przewagę nad soba, pobiegł na leśniczówkę przybył ponownie w towarzystwie dwóch gajowych i szofera Rafałówki — Giełdowskiego. Przybyli ujrzeli w zaroślach ukrytego człowieka. Osobnika tego poddano rewizji. Znaleziono przy nim amunicję do fuzji zaś w pobliżu fuzję i ubitą zwierzynę. Kłusownika zabrał do leśniczówki szofer, gajowi zaś oczekiwali w zaroślach na drugiego kłusownika Łapińskiego, gdyż sądzili że po ubitą zwierzynę przyjedzie furmanką. Tak się też i stało. Zuchwały kłusownik nie patrząc na gajowych zeskoczył z woza wrzucił ukrytego w krzakach zająca i fuzje na wóz poczem strasząc fuzją zalęknionych gajowych wskoczył na wóz i pomknął w stronę wsi. Odważniejsi gajowi uchwycili się wozu. Konice jednak podcinane batem szybko rwały naprzód. Jeden z gajowych Rowski dostał się pod koła wozu, a zuchwały kłusownik pomknął do wsi pozostawiając na miejscu niedołężnych gajowych.(...)

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 21

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dn. 19 październ. 1933 r. L. SA. II. 12/14/33

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu sieradzkiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego, zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 18 października 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23. III. 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:

§ 1.

 XI. Obszar gminy wiejskiej Męka dzieli się na gromady:

4. Miedźno, obejmującą: wieś Miedźno, folwark Miedźno, letnisko Rafałówka.

§ 2.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Sieradzkiemu.

§ 3.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.

Wojewoda:

wz. (—) A. Potocki

Wicewojewoda

 Łódź w Ilustracji 1937 nr 37 

Echo Łódzkie 1937 sierpień

Szkarlatyna w obozie wypoczynkowym

dzieci łódzkich.

SIERADZ, 11.8. — W sanatorium wypoczynkowym dla b. uczestników walk o niepodległość im. Walerego Sławka w Rafałówce pow. sieradzkiego wybuchła wśród przebywających tam dzieci łódzkich szkarlatyna.

Przybyły lekarz powiatowy dr Trybuchowski polecił umieścić chore dzieci w osobnej izbie zaś rzeczy ich przekazał do dezynfekcji końcowej. Dzieci są pod opieką lekarza.

Dotychczas wypadku zgonu nie zanotowano.

Dziennik Łódzki 1948 nr 150

Jeden budynek i 3 reflektantów

Co powstanie w Rafałówce nad Wartą:

dom dziecka, szpital, czy prewentorium?

W tych dniach przybywa do Łodzi specjalna komisja z wiceministrem Sztachelskim na czele dla orzeczenia, co będzie urządzone w pięknie położonym domu kuracyjno-zdrojowym w Rafałówce.

Historia tego domu na przestrzeni kilku ostatnich lat kształtuje się dość oryginalnie. Rafałówka wraz z majątkami Glinno i Maciejowice należy do szpitala dla umysłowo chorych w Warcie pod Sieradzem. W czasie wojny dom sanatoryjny został kompletnie zdewastowany. W takim stanie przyjęły go po wojnie władze samorządowe.

W swoim czasie Wojewódzka Rada Narodowa powzięła decyzję odrestaurowania budynku i urządzenia w nim dużego samorządowego Domu Dziecka dla sierot po poległych w ostatniej wojnie rodzicach. Projekt został już częściowo nawet zrealizowany, gdyż WRN w roku ubiegłym kosztem dwóch milionów złotych przeprowadziła najniezbędniejsze remonty.

Plany te pokrzyżował fakt przejęcia Rafałówki wraz ze szpitalem w Warcie przez Min. Zdrowia. WRN zaprzestała tam remontów, o dom zaś w Rafałówce zaczęły ubiegać się aż 3 instytucje.

Społeczny Komitet do Walki z Gruźlicą nosił się z zamiarem urządzenia tam prewentorium — izolatorium dla ciężko chorych na gruźlicę. Polski Związek b. Więźniów Politycznych ubiegał się o dom w Rafałówce gdyż zamierzał urządzić w nim Dom Dziecka dla sierot po b. więźniach. Stanowisko swe P.Z.b. W. P. motywował tym, że w pobliżu Rafałówki prowadzi już jeden taki dom, który niestety jest przepełniony. Trzecim reflektantem na Rafałówkę jest szpital w Sieradzu, który w Rafałówce zamierza zorganizować swój oddział dla nerwowo - chorych.

Przybywająca obecnie do Łodzi komisja rozpatrzy tylko dwa projekty, a mianowicie P.Z.b.W.P. i Szpitala w Sieradzu. Społeczny bowiem Komitet do Walki z Gruźlicą sam zrezygnował z projektu urządzenia tam sanatorium, a to ze względu na obecność w pobliżu Domu Dziecka. (jb)

Dziennik Łódzki 1948 nr 203

Dużo słońca i radości

w Rafałówce pod Łodzią.

W pięknej miejscowości — Rafałówka pod Łodzią zorganizował Polski Zw. b. Więźniów Politycznych kolonie letnie dla dzieci. W dwóch nowoczesnych domach-namiotach znalazło się miejsce dla 200 dziewczynek, córek b. więźniów, w suchej, zdrowotnej miejscowości, wśród drzew sosnowych nabierają tu one nowych sił do pracy szkolnej, a że mają przy tym pożywny wikt i staranną opiekę — przybywa im na wadze.

Dzień Odrodzenia Polski nie minął w Rafałówce bez echa. Starsze dziewczynki, wraz z kierownictwem kolonii opracowały bogaty program uroczystości, na które dzieci zaprosiły swych rodziców i Zarząd Zw. b. Więźniów Politycznych w Łodzi.

(jb)

 

Głos Chłopski 1948 nr 262

Wzorowy Dom Dziecka powstaje w Rafałówce
Na ostatnim zebraniu Związku byłych Więźniów Politycznych w Tomaszowie dokonano między innymi wyboru delegatów na Walny Zjazd Związku Okręgu Łódzkiego. Do Komisji Matki wybrano kol. Pietkiewicza, na członków Zarządu Okręgu Łódzkiego postanowiono w imieniu oddziału tomaszowskiego wystawić kandydatury kol. Zalewskiego i Dominiaka. Dalej wysunięto kandydatury kol. Greleckiego do Komisji Weryfikacyjnej i kol. Karczewskiej do Komisji Mandatowej.
W toku dalszych obrad, podano do wiadomości, że 21 podań o przyznanie stypendiów, które wpłynęły do Sekretariatu Związku zostały rozpatrzone przychylnie. Wzrastająca w porównaniu z rokiem ubiegłym ilość stypendiów zdaje się wskazywać, że stan finansowy Związku ulega stałej poprawie.
Jak wiadomo, Związek byłych Więźniów Politycznych otrzymał w Rafałówce na własność obszerne budynki, które zostają obecnie znacznym nakładem przebudowane celem przekształcenia całego obiektu we wzorowy „Dom Dziecka". W domu tym sieroty i półsieroty po zamordowanych więźniach politycznych, znajdą idealne warunki dalszego rozwoju, tak fizycznego jak i duchowego.
Sekretariat Związku w Tomaszowie w dalszym ciągu przyjmuje zgłoszenia na przyjęcie do „Domu Dziecka" w Rafałówce. Radzimy zainteresowanym złożyć odnośne podania możliwie najrychlej.

Dziennik Łódzki 1952 nr 253

Nowy pawilon

otrzymało prewentorium

w Rafałówce

Prewentorium im. M. Nowotki w Rafałówce w pow. sieradzkim, w którym przebywa 80 dzieci otrzymało przed kilkoma dniami drugi pawilon. Pomieści on 70 dzieci. Pawilon ten jest wyposażony w najbardziej nowoczesne urządzenia i ma m. in. aparat rentgenowski, lampy do naświetleń, natryski, wanny itd.

Przed wojną woj. łódzkie nie posiadało ani jednego prewentorium dziecięcego. Obecnie jest ich cztery, a w przyszłości przewiduje się dalsze zwiększenie ilości prewentoriów. (h)

Dziennik Łódzki 1952 nr 302

Nowe placówki lecznicze

dla chorych na gruźlicę

w województwie łódzkim

Sanatorium w Rafałowicach

Z roku na rok wzrasta liczba i polepsza się wyposażenie placówek leczniczych, w których chorzy na gruźlicę, otoczeni troskliwą i wszechstronną opieką, powracają do zdrowia. W licznych przychodniach przeciwgruźliczych dokonywane są masowe prześwietlenia małoobrazkowe, personel udziela bezpłatnych porad, zabiegów domowych i in.

W woj. łódzkim nowe poradnie przeciwgruźlicze organizowane są w Kutnie, Sieradzu i w Zapiecku w pow. brzezińskim. W miejscowości Rafałowice, w pow. sieradzkim, Centralna Wojewódzka Poradnia Przeciwgruźlicza uruchamia czwarte z kolei sanatorium, w którym znajdzie troskliwą opiekę 700 chorych.

_________________________________________________________________________________

Na Sieradzkich Szlakach 1987/2

_________________________________________________________________________________

Poddębina

Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.

Dębina karczma, województwo Kaliskie, obwód Kaliski, powiat Wartski, parafia Jeziersko, własność prywatna. Ilość domów 1, ludność 6, odległość od miasta obwodowego 3 1/2.

Słownik Geograficzny:

Poddębina,  wś, pow. turecki, gm. Ostrów Warcki, par. Jeziorsko, odl. od Turka 28 w., ma 4 dm.

Spis 1925:

Poddębina, wś, pow. turecki, gm. Ostrów Warcki. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne 4. Ludność ogółem: 30. Mężczyzn 15, kobiet 15. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego 30. Podało narodowość: polską 30.

Poddębina, obecnie część wsi Zadąbrowie Rudunek w gminie Warta.

Poddębina (Dębina Zadąbrowska) 1839 r.

1992 r.

Dziennik Urzędowy Gubernii Kaliskiej 1839 nr 28

Pisarz Trybunału Cywilnego pierwszey Jnstancyi Gubernii Kaliskiej.

Zawiadomia publiczność iż dobra ziemskie Zadąbrowo inaczej Zadąbrowie zwane składaiące się z folwarku i wsi zarobnej tegoż nazwi­ ska oraz pustkowia Poddębina z wszystkiemi przyległościami użytkami i dochodami w Powiecie Wartskim Obwodzie i Gubernii Kaliskiej gmi­ nie Zadąbrowo położone obejmuiące w sobie rozległości w gruntach ornych klassy 2, 3 i 4 w placach pod zabudowaniami ogrodach łąkach pastwiskach borach i lasach oraz stawach drogach i rowach w ogóle 28 włók morgę iednę i 250 kwpręt. miary nowo polskiej, sukcessorów Floryana Szeliskiego to iest: Piotra i Michała braci Szeliskich Obywate­ li kraiowych z zamieszkania prawnego obranego i rzeczywistego niewia­ domych dziedziczne, przez Tomasza Kozłowskiego Komornika przy Trybu­nale tutejszym aktem zaięcia na gruncie tychże dóbr w dniach 2/14 i 3/15 Maia 1839 r. sporządzonym na rzecz Antoniego Dąbrowskiego dzierzawcy dóbr obecnych Zadąbrowo w Zadąbrowiu Powiecie Wartskim Gubernii Kaliskiej zamieszkałego a zamieszkanie prawne co do tego interessu u Franciszka Nowickiego Patrona Trybunału Kaliskiego w mieście Ka­ liszu zamieszkałego obrane maiącego od którego tenże Patron w interessie tym stawa i subhastacyą popiera na sprzedaż publiczną w drodze przymuszonego wywłaszczenia, a to na satysfakcyą summy 9000 złotp. z większej summy początkowej 100000 złp. a po upłacie listami zastawnemi z summy 83000 złp. pochodzącej na sprzedaż publiczną w dro­ dze przymuszonego wywłaszczenia zaięte zostały, akt zajęcia wyż z da­ ty powołany Wójtowi gminy Zadąbrowo i zarazem ustanowionemu dozorcy Antoniemu Dąbrowskiemu oraz Pisarzowi Sądu Pokoiu Powiatu Wartskiego Walentemu Ulatowskiemu niemniej dłużnikom w dniach 3/15 Maia i 26 Maia (7 Czerwca) 1839 r. wręczony i zostawiony, na­ stępnie w Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Kaliskiej do księgi wieczystej obecnych dóbr w dniu 27 Maia (8 Czerwca l839) r. podany a do księgi zaregestrowań Trybunału tutejszego w dniu 30Maia (11 Czerwca) t. r. wpisany i zaregestrowany został.

Zabudowania w dobrach tych exystuiące tak dominialne iak i wiejskie wszystkie z drzewa są budowane niektóre przestawienia a inne znacznej reperacyi potrzebują oprócz tylko kilku budynków które przez Extrahenta Antoniego Dąbrowskiego nowo są postawione.

W dobrach tych żadnych Fabryk zakładów nawet gorzelni i browaru iak niemniej inwentarzy i porządków gospodarczych gruntowych niemasz włościan zaś pańszczyznę robiących iest a. zarodników pięciu robiących pańszczyzny przez żniwa po dni cztery a po żniwach po dni trzy na tydzień, b. Komorników sześciu robiących po dni trzy i c. komornic sześć po dni dwa na tydzień oraz inne powinności w akcie zaięcia wyrażone, karczmarze z dwóch karczmów we wsi i na pustkowiu Poddębina stoiących nic niepłacą, owszem za szynk trunków dworskich biorą Sto Janki grosz.

Okupników w dobrach tych niemasz ani też czynszowników, dzierzawcą zaś tych dóbr iest Antoni Dąbrowski z których płaci rocznej dzierzawy po złp. 3000 któremu dzierżawa z dniem Sgo Jana Chrzci­ ciela r. 1840 się kończy.

Sprzedaż dóbr tych odbywać się będzie na Audyencyi publicznej Trybunału Cywilnego 1ej Jnstancyi Gubernii Kaliskiej w Kaliszu w miejscu zwykłych posiedzeń, do czego warunki licytacyi i przedaży w Biórze Pisarza Trybunału złożone i u popieraiącego sprzedaż Patrona Franciszka Nowickiego każden z interessentów przejrzeć sobie może.

Pierwsze ogłoszenie warunków licytacyi i przedaży obecnych dóbr na Audyencyi publicznej tutejszego Trybunału w d. 12/24 Lipca 1839 r. o godzinie 10 z rana nastąpi. w Kaliszu d. 30 Maia (11Czerwca) 1839 r.

Franciszek Salezy Wołowski.

 

Akta notariusza Karola Trzaskowskiego w Warcie z roku 1849, akt nr 163. (Archiwum Państwowe w Łodzi, oddział w Sieradzu)

W 1849 roku przed Rejentem Kancelarii Okręgu Wartskiego Karolem Trzaskowskim zjawili się dziedzic dóbr Zadąbrowia Anastazy Dzierożyński oraz włościanie, a mianowicie: Bogumił Piątek z Zadąbrowia oraz Wawrzyniec Turski, Adam Przybylski, Paweł Góral, Antoni Skarbonic, Augustyn Paszczyński, Maciej Ochocki, wszyscy pochodzący z wsi Obrzębina w ówczesnym Okręgu Wartskim. Pomiędzy dziedzicem a włościanami została zawarta umowa na mocy której ci drudzy zobowiązali się w ciągu lat dziesięciu licząc od dnia 11 / 23 kwietnia roku przyszłego 1850 w obrębie folwarku Dębiniec zwanego wyrudować 42 morgi miary nowopolskiej tak aby ziemia ta nadawała się do uprawy roli. Każdy z rudujących musiał wykarczować po 6 morgów ziemi i mógł sobie tam wystawić swoim kosztem tymczasowe chałupy i inne pobudynki. W nagrodę za wykarczowanie i wyrudowanie pieńków po wyciętym lesie dziedzic zezwolił na wykorzystanie tak przygotowanej ziemi pod uprawę pod następującymi warunkami. W pierwszym roku włościanie zwolnieni byli od wszelkich opłat i powinności, w drugim i trzecim roku każdy musiał odrobić po sześć dni w roku. Po trzech latach dziedzic pozostawiał ich na wyrudowanym polu na lat siedem pod warunkiem opłacenia rocznego czynszu w kwocie złotych polskich 8 z każdego 6 morgowego przydziału. Oprócz czynszu zostali włościanie zobowiązani do odrabiania dworowi w żniwa kosą lub sierpem dni 6 w roku, oraz do płacenia podatków i ponoszenia innych ciężarów. Gdyby powyższe warunki nie zostały spełnione powinni się byli poddać dobrowolnej eksmisji. Ponadto mogli korzystać ze stawu znajdującego się w terytorium Dembiny przez okres zamieszkania czyli 10 lat, z wyjątkiem Bogumiła Piątka, który zawarł umowę z dziedzicem rok wcześniej, w związku z czym przysługiwał mu okres 9 lat. Po trzech latach rudujący mieli wybrać spośród siebie sołtysa, którego wybór musiał zatwierdzić dziedzic. Po dziesięciu latach kontrakt najmu ulegał samorozwiązaniu a wyrudowana ziemia przechodziła na użytek dworu i dziedzica zaraz po sprzęcie zboża. Włościanie mieli dobrowolnie ustąpić z oddanej im do użytku ziemi. 

W miejscu dzisiejszej Poddębiny znajdowała się karczma Dębina. Na "Mappie wsi Zadąbrowie" sporządzonej w roku 1837 przez jeometrę rządowego Królestwa Polskiego Ignacego Zarembę skopiowanej w roku 1846 przedstawiono zabudowania karczemne.

Echo Tureckie 1924 nr 32

Z Jeziorska.

Dzień 21 września r.b. będzie dniem pamiętnym dla ludności wsi, okolicy i miejs­cowej Straży Ogniowej Ochotniczej z po­wodu odbytych uroczystości poświęceń: sztandaru straży oraz krzyża na grobie po­ległych powstańców 1863 r. Staraniem i ofiarnością Zarządu Str. Ogn. Jeziorskiej, oraz ofiarności członków zakupiony został

kosztowny sztandar i w miejscowym koś­ciele, przez proboszcza X. B. Zielińskiego poświęcony, a przez chrzestnych wręczony straży. Następnie ze sztandarem i orkiestrą wyćwiczoną przez p. Kosmalskiego z mło­dych chłopców, ruszono na plac, gdzie pod­pisano protokuł, o poświęceniu sztandaru chrzestnym parom, p.p. Helenie Temlerowej, Marji Radońskiej, Feliksowi Radońskiemu i Ludwikowi Temlerowi, w obec­ności naczelnika straży p. Tuszyńskiego, członków Kosmalskiego, Graczykowskiego, Wielgockiego, Krysiaka, Błaszczyka, popie­rających członków, delegatów straży z Mił­kowic i Dobrej, wszystkich czynnych członków, oraz licznie zebranej publiczności. Sztandar sfundowany przez popierających członków straży.

Potem żałobna procesja z chorągwiami i światłem udała się na cmentarz grzebalny, do grobu gdzie spoczywają zwłoki pomor­dowanych przez moskali 16|XI 1863 roku w Poddębinie, 9 polaków powstańców, w walce o wolność Ojczyzny. X. Zieliński po modłach i pięknej mowie odźwierciadlającej ówczesne wydarzenia, poświęcił krzyż, orkiestra odegrała, Kółko Literacko Drama­tyczne odśpiewało „Rotę"

Spoczywają tu pomordowani polacy:

Stanisław Jaśkiewicz z Koźminka, Mutte kominiarczyk z Poznania, Józef Giepert ko­wal z Dobrej, Piasecki, Szabiewski malarz z Bydgoszczy, Józef Kowalski z Kalisza, Andrzej Kiełczyński z Poznańskiego, Śleboda i Ratajczyk owczarek obydwaj z Poz­nańskiego. Zwłoki zostały przewiezione na cmentarz w Jeziorsku, w nocy 18|XI 1863 r. z polecenia sądu policyjnego w Warcie, tajemnie złożone do grobu. Organista p. Kosmalski odnalazł akt, staruszka Katarzy­na Wróblowa wskazała grób bohaterów, straż ogniowa ufundowała krzyż dziś uroczyście poświęcony.

Po tych uroczystościach straż ogniowa, dziarska w nowych mundurach, w pełnym komplecie, z Prezesową p. Marją Radońską gościli w remizie z górą 70 osób

J. B. Tuszyński.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1928 nr 1

OGŁOSZENIE.

Starostwo Tureckie podaje do wiadomości publicznej, iż dnia 16 listopada 1927 r. na zasadzie postanowień art. 222 (3) Ustawy Wodnej z dnia 19 września 1922 r. Dz. U. R. P. Nr. 102 poz. 936, zatwierdziło Statut „Spółki Wodnej Zadąbrów" z siedzibą we wsi Poddębina, gm. Ostrów Wartski.

Statut Spółki z datą 16 listopada 1927 r. wpisano do rejestru pod L. 17.

Turek, dnia 30 listopada 1927 roku.

Starosta (—) L. BORYSŁAWSKI.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 18

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dnia 17 sierpnia 1933 r. Nr. SA. II. 12/8/33

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu Tureckiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 14 sierpnia 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23. III. 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) — postanawiam co następuje:

§ 1.

X. Obszar gminy wiejskiej Ostrów-Wartski dzieli się na gromady:

10. Zadąbrowie - Rudunek, obejmującą: kol. Zadąbrowie-Rudunek, kol. Zadąbrowie- Morgi i wieś Poddębina.

§ 2.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Tureckiemu.
§ 3.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia go w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
Wojewoda:
w z. (—) A. Potocki
Wicewojewoda.

Pierzchnia Góra

Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.

Pietrolina góra, województwo Kaliskie, obwód Sieradzki, powiat Szadkowski, parafia Rossoszyca, własność prywatna. Ilość domów 1, ludność 4, odległość od miasta obwodowego 2.

Słownik Geograficzny:  

Pierzchnia Góra,  os., pow. sieradzki, gm. Dzierżązna Wielka, par. Rossoszyca, odl. od Sieradza 19 w., ma 5 dm., 50 mk.

Spis 1925:

Pierzchnia Góra, wś, pow. sieradzki, gm. Dzierżązna. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne 10. Ludność ogółem: 47. Mężczyzn 21, kobiet 26. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego 47. Podało narodowość: polską 47.

Wikipedia:

Pierzchnia Góra-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Warta. Miejscowość wchodzi w skład sołectwa Lasek. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

1992 r.

______________________________________________________________________________

Mogiła 499 pacjentów szpitala w Warcie zamordowanych 2-4.04.1940 r. w Pierzchniej Górze 

Fot. Janusz Marszałkowski

______________________________________________________________________________

Mogiła żołnierza radzieckiego z 1945 r. koło Pierzchniej Góry

Fot. Janusz Marszałkowski

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1847 nr 46

(Ν. D. 962) Adwokat Sądu Appelacyjnego przy Trybunale Cywilnym I Instancyi Gubernii Warszawskiej w Kaliszu urzędujący.

Niniejszem podaje do publicznéj wiadomości, że na powództwo Ferdynanda Cieleckiego współdziedzica dóbr Rososzycy i spadku po Rafale Pstrokońskim właścicielu tych samych dóbr i innych pozostałego, a potem jego praw nabywców to jest Adama Pstrokońskiego dziedzica dóbr Woli Grzymalinéj, tamże W Okręgu Radomskim i Ferdynanda Pstrokońskiego właściciela dóbr Ustkowa w tychże dobrach Okręgu Wartskim Gubernii Warszawskiej mieszczących, od których podpisany Adwokat stawa, przeciwko współsukcessorom tegoż Rafała Pstrokońskiego mianowicie: 1, Ignacemu Pstrokońskiemu posiadaczowi wsi Ustkowa tamże; 2, sukcessorom Felixa Pstrokońskiego to jest: a. Kajetanowi Pstrokońskiemu, z własnych funduszów się utrzymującemu, w wsi Osinach Ogu Radomskim, b. Julianowi Pstrokońskiemu także z własnych funduszów się utrzymującemu w wsi Grzymalinéj woli Okręgu Radomskim, c. Tekli z Tarnowskich po Felixie Pstrokońskim, pozostałej w dowie jako matce i naturalnéj opiekunce nie letniej swéj córki Honoraty Pstrokońskiéj w wsi Bukowie Okręgu Sieradzkim, nakoniec: d, Andrzejowi Stawiskiemu jako ojcu i naturalnemu opiekunowi nieletnich swych dzieci Felixa i Anieli Stawiskich, z Anielą Pstrokońską spłodzonych w wsi Rembieszowie Okręgu Szadkowskim, Gubernii Warszawskiej mieszkającym rozwinięte, Trybunał Cywilny I Instancyi, Gubernii Warszawskiéj w Kaliszu w dniach 13 (25) Sierpnia 1840 i 6 (18) Kwietnia, 1845, wydał wyroki oczne mocą których, obok nakazania Działów całego spadku po Rafale Pstrokońskim pozostałego, nakazaną została także sprzedaż publiczna dóbr Rososzycy, z wszelkiemi przyległościami i przynależytościami do tegoż spadku należących.

Na skutek przeto tych wyrokow, oraz podopełnieniu wszelkich formalności postępowaniem Sądowem na ten koniec wskazany, dobra Rososzyca składające się, z wsi i folwarku Rososzyca, z wsi i folwarku Rozdziały, z wsi zarobnéj Lipiny, z kolonii Józefka, z folwarków Bednarzec Chorążka, Lasek, i Lipiny, z pustkowiów: Pierzchnia góra, Miłobądź, Gozdy, Raszelki, Skęczno, Szczawno, Utrata, Ulesie i Bronilas, w Okręgach Szadkowskim i Wartskim Gubernii Warszawskiéj położonych, dostateczne bory, lasy, łąki, pastwiska i pańszczyznę mające, całej przestrzeni włók 251 morgów 3 pr. 162, miary nowopolskiéj obejmujące, przez biegłych przysięgłych na summę rs. 61,683 kор. 64 1/2 oszacowane, sprzedane będą w drodze działów przed W. Kazimierzem Szumańskim Sędzią Trybunału, jako powyżej z dat powołanemi wyrokami tym końcem delegowanym. Taxę zbiór obiaśnień i warunki pod któremi sprzedaż ta nastąpi, chęć kupna mający przejrzeć mogą nie tylko w biurze Pisarza Trybunału, lecz i u podpisanego jako popierającego sprzedaż. Termin pierwszego czyli przygotowawczego przysądzenia dóbr w mowie będących odbędzie się w dniu 16 (28) Kwietnia r. b. 1847 godzinie 3 po południu przed rzeczonym Sądzią delegowanym w sali audiencyonalnej Trybunału w Kaliszu.

Kalisz dnia 12 (24) Lutego 1847 r.

Mateusz Rubach Adwokat.

Dziennik Powszechny 1861 nr 67

zob. Rossoszyca

Dziennik Warszawski 1870 nr 173

N. D. 6195. Pisarz Trybunału Cywilnego w Kaliszu.

Stosownie do art. 682 K. P. S. wiadomo czyni, iż na żądanie Krossy z Pregerów Dreher wdowy, oraz Hai z Arkuszów Mamelok, wdowy, z własnych funduszów utrzymujących się w m. Kaliszu zamieszkałych, zamieszkanie prawne do tego interesu u Józefa Brudzyńskiego Patrona Trybunału, w m. Kaliszu obrane mających od których tenże Patron subhastacją dóbr ziemskich Rossoszyce z przyległościami w okręgu Szadkowskim leżących, popierał, w poszukiwaniu dla Krossy z Pregerów Dreher sumy rs. 6,000 a dla Hai z Arkuszów Mamelok sumy rs. 4,500 z procentem protokółem Komornika przy Trybunale Cywilnym w Kaliszu Franciszka Roweckiego, w d. 17 (29) Lipca 1861 r. rozpoczętym a w d. 21 Lipca (2 Sierpnia) t. r. ukończonym, zajęte zostały na przymuszone wywłaszczenie Władysława Cieleckiego dłużnika własne

DOBRA ZIEMSKIE

Rossoszyca z przyległościami składające się z wsi zarobnej i folwarku tegoż nazwiska, oraz przyległości Pierzchia Góra, Miłobądz, Chorążka, Ulesie, Lipiny, Budy, Pinki, zwane i Pinki, z wszelkiemi zabudowaniami dworskiemi i wiejskiemi, gorzelnią i w tejże aparatami gorzelnianemi, rolami, łąkami, pastwiskami, borami, propinacją, czynszami, rybołóstwem, robocizną włościan, z inwentarzem żywym i martwym do gruntu przywiązanym, z cegielnią i z tem wszystkiem co całość tych dóbr stanowiło, położone w okręgu Sieradzkim, powiecie Sieradzkim, gubernji Kaliskiej, składające jednę gminę pod nazwiskiem Rossoszyca, graniczące na wschód z wsią boczkami na zachód z wsią Włynie. Właścicielem dóbr zajętych jest Władysław Cielecki, w tychże dobrach mieszkających i zamieszkały, i dobra te zostają w posiadaniu naturalnem tegoż Władysława Cieleckiego, a raczej żony jego Adaminy z Pstrokońskiej Cieleckiej.

W dobrach zajętych, mianowicie w wsi Rossoszycy znajdują się zabudowania dworskie. Pałac z facjatą o pierwszem piętrze cały murowany z cegły palonej dachówką kryty, oficyna.

Staw zarybiony ogrody owocowe, stajnie, obórki i chlewiki. Spichrz z cegły palonej szkudłami kryty.

Stodoły dwie, przy jednej szopa z drzewa, w której jest urządzona młockarnia kompletna. Na drodze do m. Szadku i wsi Rozdżały aleje z wyrosłych topoli.

Stajnie i obory, kurniki, owczarnia, szopa, z drzewa. Gorzelnia i browar, z cegły palonej dranicami kryta.

W dobrach zajętych Rossoszycy znajdują się zabudowania wiejskie. Chałupa gościniec, z stajnią wjezdną, z cegły palonej, w niej mieszkał Stanisław Wiśniewski szynkarz, płacił rocznie dzierżawy rs. 67 kop. 50, chałupa w której mieszkał pachciarz i piekarz Icek Sodokowicz. Chałupa w której mieszkał, kowal i bednarz Piotr Stanisławski, który z pomieszkania obowiązany był reperować statki do gorzelni i browaru. Kuźnia o jednym kominie, w pruski mur, w tej kowal Wojciech Brzeziński mieszkał który odrabia dworowi wszelką robotę nową i starą, za co pobierał rocznie pieniędzy rs. 22 kop. 50 i ordynarją, kowadło w kuźni jest własnością dworu, inne zaś porządki własnością kowala.

Chałupa o czterech izbach, z drzewa w słupy z cegły palonej, w tej mieszkał Franciszek Popławski w procencie.

Wedle wykazu hypotecznego Henryk Lauterbach ma prawo wycięcia i wybrania drzewa z lasów, do dóbr Rossoszycy należących za sumę rs. 36,000 wierzycielom jednak pozostawia się wolność zabronienia lub ograniczenia takowego jeżeli to ich prawom ma szkodzić.

Gorzelnia przerobiona na mieszkanie dla Komorników dworskich.

Inwentarz żywy i martwy do gruntu przywiązany znajduje się w protokóle zajęcia dóbr szczegółowo opisany który na teraz nie istnieje.

Szczegółowy opis dóbr zajętych Rossoszycy pod względem klasyfikacji gruntów dworskich i włościańskich, zabudowań dworskich i włościańskich i innych szczegółów, znajduje się w protokule zajęcia w biórze Pisarza Trybunału, gdzie także zbiór objaśnień i warunków przejrzane być mogą.

Protokół zajęcia dóbr Rossoszyce doręczony był w kopjach.

1. Władysławowi Cieleckiemu właścicielowi dóbr Rossoszycy.

2. Józefowi Kowalewskiemu ustanowionemu dozorcy.

3. Władysławowi Cieleckiemu Wójtowi gminy Rossoszyce, a w niebytności Szymonowi Kowalczyk Sołtysowi tejże gminy wszystkim w wsi Rossoszycy okręgu Szadkowskim zamieszkałym, w d. 4 (16) Października 1861 r.

4. Konstantemu Rozwadowskiemu Pisarzowi Sądu Pokoju okręgu Szadkowskiego, w mieście Szadku zamieszkałemu i w d. 4 (16) Października 1861 r. protokół zajęcia wniesionym i zarejestrowanym został do księgi wieczystej zajętych dóbr Rossoszycy w d. 16 (28) Listopada 1861 r. a do księgi zaregestrowań Trybunału Cywilnego w Kaliszu na cel utrzymywanej w d. 30 Listopada z (12 Grudnia) 1861 r.

Po odbyciu trzech publikacji warunków w d. 16 (28) Stycznia 30 Stycznia (11 Lutego) i 13 (25) Lutego 1862 r. i temczasowego przysądzenia w d. 21 Marca (2 Kwietnia) t. r. dobra te Rossoszyca z przyległościami Józefowi Brudzyńskiemu Patronowi Trybunału temczasowego na własność, za sumę rs. 50,000 przysądzone zostały.

Po czem odbyło się w d. 29 Czerwca (11 Lipca) 1867 r. stanowcze przysądzenie dóbr Rossoszyce, na którym dobra te zalicytował Patron Brudzyński według złożonej deklaracji dla Józefa Nenckiego. Gdy jednak tenże z dopełnienia warunków licytacyjnych dotąd nie usprawiedliwił się Adam Nencki przedsięwziął relicytacją.

Nadmienia się, że od kupna dóbr tych przez Józefa Nenckiego zaszły w nich znaczne zmiany, a w szczególności wszyscy koloniści w osadach Pierszchnia Góra, Miedza, Lasek, Pustkowia, Lipiny, Lipiński Borek zostały właszczone na gruntach rozległości 652 mórg, 241 prętów.

Obok tego uwłaszczonym służy prawo pasania inwentarzy po lasach dworskich.

Popierający relicytacją Adam Nencki licytu podaje rs. 15,000.

Pierwsza publikacja warunków odbędzie się d. 26 Sierpnia (7 Września) 1870 r.

Kalisz d. 24 Lipca (5 Sierpnia) 1870 r.

Asesor Kolegjalny, J. Migórski.

 

Gazeta Kaliska 1902 nr. 171

Dnia 27 maja we wsi Pierznia-Góra, pow. sieradzkiego, utonął w rowie 3-letni Antoni Kozioł.

Ziemia Sieradzka 1930 lipiec

W dniu 28 czerwca 1930 roku o godzinie 12-ej wybuchł pożar w zabudowaniach gospodarza Józefa Piaseckiego, zamieszkałego we wsi Pierzchnie-Góra, gminy Rossoszyca, podczas którego spaliło się: dom mieszkalny stary kryty słomą, stodoła kryta słomą, drewniane, obora z gliny, kryta słomą, narzędzia rolnicze, trzy ule z pszczołami, dwie krowy i jedno ciele, wartości ogólnej na sumę 5,282 złote. Spalone zabudowania były ubezpieczone. W czasie pożaru wypadku z ludźmi żadnego nie było. Jak ustalono, to pożar powstał skutkiem nieostrożnego obchodzenia się z ogniem.

 Echo Sieradzkie 1931 maj

ŻONA OTRUŁA MĘŻA.

Potworna zbrodnia w sieradzkiem.

Do szpitala w Sieradzu został przywieziony ciężko chory mieszkaniec wsi Pyszna Góra gm. Dzierzązna Bolesław Bieluński, lat 29. Po kilku dniach chory zmarł.

Rodzina zmarłego, która opiekowała się nim, twierdziła, że Bielański został otruty przez żonę, wobec czego przeprowadzono sekcję zwłok, która wykazała ślady otrucia. — Dla dokładnego stwierdzenia wysłano próbę do analizy do Łodzi. Ś.p. Bielański ożenił się w 1928 roku w Błaszkach z 18-letnią Janiną. Pożycie ich było bardzo nieszczęśliwe, gdyż żona jego Janina była osobą lekkiego prowadzenia się i nie licząc się z ciężko zapracowanym groszem męża doprowadzała go do ruiny.

Bielański, który przed rokiem założył mleczarnię w Sieradzu przy ulicy Kościuszki nr. 21, zmuszony był z powyższych powodów zamknąć ją.

Ostatnio mieszkał sam w swem 13-morgowem gospodarstwie w Pysznej Górze, zaś żona która uciekła od męża mieszkała u swego ojca w Błaszkach. Ponieważ pisała do niego smutne listy, przyjechał po nią i zabrał ją wraz z dziećmi do siebie. W domu jednakże Janinie nie wierzył. Przyrządzone przez nią potrawy, Janina musiała wpierw próbować, oczywiście w jego obecności.

W dniu 10 maja Janina przygotowała wieczerzę, a sama położyła się do łóżka. Po spożyciu tej wieczerzy Bielański dostał silnych boleści tak że na drugi dzień musiano go odwieźć do szpitala.

 Echo Sieradzkie 1931 czerwiec

Echa śmierci Bielańskiego.

Swego czasu pisaliśmy że mieszkaniec wsi Piszna-Góra gm. Dzierzązna Bolesław Bielański lat 29 po spożyciu kolacji nagle zachorował. Po przewiezieniu do szpitala sieradzkiego zmarł. Początkowo przypuszczano, że zatruła go jego żona z którą nie żył w zgodzie, po nadejściu analizy która ustaliła, że po spożyciu starego mięsa zostały otrute przewody pokarmowe. Nie uzyskawszy natychmiast pomocy — zmarł.

Echo Sieradzkie 1932 26 sierpień

POD KOŁAMI AUTOBUSU.

Władysław Baranowski lat 30 zam. w Pierzchni Góry gm. Rossoszyca wracając wraz z Zofią Szymczak lat 23 z odpustu w Rossoszycy byli do tego stopnia zajęci rozmową, że nie zwrócili uwagi na jadący samochód komunikacyjny Warta—Łódź, to też rychło znaleźli się pod autobusem. Nadobnej Zosi koła wozu połamały obie nogi zaś jej towarzyszowi jedną nogę.

Ofiary w stanie ciężkim tymże autobusem przewieziono do szpitala sejmikowego w Sieradzu.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 21

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dn. 19 październ. 1933 r. L. SA. II. 12/14/33

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu sieradzkiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego, zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 18 października 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23. III. 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:

§ 1.

 XII. Obszar gminy wiejskiej Rossoszyca dzieli się na gromady:

4. Lasek, obejmującą: folwark Chorążka, kolonję Józefów-Wiktorów, kolonję Lasek B. i C., folwark Miłobądź, wieś Pierzchnia-Góra, leśn. Włyń-Polesie.

§ 2.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Sieradzkiemu.

§ 3.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.

Wojewoda:

wz. (—) A. Potocki
Wicewojewoda

Echo Łódzkie 1935 styczeń

Łodzianin fabrykantem pięciozłotówek

6 osób aresztowano

Sieradz, 29.1 Policja w Rossoszycy pow. sieradzkiego wpadła na trop fabryki fałszywych 5-cio złotowych monet.

Okazało się, że swego czasu przybył z Łodzi do wsi Pierzchnia-Góra gm. Rossoszyca Józef Mizera z żoną. Zamieszkał on u zamożnego gospodarza Józefa Piaseckiego z którym przystąpił do fabrykacji monet. Podczas rewizji znaleziono dużo materiału, i znaczną ilość gotowych 5-cio złotowych monet.

Podrabiane monety były nieco lżejsze dość udatne. Policja aresztowała Mizerów i Piaseckich w liczbie 6 osób.

Wszystkich osadzono w więzieniu w Sieradzu.