Wierzbowa

Zajączkowski:

Wierzbowa-pow. poddębicki
1) 1390 PKŁ I, 1776: Wirzsboua - villa. Wzmianka o W. 2) 1398 PKŁ II, 5669, 5725: Wirzbowa - Woch kmetho de W. 3) 1400 PKŁ II, 6729: Wiszbowa - Wszeborius de W.
4) XVI w. Ł. II, 359, 361: Wyerzbowa - villa, par. Leźnica Wielka, dek. szczawiński, arch. łęczycki. 5) 1576 P. 70: Vierzbova Wozniczka, Vierzbova Hieronimi - wł. szl., par. jw., pow. i woj. łęczyckie. 6) XIX w. SG XIII, 402: Wierzbowa i Wierzbowa Woźnicka - wś i folw., par. jw., gm. Gostków, pow. jw.
Uwagi: obecnie W. Derszej i W. Woinicka, Spis 1218.  

Taryfa Podymnego 1775 r.

Wierzbowa Woznicka, wieś, woj. łęczyckie, powiat łęczycki, własność szlachecka, 5 dymów.

Czajkowski 1783-84 r.

Wierzbowa, parafia leznica wielka (leźnica wielka), dekanat łęczycki, diecezja gnieźnieńska, województwo łęczyckie, powiat łęczycki, własność: Byszewski.

Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.

Wierzbowo, województwo Mazowieckie, obwód Łęczycki, powiat Zgierski, parafia Leźnica, własność prywatna. Ilość domów 10, ludność 89, odległość od miasta obwodowego 3/4.

Słownik Geograficzny:  

Wierzbowa, wś, i Wierzbowa Woźnicka, fol., pow. łęczycki, gm. Gostków, par. Leźnica Wielka, odl. od Łęczycy w. 10; wś ma 6 dm., 54 mk.; fol. 3 dm., 38 mk. W r. 1827 było 10 dm., 89 mk. W r. 1866 fol. W. Woźnicka rozl. mr. 385: gr. or. i ogr. mr. 261, łąk mr. 83, past. mr. 2, lasu mr. 22, os. młyn. wieczysto-czynszowa mr. 6, nieuż. mr. 11; bud. drew. 12; wiatrak. Wś W. os. 9, mr. 12; wś W. Derszlej os. 11, mr. 277. Na początku XVI w. dziesięcinę z łanów km. dawano kościołowi w Zgierzu, z folw. pleb. w Leźnicy (Łaski, L. B., II, 361). Według reg. pob. pow. łęczyckiego z r. 1576 wś W. Hieronimi, w par. Leźnica Major, własność Wierzbowskich, miała 1 łan, 1 zagr., 1 osad. W. Woźniczka miała 11 łanu, 3 osad. Bernard Wierzbowski miał 11 łanu bez kmieci (Pawiń., Wielk., II, 70, 125).

Spis 1925:

Wierzbowa, wś, pow. łęczycki, gm. Gostków. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne 27. Ludność ogółem: 169. Mężczyzn 90, kobiet 79. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego 169. Podało narodowość: polską 169.

Wikipedia:

Wierzbowa-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Wartkowice. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa sieradzkiego.

1992 r.

Akta metrykalne (Parafia Dalików) 1788 

Dalików albo Złotniki

Roku 1788, dnia 25 marca. Ja Szymon Lorkiewicz kanonik i dziekan łęczycki, proboszcz kościoła dalikowskiego, wedle wcześnejszego indultu (pominąwszy jednak jedną zapowiedź) z dnia 12 stycznia roku bieżącego wydanego z kancelarii Najjaśniejszego Prymasa warszawskiego, Wielmożnych Władysława Wardęskiego wojskiego łęczyckiego, dziedzica dóbr Dalikowa i Wielmożną Mariannę córkę Wielmożnego Józefa Garbowskiego pisarza ziemskiego łęczyckiego zapytałem obydwojga, mając ich wzajemną zgodę przez słowa uroczystej przysięgi, połączyłem obecnych małżeństwem. Świadkowie obecni Wielmożni Józef Garbowski pisarz, Michał Radlicki łowczy rawski z Mianowa, Tomasz Byszewski regent ziemi łęczyckiej z Wierzbowa i inni. Poczem błogosławiłem ich w zgodzie ze świętą matką kościołem.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1848 nr 139

(N. D. 3366) Rejent Kancellaryi Okręgu Zgierskiego.

W skutek żądania spadkobierców po Maurycym Domańskim i udzielonego w tym względzie zalecenia JW Prezesa Trybunału Gubernii Warszawskiéj; oznajmia niniejszym każdemu, że w dniu 20 Czerwca (2 Lipca) r. b. i dni następnych, poczynając od godziny siódmej rano we wsi Wierzbowy Okręgu Zgierskim przedawane będą drogą publicznej licytacyi za gotowe zaraz pieniądze: bryki, konie, Bydło, trzoda, srebro, meble, garderoba, sprzęty gospodarskie, i t. p.

Zgierz dnia 11 (23) Czerwca 1848 roku.

Roman Jaroński.

Kurjer Warszawski 1849 nr 271

Postanowieniem Rady Administracyjnej Królestwa z d. 1/13 Września r.b., dwanaście realności wiejskich, mianowicie; 1) Gozdów i Gozdówek; 2) Wrzask; 3) Jasionna; 4) Osiennice; 5) Piaski; 6) Lezayna; 7) Pludwiny; 8) Witów; 9) Gatka; 10) Konarzew; 11) Błonia Pustkowie; 12) Podgórzyce folwark, już poprzednio z Ptu Rawsk:, do Ptu Łęczyckiego oddzielone, wcielone zostają do Okrę: Zgierskiego.—Temże postanowieniem, dwadzieścia cztery gmin z sześćdziesięcią wsiami i osadami, jako to: 1) Borszyn; 2) Białogóra; 3) Bronno; 4) Czechów; 5) Gostków; 6) Krzepocinek; 7) Leźniczka; 8) Łażki; 9) Mniszki; 10) Powodów; 11) Psary, 12) Prusinowice; 13) Rużyce Żmijowe; 14) Rużyce Grochowe; 15) Sniatowa; 10) Sucha górna; 17) Starzyny; 18) Trojany; 19) Wróblew; 20) Wierzbowa; 21) Woźniki; 22) Zduny; 23) Tkaczew. i 24) Leźnica Wielka, obecnie do Okręgu Zgierskiego należące, dla dogodności mieszkańców i dla dobra służby Rządowej, odłączają się od tegoż Okręgu, a wcielają do Okręgu Łęczyckiego.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1852 nr 269

(N. D . 5260) Pisarz Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Warszawie.

Z powodu zaszłej śmierci:

2. W dniu 10 Maja 1848 r. Maurycego Domańskiego właściciele dóbr Wierzbowa Wóźnicka w O-gu Zgierskim położonych, otworzyły się spadki do regulacyi których wyznaczam termin na d. 13 Czerwca n. a . 1853 r. w Kancallaryi hypotecznéj dóbr ziemskich Gubernii Warszawskiej.

w Warszawie d. 19 List. (1 Grud.) 1852 r.

Truszkowski.

Gazeta Codzienna 1853 nr 239

W dniu 21 z. m. we wsi Wierzbowie powiecie Łęczyckim, powstała nadzwyczajna burza, skutkiem której przewróciła się karczma i stodoła, a nadto od tejże burzy w przyległej wsi Wierzbówce obalił się wiatrak, który padając na chroniącego się przed gradem Samuela Heurich właściciela tegoż wiatraka, na miejscu go zabił.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1859 nr 197

(N. D. 5076) Rejent Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Warszawie.

Po śmierci:

2. Tomasza Sąchockiego wierzyciela rs. 4500 na dobrach Wierzbowa Woznicka Ogu Zgierskiego i prawa dzierżawy tychże dóbr, (…) ogłaszam toczące się postępowania spadkowe z terminem sześcio-miesięcznym, a najpóźniej na d. 1 (13) Grudnia r. b. oznaczającym się, w którym spadkobiercy, wierzyciele i legataryusze zgłosić się i prawa swoje meldować winni pod prekluzyą. Warszawa d. 27 Maja (8 Czerw.) 1859 r.

N. Stępowski.

Dziennik Powszechny 1861 nr 11

LICYTACJE I SPRZEDAŻE PUBLICZNE. (N. D. 3951). Dyrekcja Szczegółowa Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Warszawie. Podaje do powszechnej wiadomości, iż na zasadzie art. 7 Postanowienia Rady Administracyjnej z dnia 27 Czerwca (10 Lipca) 1860 r. i upoważnień przez Dyrekcję Główną udzielonych, następujące dobra ziemskie jako zalegające w ratach Towarzystwu Kredytowemu Ziemskiemu należnych, wystawione są na sprzedaż przymusową przez licytacje publiczne, które odbywać się będą w Warszawie przy ulicy Miodowej pod N. 487 w kancelarjach Rejentów niżej wyrażanych:

10. Wierzbowa Woźnicka wraz z przyległością Wierzbowa Derszlaj z wszystkiemi przyległościami i przynależytościami położone w Ogu Zgierskim Powiecie Łęczyckim, raty zaległe rsr. 177 kop. 34, vadium rsr. 500, licytacja rozpocznie się od sumy rsr. 3206 k. 25, termin przedaży dnia 13 (25) Marca 1862 r. przed Rejentem Teofilem Brzozowskim. Przedaże wzmiankowane odbędą się w terminach wyżej oznaczonych poczynając od godziny 10 z rana w obec Radcy Dyrekcji Szczegółowej; gdyby zaś Regent przed którym przedaż ma się odbywać był przeszkodzony, przedaż odbędzie się w jego Kancelarji przed innym Rejentem który go zastąpi. Warunki licytacyjne są do przejrzenia w właściwych Księgach wieczystych i w biurze Dyrekcji Szczegółowej. Warszawa d. 15 (27) Sierpnia 1861 r Rzeczywisty Radca Stanu, Prezes, P. Łubieński. Pisarz Dyrekcji. w z. Asesor Kolegialny, Turski.

Dziennik Warszawski 1868 nr 224

D. N. 6630. Pisarz Trybunału Cywilnego w Warszawie.

Stosownie do art. 682 K. P. S. wiadomo czyni, iż na żądanie Sylwiusza Mauersbergera Rewizora Pomiarów przy Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu w Warszawie pod Nr. 2766 zamieszkałego, a zamieszkanie prawne do tego interesu i całego postępowania subhastacyjnego u Teofila Tomickiego Adwokata przy Sądzie Apelacyjnym Królestwa Polskiego w Warszawie pod Nr. 519 zamieszkałego, obrane mającego, w poszukiwaniu sumy rs. 6,000 z procentem 5% od dnia 1 Kwietnia n. s. 1867 r. i kosztami od Antoniego Szokalskiego obywatela, właściciela dóbr ziemskich Wierzbowa Woźnicka z przyległościami tamże w powiecie Łęczyckim gubernji Kaliskiej zamieszkałego, protokółem Jana Orłowskiego Komornika przy Trybunale Cywilnym w Warszawie, w dniu 22 Kwietnia (4 Maja) 1868 r. sporządzonym, w drodze sądowej przymuszonego wywłaszczenia zajęte i zaresztowane zostały:

DOBRA ZIEMSKIE

Wierzbowa Woźnicka z przyległościami, składające się z jednego kawała ziemi i z wsi tegoż nazwiska, oraz wsi Wierzbowa Derszlej, w gminie Gostków, parafji Leźnica Duża, w jurisdykcji Sądu Pokoju w Łęczycy, w powiecie Łęczyckim gubernji Kaliskiej położone, prawem własności do Antoniego Szokalskiego, tamże zamieszkałego należące i w jegoż posiadaniu zostające, poszukiwaną wierzytelnością hypotecznie obciążone, przybliżonej rozległości około włók 14, mórg 11, prętów 45 miary nowopolskiej, z której gruntu ornego około włók 9, łąk, pastwisk i wód około włók 4, lasów i zagajników około włóka 1, dróg, rowów i nieużytków około mórg 7, ogrodów mórg 2 prętów 45, i pod zabudowaniami około mórg 2 zawierające.

Na gruntach tych dóbr znajdują się następujące zabudowania:

1. Dom (dwór) z drzewa, tynkowany, z 1 kominem murowanym, nad dach słomą kryty wyprowadzonym, z wystawką na 2 słupach gontami krytą.

2. Oficyna w pruski mur i masiv o jednym kominie murowanym, nad dach słomą kryty wyprowadzonym.

3. Zabudowanie z drzewa w węgiel pod gontem z piwnicą murowaną.

4. Chlewki z drzewa pod słomą.

5. Studnia balami cembrowana z żurawiem i kulką.

6. Zabudowanie z drzewa w węgieł słomą kryte, na trzech słupkach.

7. Stajnia i wozownia z drzewa w węgieł pod słomą.

8. Stodoła z drzewa w węgieł o jednem klepisku i wierzejach na przestrzał.

9. Spichrz z drzewa w węgieł pod słomą.

10. Stodoła o dwóch klepiskach i 2 wierzejach na przestrzał z drzewa w węgieł pod słomą, a w niej młocarnia z maneżem cztero-konnym.

11. Dwie obory z drzewa pod słomą, z których jedna z przystawką.

12. Zabudowanie (sieczkarnia) w pruski mur, w którem 2 sieczkarnie ręczne.

13. Dom ośmiorak nowy z drzewa o 2 kominach murowanych nad dach słomą kryty wyprowadzonych.

14. Klomb przed domem ad 1 opisanym drzewami dzikiemi porosły.

15. Dwa ogrody z których jeden fruktowy i warzywny, a w nim kilkanaście sztuk drzew owocowych starych i młodych, a drugi warzywny.

16. Dwie sadzawki chwastem zarosłe mające być zarybione.

17. Dziedziniec w pośród dopiero opisanych zabudowań, w środku którego dół z wodą w kształcie sadzawki.

18. Ogrodzenia w części około zabudowań, z drzewa w słupki, żerdzie i z chrustu, oraz różnego rodzaju drzewa dzikie.

Obszerniejsze opisanie powyż zajętych i zaaresztowanych dóbr, znajduje się w akcie zajęcia u sprzedażą dyrygującego Teofila Tomickiego, Adwokata przy Sądzie Apelacyjnym Królestwa Polskiego, w Warszawie pod Nr. 519 zamieszkałego, zaś zbiór objaśnień i warunki sprzedaży w Kancelarji Trybunału tutejszego w Wydziale I. złożone, przejrzane być mogą.

Zajęcie w kopjach doręczono:

1. Edwardowi Hulanickiemu, Pisarzowi Sądu Pokoju w Łęczycy, w temże mieście urzędującemu, na ręce własne.

2. Andrzejowi Biernackiemu, Wójtowi gminy Gostków, we wsi Gostkowie powiecie Łęczyckim urzędującemu, na ręce własne.

Obudwom dnia 24 Sierpnia (5 Września) 1868 r.

Wniesiono do księgi wieczystej powyż zajętych i zaaresztowanych dóbr dnia 31 Sierpnia (12 Września) 1868 roku, a w dniu dzisiejszym do księgi zaaresztowań w kancelarji Trybunału tutejszego na ten cel utrzymywanej wpisane zostało.

Pierwsza publikacja zbioru objaśnień i warunków sprzedaży, odbędzie się na audjencji jawnej Trybunału Cywilnego w Warszawie, w wydziale I, w miejscu zwykłych posiedzeń przy ulicy Długiej pod Nr. 549 o godzinie 10 z rana dnia 11 (23) Listopada 1868 r.

Sprzedażą dyrygować będzie Teofil Tomicki Adwokat, którego zamieszkanie jest wyżej wskazane. Warszawa d. 13 (25) Września 1868 r.

Radca Dworu, Zgórski.

Wywieszono na tablicy w sali ustępowej Trybunału Cywilnego w Warszawie.

Warszawa, d. 13 (25) Września 1868 r.

Radca Dworu, Zgórski.

Dziennik Warszawski 1869 nr 208

N. D 7039. Pisarz Kancelarji Ziemiańskiej w Warszawie.

Z powodu nastąpionej śmierci:

2. Elżbiety z Radziątkowskich Latalskiej wdowy wierzycielki sum: a) rs. 450 na dobrach Sucha niższa; b) rs. 300 na dobrach Wierzbowa Woźnicka z Okręgu Zgierskiego (…) z Okręgu Łęczyckiego zabezpieczonych; (…) otworzyły się spadki, do regulacji których wyznaczam termin na dzień 1 (13) Kwietnia 1870 roku w Kancelarji Ziemiańskiej w Warszawie.

Kuczyński.

Gazeta Kaliska 1894 nr. 55

Śmierci wypadkowe w czerwcu: d. 6 we wsi Wierzbowie pow. łęczyckim utonęła w strudze 2-letnia dziewczynka Józefa Szczepaniak.

Gazeta Kaliska 1905 nr 311

(…). Ogłoszony został zaledwie jeden wyrok w sprawie karnej, między Janem a Karolem Kołodziejskimi (ojcem i synem) z Wierzbowy gm. Gostków, w której syn nie chcąc przeprosić ojca za zelżenie go słowami, skazany został na areszt trzymiesięczny. Wszyscy obecni w sali sądowej pomimo wezwania do porządku. głośno wyrażali swe oburzenie przeciw winnemu. (...)

Obwieszczenia Publiczne 1920 nr 31

LICYTACJE.
Dyrekcja Szczegółowa Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Kaliszu, na zasadzie art. 218 i 219 ustawy Towarzystwa, zatwierdzonej w d. 21 czerwca 1888 r., zawiadamia wierzycieli następujących dóbr:
Wierzbowa Woźnicka, z pow. Łęczyckiego: Kazimierę Stoszkowską, Jana Stoszkowskiego i Paulinę Stoszkowską;
(...)—jako nie mających w kraju i w hipotece zamieszkań prawnych ani rzeczywistych, że dobra powyżej wymienione, na zasadzie art. 221 tejże ustawy, za zaległe należności Towarzystwa, do terminu licytacji włącznie obrachowane, wystawionę zostają na sprzedaż przymusową, pierwszą, odbyć się mającą w m. Kaliszu, w domu przy ul. Aleja Józefiny Nr 556, pod następującemi niżej warunkami.

Nazwa dóbr	Powiat	Dobra obciążone pożyczką T-wa, z której część nie- umorzona w terminie licytacji wynosić będzie rb. k.		Zaległość oprócz kosztów wynosić będzie w terminie licytacji mk.	Wadjum (kaucja) mk.	Licytacja rozpocznie się od sumy mk.	W kancelarji notarjusza	W terminie dnia
Wierzbowa Woźnicka	Łęczycki	3280	45	4278	9000	54140	Bruśnicki	9

Uwaga 1. Przystępujący do licytacji winien złożyć wadjum w gotowiźnie lub w listach zastawnych T. K. Z. z bieżącemi kuponami, lecz w takiej ilości, by rzeczywista wartość złożonych listów, obliczając podług ostatniego kursu giełdy warszawskiej, równała się sumie wadjalnej, w gotowiźnie oznaczonej. Sprzedaże odbywać się będą w terminach, powyżej wyznaczonych, wobec radcy Dyrekcji Szczegółowej. Warunki licytacyjne są do przejrzenia we właściwych księgach wieczystych i w biurze Dyrekcji Szczegółowej. — Uprzedza się interesowanych, że gdyby w dniu do licytacji wyznaczonym
przypadło święto kościelne, sprzedaż odbędzie się w dniu następnym, w kancelarji tego samego notarjusza.
Uwaga 2. Nowonabywca z postąpionego szacunku ma prawo potrącić pożyczkę Towarzystwa w takiej ilości, jaka w dacie sprzedaży po zaspokojeniu zaległości pozostaje jeszcze do umorzenia.
Uwaga 3. Przystępujący do licytacji obowiązany jest na żądanie radcy Dyrekcji Szczegółowej lub notarjusza złożyć dowód, że jest poddanym Królestwa Polskiego.
Ostrzeżenie. W razie niedojścia do skutku powyższych sprzedaży dla braku konkurentów, druga i ostateczna sprzedaż od zniżonego szacunku odbytą będzie bez żadnych, nowych, doręczeń w terminie, jaki Dyrekcja Szczegółowa oznaczy i w pismach publicznych raz jeden ogłosi.

Obwieszczenia Publiczne 1921 nr 98

Notarjusz przy wydziale hipotecznym sądu okręgowego w Kaliszu, Józef Drzierzbicki, niniejszem obwieszcza, że zostały otwarte postępowania spadkowe po:

5) Wawrzyńcu Witczaku, współwłaśc. 15 mórg gruntu zapisanych pod Nr. 27 w dziale II wykazu dóbr Wierzbowa-Woźnicka, pow. Łęczyckiego i właśc, Nr. 19 przestrzeni 1 dzies. 2327 sąż. zapis, pod Nr. 7 w dziale II wykazu kol. Wola Niedźwiedzia Nr. 1 pow. Łęczyckiego.

Termin zamknięcia wymienionych wyżej postępowań spadkowych wyznaczony został na d. 21 czerwca 1922 r. w kancelarji notarjusza Józefa Dzierzbickiego w Kaliszu.

Obwieszczenia Publiczne 1931 nr 15

Wydział hipoteczny przy sądzie okręgowym w Kaliszu, I sekcja, obwieszcza, że otwarte zostały postępowania .spadkowe po zmarłych:

9) Józefie Grabowskim, właścicielu 6 dzies. 1829 sąż. z kol. Wola- Niedźwiedzia Nr. 1 i współwł. 45 m. z maj. Wierzbowa - Woźnicka, po­wiatu łęczyckiego;

Termin zamknięcia tych postępowań spadkowych wyznaczony zo­stał na dzień 31 sierpnia 1931 roku. W powołanym terminie osoby zainte­resowane winny zgłosić swe prawa w powyżej wskazanym wydziale hi­potecznym, pod skutkami prekluzji

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 18

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dnia 18 sierpnia 1933 r. Nr. SA. II. 12/9/33.

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu Łęczyckiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 14 sierpnia 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego z dnia 23 III. 1933 r. (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:

§ 1.

III. Obszar gminy wiejskiej Gostków dzieli się na gromady:
25. Wierzbowa Derszlej kol., obejmującą: kol. Wierzbowa Derszlej, wieś Wierzbowa Woźnicka, kol. Dąbrowa, kol. Wola-Bankowa.
§ 2.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Łęczyckiemu.
§ 3.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia go w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
Wojewoda:
w z. (—) A. Potocki

Wicewojewoda.

Dziennik Łódzki 1952 nr 296

Więcej troski

o sprawy plantatorów buraków cukrowych

Na placu przed cukrownią Leśmierz pełno furmanek chłopskich. Rojno przed magazynem. Tłok przy okienku kasowym. Drobni plantatorzy buraka cukrowego przybyli tu z bliższej i dalszej okolicy po należność, wypłacaną w cukrze, wysłodkach i pieniądzach.

Stanisław Mikołajczak z gromady Pełczyska (gm. Gostków pow. łęczycki), gawędząc z kilkoma przygodnymi znajomymi tak uzasadnia opłacalność uprawy buraków cukrowych:

—Ogólnie wiadomo, że obecny rok nie należał do sprzyjających dla roślin okopowych. A jednak z 20 arów odstawiłem do cukrowni 40,5 q buraków. Zapłacono mi według umowy spisanej ubiegłej jesieni, to znaczy po 3,7 kilo cukru i 45 kilo wysłodków za każdy kwintal. Mam więc na potrzeby domowe 83 kilo cukru, a na zasilenie kiszonki dla bydła 18 q wysłodków.

— Właśnie, właśnie — wtrąca Franciszek Kuropatwa z Wierzbowa — o ten cukier i o te wysłodki chodzi nam plantatorom. Wy jesteście zadowoleni, a ja nie. Dlatego nie, że jak się okazuje niepotrzebnie dziś zrobiłem 24 kilometry, marznąc i męcząc koniska. A strata całego dnia to pies?... W kasie powiedziano mi, że w gorącej wodzie jestem kąpany, że po należność zgłosiłem się za wcześnie. Powiadam im: nie może być, buraki odstawiłem przecież 29 października, a dziś jest dokładnie 4 tygodnie. Kazali podać kartę plantatorską — podałem — a na karcie jak wół stoi napisane, żem buraki odstawił 15 listopada. Dopierom wtedy zrozumiał, jaki kawał mi zrobił pracownik cukrowni, urzędujący przy punkcie zsypu w Zdunach koło Pełczysk.
— To czemuźcie zaraz w książkę nie patrzyli? — zapytał ktoś z przysłuchujących się rozmowie.
— Bo urzędnik w Zdunach nie dał mi zaraz książeczki do ręki. Powiedział, że książeczkę zabiorę sobie, gdy za kilka dni przyjadę po wysłodki. Lecz wysłodków nie było ani za kilka, ani za kilkanaście dni. Za trzeciej więc bytności w Zdunach odebrałem książeczkę, ze złością schowałem do kieszeni i dopiero dziś dowiedziałem się, że data była oszukana.
— Przestanę chyba uprawiać buraki cukrowe — oświadczył Wawrzyniec Bugajak z Konopicy. — Bo i mnie spotkała podobna historia. Tylko że ja dziś zrobiłem więcej niż 24 kilometry, bom aż z powiatu tureckiego. Mnie na naszym punkcie zsypu zamiast postawić datę 7 listopada, urzędnik postawił 10 grudnia. I właśnie z powodu tych brakujących dni kasa cukrowni nie chce mnie rozliczyć, a magazyn nie chce wydać cukru. A buraki— miałem niezłe, Z 20 arów odstawiłem 70 kwintali, znaczy się, że hektar u mnie wydałby 350 kwintali.

Do rozmowy wmieszali się i inni plantatorzy, którzy odczekawszy przepisowe trzy tygodnie od daty dostarczenia buraków, przybyli po należność. Tym znów powiedziano w kasie, że pieniądze dla nich zostały wysłane pocztą. Lecz pieniądze nie nadeszły.

— To wydajcie nam chociaż należny cukier — prosili chłopi.
— Owszem, jeśli zapłacicie zaraz po przewidzianej dla was cenie.

Lecz chłopi nie mieli przy sobie pieniędzy i odjechali do swych gromad złorzecząc dyrekcji cukrowni.

Czy to jest właściwe ustosunkowanie się urzędników zatrudnionych w cukrowni Leśmierz do plantatorów?

Jeśli popełnia się błędy i niedociągnięcia, koniecznie trzeba chcieć je naprawić i umieć naprawić. Należy pamiętać, że obok spółdzielni produkcyjnych i państwowych gospodarstw rolnych drobni plantatorzy ciągle jeszcze stanowią wielką bazę surowcową dla cukrowni i że w myśl planu areał upraw w rejonie Leśmierza ma być powiększony w roku 1953 o dalsze 400 ha.

A omówione wyżej wypadki na pewno w okolicach, z których pochodzą poszkodowani plantatorzy, nie pomogą rozpoczętej akcji kontraktacyjnej. C. M.

Dziennik Łódzki 1972 nr 69

W miejscowości Wierzbowa pow. Poddębice spaliła się obora i 10-ulowa pasieka należące do Tadeusza W. Straty ok. 35 tys. zł.