Równa

Zajączkowski:

Równa -pow. sieradzki
1) 1393 T. Sir. I f. 48: Rowna - Borzislaus de R. 2) XVI w. Ł. II, 57: Rowna - villa, par. Gruszczyce, arch. kaliski. XVI w. Ł. II, 58: Rowna - villa, par. Błaszki, arch. jw. 3) 1496 P. 171: Rowna -par. Gruszczyce, pow. i woj. sieradzkie. 1511-1518 P. 180: Rowna -jw. 1553-1576 P. 218: Rowna - jw. 4) XIX w. SG IX, 817: Równa - wś i folw., par. i gm. Gruszczyce, pow. sieradzki.
Uwagi: wymienienie przez Ł. dwóch miejscowości R. położonych w sąsiadujących ze sobą par. Gruszczyce i Błaszki polega na nieporozumieniu. Niewątpliwie chodzi tu o jedną i tę samą miejscowość. R. w par. Błaszki nie zna ani P., ani SG.  

Taryfa Podymnego 1775 r.
Równa, wieś, woj. sieradzkie, powiat sieradzki, własność szlachecka, 24 dymów.

Czajkowski 1783-84 r.
Rowna , parafia gruszczyce, dekanat stawski, diecezja gnieźnieńska, województwo sieradzkie, powiat sieradzki, własność: (Prosper) Stamirowski, woyski (większy szadkowski).

Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.

Równa, województwo Kaliskie, obwód Sieradzki, powiat Sieradzki, parafia Gruszczyce, własność prywatna. Ilość domów 17, ludność 42, odległość od miasta obwodowego 3.

Słownik Geograficzny:  

Równa,  wś, folw. i dobra, pow. sieradzki, gm. i par. Gruszczyce, odl. od Sieradza 161 w. Wś ma 14 dm., wraz z pust.; Mierzane i Rubice 289 mk.; fol. 5 dm., 78 mk. W 1827 r. 17 dm., 42 mk. Dobra R. składały się w 1884 r. z folw. R., nomenkl.; Zakrzewy, Sikuta i Plichna, rozl. mr. 691: gr. or. i ogr. mr. 525, łąk mr. 45, past. mr. 100, nieuż. mr. 21; bud. mur. 5, z drzewa 14, jest wiatrak. Wś R. os. 20, z gr. mr. 182; wś Mierzane os. 2, z gr. mr. 21; wś Rubice os. 6, z gr. mr. 39. W XVI w. łany kmiece należały do par. Gruszczyce lecz dawały pleb. tylko po groszu mesznego, zaś obszar folwarczny należał do par. Błaszki i tam dawał dziesięcinę (Łaski. L. B., II, 57, 58). W 1734 r. oddział wojska Augusta III zniszczył wieś. Br. Ch.

Spis 1925:

Równa, wś i folw., pow. sieradzki, gm. Gruszczyce. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne wś 29, folw. 3. Ludność ogółem: wś 231, folw. 58. Mężczyzn wś 110, folw. 31, kobiet wś 121, folw. 27. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego wś 231, folw. 58. Podało narodowość: polską wś 231, folw. 58. Wś spisano razem z wsią Rubice. 

Wikipedia:

Równa-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Błaszki założona u schyłku XIII w. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego. Wieś Równa leży w okolicy Błaszek. U schyłku XVI wieku należała do rodu Górskich później Rowieńskich i Zakrzewskich. Na przełomie XVII i XVIII wieku była własnością Stanisława Sulmowskiego. W roku 1705 majątek trafił w ręce Jana Baranowskiego. Ten, żonie swej Barbarze Sulmowskiej, córce Tomasza, zapisał w 1724 r. sumę 2000 zł. Nie żył już w roku 1735. Jego córka Teresa, była żoną Wawrzyńca Widłaka, syn - ks. Wojciech, był kanonikiem łaskim w 1735 r. a w 1743 r. proboszczem buczkowskim. W połowie XVIII w. majątek powrócił do Rowieńskich. Właścicielem ok. roku 1730 był Jan Rowieński potem Szymon Koszutski. Od Szymona Koszutskiego i żony jego Katarzyny Kamieńskiej kupił w 1743 r. części wsi Równa i Zakrzewo Franciszek Milewski. On i jego żona Anna Rowińska z pewnością już nie żyli w r. 1765, kiedy zapadł we wsi Równa dekret działowy między ich potomstwem, tj. synem Janem, działającym też w imieniu sióstr Franciszki i Antoniny a synami Karolem i Ignacym. Dobra w końcu trafiły do rąk Jana. Rok później Jan Milewski, dziedzic Równej, Zakrzewa, Mierziony(?), Sykuły, Czerników i Rubic w r. 1769 sprzedał te wsie za 96 000 złp. Prosperowi Stamirowskiemu, podczaszycowi bracławskiemu. Na przełomie XVII i XIX w. Równa należała do rodziny Czyżowskich. Dwór, który obecnie można oglądać powstał prawdopodobnie w drugiej połowie XIX wieku (nie wiadomo, z czyjej inicjatywy został wzniesiony), obecnie został wykupiony i w najbliższym czasie zostanie ukończony jego remont oraz uporządkowanie kilkuhektarowego parku wokół niego. W tej wsi w dniu 23 sierpnia 1863 r. doszło do potyczki powstańczego oddziału, którym dowodził Bąkowski ze ścigającym go wojskiem płk. Bołdyrewa. Zginęło 5 powstańców, wśród nich: Astakerses Pągowski, lat 23 - student Szkoły Głównej w Warszawie, Maciej Praszczyński - dzierżawca dóbr rządowych Cienia Wielka w gm. Błaszki i 22-letni nieznany żołnierz. Nie ma grobu poległych. W wsi tej mieszkało wielu żołnierzy którzy brali udział w obronie Polski w czasie kampanii wrześniowej m.in Henryk XXXXX z 52 pp z Brześcia nad Bugiem. Brał udział w dniach 9-18 września udział w bitwie nad Bzurą, po czym został wzięty do niewoli niemieckiej. Pracował przymusowo w jednej z wsi w środkowych Niemczech. Powrócił do kraju w 1947 r. i zamieszkał we wsi Równa. Liczba mieszkańców wsi wynosi około 500 (stan z 1997 r.).Według rejestru zabytków KOBiDZ na listę zabytków wpisany jest obiekt: park dworski, nr rej.: 368/A z 31.12.1990 i z 30.12.1997

Elżbieta Halina Nejman Majątki (Szlachta Sieradzka XIX wieku Herbarz)

RÓWNA par. Gruszczyce, p. sieradzki Własność Ordęgów, kupiona w 1805 roku przez Józefa Grodzickiego za 252.700 zł. W 1912 r. wieś i folwark mają 184 mg i są własnością Uwłaszczonych włościan i W. Zakrzewskiego. (Pstrokoński 1812 k.413-73, PGkal.)

1992 r.

Wieś Ilustrowana 1912 maj

Notariusz Antoni Pstrokoński 1812

Wieś Rowna

Budynki Dworskie

Nro 1mo Dwor stary z drzewa rzniętego, Dach pod szkudłami zły, Kominy dwa z gruntu murowane, Do Sieni z podworza Drzwi na dwie połowy otwierane, gozdziami żelaznemi nabiyane na zawiasach z wrzecądzem i szkoblami, z Sieni iest troie Drzwi podobnych pierwszym na zawiasach z zamkami i kluczami. Schody na gorę na zawiasach z wrzecądzem i szkoblami, w Sieni podłoga i posowa z tarcic, także dwoie drzwi z Sieni do piecow na zawiasach z klamkami i szkoblami żelaznemi, w Sieni dwa okna małe, w kazdym cztery szyby pomnieysze.— Wchodząc z Sieni do Pokoiu po prawey stronie Drzwi, a w pokoiu okien trzy o czterech taflach, z ktorych iest wybitych sześć, Kominek murowany, Obicie na płotnie, ale zupełnie zniszczone. Z tego Pokoiu Drzwi także na dwie połowy się dzielące na zawiasach z zamkiem i kluczem do drugiego Pokoiu, w ktorym okno iedno o czterech szybach, ale dwie szyby wytłuczone, Kominek murowany, Piec z Kafli niebieskich dwa pokoie grzeiący— Z tego Pokoiu drzwi do Komory, w ktorey teraz Drobiazgi—Z tego Pokoiu Drzwi takiez o dwoch połowach do Sali na zawiasach z zamkiem. w Sali okien dwa, i Kominek bez pieca, z Sali Drzwi do Pokoiu, w ktorym okien dwa, kazde o czterech szybach, Kominek murowany, Drzwi do Garderoby takież na zawiasach z zamkiem i Kluczem. w Garderobie okno iedno w ktorym dwie szyby zniszczone.— Wracaiąc z Garderoby przez pokoy do czwartego Pokoiu frontowego, okien w nim trzy kazde o czterech szybach, Kominek murowany, Piec z Kafli białych dwa pokoie grzeiący Podłogoa i posowa wszędzie z tarcic. Ten Dwor przez złe zamieszkanie podniszczony i naprawy potrzebuie.—Sad za Dworem niewielki z drzewa Sliwkowego i gruszki iedney zimostrawney. Na wierzchu Dachu są trzy Dymniki, z tych dwa małe.—Wszystkich Okienic tylko dwie. Okna na zawiaskach żelaznych z haczykami.—

Spichrz po prawey stronie Dworu z drzewa rzniętego, o troygu Drzwiach na zawiasach żelaznych z szkoblami wrzecądzami i kłotkami, ten Spichrz na trzy częsci iest podzielony Scianami, podłoga i posowa z tarcic. Na Gorze Sypanie, do ktorego się wchodzi Schodami, na Dachu trzy Dymniki zamykane drzwiczkami na zawiasach. Dach pod Snopkami z trzema szorami u dołu szkudeł.—

Stodoła nowa z rzniętego drzewa o dwoch klepiskach, do kazdego klepiska iest po czworo Wrot na czopach i wiciach żelaznych, przy kazdym klepisku iedne Wrota zamykane na wrzecądze z szkoblami i kłotkami. Dach pod Snopkami z dwiema szorami szkudeł u dołu.—

Przed tą Stodołą Brog z dachem do Zboża.—

Spichrz i Stodoła nowa zacząwszy od Węgła Dworu ogrodzona płatami łupanemi gozdziami drewnianemi przywiercanemi.

Owczarnia z Bali rzniętych, Wrot dwoie na wylot na biegunach, Drzwi dwoie małych na biegunach z wrzecądzami i szkoblami, Szczyty są tarcicami obite, Dach pod Snopkami z trzema szorami u dołu szkudeł.—

Stodoła stara o iednym Klepisku z drzewa rzniętego, wrot dwoie na wylot na biegunach z wrzecądzem i szkoblami do kłotki, na przodku a na tyle iest klucz.

Stodoła trzecia z drzewa rzniętego o dwoch Klepiskach, Wrot dwoie na wylot na biegunach, z dwiema wrzecądzami, czterma szkoblami i dwiema kłotkami, Dach pod snopkami.—

Staynia z drzewa rzniętego, z frontu iest czworo Drzwi na biegunach z wrzecądzami i szkoblami, w pierwszey Stayni Bydło Jałowe, w drugiey Ratayskie woły, w trzeciey Konie, w czwartey Schody na gorę, w szrodku wozownia z wrotami na biegunach, u ktorych iest wrzecądz z szkoblami bez Kłotki.—Dach pod snopkami, Dymniki dwa zapierane Drzwiczkami—

Obora z drzewa rzniętego. Wrot troie na biegunach, w iednych wrzecądz z szkoblami, Drzwi na biegunach na boku z Klamką drewnianą, na koncu Obory są Drzwi do Sieczkarni na biegunach z wrzecądzem i szkoblami, Koryta z drabinami— Z Obory są Drzwi do Komory gdzie Cielęta bywaią na biegunach.—

Dach pod Snopkami z dwiema szorami u dołu szkudeł.

Gorzalnia z Mielcuchem z drzewa rzniętego, Dach pod szkudłami. Izba Gorzalniana w ktorey okien dwa w tych siedem szyb stłuczonych, Kominek murowany, Kotlina do Garcow, Rynny dwie,—Mielcuch w ktorym okien dwa, w nich brakuie szyb siedem, Kominek murowany, Rynna iedna, Koryto do zalewu iedno. Z Mielcucha iest Suszarnia w Komorze, w ktorey piec murowany. Drzwi wszystkich na zawiasach Szescioro, z wrzecądzami i szkoblami u czterech drzwi i haczykiem iednym, Komin z gruntu murowany.—Za Gorzalnią Studnia wielka ocembrowana, do ktorey idą Rynny z Gorzalni i Mielcucha.—Przed Gorzalnią na podworzu druga Studnia, ocembrowana, z Sochą i wiadrem dębowym bez okucia.—

Wolarnia z drzewa rzniętego, Dach słomiany z dwiema szorami u dołu szkudeł, wrot dwoie na biegunach z wrzecądzem iednym i dwiema szkoblami, Podłoga z Złobami i drabinami, Koryto w szrodku sosnowe do parzenia Sieczki.—Na koncu Wolarni Drzwi do Chlewa trzody na biegunach, z podłogą.

Folwark z drzewa rzniętego stary o dwoch Izbach i dwoch Komorach, o czterech oknach w ktorych połowa szyb wybita. Drzwi szescioro na zawiasach z wrzecądzami i szkoblami. w kazdey Izbie iest Kominek z cegły i piec z Kafli, podłoga w iedney Izbie tylko, i w Komorze, posowy z tarcic—Komin z gruntu murowany, Dach pod szkudłami zły.—

Karmnik na słupkach z starego drzewa z Korytami dwiema, dach pod Snopkami.—

Podworze ogrodzone, z przodu głogiem obstrzępione, w szrodku wrota na biegunach z wrzecądzem i szkoblami.

Budynki Wieyskie

Nro 2do Chałupa Tomasza Przyłęckiego Pułrolnika z drzewa rzniętego, Komin z gliny, Dach słomiany, Drzwi czworo na biegunach, Sien z Izbą i Komorą, w Izbie okno iedno, Kominek z piecem z gliny, posowa z dyli. Ma Stodołę złą.—

Nro 3tio Chałupa Marcina Goreckiego Pułrolnika podobna poprzedzaiącey, maiąca Stodołę i Oborę z Staienką.

Nro 4to Chałupa Wawrzyńca Szewczyka Pułrolnika z drzewa rzniętego, Komin z gliny, Dach słomiany, Drzwi siedmioro na biegunach, Sien iedna, Izby dwie z Komorami, w Izbie kazdey okno iedno, Kominek z piecem, posowy z dylikow na Izbach i na iedney Komorze. Ma Stodołę i Oborkę z Staienką.

Nro 5to Chałupa Kacpra Stolarczyka Pułrolnika z drzewa rzniętego, Komin z gliny nadmurowany, Dach pod snopkami, Drzwi siedmioro na biegunach, Sien iedna, Izb dwie, Komor dwie, w kazdey Izbie okno iedno, Kominek z piecem z gliny, posowy są i na Komorach z tarcic. Do tey Chałupy nalezy Studzienka, Stodoł dwie, i Obora z dwiema Staienkami.

Nro 6to Chałupa Szymona Ozdoby Pułrolnika taka iak Czwarta. Należy do niey Stodoła i Studzienka.—

Nro 7mo Chałupa Macieia Rosiaka Pułrolnika taka iak druga Chałupa. Ma Stodołę i Oborkę.—

Nro 8vo Karczma z drzewa rzniętego, Komin z gruntu murowany, Dach słomiany, Drzwi pięcioro na biegunach. Sień iedna z dwiema Izbami i iedną Komorą, w pierwszey Izbie okna dwa, Kominek z piecem z cegły, Stoł długi sosnowy, w drugiey Izbie okno iedno, Kominek z cegły bez pieca, posowy z tarcic.

Nro 9o Chałupa Jozefa Rafalskiego Zagrodnika, z drzewa rzniętego, taka iak druga oprocz że Komin nadmurowany, i piec z cegły. Ma Stodołę z Oborką złą.

Nro 10mo Chałupa Woyciecha Rosiaka Pułrolnika, stara, taka iak Druga. Ma Stodołę nową i Oborę.—

Nro 11mo Chałupa Woyciecha Krawczyka Pułrolnika, taka iak Druga. Ma Stodołę, Oborę i Staynią, Chlewik i Szopę.

Nro 12mo Chałupa Jozefa Kowalczyka Pułrolnika, stara, taka iak Druga. Ma Stodołę i Oborkę starą.—

Nro 13tio Chałupa Woyciecha Pielucha Pułrolnika, z drzewa rzniętego, Komin z gliny, Dach słomiany, Drzwi pięcioro na biegunach, Sien iedna z dwiema Izbami i Komorą, w Izbie każdey okno iedno, Piec z Kominkiem z gliny, posowy na Izbach z tarcic, i częscią z dyli, Ma Stodołę i Oborę z Staienką oraz Chlew przy Izdebce.—

Nro 14to Chałupa Szymona Szewczyka Pułrolnika z drzewa rzniętego stara, Komin z gliny zły, Dach pod Snopkami, Drzwi czworo na biegunach, Sien z Izbą i Komorą, w Izbie okno iedno, Piec z Kominkiem z gliny, posowa z dyli. Ma Stodołę.

Nro 15to Chałupa Woyciecha Wiktoroskiego Pułrolnika z drzewa kostkowego taka iak Czternasta, oprocz że w Izbie okna dwa i posowa z tarcic. Ma Stodołę i drzewo na Oborę.

Nro 16to Karczma na Pomykaczu na trakcie Sieradzkim, Dom z drzewa rzniętego, Komin z gliny, Dach pod Snopkami, Drzwi pięcioro na biegunach, Sień z Izbą i Komorą, w Izbie okien trzy, z tych iedno wybite, Kominek z piecem z cegły, podłoga i posowa z tarcic.II

Staynia Wiezdna z drzewa rzniętego stara, Dach słomiany, Wrota na wylot na biegunach, Złoby bez drabin. Do tego Stodoła razem z Oborą. II Stoł sosnowy. II Karczma nowa z drzewa rzniętego podmurowana, Dach połacony — Sien iedna, Izby dwie, Komory dwie. Ten Gosciniec ieszcze nieskończony do ktorego ma bydz Staynia. Mosty dwa, stary zły i nowy.

Nro 17mo Karczma na Mierzionach z drzewa Kostkowego, stara podparta, Komin z gliny nadmurowany, Dach pod Snopkami. Drzwi czworo na biegunach, Sien z Izbą i Komorą. w Izbie okien dwa, trzecie zalepione Kominek z piecem z cegły, posowa z dyli, Stoł sosnowy trzechłokciowy, Ławki dwie długie.—

Staynia Wiezdna dobra z drzewa rzniętego, Dach pod Snopkami, Złob ieden bez drabin, Wrot dwoie na wylot na biegunach. Studnia spustoszona.—

Wiatrak

Ze wszystkim dobry oprocz że Schody trzeba zreperować. Kamieni Spodnich dwa, Zwierzchni ieden. Żelastwo: Socha iedna, Ryfow na wale trzy, Czop ieden, Paprzyca iedna, Wrzeciono iedno, Panewka iedna, Ryfow na Cywiu dwie, Ryf na Teblotach dwie, Ryf małych sześć, Czopikow dwa, Drąg ieden, Socha od małego zamełka iedna, Ryfa na Słupie, na ktorym wiatrak stoi, iedna— Oszkardy dwa. Rożne porządki: Kosze sosnowe dwa, Korytka sosnowe dwa— Skrzynie dwie, Pułskrzynki dwa, Pytli starych trzy z pasami rzemiennemi surowcowemi, Lina od Kamienia iedna, druga od wciągania Miechow, trzecia na Bębnie, czwarta u Stawidła zła, Schod większych dwoie, Drzwi dwoie z czterma zawiasami i iednym haczykiem, oraz z zamkiem i Kluczem, Stępy sosnowe— dwie, Cwierci dwie, Miarka iedna,— 

Powszechny Dziennik Krajowy 1831 nr 139

Dyrekcya Szczegółowa Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego Woiewództwa Kaliskiego. Uwiadamia publiczność, iż dobra ziemskie Równa, Zakrzewy, Mierzone, Sikuła i Rubice w powiecie Sieradzkim parafii Gruszczyce woiew. Kaliskiem położone, Towarzystwu Kredytowemu Ziemskiemu zastawione, na satysfakcyą zaległych procentów Towarzystwu Kredytowemu przypadaiących, z mocy art. 86 i 87 prawa seymowego w dniu 1f13 czerwca 1825 roku zapadłego, w trzechletnią dzierzawę poczynaiąc od dnia 24 czerwca r. b. 1831 do tegoż dnia 1834 r. przez publiczną licytacyą w dniu 22 czerwca r. b. o godzinie 11 z rana w Kaliszu w mieście posiedzeń Dyrekcyi Szczegółowey Woiewództwa Kaliskiego odbyć się maiącą, więcey daiącemu i przybicie otrzymuiącemu, wypuszczone zostaną pod następuiącemi głównemi warunkami. 1. Dzierzawca obowiązany będzie opłacać corocznie ciężary gruntowe i podatki publiczne, iako to: ofiary złp. 515 gr. 7. Kontyngensu złp. 206 gr. 4. 2. Winien będzie przed obięciem dzierzawy złożyć monetą srebrną kurs w kraiu maiącą całkowitą zaległość Towarzystwu Kredytowemu Ziemskiemu od udzieloney pożyczki należącą, łącznie z karami za miesięcy 6 na złp. 1262 gr. 13 obrachowaną i ratę czerwcową r. b. złp. 1196 gr. 18 wynoszącą. 3. Przyiąć obowiązek dalszego regularnego przez czas dzierzawy wnoszenia opłat z dóbr tych Towarzystwu Kredytowemu należnych, w dwóch ratach, a mianowicie: od dnia 1 do 12 czerwca i od 1 do 12 grudnia każdego roku, które to wypłaty półrocznie wynoszą złp. 1196 gr. 18. 4. Oddać dobra po wyyściu kontraktu w takim stanie, w iakim ie obeymnie. 5. Zrzecze się wszelkich pretensyy przez czas dzierzawy za iakie bądź nakłady gruntowe. 6. Wreszcie dzierzawca za wszelkie uchybienia opłat, poddać się winien exekucyi administracyyney a co do wątpliwości i sporów z tytułu dzierzawy wyniknąć mogących, ulegać będzie decyzyom władz Towarzystwa Kredytowego ziemskiego. Reszta warunków licytacyynych przez chęć dzierżawienia maiących, w każdym czasie w kancellaryi Dyrekcyi Szczegółowey przeyrzaną bydź może. Kalisz dnia 9 maia 1831. roku. Prezes Biernacki. Pisarz Chrystowski.

Dziennik Powszechny 1833 nr 134

Dyrekcya Szczegółowa Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego Wdztwa Kaliskiego. Uwiadamia publiczność, iż dobra ziemskie niżej wyrażone, Towarzystwu Ziemskiemu zastawione, na satysfakcją zaległych procentów Towarzystwu Kredytowemu Ziemskiemu przypadaiących, z mocy artkulu 86 i 87 prawa seymowego w dniu 1/13 Czerwca 1825 r. zapadlego, w trzechletnią dzierzawę, poczynaiąc od dnia 24 Czerwca r. b. przez publiczną licytacyą w Kaliszu, w miejscu posiedzeń Dyrekcji Szczegółowey Towarzystwa Kaliskiego odbydź się maiącą, więcey daiącemu i przybicie otrzymuiącemu wypuszczone zostaną, mianowicie: a) Dobra PIOTROWICE w Powiecie i Obwodzie Sieradzkim położone, w dniu 19 Czerwca r. b. o godzinie 10 z rana. b) Dobra Rowna w Powiecie i Obwodzie Sieradzkim położone, w dniu 1 Lipca r. b. także o godzinie 10 z rana, pod następuiącemi warunkami: 1. Dzierzawca obowiązany będzie opłacać corocznie ciężary gruntowe i podatki publiczne, iakoto: ad a) Ofiary złp. 354 gr 26; kontyngensu złp. 142 gr. 20; dziesięciny złp. 20; ad b) Ofiary złp. 515 gr. 7; kontyngensu złp. 206 gr. 1. 2. Przed obięciem dóbr w possessyą, a naydaley w dniach trzech po odbytey licytacyi utrzymaniu się przy dzierzawie, zapłaci do kassy obwodu właściwego podatki zaległe uprzywileiowane ad a, złp. 284 gr. 13, ad b złp. 548 gr. 23. 3. Winien również będzie przed obięciem dzierzawy zapłacić całkowitą zaległość Towarzystwu Kredytowemu Ziemskiemu od udzieloney na te dobra pożyczki,z kosztami i karami, łącznie z ratą Czerwcową i Grudniową r. z. ad a, złp. 870 gr. 2; ad b, złp. 2596 gr. 20 obrachowaną.

Dziennik Powszechny 1836 nr 74

Komornik Trybunału Cywilnego Województwa Kaliskiego. Zawiadamia publiczność, iż dobra ziemskie Równa z nomenklaturami Zakrzewy, Mieszone, Sikuła i Rubice z wszelkiemi przyległościami, w Powiecie i Obwodzie Sieradzkim, Województwie Kaliskiem położone, wypuszczone zostaną w drodze publicznej licytacyi na wydzierżawienie trzechletnie, poczynając od dnia 24 Czerwca 1836 r., przed Antonim Pstrokońskim, Rejentem Powiatu Sieradzkiego, w mieście Sieradzu, w dniu 23 Kwietnia ( 5 Maja) 1836 r., o godzinie l0tej z rana; cena dzierzawna wynosi rocznie po 4,525 złp., u którego to Rejenta warunki przejrzeć można. Kalisz d. 18 Lutego (1 Marca) 1836 r. Józef Waliszewski.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1847 nr 120

(Ν. D. 2724) Rejent Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.

Ogłasza wiadomość o toczących się postępowaniach spadkowych:  

2, Po Teodorze Niemojowskim, dnia 8 Marca 1846 r. zmarłym, jako współwłaścicielu dóbr Chwalęcic, z przyległościami dóbr Chlewo z przyległością Klombowo, dóbr Waliszewice, z przyległościami, dóbr Sulmowek Chrostny z Okręgu Kaliskiego, i wierzycielu summ rs. 750 z procentem na dobrach Rowna z Okręgu Sieradzkiego (…)

Do ukończenia tych postępowań spadkowych termin na d. 1 (13) Grudnia r. b. w Kaliszu w Kancellaryi Ziemiańskiej się wyznacza.

Kalisz d. 17 (29) Maja 1847 roku.

Nepomucen Wojciechowski.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1847 nr 213

(N. D. 4782) Sąd Policyi Prostej Okręgu Sieradzkiego. W dniu 11 Sierpnia r. b. na territorium wsi Rowna, w Okręgu tutejszym, znalezione zostało ciało dziewczyny, około lat 13 mieć mogącej, z imiona nazwiska, ani miejsca pochodzenia niewiadomej, twarzy pociągłej, włosów blond, szczątki podartej spódnicy i koszuli płóciennej w połowie tylko okrywały jéj nagość, wzywa przeto każdego o jéj pochodzeniu wiadomość mieć mogącego, aby takową Sądowi Poprawczemu,Wydziału Kaliskiego udzielić raczył.

Sieradz d. 6 (18) Sierpnia 1847 roku.

K. Kleszczyński, za Podsędka.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1847 nr 243

(N. D. 5734) Pisarz Trybunału Cywilnego I. Instancyi Gub. Warszawskiéj w Kaliszu.

Podaje do publicznej wiadomości, iż na żądanie Maryanny z Sulimierskich Adama Wojciechowskiego Radcy Prokuratoryi w Królestwie Polskim małżonki w assystencyi i za upoważnieniem męża czyniącej, czyli obojga małżonków Wojciechowskich w mieście Stołecznem Warszawie mieszkających, za których Paweł Walentowicz Patron Trybunału Cywilnego Pierwszej Instancyi Gubernii Warszawskiej w Kaliszu zamieszkały, prawne kroki czyni, na satysfakcją summy rs. 7560 z procentami zaległemi od pierwiastkowego kapitału rs 15300 od daty ostatniego kwitu do daty upłaty tegoż kapitału, tudzież od kapitału rs. 7560 z procentami również od daty ostatniego kwitu. Dobra ziemskie Równa składające się z wsi zarobnej i folwarku tegoż nazwiska, oraz Numenklatur Zakrzewy v. Pomykacz, Mierzony, Sykuta i Rubice, karczmy Pychna zwanéj, z wszelkiemi przyległościami, przynależytościami i użytkami w Okręgu i Powiecie Sieradzkim Gubernii Warszawskiej Gminie Równa położone, Ludwika Grodzickiego w wsi Równy mieszkającego dziedziczne, sprzedane zostaną w tem ograniczeniu i z tem wszystkiem jak protokułem Franciszka Roweckiego Komornika przy Trybunale Kaliskim na gruncie dóbr tych w dniu 8 (20) Września 1847 roku sporządzonym zajęte zostały, w drodze przymuszonego wywłaszczenia przez licytacyą.

Protokół zajęcia dopiero z daty powołany w dniu 16 (28) Września 1847 roku Ludwikowi Grodzickiemu jako Wójtowi Gminy zajętych dóbr Równy, a w dniu 17 (29) tegoż miesiąca i roku Karolowi Kleszczyńskiemu Pisarzowi Sądu Pokoju Okręgu Sieradzkiego w dniu zaś 18 (30) tegoż samego miesiąca i roku Józefowi Smoleńskiemu jako nad zajętemi dobrami ustanowionemu dozorcy podoręczany został.

Ten sam protokół prócz tego do księgi hypotecznej dóbr zajętych w dniu 7 (19) Października 1847 roku a do księgi zaregestrowań Trybunału w dniu 9 (21) t. m. i r. został wniesionym i zapisanym.

W dobrach zajętych są następni czynszownicy: 1, Andrzej Roj; 2, Wincenty Janiak; 3, Paweł Sprzeciwniak; 4, Mikołaj Mijak; 5, Wawrzyniec Karski; 6, Michał Kolasiński, 7, Bartłomiej Skweres: 8, Franciszek Wielbus; 9, Kazimierz Wojda: 10, Antoni Wojtczak; 11, Szczepan Ambroziak: 12, Michał Steśniak; 13, Paweł Szymański, 14, Kacper Wielbus; 15, Józef Grzegorek; 16, Franciszek Ruszkowski; 17, Jan Marczak; 18, Mateusz Grzelaczyk owczarz.

Rozległość dóbr na sprzedarz wystawionych w sposobie przybliżonym na miarę nowo-polską jest następna:

1, Grunta orne należące do 1 klassy obejmują włók 6 m. 15; 2, Grunta orne należące do 2 klassy włók 10 m. 20 pr. 40; 3, Grunta orne należące do 3 klassy włók 8 m.12 pr. 20; 4, Łąki dwusieczne włók 2 m. 15; 5, Łąki jednosieczne włók 1; 6, Ogrody m. 25; 7, Pastwiska m. 20; 8, Grunta pod zabudowaniami dworskiemi i miejskiemi m. 18; 9, Wody m. 12; 10, Drogi m. 10; Cała zatem rozległość wynosi około włók 31 m. 27 pr. 60.

Dobra tu opisane Rowna z przyległościami składające jednę gminę pod nazwiskiem Gminy Równa sprzedane zostaną przez publiczną licytacyą na audyencyi publicznej Trybunału Cywilnego Pierwszej Instancyi Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.

Pierwsza publikacya warunków na audyencyi przez rzeczonego Trybunału w dniu 25 Listopada (7 Grudnia) 1847 roku nastąpi.

Kalisz dnia 9 (21) Października 1847 r.

Franciszek Salezy Wołowski.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1852 nr 247

(N. D. 4796) Pisarz Trybunału Cywilnego I. Instancyi Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.

Podaje do publicznej wiadomości, iż na żądanie Maryanny z Sulmierskich Adama Wojciechowskiego Radcy Prokuratoryi w Królestwie Polskim Małżonki w assystencyi i za upoważnieniem Męża czyniącej, czyli obojga Małżonków Wojciechowskich w mieście Stołecznem Warszawie mieszkających, za których Paweł Walentowicz Patron Trybunału Cywilnego Pierwszej Instancyi Gubernii Warszawskiej w Kaliszu zamieszkały, prawne kroki czynił, na satysfakcyą summy rs. 7560 z procentami zaległemi od pierwiastkowego kapitału rs. 15300 od daty ostatniego kwitu do daty upłaty tegoż kapitału, tudzież od kapitału rs. 7560 z procentami również od daty ostatniego kwitu. Dobra ziemskie Równa składające się z wsi zarobnej i folwarku tegoż nazwiska, oraz Numenklatur Zakrzewy v. Pomykacz, Mierzony, Sykuta i Rubice, karczmy Pychna zwanej z wszelkiemi przyległościami przynależytościami i użytkami w Ogu i Pcie. Sieradzkim Gub. Warszawskiej Gminie Równa położone; Ludwika Grodzickiego w wsi Równy mieszkającego dziedziczne sprzedane zostaną w tem ograniczeniu i z tem wszystkiem jak protokułem Frańciszka Roweckiego Komornika przy Trybunale Kaliskim na gruncie dóbr tych w d. 8 (20) Września 1847 r. sporządzonem zajęte zostały, w drodze przymuszonego wywłaszczenia przez licytacją.

Protokół zajęcia dopiero z daty powołany w d. 16 (28) Września 1847 r. Ludwikowi Grodzickiemu jako Wójtowi Gminy zajętych dóbr Równy, a w d. 17 (29) tegoż miesiąca i roku Karólowi Kleszczyńskiemu Pisarzowi Sądu Pokoju Okręgu Sieradzkiego w d. zaś 18 (30) tegoż samego mieniąca i roku Józefowi Smoleńskiemu jako nad zajętemi dobrami ustanowionemu dozorcy podoręczany został.

Ten sam protokuł prócz tego do księgi hypotecznej dóbr zajętych w d. 7 (19) Października 1847 r. do księgi zaregestrowań Trybunału w d. 9 (21) t. m.i r. został wniesionym i zapisanym.

W dobrach zajętych są następni czynszownicy: 1. Andrzej Roj; 2, Wincenty Janiak; 3, Paweł Sprzeciwniak; 4, Mikołaj Mijak; 5, Wawrzeniec Karski; 6, Michał Kolasiński. 7, Bartłomiej Skweres. 8. Franciszek Wielbus; 9, Kazimierz Wojda; 10, Antoni Wojtczak; 11, Szczepan Ambroziak; 12, Michał Steśniak; 13, Paweł Szymański; 14, Kacper Wielbus. 15. Józef Grzegorek; 16, Frańciszek Ruszkowski, 17, Jan Marczak; 18, Mateusz Grzelaczyk, owcarz.

Rozległość dóbr na sprzedaż wystawionych w sposobie przybliżonym na miarę Nowo-Polską jest nąstępna:

1, Grunta orne należące do 1 kl. obejmują włók 6 morg 15; 2 Grunta orne należące do 2. kl. włók 10, morg 20, pr. 40; 3, Grunta orne należące do 3 kl. obejmują włók 8, morg, 12, pr. 20; 4, Łąki dwusieczne należące do 3 kl. obejmują włók 2, morg. 15; 5, Łąki jednosieczne należące do 3; kl. obejmują włók 1; 6, Ogrody należące do 3 kl. obejmują morg 25; 7. Pastwiska należą do 3kl. obejmują morg. 20: 8. Grunta pod zabudowaniami dworskiemi i wiejskiemi obejmują morg 18; 9, Wody morg 12; 10, Drogi morg 10.

Cała zatem rozległość wynosi około włók 81, morg 27, pr. 60.

Dobra tu opisane Równa z przyległościami składające jednę gminę pod nazwiskiem gm. Równa sprzedane zostaną przez publiczną licytacyą na Audyencyi publicznej Trybunału Cywilnego Pierwszej Instancyi Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.

Pierwsza publikacya warunków na Audyencyii rzeczonego Trybunału w dniu 25 Listopada (7 Grudnia) 1847 r. druga w dniu 9 (21) Grudnia tegoż roku, a trzecia w dniu 23 Grudnia (4 Stycznia) 1847j8 r. nastąpiła, poczem termin do przygotowawczego dóbr tych przysądzenia na dzień 13(25) Stycznia 1848 r. był wyznaczony, termin wszakże ten z powodu zaszłych sporów odbytym nie został.

Ponieważ zaś obecnie spory te wyrokiem Sądu Appelacyjnego z d. 10 (22) Marca 1848 r. na korzyść exrahentów subhastacyi rozstrzygnięte zostały i Trybunał Kaliski wyrokiem w dniu 31 Marca (12 Kwietnia) t. r. na illacyą ferowanym, nowy termin do przygotowawczego przysądzenia na d. 22 Kwietnia (4 Maja) 1848 r. godzinę 10 zrana oznaczył, więc też w terminie tym przysądzenie to odbytem zostało; na którym dobra te Równa z przyległościami Pawłowi Walentowiczowi Patronowi Trybunału naówczas sprzedaż popierającemu za summę rs. 19,000 témczasowo na własność przysądzone, i termin do stanowczego ich przysądzenia na d. 24 Czerwca (6 Lipca) 1848 r. godzinę 10 zrana był wyznaczony, w dniu tym postanowioném zostało przez wyrok Trybunału Cywilnego Gubernii Warszawskiej w Kaliszu tejże daty, iż za zasadę do sprzedaży dóbr Równy przyjęty być ma szacunek złp. 252,600, czyli rubli srebrem 37,800, sama zaś sprzedaż odroczoną została do nowego terminu wyjednać się mianego.

Kiedy w następstwie Maryanna Wojciechowska sprzedaży wspomnionej niepopierała, Seweryn Chmielikowski uzyskał przez Cypriana Gorczyckiego Patrona w Trybunału miejscowym na d. 21 Czerwca (3 Lipca) 1849 r. wyrok przedstawiający onegoż w prawa małżonków Wojciechowskich do dalszego popierania subhastacyi dóbr Równy, której gdy i tenże nie poparł, Filip Chodecki z własnych funduszów się utrzymujący jako nabywca kapitałów od Izabelli Garczyńskiej wierzycielki dóbr Równy w mieście Płocku zamieszkały, a zamieszkanie prawne u Jana Nepomucena Cieńskiego Patrona Trybunału w Kaliszu sobie obierający, od którego tenże Patron kroki prawne czyni, uzyskał znowu podstawienie siebie do ukończenia pomienionej sprzedaż z wyrokiem Trybunału z d. 18 (30 Marca) 1852 r. z oznaczeniem zarazem terminu do ostatecznego przysądzenia dóbr rzeczonych na d. 3 (15) Czerwca 1852 r. który gdy także do skutku nie doszedł, przeto tenże Chodecki uzyskał wyrok z Illacji w pomienionym Trybunale miejscowym na dniu 17 (29) Października 1852 r. którym wyznaczony został termin do ostatecznego przysądzenia dóbr Równy na d. 3 (15) Grudnia 1852 r. na godzinę 10-tą z rana, w którem licytacya tychże dóbr zaczynać się będzie od 2j3, części summy rs. 37800 stosownie do powołanego wyroku, to jest od summy rs. 25200.

Kalisz d. 18 (30) Października 1852 r.

Wojciech Śliwiński, Pisarz Tryb.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1854 nr 78

(N. D. 1001 )Sąd Policyi Poprawczej Wydziału Kaliskiego.

Zapozywa niniejszym Marcelego Rostkowskiego, gospodarza czynszowego, ostatnio we wsi Rowny Pcie Sieradzkim zamieszkałego, ażeby celem posłuchania wyroku Sądu Appellacyjnego Królestwa Polskiego w ciągu dni 30 w Sądzie Poprawczym Kaliskim stawił się, w przeciwnym razie listami gończemi ścigany będzie.

Tyniec pod Kaliszem d. 21 Stycznia (2 Lutego) 1854 r.

Sędzia Prezydujący, Radca Kolegialny, Swierczyński.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1855 nr 194

(N. D. 3138)Pisarz Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.

Po śmierci:

5. Stanisława Walderowicza co do summy 150 rs. pod N. 23 wykazu dóbr Równa z Ogu Sieradzkiego.

(...)Otworzyły się spadki, do regulacyi których wyznacza się termin prekluzyjny na d. 18 (30) Listop. r. b.

Kalisz d. 4 (16) Maja 1855 r.

Zengteller.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1856 nr 291

(N. D. 6981) Sąd Policyi Prostej Okręgu Sieradzkiego.

W dniu 27 Listopada (9 Grudnia) r. b. przy stogu siana w granicach pomiędzy Równą a Dziebendowem dostrzeżony został trup mężczyzny wieku około lat 34 budowy szczupłej, wzrostu średniego z zarostem na brodzie i małemi wąsami, ubrany był w koszule i spodnie płócienne, czapkę granatową z barankiem, nogi obiedwie niżej kolan miał poowiązywane kawałkami starego płótna. Ponieważ ani nazwisko ani pochodzenie rzeczonego człowieka jest niewiadome, wzywa przeto każdego coby mógł bliższe objaśnienia w tym względzie dostarczyć, aby takowe Sądowi tutejszemu udzielić zechciał.

Sieradz d. 1 (13) Grudnia 1856 r.

Podsędek, Radca Honorowy,

Biernacki.

Dziennik Powszechny 1862 nr 174

(N. D. 3965) Pisarz Trybunału Cywilnego 1. Instancji Gubernii Warszawskiej w Kaliszu. Podaje do publicznej wiadomości iż na żądanie Marjanny z Sulimierskieh, Adama Wojciechowskiego Radcy Prokuratorji w Królestwie Polskiem małżonki w asystencji i za upoważnieniem męża czyniącej, czyli obojga małżonków Wojciechowskich w mieście Stołecznem Warszawie mieszkających, za których Paweł Walentowicz Patron Trybunału Cywilnego I Instancji Gubernii Warszawskiej w Kaliszu zamieszkały, prawne kroki czynił, na satysfakcją sumy rs. 7,560 z procentami zaległemi od pierwiastkowego kapitału rs. 15,300 od daty ostatniego kwitu, do daty wpłaty tegoż kapitału, tudzież od kapitału rs. 7560 z procentami również od daty ostatniego kwitu, dobra ziemskie Rowna, składające się z wsi zarobnej i folwarku tegoż nazwiska, oraz nomenklatur Zakrzewy v. Pomykacz, Mierzony, Sykuta i Rubice Karczmy Pychna zwanej, z wszelkiemi przyległościami, przynależytościami i użytkami w Okręgu i Powiecie Sieradzkim, Gubernii Warszawskiej, gminie Rowna położone, Ludwika Grodzickiego w wsi Rowny mieszkającego dziedziczne, sprzedane zostaną w tem ograniczeniu i ztem wszystkiem jak protokółem Franciszka Roweckiego Komornika przy Trybunale Kaliskim na gruncie dóbr tych w dniu 8 (20) Września 1847 r. sporządzonym, zajęte zostały w drodze przymuszonego wywłaszczenia przez licytacją.

Protokół zajęcia dopiero z daty powołany w d. 16 (28) Września 1847 r. Ludwikowi Grodzickiemu jako wójtowi gminy zajętych dóbr Rowny, a w dniu 17 (29) t. m. i r. Karolowi Kleszczyńskiemu Pisarzowi Sądu Pokoju Okręgu Sieradzkiego w dniu zaś 18 (30) tegoż samego m. i r. Józefowi Smoleńskiemu jako nad zajętemi dobrami ustanowionemu Dozorcy podoręczany został. Ten sam protokół prócz tego do księgi hypotecznej dóbr zajętych w dniu 7 (19) Października 1847 r., a do księgi zaregestrowań Trybunału w d. 9 (21) t. m. i r. został wniesionym i zapisanym.

W dobrach zajętych są następni czynszownicy, 1. Andrzej Roj, 2. Wincenty Janiak. 3. Paweł Sprzeciwniak, 4. Mikołaj Mijak, 5. Wawrzyniec Karski, 6. Michał Kolasiński, 7. Bartłomiej Skweres, 8. Franciszek Wielbus, 9. Kazimierz Wojda, 10. Antoni Wojtczak, 11. Szczepan Ambroziak, 12. Michał Stesniak, 13. Paweł Szymański, 14. Kacper Wielbus, 15. Józef Grzegorek, 16. Franciszek Ruszkowski, 17. Jan Marczak, 18. Mateusz Grzelaczyk owczarz.

Rozległość dóbr na sprzedaż wystawionych w sposobie przybliżonym na miarę nowo-polską jest następna:

1. Grunta orne należące do 1 klasy obejmują włók 6 m. 15,

2. grunta orne należące do 2 klasy obejmują włók 10 m. 20 pr. 40,

3. grunta orne należące do 3 klasy obejmują włók 8 m. 12 pr. 20,

4. łąki dwusieczne włok 2 m. 15,

5. łąki jednoroczne włók 1.

6. ogrody m. 25,

7. pastwiska m. 20,

8. grunta pod zabudowaniami dworskiemi i wiejskiemi m. 18,

9. wody m. 12,

10. drogi m. 10, cała zatem rozległość wynosi około włók 31 m. 27 pr. 60.

Dobra tu opisane Rowno z przyległościami składające jednę gminę pod nazwiskiem gminy Rowna sprzedane zostaną przez publiczną licytację na audjencji publicznej Trybunału Cywilnego I Instancji Gubernii Warszawskiej w Kaliszu. Pierwsza publikacja warunków na audjencji rzeczonego Trybunału w dniu 25 Listopada (7 Grudnia) 1847 r. druga w d. 9 (21) Grudnia t.r a trzecia w dniu 23 Grudnia(4 Stycznia) 1847/8 r. nastąpiła, poczem termin do przygotowawczego dobr tych przysądzenia na dzień 13 (25) Stycznia 1848 r. był wyznaczony, termin w czasie tem z powodu zaszłych sporów, odbytym nie został. Ponieważ zaś obecnie spory te wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 10 (22) Marca 1848 r. na korzyść extrachentów subhastacji rozstrzygnięte zostały, i Trybunał Kaliski wyrokiem w dniu 31 Marca (12 Kwietnia) t. r. na illacją ferowanym, nowy termin do przygotowawczego przysądzenia na dzień 22 Kwietnia (4 Maja) 1848 r. godzinę 10 z rana oznaczył, więc też w terminie tym przysądzenie to odbytem zostało, na którem dobra te Rowna z przyległościami Pawłowi Walentowiczowi Patronowi Trybunału, naówczas sprzedaż popierającemu za sumę rs. 19,000 temczasowo na własność przysądzone i termin do stanowczego ich przysądzenia na dzień 24 Czerwca (6 Lipca) 1848 r. godzinę 10 z rana był wyznaczony, w dniu tym postanowioną została przez wyrok Trybunału Cywilnego Gubernii Warszawskiej w Kaliszu tejże daty, iż za zasadę do sprzedaży dobr Rowny przyjęty bydź ma szacunek złp. 252,000.czyli rs. 37,800, sama zaś sprzedaż odroczoną została do nowego terminu wyjednaćsię mianego, Kiedy w następstwie Marjanna Wojciechowska sprzedaży wspomnionej nie popierała Seweryn Chmielikowski uzyskał przez Cyprjana Gorczyckiego Patrona w Trybunale miejscowym na d. 21 Czerwca (3 Lipca) 1849 r. wyrok podstawiający onegoż prawa małżonków Wojciechowskich do dalszego popierania subhastacji dobr Rowny której gdy i tenże nie poparł, Filip Chodecki z własnych funduszów się utrzymujący jako nabywca kapitałów od Izabeli Garszyńskiej wierzycielki dobr Rowny w mieście Płocku zamieszkały, a zamieszkanie prawne u Jana Nepomucena Cieńskiego Patrona Trybunału Kaliskiego w Kaliszu sobie obierający od którego tenże Patron kroki prawne czyni, uzyskał znowu podstawienie siebie do ukończenia pomienionej sprzedaży wyrokiem Trybunału z d. 18 (30) Marca 1842 r. z oznaczeniem zarazem do ostatecznego przysądenia dobr zeczonych na dzień 3 (15) Czerwca 1852 r., który gdy także do skutku nie doszedł, przeto tenże Chodecki uzyskał wyrok z ilacji w pomienionym Trybunale miejscowym na dniu 17 (29) Października 1852 r. którym wyznaczony został termin do ostatecznego przysądzenia dóbr Rowny na dzień 3 (15) Grudnia 1852 roku na godzinę 10 z rana w którym licytacja tychże dobr zaczynać się będzie od 2/3 części sumy rub. sreb. 37,800 stosownie do powołanego wyroku, to jest od sumy rs. 25,200, termin ten znowu do skutku nie doszedł przeto Marjanna z Sulimierskich Adama Wojciechowskiego Radcy Prokuratorji w Królestwie Polskiem małżonka, w asystencji i za upoważnieniem męża czyniąca, czyli oboje małżonkowie Wojciechowscy, w Warszawie zamieszkali, a zamieszkanie prawne u Józefa Wasiłowskiego Patrona Trybunału w Kaliszu mieszkającego sobie obierającej, od których tenże Patron dalszą sprzedaż popiera, poprzedni extrahenci sprzedaży przez Wyrok Trybunału Kaliskiego na dniu 3 (15) Marca 1854 r. zapadły, podstawieni zostali w prawa tegoż Filipa Chodeckiego, którym to zarazem Wyrokiem termin do ostatecznego dobr Rowna przysądzenia na dzień 29 Kwietnia (11 Maja) 1854 r godzinę 10 z rana wyznaczony został, z którego gdy extrahentka nie korzystała, przeto Wyrokiem z illacji na dniu 27 Kwietnia (9 Maja) 1854 r. zapadłym, nowy termin na dzień 10 (22) Czerwca 1854 r. godzinę 10 z rana na audjencji Trybunału tutejszego wyznaczony został, który gdy także do skutku nie doszedł, Marjanna Wojciechowska przez Wyrok Trybunału z illacji w dniu 26 Pazdziernika (7 Listopada) 1855 r. zapadły, uzyskała termin do ostatecznego przysądzenia dobr Rowna na d. 9 (21) Grudnia 1855 r. godzinę 10 z rana, który to termin gdy znowu spełzł, a Marjanna Wojciechowska dalszej subhastacji nie popiera, przeto Stanisław Rassumowski Naczelnik Kontroli Skarbowej w Kaliszu zamieszkały, a zamieszkanie prawne u Karola-Emiliana Bille Patrona Trybunału w Kaliszu zamieszkałego, sobie obierający, od którego tenże Patron stawa jako nabywca praw od Izabelli Garszyńskiej wierzycielki dobr Rowna, uzyskał także podstawienie siebie do ukończenia pomienionej sprzedaży Wyrokiem Trybunału Cywilnego Kaliskiego w dniu 24 Kwietnia (6 Maja) 1859 r. zapadłym z oznaczeniem zarazem terminu do ostatecznego przysądzenia dóbr rzeczonych Rowno na dzień 16 (28) Czerwca 1859 r. na audjencji Trybunału Cywilnego Gubernii Warszawskiej w Kaliszu godzinę 10 z rana. Termin ten także pozostał bez skutku, podstawiła się znów Marjanna z Sulimierskich Adama Wojciechowskiego, Radcy Prokuratorji mał. za upoważnieniem tegoż męża działająca za wyrokiem Trybunału Kaliskiego z dnia 3 (15) Marca 1861 r. z oznaczeniem terminu do stanowczego przysądzenia na dzień 1 (13) Czerwca 1861 r. godzinę 10 z rana, lecz i ten termin bez skutku pozostał, zatem Seweryn Chmielikowski Obrońca Sądu Pokoju Okręgu Konińskiego w m. Powiatewem Koninie zamieszkały przez Stanisława Brzezińskiego Patrona czyniąc, przez wyrok Try. Cywilnego Gubernii Warszawskiej w Kaliszu d. 26 Czerwca (8 Lipca) r. b. zapadły otrzymał podstawienie do ukończenia przedaży dóbr Rowna z oznaczeniem terminu do ostatecznego tych dóbr przysądzenia na d. 11 (23) Września r. b. godzinę l0 z rana, w którym sprzedaż stanowcza na Audjencji tegoż Trybunału nastąpi. Kalisz d. 14 (26) Lipca l862 r. Hałaczkiewicz.

Dziennik Powszechny 1863 nr 161

(8. D. 3044) Dyrekcja Szczegółowa Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego Gubernii Warszawskiej w Kaliszu. Do niewiadomych z pobytu wierzycieli hypotecznych dóbr Równy:

Stanisławy Lipskiej wdowy, oraz Teodozji, Anastazji i Józefy sióstr Grodzickich w Lewkowie W. X. Poznańskiem mieszkających.

Na zasadzie art. 7 Postanowienia Rady Administracyjnej Królestwa Polskiego z d. 28 Czerwca (10 Lipca) 1860 r. zawiadamia wszystkich interesowanych, a głównie powyżej wymienionych, iż dobra Ziemskie Równa z przyległościami w Okręgu i Powiecie Sieradzkim Gubernii Warszawskiej położone, jako zalegające w ratach Towarzystwu Kredytowemu Ziemskiemu należnych w sumie rs. 680 z mocy upoważnienia Dyrekcji Głównej z d. 18 Marca 1863 r. N. 1694 są wystawione na sprzedaż przymusową przez licytację publiczną, która odbywać się będzie w obec delegowanego Radcy Dyrekcji Szczegółowej Kaliskiej w d. 13 (26) Listopada 1863 r. poczynając od godziny 10 z rana w Kancelarji hypotecznej przed Rościszewskim Stan: Rejentem miejscowej Kancelarji Ziemiańskiej lub jego prawnym zastępcą w m. Kaliszu przy ulicy Józefiny w gmachu Sądowym. Vadium do licytacji oznaczone jest w kwocie rs. 2100 w gotowiznie lub w listach zastawnych z właściwemi kuponami. Licytacja rozpocznie się od sumy rs. 13800.

Warunki licytacyjne są do przejrzenia w właściwej księdze wieczystej i w biurze Dyrekcji Szczegółowej Kaliskiej.

Ostrzeżenie. W razie nie dojścia do skutku powyższej przedaży dla braku licytantów, druga i ostateczna przedaż od zniżonego szacunku odbytą będzie bez dalszych nowych doręczeń w terminie jaki Dyrekcja Szczegółowa oznaczy i w pismach publicznych raz jeden ogłosi wedle art. 25 powołanego na początku Postanowienia Rady Administracyjnej.

Kalisz dnia 9 Czerwca 1863 r.

Prezes, Chełmski. Pisarz, Janczewski.

Dziennik Powszechny 1863 nr 251

(N. D. 5245) Sąd Poprawczy Wydziału Kaliskiego.

Na teritorjum wsi Równy, gminie Gruszczyce w dniu 23 Sierpnia r. b. znaleziono trzech trupów poranionych i bez odzieży. Po wyprowadzeniu na drodze Sądowej śledztwa pokazało się, że dwaj niebyli znani nikomu, jeden lat miał około 25, budowy ciała silnej, twarzy ściągłej, nosa miernego, włosów ciemno blond, oczu niebieskich, wzrostu dość dobrego, miał tylko na sobie gatki, drugi wzrostu średniego, budowy ciała dobrej, twarzy ściągłej, piegowatej, nosa miernego, włosów blond, oczu niebieskich, lat mógł mieć około 20. Wzywa przeto wszelkie władze i każdego w szczególności o pochodzeniu i nazwisku ludzi tych wiadomość posiadać mogące, aby wprost Sądowi Poprawczemu lub najbliższemu o tem donieść zechciały.

Tyniec dnia 24 Październiku 1863 r.

Sędzia Prezydujący, Ruprecht.

Dziennik Powszechny 1863 nr 267

(N. D. 5550) Rejent Kancelarji Ziemiańskiej Gubernji Warszawskiej w Kaliszu.

Po śmierci:

2. Ludwika Grodzickiego właściciela dóbr Równy z Ogu Sieradzkiego.  

(…) otworzyły się spadki, do regulacji których wyznaczam termin przed sobą na dzień 21 Maja (2 Czerwca) 1864 r. godzinę 10 z rana w Kancelarji hypotecznej w Kaliszu.

Kalisz dnia 1 (13) Listopada 1863 r.

Emiljan Ordon.

Kurjer Warszawski 1864 nr 164

W dniu 16 b. m. o godzinie 10tej rano, rozstał się z tym światem w Lewkowie w W. Xięztwie Poznańskiem, ś. p. Filip Grodzicki, Sędzia Pokoju, Dziedzic dóbr Służbowa i Równy w Kaliskiem, zostawiwszy w nieutulonym żalu Żonę, dwóch małoletnich Synów, Rodzinę i licznych Przyjaciół.

Dziennik Warszawski 1865 nr 144

(N. D. 1857) Rejent Kancelarji Ziemiańskiej Gubernji Warszawskiej w Kaliszu.

Po śmierci:

2. Filipa Grodzickiego właściciela dóbr Sluszkowa z Okręgu Kaliskiego, oraz wierzyciela sum: a) rs. 750 pod Nr. 14, rs. 75 pod Nr. 33, niemniej współwłaściciela sumy rs. 4,523 k. 10 pod Nr. 21, wszystkich w dziale IV. wykazu hypotecznego dóbr Równy z Okręgu Sieradzkiego ubezpieczonych.

(…) Otworzyły się spadki, do regulacji których oznaczam termin przed sobą na dzień 25 Września (7 Października) 1865 r. godzinę 10 z rana w Kancelarji hypotecznej w Kaliszu.

Kalisz d. 20 Lutego (4 Marca) 1865 r.

Emiljan Ordon. (4260)

Dziennik Warszawski 1874 nr 83

N. D. 2412. Rejent Kancelarji Ziemiańskiej w Kaliszu.

Z powodu zaszłych śmierci, (…) Józefy Grodzickiej panny jako wierzycielki sumy rs. 950 w dziale IV pod Nr. 41, oraz współwierzycielce drugiej sumy rs. 4,523 kop. 10 w dziale IV pod Nr. 21 w zlewkach na dobrach Rawna z powiatu Sieradzkiego, obydwóch z procentem zabezpieczonych, toczą się postępowania spadkowe, do ukończenia których, wyznacza się termin na dzień 19 (31) Października 1874 roku, w którym strony interesowane z prawami swemi w Kancelarji Ziemiańskiej podpisanego Rejenta w Kaliszu zgłosić się winny.

Kalisz d 5 (17) Kwietnia 1874 r.

Teofil-Józef Kowalski.

Kaliszanin 1875 nr 50

Straszna klęska gradobicia, połączona z uraganem, niszczącym drzewa, wiatraki, stodoły i t. d., przeszła w okolicy błaszkowsko-sieradzkiej w niedzielę d. 20 b. m. rano. Podług wiarogodnych, a tylko dotychczasowych wiadomości, ze szczętem oziminy zniszczone we wsiach: Wrzący, Kliczkowie małym, Gruszczycach, Wągłczewie, je­dnej części Łubny, Wróblewie, Noskach, Smardzewie, Kłocku, Lubanowie (folwark do Błaszek na­leżący), Smażkowie, Adamkach, Kociołkach, Kostrzewicach, Zawadach, Kwaskowie, Orzeżynie, Równy, Inczewie, Tubądzinie, w części Gaci Wartskiej, Łabędziach, jednym z folwarków Kalinowy, Chabierowie, w części Bartochowa, Małkowie, Bi­skupicach, Charłupi małej, Dzierlinie, Kościerzy­nie, Łosińcu, Zapuście, Wólce, Susze, w części Kobierzycka, Kawęczynku, Raczkowie, Zagajewie, Brudzewie, w części Głaniszewa i w Gołuchach. Od Kłocka burza ta miała zwrócić się szero­kim szlakiem ku Prażce, lecz bliższych wiadomo­ści nie posiadamy dotąd. Wiele z wymienionych dóbr nie było ubezpieczonych od gradobicia. W obec tak rozległej klęski, jakże smutno przypomnieć, że z wielkim trudem u nas zaszczepiać się daje kwestja stowarzyszeń zabezpieczających. Dotychczas wiemy o czterdziestu i jednym mająt­kach, w których znając miejscową produkcję, napewno przecięciowo liczyć możemy pojedynczą przeciętną stratę na 4 do 5 tysięcy rubli; repre­zentuje to kapitał przeszło 150,000 rs. w oziminach, a gdzież łąki zamulone, uniesione przez wo­dę trawy, kartofle, jarzyny? budynki, wiatraki, dachy poruinowane? Daje to wiele do myślenia, jeżeli zwrócimy uwagę na ciężary, powstające z ma­jących się wnosić podatków skarbowych, gmin­nych i t. d. Sądzimy, że Wyższa Władza zwróci uwagę na tak smutny stan obywateli, w skutek tej katastrofy, robiąc możebne ulgi w poborze podatków; zaś pp. obywatele ze swej strony zwró­cą szczególną pieczołowitość na biednych włościan, którzy do ostatniej ruiny tym nagłym ciosem klęski przywiedzionymi zostali, już to dając im możliwy zarobek, już to ułatwiając sposobność do niego, choćby czasowo, w dalszych stronach, ku czemu stosunki obywatelskie dopomódz mogą. Przeszkadzając działaniu wyzyskiwaczy z jednej strony, a dając możność pracy, z drugiej uchronią ich od rozwinięcia się złodziejstwa i rozboju, które zakrze­wiać się już potrafiły przed niedawnym czasem, jak tego smutne już doświadczenie dowiodło w Sie­radzkiem i Kaliskiem, w niektórych bliżej szossy położonych miejscowościach. Myśleć więc i rato­wać się wspólnemi siłami. Q

Kaliszanin 1875 nr 50

W innej, gradobicia, o którem mowa, dotyczącej korrespondencji, podają nam następną alfabetycznym ułożoną porządkiem, listę dotknię­tych tą klęską majątków Adamki, Bartochow, Biskupice, Bliźniew, Błaszki, Borzysławice (stodo­ła dworska obalona), Brudzew, Brzeźno, Bukowina, Chabierow, Charłupia Wielka i Mała, Dąbro­wa, Domaniewo (tu oprócz zupełnego zniszczenia zasiewów przez grad, ogień w skutek uderzenia piorunu, spalił wszystkie budynki, z wyjątkiem do­mu mieszkalnego), Dzierlin, Gać Wartska, Głaniszew, Gołuchy, Gruszczyce, Gzików, Inczew, Kalinowa, Kawęczynek, Kliczków Wielki i Mały (w pierwszym ośm budynków włościańskich oba­lonych), Kłock (dwadzieścia dwa budynki włościań­skie obalone), Kobierzycko, Kociołki, Kostrzewice, Kwasków, Lubanow, Łabędzie, Łosiniec, Łubna, Małków, Młocin, Noski, Orzeżyn, Raczków, Rakowice, Równa, Swardzew, Smaszków, Stok, Susza, Tubalczew, Tubądzin, Wągłczew, Wojków, Wólka, Wróblew, Wrząca, Zagajew, Zawady, Zapust, Żelisław.

Słychać o zabitych od pioruna ludziach, o dzie­ciach niesionych trąbą powietrzną i przerzuca­nych w niewiarogodne odległości i t. p.

Dziennik Warszawski 1875 nr 142

N. D 4516. Rejent Kancelarii Ziemiańskiej w Kaliszu.

Po śmierci:

1. Konstantego Chrzanowskiego co do prawa jedenastoletniej dzierżawy dóbr Równa z o-gu Sieradzkiego w Dz. Ш pod Nr. 28 wykazu zapisanego.  

(…) otworzyły się spadki do uregulowania których wyznaczonym został termin na d. 7 (19) Stycznia 1876 r., w którym strony interesowane z prawami swemi do Kancelarji Ziemiańskiej podpisanego Rejenta zgłosić się winny.

Kalisz d. 20 Czerwca (2 Lipca) 1875 r.

Teofil Józef Kowalski.

Kurjer Warszawski (dodatek poranny) 1894 nr 38

Przemysł mleczarski.

W d. 15-ym z. m. w urzędzie gminnym w Błaszkach odbyła się narada okolicznych ziemian.

Przedmiotem obrad był projekt założenia wielkiej mleczarni w dobrach Borysławice.

Właściciel tego majątku, p. Stefan Arnold, zbuduje wielką centryfugę parową pod kierunkiem specjalisty z Oldenburga.

Roboty około jej budowy mają być ukończone już w maju r. b., obok centryfugi założony będzie chlew na 100 wieprzy do tuczenia.

Do centryfugi tej całą produkcję mleka dostarczać mają dominia: Bronczyn, Stok, Gzików, Główczyn, Suliszewice, Maciszewice, Woleń, Smaszków, Zawady, Dziebendów, Słomków, Łubna, Gruszczyce, Żelisław, Emiljanów, Równa, Kobierzysko, Smardzew, Nacesławice, Świnice, Trzebiny, Stace i Szczytniki, które wszystkie razem posiadają około 600 krów.

Kontrakt ma podpisać także p. Greve z Biskupic, posiadający około 100 krów.

Cena mleka, dostarczanego do mleczarni, ustanowiona została na lat sześć w miesiącach: maju, czerwcu, lipcu i sierpniu po 12 kop. za garniec czterolitrowy: we wrześniu, październiku, marcu i kwietniu po 14 kop.; w listopadzie, grudniu, styczniu i lutym po 16 kop.

Dostawcy mleka do każdych 100 rs., wziętych na dostarczone mleko, mają dodać po 1 1/2 korca kartofli dla wieprzów.  

  

Gazeta Kaliska 1894 nr. 51

Sprzedaże. W kancelarji rejenta Białobrzewskiego w tych dniach sprzedane zostały następujące majątki z wolnej ręki: Dobra „Równa" pow. sieradzkiego, przestrzeni włók 20, za summę 32,000 rs., pan Wojciech Grodzicki. 

Kurjer Warszawski ( z dodatkiem porannym) 1894 nr 182

+ Sprzedaż dóbr.

Majątek Równe w pow. sieradzkim, 20 włók, nabył p. Wojciech Grodzicki za rs. 33,000. 

Sport 1900 nr 14

Jarmark i wystawa koni w Kaliszu.

Po nader uciążliwej podróży karetką pocztową z Kutna, i opóźnieniu się skutkiem złej bardzo drogi aż o siedem godzin, stanęłem nareszcie w Kaliszu, i tu, pomimo wcześniejszego zamówienia, nie znalazłem numeru w hotelach, z powodu niezwykle licznego zjazdu ziemian,oraz chętnych do kupna koni. Nareszcie, dzięki interwencji kolegi z „Gazety Kaliskiej", zostałem przyjęty na sublokatora u jednego z nieznajomych mi dotąd ziemian. Dzięki i zato, groził mi bowiem albo nocleg we wspaniałym parku miejskim, gdzie dotąd, niestety, słowiki milczą jeszcze, albo też podróż natychmiastowa z powrotem do Warszawy, i spędzenie drugiej z rzędu nocy w arcy niewygodnej karetce. Trzeba było przecierpieć wiele, zwalczywszy niespodziewane przeszkody, stanąć na placu wystawowym i zarazem jarmarcznym, aby zdać sumienne sprawozdanie łaskawym czytelnikom „Sportu". Plac kaliski bardzo ładny, stajnie naokoło obszerne i ciepłe dosyć, ale utrzymanie tego placu zupełnie zaniedbane, a opłata za stajnę od konia wyciągnięta do maksimum. Że zaś na placu jaki taki porządek dało się utrzymać, jest to bez zaprzeczenia zasługą szanownego radcy p. Wojciecha Wyganowskiego, członka komitetu wystawowego, który sam za wszystkich pracował uciążliwie i dokonał ciężkiego zadania, jakie czekało go na placu jarmarcznym. Przegląd koni zebranych dał dość dodatni rezultat, bo widzieć można było okazy bardzo piękne, chlubnie świadczące o staraniach i znajomości rzeczy niektórych hodowców. Ogółem koni w obrębie placu zgromadzono przeszło 700, do konkursu zaś na wystawie zapisano koni ziemiańskich 100 i włościańskich 150. Jak wszędzie tak i tutaj przeważał typ pół krwi angielskiej, czy to u zaprzęgowych, czy też u wierzchowych koni, nie wszędzie jednak typ ten odznaczał się jednolitością, a przedewszystkiem czystością spodów. Nieraz z przykrością patrzyło się na wspaniały kloc konia, ulokowany na słabym i wadliwym spodzie; dodaję jednak, że nie wszystkie konie nosiły ujemne te cechy, były bardzo piękne i normalanie zbudowane, pozbawione tych wielu niepotrzebnych dodatków na nogach, obniżających naturalnie cenę i wartość konia. Oprócz pół krwi, znajdowały się anglo-araby, ardeny pół perszerony, pół-rysaki, węgierskie i pół suffolki. Wobec wystawy i nagród rozdanych, wszelka z naszej strony krytyka ustać musi, dodać jednak muszę, że nagrody rozdane zostały najzupełniej sprawiedliwie, dowodząc tem, że grono sędziów składało się z prawdziwych znawców, szkoda tylko, że skromne fundusze, przeznaczone na nagrody, nie pozwoliły odpowiednio wynagrodzić niektórych hodowców za ich starania i pracę. Kupców przybyło dość na plac jarmarczny, a z zagranicznych kręcili się: bracia Kazimierscy z Krotoszyna, Friedman z Poznania, Banasz z Kempna, Landau z Wrocławia, Kranz z Krakowa, i Szpagat z Berlina. W stajniach jarmarcznych pomieścili konie hodowcy: pp. Maringe ze Smoliny 4 konie, Krzeczunowicz z Cielc 4, Weigt z Noskowa 4, Bronikowski ze Szczypiosnej 4, Jarociński z Kamionacza 8, Garczyński ze Zborowa 5, Krzymuski z Wierzbia 7, hr. Toll z Uniejowa 8, Pawłowski z Mniszek 4, Skórzewski z Dobry 5, Sokolnicki z Janiszewa 5, Niemojowski z Marchwacza 4, Rogawski z Zapolic 6, Ramser z Potworowa 10, Weigt z Morawina 5, Kisielnicki z Radliczyc 2, Łączyński ze Złotnik 5, dr. Rüdiger z Gór 2, Kurcewski z Zakrzewa 3, Modelski z Rajska 2, Chełkowski z Borkowa 4, Pstrokoński z Markowa 3, Kuczbowski ze Smardzewa 4, hr. Kwilecki z Grodżca 5, Kowalski z Koła 1, Murzynowski z Kalinowy 4, Goliński z Kalisza 16, Putjatycki z Częstochowy 9, Romocki z Kamienia 8, hr. Załuski z Czarnożył 1, Ciesielski z Dąbroszyna 12, Kochanowski z Miłonic 7, Chrząszczewski z Ziemięcina 7, Walewski z Rzegocina 2, Milkę z Chojnego 4; Leśniewski z Wilanowa 8, Kozanecki z Zimotek 2, Ratt z Olszówki 6, Kośmiński z Miszowic 6, Szaniawski ze Zduńskiej Woli 4, Weil ze Skęczniewa 3, Kręski z Masłowic 4, Kołodziejski z Krąkowa 3, Miech ze Skibic 9, Magnuski z Naramnic 5, Kornikowski z Mogłożewa 7, porucznik Clondin z Konina 6, Szamowski z Mchówka 6, Moraczewski z Osin 6, Orzechowski z Karszewa 3, Heb z Browna 6, Strzeszewski z Pstrokonia 4, Kreczunowicza z Zawad 5, Nikand Trepka z Poprężnik 2, Tarnowski z Kluczkowa 4, Siemiątkowski z Męckiej Woli 5, Szumski z Rusowa 1, Jedwab z Błaszek 10, Mielęcki z Koźminka 5, Nieniewski z Sędzic 2, Kadłubski z Bylic i Mikorski ze Stobna 6, Prądzyński z Kościeszyna 4, Grewe z Biskupic 2, Dutkowski z Kask 3, Jezierski z Przystani 2, Kurnatowski z Poklękowa 1, Bule z Łodzi 2, Waliszewski z Brzeźna 2, Zaborowskiego z Kożenicy 2 i Grodzicki z Równej 1.

Oprócz wyżej wymienionych, wprowadzono do okólnika 150 koni włościańskich i innych drobnych właścicieli. Tranzakcji zawarto na pokaźną sumę około 40,000 rbl., mianowicie: p. Młodecki z Gozdowa nabył od p. Zaborowskiego klacz anglo-arabską za 220 rb., Szpagat z Berlina kupił 15 koni w cenie od 180 do 250 rbl., Kranz z Krakowa kupił 9 koni w cenie od 150 do 200 rbl., p. Juljan Milkę z Chojnego sprzedał p. Olszyńskiemu wałacha za 150 rbl., p. Ramzer z Potworowa sprzedał parę klaczy za 350 rbl., oraz wałacha za 150 rbl., p. Kurcewski z Zakrzewa sprzedał wałacha za 400 rbl., p. Konopnicki z Warszawy zakupił powozowych i karecianych koni 16, z których niektóre bardzo ładne i wartościowe, a płacił za konia od 200 do 550 rubli, p. Rattel z Olszówki sprzedał trzy konie w cenie od 250 do 3oo rubli, p. Wojciech Wyganowski sprzedał p. Putjatyckiemu parę koni za 500 rbl., p. Alfred Hantke z Rakowa kupił od p. Putjatyckiego parę wałachów gniadych za 300 rbl., p. Henryk Łączyński sprzedał p. Konopnickiemu parę kasztanowatych powozowych koni za 450 rbl., ogiera trakena za 500 rbl. i klacz dwuletnią za 250 rbl., pan Niemojowski sprzedał parę wałachów gniadych trakeńskich za 1,050 rbl., dr. Rüdiger sprzedał ogiera za 475 rbl., p. Tupiński kupił od p. Krzymuskiego klacz karą Martę 3/4 krwi angielskiej po Monopolu i Warszawiance 5-letnią bardzo ładną za 570 rbl., p. Rattel sprzedał siwe węgierskie wałachy za 350 rbl., parę dobrych wałachów za 500 rbl. od p. Szamowskiego nabył pełnomocnik p. Rodokanakiego z Kuźnicy Grabowskiej oraz ogiera stadnego za 450 rbl., p. Sokolnicki z Janiszewa sprzedał dwa wałachy zaprzęgowe za 600 rbl., p. Krzymuski z Wierzbia wałacha pół krwi za rub. 300. p. Weigt z Morawina wałacha za 250 rbl., p. Tarnowski z Kluczkowa ogiera za 300 rbl., p. Stanisław Suchorski z Chwalenic wałacha do Prus za 300 marek p. Unrug z Sulmowa wałacha za 250 rbl. i Kochanowski z Miłonic 3 wałachy za 900 rbl.

Oprócz tych tranzakcji dopełniono inne po za obrębem kontroli komitetę jarmarcznego. We wtorek zaraz po południu komitet wystawy, pod przewodnictwem p. Adama Michalskiego, jako przedstawiciela głównego zarządu stad państwowych, a także Towarzystwa wyścigów konnych w Królestwie Polskiem, w towarzystwie członków komitetu pp. Wojciecha Wyganowskiego, Stefana Bronikowskiego, Kazimierze hr. Kwileckiego, Zygmunta Chełmskiego, pułk. Langego, prezydenta miasta Kalisza, Opielińskiego i weterynarza gubernjalnego p. Krajewskiego, w obecności pana wicegubernatora kaliskiego r. st. Stremouchowa, przystąpili do rozdania nagród, następującym hodowcom-ziemianom:

Medale Srebrne: pp. Leśniewski z Wilamowa za klacz pół krwi angielskiej „Kasztelankę", p. Bolesław Magnuski z Parcic za klacz pół-krwi Kokietkę, p. Nepomucen Chełkowski z Borkowa za ogiera gniadego angielskiego i p. Stefan Bronikowski za klacz karą pół krwi.

Medale bromowe: pp. Antoni Chrząszczewski z Ziemięcina za klacz Kujawiankę, Wacław Szanowski z Mchówka za klacz pół-krwi „Iskę", Karol Weigt z Murawina za klacz gniadą pół krwi, i hr. Kazimierz Kwiluk z Gredżca za klacz karę Małkę pół krwi.

Listy pochwalne: pp. Stanisław Prądzyński z Kaścierzyna za klacz pół krwi Eunice, Jan Krzymuski z Wierzbia za kl. karą pół-krwi Martę, Witold Szanowski za ogiera pół-krwi Van-Dyka, Józef Leopold z Rzepiszewa za ogiera kaszt., Wincenty Jarociński z Kamionacza za kl. kaszt, pół-krwi Skikę, hr. Kwilecki za kl. pół-krwi Lalkę, ksiądz Paweł Patocki z Opatówka za klacz poprawną Łysę, Bronisław Pawłowski z Mniszek za ogiera bardzo ładnego pół krwi Mazura, Jan Tarnowski z Tyńca za ogiera kasztanowatego. Ponieważ oprócz tych nagród Towarzystwo Wyścigów Konnych w Królestwie Polskiem, przeznaczyło pieniężne nagrody, które przyznano naztępującym hodowcom: pp. Wincentemu Jarocińskiemu, za klacze stadne, rzeczywiście bez zarzutu, złoto kasztanowate bardzo dobrze złożone, pół-krwi i za jednolity typ wysoce uszlachetnionych koni wierzchowych rubli 100, Bolesławowi Magnuskiemu, za parę doskonałych klaczy pół krwi doskolane przytem zebranych rubli 100, Leśniewskiemu dodatkowo rbl. 60, Antoniemu Chrząsuwskiemu dodatkowo rbl. 50, Wacławowi Szamowskiemu dodatkowo rubli 50 za klacz Iskrę i rbl. 50 za klacz Skaczkę, Karolowi Weigt z Morawina dodatkowo rbl. 50: z funduszów, włościanom rozdano za konie ich własnego chowu, rzeczywiście wyróżniające się, przeważnie po ogierach półkrwi angielskiej, następujące nagrody.

Za ogiery roczne:Warzyńcowi Gregorkowi rbl. 20, Józefowi Benckiemu rbl. 20, Walentemu Szumińskiemu rbl. 15, Antoniemu Frankiewiczowi rubli 10.

Za klacze roczne; Marcinowi Kuczy rbl. 40, Ludwikowi Wyprzyckiemu rbl. 30, Pawłowi Lisowi rbl. 25, Józefowi Kurkowi rbl. 15, Franciszkowi Kranczykowi rbl. 15, Stanisławi Brodowskiemu rbl. 10.

Za klacze od 3 do 5 lat. Andrzejowi Góreckiemu 22 rbl., Janowi Witerakowi 20 rbl., Janowi Kolanskiemu 22 rbl., Józefowi Kilberowi 15 rbl. Pawłowi Lisowi 15 rbl., Tomaszowi Bakowi 14 rbl. Wojciechowski Moszczyńskiemu 10 rbl., Pawłowi Danikowskiemu 10 rbl., Pawłowi Mani 8 rbl. Józefowi Koniecznemu 8 rbl., Józefofi Wdowczykowi 8 rbl. Adamowi Kałuży 8 rbl. Andrzejowi Gołce 7 rbl., Piotrowi Tomczykowi 7 rbl., Marcinowi Kliberowi 6 rbl., Michałowi Olekowi 5 rbl. Franciszkowi Bemkiemu 5 rbl. Mikołajowi Miołkowi 5 rbl. i Stanisławowi Janiakowi 5 rbl.

Za ogiery starsze:

Walentemu Mazurkowi 18 rbl. i Franciszkowi Ugornemu 12 rbl.

Odnośnie do koni ziemiańskich, jarmark i wystawa w Kaliszu zniewalają do zaznaczenia, że kaliscy hodowcy nieżałują starań i pracy w tym kierunku i tu rzeczywiście widzieć można o wiele więcej pięknych i normalnych typów, aniżeli gdzieindziej; że próby nieraz wypadną niezbyt udatnie, niezawsze można winić hodowcę, ale w każdym razie oddać potrzeba sprawiedliwe uznanie dobrym chęciom, i uciążliwej, bądź co bądź, pracy. Stan. Kom.

Kurjer Warszawski ( z dodatkiem porannym) 1900 nr 97

Jarmark i wystawa w Kaliszu.

(Korespondencja własna Kurjera warszawskiego.)

II.

Kalisz, 4-go kwietnia.

Tegoroczny komitet jarmarczny stanowią pp. Wojciech Wyganowski, Stefan Bronikowski, Kazimierz hr. Kwilecki, Zygmunt Chełmski; z urzędu zaś zasiadają: pułkownik Lange, urzędnik do szczególnych poleceń przy gubernatorze, prezydent m. m. Kalisza, p. Opieliński, i weterynarz gubernjalny, p. Krajewski. Do składu komisji wystawowej, przysądzającej nagrody za okazy, przedstawione do premjowania, należą: jako przewodniczący p. Adam Michalski, skarbnik warszawskiego Towarzystwa wyścigów konnych, a urzędowy delegat zarządu stadnin państwowych na gub. kaliską i piotrkowską, pułkownik Lange jako przedstawiciel władzy gubernatorskiej, prezydent miasta p. Opieliński, oraz pp. Wojciech Wyganowski, Stefan Bronikowski, Kazimierz hr. Kwilecki, Zygmunt Chełmski i lekarz weterynarji p. Krajewski, czyli że skład komitetu jarmarcznego i wystawowego jest ten sam z małą różnicą.

Następujący hodowcy i ziemianie zadeklarowali okazy do premjowania, która to czynność poprzedza tranzakcje jarmarczne, oczywiście bowiem okazy wyróżnione inaczej są cenione, i przed premjowaniem nikt traktować nie będzie o sprzedaż. Pan Jarociński z Kamionacza dał trzy klacze trakeńskie, parę kasztanowatych trzyletnich, gniadą czteroletnią i takiegoż ogiera, p. Chełkowski z Borkowa ogiera rasy holsztyńskiej, Pawłowski z Mniszek 4-letniego ogiera anglo-arabskiego, Weicht z Noskowa dwie klacze trakeńskie trzy- i czteroletnie, Mikorski ze Stobna klacz hanowerską, klacz trakeńską i dwa źrebaki trakeńskie, Szumski z Rusowa ogiera trakeńskiego, Leśniewski z Wilamowa klacz półkrwi, Chrząszczewski z Ziemięcina klacz półkrwi hanowerskiej, Bronikowski ze Szczypiorna klacz czteroletnią trakeńską, Kowalski z Kola klacz anglo-arabską, takąż klacz dał p. Tarnowski z Kluczkowa, a p. Krzymuski z Wierzbia przyprowadził pięcioletnią klacz półkrwi angielskiej.

Jak widzimy z powyższego spisu okazów, przyprowadzonych do premiowania, większość koni to trakeny, a więc słuszne bylo nasze spostrzeżenie, wyrażone w pierwszej korespondencji, iż blizkie sąsiedztwo Wielkiego Księstwa Poznańskiego wywarło swój wpływ na kierunek hodowlany w Kaliskiem, a stado królewsko-pruskie w Trakenach, które stanowi dla królestwa pruskiego depo główne rozpłodowe, zasiliło swą krwią stadniny kaliskie, przekazując wybitny typ trakeński w większości przedstawionych na wystawie i jarmarku okazów. Że zaś stado trakeńskie ma ustaloną zasłużoną opinję najracjonalniejszego stada półkrwi z użytkowym kierunkiem i do wierzchu i do zaprzęgu, ponieważ stado to wydaje konie o potężnej muskulaturze o przepysznych estetycznie kształtach, przeto nic dziwnego, że na jarmarku kaliskim znaleźliśmy takie typy koni, jakie trudno napotkać choćby w oddzielnych okazach na innych jarmarkach Królestwa.

A oto spis stadnin i stajen, przyprowadzonych na jarmark kaliski: Kreczunowicz z Cielc sztuk 4, Bronikowski ze Szczypiorny 4, Garczyński ze Zborowa 5, hr. Toll z Uniejowa 8, Skórzewski z Dobrej 5, Niemojewski z Marchwacza 4, Ramser z Potworowa 10, Kisielnicki z Radliczyc 2, Rüdiger z Gór 2, Modelski z Rajska 2, Pstrokońska z Małkowa 3, hr. Kwilecki z Grodźca 5, Murzynowski z Kalinowy 4, Putjatycki z Częstochowy 9, hr. Załuski z Czarnożył 1, Kochanowski z Miłonic 7, Walewski z Rzegocina 2, Leśniewski z Wilamowa 8, Ratel z Olszówki sztuk 6, Szaniawski ze Zduńskiej Woli sztuk 4, Kręski z Masłowic 4, Miech z Skibic sztuk 9, Kornikowski z Mozgarzewa sztuk 7, Szamowski z Mchówka sztuk 6, Orzechowski z Karszewa sztuk 3, Strzeszewski z Pstrokonia 3, Trepka z Poprężnik 2, Siemiątkowski z Męckiej Woli 5, Jedwab z Błaszek (handlarz) 10, Nieniewski z Sędzic 2, Mikorski ze Stobna 6, Maringe ze Smolicy 4, Weicht z Noskowa 4, Jarociński z Kamionacza 8, Krzymuski z Wierzbia 7, Pawłowski z Mniszek 4, Sokolnicki z Janiszewa 5, Rogowski z Zapolic 6, Weicht z Morawina 5, Łączyński ze Złotnik 5, Kurcewski z Zakrzewa 3, Chełkowski z Borkowa 4, Kuczborski ze Smardzewa 4, Kowalski z Koła 1, Goliński z Kalisza 16, Romocki z Kamienia 8, Ciesielski z Dąbroszyna 12, Chrząszczewski z Ziemięcina 7, Milke z Chojnego 4, Kozanecki z Zimotek 2, Kosmiński z Miszowie, Weil ze Skęczniewa, Kołodziejski z Krąkowa 3, Magnuski z Naranmic 5, Clondin (konie wojskowe) z Koła, Moraczewski z Osin 6, Hebel z Browna 6, Kreczunowicz z Zawad 5, Tarnowski z Kluczkowa 4, Szumski z Rusowa, Mielecki z Koźminka, Kadłubski z Bylic 6, Suchorski z Chwalenic, Unrug z Sulmowa, Prądzyński z Kościerzyna 4, Dutkowski z Kask 3, Kurnatowski z Poklękowa 1. Waliszewski z Brzeźna 2, Grodzicki z Równej 1, Groeve z Biskupic 2, Jezierski z Przystajni, Bulle z Łodzi 2, Zaborowski z Korzenicy 2 i wielu innych. Zaznaczamy, iż oddzielne konie wprowadzano na okólnik jarmarczny z pośród znajdujących się na stajniach wmieście 140, należących do różnych właścicieli, a powozów z miasta, zaprzężonych w konie na sprzedaż, wjechało 10.

Każdy koń, znajdujący się na jarmarku, ma przypięty do uzdy bilet od weterynarza na dowód rewizji stanu zdrowia.

Gdy po południu nieco się rozpogodziło i przy dźwiękach orkiestry na okólnik wjechały ekwipaże, powszechną uwagę zwracała dobra para klaczy p. Magnuskiego, za którą dawano już w jarmarku 2,600 rubli, lecz właściciel nie zdecydował się ich sprzedać. Śliczna jest takie para kasztanowatych klaczy p. Jarocińskiego, dobra czwórka siwoszów p. Chrzanowskiego, doskonały zaprząg w czwórkę p. Kijeńskiego; zwracały także uwagę klacze oldenburskie ze Zborowa, doskonale ujeżdżona a dobrana maścią czwórka p. Karłowskiego z Zawad, piękne dwa ogiery p. Modelskiego, czwórka p. Topińskiego, wreszcie konie p. Trzcińskiego z Lubelskiego, który aż do Kalisza przysłał swe konie na jarmark. Wogóle corso powozów i zaprzęgów na okólniku jarmarcznym było bardzo efektowne, a ogół zaprzęgów odznaczał się dobrym gustem. Popis koni wierzchowych, bądź pod służbą stajenną, bądź pod właścicielami także wypadł niezgorzej, słowem amator i znawca miał się na co patrzeć. Cóż z tego, kiedy błoto odstraszyło publiczność, która na popis ekwipaży zwykle tłumnie ściąga z całego miasta.

Ulice Kalisza do wieczora za to przepełniały tłumy publiczności, przypatrujące się przejazdowi ekwipaży z hotelów na plac jarmarczny i odwrotnie, a podwórka hotelowe także zapełniały garstki ciekawych, gdyż co chwila okazywano tam trzymane konie. Hotelarze potroili ceny, w restauracjach służba potraciła głowy, korki szampana wciąż strzelały na rachunek dokonanych lub spodziewanych tranzakcji, a maskaradowe kostjumy braci szlachty, która, wybierając się na jarmark, wdziewa na siebie najdziwaczniejsze stroje żokiejów, groomów, forysiów, jakie w starych karykaturach podziwiać można, były przedmiotem szczególnego podziwu i troski niezliczonego zastępu faktorów i faktorek, upędzających się po mieście.

W. Z.

Sport: Tygodnik Ilustrowany 1903 nr 41

X Tegoroczny trzydniowy jarmark jesienny w Kaliszu na konie i bydło nie odznaczał się zbyt wielkiem ożywieniem. Kupcy pruscy byli na jarmarku pierwszego dnia i, poczyniwszy zaraz zakupy, wyjechali na jarmark do Ostrowa. Konie dostarczyli pp.: Kowalski z Mikorzyna (3 szt.), Magnuski z Parcic (4), Leśniewski z Wilamowa (6), Dzierzbicki z Bronówka (3), Murzynowski z Kalinowy (6), Freideles z Warszawy (8), Mierzyński z Wąsasz (12), Topiński z Wrzący Wielkiej (1), Borysow z Kaługi (14), Jedwab z Błaszek (10), Grodzicki z Równa (4), Zaborowski z Chocimia (2), Groeve z Biskupic (3), Weil ze Skączniewa (5), Mogilnicki z Ptaszewa (3), Keller z Goliszewa (3). Koni włościańskich dostarczono małą bardzo liczbę i mimo braku kupców, trzymano się w cenie. Cena zaznaczyła się od 80 rbl., a dochodziła do 150 rbl. Jeden z włościan przyprowadził ładnego wałacha, żądając za niego 180 rbl. Z większych tranzakcji jest do zanotowania sprzedaż konia p. Topińskiego, którego nabył p. Weigt z Morawina za 400 rbl., dalej p. Murzynowski z Kalinowy sprzedał p. Białobrzeskiemu z Brudzewa ogiera Rakoczego za 600 rbl., p. Zaborowski swoją parę gniadych koni p. Charłupskiemn z Warszawy za 900 rbl. Krów przyprowadzono kilkadziesiąt sztuk, przyczem żądano za nie dość wysokie ceny. Najtańszą krowę ceniono na 50 rbl., dalej zaś żądano od 60 do 80 rbl., a za dobre krowy nawet 100—120 rbl.

Goniec Łódzki 1903 nr 228

Wystawa koni.

—o—

Sieradz, d. 2 września.

Na wczorajszą wystawę przyprowadzono sporo koni. Z ładniejszych: parę ogierów 3-letnich i klacz p. Murzynowskiego, z Kalinowy, ogiera i dwie klacze

p. Grodzickiego z Garbowa, rocznego ogierka z Brzeźna p. Hałaczkiewicza, 6 dwulatków arabskich p. Siemiątkowskiego z Wojsławic, 4 dwulatki i dwie klacze p. Czarnowskiego z Prusinowic, 3 klacze p. Leśniowskiego z Chodaków, 2 klacze p. Grodzickiego z Równy, 2 klacze hanowerskie i 8 źrebaków d. barona Graeve z Biskupic, 2 klacze i 5 źrebaków p. Prądzyńskiego z Kościerzyna.

Wszystkich koni dostawiono 70.

Medale srebrne otrzymali pp.: Romocki z Kamienia, Wężyk, baron Graeve z Biskupic i Kręski z Masłowic.

Brązowe: Murzynowski z Kalinowy, Grodzicki z Garbowa, Grodzicki z Równy, Siemiątkowski z Wojsławic, Wężyk, Ciesielski z Maciszewic.

Gazeta Kaliska 1904 nr 144

Kucharz samotny, potrzebny od 1-go lipca. Świadectwa nadsyłać do Dom. Równa, poczta Błaszki.

Sport Polski 1906 nr 39

Wystawa i sprzedaż koni w Kaliszu do kawalerji odbyły się na placu jarmarcznym przy ulicy Nowej w dniach 24. i 25. września r. b . W tym celu zjechali do Kalisza: komisja remontowa i delegat Główn. Zarz. Stad. Państw., p. Adam Michalski z Warszawy. Za najlepsze konie przeznaczono nagrody w medalach srebrnych i bronzowych, listach pochwalnych, oraz nagrody pieniężne za najlepsze konie włościańskie. W ciągu trzech dni, od poniedziałku do środy, na placu jarmarcznym odbył się zakup koni do kawalerji i artylerji rosyjskiej. Projektowano kupno 116 koni, zakupiono jednakże tylko 80, pomimo że dowóz stosunkowo był znaczny, gdyż dostarczono na plac 295 sztuk, w tej liczbie 47 koni z księztwa Poznańskiego. Z tych jednakże zakupiono z 22 hr. Mielżyńskiego 10 sztuk, z 20 koni p. Brodowskiego z Psar ani jednego, z 5 koni hr. Czapskiego 4 sztuki i z 10 koni p. Żychlińskiego 5 sztuk, czyli razem 19. Z gubernji Kaliskiej komisja remontowa nabyła: od p. Mikorskiego ze Stobna z 4 sztuk 2, od p. Teodora Doruchowskiego z Mycielina z 4—3, od p. Wejla ze Skęczniewa z 4—2, od p. Wyganowskiego z Pietrzykowa z 8—4, od p. Karczewskiego z Cienina wszystkie 3 konie dostarczone, od p. Bogdańskiego ze Szczytnik z 8—1, od p. Kisielnickiego z Radliczyc z 2—1, od p. Romockiego z Kamienia z 4—1, od p. Sulimierskiego z Zernik z 4—1, od p. Zaborowskiego z Chocimia z 12—2, od p. Urbanowskiego z Kuszyna z 3—1, od p. Karśnickiego z Majkowa z 2—1, od p. Siemiątkowskiego z Męckiej Woli i p. Radońskiego z Kobierzycka wszystkie przyprowadzone konie (6 sztuk), od p. Nelkena z Łaszkowa z 2—1, od p. Repphana z Dębego z 8—5, od p. Walewskiego z Rzegocina z3—1, od p.Łubieńskiego ze Starzenic z 6—1, od p. Ciesielskiego z Dąbroszyna z 2—1, od p. Przedpełskiego z Jankowa 1 konia, od p. Schlössera z Opatówka z 3—2, od p. Repphana ze Zbierska z 12—3, od p. Kurnatowskiego z Brudzewa z 6 — 2, od p. Bronikowskiego ze Szczypiorny wszystkie 5 koni, od p. Fiszera z Suliszewic z 5—1, od p. Murzynowskiego z Kalinowy z 5—2, od p. Weigta z Noskowa z 2—1, od p. d'Andrégo z Kalisza 1, od p. Grodzickiego z Równy z 2—1, od p. Dzierzbickiego z Biernacic z 4—2 i od p. Mikorskiego z Rudnik z 4—2. Ogółem sprzedano 80 koni za sumę rbl. 23,525. Gdy weźmiemy pod uwagę, że 15 koni sprzedano we Włocławku, ogólna liczba wyniesie 95. Guberuja Kaliska pod względem dostarczonych koni zajmuje drugie miejsce w Królestwie, najwięcej bowiem sprzedano do remontu w Lublinie. Najwyższą przeciętną cenę (rbl. 375) otrzymał p. Ksawery Mikorski ze Stobna.

Wieś Ilustrowana 1912 maj

W Równej, stare przedhistoryczne cmentarzysko, gdzie od czasu do czasu wydobywają się urny.

Gazeta Świąteczna 1919 nr 1990

Dowództwo I bataljonu 29 kaliskiego pułku piechoty wojsk polskich składa gorące podziękowanie za tchnący miłością Ojczyzny czyn mieszkańców wsi Równa w gminie Gruszczycach, w powiecie sieradzkim: Fr. Michalakowi, Wal. Szczeciniakowi, St. Plesiakowi, Rochowi Wróblowi, Józ. Wróblowi, Fr. Szymańskiemu, Ant. Ławniczakowi, Wal. Winiarkowi, Tom. Szymańskiemu, Łuk. Glinkowskiemu, Józ. Kwiecińskiemu i Józ. Różańskiemu, którzy jako ofiarę dla 3-ej kompańji 29-go pułku złożyli 830 f. żyta, 235 f. jęczmienia i 120 f. owsa.

Obwieszczenia Publiczne 1920 nr 40

Na zasadzie art. 846 i 847 U. P. K., sąd pokoju we Wróblewie, okr. sąd. Kaliskiego, stosownie do decyzji swej z d. 8 maja r. b., poszukuje Józefa Szymańskiego, syna Walerji, lat 18, stanu wolnego,—ostatnio zamieszkałego we wsi Równa, gm. Gruszczyce, a oskarżonego z art. 581 K. K. W razie odnalezienia poszukiwanego lub miejsca jego zamieszkania, należy niezwłocznie zakomunikować miejscowym władzom policyjnym, w celu aresztowania i doniesienia o tem sądowi pokoju we Wróblewie, do akt K 1/1920.

Obwieszczenia Publiczne 1922 nr 40

Notarjusz przy wydziale hipotecznym sądu okręgowego w Kaliszu, Feliks Bruśnicki, obwieszcza, że otwarte zostało postępowanie spadkowe po zmarłej Helenie z Kempnerów Maizner, wdowie po Józefie-Dawidzie Maiznerze, współwłaśc. nieruchomości kaliskich Nr. Nr. 514E, 514K, 572A, 572, wierzyc. sumy hipotecznej: 4.908 mk., zabezpieczonej pod Nr. 12 działu IV, wyk. hip. nieruchomości kaliskiej Nr. 514E i współwłaśc. sum hipotecznych; 11.000 rb., zabezpieczonej pod Nr. 1 działu IV, wyk. hip. nieruchomości kaliskiej Nr. 111, z kaucją 220 rb., zabezpieczoną pod Nr. 12, działu IV, tejże nieruchomości;—36.000 rb., zabezpieczonej pod Nr. 1 działu IV nieruchomości w Kaliszu Nr. 572B, 15.000 rb., zabezpieczonej pod Nr. 1 działu IV wyk. hip. nieruchomości w Kaliszu Nr. 572C, 1000 rb., zabezpieczonej pod Nr. 1 działu IV wyk. hip. nieruchomości kaliskiej Nr. 782 i 10.000 rb., zabezpieczonej pod Nr. 7 działu IV dóbr Biela, pow. Słupeckiego, 7.000 rb. zabezpieczonej pod Nr. 3 działu IV wyk. hip. dóbr Równa i pod Nr. 1 działu IV wyk. hip. dóbr Równa lit. A, pow. Sieradzkiego.

Termin zamknięcia tego postępowania spadkowego wyznaczony został na d. 28 listopada 1922 r. w kancelarji wyżej wymienionego notarjusza, dokąd w terminie tym winny zgłosić się osoby interesowane celem ujawnienia swych praw, pod skutkami prekluzji.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1927 nr 16

Na zasadzie postanowienia Województwa z dnia 9 lutego 1927 r. L. BP. 486/2 wciągnięto do rejestru Stowarzyszeń i Związków Nr. 1459 „Tow. Ochotn. Straży Pożarnej" w Równej.

 

Ziemiaństwo rolnictwo samorządy województwa łódzkiego 1928

RÓWNA
Dominium Równa, położone w od­ległości 18 klm. od Sieradza prowa­dzi gospodarstwo o kierunku zbożowo – okopowym. Pozatem prowadzo­ne jest gospodarstwo rybne. Obsza­ry rolne są obecnie w trakcie dreno­wania.
Zabudowania gospodarskie muro­wane twardokryte. Obora wzorowa rasy holenderskiej. Majątek położo­ny jest w odległości 1 klm. od głów­nej szosy Łódź — Kalisz, do której prowadzi szosa powiatowa. Właścicielem majątku jest p. An­drzej Zakrzewski.

 

Łódzki Dziennik Urzędowy 1928 nr 21

Ogłoszenie.

Starostwo Sieradzkie stosownie do art. 222 p. 4 Ust. z dnia 19. IX. 1922 r. Dz. Ust. 102, poz. 936 ogłasza, że dnia 1 października 1928 r. zatwierdzony został statut spółki wodnej we wsi Równa, gm. Gruszczyce.

Spółka wodna nosi nazwę „Równa". Celem spółki jest osuszenie gruntów członków spółki według przedłożonego Starostu projektu technicznego.

Statut Spółki wodnej uchwalony przez członków na zebraniu w dniu 23 stycznia 1927 r. ułożony został według wymogów okólnika Min. Rob. Publ. z dnia 20. VII. 1923 r. Nr. 417/23 (Monitor Polski Nr. 161, poz. 225).

Sieradz, dnia 30 listopada. 1928 r.

Starosta (—) J. Jellinek.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1931 nr 7

OBWIESZCZENIE

STAROSTY POWIATOWEGO SIERADZKIEGO

z dnia 18 lutego 1931 r.

o kolejności osób obowiązanych do dostarczenia samochodów i motocykli.

Na podstawie §§ 4 i 8 Rozp. Min. Spr. Wewnętrznych i Min. Spr. Wojsk. z dnia 29. VII. 1930 r. wydanego w porozumieniu z Ministrami Skarbu i Robót Publicznych o obowiązku dostarczenia jako środków przewozowych na rzecz wojska w czasie pokoju samochodów, motocykli i rowerów (Dz. Ust. R. P. Nr. 58, poz. 470) podaję poniżej do powszechnej wiadomości, celem zapewnienia kolejności i równomierności przy powoływaniu do świadczeń listę kolejności osób powiatu sieradzkiego, obowiązujących do dostarczenia samochodów i motocykli w roku 1931.

36. Zakrzewski Andrzej, Nr. rejestr. 81023, sam. osobowy — Fiat — m. postoju: folw. Równa, gm. Gruszczyce.

W ciągu dwóch tygodni od chwili ogłoszenia listy kolejności w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim osoby zainteresowane mogą wnosić do Starostwa Powiatowego Sieradzkiego uzasadnione reklamacje, w razie uwzględnienia których poprawiona zostanie odpowiednio lista kolejności, co jednak nie wstrzymuje wejścia w życie tejże listy kolejności z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.

Starosta Powiatowy:

(—) Bukowski.

Obwieszczenia Publiczne 1931 nr 53

Wydział hipoteczny, II sekcja, przy sądzie okręgowym w Kaliszu obwieszcza, że zostały otwarte postępowania spadkowe po zmarłych:

6) Pawle Szczęśniaku, właścicielu: działki obszaru 2 morgi 142 pręty, oznaczonej Nr. 2 z pod Nr. 3, działu II wykazu hip. i 3/12 części 9 morg. z maj. Równa lit. A, powiatu sieradzkiego oraz 2 morgów 37 prę­tów z osady Równa, powiatu sieradzkiego;

Termin zamknięcia tych postępowań spadkowych wyznaczony zo­stał na dzień 7 stycznia 1932 roku, w którym to terminie osoby zainte­resowane winny zgłosić się do kancelarji wymienionego wyżej wydzia­łu hipotecznego w celu ujawnienia swoich praw, pod skutkami prekluzji.

Echo Sieradzkie 1931 14 październik

KATASTROFA SAMOCHODOWA POD KALISZEM.

Kalisz, 12 października. W dniu wczorajszym około godziny 6ej po południu w Kaliszu przy ul. Łódzkiej obok gmachu monopolu państwowego wydarzyła się katastrofa samochodowa. Jadący od Opatówka samochód osobowy

wpadł do przydrożnego rowu. Jadący samochodem Andrzej Zakrzewski, właściciel majątku Równe, oraz Kazimierz Rubaszek, właściciel cegielni w Kamiennej gminy Iwanowice i szofer Jędrzejczak odnieśli ciężkie obrażenia ciała. Wszystkich przewieziono do szpitala Św. Trójcy w Kaliszu.

Samochód został niemal doszczętnie rozbity.

Echo Sieradzkie 1931 21 październik

Nr. E. 1681/31

OBWIESZCZENIE.

Komornik Sądu Grodzkiego w Sieradzu I-go rew. zamieszkały w mieście Sieradzu przy ul. Szosa Kaliska 5, na zasadzie art. 1030 ust. post. cyw. niniejszem obwieszcza, że w dniu 4 listopada 1931 r. od godziny 10-ej zrana w maj. Równa sprzedawany będzie w drodze publicznej licytacji, majątek ruchomy należący do Andrzeja Zakrzewskiego składający się z wałacha-kuca maści siwej 8 letniego klaczy- kuca, cugowej maści siwej i 40 korcy żyta w ziarnie, na zaspokojenie pretensji f. Vacuum Oil Company.

Podlegający sprzedaży majątek oszacowany został na Zł. 1200 i takowy można obejrzeć na miejscu w dniu licytacji.

Sieradz, dnia 7 października 1931 r.

Komornik Sądowy: Zieliński.

Obwieszczenia Publiczne 1932 nr 31

Dyrekcja Główna Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w War­szawie, na zasadzie art. 218 i 219 Ustawy Towarzystwa, zawiadamia:

I. Okrąg Kaliski (Sekcja I)

35. Wierzycieli hipotecznych dóbr Równa, powiatu sieradzkiego, a mianowicie: 1) Józefa Majznera, 2) Helenę Majznerową, 3) Marję Cuker, 4) Maurycego Majznera, 5) Irenę Holtz, 6) Mieczysława Majznera i 7) Marję Zakrzewską.

Echo Sieradzkie 1932 25 styczeń

Z SĄDU OKRĘGOWEGO.

Sąd Okręgowy na sesji wyjazdowej w Sieradzu rozpatrywał sprawę Marcina Królaka z Sadokszyc gm. Wróblew, i córki jego Stanisławy Wrombel zamieszkałej w Równy gm. Gruszczyce, oskarżonych o spalenie weksli. Sprawa przedstawia się następująco:

Marcin Królak wystawił Antoniemu Kupczakowi (sekr. zw. robotników rolnych) weksle na 2.000 zł. Gdy Kupczakowie byli na letnisku u Stan. Wromblowej, ojciec namówił ją żeby weksle odszukała i spaliła, co też uczyniła. W następstwie sprawcy przyznali się do winy.

Sąd skazał Królaka na 6, Wromblową na 3 m. więzienia, zawieszając ostatniej karę na 3 lata.

Echo Sieradzkie 1932 3 maj

DRUŻYNY SAMARYTAŃSKIE.

Sieradzki Zarząd Związku Okręgowego zorganizował drużyny samarytańsko-pożarnicze w następujących miejscowościach: w Męce zorganizowana drużyna składa się z 18 niewiast w Wojkowie — 19 niewiast, Gruszczyce 14, Równa 12, Charłupi Małej 12. W najbliższym czasie zostanie zorganizowane podobne drużyny w Wągczewie, Bliźniewie, Krokocicach i Małyniu.

Nadmienić należy że w organizowaniu drużyn samarytańskich prócz pp. Olszewskiej, Ungerówny, Olczyka i Gałki bierze czynny udział p. Z. Kluczyńska.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 21

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dn. 19 październ. 1933 r. L. SA. II. 12/14/33

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu sieradzkiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego, zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 18 października 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23. III. 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:

§ 1.

VII. Obszar gminy wiejskiej Gruszczyce dzieli się na gromady:

11. Równa, obejmującą: przysiółek Baby, kolonję Borek, kolonję Doły Januszyn, kolonję Łężek, wieś Mierzony, kolonję Nowiny, wieś Równa, folwark Równa, osadę Równa młyn, osadę Równa laski, wieś Rubice.

§ 2.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Sieradzkiemu.
§ 3.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
Wojewoda:
wz. (—) A. Potocki

Wicewojewoda

Obwieszczenia Publiczne 1933 nr 37

DYREKCJA GŁÓWNA TOWARZYSTWA KREDYTOWEGO ZIEMSKIEGO W WARSZAWIE

na zasadzie artykułów 218 i 219 Ustawy Towarzystwa zawiadamia:

1. Okrąg Kaliski.

64. Wierzycieli hipotecznych dóbr RÓWNA, powiatu sieradzkiego, a mianowicie:

1) Maurycego Majznera, 2) Marję Zukierową, 3) Irenę Holcową, 4) Firmę „Or­łowski i Cieślicki" w Poznaniu, 5) H. Lewentala, 6) Stanisława Stasińskiego.

Echo Kaliskie Ilustrowane 1933 r.

Straszliwa katastrofa na szosie. Cyklista pod kołami autobusu. Wstrząsający wypadek wydarzył się w pobliżu Błaszek, na szosie prowadzącej z Kalisza do Łodzi. Wieczorową porą, przejeżdżał tamtędy autobus oznaczony n-rem rejestracyjnym Ł. D. 82899, kierowany przez szofera Władysława Głębowskiego. zam. w Kaliszu. W pewnej chwili pasażerowie usłyszeli jakiś charakterystyczny trzask i rozpaczliwe krzyki. Okazało się, iż pod koła pędzącego autobusu dostał się jadący szosą cyklista. Szofer w ostatniej chwili spostrzegł na szosie jakąś niewyraźną sylwetkę, lecz nie zdołał zahamować rozpędzonego wozu i nastąpiła mrożąca krew w żyłach katastrofa. Przejechanym okazał się Andrzej Podsiadły, mieszkaniec wsi Równa, gm. Gruszczyce, w pow. sieradzkim. Ofiarę nieszczęśliwego wypadku przewieziono do szpitala św. Trójcy w Kaliszu, gdzie Podsiadły walczy ze śmiercią. Z zeznań naocznych świadków wynika, że Podsiadły jechał lewą stroną szosy i nie miał przy rowerze światła. Fakt ten świadczy wymownie, jak okropne bywają skutki lekceważenia przepisów o ruchu kołowym.

Obwieszczenia Publiczne 1934 nr 38

DYREKCJA GŁÓWNA TOWARZYSTWA KREDYTOWEGO ZIEMSKIEGO

W WARSZAWIE

na zasadzie artykułów 218 i 219 Ustawy Towarzystwa zawiadamia właścicieli i wie­rzycieli hipotecznych niżej wymienionych dóbr:

III. Okrąg Kalisz.

Sekcja II-ga.

66.RÓWNA, powiatu sieradzkiego: 1) Firmę Orłowski i Cieślicki w Poznaniu, 2) Ch. Lewentala, 3) Stanisławą Stasińskiego.

Zorza (Zorza, Wieniec i Pszczółka) 1934 nr 54

Z pogranicza Ziemi Sieradzkiej.

Równa stare to, b. stare osiedle bezsprzecznie starsze niż najdawniejsze pisane, lub drukowane dokumenty, dotyczące jego dziejów. Dziś jeszcze przy głębszem kopaniu piasku można natknąć się na pogańskie popielnice czasem obłożone kamieniami i przykryte dużym płaskim kamieniem, jaki mi niedawno pokazywano, lub wprost w piasku, a najwcześniejszy dokument drukowany udało się odszukać z roku 1525, w którym Arcb. Joanes de Lasco dzieli Równą na „Rubycze item Szakrzewo" i zalicza razem do par. Gruszczyce. Z takim samym podziałem spotykamy się jeszcze w 17 i 18 wieku, gdy w 19 Zakrzew lub Zakrzewo schodzi z widowni, a pojawiają się Mierzone wieś, Borek kolonja, Nowiny Baba kolonja, Równa Laski kolonja, Doły Januszyn kolonja, Łężek kolonja, zaś Równa i Rubice trwają aż dotąd. Spotykamy się w aktach kościelnych jeszcze ku końcowi 17 w. z Zakrzeskimi, właścicielami Zakrzewa Rówieńskimi — Równej i od nich zapewne i one otrzymały swe nazwy.

Na początku 19 w. Równa była samodzielną gminą, której wójtem był właściciel miejscowego folwarku; w drugiej połowie tegoż w. weszła w skład zbiorowej gminy Gruszczyce, z siedzibą zarządu w Wojkowie, i dotąd do niej należy, gdy do par. Gruszczyce należy nieprzerwanie. Komunikację ma wygodną: z boku — szosę w stronę Sieradza i Warszawy, Kalisza i Poznania; równoległe i w tych samych kierunkach, b. blizko, kolej ze stacjami, Sędzice ku Warszawie i Błaszki ku Poznaniowi, wreszcie szosę wąskotorową do samego kościoła w Gruszczycach. Ziemi piaszczystej ma niewiele, większość pszennej; ziemia od niedawna zsączkowana, lecz nie zcalana, co nie może nie wywierać wpływu ujemnego na całokształt gospodarowania. Ziarno zresztą i okopowe starają się zmieniać gospodarze co trzy lata. Pługi, dwaj miejscowi kowale (w Równej i Łężku). Spotyka się tu kultywatory lub sprężynówki, siewnik jest jeden tylko, prywatny czasem wypożyczany. Orze się tu końmi, ale rasowych niema i o dobór mało się kto tu troszczy, bo ruchu na konie nie masz, dwaj więc zaledwie gospodarze staranniej je utrzymują. Nielepiej i z krowami: najczęściej stare, licho utrzymane, więc i o małym pożytku. Świnie, tu wszyscy chowają, ale bez rachunku: byle jakiej rasy, utrzymane brudno, nie wracają nawet kosztów (od 40 gr. żywca). Gęsi i indyk nie ma — nie opłaci się chować. Pszczoły mają tylko dwaj gospodarze. Ogródki owocowe są przy domach, ale pożal się Boże. Od 15 lat jest tu szkoła, od 12 straż pożarna. Budynek szkolny pobudowano już drugi: pierwszy zjadł grzyb, drugi zbudowano na temsamem miejscu. A miejsce nie najlepiej wybrane, bo na samym załamku szosy, a przechodnie i przejezdni nie pomagają przecież do skupienia uwagi. Sala zresztą duża i widna, nauczyciel nie nowicjusz.

O ile na ten budynek gmina dała drzewo, ludzie robociznę i dopłatę, o tyle budynek z pustaków na remizę pobudowała wieś własnym tylko kosztem. Są też i dwa Kółka Ż. Różańca: niewiast i dziewcząt. Zorganizowałem też swego czasu i młodzież pozaszkolną, ale ówczesna nauczycielka zawichrzyła i całą robotę popsuła. Gazet czytają tu mało, politycznie drzemią, dzieci do szkół fachowych nie posyłaią. Chaty są przeważnie drewniane, niewysokie, mało widne, mało ciepłe, pokryte słomą. Tylko najnowszy dom z cegły, dachówką, kryty, widny i przewiewny. Ubierają się tu wszyscy w tandetę żydowską, tylko parę kobiet nosi pasiaste spódnice, odkąd jednej z parafjanek sprowadziłem materjału takiego z Częstochowy. Mężczyźni zarzucili samodziały sieradzkie już dawno. Dziewczęta wzorują się na żydówkach: krótkie włosy, kapeluszki podobne do skopków, krótkie, obcisłe spódniczki, — o zachorzenia, nawet suchoty nie trudno. Naogół jednak śmiertelność nieznaczna; wiek długi, jak na dzisiejsze czasy i warunki: 77,85 nawet 100 chowałem z Równej, ale zdarza się i 22 letnia suchotnica. W mieszkaniach czystość niewielka, jeszcze mniejsza na podwórzach. Żyda niema tu i na lekarstwo, pijak nałogowy jest jeden zaś, trochę nietrzeźwy, wjechał na rowerze pod samochód i przypłacił to życiem. Jest tu jeden sklepik spożywczy handluje w nim córka miejscowego gospodarza, żona emigranta. Jest tu przystanek samochodów. Na odpusty, jarmarki, targi — jeździ się, na wózkach, wkładają pół koszki, bryczki niema ani jednej. Na rowerach jeżdżą dziewczęta. Jedna z dziewcząt była w szkole dla dziewcząt, ani jeden chłopak — w szkole rolniczej. Pod względem religijnym lud tu nie gorący, ani zimny, zaledwie letni. Politycznie — narodowcy, acz w Łężku było 2-ch bolszewizujących, ale przycichli. Naogół ludność — prawica, ale nie grzeszy trzeźwością, oszczędnością: czasu, zdrowia i pieniędzy.

Znajomek.

Obwieszczenia Publiczne 1938 nr 100

Wydział Hipoteczny, Sekcja III, przy Sądzie Okręgowym w Kali­szu obwieszcza, że otwarte zostały postępowania spadkowe po zmarłych:

1) Andrzeju Zakrzewskim, właścicielu majątku Równa, pow. sie­radzkiego;

Termin zamknięcia tych postępowań spadkowych, wyznaczony zo­stał na dzień 21 czerwca 1939 roku, w którym to terminie osoby zainte­resowane winny zgłosić swoje prawa w kancelarii wyżej wymienionego Wydziału Hipotecznego, pod skutkami prekluzji. 275/38.  

Dziennik Łódzki 1967 nr 215

Pożary

Wczoraj na terenie województwa łódzkiego miały miejsce dwa pożary. W Równym pow. Sieradz, w gospodarstwie Kazimierza Antosika spłonęła stodoła. Straty wynoszą około 30 tys. zł.