Kamyk

Zajączkowski:

Kamyk  -pow. łaski
1) 1400 T. Sir. II f. 139: Camyk - Jacussius Carthos de Ptaskowicze (v.) justo judico (?) evasit Stogneum de Rszuchowicze (Żuchowice, v.) pro et super hereditatem C. wlgariter nuncupata.
2) XVI w. Ł. I, 473-474: Camyk - villa, par. Brzyków, dek. szadkowski, arch. uniejowski. 3) 1496 P. 170: Camyk - par. jw., pow. i woj. sieradzkie. 1511-1518 P. 179: Camik - jw. 1553-1576 P. 218: Kamyk - jw. 4) XIX w. SG III, 801: Kamyk- folw. z wsią K. i Zakurów, par. jw., gm. Dąbrowa, pow. łaski. 

Taryfa Podymnego 1775 r.

Kamyk, wieś, woj. sieradzkie, powiat sieradzki, własność szlachecka, 14 dymów.

Czajkowski 1783-84 r.

Kamyk, parafia brzykow (brzyków), dekanat szadkowski, diecezja gnieźnieńska, województwo sieradzkie, powiat szadkowski, własność: Domaniowski, podstoli. (Tomasz Domaniewski, podstoli szadkowski)

Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.

Kamik, województwo Kaliskie, obwód Sieradzki, powiat Sieradzki, parafia Brzyków, własność prywatna. Ilość domów 14, ludność 108, odległość od miasta obwodowego 3.

Słownik Geograficzny:  

Kamyk,  folw. z wsią K. i Zakurów, pow. łaski, gm. Dąbrowa, par. Brzyków. Rozl. folw. wynosi mr. 863, grunta orne i ogrody mr. 288, łąk mr. 77, pastwisk mr. 1, lasu mr. 468, nieużytki i place mr. 29. Bud. drewn. 20, płodozmian 4-polowy, pokłady torfu. Wieś Kamyk osad 30, z gruntem mr. 155; wś Zakurów osad 16, z gruntem mr. 101.

Spis 1925:

Kamyk, wś i kol., pow. łaski, gm. Dąbrowa Rusiecka. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne wś 26, kol. 22. Ludność ogółem: wś 175, kol. 149. Mężczyzn wś 83, kol. 81, kobiet wś 92, kol. 68. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego wś 172, kol. 149, mojżeszowego wś 3. Podało narodowość: polską wś 172, kol. 149, żydowską wś 3.

Wikipedia:

Kamyk-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie wieluńskim, w gminie Konopnica. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

Elżbieta Halina Nejman Majątki (Szlachta Sieradzka XIX wieku Herbarz)

KAMYK par. Brzyków, p. łaski, w 1783 r. własność Tomasza Domaniewskiego podstolego szadkowskiego. Dobra składają się z wsi i folwarku Kamyk wsi Zakurów. mają 863 mg ziemi w tym 468 mg lasu, budynków drewnianych jest 20, są pokłady torfu. Wieś Kamyk ma 30 osad i 155 mg ziemi, wieś Zakurów 16 osad i 101 mg gruntu. (SGKP t.3, s.801).

1992 r.

OSP

BUDYNEK DAWNEJ SZKOŁY, OBECNIE DOM MIESZKALNY

Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego 1826 nr 531

NRO 94254/35287 — WYDZIAŁ SKARBOWY, SEKCYA SKARBOWA.

KOMMISSYA WOJEWODZTWA MAZOWIECKIEGO.

Umieszczając poniżéy Listę dłużników kar Kontrawencyinych, z mieysca zamieszkania niewiadomych, na skutek Odezwy Kommissyi Wtwa Kaliskiego z dnia 13go Października r. z. poleca Wóytom i Burmistrzom, ażeby wyszczególnione w tymże Wykazie Osoby w Gminach swych iak nayściśley śledzili, od wyśledzonych należność przypadaiącą ściągnąwszy, do Kontrolli Skarbowéy przy Sądach Woiewództwa Kaliskiego franco odesłali, o skutku zaś właściwym Kommissarzom Obwodów donieśli.

Działo się w Warszawie dnia 4 Lutego 1826 r.

Radca Stanu, Prezes Kommissyi

w Zastępstwie KOŻUCHOWSKI. Filipeckit Sekr: Jener:

Lista dłużników kar kontrawencyinych dawniéy w Woiewództwie Kaliskiém zamieszkałych, którzy z teraźnieyszego pobytu nie są wiadomi

4. Rudnicki, zamieszkały dawniéy w Kamyku, Obwodzie Wieluńskim, Złł: 6. gr: s10, z Akt Sądu Pokoiu Powiatu Wieluńskiego.

Dziennik Powszechny 1832 nr 282

LISTY GONCZE. Sąd Policji Poprawczej Wydziału Kaliskiego. Wzywa wszelkie władze tak cywilne iako i woyskowe, nad bezpieczeństwem kraiu czuwaiące, aby na zbiegłych z więzienia tuteyszego inkwizycyinego iako to: Mikołaia Dąbrowskiego, Antoniego Kwiatkowskiego, Woyciecha Zielińskiego, Pawła furmana, Woyciecha Ławińskiego, Szczepana Grabowskiego i Macieia Wodzyńskiego, o różne zbrodnie obwinionych, baczne oko miały, i w razie uięcia którego z nich, wprost Sądowi naszemu dostawić raczyły.

4. Paweł furman, lat ma 19, katolik, twarzy okrągłej, oczu ciemnych, włosów ciemnoblond, wzrostu średniego, urodzony w wsi Kamyku, w Obwodzie Wieluńskim, mieszkał w wsi Kłocko w Obwodzie Sieradzkim, miał na sobie kapotę wełniakową białą, spodnie takież, koszulę lnianą, i czapkę z siwym barankiem.

7. Maciey Wodzyński, lat ma 26, katolik, twarzy okrągłey ospowatey, oczu niebieskich, włosów blond, wzrostu wysokiego, urodzony na Pustkowiu Chodakach w Obwodzie Sieradzkim, miał na sobie płaszcz szaraczkowy stary, kamizelkę granatową, spodnie takież łatane, koszulę lnianą, bóty i furażerkę, był zakuty w kaydany, ma znak na dużym palcu u lewey ręki od cięcia, oraz na prawey ręce ma trzy brodawki duże. Kalisz dnia 27 Września 1832 roku. Prezyduiący, A. Puchała.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1849 nr 165

(N. D. 3519) Rejent Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.

Po śmierci Jakóba Szaniawskiego wierzyciela kapitału rs. 1571 kop. 80 3/4 w Dziale IV ad 4 ad b. ad bb. i cc. na dobrach Kamyku w Okręgu Sieradzkim położonych hypotekowanego, oraz kapitału rs. 1753 kop. 43 7j16 wDziale IV, ad 27 ad b. ad dd. na dobrach Chociw Okręgu Sieradzkiego lokowanego, a bezpieczeństwo także na, dobrach Klęcz w Dziale IV pod Nr. 9 rozciągającego, otworzył się spadek. Zawiadamiam więc osoby interessowane, iż do uregulowania tegoż spadku, oznaczony jest termin w Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu, przed podpisanym Rejentem na dzień 9 (21) Lutego 1850 r.

Kalisz dnia 11 (23) Lipca 1849 roku.

J. Białobrzeski.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1856 nr 147

(N. D. 3629) Pisarz Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.

Po zgonie:

1. Antoniego Wężyk-Szaniawskiego, właściciela dóbr Kamyk z O-gu Sieradzkiego,

2. Kamilli z Kruszyńskich Szaniawskiej, jego żony co do summy rsr. 5250, pod N. 6 dz. IV wykazu tychże dóbr zapisanej,  

(…) Otworzyły się spadki, do regulacyi których wyznaczam termina prekluzyjne, co do 3-ch pierwszych na d. 27 Grudnia (8 Stycznia) a co do czterech ostatnich na d. 28 Grud. (9 Stycz.) 1856j7 r.

Kalisz d. 4 (16) Czerwca 1856 r.

Zengteler.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1857 nr 228

(N. D. 4694) Sąd Policyi Poprawczej Wydziału Kaliskiego.

Zapozywa niniejszym Walentego Nowakowskiego ekonoma ostatecznie w wsi Kamyku zamieszkałego, obecnie z pobytu niewiadomego, aby najdalej w ciągu dni 30 w Sądzie tutejszym celem wysłuchania wyroku stawił się, gdyż po upływie tego terminu stosownie podług prawa postąpionem zostanie.

Tyniec d. 10 (22) Września 1857 r.

Sędzia Prezydujący, Jasiński, as, w z.

Wiadomości z Pola Bitwy 1863 nr 8

KALISKIE.—Dnia 27 z. m., oddział pułkownika Cieszkowskiego stojący obozem pod Radoszewicami na wschód od Wielunia po prawej stronie Warty, napadniętym został przez 2 kompanje piechoty i sto kozaków pod dowództwem majora Pisanko. Za pierwszym moskiewskim ogniem, strzelcy nasi uszykowawszy się natychmiast pod dowództwem dzielnego kapitana Skalskiego, napad zaczęli odpierać. Bój wszczął się zacięty i major Pisanko posłał kozaków o pomoc do Wielunia. Oddział nasz odstrzeliwając się, dosięgnął Kiełczygłów, gdzie sformowawszy się do ataku, tak silnem natarciem na wroga uderzył, iż ten zmuszony był z placu boju ustąpić i cofnąć się do Rząśni. Z obu stron było po kilku zabitych i po kilkunastu rannych. Moskale powrócili do Wielunia, oddział zaś nasz posunął się dalej ku północy i dnia 29 z. m. stanął obozem pod Kamykiem po drodze do Widawy.

Dziennik Powszechny 1863 nr 276

ZAPOZWY EDYKTALNE.

(N. D. 5599) Sąd Policji Poprawczej Wydziału Piotrkowskiego.

Zapozywa Marjana Holewińskiego, który do roku 1862 był stałym mieszkańcem Gminy Kamyk Powiatu Wieluńskiego, następnie przesiedlił się do miasta Wielunia, a dziś jest niewiadomym z pobytu, iżby w ciągu dni 30 od daty ogłoszenia niniejszego zapozwu stawił się w Sądzie Poprawczym dla złożenia tłomaczenia w sprawie własnej, lub iżby w tymże przeciągu czasu o teraźniejszym pobycie swym doniósł, pod skutkami prawa.

Piotrków d. 17 Listopada 1863 r.

Sędzia Prezydujący, Chmieleński.

Dziennik Warszawski 1865 nr 253

Korespondencje Dziennika Warszawskiego.

Wieluń. W dniu 17 (29) września we wsi Kamyk, pastuch dworski Mateusz Pabjańczyk, powiesił się.

Dziennik Warszawski 1867 nr 266

N. D. 7123. Patron przy Trybunale Cywilnym w Kaliszu.

Wiadomo czyni, iż w dniu 5 (17) Grudnia 1867 r. o godzinie 3 z południa, w miejscu posiedzeń Trybunału Cywilnego w Kaliszu przed W. Wójnickim Sędzią delegowanym, przystąpi się do stanowczego przysądzenia dóbr Kamyka z przyległościami w Okręgu Sieradzkim położonych, należących do współwłasności nieletnich Stanisława i Kamila synów, oraz Marji córki, po niegdy Antonim i Kamili z Kruszewskich małżonkach Szaniawskich pozostałych dzieci, których głównym opiekunem jest Karol Szaniawski, we wsi Zalesiu zamieszkały. Sprzedaż ta nastąpi od sumy rs. 43.956 kop. 72, za którą temczasowie dobra te przysądzone zostały.

Vadium do licytacji wynosi rs. 1,500 a dalsze warunki są do przejrzenia w kancelarji Pisarza Trybunału wydziału II i u podpisanego Patrona.

Kalisz d. 15 (27) Listopada 1867 r.

Franciszek Modrzejewski.

Dziennik Warszawski 1869 nr 250

Wzywa Lewka Flaum mieszkańca wsi Kamyka gminy Dąbrowa Rusiecka aby dla wysłuchania wyroku w sprawie własnej wydanego, stawił się do Sądu tutejszego w ciągu dni 30, po upływie bowiem tego przeciągu czasu postąpione będzie według prawa.

Tyniec d. 31 Paździer. (12 Listop.) 1869 r.

Sędzia Prezydujący. Bromirski.

Dziennik Warszawski 1873 nr 85

N. D. 2401. Rejent Kancelarji Ziemiańskiej w Kaliszu.

Po śmierci:

1. Antoniego Janocentego dwóch imion Szaniawskiego co do wierzytelności: rs. 566 k. 6 1/4 pod Nr. 4b ad aa i rs. 523 k. 93 l/2 pod Nr. 4b ad bb cc w dziale IV wykazu dóbr Kamyk z Okręgu Sieradzkiego zahipotekowanych.

(…) otworzyły się spadki do uregulowania których termin na dzień 23 Października (4 Listopada) 1873 r. przed sobą w Kaliszu wyznaczam.

Kalisz d. 3 (15) Kwietnia 1873 r.

Teofil Józef Kowalski Rejent.

Dziennik Warszawski 1875 nr 251

N. D.7602. Pisarz Trybunału Cywilnego w Kaliszu.

Wiadomo czyni, iż na żądanie Lejzera Gliksman handlującego w osadzie Szczerców okręgu Sieradzkim zamieszkałego, a zamieszkanie prawne do obecnego interesu i całego postępowania subhastacyjnego u Aleksandra Landau Patrona Trybunału w Kaliszu zamieszkałego, obrane mającego, od którego tenże Patron stawa i przymusową sprzedaż dóbr ziemskich Kamyk, w poszukiwaniu sumy rs. 375 kop, 35 z procentem 5% od dnia 31 Sierpnia (12 Września) 1873 roku, kosztów procesu rs. 46 oraz za wyjęcie i doręczenie wyroków rs. 6 kop. 95 i pół i kosztów egzekucyjnych rs. 27 kop. 85, z mocy wyroków Trybunału Cywilnego w Kaliszu w dniach 22 Listopada (4 Grudnia) 1873 roku zaocznie i 2 (14) Października 1874 r. ocznie zapadłych, przynależnej, popiera, protokółem Romualda Pinowskiego Komornika przy Trybunale Cywilnym w Kaliszu w dniu 18 (30) Października 1875 roku sporządzonym, zajęte zostały na sprzedaż w drodze przymuszonego wywłaszczenia:

Dobra Ziemskie Kamyk,

wraz z przyległościami i przynależytościami, lasami zagajnikami, inwentarzami żywemi i martwemi, zabudowaniami, gruntami, łąkami i w ogóle wszystkiem tem co całość tychże dóbr stanowi i do Ignacego Jakóba 2-ch imion Szaniawskiego należy, z wyłączeniem jedynie realności pustkowia Piaski od dóbr Kamyk odłączonej i oddzielną księgę wieczystą mającej oraz zabudowań i gruntów na własność włościan w moc Najwyższych Ukazów przeszłych i w dziale I wykazu hypotecznego na rzecz tychże włościan odkreślonych.

Dobra te Kamyk położone są w gminie Dąbrowa Rusiecka, parafji Brzykow, powiecie Łaskim, Gubernji Petrokowskiej, pod jurisdykcją Kasy Powiatu Łaskiego, Sądu Pokoju w Sieradzu i Trybunału Cywilnego w Kaliszu, i stanowią własność Ignacego Jakóba 2 imion Szaniawskiego, w tychże dobrach Kamyk mieszkającego.

Dobra te składają się z jednego dominialnego folwarku Kamyk zwanego, realności Zakurów, gdzie jest karczma z zajazdem, karczma przy wsi Kamyk, oraz karczmy z zajazdem przy wsi Piaski, graniczą z jednej strony z dobrami Głuchów i Konopnica, z drugiej z dobrami Rychłocice i pustkowiem Piaski, z trzeciej strony z dobrami Ochle, a od czwartej z dobrami Wola Więzowa, Dąbrowy Rusieckie i Zabłocie. Nie są żadną obcą własnością przedzielone a granice ich są niesporne. Dobra Kamyk za aktem urzędowym w dniu 9 (21) Stycznia 1875 roku przed Wilhelmem Grabowskim rejentem w Kaliszu spisanym oddane zostały w dwunastoletnią dzierżawę od dnia 12 (24) Czerwca 1874 roku liczącą się Kamilowi Szaniawskiemu za czynsz rocznie na rs. 1500 ustanowiony, zaś przez prywatną umowę z dnia 1 Czerwca 1874 roku inwentarz na miejscu znajdujący się temuż dzierżawcy za rs. 3000 sprzedany, z warunkiem pozostawienia takowego na miejscu jeżeli przy expiracji dzierżawy suma ta będzie mu zwróconą.

Na folwarku Kamyk znajdują się budynki. Dwór mieszkalny z drzewa gontem kryty o dwóch kominach, kuchnia pod którą są piwnice murowane dom dawny czyli stary dwór gontami kryty o dwóch kominach, gorzelnia z drzewa gontami kryta, obecnie nie czynna z powodu braku apparatu gorzelnianego, przy gorzelni jest dobudowany skład gorzelniany i drwalnik, dalej znajdują się chlewy i kurniki z drzewa gontami kryte, stajnia, wolarnia, obora wozownia, szopy i owczarnia, wszystkie z drzewa, gontami kryte, stodoła z drzewa gontami kryta o dwóch klepiskach, stodoła deskami kryta o jednym klepisku, oraz stodoła deskami kryta o dwóch klepiskach. Wśród podwórza folwarcznego znajduje się dzwonek i gołębnik, dalej jest ogród częścią owocowy częścią warzywny i drugi ogród owocowy. Na przeciw folwarku Kamyk znajduje się dom koszary wraz z stajnią zajezdną pod jednym dachem gontami krytem, o dwóch kominach, w domu tym się mieści i karczma, kuźnia stara gontami kryta, oraz studnia balami ocembrowana.

Przy pustkowiu Piaski, mieści się dom karczma, gontami kryta, stajnia zajezdna również, gontami kryta i chlewik słomą kryty.

Na pustkowiu Zakurów znajduje się dom karczma wraz z zajazdem gontami kryta o jednym kominie.

Dobra Kamyk obejmują rozległości mórg 810, a grunta są przeważnie żytnie klasy II, III i IV. Podatki z dóbr tych opłacają się do kasy powiatu Łaskiego, rocznie w kwocie rs. 359 kop. 43. Dobra te odległe od miasta powiatowego Łasku mil 4, miasta powiatowego Sieradza mil 3 1/2, miasta powiatowego Wielunia mil 4 1/2, od miast gubernialnych: Petrokowa mil 8, Kalisza mil 10 i pół, od osad Burzenina wiorst 9, Widawy wiorst 11.

Służebności włościanom dóbr tych przyznane opisane są pod Nr. 5 Działu III wykazu hypotecznego.

Obszerniejszy opis zajętych dóbr znajduje się w protokóle zajęcia u popierającego sprzedaż Patrona Landau i w biórze Pisarza Trybunału w Kaliszu, gdzie również zbiór objaśnień i warunków sprzedaży przejrzany być może.

Akt zajęcia doręczony Janowi Swieszczyk Wójtowi gminy Dąbrowy Rusieckie oraz Wincentemu Smoleńskiemu Pisarzowi Sądu Pokoju w Sieradzu do własnych rąk w dniu 22 Października (3 Listopada) 1875 r. poczem do księgi wieczystej dóbr Kamyk w dniu 25 Października (6 Listopada) 1875 r. wniesiony, a do księgi zaaresztowań w biórze Pisarza Trybunału Cywilnego w Kaliszu utrzymywanej w dniu 28 Października (9 Listopada) 1875 r. wpisany i zarejestrowany został.

Sprzedaż zajętych dóbr odbywać się będzie na audjencji Trybunału Cywilnego w Kaliszu, a pierwsze ogłoszenie warunków tej sprzedaży, odbędzie się w dniu 9 (21) Grudnia 1875 roku o godzinie 10 z rana.

Kalisz d. 28 Paźdz. (9 Listop.) 1875 r.

Skoczyński.

Tydzień Piotrkowski 1894 nr. 37

— Pod Widawą trzy większe majątki pozbyły się w ostatnim czasie „kuli u nogi— jak się wyraża Gaz. Warsz.—przeszkadzającej racyjonalnej gospodarce". I tak, w Konopnicy otrzymali włościanie za zrzeczenie się serwitutów po dwie morgi ziemi ornej i tyleż lasu na osadę; w Kamyku zaś i Woli Więzowej po trzy morgi lasu. Jak trudno układy te było zawrzeć, dość powiedzieć, że w Kamyku toczone one były przez lat dwanaście! Umowy te zostały już zatwierdzone przez komisyję gubernialną do spraw włościańskich i odnośne rozgraniczenie na gruncie przez delegowanego ad hoc geometrę przysięgłego, dokonane. Umożliwi to zaprowadzenie w tych majątkach racjonalnego gospodarstwa leśnego, którego plany już złożono do zatwierdzenia władzy właściwej.

Tydzień Piotrkowski 1902 nr. 23

Pożar. W nocy z d. 28 na 29 maja, poprzedzającej uroczystość Bożego Ciała spłonęło we wsi Kamyku, powiatu łaskiego 12 chałup, 2 stodoły i kilka chlewików. Gdyby nie ratunek i pomoc nadeszłych z Konopicy i Rychłocic sikawek, cała wieś i folwark poszedł by z dymem. Ogień powstał z papierosa palonego w stodole.

Tydzień Piotrkowski 1903 nr. 25

— We wsi Kamyk, gm. Dąbrowy Rusieckie pow. łaskiego, własności p. Ignacego Szaniawskiego, w dniu 4 b. m. o godz. 10 1/2 wieczorem wybuchł pożar, podczas którego spalił się dominialny budynek dla służby, składający się z 12 stancyj i ośm gospodarstw włościańskich. Pożar wybuchł z wzmiankowanego budynku, z niezamieszkałej w nim stancyi, i z błyskawiczną szybkością przeniósł się na sąsiednie osady włościańskie. O jakimkolwiek ratunku na razie mowy być nie mogło, gdyż ogień objął w jednej chwili wszystkie zabudowania, a zupełny brak wody uniemożliwił wszelką akcyje. To też cudem niemal udało się powstrzymać dalszy postęp pożaru, przez rozebranie części dachu tlejącego już domu. Na ratunek pospieszyli prawie wszyscy sąsiedzi; jeden z pierwszych przybył z sikawką p. Stanisław Kozarski wł. dóbr Głuchów, który wielce przyczynił się do umiejscowienia pożaru. W bardzo niedługim czasie, bo zaledwie w półtory godziny, przybyła po bardzo złej drodze świeżo zorganizowana straż ogniowa ochotnicza z oddalonej o dwie mile osady Osiaków gub. kaliskiej. Straż ta, gdyby nie zupełny brak wody, byłaby mogła dużo jeszcze uratować. Najwięcej strat poniosła służba dworska; biedakom tym spaliło się prawie wszystko, gdyż z przyczyny wadliwej budowy korytarzy i braku polep, prawie nic z gorejącego budynku nie uratowali. Spalone budynki asekurowane były na 3700 rb. K.

Gazeta Świąteczna 1903 nr. 1173

We wsi Kamyku, w pow. łaskim, gub. piotrkowskiéj spalił się dom służby folwarcznéj i 8 gospodarstw włościańskich.

Rozwój 1909 nr 155

Choroby zakaźne. W majątku Kamyk, powiatu łaskiego, pojawiła się wśród koni nosacizna, we wsi zaś Czestków, ukazał się wśród bydła rogatego wodowstręt.

Rozwój 1909 nr 210

Choroby zakaźne śród zwierząt domowych. W pow. łaskim, we wsi Augustów, gminy Dzbanki, ukazała się śród trzody chlewnej róża, a w majątku Kamyk, gm. Dąbrowa Rusiecka—śród koni—nosacizna.

Obwieszczenia Publiczne 1922 nr 36

Wydział hipoteczny sądu okręgowego w Piotrkowie obwieszcza, że otwarte zostały postępowania spadkowe po zmarłych:

8) Perecu Wiśniewskim, synu Berka, współwłaśc. dóbr ziemskich „Kamyk", pow. Łaskiego;

Termin regulacji powyższych postępowań spadkowych wyznaczony został na d. 15 listopada 1922 r. co do punktów Nr. Nr.: 1, 2, 3, 4, 5, 8, 11, 12 13 i 14 w kancelarji pisarza wydziału hipotecznego sądu okręgowego w Piotrkowie, co do punktów Nr. Nr.: 6. 7 i 9 w kancelarji Feliksa Kokczyńskiego, zaś co do punktu Nr. 10 w kancelarji Bronisława Cedrowskiego, notarjuszy przy tymże wydziale, w którym to dniu osoby interesowane winny stawić się, pod skutkami prekluzji.

Przegląd Leśniczy 1926 marzec

Spis wszystkich lasów prywatnych, komunalnych, kościeln. i fundacyjnych w województwie Śląskiem, Poznańskiem, Pomorskiem i Łódzkiem o powierzchni ponad 50 ha według stanu z 1924 r. Zestawił W. Przybylski.

186. Nazwa majątku leśnego: Komyk-Zakniowie, powiat Łask. Właściciel: Fałek Flam, Herszlik Alembik, Szaja Wiśniewski 65 % S-wie Perca Wiśniewskiego i S-wie Abrama Stobieckiego 35 %. Obszar ha: (wolny) 25, 20., (serw) 28,0.

Obwieszczenia Publiczne 1931 nr 39

Sąd grodzki w Widawie, pow. łaskiego, na zas. art. 511 i 3091 U.P.C., wzywa Stanisława - Teofila - Józefa Cywińskiego vel Cybińskiego, Mi­chała Soleckiego, Ludwika Krajewskiego, Adama Piotrowskiego, Józe­fa i Agnieszkę małż. Przybylskich, Piotra Smolarka, Sylwestra Banacha, Piotra Hujkę, Józefa Przybylskiego, Adama Dudka, Michała Smolarka, Antoniego Dworzańskiego, Wiktorję Białek i Wojciecha Wojtkiewicza, wszystkich z niewiadomego miejsca pobytu, aby w terminie 4-mie­sięcznym od daty wydrukowania niniejszego wezwania stawili się do tegoż sądu, w charakterze pozwanych, w spr. Nr. C. 218/31 o po­dział osady, położonej we wsi Kamyk, gm. Dąbrowa - Rusiecka, pow. łaskiego.

W razie niestawiennictwa wzywanych osobiście lub przez pełno­mocników w oznaczonym terminie, sprawa będzie osądzona w ich nie­obecności.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 20

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dnia 28 września 1933 r. L. SA. II. 12/13/33.

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu łaskiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinij rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 15 września 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23 marca 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:

§ 1.

IV. Obszar gminy wiejskiej Dąbrowa-Rusiecka dzieli się na gromady:

9. Kamyk, obejmującą: wieś Kamyk, kolonję Kamyk.

§ 2.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Łaskiemu.

§ 3.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.

(—) Hauke-Nowak
Wojewoda.

Obwieszczenia Publiczne 1933 nr 103

Wydział hipoteczny sądu okręgowego w Łodzi, sekcja ziemska, niniejszem obwieszcza, że po niżej wymienionych zmarłych, toczą się postępowania spadkowe:

3) Szyi Bicz, zmarłym w Warszawie dnia 29 grudnia 1929 r., ja­ko współwłaścicielu około 70 morgów gruntu w dobrach Kamyk, pow. łaskiego;
Termin zamknięcia powyższych postępowań spadkowych, wyzna­czony został na dzień 30 czerwca 1934 r. w tutejszym wydziale hipo­tecznym.

We wskazanym terminie osoby zainteresowane osobiście lub przez pełnomocników winne zgłosić swoje prawa, pod skutkami prekluzji.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1936 nr 14

OGŁOSZENIE STAROSTWA POWIATOWEGO ŁASKIEGO

z dnia 10 czerwca 1936 r. Nr. RR. IV-2/31

o wdrożeniu postępowania scaleniowego we wsi Kamyk.

Na podstawie art. 18 ustawmy z dnia 31 lipca 1923 r. o scalaniu gruntów (Dz. U. R. P. z r. 1927 Nr. 92, poz. 833) w brzmieniu ustalonem rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 11 lipca 1932 r. (Dz. U. R. P. Nr. 67, poz. 622) oraz art. 14 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1933 r. (Dz. U. R. P. Nr. 85, poz. 635), podaję do publicznej wiadomości, że w dniu 7 maja 1936 r. uprawomocniło się orzeczenie b. Powiatowego Urzędu Ziemskiego z dnia 10 kwietnia 1933 r., dotyczące wdrożenia postępowania scaleniowego i ustalenia obszaru scalenia, na gruntach wsi Kamyk, położonej w gminie Dąbrowa Rusiecka, powiecie łaskim.

Za Starostę Powiatowego:

(-) T. Bielski

Komisarz Ziemski.

 Orędownik 1938 nr. 99

Spłonęło 12 zagród pod Łaskiem

Łask, 28. 4.— W nocy na 27 bm. we wsi Kamyk. gm. Dąbrowa Rusiecka z niewiadomych przyczyn w zagrodzie Antoniego Wiśniewskiego powstał gwałtowny pożar, który mimo akcji ratowniczej przeniósł się na sąsiednie budynki. Ogółem spłonęło doszczętnie 12 zagród gospodarskich. Straty wynoszą ponad 15.000 zł. Dochodzenie prowadzi policja.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1939 nr 7

Dział nieurzędowy.

OBWIESZCZENIE.

Wydział Hipoteczny Sądu Grodzkiego w Łasku obwieszcza, że na żądanie Urzędu Wojewódzkiego Łódzkiego wywołuje się do pierwiastkowej regulacji hipotecznej niżej wyszczególnione grunty ukazowe scalonych wsi, w terminach następujących:

na dzień 20 lipca 1939 roku:

14) grunty ukazowe scalonej wsi Zakurowie, gminy Dąbrowa Rusiecka o obszarze 147 ha 3522 m. kw. łącznie z przestrzenią 10 ha 4118 m. kw., pochodzącą z gruntów wsi Kamyk, podzielone na 20 gospodarstw rolnych,

Osoby interesowane winny zgłosić się w terminach powyższych do kancelarii Wydziału Hipotecznego w Łasku z prawami swoimi, pod skutkami prekluzji.

Łask, dnia 4 kwietnia 1939 r.

Pisarz Hipoteczny:

(—) Jan Niewiadomski.

 

Głos Chłopski 1949 nr 127

Niespołeczne stanowisko wójta
z gminy Dąbrowa Rusiecka
Przed świętem pierwszo-majowym odbyło się zebranie, na którym niektórzy chłopi wystąpili z wnioskiem o uczczenie Święta Pracy przez zreperowanie drogi gminnej od gromady Kamyk do Ochla. Większość chłopów poparła ten wniosek, gdyż uważali, że jest on słuszny. Trzeba nam bowiem wiedzieć, że droga ta znajduje się w fatalnym stanie i jesienią to poprostu przejść nie można. Niestety przeciw wnioskowi wystąpił wójt gminy, a potem poparło go kilku nieświadomych chłopów, jak naprzykład Bolesław Orlikowski z Głochowa, Józef Cebula z Ochla i w ten sposób sprawa upadła. Sądzę, że stanowisko ta zasługuje na potępienie, gdyż nie mówiąc już o potrzebie uczczenia Święta Pracy, to przecież droga ta potrzebna jest nam gospodarzom z gminy Dąbrowa Rusiecka, a opozycja wójta i jego „adiutantów" uniemożliwiła realizację tego słusznego projektu.
Stały koresp. „Głosu"