-->

piątek, 3 maja 2013

Górna Wola

Zajączkowski:
Górna Wola -pow. sieradzki
1) 1394 T. Sir. I f. 64: alio Rrzepissewo - domina Roslaawa de alio R.
2) XVI w. Ł. I, 440, 442: Wolya Rzepyschowska, Wolya Rzepischowska - villa, par. Szadek, dek. szadkowski, arch. uniejowski. 3) 1511-1518 P. 187: Vola - wł. szl., par. jw., pow. szadkowski, woj. sieradzkie. 1552-1553 P. 228: Wolia Rzepissowska-jw. 4) XIX w. SG II, 720: Górna Wola - wś i kol., par. i gm. Szadek, pow. sieradzki
Uwagi: wzm. z 1394 r. należy odnieść do Górnej Woli (Rzepiszewskiej) ze względu na to, że ze źródeł znana jest tylko jedna miejscowość Rzepiszew (v.).

Taryfa Podymnego 1775 r.
Górna Wola, wieś, woj. sieradzkie, powiat szadkowski, własność szlachecka, 13 dymów.

Czajkowski 1783-84 r.
Wola Gorna, parafia szadek, dekanat szadkowski, diecezja gnieźnieńska, województwo sieradzkie, powiat szadkowski, własność: Szanguszkoa, kszna.

Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.
Górna wola, województwo Kaliskie, obwód Sieradzki, powiat Szadkowski, parafia Szadek, własność prywatna. Ilość domów 17, ludność 87, odległość od miasta obwodowego 4.

Słownik Geograficzny:  
Górna Wola,  kol., pow. sieradzki, gm. i par. Szadek, 215 m. rozl., 144 mk. R. 1827 było 87 mk., 17 dm. Por. Rzepiszew. Br. Ch., Ż.

Słownik Geograficzny:  
Wola Górna,  w XVI w. Rzepiszewska Wola, wś, pow. sieradzki, ob. Górna Wola.

Spis 1925:
Wola Górna, wś i folw., pow. sieradzki, gm. Szadek. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne wś 25, folw. 3. Ludność ogółem: wś 166, folw. 33. Mężczyzn wś 77, folw. 17, kobiet wś 89, folw. 16. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego wś 166, folw. 33. Podało narodowość: polską wś 166, folw. 33.

Wikipedia:
Górna Wola-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie zduńskowolskim, w gminie Szadek. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

1992 r.

Gazeta Warszawska 1802 nr 29

Citatio Edictalis. Fryderyk Wilhelm z Bożey Łaski Krol Pruski &c. Ninieyszym Pismem wiadomo czyniemy. Iź w Xiędze Hipoteczney maiętności Lutomirska , na Dobrach do niey należących Gorney Woli, Tarnowki Cześć B Dobruchowa Dystryktu Szadkowskiego Rubrica III. Nro I. dla Xięźney Anny Zamężney Jabłonowskiey, i Chrystyny Zamężney Bielińskiey Xiężny z Sanguszków, teraz iey Sukcessorow Protestacya względem ,. dla nich z tych Dobr należącego się Załatwienia zaniesiona iest. Gdy więc na fundamencie pomiędzy, Xięciem Sanguszkiem i Sukcessorami Ur: Jabłonowskiey i Bielińskiey zawartych Działow, iako też i na fundamencie, przez też uczynionych Kwitow, Sukcessorowie Ur: Jabłonowskiey i Bielińskiey iuż zaspokoieni są, zaczym Dokumenta de dato Warszawa d. 23. Lipca 1796. niedostateczne są, aby na fundamencie Ich Protestacya wymazaną bydź mogła. Ponieważ z nich ani zupełna Legitymacya Protestatom , ani też Konsens do wymazania Protestacyi nie wynika , domagał się więc teraźnieyszy Dziedzic Maiętności Lutomirskiey Ur: Franciszek Mączyński ktory takową od Xięcia Sanguszka okupił, ,aby wiadomi Sukcessorowie Xiężny U.: Anny Jabłonowskiey , iako to. 1.) Xiaże Stanisław Jabłonowski. 2 ) Tekla Zamężna Ur. Potocka. Także zmarłey Ur: Bieliński iako to. 1 .) Paweł Bieliński 2.) Jozef Bieliński. 3.) Barbara Kossowska 4.) Joanna Markisa Ur: Wielopolska, ktorych pomieszkanie niewiadome Edyktalnie Cytowani byli. Zapozywamy więc was— wspomnionych Sukcessorow Xiężney Jabłonowskiey i Bielińskiey z Sanguszków , iako też i ieszcze exystuiących niewiadomych Sukcessorow, lub Cessynaryuszow , aby w przeciągu 3. Miesięcy , a naydłużey na Terminie Dnia 12 Lipca o godzinie 10. z rana sub prejudicio w tuteyszey Regencyi przed Konsyliarzem v Colomb osobiście lub gdyby to bydź niemogło, przez Informacyą i Plenipotencyą opatrzonego tuteyszego Justiz Kommissarza , na co Assystens Ratha Lukasa, Justiz Kommissarzy: Schmekla, Mytschke , Janiszka, S...lingiera, Rozdaitze..a, i Kryminalnego Sędziego Skrzętwę proponuiemy , sztaneli; i ieżeli do Dobr Lutomierska Gorney Woli Tarnowki Części B. Dobruchowa, z Protestacyi w Xiędze Hypoteczney, tych Dobr Rubrica III Nro. I . ad Instancyam Xiężney Bielińskiey i Jabłonowskiey zapisaney , iakie Pretensye macie , te zameldowali , i przyzwoity Kwit , gdy iuż stosownie do Sądownego Kwitu de Act: w Zamku w Warszawie Dnia 15 7bris. 1796. względem tychże Dobr zaspokoieni zostaliście uczynili, w przypadku niestawienia się, tedy oczekiwać macie: iż z Pretensyami waszemi do wspomnioney Protestacyi Prekludowani zostaniecie. Taka w tym wola nasza. Przy wyciśnieniu naszey większey Pięczęci Regencyi Pruss Połudn: Kaliskiey , i zwyczaynych Podpisach, w Kaliszu d 19. Lutego 1803.


Gazeta Warszawska 1824 nr 49

Komornik Trybunału Cywilnego Woiewództwa Kaliskiego.
Podaie do publiczney wiadomości, iż w dniu 14 Maia roku 1824 o godzinie 9tey zrana przed W. Wincentym Kobyłeckim Notaryuszem Powiatu Szadkowskiego, w Szadku mieszkaiącym, odbywać się będzie publiczna licytacyia na trzechletnie wydzierżawienie dóbr Lutomierska z przyległościami: Czołczyn, Dziechtarzów, Wrząca, Dobruchów, Rzepiszew, Tarnówka, Górna Wola i Bugay, w Powiecie i Obwodzie Szadkowskim położonych, które w trzech następnie ułożonych pozycyiach wydzierżawione będą, i tak: 1. Miasto Lutomiersk z wsiami folwarcznemi Czołczyn, Dziechtarzów i Wrząca. — 2. Wieś folwarczna Dobruchów. — 3. Wsie folwarczne Rzepiszew, Tarnówka, Górna Wola i Bugay. Dobra te przynosiły roczney dzierżawy, iako to: Wsie folwarczne Rzepiszew, Tarnówka, oraz wieś zarobna Górna Wola i Bugay zł. Pol. 8000. — Wieś folwarczna Dobruchów zł. Pol. 5000. — Wieś folwarczna Czołczyn zł. Pol. 5000. — Miasto Lutomiersk z wsiami folwarcznemi Wrząca i Dziechtarzów, nie ruchuiąc w to czynszów, zł. Pol. 18,000. — Dzierżawa ta poczynać się będzie od Sgo Jana Chrzciciela roku 1824 i trwać będzie do tegoż czasu w roku 1827. — Kalisz dnia 23 Lutego 1824 roku.
Leon Nowierski.  
 
Dziennik Urzędowy Woiewodztwa Kaliskiego 1836 nr 42

Pisarz Trybunału Cywilnego Pierwszey Instancyi
Woiewództwa Kaliskiego.
Podaie do publiczney wiadomości iż Dbra Ziemskie Miasto Lutomiersk z częścią Stokowizna, składaiące się z miasta Lutomiersk, z. części Stokowizna, z wsiów folwarcznych Wrząca, Dziechtarzew, Czałczyn, Dobruchów, Kwiatkowice, Rzepiszew, Bugay, Tarnówka, A, i B. i z wsi zarobney Górna Wola, obejmuiące dwie gminy pod nazwiskiem Gmina Dóbr maiętności Lutomierskiey i Gmina Miasto Lutomiersk, wraz z zabudowaniami dominialnemi w mieście Lutomiersku będącemi to iest: z Domem czyli Austeryą Dworską z staynią wiezdną, wraz z placem obeymuiącą szerokości z frontu łokci 76, długości łokci 73, szerokości w tyle 27 łokci miary Warszawskiey położoną przy ulicy Sieradzkiey, a z drugiey strony dotykaiącą possessyi Kaźmierza Skalskiego Nro 57 i 199 oznaczoną, placem pustym dominialnym przy trakcie do Piotrkowa prowadzącym leżącym, a z drugiey strony dotykaiącym possessyów Woyciecha Balcerowskiego, Kaspra Łaniewskiego, Wawrzeńca Buynowicza, i Franciszka Słomkowskiego obeymuiącym 110 pręt. kw. Domem Dominialnym Piekło zwanym nad traktem Warszawskim, z iedney strony dotykaiącym Sadzawki i Pasternika XX Reformatów, a z drugiey strony z łąką Sukcessorów Zdroiowskich i Fabiana Kosztownego Nr. 127 i 200 oznaczonym, Domem dominialnym Grobla zwanym, przy Stawie dominialnym i trakcie do Zgierza prowadzącym Nro 130. i 198. oznaczonym, Młynem wodnym dominialnym Nr. 129 i 197 oznaczonym stykaiącym się z Stawem dominialnym i gruntami Mirosławskiemi, a z drugiey strony z karczmami Ostoja i Wydmuchem zwanemi do dóbr Zdziechów należącemi, Pałacem dominialnym Nr. 131 oznaczonym, wraz z czterma Domami dla włościan oborą i stodołą, do okręgu i Gminy Miasta Lutomierska należącemi, w Powiecie Szadkowskim, Obwodzie Sieradzkim, Woiewództwie Kaliskiem położone, Sukcessorów śp. Franciszka Mączyńskiego a mianowicie:    1) Wey Ewy z Mączyńskich Bonawentury Wężyka małżonki czyli oboyga małżonków Wężyków w wsi Dobruchowie. 2) Wey Salomei z Mączyńskich Kazimierza, Leopolda małżonki czyli oboyga małżonków Leopold w wsi Rzepiszewie. 3) Wgo Stefana Mączyńskiego w wsi Czołczynie wszystkich w Powiecie Szadkowskim zamieszkałych, i 4) Antoniego Mączyńskiego nieprzytomnego którego iest W. Franciszek Bajer Rejent Kancellaryi Ziemiańskiey Woiewództwa Kaliskiego w Kaliszu zamieszkały Kuratorem — dziedziczne, Aktem przez Leona Nowierskiego Komornika przy Trybunale Cywilnym Woiewództwa Kaliskiego na gruncie dóbr Czołczyna w dniu 21 Sierpnia (2 Września) r. 1836 rozpoczętym a w dniu 3/15 Września r. 1836 ukończonym, na rzecz Sukcessorów śp. Franciszka Morzkowskiego mianowicie: a. Wey Pelagii z Morzkowskich Antoniego Romockiego małżonki czyli oboyga małżonków Romockich w dobrach Zawady Powiecie Lipnowskim w Woiewództwie Płockiem zamieszkałych, b. Wey Maryanny z Morzkowskich Stefana Mączyńskiego małżonki do iey czynności przez męża swego upoważnioney w wsi Czołczynie Powiecie Szadkowskim przy mężu zamieszkałey, c. Wey Eustachii z Morzkowskich Tytusa Dobrzyckiego małżonki czyli oboyga małżonków Dobrzyckich w dobrach własnych Boberowie w Wielkiem Xięztwie Poznańskiem zamieszkałych, d. Katarzyny z Morzkowskich Glinskiey po Józefie Glinskim pozostałey wdowy w dobrach Odmianowie Powiecie Brzesko Kuiawskim Woiewództwie Mazowieckiem zamieszkałey wszystkich z własnych funduszów się utrzymuiących, zamieszkanie prawne w Kaliszu u Wgo Adama Mazurkiewicza Patrona przy Trybunale Cywilnym Woiewództwa Kaliskiego w Kaliszu zamieszkałego, obrane maiących, za których tenże Patron stawa i ninieysze przymuszone wywłaszczenie popiera, na przedaż publiczną w drodze przymuszonego wywłaszczenia odbydź się maiącą zaięte zostały, Akt dopiero wymieniony Burmistrzowi Miasta Lutomierska Jozefowi Jankowskiemu tudzież Wóytowi Gminy Dóbr Lutomierskiey Macieiowi Oszkowskiemu oraz Pisarzowi Sądu Pokoiu Powiatu Szadkowskiego na ręce zastępcy jego Fabiana Uziembło Podpisarza tegoż Sądu w dniu 3/15 Września r. 1836 zostawiony i wręczony, daley tenże Akt Stefanowi Mączyńskiemu, Salomei z Mączyńskich Kazimierza Leopold małżonce czyli oboygu małżonkom Leopold, Ewie z Mączyńskich Bonawentury Wężyka małżonce czyli oboygu małżonkom Wężykom w dniu 3/15 Września 1836 r. a zaś Franciszkowi Bajer kuratorowi nieprzytomnego Antoniego Mączyńskiego w dniu 5/17 Września r. 1836 doręczony nastempnie w Kancellaryi Ziemiańskiey Woiewództwa Kaliskiego w dniu 19 Września (1 Października) r. 1836 w Kancellaryi Pisarza Trybunału Cywilnego Woiewództwa Kaliskiego w dniu 30 Września (12 Października) r. 1836 do właściwych Ksiąg wpisany i zaregestrowany został.
Rozległość tych dóbr iest nastempuiąca, których gatunek ziemi do I. II. III. IV. V. i VI. klassy należy.

Miasto Lutomiersk
Place zabudowania i ogrody mr. 188 kp. 113
Grunta orne mr. 859 kp. 19
Łąki mr. 122 kp. 48
Wody mr. 38 kp. 180
Smma ogólna mr. 1422 kp. 50

Probostwo dito
Place zabudowania i ogrody mr. 11 kp. 137
Grunta orne mr. 278 kp. 16
Łąki mr. 58 kp. 112
Smma ogólna mr. 348 kp. 85

XX. Reformaci   
Place zabudowania i ogrody mr. 7 kp. 10
Łąki mr. 17 kp. 43
Wody mr. 5 kp. 21
Smma ogólna mr. 29 kp. 74

Wieś folwarczna Wrząca
Place zabudowania i ogrody mr. 1
Grunta orne mr. 420
Łąki mr. 32
Pastwiska mr. 20
Wody mr. 3
Drogi, piaski i nieużytki mr. 90 kp. 150
Smma ogólna mr. 566 kp. 150

Grunta wieyskie Wrzący
Place zabudowania i ogrody mr. 4
Grunta orne mr. 420
Łąki mr. 10
Smma ogólna mr. 434

Wieś folw. Dziechtarzew
Place zabudowania i ogrody mr. 2
Grunta orne mr. 180
Łąki mr. 42
Pastwiska mr. 12
Wody kp. 50
Drogi, piaski i nieużytki mr. 90
Krzaki i zarośle mr. 8
Smma ogólna mr. 334 kp. 50

Grunta wieyskie dito
Place zabudowania i ogrody mr. 10
Grunta orne mr. 336
Łąki mr. 21
Pastwiska mr. 8
Smma ogólna mr. 370

Wieś folwarcz. Czołczyn
Place zabudowania i ogrody mr. 7
Grunta orne mr. 584
Łąki mr. 250
Pastwiska mr. 100
Lasy sosnowe mr. 300
Wody mr. 3
Drogi, piaski i nieużytki mr. 15
Krzaki i zarośle mr. 30
Smma ogólna mr. 1289.

Grunta wieyskie dito
Place zabudowania i ogrody mr. 24
Grunta orne mr. 670
Łąki mr. 120
Pastwiska mr. 4
Smma ogólna mr. 818

Wieś folw. Kwiatkowice
Place zabudowania i ogrody mr. 4
Grunta orne mr. 540
Łąki mr. 70
Pastwiska mr. 10
Lasy sosnowe mr. 250
Wody mr. 5
Drogi, piaski i nieużytki mr. 10
Krzaki i zarośle mr. 3
Smma ogólna mr. 882

Grunta wieyskie dito
Place zabudowania i ogrody mr. 3
Grunta orne mr. 720
Łąki mr. 30
Smma ogólna mr. 753

Probostwo dito   
Place zabudowania i ogrody mr. 2
Grunta orne mr. 60
Łąki mr. 26
Smma ogólna mr. kp. 88

Wieś folwar. Dobruchów
Place zabudowania i ogrody mr. 24 kp. 52
Grunta orne mr. 654 kp. 77
Łąki mr. 117 kp. 136
Pastwiska mr. 33 kp. 84
Wody mr. 10 kp. 41
Drogi, piaski i nieużytki mr. 21 kp. 165
Krzaki i zarośle mr. 251
Smma ogólna mr. 1163 kp. 15

Grunta wieyskie dito
Place zabudowania i ogrody mr. 37 kp. 115
Grunta orne mr. 763 kp. 6
Łąki mr. 44 kp. 54
Smma ogólna mr. 844 kp. 175

Wieś folwar. Rzepiszew z Bugaiem
Place zabudowania i ogrody mr. 33 kp. 147
Grunta orne mr. 778 kp. 23
Łąki mr. 84 kp. 41
Pastwiska mr. 68 kp. 63
Lasy sosnowe mr. 146 kp. 44
Wody mr. 15 kp. 71
Drogi, piaski i nieużytki mr. 25 kp. 75
Krzaki i zarośle mr. 679 kp. 174
Smma ogólna mr. 1811 kp. 73

Grunta wieys. Rzepiszew
Place zabudowania i ogrody mr. 76 kp. 13
Grunta orne mr. 1029 kp. 62
Łąki mr. 43 kp. 161
Smma ogólna mr. 1149 kp. 5

Wieś fol. Tarnówka A i B
Place zabudowania i ogrody mr. 8 kp. 31
Grunta orne mr. 613 kp. 112
Łąki mr. 66 kp. 94
Pastwiska mr. 26 kp. 131
Wody mr. 4 kp. 56
Drogi, piaski i nieużytki mr. 19 kp. 63
Smma ogólna mr. 728 kp. 12

Grunta wieyskie dito
Place zabudowania i ogrody mr. 28 kp. 39
Grunta orne mr. 234 kp. 90
Łąki mr. 10 kp. 160
Smma ogólna mr. 273 kp. 10

Wieś zarob. górna Wola
Place zabudowania i ogrody mr. 44 kp. 53  
Grunta orne mr. 815 kp. 27
Łąki mr. 13 kp. 51
Pastwiska mr. 20 kp. 135
Lasy sosnowe mr. 182 kp. 39
Drogi, piaski i nieużytki mr. 17
Smma ogólna mr. 1092 kp. 12

Summa mr. 14398 kp. 19

Ogólna więc rozległość wszystkich gruntów dworskich i tych których włościanie używaią wraz z miastem wynosi około 14398 morg 194 p. kw.
czyli 479 hub 28 morg 194 pr. kw. na miarę Reinlandzką, albo redukuiąc na miarę nowo-polską, wynosi cała płaszczyzna około 239 włók.
Rozległość ta po naywiększey części z okazanych mapp i regestrów pomiarowych, iako to: Lutomierska, Kwiatkowic, Dobruchowa, Rzepiszewa, Bugay i Tarnówki wyciągniętą została.
Czynszownicy stali w Mieście Lutomiersku.
Miasto Lutomiersk czyli mieszkańcy tego miasta opłacaią dziedzicom czynsze co rocznie na Sty Marcin, z placów, ról ogrodów, tłukowe i śledziowe, których jmiona i nazwiska są nastempuiące:
Piotr Poszepczyński, Jan Burski, Walenty Korzeniewski, Rafał Wałowski, Kaźmierz Buynowicz, Franciszek Cyrulski, Wincenty Funkowicz, Antoni Buynowicz, Marcin Radecki, Jakób Leszczyński, Mikołaj Rusiecki, Woyciech Zakrzewski, Piotr Więcławicz, Piotr Kosztowny, Sylwester Smulski, Maciey Cyrulski, Szczepan Czerwiński i Wiktorya Smulska wdowa, Marcin Obuchowski, Felicyan Cyrulski, Józef Poszepczyński, Joel Markowicz i Józef Gawroński, Frańciszek Dębski, Antoni i Paweł Rządzińscy, Adam Skempski, Frańciszek Skempski, Paweł Boruniecki i Wawrzyniec Buynowicz, wdowa Koziołkiewiczowa za Gabryela Poszepczyńskiego, Małgorzata Poszepczyńska wdowa, Piotr Walenty i Kasper, Poszepczyńscy, Maciey Materowicz, Woyciech Wierzchleyski, Józef Przyrowski, Stefan Modliszewski, Mateusz Lorentz, Jan Szpręglewski, Franciszek Słomkowski, Wawrzyniec Buynowicz, Kasper Łaniewski, Woyciech Balcerowski, Józef Stachlewski, Jan Korkosiński, Wincenty Korkosiński, Błażey Lewandowski, Maryanna Pakulska, Elżbieta Przybyłowicz, Maryan Balczewski, Józef i Kasper Woskowicze, Marcin Buynowicz, Grzegorz Cyrulski, Wincenty Zakrzewski, Józef Leporowśki, Stanisław Więcławek, Kaźmierz Furmanczyk, Maryanna Podemska wdowa, Piotr Buynowicz, — Austerya dworska, Kaźmierz Skalski, Józef Przybyłowicz, Andrzey Woznacki, Mateusz Dzieginski, Szmul Warszawski, Józef Funkowicz, Fryderyka Tuliniusz wdowa, Bartłomiey Klonowski, Stanisław Stankiewicz, Michał Więcławek, Benedykt Sprusiński, Benedykt Zmudziński, Adam Cyrulski, Ewa Sprusińska wdowa, Adam Dembski, Floryan Wasilewski, — Dom Xięży, Łukasz Cyrulski, Tomasz Buynowicz, Jan Olszewski, Felicyan Pomorski, Walenty Funkowicz, Józef Buynowicz, Rafał Wałowski, Mateusz Buczkowski, Tomasz Leszczyński, Błażey Jankowicz, FrańciszekPorządkowski, Urban Widerkowicz, Fabian Dłutek, Mikołaj Gorczyński, Wincenty Paszkowski, Jan Buynowicz, Maciey Wasilewski za Kazimierza Wasilewskiego, Woyciech Chudowski, Mateusz Podębski, Antoni Jankowicz, Leon Urbanowski, Jakób Cyrulski, Andrzey Sarnowicz, Józef Kamiński, Józef Przybyłowicz, Maciey Kurczyński, Marcin Dłutkiewicz, Norberty Dłutkiewicz, Andrzey Markowicz, i Stanisław Baranowski, Tekla Zakrzewska wdowa, Franciszek Czerwiński, Paweł Słomkowski, Szymon Wasielewski: Szczepan Woyciechowski, Wiktorya Ruszczyńska, wdowa, Piotr Poszepczyński, Mateusz Wiśniewski, Karól Kociołkiewicz, Jan Zakrzewski, Fabian Kosztowny, Andrzey Łaniewski, Józef Kosiński, Walenty Dembski, Jzrael Jakubowicz, Abraham Leyzer Szymsie, Maryanna Radwańska wdowa, Franciszek Leszczyński, Sobestyan Krzemiński.
Komornicy opłacaiący z gruntu i ogrodu. Wincenty Koralewicz, Piotr Koralewicz, Jacenty Lewandowski, Piotr Buynowicz, Wawrzyniec Czekalski, Maryanna Raszkiewicz wdowa, Norbert Dłutek, Orszula Szmulska wdowa, Franciszek Czerwiński za Maiewskiego, Konstanty Wodziewódzki, Felicyan Jakób i Adam Cyrulscy, — Zgromadzenie Szewskie, Jan Folga, Jakób Kołodzieyczyk, Xiądz Wincenty Kurkowski, Hersz Jakubowicz. — Starozakonni. Eliasz Boruch Gerst, Abram Strykowski, Leizer Aron Levi, Lewek Piernikarz i Salamon Mosiek, Kopel Kutner i Heim Makowski, Szmul Beer Warszawski, Leyb Marek i Szol Szyngier, Pinkus Aron Lewin i Dawid Gietz, Hane Kempińska wdowa, Pesse Kwaśnerowa i Jcek Jzrael Beer, Beer Wysogrodzki, Józef Wachtel i Pinkus Strykowski, Łaje Kucińska wdowa, Sanwel Benet i Mosiek Bryk, Hane Kwiatkowska, Hertz Gedalie Kwiatkowski i Jcek Jnowłocki, Mones Lewkowicz Majer Szaie Poznański, Szmul Jakób Gieske, Jcek Kapitulik, Jankiel Berek, Wołek Grünbaum, i Mosiek Szermann, Heim Hersz Kuśnierz i Leib Hersz Kusmierz, Sure Michałowiczowa wdowa, Hemie Dawid Krügier, Majer Szmul i Abram Pulwermacher, Hersz Neusztetter Wołek Szerman Dawid Berek Exsztein, Nuchem Grobdik, Jcek Witonski, Tratel Żołna, Szymsie Strang, Szlama Szymsie, Jankiel Lewkowicz, Marek Aizyk Rabinowicz, Leyzer Flam, Eliasz Kopperwasser, Seelig Kuterman, Ankiel Praga i Mosiek Krygier, Rubin Garbarz i Nusen Michałowicz, Mosiek Jzrael Granos, Mortke Piotrkowski, Szmul Żołna i Abram Wartski, Gabryel Małynski, Selig Wolf Herszfeld, MalichKutner, Selig Małynski, Szmul Feldman Chrustowski, Heim Chrustowski Jcek Kaufman Chrustowski, Jude Leyb Pulwermacher, Einoch Bresler, Nathan Wołkowicz, Jude Hersz Krügcr, Szmul Frenkiel, Jzrael Pulwermachcr, Michał Pinkus, Szlama Pinkus Lorye, Hil Frenkiel i Pinkus Bresler, Jzrael Leyzer Filtz, Abram Witunski z Monem Bakcina, Jankiel Hoynowicz, Szkoła Żydowska, Mosiek Abram Faybusiak, Michał Jakubowicz, Tobiasz Wołkowicz, Hersz Leyb Gąska, Hersz Gąska, Pinkus Gotthelf, Hersz Leyb Dresler, Lewek Ayzyk Rabinowicz, Lewek Gothelf Mosiek Józef Pulwermacher, Littman Moyżesz Gerszt, Wołek Szlama Gerszt, Judel Klaydyk, Mosiek Bonet, Aron i Pinkus Krygery, Bonem Kapitulik, Szymsie Jakubowicz i Michał Garbarz Leyb Szymkowicz i Morthe Flam, Hane Gilbertowa wdowa, Jochym Kupperman i Flitmanowa wdowa, Morthe Berkowicz i Mosiek Łaskier, Mosiek Pławno, Abram Kwasner, i Jakób Kapitulik, Józef Gilof, Hersz Jzrael Ordynans, Złote Pławno, i Lewek Finger, Leyzer Lewi, Dyny Doktorczykowa wdowa, Haie Brzezińska wdowa, Leyb Cywie, Mosiek Grynbaum, Moyżesz Łęczycki, — Komornicy płacący komorne. Mosiek Piątkowski, Lewin Leyzerowicz, Majer Sieradzki, Rafał Lewin Doktorczyk, Faybuś Kutner, Rafał Abram Strykowski, Beer Kwal, Jcek Kleczewski Piekarz, Szlama Maytel Ordynans Jakób Jzrael Kutner, Krayczarz Berek Dawidowicz Rzeźnik, Wołek Herszkowicz Rogoziński, Rubin Szuster Szewc Abram Kutner Brak, Mosiek Granes Krawiec, Abram Szymkowicz Krawiec, Abram Beniamin Witonski Szoel Strykowski Jzrael Dawid Goldman, Dawid Józef Frenkiel Haym Kapelusznik, Jcek Jakób Pławno, Haym Faywel Szymon Strang, Gerszon Frenkel, Jcek Helman Chrustowski, Mosiek Flam, Abram Mosiek, Hersz Szmulowicz Layzer Gąsior, Abram Mosiek Baksina, Hersz Lewek Kopperwasser, Abram Cegła, Mosie Szaybe.
Czynszownicy niestali:    Salamon    Gierczyński młynarz, Abram Klapiak, Szymon Przybyłowicz i Woyciech Wierzchleyski Propinator. Cała Propinacya w mieście Lutomiersku iest Dominialna. Lokatorowie Starozakonni którzy ieszcze przez dominium niemaią czynszu oznaczonego iako to: Szmul Boruch Kotek, Jcek Jruchem, Eliasz Szeybe, Pinkus Leyzer, Lewin, Jakób Gecel, Gerszon Doktorczyk, Szymsie Sax, Jcek Piotrkowski Jcek Kempiński, Szlama Dobrzyński, Jcek Leyb Lewin, Jzrael Berliner, Haskiel Hejmie, Jcek Jakób Pławny, Ber Kotek Abram Salamon Mostowicz, Abram Kutner, Ber Gierbarth Szmul Szerman, Abram Kałewski Layzer Szerman, Haym Gilof Gritzman, Szulem Szeybe, Layb Fiszel Zaoparek, Dawid Nicman, Hertzke Gottlib, Szlama Herszkowicz, Jude Leyb Kutner, Mosiek Maybaum, Pinkus Flacznik Szlama Faybusiak Heim Jcek Mortkowicz, Jcek Bresler, Szmul Exsztein, Layzer Majer Opoczynski, Jakób Weinsztein, Jcek Jakubowicz, Note Borensztein, Jcek Borensztein, Wołek Moskowicz Hercke Jakubowicz Majer Bresler, Faywel Garbarz, Morthe Joyne, Berek Szymkowicz, Jakób Szarpański, Aron Gąska, Wołek Aptekarz, Eliasz Zyngier, Mosiek Herszkowicz, Hersz Wrzącki, Jude Salamon Wieczorek, Mosiek Wolf Chrustowski, Mosiek Wod, Granos, Jcek Janowski, Jcek Chrustowski, Wołek Wołkoicz, Dawid Salamon, Michał Kleczewski, Abram Grynsztein, Jcek Brzeziński, Lewin Borensztein.
Czynszownicy niestali w Czołczynie.
Tomasz Bożyński, — w Kwiatkowicach, — Daniel Rudke, Woyciech Stroykowski, Tomasz Pietrzyński, Tomasz Bartczak, Andrzey Banaszek, Dzierżawcą tey wsi iest Maciey Oszkowski, który takowe od Karoliny z Kossowskich Mączyńskiey wdowy iako Pani dożywotniey do dnia 8 Lipca 1838 roku zadzierzawił.
Czynszownicy niestali w Dobruchowie.
Jan Kopydłowski, Wołek Pyzdrowski, Adryan Grabski, Błażey Maciaszczyk, Woyciech Janiak, w Rzepiszewie Szymon Czekalski, Woyciech Rogowski, Bogumił Brodacz, — w Górney Woli, Stanisław Sarnikowski, Wawrzyniec Zawadzki, — Włościan osiadłych w Czołczynie 22ch Półrolników, 6ciu Zagrodników, 18 Komornic, — w Wsi Wrzącey, 3ch Półrolników, 4ch Gospodarzy mnieyszych i 4ch Komorników — w Wsi Dziechtarzewie 2ch Półrolników, 6ciu mnieyszych Gospodarzy, 4 Komorników, — w Kwiatkowicach, 14tu Półrolników, 12-Zagrodników, 3 Komorników, i 7 Komornic, — w Wsi Dobruchowie 9, Półrolników 14 Zagrodników, 1 Komornik, — w Wsi Rzepiszewie, 13 Półrolników. 1 półpólrolnik, 5 Zagrodników, 12 Komorników i Komornic w Wsi Tarnowce A. i B. 1 Zagrodnik, 1 Komornik i 2 Komornice, w Wsi Górney Woli, 8 Półrolników, 1 Półpółrolnik, 2ch Zagrodników do robocizny i powinności obowiązanych.
O stanie dóbr zaiętych iako też jnwentarzach czynszach daninach i powinnościach Włościan można się przekonać z protokołu zaięcia u Adama Mazurkiewicza Patrona, i u podpisanego Pisarza w Kaliszu, wreście stan tych dóbr na mieyscu widzieć można.
Przedaż dóbr w mowie będących odbędzie się łącznie w Kaliszu na Audyencyi Publiczney Trybunału Cywilnego Woiewództwa Kaliskiego w mieyscu zwykłych posiedzeń.
Pierwsze ogłoszenie warunków licytacyi i przedaży w tymże Trybunale na Audyencyi Publiczney w dniu 11/23 Listopada 1836 r. o godzinie 10ey z rana nastąpi.
w Kaliszu dnia 30 Września (12 Października 1836 r.
Józef  Zapolski.
 
Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1846 nr 47

(N. D. 903*) Sąd Policyi Prostej Okręgu Szadkowskiego.
Zawiadamia niniejszem szanowną publiczność, iż w territorium wsi Górna Wola zwanej w Gminie Rzepiszew Parafii miasta Szadek w d. 15 (27) Stycznia r. b. znalezione zostały na polu o 15 kroków od traktu ze Szadku do Lutomierska miasta prowadzącym, zwłoki człowieka nieżywego z imienia i nazwiska, ani pochodzenia niewiadomego, wzrostu stóp 5 cali 2, płci męzkiej, lat 50 mieć mogącego, twarzy okrągłej, włosów ciemno blond, nieco łysy, oczy niebieskie, zarost na brodzie nieco siwy, wąsy małe żółtawe na pół siwe, ubiór jego składał się z wierzchniego surduta granatowego starego podszytego wełniakiem w granatowe paski z guzikami szmuklerskiemi, drugi pod nim ciemno-zielony także sukienny podarty z podszewką baścikową w kraty bez guzików zprzodu, z tyłu szmuklerskie, w kieszeni miał kawałek sukna granatowego i kawałek bułki pokruszonej, kamizelka z sukna popielatego podarta, chustka na szyi płócienkowa granatowa z szlakiem dobra, spodni płóciennych dwie pary, wierzchnie całe z jedną kieszenią z prawej strony, w której była tabakierka rogowa, drugie pod temiż podarte, koszula lniana brudna zła, buty chłopskie z podkówkami dobre, czapka ciemno-granatowa rogata z barankiem czarnym i daszkiem czarnym papierowym dobra, opasany byt pasem rzemiennym z kułkiem na środku czyli z tyłu i sprzączką mosiężną zprzodu, wedle lekarskiego dochodzenia okazało się, że ten dla zimna i mrozu tęgiego sposobem apoplexyi życie zakończył upadłszy.
w Szadku dnia 4 (16) Lutego 1846 r.
Borowski, Podsędek.

*nieczytelne



Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1857 nr 57

(N. D 1125) Sąd Policyi Poprawczej Wydziału Piotrkowskiego.
Wzywa wszelkie władze tak cywilne jako i wojskowe nad porządkiem i bezpieczeństwem w kraju czuwające, aby Tomasza Studenciaka wyrobnika, a wsi Górnej woli gminy Rzepinów Ogu Szadkowskiego, o kradzież obwinionego, i przed wymiarem sprawiedliwości ukrywającego się bacznie śledziły, a wrazie ujęcia Sądowi tutejszemu, lub najbliższemu odstawiły. Rysopis, ma wieku około lat 30, wzrostu wysokiego, twarzy ściągłej, oczu szarych, włosow blond znaków szczególnych żadnych, ubrany w kapotę siwą sukienną, czapkę sukienną, granatową rogatą z barankiem czarnym.
Piotrków d. 20 Lutego (4 Marca) 1857.
Sędzia Prezydujący
Assessor Kollegialny Chmieleński.

Dziennik Warszawski 1868 nr 188

N. D. 5280. Dyrekcja Szczegółowa Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Kaliszu.
Podaje do powszechnej wiadomości, iż na zasadzie art. 7 postanowienia Rady Administracyjnej Królestwa Polskiego z dnia 28 Czerwca (10 Lipca) 1860 r. i upoważnień przez Dyrekcją główną Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego udzielonych, następujące dobra ziemskie za zaległość w ratach Towarzystwu należnych, wystawione są na sprzedaż przymusową pierwszą przez licytacją publiczną, która odbędzie się w mieście Kaliszu w pałacu sądowym przy ulicy Józefiny w Kancelarjach Hipotecznych poniżej wymienionych. 
15. Rzepiszew, Górna Wola i Bugaj z przyległościami, w Okręgu Szadkowskim położone; raty zaległe w chwili zarządzenia sprzedaży wynoszą rsr. 1,633 kop. 28 1/2, vadium do licytacji rsr. 3.900, licytacja rozpocznie się od sumy rsr. 18,025, termin sprzedaży dnia 17 (29) Maja 1869 r., przed Rejentem Wilhelmem Grabowskim.  
Sprzedaże wzmiankowane odbędą się w terminach powyżej oznaczonych poczynając od godziny 10 z rana, w obec delegowanego Radcy Dyrekcji Szczegółowej, gdyby zaś Rejent, przed którym sprzedaż ma się odbywać, był przeszkodzony, licytacja odbędzie się przed innym Rejentem, który go zastąpi.
Warunki licytacyjne są do przejrzenia w właściwych księgach wieczystych i w biórze Dyrekcji Szczegółowej Kaliskiej.
W razie nie dojścia do skutku powyższej sprzedaży dla braku licytantów, druga i ostateczna sprzedaż od zniżonego szacunku odbytą będzie, bez nowych dalszych doręczeń, w terminach jaki Dyrekcja Szczegółowa oznaczy i w pismach publicznych raz jeden ogłosi (art. 25 Postanowienia Rady Administracyjnej z dnia 28 Czerwca (10 Lipca) 1860 r.).
Na zasadzie uwagi przy art. 22 Najwyżej zatwierdzonych przepisów o wypłacie listów likwidacyjnych, tudzież art. 1294, protokółu 206 posiedzenia Komitetu Urządzającego w Królestwie Polskiem, nadmienia się, że sprzedaż dóbr szesnastu pierwszych wraz z prawem do otrzymania wynagrodzenia likwidacyjnego uważaną będzie za nieważną, jeżeli okaże się, że licytacja odbyła się po ogłoszeniu lub w sam dzień ogłoszenia przez Komisją Likwidacyjną, o przyznaniu wynagrodzenia likwidacyjnego.
Kalisz d. 19 (31) Lipca 1868 r.
za Prezesa,
Radca Dyrekcji, J. Kęszycki.
Pisarz Dyrekcji Szczegółowej,
R. Bierzyński.

Dziennik Łódzki 1886, nr. 160

(—) Mord i rabunek. Włościanin ze wsi Górna Wola pod Szadkiem, wynajmując się często w drogę, powracał przed kilku dniami z Łodzi, dokąd odwoził kilku izraelitów. Dla wytchnięcia koniom późnym już wieczorem zatrzymał się przed karczmą we wsi Mirosławice, a tam po upływie kilku chwil zgłosił się do niego jakiś nieznajomy z prośbą o zabranie go do Lutomierska, odległego jeszcze o wiorstę. Praktyczny furman nie chciał długo przychylić się do żądania nieznajomego, w końcu jednak na usilne błagania i przekładania proszącego, że jest chory na nogi i że nie będzie mógł dojść pieszo, ustąpił i po pewnym czasie ruszył ze swym nowym pasażerem ku Lutomierskowi. Wyjechawszy za Mirosławiec, furman, o jakim mowa, spotkał dwóch ludzi idących pieszo, którzy zaczęli prosić o zabranie ich także do Lutomierska. Włościanin, pomyślawszy sobie, że czem więcej ludzi, tem większe bezpieczeństwo, zabrał i tych dwóch jeszcze. Nie na dobre mu to jednak wyszło, wkrótce bowiem został uderzony z tyłu w głowę kamieniem tak silnie, że stracił przytomność, a złoczyńcy, zrzuciwszy go z fury, zadali mu kilkanaście ran nożem i nareszcie przerżnęli mu gardło. Uważając w końcu włościanina już za nieżywego, pozostawili go na szosie, a sami z końmi i wozem uciekli. Nazajutrz dopiero rano furmani jadący od Lutomierska, napotkali na szosie człowieka, leżącego w kałuży krwi, a spostrzegłszy, że jeszcze żyje, dali mu ratunek. Felczer przyzwany z Lutomierska zeszył przerżnięte gardło i opatrzył inne rany, które nie okazały się śmiertelnemi i zdaje się, że włościanin będzie uratowanym. Śledztwo prowadzi się energicznie, złoczyńców jednak dotąd nie wykryto.

Kurjer Warszawski 1886 nr 202

= Mord i rabunek.
Dzień. łódz. donosi znów o morderstwie w celach rabunku.
Włościanin ze wsi Górna Wola pod Szadkiem, wynajmujący się często z podwodą, wracał dość późno po odwiezieniu kilku izraelitów.
W drodże zatrzymał się przed karczmą w Mirosławicach, gdzie jakiś nieznajomy prosił go o podwiezienie, a po wyruszeniu włościanm spotkał jeszcze dwóch innych, których zabrał również.
Byli to, jak się później okazało, mordercy, gdyż włościanina znaleziono nazajutrz na szosie pokrwawionego i z poderżniętym gardłem.
Przywołany z Lutomierska felczer opatrzył rany i jest nadzieja uratowania życia włościaninowi.
Konie i furmanka wraz nieznajomymi znikły.  

Rozwój 1923 nr 59

S. P.
Józef Antoni Leopold
właściciel dóbr Rzepiszew i Górna Wola
przeżywszy lat 64, opatrzony Sw. Sakramentami zakończył życie po długich i ciężkich cierpieniach dnia 28 lutego 1923 r.
Eksportacja do kościoła parafjalnego w Szadku z Rzepiszewa nastąpi w poniedziałek, dnia 5 marca b. r. o godzinie 9-ej rano, a po nabożeństwie w kościele w Szadku zwłoki pochowane zostaną w grobach rodzinnych, o czem zawiadamiają

Siostra i Rodzina

Gazeta Świąteczna 1923 nr 2203

Podziękowanie. Wszystkim włościanom we wsi Rzepiszewie i kilku w Górnej-Woli, którzy wzięli udział w pogrzebie ś. p. JÓZEFA ANTONIEGO LEOPOLDA, właściciela wymienionych majątków, i na własnych barkach po wodzie i błocie przenieśli drogie nam zwłoki z dworu rzepiszewskiego aż na miejsce wiecznego spoczynku w grobach rodzinnych na cmentarzu szadkowskim, nie dopuszczając, aby ciało nawet przez najcięższe drogi było wiezione,— za tak rzadko spotykaną życzliwą pomoc i spółczucie, okazane w tej smutnej chwili, za oddanie czci pamięci zmarłego, co sprawiło nam ulgę w ciężkiem strapieniu, serdeczne „Bóg zapłać” składa RODZINA.

 Ziemia Sieradzka 1930 sierpień


W dniu 23 lipca 1930 roku o godzinie 24 ej wybuchł pożar w stodole Franciszka Durki, zamieszkałego we wsi Górna—Wola gminy Szadek, która spłonęła doszczętnie wraz z tegorocznymi zbiorami. W tym czasie wybuchł pożar w stodole Antoniego Durki, zamieszkałego w tejże wsi, która spłonęła doszczętnie wraz z tegorocznemi zbiorami. Od palących się stodół zapaliła się stodoła Franciszka Wlażlika i Józefa Durki, przyczem Wlażlikowi spaliło się w stodole wszystko zboże, zaś Józefowi Durce stodoła ze zbożem, obora, szopa i chlew. Poszkodowani oceniają straty spowodowane przez pożar na sumę około 25,000-złotych. W czasie pożaru wypadku z ludźmi nie było. Jak ustalono drogą przeprowadzonego dochodzenia, to pożar wybuchł z umyślnego podpalenia, przyczem w toku dochodzenia zatrzymano znanego złodzieja Władysława Rulkę, zamieszkałego we wsi Suchorzyn, gminy Wierzchy, który jest silnie podejrzany o podpalenie tych stodół z zemsty. Zatrzymanego Rulkę wraz z dochodzeniem przekazano Sądowi Powiatowemu w Zd-Woli.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 21

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO
z dn. 19 październ. 1933 r. L. SA. II. 12/14/33
o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu sieradzkiego na gromady.
Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego, zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 18 października 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23. III. 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:
§ 1.
XIII. Obszar gminy wiejskiej Szadek dzieli się na gromady:
2. Górna Wola, obejmującą: wieś Górna- Wola, folwark Górna-Wola, folwark Rzepiszew.
§ 2.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Sieradzkiemu.
§ 3.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
Wojewoda:
wz. (—) A. Potocki
Wicewojewoda

Łódzki Dziennik Urzędowy 1937 nr 7

OGŁOSZENIE STAROSTWA POWIATOWEGO SIERADZKIEGO
z dnia 19 marca 1937 r. Nr. RR. IV-2/48
o wdrożeniu postępowania scaleniowego we wsi Górna Wola.
Na podstawie art. 18 ustawy z dnia 31 lipca 1923 r. o scalaniu gruntów (Dz. U. R. P. z r. 1927 Nr. 92, poz. 833) w brzmieniu ustalonym rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 11 lipca 1932 r. (Dz. U. R. P. Nr. 67, poz. 622) oraz art. 14 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1933 r. (Dz. U. R. P. Nr. 85, poz. 635), podaje do publicznej wiadomości, że w dniu 21 listopada 1936 r. stało się wykonalne orzeczenie Starosty Powiatowego Sieradzkiego z dnia 8 lipca 1936 r., dotyczące wdrożenia postępowania scaleniowego i ustalenia obszaru scalenia, na gruntach wsi Górna Wola położonej w gminie Szadek powiecie sieradzkim.
Za Starostę

(—) P. Truszkiewicz.

Biuletyn Szadkowski 2001/1


Janusz Molenda*

UŻYTKOWANIE ZIEMI, ZABUDOWA

I INFRASTRUKTURA TECHNICZNA SOŁECTWA GÓRNA

WOLA W GMINIE SZADEK**



Sołectwo Górna Wola leży w centralnej Polsce, w województwie łódzkim, w powiecie zduńskowolskim, w gminie Szadek. Zajmuje powierzchnię 20,1 km2 i liczy 110 mieszkańców (średnia gęstość zaludnienia – 5,5 osób / km2). Położone jest przy drodze wojewódzkiej z Łodzi do Szadku. Według regionalizacji fizyczno-geograficznej J. Kondrackiego jest to centralna część Wysoczyzny Łaskiej.


Struktura użytkowania ziemi


Obszar omawianego sołectwa jest dość typowym dla Polski środkowej terenem rolniczym. Ponad 4/5 gruntów sołectwa zajmują grunty orne. Ich najbardziej zwarte kompleksy rozciągają się na północny-wschód i południowy-zachód od linii zabudowy wsi. Użytki zielone koncentrują się w pobliżu zabudowań i wzdłuż niewielkiego cieku wodnego stanowiącego południowo-zachodnią granicę sołectwa. Sady, podobnie jak użytki zielone, również leżą przeważnie niedaleko zabudowań. Tereny komunikacyjne to drogi asfaltowe (w tym droga wojewódzka z Łodzi do Szadku) i gruntowe. Ich bardziej szczegółowa charakterystyka zawarta jest w rozdziale „Infrastruktura techniczna”. Tereny osiedlowe sołectwa to zwarta zabudowa Górnej Woli, a także skupisko czterech gospodarstw przy szosie do Łodzi i samotne gospodarstwo przy drodze do Zygr. Lasy na omawianym terenie to kilka niewielkich kompleksów położonych w północnej i południowo-zachodniej części sołectwa. Tereny rekreacyjne stanowią trzy działki letniskowe powstałe z przekształcenia dawnych gospodarstw rolnych. Nieużytki to trzy niewielkie obszary w północnej, centralnej i zachodniej części sołectwa. Ten ostatni teren to dawna żwirownia. Wody to trzy niewielkie sztuczne zbiorniki retencyjne w samej wsi oraz wspomniany wcześniej ciek wodny.


* Janusz Molenda jest doktorantem w Zakładzie Zagospodarowania Środowiska i Polityki Przestrzennej Uniwersytetu Łódzkiego

** W artykule wykorzystano materiały zebrane i zestawione w pracy dyplomowej Joanny Kunce „Sołectwo Górna Wola w gminie Szadek - monografia geograficzna” wykonanej w 2001r. na seminarium w Zakładzie Zagospodarowania Środowiska i Polityki Przestrzennej UŁ (promotor: prof. Tadeusz Marszał).

Zabudowa wsi

Układ zabudowy Górnej Woli jest wynikiem jego kształtowania się w dwóch etapach. Etap pierwszy przypada na okres od XIII do pierwszej połowy XX wieku. Osada była lokowana już w wieku XIII wzdłuż wówczas ważnej drogi z Zygr do Wilamowa, a więc w poprzek dzisiejszej głównej osi komunikacyjnej sołectwa, czyli drogi z Łodzi do Szadku. Z tego okresu zachował się do dziś zasadniczy kształt układu przestrzennego Górnej Woli - zwarty, jednoosiowy o przebiegu północny-zachód – południowy-wschód.
Drugi etap rozwoju wsi przypada na lata po II wojnie światowej. Związany był z tworzeniem nowych terenów przeznaczonych pod zabudowę z powodu przeludnienia, a także z parcelacją majątku ziemskiego, do którego należało dzisiejsze sołectwo. Powstało wówczas skupisko czterech zabudowań przy szosie do Łodzi, a także samotne gospodarstwo przy drodze do Zygr.


Infrastruktura techniczna
Najstarszym elementem infrastruktury o założeniach często jeszcze średniowiecznych są drogi. Dawniej najważniejszą rolę w komunikacji na obszarze sołectwa Górna Wola stanowiła powiatowa droga Zygry – Wilamów, wzdłuż której ciągnie się zabudowa wsi. Droga ta ma częściowo (od Górnej Woli do Rzepiszewa) nawierzchnię asfaltową. Dziś służy przede wszystkim potrzebom lokalnym.
Obecnie największe znaczenie ma droga wojewódzka Szadek – Łódź o przebiegu południowy-zachód – północny wschód i długości na obszarze sołectwa blisko 2 km.
Oprócz wymienionych, na omawianym terenie istnieje jeszcze cała sieć dróg polnych służących jako dojazdy na poszczególne pola i łąki.





W latach 1962 – 1964 Górna Wola została zelektryfikowana. Główna linia elektryczna (średniego napięcia) biegnie od południa w kierunku Rzepiszewa. We wsi znajduje się transformator służący do przetwarzania napięcia średniego na niskie. Od transformatora biegnie linia niskiego napięcia przesyłająca prąd wykorzystywany w gospodarstwach domowych. Na słupach tej linii zamontowane są 24 latarnie uliczne. Sieć wszystkich linii elektrycznych na obszarze sołectwa ma łączną długość 4300 m i znajduje się w stanie wymagającym szybkiej modernizacji ze względu na częste spadki napięcia.
Podłączenie Górnej Woli do sieci wodociągowej nastąpiło w latach osiemdziesiątych XX wieku. Bieżącą wodę z ujęcia górnokredowego w Łobudzicach o wydajności około 43 m3/h posiada obecnie 27 spośród 28 gospodarstw. Łączna długość sieci wodociągowej na terenie sołectwa wynosi około 1600 m.
Do roku 1990 w Górnej Woli istniały tylko dwie linie telefoniczne. W roku 1998 już 15 gospodarstw, (czyli ponad połowa) miała telefon. W tym okresie we wsi zamontowany został również telefon na karty magnetyczne.
Do obiektów infrastruktury należą także 3 przeciwpożarowe zbiorniki wodne o łącznej powierzchni 150 m2.
W sołectwie nie istnieje natomiast sieć kanalizacyjna ani ciepłownicza, jak również gazownicza. Brak tej ostatniej jest rekompensowany poprzez rozprowadzanie gazu płynnego propanbutan z dwóch punktów dystrybucyjnych.

Biuletyn Szadkowski 2002/2

Janusz Molenda*

LUDNOŚĆ SOŁECTWA GÓRNA WOLA**

Sołectwo Górna Wola zajmuje powierzchnię 20,1 km2. W pierwszym kwartale 2001 r. według danych Urzędu Gminnego w Szadku wieś liczyła 110 stałych mieszkańców, co stanowiło 1,4% ludności całej gminy (średnia gęstość zaludnienia — 5,5 osób/km2). Dla porównania średnia gęstość zaludnienia całej gminy Szadek w 1998 r. wynosiła 51 osób/km2.

Sołectwo położone jest przy drodze wojewódzkiej z Łodzi do Szadku. Według najczęściej stosowanej regionalizacji fizycznogeograficznej J. Kondrackiego jest to centralna część Wysoczyzny Łaskiej.

Przyrost naturalny w Górnej Woli w latach 1980-2000 oscylował wokół zera. Od 1990 roku Górną Wolę opuściło na stałe pięć osób. Kierunkiem migracji były, oprócz jednego przypadku, okoliczne miasta, co wiązało się z możliwością znalezienia tam pracy.

Biorąc pod uwagę miejsce pochodzenia, ponad 20% mieszkańców sołectwa to ludność napływowa — przede wszystkim z sąsiednich wsi. Jest to często związane z zawarciem związku małżeńskiego z osobą zamieszkującą Górną Wolę. Część ludności mająca miejskie korzenie przeniosła się do Górnej Woli ze względu na walory przyrodniczo-krajobrazowe. W większości napływ do omawianego sołectwa miał miejsce przed 1990 rokiem.

Struktura ludności według płci w Górnej Woli odznacza się znaczącą przewagą liczby kobiet nad liczbą mężczyzn. Wskaźnik feminizacji wynosi tu 126 (dla całej gminy Szadek — 102).

* Janusz Molenda jest doktorantem w Zakładzie Zagospodarowania Środowiska i Polityki Przestrzennej Uniwersytetu Łódzkiego.

** W artykule tym wykorzystano materiały zebrane i zestawione w pracy dyplomowej Joanny Kunce, Sołectwo Górna Wola w gminie Szadek — monografia geograficzna, wykonanej w 2001 r. w Zakładzie Zagospodarowania Środowiska i Polityki Przestrzennej UŁ (promotor: prof. dr hab. Tadeusz Marszał).

Największą żnicę liczebności płci odnotowywać można w przedziale 11–20 lat (74% to kobiety).

Kolejną cechą charakterystyczną dla sołectwa jest duża liczba mieszkańców powyżej 65 roku życia (14,4 %), podczas gdy według ONZ społeczeństwem starym jest już zbiorowość, gdzie liczba osób powyżej tej granicy wynosi ponad 7%.

Na każdego dorosłego (od 19 do 59 lat) mieszkańca sołectwa przypada 1 w wieku poniżej 19 lub powyżej 59 lat. Ma to różnorodne negatywne skutki — najważniejszy z nich to konieczność utrzymania wielu osób niepracujących przez pracujące. W sytuacji permanentnego kryzysu gospodarczego odczuwane jest to najbardziej dotkliwie właśnie we wsiach takich jak Górna Wola.

Porównanie liczby osób zawodowo czynnych, z liczbą osób w wieku produkcyjnym, pozwala określić wartość wskaźnika zawodowej aktywności ludności. Dla Górnej Woli wynosi on 53%. W praktyce oznacza to, że na 100 osób zawodowo czynnych, przypada aż 127 utrzymywanych przez osoby pracujące. Struktura zatrudnienia według płci potwierdza powszechnie obserwowaną na obszarach wiejskich tendencję, zgodnie z którą działalność rolnicza skupia mężczyzn, usługowa zaś kobiety.

Z 33 osób pracujących mieszkańców sołectwa 15 zatrudnionych jest w rolnictwie, 9 w usługach, 8 w przemyśle a 1 w budownictwie. Bezrobotni stanowią 12% ludności w wieku produkcyjnym. Jest to znacznie mniej niż średnio w gminie. Brak osób bezrobotnych w rodzinach rolniczych pozwala jednak przypuszczać, że faktyczny poziom bezrobocia jest wyższy. Mieszkańcy nie mając możliwości znalezienia pracy zgodnej z własnymi oczekiwaniami i przygotowaniem zawodowym pozostają w rodzinnym gospodarstwie rolnym. Warto również zaznaczyć, iż 70% bezrobotnych to mężczyźni.

Badania wykazały, że aż 40% ludności w wieku powyżej 15 lat pozostaje w stanie wolnym. Rozpatrując strukturę wiekową tych osób można dostrzec znaczący udział przedziału wiekowego 22–59 lat. Zjawiskiem powszechnym jest także samotność osób starszych, wynikająca z owdowienia.

Poziom wykształcenia osób powyżej 16 roku życia przedstawia się następująco:

· wyższe: 3,7%

· średnie: 38,3%

· zasadnicze zawodowe: 22,2%

· podstawowe: 27,7%

· nieukończone podstawowe: 8,6%

Struktura wykształcenia mieszkańców Górnej Woli na tle całej gminy wypada dość korzystnie. W sołectwie znacznie większy (o 15%) jest odsetek osób z wykształceniem średnim, zaś o 10% niższa liczba osób z wykształceniem podstawowym i zasadniczym zawodowym. To także może mieć wpływ na mniejsze niż w całej gminie bezrobocie.

Na terenie Górnej Woli zamieszkiwanych jest stale 28 budynków. 3 domy pełnią funkcje mieszkaniowe okresowo (działki rekreacyjne), a 2 pozostają opuszczone. Większość współczesnej zabudowy pochodzi z lat 1945–1970. Należy podkreślić fakt, że w ostatnim dziesięcioleciu w Górnej Woli nie wybudowano żadnego nowego budynku mieszkalnego.

Blisko 1/5 gospodarstw nie posiada łazienki i spłukiwanej toalety, a 1 nie jest podłączone do wodociągu. Centralne ogrzewanie i bieżąca, ciepła woda występuje w połowie budynków mieszkalnych. Świadczy to o zacofaniu podstawowej infrastruktury technicznej sołectwa.

Na jedno mieszkanie przypada 3,7 osoby, przeciętna powierzchnia użytkowa mieszkania to 76,4 m2 (20,6 m2 na jedną osobę).

Dopiero od 1988 roku możemy mówić o zaistnieniu Górnej Woli na kulturalnej mapie gminy. Przełomowym wydarzeniem było oddanie do użytku Wiejskiego Domu Kultury, w którym otworzono oddział Biblioteki Miejsko-Gminnej w Szadku. Od początku 2001 r. biblioteka posiada wyższą rangę, ponieważ do Górnej Woli przeniesiona została filia biblioteczna z Przatowa. Dzięki temu biblioteka wzbogaciła się o kolejne 7000 woluminów.

Na terenie sołectwa nie działają praktycznie żadne organizacje społeczno-kulturalne. Dom Kultury poza pomieszczeniem bibliotecznym jest praktycznie niewykorzystany (sporadycznie odbywają się tam jedynie wesela i wiejskie zabawy). Jedyną organizacją, w której aktywnie działają mieszkańcy Górnej Woli jest Ochotnicza Straż Pożarna.

_______________________________________________________________________________


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz