Grzybów / Kazimierz

Czajkowski 1783-84 r.

Grzybow att Stary Szadek, parafia szadek, dekanat szadkowski, diecezja gnieźnieńska, województwo sieradzkie, powiat szadkowski, własność: brak informacji o właścicielu.

Słownik Geograficzny:

Grzybów  lub Kazimierz, kol., pow. sieradzki, gm. Zadzim, par. Szadek, 349 m. rozl. w posiadaniu włościan. Ludności ma dusz 266. Tu urodził się Feliks Łojko, znany publicysta i ekonomista z XVIII w.

Spis 1925:

Grzybów, wś, pow. sieradzki, gm. Zadzim. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne 42. Ludność ogółem: 317. Mężczyzn 156, kobiet 151. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego 317. Podało narodowość: polską 317.

Wikipedia:

Grzybów-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie zduńskowolskim, w gminie Szadek. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

1992 r.

Gazeta Świąteczna 1894 nr. 722

Przebudzenie w trumnie. Zdarza się, że człowiek wycieńczony chorobą zapadnie w tak zwany letarg, czyli rodzaj omdlenia, które trwa niekiedy kilka dni. Oddech wtedy ustaje, serce bije zrzadka i tak słabo, że trudno poczuć jego uderzenia. Ciało stygnie, sztywnieje, - słowem, człowiek pogrążony w letargu wygląda zupełnie jak umarły. Niemało też ludzi żywcem w takim stanie pogrzebano, mając ich za nieboszczyków. Los taki omal nie spotkał Józefy Sędziakowéj, gospodyni we wsi Grzybowie. Szkoda tylko, że niewiadomo, w jakich stronach ów Grzybów leży, bo gazety, które podały wiadomość o wypadku, nie wspominają o tém. Mamy w kraju przeszło pół tuzina wsi noszących taką nazwę. Ze wzmianki jednak, że wypadek ów stał się na pograniczu, przypuszczamy, że mowa tu o Grzybowie w pow. Stopnickim lub Sieradzkim, inne bowiem Grzybowy leżą w powiatach oddalonych od granic. Otóż Sędziakowa, jedna z najzamożniejszych w owéj wsi gospodyń, zachorowała na silny ból głowy i położyła się do łóżka. Kwękała kilka dni, aż któregoś rana znaleziono ją bez życia. Rodzina opłakała zmarłą i zakrzątnęła się koło pogrzebu. Złożono zwłoki do trumny, postawiono na tapczanie i otoczono świecami. Zebrali się sąsiedzi i, jak zwykle, modlili się za umarłą. Minął dzień, i drugi miał się już ku końcowi. Pod wieczór jeszcze więcéj ludzi przyszło pomodlić się przy zwłokach. Wtém nieboszczka porusza się, podnosi się w trumnie i spogląda po obecnych. Wszyscy skamienieli z przerażenia. W téjże chwili trumna, znać źle ustawiona, spada z łoskotem na ziemię. Obecnym włosy stanęły na głowie. Jedni rzucili się ku drzwiom, inni wybili okno i przez nie uciekli. Tymczasem biedna Sędziakowa przygnieciona trumną nie może się ruszyć, a tu od świecy przewróconej zapala się całun. I byłaby się nieboga może żywcem spaliła, gdyby nie ga jowy, który w chwili popłochu tamtędy przechodził. Ten zobaczywszy, co się dzieje, uga sił ogień i gospodynię wydobył z pod trum ny. Dopiero wtedy i inni zaczęli powracać do chaty. Sędziakowa, chociaż doznała sil nego przestrachu i potłukła się, ma się jednak nieźle i pewnie wyzdrowieje. Za bobonni sąsiedzi nie wierzą, że to był le targ, i powtarzają sobie po cichu, że gospodyni była naprawdę umarła, tylko ją zapomocą czarów obudzono. Ale dla rozsądnych ludzi wypadek ten powinien być nauką, że z grzebaniem umarłych nie należy zbytnio śpieszyć, bo nieraz ten, kogo mamy za nieboszczyka, może być, jak Sędziakowa, w letargu.

Gazeta Kaliska 1895 nr. 11

Dnia 25 tegoż miesiąca, we wsi Grzybów, powiatu sieradzkiego, zmarła nagle 72-letnia Marjanna Caban.

Obwieszczenia Publiczne 1918 nr 21

Sąd pokoju w Zadzimiu, pow. Sieradzkiego, poszukuje stałego mieszkańca wsi Lubola, tejże gminy, pow. Tureckiego, Józefa Łabuzy, syna Józefa i Jadwigi z Nastarowiczów, urodzonego d. 19 maja 1879 r. we wsi Prusinowice, gm. Zadzim, u Władysława Lisa.

Oskarżony z art. 581 K. K. Łabuza jest wyrobnikiem; nocami przebywa u żony we wsi Grzybów.

Osoby wiedzące cośkolwiek o miejscu pobytu Łabuzy, winny natychmiast powiadomić o tem miejscowe władze policyjne i sąd pokoju w Zadzimiu, do akt Nr K 125/17.

Ziemia Sieradzka 1919 kwiecień

Tegoż dnia wieczorem w lasku w pobliżu Rożdżiał (naprzeciw Chorążki), pod Rososzycą, pewien maślarz, niewiadomego nazwiska powracając z Łodzi, spotkał maślarkę Milczarkową ze wsi Grzybowa, gm. Zadzim. Oddawna pałając zemstą ku niej za to, że ona go podkupuje, uderzył ją kilka razy w głowę kijem tak silnie, że ta za chwilą umarła. Tymczasem opodal czatował z fuzją na dziki gospodarz z sąsiedniej włoski, niejaki Rusek. Usłyszawszy krzyk i jęki, przybiegł zobaczyć, co się dzieje, i przyłapał zabójcę. Następnie zwołał więcej gospodarzy, aby go odprowadzić do najbliższego urzędu policyjnego w Rososzycy. Zaraz na miejscu dotkliwie poturbowano zabójcę, nie mniej jeszcze w drodze do Rososzycy, jak i od Rososzycy do Warty.

Ziemia Sieradzka 1921 marzec

Z Prusinowic, gm. Zadzim. Z ciekawością wyczytujemy wiadomości z różnych stron naszego powiatu, nie od rzeczy będzie też i niniejsza notatka o naszej wsi.

Prusinowice, położone w pobliżu miast Szadku i Zduńskiej Woli, znajdują się w dogodnych warunkach dla rozwoju kulturalnego i ekonomicznego. Jednakowoż pod pierwszym względem długo w naszej wsi był zastój. Przyczyną tego był głównie upór i zacofanie tutejszych mieszkańców. Pierwsze błyski oświaty zaczęły do nas przenikać dopiero na kilkanaście lat przed wojną, kiedy przez ówczesnego właściciela majątku pana J. Czarnowskiego, została otwarta ochrona dla dzieci. Wzbroniona jednak była przez władze nauka pisania i czytania. Pokryjomu wtedy zaledwie kilkoro chętnych i pilnych dzieci nauczyło się trochę czytać i pisać. Dopiero w roku 1916 otwarto jednoklasową szkołę powszechną. — W sprawie szkolnej pozostawało jednak jeszcze wiele do życzenia, gdyż dotkliwie odczuwał się brak lokalu na szkołę i na mieszkanie dla nauczyciela. Wreszcie w roku bieżącym zapadła uchwała, aby wybudować dom szkolny. Obecny właściciel majątku, p. A. Krzyżanowski daje 2 morgi ziemi pod budowę szkoły i zapewnia wydatną pomoc pieniężną. Uchwała więc jest blizką urzeczywistnienia.

W r. 1920 zostało też u nas założone Stowarzyszenie spożywcze pod nazwą „Prusinowianka".

Do powyższego Stowarzyszenia należą mieszkańcy Prusinowic, Grzybowa, Borków i Gór Prusinowskich. Do założenia Stowarzyszenia przyczynili się głównie M. Nastarowicz, I. Krasiński, S. Frontczak, F. Bachmański, J. Rulczak i W. Pawłowski. Stowarzyszenie liczy obecnie 128 członków; udział członka 100 mk.

Dzięki energji M. Nastarowicza, Stowarzyszenie pomimo szalonych trudności i starć pomiędzy członkami, rozwija się powoli.

W roku bieżącym powstała jeszcze myśl wybrukowania drogi Zadzim—Ralewice—Prusinowice aż do granic gminy Szadek. Myśl godna uchwały i poparcia i, daj Boże, aby jaknajprędzej była urzeczywistniona, abyśmy w naszej wsi nie grzęźli po kolana w błocie i do Szadku mogli przejść „uczciwą" drogą, a nie polami i po wybojach. Jest bowiem nadzieja, że skoro zostanie wybrukowana droga do granic gm. Szadek, to i pozostały kawałek do samego Szadku, gmina Szadek wybrukuje, bo to leży w jej własnym interesie.

Wspomnieć też wypada, że w naszej wsi mamy i przemysł. Od szeregu lat czynne są w Prusinowicach: gorzelnia (w ciągu kilku miesięcy rocznie), to naprzemian tartak lub cegielnia. Obecnie pozostała ino gorzelnia.

Położenie ekonomiczne naszej wsi jest zadawalniające.

Z przykrością tylko trzeba stwierdzić, ze w Prusinowicach dużo jeszcze jest ciemnoty i sobkostwa; a i niektóre szkaradne wady mają swoich zwolenników. Nie pomyśli tu jeszcze nikt o założeniu jakiegoś kółka czy organizacji, a jeśliby kto pomyślał, to go zaraz drudzy wyśmieją i wyszydzą. „Każdy sobie rzepką skrobie" i „zbija mary" do kuferka, a wymyślać tylko potrafi, gdy przyjdzie jakie rozporządzenie rządu lub coś podobnego. Sprawy społeczne prawie wcale naszych ludzi nie obchodzą. A może Bóg da, że się będzie nareszcie co robiło w tym kierunku i nie damy się wyprzedzić innym wsiom.

Prusinowiak.

 Ziemia Sieradzka 1926 lipiec

Z Sądu.

Sąd Okręgowy w Kaliszu na sesji wyjazdowej w Sieradzu w dniu 25 czerwca b. r rozpatrywał sprawę Feliksa Majkowskiego z Zduńskiej Woli o to że 27 stycznia br. łącznie z 2 kolegami napadł na mieszkańca wsi Grzybów gm. Szadek Józefa Rosiaka i zarządali wydania pieniędzy. Gdy im odmówiono jeden z bandytów strzelił z rewolweru do Rosiaka raniąc go ciężko w bok.

Widząc co się święci, jeden z synów Rosiaka wydobył rewolwer i strzelił w stronę bandytów, zamykając drzwi na zasuwkę, lecz bandyci przez drzwi dali 2 strzały raniąc go jedną kulą w bok, następnie wyskoczył oknem i zaczął krzyczeć pomocy, co bandytów spłoszyło.

Podejrzenie padło na Feliksa Majkowskiego, który konkurował do córki Rosiaka i koniecznie chciał się z nią ożenić, lecz stary Rosiak przeciwny był i córki wydać niechciał. za co Majkowski niejednokrotnie odgrażał się zemstą.

Sąd po przesłuchaniu 35 świadków i adwokata Kobylińskiego z Łodzi, Majkowskiego z braku dowodów uniewinnił.

 

Goniec Sieradzki 1929 nr 123

- (s) Samobójstwo wskutek niedobranego małżeństwa. We wsi Grzybów pod Szadkiem niej. Wawrzyniec Rosiak lat 27 powiesił się w stodole.
Przyczyną samobójstwa niedobrane małżeństwo, Przed paru laty Rosiak ożenił się z bogatą 47-letnią wdową, jednak pożycie jego było nieszczęśliwe doprowadziło wreszcie do samobójstwa.

Obwieszczenia Publiczne 1930 nr 21a

Wpisy do rejestru handlowego.

Do rejestru handlowego, Działu A, sądu okręgowego w Kaliszu, wciągnięto następujące firmy pod Nr. Nr.:

dnia 7 listopada 1929 roku

11121. „Marjanma Fajkowska", sprzedaż artykułów spożywczych w Grzybowie, gminy Zadzim, powiatu sieradzkiego. Istnieje od 1927 roku. Właśc. Marjanna Fajkowska, zam. w Grzybowie.

Obwieszczenia Publiczne 1931 nr 19a

Do rejestru handlowego, Działu A, sądu okręgowego w Kaliszu wciągnięto następujące firmy pod Nr. Nr.:

w dniu 27 stycznia 1931 roku

12066. „Stanisław Sobczak", sklep spożywczy w Grzybowie, gminy Zadzim, powiatu sieradzkiego. Istnieje od 1930 roku. Właśc. Stanisław Sobczak, zam. w Grzybowie.

Obwieszczenia Publiczne 1931 nr 88

Sąd okręgowy w Kaliszu, na mocy art. 1777-6 U. P. C., obwieszcza, iż na skutek decyzji sądu z dnia 17 października 1931 roku, zostało wdrożone postępowanie o uznanie za zmarłego Bolesława Bachmańskiego, syna Wojciecha i Józefy z Koladów, urodzonego w dniu 17 paź­dziernika 1883 roku, wobec czego sąd wzywa go, aby w terminie 6-miesięcznym od dnia wydrukowania niniejszego, zgłosił się do sądu, gdyż w przeciwnym razie, po upływie tego terminu zostanie przez sąd uzna­ny za zmarłego; wzywa się wszystkich, którzyby wiedzieli o życiu lub śmierci Bolesława Bachmańskiego, aby o znanych sobie faktach za­wiadomili sąd okręgowy w Kaliszu w powyższym terminie; nadto sąd nadmienia, że Bolesław Bachmański był stałym mieszkańcem wsi Grzy­bów, gminy Zadzim, powiatu sieradzkiego. (Nr. sprawy I. Z. J. 218/30).

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 21

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dn. 19 październ. 1933 r. L. SA. II. 12/14/33

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu sieradzkiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego, zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 18 października 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23. III. 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:

§ 1.

XVII. Obszar gminy wiejskiej Zadzim dzieli się na gromady:

4. Grzybów, obejmującą wieś Grzybów.

§ 2.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Sieradzkiemu.

§ 3.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.

Wojewoda:

wz. (—) A. Potocki
Wicewojewoda

Obwieszczenia Publiczne 1933 nr 27

Sąd okręgowy w Kaliszu, na mocy art. 1777-6 U. P. C., obwieszcza, iż na skutek decyzji sądu z dnia 18 marca 1933 r., zostało wdrożone po­stępowanie o uznanie za zmarłego Wojciecha Gębarowskiego, syna Jana i Józefy z Adamiaków, urodzonego w Krobanówku w dniu 15 stycznia 1882 r. Wobec czego sąd wzywa go, aby w terminie 6-cio miesięcznym, od dnia wydrukowania niniejszego zgłosił się do sądu, gdyż w prze­ciwnym razie, po upływie tego terminu zostanie przez sąd uznany za zmarłego.

Wzywa się wszystkich, którzyby wiedzieli o życiu lub śmierci Wojciecha Gębarowskiego, aby o znanych sobie faktach zawiadomili sąd okręgowy w Kaliszu w powyższym terminie; nadto sąd nadmienia, że Wojciech-Gębarowski był stałym mieszkańcem wsi Grzybów, gm. Zadzim, pow. sieradzkiego. (Nr. sprawy I. Z. J. 608/32).

Echo Sieradzkie 1933 13 kwiecień

"BABKA" WIEJSKA WPĘDZIŁA KOBIETĘ DO GROBU.

Stanisławowi Sobczakowi, zam. we wsi Grzybki gm. Szadek zachorowała żona. Do pomocy chorej wezwano t. z. "babkę" wiejską Bronisławę Olińską, która pomimo że Sobczakowa przez 5 dni leżała w ciężkich bólach nie pozwoliła jechać po doktora, tłumacząc że zaraz nastąpi rozwiązanie. Sobczak widząc że żona jest prawie konająca nie patrząc na protesty "akuszerki" pojechał po doktora Salinga w Szadku.

Przybyły lekarz własnem autem natychmiast odwiózł chorą do szpitala w Sieradzu. Wszelka pomoc okazała się spóźnioną, chora była bardzo osłabioną tak że po 3-ch dniach zmarła.

O tem wszystkiem dowiedziały się władze i Bronisławę Olińską pociągnęły do odpowiedzialności.

Sprawę powyższą rozpatrywał Zjazdowy Sąd Okręgowy w Sieradzu. Po zbadaniu świadków Sąd skazał Olińską za umyślne spowodowanie śmierci na 8 miesięcy więzienia.

_______________________________________________________________________________

Biuletyn Szadkowski 2003/3

_______________________________________________________________________________

 

Mariusz Lamprecht*

CHARAKTERYSTYKA DEMOGRAFICZNA SOŁECTWA GRZYBÓW**

Sołectwo Grzybów jest położone w centralnej części gminy Szadek, po południowej stronie rzeki Pichny w odległości ok. 4 km od miasta gminnego i 12 km od Zduńskiej Woli – siedziby powiatu. Niewielka powierzchnia sołectwa, liczącego zaledwie 2,38 km2 (tj. 1,57% całkowitej powierzchni gminy), stawia go w grupie najmniejszych sołectw w gminie. Bezpośrednie jego sąsiedztwo stanowią: Prusinowice od północy, Kobyla Miejska od wschodu, Karczówek od południa, Borki Prusinowskie od zachodu. Grzybów jest sołectwem typowo rolniczym: dominujący udział w strukturze użytkowania ziemi mają użytki rolne obejmujące 92,4%, tj. 220 ha powierzchni sołectwa, z czego niespełna 80% stanowią grunty orne.

Źródła historyczne podają bardzo skąpe informacje na temat rozwoju osadnictwa, jak również procesów demograficznych na terenie sołectwa. Pierwsze wzmianki o Grzybowie pochodzą z XVI w. Wieś należała wówczas do księstwa wieluńskiego, które było podporządkowane województwu sieradzkiemu. W 1530 r. osada nosiła nazwę Kazimierz-Grzybów, pierwszy człon jej nazwy pochodził prawdopodobnie od imienia króla Kazimierza Wielkiego. Co najmniej do 1800 r. wieś Grzybów wchodziła w skład dóbr sąsiedniej wsi Prusinowice. Grzybów jest tym samym wsią ukazową, wydzieloną z majątku Prusinowic. Nazwa wschodniej części wsi „Wolniaki” pochodzi od zamieszkujących ją osadników, którzy zwolnieni byli z obowiązku płacenia pańszczyzny. Źródła historyczne donoszą, iż ludność obecnego Grzybowa ucierpiała podczas „potopu szwedzkiego” kiedy wieś została spalona, a także w 1734 r., gdy sąsiednie Prusinowice (wówczas Grzybów był ich częścią) zostały zniszczona przez oddziały stronników Augusta III. Straty ludnościowe spowodowała także epidemia cholery.

* mgr Mariusz Lamprecht jest asystentem w Katedrze Zagospodarowania Środowiska i Polityki Przestrzennej Uniwersytetu Łódzkiego.

** W artykule tym wykorzystano materiały zebrane i zestawione w pracy dyplomowej E. Krawczyk, Monografia sołectwa Grzybów w gminie Szadek, wykonanej pod kierunkiem prof. Tadeusza Marszała na seminarium w Zakładzie Zagospodarowania Środowiska i Polityki Przestrzennej UŁ w 2002 r.

W 1883 r. w posiadaniu włościan znajdowało się 349 mórg ziemi, osadę zamieszkiwało 266 osób. W okresie międzywojennym we wsi było ok. 50 zagród. Znaczne straty ludnościowe przyniosła druga wojna światowa, kiedy niespełna połowa mieszkańców została wywieziona do pracy na terenie Niemiec. Obecnie w sołectwie jest 39 zagród gospodarskich, wśród których znajduje się szereg obiektów ujętych w ewidencji wojewódzkiego konserwatora zabytków, m.in. murowany budynek szkoły, wybudowany w 1933 r. oraz drewniane domy pochodzące z przełomu XIX i XX w. (Grzybów nr 18, 20, 25, 29, 33, 37, 47).

Współcześnie na terenie sołectwa jest zameldowanych 185 mieszkańców (według danych Urzędu Gminy w Szadku), co stanowi niespełna 70% ludności Grzybowa z końca XIX w. Liczba osób faktycznie przebywających na terenie sołectwa jest niższa niż zameldowanych i wynosi 162 osoby (według badań ankietowych wykonanych w 2002 r.). Pomimo spadku liczby ludności na przestrzeni ostatnich stu dwudziestu lat, gęstość zaludnienia w sołectwie, wynosząca 77,7 osób/km2, należy do jednej z najwyższych w gminie (wyższą posiadają jedynie sołectwa Szadkowice i Szadek). Zmiany w liczbie ludności na przestrzeni ostatniej dekady są niewielkie, sięgają kilku osób w ciągu roku.

Ludność na terenie sołectwa jest skoncentrowana wzdłuż drogi nr 231 biegnącej równoleżnikowo przez wieś. Koncentracja jest niesymetryczna – niemal 100% budynków mieszkalnych na terenie Grzybowa położonych jest po północnej stronie drogi, odwrotna sytuacja panuje jedynie we wschodniej części wsi – w Wolniakach, gdzie niemal wszystkie budynki zostały wybudowane po południowej stronie drogi.

W poszczególnych gospodarstwach zamieszkuje od 1 do 8 osób (biorąc pod uwagę faktycznie przebywających), średnio 3–4 osoby, przy czym największa koncentracja ludności w budynkach występuje w części Grzybów-Wolniaki (średnio 6 osób w gospodarstwie).

Średnia wieku mieszkańców sołectwa wynosi 44 lat i jest znacznie wyższa od średniej w gminie (36 lat). Współczynnik obciążenia demograficznego (stosunek osób w wieku produkcyjnym do osób w wieku nieprodukcyjnym) jest stosunkowo korzystny – na 93 osoby w wieku produkcyjnym (19–59 lat) przypada 69 osób w wieku nieprodukcyjnym.

Piramida wieku ludności jest zbliżona do piramidy wieku społeczeństwa Polski – widoczne są braki w populacji, spowodowane stratami i migracjami wojennymi, odpowiedzialnymi również za niski przyrost naturalny ludności w latach sześćdziesiątych i dziewięćdziesiątych oraz efekty wyżu demograficznego w okresie powojennym i w latach siedemdziesiątych. W sołectwie zaznacza się nietypowa przewaga mężczyzn nad kobietami w rocznikach: 55–59, 70–79.

Wskaźnik feminizacji wynosi 78 (na 100 mężczyzn przypada 78 kobiet), co świadczy o bardzo niekorzystnej strukturze płci. Największe dysproporcje występują wśród ludności w wieku 15–39 lat, gdzie wskaźnik feminizacji jest jeszcze niższy i wynosi zaledwie 61,5. Nadwyżkę kobiet nad liczbą mężczyzn notuje się jedynie w przedziale wiekowym powyżej 60 lat, co jest zjawiskiem typowym dla całej Polski - współczynnik feminizacji dla tej grupy wynosi 138,4.

Duża wymiana ludności powoduje, że spośród 162 osób przebywających na terenie sołectwa jedynie 40 mieszkańców stanowią rodowici grzybowianie. Najczęstszym kierunkiem emigracji stałych są kolejno miasta: Szadek, Zduńska Wola, Łódź, a także aglomeracja warszawska oraz w mniejszym już stopniu sąsiednie sołectwa, gdzie ludność przeprowadza się na skutek zawierania małżeństw z mieszkańcami okolicznych wsi. Miejscem pochodzenia imigrantów są najczęściej wsie z gminy Szadek, m.in. Choszczewo, Sikucin, Kotliny, Prusinowice, Wielka Wieś (najczęściej wskutek zawierania małżeństw) oraz Sieradz, Poddębice, Zduńska Wola, Łódź i Konstantynów. Najbardziej mobilną grupą są kobiety, które wśród osób przybywających na teren sołectwa stanowiły aż 62,5%, natomiast wśród ludności opuszczającej sołectwo 67%. Ponieważ saldo migracji jest ujemne, zmniejsza się liczba kobiet w Grzybowie. Fakt ten jest bezpośrednią przyczyną silnej maskulinizacji, a także pośrednio wpływa m.in. na przyrost naturalny, który w ostatniej dekadzie przyjmował zazwyczaj ujemne wartości. O wielkości przyrostu naturalnego decydują także względy ekonomiczne, które wpływają na model rodzin wieloosobowych, mieszkających na terenie sołectwa: niespełna 60% rodzin preferuje obecnie model „2 + 2” lub „2 + 1”.

Duża przewaga mężczyzn nad kobietami, zwłaszcza w przedziale od 20 do 44 lat, ogranicza liczbę zawieranych tutaj związków małżeńskich. W rezultacie 32% osób w wieku powyżej 20 lat pozostaje w stanie wolnym i w znacznej większości są to mężczyźni. Na 39 rodzin (pomijając rodziny jednoosobowe) jedno dziecko ma co dziesiąta rodzina, prawie połowa (48,3%) posiada dwójkę dzieci, natomiast rodziny wielodzietne to 41,5%. Znaczną część rodzin (10) stanowią rodziny niepełne, zazwyczaj jest to matka z niezamężnym synem, bądź samotnie mieszkające rodzeństwo.

Większość mieszkańców sołectwa ma jedynie podstawowe wykształcenie: 44,9% kobiet i 30,4% mężczyzn. Szkoły zawodowe ukończyło 33,8% mężczyzn i 16,8% kobiet – wśród kierunków wykształcenia dominują takie zawody, jak: rolnik, mechanik, kierowca lub szwaczka. Pozostała część mieszkańców ma wykształcenie średnie, jednak są to przede wszystkim osoby w wieku do 45 lat.

Mimo, iż większość osób posiada wyuczony zawód rolnika, tylko 50% ludności Grzybowa czynnej zawodowo jest zatrudniona w rolnictwie (często stanowi ono drugorzędne źródło utrzymania). Źródłem utrzymania pozostałej części ludności zawodowo czynnej jest głównie przemysł (22%) oraz usługi i handel (19%), zlokalizowane poza granicami sołectwa, a w znacznej mierze także poza granicami gminy.

Warunki mieszkaniowe w Grzybowie są dość dobre. Na jednego mieszkańca statystycznie przypada 28,9 m2 powierzchni mieszkalnej, co jest wartością wyższą od średniej dla Polski Środkowej. Bezpośrednią przyczyną tej sytuacji jest zmniejszająca się liczba mieszkańców sołectwa. Domy w przeważającej części są wieloizbowe: budynki posiadające 5 lub więcej izb stanowią 45% ogółu, czteroizbowe 21%. Dość dobrze jest rozwinięta sieć infrastruktury technicznej, co sprzyja rozwojowi osadnictwa: sołectwo jest w 100% zelektryfikowane i zwodociągowane, 44,7% gospodarstw posiada łazienkę i 42% centralne ogrzewanie. Sieć telefoniczna nie obejmuje jedynie części wsi Grzybów-Wolniaki. W całym sołectwie brakuje sieci kanalizacyjnej.

Literatura

Chlebowski B., Sulimierski F. i in., Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t.V., Warszawa 1984.

Krawczyk E., Monografia sołectwa Grzybów w gminie Szadek, praca licencjacka UŁ, Łódź 2002.

Materiały archiwalne Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Piotrkowie Trybunalskim.

Materiały statystyczne Urzędu Gminy i Miasta Szadek.

_______________________________________________________________________________