-->

sobota, 25 maja 2013

Dominikowice

Zajączkowski:
Dominikowice -pow. poddębicki
1) 1392 T. Sir. I f. 30: Dominicouicze - Nicolaus de D. 2) 1392 kop. w MK z XVI w., MK 82 f. 55: Dominiczouicze - na dok. Jana z Tęczyna, starosty sieradzkiego, potwierdzającym nadanie dominikanom sieradzkim łąki in Starzecz (v.) przez Michała Bralę z Sieradza (v.), wśród śwd. wym. Janussius de D.
3) XVI w. Ł. I, 341, 344: Dominikovicze - villa, par. Uniejów, dek. i arch. uniejowski 4) 1511-1518 P. 189: Domyenykovicze - par. jw. pow. szadkowski, woj. sieradzkie. 1552-1553 P. 232: Domynykowicze - jw. 5) XIX w. SG II, 117: Dominikowice - wś, par. jw., gm. Niewiesz, pow. turecki  

Taryfa Podymnego 1775 r.
Dominikowice, wieś, woj. sieradzkie, powiat szadkowski, własność szlachecka, 18 dymów.

Czajkowski 1783-84 r.
Dominikowice, parafia uniejow (uniejów), dekanat uniejowski, diecezja gnieźnieńska, województwo sieradzkie, powiat szadkowski, własność: Radoszewski, kasztel.

Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.
Dominikowice, województwo Kaliskie, obwód Kaliski, powiat Wartski, parafia Unieiów, własność prywatna. Ilość domów 16, ludność 166, odległość od miasta obwodowego 6.

Słownik Geograficzny:  
Dominikowice,  wś, pow. turecki, gm. Niewiesz, par. Uniejów. W 1827 r. było tu 16 dm., 166 mk. Folw. D. z wsią Krajkowice i D., od Kalisza w. 66, od Turku w. 26, od Uniejowa w. 6, od Kutna w. 49. Rzeka Warta stanowi granicę północną. Rozl. folwarczna wynosi m. 945, a mianowicie: grunta orne i ogrody m. 552, łąk m. 136, pastw. morg. 39, lasu m. 156, nieużytki i place 62. Bud. murow. 8, drewn. 10 i wiatrak. Wieś Krajkowice osad 11, gruntu m. 122; wś Dominikowice osad 46, gruntu m. 96.

Spis 1925:
Dominikowice, wś i folw., pow. turecki, gm. Niewiesz. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne wś 28, folw. 6. Ludność ogółem: wś 212, folw. 126. Mężczyzn wś 99, folw. 67, kobiet wś 113, folw. 59. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego wś 212, folw. 125, ewangelickiego folw. 1. Podało narodowość: polską wś 212, folw. 126.

Wikipedia:
Dominikowice-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Poddębice. Za II RP siedziba gminy Niewiesz. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego. Po walkach w dniach 6-10 września 1939 r., w miejscowym parku podworskim, pochowano 88 żołnierzy niemieckich z 30 i 221 Dywizji Piechoty, którzy walczyli z Polakami z Armii "Poznań" o Uniejów i Balin. W dniach 8-12 czerwca 2000 r. Fundacja "Pamięć" spowodowała ekshumację szczątków 35 zabitych i przeniesienie ich na wydzielony dla tej strefy terytorialnej cmentarz niemiecki. Dalszy ciąg tej ekshumacji miał nastąpić w 2006 r. Dwór w Dominikowicach posiadał wąskotorowe połączenie kolejowe z dworem w Biernacicach.

1992 r.

Akta metrykalne (Parafia Uniejów) 1665

Listopad
Dominikowice
Roku jak wyżej, dnia zaś 6. Ja Franciszek Dąbrowski, ochrzciłem Elżbietę, córkę Szlachetnych Sebastiana Zaborowskiego i Marianny jego małżonki, prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi jej byli Szlachetni Zygmunt Jankowski i Anna Łącka.

Akta metrykalne (Parafia Uniejów) 1668

Roku jak wyżej, dnia zaś 21. października. Ja Maciej Gąsiorowski proboszcz, ochrzciłem Jadwigę, córkę Szlachetnych Sebastiana Zaborowskiego i Marianny Łąckiej, prawowitych małżonków z Dominikowic. Rodzicami jej chrzestnymi zaś byli Marian Wolski i Katarzyna Łącka.

Akta metrykalne (Parafia Niewiesz) 1683

Roku Pańskiego 1683, dnia 2 lipca. Ja Wawrzyniec Płonoski obecnie wikary Niewiesza, ochrzciłem imieniem Joanna, córkę Szlachetnych rodziców Urodzonego Stanisława i Marianny Skotnickich, prawowitych małżonków, posesorów dóbr Biernacic. Rodzice chrzestni jej Urodzony Franciszek Skotnicki i ? Jadwiga Lesnieska z Dominikowic.

Akta metrykalne (Parafia Niewiesz) 1697

Ja ? w Niewieszu, ochrzciłem dwoma imionami Elżbieta i Anna, córkę Urodzonych rodziców Daniela i Ewy Zwiastowskich, prawowitych małżonków z Pół?. Rodzicami chrzestnymi jej Urodzony Stanisław Skotnicki z Biernacic i Urodzona panna Zofia Siemianowska z Dominikowic.

Akta metrykalne (Parafia Uniejów) 1717

18 sierpień
Dominikowice
Ja ten sam jak wyżej, dnia i roku jak wyżej, ochrzciłem dwoma imionami Ludwika, Marianna, córkę Urodzonych Państwa Jana i Ludwiki Olszowskich, prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli Urodzony Pan Jan Komornicki i Urodzona Pani Marianna Mosińska.

Akta metrykalne (Parafia Uniejów) 1719

Dominikowice
Roku jak wyżej. Ja jak wyżej, dnia 24 marca ochrzciłem Bogumiłę Mariannę dwóch imion Wielmożnych Jana i Ludwiki Olszewskich, mieczników sieradzkich. Rodzice chrzestni Urodzony Stanisław i Joanna Mączyńska rodzeństwo chorążych (chorążanki i chorążyca) sieradzkich.

Akta metrykalne (Parafia Uniejów) 1722

Dominikowice
Roku Pańskiego 1722 dnia 24 czerwca ochrzciłem Mariannę, Barbarę, córkę Wielmożnych Antoniego i Marianny z Ostroskich Olszewskich mieczników dobrzyńskich, prawowitych małżonków ? [Rodzice chrzestni] ... Woliński i Barbara ?łońska. Odroczonej ceremonii chrztu dnia 9-go sierpnia asystowali i dopełnili Znakomity Przewielebny Michał Kobierzycki dziekan i oficjał ? prepozyt sieradzki, Wielmożna Barbara Mycielska podsędkowa ziemi sieradzkiej.

Akta metrykalne (Parafia Uniejów) 1726

Dominikowice
Roku jak wyżej, dnia 13 kwietnia [opuszczając ceremonię] ochrzciłem Józefa Ditm[ara?] Wielmożnych Antoniego i Marianny z Ostrowskich, prawowitych małżonków Olszewskich, mieczników dobrzyńskich. Rodzice chrzestni Marcin Jercha i ? Ceremonię dopełniono 25 października przy której asystowali Wielmożny Franciszek Kazimierz Siemianowski kasztelan wieluński, Katarzyna Siemianowska cześnikowa wieluńska.

Akta metrykalne (Parafia Uniejów) 1730

Dominikowice
Ja Michał Kobierzycki kanonik metropolitalny, prepozyt ? uniejowski, ochrzciłem dnia 12 maja urodzonego 4. października 1729 Franciszka i Urbana Wielmożnych Franciszka i Marianny z ?, prawowitych małżonków Wardęskich. Rodzice chrzestni Wielmożni Jan Koss podkomorzy chełmeński i Teresa Mycielska kasztelanka sieradzka.

Akta metrykalne (Parafia Niewiesz) 1731

Czerwiec
... bieżącego ochrzciłem Petronelę Mariannę, córkę Urodzonych Stanisława i Barbary Ostrowskich, prawowitych małżonków z Wilczkowa. Rodzicami chrzestnymi jej byli Urodzony Jan Ostrowski i Urodzona ? z Dominikowic.

Akta metrykalne (Parafia Uniejów) 1733

Dominikowice
Ja ten sam jak wyżej, 4-go lutego poprzedziwszy trzema zapowiedziami [w dniach] świąt, potwierdziłem i błogosławiłem związek małżeński Urodzonych Jana Ostrowskiego z Anną Wardęską. Świadkowie Wielmożny Franciszek Wardęski skarbnik ziemski sieradzki, Andrzej Trepka, Stanisław Ostrowski.

Akta metrykalne (Parafia Uniejów) 1744

Dominikowice
Ja Józef Rakusz mansjonarz kościoła kolegiaty uniejowskiej, dnia 7. maja ochrzciłem dwoma imionami Filip Jakub, syna Tomasza i Zofii Śmiechowskich, prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli Urodzeni Marcin Zielonacki i Teofila Pęgowska.

Akta metrykalne (Parafia Uniejów) 1750

Dominikowice
Ja ten sam jak wyżej, dnia 28. stycznia ochrzciłem dwoma imionami Paweł Bogumił Urodzonych Franciszka Magnuszewskiego i Konstancji Wolskiej. Rodzicami chrzestnymi byli z sławetny Łukasz Raliński i Urodzona panna Franciszka Psarska.

Akta metrykalne (Parafia Uniejów) 1752

Dominikowice
Dnia 8-go czerwca zmarła Wielmożna Marianna Radoszowska z ?, stolnikowa gostynińska, opatrzona sakramentami.

Akta metrykalne (Parafia Uniejów) 1752

Dominikowice
Ja Stanisław Chałęski wiceprepozyt kapłan uniejowski, Roku Pańskiego 1751, dnia 25 sierpnia ochrzciłem z wody i św. Ducha imieniem Roch, syna Wielmożnych Michała i Kunegundy Gorzewskich, prawowitych małżonków, cześników halickich. Zaś Przewielebny Nagorniewski wikary kościoła kolegiaty uniejowskiej Roku Pańskiego 1752 dnia 14. sierpnia dopełnił ceremonię tego dziecka. Asysta Wielmożny Franciszek Wardęski podkomorzy piotrkowski i panna Agnieszka Pomorska.

Akta metrykalne (Parafia Uniejów) 1754

Dominikowice
Ten sam jak wyżej zastępca, 29 lutego, poprzedziwszy trzema zapowiedziami w dniach niedziel i świąt, błogosławiłem i połączyłem zawiązkiem małżeńskim Urodzonych Stanisława Korzenickiego i Konstancję Wolską w obecności Wielmożnych Michała Radoszewskiego stolnika gostyńskiego, Józefa Bardzińskiego stolnika, Józefa Dobrskiego starosty uniejowskiego.

Akta metrykalne (Parafia Uniejów) 1763

Dominikowice
Dnia 2 lipca. Ja Paweł Trzeszkiewicz prepozyt uniejowski, ochrzciłem imionami Antoni Piotr, syna Urodzonych Józefa Rychłowskiego i Katarzyny z Jezierskich, prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli Znakomity Józef Wiśniewski kustosz uniejowski i Marianna Jankowska.

Akta metrykalne (Parafia Niewiesz) 1769

Dominikowice
Roku jak wyżej, dnia 4-go grudnia ochrzciłem dwoma imionami Piotr Chrystolog i Mikołaj, syna Urodzonego Józefa i Katarzyny Rychłowskich, prawowitych małżonków, którego rodzicami chrzestnymi byli Jaśnie Wielmożny Pan Wojciech Radoszowski starosta szadkowski i Wielmożna Pani Ludwika Kolczyńska posesorka dóbr Jankowice.

Akta metrykalne (Parafia Uniejów) 1786

Dwór w Dominikowicach
Roku 1786, dnia 30. listopada. Ja Jan Mrozewski wikary kościoła kolegiaty uniejowskiej, ochrzciłem dziecko Urodzonych Rocha Boxa z Siemiechowic Radoszewskiego kasztelanica brzezińskiego i Kunegundy z Wierzchlejskich, prawowitych małżonków, którmu zostały nadane imiona Jozefat, Andrzej, Piotr, Franciszek Serafin. Rodzicami chrzestnymi byli Urodzony Pan Felicjan Wierzchlejski podsędek kaliski i Marcjanna z Miecielskich

Akta metrykalne (Parafia Uniejów) 1791

Dominikowice
Dnia 8-go października jak bezpośrednio [wyżej] ochrzciłem urodzone dnia 3-go września o godzinie 6-ej rano, dziecko Wielmożnych i Urodzonych Rocha i Kunegundy z Wierzchlejskich Radoszewskich kasztelanów brzezin?, prawowitych małżonków, któremu zostały nadane imiona kolejno Franciszek Serafin Antoni i Dionizy. Rodzicami chrzestnymi byli Wielmożny i Urodzony Maciej Ocieszalski i Wielmożna i Urodzona Marianna ze Sło? Ocieszalska stolnikowa Ba? i inni.

Akta metrykalne (Parafia Uniejów) 1793

Maj
Dominikowice dnia 12 ? Przewielebny Jan Mrozowski wikary ? ochrzcił syna Wielmożnych i Urodzonych Rocha i Kunegndy ze Zwierzchlewskich, prawowitych małżónków Radoszewskich starostów brzezińskich, któremu zostały nadane imiona Pius, Jan i Michał. Rodzice chrzestni Wielmożni i Urodzeni Michał i Anna Rad? małżenstwo łowczych ra?

Akta metrykalne (Parafia Uniejów) 1796

Skotniki
Dnia 18. kwietnia. Znakomity Przewielebny Antoni Józef Pogorzele Pogorzelski ? ochrzcił w asyście ? urodzonego dnia 13. tego miesiąca, syna Wielmożnych i Urodzonych Józefa i Franciszki z Olszowskich Załuskowskich sędziów ziemi sieradzkiej, prawowitych małżonków, któremu zostały nadane dwa imiona Leon i Walerian. Rodzice chrzestni 1.Wielmożny i Urodzony Teofil Tarnowski z Wielmożną swoją żoną ? 2. Roch Radoszewski i Kunegunda ze Zwierzchlejskich z Dominikowic tej parafii.

Akta metrykalne (Parafia Uniejów) 1802

Dominikowice
Dnia 31. stycznia 1802, poprzedziwszy 3-ma zapowiedziami w kolejnych dniach świąt, z których pierwsza dnia 31 stycznia, druga 2-go lutego, trzecia dnia 9-go tego samego, które były podczs uroczystych mszy parafialnych, nie znajdując żadnych przeszkód, ja Franciszek Borgiasz Dwuraczyński wiceprepozyt uniejowski ? Urodzonego Antoniego Kurnatowskiego kawalera i Urodzoną Józefę Wierzchlejską pannę z tej parafii w obliczu kościola zapytałem obydwojga, a mając ich wzajemną zgodę przez słowa przysięgi, połączyłem obecnych małżeństwem w obecności świadków Urodzonych Rocha Radoszewskiego i Franciszka Rembowskiego, po czym błogosławiłem zgodnie z zasadami świętej matki kościołem.

Akta metrykalne (Parafia Uniejów) 1805

Dominikowice
Dnia 7? lutego 1805 poprzedziwszy 3-ma zapowiedziami w kolejnych dniach świąt, które były 1-sza 3, 2-ga 10, 3-cia 17 lutego, które były podczs uroczystych mszy parafialnych, nie znajdując żadnych przeszkód, ja Józef Pawlicki wikary kolegiaty uniejowskiej Urodzonych Stanisława Rembowskiego wdowca z Wyganowa i Urodzoną Eleonorę Kurnatowską pannę z Dominikowic parafii Uniejowskiej w kościele zapytałem ich, a mając ich wzajemną zgodę przez słowa przysięgi, połączyłem obecnych małżenstwem w obecności świadków Urodzonych Józefa Załuskowskiego, Antoniego Kurnatowskiego, Rocha Radoszewskiego, następnie błogosławiłem zgodnie z zasadami świętej matki kościołem.

Akta metrykalne (Parafia Niewiesz) 1808

Karnice Dwór
Dnia 27-go listopada. Ja Jan Nepomucen Pigłowicz, kanonik uniejowski ?, proboszcz tego kościoła, ochrzciłem dziecko Wielmożnych i Urodzonych Wojciecha syna nieżyjącego Wielmożnego i Urodzonego Eustachego Suchorskiego z Wielmożnej i Urodzonej Katarzyny z Olszewskich Suchorskich małżeństwa rodziców syna i Petroneli córki Wielmożnych i Urodzonych Walentego z Anieli z Bogusławskich Kłodzińskich małżeństwa rodziców córki, prawowitych małżonków. Córce urodzonej dnia 23-go listopada nadałem imię Katarzyna. Rodzicami chrzestnymi byli Wielmożni i Urodzeni Państwo Roch Radoszewski kasztelan brzeziński, dziedzic dóbr Dominikowice ? ze swoją żoną Kunegundą z Wierscheiskich [Wierzchlejskich] Radoszewską.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1847 nr 61

(N. D. 1271) Pisarz Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.
Do regulacyi spadku po Franciszku Radoszewskim współwłaścicielu dóbr Śmiechowa i Dominikowic z przyległościami w Okręgu Wartskim położonych, wyznacza się termin na dzień 16 (28) Września 1847 roku, z wezwaniem do stawienia się na tenże termin interessentów przed Pisarzem Kancellaryi Ziemiańskiej pod prekluzyą.
Kalisz dnia 26 Lutego (10 Marca) 1847 r.
Korzeniowski.

Kurjer Warszawski 1853 nr 307

W dniu 2 b. m. we wsi Dominikowice Pow: Kaliskim, Marcelli Kuczkowski, włościanin, skutkiem nadmiernego użycia wódki, nagle żyć przestał.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1857 nr 139

(N. D. 1479) Rejent Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.
Po śmierci:
2. Józefata Radoszewskiego co do tytułu własności dóbr Dominikowice z Ogu Wartskiego, i wierzyciela Kapitałów na dobrach Smiechów z Ogu Wartskiego w dz. IV hypotekowanych mianowicie a. pod N. 3 zastrzeżenia że gdyby summa rs. 7500 pod N. tym zahypotekowana w części lub całości przez Józefata Radoszewskiego spłaconą bydź miała, ma być w takiej ilości na tegoż przepisaną, b. pod N. 6 ostrzeżenia względem summ rs. 1612 rs. 164 k. 25 rs. ...095* rs. 2700 względem zwrotu połowy kapitału rs. 7600* lub takiej części jaką by on za Franciszka Radoszewskiego zapłacił c. pod Ν. 11 summy rs. 5452 pod N. 13 summy rs. 12,228 k. 20, otworzyły się spadki do regulacyi których wyznacza się termin na d. 18 (30) Września 1857 r. w Kancellaryi hypotecznej w Kaliszu.
Kalisz d. 6 (18) Marca 1857 r.
Jan Niwiński.

*nieczytelne

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1861 nr 214

(N. D. 4343) Rejent Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.
Po śmierci: 1. Henryka Radoszewskiego co do tytułu współwłasności dóbr Śmiechów i dóbr Dominikowice z Ogu Wartskiego; (...) otworzyły się spadki, do regulacyi których wyznacza się termin na dz. 8 (20) Grudnia 1861 r. w Kancellaryi hypotecznej.  
Kalisz dnia 17 (29) Maja 1861 r.
Jan Niwiński.

Dziennik Warszawski 1865 nr 125

(N. D. 2595) Sad Poprawczy Wydziału Kaliskiego.
Zapozywa Ludwika Stołowskiego lat 31 młynarza ostatnio we wsi Domanikowicach Okręgu Wartskim zamieszkałego, a obecnie zpobytu swego niewiadomego, aby celem wysłuchania wyroku w sprawie własnej wydanego, w Sądzie tutejszym wciągu dni 30 stawienictwa dopełnił, po upływie bowiem tego czasu stosownie do prawa postąpionem będzie.
Tyniec pod Kaliszem d. 16 (28) Kwietnia 1865 r.
Sędzia Prezydujący, Ruprecht.  

Gazeta Kaliska 1893 nr. 74

Józefat Boksa Radoszewski, właściciel dóbr Krempa i Dominikowice, urodzony 29 listopada 1830 r. umarł 8 grudnia 1893 Eksportacja zwłok z Krempy do kościoła w Uniejowie, nastąpi we wtorek dnia 12-go grudnia o godzinie 3-ciej po południu, gdzie nazajutrz po nabożeństwie żałobnem, o godzinie 11 rano, odbyć się mającem, w kaplicy familijnej pochowane zostaną. Na smutne te obrzędy w nieutulonym żalu pozostała żona i dzieci, krewnych, przyjaciół i znajomych zmarłego zapraszają.

Gazeta Kaliska 1899 nr. 99


Orkiestra włościańska. 10 włościan ze wsi Dominikanowice i Grocholice, pod Uniejowem, zorganizowawszy się odpowiednio i kształcąc się nieustannie, utworzyli już obecnie dzielną drużynę, orkiestrową, miłe widzianą i zawsze pożądaną w całej okolicy. Orkiestra ta nietylko służy świeckim celom, lecz jak na bogobojnych naszych kmiotków przystało, również w dni uroczyste grywa w kościele parafjalnym Uniejowskim, a ostatnio, wielce się przyniła do podniesienia ceremonji pogrzebowej ś. p. ks. kanonika Zygmunta Jabłkowskiego, bezinteresownem udziałem w kondukcie pogrzebowym. Dzielnej tej drużynie, życzymy powodzenia w dalszem jej rozwoju.


Gazeta Świąteczna 1902 nr. 1117

Zniesienie służebności i zarazem zcalenie osad w Dominikowicach w gub. kaliskiéj. Dwaj czytelnicy Gazety naszéj, Jan W. i Józef W., tak ztamtąd piszą: „Już czwarty tydzień nie otrzymaliśmy kochanéj Gazety, do któréj przywiązaliśmy się, i tęskno nam bez niéj jak bez najlepszego przyjaciela. Pewno została nam wstrzymana, bo, co prawda, opóźniliśmy się z należną przedpłatą, a to z powodu najpilniejszych wydatków wiosennych... Prosimy więc teraz o wysyłanie nam jéj daléj bez przerwy i o wstrzymane numery. Przytém czujemy się w obowiązku napisać do p. Pisarza Gazety Świątecznéj, jak to my, włościanie we wsi Dominikowicach, upamiętniliśmy ubiegły rok jubileuszowy, 1901. „Do tego czasu mieliśmy ziemię w drobnych działkach, porozrzucanych między ziemią folwarczną. To nam bardzo utrudniało pracę, i nie mogliśmy korzystać jak należy z roli własnej, ani z rad pisanych w Gazecie, choć inni korzystali z nich i dużo ulepszyli swoje gospodarstwa. Osadki nasze są małe, bo cała wioska ma tylko 93 morgi, już razem z łąkami, osad zaś aż 47. Mieliśmy do tego jeszcze służebności, czyli tak zwane serwituty, to jest prawo pasania na folwarczném i zbierania opadków w lesie; lecz i to niewiele pożytku nam dawało. Otóż zapragnęliśmy nie pozostawać w tyle za tamtymi, co już lepiéj od nas gospodarują, i w końcu jesieni zeszłego roku zawarliśmy umowę z dziedzicem, panem Radoszewskim. Zrzekliśmy się pasania i zbieraniny na dworskiém, i działków swoich rozrzuconych wśród ziemi dworskiéj, a za to otrzymujemy gruntu więcéj i tak pomierzonego, że będziem mieli osady całkowite, bez żadnych przydziałków. Odbierzemy je w tym roku po żniwach i będziemy się budowali na nowo, każdy na swojém. Teraz będą nam bardzo pożyteczne te rady i wskazówki, które się drukują w Gazecie Świątecznéj, i nie zaniedbamy z nich korzystać."

Gazeta Świąteczna 1903 nr. 1188

Na folwarku Dominikowicach pod Uniejowem, w guberńji kaliskiéj, spaliły się dnia 25 września czworaki dworskie. Dzieci jednego z parobków w nieobecności rodziców napaliły w piecu. W izbie leżała spora kupka suchych gałęzi sosnowych. Z pieca wypadła iskra na gałęzie, od gałęzi zajęły się sprzęty domowe, a od sprzętów ściany. Na ratunek przybył oddział straży uniejowskiéj ze wsi Niewiesza, a w godzinę potém nadjechała i straż z Uniejowa. B. S.

Rozwój 1907 nr 26

Polska Macierz Szkolna.
Ostatnio przez kuratora zatwierdzone zostały następująco szkoły Polskiej Macierzy Szkolnej.
W ziemi Kaliskiej: (...)Niewierzu, Dominikowicach (...).

Zorza 1909 nr 23

— Wyniki konkursu włościańskiego. Redakcja „Przewodnika Kółek i Spółek rolniczych”, wydawanego przez wydział centralny Kółek rolniczych, ogłosiła w roku zeszłym konkurs na napisanie przez drobnych rolników trzech artykułów na zadane tematy. Obecnie nastąpiło rozstrzygnięcie konkursu.
Na temat I: „Jakie są najpilniejsze potrzeby wsi polskiej”, nadesłano 24 artykuły. Sąd konkursowy nie przyznał nikomu pierwszej nagrody, natomiast przyznano trzy drugie nagrody, które otrzymali gospodarze: Władysław Spychalski, b. pszczeliniak, z Rososzy, w pow. łaskim; Stanisław Wierzchoń, przewodniczący Kółka rolniczego w Ciotczy, w pow. lubartowskim, i Jakób Grabowski z kolonji Sielc, w gub. łomżyńskiej; trzecią nagrodę otrzymał Jan Walisiak z Dominikowic, w pow. tureckim.
Na temat II: „O obchodzeniu się z obornikiem” nadesłano 22 artykuły. Nagrody pierwszą otrzymał J. Banaszkiewicz, członek Kółka w Goleszynie (pow. sierpski); drugiej nagrody nie przyznano nikomu; nagrodę trzecią otrzymali: Szczepan Wróbel z gub. lubelskiej, Jan Wierzchoń z Ciotczy (pow. lubartowski) i „Stasiek z Matczyna” (pow. lubartowski). Nadto wyróżniono pracę Franciszka Fraszki, b. pszczeliniaka.
Na temat III: „Jak wychować cielę na mleczną krowę?” nadesłano odpowiedzi 22. Nagrodę pierwszą otrzymał Stan. Popiołek z Babina (pow. lub.); drugą Jan Walisiak z Dominikowic (pow. turecki); trzecią nagrodę — praca, oznaczona literą W., nadesłana przez lubelski wydział Kółek.
Tak więc drobni gospodarze nadesłali razem 68 artykułów, — co jeszcze raz dowodzi, że wśród ludu naszego zawsze znaleźć można dobrych i umiejętnych pisarzy. Niech oni tylko w takiej pracy twórczej, prawdziwie pożytecznej, wykazują swoje zdolności; niech pozostawią różnym ujadaczom szkodliwe kłótnie, niech nie idą pod komendę łapichłopów — a wtedy cześć im będzie prawdziwa.

Obwieszczenia Publiczne 1918 nr 22

Na zasadzie art. 846—848 U. P. K., sąd okręgowy w Kaliszu, stosownie do decyzji swej z d. 20 czerwca 1918 r., poszukuje Ignacego Zagłoby, lat 24, zamieszkałego stale we wsi Domanikowice, gm. Niewiesz, pow. Tureckiego a czasowo w Łodzi, przy ul. Aleksandrowskiej 8, oskarżonego z art. 585 K. K. i zbiegłego niewiadomo dokąd w d. 13 czerwca r. b. z więzienia w Kaliszu.
Rysopis i znaki szczególne poszukiwanego nieznane.
W razie odnalezienia poszukiwanego lub miejsca jego zamieszkania, należy bezzwłocznie zakomunikować o niem najbliższym władzom policyjnym, w celu zaaresztowania i doniesienia o tem sądowi okręgowemu.
 
Gazeta Kaliska 1923 nr 27

ŚLUB
W sobotę. 27 bm., w majątku Suchorzynie, pod Uniejowem odbył się ślub panny Wandy Stegmanówny z p. Sylwestrem Rydygierem, właścicielem maj. Dominikowice, pow. tureckiego. Ślubu udzielił nowożeńcom ks. superintendent Wende z Kalisza.

Echo Tureckie 1924 nr 10


Kolejka wązkotorowa z cukrowni Leśmierz będzie w tym roku przedłużona z Kozanek do Dominikowic. Przechodzić bę­dzie przez Stęplew, Bronów, Biernacice, Ubysław, Balin. Wagony będą tylko to­warowe. Przemysł cukrowniczy położył u nas wielkie zasługi jako pjonier komu­nikacyjny. Oto świeży tego dowód.

Echo Tureckie 1924 nr 17

Pokąsani przez wściekłe psy.
W ostatnich dniach były dwa wypadki pokąsania ludzi przez psy wciekłe, a to w Woli Piekarskiej i w Dominikowicach, gminy Niewiesz. Ludzie pokąsani zostali wysła­ni natychmiast do specjalnej lecznicy D-ra Palmirskiego w Warszawie. Celem położe­nia tamy dalszej wciekliźnie psów tutejsze Starostwo zarządziło dalekoidące środki za­pobiegawcze.


Echo Tureckie 1924 nr 19

— POŻARY: —
Dnia 22 czerwca 1924 r. po południu, z powodu uderzenia pioruna wybuchło w tutejszym powiecie kilka pożarów i tak: we wsi Domikowice gm. Niewiesz, tamtej­szemu gospodarzowi, Andrzejowi Śmiechowskiemu, spaliła się stodoła, obora, chlewy i szopy, oraz sieczkarnia i trzy świnie. Stra­ty wynoszą około 3000 złp.
W. F.

Echo Tureckie 1924 nr 32

Ogłoszenia drobne.
Franciszkowi Roszakowi z folw. Dominikowice gm. Niewiesz zaginęła książeczka wojskowa wydana w 1923 r., i inne dokumenty gospodarcze.
Unieważnia się
Michałowi Roszakowi z folw. Dominikowice gm. Niewiesz skradziono książeczkę wojskową oraz do­wód osobisty. Unieważnia się


Echo Tureckie 1925 nr 37

Z Lipnicy.
Są ludzie, którzy idąc za natchnieniem swego serca, płonącego miłością ojczyzny społeczeństwa, pracuje z zapałem dla dobra ogólnego. Nowym tego dowodem jest założenie Lipnickiej straży Pożarnej Ochotni­czej. Dnia 9 (dziewiątego) sierpnia, dzięki inicjatywie i staraniom pana Józefa Korzeniowskiego syna Bronisława, odbyło się zebranie gospodarzy, na którem jednogłośnie postanowiono zorganizować Lipnicką straż Pożarno Ochotniczą.
Na Prezesa wybrano pana Sylwestra Ry­dygiera, właściciela, folwarku Dominikowice, na wiceprezesa pana Władysława Kazimierczaka, Komendantem został pan Kazimierz Lewandowski, zastępcą komendanta pan Stanisław Malewski, sekretarzem p. Józefat Korzeniowski, kasjerem p. Juljan Kowalski, gospodarzem p. Bronisław Korzeniowski, wice gospodarzem p. Edmund Miłosz, adjutantem p. Józef Świtalski.
Godność prezesa honorowego oddano p. Aleksandrowi Wisłockiemu, właścicielowi majątku Niewiesz— Lasy.
Pan prezes Rydygier z chęcią przyjął swój urząd i dnia 16 sierpnia przyjechał do Lipnicy, na Zebranie Walne a swoją obec­nością i prawdziwą gorliwością w kierowa­niu sprawy wywołał niezwykły zapał wśród zebranych gospodarzy.
Gromadnie i chętnie zapisywano się na członków honorowych i czynnych.
W dwa dni później pan prezes Rydygier zwołał zebranie zarządu i załatwił pilne sprawy bieżące. Godna pochwały i naślado­wania jest energja i gotowość do ofiar, ja­ką okazał pan prezes Rydygier, pan pre­zes honorowy Al. Wisłocki oraz pan sekre­tarz, Józefat Korzeniowski przez swoje gor­liwe prace.
Cześć więc założycielom i zarządowi Lipnickiej Straży Pożarnej Ochotniczej oraz powodzenie w dalszej działalności.

Władysław Kowalski.

Echo Tureckie 1926 nr 13

Wypadki:.
Pożary
W dniu 16 marca, r. b. około godziny 3 rano, wybuchł pożar w majątku Sylwest­ra Rydygiera Dominikowicach, gm. Niewiesz. Pastwą płomieni padła sterta słomy, wartości około 3000 zł., która była ubezpieczona w Towarzystwie „Snop" na sumę 2000 zł. Zachodzi tu prawdopodobnie podpalenie. Za sprawcą podpalenia śledzi pos­terunek P.P. w Niewieszu na czele ze swym dzielnym komendantem p. przodownikiem Czyżykowskim.

Echo Tureckie 1926 nr 18

Tragiczny wypadek
Rozstargnienie przyczyną śmierci.
Dnia 23 kwietnia r.b. mieszanka wsi Dominikowice gm. Niewiesz tutejszego powiatu Józefa Zagłoba wraz z swym mężem Józefem była zajęta noszeniem i sadzeniem kartofli. Będąc w stanie odmiennym z po­wodu ciężkiej pracy i wytężenia nagle zasłabła przyczem nastąpiło poronienie. Mąż ratując swą żonę zapomniał chwilowo o swym półtorarocznym synku, który wyszedłszy z domu wpadł w rów przydrożny napełniony wodą, gdzie utopił się. Wszelkie próby ratownicze celem przyprowadzenia dziecka do życia nie odniosły pożądanego skutku pogrążając ojca i chorą matkę w bezgranicznej boleści.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1926 nr 21

Ogłoszenie.
Wydział Powiatowy Sejmiku Tureckiego ogłasza, iż na posiedzeniu tegoż Wydziału, odbytem dnia 4 maja 1926 roku, zatwierdził uchwały zgromadzeń gminnych siedmiu gmin pow. Tureckiego, powziętych na zasadzie rozporządzenia Prezydenta Rzplitej o organizacji i ustaleniu statutów gminnych kas wiejskich pożyczkowo-oszczędnościowych z dnia 30 grudnia 1924 r. (Dz. ust. R. P. Nr. 118/24 r. poz. 1069) i rozporządzenia Min. Spraw Wewn. w porozumieniu z Min. Skarbu z dnia 13 marca 1925 roku o statucie normalnym gminnych kas pożyczkowo- oszczędnościowych (Dz. Ust. R. P. Nr. 35/25 r. poz. 239), a mianowicie:
3) Na zgromadzeniu gminnem gm. Niewiesz, odbytem w dniu 24 marca 1926 roku — prot. Nr. 8 — została uchwalona gminna Kasa pożyczkowo-oszczędnościowa z siedzibą w Dominikowicach. Kapitał zakładowy Kasy ustalono w sumie 2000 złotych. Kasa może zaciągać zobowiązania do 2-krotnej wysokości kapitałów zakładowego i zasobowego Kasy
Turek, dnia 8 maja 1926 roku.
Przewodniczący Wydziału Powiatowego Starosta (—) Borysławski.


Echo Tureckie 1926 nr 30

Janusz Staszewski. (IX)
Województwo kaliskie
w roku 1830-31.
Wśród listy osób zgłaszających ofiary na ołtarzu Ojczyzny, obok, znanych nazwisk: Niemojowskich, Morawskiego Teofila, Bier­nackich, ofiarujących wyekwipowanie żołnie­rzy, lub pieniądze na ten cel, są inne np. Celińskich ze Stropieszyna, dających 400 zł., Przechadzkiego z Rusewa, dającego 2 tys. złotych, Wyganowskiego Wojciecha z Warszówki 100 zł. Często spotyka się nazwisko Rembowskich, kilkakrotnie niesie ofiary właściciel Kokanina, Nepomucen Siereszewski, Hipolit Żelisławski daje konia dla od­działu jazdy w Warcie i nadto 200 zł., Niemojowska z Morawina 2000 zł., Radolińska z Żelaskowa 1000 zł., kasztelan Bieliński 6000 zł., Siemiątkowski Ignacy 2000 zł., Za­łuski Erazm 3 karabiny i 2 pary pistoletów, Anastazy Jezierski z Góry 100 zł., Fijał­kowski Karol z Rychnowa 200 zł., Józefat Radoszewski z Dominikowic 2 konie do szwadronu w Warcie, a nadto 200 zł., to samo dał Franciszek Radoszewski z Krępy, Stanisław Wichliński z Pogrzybowa były kapitan wojsk polskich dał formę do lania kul, Jakób Lipski dziedzic Starców w ob­wodzie Sieradzkim 1200 zł., Olszewski właściciel Niechmirowa uzbraja własnym kosztem 4 ludzi, nadto daje 4 młode i do­bre konie, oraz sporo instrumentów dętych dla orkiestry i 3000 zł. gotówką, wspomniany wyżej Sieroszewski wysyła 4 ułanów z końmi i rynsztunkiem, oraz Jenungiem w sumie 40 zł. dla każdego, nadto 3 jeźdźców wyznaczonych z 50 dymów a na skarb sre­bra wartości 2152 zł., ponieważ miał zbyt młodego syna, aby mógł iść do wojska, okupuje go niejako dając na rzecz I bataljonu gwardji narodowej 100 sięgów drzewa.
Było wielu, wielu innych, którzy osobiś­cie i przez komitety obywatelskie poszcze­gólnych obwodów spieszyli z darami i po­mocą. Należałoby bliżej i szerzej zająć się udziałem ziemian, oraz całego społeczeń­stwa, gdyby nato pozwoliły zebrane materjały, tu musimy ograniczyć się do wymie­niania kilku nazwisk wybranych na chybił trafił z listy ofiar.(...)

Echo Tureckie 1926 nr 36

Budowa linji telefonicznej Uniejów—Łódź.
Szerokie rozgałęzienie telefonów w po­wiecie Tureckim, szczególnie dla Uniejowa i okolicy wymaga bezpośredniego połącze­nia telefonicznego z m. Łodzią, gdyż dzi­siejsza komunikacja przez Turek—Koło jest nader utrudnioną tem bardziej, że Uniejów z okolicą, a nawet Turek tak związane są stosunkami handlowymi i władzami wojewódzkiemi z Łodzią, że przeprowadzenie bezpośredniej linji telefonicznej Uniejów— Łódź wydaje się już dziś rzeczą nieodzow­ną, a nawet palącą.
Najwięcej zainteresowani w tej sprawie miejscowi kupcy Uniejowscy oraz ziemiaństwo okoliczne z p. E. Rydygierem z Do­minikowic na czele, zwołali w dn. 25 VI r. b. do Uniejowa pierwsze zebranie abonentów telefonicznych należących do centrali pocz­towo—telefonicznej w Uniejowie, na które zaproszono również p. Inspektora Samorzą­dowego na pow. Turecki T. Glądałę i p. Naczelnika miejscowego Urzędu pocztowo- telegraficznego I. Kameckiego.
Po szczegółowem przeprowadzeniu w tej sprawie dyskusji uznano za konieczne nie­zwłoczne podjęcie starań o urządzenie telefonicznego połączenia Uniejowa z Łodzią przez Wartkowice i Łęczycę.
Ten kierunek a nie inny uznano na razie za najodpowiedniejszym z tego względu, że budowa nowej linji miała być dokonaną tylko od Uniejowa do Wartkowic czyli na przestrzeni 12 kilometrów, od Wartkowic i dalej bowiem linja już istnieje. Niezależnie od powyższego zdecydowano zarazem pro­sić odnośne władze o zezwolenie zaangażowania na koszt abonentów jednego urzędni­ka do obsługi w centrali telefonów, specjalnie poza godzinami urzędowemi t. j. od 12 do 3 pół pół. i od 6 do 9 godz. wie­czorem. Na wydatki tej obsługi a także przyjęcia na siebie części kosztów budowy linji; abonenci w liczbie 26 dobrowolnie się opodatkowali narazie w ogólnej kwocie 950 zł.
Równocześnie wydelegowano pp. T. Glądałę i I. Kameckiego do Warszawy celem przedstawienia powyższej sprawy w Dyrek­cji pocztowo Telegr. i możliwie szybkiego jej zrealizowania.
Po powrocie jednak delegatów z War­szawy i złożeniu przez nich na następnem w dn. 29 lipca r. p. zebraniu sprawozdania, wyświetliło się że Dyrekcja poczt. i Telegrafów w Warszawie pragnie poprzeć bu­dowę linji Uniejów—Łódź, lecz nie przez Wartkowice, a przez Poddębice, co właści­wie jest praktyczniejszem i dogodniejszem załatwieniem sprawy dla całego pow. Tu­reckiego i jeżeli pierwotnie nie domaga się uwzględnienia budowy linji w tym właści­wie kierunku, to jedynie z uwagi, że skie­rowanie linji na Poddębice kosztować bę­dzie znacznie drożej, gdyż budować ją trze­ba od Uniejowa do Aleksandrowa na prze­strzeni 38 kilometr.
Dyrekcja P. i T. w Warszawie przyrzekła rozpocząć budowę niezwłocznie przy zagwa­rantowaniu przez miejscowych abonentów lub Samorządy dostarczenia słupów i pok­rycia pewnych wydatków w ogólnej kwocie około 7000 zł.
Wobec tak pomyślnego wyniku przed­sięwziętych starań, zebrani jednomyślnie uchwalili zrezygnować z poprzedniego, swe­go projektu budowy linji przez Wartkowice i w całej rozciągłości poprzeć projekt D. P. i T. zbudowania takowej przez Poddębice, deklarując jednocześnie podwyższenie pier­wotnie zadeklarowanych sum do 2210 zł. a mianowicie.
1. Bank Spółdzielczy w Uniejowie 50 zł.
2. Bednarek Władysław .... 25 zł.
3. Koziński Józef 40 zł.
4. Magistrat m. Uniejowa ... 100 zł.
5. Syndykat Rolniczy 50 zł.
6. ks. Kanonik Cyranowski . . 50 zł.
7. p. Kamecki Józef 15 zł.
8. p. Lewin Aron 50 zł.
9. p. Matusiak I 30 zł.
10. p. Dr. Bojakowski 25 zł.
11. p. Inż. T. Trzaskowski z Zielenia 25 zł.
12. p. Rydygier S. z Dominikowic 150 zł.
13. p. Skrzyński I. z Krask ... 100 zł.
14. p. Kociorski S. z Kik ... 50 zł.
15. p. Orzechowski A. ze Zbylczyc 150 zł.
16. p. Poręczewski T. ze Świnic . 75 zł.
17. p. Kretkowski z Parsk ... 75 zł.
18. p. Gerlicz W. ze Stemplewa . 150 zł.
19. p. Bosak A. z Czepowa . . 300 zł.
20. p. Cichecki D. z Borku ... 100 zł.
21. Urząd gm. Kościelnica, Niewiesz, Biernacice, Wola—Świń., Skotniki, Zelgoszcz po 

100 zł.—600
2210
O pokrycie reszty brakującej sumy zwró­cono się do Sejmiku pow. w Turku, który również jak i cały powiat niemniej zainte­resowany jest w budowie tej linji.
Z zadeklarowanej sumy 1szą ratę 1041 zł. niezwłocznie z uchwałą abonentów przes­łano główn D. P. i T. w Warszawie. Do ostatecznego zrealizowania omawianej kwe­stii zebrani abonenci powołali komisje z 3 osób w skład której weszli: właściciel mająt­ku Dominikowice p. S. Rydygier, kierow­nik urzędu pocztowo telegr. p. I. Kamecki i inspektor samorządowy na pow. Turecki p. T. Glądała.
Z chwilą uruchomienia mającej być zbu­dowanej linji Uniejów—Poddębice—Łódź, władze miarodajne zapewniły również prze­sunięcie urzędu Poczt.-Telegr. w Uniejowie o jeden stopień wyżej czyli do kateg. IV lit. C., co pociągnie w konsekwencji dodanie jednej siły etatowej na koszt państwa, dla obsługi telefonów w ciągu całego dnia t. j. w tych godzinach jak to ma miejsce obecnie np. w Turku. Z tych też względów zrzeczono się angażowania siły pomocni­czej do obsługi telefonów kosztem abonentów uważając za właściwsze przekazanie tej su­my niezwłocznie na budowę nowej linji, biorąc pod uwagę jeszcze i tę okoliczność, że utrzymanie tej siły w ciągu jednego tyl­ko roku kosztowałoby rocznie do 1700 zł. Gdyby więc w najgorszym razie budowę linji ukończono wiosną 1927 r. to korzyści z takiego obrotu sprawy będą nadzwyczaj pożyteczne.
Sprawa obecnie już jest tak dobrze pos­tawiona, że pozostaje tylko do załatwienia poparcie jej finansowe przez Sejmik w Tur­ku. W dużej mierze istnienie projektowanej linji potrzebne jest także Poddębicom okolicy a nawet i m. Aleksandrów. Możliwe że miasta te skłonne były i powinny ponieść częściowo koszta wzmiankowanej budowy, pożądane więc jest, aby Komisja powołana do realizacji budowy, wyjednała od gm. Poddębice i m. Aleksandrowa pewne kwoty na doprowadzenie budowy do skutku.
Szybka i sprężysta dotychczasowa działal­ność abonentów, a zwłaszcza komisji 3-ch aby tylko nie słabła, a dalsze fundusze nie zawiodły, zasłuży sobie na wdzięczność i uznanie dzisiejszego społeczeństwa, a nawet i przyszłych pokoleń.
A Kaczyński.


Echo Tureckie 1926 nr 42

Podły wybryk wiejskiego szkodnika
W dniu 6 bm. przedstawiciele władz po­wiatowych powracali wieczorem do domu autem w z objazdu służbowego.
Gdy auto przejeżdżało przez wieś Dominikowice, przyczajony za drzewami jakiś występny osobnik zarzucił auto żwirem i kamykami, zasypując oczy i twarz szofero­wi, a także jadących dwuch pasażerów. Szofer otrząsnąwszy się ze żwiru, na pole­cenie jadących momentalnie zawrócił auto, aby uchwycić przestępcę, na szosie jednak już nie było nikogo, rozpoczęto więc po­szukiwanie i przy pomocy reflektora samochodowego wytropiono leżącego w polu 23—letniego parobczaka ze wsi Dominikowice Jana Brzezińskiego, sprawcy występku który mógł się skończyć katastrofą.

Zabrawszy na auto przestępnego łobuza, oddano go do protokułu poster. P. Państw. w Uniejowie.

Obwieszczenia Publiczne 1926 nr 64


Sąd okręgowy w Kaliszu, na mocy art. 1777-6 U. P. C., obwieszcza, iż na skutek decyzji sądu z dn. 17 lipca 1926 r. zostało wdrożone postępowanie o uznanie za zmarłego Wincentego Marchwickiego, wobec czego sąd wzywa go, aby w terminie 6-miesięcznym, od dnia wydrukowania niniejszego, zgło­sił się do sądu, gdyż w przeciwnym razie, po upływie tego terminu, zostanie przez sąd uznany za zmarłego. Wzywa się wszystkich, ktoby wiedział o ży­ciu lub śmierci Wincentego Marchwickiego, aby o znanych sobie faktach zawiadomili sąd okręgowy w Kaliszu w powyższym terminie; nadto sąd nad­mienia, że Wincenty Marchwicki był stałym mieszkańcem wsi Dominikowice, gm. Niewież, star. tureckiego. (Spr. Nr. II Z. 123/25).

Echo Tureckie 1927 nr 11

Pożar.
W dniu 7 marca r.b. około godz. 1 wy­buchł pożar w zabudowaniach gospodyni Franciszki Biniaszczyk, mieszkanki wsi kolonji Dominikowice, gm. Niewiesz, tut. po­wiatu. Pastwą płomieni padła stodoła na­pełniona niemłóconem zbożem i sianem oraz narzędzia rolnicze. Ogólna szkoda wynosi przeszło 1000 zł. Stodoła była ubezpieczo­ną na sumę 500 zł. Przyczyna pożaru do­tychczas niewyjaśnioną. Dochodzenie w po­wyższej sprawie prowadzi posterunek w Niewieszu. W. F.
  
Ziemiaństwo rolnictwo samorządy województwa łódzkiego 1928

DOMINIKOWICE 
Majątek Dominikowice, poczta Uniejów tel. Nr. 15 został nabyty przez obecnego właściciela p. Sylwestra Rydygiera w r. 1918. Położony jest nad rzeką Wartą, która wkrótce w tym miejscu ma być uregulowa­ną. Obok przechodzą dwie szosy, z których jedna łączy Uniejów ze Zduńską - Wolą i Łaskiem, druga zaś prowadzi z Uniejowa do Łodzi. Na terytorjum majątku znajduje się koń­cowa stacja kolejki Leśmierz — Dominiko­wice, która to kolejka łączy się w Łęczycy z szerokotorową koleją państwową. Dominikowice niedawno jeszcze znajdowały się w stanie bardzo opuszczonym, obecnie znajdu­ją się w wysokiej kulturze. Grunta orne całkowicie zdrenowane, budynki odremontowane. Założony został nowy sąd i ogród warzywny oraz park na przestrzeni 15 mor­gów. Główny nacisk kładzie się na kulturę rolną i duże produkcje okopowych, a w szczególności buraków i nasion buraczanych. Dzięki wysokiej intensywności uprawy i wprowadzeniu dobrych uznanych odmian, Dominikowice zaopatrują okolicznych włoś­cian w duże ilości zboża siewnego. 
 

Łowiec Polski 1930 nr 40

J. S. W dniach od 1 września do 10 września 1930 r. odbył się szereg polowań na kuropatwy w Uniejowskiem, pow. Tureckiego i tak:
7) W majątku Dominikowice p. Sylwestra Rydygiera zabito w 12 strzelb 316 kuropatw. Królował p. Adam Łubkowski, mając 47 sztuk.
Wszędzie polowano sztrajfami z naganką. Ogólnie kuropatw bardzo dużo. Niektóre słabe rezultaty należy przypisać złej pogodzie lub niefortunnemu poprowadzeniu polowania.
Łącznie w promieniu 10 klm. kw. zabito 2759 kuropatw. Nadmienić należy, że bez wyjątku śmiało możnaby urządzić jeszcze jedną turę i padłoby dosłownie drugie tyle, bez uszczerbku dla zwierzostanu.


Echo Tureckie 1931 nr 6

OBWIESZCZENIE
Komornik Sądu Powiatowego w Turku, II-go rew. z siedzibą w Uniejowie, na za­sadzie art. 1030 ust. post. cyw. obwieszcza że w dniu 21-go lutego 1931 r., o godz. 10-ej rano we wsi Lipnica gm. Niewiesz na miejscu sprzedawany będzie w drodze pu­blicznej licytacji, majątek ruchomy należący do Stanisława Lewandowskiego, składający się z kieratu i maszyny do rznięcia sieczki, na zaspokojenie pretensji Gminnej Kasy Oszczędn. Pożyczk. w Dominikowicach.
Podlegający sprzedaży majątek oszaco­wany został na Zł. 650 i takowy można
obejrzeć na miejscu w dniu licytacji.
Nr. spr. E. 413/30

Łódzki Dziennik Urzędowy 1931 nr 7

OBWIESZCZENIE STAROSTY POWIATOWEGO TURECKIEGO
z dnia 16 lutego 1931 roku
o kolejności osób obowiązanych do dostarczenia samochodów i motocykli.
Na podstawie §§4 i 8 Rozp. Min. Spr. Wewnętrznych i Min. Spr. Wojsk. z dnia 29. VII. 1930 r., wydanego w porozumieniu z Ministrami Skarbu i Robót Publicznych o obowiązku dostarczenia jako środków przewozowych na rzecz wojska w czasie pokoju samochodów, motocykli i rowerów (Dz. Ust. R. P. Nr. 58, poz. 470), podaję poniżej do powszechnej wiadomości, celem zapewnienia kolejności i równomierności przy powoływaniu do świadczeń listę kolejności osób powiatu tureckiego, obowiązanych do dostarczenia samochodów i motocykli w roku 1931.
21. Rydygier Sylwester, m. zam. i postoju Dominikowice, gm. Niewiesz, samochód osob. Nr. rejestr. 191;
W ciągu dwóch tygodni od chwili ogłoszenia listy kolejności w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim osoby zainteresowane mogą wnosić do Starostwa powiatowego tureckiego uzasadnione reklamacje, w razie uwzględnienia których poprawiona zostanie odpowiednio lista kolejności, co jednak nie wstrzymuje wejścia w życie tejże listy kolejności z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
Za Starostę Powiatowego
(—) Dr. Pajdak
Zastępca Starosty.



Obwieszczenia Publiczne 1931 nr 83

Dyrekcja Główna Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w War­szawie na zasadzie artykułów 218 i 219 Ustawy Towarzystwa za­wiadamia:
I. Okrąg Kaliski.
50. Wierzycieli hipotecznych dóbr Dominikowice, powiatu turec­kiego, a mianowicie: 1) Stefanję Rydyger, 2) Amalję Emmę Rydyger, 3) Lidję Rydyger, 4) Emmę Rydyger, 5) Aleksandra Rudzkiego

Echo Tureckie 1932 nr 14

Janowi Brzezińskiemu ze wsi Dominikowice, gm. Niewiesz, zaginęły dwa weksle in blanco po 100 zł. każdy podpisany przez Józefa Brzezińskiego, które unieważnia się; oraz zaginęła książeczka wojskowa roczn. 1907 wydana przez P. K. U. Kalisz, na imię Jana Brzezińskiego.


Echo Tureckie 1932 nr 20

Ogłoszenia drobne.

Franciszek Adamski roczn. 1896 z Dominikowic gm. Niewiesz, pow. Tureckiego, zagubił książeczkę wojskową, wydaną dnia 10 V. 1919 r. przez P.K.U. Kielce.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 18

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO
z dnia 17 sierpnia 1933 r. Nr. SA. II. 12/8/33
o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu Tureckiego na gromady.
Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 14 sierpnia 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23. III. 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) — postanawiam co następuje:
§ 1.
IX. Obszar gminy wiejskiej Niewiesz dzieli się na gromady:
5. Dominikowice, obejmującą: wieś Dominikowice, folw. Dominikowice i wieś Jankowice.
§ 2.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Tureckiemu.
§ 3.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia go w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
Wojewoda:
w z. (—) A. Potocki
Wicewojewoda.

Echo Tureckie 1933 nr 18

W dniu 17 kwietnia r. b. o godz. 16.50 w zagrodzie Adama Koczorowskiego, mie­szkańca wsi Dominikowice, gm. Niewiesz, wybuchł pożar, od którego spaliła się stodoła i obora oraz sprzęty i narzędzia rolni­cze i jedna świnia, łącznej wartości 1.650 zł. W czasie pożaru został lekko poparzo­ny Pwniński W. ratując mienie.
Pożar powstał prawdopodobnie skutkiem palenia papierosów pod ścianami zabudo­wań. W akcji ratowniczej brały udział straże pożarne z Uniejowa i Lipnicy.


Obwieszczenia Publiczne 1934 nr 3

Wydział hipoteczny, sekcja II, przy sądzie okręgowym w Kaliszu niniejszem obwieszcza, że zostały otwarte postępowania spadkowe po zmarłych:
2) Emmie z Fritschów Rüdigerowej, wierzycielce sum: 6.000 rubli z pod Nr. 6, 2.000 rubli z pod Nr. 7 i 5.800 rubli z pod Nr. 8, działu IV, wykazu hipotecznego majątku Dominikowice, powiatu tureckiego;

Termin zamknięcia tych postępowań spadkowych wyznaczono na dzień 12 lipca 1934 roku, w którym to terminie osoby zainteresowa­ne winne zgłosić się do kancelarji wymienionego wyżej wydziału hipo­tecznego w celu ujawnienia swoich spraw pod skutkami prekluzji.

Obwieszczenia Publiczne 1934 nr 5

Regulacje hipotek,
Wydział hipoteczny przy sądzie grodzkim w Turku obwieszcza, że na dzień 18 kwietnia 1934 r. wyznaczony został termin do pierwiast­kowej regulacji hipoteki dla nieruchomości we wsi Dominikowice, gmi­ny Niewiesz, powiatu tureckiego, składającej się z trzech osad wło­ściańskich, zapisanych w tabeli pod Nr. Nr. 7, 20 i 25, zawierających ogólnej przestrzeni, stosownie do planu i rejestru pomiarowego 7 ha 4831 mtr. ziemi z łąką i budynkami i stanowiacej własność Eleonory Walisowej vel Walisiakowej w połowie i jej syna Józefa Walisiaka vel Walisa w drugiej połowie.
Osoby zainteresowane winne w oznaczonym terminie zgłosić swoje prawa w kancelarji wydziału hipotecznego, pod skutkami prekluzji.

Obwieszczenia Publiczne 1934 nr 38

DYREKCJA GŁÓWNA TOWARZYSTWA KREDYTOWEGO ZIEMSKIEGO
W WARSZAWIE
na zasadzie artykułów 218 i 219 Ustawy Towarzystwa zawiadamia właścicieli i wie­rzycieli hipotecznych niżej wymienionych dóbr:
III. Okrąg Kalisz.
Sekcja II-ga.
39.DOMINIKOWICE, powiatu tureckiego: 1) Stefanję Rüdiger, 2) Amalję Emmę Rüdiger, 3) Ludję z Rüdigeröw Abramowicz, 4) Emmę Rüdiger i 5) Lidję Abra­mowicz.


Echo Tureckie 1938 nr 7

Kradzieże.
W nocy na 5.II. r.b. ze sterty w polu na szkodę właściciela majątku Dominikowice, dokonana została kradzież pszenicy w snop­kach, wartości 18 zł. Sprawca został uja­wniony, skradziona pszenica odebrana.


Echo Tureckie 1938 nr 50

Komunikaty P.T.O. i K.R.
Powiatowe Towarzystwo Organizacji i Kółek Rolniczych w Turku, na prośbę Spół­ki „Włókno" zawiadamia, że skup słomy lnianej i włókna odbywać się będzie w miesiącu grudniu 1938 r. i styczniu 1939 r. w maj. Dominikowice, gm. Niewiesz.
Ceny za 1 g. słomy wynoszą:
dla I gat. słomy sportowanej . . zł. 14.
dla II gat. słomy sportowanej . . zł. 11.50.
dla III gat. słomy sportowenej . . zł. 8.50.
dla IV gat. słomy sportowanej . . zł. 7.

Cena włókna (nie pakuł) ustalona będzie przy odbiorze po oględzinach brakarza.

Echo Tureckie 1939 nr 1

Z Popowa.
Przy udziale komisji szkolnej z p. sta­rostą W. Sulkowskim na czele i przy li­cznym udziale rodziców i byłych wycho­wanków szkoły, dorocznym zwyczajem, od­było się zakończenie roku szkolnego. Uroczystość poprzedziło nabożeństwo od­prawione przez ks. St. Moszczeńskiego w kościele parafialnym w Pęczniewie.
Do zebranych wychowanków i gości przemówił p. Starosta, podkreślając obo­wiązek pracy na terenie wsi nie tylko za­wodowej, ale i we wszystkich organizacjach z którymi się zetkną w życiu wsi.
Pan szambelan O. Karłowski w swoim przemówieniu zwrócił uwagę na koniecz­ność dalszej pracy nad sobą w celu po­głębienia zdobytych w szkole wiadomości.
Następnie wychowanek Białek Feliks wygłosił referat na temat „Nasze zadania i obowiązki na przyszłość", a Woźniak Jó­zef złożył sprawozdanie z działalności Ko­ła Koleżeńskiego uczniów Szkoły P. R. w Popowie.
Szymański Zygmunt złożył w imieniu kończących kolegów serdeczne podzięko­wanie p. staroście W. Sulkowskiemu za możność ukończenia szkoły i personelowi szkoły za opiekę i pracę.
Przed rozdaniem świadectw przemówił kierownik szkoły p. Józef Czyżewicz, omawiając ogólne wyniki kończącego rocznika.
Następnie przedstawił trudności w usta­leniu najlepszego ucznia do nagrodz p. gen. F. Sławoj-Składkowskiego, który wzo­rem lat ubiegłych przeznaczył konia z wo­zem dla najlepszego ucznia Szkoły P. R. w Popowie.
Rada Pedagogiczna do nagrody przed­stawiła dwu kandydatów: Białka Feliksa i Witkowskiego Józefa, obydwóch z powia­tu tureckiego. Po porozumieniu się z ko­misją szkolną ustalono, że konia otrzyma Białek Feliks z Dominikowic, gm. Niewiesz a Witkowski Józef ze wsi Wola Miłkowska, gm. Jeziorsko, otrzyma 150 zł. stypedium od Wydziału Powiatowego na dal­sze kształcenie.
Po rozdaniu świadectw i wręczeniu przez p. starostę W. Sulkowskiego F. Białasowi konia z wozem, skromny obiad uczniow­ski zakończył uroczystość szkolną.

Echo Tureckie 1939 nr 14

Komitet powiatowy
dla propagandy pożyczki przeciwlo­tniczej przy Komisarzu Powiatowym tejże pożyczki w Turku.
Pan Starosta Wacław Sulkowski jako Komisarz Powiatowy Pożyczki Przeciwlotniczej powołał Komitet Powiatowy w na­stępującym składzie.
1) Ks. Prałat Dr. Florczak, 2) Antoni Kawecki, 3) Kpt. Daniszewski, 4) inż. Kwie­ciński—Nadleśniczy 5) Antoni Walerych (Tomisłowice p-ta Warta), 6) Sieczko J. (Prezes Z. N.P.), 7) Scibior Ignacy (Prezes Zw. Rzem. Chrześć. ), 8) Korab Jan (Naczelnik Urzędu), 9) Zieliński Jerzy (Dyrektor KKO), 10) Grzybowski Czesław (Pre­zes POW), 11) Stach Franciszek (Dyrektor Gimnazjum), 12) Ks. Placek Bronisław (Probosz Chwalborzyce), 13) Rydygier Sylwester (maj. Dominikowice p-ta Uniejów), 14) Mieczysław Kaczorowski), 15) Krzymuski (ziemianin Prezes Zw. Ziemian maj. Bro­nów), 16) Dzierzbicki Władysław (Biernacice p-ta Uniejów), 17) Orzechowski Kazi­mierz (maj. Zbylczyce), 18) Kretkowski An­toni (Parski), 19) Karłowski Jan (Cielce), 20) Łaski (Kom. Pow. PP), 21) Kosieradzki (insp. szkolny).
Komitet powiatowy na zebraniu w dniu 4 bm przystąpił do pracy nad zorganizo­waniem Gminnych Komitetów Poż. Przeciwl powołując na Komisarzy Gminnych nastę­pujące osoby: Turek — p. Kawecki burmistrz; Uniejów p. Sieczko Stan. kier. szkoły, Dobra — p. Kowalski Czesław kier. Kasy Spółdz. Tuliszków — Kochański Władysław kier. szkoły, gm. Dobra — Bednarek Stan. wójt. gm. Dziadowice — Kowalski Stan. wójt, gm. Goszczanów — Pawlak Jan wójt gm. Jeziorsko — Serafin Piotr wójt, gm. Kowale Pańskie — Grzesiek Jan wójt, gm. Niewiesz — Rydygier Sylwester, gm. Orze­szków — Szyller naucz. z Dobrzyska gm. Pęczniew — Bartkiewicz wójt gminy, gm. Przykona — Szewczyk Józef naucz. z Przykony gm. Świnice — Greber Wład. kier. szkoły w Świnicach, gm. Tuliszków — No­waczyk Roman sekretarz gminy, gm. Wła­dysławów — Delong A. kier. szkoły w Kunach, gm Brudzew — Kubiak Kaz. wójt gminy.
Doceniając dorosłość i ważkość prze­prowadzonej akcji oraz konieczności nale­żytego i szybkiego jej przeprowadzenia na­leży przyklasnąć szybkiej i energicznej działalności Komisarza Powiatowego, p. Starosty W. Sujkowskiego i Komitetu Po­wiatowego.

Echo Tureckie 1939 nr 22

Na Dozbrojenie Lotnictwa złożyli.
Gminna Kasa P.O. w Niewieszu 3 obli­gacje PN na 300 zł. z kuponami.
Smigielski Józef z Lipnicy 5 zł.
Walczak Feliks z Lipnicy 5 zł.
Jabłoński Bronisław weksel na 100 rubli.
Płeszaj Walenty z Dominikowic 5 zł.
Gromada Bronów 58.50 zł.
Świderski Bronisław z Bronowa 1/2 ru­bla srebn. 1/2 marki sreb. marki sreb.
Piotrowski Wincenty z Bronowa 1 koro­nę srebn.
Śmigielski Stefan z Lipnicy 5 zł.
Szkoła Karnice 5,90 zł.
Pełczyński Stanisław z Niewiesza 14 monet sreb. po 20 kop. 9 monet sreb. po 15 kop. 7 monet sreb. po 10 kop. 12 monet sreb. po 1 krajca.
Bodlak Wincenty z Konopnicy 1,50 zł.
Galach Antoni z Niewiesza 1 rubel sreb.
Dwornicki Andrzej z Wojciechowa 1 1/2 rubla sreb. i 11 monet sreb. po 20 kop.
Pańczyk Józef z Wojciechowa 1 monetę sreb. 10 kop. i monetę sreb. 15 kop. 2 monety reb. po 1/2 rubla i 1 sreb. markę
Pańczyk Czesław z Wojciechowa 2 1/2 rubla sreb. i 2 monety sreb. po 10 kop.
Zych Józef z Szarowa 5 zł.
Nikołaj Adolf z Leśna 2 zł.
Dąbrowski Wacław z Wilczkowa 5 zł.
Szwandt Florentyna z Pauliny 5 zł.
Hałupnik Józef z Dominikowic 5 zł.
Zagłoba Józef z Dominikowic 2 zł.
Szymański Józef z Dominikowic 2 zł.
Tomczyk Andrzej z Polesia 2 zł.
Andrzejczak Walenty z Polesia 1 zł.
Łukasik Władysław z Lipnicy 2 zł.
Gromada Biernacice 24 zł.
Wojtasik Edward Ułany 4 zł. i kupkę torfu wart. 8 zł.
Paprocki Stefan z Niewiesza 2 zł.
Król Kazimierz Kmdt. Z.S. Pododdz. Ewelinów zebrane przez niego ofiary 4.60 zł.
Skoweranda Andrzej i inni z Borzewiska 6 zł.
Jarszkiewicz Stefan z Borzewiska 2 zł.
Szkopik Antoni z Sempułek 2 zł.
Jaszczur Anna z Niewiesza 10 zł.
Szafarz Wojciech z Lipnicy 5 zł.

Echo Tureckie 1939 nr 31

Nieszczęśliwy wypadek
W dniu 21.VII. rb. o godz. 16-ej na szo­sie w Dominikowicach, gm. Niewiesz, pow. tureckiego samochód ciężarowy idący z Szadku w stronę Uniejowa, prowadzony przez szofera Rata[j]czaka Antoniego, lat 40 z Gniezna, najechał na nieznanego męż­czyznę lat około 20, jadącego rowerem w tym samym kierunku, który skutkiem uderzenia go samochodem poniósł śmierć na miejscu. Tożsamość zabitego na ra­zie nie ustalona.
Jak wynika z dotychczasowego docho­dzenia, to osobnik przejechany przez sa­mochód, jechał przed samochodem na rowerze i nagle wywrócił się z rowerem wpadając pod samochód.
Szofer Ratajczak, został zatrzymany.

Echo Tureckie 1946 nr 15

Zagubiono
Bugaj Tadeusz ur. 4.8.1921 r. we wsi Dominikowice, gm. Niewiesz, zagubił kartę rejestracyjną wydaną przez R.K.U. Konin.
Powyższe dokumenty unieważnia się.

Echo Tureckie 1946 nr 15

Sąd Grodzki w Turku podaje do publicznej wiadomości, że następujące osoby wniosły do Sądu Grodzkiego w Turku wniosek o rehabilitacją:
160. R.300/46 Lecheli Edward ur. 29.1.1902 r. w Balinie gm. Niewiesz, zyn Juliana i Julianny z domu Stuwe, zamiesz. w Dominikowicach.
Wzywa się wszystkie osoby, które wiedzę o szkodliwej dzia­łalności wnioskodawców względem Państwa Polskiego lub Narodu Polskiego, by zawiadomili o tym Sąd.
Turek, dnia 27 października 1946 r.

Sędzia Grodzki (—) W. Bogucki

Dziennik Łódzki 1968 nr 70


W Dominikowicach (pow. Poddębice) motocyklista Józef Śmiechowski potrącił 4-letniego Wojciecha Rajkowskiego, który doznał złamania prawej ręki.

Dziennik Łódzki 1969 nr 176

W gospodarstwie J. Woźniaka zam. we wsi Dominikowice, pow. Poddębice spalił się dach słomiany na budynku mieszkalnym. Straty wynoszą 15 tys. zł. Przyczyną pożaru była iskra z komina.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz