Czajkowski
1783-84 r.
Dąbrowki,
parafia oszyakow (osjaków), dekanat rudzki, diecezja gnieźnieńska,
województwo sieradzkie, ziemia wieluńska, własność: (Ksawery)
Walewski, chorąży ostrzeszowski.
Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.
Dąbrówka kobylań,
województwo Kaliskie, obwód Sieradzki, powiat Sieradzki, parafia
Rusiec, własność prywatna. Ilość domów 21, ludność 159,
odległość od miasta obwodowego 6.
Słownik Geograficzny:
Dąbrówka Kobylańska, wś rozkolonizowana, pow. łaski, gm. Dąbrowa Rusiecka, par. Rusiec; w 1827 r. było tu 21 dm. 189 mk. Folw. miał 1866 r. 780 m.; włościanie zaś, osad 31, m. 326.
Słownik Geograficzny:
Kobylańska Dąbrowa, wś, kol., pow. łaski, gm. Dąbrowa Rusiecka. Wieś ma 29 dm., 232 mk., 310 mr. obszaru; kol. zaś 26 dm., 164 mk., 685 mr.; w tem 487 ornej ziemi. Nie zamieszczona pod nazwą Dąbrowa.
Spis 1925:
Dąbrówka Kobylańska, wś, pow. łaski, gm. Dąbrowa Rusiecka. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne 37. Ludność ogółem: 212. Mężczyzn 105, kobiet 107. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego 212. Podało narodowość: polską 212.
Wikipedia:
Dąbrówki Kobylańskie -kolonia w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie bełchatowskim, w gminie Rusiec. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie sieradzkim.
1789 r.
1992 r.
KOŚCIÓŁ
OSP
BUDYNEK PO DAWNEJ SZKOLE
Akta metrykalne (Parafia Osjaków) 1764
Dąbrówki
11 lutego. Roku jak wyżej ochrz[cił] syna Walentego Szlachetnego Franciszka Bobowskiego i Marianny z Bielskich prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli Szlachetny Kazimierz Grabiński z Osjakowa i Szlachetna panna Zabłocka.
Gazeta Warszawska 1799 nr 40
Avertissement. Ninieyszym pismem uwiadomia się
Publiczność , iż Dobra Wola Więzowa, Broszęcin i Dąbrówka
małoletnim po ś. p . Xawerze Kolumnie Walewskim należące , w
kreysie Sieradzkim położone , na dzień 3ci Czerwca r. b . w
Woli-Więzowey od 24. Czerwca zaczynaiąc, w czteroletnią Dzierżawę
puszczone , i ku końcu wspomnionego miesiąca Sądownie tradowane
bydź maią. Dla wiadomości do Dzierżawy ochotę maiącym ,
oświadcza się, iż Taxa Dobr tych u podpisanego do przeyrzenia
wolna , tudziesz iż pensya dzierżawna w poł-rocznych Ratach
praenumerando w grubey monecie do depositum Pupillarnego Franco
płacona bydź musi. Zapraszaią się zatym wszyscy do Dzierżawy
ochotę maiący na dzień wspomniony do Woli Więzowey rano o
godzinie 9. końcem podania ofiary ich. Dat w Piotrkowie dnia 29
Kwietnia 1799. — Konsyliarz Sprawiedliwości Jachmann Vigore
Commilsionis.
Gazeta Warszawska 1820 nr 170
Na mocy wyroku Trybunału
Woiewództwa Kaliskiego w dniu 21 Października r. b. wydanego, niżey
podpisany w imieniu W. Franciszka Kobylańskiego dziedzica wsi
Dąbrowek Powiatu Sieradzkiego, wzywa każdego pretensyie z
urzędowania do Mikołaia Kobylańskiego, tak z czasów pełnionych
przez niego obowiązków Burgrabiego przy Sądzie Pokoiu Powiatu
Wieluńskiego, iako i późniey Komornika przy tymże składzie
sądowym. — Niemniey wzywa wszystkich pretensyie do Joachima
Obnińskiego Komornika przy Trybunale Woiewództwa Kaliskiego, z
epoki iego urzędowania mieć mogących, ażeby tak pierwsi iako i
drudzy w przeciągu trzech miesięcy od dnia ninieyszego
obwieszczenia z pretensyiami swoiemi, iakie do obudwóch powyżey
rzeczonych Urzędników mieć mogą, w Sądzie lub u Prokuratora
Królewskiego przy Trybunale Woiewództwa Kaliskiego popisywali się;
w przeciwnym razie W. Franciszek Kobylański wnosić będzie, by
wyrokiem Trybunału extabulacyia kaucyi na dobrach Dąbrowki w summie
respective za Mikołaiem Kobylańskim dziewięć tysięcy złotych,
za Joachimem Obnińskim w summie sześć tysięcy złotych była
nakazana. — Kalisz dnia 18 Listopada 1820 r. Mikołay Kobyłecki
Patron Trybun.
Kurjer Warszawski 1839
nr 137
Z Wielunia.Wdniu 11
b.m.zeszła z tego świata ś. p . W . Salomea z Psarskich
Kobylańska, w 74 roku życia swego, w dobrach swych dziedzicznych
Dąbrówki w Powiecie Sieradzkim. Podawać do wiadomości publi:
szla- chetne przymioty duszy i chlubne zalety życia człowieka, iest
przyiemną rzeczą dla każdego tkliwego serca i użyteczną dla
moralności. Postępowanie ś. p. W. Salomei z Psarskich Kobylańskiej
w całym biegu życia swego będąc oparte na czystej moralności i
rzadkim rozsądku, umiała zjednać serca wszystkich, którzy ią
tylko znali. Będąc iuż w wieku podeszłym, umiała ona zachować
tę starodawną otwartość i szczerość z obyczaiami iakie wiek
czasu sprowadza. Każdy stan, każda osoba znalazła w iej domu miłe
dla siebie i stosowne do swego położenia przyięcie. Chociaż była
bezdzietna, słusznie iednakowoż mogła być nazwaną Matką wielu
sierot i wielu nieszczęśliwych osób, którym staranną, troskliwą
i dobroczynną dawałaopiekę. Pełne moralności i czystej Religji
serce, chwytało każdą okoliczność w której by swoie dobroczynne
i szlachetne uczucia wylać mogła, wspierać nieszczęśliwych,
podawać rękę uciśnionym, było najmilszym celem iej zatrudnień,
baczne maiąc oko na nieszczęśliwych, rozpościerała ona
szczególniejszą swoią opiekę nad ludem wieśniaczym, który
wspierała rozmaitemi środkami, i dla którego ukształcaiąc ile
tylko mogła swoie wiadomości, częstokroć miejsce lekarza
zastępowała. Dobra Obywatelka, szczera przyiaciołka, przyiemna
sąsiadka, czuła i przywiązana Małżonka, zostawiła męża swego
o 10 lat starszego w nieutulonym żalu, przeżywszy z nim blisko lat
50. Na okazały pogrzeb zjechali się, prócz licznej familji, bardzo
wielu Obywateli, lud prosty z okolicznych nawet wiosek gromadził
się, bo każdy chętnie chciał oddać Ostatnią usługę cnotliwemu
życiu.
Gazeta Codzienna 1844
nr 206
Z Wielunia. — W dniu 22
lipca r. b. zszedł z tego świata ś. p . Wny Franciszek Kobylański,
przeżywszy lat 92, w dobrach swych dziedzicznych Dąbrówki w pow.
Sieradzkim. — Skromne i w zaciszu domowem prowadzone życie tego
zacnego obywatela, jaśniało przecież pięknemi czynami i
szlachetnemi duszy przymiotami. Od lat dziecinnych ugruntowany w
prawdziwej religii i czystej moralności, zachowywał prawidła
obojga aż do swego zgonu. Oddany gospodarstwu wiejskiemu, a tyle,
ile toż wymagało przemysłowi handlowemu i obronie prawnej,
postępował w tych wszystkich zawodach z godnością prawego
obywatela, sumiennie, rzetelnie i uczciwie. Skutkiem naturalnego
rozsądku i stałej pracowitości przyszedł do dosyć znacznego
majątku, i mógłby go był o wiele powiększyć, ale pogardzał
zawsze nastręczającemi się z ubliżeniem sumienia widokami zysku,
pomny na to, że celem życia człowieka nie są tylko same doczesne
dobra. Tak szlachetnie zebranym majątkiem nie sam tylko chciał się
cieszyć, dobre jego serce przychodziło na pomoc nieszczęśliwym:
jednym dopomagał do zrobienia losu, innych w nieszczęściu dźwigał.
Dla włościan swych był łagodnym i sprawiedliwym panem. W życiu
zaś towarzyskiem bardzo przyjemny, słodki i uprzejmy, ludzki,
gościnny, w przyjęciu wylany, starał się gościa swego
jaknajwięcej bawić, doczego mu dopomagała naturalna wesołość,
to znamię cnotliwego życia i spokojnego sumienia, a która, można
mówić, nie opuszczała go do grobowej deski. Dom jego będzie w
długiej pamięci tych wszystkich, którzy doń uczęszczali. Od
sąsiadów i wszystkich obywateli poważany, którzy też przez
szczególne uszanowanie dla tak godnego Nestora swego, trumnę zwłoki
jego obejmującą , własnemi ramionami dźwigali podczas obrzędu
pogrzebowego, który się odbył z wszelką okazałością w mieście
parafialnem Ossyakowie. — Przed 5 laty pochował ś. p . zgasły
Kobylański w temże samem mieście, żonę swoją, z którą
przykładnie blizko lat 50 przeżył; pozbawiony zaś przyjemności
pozostawienia potomstwa, pozostałym majątkiem podzielił przez
testament licznych sukcessorów swoich. — Oto jest krótki rys
życia i zasług ś. p . Franciszka Kobylańskiego, może
niedostateczny, ale prawdziwy i sprawiedliwy, który przyjaźń i
obywatelskie uczucie skreśliły. A. W.
Kurjer Warszawski 1844
nr 208
Lat temu 5, czcigodny
Właściciel maiętności Dąbrówka w Powiecie Sieradzkim, W.
Franciszek Kobylański, miał obchodzić rzadki obrzęd swego złotego
wesela, lecz ieszcze przed doczekaniem tej błogiej chwili, BÓG
zabrał iego szanowną Małżonkę, a odtąd pozostały Mąż w
głębokim smutku zostawał; w zeszłym miesiącu doczekawszy 92go
roku życia, przeniósł się do wieczności, powszechnie żałowany
przez licznych Przyiacioł, Sąsiadów, Domowników i Włościan. Na
to uwielbienie zasłużył przez swą dobroć, litość dla
nieszczęśliwych, gościnność, i mnogie przymioty serca. L.
Gazeta Codzienna 1844
nr 220
Sieradz 13 sierpnia. —
Wiele rzeczy można powetować, lecz niestety ! utrata prawdziwego
przyjaciela i drogiego, niczem wynadgrodzoną być nie może. Na dniu
22 lipca, po kilko-miesięcznej chorobie, przeżywszy lat 92, w
dobrach swoich dziedzicznych Dąbrówki , w powiecie Sieradzkim, w
gub. Kaliskiej, Zamknął usta na wieki Franc. Kobylański. Nie będę
wspominał o jego zaletach, bo te były zbyt jawne, nie powiem o
cnocie nieskażonej, bo ta dawała dowody. Jeżeli kiedy prawo w
zupełnem blasku jaśnieje, to prawdziwie nad grobem człowieka , nim
zdatniejsze pióro określić i wyrazić może wszystkie domowe
cnoty, które łączyły się w duszy Franciszka Kobylańskiego,
niechże i mnie będzie wolno zatknąć cyprysu gałązkę na twym
grobie zroszonym łzami przyjaciół i krewnych. Ja, który tyle
dowodów odbierałem twojej dla mnie niezłomnej przyjaźni, cóż mi
zostaje jak tylko uczcić kilka wyrazami te szanowne popioły? Widok
jest smutny, przerażający, w Bogu zgromadzeni bracia, patrzyć na
zwłoki martwe człowieku żyjącego niegdyś pośród nas; czujemy
jak się to śmiertelne życie nasze kończy, tracimy ze
społeczeństwa tego, z którym przestawaliśmy, słyszem płacz
dzisiaj i narzekanie sierot, krewnych, domowników, włościan ,
których on był panem, a zarazem nie zapomniał nawet o wyznania
Mojżeszowem , którem też wiele dobrego świadczył; pomoc,
lekarstwo, wszystko było w jego domu dla ubogich. Każda
nieszczęśliwa wdowa otarła łzy w progach jego , każdy stary
wojownik o jednej nodze lub ręce, zaledwo się przywlekł do jego
skromnego mieszkania , był opatrzony, co ludzkość kazała.
Zebrawszy najgodniejszjni sposobem i przemysłem handlu i rolnictwa
piękny majątek, a nie zostawiwszy po sobie potomka , rozdzielił
pomiędzy rodzinę swoją swój dobytek , nie zapominając także o
kościołach. Żegnam cię drogi serca mego przyjacielu , niezadługo
ja się z tobą połączę. Przyjaciel prawdziwy zmarłego.
Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego
1845 nr 61
(N. D. 1211) Rejent Kancellaryi
Ziemiańskiej Gubernii Kaliskiej.
Po zejściu Salomei z Psarskich
Kobylańskiéj w dniu 11 Maja 1839 r. i Franciszka Kobylańskiego w
dniu 22 Lipca 1844 roku toczą się po nich postępowania spadkowe w
szczególności,
1. Po Salomei Kobylańskiéj jako
wierzycielce summy rs. 6;000 n dobrach Dąbrówki w Okręgu
Sieradzkim w dziale IV. pod Nr. 6 zahypotekowanéj.
2. Po Franciszku Kobylańskim jako
właścicielu tychże dóbr Dąbrówki, i wierzycielu summ
następujących, rs. 7500 pod Nr. 7 na dobrach Pągów w Okręgu
Radomskim rs. 1950 pod Nr. 5 na dobrach Głuchów w Okręgu
Sieradzkim rs. 240 pod Nr. 7 lit. b. rs 1650 kop. 8 pod Nr. 11, rs.
1155; pod Nr. 12, rs. 1373 k. 70 pod Nr. 14 rs 900 pod Nr. 19 na
dobrach Konopnicy w Okręgu Wieluńskim, wszystkich w dziale IV.
wykazu hypotecznego zabespieczonych (...) do ukończenia tych
postępowań spadkowych termin na dzień 6 (18) Czerwca 1845 r. w
Kaliszu w Kancellaryi Ziemiańskiej wyznacza.
Kalisz d. 28 Listop. (10 Grudnia) 1844
roku.
Nepomucen Wojciechewski.
Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego
1845 nr 128
(N. D 2821) Rejent Kancellaryi
Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiéj w Kaliszu.
Po zgonie Stanisława, Florentyny
Fellcyi dwóch imion, i Zusanny z Brodzkich, trojga Walewskich, toczy
się po nich postępowanie spadkowe co do służących im części,
mianowicie części zastrzeżonego, prawa względem niepodzielności
borów i lasów pomiędzy dobrami Wolą Więzowa, Broszęcinem,
Leśniakami z Dąbrówką, oraz części prawa wolnego wrębu i
wspólnego pastwiska służącego dobrom Wola Więzowa, Jastrzębice,
Rusiec i Dąbrowa, obojga praw na dobrach Broszęcinie i Leśniaki w
Okręgu Sieradzkim leżących w dziale III. pod Nr. 1 i 2
zahypotekowanych, do ukończenia tego postępowania spadkowego,
termin na dzień 8 (20) Grudnia r. b. w Kaliszu w Kancellaryi
Ziemiańskiej się wyznacza.
Kalisz d. 25 Maja (6 Czerwca) 1845 r.
Nepomucen Wojciechowski.
Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego
1850 nr 147
(N. D 1486) Rejent Kancellaryi
Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.
Po śmierci:
1. Jana Nepomucena Góreckiego
wierzyciela 1/3 części summy złp. 3750 czyli rs. 562 kop.50 w
dziale IV. ad 6 ad b) dalej wykazu hypotecznego dóbr Dąbrówki z
Okręgu Sieradzkiego zabespieczonéj.
(...) Otworzyły się spadki do regulacyi których
wyznacza się termin na dzień 2 (14) Października 1850 r. w
Kancellaryi hypotecznéj w Kaliszu.
Kalisz dnia 16 (28) Marca 1850 roku.
Jan Niwiński.
Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego
1851 nr 244
(N. D. 4997) Pisarz Kancellaryi
Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.
Po zgonie:
4, Hipolita Psarskiego współwłaściciela
summy rs. 562 kop. 50 na dobrach Dąbrówki w Okręgu Sieradzkim w
dziele IV. pod Nr. 6 c c* zabezpieczonej, otworzyły się spadki do
regulacyi których wyznacza się termin prekluzyjny na dzień 2 (14)
Maja r. 1852.
w Kaliszu dnia 16 (28) Paździer. 1851
r.
Zengteller.
*nieczytelne
Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego
1853 nr 190
(N. D. 2265) Rejent Kancellaryi
Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.
Po śmierci wierzycieli:
3. Kolety Salomei dwóch imion
Puławskiej rs. 281 kop. 26 na dobrach Dąbrówki z Okręgu
Sieradzkiego w dziale IV, ad 6, ad b. ad hh.
(...) otworzyły się spadki, do uregulowania których
wyznaczony jest termin w Kancellaryi Ziemiańskiej Gub. Warszawskiej
w Kaliszu przed podpisanym Rejentem na d. 30 List. (12 Grudnia) 1853
r.
Kalisz d. 9 (21) Maja 1853 r.
J. Białobrzeski.
Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego
1856 nr 168
(N. D. 4044) Sąd Policyi Prostej
Okręgu Sieradzkiego.
W dniu 4 (16) Grudnia r. z. przybył do
wsi Dąbrówki Kobylańskiego w Powiecie Sieradzkim położonej,
człowiek z nazwiska niewiadomy, lat około 50 mieć mogący, ubrany
był w nędzną odzież i podarte buty, miał on zarost na brodzie
długi oczy ciemne. Ponieważ człowiek ów nagle życie zakończył;
wzywa przeto każdego, ktoby o nazwisku jego lub pochodzeniu
wiedział, iżby takową wiadomość Sądowi tutejszemu lub Sądowi
Policyi Poprawczej w Kaliszu udzielić zechciał. Sieradz d. 3 (15)
Lipca 1856 r.
Podsędek,
Radca Honorowy, Biernacki.
Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego
1859 nr 282
(N. D. 6926) Rejent Kancellaryi
Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.
Po śmierci: 3. Jana Swieżyńskiego co
do kwoty rs. 300 na dobrach Dąbrówki z Ogu Sieradzkiego w dziale
IV. pod N. 8 zahypotekowanej, otworzyły się spadki do regulacyi
których wyznacza się termin na d. 20 Czerwca (2 Lipca) 1860 r. w
Kancellaryi Hypotecznej w Kaliszu.
Kalisz d. 3 (15) Grudnia 1859 r.
Jan Niwiński.
Dziennik Powszechny
1862 nr 66
(N. D. 1422) Dyrekcja
Szczegółowa Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego Gubernii
Warszawskiej w Kaliszu. Podając do powszechnej wiadomości, iż na
zasadzie art. 7 Postanowienia Rady Administracyjnej Królestwa
Polskiego z dnia 28 Czerwca (10 Lipca) 1860 r. i upoważnień przez
Dyrekcją Główną Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego udzielonych
następująco dobra ziemskie, za zaległość w ratach Towarzystwu
należnych wystawione są na pierwszą sprzedaż przymusową przez
licytacją publiczną w mieście Kaliszu w pałacu sądowym przy
ulicy Józefiny w Kancelarjach hypotecznych poniżej wymienionych.
Termin sprzedaży d. 12 (24) Listopada 1862 r.
5. Dąbrówki z
wszystkiemi przyległościami i przynależytościami w Okręgu
Sieradzkim położone, raty zaległe w chwili zarządzenia sprzedaży
wynoszą, rs. 130 k. 51, vadium rs. 600, licytacja rozpocznie się od
sumy rs. 3340 przed Rejentem Kancelarji Ziemiańskiej Janem
Niwińskim.
Sprzedaże wzmiankowanе
odbędą się w terminach powyżej oznaczonych poczynając od godziny
10 z rаnа w obec delegowanego Radcy Dyrekcji Szczegółowej, gdyby
zaś Rejent przed którym sprzedaż ma się odbywać był
przeszkodzony licytacja odbędzie się w jego Kancelarji przed innym
Rejentem który go zastąpi. Warunki licytacyjne są do przejrzenia w
właściwych księgach wieczystych i w biurze Dyrekcji Szczegółowej.
Ostrzeżenie: Wrazie nie
dojścia do skutku powyższych sprzedaży dla braku licytantów,
druga i ostateczna przedaż od zniżonego szacunku odbytą będzie
bez dalszych nowych doręczeń w terminach jakie Dyrekcja Szczegółowa
oznaczy i w pismach publicznych raz jeden ogłosi (art. 25
роstanowieniа Rady Administracyjnej Królestwa Polskiego z dnia 28
Czerwca (10 Lipca) 1860 r.) Kalisz dnia 3 (15) Marca 1862 r. Prezes,
Szymanowski, Pisarz, Janczewski.
Dziennik Powszechny
1862 nr 121
(N. D. 2692) Dyrekcja
Szczegółowa Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego Gubernii
Warszawskiej w Kaliszu. Do niewiadomych z imion i nazwisk i pobytu
SSów niegdy Jana Swierzyńskiego mającego wierzytelność na
dobrach Dąbrówkach Sieradzkich zabezpieczoną w dziale 4 pod Nr. 8
wykazu hypotecznego. Na zasadzie art. 7 Postanowienia Rady
Administracyjnej Królestwa Polskiego z d. 28 Czer. (10 Lipca) 1860
r. zawiadamia wszystkich interesowanych a głównie powyżej
wymienionych, iż dobra ziemskie Dąbrówki z wszystkiemi
przyległościami i przynależytościami w Okręgu i Powiecie
Sieradzkim Gubernii Warszawskiej położone jako zalegające w ratach
Towarzystwu Kredytowemu Ziemskiemu należnych sumę rs. 130 kop. 51 z
mocy upoważnienia Dyrekcji Głównej z dnia 9 (21) Lutego 1862 r.
Nr. 1710, są wystawione na przymusową sprzedaż przez licytację
publiczną, która odbywać się będzie w obec delegowanego Radcy
Dyrekcji Szczegółowej Kaliskiej w dniu 13 (25) Listopada 1862 r.
poczynając od godziny 10 zrana w Kancelarji hypotecznej przed Janem
Niwińskim Rejentem miejscowej Kancelarji Ziemiańskiej lub jego
prawnym zastępcą, w mieście Kaliszu przy ulicy Józefiny w gmachu
Sądowym vadium do licytacji oznaczone jest w kwocie rs. 600 w
gotowiźnie lub Listach Zastawnych z właściwemi Kuponami. Licytacja
rozpocznie się od sumy rs. 3340. Warunki tej przedaży są do
przejrzenia w właściwej księdze wieczystej i w biurze Dyrekcji
Szczegółowej Kaliskiej.
Ostrzeżenie. Wrazie
niedojścia do skutku powyższej sprzedaży dla braku licytantów,
druga i ostateczna sprzedaż od zniżonego szacunku odbytą będzie
bez dalszych nowych doręczeń w terminie jaki Dyrekcja Szczegółowa
oznaczy i w pismach publicznych raz jeden ogłosi wedle art. 25
powołanego na początku postanowienia Rady Administracyjnej. Kalisz
d 19 (31) Marca 1862 r. za Prezesa, Zyganowski. Pisarz, Janczewski.
Kurjer Warszawski 1866 nr 123
Komisja Likwidacyjna w Królestwie
Polskiem, podaje do powszechnej wiadomości, iż wynagrodzenia
likwidacyjne: w ilości rs. 4,086 kop. 36, przypadające na mocy
rozporządzenia Komisji z d. 18 (30) Maja r. b., Xaweremu
Wyganowskiemu, właścicielowi dóbr Dąbrówka-Kobylańska,
położonych w Gubernji Warszawskiej, Powiecie Sieradzkim, Gminie
Dąbrówka Rusiecka, wysłane zostało do Kassy Ptu Kaliskiego, celem
wypłaty komu należy.
Dziennik Warszawski 1867 nr 218
N. D. 5862. Pisarz Trybunału Cywilnego
w Kaliszu.
Zawiadamiam, iż w dniu
18(30)Października 1867 r. w godzinach przedpołudniowych na
audjencji Trybunału Cywilnego w Kaliszu w miejscu zwykłych
posiedzeń wydz. I. ogłoszone zostaną po raz pierwszy warunki
licytacyjne ułożone do sprzedaży dóbr Ziemskich Dąbrówki z
przyległościami położonych w Okręgu Sieradzkim w Powiecie
dawniej Sieradzkim, teraz w Łaskim w Gubernji Kaliskiej a należących
do Gminy Dąbrowa Rusiecka.
Dobra te na żądanie Bolesława
Kłokockiego właściciela dóbr Smaszewa w tychże zamieszkałego, a
zamieszkanie zaś obrane mającego u Daniela Wojciechowskiego Patrona
przy Trybunale Cywilnym w Kaliszu który jako Obrońca Bolesława
Kłokockiego przymuszoną sprzedażą dóbr Dąbrówki kieruje,
zajęte zostały wywłaszczonemu dłużnikowi Juljanowi Miłkomskiemu,
tychże dóbr właścicielowi i w nich zamieszkałemu, przez akt
komornika przy Trybunale Cywilnym w Kaliszu urzędującego Franciszka
Roweckiego rozpoczęty w dniu 19 Kwietnia (1 Maja) 1867 r., a
ukończony w dniu 21 Kwietnia (3 Maja) tegoż roku. Doręczony w
kopiach Władysławowi Porczyńskiemu Pisarzowi Sądu Pokoju w
Sieradzu w dniu 10 (22) Maja 1867 r. zaś Juljanowi Miłkowskiemu
dłużnikowi i Mikołajowi Pluta Wójtowi Gminy Dąbrowy Rusieckie w
dniu 11 (23) Maja 1867 r. Wpisany do księgi wieczystej dóbr
Dąbrówki w dniu 14 (25) Sierpnia 1867 r. do księgi zaś przez
Pisarza Trybunału Cywilnego w Kalisza utrzymywanej w dniu 21
Sierpnia (2 Września) 1867 r.
Tak zajęte dobra celem ich
przymuszonej sprzedaży, składają się z wsi i folwarku Dąbrówki,
stanowią jedną gospodarską całość, rozległość ich
przybliżonym sposobem oznaczona wynosi włók 26 morgów 22 prętów
kw. 50 miary nowopolskiei, czyli na miarę rosyjską dziesiątym 405.
W przestrzeń tej jest lasu włók 4 morgów 20 prętów 150 gruntów
ornych włók 16 morgów 5 łąk włók 3 morgów 20 prętów 100,
reszte zajmują pastwiska, ogród owocowy i warzywny, zagajniki,
nieużytki i pod zabudowaniami dworskiemi.
Karol Kochcicki dzierżawi w dobrach
tych propinacją z karcmą, kuźnie zajmuje Jakób Uciński kowal,
nadto Wojciech Łuczywek opłaca dworowi czynsz z zajmowanego domu i
gruntu.
Razem z dobrami nieruchomemi zajęty
został pod sprzedaż inwentarz żywy i martwv.
Kalisz d. 22 Sierpnia (3 Września)
1867 r.
Hałaczkiewicz.
Dziennik Warszawski 1872 nr 231
N. D. 6708. Rejent Kancelarji
Ziemiańskiej w Kaliszu.
Po śmierci:
6. Ferdynanda Hałaczkiewicza co do
sumy rs. 234 kop. 20 na Wielgiej wsi Grzmiąca B. z okręgu
Sieradzkiego w dziale IV Nr. 6 na dobrach Pyszkowie z okręgu
Sieradzkiego pod Nr. 3 w Dziale IV co do rs. 1,800 na dobrach Branica
z okręgu Szadkowskiego pod Nr. 29 w dziale IV rs. 1,500 wraz z
rygorem w dziale III Nr. 13 na dobrach Dąbrówki z okręgu
Sieradzkiego w dziale IV ad Nr. 6bbb. co do rs. 33 kop, 17 na dobrach
Bukowcu z okręgu Sieradzkiego w dziale IV Nr. 3 rs. 1,800 na dobrach
Woli Przatowej z okręgu Szadkowskim w dziale IV Nr. 2 rs. 4,500 na
dobrach Dziadkowice, z tegoż okręgu w dziale IV Nr. 18 rs. 3,255 na
dobrach Sędowie B. z okręgu Wartskiego w dziale IV Nr. 22 rs. 1,500
na dobrach, Woli Stryjowskiej z okręgu Szadkowskiego (…)
(…) otworzył się spadek do
regulacji którego wyznaczony został termin przed podpisanym
Rejentem na d. 30 Kwietnia (12 Maja) 1873 r.
Kalisz d. 19 (31) Października 1872 r.
Wilchelm Grabowski.
Tydzień Piotrkowski 1890 nr. 28
W południowej stronie powiatu, grad znaczne poczynił szkody w ozimych zasiewach; w miejscowości „Dąbrówki Kobylańskie" straty obliczone zostały na rs. 18,000;
Dziennik Łódzki 1890, nr. 160
W południowej stronie powiatu łaskiego spadły w ostatnich czasach grady, które bardzo znaczne szkody wyrządziły w oziminie. Na gruntach miejscowości „Dąbrówki Kobylańskie" straty obliczono na rs. 18,000.
Obwieszczenia Publiczne 1922 nr 11
Sąd pokoju w
Widawie, pow. Łaskiego, na mocy art. 581 i 3091 U. P. C., wzywa
Franciszka i Katarzynę rodzeństwo Breśla, niewiadomych z miejsca
pobytu, ażeby w ciągu 4 miesięcy, licząc od dnia wydrukowania
niniejszego wezwania, zawiadomili powyższy sąd pokoju o swoim
miejscu zamieszkania lub stawili się osobiście lub za pośrednictwem
pełnomocnika w charakterze spadkobierców w sprawie cyw. (Nr
351/21), wytoczonej przez Zofję Jabłońską o podział majątku,
pozostałego po Elżbiecie Pietras vel Pietrasiu we wsi
Dąbrówka-Kobylańska, gm. Dąbrowa-
Rusiecka, składającego się z osady włośc., przestrzeni 7 mórg
257 pręt. z zabudowaniami.
W razie niestawienia się
wezwanych w oznaczonym wyżej terminie, albo nie przedstawienia
piśmiennego objaśnienia, sprawa będzie osądzona w ich
nieobecności.
Obwieszczenia Publiczne 1928 nr 98
Wydział hipoteczny sądu
okręgowego w Piotrkowie obwieszcza, że po śmierci niżej
wymienionych osób toczą się postępowania spadkowe, a mianowicie,
po zmarłych:
7) Samuelu
Pahlu, synu Wilhelma, właścicielu 30 morg. gruntu w dobrach
Dąbrówki, pow. łaskiego;
Termin do regulacyj
powyższych postępowań spadkowych wyznaczony został na dzień
18 czerwca 1929 roku, w kancelarji wydziału hipotecznego sądu
okręgowego w Piotrkowie, w którym to dniu osoby interesowane
winny się stawić, pod skutkami prekluzji.
Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 20
z dnia 28 września 1933 r. L. SA. II. 12/13/33.
Po wysłuchaniu opinij rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 15 września 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23 marca 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:
IV. Obszar gminy wiejskiej Dąbrowa-Rusiecka dzieli się na gromady:
1. Kolonja Aleksandrów, obejmującą: kolonję Aleksandrów, wieś Dąbrówki-Kobylańskie.
1. Kolonja Aleksandrów, obejmującą: kolonję Aleksandrów, wieś Dąbrówki-Kobylańskie.
§ 2.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Łaskiemu.
§ 3.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
(—) Hauke-Nowak
Wojewoda.
Łódzki Dziennik Urzędowy 1936 nr 22
OGŁOSZENIE STAROSTWA
POWIATOWEGO
ŁASKIEGO
z dn. 15
października 1936 r. Nr. RR. IV-2/44 o
wdrożeniu postępowania scaleniowego we wsi Dąbrówka Kobylańska.
Na podstawie art. 18
ustawy z dnia 31 lipca 1923 r. o scalaniu gruntów (Dz. U. R. P. z r.
1927 Nr. 92, poz. 833) w brzmieniu ustalonem rozporządzeniem
Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 11 lipca 1932 r. (Dz. U. R. P. Nr.
67, poz. 622) oraz art. 14 rozporządzenia Prezydenta
Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1933 r. (Dz. U. R. P. Nr.
85, poz. 635), podaje do publicznej wiadomości, że w dniu 25
września 1936 r. uprawomocniło się orzeczenie Starosty Pow. 31
sierpnia 1936 r., dotyczące wdrożenia postępowania scaleniowego i
ustalenia obszaru scalenia, na gruntach wsi Dąbrówka Kobylańska
położonej w gminie Dąbrowa Rusiecka powiecie łaskim
Za Starostę :
(—) T. Bielski
Komisarz Ziemski.
Łódzki Dziennik Urzędowy 1939 nr 3
z dnia 24 stycznia
1939 roku Nr. RR. I-1/2-44
Na podstawie art. 36
ustawy z dnia 31 lipca 1923 roku o scalaniu gruntów (Dz. U. R. P. z
1927 roku Nr. 92, poz. 883) w brzmieniu ustalonym rozporządzeniem
Prezydenta Rzplitej z dnia 11 lipca 1932 roku (Dz. U. R. P. Nr. 67,
poz. 622) oraz art. 14 rozporządzenia Prezydenta Rzplitej z dnia 27
października 1933 r. (Dz. U. R. P. Nr. 85, poz. 635) podaje do
publicznej wiadomości, że w dniu 23 lutego 1938 roku uprawomocniło
się orzeczenie Starosty Powiatowego Łaskiego z dnia 31 stycznia
1938 roku, dotyczące zatwierdzenia projektu na obszarze scalenia wsi
Dąbrówka Kobylańska, gminy Dąbrowa Rusiecka, powiatu łaskiego.
W związku z powyższym
ogłasza się o zamknięciu postępowania scaleniowego na wymienionym
wyżej obszarze.
Za starostę
(—) Z. Rozengart
Komisarz Ziemski.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz