-->

czwartek, 2 maja 2013

Dębina

Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.
Dębina, województwo Kaliskie, obwód Sieradzki, powiat Sieradzki, parafia Rusiec, własność prywatna. Ilość domów 6, ludność 57, odległość od miasta obwodowego 4.

Słownik Geograficzny:  
Dębina,  wś, pow. łaski, gm. Dąbrowa Rusiecka, par. Rusiec. R. 1827 6 dm. i 57 mk.

Spis 1925:
Dębina, wś i folw., pow. łaski, gm. Dąbrowa Rusiecka. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne wś 18, folw.1. Ludność ogółem: wś 81, folw. 6. Mężczyzn wś 48, folw. 4, kobiet wś 33, folw. 2. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego wś 81, folw. 6. Podało narodowość: polską wś 81, folw. 6.

Wikipedia:
Dębina -wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie bełchatowskim, w gminie Rusiec. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa sieradzkiego.

1992 r.

Dziennik Powszechny 1834 nr 102

Kommissya Woiewództwa Kaliskiego. Podaie do powszechney wiadomości, iż w zastosowaniu się do ogólnych przepisów rządu względem dalszego zarządzenia dobrami sekwestrowi lub konfiskacie uległemi, dobra poniżey wy mienione,a do tey kategoryi należące, w drodze publiczney licytacyi wydzierzawiać będzie w dniu 28 Kwietnia r. b. na lat 3 od d. 1 Lipca r. b. oraz z inwentarzami żywemi i martwemi, iakie na gruncie znayduia się, a mianowicie:
1. Dobra Dąbrowa Rusiecka, położone Obwodzie Sieradzkim, do których należą: a) Folwark i wieś Dąbrowa. b) Folwark i wieś Magdalenów. c) Pustkowie Dębina. d) Gorzelnia i propinacya z dwoma karczmami. Podług wyciągu intraty, cena dzierzawna po potrąceniu wydatków gruntowych wynosi zł. 8490 gr 5. Z czego potrąca się 5% na utrzymanie budowli i tyleż na ogólne straty z risico zł. 849 —. Pozostaie czysty dochód do licytacyi pro praetio fisci zł. 7651 gr. 5 (…) Licytacya w powyżey oznaczonym terminie odbywać się będzie na sali posiedzeń Kommissyi Woiewódzkiey z południa o godzinie 2giey. O warunkach pod iakiemi wydzierzawienie tych dóbr nastąpi, pretendenci (którzy w przepisane postanowieniem Namiestniku Królewskiego z dnia 24 Stycznia 1818 r. świadectwa kwalifikacyi zaopatrzyć się zechcą) w biurze Sekcyi dóbr w godzinach służbowych poinformowani bydź mogą. w Kaliszu dnia 3 Kwietnia 1834 r. Prezes, Szmidecki. Sekretarz Jeneralny, Przedpełski. N. D. 23,657.


Dziennik Urzędowy Gubernii Kaliskiej 1840 nr 7

Pisarz Trybunału Cywilnego Iey Jnstancyi Gubernij Kaliskiej.
W zastosowaniu się do Artykułu 682 Kod. Post Sądowego, wiado­mo czyni: iż na żądanie Wielmożnego Józefa Błeszyńskiego, Kommissarza Obwodu Krasnostawskiego, w Mieście Krasnymstawie Gubernii Lubelskiej zamieszkałego, zamieszkanie prawne co do tego Interressu u Roberta Chrystowskiego Patrona Trybunału Cywilnego Gubernii Kaliskiej w Kaliszu zamieszkałego, iako swego Pełnomocnika obra­ne maiącego, w poszukiwaniu Summy Złotych Polskich 19,000. — w Dziale IV. pod Numerem 4. litera b. na Dobrach Dąbrowy Rusieckie hypotekowianej (zastrzegaiąc poszukiwaniu zaległych procentów), — z Układu Urzędowego na dniu 1. Marca 1830 roku, przed Antonim Pstrokońskim Rejentem Kancellaryi Powiatu Sieradzkiego, zawartego należnej, a przez wspomnionego Józefa Błeszyńskiego Aktem dnia 4/16 Września 1839 roku przed Rejentem Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Lubelskiej Xawerym Chełmickim spisanym nabytej. — Dobra wspomnione Dąbrowy Rusieckie z przyległościami w Powiecie Sieradzkim Gubernii Kaliskiej położone, Wielmożnego Felixa Walewskiego dzie­dziczne, tamże w Dobrach Dąbrowy Rusieckie mieszkaiącego i mieszkanie prawne co do własności tychże Dóbr obrane maiącego Aktem przez Komornika Trybunału Kaliskiego Marcina Drzewieckiego w dniu 19/31 Stycznia roku bieżącego 1840 rozpoczętym, a na zaiutrz dnia 20 Stycznia (1 Lutego) tego roku ukończonym, celem przymuszonego wywłaszczenia w drodze Sądowej zaięte i zaaresztowane zostały.
Dobra Ziemskie Dąbrowy Rusieckie składaiące się z Wsi Zarobnej i Folwarku tegoż nazwiska oraz z przyległościami Dębina i Magdalenów stanowią iedne Gminę pod nazwiskiem Dąbrowy Rusieckie,— należą do Parafii Rusiec, położone są w Powiecie i Obwodzie Sieradz­kim Gubernii Kaliskiej, maią iedno folium hypoteczne, prawem własności należy do wspomnionego wyżej Wielmożnego Felixa Walew­skiego.
Dobra te znajduią się w Dzierzawnej Possessyi Wielmożnego Ja­na Bielskiego, która Mu expiruie na Święty Jan Chrzciciel roku 1842 któremu to Bielskiemu zarazem przy zaięciu powierzoną została Administracya Dóbr w mowie będących.
Rozległość Dóbr sposobie przybliżonym iest następna:
1. Grunta orne dominialne na folwarku
Dąbrowy Rusieckie klassy III IV V i VI około morg 240 prkw. —
2. Grunta i ogrody włościańskie w wsi
zarobnej Dąbrowy Rusieckie morg 90— —.
3. Bory i Zarośle. —120 — —.
4. Łąki Dominialne — 40— —.
5. Nieużytki — 40— —.
6. Drogi i rowy — 30— —.
7.Place pod zabudowania dworskie, ogrody i podwórze dworskie — 35 — —.
8. Place pod zabudowania włościański — 40 — —.
9. Grunta orne i place pod zabudowania dworskie w przyległościach Dębiny i Magdalenów — 49 — —.
10. Pastwiska dworskie i wiejskie — 45 — 150.
Razem około morg 729 prkw. 150.
Czyli hub 24 morg. 9 prętów kwadratowych 150, a to na miarę Warszawską.
Grunta iak powiedziano wyżej są Klassy III. IV. V. i VI.
Zabudowania w tych Dobrach są następuiące:
I. Folwarczne i Dworskie w Wsi Dąbrowy Rusieckie.
Dwór z starym browarem, kuchnią, i studnie dwie, kurniki, obora, stodoła o dwóch klepiskach, stodoły dwie o jednym klepisku, stajnia, wozownia z wolarnią i szopą, gołębnik, officyna o dwóch przedziałach, owczarnia, sklep do kartofli, zrąb z chałupy starej, suszarnia, chałupa z kuźnią, stodoła z oborką i karczma z stajnią wjezdną, wszystkie z drzewa.
Wiejskie w tejże wsi Dąbrowy Rusieckie Chałup 16. Zrębów od różnych starych zabudowań zwalonych 4. Stodoł 9, obor 4, obok których przyniektórych stodołach także znajduią się oborki wszystkie z drzewa.
II. w Przyległości Dębina Zabudowania Dworskie.
Stodoła o iednym Klepisku, Owczarnia i Studnia, wszystkie z drzewa.
w Przyległości tejże Dębina Zabudowania Wiejskie Chałup 7, oborek 4, Stodoł 4 i studnia.
III. w Przyległości Magdalenowie Zabudowania dworskie Dom, Stodoła, Obora i Studnia z drzewa, oraz szczątki fundamentu pod Budy­nek wzniesionego.
Stan Zabudowań tych iest w małej części dobry w większej śre­dni, a wreszcie zupełnie zły:
Posada włościan w tych Dobrach iest następuiąca.
a) w Wsi Zarobnej Dąbrowy Rusieckie Zagrodników 3, Komorni­ ków 8.
b) w Przyległościach Dębina i Magdalenowie, Zagrodnikaw 8, w Dobrach tych iest karczmarzy 2 którzy szynkuią dworskie trunki i zato pobieraią Święto Jankę czyli 21 grosz. Czynszowników stałych niemasz żadnych. Zaś z czynszowników niestałych iest tylko ieden Wojciech Rymarczyk Szewc, który rocznie płaci złtp 40.
Inwentarzy gruntowych żywych i martwych iako też zakładów fa­brycznych niemasz żadnych.
Obszerniejsze Opisanie Zabudowań, wyszczególnienie granic powinności włościańskich, ilość opłacaiących się podatków i ciężarów, oraz wszel­kie inne szczegóły Są zawarte w akcie zaięcia, któren to akt (wraz z warunkami przedarzy w terminie właściwym złożyć się maiącemi) tak w Kancellaryi Pisarza Trybunału iako też u Roberta Chrystowskiego Patrona
przejrzany bydź może.
Akt zaięcia powyższy w dwóch kopiach Janowi Bielskiemu iako ustanowionemu Administratorowi Dóbr zaiętych i Wójtowi Gminy Dąbro­ wy Rusieckie dnia 20 Stycznia (1 Lutego) 1840 roku, w trzeciej kopii Felixowi Walewskiemu iako Dziedzicowi Dóbr Dąbrowy Rusieckie dnia tegoż Miesiąca i roku, w Czwartej kopii Jakubowi Boiemskiemu Pisarzo­wi Sądu Pokoiu Powiatu Sieradzkiego dnia 22 Stycznia (3 Lutego) 1840 roku doręczony został.
Wreszcie akt powyższy zaięcia w księdze wieczystej Dóbr Dąbrowy Rusieckie dnia 29 Stycznia (10 Lutego) a w księdze w Kancellaryi Try­bunału tutejszego na ten cel utrzymywanej dnia 30 Stycznia (11 Lutego) 1840 roku zareiestrowany został.
Pierwsza Publikacya zbiorów obiaśnień i przedarzy odbędzie się na Audyencyi Trybunału Cywilnego Gubernii Kaliskiej w miejscu zwykłych iego posiedzeń dnia 5/17 Marca 1840 roku o godzinie 10 z rana.
Przedarzą w mowie będącą dyryguie Robert Chrystowski Patron Trybunału tutejszego, którego mieszkanie iest wyżej wskazane, iako usta­nowiony pełnomocnik Extrahenta Józefa Błeszyńskiego.
w Kaliszu dnia 31 Stycznia (12 Lutego) 1840 roku.
Franciszek Salezy Wołowski, Pisarz Tryb.


Dziennik Warszawski 1874 nr 158

Dnia 4 (16) lipca we wsi Dębinie, w gminie Dąbrowie-Rusieckiej, w powiecie Łaskim, włościanin Tomasz Pluta, przy budowie stodoły został zabity belką, która na niego spadła.

Tydzień Piotrkowski 1895 nr. 43

Potworna zbrodnia i poprzednie anonimy.
W niedzielę, dnia 13 bież. mies., leśnik dóbr Dąbrowy Rusieckie, w powiecie łaskim położonych, niejaki Antoni Pawelski, odznaczający się niezwykle uczciwą służbą i starannem pilnowaniem lasów, po zdaniu dziedzicowi tygodniowego raportu, powracał do domu, do którego mu jednak nie sądzonem było powrócić!.. Nazajutrz bowiem nad ranem, drugi leśnik, przechodząc tą samą drogą, znalazł Pawelskiego, leżącego bez przytomności, pokrytego strasznemi ranami. Głowa jego była prawie zupełnie odarta ze skóry, żebra połamane, uszy poobrywane... Widocznie pastwiono się nad nieszczęśliwym wtedy nawet, gdy sądzono, że już nieżyje!..
Spiesznie sprowadzona i umiejętnie zastosowana pomoc lekarska, zdołała ofiarę mordu przywrócić chwilowo do przytomności. Dzięki też temu, odkryto morderców. Umierający zeznał wobec miejscowego proboszcza, wójta gminy i strażników, że byli niemi dwaj włościanie sąsiedniej wsi Dębina, w towarzystwie trzeciego, którego poznać nie mógł. W kilka godzin po tem zeznaniu, Pawelski skonał.
Jako ilustrujące powyższą straszną zbrodnie, podajemy tu dwa znamienne fakty:  
1) że w obronie, prowadzonych do aresztu gminnego w Dąbrowach Rusieckich, zbrodniarzy, stanęli włościanie tejże wsi z sołtysem na czele, przyczem z konwojującą łotrów policyją przyszło do formalnej bójki;
2) że zamordowanie Pawelskiego poprzedziły wielokrotne anonimy, adresowane do dziedzica, oskarżające Pawelskiego jakoby o systematyczną kradzież leśną, a mające na celu podkopanie opinii wyjątkowo wiernego sługi, w celu wysadzenia go z miejsca. Anonimów tych autorem, jak się teraz okazało, był jeden ze złodziei, a następnie morderców!..
Obu zbrodniarzy odstawiono do więzienia w Piotrkowie: trzech zaś hersztów oporu, stawionego władzom policyjnym, z polecenia naczelnika straży ziemskiej, aresztowano.
Śledztwo sądowe w toku.

Kurjer Warszawski (dodatek poranny) 1895 nr 299

Straszna zbrodnia.
D. 16-go b. m . leśnik dóbr Dąbrowy Rusieckie, w pow. łaskim Antoni Pawelski, odznaczający się starannem pilnowaniem lasów, po złożenia właścicielowi raportu tygodniowego, powracał do domu.
Nazajutrz drugi leśnik, przechodząc tą samą drogą, znalazł Pawelskiego, leżącego bez przytomności, okrytego strasznemi ranami.
Głowa jego była prawie zupełnie odarta ze skóry, żebra połamane, uszy poobrywane.
Widocznie pastwiono się nad nieszczęśliwym nawet wówczas, kiedy sądzono, że już nie żyje.
Spieszna pomoc lekarska zdołała przywrócić Pawelskiemu przytomność.
Umierający zeznał wobec miejscowego proboszcza, wójta gminy i strażników, że napadli na niego dwaj włościanie ze wsi Dębina, w towarzystwie trzeciego, którego poznać nie mógł.
W kilka godzin po zeznaniu, Pawelski umarł.
Tydzień donosi, iż w obronie prowadzonych do aresztu gminnego w Dąbrowach Rusieckich zbrodniarzy, stanęli włościanie z tej wsi z sołtysem na czele, przyczem z konwojującą policją przyszło do formalnej bójki, oraz że zamordowanie Pawelskiego poprzedziły anonimy, oskarżające leśnika przed właścicielem dóbr o systematyczną kradzież w lesie.
Autorem anonimów był jeden z morderców, który poprzednio dopuszczał się kradzieży w lesie.
Obu zbrodniarzy odstawiono do więzienia w Piotrkowie, zaś trzech przewódców oporu, stawionego władzom policyjnym, z polecenia naczelnika straży ziemskiej, aresztowano.
Śledztwo sądowe w toku.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 20

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO
z dnia 28 września 1933 r. L. SA. II. 12/13/33.
o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu łaskiego na gromady.
Po wysłuchaniu opinij rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 15 września 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23 marca 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:
§ 1.
IV. Obszar gminy wiejskiej Dąbrowa-Rusiecka dzieli się na gromady:
5. Kolonja Dąbrowa-Rusiecka, obejmującą: kolonję Dąbrowa-Rusiecka, wieś Dębina.
§ 2.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Łaskiemu.
§ 3.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
(—) Hauke-Nowak
Wojewoda.

Obwieszczenia Publiczne 1934 nr 57

Wydział I cywilny sądu okręgowego w Łodzi, na zasadzie art. 1777-3 U. P. C. oraz zgodnie z decyzją z dnia 8 listopada 1933 r. ogłasza, że na skutek podania Stanisława Wójcikowskiego, zamieszkałego we wsi Dębina, gm. Dąbrowa-Rusiecka, pow. łaskiego wdrożone zostało postępowanie celem uznania Franciszka Wójcikowskiego za zmarłego i z mocy art. 1777-8 U. P. C. wzywa tegoż Wójcikowskiego, Franciszka, brata petenta, a syna Michała i Jadwigi z Pacholików, urodzonego we wsi Dębina, gm. Dąbrowa Rusiecka, w dniu 23 czerwca 1892 r., ostatnio zamieszkałego w gm. Dąbrowa Rusiecka, pow. łaskiego, który w roku 1912 wyjechał do Niemiec, obecnie niewiadomego z miejsca pobytu, aby w terminie 6-miesięcznym od daty opublikowania niniejszego, stawił się w kancelarji wydziału cywilnego sądu okręgowego w Łodzi, przy ul. Plac Dąbrowskiego Nr. 5, albowiem po tym czasie nastąpi uznanie go za zmarłego.
Nadto I wydział cywilny sądu okręgowego w Łodzi wzywa wszystkich, którzy o życiu lub śmierci pomienionego Franciszka Wój­cikowskiego posiadają wiadomości, aby o znanych sobie faktach zawia­domili sąd najpóźniej w oznaczonym wyżej terminie, do sprawy Nr. Co. 958/33.

Obwieszczenia Publiczne 1934 nr 57

Wydział I cywilny sądu okręgowego w Łodzi, na zasadzie art. 1777-3 U. P. C. oraz zgodnie z decyzją z dnia 8 listopada 1933 r. ogłasza, że na skutek podania Stanisława Wójcikowskiego, zamieszkałego we wsi Dębina, gm. Dąbrowa-Rusiecka, pow. łaskiego, wdrożone zostało postępowanie, celem uznania Tomasza Wójcikowskiego za zmarłego i z mocy art. 1777-3 U. P. C., wzywa tegoż Tomasza Wójcikowskiego, brata petenta, a syna Michała i Jadwigi z Pacholików, urodzonego we wsi Dębina, gm. Dąbrowa Rusiecka, pow. łaskiego, w dniu 20 paździer­nika 1889 roku, ostatnio zamieszkałego w gm. Dąbrowa-Rusiecka, pow. łaskiego, w roku 1914 powołanego do wojska rosyjskiego, obecnie nie­wiadomego z miejsca pobytu, aby w terminie 6-miesięcznym od daty opublikowania niniejszego, stawił się w kancelarji wydziału cywilnego sądu okręgowego w Łodzi, przy ul. Plac Dąbrowskiego Nr. 5, albowiem po tym czasie nastąpi uznanie go za zmarłego.
Nadto I wydział cywilny sądu okręgowego w Łodzi wzywa wszystkich, którzy o życiu lub śmierci pomienionego Tomasza Wójci­kowskiego posiadają wiadomości, by o znanych sobie faktach zawia­domili sąd najpóźniej w oznaczonym wyżej terminie, do sprawy Nr. Co. 958/33.

 Orędownik 1937 nr. 143

Pożar. W nocy na 20 bm. we wsi Dębina, gm. Dąbrowa-Rusiecka na szkodę Stefana Drzazgi spaliła się cała zagroda gospodarska. Straty wynoszą około 2700 zł. Przyczyną pożaru była prawdopodobnie wadliwa budowa komina.

Obwieszczenia Publiczne 1939 nr 13

Wydział Hipoteczny przy Sądzie Grodzkim w Łasku obwieszcza, że na dzień 16 maja 1939 r., na godz. 10 rano wyznaczony został termin pier­wiastkowych regulacyj hipotek dla:
1) gruntów państwowych linii kolejowej Herby-Nowe — Gdynia, nabytych i wywłaszczo­nych na rzecz Skarbu Państwa przez Francu­sko-Polskie Towarzystwo Kolejowe w Bydgo­szczy u poszczególnych właścicieli w obrębie po­wiatu łaskiego, a mianowicie we wsiach: Zalasy — 1 ha 9313 m kw, Rusiec — 4 ha 5539 m kw, Żary — 4353 m kw, Dąbrowa Rusiecka — 2 ha 6251 m kw, Dębina — 2 ha 2100 m kw, Lu­cjanów — 1 ha 2510 m kw, Wincentów — 3457 m kw, Sewerynów — 4557 m kw, Klęcz — 1 ha 3681 m kw, Chociw — 1 ha 1864 m kw, Ruda (wysiedle Pająk) — 1 ha 3007 m kw, Ruda — 4 ha 8459 m kw, Rogoźno — 4 ha 6424 m kw, Siedlce — 4 ha 2117 m kw, Osiny — 1 ha 4435 m kw, Kozuby Stare — 4 ha 0821 m kw, Sędziejowice — 8 ha 3523 m kw, Lichawa — 6 ha 1612 m kw, Kustrzyce — 4960 m kw, Do­bra — 2 ha 6636 m kw, Marzenin — 3 ha 1218 m kw;

Osoby interesowane winny zgłosić się w oznaczonym terminie z prawami swoimi, pod skutkami prekluzji. 32/39.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz