Bogucice

Zajączkowski: 

Bogucice-pow. turecki
1) 1386 T. Sir. I f. 2: Boguczicz - Meczslaus de B. 2) 1391 Hube, Zbiór Sier. 43: Boguczicz- Janco de B. 3) 1392 T. Sir. I f. 33: Boguczicz - Bernardus de B.
4) XVI w. Ł. I, 374-375: Boguczicze - villa, par. Małyń, dek. i arch. uniejowski. 5) 1511-1518 P. 191: Boguczicze (1518 zwane Mruk) - par. jw., pow. szadkowski, woj. sieradzkie. 1552-1553 P. 236: Boguczycze - wł. szl., jw. 6) XIX w. SG I, 280: Bogucice -wś, par. jw., gm. Krokocice, pow. sieradzki.  

Taryfa Podymnego 1775 r.

Bogucice, wieś, woj. sieradzkie, powiat szadkowski, własność szlachecka i królewska, 13 dymów.

Czajkowski 1783-84 r.

Bogucice, parafia małyń, dekanat lutomirski (lutomierski), diecezja gnieźnieńska, województwo sieradzkie, powiat szadkowski, własność: Jan Zaremba Cielecki, kasztelan spicymierski.

Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.

Bogucice, województwo Kaliskie, obwód Sieradzki, powiat Szadkowski, parafia Małyń, własność prywatna. Ilość domów 24, ludność 117, odległość od miasta obwodowego 4.

Słownik Geograficzny:  

Bogucice, wś, pow. sieradzki, gm. Krokocice, par. Małyń, odległa od m. pow. wiorst 27, rozległ. morg 111 w posiadaniu włośc.; ludności 149, w tem 6 ewang.

Spis 1925:

Bogucice, wś i folw., pow. sieradzki, gm. Krokocice. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne wś 26, folw. 5. Ludność ogółem: wś 175, folw. 63. Mężczyzn wś 79, folw. 31, kobiet wś 96, folw. 32. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego wś 175, folw. 62, ewangelickiego folw. 1. Podało narodowość: polską wś 175, folw. 63.

Wikipedia:

Bogucice-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Zadzim. Bogucice powstały w 1386 roku. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego. W XVI w Bogucicach, które były większą wsią niż Zygry zamieszkiwali Boguccy(od nazwiska tej rodziny pochodzi nazwa wsi).Nie była to jednak wpływowa rodzina. Posiadała na ziemi sieradzkiej tylko 7 urzędów. Urzędnicy to m.in.:kasztelan konarsko-łęczycki Bodzęda i konarsko-sieradzki Stanisław - obnaj herbu Szeliga.W XIX w. Bogucice zamieszkiwała ludność wyznania ewangelicko-augsburskiego.Jeszcze na początku XX w. w wiosce,oprócz Polaków mieszkali także, Niemcy. Powodem był najprawdopodobniej napływ innych narodowości(w tym Niemców) na tereny osad fabrycznych. Być może sprowadzili ich właściciele folwarku zygiersko-boguckiego jako siłę roboczą,czy też rzemieślników, np. kowali. Nie wiadomo jednak, czy dzierżawili oni ziemię, czy otrzymywali ją na własność.Dziś w Bogucicach działa Ochotnicza Straż Pożarna. Uroczystości gminne i powiatowe uświetnia zespół śpiewaczy "Koniczynki"

Elżbieta Halina Nejman Majątki (Szlachta Sieradzka XIX wieku Herbarz)

BOGUCICE par. Małyń, p. poddębicki w początku 18 w. Adama Iwańskiego stolnika łęczyckiego, a w 1783 r. Jana Zaremby Cieleckiego kasztelana spycimierskiego. W 1827 roku 111 mg ziemi w posiadaniu włościan, ludności 149 osób w tym 6 ewangelików. W 1937 r. Bogdana Cieleckiego, 303 ha. (TD, SGKP t.1, s.280),

1992 r.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1663 

6 maj

Tego samego dnia ochrzciłem córkę Szlachetnych Stanisława Otockiego i Marianny Smiełowskiej, małżonków z Baków, której nadałem imię Zofia. Rodzicami chrzestnymi byli Urodzony Grzegorz Zalewski z Magnusów i Urodzona Marianna Konarska z Bogudzic.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1665

Październik

Ja, Kazimierz Frąckowicz proboszcz kościoła małyńskiego, ochrzciłem bliźnieta Szlachetnych Andrzeja Dzierzbickiego i Anny, małżonków z Bogudzic, którym nadałem imiona Albert i Urszula. Rodzicami chrzestnymi chłopca byli Wielebny Piotr Frąckowicz wikary i Szlachetna Dorota Sławińska z Zaborowa, dziewczynki zaś Andrzej Łodeński kierownik szkoły kościelnej w Małyniu i Marianna Górska z Kłoniszewa.

Akta metrykalne (Parafia Szadek) 1677

Styczeń

1-go tego samego, Przewielebny Feliks Ruziński promotor Towarzystwa św. Różańca w kościele szadkowskim, ochrzcił dziecko Szlachetnych Franciszka Korzeńskiego i Marianny Konopnickiej, prawowitych małżonków, dzierżawców wsi Bogucice, o imieniu [brak]. Rodzicami jego chrzestnymi byli Szlachetny Franciszek Kawecki żołnierz i Szlachetna Wiktoria Radoszewska ze wsi Prusinowice.

Akta metrykalne (Parafia Szadek) 1678

Marzec

13 tego samego. Ja, ten sam, jak wyżej, ochrzciłem dziecko Szlachetnych rodziców, prawowitych małżonków Urodzonych Pana Jakuba Gorzewskiego i Marianny Konopnickiej, dzierżawców wsi Bogucice, któremu nadałem imię Józef. Rodzicami jej chrzestnymi byli Urodzony Pan Bonawentura Sarnowski ze wsi Przatów i Szlachetna ? Skrzyńska z Rzepiszewa.

Akta metrykalne (Parafia Zadzim) 1727

Dnia 7-go stycznia, poprzedzwiszy trzema zapowidziami w dniach świąt, 1-szą w Święto Narodzenia Pańskiego, 2-gą w niedzielę wolną, 3-cią w święto Epifanii podczas uroczystych mszy, nie znajdując żadnych prawnych przeszkód, ja, Józef Zbyczyński prepozyt tego kościoła parafialnego zadzimskiego, Urodzonego Stanisława Pęgowskiego dziedzica pewnej części dóbr Bogucic w parafii Małyń i Urodzoną Mariannę Biskupską obecnie mieszkającą przy Urodzonym Tarchalskim w Otoku i dłuższy czas przebywającą zapytałem obydwojga, mając ich wzajemną zgodę przez uroczyste słowa przysięgi, połączyłem małżeństwem i błogosławiłem w obecności świadków Urodzonego Andrzeja Trepki, Michała Chotkowskiego, Kazimierza Spinka i wielu innych.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1736

Bogucice

31 grudzień

Ja, proboszcz z Małynia, ochrzciłem syna Urodzonego Józefa Rudnickiego i Teresy z Podlewskich Rudnickiej, prawowitych małżonków, któremu nadałem imiona Adam i Stefan...

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1740

Bogucice

Dnia 21 lutego, roku jak wyżej, poprzedziwszy 3-ma zapowiedziami, błogosławiłem małżeństwo Urodznych Józefa Szypowskigo z Barbarą Pruską z Bogucic. Świadkami byli Urodzony Stanisław Milewski z ? i Urodzony Andrzej Rucki z ?

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1740

Bogucice

Lichawa

Roku, jak wyżej, dnia 5 kwietnia, ja, jak wyżej, ochrzciłem syna imieniem Walerian i córkę imieniem Agnieszka, bliźnięta Wielmożnego Antoniego i Kunegundy Walewskich, kasztelanica spicymirskiego, prawowitych małżonków z Lichawy. Rodzicami chrzestnymi pierwszego Waleriana byli Urodzony Bartłomiej Golański i Urodzona Zofia Podczaska z Lichawy a Agnieszki rodzicami chrzestnymi byli Urodzony Jan Gumiński z Przyrownicy i Urodzona Zuzanna Golańska z Małynia.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1740

19 maj

Ja, brat Gabriel Skrzyński gwardian Konwentu Piotrkowskiego Zakonu św. Franciszka, ochrzciłem imieniem Jan Nepomucen, syna Szlachetnego Józefa Szypowskiego i Barbary Pruskiej, prawowitych małżonków z Bogucic. Rodzicami chrzestnymi byli Znakomity i Przewielebny Jan Lubieniecki prepozyt Małynia, zarządca Zadzimia i Urodzona Wielmożna panna Ewa Poklękowska.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1743

Lipiec

Roku Pańskiego 1743, dnia 30-go lipca. Poprzedziwszy jedną zapowiedzią i na mocy indultu Konsystorza Uniejowskiego z dnia 14 czerwca 1743 roku, błogosławiłem małżeństwo Szlachetnych Walentego Rudzkiego z Rozalią Pruską panną, oboje z Bogucic. [?] Świadkami byli Antoni Chmieleński, Piotr Chmieleński, Pruski i inni w obliczu kościoła w Małyniu.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1743

Bogucice roku 1743, dnia 20 października. Ja ten sam, ochrzciłem imieniem Katarzyna córkę Szlachetnego Andrzeja Rudzkiego i Agnieszki Cygańskiej, prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli Szlachetny Albert Głuskowski i Katarzyna Gumieńska, wszyscy z Bogucic.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1747

Czerwiec

Bogucice

Ten sam, ochrzciłem imieniem Anna, córkę Urodzonego Walentego Rudzkiego i Rozalii, prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli Urodzony Błażej Paprocki i Urodzona Jabłkowska.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1747

Bogucice

19 listopada Roku Pańskiego 1747-go, Przewielebny Krzysztof Zdzenicki prepozyt wierzchowski z moją zgodą jako proboszcza, błogosławił związek małżeński Urodzonego Sebastiana Szczerbińskiego z Teofilą Krąkowską panną opuściwszy dwie zapowiedzi i na mocy indultu Znakomitego Antoniego Wilkanowskiego oficjała uniejowskiego ... świadkowie... Wielmożny Ignacy Skrzyński kasztelan łęczycki ...... Antonim Walewskim kasztelanem spicymirskim i ... matki z parafii.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1748

Marzec

Bogucice

Dnia 10 marca, ten sam jak wyżej, ochrzciłem imieniem Katarzyna, córkę Urodzonych Michała i Urszuli Wolińskich, prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli Urodzony Franciszek Pruski i Urodzona panna Marianna Jaworska.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1748

Kwiecień

Bogucice

Dnia jak wyżej, ten sam, ochrzciłem imieniem Marianna, córkę Wielmożnego Pana Grzegorza i Marianny Dobżenieckich, prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli Wielmożny Pan Stanisław Wituski z Marianną Łyszkowską oboje szlachta z Magnusów.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1748

Sierpień

Dnia 2-go, ten sam jak wyżej, ochrzciłem imieniem Anna, córkę Urodzonego Sebastiana Szczerbińskiego i Teofili z Krąkowskich, prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli Urodzony Mikołaj Wolski i Urodzona Gumińska wdowa z Bogucic.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1748

Bogucice

Rok 1748. Dnia 18 sierpnia. Ja Stanisław Gajewski kapłan Małynia, ochrzciłem w niebezpieczeństwie śmierci trzema imionami Hipolit, Stanisław i Roch, syna Urodzonych Franciszka Pruskiego i Teresy z Trepków, prawowitych małżonków. Obecni przy ceremonii zaś i uroczyście celebrowali w kościele parafialnycm wierzchowskich Wielmożny i Urodzony Pan Adam Zakrzewski podczaszyc łęczycki i Jaśnie Wielmożna Konstancja z Miękińskich Skrzyńska kasztelanowa brzezińska w roku 1749 dnia 2-go lipca

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1751

Styczeń

Bogucice

Roku jak wyżej, dnia 31 stycznia. Ja Stanisław Gajewski kapłan Małynia, ochrzciłem w sposób uproszczony, czyli w niebezpieczeństwie śmierci dwoma imionami Paweł, Polikarp, syna Urodzonych Franciszka Pruskiego i Teresy z Trepków, prawowitych małżonków rodziców.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1751

Bogucice

5 luty

Dnia tego samego, ten sam, ochrzciłem imieniem Dorota, córkę Urodzonego Michała i Urszuli Wolińskich. Rodzicami chrzestnymi byli Urodzony Jan Chrzanowski i panna Katarzyna Przeniewska.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1752

Bogucice

Dnia 16 grudnia. Ten sam, ochrzciłem imieniem Katarzyna, córkę Urodzonych Teodora Gumińskiego i Krystyny z Chlebowskich,prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli Urodzony Jan Chrzanowski i Rozalia Tymieniecka.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1753

Bogucice

20 styczeń. Roku i dnia tego samego, ochrzciłem imieniem Marianna i Agnieszka, córkę Urodzonych Franciszka Pruskiego i Teresy z Trepków, prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli Jaśnie Wielmożny Kacper Oczosalski łowczy sieradzki i Marianna z Wstowskich jego małżonka.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1753

Marzec

Bogucice

Dnia 8-go tego samego miesiąca. Ja Stanisław Gajewski kapłan Małynia, ochrzciłem imieniem Józef, syna Urodzonych Michała Wolińskiego i Urszuli, prawowitych rodziców, małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli Urodzeni Teodor Gumiński i Wiktoria Chmielińska z Choszczowy.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1753

Bogucice

Dnia 11 sierpnia roku 1753-go. Ja Stanisław Gajewski kapłan Małynia, ochrzciłem trzema imionami Wawrzyniec, Roch, Hiacynt, syna Urodzonych Andrzeja Łykowskiego i Marianny z Niemojewskich, prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli Urodzony Pan Franciszek Wardęski skarbnikowicz sieradzki i Urodzona panna Zofia Dobkowna.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1755

Bogucice

Roku Pańskiego 1755-go. Dnia 5-go czerwca. Ja Stanisław Gajewski kapłan Małynia, ochrzcilem imieniem Julianna, córkę Urodzonych Franciszka Pruskiego i Teresy z Trepków, prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli Urodzony Jan Chrzanowski i Urodzona Wiktoria Czernielińska? z Choszczowy

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1755

Bogucice.

24 grudnia. Ja Stanisław Gajewski kapłan Małynia ochrzciłem imieniem Bibianna i Wiktoria, córkę Jaśnie Urodzonych Andrzeja Łykowskiego i Marianny z Niemojewskich prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli...

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1756

Bogucice.

29 lutego 1756 roku ochrzciłem imieniem Marianna dziewczynkę lat około 12 zrodzoną z rodziców Żydów. Rodzicami chrzestnymi byli Urodzeni Michał Kossowski burgrabia sieradzki i Teresa Pruska. Ceremonia odbyła się według rytu rzymskiego.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1756

Bogucice

22-go sierpnia 1756 ochrzciłem imieniem Marianna, córkę Urodzonych Walentego Rudzkiego i Rozalii z Pruskich, prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli Urodzony Franciszek Pruski i Urodzona Wiktoria Łykowska.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1756

Grudzień

Bogucice.

25 ochrzciłem imieniem Barbara, córkę Urodzonych Michala Wolińskiego i Urszuli, prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli Urodzeni Antoni Dzierzążyński i Katarzyna z Dzierzążyńskich Kwiatkowska.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1758

Bogucice

10 czerwca ochrzciłem imieniem Jan, syna z nieprawego łoża Urodzonej Teresy Jankowskiej. Rodzicami chrzestnymi byli Urodzeni Michał Kolczyński i panna Rozalia Mikołajewska.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1759

Kwiecień

Bogucice

6-go tego samego miesiąca. Ten sam, ochrzciłem imieniem Anastazja Marianna, córkę Urodzonych Stanislawa i Marianny Łykowskich, prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli Urodzona Marianna Walęcka i Antoni Kraszewski organista tego kościoła.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1760

Bogucice

10 luty. Tego samego dnia i roku dopełniłem ceremonię nad dzieckiem imieniem Wiktoria, ochrzczonym w 1757 Roku Pańskim dnia 28 grudnia tylko z wody w niebezpieczeństwie śmierci, córką Urodzonych Andrzeja Łykowskiego i Marianny, prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli Jaśnie Wielmożni i Urodzeni Stanisław Jabłkowski i jego małżonka Zofia z Dobków.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1760

Bogucice

Dnia 22 listopada. Ja Stanisław Gajewski kapłan Małynia, ochrzciłem imieniem Katarzyna, córkę Urodzonych Walentego i Rozalii z Pruskich Ruckich, prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi zaś byli Urodzeni Andrzej Kurczewski i Zofia Chodakowska z tej samej wsi.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1760

Bogucice

Dnia 23 listopada. Ja Kazimierz Wolski wikary w Małyniu, ochrzciłem imieniem Stanisław Kostka, syna Urodzonych Michała Wolskiego i Urszuli z Dzierżanowskich Wolskiej. Rodzicami chrzestnymi zaś byli Urodzeni Jakub Głuchocki i Marianna z Niemojewskich Łykowska z tej samej wsi.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1761

Bogucice

Dnia 26 zmarła Urodzona Katarzyna Wolińska lat plus minus 90. Opatrzona sakramentami, pochowana została na cmenarzu przy płocie tej wsi Bogucice.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1764

Bogucice

20-go lutego 1764. Ten sam, poprzedziwszy 3-ma zapowiedziami ogłoszonymi w dniach niedziel z ambony wobec zgromadzonego ludu i Boga, nie znajdując żadnych przeszkód, błogosławiłem małżeństwo Urodzonego Antoniego Kowalskiego i panny Marianny Miniszewskiej. Świadkowie Urodzony Antoni Janicki z Magnusów, Stanisław Miniszewski i inni wiarygodni.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1764

Bogucice

Dnia 22 czerwca zmarła Urodzona Teresa Glińska wdowa lat plus minus 70, opatrzona sakramentami. Pochowana została w ? przy małych drzwiach.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1764

Bogucice

Dnia 25 lipca ochrzciłem imieniem Marianna, córkę Urodzonych Andrzeja Łykowskiego i Marianny z Niemojewskich Łykowskiej, prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli Jaśnie Wielmożni Antoni Walewski kasztelanic spicymirski i Zofia z Rupniewskich Walewska jego małżonka.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1765

Bogucice

Dnia 17. czerwca 1765 zmarł Urodzony Sebastian Zieleniewski lat plus minus 45, opatrzony sakramentami, pochowany został w Kościele przy dużych drzwiach.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1767

Wieś Bogucice

Roku Pańskiego 1767, dnia 17 maja, poprzedziwszy trzema zapowiedziami w kolejnych dniach niedziel ogłoszonymi z ambony wobec Boga i zgromadzonego ludu, mianowicie pierwsza trzeciego maja, następna 10-go, trzecia zaś była 17. bieżącego miesiąca, nie znajdując żadnych prawnych przeszkód, ja, Piotr Celestyn Spinek wikary kościoła parafialnego małyńskiego, zapytałem Urodzonego Macieja Madalińskiego, syna nieżyjącego Antoniego i Urodzoną Ludwikę córkę nieżyjącego Urodzonego Andrzeja Starzyńskiego, w kościele parafialnym małyńskim, a mając ich wzajemną zgodę przez uroczyste słowa przysięgi, połączyłem ich małżeństwem. Świadkowie znani mi Kacper Stokowski podczaszy mielnicki, Urodzony Stanisław Łykowski z Bogucic, Antoni Spinek i inni wiarygodni wsi Bogucice z tej parafii .

 

Dziennik Urzędowy Woiewodztwa Kaliskiego 1819 nr 29

OBWIESZCZENIE
Podaie się do publiczney wiadomości, iż z mocy Dekretu Trybunału Cy wilnego Woiewodztwa Kaliskiego, maią bydź Dobra Kłoniszewo i Zaborowo i części na Bogucicach po n. ś. p. Józefie Kokowskim pozostałe w Powiecie Szadkowskim położone, od S. Jana r. b. przez publiczną licytacyą na lata trzy wypuszczone, na rzecz Sukcessorów pozostałych która się przed niżey podpisanym Assessorem Wincentym Pstrokońskim na Sali Audyencyonalney Trybunału Cywilnego Woiewodztwa Kaliskiego, w dniu 28 Lipca r. b. o godzinie 3. po południu odbywać się będzie, każdy maiący chęć licytowania powinien przed przystąpieniem do licytacyi 1ooo. Złtp. iako vadium iż warunkom licytacyi zadosyć uczyni na ręce niżey podpisanego Assessora Trybunału Delegowanego złożyć, zaś Summę zalicytowaną dzierżawną roczną, powinien będzie pluslicytant z góry zapłacić, o dalszych warunkach zaś każdy u niżey podpisanego zainformować się może.
w Kaliszu dnia 17. Lipca 1829.
Pstrokoński, Assessor Trybunału. 

Gazeta Warszawska 1829 nr 147

Dobra Ziemskie wieś Zaborowo łącznie z częścią Bogucice zwaną z wszelkiemi przyległościami i przynależytościami w Powiecie Szadkowskim Obwodzie Sieradzkim Woiewództwie Kaliskiem położone, wypuszczone zostaną w trzechletnią dzierżawę, tak iak protokółem zaięcia w dniu 7 Maia r. b. są zaięte, poczynaiąc od S. Jana, czyli dnia 24 Czerwca r. b. do tego czasu 1832 przed W. Wincentym Kobyłeckim Rejentem Kancellaryi Powiatu Szadkowskiego, w mieście Powiatowem Szadku i w iego Kancellaryi dnia 26 Czerwca 1829 roku, rozpoczynaiąc od godziny 11 zrana. Cena roczney dzierżawy podana bydź nie może z powoda, że Dobra te dotąd zostaią w posiadaniu Dziedzica.

Kalisz d. 20 Maia 1829 r.

Stanisław Markowski Kom: T.

 

Dziennik Urzędowy Woiewodztwa Kaliskiego 1832 nr 29

KOMMISSYA WOIEWODZTWA KALISKIEGO.
Poleca Woytom Gmin Prezydentom i Burmistrzom miast aby zbiegłych
z Obwodu Kaliskiego w celu uniknienia poboru, byłych woyskowych Polskich niższych stopni, według poniżey umieszczonego Rysopisu, ścisłe w swych Gminach śledzili, a wyśledzonych i uiętych, pod bezpieczną strażą do Kommissarza właściwego Obwodu, celem odesłania ich do Zakładu wmieście Woiewódzkim Kaliszu, odstawili.    Rysopis     zbiegłych iest następuiący:
9. Antoni Piórkowski z Bogucic, twarzy okrągłey czerwoney, wzrostu średniego, włosów blond, nosa małego, oczu niebieskich; ubior miał: czamarkę iasno granatową, płaszcz stary tegoż samego koloru, pantalony płócienne białe.
w Kaliszu dnia 18 Czerwca 1832 r.
Prezes SZMIDECKI. Sekretarz Jlny Przedpełski, 

Dziennik Powszechny 1833 nr 125

Dyrekcya Szczegółowa Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego Wdztwa Kaliskiego. Uwiadamia publiczność, iż dobra ziemskie ZYGRY, do których należy wieś Bogucice lit.A. w Powiecie Szadkowskim, Obwodzie Sieradzkim parafii Zadzim Woiewództwie Kaliskiem położone, Towarzystwu Kredytowemu Ziemskiemu zastawione, na satysfakcyą zaległych procentów, Towarzys. Kredytów. Ziem. przypadających, z mocy Artykułu 86 i 87 Prawa Seymowego w d. 1/13 Czerwca 1825 roku zapadłego, w trzechletnią dzierzawę, poczynaiąc od dnia 24 Czerwca r. b. 1833, do tegoż dnia 1836 r. przez publiczną licytacyą w d. 17 Czerwca r. b. o godz. 3 z południa, w Kaliszu w mieyscu posiedzeń Dyrekcyi Szczególowey Woiewództwa Kaliskiego odbydź się maiącą, więcey daiącemu i przybicie otrzymuiącemu wypuszczone zostaną pod następuiącemi głównemi warunkami. Dzierzawca obowiązany będzie opłacać corocznie ciężary gruntowe i podatki publiczne, iako to: Ofiary złp. 400 gr. 29; Kontyngensu złp. 144gr. 18, dziesięciny kościołowi w Zadzimiu złp. 43, kościołowi w Małyniu złp. 18. 2. Przed obięciem dóbr w possesyą, a naydaley w dniach trzech po odbytey licytacyi i utrzymaniu się przy dzierzawie, zapłaci do kassy Obwodu Sieradzkiego padatki zaległe i uprzywileiowane. 3. Winien będzie przed obięciem dzierzawy zapłacić całkowitą zaległość Towarzystwu Kredytowemu Ziemskiemu od udzieloney na te dobra pożyczki przypadającą z kosztami i karami, łącznie z ratą Grudniową r. z. na zł. 1416 gr. 6 obrachowaną. 4. Przyiąć obowiązek dalszego regularnego przez ciąg dzierzawy wnoszenia opłat z dóbr tych Towarzystwu Kredytowemu należących, w dwóch półrocznych ratach, a mianowicie: odnia 1 do 12 Czerwca i od 1 do 12 Grudnia każdego roku, któreto wypłaty półrocznie złp. 1342 gr. 9 wynosić mogą. 5. Oddać dobra po wyiściu kontraktu w takim stanie, w iakim ie obeymuie. 6. Zrzec się ma wszelkich pretensyi przez czas dzierzawy za iakiebądź nakłady gruntowe. 7. Co do uchybień opłat dzierzawca poddać się winien exekucyi administracyiney i ulegać będzie decyzyom władz Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego. 8. W końcu, każdy chęć licytowania maiący złoży na vadium w monecie brzęczącey zł. 1300, które onemuż po ukończeniu dzierzawy wydane zostanie, ieżeli warunkom dzierzawy zadosyć uczyni; w przeciwnym razie vadium to służyć będzie na pokrycie kosztów i szkód, iakieby z niedotrzymania warunków wyniknąć mogły. Vadium to po dopełnieniu §§ 2 i 3 ninieyszych warunków, iako kaucya na lat 3 dzierzawy w Dyrekcyi pozostać maiące, może bydź przez pluslicytanta na Listy Zastawne z odpowiedniemi kuponami wymienione. w Kaliszu dnia 3 Maia 1833 r. Prezes Jezierski Z. —Pisarz Dyrekcyi Szczególowey, Chrystowski.

Dziennik Powszechny 1835 nr 125

Komornik Trybunału Cywilnego Województwa Kaliskiego. Dobra ziemskie Zaborów, składające się z wsi i folwarku tego nazwiska, łącznie z częścią Bogucizna zwaną, położone w Powiecie Szadkowskim, Obwodzie Sieradzkim, Wdztwie Kaliskiem, tak jak protokułem zajęcia w dniu Marca r. b. zostały zajęte, wypuszczone zostaną przez publiczną licytacyą w 3chletnią dzierzawę, poczynając od Sgo Jana 1835 r. aż do tegoż czasu 1838 r. przed W. Wincentym Kobyłeckim, Rejentem Powiatu Szadkowskiego, w mieście Powiatowem Szadku z urzędu zamieszkałym i w jego Kancellaryi, d. 3/15 Czerwca 1835 r. rozpoczynając od godziny 10 z rana, u którego warunki dzierzawy przejrzane być mogą; cena rocznej dzierzawy dotąd czyni złp. 1,500. Kalisz d. 30 Marca (11 Kwietnia) 1835 r. Stanisław Markowski.

Dziennik Urzędowy Gubernii Kaliskiej 1839 nr 7

Pisarz Trybunału Cywilnego Pierwszey Instancyi Gubernii Kaliskiey.

Podaie do publiczney wiadomości, iż Dobra Ziemskie Zygry z przyległościami Bogucice Lit. A. w Powiecie Szadkowskim, Obwodzie Sieradzkim, Gubernii Kaliskiey Gminie Zygry położone Skarbu Kró­ lestwa Polskiego zamieszkanie prawne w Rządzie Gubernialnym Kaliskiem obrane maiącego, ze względu skonfiskowanego maiątku Antoniemu Cie­ leckiemu, dawnieyszemu dziedzicowi, nateraz własne, Aktem Komor­ nika Trybunału tuteyszego Leona Nowierskiego na gruncie tychże dóbr w dniach 14/26 15/27 16/28 Marca r. 1835 spisanym na Rzecz Wiktoryi z Domeradzkich i Aloizego małżonków Kwaskowskich, dóbr Pąchowa dziedziców, i tamże w Pąchowie Obwodzie i Powiecie Konińskim za­mieszkałych a zamieszkanie prawne do tey exekucyi u Karola Wierusz Kowalskiego Patrona Trybunału Cywilnego Gubernii tuteyszey, w Kaliszu w domu pod Nrem 569 obrane maiących, za których tenże Patron ninieysze wywłaszczenie popierać będzie, na sprzedaż publiczną w drodze przymuszonego wywłaszczenia zajęte zostały, który akt zaięcia Woytowi Gminy Dóbr Zygry Franciszkowi Stokowskiemu, i Pisarzowi Sądu Pokoiu Powiatu Szadkowskiego Cyrylowi Bogdańskiemu w dniu 16/28 Mar­ ca 1835 r. doręczony został. Zaregestrowanie zaś Aktu tego w księdze hypoteczney dóbr Zygry nastąpiło w Kancellaryi Zimiańskiey Gubernii tuteyszey na dniu 14/26 Października r. 1836, a w dniu 17/29 tegoż miesiąca i roku w Kancellaryi Trybunału tuteyszego, akt ten w księgę na ten cel przeznaczoną wpisany został. Dobra te składaią iednę Gminę, i obeymuią rozległości a miano­wicie w wsi Zygrach.

Grunta orne dworskie wynoszą około morg 1160 kwpr. 120.

Ogrody owocowe i warzywne — 58 — 166.

Place pod zabudowaniami — — 13 — 133.

Łąki oddzielne i polne — — 143 —174. Pastwiska — — — 36 — 79.

Bór sosnowy i Dębowy—— 1604 — 114. Zarośle — — — 45 — 128.

Wody i rowy — — — 4 — 97.

Granice drogi i wygony — — 34—95. Grunta orne których włościanie używaią — 484 — 126.

Ogrody — — — 84 — 18.

Łąki — — — 19—95.

Zabudowania — — — 5 — 44.

Posada Sikory — — — 179 — 116.

Bogucice A.

Gronta orne dworskie — — — morg 420— 19.

Ogrody — — — — 26—123.

Zarośle rowy wody i granice tudziesz wygon 23 —287.

Grunta orne i ogrody włościańskie — 356 — 257.

Czyli w ogóle Morg 4650 kpr. 100.

Co czyni miary nowo polskiey około 71 włok mórg 21 Prętów 58. Włościan osiadłych w wsi Zygrach iest: zagrodników iedenastu, którzy maią inwentarz grontowy, i robią po dwa dni ręczno i dwa dni pociągiem przez cały rok, i odbywaią powinności zwyczayne, tudziesz oddaią po dwa kapłony i mendel iay. Zagrodników składanych ośmiu z tych trzech maią inwentarz grontowy, a pięciu nie maią, odbywaią te same powinności co czterech zupełnych zagrodników. Komorników biorących kopczyznę dzięwięciu i iedna komornica. W wsi Bogucicach Za­grodników dziesięciu którzy maią inwentarz gruntowy, i odbywaią robociznę i powinności iak w Zygrach komorników czterech którzy biorą kopczyznę. Czynszowników nie stałych w wsi Zygrach iest. Woyciech Roszkowski młynarz płaci rocznie 140 złtp. z młyna i gruntu. Bogu­ mił Szultz karczmarz z karczmy i ogrodu rocznie płaci złtp. 110. Ga­bryel Szmułowicz pachciarz płaci po 44 złtp. z krowy, Filip Piotrow­ ski bednarz płaci złtp. 25. Gasper Maniszewski Garncarz płaci złtp. 40 Szymon Srednicki kowal nic nie płaci. Woyciech Urbański karczmarz na Dębinie szynkuie dworskie trunki i płaci z roli 60 złtp. Andrzej Kostrzewski płaci złtp. 30. W Bogucicach Woyciech Waliński młynarz płaci z wiatraku 270 złtp. Jdzi Miercarek karczmarz szynkuie i płaci złtp. 70. Adam Bilski, kowal płaci złtp. 60. Walenty Karasiński komor­ nik płaci złtp. 36. Kolonia Sikory obeymuie 10 Czynszowników którzy co rocznie płacą mianowicie. Jan Tomczak szynkuie i płaci złtp. 60. Stanisław Ziółkowski, Franciszek Kowaliński, Sobestyan Woyciechowski, Paweł Wiewiorowski, Kacper Brzozowski płacą, rocznie po złtp. 30 i robią 12 1/2 dni, Franciszek Kowaliński płaci z kuźni złtp. 25, Andrzey Smurzyński, Maciey Wilkowski, Tomasz Kubiak płacą po złtp. 60 i robią po 25 dni rocznie. Józef Kasprzak płaci złtp. 45 i robi dni 18 rocznie, wszyscy posiadaią gruntu w stosowney illości. Jnwentarz gruntowy w dobrach tych znayduie się następny, to iest koni 12, wołów 2, krów 24, Stadników 2, bydła i iałowizny 19, trzody macior 5, i knur 1, owiec różnych 508, lecz z tych do własności 200 owiec, 12 krów, i 28 sztuk młodego bydła Wiktorya Cielecka zastrzegła udowodnić że iest właścicielką, tego atoli nieuczyniła. W Gorzelni iest maszyna Lunego do palenia wódki miedzianna, garniec do gotowania kartofli i inne statki drewniane, w browarze kocioł miedzianny i kadzie dwie, w stodole maszyna do młócenia zboża, w sieczkarni maszyna do rznięcia sieczki. Dobra te wydzierzawione były za kontraktem Dyrekcyi Szczegółowey Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego Gubernii Kaliskiey w dniu 17 Czerwca 1833 r. Emilianowi Cieleckiemu za opłatą rocznie 11251 złtp. lecz kontrakt ten się skończył dozorcą nad dobrami temi ustanowiony został Franciszek Stokowski. Zresztą o stanie dóbr i wszelkich szczegółach można się przekonać tak z protokułu zaięcia w Kancellaryi Trybunału iako też na groncie. Sprzedaż dóbr w mowie będących odbywać się będzie łącznie, w Kaliszu na Audyencyi Trybunału Cywilnego Gubernii Kaliskiey w Pałacu Sądowym posiedzenia swe odbywaiącego. Pierwsze ogłoszenie warunków licytacyi i sprzedarzy w tymże Trybunale na Audyencyi Publiczney w dniu 8/20 Grudnia 1836 r. o godzinie 10 z rana, drugie w dniu 22 Grudnia 1836 (3 Stycznia 1837 r.) trzecie w dniu 5/17 Stycznia 1837 r. nastąpiło. Poczem termin do przygotowawczego tych dóbr przysądzenia odbył się w dniu 9/21 Lutego 1837 r. w którym dobra rzeczone Karolowi Kowalskiemu Patronowi przygotowawczo za summę 44000 w Listach Zastawnych przysądzone zostały, termin zaś do ostatecznego dóbr tych przysądzenia 13/25 Kwietnia 1837 r. był oznaczony w terminie atoli tym dla braku licytantów i nowey Taxy dóbr nieprzyszło do licytacyi, i dopiero po sporządzeniu nowey Taxy Dóbr rzeczonych która 193,388 złtp. usta­nowioną, i do Kancellaryi Trybunału złożoną została, wyrokiem na dniu 30 Września (12 Października 1838 r. wydanym, termin do ostatecznego przysądzenia dóbr wyżey opisanych na dzień 15/27 Listopada 1838 r. godzinę 10 z rana na Audyencyi Trybunału Kaliskiego oznaczony został, w którym terminie w zmiankowane dobra Franciszkowi Bielskiemu Pa­tronowi Trybunału tuteyszego, czyli raczey Mikołaiowi Hrabi Gurowskiemu na rzecz którego tenże licytował za summę 140125 złtp. w sre­brze ostatecznie przysądzone zostały, lecz z powodu nie dopełnienia wa­runków przez wspomnionego pluslicytanta, o czem świadectwo przezemnie Pisarza w dniu 13/25 Stycznia r. b. wydane przekonywa, przeto na zasadzie Art. 739 K. P. S. rzeczone dobra wystawione są na sprzedarz powtórnie na koszt i ryzyko pierwszego pluslicytanta. Pierwsze ogłoszenie warunków sprzedaży w dniu 21 Lutego (5 Marca 1839 r. o godzinie 10 z rana na Audyencyi Trybunału Cywilnego tuteyszego nastąpi.

Kalisz dnia 28 Stycznia (9 Lutego 1839 r.

Franciszek Salezy Wołowski.  

Kurjer Warszawski 1850 nr 285

WIEŚ Bogucice, do dóbr Zygry w Pow: Sieradzkim położonych, należąca, około 450 mórg miary nowopols:, w gruntach po większej części pszennych, z odpowiednim borem, w bliskości miast Fabrycznych położona, jest do sprzedania z wolnej ręki. Wiadomość we wsi Zygry u Właściciela.

Warszawska Gazeta Policyjna 1852 nr 272

Ważniejsze zdarzeniu zaszłe w Królestwie.

W dniu 16 b. m. we wsi Bogucice pow. Kaliskim, Gabrjel Olejniczak fornal dworski, przez w padnięcie w studnię z której wodę czerpał, śmierć poniósł.

Zorza 1877 nr 41

LIST Z NAD NERU.*)

Chciałbym w pierwszym tym liście coś pocieszającego napisać; ale trudno. Gdzie tylko człowiek się obejrzy i wda się w gawędę z tym i owym, każdy narzeka na biedę, utyskuje na drożyznę i ciężary nad miarę. Prawda, że czasy się zmieniły; włościanin stał się wolnym i niezależnym od nikogo; ale tutaj wolności używa często na złe, nie umie sobie dać rady, nie potrafi zapobiedz biedzie i niedostatkowi, bo jest ciemny jak tabaka w rogu, bo nie umie korzystać z czasu, z gruntu, i z nastręczającego się mu wszędzie zarobku. Jeżeli dziś będziemy gospodarowali i rządzili się, jak gospodarowano za dawniejszych czasów, nie wiele będziemy mieli korzyści z gruntu, który coraz bardziéj traci na swojej urodzajności, coraz bardziéj się wyczerpuje przez nieumiejętne nasze gospodarstwa, przez zasiewanie corocznie na jednem miejscu jednego i tego samego zboża, częstokroć bez nawozu i należytej uprawy. Bywają okolice, że zaledwie drugie lub trzecie ziarno wraca się po zasiewie.. Co z tego wyniknie, jeżeli tak daléj pójdziemy?

Włościanin nasz jest ciemny, a przytem zabobonny jak baba przy kościele. Niechętnie ugania się on za nowością. A przecież bieda dziś ciemnemu człowiekowi, bo pierwszy lepszy

*) Ner—rzeka wpadająca do Warty, płynie przez Sieradzkie.

wydrwigrosz go oszuka i wyprowadzi w pole. Jak kraj długi i szeroki, wszędzie ludziska garną się do nauki, bo się przekonano, że bez nauki czytania, pisania i rachunków, trudno się dziś obejść człowiekowi. A jednak w jednej okolicy nad Nerem, w któréj już drugi rok zamieszkuję, na dwadzieścia wsi wokoło nie ma żadnej szkoły. To wstyd i zgroza, doprawdy! W Bogucicach gminie Krokocickiéj, pozostawione są cztery morgi gruntu, przeznaczone pod szkołę i utrzymanie nauczyciela. Brakuje tylko domu mieszkalnego. O czemże więc radzą na zebraniach gminnych, kiedy przez lat 13 nie zdołano obmyślić funduszu na zbudowanie szkoły? Co się zresztą robi z pieniędzmi, które tak obficie z kar nakładanych za różne przewinienia, wpływają do kancelaryi Wójta? A tymczasem, gdzie tylko gmina obmyśli środki na utrzymanie szkoły i nauczyciela, tam Skarb zapomogę pieniężną daje. Nie ma więc żadnego tłomaczenia. Brak tylko dobrej woli i chęci po temu. Zresztą bez poparcia ze strony kogoś rozumniejszego, żaden z włościan nie śmie upomnieć się o to, choć wielu z nich czuje potrzebę nauki dla swoich dzieci. Chodzi tylko jeszcze o to, by wykonywano dokładnie prawo szkolne Ukazem Najwyższym w 1864 r. nadane; to jest aby nauczyciele wykładali jasno, przystępnie i urzędowy język rossyjski, i nie zaniedbywali języka, jakim ludność mówi.

Nic téż dziwnego, że wśród ogólnej ciemnoty ludu — taki cudowny doktór, o którym wam niedawno napisałem powiastkę, *) robi codzień świetne interesa. Zarabia on nie raz dziennie na swoich zażegnywaniach i bzdurstwach po 15 rubli. Czemuż jednak, kiedy innnych leczy, nie mógł wyleczyć swojej żony, która niedawno z pijaństwa zachorowała, dostawszy białej gorączki, to jest pewnego rodzaju obłędu. Zawiózł on rad nie rad panię doktorową do właściwego doktora i ten dopiero zapisawszy jéj opium na sen, wyprowadził z niebezpiecznej choroby. Niech was ten przykład nauczy, abyście nie wierzyli pierwszemu lepszemu szarlatanowi i oszustowi, ale w każdej chorobie udawali się wprost do uczonego a sumiennego doktora. Po obliczeniu, dwa razy to mniéj kosztuje, niż wszelkie leki znachorskie i felczerskie, które najczęściej wpędzają do grobu.

Na zakończenie niniejszego listu, podaję wam więcéj pocieszające wiadomości, które rozradują serce niejednego prawego chrześcijanina. Jeżeli już nie o oświatę i poprawę gospodarstwa, to przynajmniej o chwałę Bożą, dba pobożny ludek wraz ze swymi duchownymi przewodnikami. Skromny, drewniany kościołek w Małyniu nad Nerem, za staraniem gorliwego miejscowego proboszcza, i przy współudziale parafijan, został wewnątrz gruntownie odnowiony, ołtarze pozłocone, obrazy odświeżone lub nowo sprowadzone, tak, że dziś wchodzi się do tego przybytku Pańskiego, niby do

*) W Numerze 12 r. b.

gustownie przystrojonego saloniku. Serce się przytem raduje na widok pobożności i przykładności parafijan, z których większa połowa modli się na książkach do nabożeństwa. — Wszystko to zależy od dobrego kierownictwa i zachęty.

Za przykładem Małynia poszli także i inni. We wsi Zygrach znajduje się ośmioboczny kościołek pod wezwaniem Św. Rocha, który dziś jest tylko filijalnym kościołem parafii Zadzimskiéj. Kościołek ten, w którym kilkakrotnie do roku odprawia się nabożeństwo, a na S-ty Roch wystawny odbywa się odpust wraz z kiermaszem, na który przybywa kilka tysięcy ludzi, wyglądał dotychczas wewnątrz brudno i obszarpano. Dziś proszę widzieć, co się z tym kościołkiem porobiło! Właściciel majątku własnym kosztem go odnowił, jako odziedziczoną po przodkach pamiątkę, sprowadziwszy w tym celu biegłych w swojej sztuce ludzi. A kosztowało go to nie mało, co w dzisiejszych trudnych czasach tém większą jedna mu zasługę przed Bogiem i przed ludźmi. Bóg mu téż widocznie we wszystkiem błogosławi, a podwładni kochają go jak ojca.

Wspomnieć mi wreszcie wypada i o Szadku, gdzie znajduje się starożytny kościół, założony przez Jarosława Arcybiskupa Gnieźnieńskiego. Kilka dopiero miesięcy, jak nastał tam nowy proboszcz wyuczony kaznodzieja, i światły kierownik dusz od Boga mu powierzonych, a już na każdym kroku widać gorliwości jego ślady, widoczna troskliwość o chwałę Bożą i dobro parafii. Cześć więc i wieczna pamięć niech będzie dla takich ludzi dobrej woli i wzorowego postępowania!.

Franek.

Gazeta Kaliska 1893 nr. 48

Polowanie na gruntach Bogucice, własnóść W-go sędziego Grabowskiego zadzierżawiłem. Nikomu zatem bez mego pozwolenia polować tam nie wolno. Reutt

Gazeta Kaliska 1906 nr 128

Z sądu okręgowego w Łodzi. Włościanin ze wsi Boguszyce pow. sieradzkiego, Józef Świerczyński, lat 17, oskarżony, iż d. 15 października 1905 r. zranił przy ul. Włodzimierskiej bez uprzedniego zamiaru włościanina Antoniego Pawentę. Rana została zadana nożem w stanie silnego rozdrażnienia. Raniony zmarł. Oskarżony skazany został na 2 lata 6 miesięcy więzienia.

_________________________________________________________________________________

 Ziemia Sieradzka 1924 lipiec

_________________________________________________________________________________

Gazeta Kaliska 1926 nr 271

— Z sądu. W dniu 2 listopada r. b. Sąd Okręgowy w Sieradzu sądził sprawę tej treści:
Wieczorem 25 lipca 1926 r. we wsi Bogucicach, gminy Krokocice w mieszkaniu Szymona Juszczaka młodzież wiejska urządziła zabawę taneczną, podczas której podchmielony wódką mieszkaniec tejże wsi Józef Jeske wszczął bójkę ze Stanisławem Kaczmarkiem, a następnie z Franciciszkiem, Władysławem i Antonim Kubiakiem. Gospodarz mieszkania usunął gości na podwórze, skąd Józef Jeske, wyrwaną z płota żerdzią wypędził Kubiaków i ci uciekli do domu i obudzili swego brata sołtysa Walentego Kubiaka, który przybrawszy się w godło sołtysowskie, udał się w podwórze Juszczaka celem przywrócenia spokoju i odebrania skrzypiec pozostawionych przez swego brata. Juszczak wpuścił sołtysa do mieszkania, w tym czasie na plac boju przybył powiadomiony o zajściu brat Józefa Jeskiego Władysław Jeske z rewolwerem w ręku i dał kilka strzałów, grożąc stojącym przed domem Kubiakom, którzy schronili się na swoje podwórze, skąd znów Kubiacy obrzucili Jesków kamieniami.
Gdy sołtys Walenty Kubiak wyszedł z mieszkania Juszczaka zabrawszy skrzypce, Józef Jeske krzycząc "i ty tu jesteś cholero" uderzył 3 razy sołtysa Kubiaka w głowę. Sołtys Kubiak ze słowami "Józek com ci winien" przewrócił się na ziemię, a gdy próbował się podnieść, Józef Jeske jeszcze 3 razy uderzył go kijem. Następnie Władysław Jeske leżącego Kubiaka uderzył kilkakrotnie laską, a ponadto Józef Jeske po raz trzeci zbliżył się do Kubiaka i uderzył go jeszcze 2 razy. W skutku tego pobicia sołtys Kubiak utracił mowę a 27 lipca zmarł. Sekcja sądowa ustaliła zgruchotanie kości ciemieniowej i skroniowo-potylicznej, oraz przerwanie tętnicy oponowej.
Tak mniej więcej brzmiał akt oskarżenia.
Sąd Okręgowy po bardzo szczegółowem zbadaniu świadków i wysłuchaniu przemówień pp. podprokuratora i obrońców powodu cywilnego i oskarżonych zastosowawszy okoliczności łagodzące skazał Józefa Jeske na 2 lata, a Władysława Jeske na 1 rok więzienia zamieniającego dom poprawy, z pozbawieniem praw wskazanych w art. 28 i 30 K. K.
Józefa Jeske osadzono natychmiast w więzieniu, Władysława zwolniono za kaucję.

 Ziemia Sieradzka 1926 listopad

Ziemiaństwo rolnictwo samorządy województwa łódzkiego 1928

BOGUCICE
Majątek położony w odległości 30 klm. od Sieradza i 8 klm. od Szadku. Gospodarstwo o kierunku zbożowo okopowym z przewagą uprawy zbóż. Właścicielem majątku jest p. Bog­dan Cielecki. Bogucice są majątkiem rodzinnym od przeszło 150 lat.  

 

 

Obwieszczenia Publiczne 1928 nr 37a

Wpisy do rejestru handlowego.

Do rejestru handlowego, Działu A, sądu okręgowego w Kaliszu, wciągnięto następujące firmy pod Nr. Nr.:

W dniu 31 grudnia 1927 r.

8842. „Władysław Wilmański" — sklep kolonjalno - spożywczy we wsi Bogucice, gm. Krokocice, pow. sieradzkiego. Istnieje od 1927 r. Właśc. Władysław Wilmański, zam. we wsi Bogucice.

Obwieszczenia Publiczne 1931 nr 31

Dyrekcja Główna Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w War­szawie, na zasadzie art. 218 i 219 Ustawy Towarzystwa zawiadamia:

I. Okrąg Kaliski.

70. Właścicieli hipotecznych dóbr Folwark Bogucice, powiatu sie­radzkiego, a mianowicie: 1) Joska Grynocha, 2) Mośka Grynocha,3) Pinkusa Pulwermachera, 4) Joska Krygiera, 5) Bohdana Cieleckiego, 6) Leszka Cieleckiego, 7) Rocha Cieleckiego, 8) Andrzeja Cieleckiego, 9) Izraela Glicensteina i 10) Stefana Czygira;

Warunki licytacyjne dołączone zostały do odnośnych ksiąg hipo­tecznych i mogą być przejrzane w odpowiednich kancelarjach hipotecz­nych lub też w biurze Dyrekcji Głównej Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Warszawie.

Wadjum licytacyjne winno być złożone w gotowiźnie lub w listach zastawnych Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, licząc po cenie ozna­czonej przez Dyrekcję Główną — wraz z bieżącemi kuponami, oraz z upoważnieniem do sprzedaży rzeczonych listów zastawnych.

W razie niedojścia do skutku sprzedaży dla braku licytantów, dru­ga i ostateczna sprzedaż od zniżonego szacunku odbędzie się bez dal­szych nowych zawiadomień, w terminie, jaki Dyrekcja Główna oznaczy i w pismach publicznych raz jeden ogłosi.

W razie niedojścia do skutku drugiej sprzedaży z powodu braku licytantów — dobra te, na zasadzie art. 234 ustawy przechodzą na wła­sność Towarzystwa.

Gdyby w dniu do licytacji wyznaczonym przypadło święto kościel­ne, lub gdyby w dniu tym czynności w sądzie były zawieszone, sprzedaż odbędzie się w dniu następnym w kancelarji tego samego notarjusza.

Obwieszczenia Publiczne 1931 nr 100

Komornik sądu grodzkiego w Kaliszu, IV rewiru, z siedzibą w m. Kaliszu, przy ulicy Kościuszki Nr. 6, na zasadzie art. 1146 U. P. C., obwieszcza, że w dniu 8 kwietnia 1932 roku, o godzinie 10 z rana, w sali posiedzeń wydziału cywilnego sądu okręgowego w Kaliszu, sprzedawa­ny będzie majątek ziemski Bogucice, położony w gminie Krokocice, po­wiatu sieradzkiego, należący do Bogdana Cieleckiego. W majątku znajduje się: 15 morg. lasu brzozowego, 15 morg. pastwiska, 2 stawy, sad, dwór z cegły pod dachówką, budynki gospodarcze i dla służby oraz 16 koni, uprząż, 6 wozów, 3 pługi, 12 bron, 4 kultywatory, 2 siewniki, sieczkarka, maneż, młynek i bryczka.

Majątek Bogucice w zastawie nie znajduje się, ma książkę hipo­teczną w wydziale hipotecznym przy sądzie okręgowym w Kaliszu, pra­wo własności zapisane jest czystym wpisem na imię powyżej wymienio­nego właściciela. Nieruchomość obciążona jest długami, które, według działu IV wykazu, wynoszą 104.656 zł. 93 gr. i 10.306 rb. z odnoszącemi się rygorami, zapisanemi w dziale III wykazu, sprzedany będzie w ca­łości, stosownie do protokółu zajęcia z dnia 14 września 1931 roku, na żądanie Szlamy - Chune Kołtona.

Licytacja rozpocznie się od sumy 150.000 złotych, przyczem, do przetargu dopuszczone będą osoby, które złożą wadjum w kwocie 10 proc.

Akta, tyczące się sprzedaży, mogą być przeglądane w kancelarji wydziału cywilnego sądu okręgowego w Kaliszu.

Obwieszczenia Publiczne 1932 nr 31

Dyrekcja Główna Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w War­szawie, na zasadzie art. 218 i 219 Ustawy Towarzystwa, zawiadamia:

I. Okrąg Kaliski (Sekcja I)

76. Właściciela i wierzyciela hipotecznego dóbr Folwark Bogu­cice, powiatu sieradzkiego, a mianowicie: Stefana Czygier (Czygiel).

Echo Sieradzkie 1933 25 sierpień

OBWIESZCZENIE.

Komornik Sądu Grodzkiego w Zduńskiej Woli na mocy art. 602-4 K. P. C. zawiadamia, że w dniu 31 sierpnia 1933 roku będą sprzedawane z publicznej licytacji następujące ruchomości:

o godzinie 10 u Bogdana Cieleckiego we wsi Bogucice gminy Krokocice : sto metrów żyta w słomie, oszacowane łącznie na zł. 1,100.

(...) Powyższe ruchomości można oglądać w dniu licytacji pod wyżej wskazanemi adresami.

Komornik

(—) Leon Grabski.  

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 21

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dn. 19 październ. 1933 r. L. SA. II. 12/14/33

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu sieradzkiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego, zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 18 października 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23. III. 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:

§ 1.

 IX. Obszar gminy wiejskiej Krokocice dzieli się na gromady:

1. Bogucice, obejmującą: wieś Bogucice, folwark Bogucice, kolonję Leszkomin, folwark Leszkomin, wieś Zaborów, folwark Zaborów.

§ 2.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Sieradzkiemu.

§ 3.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.

Wojewoda:

wz. (—) A. Potocki

Wicewojewoda

Obwieszczenia Publiczne 1933 nr 91

DYREKCJA GŁÓWNA TOWARZYSTWA KREDYTOWEGO ZIEMSKIEGO

w WARSZAWIE

na zasadzie artykułów Nr. 218 i 219 Ustawy Towarzystwa zawiadamia:

III. Okrąg Kalisz.

Sekcja II.

3. Wierzycieli hipotecznych dóbr FOLWARK BOGUCICE, powiatu sieradzkiego, a mianowicie: 1) Joska Grynocha, 2) Moszka Grynocha, 3) Pinkusa Pulwermachera, 4) Joska Krygiera, 5) Bogdana Cieleckiego, 6) Leszka Cieleckiego, 7) Ro­cha Cieleckiego, 8) Andrzeja Cieleckiego, 9) Izraela Glicensteina, 10) Szczepa­na Czygiera, 11) Berka Breslera, 12) Chaima Fryde, 13) Władysława Madeja, 14) Bank Ziemi Kaliskiej.

Echo Sieradzkie i Zduńskowolskie 1934 6 kwiecień

Do akt Nr. Km 1182-34.

OBWIESZCZENIE.

Komornik Sądu Grodzkiego w Zduńskiej-Woli, zamieszkały w Zduńskiej-Woli ul. Piłsudskiego Nr. 14 na zasadzie art. 602 K. P. C. ogłasza, że w dniu 11 kwietnia 1934 r. o godz. 10 we wsi Bogucice gminy Krokocice odbędzie się publiczna licytacja ruchomości a mianowicie: sto metrów żyta w słomie oszacowanych na łączną sumę zł. 1100, które można oglądać w dniu licytacji w miejscu sprzedaży, w czasie wyżej oznaczonym.

Zduńska-Wola, dn. 27 marca 1934 r.

Komornik:

(-)LEON GRABSKI.

Kom. Kasy Oszczędn. p-ko B. Cieleckiemu

w Sieradzu.

_________________________________________________________________________________

Echo Łódzkie 1935 wrzesień

_________________________________________________________________________________

____________________________________________________

_________________________________________________________

________________________________________________________

Głos Chłopski 1948 nr 294

Inne gminy mogq wziąć przykład z Krokocic
Na krańcu powiatu sieradzkiego leży gmina Krokocice, która przed wojną niczym nie wyróżniała się od innych gmin powiatu. Było tam na 15 gromad aż 12 majątków ziemskich. Miało to swój wpływ na życie gminy, bo chłopi zepchnięci zostali tylko do roli biernych wykonawców rozkazów dziedziców i włodarzy. Nic też dziwnego, że chłopi z gminy Krokocice nie brali udziału w życiu społecznym i państwowym. Podczas okupacji chłopi pokazali swój patriotyzm, stawiając opór okupantowi hitlerowskiemu, organizując sabotaż gospodarczy i udzielając sobie wzajemnie pomocy. Liczne aresztowania wybitnych jednostek, masowe wywożenie na roboty do Niemiec, pozbawienie mienia setek rodzin były odpowiedzią okupanta na patriotyczną postawę mieszkańców gminy Krokocice.
Po wyzwoleniu przystąpiono entuzjastycznie do pracy, w wyniku której w krótkim czasie gmina Krokocice zajęła w powiecie sieradzkim przodujące stanowisko na każdym odcinku.
W gminie Krokocice dobrze pracują organizacje społeczne, jak Związki Samopomocy Chłopskiej i spółdzielczość. Na wyróżnienie zasługuje działalność licznych kół terenowych organizacji politycznych PPR, PPS, SL, a także ZMP. Zgodnie z sobą współpracują dla wspólnego dobra.
Wspaniałe wyniki uzyskała gmina Krokocice w 1948 roku w dziedzinie budowy dróg, mianowicie wykonano 800 m. bruku o szerokości 4-ch mtr. Małyń — Puczniew kosztem 1,5 miliona złotych, 500 metrów szosy na odcinku Łobudzice — Rzepiszew kosztem 1,5 miliona zł. 2.000 m. wyszlakowano drogi na odcinku Bogucice — Leszkomiesz kosztem 1 mil. zł. Podjęto renowacje 2.000 m. szosy na odcinku Lichowa Wola — Łobudzka kosztem 1,5 miliona złotych.
Wykonanie tych robót świadczy o zapobiegliwości miejscowego samorządu z wójtem gminy tow. Pietrzykowskim na czele oraz o działalności Gminnej Rady Narodowej. Wykonane roboty śmiało zaliczyć można do swoistego rekordu. Na specjalne wyróżnienie w dziedzinie podjętych prac zasługuje działalność drogomistrza gminnego Władysława Wojciechowskiego, który nie szczędząc własnego czasu i zdrowia walnie przyczvnił się do wykonania prac przed terminem i ponad normę.
Niechaj przykład gminy Krokocice zachęci inne gminy do szlachetnego wyścigu pracy na każdym polu we współzawodnictwie, szczególnie na odcinku budowy dróg tak bardzo potrzebnych krajowi dla życia gospodarczego.
Obserwator W.S. 

 

Dziennik Łódzki 1952 nr 193

Cenny dla państwa, dochodowy dla chłopów

Na polach w woj. łódzkim rozpoczęto już siew rzepaku ozimego

Zboża w woj. łódzkim zostały już niemal całkowicie sprzątnięte z pól. Do soboty 10 sierpnia w spółdzielniach produkcyjnych podorywki objęły 73% ściernisk, a w gospodarstwach indywidualnych 61.% Spółdzielcy obsiali poplonami 80% podorywek, chłopi 85%.

Równolegle z omłotami i planową odstawą ziarna na punkty skupu rozwija się w terenie województwa akcja przygotowawcza do jesiennej kampanii siewnej. POM-y i GOM-y wykończają remonty siewnikaw oraz zaopatrują pługi-wieloskibowce w części wymienne.

Plantatorzy rzepaku ozimego rozpoczęli już orki głębokie na wybranych stanowiskach oraz siew nasion tej cennej rośliny oleistej. Doświadczenie wykazało bowiem, że najwłaściwszym terminem siewu rzepaku ozimego jest okres od 10 do 20 sierpnia.

KONTRAKTACJA UPRAW ROŚLINY

Na terenie woj. łódzkiego w roku bież. najpomyślniej przebiega kontraktacja rzepaku ozimego w pow. piotrkowskim, gdzie do 10 sierpnia br. plan kontraktacyjny został wy konany w 90%, Drugie miejsce zajmuje pow. łowicki (82%), trzecie — pow. wieluński (72%).

(...)

RZEPAK ZWIĘKSZA DOCHODOWOŚĆ

Przy najniższej wydajności 8 q z ha dochód ze sprzedanego w terminie na punkcie skupu ziarna rzepaku jest dwukrotnie wyższy, niż dochód z hektara żyta przy wydajności 15 q.

Należy podkreślić, że w wielu PGR-ach, jak np. Dłutów czy Ligota przeciętny zbiór rzepaku z hektara wynosił ponad 20 kwintali. Nie wiele mniejsze zbiory osiągnęły liczne spółdzielnie produkcyjne.

Spośród indywidualnych plantatorów rzepaku wysunął się na czoło Władysław Pietrzak z gr. Siedlew (pow. łęczycki). który z 10 arów zebrał 296 kg ziarna oraz Feliks Gaik z gr. Piekary (pow. radomszczański), któremu 30-arowa plantacja przyniosła dochód w wysokości około 1.500 zł.

Antoni Strzelczyk z gr. Bogucice (pow. sieradzki) oświadcza:

— Ja osobiście uważam, że rzepak należy do najbardziej opłacalnych roślin. Wprawdzie trzeba w uprawę włożyć więcej pracy i troski niż przy uprawach innych roślin, ale też i dochód jest bez porównania większy. Ja w roku bież. z plantacji półhektarowej zebrałem 10 q ziarna, za które otrzymałem ponad 2600 zł. Ci z gospodarzy, którzy uchylają się od kontraktacji rzepaku, sami sobie wyrządzają szkodę.

Za wysokie zbiory rzepaku w roku 1953 są przewidziane znaczne premie tak dla spółdzielni produkcyjnych, jak i dla plantatorów gospodarujących indywidualnie. Każdy gospodarz, który zasieje co najmniej 20 arów rzepaku, będzie mógł współzawodniczyć

z innymi plantatorami o wyższe plony i o przyznanie ma nagrody w wysokości od 400 do 900 zł.

C. M.

Dziennik Łódzki 1953 nr 35 

Przed Krajowym Zjazdem Spółdzielczości

Idziemy po najlepszej drodze i innym pomożemy wejść na nią

Teatr Miejski w Sieradzu. W stronę prezydium zjazdu i trybuny zwrócone wszystkie twarze, stare i młode, poorane bruzdami zmarszczek i tryskające rumieńcami młodości. Na wszystkich ten sam wyraz: skupienie.

Referat, który wygłasza przewodniczący PRN Sieradz, Jan Janikowski — to analiza rozwoju spółdzielczości produkcyjnej w trzech powiatach: sieradzkim, łaskim i wieluńskim, sprawozdanie z trzech lat walki w gromadach spółdzielczych z wrogiem jawnym i ukrytym — walki zakończonej wieloma sukcesami.

U tych, którzy zwyciężyli

Oto RZS Izabelów po roku wegetacji i ślamazarnej roboty, oczyszcza swe szeregi ze szkodników, powierza nowym ludziom kierownictwo, staje na mocnych nogach i rozpoczyna solidną pracę.

To samo czynią spółdzielcy z RZS Pelagia, RZW Kraszkowice i innych gospodarstw zespołowych. Rosną plony, rośnie hodowla, rosną dochody ogólne i osobiste.

RZS Pelagia, posiadający ziemie 5 i 6 klasy, zbiera w 1952 r. przeciętnie po 16 q zbóż kłosowych z hektara, podczas gdy indywidualnie gospodarujący chłopi zaledwie po 8 do 10 q.

RZW Kraszkowice podnosi plony do 23 q. czyli zbiera o 4 q więcej niż miejscowi i okoliczni chłopi.

RZS Dzierlin uzyskuje z ha 28 q pszenicy — chłopi tylko 12 q.

W RZS Opiesin sypie wspaniale owies i jęczmień: po 27 q z ha

— chłopi osiągają przeciętnie po 13,8 q.

Każdy hektar rzepaku ozimego dał w RZS Wojsławice po 12,5 q

— u chłopów tylko po 8,4 q. Spółdzielcy wykopali po 370 q ziemniaków — chłopi tylko po 186 q.

Choć powoli, lecz i stale zwiękasz się w spółdzielniach produkcyjnych pogłowie bydła, trzody owiec, w powiecie sieradzkim, w którym istnieje 13 spółdzielni produkcyjnych wybudowano w ciągu ub. roku: 1 stajnię, 2 chlewnie, 2 wozownie, 3 betonowe silosy, 2 cieplarnie, 9 hal ogrodniczych i 6 domków jednorodzinnych.

RZS Opiesin z kredytów uzyskanych na 2 hale ogrodnicze, dzięki gospodarności wybudował 6 hal, a RZS Izabelów zamiast 1 hali wybudował 2. RZS Pelagia na budowę nowej obory wydał o 14.000 zł mniej niż przewidywał kosztorys opracowany przez fachowców. RZW Chociw na remoncie młyna zaoszczędził 21.900 zł.

Doświadczenie nauczyło już wielu spółdzielców, że o dobrym rozwoju gospodarstwa zespołowego nie świadczy tyle wysoka dniówka obrachunkowa ile zwiększenie pogłowia zwierząt domowych i wkład w inwestycje.

Oto gdy RZW Tubądzin w r. 1951 przeznaczył na inwestycje tylko 4 tys. zł., to w roku ubiegłym wydzielił już 15.505 zł. Podobnie postąpił RZS Wojsławice, który fundusz inwestycyjny na rok bież. zwiększył 5-krotnie w porównaniu z 1951 rokiem.

Poważny wzrost stopy życiowej

W parze z troską o rozwój gospodarki zespołowej, w parze z krzepnięciem przeświadczenia o wyższości tej gospodarki nad indywidualną wyrastają przodownicy pracy, wyrasta nowy typ człowieka „człowieka spółdzielczości produkcyjnej" i jednocześnie rosną dochody osobiste.

Przykłady: Rodzina Franciszka Antczaka z RZS Tubądzin za 713 dniówek obrachunkowych otrzymała 41 q żyta, pszenicy i owsa, 58 q ziemniaków. około 14 q siana, 57 q buraków pastewnych oraz 9.468 zł w gotówce. Gdy wartość naturalii określimy w pieniądzach — roczny dochód tej rodziny osiągnął ponad 28.000 zł.

Rodzina Walczaków z RZS Wodzierady za 1.006 dniówek obrachunkowych w naturaliach i gotówce otrzymała tyle,że jej przeciętny miesięczny zarobek osiągnął wysokość 2.420 zł.

Chlewmistrzyni Bobrowska z RZS Tubądzin, która w ciągu roku wypracowała 410 dniówek obrachunkowych, uzyskała roczny dochód w wysokości 16.443 zł.

Przykłady te, wyjęte z długiej listy przodujących spółdzielców, mówią same za siebie. A przecież poważny dochód przynoszą spółdzielcom również działki przyzagrodowe.

Cienie i plamy...

Mimo tych i wielu innych sukcesów, niewiele jednak zrobiono w pow. sieradzkim, łaskim i wieluńskim w kierunku szerszej rozbudowy spółdzielczości produkcyjnej.

Bo oto w ciągu ub. r. do 12 istniejących w pow. sieradzkim spółdzielni przybyła zaledwie jedna nowa, do 8 w pow. łaskim — trzy, a w pow. wieluńskim, w którym istniały jedynie 2 rolnicze zespoły wytwórcze, zdołano zorganizować też tylko jedną spółdzielnię: RZS w Łaszewie AB.

Aktywiści powiatowi i gminni nie potrafili ożywić „starych lecz papierowych" spółdzielni w Jeżopolu (gm. Klonowa), w Podłężycach (gm. Męka), w Bogucicach (gm. Krokocice) i w Elodii (gm. Wodzierady).

„Mój powiat nie ma się czym szczycić"

— Mało u nas zrobiono na odcinku spółdzielczości produkcyjnej — mówił podczas dyskusji Stefan Kolbert, członek RZW Kraszkowice (pow. wieluński).—Nie, nie ma się czym szczycić mój powiat. A przecież można było wiele zdziałać. Za długo — mimo naszych sygnałów — tolerowano w naszej spółdzielni nierobów i szkodników, tak że stała się ona odstraszającym przykładem — Dopiero rok 1952 postawił nas na nogi. Uczciwi zwyciężyli. Na walnym zebraniu w styczniu postanowiliśmy przejść z II na III typ gospodarowania zespołowego i odtąd nasz RZS nosi miano „Zwycięstwo".

Ucieczka, powrót i radosne zadowolenie

— Już w 1949 roku byłam zwolenniczką spółdzielczości produkcyjnej — mówiła z trybuny Helena Bechtowa, członkini RZS Pelagia — lecz gdy przyszło do założenia spółdzielni wraz z mężem uciekłam do miasta. Męża załamały kułackie plotki, a jego strach przed zespołową gospodarką podziałał i na mnie. Dziś wstydzę się za te chwile słabości.

Wróciliśmy w r. ub. do Pelagii. Z otwartymi rękami przyjęli nas spółdzielcy na członków. A dziś?... Dziś jesteśmy szczęśliwi. Mąż pracuje jako oborowy, a ja mu pomagam Do naszego mieszkania wszedł dobrobyt. Nie, dla tego kto kocha rolę, nie ma lepszego życia jak w spółdzielni!

Przekonał mnie dobrobyt syna

Na mównicę wszedł 66-letni Grzegorz Szafrański z gromady Pyszków. Twarz pomarszczona lecz czerstwa. Oczy pełne ognia i radości.

— Chcę wam powiedzieć, moi drodzy, że wczoraj powitała u nas nowa spółdzielnia, do której przystąpiłem jako jeden z pierwszych. A co mnie przekonało?... Wizyta u mojego syna Teofila, który od dwu lat jest członkiem spółdzielni produkcyjnej Bilice, w woj. szczecińskim. I oto com tam stwierdził: tak jak przedtem, gdy gospodarzył indywidualnie na 8 ha Teofilowi było ciężko i źle, tak teraz powodzi mu się wspaniale.

Oświadczam tu z tego miejsca, że my w Pyszkowie, a jest nas 19, twardo staniemy przy naszej spółdzielni i nie damy jej rozbić kułakom, którzy przypuścili na nas już szturmy. To tylko powiem, że złamią zęby, i że wkrótce cała wieś pójdzie w nasze ślady!

Członek komitetu założycielskiego w gr. Kiki, ob. Woźniak oświadczył:

Dołożę wszelkich starań, aby u nas jeszcze przed Krajowym Zjazdem Spółdzielczości Produkcyjnej powstała spółdzielnia. I wzywam do współzawodnictwa z nami komitet zał. w gr. Karszew.

— W imieniu członków ZUZ Okup Wielki — mówił spółdzielca Tkaczyk — przekazuję zobowiązanie, że do końca roku zwerbujemy do naszej spółdzielni 8 ostatnich indywidualnych gospodarzy w naszej gromadzie.

— My spółdzielcy z Dzierlina — mówił ob. Pszczółkowski — zobowiązujemy się siewy wiosenne zakończyć w ciągu 5 dni oraz do końca roku podnieść hodowlę trzody o 50 procent.

Po podsumowaniu dyskusji przez ob. Bąkowskiego, I sekretarza KW — PZPR, zebrani przedstawiciele spółdzielni wybrali spośród siebie 27 delegatów na Krajowy Zjazd Spółdzielczości Produkcyjnej, a w liście do Prezesa Rady Ministrów Bolesława Bieruta i w rezolucji wytyczyli drogę swej działalności na rok bieżący.

Będą więc podnosić w swych zespołach uświadomienie polityczne, walczyć o wzrost plonów i hodowli, wszędzie stosować statutową dniówkę obrachunkową, popularyzować swoje osiągnięcia i pomagać przy zakładaniu nowych spółdzielni Czesław Mondrzyk.