piątek, 3 maja 2013

Grzybów / Kazimierz

Czajkowski 1783-84 r.

Grzybow att Stary Szadek, parafia szadek, dekanat szadkowski, diecezja gnieźnieńska, województwo sieradzkie, powiat szadkowski, własność: brak informacji o właścicielu.

Słownik Geograficzny:

Grzybów lub Kazimierz, kol., pow. sieradzki, gm. Zadzim, par. Szadek, 349 m. rozl. w posiadaniu włościan. Ludności ma dusz 266. Tu urodził się Feliks Łojko, znany publicysta i ekonomista z XVIII w.

Spis 1925:

Grzybów, wś, pow. sieradzki, gm. Zadzim. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne 42. Ludność ogółem: 317. Mężczyzn 156, kobiet 151. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego 317. Podało narodowość: polską 317.

Wikipedia:

Grzybów-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie zduńskowolskim, w gminie Szadek. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

1992 r.

Gazeta Świąteczna 1894 nr. 722

Przebudzenie w trumnie. Zdarza się, że człowiek wycieńczony chorobą zapadnie w tak zwany letarg, czyli rodzaj omdlenia, które trwa niekiedy kilka dni. Oddech wtedy ustaje, serce bije zrzadka i tak słabo, że trudno poczuć jego uderzenia. Ciało stygnie, sztywnieje, - słowem, człowiek pogrążony w letargu wygląda zupełnie jak umarły. Niemało też ludzi żywcem w takim stanie pogrzebano, mając ich za nieboszczyków. Los taki omal nie spotkał Józefy Sędziakowéj, gospodyni we wsi Grzybowie. Szkoda tylko, że niewiadomo, w jakich stronach ów Grzybów leży, bo gazety, które podały wiadomość o wypadku, nie wspominają o tém. Mamy w kraju przeszło pół tuzina wsi noszących taką nazwę. Ze wzmianki jednak, że wypadek ów stał się na pograniczu, przypuszczamy, że mowa tu o Grzybowie w pow. Stopnickim lub Sieradzkim, inne bowiem Grzybowy leżą w powiatach oddalonych od granic. Otóż Sędziakowa, jedna z najzamożniejszych w owéj wsi gospodyń, zachorowała na silny ból głowy i położyła się do łóżka. Kwękała kilka dni, aż któregoś rana znaleziono ją bez życia. Rodzina opłakała zmarłą i zakrzątnęła się koło pogrzebu. Złożono zwłoki do trumny, postawiono na tapczanie i otoczono świecami. Zebrali się sąsiedzi i, jak zwykle, modlili się za umarłą. Minął dzień, i drugi miał się już ku końcowi. Pod wieczór jeszcze więcéj ludzi przyszło pomodlić się przy zwłokach. Wtém nieboszczka porusza się, podnosi się w trumnie i spogląda po obecnych. Wszyscy skamienieli z przerażenia. W téjże chwili trumna, znać źle ustawiona, spada z łoskotem na ziemię. Obecnym włosy stanęły na głowie. Jedni rzucili się ku drzwiom, inni wybili okno i przez nie uciekli. Tymczasem biedna Sędziakowa przygnieciona trumną nie może się ruszyć, a tu od świecy przewróconej zapala się całun. I byłaby się nieboga może żywcem spaliła, gdyby nie ga jowy, który w chwili popłochu tamtędy przechodził. Ten zobaczywszy, co się dzieje, uga sił ogień i gospodynię wydobył z pod trum ny. Dopiero wtedy i inni zaczęli powracać do chaty. Sędziakowa, chociaż doznała sil nego przestrachu i potłukła się, ma się jednak nieźle i pewnie wyzdrowieje. Za bobonni sąsiedzi nie wierzą, że to był le targ, i powtarzają sobie po cichu, że gospodyni była naprawdę umarła, tylko ją zapomocą czarów obudzono. Ale dla rozsądnych ludzi wypadek ten powinien być nauką, że z grzebaniem umarłych nie należy zbytnio śpieszyć, bo nieraz ten, kogo mamy za nieboszczyka, może być, jak Sędziakowa, w letargu.

Gazeta Kaliska 1895 nr. 11

Dnia 25 tegoż miesiąca, we wsi Grzybów, powiatu sieradzkiego, zmarła nagle 72-letnia Marjanna Caban.

Obwieszczenia Publiczne 1918 nr 21

Sąd pokoju w Zadzimiu, pow. Sieradzkiego, poszukuje stałego mieszkańca wsi Lubola, tejże gminy, pow. Tureckiego, Józefa Łabuzy, syna Józefa i Jadwigi z Nastarowiczów, urodzonego d. 19 maja 1879 r. we wsi Prusinowice, gm. Zadzim, u Władysława Lisa.

Oskarżony z art. 581 K. K. Łabuza jest wyrobnikiem; nocami przebywa u żony we wsi Grzybów.

Osoby wiedzące cośkolwiek o miejscu pobytu Łabuzy, winny natychmiast powiadomić o tem miejscowe władze policyjne i sąd pokoju w Zadzimiu, do akt Nr K 125/17.

Ziemia Sieradzka 1919 kwiecień

Tegoż dnia wieczorem w lasku w pobliżu Rożdżiał (naprzeciw Chorążki), pod Rososzycą, pewien maślarz, niewiadomego nazwiska powracając z Łodzi, spotkał maślarkę Milczarkową ze wsi Grzybowa, gm. Zadzim. Oddawna pałając zemstą ku niej za to, że ona go podkupuje, uderzył ją kilka razy w głowę kijem tak silnie, że ta za chwilą umarła. Tymczasem opodal czatował z fuzją na dziki gospodarz z sąsiedniej włoski, niejaki Rusek. Usłyszawszy krzyk i jęki, przybiegł zobaczyć, co się dzieje, i przyłapał zabójcę. Następnie zwołał więcej gospodarzy, aby go odprowadzić do najbliższego urzędu policyjnego w Rososzycy. Zaraz na miejscu dotkliwie poturbowano zabójcę, nie mniej jeszcze w drodze do Rososzycy, jak i od Rososzycy do Warty.

Ziemia Sieradzka 1921 marzec

Z Prusinowic, gm. Zadzim. Z ciekawością wyczytujemy wiadomości z różnych stron naszego powiatu, nie od rzeczy będzie też i niniejsza notatka o naszej wsi.

Prusinowice, położone w pobliżu miast Szadku i Zduńskiej Woli, znajdują się w dogodnych warunkach dla rozwoju kulturalnego i ekonomicznego. Jednakowoż pod pierwszym względem długo w naszej wsi był zastój. Przyczyną tego był głównie upór i zacofanie tutejszych mieszkańców. Pierwsze błyski oświaty zaczęły do nas przenikać dopiero na kilkanaście lat przed wojną, kiedy przez ówczesnego właściciela majątku pana J. Czarnowskiego, została otwarta ochrona dla dzieci. Wzbroniona jednak była przez władze nauka pisania i czytania. Pokryjomu wtedy zaledwie kilkoro chętnych i pilnych dzieci nauczyło się trochę czytać i pisać. Dopiero w roku 1916 otwarto jednoklasową szkołę powszechną. — W sprawie szkolnej pozostawało jednak jeszcze wiele do życzenia, gdyż dotkliwie odczuwał się brak lokalu na szkołę i na mieszkanie dla nauczyciela. Wreszcie w roku bieżącym zapadła uchwała, aby wybudować dom szkolny. Obecny właściciel majątku, p. A. Krzyżanowski daje 2 morgi ziemi pod budowę szkoły i zapewnia wydatną pomoc pieniężną. Uchwała więc jest blizką urzeczywistnienia.

W r. 1920 zostało też u nas założone Stowarzyszenie spożywcze pod nazwą „Prusinowianka".

Do powyższego Stowarzyszenia należą mieszkańcy Prusinowic, Grzybowa, Borków i Gór Prusinowskich. Do założenia Stowarzyszenia przyczynili się głównie M. Nastarowicz, I. Krasiński, S. Frontczak, F. Bachmański, J. Rulczak i W. Pawłowski. Stowarzyszenie liczy obecnie 128 członków; udział członka 100 mk.

Dzięki energji M. Nastarowicza, Stowarzyszenie pomimo szalonych trudności i starć pomiędzy członkami, rozwija się powoli.

W roku bieżącym powstała jeszcze myśl wybrukowania drogi Zadzim—Ralewice—Prusinowice aż do granic gminy Szadek. Myśl godna uchwały i poparcia i, daj Boże, aby jaknajprędzej była urzeczywistniona, abyśmy w naszej wsi nie grzęźli po kolana w błocie i do Szadku mogli przejść „uczciwą" drogą, a nie polami i po wybojach. Jest bowiem nadzieja, że skoro zostanie wybrukowana droga do granic gm. Szadek, to i pozostały kawałek do samego Szadku, gmina Szadek wybrukuje, bo to leży w jej własnym interesie.

Wspomnieć też wypada, że w naszej wsi mamy i przemysł. Od szeregu lat czynne są w Prusinowicach: gorzelnia (w ciągu kilku miesięcy rocznie), to naprzemian tartak lub cegielnia. Obecnie pozostała ino gorzelnia.

Położenie ekonomiczne naszej wsi jest zadawalniające.

Z przykrością tylko trzeba stwierdzić, ze w Prusinowicach dużo jeszcze jest ciemnoty i sobkostwa; a i niektóre szkaradne wady mają swoich zwolenników. Nie pomyśli tu jeszcze nikt o założeniu jakiegoś kółka czy organizacji, a jeśliby kto pomyślał, to go zaraz drudzy wyśmieją i wyszydzą. „Każdy sobie rzepką skrobie" i „zbija mary" do kuferka, a wymyślać tylko potrafi, gdy przyjdzie jakie rozporządzenie rządu lub coś podobnego. Sprawy społeczne prawie wcale naszych ludzi nie obchodzą. A może Bóg da, że się będzie nareszcie co robiło w tym kierunku i nie damy się wyprzedzić innym wsiom.

Prusinowiak.

Ziemia Sieradzka 1926 lipiec

Z Sądu.

Sąd Okręgowy w Kaliszu na sesji wyjazdowej w Sieradzu w dniu 25 czerwca b. r rozpatrywał sprawę Feliksa Majkowskiego z Zduńskiej Woli o to że 27 stycznia br. łącznie z 2 kolegami napadł na mieszkańca wsi Grzybów gm. Szadek Józefa Rosiaka i zarządali wydania pieniędzy. Gdy im odmówiono jeden z bandytów strzelił z rewolweru do Rosiaka raniąc go ciężko w bok.

Widząc co się święci, jeden z synów Rosiaka wydobył rewolwer i strzelił w stronę bandytów, zamykając drzwi na zasuwkę, lecz bandyci przez drzwi dali 2 strzały raniąc go jedną kulą w bok, następnie wyskoczył oknem i zaczął krzyczeć pomocy, co bandytów spłoszyło.

Podejrzenie padło na Feliksa Majkowskiego, który konkurował do córki Rosiaka i koniecznie chciał się z nią ożenić, lecz stary Rosiak przeciwny był i córki wydać niechciał. za co Majkowski niejednokrotnie odgrażał się zemstą.

Sąd po przesłuchaniu 35 świadków i adwokata Kobylińskiego z Łodzi, Majkowskiego z braku dowodów uniewinnił.

Goniec Sieradzki 1929 nr 123

- (s) Samobójstwo wskutek niedobranego małżeństwa. We wsi Grzybów pod Szadkiem niej. Wawrzyniec Rosiak lat 27 powiesił się w stodole.
Przyczyną samobójstwa niedobrane małżeństwo, Przed paru laty Rosiak ożenił się z bogatą 47-letnią wdową, jednak pożycie jego było nieszczęśliwe doprowadziło wreszcie do samobójstwa.

Obwieszczenia Publiczne 1930 nr 21a

Wpisy do rejestru handlowego.

Do rejestru handlowego, Działu A, sądu okręgowego w Kaliszu, wciągnięto następujące firmy pod Nr. Nr.:

dnia 7 listopada 1929 roku

11121. „Marjanma Fajkowska", sprzedaż artykułów spożywczych w Grzybowie, gminy Zadzim, powiatu sieradzkiego. Istnieje od 1927 roku. Właśc. Marjanna Fajkowska, zam. w Grzybowie.

Obwieszczenia Publiczne 1931 nr 19a

Do rejestru handlowego, Działu A, sądu okręgowego w Kaliszu wciągnięto następujące firmy pod Nr. Nr.:

w dniu 27 stycznia 1931 roku

12066. „Stanisław Sobczak", sklep spożywczy w Grzybowie, gminy Zadzim, powiatu sieradzkiego. Istnieje od 1930 roku. Właśc. Stanisław Sobczak, zam. w Grzybowie.

Obwieszczenia Publiczne 1931 nr 88

Sąd okręgowy w Kaliszu, na mocy art. 1777-6 U. P. C., obwieszcza, iż na skutek decyzji sądu z dnia 17 października 1931 roku, zostało wdrożone postępowanie o uznanie za zmarłego Bolesława Bachmańskiego, syna Wojciecha i Józefy z Koladów, urodzonego w dniu 17 października 1883 roku, wobec czego sąd wzywa go, aby w terminie 6-miesięcznym od dnia wydrukowania niniejszego, zgłosił się do sądu, gdyż w przeciwnym razie, po upływie tego terminu zostanie przez sąd uznany za zmarłego; wzywa się wszystkich, którzyby wiedzieli o życiu lub śmierci Bolesława Bachmańskiego, aby o znanych sobie faktach zawiadomili sąd okręgowy w Kaliszu w powyższym terminie; nadto sąd nadmienia, że Bolesław Bachmański był stałym mieszkańcem wsi Grzybów, gminy Zadzim, powiatu sieradzkiego. (Nr. sprawy I. Z. J. 218/30).

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 21

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dn. 19 październ. 1933 r. L. SA. II. 12/14/33

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu sieradzkiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego, zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 18 października 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23. III. 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:

§ 1.

XVII. Obszar gminy wiejskiej Zadzim dzieli się na gromady:

4. Grzybów, obejmującą wieś Grzybów.

§ 2.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Sieradzkiemu.

§ 3.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.

Wojewoda:

wz. (—) A. Potocki
Wicewojewoda

Obwieszczenia Publiczne 1933 nr 27

Sąd okręgowy w Kaliszu, na mocy art. 1777-6 U. P. C., obwieszcza, iż na skutek decyzji sądu z dnia 18 marca 1933 r., zostało wdrożone postępowanie o uznanie za zmarłego Wojciecha Gębarowskiego, syna Jana i Józefy z Adamiaków, urodzonego w Krobanówku w dniu 15 stycznia 1882 r. Wobec czego sąd wzywa go, aby w terminie 6-cio miesięcznym, od dnia wydrukowania niniejszego zgłosił się do sądu, gdyż w przeciwnym razie, po upływie tego terminu zostanie przez sąd uznany za zmarłego.

Wzywa się wszystkich, którzyby wiedzieli o życiu lub śmierci Wojciecha Gębarowskiego, aby o znanych sobie faktach zawiadomili sąd okręgowy w Kaliszu w powyższym terminie; nadto sąd nadmienia, że Wojciech-Gębarowski był stałym mieszkańcem wsi Grzybów, gm. Zadzim, pow. sieradzkiego. (Nr. sprawy I. Z. J. 608/32).

Echo Sieradzkie 1933 13 kwiecień

"BABKA" WIEJSKA WPĘDZIŁA KOBIETĘ DO GROBU.

Stanisławowi Sobczakowi, zam. we wsi Grzybki gm. Szadek zachorowała żona. Do pomocy chorej wezwano t. z. "babkę" wiejską Bronisławę Olińską, która pomimo że Sobczakowa przez 5 dni leżała w ciężkich bólach nie pozwoliła jechać po doktora, tłumacząc że zaraz nastąpi rozwiązanie. Sobczak widząc że żona jest prawie konająca nie patrząc na protesty "akuszerki" pojechał po doktora Salinga w Szadku.

Przybyły lekarz własnem autem natychmiast odwiózł chorą do szpitala w Sieradzu. Wszelka pomoc okazała się spóźnioną, chora była bardzo osłabioną tak że po 3-ch dniach zmarła.

O tem wszystkiem dowiedziały się władze i Bronisławę Olińską pociągnęły do odpowiedzialności.

Sprawę powyższą rozpatrywał Zjazdowy Sąd Okręgowy w Sieradzu. Po zbadaniu świadków Sąd skazał Olińską za umyślne spowodowanie śmierci na 8 miesięcy więzienia.

_______________________________________________________________________________

Biuletyn Szadkowski 2003/3

_______________________________________________________________________________

Mariusz Lamprecht*

CHARAKTERYSTYKA DEMOGRAFICZNA SOŁECTWA GRZYBÓW**

Sołectwo Grzybów jest położone w centralnej części gminy Szadek, po południowej stronie rzeki Pichny w odległości ok. 4 km od miasta gminnego i 12 km od Zduńskiej Woli – siedziby powiatu. Niewielka powierzchnia sołectwa, liczącego zaledwie 2,38 km2 (tj. 1,57% całkowitej powierzchni gminy), stawia go w grupie najmniejszych sołectw w gminie. Bezpośrednie jego sąsiedztwo stanowią: Prusinowice od północy, Kobyla Miejska od wschodu, Karczówek od południa, Borki Prusinowskie od zachodu. Grzybów jest sołectwem typowo rolniczym: dominujący udział w strukturze użytkowania ziemi mają użytki rolne obejmujące 92,4%, tj. 220 ha powierzchni sołectwa, z czego niespełna 80% stanowią grunty orne.

Źródła historyczne podają bardzo skąpe informacje na temat rozwoju osadnictwa, jak również procesów demograficznych na terenie sołectwa. Pierwsze wzmianki o Grzybowie pochodzą z XVI w. Wieś należała wówczas do księstwa wieluńskiego, które było podporządkowane województwu sieradzkiemu. W 1530 r. osada nosiła nazwę Kazimierz-Grzybów, pierwszy człon jej nazwy pochodził prawdopodobnie od imienia króla Kazimierza Wielkiego. Co najmniej do 1800 r. wieś Grzybów wchodziła w skład dóbr sąsiedniej wsi Prusinowice. Grzybów jest tym samym wsią ukazową, wydzieloną z majątku Prusinowic. Nazwa wschodniej części wsi „Wolniaki” pochodzi od zamieszkujących ją osadników, którzy zwolnieni byli z obowiązku płacenia pańszczyzny. Źródła historyczne donoszą, iż ludność obecnego Grzybowa ucierpiała podczas „potopu szwedzkiego” kiedy wieś została spalona, a także w 1734 r., gdy sąsiednie Prusinowice (wówczas Grzybów był ich częścią) zostały zniszczona przez oddziały stronników Augusta III. Straty ludnościowe spowodowała także epidemia cholery.

* mgr Mariusz Lamprecht jest asystentem w Katedrze Zagospodarowania Środowiska i Polityki Przestrzennej Uniwersytetu Łódzkiego.

** W artykule tym wykorzystano materiały zebrane i zestawione w pracy dyplomowej E. Krawczyk, Monografia sołectwa Grzybów w gminie Szadek, wykonanej pod kierunkiem prof. Tadeusza Marszała na seminarium w Zakładzie Zagospodarowania Środowiska i Polityki Przestrzennej UŁ w 2002 r.

W 1883 r. w posiadaniu włościan znajdowało się 349 mórg ziemi, osadę zamieszkiwało 266 osób. W okresie międzywojennym we wsi było ok. 50 zagród. Znaczne straty ludnościowe przyniosła druga wojna światowa, kiedy niespełna połowa mieszkańców została wywieziona do pracy na terenie Niemiec. Obecnie w sołectwie jest 39 zagród gospodarskich, wśród których znajduje się szereg obiektów ujętych w ewidencji wojewódzkiego konserwatora zabytków, m.in. murowany budynek szkoły, wybudowany w 1933 r. oraz drewniane domy pochodzące z przełomu XIX i XX w. (Grzybów nr 18, 20, 25, 29, 33, 37, 47).

Współcześnie na terenie sołectwa jest zameldowanych 185 mieszkańców (według danych Urzędu Gminy w Szadku), co stanowi niespełna 70% ludności Grzybowa z końca XIX w. Liczba osób faktycznie przebywających na terenie sołectwa jest niższa niż zameldowanych i wynosi 162 osoby (według badań ankietowych wykonanych w 2002 r.). Pomimo spadku liczby ludności na przestrzeni ostatnich stu dwudziestu lat, gęstość zaludnienia w sołectwie, wynosząca 77,7 osób/km2, należy do jednej z najwyższych w gminie (wyższą posiadają jedynie sołectwa Szadkowice i Szadek). Zmiany w liczbie ludności na przestrzeni ostatniej dekady są niewielkie, sięgają kilku osób w ciągu roku.

Ludność na terenie sołectwa jest skoncentrowana wzdłuż drogi nr 231 biegnącej równoleżnikowo przez wieś. Koncentracja jest niesymetryczna – niemal 100% budynków mieszkalnych na terenie Grzybowa położonych jest po północnej stronie drogi, odwrotna sytuacja panuje jedynie we wschodniej części wsi – w Wolniakach, gdzie niemal wszystkie budynki zostały wybudowane po południowej stronie drogi.

W poszczególnych gospodarstwach zamieszkuje od 1 do 8 osób (biorąc pod uwagę faktycznie przebywających), średnio 3–4 osoby, przy czym największa koncentracja ludności w budynkach występuje w części Grzybów-Wolniaki (średnio 6 osób w gospodarstwie).

Średnia wieku mieszkańców sołectwa wynosi 44 lat i jest znacznie wyższa od średniej w gminie (36 lat). Współczynnik obciążenia demograficznego (stosunek osób w wieku produkcyjnym do osób w wieku nieprodukcyjnym) jest stosunkowo korzystny – na 93 osoby w wieku produkcyjnym (19–59 lat) przypada 69 osób w wieku nieprodukcyjnym.

Piramida wieku ludności jest zbliżona do piramidy wieku społeczeństwa Polski – widoczne są braki w populacji, spowodowane stratami i migracjami wojennymi, odpowiedzialnymi również za niski przyrost naturalny ludności w latach sześćdziesiątych i dziewięćdziesiątych oraz efekty wyżu demograficznego w okresie powojennym i w latach siedemdziesiątych. W sołectwie zaznacza się nietypowa przewaga mężczyzn nad kobietami w rocznikach: 55–59, 70–79.

Wskaźnik feminizacji wynosi 78 (na 100 mężczyzn przypada 78 kobiet), co świadczy o bardzo niekorzystnej strukturze płci. Największe dysproporcje występują wśród ludności w wieku 15–39 lat, gdzie wskaźnik feminizacji jest jeszcze niższy i wynosi zaledwie 61,5. Nadwyżkę kobiet nad liczbą mężczyzn notuje się jedynie w przedziale wiekowym powyżej 60 lat, co jest zjawiskiem typowym dla całej Polski - współczynnik feminizacji dla tej grupy wynosi 138,4.

Duża wymiana ludności powoduje, że spośród 162 osób przebywających na terenie sołectwa jedynie 40 mieszkańców stanowią rodowici grzybowianie. Najczęstszym kierunkiem emigracji stałych są kolejno miasta: Szadek, Zduńska Wola, Łódź, a także aglomeracja warszawska oraz w mniejszym już stopniu sąsiednie sołectwa, gdzie ludność przeprowadza się na skutek zawierania małżeństw z mieszkańcami okolicznych wsi. Miejscem pochodzenia imigrantów są najczęściej wsie z gminy Szadek, m.in. Choszczewo, Sikucin, Kotliny, Prusinowice, Wielka Wieś (najczęściej wskutek zawierania małżeństw) oraz Sieradz, Poddębice, Zduńska Wola, Łódź i Konstantynów. Najbardziej mobilną grupą są kobiety, które wśród osób przybywających na teren sołectwa stanowiły aż 62,5%, natomiast wśród ludności opuszczającej sołectwo 67%. Ponieważ saldo migracji jest ujemne, zmniejsza się liczba kobiet w Grzybowie. Fakt ten jest bezpośrednią przyczyną silnej maskulinizacji, a także pośrednio wpływa m.in. na przyrost naturalny, który w ostatniej dekadzie przyjmował zazwyczaj ujemne wartości. O wielkości przyrostu naturalnego decydują także względy ekonomiczne, które wpływają na model rodzin wieloosobowych, mieszkających na terenie sołectwa: niespełna 60% rodzin preferuje obecnie model „2 + 2” lub „2 + 1”.

Duża przewaga mężczyzn nad kobietami, zwłaszcza w przedziale od 20 do 44 lat, ogranicza liczbę zawieranych tutaj związków małżeńskich. W rezultacie 32% osób w wieku powyżej 20 lat pozostaje w stanie wolnym i w znacznej większości są to mężczyźni. Na 39 rodzin (pomijając rodziny jednoosobowe) jedno dziecko ma co dziesiąta rodzina, prawie połowa (48,3%) posiada dwójkę dzieci, natomiast rodziny wielodzietne to 41,5%. Znaczną część rodzin (10) stanowią rodziny niepełne, zazwyczaj jest to matka z niezamężnym synem, bądź samotnie mieszkające rodzeństwo.

Większość mieszkańców sołectwa ma jedynie podstawowe wykształcenie: 44,9% kobiet i 30,4% mężczyzn. Szkoły zawodowe ukończyło 33,8% mężczyzn i 16,8% kobiet – wśród kierunków wykształcenia dominują takie zawody, jak: rolnik, mechanik, kierowca lub szwaczka. Pozostała część mieszkańców ma wykształcenie średnie, jednak są to przede wszystkim osoby w wieku do 45 lat.

Mimo, iż większość osób posiada wyuczony zawód rolnika, tylko 50% ludności Grzybowa czynnej zawodowo jest zatrudniona w rolnictwie (często stanowi ono drugorzędne źródło utrzymania). Źródłem utrzymania pozostałej części ludności zawodowo czynnej jest głównie przemysł (22%) oraz usługi i handel (19%), zlokalizowane poza granicami sołectwa, a w znacznej mierze także poza granicami gminy.

Warunki mieszkaniowe w Grzybowie są dość dobre. Na jednego mieszkańca statystycznie przypada 28,9 m2 powierzchni mieszkalnej, co jest wartością wyższą od średniej dla Polski Środkowej. Bezpośrednią przyczyną tej sytuacji jest zmniejszająca się liczba mieszkańców sołectwa. Domy w przeważającej części są wieloizbowe: budynki posiadające 5 lub więcej izb stanowią 45% ogółu, czteroizbowe 21%. Dość dobrze jest rozwinięta sieć infrastruktury technicznej, co sprzyja rozwojowi osadnictwa: sołectwo jest w 100% zelektryfikowane i zwodociągowane, 44,7% gospodarstw posiada łazienkę i 42% centralne ogrzewanie. Sieć telefoniczna nie obejmuje jedynie części wsi Grzybów-Wolniaki. W całym sołectwie brakuje sieci kanalizacyjnej.

Literatura

Chlebowski B., Sulimierski F. i in., Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t.V., Warszawa 1984.

Krawczyk E., Monografia sołectwa Grzybów w gminie Szadek, praca licencjacka UŁ, Łódź 2002.

Materiały archiwalne Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Piotrkowie Trybunalskim.

Materiały statystyczne Urzędu Gminy i Miasta Szadek.

_______________________________________________________________________________

Czarny Las

Spis 1925:

Czarny Las, wś, pow. sieradzki, gm. Zadzim. Spisano łącznie z wsią Borki.

Wikipedia:

Czarny Las-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie zduńskowolskim, w gminie Szadek. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa sieradzkiego.

Czarny Las, obecnie część wsi Prusinowice w gminie Szadek.

1992 r.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 21

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dn. 19 październ. 1933 r. L. SA. II. 12/14/33

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu sieradzkiego na gromady.

§ 1.

XVII. Obszar gminy wiejskiej Zadzim dzieli się na gromady:

2. Borki, obejmującą: wieś Borki, kolonję Czarny Las.

§ 2.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Sieradzkiemu.

§ 3.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.

Wojewoda:

wz. (—) A. Potocki
Wicewojewoda

Z Otchłani Wieków 1935 nr 1

POLSKA ŚRODKOWA. Prace archeologiczne w woj. łódzkiem. Z ramienia Miejskiego Muzeum Etnograficznego w Łodzi przeprowadzał badania archeologiczne mgr. Jan Fitzke na terenie województwa łódzkiego. Stwierdził istnienie zabytków przedhistorycznych w następujących miejscowościach:

(...) Prusinowice-Czarny Las, pow. sieradzki, (groby ciałopalne obstawione kamieniami); (...)

Choszczewo

Taryfa Podymnego 1775 r.

Choszczowa, wieś, woj. sieradzkie, powiat szadkowski, własność szlachecka, 10 dymów.

Czajkowski 1783-84 r.

Choszczewa, parafia małyń, dekanat lutomirski (lutomierski), diecezja gnieźnieńska, województwo sieradzkie, powiat szadkowski, własność: 2 części, pierwsza Chmieliński, druga Klimaszewski.

Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.

Choszczewa, województwo Kaliskie, obwód Sieradzki, powiat Szadkowski, parafia Małyń, własność prywatna. Ilość domów 12, ludność 83, odległość od miasta obwodowego 3.

Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.

Choszczewska osada, województwo Kaliskie, obwód Sieradzki, powiat Szadkowski, parafia Małyń, własność prywatna. Ilość domów 5, ludność 40, odległość od miasta obwodowego 3.

Słownik Geograficzny:

Choszczewa lub Choszczewo i Choszczewy, wś, pow. sieradzki, gm. Krokocice, par. Małyń. R. 1827 było tu 12 dm. i 83 mk.; obecnie liczy 208 mk. Fol. Ch. z wsią Ch., niegdyś własność Ant. Klimaszewskiego, od Kalisza w 56, od Sieradza w. 23, od m. Szadek w. 5, od Łodzi w. 30. Rozległość wynosi m. 505, a mianowicie: grunta orne i ogrody m. 247, łąk m. 27, pastwisk m. 19, lasu m. 191, nieużytki i place m. 20. Płodozmian 10 i 6-polowy. Budowli drewnianych 8; o 8 wiorst jest cukrownia w Puczniewie. Wieś Ch. ma osad 20, gruntu włośc. m. 143. A. Pal.

Spis 1925:

Choszczewo, wś i folw., pow. sieradzki, gm. Krokocice. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne wś 32, folw. 2. Ludność ogółem: wś 250, folw. 39. Mężczyzn wś 137, folw. 16, kobiet wś 113, folw. 23. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego wś 250, folw. 39. Podało narodowość: polską wś 250, folw. 39.

Wikipedia:

Choszczewo-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie zduńskowolskim, w gminie Szadek. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego. Dawniej wieś szlachecka. Po założeniu dworskim pozostały tylko ślady. Park i drewniany dworek zniszczono pod koniec lat 40. XX w. Pozostały 2 pomnikowe grusze i potężny kompleks stawów o ogólnym wymiarze 280 x 30 m.

Elżbieta Halina Nejman Majątki (Szlachta Sieradzka XIX wieku Herbarz)

CHOSZCZEWO par. Małyń, p. poddębicki w 1783 roku Chmielińskiego i Klimaszewskiego, kupione w 1804 roku za 65 tys. zł przez Józefa Klimaszewskiego. W 1827 roku 12 domów i 83 mieszkańców. Gruntów 505 mg w tym lasu 191. Wieś ma osad 20, a gruntu włościan 143. W 1937 r. Lucjana Rokossowskiego, 159 ha. (SGKP t.1, s.636),

________________________________________________________________________________

1839 r.

1992 r.

Wieś Ilustrowana 1913 kwiecień

Akta metrykalne (Parafia Szadek) 1677

26 lipiec

Ja, Tomasz Malarzewic wikary i mansjonarz kościoła parafialnego szadkowskiego, ochrzciłem dziecko Szlachetnych Mikołaja Prusinowskiego i Zofii, prawowitych małżonków z Choszczewa, któremu nadalem imię Ignacy. Rodzicami jej chrzestnymi byli Szlachetny Piotr Miecznikowski i Szlachetna Helena Karczewska.

Akta metrykalne (Parafia Szadek) 1734

Roku Pańskiego 1734, dnia 28 grudnia. Ja, Piotr Dawidowicz zarządca kościoła, ochrzciłem dziecko Urodzonych Pawła Chmielińskiego i Zofii Bonińskiej, prawowitych małżonków, obecnie dzierżawców z Choszczewa, których dziecku nadałem imię Marianna. Rodzicami jego chrzestnymi byli Urodzony i Wielmożny Ignacy Skrzyński kasztelan łęczycki i Urodzona Marianna Magnuska.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1735

Choszczewa

28 grudnia 1735-ty

Ja, jak wyżej, ochrzciłem imionami Wiktoria, Bogumiła, córkę Wielmożnego i Urodzonego Pana Chmielańskiego [brak], prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli Jaśnie Wielmożny Pan Ignacy Skrzyński i Jaśnie Wielmożna Pani Marianna Magnuska.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1736

Choszczyna

Ja, proboszcz w Małyniu ochrzciłem 25 lipca syna Urodzonego Wielmożnego Antoniego Chmieleńskiego i Wiktoryny Biejkoskiej z domu, prawowitych małżonków, któremu nadałem imię Ignacy. Rodzicami chrzestnymi byli Urodzony Jan Gumiński i Urodzona Wielmożna Marianna ze Szczawińskich Biskubska.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1749

Choszczowa

Dnia 16 stycznia roku 1749, poprzedziwszy 3-ma zapowiedziami w dniach niedziel, ja ten sam jak wyżej, błogosławiłem w obliczu kościoła parafialnego w Małyniu związek małżeński Urodzonych Łukasza Polewskiego z Elżbietą Chmielińską panną. Obecni Urodzeni Stanisław Tymieniecki, Mikołaj Wolski, [M: Pstrokoński resci?fero? petricoviensis]

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1750

Choszczowa

Dnia 29 stycznia roku 1750 zmarła Urodzna Marianna z Mycielskich Biskupska, opatrzona sakramentami, pochowana przy ołtarzu ...

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1751

Choszczowa

Dnia 14 lipca roku jak wyżej, ten sam ochrzciłem imionami Marianna, Prakseda, córkę Urodzonego Łukasza Polewskiego z Poleszyna z parafii Łask i Urodzonej Elżbiety z Chmielińskich, prawowitych rodziców, małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli Urodzony Antoni Chmieliński rodzic tej Wielmożnej i Urodzona Katarzyna z Górskich Nagórska.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1753

Marzec

Bogucice

Dnia 8-go tego samego miesiąca. Ja Stanisław Gajewski kapłan Małynia, ochrzciłem imieniem Józef, syna Urodzonych Michała Wolińskiego i Urszuli, prawowitych rodziców, małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli Urodzeni Teodor Gumiński i Wiktoria Chmielińska z Choszczowy.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1755

Bogucice

Roku Pańskiego 1755-go. Dnia 5-go czerwca. Ja Stanisław Gajewski kapłan Małynia, ochrzcilem imieniem Julianna, córkę Urodzonych Franciszka Pruskiego i Teresy z Trepków, prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli Urodzony Jan Chrzanowski i Urodzona Wiktoria Czernielińska? z Choszczowy

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1758

Choszczowa

24 stycznia 1758 ochrzciłem dwoma imionami Paweł i Walenty, syna Urodzonych rodziców Szymona Chmielińskiego z Choszczowej i Eleonory, prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli Znakomity Przewielebny Krzysztof Zdzenicki prepozyt kościoła parafialnego wierzchowskiego, kanonik uniejowski i Urodzona Zofia ze Zdzenickich Kossowska.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1760

Choszczowa

Roku Pańskiego 1760, dnia 30 czerwca. Ja Stanisław Gajewski kapłan w Małyniu, ochrzciłem dwoma imionami Leon, Józef, syna Urodzonego Szymona [Chmiel]ińskiego i Eleonory, prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli Jaśnie Wielmożni Jan Jabłkowski i Marianna z Walewskich Jabłkowska małżeństwo z Lichawy.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1767

Choszczowa

Roku Pańskiego 1767, dnia 16. lutego, poprzedziwszy 3-ma zapowiedziami ogłoszonymi w dniach niedziel z ambony wobec zgromadzonego ludu i Boga, mianowicie pierwszego lutego pierwsza, ósmego tego miesiąca była druga, zaś trzecia 15. bieżącego [miesiąca], nie znajdując żadnych prawnych przeszkód, Przewielebny Hieronim prezbiter z zakonu kaznodziejów z moją zgodą, zapytałem Urodzonych Ignacego Klimaszewskiego z parafii korcz? syna nieżyjącego Urodzonego Jakuba i Urodzoną Zuzannę córkę Urodzonego Antoniego Chmielińskiego z Choszczowej tej parafii, w kościele, a mając ich wzajemną zgodę przez uroczyste słowa przysięgi, połączyłem ich. Świadkowie znani mi Jaśnie Wielmożni Jan Cielecki starosta prusinowski, Urodzony Kazimierz Magnuski i inni wiarygodni z parafii małyńskiej.

Dziennik Urzędowy Woiewodztwa Kaliskiego 1822 nr 24

Assessor
Trybunału Cywilnego Woiewództwa Kaliskiego Delegowany.
Uwiadomia Szanowną Publiczność; iż z mocy Wyroku Trybunału na dniu 2. Kwietnia r. b. w sprawie między Jgnacym i Zuzanną z Chmielińskich małżonkami Klimaszewskiemi z iedney, a Felixem Kossobudzkim iako Opiekunem nieletniego Anzelma, Antoniego, Walerego Klimaszewskiego z drugiej strony zapadłego, termin do wypuszczenia przez licytacyą w trzech-letnią dzierżawę Dobr Choszczewy Lit. A. B. w Powiecie Szadkowskim położonych, na dzień 28. Czerwca r. b. o godzinie 3. po południu wyznaczony został. Wzywa wszystkich chęć maiących, aby w terminie oznaczonym stawili się; o warunkach zaś mogą się chęć licytowania maiący u Delegowanego i Patrona Trybunału Frydrycha przekonać.
w Kaliszu dnia 10. Czerwca 1822. roku.
(podp.) Cichorski.

Warszawska Gazeta Policyjna 1849 nr 319

Część Urzędowa.

Rozkaz do zarządu cywilnego królestwa Polskiego.— Warszawa d. 28 października (9 listopada) 1849 r.— I. Przez postanowienia rady administracyjnej królestwa, (...) w wydziale komisji rządowej sprawiedliwości mianowani: dziedzic dóbr Bąki i Choszczewy, magister prawa Antoni Klimaszewski, sędzią pokoju okręgu Szadkowskiego; dziedzic dóbr Wrzący Tadeusz Grodzicki, sędzią pokoju okręgu Sieradzkiego;

Warszawska Gazeta Policyjna 1852 nr 121

Sąd policji poprawczej wydziału Łęczyckiego-Marceli Kawiecki, katolik, lat 48 liczący, rodem z wsi Choszczewa okr. Szadkowskiego, wdowiec, szlachcic wylegitymowany, z własnych funduszów utrzymujący się, w m. Kaliszu stale zamieszkały, a wroku zesz. za paszportem w wsi Stokach pow. Łęczyckim przebywający, wzrostu dobrego, budowy ciała dobrej, mający lewą nogę przestrzeloną i cięcie na głowie od pałasza pozostawione, włosów siwych, nieco łysy, oczu niebieskich, nosa średniego, ust miernych, twarzy i brody ściągłej, ubrany w płaszcz granatowy sukienny z peleryną, surdut szaraczkowy jasny na wacie, spodnie granatowe, wyrokiem sądu kryminalnego gub. Warszawskiej z d. 24 września (6 października) roku zesz. za kradzież na zesłanie na mieszkanie do jednej z odległych gubernii oprócz Syberskich z natychmiastowem przyaresztowaniem, skazany, obecnie ukrywa się. Wzywa zatem wszelkie władze tak cywilne jako i wojskowe, aby go ścisle śledzić raczyły, w razie dostrzeżenia ująć i sądowi naszemu pod ścisłą strażą dostawić poleciły. — Łęczyca d. 26 stycznia (7 lutego) 1852 r. — Sędzia prezydujący, Turowski.

Kaliszanin 1872 nr 42

W dniu 25 b. m. i r., odbyły się wybory Radców do Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego. Trzymając się zasady: „a Deo principium," udali się licznie zebrani obywatele ziemscy o godz. 9 rano do kościoła Śgo Mikołaja, a wysłuchawszy mszy i sypnąwszy sute datki, wynoszące summy rs. 191 kop. 82, na odnowienie tej odwiecznej świątyni, rozpoczęli głosowanie, którego rezultat był następujący:

(...) do Dyrekcji głównej W. Klimaszewski Antoni, właściciel dóbr Choszczewa; do Szczegół., W. Wierzchlejski Teodozjusz, właściciel dóbr Karsznice; W. Kożuchowski Aug., właśc. dóbr Kamostki; W. Załuskowski Erazm wł. Jesienna. (...)

Dziennik Warszawski 1872 nr 56

Wiadomości krajowe.

Wypadki w kraju tutejszym w drugiej połowie stycznia 1872 r. — (Dokończenie ). Zabici zostali w skutku nieostrożnego padnięcia lub spadłych ciężarów:

W wsi Choszczewie w powiecie turekskim w tejże gubernji, dwuletni chłopiec włościański Walenty Michalak spadł z pieca i zabił się na miejscu.

Kurjer Warszawski 1878 nr 116

= Echa z prowincji.

W Kaliszu do władz towarzystwa kredytowego ziemskiego wybrani zostali: do komitetu p. Edmund Stawiski (wł. dóbr Podłężyce) do dyrekcji głównej: Antoni Klimaszewski (wł. dóbr Choszczewa), i do dyrekcji szczegółowej: pp. Gałczyński, Jezierski, Mielęcki i Szarżyński.

Prezydował na wyborach p. Michał Kozerski.

Gazeta Kaliska 1895 nr. 60

Ś. p. Władysław Rojek, sędzia gminny, właściciel dóbr Bratkowa Dolnego i Choszczewy w powiecie sieradzkim, zmarł dnia 19 lipca r. b., przeżywszy lat 69. Pochowany w Wierzchach.

Gazeta Kaliska 1903 nr 172

Dnia 27 maja we wsi Choszczewo, powiatu sieradzkiego od nieostrożnego obchodzenia się z ogniem zgorzały: jeden dom i trzynaście stodół włościan Wojciecha Kaczmarka, Marcina Wolskiego i innych, zaasekurowane na 1.910 rb.

Obwieszczenia Publiczne 1917 nr 5

Obwieszczenie.

Rejent przy Królewsko-Polskim sądzie okręgowym w Kaliszu Jan Wyganowski ogłasza, że po śmierci niżej wymienionych osób zostało otwarte postępowanie spadkowe:

1) Witolda Klimaszewskiego, wierzyciela sumy 4732 rb. 40 kop., zabezpieczonych na hipotece dóbr Choszczewo pow. Sieradzkiego;

Termin zamknięcia postępowania spadkowego wyznaczony został na dzień 10 czerwca 1918 roku i w dniu tym osoby w spadku zainteresowane winny stawić się do kancelarji rejenta Jana Wyganowskiego w Kaliszu.

Rejent:

J. Wyganowski.

Ziemia Sieradzka 1920 maj

Dnia 13 maja w Choszczewie, gm. Krokocice z niewiadomej przyczyny spłonęło 41 budynków gospodarskich, ubezpieczonych na 7000 rb., straty w nieubezpieczonych nieruchomościach wynoszą 57000 mk.

Gazeta Świąteczna 1920 nr 2053

Pożary. We wsi Choszczewie pod Szadkiem wybuchł dnia 13 maja pożar w zagrodzie Jana Pietrzaka. Spaliło się 10 zagród ze wszystkiemi zabudowaniami. Chociaż dziewięć straży ogniowych z okolicy dzielnie ratowało, jednak mało uratowano, gdyż ludzie byli w kościele, a zabudowania stały jedno przy drugiem, pokryte dachami słomianemi. Niech to będzie przestrogą dla wszystkich, żeby domów nie budować zbyt blizko, w skupieniu, ani też nie kryć słomą. J. K.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1928 nr 9

OGŁOSZENIE.

Starostwo Sieradzkie stosownie do art. 222 p. 4 Ust. z dnia 19. IX. 1922 r. Dz. Ust. 102, poz. 936 — ogłasza, że dnia 13 stycznia 1927 r. zatwierdzony został statut spółki wodnej we wsi Choszczewa, gm. Krokocice.

Spółka wodna nasi nazwę „Choszczewa".

Celem spółki jest osuszenie gruntów członków spółki według przedłożonego Starostwu projektu technicznego.

Statut Spółki wodnej uchwalony przez członków na zebraniu w dniu 12 grudnia 1927 r., ułożony został według wymogów okólnika Min. Rob. Publ. z dnia 20. VII. 1923 r. Nr. 417/23 (Monitor Polski Nr. 161, poz. 225).

Sieradz, dnia 4 czerwca 1928 r.

Starosta: w z. (—) Drożański

Obwieszczenia Publiczne 1928 nr 37a

Wpisy do rejestru handlowego.

Do rejestru handlowego, Działu A, sądu okręgowego w Kaliszu, wciągnięto następujące firmy pod Nr. Nr.

W dniu 31 grudnia 1927 r.

8861. „Ignacy Pietrzak" — sklep kolonjalno- spożywczy ze sprzedażą mięsa i wędlin w Kostrzewie, gm. Krokocice, pow. sieradzkiego. Istnieje od 1912 roku. Właśc. Ignacy Pietrzak, zam. w Kostrzewie.

Obwieszczenia Publiczne 1930 nr 21a

Wpisy do rejestru handlowego.

Do rejestru handlowego, Działu A, sądu okręgowego w Kaliszu, wciągnięto następujące firmy pod Nr. Nr.:

dnia 7 listopada 1929 roku

11249. „Władysław Witkowski", sklep kolonjalno - spożywczy ze sprzedażą wędlin i wyrobów tytoniowych w Chostrzewie, gminy Krokocice, powiatu sieradzkiego. Istnieje od 1927 roku. Właśc. Władysław Witkowski, zam. w Chostrzewie.

Ziemia Sieradzka 1930 luty

W dniu 8 lutego 1930 roku o godzinie 19-ej we wsi Choszczewo, gminy Krokocice jakiś nieznany sprawca skradł rower męski firmy „Goldberg", wartości 200—złotych na szkodę Pawła Stasiaka, zamieszkałego we wsi Wojciechów, gminy Rossoszyca.

Dochodzenie w toku.

Ziemia Sieradzka 1930 maj

Nagły zgon.

W dniu 2 maja 1930 roku we wsi Choszczewo, gminy Szadek zmarł nagle żebrak Stefen Korbański, lat 63, zamieszkały w m. Konstantynowie, powiatu Łódzkiego. Jak ustalono to Korbański od kilku lat chorował na epilepsje i w dniu krytycznym zapadał na epilepsją już dwa razy.

Ziemia Sieradzka 1930 październik

OSTROŻNIE ze zwierzętami domowemi psami i kotami.

We wsi Choszczewie gminy Krokocice i w mieście Szadku zaczęła się ujawniać wścieklizna psów i kotów. Wściekły pies lub kot staje się bardzo niebezpieczny dla wszystkich. Wścieklizna przez pogryzIenie udziela się nawet człowiekowi i zagraża życiu ludzkiemu w okropny sposób. Z tego powodu Władze bezpieczeństwa wydały zarządzenie aby w promieniu 14 tu kilometrów od miejsca zagrożonego wszystkie psy i koty były na uwięzi. W przeciwnym razie właściciele pociągani będą do odpowiedzialności.

Obwieszczenia Publiczne 1932 nr 77

Komornik sądu grodzkiego w Kaliszu, rewiru III, mający kancelarję swoją w Kaliszu, przy ul. Puławskiego L. 13, na zasadzie art. 1146 U. P. C. obwieszcza, że w dniu 2 grudnia 1932 r., od godz. 10 z rana, w sali posiedzeń wydziału cywilnego sądu okręgowego w Kaliszu, sprzedawana będzie nieruchomość rolna, położona we wsi Choszczewa, gminy Krokocice, powiatu sieradzkiego, zapisana w tabeli likwidac. pod Nr. 14, należąca do Antoniego Boczkowskiego. Nieruchomość ta zawiera 3 morgi i 272 pr. ziemi, oraz około 5 morg. ziemi wydzielonej za serwituty. Ziemie te położone są w 7 działach. Oprócz wyżej podanej ziemi do osady należy prawo użytkowania części ziemi poleśnej, składającej się z 23 morgów, a należącej do ogółu wsi Choszczewa. Na osadzie znajdują się zabudowania: 1) dom z cegły, kryty dachówką, 2) obora z drzewa — pod dachówką (nieukończona), oraz studnia z drzewa. Właściciele tej nieruchomości, Antoni Boczkowski nabył tę osadę od Karola i Marjanny małż. Kaczmarków, aktem notarjusza W. Tymienieckiego w Sieradzu, z dnia 13 września 1921 r., za Nr. 818/31, przyczem sprzedawcy zastrzegli sobie prawo dożywotniego użytkowania połowy budynków i połowy sadu owocowego.

Nieruchomość jest obciążona sumą zł. 2.894 gr. 75 z % % i kosztami na rzecz Tomasza i Józefy małż. Wolskich, i sumą 95 rubli, oraz 150.000 marek. Opisana nieruchomość księgi hipotecznej nie posiada, w zastawie ani też dzierżawie nie znajduje się. Nieruchomość sprzedana będzie w całości, stosownie do protokułu zajęcia z dnia 7 listopada 1931 r., na żądanie Tomasza i Józefy małż. Wolskich, jako spadkobierców po zmarłej ich wnuczce Janinie Boczkowskiej.

Licytacja rozpocznie się od sumy 10.000 zł. przyczem do przetargu dopuszczone będą osoby, które złożą wadjum w kwocie 10% sumy szacunkowej. Akta, tyczące się sprzedaży, mogą być przeglądane w kancelarji wydziału cywilnego sądu okręgowego w Kaliszu.

Obwieszczenia Publiczne 1932 nr 84

Notariusz przy sądzie okręgowym w Kaliszu, Karol Wyganowski obwieszcza, że zostały otwarte postępowania spadkowe po śmierci niżej wymienionych osób:

1) Michale Jensiaku, właścicielu działki Nr. 15, zapisanej w II dziale wykazu hipotecznego kol. Choszczewa, pow. sieradzkiego pod Nr. 15;

2) Wawrzyńcu Dubiel, współwłaścicielu działki Nr. 14, zapisanej w II dziale wykazu hipot. kol. Choszczewa, pow. sieradzkiego;

Termin zamknięcia postępowań spadkowych wyznaczony został na dzień 27 kwietnia 1933 roku i w dniu tym osoby w spadku zainteresowane winny stawić się do kancelarji notarjusza Karola Wyganowskiego w Kaliszu.

Echo Sieradzkie 1933 25 sierpień

OBWIESZCZENIE.

Komornik Sądu Grodzkiego w Zduńskiej Woli na mocy art. 602-4 K. P. C. zawiadamia, że w dniu 28 sierpnia 1933 r. będą sprzedawane z publicznej licytacji następujące ruchomości:

o godzinie 10 u Felicji Rokossowskiej we wsi Choszczewa gminy Krokocice : siedemdziesiąt pięć metrów żyta w słomie, oszacowane łącznie na zł. 1,125. (...)

Powyższe ruchomości można oglądać w dniu licytacji pod wyżej wskazanemi adresami.

Komornik

(—) Leon Grabski.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 21

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dn. 19 październ. 1933 r. L. SA. II. 12/14/33

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu sieradzkiego na gromady.

§ 1.

IX. Obszar gminy wiejskiej Krokocice dzieli się na gromady:

2. Choszczewo, obejmującą: wieś Choszczewo, kolonję Choszczewo, folwark Choszczewo.

§ 2.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Sieradzkiemu.

§ 3.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.

Wojewoda:

wz. (—) A. Potocki

Wicewojewoda

Obwieszczenia Publiczne 1933 nr 37

DYREKCJA GŁÓWNA TOWARZYSTWA KREDYTOWEGO ZIEMSKIEGO W WARSZAWIE

na zasadzie artykułów 218 i 219 Ustawy Towarzystwa zawiadamia:

1. Okrąg Kaliski.

36. Wierzyciela hipotecznego dóbr CHOSZCZEWO, powiatu sieradzkiego, a mianowicie: 1) Czesława Rudeckiego.

Obwieszczenia Publiczne 1934 nr 38

DYREKCJA GŁÓWNA TOWARZYSTWA KREDYTOWEGO ZIEMSKIEGO

W WARSZAWIE

na zasadzie artykułów 218 i 219 Ustawy Towarzystwa zawiadamia właścicieli i wierzycieli hipotecznych niżej wymienionych dóbr:

III. Okrąg Kalisz.

Sekcja II-ga.

32.CHOSZCZEWO A B, powiatu sieradzkiego: Czesława Rudeckiego.

Obwieszczenia Publiczne 1938 nr 68

Wydział Hipoteczny w Zduńskiej-Woli obwieszcza, że na dzień 30 listopada 1938 roku, wyznaczony został termin pierwiastkowych regulacyj hipotek dla:

1) 17 ha 0052 m kw gruntu, nabytych na rzecz Skarbu Państwa, pod budowę kolei Herby-Nowe — Gdynia od włościan wsi: Bobownia, Kobyla-Miejska, Maksymilianów, Zygry, Choszczewo, Chodaki Piotrów, Pudłówek i obywateli miasta Szadku, powiatu sieradzkiego, szczegółowo opisanych w dowodach, dołączonych do księgi hipotecznej nr 1180 repertorium hipotecznego;

W powyższym terminie osoby interesowane winny zgłosić w kancelarii Wydziału Hipotecznego w Zduńskiej-Woli prawa swoje do wyżej wymienionych nieruchomości, pod skutkami prekluzji z art. 154 i 160 Ust. Hip. 75/49.

Głos Chłopski 1948 nr 166

Z frontu współzawodnictwa
Jak gmina Krokocice stanęła do współzawodnictwa?
Gdy w ubiegłym roku minister przemysłu Hilary Minc rzucił hasło współzawodnictwa na wsi, duży procent naszych „speców" od rolnictwa odnosiło się do tego z dużą rezerwą lub wręcz nazywało to utopią. Nie cały rok od tego czasu minął „a słowo ciałem się staje". Wieś polska w coraz to większym stopniu zaczyna pojmować i doceniać znaczenie współzawodnictwa i coraz to większa ilość gospodarzy przystępuje do wyścigu pracy.
By nie być gołosłownym przytoczę serię umów o współzawodnictwie zawartych w miesiącu maju w jednej tylko gminie Krokocice powiatu sieradzkiego. Zaznaczam przy tym, iż nie jest to gmina wyjątkowa.
Dnia 12 maja odbyło się zebranie w gromadzie Ruda, na którym instruktor Samopomocy Chłopskiej wygłosił referat o znaczeniu i korzyściach współzawodnictwa. Na zebraniu obecnych było 34 gospodarzy, którzy postanowili przystąpić do współzawodnictwa wewnątrzgromadzkiego. Jako temat ustalone zostało utrzymanie czystości inwentarza i obejścia. Niezależnie od tego do prowadzenia wzorowych gospodarstw rolnych zgłosili się gospodarze Andrzejczyk Michał, Sroka Antoni, Ułański Franciszek i Leszczyński Józef, który wybrany został na przodownika gromady. Wzorowe gospodarowanie ma polegać na tym, by w każdej dziedzinie przodować w swojej gromadzie i by właśnie na ich przykładzie mogli się uczyć sąsiedzi.
W gromadzie Boguszyce odbyło się zebranie dnia 28 maja, na którym obecnych było 98 gospodarzy. Zebrani postanowili przystąpić do współzawodnictwa na polu zwiększenia areału i wydajności z hektara przy uprawie buraka cukrowego. I tu liczna grupa gospodarzy zgłosiła się do prowadzenia wzorowych gospodarstw. Przodownikiem gminy wybrany został Pawenta Leon.
12 maja miało miejsce zebranie w gromadzie Małyń, na którym obecnych było 30 gospodarzy. Po wysłuchaniu przemówienia instruktora zebrani postanowili przystąpić do współzawodnictwa wewnątrzgromadzkiego,— w dziedzinie podniesienia mleczności krów, jak również w zakresie dostawy produktów mlecznych do spółdzielni.
Jako przodownik wybrany został ob. Stachurski Józef.
***
W gromadzie Krokocice zebrało się 12 maja 50 gospodarzy, którzy postanowili przystąpić do współzawodnictwa w uprawie warzyw.
***
Gromada Choszczewa znajduje się w pobliżu gorzelni dlatego w dużej mierze nastawiona jest na produkcję kartofli. Stąd zebrani 29 maja 70 gospodarzy postanowili przystąpić do współzawodnictwa przy zwiększeniu wydajności z ha w uprawach ziemniaków.
40 najlepszych gospodarzy gromady Łobudzice zebrało się 11 maja i po namyśle postanowili przystąpić do współzawodnictwa w zakładania stosów kompostowych i budowie gnojowni oraz utrzymania czystości w obejściu. Jako przodownik gromady wybrany został Dominiak Tadeusz.
***
Zebrani w d. 15 maja gospodarze gr. Dzieciążna postanowili przystąpić do współzawodnictwa w zakresie siania łubinu jako poplonów.
***
Gromady Płończew* i Stefanów przystąpiły do współzawodnictwa wewnątrzgromadzkiego przy zakładaniu nowych sadów owocowych i należytym utrzymaniu starych.
Należy podkreślić, że we wszystkich wyżej podanych wypadkach chodzi o współzawodnictwo wewnątrzgromadzkie.
Nie chciałbym nużyć czytelnika przytaczaniem jeszcze większej ilości przykładów (można by sporą liczbę gromad z tejże samej tylko gminy przytoczyć, które również przystąpiły do współzawodnictwa), gdyż nie o to w tej chwili chodzi.
Główną jednak uwagę zwrócić należy, na masowy udział chłopów w akcji współzawodnictwa. To nie indywidualni gospodarze ale
często całe gromady najlepszych i najbardziej doświadczonych chłopów przystępują do współzawodnictwa. O tym zaś, że biorący udział we współzawodnictwie traktują sprawę poważnie niech świadczy rozmaitość zobowiązań, które są dyktowane warunkami miejscowymi.
Przy czym warto podkreślić, że dużo nauczyli się chłopi w międzyczasie; obecnie nie przystępuje się do współzawodnictwa „w ogóle", ale wybierane są konkretne i uchwytne zobowiązania i to najczęściej po dwa lub trzy zagadnienia brane są pod uwagę, by zanadto nie rozpraszać się i by móc na jednym polu osiągnąć widoczne sukcesy. J. ŚMIETANA.

*Kłoniszew

Dziennik Łódzki 1972 nr 278

Autobus PKS wpadł na ciągnik

Poważny wypadek pod Poddębicami

Wczoraj około godz. 17.20 doszło do tragicznego w skutkach wypadku drogowego na szosie w miejscowości Praga pod Poddębicami. Przyczyny tego wypadku nie są jeszcze w pełni wyjaśnione. Wiadomo tylko, że na ostrym zakręcie szosy rejsowy autobus PKS uderzył w ciągnik wiozący tzw. dłużycę drzewną.

Skutki tego karambolu były fatalne. Dłużyca dosłownie rozpruła wnętrze autobusu wypełnionego pasażerami. Rannych i to bardzo poważnie, zostało kilka osób. Na miejscu wypadku niemal natychmiast zjawiły się trzy karetki ze stacji pogotowia Ratunkowego w Poddębicach. Niedługo potem przybyły dalsze z Woj. Stacji Pogotowia w Zgierzu. Natychmiast zabezpieczono niezbędną pomoc dla ofiar wypadku. Akcja ratunkowa trwała niemal godzinę i była bardzo trudna. W pewnym momencie trzeba było sprowadzić ciągnik, by rozerwać sczepione ze sobą pojazdy. Tylko w ten sposób można było uwolnić spod złomów żelastwa ranną konduktorkę autobusu. Spośród poszkodowanych w wypadku, sześć osób przewieziono natychmiast do szpitali. Dwie dalsze osoby odmówiły leczenia i na własne żądanie odwiezione zostały do domów. Kilku innym pasażerom autobusu udzielono pomocy na miejscu.

Konduktorka, której wydobycie z rozbitego autobusu nastręczało tyle trudności, odniosła stosunkowo niewielkie obrażenia. Jest to mieszkanka Łodzi, 22-letnia TERESA BEDNARKIEWICZ, zam. przy ul. Armii Ludowej. Stwierdzono u niej złamanie kości lewego śródręcza i kości strzałkowej prawej nogi. Przewieziona została do Szpitala im. Biegańskiego w Łodzi.

STANISŁAW RYBICKI, lat 29, zam. w Łodzi, ul. Inowrocławska, po badaniach zwolniony został do domu.

JAN JABŁOŃSKI, lat 35, zam. Łódź, ul. Wojska Polskiego, pozostał pod obserwacją lekarzy w Szpitalu im. Biegańskiego w Łodzi.

26-letni MARIAN DĘBACKI, zam. Kruszyn, pow. poddębicki, znajduje się w szpitalu w Zgierzu.

Najcięższe obrażenia odnieśli 24-letni FRANCISZEK PIETRZAK — Choszczewa, pow. Sieradz. Oraz nie zidentyfikowany z powodu braku dokumentów MĘŻCZYZNA W WIEKU LAT 25. Stan obu jest bardzo ciężki. Lekarze bez przerwy toczą walkę o życie pacjentów.

(er)

Brodnia rzeka

Słownik Geograficzny:

Brodnia, rzeka, bierze początek ze źródeł we wsi Wojsławice, pod Zduńską Wolą, w powiecie sieradzkim. Płynie naprzód w kierunku zachodnim, następnie skręciwszy się ku półn., przerzyna wsie: Rembieskie, Zamłynie, Sikucin, Boczki, Kobyla Chmielowa, Rozdziały, Rzechtę i nakoniec na gruntach kolonii Skęczniów, łączy się z rz. Sadkową, poniżej Ralewic wpadającą do Warty. Długa 16 w.

Dziennik Łódzki 1957 nr 179

Z ostatniej chwili

Ostatnie, długotrwałe deszcze spowodowały wylew rzek i strumieni w naszym województwie. Mieszkańcy wiosek położonych nad Nerem, Wartą i Pichną twierdzą, że już na przestrzeni kilkunastu lat nie było takiej powodzi w okresie letnim. Sytuacja powodziowa jest nadal poważna, aczkolwiek wezbrane wody powoli już ustępują.

A oto nasze zdjęcia z niektórych miejscowości pow. poddębickiego, zagrożonych powodzią.

Brądy

Spis 1925:

Brondy, kol., pow. sieradzki, gm. Krokocice. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne 2. Ludność ogółem: 25. Mężczyzn 16, kobiet 9. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego 25. Podało narodowość: polską 25.

Wikipedia:

Brądy-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie zduńskowlskim, w gminie Szadek. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa sieradzkiego.

1992 r.

Ziemia Sieradzka 1920 lipiec

Z Krokocic.

Wieczorem dnia 9 lipca r. b. miejscowości: Krokocice, Wolę-Krokocką, Brondy, Lodzia, Łobudzice, Lichawę, Stefanów i Sikory — w gminie Krokocice nawiedziła straszna nawałnica. Padał ulewny deszcz i grad wielkości gołębiego jajka, a przytem szalał olbrzymi wicher, grzmot i błyskawica, wszystko to trwało 15—20 minut i poczyniło okropne spustoszenia w ogrodach i w polu. W wielu domach grad powybijał szyby w oknach, a dach papowy na kancelarji gminnej został podziurawiony od gradu jakby był poprzestrzelany. Starzy ludzie w wieku powyżej 70 lat mówią, że podobnej klęski w pobliskiej okolicy nie pamiętają. Józef Pustelnik.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 21

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dn. 19 październ. 1933 r. L. SA. II. 12/14/33

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu sieradzkiego na gromady.

§ 1.

IX. Obszar gminy wiejskiej Krokocice dzieli się na gromady:

13. Wola-Krokocka, obejmującą: kolonję Brądy, wieś Marcelin, folwark Rzeszówka, wieś Wola Krokocka, folwark Wola Krokocka.

§ 2.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Sieradzkiemu.

§ 3.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.

Wojewoda:

wz. (—) A. Potocki

Wicewojewoda