Zielona Góra

 Zielona Góra, wzgórze w gminie Klonowa. Wysokość 186,2 m. (według mapy w skali 1:50 000 z 1992 r.)

1992 r.

Jan Piotr Dekowski, Strzygi i Topieluchy

Dziecko porwane przez wilczycę

Pewna biedna wdowa, wybierając się na jagody, nie miała gdzie zostawić swojego dzieciuszka, więc je wsadziła w chruściany koszyk i poszła z nim do boru.

Szła, szła, aż przyszła pod Zieloną Górę. Tam się zatrzymała. Siadła na białym kamieniu, coleg odsapnęła, później rozwiesiła płachtę między brzezichami i włożyła do niej swoje dzieciuszko. Gdy tylko to zrobiła, zaraz zabrała się do zbierania jagód, a tych, jak się okazało, było strasznie dużo, prawie same cyganki: | były dostane i urodne, nie dziw, bo pora była Janowa i słońce najwyżej chodziło.

Biedna wdowa tak pilnie zbierała jagody, że zabaczyła o całym bożym świecie, a co najgorszego własnym dzieciuszku.

I nagle, laboga, rety, usłyszała jego okropny krzyk. Zerwała się i patrzy, a tu wilczyca unosi jej jedyne dziecko. Zrozpaczona, z krzykiem i lamentem rzuciła się za wilczycą. Pędziła, ile tylko sił. Cały bór dudnił od krzyku i płaczu.

Ale płacz i krzyk były już daremne. Zrozpaczona wdowa wróciła sama do chałupy.

Od tego zdarzenia minęło może dwa, może trzy lata.

W borze tym, koło onej Zielonej Góry, odbywało się wielkie polowanie z nagonką. Jeden z myśliwych zauważył stado wilków, a wśród nich dzieciuszko pędzące na czworakach. Od razu zawiadomił towarzyszy. Urządzili obławę. Dzieciuszko zostało szczęśliwie odbite, ale było już zdziczałe i nie znało ludzkiej mowy. Jednakże pod troskliwą opieką swojej matki z czasem odzyskało utraconą mowę.

Przekazał Stanisław Chudzia, ur. w 1893 r., robotnik leśny, tracz ze wsi Klonowa.