Taryfa podymnego i regestr Franciszka Czajkowskiego

Opracowałem obydwie wyżej wymienione pozycję.

1.  "Regestr Diecezjów" Franciszka Czaykowskiego, czyli właściciele ziemscy w Koronie 1783-84 w opracowaniu Sławomira Górzyńskiego.

Strona tytułowa

Jest to wykaz właścicieli i posesorów dóbr ziemskich zawierający informacje o nazwiskach i posesorach kościelnych, oraz strukturze administracyjnej państwa i Kościoła po I rozbiorze.

Parafie z obszaru województwa sieradzkiego, które zostały opuszczone w "Regestrze Czaykowskiego":
Działoszyn, Iwanowice, Rząśnia, Siemkowice.

Autorzy opracowania podali w wykazie parafii opuszczonych również parafię Marzenin. Ta informacja jest pomyłką, ponieważ parafia Marzenin jest opisana u Czaykowskiego pod nazwą parafia Marzynin.

2. Taryfa podymnego z 1775 r.  na podstawie "Verzeichniß aller adelichen, geistlichen und königlichen Oertern in Polen, nach den Woiwodschaften und Districten, und mit Bemerkung der Anzahl der Rauchfänge in jedem Orte." (pisownia oryginalna)

Pierwsza strona spisu.

W tłumaczeniu na j. polski: Spis wszystkich miejscowości w Polsce, będących własnością szlachecką, kościelną i królewską, wedle województw i dystryktów (powiatów), z zapisaniem liczby kominów w każdej miejscowości. 

Artykuł pochodzi z roku 1788 i zamieszczony został w 22 tomie magazynu:  Magazin für die neue Historie und Geographie, wydawanego przez  Anton'a Friderich'a Büsching'a. 

Ówczesny podatek od nieruchomości, czyli tzw. podymne, został wprowadzony w 1629 r. zastępując poradlne. Pobierano go od każdego domu mieszkalnego. Płacony był przez wszystkie stany. Od 1775 r. pobierano podymne od każdego komina na dachu. Podymne zniknęło po upadku I  Rzeczypospolitej.

Na książkę trafiłem przypadkiem pół roku temu używając narzędzia do szukania książek, czyli google book.

Strona tytułowa 

Ze względu na dużą ilość materiału, dane z obu opracowań będą wprowadzane stopniowo. Wcześniej opracowałem i wprowadziłem informacje ze spisu: Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego.