Zajączkowski:
Wrońsko -pow. łaski
1) 1383 trans, z 1398 r. w trans. z 1562 r., Parczewski s. 84; kop. XIX w., TP 3344 f. 167-168: Wronsko (Parczewski), Wrońska (TP) -na dok. Drogosza, starosty sieradzkiego, wym. są Spytko i Pietrasz, dziedzice z W. 2) 1384 kop. XIX w., TP 3344 f. 176: Wronsko - na dok. Drogosza, starosty sieradzkiego, wym. jest Spytko z W. 3) 1390 T. Sir. I f. 13: Wronszka - Bochenko de W.
4) XVI w. Ł. I, 473-474: Wronska, Wronsca -villa, par. Brzyków, dek. szadkowski, arch. uniejowski 5) 1496 P. 170: Wronska Petri, Wronska Konopnyczsky- par. jw., pow. i woj. sieradzkie. 1511-1518 P. 179: Wronska - wł. szl., jw. 1553-1576 P. 217: Wronska (1576 Wroniska)-jw. 6) XIX w. SG XIV, 54: Wrońsko dawniej Wroniska albo Wrońska - wś i folw., par. jw., gm. Dąbrowa Widawska, pow. łaski
1) 1383 trans, z 1398 r. w trans. z 1562 r., Parczewski s. 84; kop. XIX w., TP 3344 f. 167-168: Wronsko (Parczewski), Wrońska (TP) -na dok. Drogosza, starosty sieradzkiego, wym. są Spytko i Pietrasz, dziedzice z W. 2) 1384 kop. XIX w., TP 3344 f. 176: Wronsko - na dok. Drogosza, starosty sieradzkiego, wym. jest Spytko z W. 3) 1390 T. Sir. I f. 13: Wronszka - Bochenko de W.
4) XVI w. Ł. I, 473-474: Wronska, Wronsca -villa, par. Brzyków, dek. szadkowski, arch. uniejowski 5) 1496 P. 170: Wronska Petri, Wronska Konopnyczsky- par. jw., pow. i woj. sieradzkie. 1511-1518 P. 179: Wronska - wł. szl., jw. 1553-1576 P. 217: Wronska (1576 Wroniska)-jw. 6) XIX w. SG XIV, 54: Wrońsko dawniej Wroniska albo Wrońska - wś i folw., par. jw., gm. Dąbrowa Widawska, pow. łaski
Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.
Wrońsko, województwo
Kaliskie, obwód Sieradzki, powiat Sieradzki, parafia Brzyków,
własność prywatna. Ilość domów 28, ludność 189, odległość
od miasta obwodowego 3.
Słownik Geograficzny:
Wrońsko, dawniej Wroniska al. Wrońska, wś i folw., pow. łaski, gm. Dąbrowa Widawska, par. Brzyków. odl. 28 w. od Łasku, 7 od Widawy. Wś ma 27 dm., 347 mk.; folw. 3 dm., 33 mk.; wś W. Poduchowne 11 dm., 41 mk. W r. 1827 było 28 dm., 189 mk. W r. 1886 folw. W. rozl. mr. 1104: gr. or. i ogr. mr. 403, past. mr. 11, lasu mr. 658, nieuż. mr. 32; bud. mur. 3, drew. 4; płodozm. 10 pol., las nieurządzony. Wś W. os. 29, mr. 310. Wś W. Poduch. 65 mr. Na początku XVI w. pleban z Brzykowa miał tu 2 łany i trzeci później (w 20 grzyw.) zapisany przez Starzeńskiego i to wraz z placami kmiecemi, ogrodami i łąkami. Dwanaście łanów folw. dawało dziesięcinę pleb. w Brzykowie, kmiece (prócz plebańskich), w liczbie 91 , dawały prepozytowi wieluńskiemu za dziesięcinę po fertonie, a z pustych łanów dawano albo snopną al. pieniężną. Pleban w Brzykowie otrzymywał od kmieci meszne po 2 kor. żyta i 1 kor. owsa z łanu (Łaski, L. B., I, 474 i II, 96). W r. 1553 płacono od 4 łan. a 1576 od 6 łan. km.
Spis 1925:
Wrońsko, wś i folw., pow. łaski, gm. Dąbrowa Widawska. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne wś 80, folw. 5. Ludność ogółem: wś 442, folw. 87. Mężczyzn wś 223, folw. 43, kobiet wś 219, folw. 45. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego wś 442, folw. 87. Podało narodowość: polską wś 442, folw. 87.
Wikipedia:
Wrońsko-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie wieluńskim, w gminie Konopnica. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego. W pobliżu wsi, za leśniczówką, okazały pomnik poległym "o utrwalanie władzy ludowej".
BUDYNEK DAWNEJ SZKOŁY
GAJÓWKA
MINISTER SEKRETARZ STANU.
Ma honor udzielić Radzie Administracyiney wolą Nayiaśnieyszego Pana wypisaną, iak następuie:
„Rada zawiadomi podpisanych na Supplice obok załączoney, przez pośrednictwo właściwych Władz — iż Cesarz i Król Jmć uważa postępek „ich za dowód owego ducha zamieszania nieprzestaiącego działać na małą „cząstkę Jego poddanych Polskich, a tyle przeciwnego temu uszanowaniu „dla Władzy i zamiłowaniu porządku, które tak znamienicie odznaczają „ogół Narodu, i które przewodniczyły obradom ostatniego Seymu; iż Jego „Cesarsko-Królewska Mość z żalem widzi w takowym postępku „nowe powody do przedłużenia względem Woiewództwa Kaliskiego środków przez Dostoynego Poprzednika JEGO przyiętych, i że na ten raz „w łaskawości swoiey na zganieniu tego nierozważnego kroku poprzestaie.“
w Petersburgu dnia Marca 1827.
(podpisano) Stefan Hr. GRABOWSKI.
Za zgodność z Oryginałem:
Radca Sekretarz Stanu, Generał Dywizyi, (podpisano) Kossecki.
w szczególności przesłać zalecono:
3) PP. Mączyńskiemu Stefanowi z Lutomirska.
5) — Biernackiemu Jozefowi Gabryelowi z Klonowa.
6) — Grabowskiemu Felixowi z Strachanowa.
7) — Jezierskiemu Anastazemu z Góry.
8) — Karśnickicmu Augustynowi z Chorzewa.
9) — Gątkiewiczowi Tomaszowi z Kwaskowa.
10) — Grodzickiemu Filipowi z Gruszczyc.
14) — Parczewskiemu Józefowi z Włynia.
15) — Ordędze Józefowi z Cieni.
17) — Grodzickiemu Tadeuszowi z Wrzący.
21) — Jłowieckiemu Marcinowi z Trzebin.
23) — Biernackiemu Stanisławowi z Sikucina.
27) — Rejczyńskiemu Józefowi z Naramic.
29) — Bartochowskiemu Kazimierzowi z Skomlina.
30) — Kobierzyckiemu Łukaszowi z Wielkiey Dąbrowy.
34) — Trepka Leopoldowi z Brzykowa.
37) — Kiedrowskiemu Mikołajowi z Zawadek.
38) — Kaczkowskiemu Stanisławowi z Choynego.
39) — Łączkowskiemu Antoniemu z Rembieszowa.
40) — Madalińskiemu Emanuelowi z Osiakowa.
41) — Wituskiemu Michałowi z Małynia.
45) — Rabczewskiemu Karolowi z Sądziejewic.
47) — Siemiątkowskiemu Jgnacemu z Kalinowy.
49) — Trepka Augustowi z Wrońska.
50) — Siemiątkowskiemu Józefowi z Biskupic.
51) — Wituskiemu Felixowi z Jeżewa.
52) — Sucheckiemu Wincentemu z Grabi.
53) — Morawskiemu Teofilowi z Mikołajewic P. K. gm warta
55) — Milewskiemu Kajetanowi z Borzewicka. gm. podd
56) — Jabłkowskiemu Jgnacemu z Cielców.
60) — Walewskiemu Napoleonowi z Świerczyn.
63) — Bieleckiemu Józefowi z Kozub.
64) — Tarnowskiemu Antoniemu z Bukowca.
65) — Złotnickiemu z Zdońskiey Woli.
66) — Parczewskiemu Stanisławowi z Dąbrówki.dąbrówka sier
71) — Domaniewskiemu Janowi z Zborowa.
72) — Zbijewskiemu Franciszkowi z Jesionny.
73) — Załuskowskiemu Franciszkowi z Jesionny.
74) — Rozrazewskiemu Nepomucenowi Janowi z Ruszkowa.
76) — Ankwiczowi Romanowi Hr. z Zakrzewa.
81) — Krobanowskiemu Mikołajowi z Swirzyna.
83) — Sulimierskiemu Felixowi z Brzesk.
84) — Klichowskiemu Rafałowi z Grabia.
85) — Mniewskiemu A. z Włynia.
87) — Podczaskiemu Dyonizemu z Brzesk.
88) — Taczanowskiemu Emanuelowi z Rudy.
89) — Potworowskiemu Ferdynandowi z Luboli.
92) — Byszewskiemu Kalixtowi z Sokołowa.gm sieradz
96) — Gołębowskiemu Nepom. z Sadokrzyc.
97) — Błeszyńskiemu Erazmowi z Zelisławia.
98) — Taczanowskiemu Leonowi z Olewina.
99) — Tyminieckiemu Wincentemu z Prażmowa.
101) — Borzysławskiemu Aloizemu z Grzymaczewa.
102) — Kosseckiemu Dominikowi z Woycinka.
103) — Niemojowskiemu Teodorowi z Chwalęcic.
104) — Wierzchleyskiemu Bogumiłowi z Wierzchlasa.
105) — Gurowskiemu Adamowi Hr. z Piorunowa.
Za zgodność na proźbie:
Radca Sekretarz Stanu, Generał Dywizyi, (podp.) Kossecki.
do wiadomości publiczney Radca Stanu Prezes przez Dziennik Woiewódzki podaie.
w Kaliszu dnia 14. Kwietnia 1827 r.
PIWNICKI.
Sekretarz Generalny, Welinowicz, Z.
Kurjer Warszawski 1838 nr 236
1992 r.
______________________________________________________________________________
Pomnik 4 funkcjonariuszy MO poległych w dn. 27.10.1946 r. we Wrońsku (koło leśniczówki)
Fot. Janusz Marszałkowski
______________________________________________________________________________
Zbliżenie
Fot. Janusz Marszałkowski
POMNIK W LESIE WROŃSKIM
OSP
BUDYNEK DAWNEJ SZKOŁY
GAJÓWKA
Akta metrykalne (Parafia Brzeźnio) 1673
4. maja. Ja, Bonawentura Iskrzycki proboszcz Brzeźnia, ochrzciłem Stanisława, syna Urodzonego Pana Mikołaja Stokowskiego i Jadwigi, prawowitych małżonków z Wronska. Rodzicami chrzestnymi byli Adam Ligęcki prepozyt Buzin? i Urodzona Pani Ludwika Chlebowska na dzierżawie w Pyszkowie.
1786
Źródło:
Agad, Księgi ziemskie i grodzkie sieradzkie, Libri relationum, sygn. 56-172, karta 291.
Tekst z oryginalnego dokumentu przepisał Piotr Tameczka.
Do Urzędu i Xiąg Grodzkich Sieradzkich osobiście przyszedłszy W. Ksiądz Stanisław Dymaczewski, Proboszcz Brzykowski, części w dobrach Wrońska zwanej na mocy swych praw dziedzic, w jak najżywszych wyrazach przeciwko WJ Pu Michałowi Kożuchowskiemu, Komornikowi Granicznemu Wieluńskiemu, większej połowy dóbr mianowanych Wrońska dziedzicowi, żali się w następującej osnowie. Aczkolwiek WJPan Kożuchowski będąc bardzo wiadomym o karach w prawie roku 1768 na przestępujących i pokrzywdzających majątek osob. ustanowionych. Przecież tenże WJPa Michał Kożuchowski, Komornik Graniczny Wieluński nad obowiązek prawa i sprawiedliwości przeciwko żalącemu /:czynią dolegliwości:/ postąpił, to jest nie mając żadnego od poddanego żalącego pokrzywdzenia, kazał go bez dania racji na gruncie własnym żalącego bić głosząc tę słowa zbi, zabi, ja zapłacę. Nie kontentując się, WJPn Kożuchowski [...] do woli swej poddanego żalącego zbić kazał, ale dnia 30 lipca roku teraz płynącego sam WJPn Kożuchowski na drodze publicznej prosto w dział żalącego syna pracowitego Wojciecha Bernasia niemiłosiernie zbił. Co więcej wspomniony Wy Kożuchowski przyszedłszy do chałupy pracowitego Wojciecha Bernasia z intencją tego Bernasia z chałupy własnej wywleczenia, lecz w tym czasie Wlzny Kożuchowski tego Bernasia w domu nie zastał, gdyż na obcej dziedzinie chronić się częstokroć musiał, siano z łąki plebańskiej od dawnej pamięci do plebani należącej swą przemocą zabrał, inwentarzami swemi szkody tak w zborzach jako i w łąkach robi, innych dolegliwości, pokrzywdzeń w sądzie przyzwoitym inkwizycją pewno dowieść mających z tym oświadczeniem, jakoby we wsi Wrońska części plebańskiej nie zostawało czyni. Dla czego żalący iżby przez zamilczenie w dalszym przeciągu czasu pokrzywdzonym nie zostawał z tych wyrazów i innych przeciwko temusz WJPu Michałowi Kożuchowskiemu manifestuje się offiarując tego wszystkiego inkwizycją dowieść i za przestąpienie prawa kar tam gdzie przynależeć będzie z sprawiedliwością [...] zostawiając tego manifestu moc powiększenia lub umniejszenia.
X. Stanisław Dymaczewski
Agad, Księgi ziemskie i grodzkie sieradzkie, Libri relationum, sygn. 56-172, karta 291.
Tekst z oryginalnego dokumentu przepisał Piotr Tameczka.
Do Urzędu i Xiąg Grodzkich Sieradzkich osobiście przyszedłszy W. Ksiądz Stanisław Dymaczewski, Proboszcz Brzykowski, części w dobrach Wrońska zwanej na mocy swych praw dziedzic, w jak najżywszych wyrazach przeciwko WJ Pu Michałowi Kożuchowskiemu, Komornikowi Granicznemu Wieluńskiemu, większej połowy dóbr mianowanych Wrońska dziedzicowi, żali się w następującej osnowie. Aczkolwiek WJPan Kożuchowski będąc bardzo wiadomym o karach w prawie roku 1768 na przestępujących i pokrzywdzających majątek osob. ustanowionych. Przecież tenże WJPa Michał Kożuchowski, Komornik Graniczny Wieluński nad obowiązek prawa i sprawiedliwości przeciwko żalącemu /:czynią dolegliwości:/ postąpił, to jest nie mając żadnego od poddanego żalącego pokrzywdzenia, kazał go bez dania racji na gruncie własnym żalącego bić głosząc tę słowa zbi, zabi, ja zapłacę. Nie kontentując się, WJPn Kożuchowski [...] do woli swej poddanego żalącego zbić kazał, ale dnia 30 lipca roku teraz płynącego sam WJPn Kożuchowski na drodze publicznej prosto w dział żalącego syna pracowitego Wojciecha Bernasia niemiłosiernie zbił. Co więcej wspomniony Wy Kożuchowski przyszedłszy do chałupy pracowitego Wojciecha Bernasia z intencją tego Bernasia z chałupy własnej wywleczenia, lecz w tym czasie Wlzny Kożuchowski tego Bernasia w domu nie zastał, gdyż na obcej dziedzinie chronić się częstokroć musiał, siano z łąki plebańskiej od dawnej pamięci do plebani należącej swą przemocą zabrał, inwentarzami swemi szkody tak w zborzach jako i w łąkach robi, innych dolegliwości, pokrzywdzeń w sądzie przyzwoitym inkwizycją pewno dowieść mających z tym oświadczeniem, jakoby we wsi Wrońska części plebańskiej nie zostawało czyni. Dla czego żalący iżby przez zamilczenie w dalszym przeciągu czasu pokrzywdzonym nie zostawał z tych wyrazów i innych przeciwko temusz WJPu Michałowi Kożuchowskiemu manifestuje się offiarując tego wszystkiego inkwizycją dowieść i za przestąpienie prawa kar tam gdzie przynależeć będzie z sprawiedliwością [...] zostawiając tego manifestu moc powiększenia lub umniejszenia.
X. Stanisław Dymaczewski
1786
Źródło:
Agad, Księgi ziemskie i grodzkie sieradzkie, Libri relationum, sygn. 56-172, karty 467-468
Tekst z oryginalnego dokumentu przepisał Piotr Tameczka.
Do Urzędu i Ksiąg Grodzkich, Starościńskich Sieradzkich osobiście przyszedłszy W Jmc Pan Michał Kożuchowski Komornik Wieluński dóbr czyli częściów na Wrońsku w Województwie i Powiecie Sieradzkim leżących dziedzic. To naprzeciw W Jmc P. Kazimierzowi Karsznickiemu Sędziemu Ziemskiemu Wieluńskiemu zapobiegając uszczerbkowi dóbr rzeczonych Wroński, stosując się na dniu dzisiejszym w niżej opisany sposób uczynionej wizji zanosi w tej mierze uskarżenie iż tenże W Jmc Pan Karsznicki Sędzia Ziemski Wieluński dóbr Rychłocic i części Wroński przeszły possessor nie zważając na żadne warunki prawa za swojej possessji, w tych dobrach sobie uskarżającemu się, jak wizja na dniu dzisiejszym udziałana w sobie opiewa ważył się lasów do siebie żalącego się należących używać i do ostatniej ruiny i zniszczenia tak przez ludzi Rychłockich i siebie przyprowadzić, gdyż z tegoż lasu znaczną reparacją w dobrach Rychłocicach przez wystawienie nie tylko dworskich, ale i na wsi ludziom budynków uczynił, pilarzy na tenże bór do rznięcia tarcic sprowadził i bez wiadomości żalącego się onym drzewo najzdatniejsze na budowlą spuszczać i na tarcice rznąć rozkazywał i więcej niż na kilkanaście kup tarcic z tegoż boru do W Jmc P. Kożuchowskiego należącego W Jmc Pan Karsznicki Sędzia Wieluński wybrał w polach na częściach żalącego się dziedzicznych gruntu do swoich części poprzywłaszczał i poprzyorywał granic i kopców pługami ponapsował i działków do żalącego [...] części należących przez ludzi Rychłockich w grunta swoje poujmował, którzy to ludzie z pomienionych Rychłocic granice przeorawszy pługami, gdzie niemałą na dalej uczynieli szkodę kamieni za granicę niemało na przerzucali i w kupy powalili ludziom Wrońskim, bo na tym miejscu orać nie [mo?]gą szkodę nie mniejszą zrobili na co wszystko okoliczności takowych w pilności do ksiąg niniejszych przystąpiwszy skarży się W Jmc Pan Kożuchowski Komornik Wieluński i manifestuje oświadczając tego wszystkiego prawnie [...]kim należeć będzie swych szkód poszukiwać i kar za poczynione wiolencje prawem każdą z osobna czynność domagać mocą [so?]bie służącego wspomnionych dóbr dziedzic. Salvis iuris mediis[?]
Michał z Kożuchowa Kożuchowski
Agad, Księgi ziemskie i grodzkie sieradzkie, Libri relationum, sygn. 56-172, karty 467-468
Tekst z oryginalnego dokumentu przepisał Piotr Tameczka.
Do Urzędu i Ksiąg Grodzkich, Starościńskich Sieradzkich osobiście przyszedłszy W Jmc Pan Michał Kożuchowski Komornik Wieluński dóbr czyli częściów na Wrońsku w Województwie i Powiecie Sieradzkim leżących dziedzic. To naprzeciw W Jmc P. Kazimierzowi Karsznickiemu Sędziemu Ziemskiemu Wieluńskiemu zapobiegając uszczerbkowi dóbr rzeczonych Wroński, stosując się na dniu dzisiejszym w niżej opisany sposób uczynionej wizji zanosi w tej mierze uskarżenie iż tenże W Jmc Pan Karsznicki Sędzia Ziemski Wieluński dóbr Rychłocic i części Wroński przeszły possessor nie zważając na żadne warunki prawa za swojej possessji, w tych dobrach sobie uskarżającemu się, jak wizja na dniu dzisiejszym udziałana w sobie opiewa ważył się lasów do siebie żalącego się należących używać i do ostatniej ruiny i zniszczenia tak przez ludzi Rychłockich i siebie przyprowadzić, gdyż z tegoż lasu znaczną reparacją w dobrach Rychłocicach przez wystawienie nie tylko dworskich, ale i na wsi ludziom budynków uczynił, pilarzy na tenże bór do rznięcia tarcic sprowadził i bez wiadomości żalącego się onym drzewo najzdatniejsze na budowlą spuszczać i na tarcice rznąć rozkazywał i więcej niż na kilkanaście kup tarcic z tegoż boru do W Jmc P. Kożuchowskiego należącego W Jmc Pan Karsznicki Sędzia Wieluński wybrał w polach na częściach żalącego się dziedzicznych gruntu do swoich części poprzywłaszczał i poprzyorywał granic i kopców pługami ponapsował i działków do żalącego [...] części należących przez ludzi Rychłockich w grunta swoje poujmował, którzy to ludzie z pomienionych Rychłocic granice przeorawszy pługami, gdzie niemałą na dalej uczynieli szkodę kamieni za granicę niemało na przerzucali i w kupy powalili ludziom Wrońskim, bo na tym miejscu orać nie [mo?]gą szkodę nie mniejszą zrobili na co wszystko okoliczności takowych w pilności do ksiąg niniejszych przystąpiwszy skarży się W Jmc Pan Kożuchowski Komornik Wieluński i manifestuje oświadczając tego wszystkiego prawnie [...]kim należeć będzie swych szkód poszukiwać i kar za poczynione wiolencje prawem każdą z osobna czynność domagać mocą [so?]bie służącego wspomnionych dóbr dziedzic. Salvis iuris mediis[?]
Michał z Kożuchowa Kożuchowski
1786
Źródło:
Agad, Księgi ziemskie i grodzkie sieradzkie, Libri relationum, sygn. 56-172, karty 693-94.
Tekst z oryginalnego dokumentu przepisał Piotr Tameczka.
Wizja w dobrach Wronski, czyli raczej na częściach dziedzicznych Wielm. Jmc Pana Michała z Kożuchowa Kożuchowskiego, Komornika Gran. Wieluńskiego przez nas niżej na podpisach wyrażonych slachty w obecności pracowitego Jakuba Wrońskiego z dóbr Wronski woźnego przysięgłego opatrznego uczyniona. Najprzód stanąwszy na dziedzinie rzeczonych dóbr, czyli na częściach Wielm. Jmc Pana Rekwierenta wyżej wspomnionego, widzieliśmy w borze na dzielnicy WJmc Pana Komornika Cybulak zwanym, szkodę wielką przez wycięcie drzewa różnego tak na budowlą i inne potrzeby zdatnego przez ludzi Rychłockich na dworską potrzebę z rozkazu WJmc Pana Kazimierza Karsznickiego Sędziego Ziemskiego Wieluńskiego, w tychże dobrach potenczas zostającego possessora. Niemniej i w drugim boru Bolesławiec mianowanym podobnąsz szkodę przez tegoż WJmc Pana Sędziego, czyli ludzi z dóbr Rychłocich uczynioną widzieliśmy.
Dalej wyszedłszy z tego boru weszliśmy na łąki przy Bolesławcu leżące, przy których łąkach jest pólko, czyli działek własny WJmc Pana Kożuchowskiego Komornika Gran. Wieluńskiego w grunt Rychłocki w worany, prosto idąc z tej wizji do granicy przy tym gruncie będącej widzieliśmy iż kopce jedne są jescze dosyć znaczne, a inne też już po części przeorane i grunta, i gruntu za temiż kopcami będącego do WJmc Pana Kożuchowskiego należącego zabierające. Także postąpieliśmy dalej granicą, która już nie tak znaczna jak była przedtym szerokości na kilka prętów, co z oświadczenia mieliśmy, iż WJmc Pan Kożuchowski kupując też dobra znacznemi granicami teraz zaś jako uważaliśmy są tego dobre znaki, bo jescze wał jest znaczny, niezrównany z rolą i widzieliśmy graniczkę z tej to granicy zostawioną.
A dalej, że ledwo tylo pieszo przejść można, jako to przy stawku po tejże wciąż ciągnącej się granicy. Po tym ujrzeliśmy kilka kup kamieni na gruntach Wronskich z gruntów Rychłockich przez poddanych z Rychłocic wyrzuconych. Na koniec przyszedłszy do Łęgu uznaliśmy znaczną krzywdę WJmc Pana Komornika g[dzie?] znaki są, iż co rok przyczyniają ludzie z Rychłocic gruntu sobie ztegoż Łęgu worując się coraz bardziej w niego i tak wszystko zdrowi na umyśle z opatrznym woźnym wyżej wyrażonym widząc każdego czasu i pod przysięgą ztwierdzić na wezwanie prawne obiecujemy i rękami naszemi dla wiary i pewności lepszej się podpisujemy i do ksiąg podać pozwalamy.
Działo się na gruncie Wronskim dnia 15go miesiąca kwietnia roku pańskiego 1786.
Jan Szymański ręką trzymaną
Jan Kożuchowski m.p.
Jakub Wroński woźny gruntowy jako nieumiejący pisać trzy xxx
Agad, Księgi ziemskie i grodzkie sieradzkie, Libri relationum, sygn. 56-172, karty 693-94.
Tekst z oryginalnego dokumentu przepisał Piotr Tameczka.
Wizja w dobrach Wronski, czyli raczej na częściach dziedzicznych Wielm. Jmc Pana Michała z Kożuchowa Kożuchowskiego, Komornika Gran. Wieluńskiego przez nas niżej na podpisach wyrażonych slachty w obecności pracowitego Jakuba Wrońskiego z dóbr Wronski woźnego przysięgłego opatrznego uczyniona. Najprzód stanąwszy na dziedzinie rzeczonych dóbr, czyli na częściach Wielm. Jmc Pana Rekwierenta wyżej wspomnionego, widzieliśmy w borze na dzielnicy WJmc Pana Komornika Cybulak zwanym, szkodę wielką przez wycięcie drzewa różnego tak na budowlą i inne potrzeby zdatnego przez ludzi Rychłockich na dworską potrzebę z rozkazu WJmc Pana Kazimierza Karsznickiego Sędziego Ziemskiego Wieluńskiego, w tychże dobrach potenczas zostającego possessora. Niemniej i w drugim boru Bolesławiec mianowanym podobnąsz szkodę przez tegoż WJmc Pana Sędziego, czyli ludzi z dóbr Rychłocich uczynioną widzieliśmy.
Dalej wyszedłszy z tego boru weszliśmy na łąki przy Bolesławcu leżące, przy których łąkach jest pólko, czyli działek własny WJmc Pana Kożuchowskiego Komornika Gran. Wieluńskiego w grunt Rychłocki w worany, prosto idąc z tej wizji do granicy przy tym gruncie będącej widzieliśmy iż kopce jedne są jescze dosyć znaczne, a inne też już po części przeorane i grunta, i gruntu za temiż kopcami będącego do WJmc Pana Kożuchowskiego należącego zabierające. Także postąpieliśmy dalej granicą, która już nie tak znaczna jak była przedtym szerokości na kilka prętów, co z oświadczenia mieliśmy, iż WJmc Pan Kożuchowski kupując też dobra znacznemi granicami teraz zaś jako uważaliśmy są tego dobre znaki, bo jescze wał jest znaczny, niezrównany z rolą i widzieliśmy graniczkę z tej to granicy zostawioną.
A dalej, że ledwo tylo pieszo przejść można, jako to przy stawku po tejże wciąż ciągnącej się granicy. Po tym ujrzeliśmy kilka kup kamieni na gruntach Wronskich z gruntów Rychłockich przez poddanych z Rychłocic wyrzuconych. Na koniec przyszedłszy do Łęgu uznaliśmy znaczną krzywdę WJmc Pana Komornika g[dzie?] znaki są, iż co rok przyczyniają ludzie z Rychłocic gruntu sobie ztegoż Łęgu worując się coraz bardziej w niego i tak wszystko zdrowi na umyśle z opatrznym woźnym wyżej wyrażonym widząc każdego czasu i pod przysięgą ztwierdzić na wezwanie prawne obiecujemy i rękami naszemi dla wiary i pewności lepszej się podpisujemy i do ksiąg podać pozwalamy.
Działo się na gruncie Wronskim dnia 15go miesiąca kwietnia roku pańskiego 1786.
Jan Szymański ręką trzymaną
Jan Kożuchowski m.p.
Jakub Wroński woźny gruntowy jako nieumiejący pisać trzy xxx
1786
Źródło:
Agad, Księgi ziemskie i grodzkie sieradzkie, Libri relationum, sygn. 56-172, karta 696.
Tekst z oryginalnego dokumentu przepisał Piotr Tameczka.
Wizja w dobrach wsi Wrońska przez nas niżej podpisaną szlachtę przy opatrznym woźnym Jakubie z tychże dóbr Wroński przybranym, na rekwizycją Wlznego JPa Michała Korzuchowskiego Komornika Granicznego Wieluńskiego dóbr wsi Wroński częściów dziedzica na własnym gruncie uczyniona.
W ten sposób, iż najsamprzód widzieliśmy drzewa bardzo wiele na borzi Wrońskim przez ludzi z części Wroński do Brzykowa należącej, spuszczonego gatunku różnego, a najczęściej dębiny. Powtórę także widzieliśmy płotu kawał przy ogrodzie na części do Brzykowa służącej w grodzonego na gruncie Wlznego Korzuchowskiego i do ogroda przywłaszczonego przez poddanego z Wroński do proboszcza Brzykowskiego należącego. Dalej w polu ku Kamykowi niwką do Wlznego JPana Korzuchowskiego należącą przez ludzi xiężych Wrońskich podartą, i tatarką na ten rok zasianą. Także na ostatku w i w borze widzieliśmy człapy trzydzieści na ćwierci przez poddanych tychże z Brzykowa porobione i pozostawiane, [...] w tymże boru w drzewie stojącym na pszczoły powyrabiane.
Co wszystko rzetelnie oświadczamy i na to się podpisujemy.
Działo się na dziedzinie Wroński w częściach Wlznego Korzuchowskiego Komornika Granicznego Wieluńskiego dnia 1 sierpnia 1786 roku.
Jan Rudnicki
Jan Szymański
Agad, Księgi ziemskie i grodzkie sieradzkie, Libri relationum, sygn. 56-172, karta 696.
Tekst z oryginalnego dokumentu przepisał Piotr Tameczka.
Wizja w dobrach wsi Wrońska przez nas niżej podpisaną szlachtę przy opatrznym woźnym Jakubie z tychże dóbr Wroński przybranym, na rekwizycją Wlznego JPa Michała Korzuchowskiego Komornika Granicznego Wieluńskiego dóbr wsi Wroński częściów dziedzica na własnym gruncie uczyniona.
W ten sposób, iż najsamprzód widzieliśmy drzewa bardzo wiele na borzi Wrońskim przez ludzi z części Wroński do Brzykowa należącej, spuszczonego gatunku różnego, a najczęściej dębiny. Powtórę także widzieliśmy płotu kawał przy ogrodzie na części do Brzykowa służącej w grodzonego na gruncie Wlznego Korzuchowskiego i do ogroda przywłaszczonego przez poddanego z Wroński do proboszcza Brzykowskiego należącego. Dalej w polu ku Kamykowi niwką do Wlznego JPana Korzuchowskiego należącą przez ludzi xiężych Wrońskich podartą, i tatarką na ten rok zasianą. Także na ostatku w i w borze widzieliśmy człapy trzydzieści na ćwierci przez poddanych tychże z Brzykowa porobione i pozostawiane, [...] w tymże boru w drzewie stojącym na pszczoły powyrabiane.
Co wszystko rzetelnie oświadczamy i na to się podpisujemy.
Działo się na dziedzinie Wroński w częściach Wlznego Korzuchowskiego Komornika Granicznego Wieluńskiego dnia 1 sierpnia 1786 roku.
Jan Rudnicki
Jan Szymański
1786
Źródło:
Agad, Księgi ziemskie i grodzkie sieradzkie, Libri relationum, sygn. 56-172, karta 697.
Tekst z oryginalnego dokumentu przepisał Piotr Tameczka.
My niżej podpisani i z imion wyrażeni szlachta na umyśle i ciele zdrowi będąc przybrawszy sobie przysiężnego woźnego Jakuba z Wroński do uczynienia zamiast obdukcji wizji zbitego pracowitego Pawła z tejże Wroński Wlznego JP. Michała Korzuchowskiego Komornika Granicznego Wieluńskiego poddanego przez pracowitych Wojciecha ojca, i Pawła i Macieja synów Kokotów, na pastwisku w tychże dobrach Wroński będącego, a to dla ciężkiego potłuczenia, iż go do grodu najbliższego żadnym sposobem dowieść nie można, przyszedłszy na rekwizycję Wlznego Korzuchowskiego z opatrznym woźnym do chorego tegoż Pawła parobka w wsi Wroński leżącego, zobaczyliśmy dobrze na osobie jego znaki na ciele od kijów, a najbardziej bok spuchły, zbity, drugi bok nie tak jak pierwszy spuchły, ale zbity także, na głowie aż przez kark wycięcie znać i na ręku przy łokciu, a to nam wiadomo, iż przez poddanych wyżej rzeczonych z wsi Wroński do Brzykowa należących rany, czyli guzy zadane i na to się rzetelnie podpisujemy.
Działo się na gruncie dóbr Wroński dnia 1 miesiąca sierpnia roku pańskiego 1786.
Jan Rudnicki mp
Jan Szymański piórem trzymanym
Agad, Księgi ziemskie i grodzkie sieradzkie, Libri relationum, sygn. 56-172, karta 697.
Tekst z oryginalnego dokumentu przepisał Piotr Tameczka.
My niżej podpisani i z imion wyrażeni szlachta na umyśle i ciele zdrowi będąc przybrawszy sobie przysiężnego woźnego Jakuba z Wroński do uczynienia zamiast obdukcji wizji zbitego pracowitego Pawła z tejże Wroński Wlznego JP. Michała Korzuchowskiego Komornika Granicznego Wieluńskiego poddanego przez pracowitych Wojciecha ojca, i Pawła i Macieja synów Kokotów, na pastwisku w tychże dobrach Wroński będącego, a to dla ciężkiego potłuczenia, iż go do grodu najbliższego żadnym sposobem dowieść nie można, przyszedłszy na rekwizycję Wlznego Korzuchowskiego z opatrznym woźnym do chorego tegoż Pawła parobka w wsi Wroński leżącego, zobaczyliśmy dobrze na osobie jego znaki na ciele od kijów, a najbardziej bok spuchły, zbity, drugi bok nie tak jak pierwszy spuchły, ale zbity także, na głowie aż przez kark wycięcie znać i na ręku przy łokciu, a to nam wiadomo, iż przez poddanych wyżej rzeczonych z wsi Wroński do Brzykowa należących rany, czyli guzy zadane i na to się rzetelnie podpisujemy.
Działo się na gruncie dóbr Wroński dnia 1 miesiąca sierpnia roku pańskiego 1786.
Jan Rudnicki mp
Jan Szymański piórem trzymanym
Dziennik Urzędowy Woiewodztwa Kaliskiego 1827 nr 16
MINISTER SEKRETARZ STANU.
Ma honor udzielić Radzie Administracyiney wolą Nayiaśnieyszego Pana wypisaną, iak następuie:
„Rada zawiadomi podpisanych na Supplice obok załączoney, przez pośrednictwo właściwych Władz — iż Cesarz i Król Jmć uważa postępek „ich za dowód owego ducha zamieszania nieprzestaiącego działać na małą „cząstkę Jego poddanych Polskich, a tyle przeciwnego temu uszanowaniu „dla Władzy i zamiłowaniu porządku, które tak znamienicie odznaczają „ogół Narodu, i które przewodniczyły obradom ostatniego Seymu; iż Jego „Cesarsko-Królewska Mość z żalem widzi w takowym postępku „nowe powody do przedłużenia względem Woiewództwa Kaliskiego środków przez Dostoynego Poprzednika JEGO przyiętych, i że na ten raz „w łaskawości swoiey na zganieniu tego nierozważnego kroku poprzestaie.“
w Petersburgu dnia Marca 1827.
(podpisano) Stefan Hr. GRABOWSKI.
Za zgodność z Oryginałem:
Radca Sekretarz Stanu, Generał Dywizyi, (podpisano) Kossecki.
w szczególności przesłać zalecono:
3) PP. Mączyńskiemu Stefanowi z Lutomirska.
5) — Biernackiemu Jozefowi Gabryelowi z Klonowa.
6) — Grabowskiemu Felixowi z Strachanowa.
7) — Jezierskiemu Anastazemu z Góry.
8) — Karśnickicmu Augustynowi z Chorzewa.
9) — Gątkiewiczowi Tomaszowi z Kwaskowa.
10) — Grodzickiemu Filipowi z Gruszczyc.
14) — Parczewskiemu Józefowi z Włynia.
15) — Ordędze Józefowi z Cieni.
17) — Grodzickiemu Tadeuszowi z Wrzący.
21) — Jłowieckiemu Marcinowi z Trzebin.
23) — Biernackiemu Stanisławowi z Sikucina.
27) — Rejczyńskiemu Józefowi z Naramic.
29) — Bartochowskiemu Kazimierzowi z Skomlina.
30) — Kobierzyckiemu Łukaszowi z Wielkiey Dąbrowy.
34) — Trepka Leopoldowi z Brzykowa.
37) — Kiedrowskiemu Mikołajowi z Zawadek.
38) — Kaczkowskiemu Stanisławowi z Choynego.
39) — Łączkowskiemu Antoniemu z Rembieszowa.
40) — Madalińskiemu Emanuelowi z Osiakowa.
41) — Wituskiemu Michałowi z Małynia.
45) — Rabczewskiemu Karolowi z Sądziejewic.
47) — Siemiątkowskiemu Jgnacemu z Kalinowy.
49) — Trepka Augustowi z Wrońska.
50) — Siemiątkowskiemu Józefowi z Biskupic.
51) — Wituskiemu Felixowi z Jeżewa.
52) — Sucheckiemu Wincentemu z Grabi.
53) — Morawskiemu Teofilowi z Mikołajewic P. K. gm warta
55) — Milewskiemu Kajetanowi z Borzewicka. gm. podd
56) — Jabłkowskiemu Jgnacemu z Cielców.
60) — Walewskiemu Napoleonowi z Świerczyn.
63) — Bieleckiemu Józefowi z Kozub.
64) — Tarnowskiemu Antoniemu z Bukowca.
65) — Złotnickiemu z Zdońskiey Woli.
66) — Parczewskiemu Stanisławowi z Dąbrówki.dąbrówka sier
71) — Domaniewskiemu Janowi z Zborowa.
72) — Zbijewskiemu Franciszkowi z Jesionny.
73) — Załuskowskiemu Franciszkowi z Jesionny.
74) — Rozrazewskiemu Nepomucenowi Janowi z Ruszkowa.
76) — Ankwiczowi Romanowi Hr. z Zakrzewa.
81) — Krobanowskiemu Mikołajowi z Swirzyna.
83) — Sulimierskiemu Felixowi z Brzesk.
84) — Klichowskiemu Rafałowi z Grabia.
85) — Mniewskiemu A. z Włynia.
87) — Podczaskiemu Dyonizemu z Brzesk.
88) — Taczanowskiemu Emanuelowi z Rudy.
89) — Potworowskiemu Ferdynandowi z Luboli.
92) — Byszewskiemu Kalixtowi z Sokołowa.gm sieradz
96) — Gołębowskiemu Nepom. z Sadokrzyc.
97) — Błeszyńskiemu Erazmowi z Zelisławia.
98) — Taczanowskiemu Leonowi z Olewina.
99) — Tyminieckiemu Wincentemu z Prażmowa.
101) — Borzysławskiemu Aloizemu z Grzymaczewa.
102) — Kosseckiemu Dominikowi z Woycinka.
103) — Niemojowskiemu Teodorowi z Chwalęcic.
104) — Wierzchleyskiemu Bogumiłowi z Wierzchlasa.
105) — Gurowskiemu Adamowi Hr. z Piorunowa.
Za zgodność na proźbie:
Radca Sekretarz Stanu, Generał Dywizyi, (podp.) Kossecki.
do wiadomości publiczney Radca Stanu Prezes przez Dziennik Woiewódzki podaie.
w Kaliszu dnia 14. Kwietnia 1827 r.
PIWNICKI.
Sekretarz Generalny, Welinowicz, Z.
Podpisany Dziedzic Dóbr Rychłocice,
Brzykowa i Wrońsko, w pow: Wieluńskim i Sieradzkim, Gub: Kaliskiej
położonych, uwiadamia chęć maiących kupna DRZEWA, iż w swych
lasach na Dobrach Rychłocice i Wrońsko, ma do sprzedania Drzewa
grubego Budulcu, Sosien sztuk 4000, i Dębów na klepki lub Bale
zdatnych 400, wszytko drzewo iest zdrowe, i to za pomierną cenę
każdego czasu aż po dzień 15 Kwiet: 1839 r. sprzedawać będzie;
zalecając łatwe iego prowadzenie wodą, ponieważ przez las
Rychłocice płynie rzeka spławna Warta, a od lasu Wrońsko najdalej
wiorsta iedna. Każdy przeto, chęć maiący kupna, zechce się
znosić do podpisanego do wsi Rychłocic, August Trepka.
Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego
1851 nr 8
(N. D. 197) Pisarz Kancellaryi
Ziemiańskiéj Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.
Po zgonie Augusta Nekandy Trepki,
właściciela dóbr ziemskich Rychłocice, z przyległościami w
Okręgu Wieluńskim, oraz dóbr Wrońsko i Brzyków, dwóch ostatnich
w Okręgu Sieradzkim położonych, otworzył się spadek, do
uregulowania którego wyznacza się termin prekluzyjny na dzień 7
(19) Lipca r. b. przedemną Pisarzem odbyć się mający.
w Kaliszu d. 26 Grud. (7 Stycz.)
1850/1.
Zengteller.
Dziennik Powszechny 1862 nr 164
(N. D. 3750) W myśl art. 960 K. P. S.
zawiadamia: iż stosownie do wyroku Trybunału Cywilnego w Kaliszu z
d. 19 Kwietnia (l Maja) b. r. sprzedane będą w drodze działów i w
trzech respective Oddziałach, Dobra Ziemskie poniższe: należące
prawem własności do SSrów Augusta Trepki, pełnoletnich, Artura,
Alfonsa i Elizy, tudzież nieletnich: Leontyny v. Eleonory i Gustawa,
rodzeństwa Trepków, ostatnich pod opieką ich matki i głównej
opiekunki Julii z Szołowskich pierwszego ślubu Trepka powtórnego
Sulimierskiej wdowy, w dobrach Rychłońcach Okręgu Wieluńskim
zamieszkałej, i Włodzimierza Trepki przydanego opiekuna dziedzica
dóbr Mokrsko tamże w Okręgu Wieluńskim zamieszkałego,
zostających, a mianowicie:
1) Oddział I. Dobra Rychłowice z
przyległościami w Okręgu i Powiecie Wieluńskim Gubernii
Warszawskiej parafii własnej położone, składające się z
folwarku, probostwa, i wsi czynszowych Rychłowice i Mała Wieś z
Osadą Żabiniec, obejmujące powierzchni ogólnej włók 119 m. 17
pr. kw. 246 miary nowopolskiej.
2) Oddziału II. Dobra Wrońsko z
przyległościami w Okręgu i Powiecie Sieradzkim, Gubernii
Warszawskiej położone, składające się z folwarku i wsi
czynszowej Wrońsko, obejmujące powierzchni ogólnej w. 49. m. 11,
pr. kw. 160 takiejże miary.
3) Oddział III. Dobra Brzyków z
przyległościami w Okręgu i Powiecie Sieradzkim Gubernii
Warszawskiej, parafii własnej położone, składające się z
folwarku, probostwa, i wsi czynszowej Brzyków, obejmujące
powierzchni ogólnej włók 32, m. 4, pr. kw. 27, takiejże miary. Po
odbyciu w d. 23 Czerwca (2 Lipca) b. r. publikacji warunków
licytacyjnych, termin do tymczasowego przysądzenia wyznaczony został
na d. 7 (19) Sierpnia 1862 r. godzinę 3 z południa na sali
posiedzeń Trybunału Cywilnego Gubernii Warszawskiej w Kaliszu przy
ulicy Józefiny w pałacu Sądowym przed W. Feliksem Wittman Sędzią
Trybunału delegowanym, poczynając licytację: Oddziału I. dóbr
Rychłowice od sumy rs. 81293 kop. 40. Oddziału II. dóbr Wrońsko
od sumy rs. 50721 kop. 70. Oddziału III. dóbr Brzyków od sumy rs
25705 kop. 40 w monecie srebrnej lub w listach zastawnych, a to jako
od wartości ustanowionej Sądową taksą biegłych wyrokiem
Trybunału z d. 22 Czerwca (4 Lipca) b. r. potwierdzoną. Zbiór
objaśnień i warunków licytacyjnych przejrzanym być może w
Kancelarji Pisarza Trybunału Gubernii Warszawskiej w Kaliszu w
pałacu Sądowym, i u podpisanego Patrona w Kaliszu zamieszkałego,
przedaż tę popierającego. Kalisz d. 27 Czerwca (9 Lipca) 1862 r.
I. Wasiłowski, Pat. Tr.
Dziennik Warszawski 1870 nr 66
N. 2444. Rejent Kancelarji Ziemiańskiej
w Kaliszu.
Po zgonie:
2. Mowszy Endelmanna, co do: a) prawa
wycięcia i wybrania drzewa pod Nr 4 w dziale III dóbr Rychłocice,
a pod Nr. 6 Wrońsko; 2) rs. 6,000; c) rs. 54,900; d) rsr. 15,000; e)
rs. 15,000 pod Nr. 10, 11, 16 i 21, na dobrach Rychłocice z Okręgu
Wieluńskiego, pod Nr. 10, 11, 15 i 17, w dziale IV na dobrach
Wrońsko z Okręgu Szadkowskiego mieszczących się, na szacunek
drzewa zapłaconych, otworzyły się spadki, do uregulowania których,
termin na dzień 28 Września (10 Października) 1870 r., przed sobą
w Kaliszu wyznaczam.
Zenon Łopuski.
Kurjer Warszawski (dodatek poranny) 1896 nr 125
Wybory .
(Sprawozdanie specjalne Kurjera. Warszawskiego.)
Piotrków, d. 5-go maja.
Ci, co przybyli na wybory jutrzejsze do Piotrkowa, zapewniają, że zebrania tegoroczne pozbawione są dawnej cechy: są smutne. Ale jakżeż mają być wesołe, skoro po mokrym kwietniu od trzech dni deszcz leje, jak z cebrą, a tymczasem w wielu majątkach jeszcze siewu nie ukończono; a żyto, które tak pięknie prawie wszędzie powschodziło, na dobre rzadkiem się staje. Na domiar złego obawiają się, że kartofli nie będzie można w porę zasądzić, a te, co zasadzone zostały, gnić zaczynają.
Smutną byłaby więc dola robotnika, gdyby nie pocieszał go dobry stan pszenicy, która w r. b. szczególnie dobrze się tutaj udała.
Deszcze fatalne sprawiły, że drogi są złe, a skutkiem tego na dzisiejsze zebranie przedwyborcze stawiło się zaledwie 50 stowarzyszonych, a więc połowa tej liczby, która dawniej w obradach udział brała.
Jak w Łomży, tak i w Piotrkowie stowarzyszeni pracę wyborczą muszą rozpocząć od wyboru prezesa wyborów. Więc też zebranie przedwyborcze zagaił prezes dyrekcji szczegółowej p. Zygmunt Płonczyński. Na przewodniczącego obradom powołano p. Artura Trepkę (wł. dóbr Brzyków i Wrońsko), który na asesorów zaprosił pp. Michała Szwajcera (wł. dóbr Łask i Rzeczyca), oraz Eugenjusza Borakowskiego (wł. dóbr Strzałki).
I w Piotrkowie obrady ześrodkowały się na dawnym a ustawicznie poruszanym projekcie utworzenia wzajemnych ubezpieczeń przy Towarzystwie kredytowem ziemskiem. Poruszył tę sprawę p. Artur Trepka zapytaniem: co stowarzyszeni czynić mają, aby nareszcie projekt ów do skutku doprowadzić?
Odpowiedź na pytanie dał radca Gołembowski, wyjaśniając, że opracowany przez władze projekt ustawy wzajemnych ubezpieczeń uznany został w Petersburgu za wzorowy i że w chwili obecnej znajduje się w biurze JE. Jenerał-Gubernatora.
W sprawie tej przemawiali jeszcze pp. Michał Szwajcer, Biedrzycki i prezes Płonczyński, który to ostatni wyraził przekonanie, że relacja radcy Gołembowskiego powinnaby zadowolnić wszystkich.
Ale sprawa przyjmowania przez radców Towarzystwa posad, w prywatnych towarzystwach ubezpieczeń, tak w Lublinie jak i tutaj, poruszona została energicznie. P. Steinhagen w przemówieniu krótkiem ale stanowczem zażądał, aby radcowie wybierani złożyli deklarację, iż posad owych nie przyjmą. Dodał jednakże p. Steinhagen, że należałoby podnieść płace radców.
Napróżno p. Stanisław Kobierzycki tłumaczył, że radcowie powoływani bywają tylko dla kontroli w interesie ziemian, obecni wyrażali przekonanie, że radcowie powinniby zastosować się do wyraźnego życzenia swoich wyborców. Napróżno p. Artur Trepka zapewniał, że radcowie, przyjmujący posady w towarzystwach prywatnych, mimo to usilnie popierają projekt ubezpieczeń wzajemnych, a wie o tem, ponieważ sam zasiada w komitecie nadzorczym jednego z towarzystw. Napróżno p. Masłowicz z Myśliwcowa dowodził, że radcowie w towarzystwach owych obznajmiają się ze sprawą ubezpieczeń i wiadomości tam nabyte będą mogli później użytkować na korzyść stowarzyszonych. Napróżno nawet radca Gołembowski w dłuższem przemówieniu zapewnił, że wszyscy pracują dla dobra stowarzyszonych, że nikt nie może pomawiać nikogo o niedość gorliwe spełnianie obowiązków. Dodał nadto p. Gołembowski, że żaden radca deklaracji żądanej złożyć nie może, aby kto nie przypuścił, że czyni to dlatego, iż istotnie przyjmowanie posad w towarzystwach prywatnych nie jest zgodne z interesom stowarzyszonych.
Dopiero przemówienie prezesa Płonczyńskiego wyjaśniło, o co właściwie stowarzyszonym chodzi. Wybierają z pośród siebie to, co mają najlepszego, więc wobec tego nie wolno ani przez chwilę jedną podejrzewać działalności wybrańców. A jednakże nie można powiedzieć, by ci, co występują przeciw przyjmowaniu posad prywatnych, nie mieli racji moralnej. Dbają o to, aby nikt nie używał radców za płaszczyk, którym tak często banki i rozmaite przedsiębiorstwa za granicą osłaniały szwindle swoje. Wszak przedsiębiorstwa podobne w Austrji kompromitowały najzacniejsze nazwiska, przy których pomocy wyrabiały sobie dobrą opinję i zaufanie. A chociaż u nas tego rodzaju instytucyj niema, to jednak skoro wybieramy, co mamy najlepszego, nie chcemy, aby nasi radcowie zużywali się w innych towarzystwach. Znaczna część stowarzyszonych podziela to zdanie, należy więc liczyć się z prądem ogólnym.
Przemówienie to przyjęto burzą oklasków.
Druga część wniosku p. Steinhagena co do podwyższenia płac radców przyjętą została sympatycznie. Poparł ją p. Artur Trepka, zaś p. Feliks Trepka zauważył, że uwzględnienie tego wniosku zależy od komitetu. Radca Gołembowski zwrócił uwagę, że etaty zatwierdza ministerjum skarbu, a istnieją już od lat przeszło 30 bez zmiany. Jeden tylko prezes Płonczyński oświadczył się za odroczeniem decyzji w tej sprawie do następnego zebrania za lat dwa.
Dłuższe rozprawy wywołał jeszcze projekt emisji 3 1/2 % listów zastawnych metalicznych, co do którego udzielał objaśnień oraz wystąpił ze swojemi co do niego poglądami radca Józef Jeziorański. W sprawie tej zabierał głos także i usilnie popierał projekt metalizacji p. Stanisław Dzierzbicki.
Po posiedzeniu obecni zgromadzili się w salonach prezesa Płonczyńskiego, znanego ze starodawnej gościnności, ogólnie szanowanego i lubianego.
Jutro wybory rozpoczynają się od nabożeństwa w kościele oo. pijarów.
B. F.
Obwieszczenia Publiczne 1920 nr 35
Komornik przy sądzie
okręgowym w Łodzi, Walerian Dudziński, zamieszkały w temże
mieście, przy ul. Południowej 28, obwieszcza, że d. 10 lipca 1920
r., o godz. 10 rano, odbędzie się w sali posiedzeń tegoż sądu
okręgowego w Łodzi, przy ul. Pańskiej 115, publiczna sprzedaż
przez licytacje osady włośc., pozostałej po zmarłym Szczepanie
Sikorze, zapisanej w tabeli likw. pod Nr 17 wsi Wrońsko, gm.
Dąbrowa-Widawska, pow. Łaskiego.
Nieruchomość ta składa
się z placu i 2 działek gruntu, ogólnej przestrzeni 6 mórg z
prawem na serwitut. Na placu znajdują się: dom drewniany,
mieszkalny oraz stodoła. Budynki te, dźwignięte kosztem Stefana
Sikory, stanowią jego wyłączną własność.
Powyższa
nieruchomość, opisana do sprzedaży przez b. komornika Nestorowicza
w d. 21 maja 1914 r., w zastaw ani w dzierżawę nie jest oddana,
urządzonej księgi hipot. nie posiada, podchodzi pod ukaz z d. 2
marca 1864
r.,-wystawiona jest na sprzedaż całkowicie, w drodze działów, na
mocy
tytułu wykonawczego b.
sądu gmin. IV okręgu pow. Łaskiego z d. 14 kwietnia (s. s.) 1914
r. Nr. 605.
Licytacja rozpocznie się
od sumy 1.728 mk., równającej się sumie szacunkowej 800 rb.
Osoby, zamierzające wziąć
udział w licytacji, obowiązane będą złożyć kaucję w sumie 173
mk. oraz dokumenty o przynależności swej do Państwa Polskiego i że
trudnią się rolnictwem.
Warunki licytacyjne jak
również dokumenty, tyczące się tej sprzedaży, mogą być
przejrzane w kancelarji sądu okręgowego w Łodzi.
Łódzki Dziennik Urzędowy 1923 nr 48
Zawiadomienie.
Okręgowy Urząd Ziemski w Piotrkowie zawiadamia wierzycieli sum hipotecznych, oraz osoby, mające ujawnione swe prawa w dziale III wykazu hipotecznego dóbr ziemskich: Wola Przatowska, Kliczków-Wielki, Wola-Krokocka, Ostrów, Wilamów, Dąbrówka położonych w powiecie Sieradzkim, Wrońsko, Łask w powiecie Łaskim, Chwalęcice w powiecie Kaliskim, Sławsk w powiecie Konińskim, Cielętniki w powiecie Radomskowskim, Gałkowice w powiecie Piotrkowskim, Bolków i Okalew w powiecie Wieluńskim że w dniu 4-go stycznia 1924 roku o godzinie 9 rano na posiedzeniu Okręgowej Komisji Ziemskiej w Piotrkowie (w lokalu tejże Komisji ulica Bykowska Nr. 77) rozpoznawane będą sprawy przymusowej likwidacji serwitutów, obciążających dobra: Wola-Krokocka, Ostrów, Sławsk, Łask, Cielętniki, Dąbrówka, Gałkowice, Bolków i Okalew oraz sprawy dobrowolnej likwidacji serwitutów, obciążających dobra: Wola Przatowska, Kliczków Wielki, Wrońsko, Chwalęcice, Wilamów, Bolków i Okalew.
Wymienione osoby o ile życzą sobie brać udział w akcji likwidacji łącznie ze stronami, winny zawiadomić Okręgowy Urząd Ziemski w Piotrkowie o miejscu zamieszkania, oraz stawić się na posiedzenie Komisji Ziemskiej.
Piotrków, dnia 14 grudnia 1923 r.
Prezes (—) Podpis.
Obwieszczenia Publiczne 1925 nr 102
Wydział hipoteczny sądu okręgowego w Piotrkowie obwieszcza, że toczą się postępowania spadkowe po zmarłych:
3)Adamie vel Adam-Władysław-Teofil-Marjan-Franciszek-Salezy Trepce, synu Artura, właśc. dóbr ziemsk.: 1) „Rzyków" i 2) „Wrońsko", obydwóch pow. łaskiego;
Termin regulacyj powyższych postępowań spadkowych wyznaczony został na dzień 26 czerwca 1926 r., w kancelarji pisarza wydziału hipotecznego sądu okręgowego w Piotrkowie, w którym to dniu osoby zainteresowane mają się stawić, pod skutkami prekluzji.
Łódzki Dziennik Urzędowy 1926 nr 2
WYKAZ
wydanych odpisów kart ewidencyjnych na zwierzęta pociągowe w kw. II i III przez Starostwo Łaskie.
Karta ewidencyjna za Nr. 1887/IV, wyd. mieszk. wsi Wrońsko, gm. Dąbrowa Widawska, Wiśniewskiemu Stanisławowi.
Łask, dnia 31 października 1925 r.
Starosta (—) podpis.
Przegląd Leśniczy 1926 marzec
Spis wszystkich lasów prywatnych,
komunalnych, kościeln. i fundacyjnych w województwie Śląskiem,
Poznańskiem, Pomorskiem i Łódzkiem o powierzchni ponad 50 ha
według stanu z 1924 r. Zestawił W. Przybylski.
166. Nazwa majątku leśnego:
Wronisko-Nekandów, powiat Łask. Właściciel: Adam Trepka. Obszar
ha: (serw.) 378, 35.
Obwieszczenia Publiczne 1928 nr 32
Dyrekcja Główna Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Warszawie, na zasadzie artykułów 218 i 219 ustawy Towarzystwa zawiadamia.
II. Okrąg Piotrkowski
44. Właściciela i wierzycielkę hipotecznych dóbr Wrońsko, powiatu łaskiego, a mianowicie: 1. Andrzeja-Józefa-Marję 3-ch imion Nekanda Trepkę, 2. Lucynę Trepka;
Obwieszczenia Publiczne 1930 nr 28
Dyrekcja Główna Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Warszawie, na zasadzie artykułów 218 i 219 ustawy Towarzystwa zawiadamia:
II. Okrąg piotrkowski.
26. Właściciela hipotecznego dóbr Wrońsko, powiatu łaskiego, mianowicie: Andrzeja Józefa Marję 3-ch imion Nekanda Trepkę.
jako mających wpisy hipoteczne, bez obranego miejsca zamieszkania z księgi hipotecznej wiadomego, że dobra poniżej wymienione, na zasadzie artykułu 221 tejże ustawy, obciążone pożyczkami Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, za zaległe raty będą sprzedawane w kancelarji niżej wymienionych notarjuszów:(...).
Warunki licytacyjne dołączone zostały do odnośnych ksiąg hipotecznych i mogą być przejrzane w odpowiednich kancelarjach hipotecznych, lub też w biurze Dyrekcji Głównej Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Warszawie.
Vadium licytacyjne winno być złożone w gotowiźnie lub w listach zastawnych Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego licząc po cenie oznaczonej przez Dyrekcją Główną, wraz z bieżącemi kuponami, oraz z upoważnieniem do sprzedaży rzeczonych listów zastawnych.
W razie niedojścia do skutku sprzedaży dla braku licytantów, druga i ostateczna sprzedaż od zniżonego szacunku odbędzie się bez dalszych nowych zawiadomień, w terminie, jaki Dyrekcja Główna oznaczy i w pismach publicznych raz jeden ogłosi.
W razie niedojścia do skutku drugiej sprzedaży z powodu braku licytantów — dobra te na zasadzie art. 234 ustawy przechodzą na własność Towarzystwa.
Gdyby w dniu do licytacji wyznaczonym przypadło święto kościelne, lub gdyby w dniu tym czynności w sądzie były zawieszone, sprzedaż odbędzie się w dniu następnym w kancelarj i tego samego notarjusza.
58. Właściciela hipoteczego dóbr Wrońsko, powiatu łaskiego, a mianowicie: Andrzeja - Józefa - Marję 3 imion Nekanda Trepkę.
Obwieszczenia Publiczne 1931 nr 84
Dyrekcja Główna Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Warszawie, na zasadzie artykułów 218 i 219 Ustawy Towarzystwa, zawiadamia:
I. Okrąg Piotrkowski.
58. Właściciela hipoteczego dóbr Wrońsko, powiatu łaskiego, a mianowicie: Andrzeja - Józefa - Marję 3 imion Nekanda Trepkę.
Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 20
z dnia 28 września 1933 r. L. SA. II. 12/13/33.
Po wysłuchaniu opinij rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 15 września 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23 marca 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:
§ 1.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Łaskiemu.
§ 3.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
(—) Hauke-Nowak
Wojewoda.
Obwieszczenia Publiczne 1933 nr 39
DYREKCJA GŁÓWNA TOWARZYSTWA KREDYTOWEGO ZIEMSKIEGO W WARSZAWIE
na zasadzie artykułów 218 i 219 Ustawy Towarzystwa zawiadamia.
OKRĄG ŁÓDŹ
30. Właściciela hipotecznego dóbr WROŃSKO, powiatu łaskiego, a mianowicie: Andrzeja - Józefa - Marję 3 im. Nekanda-Trepkę.
Obwieszczenia Publiczne 1934 nr 39
DYREKCJA GŁÓWNA TOWARZYSTWA ZIEMSKIEGO W WARSZAWIE
na zasadzie artykułów 218 i 219 Ustawy Towarzystwa zawiadamia właścicieli i wierzycieli hipotecznych dóbr następujących:
OKRĄG ŁÓDŹ.
70.WROŃSKO, powiatu łaskiego: Andrzeja-Józefa-Marję 3-ch imion Nekanda Trepka, syna Adama.
Dziennik Łódzki 1946 nr
343
Łask
Znaleziono zmasakrowanych
milicjantów
W lesie wrońskim,
gm. Widawa, znaleziono w rowie
przeciwczołgowym przykryte ziemią zmasakrowane zwłoki czterech
milicjantów.
Są to funkcjonariusze
powiatowej Komendy M.O. w Łasku. Adamkiewicz Jan, Florczak
Mieczysław, Służ Bolesław i Szczepaniak Roger.
Dziennik Łódzki 1965 nr
236
Apel poległych
W związku ze
zbliżającym się Dniem Milicjanta, wczoraj we Wrońsku (pow. Łask)
odbyła się uroczystość XXI rocznicy powołania Milicji
Obywatelskiej połączona z apelem poległych
funkcjonariuszy MO i otwarciem nowej szkoły. Przybyli nań m. in.:
I sekretarz KW PZPR
—Stefan Jędryszczak,
sekretarz KW PZPR-Wiesław Bek, komendant KW MO-płk
Kazimierz Kraupe i zastępca przew. Prez. WRN-Wacław Fibakiewicz.
Pierwsza część
wczorajszych uroczystości odbyła się u stóp pomnika wzniesionego
w ub. roku dla uczczenia pamięci poległych w lesie wrońskim
funkcjonariuszy MO. Po oddaniu salwy honorowej odczytano apel
poległych, po czym poszczególne delegacje złożyły wieńce
kwiatów.
Następnie odbyło się
otwarcie nowej szkoły we Wrońsku, której nadano imię Poległych
Funkcjonariuszy MO. Do zebranych przemówił I sekr. KW PZPR-Stefan
Jędraszczak.
Jako następny przemówił
komendant KW MO-płk Kazimierz Kraupe oraz wicekurator wojewódzkiego
OS — Hieronim Kosek.
Tradycyjnego przecięcia
wstęgi dokonał zastępca przew. Prez. WRN-Wacław
Fibakiewicz. (aw)
Dziennik Łódzki 1966 nr
106
We Wrońsku pow.
Łask z nie ustalonych przyczyn wybuchł pożar w zabudowaniach A.
Nowakowskiego, M.
Bierczyka i S. Mańki, w płomieniach stanęły 2 domy mieszkalne, 2
obory, 2 stodoły. Straty szacuje się 120 tys. zł.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz