Zajączkowski:
Wola Wężykowa dawniej Wola Grabicka -pow. łaski
1) 1386 T. Sir. I f. 11: Wola Grabiczska, Grabicza Wola - Msczugius de W. G., de G. W. 2) 1400 T. Sir. II f. 136, 137: Wola - Stanislaus de W. w sporze ze Stachną z Korczysk (v.); Stanislaus de W. w sporze z Chebdą z Niewiesza (v.) super partem hereditatis Granicza (v.).
3) XVI w. Ł. I, 468-469: Wola - villa, par. Grabno, dek. szadkowski, arch. uniejowski. 4) 1511-1518 P. 193: Volia Wąnzik - desertum, par. jw., pow. szadkowski, woj. sieradzkie. 1552-1553 P. 241: Wolia Wązikowa (1576 Węzykowa) - wł. szl., jw. 5) XIX w. SG XIII, 265, 801: Wężykowa Wola, Wola Wężykowa - wś i folw., par. jw., gm. w m., pow. łaski.
1) 1386 T. Sir. I f. 11: Wola Grabiczska, Grabicza Wola - Msczugius de W. G., de G. W. 2) 1400 T. Sir. II f. 136, 137: Wola - Stanislaus de W. w sporze ze Stachną z Korczysk (v.); Stanislaus de W. w sporze z Chebdą z Niewiesza (v.) super partem hereditatis Granicza (v.).
3) XVI w. Ł. I, 468-469: Wola - villa, par. Grabno, dek. szadkowski, arch. uniejowski. 4) 1511-1518 P. 193: Volia Wąnzik - desertum, par. jw., pow. szadkowski, woj. sieradzkie. 1552-1553 P. 241: Wolia Wązikowa (1576 Węzykowa) - wł. szl., jw. 5) XIX w. SG XIII, 265, 801: Wężykowa Wola, Wola Wężykowa - wś i folw., par. jw., gm. w m., pow. łaski.
Taryfa
Podymnego 1775 r.
Wola
Wężykowa, wieś, woj. sieradzkie, powiat szadkowski, własność
szlachecka i królewska, 10 dymów.
Czajkowski 1783-84 r.
Wola Węzykowa, parafia grabno, dekanat
szadkowski, diecezja gnieźnieńska, województwo sieradzkie, powiat
szadkowski, własność: Taczanowski.
Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.
Wola wężykowa,
województwo Kaliskie, obwód Sieradzki, powiat Szadkowski, parafia
Grabno, własność prywatna. Ilość domów 9, ludność 159,
odległość od miasta obwodowego 3.
Słownik Geograficzny:
Wola Wężykowa, wś i folw., pow. łaski, gm. Wola Wężykowa, par. Grabno, ob. Wężykowa Wola. W r. 1827 było 9 dm., 159 mk. W r. 1873 folw. Wola Węż. rozl. mr. 1012: gr. or. i ogr. mr. 508, łąk mr. 92, pastw. mr. 206, wody mr. 5, lasu mr. 76, nieuż. mr. 125; bud. mur. 1, drew. 20; las nieurządzony, młyn wodny. Wieś Wola Węż. os. 18, mr. 26; wś Grabica os. 32, mr. 412. Na początku XVI w. wś ta dawała dziesięcinę z łan. km. i dwor. pleb. w Grabnie.
Słownik Geograficzny:
Wola Wężykowa, w r. 1552 Wolia Wązikowa, wś i fol., pow. łaski, gm. Wężykowa Wola, par. Grabno, odl. 14 w. od Łasku, posiada urząd gm., 12 dm., 159 mk., 1015 mr. dwors. (490 roli) i 26 mr. włośc. Do wsi należał młyn Grabica. W r. 1552 miał tu Andrzej 5 osad. na 2 łan., Jan 4 os., był też młyn Korzecznik o 1 kole (Pawiń., Wielk., II, 241). Wieś ta była główną siedzibą licznie rozrodzonego rodu Wężyków, którzy poprzybierali nazwiska od przyległych i okolicznych wiosek, jak: Siedlce, Osiny, Podole, Zamoście, Ruda, Widawa. W. Wola, gmina, należy do sądu gm. okr. III w Rembieszowie, ma 11692 mr. obszaru, 4718 mk. (w tem 77 prot. i 39 żyd.). Br. Ch.
Spis 1925:
Wola Wężykowa, wś i folw., pow. łaski, gm. Wola Wężykowa. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne wś 14, folw. 7, inne zamieszkałe folw. 1. Ludność ogółem: wś 88, folw. 132. Mężczyzn wś 40, folw. 51, kobiet wś 48, folw. 81. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego wś 80, folw. 132, mojżeszowego wś 8. Podało narodowość: polską wś 88, folw. 132.
Wikipedia:
Wola Wężykowa-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie łaskim, w gminie Sędziejowice. Miejscowość leży przy drodze wojewódzkiej nr 481 z Łasku do Wielunia. Do 1931 roku istniała gmina Wola Wężykowa. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego. Wola Wężykowa (pierwotnie Wola Grabicka) pojawia się w źródłach pisanych w 1368 r. Na początku XV w. stanowiła centrum klucza Wężyków. W ciągu XV w. rodzina ta rozprzestrzeniła się, przyjmując od posiadanych wsi nowe nazwiska. Wola Wężykowa pozostała jednak główną siedzibą rodu. Urodził się tu Jan Wężyk, arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski za czasów Zygmunta III. W dniu 23 lutego 1633 r. koronował on Władysława IV. Spoczywa w kolegiacie łowickiej, w kaplicy swego imienia. Ok. 300 m od drogi, wśród rozlewisk i podmokłych łąk zachowały się resztki murów dawnego dworu obronnego, funkcjonującego od XVI w. do 2 poł. XVIII w. - głównej siedziby Wężyków Widawskich. W 1927 r. ówcześni właściciele rozebrali mury tego dworu, zużywając cegły na budowę domu. W pobliskim parku inny dwór, który do 1939 r. należał do Rogowskich, a po wojnie został wykupiony przez Kazimierza Ziółkowskiego. Przed wsią (od strony Widawy), przy drodze do Grabna znajduje się duży cmentarz (200 x 200 m) wojenny z czasów I wojny światowej. Pochowano tu żołnierzy niemieckich, poległych późną jesienią 1914 r. w tzw. bitwie pod Zamościem, w której rosyjska 7 Dywizja Piechoty, dowodzona przez płk. Józefa Dowbor-Muśnickiego (późniejszego słynnego generała broni WP) zadała klęskę znacznie silniejszym wojskom niemieckim.
Elżbieta Halina Nejman Majątki (Szlachta Sieradzka XIX wieku Herbarz)
Elżbieta Halina Nejman Majątki (Szlachta Sieradzka XIX wieku Herbarz)
WOLA WĘŻYKOWA, par. Grabno, p. łaski, i Grabica, Zimotka, Trzemesze własność Andrzeja Zdzienickiego w 1832 r. W roku 1937 właścicielami są: Wacław Kobyłecki 284 ha i Adela Rogowska 347 ha. (Kobyłecki 1832 k.22, SGKP t.13, s.256, PGkal.)
W ciągu dwóch tygodni od chwili ogłoszenia listy kolejności w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim osoby zainteresowane mogą wnosić do Starostwa Powiatowego Łaskiego uzasadnione reklamacje, w razie uwzględnienia której poprawiona zostanie odpowiednio lista kolejności, co jednak nie wstrzymuje wejścia w życie tejże listy kolejności z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
1992 r.
Wieś Ilustrowana 1914 czerwiec
_______________________________________________________________________________
Ruiny obronnego dworu z XVI w. w Woli Wężykowej
Fot. Janusz Marszałkowski
_______________________________________________________________________________
Fot. Janusz Marszałkowski
_______________________________________________________________________________
Fot. Janusz Marszałkowski
OSP, DAWNA SZKOŁA, STAW
20 Marca, we wsi Wola Wężykowa powiatu Łaskiego, z niewiadomej przyczyny wynikł pożar, skutkiem którego spaliła się stodoła i dwie młockarnie należące do obywatela Rubacha, który poniósł szkody na rs. 967 kop. 50.
OSP, DAWNA SZKOŁA, STAW
Kommissyia Rządowa Sprawiedliwości
Stosownie do przepisu Art: 118 Kodexu Cywilnego, podaie do wiadomości
powszechney, iż Trybunał Cywilny Woiewództwa Kaliskiego wyrokiem
swym, na powództwo Maryanny Rozalii Magnuskiey w mieście Kaliszu
zamieszkałey, w dniu 1 Maia r. b. stanowczo wydanym, uznał za
nieprzytomnego Jana Magnuskiego brata powódki, który przeszło od
lat 60 z mieysca ostatniego swego zamieszkania, to iest wsi Woli
Wężykowey, w Powiecie Szadkowskim Woiewództwie Kaliskiem
położoney, oddaliwszy się, dotąd ani o życiu, ani mieyscu
teraźnieyszego swego pobytu żadney nie daie wiadomości. W
Warszawie dnia 31 Lipca 1819 r. (podpisano iak wyżey. )
Gazeta Korrespondenta Warszawskiego y
Zagranicznego 1827 nr 267
Przez zgon Józefa Zdrzenickiego
Sędziego Pokoiu Ptu: Szadkowskiego Dóbr Ziemskich i wierzytelności
poniżej wyszczególnionych właściciela dnia 24. Grudnia 1826.
nastąpiony, otworzyło się postępowanie spadkowe, o którem poraz
drugi donosząc, zawiadamia podpisany Reient iż do przeniesienia
tytułu własności Dóbr, a mianowicie: a), Dobr Kamostku do których
Pustkowie Dąbrowa i Część Lit: A. we Wsi Dobry iako przyległość
należą b), Dóbr Dobry Części Litt: B. C. D. c), Dóbr Wybrzyna,
d) i Dóbr Woli Wężykowey i Grabicy Części Litt: A. i B.
wszystkich z przyległościami w Powiecie Szadkowskim położonych,
tudzież własności Summ resp: 32580. Złp. z prowizyą 5f100 na
Dobrach Wojsławicach w Dziale IV Nro 16. 18,000. Złp: i prowizyą
5f100 na Dobrach Skomlinie, Ożarowie i Przedmościu w Dziale tymże
pod Nro: respes 6, 8, i 4.zahypotekowanych, termin roczny, a w
szczególe na dzień 10 Sierpnia 1828. r. w Kancellaryi Ziem: Woie:
Kaliskiego przeznaczony został.
w Kaliszu dnia 2 Listopada 1827 r.
Reient Kancellaryi Ziemiańskiey Wdztwa
Kaliskiego
F. Baier.
OBWIESZCZENIE.
Wskutek Wyroku Trybunału Cywilnego I. Jnstancyi Wdztwa Kaliskiego w dniu 18. Czerwca 1833 r. na Jllacyą Seweryna Iwańskiego właściciela dóbr Woli Wężykowej zapadłego, wzywaią się ninieyszem wszyscy którzyby iakiekolwiek pretensye do kaucyi za Janem Kalinowskim wilości 30,000. złp. na dobrach Woli Wężykowey w Dziale IV. Nr. 5. zapisaney z powodu urzędowania tegoż Kalinowskiego iako Kassyera Depozytu Sądowego Trybunału Kaliskiego rościć mogli, iżby się w ciągu 3 miesięcy od daty ninieyszego obwieszczenia zgłosili w przeciwnym bowiem razie uważanem będzie iż do rzeczonego Jana Kalinowskiego, nikt żadney pretensyi z urzędowania iego niema i wykreślenie z hypoteki kaucyi za nim zapisaney nastąpi. Ostrzega się przytem wszystkich mogących mieć do wspomnionego Jana Kalinowskiego pretensye iż oppozycye przeciw wykreśleniu rzeczoney kaucyi iedynie przez wydanie pozwu, lub złożenie Sądowego wyroku i to w przeciągu czasu zakreślanego a naydaley przed wydaniem wyroku stanowczego wykreślenie nakazuiącego czynione bydź mogą, poźniey zaś i nie w tey formie uczynione żadnego skutku mieć nie będą.
Kalisz dnia 27 Czerwca 1833 r. Adam Woyciechowski, P.T. K.
Dziennik Urzędowy Województwa Kaliskiego 1828 nr 21
OBWIESZCZENIE.
Wieś Wola Wężykowa z wsią zarobną Grabica, w P. Szadkowskim w Obwodzie Sieradzkim położone, z wolney ręki do sprzedania, dziedziczna Wgo Andrzeia Zdzenickiego mieszkaiącego w wsi Ziemotkach w Pcie Wartskim. Zawiera w sobie pol cztery po 200 wierteli wysiewu, w każdym polu z robociznę dostateczną, siana przeszło 150 wozów nad rzeką Widawką — owiec utrzymuje się teraz 1000, bydła sztuk 60 z dostateczną pastwą. Jest także młyn wodny na stawach i źródłach i gorzelnia wielka, może także bydź wystawiony folusz na rzece; reszta widoków zostawia się do naocznego przekonania się. Wieś ta od miast Widawy, Łasku, Zdońskiey Woli o milę 1 iest położona.
Dziennik Urzędowy Woiewodztwa Kaliskiego 1833 nr 27
OBWIESZCZENIE.
Wskutek Wyroku Trybunału Cywilnego I. Jnstancyi Wdztwa Kaliskiego w dniu 18. Czerwca 1833 r. na Jllacyą Seweryna Iwańskiego właściciela dóbr Woli Wężykowej zapadłego, wzywaią się ninieyszem wszyscy którzyby iakiekolwiek pretensye do kaucyi za Janem Kalinowskim wilości 30,000. złp. na dobrach Woli Wężykowey w Dziale IV. Nr. 5. zapisaney z powodu urzędowania tegoż Kalinowskiego iako Kassyera Depozytu Sądowego Trybunału Kaliskiego rościć mogli, iżby się w ciągu 3 miesięcy od daty ninieyszego obwieszczenia zgłosili w przeciwnym bowiem razie uważanem będzie iż do rzeczonego Jana Kalinowskiego, nikt żadney pretensyi z urzędowania iego niema i wykreślenie z hypoteki kaucyi za nim zapisaney nastąpi. Ostrzega się przytem wszystkich mogących mieć do wspomnionego Jana Kalinowskiego pretensye iż oppozycye przeciw wykreśleniu rzeczoney kaucyi iedynie przez wydanie pozwu, lub złożenie Sądowego wyroku i to w przeciągu czasu zakreślanego a naydaley przed wydaniem wyroku stanowczego wykreślenie nakazuiącego czynione bydź mogą, poźniey zaś i nie w tey formie uczynione żadnego skutku mieć nie będą.
Kalisz dnia 27 Czerwca 1833 r. Adam Woyciechowski, P.T. K.
Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego
1838 nr 237
Pisarz Kancellaryi Ziemiańskiej
Gubernii Kaliskiej.
Po śmierci;
1. Andrzeja Kozłowskiego właściciela
summy 12,850 złp. z większego kapitału 19,000 złp pochodzącej,
na dobrach Woli Wężykowej, w powiecie Szadkowskim położonych, w
dziale IV pod Nr 6 zabezpieczonej, tudzież przywiązanego do niej
prawa dzierzawy tychże dóbr w dziale III pod Nr 2 zapisanego.
(...) Ogłasza się wiadomość otwarcia spadków z
wyznaczeniem terminu do regulacyi tychże spadków na dzień 13 (25)
kwietnia 1839 roku przed podpisanym Pisarzem i z wezwaniem na tenże
termin stron interesowanych.
Kalisz dnia 1 (13) października 1838
r.
Antoni Korzeniowski.
Dziennik Powszechny 1833 nr 184
POZWY EDYKTALNE. W skutek wyroku
Trybunału Cywilnego Iey Instancyi Woiewodztwa Kaliskiego, w dniu 18
Czerwca 1833r. na illacyą Seweryna Iwańskiego, właściciela dóbr
Woli Węzykowey zapadłego, wzywaią się ninieyszem wszyscy, którzy
by iakiekolwiek pretensje do kaucyi, za Janem Kalinowskim w ilości
30,000 złp. na dobrach Woli Wężykowey, w dziale IV Nr. 5
zapisaney, z powodu urzędowania tegoż Kalinowskiego, iako Kassyera
Depozytu Sądowego Trybunału Kaliskiego rościć mogli, iżby się w
ciągu 3 miesięcy od daty ninieyszego obwieszczenia zgłosili; w
przeciwnym bowiem razie uważanem będzie, iż do rzeczonego Jana
Kalinowskiego, nikt żadney pretensyi z urzędowania iego niema, i
wykreślenie z hypoteki kaucyi za nim zapisaney nastąpi. Ostrzega
się przytem wszystkich mogących mieć do wspomnionego Jana
Kalinowskiego pretensye, iż oppozycye przeciw wykreśleniu rzeczoney
kaucji iedynie przez wydanie pozwu, lub złożenie sądowego wyroku i
ta w przeciągu czasu zakreślonego, a naydaley przed wydaniem wyroku
stanowczego, wykreślenie nakazuiącego, czynione bydź mogą,
później zaś i nie w tey formie uczynione, zadnego skutku mieć nie
będą. Kalisz d. 27 Czerwca 1833 roku. Wojciechowski Adam, Patron
Trybunału Kaliskiego.
Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego
1842 nr 163
(N. D. 3577) Pisarz Kancellaryi
Ziemiańskiej Gubernii Kaliskiej.
Do regulacyi spadków po:
1. Maryannie z Radolińskich Zamojskiej
wierzycielce summy 12,800 złp. czyli rubli 1.920 na dobrach Woli
Wężykowej w Powiecie Szadkowskim, (...) i 3,000 złp. czyli rubli
450 na dobrach Sakowie także w Powiecie Wartskim leżących,
zabezpieczonych.
(...)wyznacza się termin na dzień 19
(31 ) Stycznia 1843 r. przed podpisanym Pisarzem pod prekluzyą.
Kalisz dnia 8 (20) Lipca 1842 r.
Antoni Korzeniowski.
Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego
1852 nr 250
(Ν. D . 4839) Rejent Kancellaryi
Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.
Ogłasza toczące się postępowania
spadkowe po osobach zmarłych następujących:
1. Karolu Brockmann (…) oraz
wierzycielu summ rs. 900 z procentem i kosztami na dobrach Parcice,
Mokrsko i Słupsko, tudzież Młynisko z Ogu Wieluńskiego sposobem
zastrzeżenia, rs. 1800 z procentem na dobrach Świątkowice i
Dobrosław z Ogu Wieluńskiego, (…) rs. 1500 i rs. 1500 z
procentami na dobrach Wola Wężykowa z Ogu Szadkowskiego, (...) rs.
1500 i rs. 900 z procentami na dobrach Trzebienie stare i części
resztującej boru od przedaży wsi i folwarku Ciepielowa wyłączonego,
z Ogu Kaliskiego, (…)
(…) do ukończenia tych postępowań
spadkowych wyznacza się termin na dzień 3 (15) Kwietnia 1853 r. w
Kaliszu w Kancellaryi hypotecznej przed podpisanym Rejentem odbyć
się mający.
Kalisz d. 23 Paźdz. (4 Listop.) 1852
r.
Nepomucen Wojciechowski.
Gazeta Codzienna 1856 nr 61
(Art. nad.) W dobrach Wola
Wężykowa, pow. Sieradzkim, dnia 9 Stycznia b. r., po kilkodniowej
chorobie, z powszechnym żalem przeniósł się do wieczności na
łonie religii, Bonawentura Waligórski, pozostawiwszy w nieutulonym
smutku żonę, dzieci, zięciów i wnuki. W cichym ustroniu obywatel
ten, przez 78 lat cnotliwego życia, mocą charakteru i rzadką
prawością, zjednał sobie szacunek i prawdziwą przyjaźń sąsiadów
i znajomych, a przychylność włościan, dła których był zawsze
sprawiedliwym i opiekunem. Liczny orszak pogrzebowy dowiódł, ile
był poważanym i kochanym od wszystkich. Zwłoki w dniu 13 t. m.
złożone na wieczny spoczynek do grobu familijnego, w parafii
Wygiełzów, przez miejscowego proboszcza kanonika xiędza
Piaszczyńskiego, poważanego od wszystkich, a przyjaciela domu
zmarłego. Ty więc zacny proboszczu, za ostatnią i bezinteresowną
przysługę religijną, przyjm od familii zmarłego podziękowanie.
Wy zaś szanowni obywatele i przyjaciele zmarłego, którzy obok
przykrej pory czasu, raczyliście zaszczycić orszak pogrzebowy, w
sercach familii, więcej jak podziękowanie, bo nazawsze dług
wdzięczności zapisaliście. —Wieczny spoczynek zmarłemu, a tam
znajdzie za cnoty nagrodę. S.
Warszawska Gazeta Policyjna 1872 nr 96
20 Marca, we wsi Wola Wężykowa powiatu Łaskiego, z niewiadomej przyczyny wynikł pożar, skutkiem którego spaliła się stodoła i dwie młockarnie należące do obywatela Rubacha, który poniósł szkody na rs. 967 kop. 50.
Dziennik Warszawski 1873 nr 124
Do Tygodnia piszą z okolic Widawy: W
okolicy tutejszej, właściciel dóbr Woli Wężykowej przeznaczył
był na sprzedaż dwie włóki lasu świerkowego, mocno zwartego,
grubego budulcu; niebawem też znalazł licznych o kupno konkurentów,
którzy targując, postępując, w końcu po rs. 3,000 za włókę,
czyli za przestrzeń tę rs. 6,000 ofiarować zdecydowali się. Cena
ta, jak w tutejszej miejscowości, zdawała się z razu dość
ponętną; jednakże sprzedający na niej nie poprzestał, lecz
natomiast chcąc lepszą o wartość przeznaczonego na sprzedaż
powziąść wiadomość, sprowadził znawcę, specjalnego leśnika. I
cóż powiecie? Okazało się na tej przestrzeni jednakowej grubości
i wartości sztuk 3,000, z których właściciel sprzedał tylko
sztuk 1,000, po rs. 6 za sztukę, czyli za trzecią część odebrał
kapitał, jaki mu poprzednio za całą przestrzeń dawano, a resztę
pozostawił sobie jako zawsze gotowy zapas, na wypadek, gdyby tego
gospodarstwo zapotrzebować mogło. Czyż więc gorączkowe sprzedaże
bez żadnej świadomości o szacunku lasu, nie są wprost przeciwne
interesowi właściciela? Ileż to w ostatnich czasach, w różnych
okolicach kraju, handlarze nie porobili świetnych operacyj, kupując
majątek za cenę, jakiej wartość samego lasu wyrównywała, nie
rzadko nawet z przewyżką.
Tydzień Piotrkowski 1873 nr. 24
Z OKOLIC WIDAWY. Nieurodzaj zeszłoroczny popchnął wielu gospodarzy w fatalne interesy i tarapaty. Kapitału obrotowego brakuje zupełnie, nie dziw więc, że dla łatwiejszego pozyskania tego środka, zawsze niezbędnego w gospodarstwie rolnem, niejeden ucieka się do większej lub mniejszej ....* lasu. Z tego też względu dla wykazania ...* to miewa wartość las na sprzedaż wystawiany, pragnę z wami pomówić, przytaczając na wstępie fakt, za autentyczność którego poręczam.
W okolicy tutejszej właściciel dóbr Woli Wężykowej przeznaczył był na sprzedaż dwie włóki lasu świerkowego, mocno zwartego, grubego budulcu; niebawem też znalazł licznych o kupno konkurentów, którzy targując, postępując, wkońcu po rs. 3000 za włókę, czyli za przestrzeń tę rs. 6000 ofiarować zdecydowali się. Cena ta, jak w tutejszej miejscowości zdawała się z razu dość ponętną. — na której jednak sprzedający nie poprzestał—lecz natomiast, chcąc lepszą o wartości przeznaczonego na sprzedaż lasu powziąć wiadomość, sprowadził znawcę, specyjalnego leśnika—i cóż powiecie na to, że okazało się na tej przestrzeni jednakowej grubości i wartości sztuk 3000 z których, sprzedał tylko sztuk 1000 po rs. 6 za sztukę, czyli za trzecią część odebrał kapitał, jaki mu poprzednio za całą przestrzeń dawano, a resztę pozostawił sobie jako zawsze gotowy zapas, na wypadek gdyby tego gospodarstwo zapotrzebować mogło. Czyż więc, gorączkowe sprzedaże, bez żadnej świadomości o szacunku lasu, nie są wprost przeciwne interesowi właściciela? Ileż to w ostatnich czasach, w różnych okolicach kraju, niemieccy kulturträgerowie i inni handlarze nie porobili świetnych operacyj, kupując majątek za cenę, jakiej wartość samego lasu wyrównywała, z przewyżką nawet nierzadko: las więc ziemię zapłacił, a ziemia przyszła im darmo. Z tego, jasne możemy powziąć wyobrażenie o doniosłości zysków ciągnionych, z nas przez niemców et consortes, co jedynie handlowi drzewem są oddani. Niejeden z nich, przybywszy tu z pustą prawie kieszenią, na handlu drzewem w ciągu lat kilku lub mało co więcej, zarobił tysiące talarów. Daj Boże, aby nas tak nie wyeksploatowali, żeby dzieci nasze drzewa od nich kupować niepotrzebowały — jak my kupujemy obecnie pszenicę, płacąc zagranicy po rs. 12 za korzec, za który przy wywozie na jesieni rs. 8 i niespełna czasem nam zapłacono.
*nieczytelne, przypis autora bloga
Kurjer Warszawski 1873 nr 132
Do „Tyg." piszą z okolic
Widawy: W okolicy tutejszej właściciel dóbr Woli Wężykowej
przeznaczył był na sprzedaż dwie włóki lasu świerkowego, mocno
zwartego, grubego budulcu; niebawem też znalazł licznych o kupno
konkurentów, którzy targując, postępując, w końcu po rubli
3,000 za włókę, czyli za przestrzeń tę rubli 6,000 ofiarować
zdecydowali się. Cena ta, jak w tutejszej miejscowości, zdawała
się z razu dość ponętną; jednakże sprzedający na niej nie
poprzestał, lecz natomiast chcąc lepszą o wartości przeznaczonego
na sprzedaż powziąść wiadomość, sprowadził znawcę,
specjalnego leśnika. I cóż powiecie? Okazało się na tej
przestrzeni jednakowej grubości i wartości sztuk 3,000, z których
właściciel sprzedał tylko sztuk 1,000 po rs. 6 za sztukę, czyli
za trzecią część odebrał kapitał, jaki mu poprzednio za całą
przestrzeń dawano, a resztę pozostawił sobie jako zawsze gotowy
zapas, na wypadek, gdyby tego gospodarstwo zapotrzebować mogło.
Czyż więc gorączkowe sprzedaże bez żadnej świadomości o
szacunku lasu, nie są wprost przeciwne interesowi
właściciela? Ileż to w ostatnich czasach, w różnych okolicach
kraju, niemieccy „kulturträgerowie i inni handlarze nie porobili
świetnych operacyj, kupując majątek za cenę, jakiej wartość
samego lasu wyrównywała, nierzadko nawet z przewyżką! Z tego
jasne możemy powziąść wyobrażenie o wysokości zysków
ciągnionych z nas przez Niemców et Consortes, co jedynie handlowi
drzewem są oddani. Daj Boże, aby nas tak nie wyksploatowali żeby dzieci nasze drzewa od nich
kupować nie potrzebowały, jak my kupujemy obecnie pszenicę, płacąc
za granicą po rs. 12 za korzec, za którą przy wywozie na jesieni
rs. 8 i niespełna czasem nam zapłacono.
Dziennik Warszawski 1875 nr 135
DZIAŁ WEWNĘTRZNY.
WIADOMOŚCI KRAJOWE.
30 maja (11 czerwca), w tymże
powiecie*, we wsi Wola-Wężykowa, małoletnia dziewczynka
włościańska Justyna Skotnicka, przez niedozór rodziców, utonęła
w dole napełnionym wodą.
* łaskim
Dziennik Warszawski 1875 nr 222
Z powiatu Łaskiego donoszą nam o
nowym nieszczęśliwym wypadku w skutku nieostrożnego obchodzenia
się z bronią. Dnia 25 września (7 października), do wsi Woli
Wężykowej przybył na pomiary jeometra będący przy komisarzu do
spraw włościańskich i pozostawił nabitą strzelbę myśliwską w
pokoju, gdzie znajdował się jego służący, 13-letni chłopiec,
Jan Siadaj. Do pokoju tego weszła 14-letnia dziewczyna, włościanka
Wiktorja Milczarkówna, która, jak powiada chłopiec, zobaczywszy
fuzję, niby prosiła go, aby jej pokazał jak się strzela. Siadaj
wziąwszy fuzję i będąc przekonany że nie jest nabita, nałożył
piston, wymierzył do dziewczyny i spuścił kurek. Padł strzał i
nabój trafił Milczarkównę w bok, sprawiwszy ranę śmiertelną, w
skutku której Milczarkówna po upływie kilku godzin umarła.
Zorza 1877 nr 39
Wiadomości bieżące.
— W gminie Wola Wężykowa powiatu
Łaskiego, niedawno wybrano na Pełnomocników gminy: Władysława
Strzeszewskiego właściciela dóbr Brzeski, Wiktora Golcza
właściciela dóbr Grabowa, i trzeciego włościanina. Gmina na tym
wyborze dobrze wyszła choćby już z tego powodu, że pełnomocnicy
ci obliczyli, iż w miejsce składanych dotąd 9-ciu kopiejek z morgi
na poprawę dróg, wystarczy zupełnie kop. 2 1/2 na ten sam cel. Co
téż zatwierdziła gmina. G.
Kurjer Warszawski 1886 nr 258
= Wypadki na prowincji.
W dniu 14-ym b. m. we wsi Wola Wężowa,
w powiecie łaskim 13-letni Józef Borucki, kąpiąc się w rzece,
utonął.
Tydzień Piotrkowski 1896 nr. 31
Nosacizna. We wsi Wola Wężykowa w okolicach Łodzi padło kilka koni na nosaciznę. Zarządzono środki celem umiejscowienia epizootyi.
Tydzień Piotrkowski 1897 nr. 4
Polowanie. W dniu 18 b. m. odbyło się polowanie w Woli Wężykowej u p. Władysława Rogowskiego. W 13 strzelb ubito 96 sztuk zwierzyny. Najwięcej ubili pp. Biesiekierski i Segno.
Kurjer Warszawski (dodatek
poranny) 1897 nr 27
= Kronika myśliwska.
D. 18-go b. m. na
polowaniu w Woli Wężykowej w gub.
piotrkowskiej u p. Władysława Rogowskiego w 13 strzelb ubito 96
sztuk zwierzyny.
Najwięcej zabili pp.
Biesiekierski i Segno.
Goniec Łódzki 1898 nr 69
□ Wybory na sędziego gminnego do sądu 1-go okręgu pow. łaskiego odbędą się w gminie Górka Pabiańska, Wymysłów i Widzów—d. 13 czerwca, oraz w gm. Dłutów d. 14 czerwca. Kandydatami na sędziów są pp. Antoni Masłowski, Konstanty Bierschenk i August Stentzel; do sądu IV-go okręgu pow. łaskiego w gminie Dąbrowa Widawska i Wola Wężykowa —d. 13 czerwca i w gm. Zapolice—d. 14 czerwca. Kandydatami są pp. Marceli Myszkowski, Antoni Świnarski, Walenty Radoszewski, Bronisław Wehr, Tadeusz Ciesielski, Stanisław Rogaczewski, Bolesław Trepka, Władysław Brzeziński, Kazimierz Niedźwiedzki, Józef Czynkiel, Waleryan Stokowski, Władysław Rogowski, Jan Kobierzycki, Hipolit Kalkus i Wacław Kobyłecki.
Kurjer Warszawski (dodatek poranny) 1898 nr 276
+ Ochrona lasów.
Komitet gubernjalny piotrkowski ochrony lasów, rozdzielił nadzór nad lasami prywatnemi i gminnemi pomiędzy urzędników zarządu leśnego i policji, wkładając na nich obowiązki te jak następuje:
W pow. łaskim: lasy w gminach: Zelew, Wygiełzów, Wola Wężykowa, Dąbrowa-Widawska, Chociw, Dąbrowa-Rusiecka, Dzbanki i Bujny—na pomocnika leśniczego leśnictwa pajęczyńskiego, Stolarowa; Buczek, Pruszków, Zapolice, Bałucz, Lutomiersk i Wodzierady — na naczelnika straży ziemskiej pow. łaskiego; Dłutów, Łask, Wymysłów, Widzew, Górka Pabjanicka i Pabjanice—na pomocnika leśnictwa łaznowskiego, Łapina.
Rozwój 1900 nr 154
— W osadzie Wola
Wężykowa w nieruchomościach kolonisty Ferdynanda Kudery wynikł
pożar, który spowodował spustoszenie w zabudowaniach, jak:
stodole, śpichlerzu, stajni i wozowni. Spaliło się także kilka
sztuk inwentarza żywego. Straty obliczają na 3,000 rb.
Rozwój 1900 nr 223
Kasy pożyczkowo-wkładowe. W powiecie łódzkim znajduje się przy gminach trzynaście kas pożyczkowo-wkładowych, a mianowicie: w gminie Brus, Bełdów, Brójec, Puczniew, Aleksandrów, Łagiewniki, Żeromin, Gospodarz, Wiskitno, Nowosolna, Rszew, Górki i Ciamocin. Kasy te posiadają kapitału zakładowego ogółem rb. 16,345 kop. 51, największy kapitał zakładowy posiada kasa przy gminie Górki (rb. 7,375 kop. 7), najmniejszy zaś przy gminie Rszew (rb. 6,000).
W powiecie łaskim istnieje piętnaście kas pożyczkowo-wkładowych gminnych, a mianowicie posiadają je gminy: Lutomiersk, Wodzierazdy, Bałucz, Łask, Brzesków, Wola Wężykowa, Chociw, Wygiełżów, Dąbrowa Rusecka, Widawa, Dłutów, Widzew, Górka Pabianicka, Pruszków i Papolice. Kasy te razem posiadają kapitału zakładowego rb. 12,611 kop. 2; najmniejszy kapitał zakładowy ma kasa w gminie Widzew (rb. 165 k. 46), największy kasa gminy Pruszków (rb. 2,126 kop. 21).
Goniec Łódzki 1902 nr 71
D. 10 kwietnia w
urzędzie gminy Wola-Wężykowa na sprzedaż
237 sztuk drzewa z nasienników, od sumy rb. 973.
Gazeta Kaliska
1905 nr 152
Do
majątku Wola Wężykowa, poczta Widawa,
potrzebny od 1 lipca doświadczony rządca kawaler. Szczegóły
listownie.
Rozwój 1906 nr 116
W czasie trwania stanu
wojennego w gub. piotrkowskiej skazane zostały między innemi
następujące osoby:
Marcin Malinowski z
gra. Wola- Wężykowa—2 mies. więz., za
nielegalne wydania.
Rozwój 1906 nr 122
W czasie trwania stanu
wojennego w gub. piotrkowskiej skazane zostały między innemi
następujące osoby:
Za uchwałę w gm.
Wola-Wężykowa: Wiśniewski, pisarz
gminny—1 tydz., pod Białą, później rzucił się pod pociąg.
Zygmunt Ograbek ze Siędziejewic to co siedział, gminę zwolnić od
kary. Za uchwałę w gm. Dąbrowa-Widawska: Andrzej Szczepaniak,
właśc. ze wsi Wola-Kleszczewa — 1 tydz., gminiaków od kary
uwolnić.
Kary
administracyjne. (...) — Na mocy postanowienia czasowego
generał-gubernatora wojennego — mieszkaniec gminy Wola-Wężykowska,
pow. łaskiego, Aleksander Rosicki i mieszkaniec Łęczycy, Antoni
Marchwicki, pierwszy za zadanie ran nożem Maryannie Proszenickiej
skazany został na 2 miesiące więzienia, drugi zaś za udział w
bójce na 1 miesiąc więzienia i wysłanie do miejsca stałego
pobytu. (Na zasadzie punktu 6 obowiązujących postanowień z dnia 24
grudnia 1905 r.).
Zaranie 1909 nr 29
Parcelacja majątków. W najbliższej
przyszłości mają być rozparcelowane dwa większe majątki w
powiecie łódzkim: Wola Wężykowa, własność p. Neumanowej, około
400 morgów, oraz Kozuby Stare, własność p. K. Karwowskiego, około
300 morgów.
Rozwój 1909 nr 109
Parcelacya majątków.
W najbliższej przyszłości mają być rozparcelowane dwa większe
majątki w powiecie łódzkim: Wola
Wężykowa, własność p. Neumanowej. około 400 morgów, oraz
Kozuby Stare, własność p. K. Karwowskiego, około 300 morgów.
Rozwój 1909 nr 164
Zaraza w okolicy. W
gminie Buczek i Bałucz, powiatu łaskiego,
grasuje wśród trzody chlewnej „róża"; w gminie Wola
Wężykowa, śród bydła rogatego ukazał się wodowstręt.
Władze miejscowe
zarządziły energiczne środki zaradcze.
Zorza 1914 nr 28
NOWE ZRZESZENIA.
— We wsi Woli Wężykowej, w gub.
Kaliskiej, zatwierdzono ustawę towarzystwa
pożyczkowo-oszczędnościowego.
Rozwój 1920 nr 213
Obywatelski Komitet
wykonawczy obrony państwa pow. łaskiego komunikuje:
(...) GM.
WOLA WĘŻYKOWA, pow. Łaskiego, wniosła na ręce Oficera
Ewidencyjnego na rzecz armji podług pokwitowania: w naturze: 108*
koszul, 3 kalesony, 4 prześcieradła, 7 ręczników, 25 kawałków
płótna, 16 kawałków płótna na rany, 100 szt. papierosów, 5
karabinów, 5 luf karab. 13 bagnetów, 9 kul armat. pustych, 2
kociołki, 2 rewolwery, 437 naboi karab., 390 gilz, 8 funt. mosiądzu,
1 żelazko do prasowania, 5 zamków karab., 17 śrub od szrapneli, 17
gilz od szrapneli, 1 funt grochu i 1 manierkę; oprócz tego gotówką:
7 909 mk. 53 kop. 1 rb. i pół sreb., 1 rb. 95 kop. sreb. 2 rb. 70
kop. miedzą i 5 rb. papierami. W dniu 8 b. m. Oficer Ewidencyjny
osobiście składał gminiakom Woli Wężykowej podziękowanie za
wniesione ofiary. Przy tej sposobności gminiacy uchwalili godną
naśladowania ofiarę: Po 10 funtów żyta z morgi dla wojska i
zażądali od Rządu przymusowego poboru bez żadnych ulg.
*nieczytelne,
przypis autora bloga
Gazeta Świąteczna 1920 nr 2062
Z gminy Woli-Wężykowej w powiecie
łaskim piszą do nas, że za zachętą rady i urzędu gminnego
mieszkańcy jej złożyli ogółem z drobnych przeważnie ofiar 2270
marek i 23 fenigi na sprawę Górnego-Ślązka. Pieniądze te urząd
gminny przesłał dnia 15 kwietnia tego roku do Warszawy, na ręce
naczelnego ministra Polski. Obecnie urząd gminny przysłał do nas
spis wszystkich ofiarodawców z prośbą o zamieszczenie w Gazecie.
Nie możemy jednak tego uczynić, bo spis zająłby prawie całą
stronę Gazety.
Gazeta Świąteczna 1920 nr 2064
Z powiatu łaskiego. Obywatelski
komitet wykonawczy obrony państwa na powiat łaski zawiadamia nas o
ofiarności mieszkańców gmin Dzbanków i Woli-Wężykowej w tymże
powiecie. Gmina Dzbanki złożyła dla wojska na ręce oficera
poborowego w Łasku 14 koszul, 2 ręczniki, 19 wiązanek lnu, 3
kawałki płótna i 1 bagnet. Gmina zaś Wola-Wężykowa, która
niedawno nie poskąpiła ofiar na Górny Ślązk, złożyła teraz na
ręce tegoż oficera, co następuje: 108 koszul, troje gaci, 4
prześcieradła, 7 ręczników, 25 kawałków płótna, 16 kawałków
płótna na rany, 100 papierosów, 5 karabinów, 5 luf karabinowych,
13 bagnetów, 9 kul armatnich pustych, 2 kociołki, 2 rewolwery, 487
nabojów karabinowych, 390 metalowych rurek od nabojów, 8 funtów
mosiądzu, 1 żelazko do prasowania, 5 zamków karabinowych, 17 szrub
od szrapneli, 17 rur od szrapneli, 1 funt prochu, l manierkę, a w
pieniądzach: 7 909 marek 53 fen., 1 1/2 rubla srebrem, 1 r. 95 k.
drobnicą srebrną, 2 r. 70 k. miedzią i 5 r. papierkami. Dnia 8
sierpnia oficer poborowy osobiście składał gminiakom
Woli-Wężykowej podziękowanie za wniesione ofiary. Przy tej
sposobności gminiacy uchwalili godną naśladowania ofiarę: po 10
funtów żyta dla wojska od każdego morga i zażądali od rządu,
aby zarządził przymusowy pobór mężczyzn do wojska bez żadnych
ulg.
Gazeta Świąteczna 1922 nr 2173
Kazimierz Kopka, około 38 lat, z gminy
Woli-Wężykowej w pow. łaskim, zaginął wzięty w r. 1914 do
wojska rossyjskiego. Jeśli kto widział się z nim w Rossji, albo
był świadkiem jego śmierci, zechce zawiadomić Ks. Proboszcza w
Sędziejowicach przez Łask.
Ziemia Sieradzka 1925 wrzesień
Wola Wężykowa.
W dniu 20 b. m. odbył się w Woli Wężykowej wiec, na który ludność miejscowa i okoliczna zaprosiła posła swego okręgu, p. Rokossowskiego.
Wiec zagaił p. Kolasiński, który w przemówieniu swojem z okazji 10-cio lecia "Pol. Służby Bezpieczeństwa" omówił także znaczenie i zadania Policji Państwowej wznosząc na jej cześć okrzyk.
Po zagajeniu poseł Rokossowski przedstawił zebranym szczegółowo prace sejmu, wykazując jakie stanowisko w poszczególnych sprawach zajmowała prawica a jakie lewica Sejmowa, Następnie omówił sprawy polityki zewnętrznej i wewnętrznej poświęcając wiele czasu sprawie bezpieczeństwa granic kraju i mniejszościom narodowym.
Przedstawiając sprawę reformy rolnej powołał się mówca na Konstytucje Państwa, która gwarantuje zapłatę za zabraną prywatną własność przez państwo na cele ogólne, dlatego też prawica głosowała za zapłatą za wywłaszczoną ziemię pod parcelację, co słuchacze uznali za słuszne.
Z przebiegu dyskusji, która się wywiązała nad sprawozdaniem poselskiem można było wywnioskować, że wieś dzisiejsza wyzwala się już z pod wpływów wyzwoleńców".
Zebrani dziękując posłowi Rokossowskiemu za poniesione trudy w obronie interesów wsi polskiej, żegnali go owacyjnie.
Łódzki Dziennik Urzędowy 1926 nr 2
WYKAZ
wydanych odpisów kart
ewidencyjnych na zwierzęta pociągowe w kw. II i III przez Starostwo
Łaskie.
Karta ewidencyjna za
Nr. 2117/IV, wyd.
mieszk. gm. Wola
Wężykowa, Iżykowskiemu Rochowi,
Łask, dnia 31
października 1925 r.
Starosta (—) podpis.
Łódzki Dziennik Urzędowy 1926 nr 38
Ogłoszenie.
Urząd gminy
Wola-Wężykowa, powiatu Łaskiego,
województwa Łódzkiego ogłasza, że z powodu zniszczenia ksiąg
ludności stałej w epokę wojny ubiegłej, przystąpił do
sformowania nowych ksiąg ludności.
Osoby przynależne do
tutejszej gminy, które zamieszkują poza jej obrębem, winne w ciągu
pół roku od dnia ogłoszenia zgłosić się osobiście do Urzędu
gminnego, ewentualnie za pośrednictwem poczty nadesłać dowody,
stwierdzające tutejszą ich przynależność.
Za dowody służyć mogą:
paszport rosyjski lub legitymacja, wydane na podstawie ksiąg
ludności stałej, ewentualnie wyciąg z ksiąg ludności stałej.
Osoby, które w
okresie wskazanym nie zgłoszą się lub piśmiennie nie udowodnią
swoją przynależność do tutejszej gminy, nie
będą wpisane do nowoformujących się
ksiąg ludności stałej, a tem samem utracą przynależność swoją
do tutejszej gminy, co równoznaczyć będzie z utratą obywatelstwa
polskiego.
Sekretarz (—) J. SŁOKA.
Łódzki Dziennik Urzędowy 1926 nr 39
Ogłoszenie.
Urząd gminy
Wola-Wężykowa, powiatu Łaskiego,
województwa, Łódzkiego ogłasza, że z powodu zniszczenia ksiąg
ludności stałej w epokę wojny ubiegłej, przystąpił do
sformowania nowych ksiąg ludności.
Osoby przynależne do
tutejszej gminy, które zamieszkują poza jej obrębem, winne w ciągu
pół roku od dnia ogłoszenia zgłosić się osobiście do Urzędu
gminnego, ewentualnie za pośrednictwem poczty nadesłać dowody,
stwierdzające tutejszą ich przynależność.
Za dowody służyć mogą:
paszport rosyjski lub legitymacja, wydane na podstawie ksiąg
ludności stałej, ewentualnie wyciąg z ksiąg ludności stałej.
Osoby, które w okresie
wskazanym nie zgłoszą się lub piśmiennie nie udowodnią swoją
przynależność do tutejszej gminy, nie będą wpisane do
nowoformujących się ksiąg ludności stałej, a tem samem utracą
przynależność swoją do tutejszej gminy, co równoznaczyć będzie
z utratą obywatelstwa polskiego.
Sekretarz (—) J. SŁOKA.
Przegląd Leśniczy 1926 marzec
Spis wszystkich lasów prywatnych,
komunalnych, kościeln. i fundacyjnych w województwie Śląskiem,
Poznańskiem, Pomorskiem i Łódzkiem o powierzchni ponad 50 ha
według stanu z 1924 r. Zestawił W. Przybylski.
175. Nazwa majątku leśnego: Wola
Wężykowa, powiat Łask. Właściciel: Adela Rogowska. Obszar ha:
130, 0.
Ziemia Sieradzka 1926 listopad
Gm. Wola-Wężykowa.
W dniu 7 września b. r. odbyło się posiedzenie Rady gm. Wola Wężykowa, na którem między innemi postanowiono:
1) Uchwalić statut w przedmiocie świadczeń drogowych w naturze na rzecz gminy Wola-Wężykowa. Według uchwalonego statutu ogólna ilość potrzebnych w roku 1926 podwód i robotników pieszych dla budowy i naprawy dróg gminnych podlega podziałowi pomiędzy poszczególnych płatników podatkowych w stosunku do przypadającego na każdego z nich:
a. zasadniczego państwowego podatku gruntowego względnie w stosunku do przypadającego samoistnego podatku komunalnego od gruntów państwowych
b. państwowego podatku przemysłowego, uiszczonego przez nabycie świadectw przemysłowych i kart rejestracyjnych
c. państwowego podatku od nieruchomości.
2) Wybrać Komisję likwidacyjną przedwojennej gminnej kasy pożyczkowo - oszczędnościowej w następującym składzie: 1) pisarza urzędu gm. p. Jan Słoka, 2) p. Stefan Maszewski, 3) p. Atanazy Ograbek, członkowie Rady Gminnej, na zastępców wybrano: pp. Józefa Brzeszczyńskiego i Antoniego Rychłowskiego. 3) Po przyjęciu do wiadomości zezwolenie Głównej Dyrekcji Poczt i Telegrafów z dnia 16 lipca b.r. na otwarcie agencji Pocztowo - telegraficznej w Sędziejowicach, Rada Gminna postanawia wynająć lokal dla powyższej agencji u p. Józefa Brzeszczyńskiego, z określeniem opału Rada Gminna postanowiła wstrzymać się do ustalenia norm przez Urząd Pocztowy.
W dniu 22 września 1926 r. odbyło się posiedzenie Rady Gminnej, na którem między innemi postanowiono:
1) Zorganizować służbę doręczeń przesyłek pocztowych na terenie gminy w następujący sposób: Odbieranie korespondencji pocztowej w miejscowej agencji pocztowej i roznoszenie do poszczególnych miejscowości dokonywać będzie woźny Urzędu Gminnego za opłatą 10 gr. od listu i 5 gr. od gazety.
2) Na wniosek Radnego Mikołaja Juszczaka Rada Gminna uchwaliła jednogłośnie zakupić zegar ścienny dla kancelarii Urzędu gminnego.
2) Wybrać Komisję likwidacyjną przedwojennej gminnej kasy pożyczkowo - oszczędnościowej w następującym składzie: 1) pisarza urzędu gm. p. Jan Słoka, 2) p. Stefan Maszewski, 3) p. Atanazy Ograbek, członkowie Rady Gminnej, na zastępców wybrano: pp. Józefa Brzeszczyńskiego i Antoniego Rychłowskiego. 3) Po przyjęciu do wiadomości zezwolenie Głównej Dyrekcji Poczt i Telegrafów z dnia 16 lipca b.r. na otwarcie agencji Pocztowo - telegraficznej w Sędziejowicach, Rada Gminna postanawia wynająć lokal dla powyższej agencji u p. Józefa Brzeszczyńskiego, z określeniem opału Rada Gminna postanowiła wstrzymać się do ustalenia norm przez Urząd Pocztowy.
W dniu 22 września 1926 r. odbyło się posiedzenie Rady Gminnej, na którem między innemi postanowiono:
1) Zorganizować służbę doręczeń przesyłek pocztowych na terenie gminy w następujący sposób: Odbieranie korespondencji pocztowej w miejscowej agencji pocztowej i roznoszenie do poszczególnych miejscowości dokonywać będzie woźny Urzędu Gminnego za opłatą 10 gr. od listu i 5 gr. od gazety.
2) Na wniosek Radnego Mikołaja Juszczaka Rada Gminna uchwaliła jednogłośnie zakupić zegar ścienny dla kancelarii Urzędu gminnego.
Ziemia Sieradzka 1927 luty
gm. Wola Wężykowa.
W dniu 24 listopada 1926 r. i 21 stycznia 1927 roku odbyły się posiedzenia Rady Gminnej gm. Wola Wężykowa, na których postanowiono:
1) Uchwalić budżet na czas od 1-I do 31 -III 1927 r. w dochodach i wydatkach nie przekraczających 1/4 sumy budżetowej za rok 1926.
2) Uchwalić budżet na czas od 1 kwietnia 1927 do 31-go marca 1928 r. w dochodach i wydatkach wynoszący 23.285 zł. Na wyróżnienie zasługują następujące pozycje budżetu:
Jedno stypendjum dla ucznia szkoły rol. w Sędziejewicach w wysokości 330 zł.
Zapomoga dla straży pożarnej 200 zł.
Ofiara na Ligę Obrony Powietrznej Państwa 200 zł.
3) Podwody do wyjazdów za ściąganiem zaległych podatków, grzywien z orzeczeń administracyjnych i wyroków sądowych uchwalono żądać od zalegających płatników.
4) By umożliwić intensywniejszą pracę komisji sanitarnej składającej się obecnie z 3-ch osób. Rada Gminna postanowiła powiększyć liczbę członków tej komisji, wybierając do niej dalszych 9 mieszkańców gminy.
5) Ustalono grunta w poszczególnych wsiach gminy, wymagające zalesienia.
6) Rada gminna wypowiedziała się jednogłośnie za przyłączeniem wsi Grabno i folw. Grabno do sołectwa wsi Zamość.
7) Rada gminna stwierdziła, że Radny gminy Stanisław Kiejnich wyprowadził się z gminy, wobec czego postanowiła powołać na członka Rady Gminnej ostatniego zastępcę Andrzeja Walczaka, mieszkańca wsi Sobiepany
8) Rada Gminna postanowiła zwrócić się z prośbą do Wydziału Powiatowego o zaprojektowanie budowy drogi bitej Sędziejewice-Grabia-Ptaszkowice, i wstawienia do budżetu powiatowego kredytu na budowę tej drogi. Gmina ze swej strony zobowiązuje się dostarczyć wymaganą ilość kamienia, żwiru, i piasku oraz środków przewozowych.
9) Uchwalono nazwę gminy Wola-Wężykowa ze względu na to, że siedziba gminy znajduje się od kilkunastu lat w Sędziejewicach zmienić na Sędziejewice.
10) Rada Gm. stwierdzając zły stan drogi idącej od Korczysk do Siedlec postanowiła wezwać Komisję Drogową do zajęcia się naprawą tej drogi.
Łódzki Dziennik Urzędowy 1928 nr 10
Starostwo Łaskie
L. 8078-II
Starostwo Łaskie
stosownie do art. 222 pkt. 4 Ust. z dnia 19 IX. 1922 r. Dz. Ust 102,
poz. 936 — ogłasza, że dnia 25 kwietnia 1927 r. zatwierdzony
został statut spółki wodnej we wsi Wola
Wężykowa, gm. Wola
Wężykowa.
Spółka wodna nosi nazwę
„Spółka Drenarska w Woli Wężykowej". Celem Spółki jest
oszuszenie gruntów członków Spółki według przedłożonego
Starostwu projektu technicznego. Statut Spółki wodnej uchwalony
przez członków na zebraniu w dniu 22 kwietnia 1927 r. ułożony
został według wymogów okólnika Min. Rob. Publ. z dn. 20 VII. 1923
Nr. 417/23 (Monitor Polski Nr. 161, poz. 225)
Łask, dnia 25 czerwca
1928 r.
Kierownik Starostwa
Wallas Jan.
Łódzki Dziennik Urzędowy 1928 nr 12
Ogłoszenie.
Okręgowy Urząd Ziemski w Piotrkowie podaje do publicznej wiadomości, że orzeczeniem z dnia 30 kwietnia 1928 r., postanowił:
1. wniosek Komisarza Ziemskiego w Łasku z dnia 22 marca 1928 r., w przedmiocie scalenia gruntów wsi Grabica i Wola-Wężykowa, gm. Wola- Wężykowa, powiatu łaskiego zatwierdzić i
2. ustalić obszar scalenia w składzie gruntów:
a) wykazanych w tabeli likwidacyjnej wsi Grabica, o obszarze około 175 ha;
b) zasłużebnościowych (z podziału pastwisk) wsi Grabica, o obszarze około 90 ha;
c) nabytych z majątku Wola-Wężykowa, o obszarze około 56 ha, a należących: do Franciszka s. Józefa Konopki, Jana Sadzińskiego, Szymona Kubika, Jana Krawczyka, Antoniego i Władysławy małż. Szewczyk, Leopolda i Jadwigi małż. Sadzińskich, Stanisława Karpińskiego, Kacpra Tokarka, Józefa Mikołajewskiego, Wacława i Gertrudy małż. Bednarek, Wincentego i Heleny małż. Bednarek, Józefa Kopki, Józefa i Józefy małż. Pokorskich, Leopolda Augustyniaka, Leona Śniega, Kazimierza Pikorskiego, Antoniego Sychniaka, Stanisława i Jadwigi małż. Szewczyk, Marcina i Małgorzaty małż. Komorowskich, Pawła Augustyniaka i Jana Juszczaka ze wsi Grabica;
d) wykazanych w tabeli likwidacyjnej wsi Wola- Wężykowa, o obszarze około 17 ha;
e) zasłużebnościowych (podzielonych) wsi Wola- Wężykowa, o obszarze około 6 ha;
f) nabytych z majątku Wola-Wężykowa, o obszarze około 32 ha, a należących do Kacpra i Marjanny małż. Kopka, Walerego i Józefy małż. Olejniczak, Hilarego i Michaliny małż. Komorowskich, Stanisława Łopaty, Wincentego i Juljanny małż. Juszczak, Józefa i Heleny małż. Tokarek, Jana Śniega, Stefana i Ludwiki: małż. Potasiak i Franciszka Kopki ze wsi Wola-Wężykowa, oraz
g) te grunty, objęte księgą hipoteczną majątku Wola-Wężykowa, które okażą się niezbędne do wyprostowania granic od strony tegoż majątku.
Orzeczenie to uprawomocniło się dnia 2 czerwca 1928 roku.
Z polecenia Prezesa
Nacz. Wydz. (—) K. Jaroński.
2) ustalić obszar scalenia w składzie:
Echo Tureckie 1929 nr 6
W dniu 5 lutego b.
r. odbył się w Grzymiszewie pod Turkiem w kościele parafjalnym,
ślub p. Marji Pułaskiej, córki Senatora Ludomiła Pułaskiego
i ś. p. Wandy z Czarnowskich z Grzymiszewa, z p. Janem Biernackim,
synem Kwiryna Biernackiego i ś.p. Jadwigi z Kobierzyckich z Woli
Wężykowej, pobłogosławiony przez miejscowego proboszcza ks.
Jankowskiego w asystencji ks. prałata Majewskiego dziekana z Turku i
ks. Kanonika Włostowskiego, dziekana z Władysławowa.
Młodej i nadobnej
parze i Rodzicom złożyli życzenia liczny zastęp przyjaciół
w przeszło 400 telegramach, jako to pp. Trąbczyński, Dmowski,
Dowbór Muśnicki i inni, również Redakcja „Echa Tureckiego"
składa serdeczne życzenia pomyślności.
Łódzki Dziennik Urzędowy 1929 nr 14
Ogłoszenie.
„Okręgowy Urząd Ziemski w Piotrkowie podaje do wiadomości, że orzeczeniem z dnia 27 kwietnia 1927 r.
postanowił:
1) wniosek mieszkańców wsi Osiny, gminy Wola-Wężykowa, powiatu łaskiego, z dnia 17 stycznia 1928 r. w sprawie scalenia ich gruntów zatwierdzić:2) ustalić obszar scalenia w składzie:
a) gruntów ukazowych i zasłużebnościowych wsi Osiny, o obszarze około 67 ha,
b) gruntów ukazowych i zasłużebnościowych wsi Salomeja, o obszarze około 17 ha,
c) gruntów, objętych księgą hipoteczną majątku Natalin, o obszarze około 13 ha, a należących do Juljana Bednarka, sukc. Wiktorji Bednarek, Franciszka i Stanisławy małż. Małyszczak, Marcina Szymańskiego, Jakóba Bednarka i sukc. Marjanny Bednarek.
d) gruntów, objętych księgą hipoteczną maj. Wola-Wężykowa, o obszarze około 8 ha a należących do Józefa Kobiery, oraz Adama i Józefy małż. Niciak,
e) gruntów, objętych księgą hipoteczną majątku Osiny, o obszarze około 2 ha, a należących do Jakóba Bednarka i sukc. Marjanny Bednarek,
f) gruntów, o obszarze około 2 ha, stanowiących wspólnotę zasłużebnościową wsi Osiny i Salomeja,
g) gruntów, o obszarze około 25. ha, stanowiących wspólne pastwisko, t. zw. „Za groblą siedlecką" wsi Osiny, Salomeja i kolonji Osiny i
h) około 30 ha gruntów kolonji Osiny, celem zniesienia szachownicy i wyrównania granic.
Orzeczenie to uprawomocniło się dnia 31 maja 1929 r.".
Z p. Prezesa
(—) Lipski.
Naczelnik Wydziału
Rozwój 1929 nr 233
Napad na handlarza pod
Łaskiem
Łupem bandytów padło
1400 zł.
Nocy onegdajszej na
wracającego do domu handlarza Józefa Gawlika, zamieszkałego we wsi
Wola-Wężykowa pow. Łaskiego, w chwili,
gdy tenże znajdował się obok lasu wsi Sędziejowice, napadło
trzech zamaskowanych i uzbrojonych w rewolwery bandytów, którzy
steroryzowali go uprzednio, zabrali mu całą gotówkę w kwocie 1400
złotych.
Po dokonaniu rabunku
bandyci pobili do nieprzytomności Gawlika i zbiegli w niewiadomym
kierunku. Po odzyskaniu przytomności Gawlik dowlókł się z trudem
do posterunku policji powiatowej, gdzie złożył meldunek o
dokonanym napadzie. Natychmiast zarządzono pościg, lecz na ślad
bandytów z powodu ciemności nie
natrafiono. Dalsze dochodzenia trwają.
Rozwój 1929 nr 284
Napad rabunkowy.
W dniu wczorajszym pod Łodzią dokonano śmiałego napadu rabunkowego na sołtysa wsi Sobie Pan J. Miksa.
Około godziny 1 w południe Miksa udał się do gminy Wola Wężykowa celem uiszczenia podatku zebranego wśród mieszkańców wsi Sobie Pan.
Po zapłaceniu podatku w sumie 1500 złotych sołtys wolnym krokiem wracał do domu.
Kiedy znajdował się koło folwarku Podule z za płota wyskoczyło dwuch osobników z kijami w rękach.
Osobnicy ci zagrozili śmiercią sołtysowi w razie oporu i zrabowali mu kwity na wpłacony podatek oraz 50 zł. własnej gotówki, przyczem zbiegli.
O napadzie zawiadomiono natychmiast posterunek policji we wsi Wężykowa Wola. Policja wszczęła energiczne dochodzenie uwieńczone wynikiem, gdyż obuch napastników aresztowano.
Ze względu na dobro toczącego się śledztwa nazwiska ich trzymane są w tajemnicy.
Echo Łódzkie 1929 sierpień
NAPAD BANDYCKI W POWIECIE ŁASKIM.
Trzej złoczyńcy obrabowali handlarza.
Łódź, 22. 8. — Ubiegłej nocy na przechodzącego przez las obok wsi Sędziejowice w powiecie łaskim, Józefa Gawlika, handlarza, zamieszkałego we wsi Wola-Wężykowa, napadło trzech zamaskowanych i uzbrojonych w rewolwery bandytów.
Steroryzowawszy Gawlika, bandyci zrabowali mu 1400 złotych w gotówce, poczem pobili go dotkliwie i zniknęli w gęstwinie leśnej.
Gawlik z trudem dowlókł się do posterunku policji powiatowej w Sędziejowicach i zameldował o napadzie.
Za bandytami wdrożono natychmiastowy pościg, który jednak nie dał narazie pożądanego wyniku.
Dalsze poszukiwania trwają.
Echo Łódzkie 1930 listopad
Zwłoki dziecka na falach rzeki.
Łodź, 5 11. Przed tygodniem o czem doniosło "Echo" we wsi Wola - Wężykowa, w powiecie łaskim utonął w rzeczce Grabia, pozbawiony należytego dozoru 2-letni Józef Sztuka syn miejscowego gospodarza. Wypadek miał miejsce w pobliżu młyna p. Brze...* pracownicy którego pośpieszyli niezwłocznie z pomocą ...* dziecka jednak nie od...* Zostały one uniesione wraz z prądem rzeki. Dopiero w dniu wczorajszym, a więc po siedmiu dniach, zwłoki chłopca ...* znajdujące się już [w stanie] częściowego rozkładu ...* w odległości 5 kilometrów od miejsca wypadku.
*nieczytelne lub brak testu, przypis autora bloga
Łódzki Dziennik Urzędowy 1931 nr 7
OBWIESZCZENIE STAROSTY POWIATOWEGO ŁASKIEGO
z dnia 28. II. 1931 r. L. APH. 13
o kolejności osób obowiązanych do dostarczenia samochodów i motocykli.
Na podstawie §§ 4 i 8 Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Ministra Spraw Wojskowych z dnia 29.VII. 1930 r. wydanego w porozumieniu z Ministrami Skarbu i Robót Publicznych o obowiązku dostarczenia jako środków przewozowych na rzecz wojska w czasie pokoju samochodów, motocykli i rowerów (Dz. Ust. R. P. Nr. 58, poz. 470), podaję poniżej do powszechnej wiadomości, celem zapewnienia kolejności i równomierności przy powoływaniu do świadczeń listę kolejności osób powiatu łaskiego, obowiązanych do dostarczenia samochodów i motocykli w roku 1931.
42. Biernacki Jan, m. zam. i postoju pojazdu: wieś i gm. Wola Wężykowa, samochód osobowy, 5 osob., ŁD. 1288. Nr. ewid. 97W ciągu dwóch tygodni od chwili ogłoszenia listy kolejności w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim osoby zainteresowane mogą wnosić do Starostwa Powiatowego Łaskiego uzasadnione reklamacje, w razie uwzględnienia której poprawiona zostanie odpowiednio lista kolejności, co jednak nie wstrzymuje wejścia w życie tejże listy kolejności z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
Starosta Powiatowy:
(-) Wallas Jan.
Łódzki Dziennik Urzędowy 1932 nr 23
Powiatowy Urząd
Ziemski w Łasku na podstawie art. 18 ustawy z dnia 31 lipca 1923
roku o scalaniu gruntów (Dz. U. R. P. Nr. 92, poz. 833 z 1927 r.) w
brzmieniu ustalonem rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z
dn. 11 lipca 1932 r. (Dz. U. R. P. Nr. 67, poz. 622) podaje do
publicznej wiadomości, że orzeczeniem z dnia 29 września 1932 roku
postanowił rozszerzyć obszar scalenia wsi Osiny, gminy
Sędziejowice, powiatu Łaskiego przez wyłączenie do tegoż około
1,68 ha gruntów objętych księgą hipoteczną kolonja Wola-Wężykowa
Nr. 7, a stanowiących własność Marjanny Rydzewskiej. Orzeczenie
to uprawomocniło się w dniu 23 października 1932 roku.
(—) Józef Walisiak
Komisarz Ziemski.
Łódzki Dziennik Urzędowy 1932 nr 23
Powiatowy Urząd Ziemski w Łasku na podstawie art. 18 ustawy z dnia 31 lipca 1923 roku o scalaniu gruntów (Dz. U. R. P. Nr. 92, poz. 833 z 1927 r.) w brzmieniu ustalonem rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 11 lipca 1932 roku (Dz. U. R. P. Nr. 67, poz. 622) podaje do publicznej wiadomości, że orzeczeniem z dnia 20 września 1932 roku postanowił zmniejszyć obszar scalenia wsi Osiny, gminy Sędziejowice, powiatu Łaskiego przez wyłączenie z tegoż około 8 ha gruntów objętych księgą hipoteczną majątku Wola-Wężykowa, a należących do Józefy Kobiery oraz Adama i Józefy małż. Niciak, oraz około 13 ha gruntów objętych księgą hipoteczną majątku Natalin, a należących do Juljana Bednarka, SS-rów Wiktorji Bednarek, Franciszka i Stanisławy małż. Małyszczak , Marcina Szymańskiego, Jakóba Bednarka i SS-rów Marjanny Bednarek. Orzeczenie to uprawomocniło się w dniu 7 listopada 1932 roku.
(—) Józef Walisiak
p. o. Komisarz Ziemski.
§ 2.
Echo Sieradzkie 1933 4 czerwiec
W dniu 30 maja b. r. o
godz. 8-ej rano ze stacji Karsznice pod Zd. Wolą wyjechał pociąg
osobowy w stronę stacji Herby.
Gdy pociąg znalazł
się około wsi Wola Wężykowa pod Widawą podczas przejazdu pod
mostem został zabity pomocnik maszynisty Antoni Wiśniowski lat 33.
Okazało się że nieboszczyk wówczas był obrócony tyłem do
parowozu zrzucał węgiel do maszyny został
uderzony przez belkę mostu.
Część winy
ponosi maszynista prowadzący maszynę,
gdyż nie ostrzegł ś. p. Wiśniowskiego, że tu
jest most tem
bardziej, iż wiedząc że ś. p. W. nie znał jeszcze tej linji.
Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 20
z dnia 28 września 1933 r. L. SA. II. 12/13/33.
Po wysłuchaniu opinij rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 15 września 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23 marca 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:
§ 1.
XI. Obszar gminy wiejskiej Sędziejowice dzieli się na gromady:
3. Grabica, obejmującą: wieś Grabica, folwark Wola-Wężykowa, wieś Wola-Wężykowa, kolonję Wola-Wężykowa.
3. Grabica, obejmującą: wieś Grabica, folwark Wola-Wężykowa, wieś Wola-Wężykowa, kolonję Wola-Wężykowa.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Łaskiemu.
§ 3.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
(—) Hauke-Nowak
Wojewoda.
Obwieszczenia Publiczne 1936 nr 98
Wydział I Cywilny Sądu Okręgowego w Łodzi, na zasadzie art. 1777-3 U. P. C. oraz zgodnie z decyzją z dnia 15 października 1936 r. ogłasza, że na skutek podania Antoniny Jaros, zam. w kol. Wola - Wężykowa, gmina i poczta Sędziejowice, powiatu łaskiego, wszczęte zostało postępowanie celem uznania Leona Jarosa, za zmarłego i z mocy art. 1777-8 U. P. C., wzywa tegoż Leona Jarosa, męża petentki, a syna Kacpra i Antoniny z Kratów, urodzonego w Kalinowie, w dniu 28 marca — 9 kwietnia 1892 roku, ostatnio zamieszkałego w Sędziejowicach, pow. łaski, który w roku 1914 został powołany na wojnę światową, a obecnie niewiadomego z miejsca pobytu, aby w terminie 6-miesięcznym, od daty opublikowania niniejszego, stawił się w kancelarii Wydziału Cywilnego Sądu Okręgowego w Łodzi, przy Placu Dąbrowskiego nr 5, albowiem po tym czasie nastąpi uznanie go za zmarłego.
Nadto I Wydział Cywilny Sądu Okręgowego w Łodzi, wzywa wszystkich, którzy o życiu lub śmierci pomienionego Leona Jarosa posiadają wiadomości, by o znanych sobie faktach zawiadomili Sąd najpóźniej w oznaczonym wyżej terminie do sprawy nr Co. 1080/35.
Łódzki Dziennik Urzędowy 1938 nr 14
OBWIESZCZENIE URZĘDU WOJEWÓDZKIEGO ŁÓDZKIEGO
z dnia 12 lipca 1938 roku Nr. R. U. VII/1/3/86/38
o dokonanych scaleniach gruntów.
Na podstawie art. 1 i 2 Ustawy z dnia 21-go marca 1931 roku o dowodach prawa własności do gruntów scalonych (Dz. U. R. P. Nr 39, poz. 340) niniejszym obwieszczam, że w wyniku przeprowadzonego scalenia gruntów:
wsi Czołczyn, gminy Lutomiersk, pow. łaskiego,
wsi Wola-Wężykowa, gminy Wola-Wężykowa, pow. łaskiego,
wsi Grabica, gminy Wola Wężykowa, pow. łaskiego,
wsi Klęcz, gminy Chociw, pow. łaskiego,
wsi Łazów, gm. Chociw, pow. łaskiego,
wsi Chociw, gm. Chociw, pow. łaskiego nowoutworzone kolonie, wykazane w dowodach pomiarowych, sporządzonych dla poszczególnych obszarów scalenia, zostały zapisane na rzecz osób niżej wymienionych.
Jednocześnie zawiadamiam, że jeżeli w ciągu 3 miesięcy od dnia następnego po dniu opublikowania niniejszego obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Sprawiedliwości nie wpłyną do Urzędu Wojewódzkiego pretensje, poparte dowodami wytoczenia sporu sądowego o prawo własności do gruntów scalonych, to zgodnie z art. 3 powołanej na wstępie ustawy prawomocne orzeczenie, zatwierdzające projekty scalenia łącznie z dowodami pomiarowymi będą podstawą do pierwiastkowej regulacji hipotecznej scalonych gruntów na rzecz osób wymienionych w niniejszym obwieszczeniu.
3. Obszar scalenia wsi Wola Wężykowa powiatu łaskiego:
1) Kopka Władysław i Jadwiga małż., oraz S-cy Kopki Kacpra, Nr. działek 144, 151, 234, 151-h, 153, o pow. w ha 0.7484, 0.5522, 0.6673, 1.6846, 1.0327.
2) Olejniczak Walery i Józefa małż., Nr. działek 39-a, 39, 233, 39-h, o pow. w ha 0.2557, 3.3447, 1.0886, 0.2860.
3) Komorowska Michalina i sukc. Komorowskiego Hilarego, Nr. działek 157-a, 172, 146, 157, 232, o pow. w ha 0.0647, 1.1961, 1.2608, 0.6514, 0.5938, 0.4376.
4) Kubiak Antonina i S-cy Obłąka Walentego, Nr. działek 149, 171, 231, o pow. w ha 0.8634, 1.0330, 0.6520.
5) Łopata Stanisław i Franciszka małż., Nr. działek 148, 38, 38a, 230, 238, 278, 38-h, 150, 162, o pow. w ha 0.6210, 2.1365, 1.0285, 0.6509, 0.1684, 0.0412, 0.2360, 1.3972, 5.6979.
6) Juszczak Władysław i Stefania małż., Nr. działek 147, 154, 229, o pow. w ha 0.7088, 1.4449, 0.4353.
7) Tokarek Józef i Helena małż., Nr. działek 145, 143, 158, 158, 228, 223, 219, 274, 158-h, o pow. w ha 0.0062, 1.1640, 1.6416, 0.8000, 0.4354, 0.2229, 0.1627, 0.0408, 0.4728.
8) Śnieg Jan, Nr. działek 142-h, 41, 173, 167, 142, 41-a, 227, o pow. w ha 0.3079, 3.7488, 2.5807, 3.1329, 1.0262, 0.7018, 0.4368.
9) Braun Dawid, Nr. działek 141-a, 141, 226, 221, o pow. w ha 0.0158, 0.9338, 0.2186, 0.2252.
10) Cichowski Wacław, Nr. działek 170, 225, o pow. w ha 0.3024, 0.2188.
11) Potasiak Stefan i Ludwika małż., Nr. działek 156, 224, 156-h, 166, o pow. w ha 0.5244, 0.4386, 0.5056, 1.0530.
12) Kuraś Jan, Nr. działek 140, 155, 222, o pow. w ha 0.0699, 0.4270, 0.2228.
13) Kopka Józef i Waleria małż., Nr. działek 40-a, 40-b, 40, 164, 164-a, 220, 240, 280, o pow. w ha 0.0310, 0.0084, 2.0356, 0.4147, 1.6148, 0.2613, 0.1707, 0.0413.
14) Kopka Franciszek, syn Michała, Nr. działek 159, 163, o pow. w ha 1.2589, 2.9571.
15) Juszczak Wincenty i Marianna małż. Nr. działki 161, o pow. w ha 5.1331.
16) S-cy Lisa Andrzeja, Nr. działek 160, 165, o pow. w ha 1.7667, 3.7226.
(—) Za Wojewodę:
(—) Ign. Kruppa
Kierownik Oddz. Urz. Rolnych.
4) wsi Grabica i Wola Wężykowa, gminy Sędziejowice, pow. łaskiego,
5) wsi Klecz i Łazów, gminy Chociw, pow. łaskiego,
9) wsi Naramice, gminy Naramice, pow. wieluńskiego
Łódzki Dziennik Urzędowy 1938 nr 23
OBWIESZCZENIE URZĘDU WOJEWÓDZKIEGO ŁÓDZKIEGO
z dn. 25 paźdz. 1938 r. Nr. R. U. VII. 1/3/258/38 o dokonanym scaleniu gruntów.
Na podstawie art. 1 i 2 ustawy z dnia 21 marca 1931 roku o dowodach prawa własności do gruntów scalonych (Dz. U. R. P. Nr. 39, poz 340) niniejszym obwieszczam, że w wyniku przeprowadzonego scalenia gruntów:
3) wsi Czołczyn, gminy Lutomiersk, pow. łaskiego,4) wsi Grabica i Wola Wężykowa, gminy Sędziejowice, pow. łaskiego,
5) wsi Klecz i Łazów, gminy Chociw, pow. łaskiego,
9) wsi Naramice, gminy Naramice, pow. wieluńskiego
nowoutworzone kolonie, wykazane w dowodach pomiarowych, sporządzonych dla wymienionych obszarów scalenia, zostały zapisane na rzecz osób niżej wymienionych.
Jednocześnie zawiadamiam, że jeżeli w ciągu 3 miesięcy od dnia następnego po dniu opublikowania niniejszego obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Sprawiedliwości nie wpłyną do Urzędu Wojewódzkiego pretensje poparte dowodami wytoczenia sporu sądowego o prawo własności do gruntów scalonych, to — zgodnie z art. 3 powołanej na wstępie ustawy— prawomocne orzeczenie zatwierdzające projekty scalenia łącznie z dowodami pomiarowymi będą podstawą do pierwiastkowej regulacji hipotecznej scalonych gruntów na rzecz osób wymienionych w niniejszym obwieszczeniu.
IV. Obszar scalenia wsi Grabica i Wola Wężykowa, gminy Sędziejowice, pow. łaskiego.
a) wieś Grabica:
1) S-cy Józefa Kopki: Franciszek Chodak 1.1200 ha, 5.4353 ha należy do: Franciszek Kopka, syn w 3/9 częściach, wnuczka Ewa, zam. Banasiak w 2/9 częściach, wnuczka Marianna Kopka w 2/9 częściach, wnuczka Zofia Kopka w 2/9 częściach, N-ry działek 96, 16, 48, 126, 185, 96h, o pow. w ha 0.7261, 2.6181, 1.1783, 0.7627, 0.2434, 1.0267.
2) Józef i Zofia małż. Piątek, oraz s-cy Teofili Piątek: córka Bronisława Malangiewicz, oraz syn Stanisław Piątek, N-ry działek 25, 183, 64, 127, 185, o pow. w ha 0.7272, 2.3089, 1.4440, 0.4307, 0.2257.
3) Pawłowski Józef i Marianna oraz s-cy Józefa Potasiaka: Józef i Marianna Pawłowscy, N-ry działek 97, 138, 200, 256, o pow. w ha 0.3292, 4.9249, 0.2732, 0.0633.
4) Julianna Kopka 5/8 części, Marianna Krawczyk 3/8 części, N-ry działek 83, 30, 74, 111a, 209, 264, 111-b, o pow. w ha 0.1753, 4.8818, 0.9799, 0.9152, 0.4904, 0.1190, 3.3470.
4a) Józef Kopka, Nr. działki 74-h, o pow. w ha 1.7620.
5) Stanisław i Jadwiga Szewczyk i s-cy Anny Szewczyk: Józefa Keller, Antonina Ponicka, N-ry działek 1, 59-a, 59-b, 120, 218, 273, 120-h, o pow. w ha 2.6061, 2.2540, 1.1377, 0.7837, 0.2436, 0.0606, 0.4932.
6) Zygmunt Augustyniak i S-cy Wojciecha Augustyniaka: Zygmunt Augustyniak, syn 17/18. cz., Marianna Karczewska 1/18 cz., N-ry działek 45, 237, 277, o pow. w ha 3.9154, 3.9158, 0.1684, 0.0408.
b) wieś Wola-Wężykowa.
1) Władysław i Jadwiga małż. Kopka oraz s-cy Kacpra Kopki: córki Marianny Brzozowskiej dzieci Marianny i Władysława Brzozowskie, córka Bronisława Kopka, córka Stanisława Kopka, córka Anna Kopka, Władysław i Jadwiga małż. Kopka, N-ry działek 144, 151, 234, 151-h, 153, o pow. w ha 0.7484, 0.5522, 0.6673, 1.6846, 1.0327.
2) Józef Kopka, N-ry działek 146, 157, 232, o pow. w ha 0.6514, 0.5938, 0.4376.
3) Władysław Lewicz 1.1200 ha — Jan Majczyk — 1.4284 ha, N-ry działek 149, 171, 231, o pow. w ha 0,8634, 1.0330, 0.6520.
4) Władysława Maciejewska i Bolesław Lis, syn Andrzeja. Równocześnie uchyla się obwieszczenie Urzędu Wojewódzkiego Łódzkiego z dn. 12 lipca 1938 roku Nr. RU. VII/1/3/86/38 w części dotyczącej gosp. NNr. 3, 4, 16 we wsi Wola Wężykowa i Nr. 24 we wsi Grabica, N-ry działek 160, 165, o pow. w ha 1.7667, 3.7226.
Za Wojewodę:
(—) Ign. Krupa
Kierownik Oddz. Urz. Rolnych.
Orędownik 1938 nr. 170
Babskie rady przyczyną śmierci
Chora wypiła całą buteleczkę lekarstwa, ponosząc śmierć.
Łódź. 26. 7. — Mieszkanka wsi Wola Wężykowa pod Łodzią, 60-letnia Michalina Komorowska, będąc chorą zwróciła się do lekarza, który przepisał jej krople, zalecając używać dwa razy dziennie po 20 kropli.
Komorowska po powrocie od lekarza naradzała się z kumoszkami, które uchwaliły jednomyślnie, że lekarstwo może być dobre, ale lekarz zalecił używać specjalnie małą ilość, by chorobę przedłużyć i zarobić jeszcze na dalszych wizytach.
Komorowska zgodnie z uchwałą, zażyła wieczorem całą zawartość butelki i ułożyła się spać.
Rano znaleziono w łóżku trupa.
Władze zarządziły dochodzenie celem stwierdzenia faktycznych powodów tajemniczego zgonu.
Echo Łódzkie 1938 lipiec
Większa dawka lekarstwa uśmierciła chorą kobietę.
ŁÓDŹ, 26.7. — We wsi Wola Wężykowa gm. Sędziejowice (pow. łaski) zmarła nagle 60-letnia mieszkanka kolonii Michalina Komorowska.
Jak stwierdzają sąsiedzi, denatka położyła się wieczorem do łóżka i więcej nie wstała. Okazało się, że zmarła zażyła lekarstwo w większej niż wynikało z przepisów lekarza dozie.
Zwłoki zabezpieczono. Sekcja wykaże istotne przyczyny nagłego zgonu.
Łódzki Dziennik Urzędowy 1939 nr 7
Dział nieurzędowy.
OBWIESZCZENIE.
Wydział Hipoteczny Sądu Grodzkiego w Łasku obwieszcza, że na żądanie Urzędu Wojewódzkiego Łódzkiego wywołuje się do pierwiastkowej regulacji hipotecznej niżej wyszczególnione grunty ukazowe scalonych wsi, w terminach następujących:
na dzień 19 lipca 1939 roku:
10) grunty ukazowe scalonej wsi Wola Wężykowa, gminy Sędziejowice o obszarze 32 ha 9381 m. kw., łącznie z przestrzenią 6 ha 2284 m. kw., pochodzącą z gruntów wsi Grabica, podzielone na 13 gospodarstw rolnych oraz na przestrzeń znajdującą się pod szosą, wynoszącą 6174 m. kw.,
10) grunty ukazowe scalonej wsi Wola Wężykowa, gminy Sędziejowice o obszarze 32 ha 9381 m. kw., łącznie z przestrzenią 6 ha 2284 m. kw., pochodzącą z gruntów wsi Grabica, podzielone na 13 gospodarstw rolnych oraz na przestrzeń znajdującą się pod szosą, wynoszącą 6174 m. kw.,
Osoby interesowane winny zgłosić się w terminach powyższych do kancelarii Wydziału Hipotecznego w Łasku z prawami swoimi, pod skutkami prekluzji.
Łask, dnia 4 kwietnia 1939 r.
Pisarz Hipoteczny:
(—) Jan Niewiadomski.
Dziennik Łódzki 1972 nr
179
W Woli Wężykowej
potrącona została przez motocykl
12-letnia Zdzisława P., która doznała
obrażeń ciała i przebywa w szpitalu.
Dziennik Łódzki 1974 nr 76
RAZ WRAZ ZDARZA SIĘ, ZE PRZYPADKOWI ODKRYWCY ZAWIADAMIAJĄ KOMPETENTNE WŁADZE O ZNALEZIENIU WALORÓW ARCHEOLOGICZNYCH. DOWODZI TO, ŻE SPOŁECZEŃSTWO NASZE MA CORAZ WIĘCEJ ZROZUMIENIA DLA TYCH SPRAW.
Bardzo atrakcyjną forma propagowania archeologii są młodzieżowe obozy, organizowane przez Muzeum Archeologiczne i Etnograficznego w Łodzi przy współudziale Kuratorium Okręgu Szkolnego oraz Wojewódzkiego Ośrodka Turystyczno-Krajoznawczego. Młodzież szkół łódzkich bierze tu udział w badaniach wykopaliskowych pod nadzorem kompetentnych pracowników naukowych.
W ub. roku obóz taki odbył się w Dębinie (pow. wieluński), gdzie znajduje się ciekawe cmentarzysko wczesnośredniowieczne z wieku XI—XII. Odkopano tu wiele ciekawych przedmiotów, które wzbogacą zbiory Muzeum Wieluńskiego.
W bieżącym roku prace w Dębinie będą kontynuowane — aż do przebadania całego obiektu. Analogiczne badania prowadzone będą na terenie woj. łódzkiego na 26 stanowiskach.
(...) Archeologowie nasi zainteresowali się również (...) cmentarzyskiem ciałopalnym w Konopnicy (pow. wieluński)(...) Również kontynuowane będą prace archeologiczno-architektoniczne na zamku w Bolesławcu, Rawie Maz., Inowłodzu i w Sieradzu.
Jak informuje nas wojewódzki konserwator zabytków archeologicznych mgr JERZY AUGYSTYNIAK, prace na zamkach tych zapoczątkowały zaplanowane na kilka lat badania architektury obronnej naszego województwa. Objęte nimi zastaną również zachowane relikty zamków w Majkowicach, w Bąkowej Górze oraz dworów obronnych w Mikorzycach, Rycerzewie, Łopatkach, Woli Wężykowej oraz w Siemkowicach. Ten ostatni przebadany zostanie już w tym roku. A jest to obiekt bardzo interesujący. W obecnej postaci pochodzi on z końca XVII wieku, jednakże pewne fragmenty architektoniczne świadczą o jego starszym pochodzeniu. Archeologowie dadzą teraz odpowiedź, czy grube kamienne mury stanowią pozostałość średniowiecznej wieży mieszkalnej.
Byłby to ciekawy przykład ciągu rozwojowego siedzib obronnych, jako ogniwo między drewnianą wieżą obronną, której pozostałością są tzw. gródki stożkowate, a renesansowym dworem obronnym.
Skoro jesteśmy przy tym temacie, informujemy miłośników przeszłości, że ostatnio, nakładem PWRN, ukazał się bogato ilustrowany folder opracowany przez Jerzego Augustyniaka pt. „Na szlakach dawnych grodów".
W skrótowej formie relacjonuje on historię i stan faktyczny kilku najciekawszych grodzisk województwa łódzkiego, co dobrze przyczyni się do ich spopularyzowania.
Dobrze się stanie, jeśli w przyszłości tego rodzaju wydawnictwa ukazywać się będą częściej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz