Zajączkowski:
Witów-pow. turecki
1) 1295 kop. XVI w., C. Sir. inscr. 35 f. 255b-257: Wythovo - hereditas prope Wartha (v.). W dok. Władysława Łokietka dot. wójtostwa w Warcie wzm. o włączeniu W. w skład uposażenia wójta.
2) XVI w. Ł. I, 410, 412: Wythow - villa, par. Warta, dek. warcki, arch. uniejowski. 3) 1511-1518 P. 180: Witow - par. jw., pow. i woj. sieradzkie. 1553-1576 P. 221: Wythow - jw. 4) XIX w. SG XIII, 677: Witów - wś i folw., par. jw., gm. Grzybki, pow. turecki.
1) 1295 kop. XVI w., C. Sir. inscr. 35 f. 255b-257: Wythovo - hereditas prope Wartha (v.). W dok. Władysława Łokietka dot. wójtostwa w Warcie wzm. o włączeniu W. w skład uposażenia wójta.
2) XVI w. Ł. I, 410, 412: Wythow - villa, par. Warta, dek. warcki, arch. uniejowski. 3) 1511-1518 P. 180: Witow - par. jw., pow. i woj. sieradzkie. 1553-1576 P. 221: Wythow - jw. 4) XIX w. SG XIII, 677: Witów - wś i folw., par. jw., gm. Grzybki, pow. turecki.
Czajkowski 1783-84 r.
Witow att woytos. wart., parafia warta,
dekanat warcki, diecezja gnieźnieńska, województwo sieradzkie,
powiat sieradzki, własność: Byszewski, pułkownik.
Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.
Witów, województwo
Kaliskie, obwód Kaliski, powiat Szadkowski, parafia Warta, własność
prywatna. Ilość domów 16, ludność 123, odległość od miasta
obwodowego 3 1/2.
Słownik Geograficzny:
Witów, wś i kol., pow. turecki, gm. Grzybki, par. Warta, odl. 38 w. od Turka. Wś ma z Augustynowem 11 dm., 102 mk.; kol. zaś 14 dm., 165 mk. W 1827 r. było 16 dm., 123 mk. Dobra W. składały się w r. 1867 z fol. W. i Augustynów, rozl. mr. 511. W r. 1872 folwarki zostały rozparcelowane pomiędzy częściowych nabywców. Wś Witów os. 20, mr. 57; wś Augustynów os. 4 mr. 6. Na początku XVI w. mieszkańcy dawali pleb. w Warcie tylko kolędę po pół gr. z łanu (Łaski, L. B., I, 411).
Spis 1925:
Witów, wś i kol., pow. turecki, gm. Grzybki. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne wś 9, kol. 16. Ludność ogółem: wś 57, kol. 129. Mężczyzn wś 35, kol. 67, kobiet wś 22, kol. 62. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego wś 57, kol. 129. Podało narodowość: polską wś 57, kol. 129.
Wikipedia:
Witów-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Warta.W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa sieradzkiego.
Elżbieta Halina Nejman Majątki (Szlachta Sieradzka XIX wieku Herbarz)
Elżbieta Halina Nejman Majątki (Szlachta Sieradzka XIX wieku Herbarz)
WITÓW par. Warta, p. sieradzki, z folwarkiem Augustynów. W 1666 r. Adam Poniatowski chorąży sieradzki cedował Witów i sołectwo w Warcie Andrzejowi Modlińskiemu, a wdowa po Modlińskim w 1689 odstąpiła Janowi Wolskiemu. W 1783 roku własność Byszewskiego pułkownika. W 1804 roku od Karola Węgierskiego kupił Maksymilian Łączkowski za 128 260 zł. W 1827 roku było tu 16 domów i 123 mieszkańców na powierzchni 511 mg. W 1872 roku folwarki rozparcelowano i wieś Witów ma ma osadników 20 na 57 mg, a Augustynów 4 osadników na 6 mg. (Pstrokoński 1823 k. 64, TD)
1992 r.
Akta metrykalne (Parafia Warta) 1736
Witów
Roku Pańskiego 1736, dnia zaś 1
sierpnia. Ja, Antoni Troska wikary kościoła parafialnego Warty
ochrzciłem trzema imionami Bonawentura, Józef Aleksy, urodzonego
dnia 24 lipca, syna Wielmożnych Alberta i Eleonory Tymienieckich,
prawowitych małżonków, którego rodzicami chrzestnymi byli
Przewielebny Józef Tymieniecki dziekan wieluński i Urodzona Dorota
Rytelska.
Akta metrykalne (Parafia Warta) 1741
Witów
Roku Pańskiego 1741, dnia 30 sierpnia.
Ja, Sebastian Franciszek Czekalski kaznodzieja i mansjonarz kościoła
parafialnego Warty, ochrzciłem z wody we dworze dziecko, któremu
nadałem dwa imiona Seweryn i Jan, Urodzonych rodziców Pawła i
Eleonory Tymienieckich, którego rodzicami chrzestnymi w tym czasie
byli Urodzony Pan Franciszek Tymieniecki i Katarzyna Tymieniecka.
Ceremonię zaś dopełnił dnia 22 października Przewielebny
Wojciech Łabęcki promotor Towarzystwa ś. Różańca a asystentami
byli Wielmożny Pan Jan Walewski i Urodzona panna Ludwika Radolińska
z domu Walewskich.
Gazeta Warszawska 1830 nr 50
Po śmierci Doroty Ludwiki Schlieben z
domu Riedel, dnia 25 Lutego 1822 roku nastąpioney, otworzyło się
postępowanie spadkowe, o którem po raz drugi donosząc, zawiadomia
podpisany, iż do przeniesienia własności summy 24,000 zł: Pol:
prowizyią 5 od 100 na dobrach Wittowie w Powiecie Wartskim leżących,
w Dziale IV. pod Nem 1 lokowaney, termin na dzień 16 Listopada 1830
roku w Kancellaryi Ziemiańskiey Woiewództwa Kaliskiego przeznaczony
został.— Kalisz dnia 3 Lutego 1830 r.
Rejent Kancellaryi Ziemiańskiey
Woiewództwa Kaliskiego,
F. Bajer.
Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego
1847 nr 72
(N. D. 1563) Rejent Kancellaryi
Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.
Ogłasza wiadomość o toczączych się
postępowaniach spadkowych, po zmarłych:
1. Karolu Thorma, jako właścicielu
dóbr Wittów z Okręgu Wartskiego.
(…) Do ukończenia tych postępowań
spadkowych termin na dzień 1 (13) Październiki r. b. w Kaliszu w
Kancellaryi Ziemiańskiéj przed podpisanym Rejentem się wyznacza.
Kalisz dnia 8 (20) Marca 1847 roku.
Nepomucen Wojciechowski.
Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego
1848 nr 21
(N. D. 636) Pisarz Trybunału Cywilnego
I. Instancyi Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.
Wyrokiem Trybunału Cywilnego b.
Guberni Kaliskiej dnia 3(15) Czerwca 1842 r. z powództwa Augustyna
Schmidt w imieniu własném i jako nabywcy praw Rocha Schmidta i
Maryanny z Majerowiczów Milewskiej, dawniej we wsi Witowie Okręgu
Wartskim, a teraz w mieście Warcie mieszkającego współwłaściciela
dóbr Witowa, od którego Karol Emilian Bille Patron Trybunału w
Kaliszu zamieszkały stawał przeciwko Franciszkowi Xaweremu
Majerowiczowi w imieniu własnem i nabywcy praw Magdaleny z
Majerowiczów Koźmińskiej, zastawnemu posiadaczowi dóbr Wilczkowa
we wsi Wilczkowie Okręgu Wartskim mieszkającemu, także
współwłaścicielowi dóbr Witowa Romana Ostapowicza Patrona w
Kaliszu mieszkającego za Obrońcę ustanowionego mającemu, nakazane
zostały działy majątku po Franciszku i Małgorzacie małżonkach
Majerowiczach pozostałego, jak niemniej sprzedaż dóbr Witowa gdyby
te w naturze dogodnie podzielić się nie dały. Na skutek wyroku
tego mianowani biegli sporządzili w dniach 25 listopada (7 Grudnia)
1842 r. 3 (15) Marca 1843 r. relacyą, przez którą dobra Witów na
dwie równe części podzielili.
Relacya ta wyrokiem Trybunału
Kaliskiego dnia 4 (16) Maja 1843 r. zaocznie zatwierdzoną została.
Wyrok ten jednak że wyrokiem Trybunału Kaliskiego dnia 23 Czerwca
(5 Lipca) 1843 r. zapadłym z oppozycyi, i przez Sąd Appellacyjny
Królestwa niemniej Senat Rządzący potwierdzonym uchylony został,
sprzedaż dóbr Witowa postanowiona, a przedewszystkiem oszacowanie
dóbr nakazane zostało.W wykonaniu wyroków tych mianowani biegli
sporządzili akt oszacowania dóbr Witowa w Okręgu Wartskim
położonych włók 22 morgów 17 prętów kwadratowych 79 miary
nowopolskiej rozległości mających, z folwarku Witowa, wsi Witowa,
placów i gruntów w mieście Warcie składających się, szacunek
ich na rs. 10,119 kop. 95 ustanowili.
Tak sporządzona taxa dóbr Witowa
wyrokiem Trybunału Kaliskiego dnia 5 (17) Grudnia 1844 r. zapadłym
zatwierdzoną zostało. Następnie obwieszczenia o sprzedaży dóbr
Witowa w miejscach prawem przepisanych porozlepiane zostały, a po
ogłoszeniu warunków licytacyjnych w dniu 5 (17) Stycznia 1845 r.
odbyło się w terminie dnia 18 (30) Kwietnia 1845 r. przygotowawcze
dóbr Witowa przysądzenie które Patronowi Karolowi Emilianowi Bille
za summę 3500 rs. temczasowie przysądzone zostały, a w końcu w
dniu 23 Maja (4 Czerwca) 1845 r. dobra te Karol Thorma za summę
14,501 rs. stanowczo zalicytował. Gdy następnie Augustyn Schmidt
współwłaściciel dóbr Witowa Karola Thormę od składania połowy
postąpionego szacunku uwolnił, a obecnie po zatwierdzeniu przez
Trybunał Kaliski wyrokami pod temczasową exekucyą dnia 21
Listopada (3 Grudnia) 1847 r. i 2 (14) Stycznia 1848 r. zapadłemi,
sporządzonych działów po małżonkach Majerowiczach pozostałego
majątku okazało się że cały postąpiony szacunek dóbr Witowa po
potrąceniu wierzytelności Franciszkowi Xaweremu Majerewiczowi
przekazany został, gdy Scholastyka z Pietrzykowskich Augustyna
Schmidt małżonka pomimo wręczonego sobie wezwania resztującego
szacunku dóbr Witowa niepłaci, przeto Franciszek Majerowicz
zastawny posiadacz dóbr Wilczkowa we wsi Wilczkowie Okręgu Wartskim
zamieszkały, Romana Ostapowicza Patrona Trybunału za obrońcę
ustanowionego mający, przeciwko Scholastyce z Pietrzykowskich
Augustyna Schmidt małżonce czyli obojgom małżonkom Schmidtom z
własnych się funduszów utrzymującym w mieście Warcie
mieszkającym, przedsiębierze relicytacyą dóbr Witowa i tym celem
termin do pierwszej publikacyi warunków licytacyjnych na audyencyi
Trybunału Cywilnego Gubernii Warszawskiej w Kaliszu w Pałacu
Sądowym przy ulicy Józefina na dzień 5 (17) Lutego r. b. godzinę
10 z rana oznaczony został.
Zbiór objaśnień i warunków
licytacyjnych przejrzane bydź może w biurze Pisarza Trybunału
Kaliskiego lub w Kancellaryi Romana Ostapowicza Patrona Trybunału.
Dobra na miejscu obejrzane być mogą.
Kalisz dnia 10 (22) Stycznia 1848.
roku.
Franciszek Salezy Wołowski.
Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego
1855 nr 289
(N. D. 6946) Rejent Kancellaryi
Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.
Po śmierci:
2. Julianny z Czapiewskich Znanieckiej,
co do współwłasności kapitału rs. 660 na dobrach Wittów z O-gu
Wartskiego, w dziale IV pod Nr. 14, i co do summy rs. 525 sposobem
ostrzeżenia, pod Nr. 20, na dobrach Wojcice Wielkie i małe z tegoż
Okręgu, do której ściągają się, skutki z ostrzeżenia, w dziale
IV. pod Nr. 9 stojącego, wyniknąć mogące.
(…) otworzyły się
spadki, do uregulowania których, termin ad 1 i 2 na dzień 1 (13)
Lipca 1856 r., a ad 3 et 4 na dzień 12(24) t. m. i r. w Kancellaryi
Hypotecznej w Kaliszu, przed podpisanym Rejentem wyznacza się.
Stan. Rościszewski.
Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego
1858 nr 198
(Ν. D. 4304) Rejent Kancellaryi
Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Warszawie.
Po śmierci:
1. Ignacego Żnanieckiego co do
współwłasności summy złp. 4400 albo rs. 660 w dz. IV wykazu pod
N. 14 na dobrach Wittów z Ogu Wartskiego ubezpieczonej, i summy złp.
2000 albo rs. 300 na drugiej współwłasności takowej summy
sposobem zastrzeżenia zapisanej, (…) Otworzyły się spadki, do
regulacyi których wyznaczam termin przed sobą, na d. 11 (23) Marca
1859 r. w Kancellaryi Hypotecznej w Kaliszu.
Kalisz d. 22 Sierpnia (3 Wrześ.) 1858
r.
Emiljan Ordon.
Dziennik Warszawski 1871 nr 87
N. D. 2478. Rejent Kancelarji
Ziemiańskiej w Kaliszu.
Po śmierci:
5. Szczepana Wróblewskiego,
właściciela realności Polko, tudzież ewikcji na dobrach Witów z
Okręgu Wartskiego, pod Nr. 17c wpisanej.
(...) otworzyły się spadki, do regulacji których, wyznaczony został
termin na d. 1 (13) Listopada 1871 r. przed podpisanym Rejentem.
Kalisz d. 14 (26) Kwietnia 1871 r.
Wilhelm Grabowski.
Dziennik Warszawski 1871 nr 253
N. D. 7558. Pisarz Trybunału Cywilnego
w Kaliszu.
Wiadomo czyni, iż na żądanie
Stanisława Jackowskiego z własnych funduszów się utrzymującego w
mieście Kaliszu i Feliksa Orzeł Kasjera Kasy Powiatu Konińskiego,
w mieście Koninie zamieszkałych, a zamieszkanie prawne do tego
interesu u Franciszka Modrzejewskiego, Patrona Trybunału w Kaliszu
obrane mających, od których tenże Patron stawa i subhastacją dóbr
Witowa, w poszukiwaniu sumy rs. 3,741 kop. 99 z procentem od dnia 2
(14) Stycznia 1871 r. należnej popiera, protokółem Komornika
Trybunału Romualda Pinowskiego, w dniu 13 (25) i 14 (26) Kwietnia
1871 r. sporządzonym, zajęte zostały na sprzedaż w drodze
przymusowego wywłaszczenia
DOBRA ZIEMSKIE
Wittow, składające się z wsi
uwłaszczonej i gruntów dominialnych folwarcznych pod nazwą dóbr
Wittow z zabudowaniami, w protokule zajęcia opisanemi, o ile do
gruntów dominialnych odnoszą się z wyłączeniem gruntów i
zabudowań na własność włościan przeszłych, zresztą z
wszelkiemi dochodami i użytkami, rolami, pastwiskami, wodami i
lasami, z tem co ich całość stanowi. Dobra te graniczą na wschód
słońca z dobrami Głaniszew, a dalej z dobrami Czartki małe,
Czartki duże. Cielce, Grzybki i folwarkiem Augustynów, odległe są
od miasta Warty wiorst trzy, Sieradza mil dwie i pół, Błaszek mil
dwie i pół, a Turku mil cztery i pół, należą do parafji Warta,
gminy Grzybki, Powiatu Turekskiego, Gubernji Kaliszskiej, których
właścicielami z hypoteki jawnemi są Szymon Kałuzny, Andrzej
Hajdas i Wincenty Dzierań z rolnictwa się utrzymujący, w Wittowie
zamieszkali. Granice ze wszech stron są jawne kopcami i miedzami
opatrzone. Całe dobra mają przybliżonym sposobem w gruntach
folwarcznych włók 11 mórg 15 miary nowopolskiej czyli dziesiatyn
177 miary ruskiej, grunta należą do klasy I, II i III. Podatki do
kasy Powiatu w Turku opłacają się rocznie rub. sr. 340 kop. 34
1/2. Więcej szczegółowy opis dóbr Wittowa pod względem
klasyfikacji gruntów, budowli i innych szczegółów, znajduje się
w protokule zajęcia u popierającego sprzedaż Patrona Franciszka
Modrzejewskiego, gdzie również jak i u Pisarza Trybunału zbiór
objaśnień i warunków, każdego czasu przejrzeć można.
Protokół zajęcia doręczony jest w
kopjach: Pisarzowi Sądu Pokoju w Warcie Ludwikowi Henrych i Wójtowi
gminy Grzybki Filipowi Szmos, w dniu 27 Kwietnia (9 Maja) 1871 r.
pierwszemu do rąk własnych, a drugiemu na ręce Pawła Łuczak
zastępcy Wójta, następnie do księgi wieczystej dóbr zajętych w
Kancelarji Ziemiańskiej dnia 28 Lipca (9 Sierpnia) t. r. wniesiony,
a do księgi zaaresztowań w biurze Pisarza Trybunału utrzymywanej,
d. 9 (21) Sierpnia r. b. wpisany i zarejestrowany został.
Sprzedaz dóbr tych odbywać się
będzie na audjencji Trybunału Cywilnego w Kaliszu, w miejscu
zwykłych posiedzeń w pałacu sądowym przy ulicy Józefiny
stojącym.
Pierwsze ogłoszenie warunków
licytacji i sprzedaży na audjencji tegoż Trybunału w dniu 14 (26)
Września 1871 r. o godzinie 10-ej z rana nastąpi.
Kalisz dnia 12 (24) Maja 1871 roku.
Po odbyciu następnie w dniach 28
Września (10 Października) i 12 (24) Października r. b. dalszych
publikacji warunków, oznaczony został termin do temczasowego dóbr
Wittowa przysądzenia na dzień 16 (28) Listopada r. b., w którym
dobra te temczasowie Franciszkowi Modrzejewskiemu Patronowi za sumę
rs 10,000 w gotowiźnie zasądzono, zaś termin do stanowczego
przysądzenia na dzień 1 (13} Marca 1872 roku godzinę 10-tą z rana
oznaczony został. W terminie tym dobra Wittów sprzedane będą od
dotychczas postąpionej ceny lub od 2/3 części szacunku taksą
wykryć się mającego, jeżeli takowa sporządzoną zostanie.
Kalisz dnia 17 (29) Listopada 1871
roku.
Asesor Kolegjalny, J. Migórski.
Dziennik Warszawski 1875 nr 142
N. D 4516. Rejent Kancelarii
Ziemiańskiej w Kaliszu.
Po śmierci:
2. Pawła Tylińskiego cząstkowego
współwłaściciela dóbr Witowa z o-gu Wartskiego.
(…) otworzyły się spadki do
uregulowania których wyznaczonym został termin na d. 7 (19)
Stycznia 1876 r., w którym strony interesowane z prawami swemi do
Kancelarji Ziemiańskiej podpisanego Rejenta zgłosić się winny.
Kalisz d. 20 Czerwca (2 Lipca) 1875 r.
Teofil Józef Kowalski.
Kaliszanin 1878 nr 95
W dniu 24 listopada w pobliżu Warty
miał miejsce smutny wypadek; na polach Zagajewskich znaleziono
poszarpane ciało młodej dziewczyny. Okazało się, że była to
służąca z Witowa, która po południu szła do rodziców w
Łabędziach, w polu w dzień biały napadnięta została przez psy,
i śmierć znalazła męczeńską, o czem świadczą wyjedzone
wnętrzności i poobgryzane ciało. Zaprawdę jest to wypadek
krzyczący. Śledztwo zapewne wykryje coś więcej.
Kaliszanin 1887 nr. 53
We wsi Witowie, powiecie tureckim, zgorzał dom drewniany, stodoła i obora, ubezpieczone na 600 rs. Straty w spalonych ruchomościach wynoszą 200 rs.
Gazeta Kaliska 1903 nr 191
Doraźna zemsta. We
wsi Witów, tureckiego powiatu, znany złodziej Józef Glejser, stały
mieszkaniec gminy Staw, powiatu kaliskiego, schwytany na gorącym
uczynku kradzieży u włościanina Jania Wojdżaka, zabity został na
miejscu.
Gazeta Kaliska 1907 nr 286
We
wsi Witów, pow. tureckiego, zmarła nagle włościanka
Marjanna Janiak, lat 18.
Godzina Polski 1917 nr 58
Wiec ludowy.
W sali teatralnej w Warcie, pow. sieradzkiego odbył się dnia 25 lutego r. b. wiec ludowy, zwołany przez polskie Stronnictwo ludowe. Wiec zagaił dr. Łaniewski, powołując na przewodniczącego p. Krawczyka, gospodarza ze wsi Brzegi. Przy stole prezyjadnym zasiedli jako asesorowie, p. Andruszewicz z Warty i p. Pułaski z Witowa, oraz p. Wilczyński, jako sekretarz.
Referat wygłosił p. Mieszko, gospodarz z Biskupiej Woli. W dłuższym przemówieniu przedstawił zebranym historję upadku państwa Polskiego, walkę o odzyskanie niepodległości, nawiązując zaś do czasów dzisiejszych, zobrazował obecne wysiłki narodu polskiego, bohaterską walkę legjonów, pracę zorganizowanych szeregów społeczeństwa około odbudowy państwa, powstanie Tymczasowej Rady Stanu, jej rolę, jako rządu polskiego, w końcu zaś nawoływał do szeregowania się warstw ludowych we własnym polskim stronnictwie ludowym do zorganizowanej pracy dla przyszłości naszego państwa i własnej armji.
Przewodniczący zebrania odczytał rezolucję wiecu, którą zebrani jednomyślnie przyjęli. Rezolucja ta brzmi:
„Zebrani na wiecu ludowym w Warcie, w dn. 25 lutego 1917 r., witamy z radością tymczasową Radę Stanu, jako rząd polski, obiecujemy jej całkowite posłuszeństwo i poparcie, oraz zaznaczamy, że na pierwsze wezwanie stawimy się, by wypełnić nasz obowiązek narodowy.
Zwracamy się do tymczasowej Rady Stanu z prośbą o jaknajszybsze wprowadzenie administracji polskiej i utworzenie wojska polskiego".
Wiec zakończono okrzykami na cześć Niepodległej Polski, Rady Stanu, wojska polskiego i Józefa Piłsudskiego. W podniosłym nastroju, śpiewając "Boże coś Polskę", zebrani rozeszli się.
Rozwój 1919 nr 326
Straże ogniowe w powiecie tureckim znajdują się w następujących miejscowościach: w Dobrej, Słodkowie, Szadowie Pańskim, Orzeszkowie, Tokarach, Poniatowie, Witowie, Turku, Zimotkach, Boleszczynie i Malanowie. Strażom tym udzielono z funduszów ubezpieczeń wzajemnych zasiłków na sumę 9,700 mk.
Ziemia Sieradzka 1919 marzec
Ze wsi Witowa.
Koło Młodzieży im. Bartosza Głowackiego w Witowie odegrało dnia 2 marca r.b. komedyjkę pod tytułem: "Zapusty", i pieniądze, zebrane z przedstawienia, w sumie 400 marek, przeznaczyło dla Lwowian. Powyższą komedyjkę odegrali; St. Klamrówna, A. Janiak, A. Graczyk, W. Wilde, i N. Dzieranówna. Za szczere chęci, za zbożną pracę i za ofiarę dla biedaków lwowskich, składam im: „Bóg zapłać", i życzę, aby na duchu nie upadli, jeżeli w nich bije polskie serce i płynie polska krew. Z uznaniem jeszcze stwierdzam, że u nas w Witowie młodzież zorganizowała straż ogniową ochotniczą, chociaż niektórzy starsi gospodarze, nie tylko nie dołożyli do tego ręki, ale jeszcze się sprzeciwiali. Jednak młodzież nasza nie zachwiała się, lecz z całych sił stara się dojść do zamierzonego celu. — w czem niech im Pan Bóg dopomaga!
Członek Koła i Straży ST. Z.
Echo Tureckie 1924 nr 30
Dnia 4 sierpnia 1924 r., na zasadzie uchwały Wydziału Powiatowego specjalna Komisja w osobach p. p. Insp. Ubezp. Łętowskiego i Insp. Sam. Glądały, dokonała podziału subsydjum Sejmiku Powiatowego dla Straży ogniowych pow. Tureckiego 1500 zł. a mianowicie: Związkowi Florjańskiemu w Warszawie 120 zł., Redakcji „Przegląd Pożarniczy" 50 zł., Strażom Ogniowym: w Turku 200 zł. Szadowie 100; po 50 zł. w Uniejowie, Dobrej, Orzeszkowie, Poniatowie, Miłkowicach, po 30 zł. Grodzisku, Drozdowie Chwalborzycaeh, Czepowie, Świnicach, Wilamowie, Wieleninie, Witowie, Niewieszu, Niemysłowie, Pęczniewie, Socha, Cielcach, Ustkowie, Kowale-Pańskie, Wietchininie, Mikulicach, Tokarach, Milejewie, Goszczanowie, Jeziorsku, Skęczniewie, Piekarach, Boleszczynie, Psarach i Luboli.
Straży w Kaczkach, jako nie funkcjonującej zapomogi nie przyznano. Straży dworskiej w Malanowie, nie wykazującej żadnej działalności, która 1923 r. otrzymała 126 milj. mk. z ubezpieczeń na kupno węży, z tych względów subsydjum nie przyznano.
Straży w Słodkowie nie funkcjonującej, która również otrzymała z ubezpieczeń w naturze węża i od p. Sznerra sikawkę, dla tego również nie subsydjowano.
Powyższy podział został zaaprobowany przez Wydział Powiatowy, na posiedzeniu dnia 5 września r.b. Przeto straże, którym przyznano subsydjum, mogą je otrzymać z Kasy Pow. Zw. Komunalnego, w każdym czasie, w godz. urzędowych, przez osoby pisemnie upoważnione, od odnośnych Zarządów Straży.
T. O.
Obwieszczenia Publiczne 1924 nr 39
Wydział hipoteczny
przy sądzie okręgowym w Kaliszu obwieszcza, że na d. 28 lipca 1924
r. wyznaczony został termin pierwiastkowej regulacji hipoteki dla
działki ziemi przestrzeni 200 prętów, położonej w Cielcach i
Witowie, pow. Tureckim, nabytej przez Towarzystwo Akcyjne Cukrowni
Cielce pod budowę wązkotorowej kolejki Cielec-Błaszki. W
oznaczonym terminie osoby interesowane winny się stawić i zgłosić
swoje prawa w wydziale hipotecznym w Kaliszu, pod skutkami prekluzji.
Obwieszczenia Publiczne 1925 nr 23
Wydział hipoteczny przy
sądzie okręgowym w Kaliszu obwieszcza, że otwarte zostały
postępowania spadkowe po zmarłych:
3) Józefie i
Elżbiecie małż. Sikora, właśc. 19 m. 86 pręt. z maj. Witów,
pow. tureckiego,
Termin zamknięcia tych
postępowań spadkowych wyznaczony został na d. 5 października 1925
r., w którym to dniu osoby interesowane winny zgłosić swoje prawa
w tymże wydziale hipotecznym, pod skutkami prekluzji.
Echo Tureckie 1926 nr 6
Za inicjatywą p. Jana Karłowskiego i współudziałem p. Rusina, sekretarza gm. Grzybki wsie Witów, Augustynów i Grzybki uchwaliły założyć, spółki, w celu wydrenowania swych pól, obszar który te spółki objąłyby swoją działalnością wynosi przeszło 1000 mórg.
Echo Tureckie 1926 nr 22
Dnia 8 maja r.b. około
godziny 6 wybuchł pożar w zagrodzie Michała Szczepaniaka mieszkańca
wsi Witów gm. Grzybki
tutejszego powiatu. Pastwą płomieni padła stodoła, obora i trzy
szopy. Oprócz tego spaliła się większa ilość niemłóconego
żyta oraz pszenicy jak również siana.
Wartość spalonych
zabudowań oraz zboża wynosi około 4530 zł. Zabudowania były
ubezpieczone. Przyczyna pożaru chwilowo została nie ustaloną.
Lokalizowaniem ognia była zajęta ochotnicza straż pożarna z
Witowa, Cielc i Zagajewa.
Echo Tureckie 1926 nr 22
W gminie Grzybki otwarto w ubiegły czwartek już drugą w powiecie kasę gminną pożyczkowo—oszczędnościową. Do Zarządu Kasy wybrano na przewodniczącego sekretarza gminnego p. Wacława Rusina, który będzie także rachmistrzem. Skarbnikiem został wybrany p. Roch Wawrowski z Witowa i trzecim członkiem Kasy został p. Józef Glinkowski z Cielc.
Pożyczki udzielano na 18 proc. w stosunku rocznym, w wysokości, 50 i 100 zł. jednej osobie. Zgłoszeń na pożyczki było 80 na sumę 15550 zł. Jednakże z braku kapitału można było, uwzględnić tylko najbiedniejszych gospodarzy w gminie i w kwotach niedostatecznych i tylko najniezbędniejsze wydatki. Rada gminna wystąpiła do Banku Rolnego w Warszawie o pożyczkę 5000 zł. dla rozdania małorolnym za pośrednictwem kasy. Wszystkie powyższe czynności, a także wybory były przeprowadzone przy udziale i pomocy p. Inspektora Samorządowego Glądały.
Echo Tureckie 1926 nr 43
Podział subsydjum Sejmikowego na Straże pożarne w powiecie Tureckim.
Zarząd Okręgowego Związku Straży Pożarnych pow. Tureckiego, na posiedzeniu odbytem 18 wszęśnia r. b., dokonał podziału subsydjum uchwalonego przez Sejmik Powiatowy na cele pożarnictwa. Przyznano zasiłki następującym strażom; Tureckiej 1.000 zł., jako zaczątek kapitału na budowę remizy; Dobrskiej, Uniejowskiej, w Brodni, Orzeszkowskiej, Popowskiej, (przy szkole rolniczej) Szadowskiej i w Kowalach—Pańskich po 300 zł. z zaznaczeniem dla tej ostatniej straży, że subsydjum ma być użyte wyłącznie na spłatę długu zaciągniętego na budową remizy; Jeziorskiej i Słodkowskiej po 250 zł., Cisewskiej, Chorzepińskiej, Milejewskiej, Psarskiej i w Rzymsku—Jelni po 200 zł. Lipnickiej; i Zielęcińskiej po 150 zł. oraz Czepowskiej takąż sumę specjalnie na kupno wozu rekwizytowego i węży. Niemysłowskiej, Wilamowskiej i Witowskiej po 100 zł.
Pozatem przyznano 15 strażom od 100 do 300 zł., z warunkiem wypłacenia subsydjum o ile straże te dopełnią formalności żądanych okólnikiem Zarządu Związku Okręgowego z dn. 16 lipca r. b. za Nr. 2. Wykaz tych straży jest następujący: straż w Brodni i Luboli po 300 zł; w Grzybkach, Goszczanowie i Wieleninie po 200 zł.; w Piekarach i Tokarach po 150 zł.; Boleszczyńskiej Grodziskiej, Miłkowickiej, Mikulickiej, Niewieskiej, Pęczniewskiej, Poniatowskiej, Świnickiej i w Sosze po 100 zł. Osobnie rozdzielono 7450 złotych.
Odmówiono zasiłku 6 strażom, a mianowicie: w Cielcach, Chwalborzycach, Malanowie, Sendowie i Wietchininie z powodu bądź bezczynności tych straży, bądź też z braku należytej organizacji.
Po odbiór zasiłków Zarządy Straży zgłoszą się do Pow. Kasy Komunalnej w miesiącu grudniu 1926 r. z należytemi upoważnieniami.
Tomasz Glądała.
Echo Tureckie 1928 nr 20
Z gminy GRZYBKI.
Dnia 20 kwietnia 1928 roku, odbyło się święto sadzenia drzewek, w gminie Grzybki. Zebrana dziatwa szkolna ze szkół: Grzybki, Socha, Witów, Ustków i Tomisławice na czele z nauczycielstwem tych szkół, jak również i wielu mieszkańców gminy najpierw udali się na nabożeństwo do kościoła w Warcie. Po nabożeństwie zebrani powrócili przed Urząd gminny w Proboszczewicach, dokąd także przybył Ksiądz Rorat, wikarjusz parafji Warta, który po wygłoszeniu okolicznościowego przemówienia do licznie zgromadzonych, poświęcił drzewka, a następnie każde dziecko, zabierając drzewko, przy udziale starszych osób przystąpili do sadzenia pod kierunkiem gospodarza Grędy Józefa, który z zamiłowaniem oddaje się tym czynnościom.
Mamy już obsadzoną drogę drzewkami owocowemi, czereśniami, prowadzącą do Urzędu gminnego w Proboszczowicach do szkoły we wsi Grzybki na przestrzeni półtora kilometra a za lat kilka dopiero gminniacy będą mieli możność naocznego przekonania się o pożytku jaki gmina osiągnie z drzew owocowych, gdyby tylko ludzie złej woli nie niszczyli drzewek.
Echo Tureckie 1928 nr 27
Dnia 17 czerwca r.
b., mieszkaniec wsi Witów, gm. Grzybki Władysław Stelmaszek lat
17, oddaliwszy się z domu powiesił się na własnym pasku.
Przyczyny samobójstwa nie ustalono.
Z WARTY.
— „Kwesta na kościółek”. Dn. 7. października br. odbyła się kwesta przed kościołami, w rynku, i ulicach miasta Warty, na pokrycie długów, związanych z remontem kościółka starożytnego i pamiątkowego po zakonnicach Bernardynkach (jest w nim bowiem obraz św. Józefa cudami słynący) — jakoteż na ostateczne dokończenie remontu. Dotąd bowiem najważniejsze reperacje przeprowadzono, dano bowiem całkiem nowy dach blaszany. Jednak wewnątrz kościółka potrzeba jeszcze nie jedną rzecz doprowadzić do porządku.
Dzięki utworzonemu Komitetowi z dobrych i uczciwych ludzi wiele już zrobiono, i jeżeli Bóg dopomoże, to i resztę się dokończy. Wiele przyczynili, się około polepszenia stanu kościółka, około remontu tegoż, przez swoją gorliwą pracę zbiórkową, przez staranie się i zjednywanie ludzi dla tej sprawy pp. A. Andrysiewicz i Barburski z Warty, Wawrocki z Witowa i Tałucka z Zagajewa.
Obserwator.
Echo Tureckie 1928 nr 50
Dla upamiętnienia 10-letniej rocznicy Niepodległości Państwa Polskiego 11 Listopada, w gminie Grzybki już w dniu 10 listopada we wszystkich szkołach odbyła się Akademja, gdzie nauczycielstwo nie tylko młodzieży szkolnej lecz i starszym zebranych w szkołach wyjaśniło cel święta Niepodległości, po przemówienich odbyły się deklamacje i śpiewy przez dzieci szkolne.
W Urzędzie gminnym tego dnia były wydane biednym zapomogi w sumie 131 zł. wieczorem z inicjatywy naczelnika Straży Pożarnej w Grzybkach p. Ignacego Zaborowicza, był urządzony pochód Straży Pożarnej przez wsie Grzybki i Proboszczowice.
W dniu 11 listopada w pięknie udekorowanej sali Urzędu gminnego zebrali się: nauczycielstwo z dziatwą szkolną, Straże Pożarne: z Ziemiencina, z Witowa i Grzybek, Koło Młodzieży ze wsi Grzybki, Rada gm. ziemiaństwo i wiele ludności. Pochód z orkiestrą poprzedzany konną banderą o godz. 10-tej rano wyruszył do Kościoła parafjalnego w Warcie, na nabożeństwo, które odprawił miejscowy proboszcz, kanonik Nowicki. Po nabożeństwie wszyscy zebrani z dziatwą szkolną i wszystkimi organizacjami, cechami zlali się w jeden potężny uroczysty pochód religijno—narodowy na czele z ks. Kanonikiem Nowickim i po obejściu w koło rynku, zatrzymał się przed magistratem, gdzie przy okolicznościowem przemówieniu Rejenta p. Łuniewskiego została odsłoniona tablica pamiątkowa poległym Wartczanom, po odśpiewaniu Hymnu, pochód z gminy
Grzybki powrócił do Urzędu gminnego w Proboszczowicach, gdzie w obecności publiczności zapełniającej całkowicie obie sale kancelaryjne i wszystkie ubikacje i korytarz, odbyło się posiedzenie Rady miejskiej, która dla uczczenia 10-lecia Niepodległości Państwa Polskiego jednogłośnie uchwaliła stypendjum dla jednego ucznia z gminy, który będzie wysłany do szkoły Rolniczej w Popowie. Po posiedzeniu Rady gminnej odbyła się Akademja na której przemawiali: Właściciel majątku Cielce p. Karłowski, Kierownik szkoły w Grzybkach p. Zaborowicz, i gospodarz z Tomisławic p. Michał Rosiak, śpiewy i deklamacje przez dorosłych i dzieci szkolne z Grzybek i Witowa. Na zakończenie odśpiewano Hymn i Rotę.
Oprócz wyżej wymienionego Komitetu Obchodu Święta powziął myśl urządzenia kwesty na lotnictwo. Zebrano na ten cel dobrowolnych ofiar 284 zł. 83 gr. i pieniądze te przez Urząd gminy Grzybki zostały przesłane do Powiatowego Komitetu L. O. P. P. w Turku.
Sekretarz gminy Grzybki W. RUSIN.
Goniec Sieradzki 1928 nr 120
Z WARTY.
— „Kwesta na kościółek”. Dn. 7. października br. odbyła się kwesta przed kościołami, w rynku, i ulicach miasta Warty, na pokrycie długów, związanych z remontem kościółka starożytnego i pamiątkowego po zakonnicach Bernardynkach (jest w nim bowiem obraz św. Józefa cudami słynący) — jakoteż na ostateczne dokończenie remontu. Dotąd bowiem najważniejsze reperacje przeprowadzono, dano bowiem całkiem nowy dach blaszany. Jednak wewnątrz kościółka potrzeba jeszcze nie jedną rzecz doprowadzić do porządku.
Dzięki utworzonemu Komitetowi z dobrych i uczciwych ludzi wiele już zrobiono, i jeżeli Bóg dopomoże, to i resztę się dokończy. Wiele przyczynili, się około polepszenia stanu kościółka, około remontu tegoż, przez swoją gorliwą pracę zbiórkową, przez staranie się i zjednywanie ludzi dla tej sprawy pp. A. Andrysiewicz i Barburski z Warty, Wawrocki z Witowa i Tałucka z Zagajewa.
Obserwator.
Łódzki Dziennik Urzędowy 1929 nr 15
Obwieszczenie.
Starostwo Powiatowe w
Turku ogłasza, że w dniu 22 maja 1929 r. na zasadzie art. 22 ustawy
wodnej z dnia 19.IX 1922 r. zatwierdzony został statut spółki
wodnej w Witowie II, gminy Grzybki, pow. Tureckiego.
Spółka nosi nazwę
„Spółka wodna Witów II". Celem
spółki jest osuszanie gruntów członków spółki według
przedłożonego Starostwu projektu. Statut spółki uchwalony
jednogłośnie przez członków spółki na zebraniu w dniu 22 maja
r. b. ułożony według wymogów okólnika Min. Rob. Publ. z dnia
20.VII 1923 r. Nr. 417/23 (Monitor Polski Nr. 161,. poz. 225).
Starosta Powiatowy
(—) L. Borysławski.
III. Obszar gminy wiejskiej Grzybki dzieli się na gromady:
11. Witów, obejmującą: wieś Witów, kol. Witów, wieś Augustynów, kol. Augustynów i os. mł. Dębowiec.
§ 2.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Tureckiemu.
§ 3.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia go w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
Wojewoda:
Echo Tureckie 1929 nr 35
Komornik przy Sądzie
Grodzkim w Sieradzu, zamieszkały w Warcie, na zasadzie art.
1030 ust. post. cyw. obwieszcza że w dn. 10 września 1929 r. o
godz. 10 rano w Witowie gm. Grzybki
będzie sprzedawany przez licytację majątek ruchomy, należący do
Stanisława Janiaka składający się z 2-ch krów i t. p. oszacowany
do sprzedaży na sumę 1200 zł., którego opis i szacunek przejrzany
być mogą na miejscu sprzedaży w dniu licytacji.
Nr. spr. E. 297-29
Echo Tureckie 1929 nr 35
Komornik przy Sądzie
Grodzkim w Sieradzu, zamieszkały w Warcie, na zasadzie art.
1030 ust. post. cyw. obwieszcza, że w dn. 16 września 1929 r. o
godz.10 rano w Witowie gm. Grzybki
będzie sprzedawany przez licytację majątek ruchomy, należący do
Stanisława Janiaka składający się z konia i t. p. oszacowany do
sprzedaży na sumę 950 zł., którego opis i szacunek przejrzany
być mogą na miejscu sprzedaży w dniu licytacji.
Nr. spr. E. 298-29
Echo Tureckie 1929 nr 49
Zawody strażackie.
W dniu 10 listopada 1929 r. odbył się Zjazd Rejonowy Straży Pożarnych w Jeziorsku, gminy Ostrów Wartski, p. Tureckiego. Na Zjazd ten przybyły 3 Straże, a mianowicie; ze wsi Grzybek, Jeziorska i Poniatowa. Kierował ćwiczeniami Komendant Straży z Warty. Straż z Grzybek wystawiła 5 strażaków, z Jeziorska 13 strażaków.
Ćwiczenia z przyrządami jakoto sikawką przenośną, bosakami, drabiną drążkową i przystawną dokonano poprawnie, jak również biegi, marsze, mustra wypadły udatnie. Uczestnicy Zjazdu byli także na nabożeństwie w kościele, poczem p. Komendant 2 rejonu podziękował przybyłym na zawody członkom, wyraził ubolewanie, że na 9 Straży przybyły tylko 3, zachęcał, aby więcej na przyszły Zjazd się stawiło.
W dniu 17 listopada 1929 r. odbyły się zawody strażackie 2 Rejonu. Okręgu Tureckiego w Grzybkach, gm. Grzybki, p. Tureckiego. Przybyło do Grzybek 5 Straży, a mianowicie: z Grzybek, Goszczanowa, Poniatowa, Sochy, Witowa. —Ilość ogólna strażaków sięgała 33. Ćwiczenia z sikawką i innemi narzędziami ratunkowemi, mustre, alarm, słowem wszystko zostało dokonywane sprawnie, wprost zadziwiająco. Udano się także do sąsiedniego miasta Warty przy dźwiękach orkiestry strażackiej z Warty, ze sztandarem na czele, do kościoła na nabożeństwo, gdzie kazanie miał Zakonnik, mówiąc parę słów o strażach, którym dziękował że się łączą, zachęcając, abyśmy byli wytrwałymi, jak św. Florjan, abyśmy się nie swarzyli, a dawali drugim dobry przykład.
Na zakończenie tych zawodów p. Komendant 2 Rejonu dziękował za przybycie na zawody, zachęcał abyśmy byli wytrwałymi strażakami, bo robimy to dla dobra nas wszystkich i zapraszał na takie zawody w Czerwcu r. przyszłego. Ubolewał p. Komendant, że na 9 straży w Rejonie, taka nikła garstka nas tylko przybyła.
Ja zaś strażak niżej podpisany, ceniący godność strażaka ochotnika i dobro bliźniego ponad wszystko, daję naganę i strofuję straże wiejskie, że tak sobie lekceważą takie zawody strażackie wspólne, gdzie się poznaje nauki, praktyczne ćwiczenia, wskazówki wyszkolenia w pożarnictwie, że serce się raduje, niemam słów do napisania o radości tej co się widziało na tych zawodach. A Straże nasze co zrobiły? Na 9 straży z rejonu, to aż 33 strażaków przybyło. Wstyd, hańba druhowie strażacy.— Wszyscy, którzy pracujecie na tej niwie, przecież jesteśmy ochotnikami, a skoro jestem ochotnikiem, to samo przez się powinniśmy dbać o zawody.
Jabym prosił Związek Okręgowy w Turku, aby raczył dać naganę Strażom 2 rejonu, aby nie lekceważyły tak drogiej naszej Straży, aby na przyszłość były czulszemi.— Prosiłbym, aby to moje pisanie w „Echu Tureckiem" wydrukować, aby wiedzieli druhowie strażacy, że są ludzie co pracują dla dobra bliźniego, nie niszczyć, nie podpalać lecz braci swych ratować. Czołem!
S. STRÓJWĄS Sekretarz Straży Poniatowskiej
Obwieszczenia Publiczne 1929 nr 95
Notarjusz przy wydziale
hipotecznym sądu okręgowego w Kaliszu, Józef Dzierzbicki,
niniejszem obwieszcza, że zostały otwarte postępowania spadkowe
po:
2) Józefie
Dzieciątkowskim, współwłaścicielu działki gruntu ze składu
majątku Witów, powiatu tureckiego, obejmującej powierzchni 18
morg. czyli 10 ha 776 mtr. kw., zapisanej w dziale II wykazu
hipotecznego pod Nr. 3 i 116 ;
Termin zamknięcia tych
postępowań spadkowych wyznaczony został na dzień 5 czerwca 1930
roku, w kancelarji notarjusza Józefa Dzierzbickiego w Kaliszu.
Echo Tureckie 1930 nr 4
Zaginęła
książeczką wojskowa, roczn. 1896, wydana przez P.K.U. Kalisz
na imię Jana Kobrynia ze wsi Witów, gm.
Grzybki.
Echo Sieradzkie 1931 22 październik
NIEBEZPIECZNY SĄSIAD.
We wsi Witów pod
Wartą Stanisław Adamiak, na zwróconą mu uwagę, aby po życie
koni nie prowadził schwycił nóż i ugodził w głowę sąsiada
swego Michała Wachowskiego. Wachowskiego w stanie ciężkim
przewieziono do szpitala w Sieradzu, gdzie dokonano operacji. Chory
powraca do zdrowia.
Wydział hipoteczny, sekcja II przy sądzie okręgowym w Kaliszu obwieszcza, że zostały otwarte postępowania spadkowe po zmarłych:
3) Tomaszu i Elżbiecie małżonkach Wojdziak, współwłaścicielach działek ziemi, obszaru 23 morgi, 4 morgi, 7 mórg i 7 mórg z pod Nr. Nr. 3 i 11 działu II wykazu hipotecznego majątku Witów, powiatu tureckiego;
Obwieszczenia Publiczne 1932 nr 93
3) Tomaszu i Elżbiecie małżonkach Wojdziak, współwłaścicielach działek ziemi, obszaru 23 morgi, 4 morgi, 7 mórg i 7 mórg z pod Nr. Nr. 3 i 11 działu II wykazu hipotecznego majątku Witów, powiatu tureckiego;
Termin zamknięcia tych postępowań spadkowych wyznaczony został na dzień 22 maja 1933 roku, w którym to terminie osoby interesowane winny zgłosić się do kancelarji wymienionego wyżej wydziału hipotecznego w celu ujawnienia swoich praw, pod skutkami prekluzji.
Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 18
ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO
z dnia 17 sierpnia 1933 r. Nr. SA. II. 12/8/33
o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu Tureckiego na gromady.
Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 14 sierpnia 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23. III. 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) — postanawiam co następuje:
§ 1.III. Obszar gminy wiejskiej Grzybki dzieli się na gromady:
11. Witów, obejmującą: wieś Witów, kol. Witów, wieś Augustynów, kol. Augustynów i os. mł. Dębowiec.
§ 2.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Tureckiemu.
§ 3.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia go w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
Wojewoda:
w z. (—) A. Potocki
Wicewojewoda.
Echo Tureckie 1933 nr 19
W dniu 24 kwietnia
1933 r. o godzinie 22,30 w zabudowaniach Adamiaka Stanisława,
mieszkańca wsi Witów, gm. Grzybki, powiatu tureckiego, wynikł
pożar, od którego spalił się dom mieszkalny, obora i różne
narzędzia rolnicze. Z inwętarza żywego spaliło się: 6 sztuk
bydła, 2 konie, 3 świnie i 45 sztuk drobiu. Łączne straty wynoszą
ponad 3000 zł. Pożar powstał wskutek zaprószenia ognia przez
domowników poszkodowanego.
W akcji ratowniczej brały
udział straże pożarne: z Witowa i Cielc.
Echo
Kaliskie
Ilustrowane
1933 r.
Adamiak Stanisław, zam. kol. Witów, gm. Grzybki, zameldował o kradzieży roweru, wart. 75 zł., przez nieznanego sprawcę.
Echo Tureckie 1936 nr 29
Strażactwo polskie-armji
polskiej.
Zarząd Główny Związku
Straży Pażarnych
R. P. na posiedzeniu 25
kwietnia r.b. powziął uchwałę zakupienia dla wojska
autopogotowia, względnie 5 motopomp. W tym celu obciążył budżety
wszystkich komórek Związku równomiernie, a straże w miarę
posiadanych datków mają składać dobrowolne ofiary.
Straże Pożarne pow.
Tureckiego nie zostały na szarym końcu i już padły pierwsze
ofiary z następujących straży:
Uniejów-50 zł.,
Turek-10 zł. Witów— 5 zł, Słodków — 5 zł. Siedlątków —5
zł., Lubola—5 zł, Chorzepin — 5 zł., Brzeg — 2.50 zł.,
Bądków—2.50 zł., Zimotki— 2.50 zł. Skarżyn—2 zł.
W miarę wpływania
składek będziemy podawać sprawozdania.
Obwieszczenia Publiczne 1936 nr 69
Sąd okręgowy w
Kaliszu, na mocy art. 1777-6 U. P. C. obwieszcza, na skutek
postanowienia sądu z dnia 29 lutego i 3 sierpnia 1936 r., zostało
wszczęte postępowanie o uznanie za zmarłego Stanisława Janiaka,
syna Wojciecha i Michaliny z Pawlaków, urodz. dn. 4/16 stycznia 1890
r. w Witowie, gm. Grzybki,
pow. tureckiego.
Wobec czego sąd wzywa go,
aby w terminie 6-cio miesięcznym od dnia wydrukowania niniejszego
zgłosił się do sądu, gdyż w przeciwnym razie, po upływie
tego terminu zostanie przez sąd uznany za zmarłego.
Wzywa się
wszystkich, którzyby wiedzieli o życiu lub śmierci Stanisława
Janiaka, aby o znanych sobie faktach zawiadomili sąd okręgowy
w Kaliszu w powyższym terminie; nadto sąd nadmienia, że Stanisław
Janiak był stałym mieszkańcem wsi Wola, gm.
Staw, pow. kaliskiego. Nr. sprawy Co.
36/36.
Echo Tureckie 1937 nr 21
W tych dniach we wsi
Witów, gm. Grzybki, targnął się na swe życie Antoni
Szczepaniak, lat 26, syn miejscowego gospodarza, raniąc
się ciężko strzałami z rewolweru w piersi i głowę. Powodem
rozpaczliwego kroku młodzieńca było nieprzejednane stanowisko
ojca w sprawie podziału majątku —i żeniaczki syna.
Echo Łódzkie 1937 sierpień
Zakochany syn strzelił do ojca.
Dramat wiejskiej miłości i pogoni za groszem
Z Kalisza donoszą:
We wsi Witów, pow. turkowskiego, miała miejsce krwawa tragedia rodzinna.
Pomiędzy gospodarzem tejże wsi Michałem Szczepaniakiem, lat 70, a jego synem Antonim, lat 27, wynikła sprzeczka.
W pewnej chwili mocno zdenerwowany syn dobył rewolweru i oddał dwa strzały w kierunku ojca, z których jeden ranił staruszka lekko w bok.
Następnie widząc, że młodszy brat Stanisław, chce zawiadomić policję, strzelił do niego dwukrotnie, lecz chybił.
W końcu widząc ojca leżącego na ziemi i bojąc się odpowiedzialności, strzelił sobie w skroń i płuca.
Ciężko rannego przewieziono do szpitala w Kaliszu, gdzie po długiej kuracji wyzdrowiał.
Szczepaniak zakochał się w dziewczynie z sąsiedniej wioski, z którą chciał się ożenić, czemu przeciwny był ojciec, ponieważ rodzice dziewczyny dawali posagu tylko 3.000 zł.
Na tym tle dochodziło do częstych kłótni pomiędzy ojcem i synem, które doprowadziły do tego, że zaślepiony syn strzelał do własnego ojca.
Wczoraj Szczepaniak odpowiadał przed sądem Okręgowym, gdzie do winy się przyznał wyrażając żal i skruchę.
Po zbadaniu sprawy, sąd uznał oskarżonego działającego pod wpływem silnego wzruszenia i skazał go na 2 lata więzienia z zawieszeniem na 5 lat.
Obwieszczenia Publiczne
1939 nr 45
Wydział I Cywilny Sądu
Okręgowego w Łodzi, na zasadzie art. 1777-3 U. P. C., oraz zgodnie
z decyzją z dnia 12 sierpnia 1938 r., ogłasza, że na skutek
podania Romana Dominiaka, zamieszkałego w Łodzi, przy ulicy
Modrej nr 11, wszczęte zostało postępowanie, celem uznania Józefa
Dominiaka za zmarłego i, z mocy art. 1777-8 U. P. C., wzywa
tegoż Józefa Dominiaka, brata petenta, syna Józefa i
Katarzyny z Księżaków, urodzonego w Witowie, gm. Jeziorsko,
pow. sieradzkiego, w dniu 14 lutego 1893 roku, ostatnio zamieszkałego
w Łodzi, który w roku 1915 wyemigrował z kraju do Niemiec,
niewiadomego z miejsca pobytu, aby w terminie 6 miesięcznym, od daty
opublikowania niniejszego, stawił się w kancelarii Wydziału
Cywilnego Sądu Okręgowego w Łodzi, przy Placu Dąbrowskiego
nr 5, albowiem po tym czasie nastąpi uznanie go za zmarłego.
Nadto I Wydział Cywilny
Sądu Okręgowego w Łodzi, wzywa wszystkich, którzy o życiu lub
śmierci pomienionego Józefa Dominiaka, posiadają wiadomości,
by o znanych sobie faktach zawiadomili Sąd najpóźniej w
oznaczonym wyżej terminie do sprawy nr Co. 542/38.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz