Zajączkowski:
Paprotnia-pow. łaski 1) 1386 T. Sir. I f. 8: Paprothna - Andreas de P. 2) XVI w. Ł. I, 482-483: Paprothna - villa, par. Marzenin, dek. szadkowski, arch. uniejowski. 3) 1511-1518 P. 193: Paprothna - par. jw., pow. szadkowski, woj. sieradzkie. 1552-1553 P. 242: Paprothna - jw. 4) XIX w. SG VII, 852: Paprotnia - wś i folw., par. Zduńska Wola, gm. Zapolice, pow. łaski.
Taryfa Podymnego 1775 r.
Paprotnia, wieś, woj. sieradzkie,
powiat szadkowski, własność szlachecka, 16 dymów.
Czajkowski 1783-84 r.
Paprotnia, parafia zdunska wola
(zduńska wola), dekanat szadkowski, diecezja gnieźnieńska,
województwo sieradzkie, powiat szadkowski, własność: Szulmierski.
Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.
Paprotnia, województwo
Kaliskie, obwód Sieradzki, powiat Szadkowski, parafia Zduńska Wola,
własność prywatna. Ilość domów 12, ludność 76, odległość
od miasta obwodowego 2.
Tabella
miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.
Paprotnia, województwo
Kaliskie, obwód Sieradzki, powiat Szadkowski, parafia Zduńska Wola,
własność prywatna. Ilość domów 14, ludność 167, odległość
od miasta obwodowego 2.
Słownik Geograficzny:
Paprotnia, wś folw. i dobra, pow. łaski, gm. Zapolice, par. Zduńska Wola, odl. 17 w. od Łasku a 5 w. od Zduńskiej Woli, ma 9 dm., 136 mk. W 1827 r. było 12 dm., 76 mk. Według Lib. Ben. Łask. (I, 473) P. należała do par. Morzenin, i tam dawała dziesięcinę z łanów folwarcznych, z kmiecych zaś łanów szła dla kanclerza katedry gnieźnieńskiej. Dobra P. składały się w 1877 r. z folw. P. i Adamów, wsi: P., Marzynek i Holendry Paprockie. Rozl. dominialna mr. 1013: gr. or. i ogr. mr. 512, łąk mr. 55, pastwisk mr. 67, wody mr. 3, lasu mr. 337, nieuż. mr. 39; bud. mur. 4, z drzewa 19; las nieurządzony, wiatrak. Wś P. os. 25, z gr. mr. 133: wś Marzynek os. 28, z gr. mr. 109; wś Holendry Paprockie os. 23, z gr. mr. 256.
Spis 1925:
Paprotnia, wś i folw., pow. łaski, gm. Zapolice. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne wś 24, folw. 8. Ludność ogółem: wś 157, folw. 141. Mężczyzn wś 73, folw. 69, kobiet wś 84, folw. 72. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego wś 157, folw. 127, ewangelickiego folw. 13, prawosławnego folw. 1. Podało narodowość: polską wś 157, folw. 140, inną folw. 1.
Wikipedia:
Paprotnia-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie zduńskowolskim, w gminie Zapolice. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa sieradzkiego. Wieś leży na pd. obrzeżach Zduńskiej Woli. Pierwsza wzmianka o Paprotni pochodzi z 1386 r. W 1827 r. w 12 domach mieszkało tu 76 osób. Dobra Paprotnia składały się w 1877 r. z folwarku Paprotnia i Adamów oraz wsi Paprotnia, Marzynek i Holendry Paprockie. Ocalał tu piętrowy, częściowo podpiwniczony dwór murowany, wzniesiony w stylu neoklasycystycznym ( z portykiem frontowym o eleganckich proporcjach) na miejscu starszego obiektu drewnianego. Ten poprzedni parterowy budynek z użytkowanym poddaszem, będący w XIX w. siedzibą Waldhauserów społonął na początku XX w. Zbiegło się to w czasie z nabyciem praw do tej majętności przez rodzinę Werów i Sznajdrów, a wkrótce potem rozpoczęto budowę obecnej rezydencji, zaprojektowanej przez arch. Racięckiego i ukończonej w 1936 r. W 1945 r. majątek rozparcelowano, dwór wielokrotnie zmieniał właścicieli.
Elżbieta Halina Nejman Majątki (Szlachta Sieradzka XIX wieku Herbarz)
Elżbieta Halina Nejman Majątki (Szlachta Sieradzka XIX wieku Herbarz)
PAPROTNIA par. Zduńska Wola, p. zduńskowolski, w 1783 roku własność Sulimierskich. Marcin Sulimierski sprzedał wieś szwagrowi Józefowi Zdzienickiemu. W 1822 r. ten ostatni sprzedał dobra Andrzejowi Niegolewskiemu. Następny właściciel to Ksawery Lewiński prezes Tryb. woj. mazowieckiego. W 1865 roku Ludwik Walewski sprzedał majątek za 45.450 rbs Ignacemu Rzeźniewskiemu. W 1827 roku wieś miała 12 osad i 76 mieszkańców. Dobra w 1877 roku składały się z folwarków; Paprotnia i Adamów, oraz wsi: Paprotnia, Marzynek, Holendry Paprockie. Miały 1013 mg gruntów w tym 337 mg lasu, był wiatrak. W 1912 r. jako właściciel notowany jest J. Wehr, a w 1937 Kazimierz Schneider a powierzchnia 402 ha. (SGKP t.7, s. 852, Kobyłecki 1824 a. 413, 1826 a.52, Sikorski 1865 k.152)
1992 r.
DWÓR
OSP
Akta metrykalne (Parafia Zduńska Wola) 1781
Paprotnia
Roku jak wyżej. Dnia 17-go marca. Ja jak wyżej, ochrzciłem imieniem Grzegorz, syna uczciwych rodziców Błażeja Fraszczaka i Agnieszki, prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli Urodzony Franciszek Kobierzycki z Kawęczyna i Urodzona Konstancja Sulimierska z Paprotni.
Akta metrykalne (Parafia Zduńska Wola) 1782
Paprotnia.
Roku jak wyżej, dnia 13. czerwca. Ja Sebastian Chwałkowski z zakonu ?, na mocy indultu najwyższego miejscowego ordynariusza , poprzedziwszy wszystkimi zapowiedziami, nie znajdując żadnych przeszkód, mając wspólną zgodę, błogosławiłem małżeństwo między Urodzonym Stanisławem Zdzeńskim i Konstancją Sulimirską. Obecni świadkowie Urodzeni Marcin Sulimirski, Wincenty Sulimirski, Piotr Zdzieński i uczciwi Mikołaj Ma?, Mikołaj Kowalski i inni ?
Akta metrykalne (Parafia Zduńska Wola) 1787
Paprotnia.
Dnia 18. listopada. Ja Jan Jankowski
ochrzciłem z judaizmu Elżbietę lat 15. Rodzicami chrzestnymi byli
Wielmożny Jan Szulmirski stolnik owrucki i Wielmożna Scholastyka
Krąkowska skarbnikowa sieradzka z Janiszewic, asystenci Wielmożny
Jan Krąkowski i Wielmożna Róża Szulmirska z Paprotoni z
Wielmożnym Józefem Wysockim z Opiesina z Wielmożną Cecylią
Szulmirską z Marzynka z domu Kaplińską.
Akta metrykalne (Parafia Zduńska Wola) 1789
Swiędzieniewice
Dnia 22. listopada. Ja Jan Jankowski
proboszcz tego kościoła, ochrzciłem z judaizmu pannę lat 20
danymi jej imionami Marianna, Cecylia, Katarzyna z dworu Wielmożnego
Pana Wojciecha Idzikowskiego. Rodzicami chrzestnymi byli Wielmożny
Pan Jan Szulmierski dziedzic Paprotni z Wielmożną Józefą z
Męcińskich Idzikowską. Asystenci Wielmożny Wojciech Idzikowski z
Wielmożną Katarzyną Masłowską, także Wielmożny Ludwik
Szulmierski ze swoją małżonką.
Akta metrykalne (Parafia Zduńska Wola) 1808
28 kwietnia Świędzieniewice.
Ja Adam Woyciechoski przedstawiony na
zarządcę tego kościoła, błogosławiłem małżeństwo między
Urodzonym Józefem Magnuskim kawalerem ze Świędzieniewic i Eleonorą
Szadkoską panną z Szadka. Obecni świadkowie Jerzy Ożechoski
dziedzic z tej wsi i Stanisław Zdzienicki posesor z Paprotni i inni
wiarygodni.
Akta metrykalne (Parafia Zduńska Wola) 1810
6. stycznia Paprotnia.
Zmarł Urodzony Karol Głogowski.
Ciało jego zostało pochowane w drzwiach kościoła, został
wyspowiadany.
Po nastąpioney w dniu dwudziestym
Września 1820 roku śmierci Antoniego Lewińskiego współdziedzica
dóbr Paprotni i Marzynka w Powiecie Szadkowskim Obwodzie Sieradzkim
Woiewództwie Kaliskiem położonych, otworzyło się postępowanie
spadkowe. — Na dopełnienie zatem artykułu 127 Prawa Seymowego z
dnia 26 Kwietnia 1818 r. w skutek decyzyi Trybunału Cywilnego
pierwszey Instancyi Woiewództwa Kaliskiego wydziału Hypotecznego z
dnia 25 Sierpnia 1821 wyznacza się termin do uregulowania tytułu
własności dóbr rzeczonych w Kancellaryi Ziemiańskiey Woiewództwa
Kaliskiego na dzień 20 Listopada 1822. — Kalisz d. 17 Października
1821.
F. Bajer Rejent K. Z. W. Kalisz.
Gazeta Warszawska 1827 nr 82
Gdy przez zgon Ludwiki z Bardzkich 1.
voto Krzyżanowskiey, 2. po Antonim Lewińskim pozostałey wdowy,
współwłaścicielki dóbr Paprotni i Marzynek z przyległościami w
Powiecie Szadkowskim położonych, na dniu 1 Lipca 1824 nastąpiony,
otworzył się Spadek; w myśl zatem Art: 125 i 127 Ustawy
Hypoteczney o takowym po raz pierwszy donosząc, zawiadomia
podpisany, iż do przeniesienia tytułu współwłasności dóbr
tych, termin roczny, a w szczególe na dzień 27 Marca 1828 w K. Z:
W. Kaliskiego iest przeznaczony. — Kalisz 14 Marca 1827.
Rejent Kancellaryi Ziemiańskiey,
Woiewództwa Kaliskiego:
F. Bajer.
Dziennik Urzędowy Gubernii Kaliskiej
1839 nr 6
Na dobrach Paprotnia i Murzynek w
Powiecie Szadkowskim Gubernii Kaliskiey położonych zahypotekowaną
iest kaucya w Dziale IV. pod Nr. 8 w ilości złp. 3OOO za Kaietanem
Szczawińskim Reientem Powiatu Szadkowskiego za czas od dnia 6
Października 1828 r. do dnia tegoż r. 1830 zaś pod Nr. 9 taż
kaucya na lat trzy następne przedłużoną została.
W skutek przeto wyroku Trybunału
Cywilnego Gubernii Kaliskiey dnia 28 Września (10 Października) r.
b. na Jllacyą W. Adama Sulimierskicgo dziedzica dóbr pomienionych
zapadłego. Wzywam interessentów aby ieżeli z urzędowania Kaietana
Szczawińskiego przez czas powyższy maią iakowe pretensye
reguluiące się do pomienioney kaucji w ciągu miesięcy trzech od
daty dzisieyszey z takowemi się zgłosili i te w właściwey Księdze
wieczystey drogą prawem wskazaną obiawili. Po upływie bowiem
bezskutecznie zakreślonego czasu kaucya o którey mowa z hypoteki
dóbr Paprotnia i Murzynek wykreśloną zostanie.
Kalisz dnia 15/27 Października 1838
roku.
za Chrystowskiego (pod.) P. Walentowicz
Patr. Tryb.
Dziennik Urzędowy Gubernii Kaliskiej
1843 nr 22
Sąd Poprawczy Wydziału Łęczyckiego.
Wzywa wszelkie władze nad porządkiem powszechnym w kraju czuwające,
aby Bogumiła Hermann inaczej Kantorowicza, rodem z Paprotni, lat 43,
ewangelika, pilarza, miernego wzrostu, twarzy
ściągłej, włosów ciemnych, oczów siwych, nosa miernego, ust szerokich, brody ściągłej, który w Gm. Zgniłe Błoto
Okręgu Zgierskim, a potem w Woli-Łobudzkiej Okręgu Szadkowskim
ostatnio zamieszkiwał, i dziś z pobytu nie jest
wiadomy, jako prawomocnym wyrokiem za wspólnictwo zbrodni gwałtu publicznego na 6 miesięcy domu poprawy skazanego
ściśle śledziły, a ująwszy pod mocną strażą wprost Sądowi
Naszemu odstawiły.
w Łęczycy dnia 4/16 Maja 1843 r.
Skwarski. Sędzia Prez.
Gazeta Codzienna 1853 nr 277
W dniu 10 b. m. umarł w Paprotni
powiecie Sieradzkim, Adam Sulimierski, dziedzic tychże dóbr, w
wieku lat 49.
Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego
1853 nr 265
(N. D. 5195) Regent Kancellaryi
Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.
Po śmierci:
1. Adama Sulimierskiego właściciela
dóbr Paprotnia i Marzynek oraz dóbr Swiędzieniejewice część
lit. A. B. obojga z Ogu Szadkowskiego, tudzież wierzyciela różnych
kapitałów i praw na dobrach Ziemskich z Ogu Szadkowskiego
zahypotekowanych, jako to: (…) b) na dobrach Polków i Czechy w dz.
IV pod Nr. 6 złp. 34000 czyli rs. 5100 z większej złp. 40000, albo
rs. 6000 pozostałe, i pod Nr 7, złp. 16000 czyli rs. 2400 wraz z
przywiązanem do tych obudwóch summ prawem zastawu tychże dobr w
dz. III. pod Nr. 2 zamieszczonem, c) na dobrach Ptaszkowice w dz. IV
pod N. 13 złp. 40000 albo rs. 6000 z przywiązanem do nich prawem
zastawu tych dóbr w dz. III. pod Nr. 9 zapisanem i w dz. IV pod Nr.
15 złp. 24000 czyli rs. 3600, d) na dobrach Młodawin dolny w dziale
czwartym pod Nr. 9 złp 10000 albo rs. 1500 i pod N. 10 złp. 15000
czyli rs. 2250, wraz z przywiązanem do nich prawem zastawu tych dóbr
w dz. III. pod Nr. 4 i 5 zamieszczonem, e) na dobrach Marzenin w dz.
IV pod Nr. 9 i ad 6 et 7, a na dobrach Rososza w tymże dziale pod
Nr.11 i ad Nr. 8 et 9, złp. 15000 czyli rs. 2250 oraz na dobrach
Marzenin w dz. IV pod Nr. 10 i ad Nr. 6 et 7, złp. 6000 albo rs.
900, jak niemniej wierzyciela summ i praw na dobrach ziemskich z Ogu
Sieradzkiego zabezpieczonych to jest: f) na dobrach Stolec lit. A. w
dz. IV pod N. 25 i na dobrach Stolec lit. B. w tymże dziale pod Nr.
32 złp. 40000 albo rs. 6000, g) na dobrach Kościerzyn w dz. IV pod
Nr. 33 złp 30000 czyli rs. 4500 wraz z przywiązanem do nich prawem
dzierżawy tych dóbr w dz. III pod Nr: 10 zapisanem. (…) otworzyły
się spadki, do regulacyi których oznaczony został termin na d. 28
Maja (9 Czerwca) 1854 r. w kancellaryi hypotecznej w Kalisza przed
podpisanym Rejentem.
Kalisz d. 3 (15) Listopada 1853 r.
Miklaszewski.
Kurjer Warszawski 1853 nr 298
(Art. nad. z Sieradzkiego). Dzień l0ty
Października r. b., zostanie na długo smutnem dla wielu
wspomnieniem; przeciął on pasmo życia ś. p. Adama Sulimierskiego,
Dziedzica dóbr Paprotnia z przyległościami, i wyrwawszy go z koła
szczerych Przyjaciół, pogrążył w smutku i okrył żałobą
wszystkich, którzy otaczając go za życia, byli świadkami Jego
szlachetnego postępowania i moralnych czynów, często, lecz z całą
skromnością spełnianych. Ostatnia posługa, była najlepszym
świadkiem, ile ś. p. Adam zasłużył sobie na miłość Obywateli
i Kmiotków, kiedy ci, liczbą i chęciami uprzedzali się nieść na
swych ramionach, na doczesny ziemski spoczynek Jego martwe zwłoki,
na które w końcu, przyjazną ręką, rzuciwszy garść ziemi,
wracali przepełnieni żalem, jedni po stracie Przyjaciela, drudzy
Opiekuna i Dobroczyńcy. Drogi Adamie! spełniwszy przeznaczenie
ludzi, znikłeś wprawdzie z naszego koła, ale żyć będziesz odtąd
w sercach naszych, bo miłego z nami Twojego tu pożycia, i żelazna
ręka czasu, w pamięci naszej zatrzeć nie zdoła.— J. Z.
Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego
1859 nr 103
(N. D. 2831) Sąd Policyi Poprawczej
Wydziału Piotrkowskiego.
Wzywa wszelkie Władze tak cywilne
jakoteż wojskowe nad bezpieczeństwem i porządkiem w kraju
czuwające aby na Bartłomieja Żuber szynkarza, dawniej we wsi
Paprotni gminie tegoż nazwiska w Okręgu Szadkowskim zamieszkałego,
a obecnie z pobytu niewiadomego, przed wymiarem sprawiedliwości
ukrywającego się, baczne oko zwracały, a wrazie ujęcia Sądowi
naszemu lub najbliższemu Okręgowemu dostawić raczyły. Rysopis
jego jetst następujący: wzrost dobry, twarz ściągła, włosy
blond, czoło wysokie, oczy niebieskie, nos ściągły, znak
szczególny u prawej ręki dwa palce zrośnięte, wieku lat 43.
Piotrków d. 16 (28) Kwietnia 1859 r.
Sędzia Prezydujący,
Assesor Kollegialny, Chmieleński.
Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego
1859 nr 133
(N. D. 3601) Sąd Policyi Poprawczej
Wydziału Piotrkowskiego.
Wzywa wszelkie Władze tak cywilne jako
też wojskowe, nad bezpieczeństwem i porządkiem w kraju czuwające,
aby na Maryannę Sławińską lat 53 liczącą, wyrobnicę we wsi i
gminie Paprotnia w Ogu Szadkowskim zamieszkałą, a obecnie z pobytu
niewiadomą, przed wymiarem sprawiedliwości ukrywającą się,
baczne oko zwracały, a wrazie ujęcia Sądowi tutejszemu lub
najbliższemu Okręgowemu dostawić raczyły. Rysopis której jest
następujący wzrost średni, twarz ściągła, oczy siwe, włosy
ciemne nieco siwe, znaków szczególnych żadnych.
Piotrków d. 27 Maja (8 Czerwca) 1859
r.
Sędzia Prezydujący,
Assesor Kollegialny, Chmieleński.
Warszawska Gazeta Policyjna 1861 nr 46
W dniu 2 t.m*., w lesie należącym do
wsi Paprotnia w bliskości m. Zduńskiej Woli,
dostrzeżono zwłoki Antoniny Królikowskiej,
żony mieszkańca tegoż miasta, której śmierć nastąpiła z
niewiadomej przyczyny.
*grudzień
Kurjer Warszawski 1863 nr 238
Dziennik Powszechny 1863 nr 237
Dziennik Powszechny 1863 nr 237
Rada Administracyjna Królestwa, na
posiedzenia dnia 27 Września (9 Października) r. b., na
przedstawienie Komissji Rządowej Sprawiedliwości, zapis funduszu na
utrzymanie Xiędza Wikarjusza przy Kościele Parafialnym w mieście
Zduńskiej Woli, corocznie po rs. 150 wypłacać się mającego,
przez Juljana Złotnickiego dziedzica wspomnionego miasta, i przez
Ludwika Walewskiego dziedzica dóbr Paprotni, aktem na dniu 21 Maja
(2 Czerwca) r. b. urzędownie sporządzonym, prawnie zaakceptowanym,
uczyniony, w myśl art: 910 K. C., z zachowaniem praw osób trzecich,
i pod warunkami bliżej w akcie urzędowym oznaczonemi, zatwierdziła.
(Dz: Pow:)
Dziennik Warszawski 1867 nr 64
(N. D. 1537). Pisarz Kancelarji
Ziemiańskiej w Kaliszu.
Po śmierci: 1. Bolesława Michalskiego
współwłaściciela sum: a) rs. 6,000 w dziale IV pod Nr. 23 z
warunkiem w dziale III pod Nr. 9 na dobrach Paprotnia z Okręgu
Szadkowskiego; (…) otworzyły się spadki, do
regulacji których, oznacza się termin przed podpisanym Rejentem i w
jego kancelarji na dzień 16 (28) Września 1867 roku.
Kalisz, dnia 16 (28) Lutego 1867 roku.
Wilhelm Grabowski.
Kurjer Warszawski 1872 nr 243
Dnia 26 października r. b w m.
Częstochowie zawarty został związek małżeński pomiędzy p.
Władysławem Wojciechowskim z Woli Męckiej a p. Wiktorją
Rażniewską z Paprotni — Związek ten pobłogosławił na Jasnej
Górze, ks. Fortunat Rosicki.
_________________________________________________________________________________
Tydzień Piotrkowski 1876 nr. 11
_________________________________________________________________________________
_________________________________________________________________________________
Tydzień Piotrkowski 1895 nr. 37
_________________________________________________________________________________
Gazeta Kaliska 1906 nr 309
Napad.
Ze Zduńskiej Woli donoszą nam: W
niedzielę wieczorem na szosie sieradzkiej, niedaleko Zduńskiej-Woli,
została napadnięta guwernantka od pp. Wehr z Paprotni. Kilku
zamaskowanych ludzi wypadło z lasu, dwóch przytrzymało konie
pędzące wyciągniętym kłusem, trzeci strzelił tuż przed końmi,
które skręciły nagle w bok, wywracając wolant. Rabusie pościągali
z jadącej pierścionki, dopytując się czy to prawdziwe złoto,
zabrali portmonetkę z małą zawartością pieniędzy i pobili
furmana, który ratował się ucieczką, korzystając z ciemnego
wieczoru, Po tej operacji złoczyńcy podnieśli wolant i zagroziwszy
śmiercią jadącej, kazali ruszać dalej w drogę. Wystraszona
biedna kobieta puściła cugle koniom i te bez szwanku dowiozły ją
do Zduńskiej-Woli. Tutaj zaalarmowała policję, prosząc o pomoc
dla furmana, gdyż sądziła, że ten został zabity. Furman w
godzinę po jej przyjeździe dotarł do Zduńskiej-Woli. Wysłano
stamtąd wojsko na poszukiwanie rozbójników, którzy tego wieczora
ograbili kilka osób. Hape.
Rozwój 1909 nr 102
Piotrkowsko-kaliski Związek hodowców bydła w Sieradzu zawiadamia, że od dnia 10 lipca b. r. siedziba związku zostanie przeniesiona do Warszawy. Kancelarya Związku mieścić się będzie przy ul. Erywańskiej Nr 16 w prawej oficynie na I piętrze. Wszelką korespondencyę należy tam adresować.
Na III-ci przegląd przychówku w Sieradzu w dniu 25 czerwca b. r. z uprawnionych do udziału w przeglądzie 13 obór, nadesłało bydło 8 t. j. 61,5%, a mianowicie: 3 obory holenderskie (Wojsławice pod Zduńską Wolą p. A. Siemiątkowskiego, Kobierzycko pod Sieradzem p. F. Radońskiego i Kościerzyn pod Sieradzem p. St. Prądzyńskiego), 3 obory oldenburskie (Kobierzycko p. F. Radońskiego (po za konkursem) Kościelna Wieś pod Kaliszem p. W. Kreczunowicza, Paprotnia pod Zduńską Wolą p. B. Wehra) i 2 obory rasy polskiej czerwonej (Wrząca pod Błaszkami p. T. Grodzickiego i Ostrów pod Złoczewem p. K. Domaniewskiego).
Roczna wydajność mleka matek wystawionej młodzieży holenderskiej z 3 obór a 17 sztuk wyniosła przeciętnie 2475 L., oldenburskiej z 1 obory i 4 sztuk 2139 L. polskiej-czerwonej z 2 obór i 12 sztuk 2203 L.
Nagrody otrzymały: 1) List pochwalny za grupę: Wrząca za buhaja Sołtysa III Nr 35 c. r rasy czerwonej-polskiej i 5 jałowic Nr 20, 24, 23, 33, 37.
2) Medal bronzowy: Wrząca za buhaja Sołtysa III.
3) Listy pochwalne: a) Wojsławice 4 listy za jałówki holenderskie, b) Kobierzycko 1 list za jałówkę holenderską Nr 57, c) Kościerzyn 1 list za jałówkę holenderską Nr 37, d) Paprotnia 1 list za jałówkę oldenburską Nr 15, e) Wrząca 2 listy za 2 jałówki polskie-czerwone Nr 24 i 37, f) Ostrów 3 listy za 3 jałówki polskie-czerwone Nr 20, 21, 22.
4) Wyróżnienia: a) Kobierzycko 3 za jałówki Nr 58, 28 i 31, b) Kościerzyn 1 za jałówkę Nr 37.
Następne przeglądy (IV i V) odbędą się w jesieni roku 1910 w Rawie i Koninie. W przeglądach tych będą mieli prawo wziąć udział wszyscy hodowcy z całego Związku. Oprócz jałowizny będą mogły być wystawione z prawem otrzymania nagrody także krowy urodzone po roku 1904.
Rozwój 1909 nr 131
Choroby śród
zwierząt domowych. W majątku Piorunów,
pow. łaskiego, grasuje śród trzody chlewnej „róża", a w
Paprotni, śród koni, ukazała się nosacizna.
Zarządzono energiczne
środki zaradcze.
Dziennik Urzędowy dla Obwodu
Administracyjnego Cesarsko-Niemieckiego Prezydjum Policji w Łodzi
1918 nr 95
Obwieszczenie.
Zaraza płucna wśród
bydła rogatego, należącego do właściciela majątku Wehra w
Paprotni, powiat Łaski wygasła.
Niniejszym znosi się
zarządzenia wydane w celach zapobiegawczych w obwieszczeniu mym z
dnia 5-go października r. z.
Łódź, dnia 8 maja 1918
r.
Cesarsko-Niemiecki
Prezydent Policji
Loehrs.
Dziennik Urzędowy dla Obwodu Administracyjnego Cesarsko-Niemieckiego Prezydjum Policji w Łodzi 1918 nr 106
Rozporządzenie policyjne.
Na mocy § 1 Rozporządzenia p. Głównodowodzącego na Wschodzie z dnia 22 marca 1915 r. w związku z § 1 Rozporządzenia p. Generał-Gubernatora z dnia 8 sierpnia 1915 roku i rozporządzeniem z dnia 5 grudnia 1916 roku w porozumieniu z p. Gubernatorem wojennym wydaję na cały okręg administracyjny Łódzkiego Prezydjum Policyjnego następujące rozporządzenie policyjne:
§ 1.
Śród bydła gospodarza Wojciecha Jakubowskiego we wsi Marcinek*, gminy Zapolice, powiatu Łaskiego, stwierdzono urzędownie przez weterynarza epizootję płucną.
Wieś Marcinek, zarówno jak i majątek i wieś Paprotnia, stanowią ucząstek izolowany. Wywóz rogacizny z tego ucząstku może nastąpić jedynie z pozwolenia Cesarsko-Niemieckiego Prezydjum Policyjnego w Łodzi i tylko dla natychmiastowego szlachtowania. Przed wywozem bydło musi być zbadane przez powiatowego weterynarza. Władze policyjne miejsca, do którego się wysyła, powinny być na czas uwiadomione o przybyciu bydła. Na miejscu przeznaczenia musi nastąpić badanie bydła szlachtowanego i mięsa przez urzędowo wyznaczoną do tego osobę.
W dzielnicy izolacyjnej badanie wszystkiego bydła przez weterynarza powiatowego musi się odbywać conajmniej dwa razy na miesiąc. Wszystko bydło w granicach obszaru izolacyjnego należy poddać szczepieniu ochronnemu na koszt właścicieli.
§ 2.
Gmina Zapolice ma być w ciągu trzech miesięcy po ostatnim wypadku choroby węższym okręgiem obserwacyjnym. Wywóz nierogacizny z tej gminy może nastąpić jedynie za piśmiennem zezwoleniem Urzędu Powiatowego w Pabianicach, możliwie po weterynaryjnem zbadaniu bydła.
§ 3.
Jako szerszy okręg obserwacyjny ma być uważana do upływu trzech miesięcy od ostatniego wypadku choroby cała szęść powiatu Łaskiego, znajdująca się pod zarządem niemieckim. Wciągu tego czasu zabrania się w granicach powiatu urządzanie jarmarków na bydło i handel, połączony z wypędzaniem rogacizny; nie dotyczy to jarmarków przymusowych, zarządzonych przez Łódzkie Prezydjum Policyjne lub Pabianicki Urząd Powiatowy. Prócz tego wszystko szlachtowane bydło, zarówno jak i mięso, podlegać musi badaniu. Zabrania się odstępowanie i dokupywanie chudego bydła dla tuczenia.
Odwołanie tych zarządzeń izolacyjnych nastąpi przez specjalne rozporządzenie policyjne.
§ 5.
Kto będzie postępował wbrew niniejszemu rozporządzeniu, podlega karze pieniężnej do 5000 marek, albo więzieniu do trzech miesięcy, lub jednocześnie obydwu karom, w połączeniu z bezpłatnem zabraniem bydła. Próba podlega karze.
Łódź, dnia 3 lipca 1918 r.
Cesarsko-Niemiecki Prezydent Policji
w zast. Schoppen.
*Marżynek? Przypis autora bloga.
Obwieszczenia Publiczne 1920 nr 34
Na zasadzie art. 846
i 847 U. P. K., sąd okręgowy w Kaliszu, stosownie do decyzji swej z
d. 14 kwietnia 1920 r., poszukuje Michała Marszałka, chwilowo
zamieszkałego we wsi Paprotnia, gm.
Zapolice, pow. Łaskiego,— stale zaś - w
pow. Sieradzkim, a oskarżonego z art. 585 K. K. i zbiegłego
niewiadomo dokąd.
Rysopis i znaki szczególne
poszukiwanego nieznane.
W razie odnalezienia
poszukiwanego lub miejsca jego zamieszkania, należy bezzwłocznie
zakomunikować najbliższym władzom policyjnym, w celu
zaaresztowania i doniesienia o tem sądowi okręgowemu.
Rozwój 1921 nr 307
Pokaz rolniczy w Łasku.
Z inicjatywy Prezesa Okręgowego Towarzystwa Rolniczego p. Makarczyka, a pod kierownictwem przewodniczącego sekcji hodowlanej p. A. Kosińskiego urządzony został w Łasku jednodniowy pokaz rolny. Otwarcia pokazu dokonała p. Szwejcerowa, przecinając taśmę w bramie wejściowej. Po przemówieniah p. Makarczyka i Księdza prałata Augustynika, poszczególne Komisje przystąpiły do oceny okazów. Najliczniej był reprezentowany dział koni i to przeważnie włościjańskich. Nagród w narzędziach rolniczych za konie włościańskie przyznano trzynaście i prócz tego dwa listy pochwalne od C. T. R. Wyróżnieni i nagrodzeni zostali: Jan Stasiak z Borszewic p. Walenty Chmielecki z Woli Stryjowskiej, p. Tomasz Gruszczyński z Kopyści, p. Józef Nowaczyński ze Starej Poczty, p. Antoni Kubiak ze Starej Poczty, p. Wawrzyniec Ratajczyk z Brodni, p. Wawrzyniec Posieł z Borszewic, p. Walenty Jaśkiewicz z .......*, p. Stanisław Wałęska* z Woli Łaskiej, p. Antoni Zelewicz* z Ogrodzima.
Większej własności przyznano trzy listy pochwalne od C.T.R., a mianowicie: p. W. Makarczykowi, p. A. Nehringowi za grupę z trzech klaczy i p. J. Jakubowskiemu za klacz półkrwi własnego chowu.
Skromniej przedstawiał się dział bydła. Reprezentowane były obory p. A. Chmieleckiego z Łęk holenderska, p. Janusza Szwajcara z Ostrowa Czerwona polska, p. W. Kucharskiego z Dobronia nizinna czarno skokata, oraz po parę sztuk z folwarków Paprotnia, Kiki i Gorczyna. Panom Chmieleckiemu i Szwajcerowi przyznano listy pochwalne od C.T.R., a pozostałym listy pochwalne od Okr. Tow. Rolniczego. Włościanin z Dobronia p. Kabza za krowę podrasowaną otrzymał bronę sprężynową oraz 5000 mk. od Centralnego Towarzystwa Rolniczego.
W dziale nasio i warzyw przyznano 12 nagród.
Dział ten do przeniesienia był obesłany bardzo okazale, wystawione warzywa dosięgały wprost niebywałej wielkości.
W dziale drobiu przyznano listy pochwalne od Okr. Tow. Rolniczego p. Walickiej z Przeczni za indyki, p. Kaczyńskiej za kury jajanośne własnej selekcii.
W dziale pracy kobiet obdarzone zostały nagrodami pod postacią naczyń kuchennych włościanki: A. Minjasowa i B. Grabarzowa za śliczne wełniaki i zapaski, M. Rymkiewiczowa i Z. Kobzowa za płótno, K. Grabarzowa za len, K. Łubyszowa za rękawiczki i M. Bojarowa za przędzenie na wrzecionie.
W dziale ogrodniczym p. Janusz Szwajcer został nagrodzony listem pochwalnym od C.T.R. za wzorowo prowadzoną szkółkę owocową.
Spółdzielcza mleczarnia w Kurówku za Wyrób masła otrzymała list pochwalny.
W dziale maszyn rolniczych okazale wystąpił* syndykat Rolniczy w Łodzi Oddział w Łasku. Nie szczędząc pracy i kosztów zaprezentował wszelkiego rodzaju narzędzia i maszyny, to też zasłużenie cieszył się ogólnem z uznaniem, a pawilon Syndykatu Rolniczego był wprost oblegany przez zaciekawionych włościan.
Podczas wystawy ze specjalnie wystawionej trybunki wygłoszone były prelakcje ks. Cesarza proboszcza z Dobronia mówił o kulturze i poszanowaniu cudzego dobra.
Zawdzięczając energii przewodniczącego Wydziału Hodowlanego p. Antoniego Kosińskiego i Komitetu Wykonawczego w składzie p.p. Cetnarowicza Referenta Rolnego Łasku, Szymańskiego, zarządzającego Syndykatem, Janusza Szwajcera, Jana Sznajdra z Karszewa i Boguckiego sekretarzaf Okr. Tow. Rolniczego.
*nieczytelne, przypis autora bloga
Łódzki Dziennik Urzędowy 1922 nr 4
Zawiadomienie.
Komisja Ziemska
Okręgowa w Piotrkowie zawiadamia następujących wierzycieli sum
hipotecznych, ciążących na dobrach Paprotnia
i Marzynek, gminy Zapolice, powiatu Łaskiego i stanowiących
własność Bronisława Wehra, a
mianowicie:
Towarzystwo Kredytowe
Ziemskie,
że w dniu 18 stycznia b.
r. na posiedzeniu niejawnym tejże Komisji zapadła decyzja
następującej treści:
„Polecić
Komisarzowi Ziemskiemu wszcząć postępowanie, w przedmiocie
przymusowej likwidacji serwitutów, przysługujących włościanom
wsi Paprotnia i Marzynek, powiatu Łaskiego, na majątku Paprotnia i
Marzynek, powiatu Łaskiego, wyznaczając jednocześnie stronom
termin 30-dniowy na zawarcie dobrowolnego układu".
Piotrków, 24 stycznia
1922 r.
Obwieszczenia Publiczne 1923 nr 76
Do rejestru handlowego, Działu B, sądu okręgowego w Kaliszu wciągnięto d. 5 czerwca 1923 r. następującą firmę pod Nr 72:
„Chrześcijańska Spółka Tkacka w Zduńskiej-Woli, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Zduńskiej - Woli". Przedmiotem przedsiębiorstwa jest prowadzenie przemysłu włóknistego. Wspólnikami są: 1) Antoni Afek, zamieszkały w Zduńskiej Woli, 2) Konstanty Ambrozewicz — Borzewice, pow. Łaski, 3) Jan Ambroziak — wieś Czechy, pow. Sieradzkiego, 4) Wincenty Banachowski — w Zduńskiej-Woli, 5) Apolinary Barski—wieś Wośniki, pow. Sieradzkiego, 6) Marjanna Barska—w Wośnikach, 7) Władysław Bednarek—wieś Zduny, pow. Sieradzkiego, 8) Antoni Bednarek — wieś Wośniki, 9) Michał Bijaczyk, 10) Walenty Birski, 11) ks. Władysław. Borek, 12) Stanisław Brzeziński, 13) Franciszek Bregier, zamieszkali w Zduńskiej-Woli, 14) Jan Bryl — wieś Gajewniki, pow. Sieradzkiego, 15) Henryk Caspari—-w Łęczycy, 16) Julja Czarnik—w Zduńskiej-Woli. 17) Andrzej Zaremba Cielecki — we wsi Zygry, pow. Sieradzkiego, 18) Jan Czerkaski — w Zduńskiej-Woli, 19) Bronisław Chwaliński, 20) Jerzy Dudaj, zamieszkali w Sieradzu, 21) Kazimierz Derwalski, 22) Marja Derwalska, 23) Norbert Dąbrowski, 24) Donata Dąbrowska, 25) Marjanna Dąbrowska, 26) Walerjan Formański, 27) Jan Finder, 28) Józef Finder, 29) Marjanna Finder, 30) Adam Fraszczyński, 31) Jakób Fiks, zamieszkali w Zduńskiej-Woli, 32) Wawrzyniec Frankowski — w Sieradzu, 33) Janina Formańska, 34) Ignacy Formański, 35) Franciszek Duszkiewicz, 36) Leon Grabski, 37) Kiljan Grabski, zamieszkali w Zduńskiej-Woli, 38) Ignacy Gabrjończyk- wieś Biały-Ług, gm. Zduńska-Wola, 39) Feliks Gadecki, 40) Władysław Gubański, 41) Józef Fogel, zamieszkali w Zduńskiej-Woli, 42) Konrad Hoffman — wieś Zygry, pow. Sieradzkiego, 43) Juljusz Hesse, 44) Stanisław Hajdrych, zamieszkali w Zduńskiej-Woli, 45) Piotr Hajdas — w Sieradzu, 46) ks. Jan Hewelke, 47) Adolf Jencz, 48) Ludwik Jakubowski, 49) Władysław Jerke, zamieszkali w Zduńskiej-Woli, 50) Zofja Jarecka—wieś Męcka Wola, pow. Sieradzkiego, 51) Antoni Jaruga, 52) Antoni Jędrychowski, 53) Zofja Janowska, 54) Władysław Kromołowski, 55) Jan Kałużewski, 56) Juljan Kornatowski, zamieszkali w Zduńskiej-Woli, 57) Wojciech Kochanowski—wieś Paprotnia, pow. Łaskiego, 58) Wincenty Krata, 59) Wincenty Kade, 60) Adam Kołakowski, 61) Władysław Kasprzak, 62) Józef Kucner, 63) Franciszek Kakowski, 64) Stefan Kapuściński, 65) Bolesław Kowalski, 66) Antonina Kowalska, zamieszkali w Zduńskiej-Woli, 67) Antoni Kaczmarek—w Pabjanicach, 68) Józef Kornacki — wieś Górki-Zadzimskie, pow. Sieradzkiego, 69) Józef Krasowski, 70) Julja Lizjusz, 71) Franciszek Latosiński, 72) Józef Łuczywek, 73) Stanisław Markiewicz, zamieszkali w Zduńskiej-Woli, 74) Ignacy Matusiak — wieś Czechy, pow. Sieradzkiego, 75) Marja Macińska, 76) Antoni Micnalski, 77) Józefa Michalska, 78) Pelagja Michalska, 79) Władysław Michalski, 80) Franciszek Mąkowski, 81) Antoni Michalski, zamieszkali w Zduńskiej-Woli, 82) Franciszek Machura — w Częstochowie, 83) Młyn Parowy w Zduńskiej-Woli, 84) Anna Michalska —w Sochaczewie, 85) Dominik Nowakowski, 86) Bronisława Niewiadomska, zamieszkali w Zduńskiej-Woli, 87) Wincenty Niedźwiedzki— w Szadku, 88) Franciszek Maciejewski, 89) Józef Okrasa, 90) Jozef Olczyk, 91) Zofja Orłowska, 92) Jan Ostromęcki, 93) Karol Predel, 94) Edmund Pawłowski, 95) Antonina Pohl, 96) Jan Predel, 97) Magdalena Plucińska, 98) Marjan Piliński, 99) Kazimierz Piliński, 100) Bronisława Pilińska, 101) Stanisław Perkowski, 102) Henryk Przybylski, 103) Franciszek Piotrowski, 104) Ferdynand Pacelt, 105) Jan Pawlak, 106) Leońja Personówna, 107) Stanisław Pilczewski, zamieszkali w Zduńskiej-Woli, 108) Józef Pilc—Ochraniew, 109) Adam Pilc—w Janiszewicach, pow. Sieradzkiego, 110) Helena Pietrzykowska, 111) Edmund Rezler, 112) Józef Rudnicki, 113) Adam Rybarkiewicz, 114) Jan Rozpędski, zamieszkali w Zduńskiej-Woli, 115) Józef Rychlik —wieś Czechy, pow. Sieradzkiego, 116) Jozefa Rybarkiewicz, 117) Józef Sokołowski, 118) Zofja Stolarczyk, zamieszkali w Zduńskiej-Woli, 119) Szymon Smażyk—wieś Grabów, pow. Sieradzkiego, 120) Antoni Subczyński—Ochraniew, pow. Sieradzkiego, 121) Gustaw Szulc, 122) Karol Szymański, zamieszkali w Zduńskiej-Woli, 123) Władysław Sokolski-we wsi Krobanów, pow. Sieradzkiego, 124) Józef Sztama, 125) Kazimiera Szubert, zamieszkali w Zduńskiej-Woli, 126) Jan Szokalski-Krobanów, 127) Ludwik Szczawiński, 128) Edward Stradowski, 129) Piotr Sobierajski, 130) Adam Świątecki, 131) Aleksander Ślubowski, 132) Franciszek Tegielski, 133) Stanisław Tarkowski, 134) Adolf Tyl, zamieszkali w Zduńskiej-Woli, 135) Jan Twardowski—w Chodakach, pow. Sieradzkiego, 136) Tadeusz Twardowski, 137) Marja Twardowska, 138) Tomasz Tosik, 139) Helena Ulman, 140) Wojciech Wojciszek, 141) Jan Westfal, zamieszkali w Zduńskiej-Woli, 142) Władysław Wawrzynkowski — w Sieradzu, 143) Józef Wagner, 144) Robert Welgusz, 145) Józef Wahl, zamieszkali w Zduńskiej-Woli, 146) Teofil Woliwoda — Zygry, pow. Sieradzkiego, 147) Antoni Widawski, 148) Władysława Wyczachowska, 149) Alojzy Wahl, 150) Antoni Wiśniewski, zamieszkali w Zduńskiej-Woli, 151) Wacław Wojciszewski - Wośnik, pow. Sieradzkiego, 152) Ludwika Wojciszewska-Wośnki, 153) Jan Wyrwas-Gajewniki, pow. Sieradzkiego, 154) Antoni Walczak, 155) ks. Władysław Wojtasik zamieszkali w Zduńskiej-Woli, 156) Janina Świecka, Edmund Świecki, zamieszkali w Sieradzu, 158) Stanisław Zadworny, 159) Edgar Zajdel i 160) Jakób Zawadzki, zamieszkali w Zduńskiej-Woli. Kapitał zakładowy, całkowicie wpłacony, wynosi 2.850.000 mk., podzielonych na 570 udziałów po 5.000 mk. każdy, z kórych posiadają: 1) Jan Ambroziak, 2) Michał Bijaczyk, 3) Franciszek Bregier, 4) Jan Bryl, 5) Ignacy Formański, 6) Kiljan Grabski, 7) Ignacy Gabrjończyk, 8) Feliks Gadecki, 9) Władysław Gubański, 10) Antoni Jaruga. 11) Franciszek Latosiński, 12) Władysław Michalski, 13) Franciszek Mąkowski, 14) Antoni Michalski, 15) Franciszek Machura, 16) Franciszek Maciejewski, 17) Jan Osromęcki, 18) Karol Predel, 19) Antonina Pohl, 20) Jan Predel, 21) Marjan Piliński, 22) Franciszek Piotrowski, 23) Józef Pilc, 24) Jan Pawlak, 25) Leońja Personówna, 26) Stanisław Piliczewski, 27) Adam Pilc, 28) Helena Pietrzykowska, 29) Józefa Rybarkiewiewicz, 30) Zofja Stolarczyk, 31) Józef Sztama, 32) Adolf Tyl, 33) Tadeusz Twardowski, 34) Marja Twardowska, 35) Tomasz Tosik, 36) Władysław Wawrzynkowski, 37) Jan Wyrwas, 38) Antoni Walczak, 39) ks. Władysław Wojtasik, 40) Janina Świecka, 41) Jakób Zawadzki—po 1 udziale każdy, 42) Konstanty Ambroziewicz, 43) Apolinary Barski, 44) Władysław Bednarek, 45) ks. Władysław Borek, 46) Stanisław Brzeziński, 47) Henryk Caspari, 48) Jan Czerkaski, 49) Kazimierz Derwalski, 50) Marja Derwalska, 51) Marcjanna Dąbrowska, 52) Franciszek Duszkiewicz, 53) Konrad Hoffman, 54) Juljusz Hesse, 55) Piotr Hajdas, 56) Adolf Jencz, 57) Antoni Jędrychowski, 58) Zofja Janowska, 59) Wincenty Kade, 60) Franciszek Kokowski, 61) Bolesław Kowalski, 62) Antonina Kowalska, 63) Stanisław Markiewicz, 64) Ignacy Matusiak, 65) Józefa Michalska, 66) Pelagja Michalska, 67) Anna Michalska, 68) Dominik Nowakowski, 69) Kazimierz Piliński, 70) Bronisława Pilińska, 71) Ferdynand Pacelt, 72) Adam Rybarkiewicz, 73) Kazimiera Szubert, 74) Ludwik Szczawiński, 75) Piotr Sobierajski, 76) Franciszek Tegielski, 77) Wojciech Wojciszek, 78) Józef Wagner, 79) Józef Wahl, 80) Teofil Waliwoda i 81) Stanisław Zadworny— po dwa udziały każdy, 82) Antoni Afek, 83) Wincenty Banachowski, 84) Walenty Birski, 85) Norbert Dąbrowski, 86) Donata Dąbrowska, 87) Józef Finder, 88) Janina Formańska, 89) Władysław Jerke, 90) Władysław Kramołowski, 91) Antoni Kaczmarek, 92) Julja Lizjusz, 93) Józef Łuczywek, 94) Marja Macińska, 95) Wincenty Niedźwiecki, 96) Józef Okrasa, 97) Józef Olczyk, 98) Magdalena Plucińska, 99) Stanisław Perkowski, 100) Henryk Przybylski, 101) Edmund Rozler, 102) Józef Rychlik, 103) Józef Sokołowski, 104) Szymon Smażyk, 105) Władysława Wyczakowska, 106) Aloizy Wahl i 107) Edgar Zajdol—po trzy udziały każdy, 108) Jakób Fiks, 109) Ludwik Jakubowski, 110) Adam Kołakowski, 111) Józef Kucner, 112) Antoni Michalski, 113) Zofja Orłowska, 114) Edward Stradowski, 115) Jan Twardowski, 116) Robert Welgusz, 117) Antoni Wisławski — po cztery udziały każdy, 118) Marjanna Barska, 119) Jerzy Dudaj, 120) Walerjan Formański, 121) Jan Finder, 122) Adam Fraszczyński, 123) Wawrzyniec Frankowski, 124) Leon Grabski, 125) ks. Jan Hewelke, 126) Józef Kornacki, 127) Bronisława Niewiadomska, 128) Edmund Pawłowski, 129) Gustaw Szulc, 130) Aleksander Slubowski—po pięć udziałów każdy, 131) Antoni Bednarek, 132) Marjanna Finder, 133) Stefan Kapuściński, 134) Józef Krasowski, 135) Józef Rudnicki, 136) Władysław Szokalski, 137) Jan Szokalski, 138) Stanisław Tarkowski, 139) Helena Ulman, 140) Jan Westfal, 141) Antoni Wiśniewski—po sześć udziałów każdy, 142) Andrzej Zaremba, Cielecki, 143) Jan Kałużewski, 144) Jan Rozpędzki, 145) Antoni Subczyński, 146) Karol Szymański—po siedem udziałów każdy, 147) Zofja Jarecka, 148) Wojciech Kochanowski, 149) Wincenty Krata, 150) Władysław Kasprzak—po osiem udziałów każdy, 151) Józef Fogel, 152) Wacław Wojciszewski — po dziewięć udziałów każdy, 153) Julja Czarnik, 154) Adam Świątecki—po dziesięć udziałów każdy, 155) firma „Młyn Parowy w Zduńskiej-Woli", 156) Ludwik Wojciszewski — po dwanaście udziałów każdy. 157) Stanisław Hajdrych 15 udziałów, 158) Bronisław Chwaliński 16 udziałów; 159) Juljan Kornatowski i 160) Edmund Swiecki — po dwadzieścia udziałów każdy. Zarząd stanowią: 1) prezes Juljan Kornatowski, 2) wiceprezes Józef Pilc, 3) Władysław Kasprzak, 4) Jan Ostromęcki i 5) Stanisław Tarkowski, zamieszkali w Zduńskiej-Woli. W imieniu firmy podpisują prezes zarządu lub jego zastępca oraz jeden z członków zarządu. Firma jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością zawiązaną na czas nieograniczony aktem z d. 15 marca 1923 r., Nr. 327, sporządzonym w kancelarji notarjusza Rokossowskiego w Zduńskiej-Woli.
Łódzki Dziennik Urzędowy 1926 nr 39
Ogłoszenie.
Wobec odmowy
przyjęcia odpisów decyzji Okręgowej Komisji Ziemskiej w Piotrkowie
z dnia 11 czerwca 1926 roku w sprawie wniesienia do tabel
likwidacyjnych wsi Paprotnia i Marzynek
wpisu dodatkowego o urządzeniu gospodarstwa leśnego, w lasach dóbr
Paprotnia przez serwitutantów wymienionych wsi, Okręgowy Urząd
Ziemski w Piotrkowie ogłasza i zawiadamia wspomnianych wyżej
serwitutantów, że powyższe odpisy decyzji w dniu 12.VIII. 1926 r.
zostały wywieszone na widocznem miejscu w lokalu Urzędu gminy
Zapolice, a to zgodnie z art. 19 Ustawy z dnia 11.VIII.
1923 r. (Dz. Ust. R. P. Nr. 90/23 poz. 706)
oraz poucza, iż decyzja ta może być zaskarżona przez
niezadowolonych do Głównej Komisji Ziemskiej za pośrednictwem
Okręgowej Komisji Ziemskiej w Piotrkowie w ciągu dni 30, licząc od
dnia następującego po dniu ukazania się niniejszego ogłoszenia w
Dzienniku Urzędowym Województwa.
OKRĘGOWY URZĄD ZIEMSKI.
Przegląd Leśniczy 1926 marzec
Spis wszystkich lasów prywatnych,
komunalnych, kościeln. i fundacyjnych w województwie Śląskiem,
Poznańskiem, Pomorskiem i Łódzkiem o powierzchni ponad 50 ha
według stanu z 1924 r. Zestawił W. Przybylski.
165. Nazwa majątku leśnego:
Paprotnia, powiat Łask. Właściciel: Juljusz Bronisław Wehr.
Obszar ha: (serw.) 62,18.
Gazeta Świąteczna 1926 nr 2385
Zapałki w rękach dzieci. We wsi
Paprotni pod Zduńską-Wolą, w powiecie sieradzkim, kilkoro dzieci,
zgromadziwszy się dnia 14-go września pod stogiem słomy, bawiło
się zapalaniem zapałek. Skutek tej zabawy był taki, że poszedł z
dymem nietylko ów stóg, ale również obora i cztery stodoły ze
znajdującem się w nich zbożem. Spaliło się 25 korcy ziarna
wymłóconego do siewu i ze trzy razy tyle w słomie.
We wsi Zdunach-Długich w tejże
okolicy wynikł dnia 19-go września pożar w zagrodzie kowala J.
Majchrzaka i tak szybko się rozszerzył, że z domu mieszkalnego
pozostały tylko trzy ściany, a stodoła z całym zbiorem
tegorocznym i kuźnia do szczętu się spaliły. I tu pożar
wznieciły dzieci, pozostawione bez dozoru. Dalszemu jego
rozszerzeniu się zapobiegła straż ogniowa ze Zduńskiej-Woli. Fr.
Matusiak.
—(z) Ofiara zwyrodniałego chlebodawcy.
Niejaki Pod.., 35-letni robotnik, zniewolił swoją 14-letnią służącą S., za co był aresztowany i oddany władzom śledczym. Po dwóch tygodniach śledztwa, wypuszczony na wolność, do czasu wyznaczenia terminu rozprawy sądowej, namawiał swoją ofiarę ażeby nie potępiała go w sądzie i za korzystne dla niego zeznania obiecywał jej dać 200 zł — pod pozorem załatwienia tego interesu, w sekrecie przed żoną wybrał się z nią i znajomą kobietą do pobliskiego lasu w Paprotni. W lesie kazał zatrzymać się dziewczynie, a sam oddalił się z towarzyszącą mu kobietą. Naraz przystąpił do siedzącej ofiary młody mężczyzna i powtórzyła się scena ohydna — gospodarza ze służącą.
W tym momencie zbliżył się inny młody człowiek i, podając się za wywiadowcę, groził daniem dziewczynie czarnej książki, jeżeli mu nie ulegnie. Na ten niecny targ nadszedł Pod... i radził dziewczynie nie opierać się i ta usłuchała swego chlebodawcę. Uwodziciel tym sposobem zamierzał zmniejszyć swą winę i odpowiedzialność przed sądem, tymczasem wszystko wyszło na jaw i fakt ten wpłynie prawdopodobnie na obostrzenie kary.
SIERADZ.
— (s) Z polowania. Przed paru dniami odbyło się polowanie w lesie państwowym Szadkowice, przez Sieradzkie Towarzysto Łowieckie. Zabito aż 12 zajęcy. Królem polowania został p. Sznajder z Paprotni.
— (i) Z polowania. W dniu 22 grudnia 28 r. Sieradzkie Tow. Myśliwskie urządziło polowanie na wydzierżawionym terenie w lesie państwowym rewiru Piaski, przybyło myśl. 18, zabito zwierzyny 50 zajęcy i 2 króliki.
Pokazały się także 2 lisy i do jednego strzelał p. B. Królem polowania został p. Sznajder z Paprotni.
— (s) Wrażenia z 3-ch polowań na dziki w lecie 1929 r. Ludność wsi Ruda gm. Męka zwróciła się do Tow. Myśliwskiego w Sieradzu dzierżawiającego państwowe tereny, rewir Ruda leśnictwa Wośniki aby zapolowało na dziki które wyrządzają im ogromne szkody w polach.
Jak twierdzili włościanie dziki miały się znajdować w zwartym 12—13 letnim zagajniku. Las ten przeważnie sosnowy z małą domieszką dębiny i brzeziny przestrzeni około 180 ha znajduje się z daleka od siedzib ludzkich z trzech stron otoczony jest polami.
To też myśliwi wypoczęci po długiej przerwie wzięli się gorączkowo do pracy.
Przy wyprawie na pierwsze polowanie w mieście można było zauważyć pewien ruch. Jedni szukali odpowiednich naboi, drudzy zaś czyścili fuzje, sztucery i tp., słowem wybierali się jakby gdzieś do afrykańskich dżungli.
Po przybyciu na miejsce niektórych myśliwych ogarnął strach i lęk, gdyż w tem miejscu nie było dość wysokiego drzewa, na które w razie niebezpieczeństwa można byłoby się wdrapać.
Rozpoczęło się pierwsze polowanie. Myśliwych rozstawiano przeważnie w odległości 20-30 metrów, jeden od drugiego. W rezultacie było kilka zakładów no i oddano kilkanaście strzałów do dzików.
Jeden z dzików wyszedł na odległość paru mtr. od p. M. i .. . stanął. Korzystając z tego p. M. „łup". Myślicie czytelnicy, że dzik przewrócił się, nie — stał sobie najspokojniej dalej i przyglądał się. P. M. pali jeszcze raz — wówczas dzik robi przepisowe „w tył zwrot" i znika w gąszczu.
Zdziwienie obopólne, acz zadowolenie tylko jednostronne.
Ale już doprawdy arcykomiczne zdarzenie miał p. A. Na wprost niego wybiegł dzik. Z powodu nierówności gruntu, a może ze strachu przed stojącym przed nim marsowym strzelcem wywrócił koziołka, bez usłyszenia nawet jednego strzału.
P. A. czy również się przestraszył, czy też liczył na to, że dzik więcej nie wstanie więc nie strzelał zupełnie. Dzik naturalnie skorzystał z tego zerwał się i znikł, machając na pożegnanie demonstracyjnie ogonkiem niefortunnemu strzelcowi.
Takiego dyshonoru nie mogła jednak darować p. A. jego własna fuzja, która zawieszona już spokojnie na plecach w czasie ożywionej rozmowy p. A. z innymi myśliwymi, oddała wystrzał — na szczęście w powietrze.
Od tych jednak mało nieszczęśliwych, a może nawet nieszczęśliwych myśliwych, byli jeszcze gorsi, którzy gdy się dowiedzieli, że dziki są w lesie natychmiast polowanie opuścili, odjeżdżając do domu.
Mieliśmy też i zuchów. Oto naprzykład p. R. do idącego w odległości paru metrów dzika, aby spełnić
myśliwski obowiązek, pomimo młodzieńczych lat, zdobył się na odwagę wypalił, jak z moździerza. Dzik coprawda majestatycznie poszedł dalej, ale p. R. był zadowolony.
Również wyszedł dzik bardzo blisko na p. Sz. z Paprotni (brat Strzelca) Ten wypalił dwa razy lecz chybił, pomimo, że dzik szedł po polance.
Gdy urządzano drugie polowanie dzików w zagaju już nie było.
Następne polowanie myśliwi postanowili nie robić w zagajniku lecz na wychodnego do dnia i przywitać pod lasem powracających z pola dzików. Las i wybrali większy aby w razie czego „wskoczyć na drzewo".
Każdy przeto myśliwy wybrał sobie odpowiednie miejsce, czekając z cierpliwością na dzikiego zwierza.
Gdy robił się dzień dziki rzeczywiście poczęły z pola wychodzić. Do jednego z nich wystrzelił 2 razy p. Sznajder (Strzelce) z Paprotni zabijając olbrzymią maciorę.
Drugiego dzika (prosię zabił leśniczy p. Rudolf. Strzelali też i inni, lecz bez rezultatu.
Czwarte polowanie odbyło się, lecz już bez uczestnictwa dzików.
Na tem kończę opis wypraw sieradzkich i okolicznych myśliwych w porze letniej na dziki.
Łódzki Dziennik Urzędowy 1927 nr 18
OGŁOSZENIE.
Wobec odmowy przyjęcia odpisu orzeczenia Głównej Komisji Ziemskiej w Warszawie z dnia 21 grudnia 1926 r. w sprawie wniesienia do tabeli likwidacyjnej wsi Marzynek i Paprotnia wpisu dodatkowego o urządzenie gospodarstwa leśnego w lasach maj. Paprotnia przez gromadę serwitutantów wymienionych wyżej wsi Okr. Urz. Ziemski w Piotrk. ogłasza i zawiadamia wyżej wymienionych serwitutantów wsi Marzynek i Paprotnia, że powyższe odpisy orzeczenia zostały złożone w Urzędzie gm. Zapolice w dn. 19 maja 1927 r. i wywieszone na widocznem miejscu w lokalu tego Urzędu, a to zgodnie z art. 19 ustawy z dnia 11. VIII. 1923 r. (Dz. Ust. R. P. N. 90, poz. 706) oraz poucza, że orzeczenie to może być przez niezadowolonych zaskarżone do Najwyższego Trybunału Administracyjnego bezpośrednio w terminie 2-miesięcznym od dnia ukazania się niniejszego ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa.
Okręgowy Urząd Ziemski w Piotrkowie.
Goniec Sieradzki 1928 nr 96
—(z) Ofiara zwyrodniałego chlebodawcy.
Niejaki Pod.., 35-letni robotnik, zniewolił swoją 14-letnią służącą S., za co był aresztowany i oddany władzom śledczym. Po dwóch tygodniach śledztwa, wypuszczony na wolność, do czasu wyznaczenia terminu rozprawy sądowej, namawiał swoją ofiarę ażeby nie potępiała go w sądzie i za korzystne dla niego zeznania obiecywał jej dać 200 zł — pod pozorem załatwienia tego interesu, w sekrecie przed żoną wybrał się z nią i znajomą kobietą do pobliskiego lasu w Paprotni. W lesie kazał zatrzymać się dziewczynie, a sam oddalił się z towarzyszącą mu kobietą. Naraz przystąpił do siedzącej ofiary młody mężczyzna i powtórzyła się scena ohydna — gospodarza ze służącą.
W tym momencie zbliżył się inny młody człowiek i, podając się za wywiadowcę, groził daniem dziewczynie czarnej książki, jeżeli mu nie ulegnie. Na ten niecny targ nadszedł Pod... i radził dziewczynie nie opierać się i ta usłuchała swego chlebodawcę. Uwodziciel tym sposobem zamierzał zmniejszyć swą winę i odpowiedzialność przed sądem, tymczasem wszystko wyszło na jaw i fakt ten wpłynie prawdopodobnie na obostrzenie kary.
Goniec Sieradzki 1928 nr 150
SIERADZ.
— (s) Z polowania. Przed paru dniami odbyło się polowanie w lesie państwowym Szadkowice, przez Sieradzkie Towarzysto Łowieckie. Zabito aż 12 zajęcy. Królem polowania został p. Sznajder z Paprotni.
Goniec Sieradzki 1929 nr 5
— (i) Z polowania. W dniu 22 grudnia 28 r. Sieradzkie Tow. Myśliwskie urządziło polowanie na wydzierżawionym terenie w lesie państwowym rewiru Piaski, przybyło myśl. 18, zabito zwierzyny 50 zajęcy i 2 króliki.
Pokazały się także 2 lisy i do jednego strzelał p. B. Królem polowania został p. Sznajder z Paprotni.
Goniec Sieradzki 1929 nr 198
— (s) Wrażenia z 3-ch polowań na dziki w lecie 1929 r. Ludność wsi Ruda gm. Męka zwróciła się do Tow. Myśliwskiego w Sieradzu dzierżawiającego państwowe tereny, rewir Ruda leśnictwa Wośniki aby zapolowało na dziki które wyrządzają im ogromne szkody w polach.
Jak twierdzili włościanie dziki miały się znajdować w zwartym 12—13 letnim zagajniku. Las ten przeważnie sosnowy z małą domieszką dębiny i brzeziny przestrzeni około 180 ha znajduje się z daleka od siedzib ludzkich z trzech stron otoczony jest polami.
To też myśliwi wypoczęci po długiej przerwie wzięli się gorączkowo do pracy.
Przy wyprawie na pierwsze polowanie w mieście można było zauważyć pewien ruch. Jedni szukali odpowiednich naboi, drudzy zaś czyścili fuzje, sztucery i tp., słowem wybierali się jakby gdzieś do afrykańskich dżungli.
Po przybyciu na miejsce niektórych myśliwych ogarnął strach i lęk, gdyż w tem miejscu nie było dość wysokiego drzewa, na które w razie niebezpieczeństwa można byłoby się wdrapać.
Rozpoczęło się pierwsze polowanie. Myśliwych rozstawiano przeważnie w odległości 20-30 metrów, jeden od drugiego. W rezultacie było kilka zakładów no i oddano kilkanaście strzałów do dzików.
Jeden z dzików wyszedł na odległość paru mtr. od p. M. i .. . stanął. Korzystając z tego p. M. „łup". Myślicie czytelnicy, że dzik przewrócił się, nie — stał sobie najspokojniej dalej i przyglądał się. P. M. pali jeszcze raz — wówczas dzik robi przepisowe „w tył zwrot" i znika w gąszczu.
Zdziwienie obopólne, acz zadowolenie tylko jednostronne.
Ale już doprawdy arcykomiczne zdarzenie miał p. A. Na wprost niego wybiegł dzik. Z powodu nierówności gruntu, a może ze strachu przed stojącym przed nim marsowym strzelcem wywrócił koziołka, bez usłyszenia nawet jednego strzału.
P. A. czy również się przestraszył, czy też liczył na to, że dzik więcej nie wstanie więc nie strzelał zupełnie. Dzik naturalnie skorzystał z tego zerwał się i znikł, machając na pożegnanie demonstracyjnie ogonkiem niefortunnemu strzelcowi.
Takiego dyshonoru nie mogła jednak darować p. A. jego własna fuzja, która zawieszona już spokojnie na plecach w czasie ożywionej rozmowy p. A. z innymi myśliwymi, oddała wystrzał — na szczęście w powietrze.
Od tych jednak mało nieszczęśliwych, a może nawet nieszczęśliwych myśliwych, byli jeszcze gorsi, którzy gdy się dowiedzieli, że dziki są w lesie natychmiast polowanie opuścili, odjeżdżając do domu.
Mieliśmy też i zuchów. Oto naprzykład p. R. do idącego w odległości paru metrów dzika, aby spełnić
myśliwski obowiązek, pomimo młodzieńczych lat, zdobył się na odwagę wypalił, jak z moździerza. Dzik coprawda majestatycznie poszedł dalej, ale p. R. był zadowolony.
Również wyszedł dzik bardzo blisko na p. Sz. z Paprotni (brat Strzelca) Ten wypalił dwa razy lecz chybił, pomimo, że dzik szedł po polance.
Gdy urządzano drugie polowanie dzików w zagaju już nie było.
Następne polowanie myśliwi postanowili nie robić w zagajniku lecz na wychodnego do dnia i przywitać pod lasem powracających z pola dzików. Las i wybrali większy aby w razie czego „wskoczyć na drzewo".
Każdy przeto myśliwy wybrał sobie odpowiednie miejsce, czekając z cierpliwością na dzikiego zwierza.
Gdy robił się dzień dziki rzeczywiście poczęły z pola wychodzić. Do jednego z nich wystrzelił 2 razy p. Sznajder (Strzelce) z Paprotni zabijając olbrzymią maciorę.
Drugiego dzika (prosię zabił leśniczy p. Rudolf. Strzelali też i inni, lecz bez rezultatu.
Czwarte polowanie odbyło się, lecz już bez uczestnictwa dzików.
Na tem kończę opis wypraw sieradzkich i okolicznych myśliwych w porze letniej na dziki.
Łódź w Ilustracji 1930 nr 32
Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 20
z dnia 28 września 1933 r. L. SA. II. 12/13/33.
Po wysłuchaniu opinij rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 15 września 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23 marca 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:
§ 1.
XVII. Obszar gminy wiejskiej Zapolice dzieli się na gromady:
12. Paprotnia, obejmującą: wieś Paprotnia, folwark Paprotnia, kolonję Paprotnia Marżyńska, wieś Marżynek, folwark Adamów.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Łaskiemu.
§ 3.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
(—) Hauke-Nowak
Wojewoda.
Echo Sieradzkie 1933 30 październik
Na granicy
pow. Sieradzkiego i Łaskiego we wsi Paprotnia w willi letniskowej
Kazimierza Sznajdra wybuchł pożar.
Przybyła straż ogniowa znalazła cały budynek
jednopiętrowy w
ogniu. Mimo wysiłków
cała willa spłonęła. Straty sięgają
50.000 zł.
Przyczyny pożaru narazie
nie ustalono. Zachodzi jednak przypuszczenie że
pożar powstał wskutek wadliwie
urządzonych
przewodów
kominowych. Willa
nie była
zamieszkana.
Łódzki Dziennik Urzędowy 1934 nr 15
OGŁOSZENIE Komisji Wspólnego Planu Zabudowania m. Zduńskiej Woli i okolic sąsiednich
z dnia 24. VII. 34. Ł. 10/34
(ustanowionej dekretem wojewody łódzkiego z dnia 4 sierpnia 1933 r. za Nr. K. B. IV-31/2.
o przystąpieniu do sporządzenia ogólnego planu zabudowania m. Zduńskiej Woli
i okolic.
Przystępując na podstawie art. 23 rozporządzenia Prezydenta Rzplitej z dnia 16 lutego 1928 r. o prawie budowlanem i zabudowaniu osiedli (Dz. U. R. P. Nr. 23 ex 1928, poz. 202) do sporządzenia ogólnego planu zabudowania wspólnie dla: 1) miasta Zduńskiej Woli, 2) wsi: Rozomyśl, Osmolin, Krobanówek, Karsznice, Zduny, Stęszyce, Krobanów, Opiesin, Ostrów, Czechy, Ogrodziska, Kolonji Maciejew, Osmolin-folwark, Henryków, Józefka, Osmolin, Opiesin, Janiszewice, Ochraniew, Ochraniew Nr. 1, Biały Łuk, majątków Karsznice, Krobanowek, folwarku Janiszewice — w gminie Zduńska Wola położonych, 3) wsi lzabelów, folwarku Tymienice — w gminie Wojsławice położonych i 4) wsi Swędziejewice, Paprotnia, Nowe Miasto, majątków Paprotnia, Swędziejewice w gminie Zapolice położonych, obejmującego obszar ok. 3000 ha, Komisja wspólnego Planu Zabudowania m. Zduńskiej Woli i sąsiednich okolic podaje o tem zgodnie z art. 25 cytowanego rozporządzenia do publicznej wiadomości. Z treścią mającego być sporządzonym, projektu planu zabudowania interesowani mogą zaznajomić się w Zarządzie Miejskim m. Zduńskiej Woli w okresie od dnia 15 listopada r. b. do dnia 30 listopada r. b. w godzinach od 10-ej do 13-ej codziennie z wyjątkiem sobót, niedziel i dni świątecznych.
W okresie od 1 grudnia r. b. do 15 grudnia r. b. interesowani mogą zgłaszać do Komisji Wspólnego Planu Zabudowania miasta Zduńskiej Woli i okolic sąsiednich wnioski, dotyczące wyżej wymienionego planu zabudowania.
Przewodniczący Komisji:
(—) Inż. St. Boryssowicz
Starosta.
Łódzki Dziennik Urzędowy 1937 nr 10
ZARZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO
z dnia 20 kwietnia 1937 r. Nr. KB. IV-4/27-3
o uznaniu niektórych terenów, w otoczeniu m. Zduńskiej Woli na obszarze gminy Zduńska Wola, powiatu Sieradzkiego oraz gm. Zapolice pow. Łaskiego za podpadające pod przepisy art. 52 ustawy z dn. 14 lipca 1936 r. (Dz. U. R. P. Nr. poz. 405 z r. 1936) o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dn. 16 lutego 1928 r. o prawie budowlanym i zabudowaniu osiedli (Dz. U. R. P. Nr. 23, poz. 202 z r. 1928).
Na podstawie art. 53 ust. 1 punkt d i ustęp 2 ustawy z dn. 14 lipca 1936 r. (Dz. U R. P. Nr. 56, poz. 405 z r. 1936) o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dn. 16 lutego 1928 r. o prawie budowlanym i zabudowaniu osiedli (Dz. U. R. P. Nr. 23, poz. 202 z 1928 r.) — po wysłuchaniu (w myśl art. 53 ust. 2 cytowanej ustawy) w pinii Łódzkiej Izby Rolniczej z dn. 6 lutego 1937 r. Nr. VIII. J/31 oraz z dn. 18 marca 1937 r. Nr. VIII. J/31.
uznaję
niżej wyszczególnione tereny w gminie Zduńska Wola powiatu Sieradzkiego oraz w gminie Zapolice powiatu łaskiego za podpadające pod przepisy art. 52 wspomnianej wyżej ustawy, które to tereny będą mogły być dzielone na dwie lub więcej części tylko na podstawie zatwierdzonego przez władze budowlane planu parcelacji:
B. Gmina Zapolice pow. Łaski
3. Z gromady Paprotnia: kol. Paprotnia Marzyńska, część folw. Paprotnia zw. „osada mł. Paprotnia", położona pomiędzy wsią Paprotnia i Holendry Paprockie.
Zarządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
Wojewoda:
(—) Al. Hauke-Nowak.
Echo Łódzkie 1937 wrzesień
POŚCIG NA ROWERACH , ujęcie dwu przestępców.
Sieradz, 4. 9.-Po dłuższej obserwacji i wywiadach straż graniczna w Sieradzu wspólnie z brygadą straży skarbowej idąc po śladach natknęła się we Stawiszcze, gm. Męka pod Sieradzem na 2-ch nieuchwytnych dotąd przemytników Rompla Stanisława, zam. we wsi Paprotnia, gm. Zapolice, pow. łaski i Antoniego Kieszczyńskiego, zam. w Klonówku, gm. Ostrów Warcki, pow. Turek. Gdy przemytnicy zauważyli zbliżających się strażników rzucili się do ucieczki na rowerach. Ponieważ strażnicy również posiadali rowery rozpoczęła się szalona gonitwa. Po przejechaniu kilku kilometrów ujęto najpierw Rompla, a następnie Kieszczyńskiego. Znaleziono przy nich 4 kg. sacharyny kryształowej w oryginalnym opakowaniu. W czasie rewizji w zagrodzie Rompla znaleziono 2 litrowe butelki napełnione sacharyną zakopane w ziemi. Obu osadzono w więzieniu w Sieradzu.
_________________________________________________________________________________
Echo Łódzkie 1938 listopad
_________________________________________________________________________________
Łódzki Dziennik Urzędowy 1939 nr 1
OGŁOSZENIE STAROSTY
POWIATOWEGO ŁASKIEGO
z dnia 23 grudnia
1938 roku Nr. RR. IV-2/47-128
o wdrożeniu
postępowania scaleniowego we wsi Paprotnia i Marzynek.
Na podstawie art. 18
ustawy z dnia 31 lipca 1923 roku o scalaniu gruntów (Dz. U. R. P. z
roku 1927 Nr. 92, poz. 833) w brzmieniu ustalonym rozporządzeniem
Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 11 lipca 1932 roku (Dz. U. R. P.
Nr. 67, poz. 622) oraz art. 14 rozporządzenia Prezydenta
Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1933 r. (Dz. U. R. P. Nr.
85, poz. 635), podaję do publicznej wiadomości, że w dniu 21
listopada 1936 roku uprawomocniło się orzeczenie Starosty
Powiatowego Łaskiego z dnia 5 sierpnia 1936 roku, dotyczące
wdrożenia postępowania scaleniowego i ustalenia obszaru scalenia,
na gruntach wsi Paprotnia i Marzynek.
Starosta:
(—) W. Nowakowski
Kierownik Starostwa.
Dziennik Łódzki 1947 nr
221
Likwidacja band
W lipcu 1947 r. władze
bezpieczeństwa prowadząc nieustępliwą walkę z niedobitkami
bandyckiego podziemia, grasującego jeszcze jako kilkuosobowe bandy
rabunkowe na terenach pow. Sieradz i Wieluń, zlikwidowały:
w powiecie Sieradz
30-tu osobową grupę
podległą bandycie ps. „Kula". Część członków tej grupy
brała czynny udział w napadach rabunkowych na spółdzielnie i
osoby prywatne. Ostatnim wyczynem członków w. w. bandy był rabunek
dokonany w dniu 6.7. 47 r. na urzędniku gminnym w Paprotni, pow.
Łask ob. Śledzińskim, któremu zrabowano: garnitury, kupony
materiału, zegarek, pieniądze. Po aresztowaniu bandytów część
zrabowanych rzeczy została zwrócona właścicielowi. Wśród
aresztowanych członków bandy znajduje się m. inn. nieujawniony
członek byłej organizacji "KWP— Warszyca" Serwaciński
Hieronim, u którego m. inn. znaleziono 1 automat, 1 pistolet, 2
granaty oraz 6 paczek trytolu. W. w. polecił bandzie zamordować
sekretarza koła PPR w Burzeninie ob. Stępnia Stanisława, zabitego
dnia 4,6.47 r.
W powiecie Wieluń aresztowano 4
członków bandy Małolepszego ps. „Murat". Wśród
aresztowanych znajduje się członek bandy Adamczyk Józef uczestnik
napadu na wieś Lututów, gdzie w dniu 22.8.46 r. obrabowano
tamtejszą kasę gromadzką, Urząd Gminny oraz spółdzielnię
"Jedność". Ostatnim wyczynem Adamczyka i towarzyszy był
napad rabunkowy na samochód wiozący transport śledzi z Łodzi do
Wrocławia w dn. 7.7.47 r. Drugi aresztowany z powyższej grupy
członek bandy gajowy Sułat, był właścicielem meliny i punktu
kontaktowego bandy.
Wszyscy wyżej wymienieni
staną wkrótce przed Woj. Sądem Rejonowym w Łodzi, który
rozpatrzy sprawę w trybie doraźnym.
15 arów lasu i
poszycia leśnego spaliło się także wczoraj w Paprotni w
nadleśnictwie Borszewice. I w tym wypadku przyczyną pożaru było
zaprószenie ognia.
Dziennik Łódzki 1972 nr
73
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz