Mikołajewice

Zajączkowski:

Mikołajewice  -pow. łódzki
1) 1386 T. Sir. I f. 3, por. Koz. I, 268: Micolayeuicze - Mathias de M.
2) XVI w. Ł. I, 379, 381-383, 442, 448: Mykolayovicze, Mikolayovicze - villa, wł. szl., par. w m., dek. i arch. uniejowski. 3) 1511-1518 P. 191: Mikolaiovicze - par. w m., pow. szadkowski, woj. sieradzkie. 1552-1553 P. 237: Mykolaiewicze - jw. 4) XIX w. SG VI, 399: Mikołajewice - wś, kol. i folw., par. w m., gm. Lutomiersk, pow. łaski.

Taryfa Podymnego 1775 r.

Mikołaienice, wieś, woj. sieradzkie, powiat szadkowski, własność szlachecka, 29 dymów.

Czajkowski 1783-84 r.

Mikołaiewice, parafia mikołaiewice, dekanat lutomirski (lutomierski), diecezja gnieźnieńska, województwo sieradzkie, powiat szadkowski, własność: Chabielski.

Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.

Mikołaiewice, województwo Kaliskie, obwód Sieradzki, powiat Szadkowski, parafia Mikołaiewice, własność prywatna. Ilość domów 30, ludność 216, odległość od miasta obwodowego 4.

Słownik Geograficzny:  

Mikołajewice, wś,. kol. i folw., pow. łaski, gm. Lutomiersk, par. Mikołajewice. Posiada kościół par. drewn., 2 młyny, 510 mk., 42 dm., ziemi włośc. 408, dwor. 820 m., młynar. 15 mr., kościel. 6 mr. W 1827 r 30 dm., 216 mr. M. są gniazdem rodziny Mikołajewskich (Paprocki, Herby ryc., 191), którzy zapewne byli fundatorami kościoła wspomnianego przez Długosza (I, 280) i uważanego za starożytny już w początkach XVI w. (Lib. Ben. Łaskiego, t. I, 382). Stanisław Kwiatkowski (zapewne z poblizkich Kwiatkowic), wystawił w końcu XVI w. przy drewn. kościele kaplicę, którą uposażył. W 1711 r. po spaleniu się dawnego kościoła, wzniósł miejscowy proboszcz nowy, drewn. także. Według Lib. Ben. Łaskiego (str. 382), w skład par. wchodziły wtedy wsie: Mikołajewice, Zalewo, Prusinowice (wielkie i małe), Żytowice, Janowice, Zalesie, Kiki, Karszew, Chorzeszów, Wodzierady, Dziechtarzew. Dziś należy jeszcze 27 nowopowstałych wsi i kolonii. Folw. M. z wsiami: M., Magdalenów, Wygoda i kol. M. rozl. mr. 735. gr. or. i ogr. mr. 460, łąk mr. 28, pastwisk mr. 33, lasu mr. 193, nieuż. i place mr. 22. Bud. mur. 7, z drzewa 6. Płodozmian 5 i 6 polowy, jest młyn wodny. Wś M. osad 25, z gr. mr. 103; wś Magdalenów os. 12, z gr. mr. 198; wś Wygoda os. 7, z gr. mr. 75; kol. M. os. 23, z gr. mr. 305. M., par., dek. łaski, 3100 dusz.

Spis 1925:

Mikołajewice, osada, kol., folw., pow. łaski, gm. Lutomiersk. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne osada 1, kol. 23, folw. 10. Ludność ogółem: osada 10, kol. 160, folw. 132. Mężczyzn osada 4, kol. 79, folw. 61, kobiet osada 6, kol. 81, folw. 71. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego osada 10, kol. 156, folw. 131, prawosławnego folw. 1, mojżeszowego kol. 4. Podało narodowość: polską osada 10, kol. 160, folw. 132.

Wikipedia:

Mikołajewice-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie pabianickim, w gminie Lutomiersk. Miejscowość położona jest na Wysoczyźnie Łaskiej. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa sieradzkiego. Pierwszymi wspomnianymi w zapiskach właścicielami tej wsi byli Mikołajewscy. Po nich dobrami władali Walewscy, potem - Bobrowniccy. Wg danych z herbarza Niesieckiego Kazimierz Borownicki, sędzia ziemski i rotmistrz brał udział w wojnie przeciwko Moskwie, bronił Homla i był wzięty do niewoli przez kozaków atamana Zołotarenki. Od Bobrownickich, drogą ożenku, majątek ten dostał się Sroczyńskim, z których Stanisława i jego syna Kazimierza zamordowali Niemcy podczas okupacji. Jest tu kościół paraf. Narodzenia NMP oraz św.św. Piotra i Pawła. Pierwotny - wzniesiony w 1420 r., obecny w 1711 -20(?) r., przebudowany i rozbudowany w r. 1774 i 1812 poprzez dodanie wieży. Jest to budowla orientowana, drewniana, konstrukcji zrębowej, oszalowana, trójnawowa z węższym prezbiterium zamkniętym wielobocznie. Na osi fasady kwadratowa wieża. Przy nawie - od pd. murowana neogotycka kaplica z 1880 r. Nawa główna oddzielona od bocznych czterema parami kolumn o rzeźbionych kapitelach. Chór muzyczny wsparty na 4 kolumnach. Dach dwuspadowy. Wyposażenie przeważnie barokowe. W zakrystii, nad drzwiami, wisi portret Piotra Zdzychowskiego, komornika sieradzkiego, namalowany w 1703 r. Tenże Piotr, wraz z bratem Szymonem , podpisał elekcję króla Polski Jana III Sobieskiego. Bobrowniccy tu też zbudowali istniejący jeszcze dwór, najprawdopodobniej na pocz. XIX w.

Wikipedia:

Mikołajewice-Kolonia-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie pabianickim, w gminie Lutomiersk. Miejscowość położona jest na Wysoczyźnie Łaskiej. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

1992 r.

Gazeta Warszawska 1821 nr 78

Sąd Policyi Prostey Powiatu Szadkowskiego Woiew. Kaliskiego. — Z śledźtwa. w sprawie przeciwko Matusiakowi i innym o liczne kradzieże obwinionym, wyśledzone zostało, że Woyciech Kamiński lat około 24 maiący, wzrostu niskiego, w sobie barczysty, brunet, maiący na sobie łataną niebieską sukmanę, udaiący żebraka chromego, na kulach chodzący, w towarzystwie Józefa Mielcarka, różne imiona i nazwiska, jako to: Wincentego, Kraycera, Jakubowskiego, przydaiącego sobie (za którym z Sądu tuteyszego z oddzielnych akt dnia 12 Marca r. b. do Nr. 363 wydane listy gończe) popełniaią liczne kradzieże, szczególniey w okolicy Lutomierska.— Ninieyszem zatem obwieszczeniem wzywa nasamprzód wszelkie władze Sądowe i administracyjne, aby przy odstawieniu zbrodniarzy ścisłą na obudwóch tych zbrodniarzy baczność dały, i spostrzeżonych wprost Sądowi Policyi Poprawczey Obwodu Piotrkowskiego pod ścisłym aresztem dostawiły. — Wyśledzone zarównie zostało, że ciż zbrodniarze najwięcej w Janowicach, Zalewie, Mikołaiewicach, Lutomiersku, Chorzeszowie, okolicznych pustkowiach i lasach przytułek maią; przestrzega zatem nietylko urzędników Policyi mieyscowey w tychże, równie i innych Gminach, ale także szczegółowo każdego mieszkańca, iż gdyby z śledztwa wykryło się, że ciż zbrodniarze w Gminach tych przebywali, i spostrzeżeni nie zostali uięci, nietylko mieyscowa Policyia, ale każdy w szczególności przyymuiący ich do ścisłey odpowiedzialności pociągniony zostanie. — W Szadku dnia 15 Marca 1821 roku. Roman Hubicki. Tchorzewski.

 

Dziennik Urzędowy Woiewodztwa Kaliskiego 1824 nr 8

Pisarz Trybunału Cywilnego Iwszey Instancyi
Woiewództwa Kaliskiego
Podaie do publiczney Wiadomości iż W. Magdalena z Chabielskich Wąsowiczowa, Xawerego Dunin Wąsowicza Dóbr Bałucza i innych w Powiecie Szadkowskim Woiewództwie Kaliskim położonych, Dziedzica Małżonka w Mikołaiowicach mieszkaiąca uczyniła w dniu dzisieyszym stosownie do Art. 865. Postęp. Sądow. podanie o oddzielenie Maiątku swego od Maiątku Męża Xawerego Dunin Wąsowicza także w Mikołaiewicach mieszkaiącego i że do popierania żądanego oddzielenia będąc upoważnioną, ustanowiła Patrona Józefa Łoiewskiego w Kaliszu mieszkaiącego.
w Kaliszu dnia 21 Lutego 1824.
(podpisano) Piątkiewicz

Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego 1826 nr 554

STAN

Funduszów Towarzystwa Ogniowego Wsiów w Królestwie Polskiém z Roku 1825.

ROZCHOD z Roku 1825
Mieysce Pogorzeli	Data Pogorzeli	Summa przyznana
WOJEWODZTWO KALISKIE Obwód Sieradzki		Złote	gr
Mikołajewice	29/30 Grudnia 1825	3628	17

Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego 1827 nr 605

Nro 50831/19087 — WYDZIAŁ SKARBOWY. SEKCYA SKARBOWA.
KOMMISSYA WOIEWODZTWA MAZOWIECKIEGO.
Umieszczaiąc poniżéy wykaz osób z mieysca teraźnieyszego pobytu niewiadomych; Poleca Wóytom, Prezydentom i Burmistrzom, ażeby tych w Gminach swych śledzili, i od wyśledzonych należność tymże wykazem obiętą ściągnąwszy, Kontrolli Skarbowej przy Sądach Woiewództwa Kaliskiego kosztem dłużnych odsyłali, o skutku zaś rapporta Kommissarzom Obwodów właściwych w dniach 30. złożyli, wrazie bowiem nie otrzymania wtem terminie rapportów, będzie tem samem uważane, że osoby śledzone w Gminach nieznayduią się ; gdyby zaś pobyt ich był tamże późniey wyśledzonym, Urzędnik Gminny będzie za to odpowiedzialnym.
Działo się w Warszawie dnia 31. Mca Sierpnia 1827 roku.
Za Radcę Stanu, Prezesa
Referendarz Stanu, Kommis: Wdzki KOŻUCHOWSKI. Komierowski Za Sekr: Jlnego
Wykaz za kwartał Iszy roku 1827. Osób zalegaiących w opłacie Stępla wpisowego a zpobytu niewiadomych.
15. Józef Magnuski zagrodnik, zamieszkały w Mikołaiewicach, wpisu Złłp: 2.

Gazeta Warszawska 1829 nr 211

Z powodu dnia 18 Czerwca 1829 roku nastąpioney śmierci Teodora Mniewskiego, właściciela różnych wierzytelności hypotecznych, iako to: 30,100 zł: Pol: na Dobrach Wodzieradach w Dziale IV. pod Nrem 2 pod lit: a. b. d. e; — 12,000 zł: Pol: i 1000 na Dobrach Mikołaiewicach w Dziale IV. pod Nrm 3 i 4 z prawem dzierżawy tychże Dóbr; — 10,000 zł: Pol: na Dobrach Krobanowie i przyległościach w Dziale IV. pod Nrm 12 z prawem zastawy wsi Osmolina; (...) — 1800 zł: Pol: na Dobrach Sarnowie i Korablewie w Działe IV. pod Nrm 3 lit: f;(...) otworzyło się postępowanie spadkowe, o którem po raz pierwszy donosząc podpisany, zawiadomia kogo to tyczec może, iż do przeniesienia własności tychże summ i praw, termin roczny, a w szczególe na dzień 9 Sierpnia 1830 roku w Kancellaryi Ziemiańskiey Województwa Kaliskiego iest przeznaczony. — Kalisz dnia 1 Sierpnia 1829 roku.

Rejent Kancel: Ziem: Woiew: Kaliskiego:

Franciszek Nowosielski.

 

Dziennik Urzędowy Woiewodztwa Kaliskiego 1832 nr 29

OBWIESZCZENIE.
Podaie się do publiczney wiadomości, że dnia 11. Czerwca 1832 r. zginął Rewers w Łasku na Jarmarku na złtp. trzysta ośm Woyciechowi Nowickiemu zamieszkałemu we wsi Mikołaiewicach tenże Rewers był przez Porczyńskiego Augusta wystawiony żeby więc znalazca Rewersu iakiego sobie nie pozwolił nadużycia, a ia natym nie był poszkodowany-ztego więc powodu upraszani łaskawą publiczność w razie dostrzeżenia aby takowy Rewers wstrzymać i Woyta Gminy Mikołaiewice o tem zawiadomić raczyła.
Mikołaiewice pod Lutomirskiem dnia 26 Czerwca 1832 r.
W. Nowicki.

 

Dziennik Urzędowy Woiewodztwa Kaliskiego 1833 nr 16

KOMMISSYA WOJEWÓDZTWA KALISKIEGO.
Podaie do publiczney wiadomości, iż stosownie do zawiadomienia Konsystorza Jeneralnego Kaliskiego, z d. 6 b. m. i r. Nro. 197 examen konkursowy do posiadania Beneficiów Duchownych Wyznania Rzymsko-Katolickiego na dniu 27 z. m. r. b. złożyli kapłani następuiący:
8) Franciszek Adamski kommendarz w Siemkowicach.
12) Walenty Brzeziński kommendarz w Górze.
15) Wincenty Sławiński proboszcz w Chlewie.
20) Walenty Łukiewski proboszcz w Bałdrzychowie.
21) Leopold Gaiewski kommendarz w Mikołaiewicach.
23) Józef Maliński kommendarz w Waykowie.
25) Jan Tylman kommendarz w Borszewicach.
28) Jan Dultz proboszcz kościoła Sgo. Ducha w Kole i kommendarz w Bałdrzychowie.
29) Jan Moyzeszowicz kommendarz w Kazimierzu.
30) Aloyzy Pustowski kommendarz w Łyskorni.
31) Łukasz Bęczkowski proboszcz w Unikowie.
— w Kaliszu dnia 28 Marca 1833 roku.
Prezes SZMIDECKI. S. J. Przedpełski. 

 Dziennik Urzędowy Woiewodztwa Kaliskiego 1835 nr 24

Zawiadamia publiczność że w dniu 23 Czerwca (5 Lipca) r. b. i w dni następne poczynaiąc od god. 10 zrana na gruncie dóbr wsi Mikołaiewic, sprzedawane będą przez publiczną licytacyą, za gotowe pieniądze inwentarze, iako to konie, bydło rogate różnego gatunku, porządki gospodarskie, powozy wolanty, bryki, wozy, brony żelazne, meble pokoiowe, lustra, landszafty machoniowe, bielizna stołowa, garderoba, futra, pościel, porczelana i faianse, szkła kryształowe, naczynia kuchenne, miedź, cyna, ubiory na konie, szory, pułszorki, homonta, siodła, i t. p. efekta. Cheć kupna maiący zechcą się w mieyscu i dniu oznaczonym zgłosić.
Szadek dnia 14/26 Maia 1835 r. W. Kobyłecki Rej. Ptu. Szad.

Dziennik Powszechny 1835 nr 80

Kommissya Woiewództwa Kaliskiego. Podaie do publiczney wiadomości, iż dobra Mikołaiewice z przyległościami w Powiecie Szadkowskim, Obwodzie Sieradzkim położone, na satysfakcyą zaległości skarbowych zaięte, w sposobie głośney publiczney licytacyi, w dniu 3/45 Kwietnia r. b. przed Kommissarzem Obwodu Sieradzkiego, na lat trzy pro 1835/38 wydzierżawione będą. Cena dzierżawna przy rozpoczęciu licytacyi z oferty, przez konkurentów podać się maiącey, wypośrodkowaną i od niey licytacya in plus rozpoczętą zostanie. O głównych warunkach Interessenci każdego czasu w Biurze Kommissarza Obwodu w godzinach służbowych poinformować się mogą; nadewszystko zaś przystępuiący do licytacyi winien złożyć vadium gotowizną 1/4 części summy dzierzawney, tudzież świadestwo kwalifikacyine w formie przepisami wskazaney. w Kaliszu dnia 20 Lutego (4 Marca) 1835 r. Prezes, Szmidecki. Sekr. Jlny, Przedpełski.

Dziennik Powszechny 1835 nr 153

Kommisarz Obwodu Sieradzkiego. Dnia 19 Czerwca r. b. odbędzie się w mieście Sieradzu, w Biurze Kommissarza Obwodu, o godzinie 3 po południu, in minus-licytacya na entrepryzę reparacyi kościoła parafialnego i oparkanienia cmentarza do chowania ciał zmarłych, we wsi Mikołajewicach, wyanszlagowanych i potwierdzonych na złp. 10,901 gr. 20, przez deklaracye opieczętowane, które składane do godziny 3ciej, w formie tu poniżej napisanej i podług przepisu postanowieniem Rady Administr. Królestwa z dnia 16/28 Maja 1833 r. przyjmowane będą, wszelkie zaś inne za nieważne uznane zostaną; wyłączając od licytacyi starozakonnych. Warunki do licytacyi, rysy i wykazy kosztów, są do odczytania w Biurze Kommissarza Obwodu Sieradzkiego, a vadium do licytacyi gotowemi pieniędzmi albo Listami Zastawnemi z kuponami, w Kassie Miejskiej Sieradz złożyć się mogące, oznacza się na złp. tysiąc dwieście. Deklaracya. W skutku ogłoszenia z dnia 16/28 Maja 1835 r., podaję niniejszą deklaracyą, iż obowiązuję się podjąć roboty około reparacyi kościoła parafialnego katolickiego i oparkanienia cmentarza do chowania ciał zmarłych we wsi Mikołajewicach, za summę złp. ( wypisać ją literami), poddając się wszelkim obowiązkom i zastrzeżeniom, w warunkach licytacyjnych objętym. Zaświadczenie Kassy Miejskiej Sieradz na złożone w niej vadium złp. tysiąc dwieście wynoszące, dołączam, które w razie nieotrzymania się na licytacyi, sam odbiorę, (lub o zwrot onego pocztą na mój koszt upraszam). Stałe moje zamieszkanie jest (wypisać miejsce mieszkania ). Pisałem w N. dnia N. mca N. roku N. (podpisać imię i nazwisko). Sieradz d. 6/18 Maja 1835 r. Kleszczyński.

 

Dziennik Urzędowy Woiewodztwa Kaliskiego 1836 nr 16

Sąd Policyi Prostey Ptu Szadkowskiego.
Wzywa wszelkie władze bezpieczeństwa Publicznego przestrzegaiące ażeby zbiegłych w nocy z dnia 13/25. Marca r. b. z odwachu tuteyszego przez podkopanie się Pawła Sobocińskiego i Woyciecha Danielowicza o kradzież obwinionych wedle niżey umieszczonego Rysopisu ściśle śledziły i przez transport pod strażą Sądowi naszemu odstawiły.
1. Paweł Sobociński ma lat 35. katolik rodem z miasta Wielunia, wzrostu średniego tuszy dobrey, twarzy pociągłey oczu piwnych włosów na głowie blond ust proporcyonalnych, ma na sobie płaszcz szaraczkowy, koszulę lnianą starą, buty na obcasach, czapkę granatową poplamioną czytać ani pisać nie umie.
2. Woyciech Danielewicz rodem z wsi Leśnicy ma lat 28. katolik, za owczarza w wsi Mikołaiewicach służący, wzrostu średniego, twarzy okrągłey nosa miernego, włosów ciemno blond, oczów szarych ma na sobie ubiór płaszcz szaraczkowy stary spodnie koszulę płócienną, bóty na obczasach złą czapkę z barankiem siwym starą kamizelkę granatową także starą, pisać ani czytać nie umie.
Szadek dnia 15/27. Marca 1836. r.
Hałaczkiewicz Podsędek.

Dziennik Urzędowy Gubernii Kaliskiej 1840 nr 43

Pisarz Trybunału Cywilnego Pierwszej Jnstancyi Gubernij Kaliskiej.

Podaje do wiadomości, iż Dobra Ziemskie Mikołajewice składające się z folwarku i wsi zarobney Mikołajewice, przyległości Pustkowiów Wygoda i Utrata zwanych, niemniej młyna wodnego bez nazwi­ska, karczmy Magdalena i wiatraka, oraz z nowo budujących się Kolo­nistów w samej wsi Mikołajewice w Powiecie Szadkowskim Obwodzie Sieradzkim Gubernii Kaliskiej Gminie i Parafii Mikołajewice położone. Magdaleny z Chabielskich Wąsowiczowej Xawerego Dunin Wąsowicza z własnych funduszów utrzymującego się małżonki, w rozdziale mająt­ku z mężem swym żyjącej, w tychże dobrach Mikołajewicach w raz z mężem swym mieszkającej, z własnych funduszów utrzymującej się dzie­dziczne. — Aktami zajęcia na gruncie wspomnionych dóbr Mikołajewic pierwszym w dniach 24 Lipca ( 5 Sierpnia ), i 26 Lip­ca (7 Sierpnia) 1840 r., i drugim w ponowieniu i poprawieniu w dniu 7/19 i 8/20 Sierpnia tegoż roku 1840, przez Tomasza Kozłowskie­ go Komornika przy Trybunale Cywilnym Gubernii Kaliskiej zdziałanym na rzecz i na żądanie Mateusza Dobieckiego Naddzierzawcy Ekonomii Pabianice, w wsi Widzowie Powiecie Szadkowskim mieszkającego, a zamieszkanie prawne u Franciszka Bielskiego Patrona Trybunału Kali­skiego w Mieście Gubernialnem Kaliszu mieszkającego obrane mającego za którego tenże Patron Franciszek Bielski stawa, i Subhastacyą Dóbr Mikołajewic popiera, na sprzedaż publiczną w drodze przymuszonego wywłaszczenia zajęte zostały.

W Dobrach tych zabudowania mianowicie dworskie stodoły dwie o dwóch klepiskach, spichrz o dwóch złożeniach i Gorzelnia z Browa­rem są z cegły murowane, reszta zaś zabudowań dworskich i wieyskich w dobrach tych exystujacych a aktami zajęcia objętych są z drzewa budowane.

Okupnicy w dobrach tych osiedli są następni: 1. Józef Bentz. 2. Józef Becht. 3. Piotr Kuntz. 4. Jgnacy Kuntz. 5. Jan Bechtd. 6. Franciszek Schroth. 7. Michał Karg. 8. Cyryak Siegwarth. 9. Jan Kuntz. 10. Szymon Weingertner. 11. Woyciech Wahl. 12. Małgorzata Szmidt. 13. Wawrzeniec Kraemer. 14. Jakób Bech. 15. Szczepan Sztam. 16. Jan Rygler. 17. Michał Karg stary. 18. Jan Nykiel. 19. Andrzey Schneider. 20. Jakób Hawer. 21. Marcin Bekler. 22. Józef Nayweger. 23. Raymund Ginter. 24. Mar­ cin Kratz. 25. Józef Weingertner. 26. Xawery Weingertner. 27. Antoni Ekert. 28. Marcelli Kasper. 29. Jakób Eppele. 30. Sukcessorowie Graaba. 31. Józef Schnitterer. 32. Mikołay Ebbele. 33. Jan Baumstark. 34. Wawrzeniec Geiger. 35. Józef Weingertner. 36. Jó­zef Krauzowicz. Zaś Czynszownicy niestali: 1. Woyciech Słowiński. 2. Jakób Sąpolski młynarze, oraz 3. Jan Szaler karczmarz, od których wynosi czynsz rocznie zp. 2325.

Dobra te stosownie do ponowionego i poprawionego Aktu zaję­cia z dnia 7/19 i 8/20 Sierpnia 1840 roku, zajmują w sobie rozległości uważając sposobem przybliżonym mianowicie:

a. W placach pod zabudowaniami dworskiemi i wiejskiemi tak wsi Mikołajewic iak i przyległości z ogrodami i podwórzami około Morg 41.

b. Grunta orne dominialne i które włościa­nie i młynarze w dobrach osiedli obsiewają klassy I II III IV i V około —1352.

c. Łąki około — 200.

d. Bory, lasy, zarośla i pastwiska około —210.

e. Drogi, rowy, granice, wody i glinianki —30.

f. Koloniści wyż wymienieni zajmują ogó­łem w gruntach i łąkach— 1005.Wszystko miary magdeburgskiej.

Oprócz gruntów do probostwa w Mikołajewicach należących.

Włościan pańszczyznę robiących: a. Pułrolników dziesięciu ma­jących załogę i zasiew dworski.— b. Zagrodników czterech którzy tylko zasiew dworski mają, i c. Komornic sześć, z tych pułrolnicy robią po trzy dni pańszczyzny na tydzień sprzężajem lub ręczno, zagrodnicy także po trzy dni ręcznej pańszczyzny, a komornice po dni dwa ręcz­no i inne powinności odbywają.

Dobra te stosownie do Kontraktu z dnia 29 Maja (10 Czerwca) 1840 roku, wypuszczone zostały w dzierzawną possessyą na lat cztery od Sgo. Jana Chrzciciela 1840 roku do tego dnia 1844 Faustynowi Badeńskiemu za summę 40000 złotp. a pod zarządem ich właścicielki zo­stają, o unieważnienie kontraktu tego wyrabiający przedaż sobie za­ strzegł.

Akt pierwszy zajęcia z dnia 24 Lipca (5 Sierpnia) i 26 Lipca (7 Sierpnia) 1840 roku, właścicielce Magdalenie z Chabielskich Wąsowiczowej, Xaweremu Dunin Wąsowiczowi jako Dozorcy i Woytowi Gminy Mikołajewic, oraz dla Fabiana Uziembło Pisarza Sądu Pokoju Powiatu Szadkowskiego na ręce Franciszka Hałaczkiewicza Podsędka tegoż Sądu w dniu 26 Lipca (7 Sierpnia) 1840 roku, zaś powtórny Akt zajęcia tychże dóbr wponowieniu i wpoprawieniu w dniach 7/19 i 8/20 Sierpnia tego roku zdziałany, również właścicielce dóbr tych Magdale[nie] z Chabielskich Wąsowiczowey, Xaweremu Dunin Wąsowiczowi jako Dozorcy, Józefowi Jankowskiemu jako pełniącemu obowiązki Wójta Gminy Mikołajewic i Fabiianowi Uziembło Pisarzowi Sądu Pokoju Po­wiatu Szadkowskiego w dniach 8/20 i 10/22 Sierpnia 1840 r. wręczone i zostawione. Następnie obydwa akta zajęcia w Kancel. Ziemian. Guber. Kaliskiej do księgi wieczystej Dóbr Mikołajewic w dniu 29 Sierpnia (10 Września 1840 roku podane a do księgi zaregestrowań Trybunału Cy­wilnego Gubernii Kaliskiej w dniu 11/23 Września t. r. 1840 wpisany i zaregestrowane zostały.

Przedaż Dóbr w mowie będących odbędzie się w Kaliszu na Audyencyi Publicznej Trybunału Cywilnego Pierwszej Jnstancyi Gubernii Kaliskiei w miejscu zwykłych posiedzeń. Warunki zaś licytacyi i przedaży oraz zbiór obwieszczeń każden z interessentów w Biórze Pisarza Trybunału i u Patrona Bielskiego przedaż popierającego przejrzeć so­bie może.

Pierwsze ogłoszenie warunków licytacyi i przedaży Dóbr tych na Audyencyi Trybunału tutejszego w dniu 30 Października (11 Listopada) r. b. 1840 o godzinie 10 z rana nastąpi.

w Kaliszu dnia 12/24 Września 1840 r.

Franciszek Salezy Wołowski.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1843 nr 71

(Ν. D. 1345). — Komornik Okręgu Szadkowskiego.

Zawiadamia, iż 31 i pół hób gruntu miary magdeburskiej wraz z zabudowaniami mieszkalnemi i inwentarzami, oraz porządkami gospodarskiemi, w terrytoryum dóbr wsi Mikołajewic, parafii tegoż nazwiska, Okręgu Szadkowskim, Powiecie Sieradzkim, Gubernii Kaliskiej położonych, aktem zajęcia dnia 21 Września (3 Października) 1842 r. na licytacyą wystawionych, przed Kajetanem Szczawińskim Rejentem Okręgu Szadkowskiego w Kancellaryi tegoż., w dniu 28 Kwietnia (10 Maja) r. b. o godzinie 10 z rana w trzechletnią dzierżawną possessyą od Sgo Jana Chrzciciela r. b. poczynając, wydzierżawione będą z których jako dotąd nie wydzierżawionych, rocznej dzierżawy oznaczyć nie można. —

Warunki licytacyjne każdego czasu w Kancellaryi Rejenta przejrzane być mogą.

Szadek dnia 1 (13) Marca 1843 r.

Stanisław Jackowski.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1847 nr 171

(N. D. 3990*) Burmistrz Miasta Okręgowego Szadek i Administrator Rządowy Dóbr Mikołajewic.

Podaje do powszechnej wiadomości, że na dniu 12 (24) Sierpnia r. b. odbędzie się w M. Lutomirsku przed biurem Magistratu tamecznego głośna licytacya sprzedaży koni, pojazdów mebli i sprzętów gospodarskich, w dobrach Mikołajewice na rzecz Skarbu zajętych, a to wiecej dającemu i za gotowe pieniądze, przeto chęć mający kupna takowych, zechcą się w oznaczonym terminie stawić.

w Szadku dnia 14 (26) Lipca 1847 roku.

Żukowski.

*nieczytelne

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1851 nr 209

(N. D. 4330) Rejent Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.

Ogłasza powtórną relicytacyą dóbr ziemskich Mikołajewice z przyległościami w O-gu Szadkowskim Pow. Sieradzkim Gub. Warszawskiej położonych.

Dobra te własnością Magdaleny z Chabielskich Wąsowiczowej Xawerego Dunin. Wąsowicza małżonki będące wystawione zostały na wywłaszczenie przez Towarzystwo Kredytowe Ziemskie w myśl prawa o Towarzystwie Kredytowem Ziemskim z d. 1 (13) Czerwca 1825 r. a mianowicie art. 91 jako zalegające w opłacie rat temuż Towarzystwu Kredytowemu Ziemskiemu przynależnych i w terminie d. 9 (21) Listopada 1848 r. odbytej przedemną jako i delegowanym Rejentem publicznej licytacyi przedaży dóbr tych Mikołajewice z przyległościami Józef hrabia Moszczeński jako najwięcej postępujący, kupił te dobra Mikołajewice za złp. 164000 czyli rs. 24000 gdy zaś nowy ten nabywca niedopeł we wszystkiem warunków licytacyjnych przeto Prokuratorya działając na rzecz Skarbu Królestwa jako wierzyciela summy złp. 45000 wdziale IV. pod N-mi 1 3 4 5 6 7 tudzież drugiej summy złp. 68400 pod N-mi 12 15 17 18 i 20 hypotecznie na tych dobrach wpisanych uczyniła na d. 20 Stycznia (1 Lutego) 1850 r. w księdze wieczystej wniosek aby dobra te nanową sprzedaż na koszt i odpowiedzialność nabywcy hr. Moszczeńskiego były wystawione, a po zatwierdzeniu tego wniosku przez obwieszczenia na d. 15 (27) Maja 1850 r. wydane był oznaczony termin do relicytacyi tych dóbr na d. 17 (29) Sierpnia 1850 r. gdy a toli dla braku licytantów termin ten bez skutku pozostał dziś przeto nowy powtórny termin do odbycia relicytacyi tych dobr Mikołajewic na koszt i odpowiedzialność pluslicytanta Józefa hr. Moszczeńskiego naznacza się tu w mej Kancellaryi hypotecznej w Kaliszu na d. 6 (18) Listopada 1851 r. o godzinie 9 z rana.

Warunki licytacyi są następujące.

1. Każdy do licytacyi przystępujący złoży do rąk Rejenta licytacyą odbywającego vadium w summie 3000 rs. w listach zastawnych lub w gotowiźnie Skarb Królestwa jako wierzyciel hypoteczny, relicytacyą popierający, wolny jest od składania vadium.

2. Licytacya rozpocznie się od summy rs. 10376 k. 71 zniżonego szacunku.

3. Nowo nabywca obowiązany będzie zaspokoić wszelkie należności do gruntu przywiązane a w art. 41 prawa hypotecznego z r. 1818 wymienione tudzież ciężary wieczyste w myśl art. 44 tegoż prawa o ile to mają pierwszeństwo przed wierzytelnościami hypotecznemi.

4. Z summy za dobra postąpionej nowo nabywca zatrzyma przy gruncie pożyczkę Towarzystwa Kredytowego w części nie umorzonej po datę sprzedaży tudzież summę rs. 6750 Skarbowi Królestwa należną, zaraz po Towarzystwie Kredytowem pod Nr. 1 3 4 5 działu IV. hypotecznie zabezpieczoną resztę szacunku w dni 15 złoży w depozyt Banku Polskiego dla rozklassyfikowania między wierzycieli hypotecznych. Od pozostałych summ przy dobrach mianowicie od summy Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego nowo nabywca uiszczać będzie opłaty art. 7 prawa z d. 1 (13) Czerwca 1825 r. wskazane od summy zaś Skarbowowej rs. 6750 opłacać będzie procent aktem obligacyi zapewniony.

5. Nowo-nabywca zapłaci Towarzystwu Kredytowemu zaległość jeżeliby jaka po datę przedaży przypadła bez potrącenia takowej z szacunku postąpionego.

6. Ponieważ dobra Mikołajewice są wydzierżawione przez Towarzystwo Kredytowe w d.12 (24) Maja 1849 r. na lat trzy przeto nowo nabywca jest w obowiązku dotrzymać dzierżawę do expiracyi kontraktu z Towarzystwem Kredytowem zawartego to jest do dnia 12 (24) Czerwca 1852 r. pod obowiązkami i prawami kontraktem obiętemi.

7. Uregulowanie tytułu własności na nowo nabywcę w myśl art. 92 prawa o Towarzystwie Kredytowem Ziemskiem nie wprzód nastąpić będzie mogło, aż tenże złoży Wydziałowi Hypotecznemu dowody, iż warunkom niniejszej licytacyi we wszystkiem zadosyć uczynił gdy to nastąpi nowo nabywca władnym będzie w prost na zasadzie protokółu przedaży dóbr Mikołajewice odebrać w swoje naturalne i cywilne posiadanie.

8. Gdy Władze Towarzystwa Kredytowego sprzedały dobra Mikołajewice Józefowi hr. Moszczeńskiemu na zasadzie wykazu hypotecznego przeto sprzedaż niniejsza podobnie się dokonywa.

Każdy więc przez obejrzenie dóbr na miejscu o ich stanie przekonać się powinien nowo nabywcy bowiem nie służy ani prawo ewikcyi ani możność roszczenia jakich bądź pretenssyi do Towarzystwa Kredytowego na domaganie się którego przedaż niniejsza następuje.

9. Koszta licytacyi poprzedniej na d. 17 (29) Sierpnia 1850 r. oznaczonej a do skutku nieprzyszłej jak równie koszta obecnej przedaży stosownie do likwidacyi w biurze Rejenta przedaż odbywającego złożonej zaspokoi nowо nabywca bez możności potrącenia takowych z szacunku.

Kalisz d. 8 (20) Sierpnia 1851 r.

Mikołaj Basiński.

Kurjer Warszawski 1852 nr 79

(Ar: nad:). Dnia 22go z. m., po 9cio-dniowej ciężkiej chorobie, zszedł z tego świata, w 30tym roku życia, ś. p. Tomasz Witkowski, jedyny syn Tomasza i Józefy z Piaszczyńskich, małżonków Witkowskich, Dziedziców dóbr Zalew. Zwłoki Jego w dniu 27ym z progów domowych, poprzedzone licznym orszakiem Duchowieństwa świeckiego i zakonnego, oraz Sąsiadów, Familji i massy zgromadzonego ludu, przeprowadzone zostały do Kościoła parafjalnego w Mikołajewicach; gdzie nazajutrz odbyło się żałobne Nabożeństwo, któremu W. JX. Kanonik Piaszczyński, brat cioteczny zmarłego, przewodniczył, a po skończeniu tegoż, W. JX. Kołodziejski, Proboszcz Lutomierski, dawny Pasterz tej parafji, należąc do wyższego rzędu Mówców, żałobnym głosem z kazalnicy w czułych wyrazach oddał hołd cnotom Nieboszczyka, i tyle rozrzewnił Familję, zebrane z okolicy Obywatelstwo, włościan i domowników, iż nie było twarzy, którejby rzęsista łza nie zrosiła; następnie Bracia i Przyjaciele, na własnych ramionach zanieśli zwłoki zmarłego na miejsce spoczynku. Trzeba było go znać, aby ocenić całą wielkość straty. Skromny i miły w obejściu się, ujmujący i wesoły w rozmowie, gorliwy w pełnieniu religijnych obowiązków, najlepszy syn, najprzywiązańszy brat, oto część przymiotów zdobiących zmarłego. Tomaszu! napróżnobym się utradzał wyliczaniem Twych cnót, których zapewne nie wystawiłbym w tym blasku, w jakim w Tobie jaśniały; niech łzy Twych sędziwych Rodziców, których byłeś jedyną podporą i pociechą, drogich Sióstr, Rodzeństwa i tylu Przyjaciół; niech łzy nędzy i ubóstwa, które z litością ocierałeś; niech te łzy mówię, wylane nad Twym grobem, zaświadczą o Twych pięknych przymiotach duszy. Dolegliwości Twe, zdaje się, jakoby Ci już od kolebki towarzyszyły; odbyłeś krótką podróż życia, lecz śmiało i wytrwale stąpałeś po cierniach, które zbyt obficie rozradzały się na Twej drodze; BÓG Cię powołał do Swej wiecznej chwały, by nagrodzić te piękne przymioty duszy; a te uczucia, ten żal i smutek, który pozostawiłeś w sercach naszych, będą dla Ciebie wiecznym pomnikiem. Te słów kilka, jako krewny i rówiennik lat Twoich, roniąc łzy żalu, pamiątce najlepszego z Braci poświęca Ci drogi Tomaszu!— M...P.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1853 nr 77

(Ν. D. 1514) Kommissya Rządowa Sprawiedliwości.

Ogłasza, iż Rada Administracyjna postanowieniem z dnia 20 Lutego (4 Marca) r. b. Nr. 11,054, zapisy przez Ignacego Danksza testamentem z d. 26 Kwietnia 18...5* r. poczynione, mianowicie:

1. Rs. 150, jako fundusz wieczysty, od którego procent rs. 6. na wsparcie ubogich ludzi, to jest komorników z wsi Prusinowice, a rs. 1 kop. 50, na odprawianie 10-ciu mszy, dla księży Reformatów w Lutomiersku, corocznie ma być przeznaczony.

2. Rs. 45 dla tychże Księży Reformatów w Lutomiersku, za upominki niedzielne i świąteczne.

3. Rs 30, dla kościoła Mikołajewskiego na takież upominki.

4. Ustanowienie osepu: żyta wierteli cztery, jęczmienia wierteli cztery, owsa wierteli sześć, corocznie do Magazynu zbożowego, włościanskiego, przez, właścicieli dóbr Prusinowice uiszczać się mającego,—i

5. Ustanowienie kassy Gminnej funduszowéj, i miłosierdzia dla włościan w tychże dobrach, pod warunkami szczegółowo w testamencie opisanemi, w myśl art. 910 K. C. z zachowaniem praw osób trzecich, zatwierdziła.

w Warszawie dnia 11 (23) Marca 1853 r.

z pol. Dyrektor Kancellaryi,

Radca Dworu, J. Ornowski.

*nieczytelne

Kurjer Warszawski 1853 nr 94

Rada Administracyjna zatwierdziła zapisy przez Ignacego Danksza poczynione, mianowicie: 1) rs. 150, jako fundusz wieczysty, od którego procent rs. 6 na wsparcie ubogich ludzi, to jest komorników z wsi Prusinowice, a rs. 1 kop. 50 na odprawianie 10ciu Mszy, dla XX. Reformatów w Lutomiersku, corocznie ma być przeznaczony; 2) rs. 45 dla tychże XX. Reformatów w Lutomiersku, na upominki Niedzielne i Świąteczne; 3) rs. 30, dla Kościoła Mikołajewskiego na takież upominki; 4) ustanowienie osepu: żyta wierteli 4ry, jęczmienia wierteli 4ry, owsa wierteli 6, corocznie do magazynu zbożowego włościańskiego, przez właścicieli dóbr Prusinowice uiszczać się mającego, i 5) ustanowienie kassy gminnej funduszowej i miłosierdzia dla włościan w tychże dobrach.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1853 nr 195

(N. D. 3920) Pisarz Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.

Po zgonie:

1. Ignacego Okołowicza właściciela dóbr Mikołajewice, z okr. Szadkowskiego.

(...) otworzyły się spadki. do regulacyi których wyznacza się termin prekluzyjny przede mną Pisarzem na d. 16(28) Lutego 1854 r.

Kalisz d. 4 (16) Sierpnia 1853 r.

J. N. Zengteller.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1854 nr 244

(N. D. 4876) Sąd Policyi Poprawczej Wydziału Łęczyckiego.

Wzywa wszelkie Władze nad porządkiem w kraju czuwające ażeby na Star. Dawida Eejsenberg* v. Dobrzyńskiego lat 40, wzrost dobry, twarz pociągłą, włosy czarne, oczy piwne, usta mierne mającego, ubranego w kożuch i płaszcz żydowski bez peleryny, szaraczkowy, kaszkiet z barankiem czarnym, spodnie dreliszkowe w pasy, kamizelkę sukienną szaraczkową w połowie Marca r. b. będąc transportowany z miejsca zamieszkania wsi Mikołajowic do Burmistrza Miasta Lutomierska, uciekł, jako o kradzież mocno poszlakowanego baczne zwracały oko a ująwszy najbliższemu Sądowi lub wprost Sądowi tutejszemu pod mocną strażą i przy dostatecznem od ucieczki zabezpieczeniu odstawić raczyły.

Łęczyca d. 13 (25) Września 1854 r.

Sędzia Prezydujący w z. Górecki Αss.

*nieczytelne

Warszawska Gazeta Policyjna 1856 nr 163

Ważniejsze zdarzenia zaszłe w Królestwie.

W następujących miejscach w Królestwie były pożary, w skutku których spaliły się:

W gm. Mikołajewice pow. Sieradzkim, owczarnia wraz z 50 sztukami bydła rogatego i 450 owcami, których wartość na rs. 3000 podaną została. Przyczyna pożaru niewyśledzona.  

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1857 nr 17

(N. D. 352) Sąd Policyi Poprawczej Wydziału Piotrkowskiego.

Wzywa wszelkie władze tak cywilne jako też wojskowe nad bezpieczeństwem i porządkiem w kraju czuwające aby na Wojciecha Urbańskiego, włościanina z wsi i gm. Mikołajewic Ogu Szadkowskiego pochodzącego o kradzież poszlakowanego, i przed wymiarem sprawiedliwości ukrywającego się, baczne oko zwracały i wrazie ujęcia, Sądowi tutejszemu lub najbliższemu Okręgowemu pod strażą transportem dostawić raczyły.

Rysopis wieku lat 26, wzrostu dobrego, twarzy pociągłej, włosów ciemnych, oczów siwych, nosa miernego, ust pełnych, upad nieco na lewą nogą.

Piotrków d. 8 (20) Stycznia 1857 r.

Sędzia Prezydujący,

Assessor Kollegialny, Chmieleński.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1858 nr 233

(N. D. 4975) Sąd Policyi Poprawczej Wydziału Piotrkowskiego.

Wzywa wszelkie władze nad bezpieczeństwem w kraju czuwające, aby baczną uwagę zwracały na Wojciecha Urbaniak v. Urbańskiego, dawniej we wsi Mikołajewicach Okręgu Szadkowskim Powiecie Sieradzkim zamieszkałego, a o liczne kradzieże i włóczęgostwo poszlakowanego, przed wymiarem sprawiedliwości ukrywającego się i wrazie ujęcia Sądowi tutejszemu lub najbliższemu pod ścisłą strażą dostawiły. Rysopis Wojciecha Urbaniak v. Urbańskiego następujący, lat ma 28, wzrostu dobrego, twarzy pociągłej, włosów blond, oczu niebieskich, upada nieco na prawę nogę, ostatecznie ubrany był w spodnie niebieskie, i czapkę granatową.

Piotrków d. 4 (16) Października 1858 r.

Sędzia Prezydujący,

Assesor Kolegialny, Chmieleński.

Dziennik Warszawski 1875 nr 74

N. D. 1976. Rejent Kancelarji Ziemiańskiej w Kaliszu.

Zawiadamia, że toczy się postępowanie spadkowe:

2. Po Józefie z Szarzyńskich Chotkowskiej, wierzycielce sum rubli sr. 1,500 na

dobrach Mikołajewice z p-tu Łaskiego pod Nr. 30 i rs. 1,500, na dobrach Broszki z p-tu

Sieradzkiego pod Nr. 9* b. w dziale IV zahypotekowanych. (…) oraz że do uregulowania takowych spadków oznaczony został termin na dzień 8 (20) Października 1875 roku w mej kancelarji urzędowej w mieście Kaliszu.

Kalisz d. 26 Marca (7 Kwietnia) 1875 r.

Edward Milewski.

* nieczytelne

Dziennik Warszawski 1875 nr 152

N. D. Sądu Pokoju w Szadku. Wydział Hypoteczny.

Stosownie do żądania pierwiastkowa regulacja hypotek:

2. Gruntu dziesiatyn 19 i sazeni kw. 2060 czyli mórg 38 pr. kw. 225 dawniej do probostwa Mikołajewice, a teraz do Antoniego Nikodema Bobrownickiego należącego wsi Mikołajewice powiecie Łaskim.

(…) odbędzie się w Sądzie tutejszym w d. 23 Października (4 Listopada) 1875 r.

Wzywa więc każdego ktoby do nieruchomości tych miał jakieś prawa, iżby się w terminie powyższym osobiście lub przez pełnomocnika, urzędownie i specjalnie umocowanego, w Sądzie tutejszym z dowodami swych praw stawił, gdyż w razie przeciwnym z art. 154 i 160 prawa o hypotekach z r. 1818 ulegnie prekluzji.

Ogłoszenie decyzji jakie co do aktów pierwiastkowej regulacji wydane będą, nastąpi na jawnem posiedzeniu Sądu tutejszego w dniu 27 Października (8 Listopada) 1875 r.

Szadek d. 12 (24) Lipca 1875 r.

Podsędek, Greffkowicz.

Tydzień Piotrkowski 1881 nr. 21

Dnia 18 kwiet., we wsi Mikołajewice w pow. łaskim, włościanin Józef Becht, 41 lat mający, powiesił się.

Kurjer Warszawski 1886 nr 24

† Ś. p. Antoni Wituski, obywatel ziemski, po krótkiej lecz ciężkiej chorobie, opatrzony św. sakramentami, zakończył życie w dniu 22-im b. m. we wsi Mikołajewicach w powiecie łaskim, przeżywszy lat 62. Pogrzeb odbędzie się w dniu 26-ym b. m. w Mikołajewicach.  

Dziennik Łódzki 1891 66

Dnia 29 t. m., we wsi Mikołajewice gm. Lutomiersk pow. łaskiego , spaliły się zabudowania włościanina Wojciecha Olejniczaka, ubezpieczone na sumę rs. 400 (straty w inwentarzu i ruchomościach obliczono na rs. 300) 

Dziennik Łódzki 1892, nr. 175

Zabójstwo. Polowy na folwarku Mikołajewice pod Lutomierskiem, Ignacy Kunaszewski, ujrzawszy kolonistę Wilhelma Zammera, łowiącego ryby ze stawu dworskiego, strzelił z fuzyi, celem odstraszenia złodzieja. Kula jednak trafiła Z. w głowę i na miejscu go zabiła.

Wiadomości Numizmatyczno-Archeologiczne. 1893, nr 2/3

Wykopalisko w Mikołajewie w pierwszej połowie lipca 1893 roku w powiecie łaskim (w Gubern. piotrkowskiej) Włościanin Dyonizy Jarociński kopiąc piasek na własnym gruncie, znalazł skarb, składający się ze starych monet srebrnych i kawałków srebra. Skarb ważył przeszło ośm funtów.

Tydzień Piotrkowski 1893 nr. 26

— Skarb. Włościanin wsi Mikołajewice w pow. łaskim, Dyonizy Jarociński, kopiąc piasek na własnym swoim gruncie, znalazł skarb, składający się ze starych monet srebrnych i kawałków srebra, wagi wogóle 8 funtów i 4 łuty.

Tydzień Piotrkowski 1894 nr. 43

Zmiany w Duchowieństwie. Przeniesieni zostali administratorzy: ks. Stanisław Żeromski do parafii Mikołajewice w powiecie łaskim i ks. Stanisław Rokossowski do parafii Kwiatkowice, tegoż powiatu.

Kurjer Warszawski (dodatek poranny) 1894 nr 314

Delegaci taksowi.

Delegatami taksowymi w okręgu dyrekcji szczegółowej piotrkowskiej Towarzystwa kredytowego ziemskiego zostali mianowani:

na powiat łaski pp.: Edmund Dąbrowski z Herbertowa, Bolesław Trepka wł. Dóbr Wielga Wieś i Grzmiąca B., Kazimierz Pruski z Łopatek;

na powiat łódzki pp.. Franciszek Gorczyński z Kruszewa, Nikodem Bobrownicki z Mikołajewic, Jan Kostanecki ze Zgniłego Błota;

Wymienieni delegaci mianowani zostali na czas od 1-go stycznia 1895-go r. do 31-go grudnia 1896-go r.  

Tydzień Piotrkowski 1895 nr. 12

— Zmiany w duchowieństwie. Mianowani zostali wikaryjuszami: ks. Antoni Kalinowski do parafii Drużbice, ks. Zygmunt Góranowski do parafii Mikołajewice w pow. łaskim i ks. Bronisław Kasiński do parafii Poczesna w pow. częstochowskim.

Tydzień Piotrkowski 1895 nr. 44

— Zmiany w duchowieństwie. Przeniesiony został administrator parafii Bytoń, ks. Jan Grodek do parafii Wielgomłyny w pow. noworadomskim, oraz wikaryjusz, ks. Antoni Margoński do parafii Mikołajewice, w pow. łaskim.

Kurjer Warszawski (dodatek poranny) 1896 nr 299

Delegaci taksowi.

Delegatami taksowymi w okręgu dyrekcji szczegółowej piotrkowskiej Towarzystwa kredytowego ziemskiego zostali mianowani:

na pow. łódzki pp.: Jan Kostanecki, wł. dóbr Charbice Dolne; Nikodem Bobrownicki, wł. dóbr Mikołajewice; Franciszek Gorczyński, wł. dóbr Kraszew; 

Kurjer Warszawski 1897 nr 204

Na pomnik Mickiewicza.

(Nadesłane po zamknięciu składek.)

Z osady Lutomiersk i okolicy, w gubernji piotrkowskiej, a mianowicie: Stanisław Poszepczyński rs. 2, Paweł Sprusiński rs. 2, Franciszek Pawłowski rs. 2, Ksawery Poszepczyński rs. 1, Tomasz Żmudziński rs, 2, Franciszek Woskowicz rs. 1, Marcin Więcławicz kop. 50, Sebestjan Krzemiński rs. 2, Adolf Krysiński kop. 15, Antoni Bójnowicz kop. 50, Leonard Bonikowski kop. 50, Stanisław Sdrusiński kop. 50, Antoni Woskowicz kop. 60, Antoni Sprusiński rs. 2, Ignacy Matłacki z Łodzi rs. 2, Adolf Rausch z Łodzi rs. 2, Aleksander Gornalski z Łodzi rs. 1, Leon Wiśniewski rs. 2, Stefan Woskowicz rs. 2, Jan Woskowicz rs. 1, Anna Dedyńska kop. 30, Ignacy Sprusiński kop. 45, Antoni Żmudziński rs. 1, Antoni Cogel rs. 1, dr. Stanisław Stanisławski rs. 3, M. J. Kłobukowski aptekarz rs. 2, Jędrzej Włodarczyk z Bechcic kop. 5, Franciszek Stańczak z Zalewa kop. 5, Salomea Stańczak z Zalewa kop. 5, Filip Mindel z Bechcic kop. 5, Tomasz Draszczyk z Bechcic kop. 5, Walenty Pawlaczek z Mikołajewic kop. 20, Michał Miller z Prusinowic kop. 5, Stanisław Komorowski z Prusinowic kop. 5, Antoni Pacholczyk z Prusinowic kop. 5, Antonina Łykowska z Mikołajewic kop. 5, Michał Józefczyk z Florentynowa kop. 5, Henryk Maślarek z Florentynowa kop. 5, Wilhelm Pij z Florentynowa kop. 5, Fiszel Jakubowicz kop. 5, H. Hrestowski kop. 5, Agnieszka Lutomska kop. 5, M. Taradajka kop. 5, Abram Jałas kop. 5, Mosiek Grünberg kop. 5. Razem...............35.60 

Goniec Łódzki 1899 nr 66

Ś. P.

Stefania Goszczyńska

opatrzona Sakramentami, po krótkich lecz ciężkich cierpieniach, zakończyła życie w dniu 17 września 1899 roku, przeżywszy lat 22.

Pogrążeni w głębokim smutku rodzice wraz rodziną zapraszają krewnych, przyjaciół i znajomych na eksportacyę zwłok z majątku Kiki do kościoła parafialnego w Mikołajewicach we wtorek d. 19 b. m. o godz. 3 popołudniu, w dniu zaś następnym t. j. w środę o godz. 11 zrana na nabożeństwo żałobne po którem nastąpi wyprowadzenie zwłok na cmentarz miejscowy.

Kurjer Warszawski ( z dodatkiem porannym) 1899 nr 205

Ś.† P.

Ludwika z Stawiskich

WITUSKA,

zakończyła życie w Mikołajawicach dnia 24-go lipca r. b. 

Rozwój 1900 nr 17

Ś. P.

KASSYLDA

z Dunin-Borkowskich

Kulczycka

obywatelka ziemska,

po krótkich cerpieniach zmarła w majątku Wodzierady dnia 21 stycznia 1900 r., przeżywszy lat 60.

Wyprowadzenie zwłok do kościoła parafialnego w Mikołajewicach nastąpi w d. 23 b. m. o godzinie 4-ej po południu, a dnia następnego t. j. w środę żałobne nabożeństwo o godzinie 11 rano, po skończeniu którego zwłoki złożone zostaną w grobie familijnym na miejscowym cmentarzu. Na smutne te obrzędy w głębokim żalu pozostali: synowie, córki, zięciowie i wnuki zapraszają krewnych, przyjaciół i sąsiadów.

Kurjer Warszawski (dodatek poranny) 1900 nr 23

Ś.† P.

Kassylda z Dunin-Borkowskich

KULCZYCKA,

obywatelka ziemska,

po krótkich cierpieniach zmarła w majątku Wodzierady dnia 21-go stycznia 1900 r., przeżywszy lat 60.

Wyprowadzenie zwłok do kościoła parafjalnego w Mikołajewicach nastąpi w dniu 23-im b. m., o godz. 4-ej popołudniu, a dnia następnego, t.j. w środę, nabożeństwo żałobne o godz. 11-ej przed poł., po skończeniu którego zwłoki złożone zostaną w grobie familijnym na miejscowym cmentarzu. Na smutne te obrzędy w głębokim żalu pozostali: synowie, córki, zięciowie i wnuki zapraszają krewnych, przyjaciół i sąsiadów. 

Tydzień Piotrkowski 1903 nr. 15

Przeniesieni wikaryjusze: (...) z parafii Mikołajewice, ks. Romuald Nowicki do m. Turku. 

Zorza 1904 nr 18

112. W dniu 17 kwietnia przed rejentem p. Olszakowskim w Łasku zawartą została spółka rolna włościan parafji Mikołajewice. Do spółki zapisało się 18-u gospodarzy, z których każdy złożył po rub. 10. Do zarządu wybrani zostali: p. Stefan Kulczycki z Wodzierad, Franciszek Jóźwiak z Magdalenowa i Ignacy Dobrosz z Prusinowic. Celem spółki jest poprawienie gospodarstwa rolnego i hodowlanego, a także wspólne sprowadzanie towarów w gospodarstwie rolnem i domowem niezbędnych. Spółka nasza nosi nazwę „Mikołajowicka spółka rolniczo-gospodarska”. Niechże Pan Bóg pobłogosławi pracy i zamiarom tej spółki!

Życzliwy.

Goniec Łódzki 1904 nr 129

Nowa spółka rolnicza. W parafii Mikołajewice pow. łaskiego zawiązała się wśród włościan spółka gospodarsko-handlowa.

Tydzień Piotrkowski 1905 nr. 35

— Mianowani zostali nowo-wyświęceni księża dyjecezyi Kujawsko-Kaliskiej wikaryjuszami parafii: ks. Maksymilijan Welman— parafii Mikołajewice w pow. łaskim;

Tydzień Piotrkowski 1905 nr. 44

— Przeniesieni zostali wikarjusze:

Mikołajowice w pow. łaskim, ks. Maksymiljan Welman do parafji Pajęczno w pow. radomskowskim:

Tydzień Piotrkowski 1906 nr. 15

Wikarjusz parafii Mikołajewice, w pow. łaskowskim, ks. Stanisław Grzywak, do parafji Gorzkowice.

Tydzień Piotrkowski 1906 nr. 29

Wikaryjusz parafii Piotrków, ks. Cezary Pęcherski, do Mikołajewic w pow. łaskim, z pozostawieniem w godności kapelana więzienia Piotrkowskiego i prefekta szkół miejskich.

Rozwój 1910 nr 82

Epizootya. W majątku Głuchów, gminy Dąbrowa Rusiecka, pow. łaskiego, śród bydła rogatego grasują tuberkuły, a we wsiach: Wygoda, Mikołajewice, Wrząca i Prusinowiczki ukazał się śród bydła i trzody chlewnej jaszczur. Zarządzono środki zaradcze.

Gazeta Świąteczna 1914 nr 1769

Lutomiersk, miasteczko na południo-zachodzie od Łodzi, uległo strasznemu zniszczeniu; zaledwie piąta część domów ocalała od pożaru, ale i te są po większej części zniszczone. Dawny klasztor został prawie do szczętu zburzony, kościół jest zrujnowany i wymaga gruntownej naprawy, plebańja, po całkowitem wpierw obrabowaniu, została wraz z należącemi do niej zabudowaniami spalona. W jednym ze zburzonych domów zginęło pod gruzami 7 osób, gdzieindziej — i człowiek. Podczas największego niebezpieczeństwa proboszcz lutomierski i z półtrzeciej setki mieszkańców schronili się w podziemiach klasztoru, gdzie jedyną żywność przez kilka dni stanowiły ziemniaki. Kilka osób wziętych na zakładników Niemcy odchodząc uprowadzili z sobą. Poblizkie wsie Mikołajewice i Czołczyn zostały spalone: pierwsza całkowicie, druga w większej części; folwark Prewenta zniszczony zupełnie, majątki Bechcice i Zofjówka spalone i zniszczone. W okolicy nie pozostawiono ani jednego konia, ani bydlęcia. Nędza okropna. Za funt chleba razowego płacą po 15, 20, a nawet 50 kopiejek.

Gazeta Świąteczna 1919 nr 1997

O zachodnie granice Polski. Przysłano do Gazety Świątecznej protokół uchwały, opatrzony 151 podpisami należycie poświadczonemi, następującej treści „Podpisani niżej członkowie kółka rolniczego i parafji w Mikołajewicach w gm. Lutomierskiej w pow. łaskim jednozgodnie oświadczają: Niemasz Polski bez Prus-Królewskich i bez Gdańska, bo te były i są naszą własnością. Wszyscy jak jeden za tem stojimy i żądamy oddania ich naszej ukochanej Polsce. Cudzego nie chcemy, lecz swego nie damy! Tak nam Boże dopomóż!”

Łódzki Dziennik Urzędowy 1921 nr 42

Zawiadomienie.

Komisja Ziemska Okręgowa w Piotrkowie zawiadamia następujących wierzycieli sum hipotecznych, ciążących na dobrach Mikołajewice, gminy Lutomiersk, powiatu Łaskiego i stanowiących własność Zofji- Jadwigi Sroczyńskiej, a mianowicie:

TOWARZYSTWO KREDYTOWE ZIEMSKIE,

że w dniu 26 października b. r. na posiedzeniu publicznem tejże Komisji zapadła decyzja następującej treści: „Polecić Komisarzowi Ziemskiemu wszcząć postępowanie w przedmiocie przymusowej likwidacji serwitutów, przysługujących włościanom wsi Magdalenów, gminy Lutomiersk, powiatu Łaskiego na dobrach Mikołajewice, wyznaczając jednocześnie stronom termin 14-dniowy na zawarcie dobrowolnego układu".

Decyzja niniejsza została ogłoszona obecnym na posiedzeniu Komisji zainteresowanym, z wyjaśnieniem im, że rzeczona decyzja może być zaskarżoną, w myśl art. 39 Ustawy z dnia 7 maja 1920 r. w ciągu dni 14, licząc od dnia następującego po dniu doręczenia odpisu decyzji, do Głównej Komisji Ziemskiej za pośrednictwem Okręgowej Komisji Ziemskiej w Piotrkowie.

Piotrków, 4 listopada 1921 r.

P. o. Prezesa (podpis nieczytelny)

Kierownik Oddziału 1-go w z. Zaorski.

Obwieszczenia Publiczne 1921 nr 44

Wydział hipoteczny w Łasku obwieszcza, że toczą się postępowania spadkowe po zmarłych;

1) Ignacym i Józefie małż. Sprusińskich, właśc. gruntów w Lutomiersku, mających urządzoną hipotokę za rp. Nr. 41, zmarłych—pierwszy w Lutomiersku d. 5 grudnia 1904 r., a druga w Mikołajewicach d. 4 czerwca 1910 r.;

Termin zamknięcia tych postępowań spadkowych wyznaczony został na d. 21 grudnia 1921 r., w którym osoby interesowane winny stawić się w kancelarji tegoż wydz. hipotecz. w Łasku, dla zgłoszenia praw swoich, pod skutkami prekluzji z art. 154 — 160 U. H.

Rozwój 1922 nr 29

Dnia 25 stycznia, przeżywszy lat 56, zmarł

ś. p.

Stanisław Mrowiński

Obywatel ziemski

w majątku Zalew, i pochowany dnia 28 b. m. w parafji Mikołajewice.

O czem zawiadamiają pozostali w nieutulonym żalu.

Żona, córki i rodzina.

Gazeta Świąteczna 1923 nr 2238

Stefan Banaszek w roku 1909 wyjechał na robotę do Niemiec i od tego czasu pozostała żona nie miała od niego żadnej wiadomości. Może znajcie się kto z powracających z Niemiec, posiadający jaką wiadomość o Stefanie Banaszku, obecnie mającym lat 40? Niechaj zechce za zwrotem kosztów zawiadomić Ks. Proboszcza parafji Mikołajewic, poczta Lutomiersk pod Łodzią. Prosi o to bardzo żona Adela Banaszkowa.

Przegląd Leśniczy 1926 marzec

Spis wszystkich lasów prywatnych, komunalnych, kościeln. i fundacyjnych w województwie Śląskiem, Poznańskiem, Pomorskiem i Łódzkiem o powierzchni ponad 50 ha według stanu z 1924 r. Zestawił W. Przybylski.

193. Nazwa majątku leśnego: Mikołajewice, powiat Łask. Właściciel: Edward Sroczyński. Obszar ha: 104, 95.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1928 nr 3

WYCIĄG ZE STATUTU SPÓŁKI WODNEJ DLA MELJORACJI GRUNTÓW W KOLONJI MIKOŁAJEWICE.

Art. 1.

Nazwa spółki „Spółka Drenarska w kol. Mikołajewice". Siedzibą spółki jest kol. Mikołajewice, gm. Lutomiersk, pow. Łaskiego.

Art 2.

Celem spółki jest: a) wykonanie meljoracji szczegółowej gruntów według projektu, sporządzonego przez Biuro Meljoracyj Rolnych Feliksa Rzymkowskiego w Łasku z dnia 15 maja 1927 roku i zatwierdzonego przez władzę nadzorczą oraz b) należyte utrzymanie wykonanych w tym celu urządzeń I budowli.

Art. 7.

Walne zgromadzenie członków tworzą obowiązani do opłacania składek właściciele gruntów włączonych do spółki. Członkom spółki przysługuje prawo występowania na walnem zgromadzeniu osobiście lub przez upełnomocnioną do tego na piśmie osobę; osobą tą może być członek najbliższej rodziny lub inny członek spółki. Członek spółki nie może na walnem zgromadzeniu zastępować więcej, niż jednego członka. Prawo udziału w walnem zgromadzeniu członków mają: w imieniu członków ograniczonych lub niezdolnych do załatwiania spraw swoich — ich prawni zastępcy, w imieniu osób prawnych, będących członkami — ich uprawnieni zastępcy. Przy głosowaniach na walnem zgromadzeniu członków spółki wartości głosów poszczególnych członków oblicza się w stosunku wielkości opłat przypadających na każdego członka z tytułu przynależności jego do spółki. Każdemu członkowi spółki przysługuje prawo przynajmniej jednego głosu. Na każde 1000.— złotych przypadającego na członka udziału w opłatach, przysługuje temu członkowi prawo jednego głosu; otrzymane przy takiem obliczeniu ułamki głosu odrzuca się, o ile są mniejsze od połowy i dopełnia się do jedności, o ile są od połowy większe. O ile spółka liczy więcej niż dwuch członków, to w myśl art. 144 ustawy wodnej, żaden członek nie może posiadać więcej, niż dwie piąte wszystkich głosów. Wykaz ilości głosów, przysługujących każdemu z członków, sporządza zarząd i wywiesza go na przeciąg czterech tygodni u przewodniczącego w miejscu przeznaczonem do ogłoszeń (par. 18). Wnioski o sprostowania w obliczeniach głosów mogą członkowie spółki każdego czasu wnosić do zarządu, który obowiązany jest rozpatrywać je na pierwszem zkolei posiedzeniu i w miarę możności załatwiać. Do ważności uchwał walnego zgromadzenia członków, zwołanego w sposób w art. 18 niniejszego statutu wskazany, potrzebną jest obecność nie mniej, niż połowy członków, którzy nadto muszą przedstawiać właściciela przynajmniej połowy obszaru gruntów, włączonych do spółki. W razie niezebrania się ilości członków dostatecznej do prawomocności uchwał zgromadzenia, zostanie zwołane walne zgromadzenie z tym samym porządkiem obrad, w terminie od 7 do 14 dni po upływie terminu pierwotnie wyznaczonego. Uchwały tego zgromadzenia, zwołanego w drugim terminie, są -prawomocne bez względu na ilość obecnych na nim członków. Zwykłe uchwały walnego zgromadzenia członków zapadają większością głosów obecnych, do powzięcia uchwały rozwiązania spółki potrzebna jest większość 2/3 głosów obecnych. Protokuły obrad zgromadzenia członków wraz z uchwałami wpisuje się do osobnej księgi protokułów. Każdy protokuł podpisuje przewodniczący i członkowie zarządu.

Art. 18.

Ogłoszenia zarządu, dotyczące członków spółki, wywieszane być mają u przewodniczącego zarządu, zastępcy przewodniczącego i u sołtysa wsi w miejscu do ogłoszeń przeznaczonem, widocznem i dla każdego dostępnem. Zwołanie walnego zgromadzenia członków wraz z podaniem terminu porządku obrad musi być ogłoszone przynajmniej na tydzień przed terminem zebrania; również na tydzień naprzód obowiązany jest powiadomić pisemnie przewodniczący zarządu władzę nadzorczą o zwołaniu zgromadzenia członków z podaniem terminu i porządku obrad. Ogłoszenia, dotyczące spółki, a mające na celu powiadomienie o danym przedmiocie szerszego ogółu, czynione są w miejscowym dzienniku wojewódzkim urzędowym i według uznania zarządu w innych pismach. Ogłoszenia podpisuje przewodniczący spółki.

Wiceprzewodniczący Zarządu Spółki

(—) B. Sokołowski.

Zgodnie z postanowieniami Ustawy Wodnej z dnia 19.IX 1922 r. (Dz. Ust. R. P. Nr. 102, poz. 936) zatwierdzam niniejszy statut spółki wodnej p. n. Spółka Drenarska w kol. Mikołajewice, zawiązanej jednogłośna uchwała zainteresowanych na rozprawie komisyjnej w dniu 20 maja 1927 roku przy udziale delegowanego przez Starostwo Łaskie, jako Władzę Nadzorczą spółek wodnych Komisarza z warunkiem, że:

1. Spółka zostanie wpisana do Księgi Wodnej art. 229 Ustawy Wodnej.

2. Przepisane pkt. 4 art. 222 Ustawy Wodnej postanowienia statutu spółki zostaną ogłoszone w Dz. Urz. Województwa Łódzkiego.

3. Spółka uzyska od właściwej władzy wodnej przewidziane postanowieniami Ustawy Wodnej konsens na wykonanie urządzeń spółki po przeprowadzeniu dochodzeń wodno-prawnych dla uregulowania odpływów.
4. Stanowiący załącznik do niniejszego statutu wykaz wcielonych do spółki gruntów z podaniem każdorazowo właścicieli tychże będzie stale uzupełniany.

Załącznik do niniejszego statutu stanowi szczegółowy projekt techniczny urządzeń meljoracyjnych spółki, sporządzony przez Biuro Meljoracyj Rolnych Feliksa Rzymkowskiego w Łasku oraz wykaz gruntów wcielonych do spółki.

Łask, dnia 21 maja 1927 roku.

STAROSTA (—) w z. BULIŃSKI

referendarz.

Gazeta Świąteczna 1928 nr 2486

Z Mikołajowic w powiecie łaskim, województwie Łódzkiem, piszą do nas: Stowarzyszenie młodzieży polskiej w Mikołajewicach obchodziło dnia 26-go sierpnia uroczystość poświęcenia własnej chorągwi. Obrzędu tego dokonał ksiądz dziekan Kopczyński, poczem wygłosił piękne przemówienie, wskazując młodzieży wzniosłe dążenia i umiłowania, oraz zachęcając ją do spólnej pracy nad budową przyszłości. Po przemówieniu księdza dziekana drużyna śpiewaków pod kierownictwem organisty mikołajewickiego Bartkiewicza odśpiewała piękną pieśń do św. Stanisława Kostki „Aniele ziemski bez winy”. Po obrzędzie religijnym młodzież ze sztandarami, wysłańcy straży ogniowej i „Sokoła”, oraz liczny tłum ludzi udali się na poblizki plac, gdzie nastąpiło wbijanie gwoździ w drzewce sztandaru. Tu w podniosłych słowach wygłosili przemówienia: główny pisarz związku młodzieży ksiądz Nowicki i patron stowarzyszenia, miejscowy proboszcz ksiądz Borowy. Na zakończenie uroczystości przyjęto wniosek księdza Nowickiego przesłania przez telegraf dwu następujących odezw: 1) „Do Jego Dostojności księdza biskupa Tymienieckiego w Łodzi. Stowarzyszona młodzież polska w dniu poświęcenia swego sztandaru wyraża gorącą miłość i przywiązanie do swego Pasterza, oświadczając przytem gotowość służby Bogu, Kościołowi i Ojczyźnie. „Gotów!” „Sprawie służ!” 2) „Do Pana Prezydenta Rzeczypospolitej w Warszawie. Stowarzyszona młodzież polska w dniu poświęcenia swego sztandaru wyraża gorącą miłość i przywiązanie do Pana Prezydenta, oświadczając przytem gotowość służby Bogu, Kościołowi i Ojczyźnie. „Gotów!” „Sprawie służ!” — Odśpiewaniem „Roty” zakończono tę podniosłą uroczystość, która wywarła na uczęstnikach niezatarte wrażenie. Br. B.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1929 nr 1

WYKAZ STOWARZYSZEŃ I ZWIĄZKÓW, ZAREJESTROWANYCH PRZEZ WOJEWODĘ

ŁÓDZKIEGO,

L. p. 1957 d, 7.8 1928 r. L. B. P. 5443 Kółko Rolnicze w Mikołajewicach, pow. Łask.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1931 nr 14

WYKAZ

Stowarzyszeń i Związków, które decyzją Wojewody łódzkiego w dniach i przy liczbach niżej wyszczególnionych zarejestrowane zostały.

L. p. rej. 2607 Kółko Rolnicze w Mikołajewicach, pow. Łaski, z dn. 14. I. 1931 r. L. BP. II. 1a/8.

Naczelnik Wydz. Bezp. Publ.

(—) Szutowski.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 20

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dnia 28 września 1933 r. L. SA. II. 12/13/33.

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu łaskiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinij rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 15 września 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23 marca 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:

§ 1.

 VIII. Obszar gminy wiejskiej Lutomiersk

dzieli się na gromady:

5. Dziektarzew, obejmującą: wieś Dziektarzew, folwark Dziektarzew A, Dziektarzew B, folwark Dziektarzew, osadę młyńską Mikołajewice, osadę Mikołajewice.

11. Kolonja Mikołajewice, obejmującą: kolonję Mikołajewice, folwark Mikołajewice, Mikołajewice poduchowne.

14. Wygoda-Mikołajewska, obejmującą: wieś Mikołajewice, Wygoda-Mikołajewska, Wygoda-Zalewska, kolonję Nr. 1 Zalew.

§ 2.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Łaskiemu.

§ 3.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.

(—) Hauke-Nowak

Wojewoda.

Gazeta Świąteczna 1933 nr 2729

Karbowy samotny zaraz potrzebny za 50 zł. miesięcznie z całkowitem utrzymaniem. Zgłoszenia listowne z odpisami świadectw. Folwark Mikołajewice, poczta Lutomiersk. Na nieprzyjęte zgłoszenia odpowiedzi nie będzie.

 Orędownik 1936 nr. 185

Z ruchu narodowego. Odbyło się wielkie zebranie Stronnictwa Narodowego we wsi Mikołajewicach pod Lutomierskiem, pod przewodnictwem kierownika obwodowego p. Tadeusza Stańczaka. Referat wygłosił p. Tadeusz Kraj z Pabjanic. Zebranie zakończono odśpiewaniem Hymnu Młodych.

 Orędownik 1937 nr. 125

Dnia 31. ub. m. na szkodę p. W. Geizlera spalił się we wsi Mikołajewice duży dom drewniany i obora. Straty wynoszą 2400 złotych.

 Orędownik 1937 nr. 207

Z ruchu narodowego. W niedzielę ub. odbyło się zebranie koła Stronnictwa Narodowego w Mikołajewicach, na którym referat wygłosił p. Statkiewicz St. z Pabianic. W tym samym dniu odbyło się zebranie placówki w Lutomirsku. Referat nt. „Obóz narodowy, a Żydzi" wygłosił prelegent z Łodzi. Udział członków na zebraniach był liczny.

Dziennik Łódzki 1946 nr 182

Łask

W konkursie recytacji, śpiewu i tańca

wzięły udział szkoły rolnicze pow. łódzkiego

W sali Związku Harcerstwa Polskiego w Karniszewicach (gminy Górka Pabianicka) odbyło się uroczyste zakończenie roku szkolnego Szkól Rolniczych powiatu łaskiego urządzone staraniem-Inspektoratu Szkół Rolniczych, stających do konkursu w recytacjach wierszy, śpiewie solowym i chóralnym oraz tańcach ludowych zespołowych.

Po uzgodnieniu przez czterech przedstawicieli sądu konkursowego najlepiej wykonanych produkcji zbiorowych i indywidualnych, wyznaczono miejsca zespołowe:

I miejsce otrzymała Szkoła Rolnicza w Mikołajewicach (Lutomiersk), II-ie

Szkoła Rol. w Karniszewiczach (Górka. Pab.), III-e — Szkoła Rol. w Przeczni (Wygiełzów), IV-te — Szk. Roln. w Pstrokonie (Zapolice), V-te — Szk. Roln. w Woli Żardzyńskiej (Widzew), VI-te — Szk. Rol. w Dobroniu, VII-me Szkoła Roln. w Hucie Dłutonowej (Dłutów), VIII-me — Szk. Roln. w Przatowie.

I nagroda — piłka siatkówka, II nagroda — radio, III nagroda — tablica szkolna, IV — garnek emaliowany 10-cio litrowy. V nagroda — Dzieła Mickiewicza, VI nagroda — »Przedwiośnie« — Żeromskiego, VII nagroda — »Ludzie stamtąd« — M. Dąbrowskiej. VIII nagroda — »Ogród owocowy« podręcznik dla Szkół Rolniczych.

Po uroczystym rozdaniu nagród młodzież pozostała na sali, gdzie zor*

*brak dalszego ciągu tekstu w gazecie, przypis autora bloga

Dziennik Łódzki 1946 nr 312

Łask

Stan szkolnictwa w powiecie

Na ostatnim posiedzeniu Powiatowej Rady Narodowej w Łasku

inspektor szkolny scharakteryzował stan szkolnictwa w powiecie.

— Na terenie powiatu zatrudnionych jest 242 siły nauczycielskie na 17 tysięcy dzieci, objętych przymusem powszechnego nauczania. W wielu szkołach zamiast 4 nauczycieli zatrudnionych jest 2. W samych Pabianicach uczęszcza do szkół powszechnych około 17.000 dzieci.

W obecnej chwili w powiecie jest unieruchomionych 27 szkół powszechnych z braku nauczycieli, wskutek czego przeszło 2,000 dzieci pozbawionych jest powszechnego nauczania.

Niedostateczne uposażenie nauczycieli powoduje, że wiele cennych sił nauczycielskich porzuca swój, nawet długoletni, zawód i szuka bardziej popłatnego zajęcia.

Zasilanie kadr nauczycielskich postępuje bardzo powoli. Na 400 absolwentów liceów pedagogicznych w Łodzi zaledwie 40 zgłosiło się do pracy w szkolnictwie powszechnym.

Na 8 szkół rolniczych w powiecie czynnych jest w br. zaledwie 6 szkół, a to: w Karniszewicach, w której pobiera naukę 22 uczniów, w Stąkaniach — 20 uczniów, w Przeczni — 24 uczniów, w Romowicach — 15 uczniów, w Piorunowie — 27 uczniów i w Mikołajewicach — 20 uczniów. Razem do 6 szkół rolniczych uczęszcza zaledwie 128 uczniów. Tak niska frekwencja w szkołach rolniczych tłumaczy się tym, że wieś nie docenia dobrodziejstw nauki zawodowej.

Dziennik Łódzki 1948 nr 146

Zwiedzamy okolice Łodzi

Lutomiersk miasto z 13 wieku

Podhalański kościołek. Najstarszy dwór w woj. łódzkim.

Wyjeżdżamy z Placu Wolności tramwajem podmiejskim, który co 40 minut odchodzi z Łodzi w kierunku Lutomierska. Mijamy Zdrowie, wjeżdżamy na równinę. Na tle pól uprawnych i ogrodów warzywnych zarysowują się kominy zrujnowanych w czasie wojny cegielni. Przejeżdżamy przez Konstantynów, miasteczko założone w 1828 r. tj. w okresie powstania przemysłowego okręgu łódzkiego. Poza nielicznymi zresztą w porównaniu z Łodzią fabrykami włókienniczymi, nic nie przykuwa tu naszej uwagi. Konstantynów jest jakby miniaturą Łodzi. Ciekawą przeszłość historyczną ma natomiast wieś Żabice, na terenie której on powstał. Żabice już w okresie średniowiecza musiały odgrywać w ówczesnych stosunkach ważniejszą role, o czym świadczy istnienie na ich gruntach (na północ od dzisiejszego Konstantynowa) wczesnohistorycznego grodziska.

Za Konstantynowem zmienia się krajobraz, na widnokręgu zarysowują się coraz częściej pagórki. Jedziemy wzdłuż doliny Neru, przyjeżdżamy rzekę i jesteśmy w Lutomiersku.

Jest to dziś niewielka osada, wznosząca się amfiteatralnie na stoku doliny Neru. Jedna z najstarszych osad w woj. łódzkim. Już w 1274 r. Leszek Czarny nadał jej prawa miejskie.

Z dawniejszych świetności Lutomierska nic nie ocalało. Z czasów nieco późniejszych zaś zachował się choć znacznie zniekształcony przy odbudowie w r. 1920 r. barokowy klasztor i kościół poreformacki zbudowany w 17 w., dwie piękne figury Matki Boskiej z 18 wieku oraz zabytkowy świątek z drzewa.

W Lutomiersku jesteśmy już poza granicami przemysłowego okręgu łódzkiego. Nie ma tu fabryk; miasteczko nosi raczej charakter centrum handlowego zaspakajającego skromne potrzeby okolicznych wsi. Stąd po 15 minutowym spacerze jesteśmy w Wrzącej. Mamy tu duży staw, pięknie położną plażę i łódki.

W pobliżu znajduje się również restauracja.

Pragnąc zapoznać się z zabytkami architektonicznymi województwa, udajemy się do odległej o niecałe 4 klm. od Lutomierska do wsi Mikołajewice. Oglądamy tu przepiękny kościółek modrzewiowy, wzniesiony w 1711 r. w stylu, zbliżonym do podhalańskiego.

Z Mikołajewic wysadzona drzewami droga prowadzi do Wodzierad. Wieś ta pamięta czasy średniowiecza.

Tuż w pobliżu wsi znajduje się stary park, a w nim najstarszy i najpiękniejszy w okolicach Łodzi dwór Wodzierady. Obecnie jest to resztówka Zw. S. Chł.

Dwór zbudowano w XVI wieku. Ma on oryginalny o dwu kondygnacjach dach (tzw. krakowski) i klasyczny fronton. Nie mniej ciekawym zabytkiem architektonicznym jest położony tuż w pobliżu dworu lamus z podziemiami.

Z Wodzierad udajemy się szosą do Lutomierska, gdzie wsiadamy w tramwaj i powracamy do Łodzi.

J. B-wicz.

 

Głos Chłopski 1949 nr 223

Żniwa w Mikołajewicach
zakończono
W czasie akcji żniwnej na terenie gminy Lutomiersk w pracach przy zbiorach zbóż pomagali bez przerwy junacy hufców "SP". Dzięki ich wydatnej pomocy w Szkole Rolniczej w Mikołajewicach żniwa zostały zakończone jeszcze w ubiegłym tygodniu.

 

Głos Chłopski 1949 nr 234

12 nowych świetlic wiejskich
powstało w powiecie łaskim
W trosce o podniesienie poziomu kulturalno - oświatowego szerokich mas chłopów mało i średniorolnych. Powiatowy Zarząd Samopomocy Chłopskiej w Łasku zmobilizował w I półroczu 1949 r. wszystkie swe siły, by przyczynić się do podniesienia stanu kulturalnego wsi. Jednym z najpoważniejszych czynników w rozwoju kultury i oświaty na wsi jest dobra prasa i książka.
Wobec jego Związek Samopomocy rozpoczął na terenie gmin organizowanie bibliotek i czytelń książek i pism. Od dnia 1 lipca rb. zorganizowano i zarejestrowano takich placówek 10, a to w Zielenicy, Gorczynie, Ostrowiu, Wronowicach, Mikołajewicach, Szadku, Wodzieradach, Wygiełzowie, Sędziejowicach i Sięganowie o ogólnej ilości 4.125 tomów książek.
Następnym wynikiem w tej ofensywy kulturalnej na wieś powiatu łaskiego jest zorganizowanie świetlic i zespołów artystycznych. W I półroczu zarejestrowano 12 nowych świetlic, co już z założonymi daje w sumie 18 oraz zorganizowano 13 zespołów artystyczno - świetlicowych między innymi w Zawadzie, Pstrokoniach, Zelowie i Mikołajewicach.
W tym okresie w świetlicach urządzono 43 imprezy, w tym 18 akademii, 4 wieczornice Mickiewiczowskie i 21 przedstawień.
W dziedzinie oświatowej zorganizowano 7 zespołów samokształceniowych i 40 zebrań, na których wygłoszone zostały pogadanki na aktualne tematy.
Na przyszłość planuje się jeszcze więcej uaktywnić pracę kulturalno - oświatową na odcinku wiejskim, aby podnieść poziom kulturalny ludności wiejskiej.
W lipcu br. w ramach prac kulturalno - oświatowych Powiatowy Zarząd Samopomocy Chłopskiej w Łasku przekazał świetlicy w Gorczynie przydzieloną przez Zarząd Główny Zw. Sam. Chł. bibliotekę oraz świetlicy w Piątkowisku, gm. Górka Pabianicka — radioaparat.

 

Dziennik Łódzki 1950 nr 77

Korespondenci piszą:

Aktywiści ZMP w terenie

Organizowanie Kół ZMP-owskich na prowincji, jest jednym z zadań, jakie nakłada organizacja na poszczególne koła. Jest to zadanie trudne, lecz trud ten zanika w ukontentowaniu, płynącym z faktu założenia nowego Koła.

Zarząd szkolny ZMP przy GPS na posiedzeniu poszerzonego Plenum powziął uchwałę dotyczącą sprawy założenia Koła na prowincji. Uchwałę tę zrealizowali kol. kol. Nowak, Matusiak, Łykowski.

Dnia 15. 3. udali się do Mikołajewic, gm. Lutomiersk, pow. Łask na teren Średniej Szkoły Rolniczej. Zadanie nałożone przez organizację wykonali w 100 proc. Dzięki pozytywnemu ustosunkowaniu się dyrekcji szkoły zrealizowanie tak ważnego postulatu nie trwało długo.

Na jednej z lekcji kol. Nowak Stefan wygłosił pogadankę na temat:

„Co to jest i do czego dąży ZMP". Pogadanka ta spotkała się z aplauzem zebranych w wyniku czego większość wypełniła deklarację do ZMP. Na ogólny stan 18 uczniów 11 zapisało się do ZMP. Na czele Koła nowopowstałego stanęła koleżanka Szulc Wanda.

Na marginesie wypada skrytykować Zarząd Powiatowy ZMP w Łasku, który będąc kilkakrotnie w Mikołajewicach w Szkole Rolniczej nie umieli konkretnie wpłynąć na młodzież. Czego nie dokonali "powiatowcy", dokonali koledzy z Gimnazjum Przemysłu Konserwowego z Łodzi, jak się okazuje z całym powodzeniem.

Nowemu Kołu życzymy jak największych osiągnięć dla dobra Polski Ludowej.

Michał Sanigórski.

Korespondent „Dz. Ł."

Dziennik Łódzki 1951 nr 206

Omłoty i skup przebiegają sprawnie

Niech ludzie w miastach będą pewni,

że zboża będzie w bród

-mówi Zofia Arendowska

RZĄDOWY DEKRET O PLANOWYM SKUPIE ZBOŻA STAŁ SIĘ PRZEDMIOTEM JAK NAJWIĘKSZEGO ZAINTERESOWANIA W KAŻDEJ GMINIE, W KAŻDEJ GROMADZIE. MIĘDZY SĄSIADAMI TOCZĄ SIĘ OŻYWIONE DYSKUSJE. A WYCIĄGNIĘTE Z NICH WNIOSKI STAJĄ SIĘ ZACHĘTĄ DO JESZCZE BARDZIEJ WYDAJNEJ PRACY PODCZAS ŻNIW.

— Nikt teraz nic będzie narzekał — mówi Wiktoria Pietrasik z Mikołajewic, gospodarująca na 4 ha — że go ktoś krzywdzi. Planowy skup zboża został mądrze i sprawiedliwie opracowany. Teraz kumoter nie kumoter odstawi dla państwa tyle zboża ile powinien, bez szkody dla własnej gospodarki.

— Słusznie — przytwierdza Ignacy Becht, który wraz z Edmundem Piątkowskim i Antonim Wójcikiem pomaga wdowie Pietrasik w pracach żniwnych. — Wy macie 4 ha, a ja 6. Wam wypadnie odstawić nieco więcej jak 3 q, a mnie około 9 q ziarna.

Wam zostanie na siew i na własne potrzeby i mnie też nie zabraknie. Wiadomo, większe gospodarstwo, to i więcej przeznacza ziemi pod zboża.

Na zawiadomieniach z gminy każdy gospodarz ma wymienione dokładne dane, a więc ile posiada ziemi i w jakiej klasie, ile to wynosi w hektarach przeliczeniowych, od których odjęty jest obszar zajęty pod uprawę buraków cukrowych, rzepaku, lnu czy konopi, oraz ile kwintali zboża ma odstawić do punktu skupu.

I tak: Stanisław Szymczak z gromady Czołczyn posiada 7,74 ha ziemi, w tym w klasie trzeciej 6,62 i w klasie czwartej 1.12 ha. W hektarach przeliczeniowych wynosi to 9,06 ha. Ponieważ Szymczak zakontraktował 20 arów buraków cukrowych, więc zboże odstawi nie z 9,06 ha, lecz z 8,86 ha według normy przewidzianej dla gospodarstw o areale od 8 do 8,99 ha przeliczeniowych.

Chłopi w Dziektarzewie już 26 lipca zabrali się z zapałem do omłotów. Od świtu do ciemnej nocy rozlega się po gromadzie sapanie motoru spalinowego i terkot młocarni z SOM w Lutomiersku.

Pierwsi młócą ci gospodarze, których żyto zostało uznane przez komisję kwalifikacyjną za selekcjonowane i przeznaczone na siew jesienny.

-Niech się śpieszą — mówi Bolesław Grzelczak a Prusinowic — bo i my chcemy przystąpić do młocki, aby nasze ziarno jak najprędzej odstawić na punkt skupu.
-Zdążymy, zdążymy — odpowiada Antoni Miatkowski. — Nasamprzód musimy jednak ukończyć żniwa i wykorzystać każdą godzinę pogody.

Gmina Lutomiersk licząca 14 gromad do omłotów podobnie dobrze się przygotowała, jak i do żniw. Zboże młócić będą, oprócz motorowej młocarni z SOM, młocarnia motorowa ślusarza Pękalskiego, który chętnie zgodził się na obowiązujące warunki oraz młocarnie kieratowe znajdujące się w posiadaniu kilku średniaków.

Z pomocy sąsiedzkiej korzysta w gminie 29 biedniaków i średniaków, nie posiadających własnego sprzężaju.

Wdowa Zofia Arendowska z Florentynowa, której pomaga średniak Kozłowski oświadcza:

— Już to w naszej Polsce Ludowej nikt nie jest zdany na łaskę losu. Gmina zarządzi i dobrzy ludzie pomogą. Jak tylko omłócę zaraz i swoją miarkę odstawię. Niech ludzie w miastach są pewni, że im chlebusia nie zabraknie. I my i oni będziemy go mieli pod dostatkiem. (cm)

Dziennik Łódzki 1967 nr 9

Lutomierskie ciekawostki

W Lutomiersku panuje dobry zwyczaj podejmowania różnych inicjatyw w czynie społecznym. I tak w roku ubiegłym mieszkańcy Lutomierska pracowali przy budowie kąpieliska. Na stawie spiętrzono wodę, postawiono kiosk, zorganizowano kajaki. Wartość tych czynów wyniosła 155 tys. zł.

Jednak na tym się nie poprzestanie. W najbliższym roku projektuje się uporządkowanie drogi do stawu, zrobienie parkingu i podjazdu. Myśli się o zbudowaniu kawiarenki. Tak więc mieszkańcy Łodzi winni otrzymać jeszcze jeden ośrodek wypoczynku świątecznego.

Koszty elegancji w Lutomiersku są bardzo drogie. Panie zamieszkujące to osiedle chcąc wyglądać elegancko muszą jeździć do Łodzi, gdyż na miejscu nie ma żadnego punktu fryzjerstwa damskiego ani punktu kosmetycznego. Nie ma również drogerii i potrzebny jest punkt krawiecki. Sądzimy, że ten stan rzeczy winien być jak najszybciej zlikwidowany.

Piękna szkoła w Lutomiersku nie posiada, niestety, centralnego ogrzewania i sali gimnastycznej. Władze GRN chcą doprowadzić do budowy sali gimnastycznej oraz korzystając z tego, że w budowanym Domu Nauczyciela będzie c.o., podłączyć je do szkoły. Budowa Domu Nauczyciela jest już na ukończeniu i zamieszka w nim około 30 rodzin.

W planach inwestycyjnych GRN przewidziana jest jeszcze budowa remizy w Czołczynie i w Prusinowicach. Grunta we wsiach Czołczyn i Antoniew zostaną zmeliorowane. Projektuje się także elektryfikację Wygody, Mikołajewic i Prusinowic.