Słownik Geograficzny:
Józefów, kolonia włośc. nad rz. Plisią, pow. łaski, gm. Wodzierady, par. Mikołajewice. Ma 6 dm., 45 mk., 145 morgów obszaru.
Spis 1925:
Józefów, wś, pow. łaski, gm. Wodzierady. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne 9. Ludność ogółem: 63. Mężczyzn 27, kobiet 36. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego 45, ewangelickiego 18. Podało narodowość: polską 52.
Wikipedia:
Józefów-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie łaskim, w gminie Wodzierady. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa sieradzkiego.
1992 r.
Notariusz Józef Sikorski 1859 r.
Aleksandra z Bajerów Parczewska dziedziczka dóbr Wodzierady stawiła się razem z mężem Hipolitem Parczewskim przed Józefem Sikorskim, Rejentem Kancelarii Okręgu Szadkowskiego. Część gruntu o powierzchni 4 włók, 10 mórg, 231 prętów kwadratowych miary nowopolskiej "ciągnący się od granicy Młyna wodnego dóbr Chorzeszowa po nad granicą dóbr Wodzierady" podzielony został na 17 równych części o powierzchni 7 mórg, 150 prętów, a 18 część "w klinach" 3 morgi, 81 prętów. Pomiaru powierzchni dokonał geometra Józef Chmieliński. Grunt miał utworzyć nową kolonię pod nazwą Józefów. Ojciec Hipolita Parczewskiego miał na imię Józef, więc być może nazwę nadano na jego cześć.
Ziemię sprzedano na zasadzie wieczysto-czynszowej Jakubowi Thoma, młynarzowi z miasta Łodzi (osada nr. 1 i 2 o powierzchni 15 mórg), Janowi Aurast, okupnikowi z wsi Mikołajewice (osady nr. 3 i 4, 15 mórg), Gottlibowi Eichorst, okupnikowi z wsi Chorzeszów (nr. 5 i 6, 15 mórg), Kazimierzowi Neuman, okupnikowi z kolonii Teodorów (nr. 7, 7 mórg, 150 prętów kwadratowych), Andrzejowi Leperowskiemu, okupnikowi z kolonii Teodorów (nr. 8, 7 mórg, 150 prętów kwadratowych), Gottlibowi Koth, okupnikowi z kolonii Adamów w dobrach Bełdów (nr. 9, 10, 11, 12, 1 włóka), Augustowi Fesler, okupnikowi z dóbr Chorzeszów (nr. 13, 7 mórg, 150 prętów kwadratowych), Michałowi Linica, rolnikowi z dóbr Chorzeszów (nr. 14, 7 mórg, 150 prętów kwadratowych, i z osady pod nr. 15, morgi 3 i 225 prętów kwadratowych), Józefowi Hantz, okupnikowi z kolonii Teodorów (z osady pod nr. 15 morgi 3 i 225 prętów kwadratowych, oraz osady pod nr. 16 i 17 o powierzchni 15 mórg i klin pod numerem 18, 3 morgi, 81 prętów kwadratowych).
Za całość wydzielonej powierzchni wymienieni włościanie zapłacili wkupne 1335 rubli srebrem, podzielone proporcjonalnie do wielkości nabytych gruntów. Do dominium w Wodzieradach raz w roku należało odprowadzać czynsz w kwocie 48 kopiejek srebrnych. Koloniści mieli wyznaczony czas na postawienie budynków mieszkalnych do roku 1862. Parczewska zobowiązała się uformować drogę prowadzącą z kolonii Józefów do Wodzierad.
źródło: Akta notariusza Józefa Sikorskiego z Szadku z roku 1859, akt nr 188. (Archiwum Państwowe w Łodzi, oddział w Sieradzu)
Ziemię sprzedano na zasadzie wieczysto-czynszowej Jakubowi Thoma, młynarzowi z miasta Łodzi (osada nr. 1 i 2 o powierzchni 15 mórg), Janowi Aurast, okupnikowi z wsi Mikołajewice (osady nr. 3 i 4, 15 mórg), Gottlibowi Eichorst, okupnikowi z wsi Chorzeszów (nr. 5 i 6, 15 mórg), Kazimierzowi Neuman, okupnikowi z kolonii Teodorów (nr. 7, 7 mórg, 150 prętów kwadratowych), Andrzejowi Leperowskiemu, okupnikowi z kolonii Teodorów (nr. 8, 7 mórg, 150 prętów kwadratowych), Gottlibowi Koth, okupnikowi z kolonii Adamów w dobrach Bełdów (nr. 9, 10, 11, 12, 1 włóka), Augustowi Fesler, okupnikowi z dóbr Chorzeszów (nr. 13, 7 mórg, 150 prętów kwadratowych), Michałowi Linica, rolnikowi z dóbr Chorzeszów (nr. 14, 7 mórg, 150 prętów kwadratowych, i z osady pod nr. 15, morgi 3 i 225 prętów kwadratowych), Józefowi Hantz, okupnikowi z kolonii Teodorów (z osady pod nr. 15 morgi 3 i 225 prętów kwadratowych, oraz osady pod nr. 16 i 17 o powierzchni 15 mórg i klin pod numerem 18, 3 morgi, 81 prętów kwadratowych).
Za całość wydzielonej powierzchni wymienieni włościanie zapłacili wkupne 1335 rubli srebrem, podzielone proporcjonalnie do wielkości nabytych gruntów. Do dominium w Wodzieradach raz w roku należało odprowadzać czynsz w kwocie 48 kopiejek srebrnych. Koloniści mieli wyznaczony czas na postawienie budynków mieszkalnych do roku 1862. Parczewska zobowiązała się uformować drogę prowadzącą z kolonii Józefów do Wodzierad.
źródło: Akta notariusza Józefa Sikorskiego z Szadku z roku 1859, akt nr 188. (Archiwum Państwowe w Łodzi, oddział w Sieradzu)
Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 20
z dnia 28 września 1933 r. L. SA. II. 12/13/33.
Po wysłuchaniu opinij rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 15 września 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23 marca 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:
§ 1.
XV. Obszar gminy wiejskiej Wodzierady dzieli się na gromady:
5. Józefów, obejmującą: wieś Alfonsów, wieś Józefów, wieś Ludowinka, wieś Teodorów.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Łaskiemu.
§ 3.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
(—) Hauke-Nowak
Wojewoda.
Echo Tureckie 1934 nr 23
Nad Związkiem Młodzieży Ludowej pow. łaskiego zaczęły ostatniemi czasy zbierać się chmury tak że zdawałoby się, że praca na tym terenie osłabła. Chcąc przekonać się, czy te krążące pogłoski odpowiadają prawdzie, postanowił Wojewódzki Zarząd zwołać trzy Konferencje rejonowe prezydjów Kol. w poszczególnych Kołach.
Na tak zwołaną konferencję w Kwiatkowicach w dniu 17 maja zjechały się Koła: z Krzatowa, Mostek, Piorunowa, Magnusów Przyrownicy, Wrzący, Florentynowa, Józefowa i Wodzierad. Pod przewodnictwem członka Powiatowego Zarządu Z.M.L. kol. Bliźniewskiego omawiano sprawy organizacyjne, zastanawiano się nad programem prac w Kołach oraz omawiano bolączki wsi. Po wspólnym posiłku, przygotowanym przez kol. Kłysa, rozjechali się wszyscy, unosząc do swoich Kół energję i zapał do dalszej pracy nad podniesieniem kultury i dobrobytu wsi polskiej.
Konferencja w Mogilnie, odbyta w dniu 18 maja przy obecności Kół z Gorczyna, Ślądkowic, Rokitnicy, Marzenina, Dąbrowy, Gucina, Jesionny, Sięganowa, wywarła na wszystkich b. miłe wrażenie, pozostawiając w sercach uczestników na długi czas wspomnienia spędzonych pożytecznie wspólnych chwil. Zebraniu temu przewodniczył v-prezes Pow. Zarządu kol. Zygmunt Wajs, który omówił sprawy organizacyjne; referat o celach i zadaniach Koła Młodzieży Ludowej wygłosił kol. Kania z Mogilna, a o wychowaniu obywatelskiem kol. Gaweł z Jesionny. Konferencję tę zaszczycił swoją obecnością ks. kanonik Brejtenwald Wacław z Dobronia oraz sekretarz gminy Dobroń p. Boniński. Po obradach zasiedli wszyscy do posiłku przygotowanego przez miejscowe Koło pod kierunkiem państwa Staniaków; w czasie posiłku w bardzo serdecznych słowach przemówił do młodzieży ks. kanonik Brejtenwald podkreślając doniosłą rolę, jaką odgrywają Koła Młodzieży Ludowej w wychowaniu pełnowartościowego obywatela —Polaka i dobrego katolika. Po wysłuchaniu śpiewów i inscenizacyj przygotowanych przez członków Koła w Mogilnie, udali się wszyscy na wieś oglądać prace wykonane wspólnym wysiłkiem przez miejscowe Koło Z.M.L. na terenie wsi Mogilna, a mianowicie: wyrównaną wzdłuż całej wsi drogę okopaną rowami, przeprowadzony wzdłuż drogi chodnik, wyrównane płoty, zmeljorowaną łąkę, nadzwyczajną czystość w domu i całym obejściu gospodarskiem, robótki kobiece i t.d.
Uczestnicy tej konferencji podziwiali te wyczyny młodzieży postanawiając sobie pójść śladem swoich kolegów z Mogilna i przystąpić do tej ciężkiej ale jakże przyjemnej i owocnej pracy nad sobą samym i nad wsią swoją.
W dniu 19 maja odbyła się taka sama konferencja w Wygiełzowie przy udziale Kół z Korczysk, Rudziska, Dąbrowy Rusieckiej, Górek Grabińskich, Brzesk, Sobiepan, Kamostku, Pruszkowa, Dębów-Wolskich, Zelowa, Bujn Księżych, Buczku, Polowej, Chrząstawy i Rudy, której przewodniczył kol. Kazimierz Uniejewski, prezes Pow Zarządu Z.M.L.
Na konferencję tę przybył ks. proboszcz z Wygiełzowa i p. Bolesław Sawicki, właściciel maj. Wygiełzów. Referaty wygłosili kol. Uniejewski o sprawach organizacyjnych, kol. Piotrowski o wychowaniu obywatelskiem i kol. z Koła Młodzieży w Wygiełzowie o pracach młodzieży Z.M.L. Zebranie to zakończono posiłkiem wspólnym, przygotowanym przez państwo Uzdrowskich, po którym urządzono wspólną zabawę. Na zakończenie przybył z Zarządu Woj. kol. Mikołaj Borysławski i udekorował uczestników odznaką związkową, wskazując w krótkiem przemówieniu na rolę młodzieży i Związku w kulturalnym rozwoju wsi polskiej.
Na wszystkich tych odprawach był obecny z ramienia Zarządu Wojew. kol. inż. Tadeusz Kawczak, który w referacie swoim w mocnych słowach omówił rozwój organizacyj młodzieżowych na terenie wsi, ideologię Z.M.L. oraz sprawy przysposobienia rolniczego, gospodarstwa rolnego i gospodarstwa kobiecego.
Wszystkim tym ze starszego społeczeństwa, którzy poparli inicjatywę urządzenia tych konferencyj przyczynili się do ich zorganizowania i zaszczycili je swą obecnością, Zarząd Woj. Z.M. L. składa serdeczne Bóg zapłać.
Bardzo fajnie napisane. Jestem pod wrażeniem i pozdrawiam.
OdpowiedzUsuń