Idzikowice (Idzikowice Generalne) i Idzikowice Pielgrzymy

Zajączkowski:

Idzikowice -pow. poddębicki
1) 1386 PKŁ I, 56, 82, 122, 222: Idzicouice, Idicouicze - Jacussius de I., Stanislaus de I., Virzchoslaus de I., Sulislaus de I., Wanczaslaus de I., Thomislaus de I. 2) 1387 PKŁ I, 279, 448, 492, 502, 551, 553, 573-574, 582, 610, 611a: Idzicouice - Raciborius de I., Jacussius de I., Paulus de I., Alexius de I., Andreas de I., Stanislaus de I., Wenceslaus de I., Dobco de I., Boguslaus de I., Sulislaus de I., Wocho de I., Bartholomeus de I. 3) 1388 PKŁ I, 673, 679, 726, 774, 839, 910, 919, 941, 953, 971, 1065: Idzicouice - Micul de I., Seogneus de I., Wenceslaus de I., Alexius de I., Bartholomeus de I., Jacussius de I., Jacussius Tomislauicz ibidem, Sulislaus ibidem, Dobco de I., Staszco de I., Stanislaus de I. 4) 1389 PKŁ I, 1174, 1211, 1229, 1285, 1309: Idzicouice, Idzicouicze - Dobco de I., Jacussius de I., Thomco Thomislauicz de I., Alexius de I., Micul de I. 5) 1390 PKŁ I, 1709; II, 3497, 3583: Idzicouice, Iczikowicze, Iczikouicze, Iczicowicze, Iczichowicze - Raciborius de I., Jacus de I., Przipko de I., Sulislaus de I., Bartholomeus de I. 6) 1391 PKŁ II, 3677, 3709, 3739, 3824, 3936, 3977, 3992: Iczkovicze, Iczikowicze, Iczykouicze, Iczikouicz, Iczikouicze, Iczicouicze - Alexius de I., Walimir de I., Vich de I., Jacus de I., Sulislaus de I., Andreas de I., Machna de I. 7) 1392 PKŁ I, 2401; II 4067, 4102, 4255, 4264, 4279, 4301, 4367: Iczikowicze, Iczkowicze, Jczicowicze, Iczikouicze, Iczicowicze, Idzicouicze, Idzicouice - Bartholomeus de I., Woycech de I., Wenceslaus de I., Nicolaus de I., Jacus de I., Stanislaus de I., Alexius de I., Micul de I. 8) 1393 PKŁ I, 2671, 2944, 2966; II, 4446: Idzicouicze, Idzicouice - Sulislaus de I., Stanislaus de I., Venceslaus de I., Micula de I. 9) 1394 PKŁ I, 3265, 3314, 3478: Idzicouice - Stanislaus de I., Bartholomeus de I., Micula de I., Przibko de I. 10) 1395 PKŁ I, 3607: Idzicouice - Staszek de I., Jacusz de I. 11) 1398 PKŁ I, 5370, 5471: Idzicowicze, Idzicouicze - Stanislaus de I., Jacussius de ibidem, Micula de I. 12) 1399 PKŁ I, 5826, 5844, 6145, 6159, 6187-6188: Idzicowice, Idzicowicze - Falimirus de I., Falek de I., Sulislaus de I., Jacussius cum fratribus de I., Andreas de I., Bartholomeus de I.
13) XVI w. Ł. II, 369: Ygdzykovice phalkovj, Igdzykovice zabokrzekj - villa, par. Domaniew, dek. szczawiński, arch. łęczycki 14) 1576 P. 124: Idzikovicze Stavove, Idzikovicze Nossalie, Idzikovicze Podliesne, Idzikovicze Przeczky-wł. szl., par. jw., pow. i woj. łęczyckie. 15) XIX w. SG III, 243: Idzikowice - wś i folw., par. jw., gm. Gostków, pow. jw.  

Taryfa Podymnego 1775 r.

Idzikonice Rzeczki, wieś, woj. łęczyckie, powiat łęczycki, własność szlachecka, 11 dymów.

Taryfa Podymnego 1775 r.

Idzikonice Pielgrzymy, wieś, woj. łęczyckie, powiat łęczycki, własność szlachecka, 5 dymów.

Taryfa Podymnego 1775 r.

Idzikonice, wieś, woj. łęczyckie, powiat łęczycki, własność szlachecka, 3 dymów.

Czajkowski 1783-84 r.

Idzikowice Pielgrzymy, parafia domaniow (domaniew), dekanat łęczycki, diecezja gnieźnieńska, województwo łęczyckie, powiat łęczycki, własność: Czechowski.

Czajkowski 1783-84 r.

Józikowice Generalskie, parafia domaniow (domaniew), dekanat łęczycki, diecezja gnieźnieńska, województwo łęczyckie, powiat łęczycki, własność: Grodzinski.

Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.

Idzikowice ieneralskie, województwo Mazowieckie, obwód Łęczycki, powiat Zgierski, parafia Domaniew, własność prywatna. Ilość domów 10, ludność 123, odległość od miasta obwodowego 2.

Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.

Idzikowice pielgrzymy, województwo Mazowieckie, obwód Łęczycki, powiat Zgierski, parafia Domaniew, własność prywatna. Ilość domów 5, ludność 24, odległość od miasta obwodowego 2.

Słownik Geograficzny:

Idzikowice  generalne, wś i folw., i I.-pielgrzymy, folw., pow. łęczycki, gm. Gostków, par. Domaniew. Odl. 12 i pół wiorst od Łęczycy, 4 w. od Gostkowa. Wieś I.-generalne liczy 11 dm., 60 mk., folw. zaś 3 dm., 54 mk. Folw. I.-pielgrzymy, 2 dm., 24 mk. Rozl. folw. I.-generalne wynosi mr. 324, grunta orne i ogrody mr. 253, łąk mr. 61, nieużytki i place mr. 10. Bud. drewn. 8, płodozmian 10-polowy. Wieś I.-generalne osad 18, z gruntem mr. 102. Folw. I.-pielgrzymy, rozl. wynosi mr. 81. grunta orne i ogrody mr. 69, łąk mr. 8, pastwisk mr. 1, nieużytki i place mr. 3. Bud. drewn. 8, płodozmian 11-polowy.

Słownik Geograficzny:  

Idzikowice Pielgrzymy,  wś, pow. łęczycki, par. Domaniew. Wydawca Lib. Ben. Łaskiego (II, 369) twierdzi, jakoby wś t. n. nie istniała, tymczasem stanowi ona część wsi Idzikowice. W XVI w. istniały Idzikowice Fałkowe i Idzikowice Zabokrzeki, dziś zaś są I. Generalne i I. Pielgrzymy. Br. Ch

Spis 1925:

Idzikowice Generalne, wś i kol., pow. łęczycki, gm. Gostków. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne wś 10, kol. 17. Ludność ogółem: wś 82, kol. 130. Mężczyzn wś 45, kol. 68, kobiet wś 37, kol. 62. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego wś 82, kol. 130. Podało narodowość: polską wś 82, kol. 130.

Spis 1925:

Idzikowice – Pielgrzymy, kol., pow. łęczycki, gm. Gostków. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne 3. Ludność ogółem: 25. Mężczyzn 15, kobiet 10. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego 25. Podało narodowość: polską 25.

Wikipedia:

Idzikowice-wieś w Polsce w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Dalików. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa sieradzkiego. We wsi znajduje się prywatna galeria Aleksego Matczaka mająca charakter niewielkiego skansenu. Prezentowane są obrazy i rzeźby twórcy, wykonane w glinie, drewnie i kamieniu, a przedstawiające człowieka, przyrodę, sceny biblijne i historyczne.

_______________________________________________________________________________

Idzikowice Pielgrzymy 1839 r.

Idzikowice Pielgrzymy 1992 r.

Idzikowice  1992 r.

1793*

Działo się w Łęczycy przed Xięgami Ziemskiemi dnia 3 kwietnia 1793.
Umieszcza się w tym miejscu zażalenie z strony i wyraźnego zlecenia Wo Jana na Wielkim Szczawinie Szczawińskiego, Podstolego Brzezińskiego, dóbr Psar w Województwie i Powiecie Łęczyckim leżących dziedzica i posiadacza przez urodzonego Symplicego Czermińskiego uczynione naprzeciw Wielmożnemu Antoniemu Dłuskiemu dóbr Idzikowic dziedzicowi, tudzież poddanym wsi tejże Idzikowic w kopij wyrażonym z przyczyn chrustów, dębów, sośni i chrustów przez tychże poddanych na własnym gruncie Psarskim wycinania, gwałtowności różnych poczynienia i tychże gruntów sobie do dóbr Idzikowic przywłaszczyć usiłowania, tudzież w innych okolicznościach kopią zajętych, która zostaje w księgach.
Symplicy Czermiński.

*Agad, Księgi Łęczyckie Ziemskie, Protokoły inskrypcji, relacji i dekretów 66-163, Karta 115

1793*

Opatrzny Józef Wróblewski z Psar woźny, uprzywilejowany i przysięgły zdrowym będąc na ciele i umyśle jawnie i dobrowolnie zeznał, iż on na urzędowną rekwizycją Wo Jana na Wielkim Szczawinie Szczawińskiego, Podstolego Brzezińskiego, dóbr Psar w Województwie i Powiecie Łęczyckim leżących dziedzica wraz z przybranemi dla tym mocniejszego świadectwa szlachtą, jako to urodzonemi Franciszkiem Łukawskim i Symplicym Czermińskim, dnia wczorajszego akt dzisiejszy poprzedzającego na grunt Psarski, przez poddanych Psarskich latami upoważnionych zaprowadzony, schodził i tam będąc najprzód wyciętych dębów cztery, z których jeden na tarcice zdatny, a trzy pomniejsze, grab jeden obcięty, także w drugim miejscu sosien wielkich trzy na dyle zdatnych, w trzecim miejscu dwie pomniejsze, w czwartym miejscu chrust na łąkach do Psar należących, wyrąbany, razem z pomienionemi szlachtą widział, i dokładnie oglądał, które to drzewo, że przez pracowitych Jana ojca Michała, Sebastiana i Stanisława synów Dziegczarczyków, tudziesz Mateusza, Franciszka, i Jana Majczaków, Andrzeja Woźnego, Marcina Olejnika, Jana Luźnego, i innych poddanych Idzikowskich gwałtownie zabierane było i do Wo Dłuskiego zaprowadzone widział i od tychże poddanych słyszał, o czym niniejsze urzędowi swemu uczynił doniesienie.

*Agad, Księgi Łęczyckie Ziemskie, Protokoły inskrypcji, relacji i dekretów 66-163, Karta 115

1793*

Umieszcza się w tym miejscu zażalenie ze strony JWO Jana Kosobuckiego Wojskiego Brzezińskiego Konfederacji Województwa Łęczyckiego Konsyliarza, naprzeciw urodzonym Kacprowi Leźnickiemu, Franciszkowi Dąbrowskiemu, Wojciechowi Leźnickiemu, tudzież jakiegokolwiek imienia Kozierowskiemu, niemniej pracowitym Maćkowi, Frąckowi, Wawrzynowi, z dóbr Śniatowy poddanym z przyczyn wycinania borów do wsi Woźnik należących i innych gwałtowności na gruncie Woźnickim popełnienia o co osobna kopia podana będzie do ksiąg, a na dostateczniejsze niniejszej skargi objawienie, tenże skarżący się stawił przed urzędem swoim opatrznego Sebastiana Żelazkowskiego z wsi Woźnik woźnego przysięgłego, który stawiony jawnie i dobrowolnie zeznał te słowa iż, że na urzędowną rekwizycją Jaśnie Wielmożnego Jana Kossobuckiego Wojskiego Brzezińskiego, Konsyliarza Konfederacji Województwa Łęczyckiego wsi Woźnik dziedzica i posiadacza na grunt tejże wsi Woźnik, czyli na bór do niej należący z przybranemi dla tym mocniejszego świadectwa Ichmościami szlachtą, to jest Ignacym Kowalskim i Janem Bełzą tu chociaż nieprzytomnymi na miejscu jednak niniejszego interessu obecnie byłem zjeżdżałem i tam będąc przyciesi cztery obrobionych na Boru Woźnickim porządnie, w kawałki porąbanych widziałem i doskonale oglądałem, które to zrąbanie, że przez wyż wyrażonych Ichmościów Kacpra Leźnickiego, ojca i syna, tudziesz Franciszka Dąbrowskiego i Wojciecha Leźnickiego, tudziesz pracowitych z dóbr Śniatowy poddanych uczynione zostało dostatecznie słyszałem, o czym urzędowi swemu uczyniłem doniesienie.
Jan Kossobudzki

*Agad, Księgi Łęczyckie Ziemskie, Protokoły inskrypcji, relacji i dekretów 66-163, Karta 117

1793*

Do Ksiąg Ziemskich Łęczyckich przyszedłszy osobiście urodzony Simplicy Czermiński, dóbr Psar ekonom, zupełnego zlecenia Wielmożnego Pana Szczawińskiego, podstolego Brzezińskiego, Psar dóbr dziedzica imieniem swego pryncypała czyniący przed temi księgami naprzeciwko Wielmożnemu Antoniemu Dłuskiemu, dóbr Idzikowic dziedzicowi Panu, niemniej pracowitym Janowi ojcu, Michałowi, Sebastianowi, Stanisławowi, synom Dziechciarczykom, Mateuszowi, Franciszkowi, Leonowi Matczakom, Jędrzejowi Woźnemu, Marcinowi Olejnikowi, Janowi Luźnemu, poddanym wsi Idzikowic niesie swe zaskarżenie i manifestuje się w tym sposobie i o to iż obżałowani, przybywszy na grunt pryncypała żalącego do Psar należący, dęby, sosny i chrust gwałtownym sposobem pościnali i do wsi Idzikowic zawieźli, i gdy pryncypała żalącego uczciwy Józef Wróblewski postrzegłszy, że ciż poddani z Idzikowic dęby ścinają, zaczął mówić, aby przestali ścinać i szkody znacznej nie czynili, lecz ciż poddani tego uczciwego Józefa Wróblewskiego, słowami lżyli i złapać usiłowali i zabić grozili się po gruncie własnym do Psar z siekierami i kijami gonili; także żalącego pryncypała syna, Wielmożnego Aleksego Szczawińskiego jadącego przez grunt Psarski, ciż wspomnieni poddani porwali się i zabić chcieli, gdzie Wielmożny Dłuski przybywszy na ten czas zamiast pogrożenia poddanym swoim i zakazania czynić wiolencji, mówił do poddanych swoich, żebyście byli zabili, i to by było przepadło, i zaraz przykazywał poddanym swoim bij, zabij, ja za to odpowiem. I tym sposobem gwałtownie gruntu część znaczną w possessji wsi Psar należącego, zostającego do wsi Idzikowic przywłascić usiłuje, i codziennie coraz większe wiolencje ponawiając czyni i z całej wsi Idzikowic poddanych razem spędziwszy do kilkunastu osób wynoszących na grunt własny do Psar nasyła, drzewa różne wycinać rozkazuje, więc żalący imieniem swego pryncypała powtórnie manifestuje się i skarży oświadczając inkwizycją sowicie i prawnie dochodzić.
Symplicy Czermiński imieniem pryncypała mego podpisuje się piórem trzymanym.

*Agad, Księgi Łęczyckie Ziemskie, Protokoły inskrypcji, relacji i dekretów 66-163, Karta 565

 

1793*

Do Urzędu i Ksiąg Ziemskich Województwa Łęczyckiego osobiście przyszedłszy Wielmożny Antoni Dłuski dóbr Idzikowic Przeczek Stawowych i Podleśnych dziedzic i posiadacz zabezpieczając całość fortuny swojej, ażeby przez zamilczenie od sąsiedzkich włości wyrządzanych krzywd jakowemu w czasie niepodpadł uszkodzeniu uroczyste przed tymże Urzędem i Xięgami niniejszemi naprzeciw wielmożnemu Janowi Podstolemu Brzezińskiemu, dóbr sąsiedzkich Psary dziedzicowi ojcu, i Alexemu Towarzyszowi Kawaleryi Narodowej, synowi Szczawińskim, stosowne do dawniejszych skarg przed Xięgami któremikolwiek zaniesionych ponawia zażalenie w następującym sposobie: Iż w szczególności tenże Wielmożny Jan Szczawiński Podstoli Brzeziński bezwzględnie na czynione poddaństwu żalącego się za czasów arędownego dóbr Idzikowic possessora przykrości, już to przez zajmowanie z własnych Idzikowskich gruntów inwentarzy, a z tąd do ustawicznego obrabiania się wsi Psarom przymuszanie, już przez pracowanie zajętemu wołmi, onychże do kalectwa i niezdatności przyprowadzenie, teraz świeżo na dniu 13 marca roku bieżącego Wielmożny Alexy Szczawiński, Wielmożnego Obżałowanego syn, nie wiedzieć z jakowego domysłu przybrawszy sobie urodzonego Symplicego Czerwińskiego Podstarościego Psarskiego, tudziesz pracowitych Józefa Pachołka, Andrzeja Gospodarza, Szczepana Szymkowego syna Jóźwiaków dwóch braci i Kociemiaka poddanych Psarskich, w liczbie siedmiu osób uzbrojonych w cepy, widły, strzelbę i inne narzędzia napadł na poddanych żalącego się, rąbiących chrusty w lesie własnym do dóbr Idzikowic od wieków należącym i w spokojnym używaniu będącym.  Onychże pobił, pokrwawił, do broniących zaboru wołów pracowity Józef Pachołek, największy dowódca z odwiedzionej strzelby palić chciał, a gdyby nie zreflektowaniem jednego z sprzymierzeńców ruszony, pewnie by uwziętego dokonał był zamysłu; a lubo żalący prawdziwym sąsiedzkiej przyjaźni poważeniem i zadawnionym dla Waszmości Podstolego Brzezińskiego szacunkiem umyślił takowy postępek jakowemuś przypisać zdarzeniu i do prawnych zabrać się kroków wcale sobie nie życzył, gdy jednak druga podobna gwałtowność przez wyżwyrażonego Wo Alexego Szczawińskiego syna na osobie pracowitego Stanisława Dziegczarczyka poddanego Idzikowskiego w dniu 27 miesiąca tegoż marca nad tym samym gruncie ponowiona została, a to iż tenże Wielmożny Alexy Szczawiński z przybranemi, jako to urodzonym Czermińskim Podstarościm, tudziesz pracowitemi Józefem Pachołkiem, Rochem Forszpanem, Szczepanem dworskim parobkiem, Witkiem gospodarzem i innymi, na teraz imion niewiadomemi, dóbr Psar parobkami i gospodarzami, najechawszy pomieniony grunt z strzelą i innym przysposobionym orężem, nie tylko, że tegoż pracowitego Dziegciarczyka zbili, woły z wozem gwałtownie onemuż zabrali, ale nawet od bicia salwującego się ucieczką, goniąc impetem koni rozderzali i tretowali, a co się obalony podniósł z ziemi, natychmiast umyślnym zwrotem koni onegoż obalali i bili, z kąd niemałej ujmy zdrowia się stali przyczyną onemuż.
Zaniesiona listownie do Wo Podstolego rekwizycja o wyżwyrażone czynności, ze zwykłej w sąsiedztwie niemogła skorzystać satysfakcji, poczytał to żalący za znak wyraźny w tym Wielmożnego Podstolego woli a tym więcej, gdy przez uczyniony zarzut "jakoby" dozwolanego zabójstwa z strony żalącego się zdążać do prawa "ani mnie" oraz approbować dzielności[?] Wielmożnego Alexego Szczawińskiego syna swego zdaje się, nad własne za tym przekonanie żalący udać się do świątyni sprawiedliwości przymuszonym zostaje, a mąż dobrej sławy wystosować "onemuż z pierwszego" powództwa względem pokrzywdzenia swego zamierza. Salvis de jure Salvandis .
Antoni Dłuski.

*Agad, Księgi Łęczyckie Ziemskie, Protokoły inskrypcji, relacji i dekretów 66-163, Karta 566

 

1793*

Do Urzędu i Ksiąg Ziemskich Łęczyckich osobiście przyszedłszy Wielmożny Jego Mość Pan Antoni Dłuski, dóbr Idzikowic dziedzic i Posiadacz to naprzeciw Wielmożnemu Janowi Szczawińskiemu, Podstolemu Brzezińskiemu, zanosi zaskarżenie. Dobra Idzikowice żalącego dziedziczne były częściej w ręku dzierżawców, którzy troskliwiej o zabranie arędy wydanej chodząc niżeli o całość gruntów. Obojętnymi byli na wyrządzone gwałtowności od samsiedzkich dziedzin na gruntach Idzikowskich.
Żalący się sam okupiwszy też dobra Idzikowice wypuścił je w roku zeszłym w arędę, Wielmożny Szczawiński dóbr Psary z samsiedzkich dziedzic wyrządzał na gruntach Idzikowskich różne gwałtowności, w roku zeszłym w czasie arędownej possessji Idzikowic inwentarze Idzikowskie zajmował z własnych gruntów do Idzikowic należących ludzi spędzał, do robocizn przymuszał, w [...] inwentarze podni dwa trzy orać robić tak, że wół jeden zakładny z Idzikowic chłopu zdechł z tej przyczyny, u siebie kazał i inne niezliczone przykrości zrządzać przedsiewzioł.
Żalący się objąwszy w possessję dobra swoje Idzikowice chciał przemilczeć dawniej czynionych gwałtów i naruszonych possessji gruntów swych Idzikowskich, aby tylko nowych nie miał [...] żalącego się powolność nie mogła zyskać od Wielmożnego Obżalonego wzajemności, bo na dniu [...]gdajszym posławszy żalący na las Idzikowski ludzi swoich jak na swoją własność [...] dóbr Idzikowic posiadaną Wielmożny Szczawiński nasłał poddanych z dóbr Psar na teraz z im[ion?] niewiadomych w czasie wyszczególnić mianych [...] z widłami, cepami, fuzjami do ludzi żalącego się [na?] grunt Idzikowski przypadłszy najprzód sam Wielmożny Alexy Szczawiński syn obżalonego,Symplicy Czermiński ekonom i Józef Pachołek chłopów poddanych żalącego na gruncie Idzikowic w odwiecznym posiadaniu będącym zbili, do tych strzelać usiłowali, furę[?] gwałtownie zabierać chcieli. Żalący nie mogąc dalej znosić[?] takowej gwałtowności przez Wielmożnego Obżalonego [wie?]lokrotnie w chęci zrobienia dla Psar bezszrednieg[o?] użytku dopełnianych i dopełnić nakazywanych o ściągnienie kar tak na poddanych dóbr Psar jako i Wielmożnego Obżałowanego za naruszenie należytości gruntów Idzikowic i posiedziciela właściwego wynadgrodzić i krzywd poczynionych się [...] i skarży Antoni Dłuski.
Działo się w Łęczycy przed księgami Ziemskiemi dnia 15 marca 1793  

*Agad, Księgi Łęczyckie Ziemskie, Protokoły inskrypcji, relacji i dekretów 66-163, Karta 578-79
 

 

Gazeta Warszawska 1821 nr 106

Pisarz Trybunału Cywilnego I. Instancyi Woiewództwa Mazowieckiego.  

Stosownie do Art. 866 Kodexu Postępowania Sądowego czyni wiadomo: że W. Franciszka z Kożuchowskich Smordzewska W. Wiktora Smordzewskiego Dziedzica dóbr Drwalewa i Idzikowic w Powiecie Zgierskim Woiewództwie Mazowieckiem położonych, małżonka, na mocy Art. 865 Kedexu Postępowania Sądowego, podała w dniu 15 Czerwca 1821 roku datowaną i dnia tegoż ad Nrm 4947 w Dzienniku zapisaną notę do Praesidium Trybunału tuteyszego, o upoważnienie iey do skargi względem oddziału maiątku z mężem swym Wiktorem Smordzewskim. W skutku którey to noty taż W. Franciszka z Kożuchowskich Smordzewska przez Rezolucyią JW. Prezesa Trybunału w dniu tymże co wyżey otrzymała upoważnienie do wprowadzenia skargi o rozdział maiątku przeciwko mężowi swemu Wiktorowi Smordzewskiemu, a w celu dalszego iey popierania, stosownie do przepisów prawa, obrała sobie za obrońcę w tey sprawie Ur. Kacpra Buczyńskiego Patrona przy Trybunale Cywilnym Woiewództwa Mazowieckiego, w Warszawie przy ulicy Podwale pod liczbą 529 mieszkaiącego; sama zaś ma zamieszkanie swe wraz z mężem w dobrach Drwalewie Powiecie Zgierskim Woiewództwie Mazowieckiem. — Dan w Warszawie dnia 18 Czerwca 1821 roku. Wóytowicz Pisarz.

Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego 1827 nr 571

Gdy przez nastąpioną w dniu 15 Listopada 1826 r. śmierć Jana Kossobudzkiego Właściciela Dóbr Woźniki i Idzikowice z przyległościami, niemniey Wierzyciela Kapitałów Złłp: 18,900. i 1268. na Dobrach Drwalew w Dziale IV. pod Nrem 1. i 2. oraz Złp. 6802. w Dziale IV. pod Nrem 11. na Dobrach Cieżków Górny zprzyległościami, wszystkich w Powiecie Zgierskim położonych, hypotecznie zabezpieczonych, otworzył się spadek ; przeto wyznacza się termin roczny na dzień 15 Lutego r. 1828. o godzinie 3. z południa w Kancellaryi hypotecznej Województwa Mazowieckiego, a to celem przepisania tytułu własności. Wszyscy więc Intereasanci prawo do tego Spadku maiący, w oznaczonym terminie stawić się winni.

w Warszawie dnia 30 Stycznia 1827 r.

Rudnicki Reient.  

Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego 1828 nr 643

Listy Gończe Sąd Policyi Poprawczey Powiatu Łęczyckiego.

Wzywa wszelkie Władze tak cywilne iako i woyskowe nad publicznem bezpieczeństwem czuwaiące, aby na Józefa Zarzyckiego o przyczynienie się do śmierci Janowi Kossobudzkiemu podeyrzanego, z mieysca ostatniego pobytu zbiegłego, to iest z wsi Idzikowic Obwodu Łęczyckiego, baczne oko miały, wrazie uięcia go, wprost Sądowi naszemu pod ścisłą strażą dostawić zechciały, którego rysopis iest następuiący:

Józef Zarzycki lat 24. liczący, wzrostu średniego, tuszy dosyć dobréy, twarzy ściągłéy, po prawey stronie na spodniey wardze rys przecięty aż do końca brody, iak gdyby cięcie pałaszowe maiący, ospowaty, czoła nizkiego, nosa miernego, oczu czarnych, zarostu, faworytów i włosów podobnież czarnych; miał na sobie frak granatowy z guzikami platowanemi, spodnie szaraczkowe, kamizelkę czarną sukienną, chustkę na szyi czarną, buty dobre, kaszkiet czworograniasty z rydelkiem dużym. w Łęczycy dnia 30 Maia 1828 r. Zieliński. 

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1849 nr 276

(N. D. 5691) Na skutek art. 960 K. P. S. podpisany Adwokat przy Sądzie Apellacyjnym Królestwa Polskiego w Warszawie pod Nr. 1771 zamieszkały, wiadomo czyni i ogłasza, że na zasadzie dwóch wyroków, jednego z d. 3 (15) Lutego 1849 r. dział i sprzedaż nakazującego, drugiego z d. 2 (14) Września b. r. opinię względem niepodzielności i taxę zatwierdzającego obu z powództwa Karoliny z Krapaczów i Mikołaja małżonków Turobojskich obywateli w Rządkowie Okręgu Rawskim zamieszkałych, przeciw.

1. Agnieszce z Kępalskich po Erneście Krapacz wdowie, w Żerominie O-gu Piotrkowskim mieszkającej, w imieniu własnem a razem jako matce i głównej opiekunce, tudzież.

2. Henrykowi Krapacz obywatelowi w Chodnowie Okręgu Iławskim mieszkającemu jako opiekunowi do działów szczególnie mianowanemu i.

3. Janowi Krapacz obywatelowi w Idzikowicach Pielgrzymach Okręgu Zgierskiem mieszkającemu, na rzecz swą a jako przydanemu opiekunowi na rzecz nieletniej Katarzyny Krapacz czyniącym.

4. Weronice i Karolowi małżonkom Krapacz obywatelom w Modrzewku Okręgu Piotrkowskim.

5. Helenie z Krapaczów z mężem swym Ludwikiem Kanpisty* obywatelom rozłączonej w Żerominie Okręgu Piotrkowskim.

6. Maryannie z Krapaczów i Stefanowi małżonkom Stokowskim obywatelom w Rzepkach Okręgu Piotrkowskim, nakoniec.

7. Emilii z Krapaczów i Andrzejowi małżonkom Płodowskim obywatelom w Koluszkach Okręgu Brzezińskim, mieszkającym, pozwanym, w Trybunale Cywilnym Wydziału III. w Warszawie ocznie zapadłych, wystawiają się na publiczną sprzedaż.

DOBRA ZIEMSKIE

Idzikowice Pielgrzymy z przyległościami i przynależytościami w Okręgu Zgierskim położone, prawem własności do powyższych stron jako spadkobierców niegdy Ernesta Krapacz należące, a składające się z folwarku tegoż nazwiska na przestrzeni włók trzech, morgów 10 miary nowo-polskiej zaprowadzonego i budowli, niemniej z wód łąk pastwisk, lasów i innych przedmiotów gruntowych.

Sprzedaż ta będzie się odbywała w miejscu posiedzeń Trybunału Wydziału III. w Warszawie pod Nr. 549 przed delegowanym Ignacym Kołaczkowskim Assessorem za działaniem podpisanego, u którego w zamieszkaniu lub w Kancellaryi Pisarza Trybunału Wydziału III o szczegółach i warunkach kupna bliżéj dowiedzieć się można.

Zbiór objaśnień i warunków ogłoszony został w dniu 28 Listopada (10 Grudnia) 1849 r. termin zaś do przygotowawczego przysądzenia oznaczony jest na dzień 12 (21)Stycznia 1850 r. godzinę 4 z południa.

Licytacya zacznie się od summy złp. 64660 w listach zastawnych jako wartości dóbr taxą wynalezionej.

Józef Chróścicki, Adwokat.

*nieczytelne

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1854 nr 278

(N. D. 6464) Pisarz Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Warszawie.

Z powodu śmierci. Antoniego Stokowskiego właściciela dóbr Idzikowice Pielgrzymy w Ogu Zgierskim położonych oraz współwierzycielu summ złp. 69,100, i złp. 39796, pod N. 8 działu IV. wykazu hypotecznego dóbr Parzęczew w tymże Ogu ubezpieczonych.

Otworzył się spadek do regulacyi którego wyznaczam termin na d. 23 Czerwca n. s 1855 r. w kancellaryi hypotecznej dóbr ziemskich Gub. Warszawskiej.

Warszawa d. 1 (13) Grudnia 1854 r.

Truszkowski.

Dziennik Powszechny 1863 nr 81

(N. D. 1630) Rejent Kancelarji Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Warszawie. Po nastąpionej śmierci: 1. Joanny z Stokowskich Łączkowskiej wierzycielki złp. 5000, czylirs. 750 na dobrach Idzikowie, Pielgrzymy w Okręgu Zgierskim pod Nr. 8, i współwierzycielki sumy złp. 69,100 i 8000 na dobrach Parzęczew, Okręg Zgierski pod Nr. 8 ad lit. b, c, działu IV. hypotekowanych. otworzyły się spadki, do regulacji których termin ostateczny na dzień 1 (13) Października 1863 r. godzinę 10 z rana w Kancelarji Hypotecznej wyznacza. Warszawa d. 28 Marca (9 Kwietnia) 1863 r. Dziedzicki Adam.

Dziennik Powszechny 1864 nr 30

(N. D. 303) Dyrekcja Szczegółowa Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Warszawie.

Podaje do powszechnej wiadomości, iż na zasadzie art. 7 Postanowienia Rady Administracyjnej z dnia 27 Czerwca (10 Lipca) 1860 r. i upoważnień przez Dyrekcją Główną udzielonych, następujące Dobra Ziemskie jako zalegające w ratach Towarzystwu Kredytowemu Ziemskiemu należnych, wystawione są na przedaż przymusową, przez licytacje publiczne, które odbywać się będą w Warszawie przy ulicy Miodowej pod Nr. 487 w Kancelarjach Regentów niżej wyrażonych:  

8. Drwalewo, Idzikowice i Nazale, z wszelkiemi ich przyległościami i przynależytościami; w Okręgu Zgierskim Powiecie Łęczyckim, raty zaległe w chwili zarządzenia przedaży wynoszą rs. 93 kop. 33, vadjum do licytacji rs. 550, licytacja rozpocznie się od sumy rs. 4326 kop. 75; termin przedaży dnia 20 Sierpnia (1 Września) 1864 r. przed Rejentem Kanc. Ziem. Józefem Żbikowskim. 

Przedaże wzmiankowane odbędą się w terminach wyżej oznaczonych, poczynając od godziny 10 z rana w obec Radcy Dyrekcji Szczegółowej; gdyby zaś Rejent przed którym przedaż ma się odbywać był przeszkodzony, przedaż odbędzie się w jego Kancelarji przed innym Rejentem który go zastąpi.

Warunki licytacyjne są do przejrzenia w właściwych księgach wieczystych i w biurze Dyrekcji Szczegółowej.

Warszawa d. 3 (15) Stycznia 1864 r.

za Prezesa, J. Komierowski.

za Pisarza Dyrekcji, Krajewski.

Dziennik Warszawski 1867 nr 3

(N. D. 53). Dyrekcja Szczegółowa Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego Gubernji Warszawskiej w Warszawie.

Podaje do powszechnej wiadomości, iż na zasadzie art. 7 Postanowienia Rady Administracyjnej z d. 28 Czerwca (10 Lipca) 1860 r. i upoważnień przez Dyrekcję Główną udzielonych następujące dobra ziemskie, jako zalegające w ratach Towarzystwu Kredytowemu Ziemskiemu należnych, wystawione są na przedaż przymusową przez licytacje publiczne, które odbywać się będą w Warszawie przy ulicy Miodowej pod Nr. 487 w kancelarjach Rejentów niżej wyrażonych:

53. Idzikowice, z wszystkiemi ich przyległościami i przynależytościami w okręgu Zgierskim, powiecie Łęczyckim, raty zaległe w chwili zarządzenia przedaży wynoszą rs. 68 k. 84, vadium do licytacji rs. 500, licytacja rozpocznie się od sumy rs. 2,005, termin przedaży d. 11 (23*) Października 1867 r., przed Rejentem Kanc. Ziem. Stanisławem Zawadzkim.

Przedaże wzmiankowane odbędą się w terminach wyżej oznaczonych poczynając od godziny 10 z rana w obec Radcy Dyrekcji Szczegółowej; gdyby zaś Regent przed którym przedaż ma się odbywać był przeszkodzony, przedaż odbędzie się w jego Kancelarji przed innym Regentem który go zastąpi.

Warunki licytacyjne są do przejrzenia w właściwych Księgach wieczystych i w biurze Dyrekcji Szczegółowej.

Warszawa, dnia 9 (21) Grudnia 1866 roku.

Prezes, A. Zabokrzecki.

Pisarz Dyrekcji, J. Suski. 

*nieczytelne

Dziennik Warszawski 1867 nr 238

N D. 6338. Rejent Kancelarji Ziemiańskiej w Warszawie.

Z powodu nastąpionych śmierci:

4. Alfreda Chrzanowskiego, wierzyciela sumy rsr. 3,000, na dobrach Idzikowice z Okręgu Zgierskiego, w Dziale IV pod Nr. 25 wykazu zabezpieczonej. (…) ogłoszone zostały postępowania spadkowe w dniach: 13 (26) Października 1867 r. i 13 (25) Stycznia 1868 r. do zamknięcia których, czyniący Rejent termin na dzień 27 Kwietnia (9 Maja) 1868 r. w Kancelarji Hypotecznej wyznacza. Dziedzicki Adam.

Dziennik Warszawski 1872 nr 32

N. D. 951. Pisarz Trybunału Cywilnego w Warszawie.

Stosownie do art. 682 K. P. S. wiadomo czyni, iż na żądanie Apolinarego Kokczyńskiego, jako wierzyciela nieletniej Kazimiery Chrzanowskiej, z mocy upoważnienia uchwały Rady familijnej w Sądzie Pokoju w Wieluniu dnia 10 (22) Września 1870 r. sporządzonej, działającego, w dobrach Wielgie Powiecie Wieluńskim Gubernji Kaliszskiej zamieszkałego, a zamieszkanie prawne dotego interesu i całego postępowania subhasacyjnego u Izydora Karśnickiego Patrona przy Trybunale Cywilnym w Warszawie, w Warszawie pod Nr. 1765 zamieszkałego, obrane mającego, w poszukiwaniu sumy rs. 3,000 z procentem 5% od dnia 12 (24) Czerwca 1869 roku i kosztów od Walerjana Oszkowskiego obywatela, właściciela dóbr ziemskich Idzikowice, zaś w dobrach Psary Powiecie Łęczyckim Gubernji Kaliszskiej zamieszkałego i zamieszkanie prawne obrane mającego, protokółem Józefa Kurman Komornika przy Trybunale Cywilnym w Warszawie w dniu 22 Grudnia 1871 (3 Stycznia 1872 r.) sporządzonym, w drodze sądowej przymuszonego wywłaszczenia, zajęte i zaaresztowane

DOBRA ZIEMSKIE

Idzikowice z przyległościami i przynależytościami, w parafji Domaniew, gminie Gostków, w Powiecie Łęczyckim, Gubernji Kaliszskiej, pod jurisdykcją Sądu Pokoju w Łodzi położone, poszukiwaną wierzytelnością hypotecznie obciążone, prawem własności do egzekwowanego dłużnika Walerjana Oszkowskiego należące, zaś stosownie do kontraktu urzędowego przed Aleksandrem Dziewulskim Rejentem w Warszawie dnia 23 Czerwca (5 Lipca) 1870 r. zeznanego, w administracji Adaminy Jasińskiej, po niegdy Florjanie Jasińskim pozostałej wdowy, od d. 1 Lipca n. s. 1870 r. do dnia 1Lipca n. s. 1878 r. z wyłączeniem pół dworu, karczmy i ogrodu będących w posiadaniu dłużnika zostające, przybliżonej rozległości gruntu około włók 11 mórg 9 miary nowopolskiej mieć mogące, a w szczególności; w gruncie ornym włók 9 mórg 24, w łąkach włóka 1 mórg 10.

Wysiew roczny jest następujący: żyta korcy 83, pszenicy korcy 12, owsa 30, grochu 10, kartofli wysadza się korcy 150, siana zbiera się fur 40. Inwentarz jest własnością administratorki.

Na gruncie zajmowanych dóbr stoją następujące zabudowania:

1. Dwór z drzewa na podmurowaniu z kamieni polnych, wapnem obrzucany, trzcinowany, gontami kryty, o jednym kominie murowanym.

2. Ogród owocowy i warzywny, mający drzew owocowych sztuk 70 i kloakę z drzewa gontami krytą.

3. Chałupa z drzewa w węgieł postawiona, słomą kryta, o jednym kominie murowanym.

4. Piwnica murowana deskami kryta.

5. Stajnia i chlewy z drzewa w słupy postawione, słomą kryte.

6. Studnia drzewem cembrowana z żórawiem, kubłem i korytem.

7. Obora i spichrz z drzewa w słupy postawione, słomą kryte.

8. Stodoła z drzewa w węgieł postawiona, słomą kryta, o dwóch klepiskach, w niej jest młockarnia i sieczkarnia z kieratem czterokonnym.

9. Stodoła w słupy murowane z drzewa postawiona na podmurowaniu z cegły, słomą kryta, o dwóch klepiskach.

10. Owczarnia z drzewa w słupy postawiona, gontami i słomą kryta.

11. Karczma z drzewa w węgieł słomą kryta, w połowie uwłaszczona.

Trzy stawy niezarybione.

Obszerniejsze opisanie powyż zajętych i zaaresztowanych dóbr znajduje się w akcie zajęcia u sprzedażą kierującego Izydora Karśnickiego Patrona, zaś zbiór objaśnień i warunki sprzedaży w Kancelarji Pisarza Trybunału tutejszego w Wydziale I. złożone, przejrzane być mogą.

Zajęcie w kopiach doręczono:

1. W. Heljodorowi Janiszewskiemu Pisarzowi Sądu Pokoju w Łodzi, w temże mieście urzędującemu, na ręce własne dnia 30 Grudnia (11 Stycznia) 1871/2 r.

2. Feliksowi Rudnickiemu Wójtowi gminy Gostków we wsi Gostkowie urzędującemu na ręce własne dnia 31 Grudnia (12 Stycznia) 1871/2 r.

Wniesiono do księgi wieczystej powyż zajętych i zaaresztowanych dóbr w Warszawie dnia 6 (18) Stycznia 1872 r., zaś w dniu dzisiejszym do księgi zaaresztowań w Kancelarji Pisarza Trybunału tutejszego na ten cel utrzymywanej, wpisanem zostało.

Pierwsza publikacja zbioru objaśnień i warunków sprzedaży, odbędzie się na jawnej audjencji Trybunału Cywilnego w Warszawie, pod Nr. 549 przy ulicy Długiej w Warszawie posiedzenia swe odbywającego o godzinie 10 z rana w Wydziale I. dnia 14 (26) Marca 1872 r.

Sprzedażą kierować będzie Izydor Karśnicki Patron przy Trybunale Cywilnym w Warszawie, którego zamieszkanie jest wyżej wskazane.

Warszawa d. 20 Stycznia (1 Lutego) 1872 r.

R. Linowski.

Wywieszono na tablicy w sali ustępowej Trybunału Cywilnego w Warszawie. Warszawa d. 20 Stycznia (1 Lutego) 1872 r.

R. Linowski.

Dziennik Warszawski 1874 nr 38

N. D. 1136. Rejent Kancelarji Ziemiańskiej w Warszawie.

Z powodu nastąpionej śmierci:

3° Matyldy z Kroszczyńskich Niedźwieckiej, właścicielki kapitału rs. 15,000, na dobrach Idzikowice Pielgrzymy z p-tu Zgierskiego, w dziale IV pod Nr. 12 wykazu zabezpieczonego; toczy się postępowanie spadkowe, do ukończenia którego termin ostateczny w Kancelarji hypotecznej na dzień 4 (16) Września 1874 r. wyznaczony został.

Michał Przysiecki.

Gazeta Kaliska 1895 nr. 75

W dniu 4/16 sierpnia we wsi Idzikowice, pow. łęczyckiego zmarł nagle włościanin Walenty Porczyński wieku lat 38.

Rozwój 1920 nr 317

— Potajemne gorzelnictwo.

Na ostatniej Sesji sądowej w Łęczycy w dniu 22 i 23 b. m. osądzono 16 spraw o potajemne gorzelnictwo w powiecie. Z tych sześć odroczono, 10 zaś zasądzono. Biegłym w tych sprawach był starszy komisarz kontroli p. Maj Majewski.

Skazani zostali:

(...) Tomasz Witczak, Idzikowice gm. Gostków 1 r. więz. i 30000 mk. lub 1 r. aresztu. (...)

Rozwój 1927 nr 168

Zlot młodzieży katolickiej w Poddębicach

Odbył się onegdaj przy udziale licznej rzeszy młodzieży dekanatu poddębickiego.

Młody ruch katolicki, oparty o system religijno-narodowego wychowania przyszłych pokoleń, z każdym dniem zatacza szersze kręgi docierając do najdalszych osiedli wiejskich. W ubiegłą niedzielę odbył się zlot Stowarzyszeń Młodzieży Polskiej w Poddębicach, który był przeglądem poczętych prac wśród młodzieży dekanatu tamtejszego. Już wczesnym rankiem poczęła napływać młodzież z Poddębic, Wartkowic, Dalikowa, Domaniewa, Idzikowic Turu Bałdrzychowa na czele z Patronatami, pod znakiem sztandarów, na których widniały godła religijne i państwowe. Uroczystą mszę św. zlotową odprawił ks. patron Laskowski, proboszcz z Turu. Po nabożeństwie młodzież, uszeregowana, przy dźwiękach dwuch orkiestr. wyruszyła do nowowzniesionego gmachu straży ogniowej, gdzie odbyły się obiady. Zebraną młodzież powitał, jako gospodarz w serdecznych słowach ks. dziekan Rozwadowski, poczem ks. Stanisław Nowicki Sekr. Generalny Związku Młodzieży Polskiej przedstawił cele zlotu, nakreślając przytem program pracy, letniej w organizacji. Zebranych na zlocie witali: imieniem młodzieży łódzkiej, p. Kuzan, imieniem senjorów Związku p. Kacperski, imieniem prowincjonalnej młodzieży D-chna G. Szwiliżanka. Po powitalnych przemówieniach młodzież zgłosiła wniosek wysłania depeszy do J. E. Ks. Biskupa W. Tymienieckiego jak przyjaciela i protektora ruchu organizacyjnego młodzieży katolickiej. Dłuższy referat o ideologji Stowarzyszeń Młodzieży Polskiej wygłosił instruktor związkowy p. prof. J. Garbala, Po zgłoszeniu rezolucyj zamknięto urzędowo zlot, poczem przybyłą młodzież druchny Stow. Poddębickiego przyjmowały herbatką. W obradach zlotowych brali udział: ks. proboszcz Oskierko, z Wartkowic, ks. O. Witkowski z Domaniowic, p. hr. Skrzyńska z Gostkowa, prof. Zuchowicz z Poddębic, p. Bąkowska z Poddębic oraz grono inteligencji miejscowej. W podniosłym nastroju o godzinie 18-ej zakończono zlot.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 18

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dnia 18 sierpnia 1933 r. Nr. SA. II. 12/9/33.

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu Łęczyckiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 14 sierpnia 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego z dnia 23 III. 1933 r. (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:

§ 1.

III. Obszar gminy wiejskiej Gostków dzieli się na gromady:

6. Idzikowice, obejmującą: wieś Idzikowice, kol. Idzikowice Gen., Idzikowice Nasale kol., kol. Idzikowice Pielgrz., os. Chochołek.

§ 2.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Łęczyckiemu.
§ 3.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia go w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
Wojewoda:
w z. (—) A. Potocki
Wicewojewoda.

Obwieszczenia Publiczne 1936 nr 32

Wydział hipoteczny sądu okręgowego w Łodzi, sekcja ziemska, niniejszem obwieszcza, że po niżej wymienionych zmarłych toczą się postępowania spadkowe:

3) Stanisławie Papiernikowej, zmarłej w dn. 11 marca 1931 r., właścicielce niepodzielnej połowy działki Nr. 14, zawierającej ogółem 5 dzies. 1071 sążni kw., uregulowanej w Dobrach Idzikowice, pow. łę­czyckiego, rep. hip. Nr. 225;

Termin zamknięcia powyższych postępowań spadkowych wyzna­czony został na dzień 29 października 1936 roku w tutejszym wydziale hipotecznym.