Rembów

Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.

Rembów, województwo Kaliskie, obwód Sieradzki, powiat Szadkowski, parafia Mikołaiewice, własność prywatna. Ilość domów 24, ludność 117, odległość od miasta obwodowego 3.

Słownik Geograficzny:  

Rembów,  kol. i karcz., pow. łaski, gm. Bałucz, par. Mikołajewice; kol. ma 18 dm., 102 mk., 225 mr. włośc.; karcz. 1 dm., 8 mk., 4 mr. W 1827 r. było 24 dm., 117 mk.

Spis 1925:

Rembów, wś, pow. łaski, gm. Bałucz. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne 23. Ludność ogółem: 114. Mężczyzn 56, kobiet 58. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego 92, ewangelickiego 22. Podało narodowość: polską 99, niemiecką 15.

Wikipedia:

Rembów-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie łaskim, w gminie Łask. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa sieradzkiego.

1992 r.

Rozwój 1906 nr 234

W celu upamiętnienia dnia 21-go października 1906 roku czyli 50-cio letniej rocznicy

szczęśliwego swego pożycia małżeńskiego — Jubilaci Ludwik i Matylda Wehrowie postanowili z posiadłości swej, majątku Karszew w powiecie łaskim gminy Bałucz położonego, wydzielić jedną morgę ziemi i na tejże postawić własnym kosztem odpowiedni budynek na szkółkę wiejską do użytku wsi Karszew, Wrzeszczewice, Kiki i Rębów i tym to wsiom wspomniany budynek wraz z tą morgą ziemi oddać na własność wieczystą, co, jako fakt, podaje do wiadomości najbliższy sąsiad

Edmund T. Patzer.

Kiki, dnia 19/X 1906 r.

Obwieszczenia Publiczne 1920 nr 2

Obwieszczenie.

Komornik przy sądzie okręgowym w Łodzi, Walerjan Dudziński, zamieszkały w m. Łodzi przy ul. Południowej Nr 28, obwieszcza, że w d. 9 kwietnia 1920 r. o godz. 10 rano w sali posiedzeń sądu okręgowego w Łodzi przy ul. Pańskiej Nr 115, odbędzie się sprzedaż przez publiczną licytację niepodzielnych praw współwłasności Rafała Pluskoty do osady włościańskiej, położonej we wsi Rębowie, gm. Bałucz, pow. Łaskiego, zapisanej w tabeli likwidacyjnej pod Nr 2, składającej się z gruntu ogólnej przestrzeni dziewięć mórg sto siedemdziesiąt siedem prętów (9 m. 177 pr.) i budynków drewnianych krytych słomą, jako to: 1) domu mieszkalnego; 2) stodoły i 3) obory.

Powyższa nieruchomość, stanowiąca wspólną własność Rafała Pluskoty i żony jego Antoniny, jako nabyta przez nich drogą kupna na mocy aktu, zeznanego przed notarjuszem Olszakowskim w Łasku w d. 3/15 marca 1882 r. za Nr 135, nie jest oddana nikomu w zastaw ani w dzierżawę i nie ma urządzonej księgi hipotecznej; sprzedaży podlegają prawa Rafała Pluskoty do połowy tej nieruchomości w celu pokrycia sumy 1.500 rb. z %% i kosztami zasądzonej Franciszkowi Tomaszewskiemu od tegoż Pluskoty zgodnie z tytułem wykonawczym sądu okręgowego w Łodzi z d. 13 grudnia 1918 r. Nr 14732.

Licytacja rozpocznie się od sumy szacunkowej 4.500 mk. polskich, ze względu jednak na to, że pierwsza sprzedaż uznana została za niedoszłą do skutku, nieruchomość ta może być sprzedana i poniżej oszacowania.

Osoby, zamierzające wziąć udział w licytacji, obowiązane będą złożyć kaucję w sumie 450 mk. oraz dokumenty o przynależności swej do Państwa Polskiego i stanu włościańskiego.

Warunki licytacyjne, jak również dokumenty, tyczące się tej sprzedaży, mogą być przejrzane w kancelarji sądu okręgowego w Łodzi.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 20

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dnia 28 września 1933 r. L. SA. II. 12/13/33.

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu łaskiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinij rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 15 września 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23 marca 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:

§ 1.

I. Obszar gminy wiejskiej Bałucz dzieli się

na gromady:

8. Rembów, obejmującą wieś Rembów.

 § 2.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Łaskiemu.

§ 3.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.

(—) Hauke-Nowak

Wojewoda.

Dziennik Łódzki 1952 nr 232

Nasi kandydaci

Babcia Wałęskowa dumna jest z męża

Piaski i laski, a wśród nich mniejsze lub większe zagrody chłopów z gromady Teodorów. Na tle jesiennego krajobrazu już z daleka rzuca się w oczy dom z czerwonych cegieł, należący do Władysława Wałęski, wysuniętego przez powiat łaski na stanowisko kandydata na posła do Sejmu. Wałęski nie zastałem jednak w Teodorowie. Jako członek WKW-ZSL wyjechał na jakąś ważną konferencję do Łodzi.

Rozmawiam więc z jego córką Aleksandrą Krakowską, która nie przerywając krzątaniny przy kuchni, oświadcza:

— Dumna jestem z ojca i z jego działalności. W jego ślady zaraz po wojnie wstąpił mój brat Janek — niestety, w 1946 roku zginął w walce z bandą Leśną na Mazurach. Mocno odczuliśmy wszyscy tę śmierć. A ojciec od tego czasu jeszcze energiczniej zabrał się do walki z wszelkimi pasożytami, którzy usiłują szkodzić naszej ojczyźnie.

Istotnie w gromadzie, gminie i powiecie 61-letni Władysław Wałęska znany jest ze swego nieubłaganego stanowiska w stosunku do spekulantów i kułaków, uchylających się od wypełniania obowiązków obywatelskich. Na naradach i zebraniach demaskuje ich krecią robotę, sposoby wyzysku, chciwość, pęd do bogacenia się kosztem sąsiadów, kosztem Państwa.

Władysław Wałęska wywodzi się z biednej, chłopskiej rodziny z Rębowa. Przed pierwszą wojną światową pracował w ciągu pięciu lat w jednej ze stolarń w Pabianicach. Potem był kołodziejem na folwarku obszarniczym w Wilamowie (pow. sieradzki), gdzie robotnicy rolni powierzyli mu funkcję delegata związkowego. A że Wałęska nie dał się przekupić, musiał wkrótce zbierać manatki. Dla takiego kołodzieja miejsca na folwarku nie było.

Osiadł wtedy Wałęska w Wrzeszczewicach, gdzie gospodarował na 2-hektarowej działce żony i na jakie takie utrzymanie dorabiał stolarką.

Druga wojna, zesłanie na roboty do Niemiec i wreszcie powrót do swoich, do takiej Polski o jakiej marzył. Reforma rolna, zagroda z 2 ha ziemi w Teodorach. Wałęska z miejsca włącza się do pracy

społecznej. Jest członkiem SL, potem prezesem Zarządu Gminnego SCh, członkiem Komisji Finansowej przy GRN, a w lipcu bieżącego roku zostaje wybrany do Wojewódzkiego Komitetu Wykonawczego ZSL. Jego pierś zdobi Srebrny Krzyż Zasługi.

Do izby wchodzi babcia Wałęskowa, żona Władysława. Przysłuchuje się naszej rozmowie, a potem wtrąca z surową miną.

-A ja to tylko tyle powiem, że ten mój prezes zamiast na starość siedzieć w chałupie, to tylko po zebraniach, a konferencjach ciągle goni. No, a jak jeszcze posłem zostanie, to wtedy ja i wnuczki jeszcze rzadziej będą go widywać.
-Ale dumna jest mama z ojca? — pyta zięć Krakowski. Babcia Wałęskowa śmieje się:
-To swoją drogą.

I przybrana umyślnie surowość znika z jej twarzy, coraz bardziej rozjaśniającej się uśmiechem pełnej dumy.

(cm)

Dziennik Łódzki 1952 nr 237

Nasi kandydaci

z okręgu nr 9 w Pabianicach

WŁADYSŁAW WAŁĘSKI

zastępca prezesa Powiatowego Komitetu Wykonawczego ZSL oraz członek Prezydium Wojewódzkiego Komitetu Wykonawczego ZSL,jest synem chłopa, pochodzi z Rębowa, pow. łaski. Od najmłodszych lat wyzyskiwany był przez bogaczy wiejskich, u których był zmuszony pracować przed wojną. W 1920 r. był delegatem Związku Służby Folwarcznej. Od 1945 r. Jest członkiem Związku Samopomocy Chłopskiej. Wiosną 1945 r. w gminie założył pierwszą spółdzielnię SCh. W 1949 r. wybrano go na członka Komitetu Gminnego ZSL. 1 czerwca 1952 r. odznaczony został za swą pracę Srebrnym Krzyżem Zasługi.