Dzigorzew

Zajączkowski:

Dzigorzew-pow. sieradzki
1) 1353 kop. XIX w., TP 3344 f. 111-112: Dzwigorzo - na dok. sprzedaży sołectwa w Brzeźnie (v.) wym. Ubysław, dziedzic z D.
2) XVI w. Ł. I, 392, 436-437: Dzwygorzow, Dzwygorzew - villa, wł. król., par. Charłupia Mała, dek. warcki, arch. uniejowski. 3) 1511-1518 P. 181: Dzwigorzow - par. jw., pow. i woj. sieradzkie. 1553-1576 P. 221: Dzwigorzow - jw. 4) XIX w. SG II, 293: Dzigorzew - wś, par. i gm. Charłupia Mala, pow. jw. 

Taryfa Podymnego 1775 r.

Dzigorzew, wieś, woj. sieradzkie, powiat sieradzki, własność królewska, 30 dymów.

Czajkowski 1783-84 r.

Dzigorzew, parafia charłupia mała, dekanat warcki, diecezja gnieźnieńska, województwo sieradzkie, powiat sieradzki, własność: (Stanisław) Kossowski, starosta sieradzki.

Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.

Dziegoszew, województwo Kaliskie, obwód Sieradzki, powiat Sieradzki, parafia Sieradz, własność prywatna. Ilość domów 44, ludność 304, odległość od miasta obwodowego 1/4.

Słownik Geograficzny:

Dzigorzew, wś, pow. sieradzki, gm. i par. Charłupia mała. Wieś odległa od Sieradza w. 3; rozl. mórg 1416, w tem gruntów dworskich mr. 833, obecnie rozkolonizowanych i nabytych przez włościan; osada młynarska mr. 8; ludn. katolickiej męż. 308, kob. 327, starozakonnych męż. 5, kob. 2; razem 642. Posiada młyn wodny na rzece Warcie o 4 gankach. Ż

Spis 1925 r.

Dzigorzew, wś i kol., pow. sieradzki, gm. Charłupia Mała. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne wś 72, kol. 22. Ludność ogółem: wś 425, kol. 102. Mężczyzn wś 203, kol. 52, kobiet wś 222, kol. 50. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego wś 425, kol. 95, mojżeszowego kol. 7. Podało narodowość: polską wś 425, kol. 95, żydowską kol. 7.

Wikipedia:

Dzigorzew-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Sieradz. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego. Wieś nad Wartą tuż za zachodnimi granicami Sieradza. W 1393 r. (Teki Pstrokońskiego) na dokumentach sprzedaży sołectwa w Brzeźnie notowana jako Dzwigorzo. W XVI w. (Jan Łaski) jako Dzwygorzow, Dzwygorzew stanowiła własność królewską. W księdze wieczystej przechowywanej w Sądzie w Sieradzu pod datą 1844 jest wpis o prawie posiadania wsi wybranieckiej (piechota wybraniecka) Dzigorzew z mocy przywileju Augusta III z 14 grudnia 1746 r. przez Pawła Powałkę. 4 września 1939 r. wieś została całkowicie spalona przez nacierający Wehrmacht na pododdziały 31 Pułku Strzelców Kaniowskich broniącego linii Warty.

Elżbieta Halina Nejman Majątki (Szlachta Sieradzka XIX wieku Herbarz)

DZIGORZEWpar. Charłupia Mała, p. sieradzki w 1783 roku Kossowskiego starosty sieradzkiego. W 1860 r Jan Chrzanowski podarował synowi Emilianowi za 18840 rbs. W 1912 wieś i osada mają 1416 mg, we władaniu częściowych właścicieli i uwłaszczonych włościan. (Sikorski 1860 k.79, PGkal.)

1992 r.

Akta metrykalne (Parafia Sieradz) 1608

Marzec

18 tego samego miesiaca został przeze mnie Bartłomieja proboszcza sieradzkiego ochrzczony, urodzona dnia 7 tego miesiąca syn Szlachetnego Piotra Bartochowskiego i Anny, małżonków ze wsi Dzigorzew i zostało mu nadane imię Jan. Rodzicami chrzestnymi jego byli sławetny Jan Galatoz zwany Monawka? i Dorota Miezykozina mieszczka sieradzka.

Lustracja 1789 r.

W Dzigorzewskim folwarku opisanie budynków

Wjeżdżając od wsi na podwórze żerdziami w słupy ogrodzone, wrota podwójne z desek na biegunach drewnianych z zasuwą drewnianą, tak przy wrotach, jako i fort[ka] z desek na biegunie żadnego żelaza nie ma, na kołek zamykane. Od wrót po lewej ręce folwark stary z drzewa tartego budowany, pod poszyciem słomianym złym, do którego wchodząc ze szczytu do sieni drzwi z desek na biegunie drewnianym z wrzeciązem i szkoblami żelaznemi, w sieni komin na stogach gliną lepiony nad dach, pułap z dylów, podłogi nie ma. Z sieni po prawej ręce do izby drzwi z tarcic na zawiasach, hakach, z klamką drewnianą, okno jedno o dwóch kwaterach, szyby w drewno oprawne, 3 stłuczone, 5 spękanych, piec od dołu z cegły murowany, od góry z kachli, komin kapiasty z gliny lepiony, pułap z dylów, podłogi nie ma. Z izby do komory drzwi z desek na biegonie drewnianym z wrzeciązem i szkoblami, pułap z dylów, podłogi nie ma. Z komory na dwór, drzwi z desek na biegunie drewnianym z zasuwą drzewianą. Wróciwszy się do sieni po lewej ręce komórka przy kominie nowo z drzewa ciesanego przybudowana, pod poszyciem słomianym, do której drzwi z desek na biegunie drewnianym na kołek zamykane, pułapu ani podłogi nie ma. Przy tym folwarku kurniki 2 i stajenka dla koni z dylów w słupy budowana pod poszyciem słomianym złym. Do kurników i stajenki jest drzwi z desek na biegunach drewnianych troje na kołki zamykane, pułap z żerdzi, podłogi nie ma. W stajence drabina jedna, żłobów 2. Obora na bydło z drzewa kostkowego nowo w węgieł pobudowana, pod poszyciem słomianym dobrym, do której wrót na wylot podwójnych na biegunach drewnianych z tarcic z poręczami drewnianemi dwoje na kołki zamykane, w środku drzwi z tarcic na biegunie drewnianym na kołek zamykane, pułap z żerdzi ułożony, żłobów 4, drabin 4. Obora druga, czyli wolarnia stara z drzewa kostkowego pobudowana, w ścianach dobra, w podwalinach podgniła, pod poszyciem słomianym złym, do której drzwi z tarcic na biegunie drewnianym z wrzeciązem i szkoblami żelaznemi, pułap z żerdzi, podłogi nie ma, żłobów nro 3, drabin nro 4. W tej przegroda dla cieląt, do której furtka z żerdzi, żłobów 2, drabinka jedna. Przy oborze tej stajenka pod jednym dachem z dylów w słupy przystawiona, do której drzwi z desek na biegonie drewnianym na kołek zamykana, pułap żerdziany, podłoga tylko połową z dylów, żłobów 2, drabin 3. Przy tej stajence wrota do gumna między dwoma słupami z żerdzi dartych i płot, takież żerdziany na gumnach. Spiklerz z drzewa tartego z wystawą na słupach w węgieł pobudowany, stary, dobry, dach na nim zewnątrz gontami pobity, z wierzchu nowo snopkami poszyty jedną stroną, drugą stroną staremi, pod wystawą wschody na górę, przy których drzwi z desek na biegunie drewnianym z wrzeciązem w 3 ogniwa i szkoblami żelaznemi do zamykania na kłódkę, pułap i podłoga z tarcic, kojców dylami zabudowanych 5. Obok tego spichrza stodoła nowa z drzewa kostkowego w węgieł pobudowana o jednym klepisku, o dwóch sąsiekach pod poszyciem słomianym, do której wrót na wylot podwójnych z tarcic na biegunach drewnianych z poręczami drewnianemi dwoje, u przednich wrót wrzeciąz i szkoble żelazne do kłódki, u tylnych kuna i przetyczka żelazna zewnątrz do zamykania. Obok tej stodoły stodoła druga, stara, nowo w średnim sąsieku, czyli ściana reparowana, o dwóch klepiskach, w węgieł od jednego rogu z drzewa tartego pobudowana, w drugim rogu z dylów w słupy, pod poszyciem słomianym starym, do której wrót na wylot podwójnych z desek na biegunach drewnianych czworo, u przednich kuny i szkoble żelazne, u tylnych kołki do zamykania.

Osiadłość wsi Dzigorzowa.

Stanisław Pryk, Krzysztof Miziała, Szczepan Gawron, Tomasz Jędralik, Franciszek Miziała, Michał Miziała, Tomasz Moskwa, Paweł Moskwa, Antoni Gay, Sebastian Gay, Józef Gawron, Paweł Bartos, Józef Bartos, Wojciech Woytkowicz, Bartkowa Oganiaczka, Józef Cyganek, Jan Barwasny, Antoni Cyganek, Wojciech Cyganek, Szymon Ciołek, Szymon Pryk, Jan Woycik, Wojciech Tchorz, Jan Tchorz, Jakob Zrodlak, Bartłomi Zrodlak, Jan Mikulec, Andrzy Mikulec, Franciszek Płuciennik.

Jakobowa Młynarka płaci z młyna zł 50.

INWENTARZ WÓJTOSTW W WSIACH DZIGORZEWIE I SUCHY
będących w czasie odprawiający się w r. 1789 lustracyji
spisany i podpisany.

Zabudowanie wójtostw.

Najprzód chałupa na siedlisku wójtowstwa dzigorzewskiego, która pod snopkami. Przy której chliwiki także stare pod snopkami. Innych budynków żadnych nie masz. Osiadłość tych wójtowstw: pierwszy, prac. Marcin Zagrodniczek, poddany z Wólki, dóbr dziedzicznych WJP Tomasza Psarskiego, robi w tydzień dni 2 mając wydzielony roli kawał z ról wójtowskich i z tego opłaca czynszu na rok zł 1 gr 15. Drugi toż samo posiada, co i pierwszy i też powinność daje i odprawia.

 Gazeta Poznańska 1809

Do przedania. Trybunał Departamentu Kaliskiego uwiadomia prześwietną publiczność iż dobra 1 mo. Wozniki; a) Mnichow, b) Sucha, c) WoytostwoSucha. 2 do. Dzierzgow wraz z Woytostwem tegoż Nazwiska Hrabiego Jana Wilhelma Ludwika Rittberg dziedziczne w Powiecie Sieradzkim Departamencie tuteyszym sytuowane, na żądanie Pułkownika JK. Mci. Pruskiego, Pontanus, iako realnego kredytora w Berlinie, w drodze exekucyi przez subhastacyą na terminach dnia 1. Października, dnia 12. Grudnia r. b. i dnia 23. r. p. przed delegowanym sądu Naszego, na tuteyszey izbie audyencyonalney sprzedane zostaną, na które to termina ochotę maiący kupić wspomnione dobra zapraszaią się, aby na wyznaczonych terminach, z których ostatni iest praeclusiny, osobiście lub przez umocowanego pełnomocnika stawili się. Do czego im się patronowie Falz, Rozdeyczer, Probus, Głuski, Ordęga, Mitzke proponuią, końcem podawania swych licytów, na kupno wspomnionych dobr, których wartość iako to: Wozniki cum attinentiis na 87,691 tal. 3 dgr. 8 denar. piszę ośmdziesiąt siedm tysięcy sześć set dziewięćdziesiąt ieden talarow trzy dgr. ośm denar. Dzierzgow na 36,431 tal. 1 dgr. 8 denar. piszę trzydzieści sześć tysięcy czterysta treydzieści ieden talarow 1 dgr. 8 denar. otaxowaną została , przytym maią wiedzieć, iż więcey dającemu wspomnione dobra za dziedziczne przysądzone będą, każdy zaś życzący sobie kupić, może z większym zastanowieniem o taxie rzeczonych dobr w tuteyszey registraturze zapewnić się. Dan w Kaliszu dnia 28. Lipca 1809.
JK. Xcey Mości Trybunału Depart. Kaliskiego.

Gazeta Warszawska 1809 nr 85

Trybunał Departamentu Kaliskiego uwiadomia Prześw: Publiczność, iż Dobra 1mo Woźniki, a) Mnichów, b) Sucha c) Woytostwo Sucha, 2do, Dzierźgów wraz z Woytostwem tegoż nazwiska, Hrabiego Jana Wilhelma Ludwika Rittberg dziedziczne, w Powiecie Sieradzkim Departamencie tuteyszym sytuowane na żądanie Pułkownika J. K. Mci Pruskiego Pontanusa, iako realnego Kredytora w Berlinie w drodze exekucyi przez subhastacyą na Terminach Igo Października, 12go Grudnia r. b. i 23 Lutego roku przyszłego przed Delegowanym sądu naszego, na tuteyszey Izbie audyencyonalney sprzedane zostaną, na które to termina ochotę maiący kupić wspomnione dobra zaprazaią się, aby na wyznaczonych terminach, z których ostatni iest praecluzyiny, osobiście lub przez umocowanego Pełnomocnika stawili się. Do czego im się Patronowie Faltz Rozdonozer, Probus, Głuski, Ordęga, Mitzke proponuią, końcem podawania swych licytów, na kupno wspomnionych Dobr, których wartość iako to, Woźniki cum attinentiis na 87,691 Tal: 3 d. gr: 8 den; piszę Ośmdziesiąt siedm tysięcy sześćset dziewięćdziesiąt ieden Talarów 3 d. gr: 8 denarow. — Dzierzgów na 36,431 Tal: 1 d. gr. 8 den: piszę trzydzieści sześć tysięcy czterysta trzydzieści ieden Talarow 1 d. gr; 8 den: otaxowaną została. — Przytym maią wiedzieć, iż więcey daiącemu wspomnione Dobra za dziedziczne przysądzone będą. — Każdy zaś życzący sobie kupić, może z większym zastanowieniem o Taxie rzeczonych Dóbr w tuteyszey Registraturze zapewnić się—Dan w Kaliszu dnia 28 Lipca 1809 R. — J. K. X Mości Trybunał Depart: Kaliskiego. Kiełczewski Prezes. Leszczyński Pisarz.

Dziennik Departamentu Kaliskiego 1810 r.

Obwieszczenie.

Trybunał Cywilny Pierwszey Instancyi Departamentu Kaliskiego Wydziału I.

Uwiadamia Publiczność, iż Dobra

1. Woźniki

a. Mnichów

b. Sucha

c. Woytostwo Sucha

2. Dziegorzew wraz z Woytostwem tegoż Nazwiska Ur. Hrabiego Jana Wilhelma Ludwika Rittberg dziedziczne w Powiecie Sieradzkim Departamentu tuteyszego sytuowane, na żądanie Ur. Pułkownika Krola Imc. Pruskiego, Pontanus, iako realnego kredytora w Berlinie, drogą Exekucyi przez Subhastacyą na Terminach 17-go Kwietnia 24. Lipca 23. Października 1810. roku przed Delegowanym W. Sędzią Rembowskim na tuteyszey Izbie Audyencyonalney sprzedane zostaną maiący ochotę kupić wspomniane dobra zapraszaią się aby na wyznaczonych Terminach, z których ostatni iest prekluzyiny, osobiście lub przez umocowanego Pełnomocnika stawili się Do czego Im się przedstawiaią Patronowie przy tuteyszym Trybunale J. P. P. Falz, Rozdeutzer, Probus, Głuski Ordęga, Miczke, końcem podawania swych licytów na kupno Dobr wspomnionych których wartość iako to: Woźnik cum attinentiis na 87691 Tal. 3 dgr. 8 den. Dzigorzew na 36431 Tal. 1 dgr. 8 den. podług załączoney widimowaney Taxy oszacowaną została Dobra wspomnione Naywięcey daiącemu za dziedziczne przysądzone będą. Każdy zaś życzacy ie sobie nabydź z większym zastanowieniem o ich Taxie zapewnić sie moze z Aktów znaydniących się w tuteyszy Registraturze.-w Kaliszu dnia 13. Grudnia 1809. Smogorzewski.

 

Dziennik Urzędowy Woiewodztwa Kaliskiego 1821 nr 31

OBWIESZCZENIE.
Komornik Trybunału Cywilnego Woiewództwa Kaliskiego.
Oznaymuie Szanowney Publiczności, iż na dniu 16. Sierpnia r. b. o godzinie 10. na gruncie wsi Woknik pod Sieradzem wydzierżawienie propinacyi w wsi Wonudkach, Dziegoczecie, Suchy i z przyległych wsiów do maiętności Woźnik należących, wraz z wolnym paleniem wódki i robieniem wódki, do czego potrzebne narzędzia przeznaczone będą, podług warunków, w terminie ogłosić się mianych, za gotową zaraz w kurancie zapłatą nastąpi.
w Kaliszu dnia 30. Lipca 1821.
J. Słowikowski.

 

Dziennik Urzędowy Woiewodztwa Kaliskiego 1821 nr 47

OBWIESZCZENIE.
Pisarz Trybunału Cywilnego pierwszey Instancyi
Woiewództwa Kaliskiego.
Podaie do publiczney wiadomości, iż dobra Ziemskie Wośniki z przyległościami, składaiące się:
z wsi folwarczney Wośniki, z wsi zarobney Mnichowa, z wsi folwarczney Suchy, z dwóch młynów wodnych, z domu Starościńskiego zwanego w mieście Sieradzu pod zamkiem pod liczbą 248—9 sytuowanego, z wsi folwarczney Dzigorzewa i z Woytostwa tegoż nazwiska, z Młyna wodnego, w Powiecie Szadkowskim i Sieradzkim w Woiewództwie Kaliskiem Królestwie Polskiem leżące, Aktem tradycyi nieruchomości przez Komornika przy Trybunale Cywilnym Woiewództwa Kaliskiego, Leona Nowierskiego, w dniu 19, 20, 21 i 22. Września roku 1821 na gruncie wsi Wośnik spisanym zaięte. — Akt ten tradycyi w Biórze Pisarza Kancellaryi Ziemiańskiey Woiewództwa Kaliskiego w dniu 7. Listopada 1821 roku, a w księdze zaregestrowań Trybunału Cywilnego Woiewództwa Kaliskiego w dniu 15 Listopada 1821. r. podany i zaregestrowany został. — Dobra powyższe dziedziczne Jana Wilhelma Ludwika Hrabi Rittberg w Suchy w Powiecie Sieradzkim obrane zamieszkanie maiącego, na rzecz Dyrekcyi Banku Głównego w Berlinie posiedzenie swe maiącey, zaięte, za którą Jan Miczke, Patron przy Trybunale Cywilnym Woiewództwa Kaliskiego, w Kaliszu mieszkaiący, stawa i subhastacyą popiera. — Dobra Wośniki składaią iednę Gminę, a wsie Mnichów Sucha i Dzigorzew z Woytostwami drugą Gminę, na koniec dom starościński, należy do Gminy miasta Sieradza.
Rzeczone dobra obeymuią rozległości: w wsi Wośnikach grunta orne dworskie i wieyskie 1. 3. 4. i 5. klassy z ogrodami, łąkami, zabudowaniami, pastwiskami, borami, wodami, drogami i nieużytkami wynosi w ogóle 5728 m. 124 pr. kw.
w wsi Mnichowie grunta orne 1. 3. 4. i 5. klassy z ogrodami, łąkami, zabudowaniami, pastwiskami, wodami, drogami i nieużytkami wynoszą 982 m. 63 pr. kw.
w wsi Suchy z Woytostwem grunta orne, iak powyżey wyszczególnione 1502 m. 18 pr. kw.
-----------------------
8212 m. 25 pr. kw.
Od tey płaszczyzny odtrąca się bór Dąbrowa zwany 917 m. 58 pr. kw.
Ogólna płaszczyzna wynosi tych 3ch wsiów 7294 m. 147 pr. kw.
czyli hub 243 morg. 4 147 pr. kw.
w wsi Dzigorzewie z Woytostwem tegoż nazwiska grunta orne dworskie i wieyskie 1. 2. i 3. klassy z zabudowaniami, ogrodami, łąkami i pastwiskami, wodami i drogami wynoszą2843 m. 43 pr. kw.
czyli hub 94 m. 23 - 43 pr. kw.
Dom Starościński z ogrodem wynosi około 120 pr. kw.
Budynki wszystkie wystawione z drzewa w węgły słomą i gątami kryte.
W wsi Woźnikach iest 11 półrolników, 77 zagrodników, 8 chałupników, 11 komorników, 1 młynarz Woyciech Brzeski i dwa Sołectwa czyli wybrańcy, a ci są; Tomasz Korczyk i Woyciech Tuga, w wsi Suchy iest 15 półrolników, którzy płacili z pół rolka po złotych 90 i odrabiali zaciąg, lecz teraz podali do protokułu zaięcia, iż podług Wyroków Trybunału i Nayiaśnieyszego Sądu Appellacyinego Królestwa Polskiego płacić maią z pół-rolka po złt. 60. bez żadney inney powinności, względem czego Komornik zachował wszelkie prawa Dyrekcyi Banku Głównego w Berlinie i dochodzenie ich iako wierzytelność hypoteczną maiącey a do tey sprawy nie wchodzącey, również zastrzegł Komornik Dyrekcyi Banku Głównego prawo dochodzenia o niektóre nieprawnie przez dłużnika sprzedane nieruchomości.— W wsi Mnichowie iest 11 półrolników, 2ch zagrodników, 3ch komorników, 2ch niestałych czynszowników, 1 młynarz Bogumił Krauze, nakoniec Sołectwo na których Jgnacy Botwicki i Szymon Powalski. — W wsi Dzigorzewie iest 22 półrolników, 20 zagonników, 5 chałupników, 5 komorników, 1 młynarz Grzegorz Tenetka, nakoniec 1 Sołectwo, na którym Kazimierz Kowalski. — Kto się chce o wszystkich szczegółach tych dóbr, iako i o inwentarzach gruntowych obiaśnić, może w Kancellaryi Trybunału i u Patrona popierającego zaięcia i taxę przeyrzeć, a kto chce Dobra widzieć, może się udać na grunt.
Dobr Wośniki i Mnichowa iest dzierżawcą Walenty Lutomski w Wosnikach mieszkaiący, oraz Woyt Gminy Wosnik. — Wsi Suchy iest dzierżawcą Leopold Zeising w Suchy mieszkaiący. Wsi Dzegorzewa iest dzierżawcą Jgnacy Loga, oraz Woyt Gminy Dziegorzewa Suchy i Mnichowa. —Woytostwa Suchy iest dzierżawcą Jozef Wągrowski — Tradycya z daty powyżey wymieniona nayprzód Marcinowi Maliszewskiemu, Pisarzowi Sądu Pokoiu Ptu Sieradzkiego w Sieradzu dnia 24. Września 1821 roku, druga kopia teyże Pawłowi Dębskiemu Pisarzowi Sądu Pokoiu Powiatu Szadkowskiego, w Szadku dnia 25. Września 1821 roku, trzecia kopia Karolowi Mittelstaedt, Burmistrzowi miasta Sieradza, w Sieradzu dnia 25 Września 1821 roku, czwarta kopia Jozefowi Wągrowskiemu, iako Administratorowi tych Dóbr, w Suchy dnia 26. Września 1821 roku, piąta kopia Janowi Wilhelmowi Ludwikowi Hrabi Rittberg w Suchy dnia 26. Września 1821 roku, szósta kopia Jgnacemu Loga, iako Woytowi Gminy Dziegorzewa Suchy i Mnichowa, w Dzigorzewie dnia 26. Września 1821 r., siódma kopia Walentemu Lutomskiemu, iako Woytowi Gminy Wośnik, w Wośnikach dnia 26. Września 1821. r. przez Jerzego Zawistowskiego, Woźnego Trybunału, wręczone zostały.
Sprzedarz tych Dobr w Prześ. Trybunale Cywilnym Woiewództwa Kaliskiego, w Kaliszu w Pałacu Sądowym posiedzenia swe odbywaiącym, na Audyencyi publiczney w tym sposobie nastąpi, iż dobra Wośniki, Mnichów i Sucha z Woytostwem, do których należy Dom Starościński z osobna, a wieś Dzigorzew z Woytostwem z osobna sprzedane zostaną.
Pierwsze ogłoszenie warunków licytacyinych w dniu 17. Stycznia 1822 r. o godzinie 10tey z rana nastąpi.
w Kaliszu dnia 16. Listopada 1821 r.
Piątkiewicz.

Gazeta Warszawska 1826 nr 46

Trybunał Cywilny Pierwszey Instancyi Woiewództwą Kaliskiego.

Na skutek Postanowienia Nayiaśnieyszego Pana z daty 12/24 Stycznia r. b. Regulacyią Hypotek Dóbr Narodowych, z któremi Skarb Publiczny do Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego przystępuie, nakazuiącego, i na skutek Reskryptów Kommissyy Rządowych Sprawiedliwości i Przychodów i Skarbu d. d. 22 i 24 Lutego r. b. rozpoczynaiąc regulacyią takową hypotek, podaie do wiadomości publiczney, iż do przyymowania Aktów pierwiastkowego regulowania hypotek Dóbr i realności niżey wymienionych w Woiewództwie Kaliskiem położonych, wyznaczył termin (...)

Na dzień 9 Maia 1826 roku. — dla:

9. Dóbr Narodowych Ekonomii Męka, składaiącey się z folwarku i wsi Męka, z Probostwa Męka złożone z gruntów i łąk w ilości morgów 277 prętów 120 miary Reńskiey, z młyna wodnego do Probostwa należącego, z wsi Ruda, z dwóch wybraniectw 21 łanów gruntu obeymuiących zabudowań w possessyi Rządu zostaiących, z folwarku j, wsi Polkow, z młyna Chochełna zwanego, z folwarku i wsi Piaski, z trzech młynów wodnych, to iest: 1) z młyna należącego do folwarku Wielka, 2) z młyna należącego do SSrów Antoniego Grzelaka, i 3) z młyna należącego do Mateusza Surmagi, z wsi Czechy, z folwarku wsi Góra poświętna, z folwarku Szkaplerz, Jurydyki Podominikańskiey, z miasta Sieradz, z wybranictwa we wsi Szlach: Dzigorzew w Powiecie Szadkowskim Obwodzie Sieradzkim, z folwarku Osinek, z wybranictwa we wsi Szlach: Monice, i z folwarku Pruchna w Powiecie Wartskim Obwodzie Kaliskim, z folwarku Groiec Wielki, z młyna wietrznego, z wybranictwa we wsi Szlach: Mnichów, z wsi Łagiewniki, z folwarku wsi Oraczew, z młyna wodnego, z wybranictwa we wsi Szlach: Woźniki, z folwarku i wsi Kopyści, z wsi i Probostwa Borszewice, z folwarku i wsi Probostwa Sędzieiewice, z młyna wodnego tamże, z wsi Lucieiow, z wsi Żagliny i Źródła w Powiecie i Obwodzie Sieradzkim; z folwarku i wsi Szadkowice, z młyna Buła na zimney Wodzie zwanego w Powiecie Szadkowskim Obwodzie Sieradzkim; z miasta Szadek, z austeryią, oraz z domów Piekło, w których szynki Rządowe, niemniey z placu pustego Piekiełko, Z Wóytostwa w Szadku, z wsi Kromelin, Kobyla, Wielgiey Wsi, z młynów dwóch Nagrobla i Żagrda zwanych, w Powiecie Szadkowskim Obwodzie Sieradzkim sytuowanych

(...) W moc Art: 3 postanowienia powyższego Nayiaśnieyszego Pana, oznaymia Trybunał, iż ktokolwiek sądziłby mieć prawo do własności Dóbr wyżey wymienionych, lub iakie prawo rzeczowe ściągaiące się do tychże Dóbr, może i powinien się zgłosić w terminach oznaczonych, a naypóźniey do dnia 14 Cztrwca r. b., który się w skutek Art: z tegoż postanowienia, ze względu na czas do obwieszczeń potrzebny, iako ostateczny i prekluzyyny oznacza.

Nadto dodaie Trybunał wskutek Art: 4 postanowienia Nayiaśnieyszego Pana, iż żadne reklamacyie przeciw Inkameracyi Dóbr na mocy urządzeń, iakie nastąpiły za Rządu Pruskiego, Austryiackiego, oraz na mocy Prawa na Seymie Xięztwa Warszawskiego dnia 23 Grudnia 1811 roku uchwalonego, ani też kompetencyie do Hypoteki przyiętemi nie będą, rozpoznawaniu Sądowemu nie ulegaią, niemniey żadne inne pretensyie prócz wymienionych powyżey w Artykule 3 do Hypoteki przyymowanemi bydź nie maią.

Regulacyia takowa odbywać się będzie w Kaliszu w pałacu Sądowym przy ulicy Józefiny położonym, przed delegowanemi przez Trybunał wyznaczonemi, o których w Kancellaryi Hypoteczney dowiedzieć się będzie można. — Kalisz d. 4 Marca 1826 r.

Rembowski Prezes.

Karnecki Sekretarz.

Powszechny Dziennik Krajowy 1831 nr 39

Kommissya Woiewództwa Kaliskiego. Podaie do powszechnej wiadomości , iż następne dobra rządowe wydzierżawiać będzie w drodze publiczney licytacji od 1 czerwca 1831 r. a mianowicie:

1. W d. 1 maia 1831 naczelną dzierżawę ekonomii Brodnia w obwodzie Kaliskiem położoną, na lat sześć pro 1831f37 czyniącą dotąd rocznego dochodu złp. 14,125 gr. 22 do którey należą: a) folwarki Brodnia i Dzierzążna, b) wsie Brodnia, Brzeg i Dzierzążna, e) Propinacya, d) Rybołówstwo,

4. W d. 14 marca r. b. Folwark Bugay w ekonomii Wieluń obwodzie Wieluńskim położoney na lat sześć pro 1831f37 czyniący dotąd rocznego dochodu złp. 659.

5. W d. 8 Marca r. b. naczelną dzierżawę ekonomii Mokrska w Obwodzie Wieluńskim położoną na risico dotychczasowego naddzierżawcy pro 1831f33 czyniącą rocznego dochodu złp. 27,644 gr 27 do którey należą. a) folwarki Kowale. Krzyworzeka, Mokrska, i Wróblew, b) wsie Gana, Kowale, Krzyworzeka, Mokrska. Stroiec i Wróblew, c) Rybołówstwo,

7.W d. 10 marca r. b. Klucz Grzybki w ekonomii rządowey Brodnia obwodzie Kaliskim położony na lat sześć pro1831f37 czyniący dotąd rocznego dochodu złp. 4829 gr. 7 do którego należą. a) folwark Grzybki, b) wsie Grzybki i Proboszczowice, c) Propinacya:

8. W d. 11 marca r. b. klucz Dzietrzniki w ekonomii Wieluń w obwodzie Wieluńskim położony na lat sześć pro 1831f37 czyniący dotąd rocznego dochodu złp. 5827 gr. 10 do którego należą. a) folwarki Dzietrzniki i Wieluń, b) wieś Dzietrzniki, c) Młyn Kępa zwany d) Propinacya:

9. W d. 12 marca r. b. naczelną dzierżawę ekonomii Męka w obwodzie Sieradzkim położoną na resico dotychczasowey naddzierżawczyni na lat cztery pro 1831f35 czyniącą dotąd rocznego dochodu złp. 6901 gr. 3 do którey należą. a) folwarki Męka i Piaski, b) wsie Męka, Piaski i Ruda, c) Młyn Nagrobla, d) Propinacya, e) Rybołóstwo,

10. W d. 14 marca r. b. dobra Łobudzice i Wola Łobudzka w ekonomii Męka obwodzie Sieradzkim położone na lat sześć pro 1831f37 czyniące dotąd rocznego dochodu złp. 4300.

11. W d. 15 marca r. b. dobra wieś wójtostwo Dzigorzew w ekonomii Męka obwodzie Sieradzkim położone na lata sześć, pro 1831f37 czyniące dotąd rocznego dochodu złp. 2425 gr. 15 oprócz podatków kontyngensu furażowego, kanonu i kompencyi ofiary gruntowej i podymnego z tych dóbr uiszczanych a złp. 2634 gr. 11 wynoszących.

12. W d. 16 marca r. b. dobra Woźnik w ekonomii Męka, obwodzie Sieradzkim położone wraz z prawem pobierania cła mostowego od mostu w Woźnikach na rzece Warcie położonego, tudzież z propinacyą w Woźnikach Dzigorzewie Suchy i Mnichowie na lat sześć pro 1831f37 czyniące dotąd rocznego dochodu złp. 5250 oprócz podatków kantyngensu, kanonu i kompetencyi z tych dóbr opłaconych a złp. 6227 gr. 21 wynoszących.

13. W dniu 17 marca r. b. Dobra wieś zarobna Mnichów z folwarkiem Sucha w ekonomii Męka, w obwodzie Sieradzkiem położone na lat sześć pro 1831f37 czyniące dotąd rocznego dochodu złp. 2,000 oprocz kanonu i kompetencyi z tych dóbr opłacanych a złp. 1602 gr. 28 wynoszących.

Termina w tey mierze odbywać się będą na sali posiedzeń Kommissyi Woiewódzkiey po południu od godziny trzeciey, a o warunkach pod iakiemi wydzierżawienie dóbr wyżey wyrażonych do skutku doprowadzonem zostanie, konkurenci w biurze sekcyi dóbr w godzinach służbowych poinformować się mogą. Każdy pretendent w terminie stawaiący, winien przed przystąpieniem do licytacyi usprawiedliwić. a) Świadectwem Kommissarza Obwodu, w którym dotychczasowe ma zamieszkanie, że w tym Obwodzie iest znany, iako dobry zamożny gospodarz, że posiada dostateczny fundusz w gotowiznie, oraz inwentarz odpowiedni, który co do ilości i iakości wyszczególniony bydź winien, tudzież: b) Świadectwem dziedzica dóbr, kótóre dotąd dzierżawił, iż mu się w zupełności uiścił, że iest zamożnym gospodarzem i że się z Włościanami dobrze obchodził, nakoniec obowiązany zostaie. c) Złożyć vadium w gotowiznie monetą kurs kassowy w kraiu maiącą do wysokości jedney czwartej części summy dzierżawney z dóbr o których Possessyą ubiega się, które nieutrzymuiącemu się przy licytacyi natychmiast zwrócone będzie. Działo się w Kaliszu dnia 22 stycznia 1831 roku. Zastępco Prezesa podpis. Dodani z grona obywateli podpisy. Sekretarz Jlny

Dziennik Powszechny 1834 nr 35

OBWIESZCZENIA HYPOTECZNE.

Sąd Pokoiu Powiatu Sieradzkiego. Z powodu żądaney nowey regulacyi hypoteki: 1, domu na placu pod Nr. 43 w mieście Widawie stoiącego, do staroz. Abrahama Gerszon Fraind; 2, oraz domu z placem bez numeru, i dwóch ogrodów Wóytowskich, we wsi Dzigorzewie exystuiącego, do Andrzeia Kaniewskiego należących, uwiadamia interessentów, że takowa nastąpi w Sądzie tutejszym w dniu trzydziestym Kwietnia roku bieżąc. Wzywa ich przeto, aby do takowey osobiście lub przez pełnomocnika urzędownie i szczególnie na to umocowanego zgłosili się, żądania swe i wnioski do protokułu regulacyi podali, i w dokumenta prawa ich udowadniające opatrzyli się. Ostrzega ich oraz, że niezgłaszaiący się w terminie podpadną skutkom prekluzyi, w Art. 154 i 160 prawa o hypotekach z r. 1818 przepisaney. Jeżeliby właściciel nieruchomości wywołaney, w terminie do regulacyi niestawił się, tenże na żądanie któregokolwiek z Interessentów na karę 10 do 50 złp. skazanym zostanie i podług Art. 150 tegoż prawa utraca wszelkie dobrodzieystwa prawne względem swych wierzycieli. Ogłoszenie decyzyi, iaka w skutek aktu regulacyi wydaną będzie, nastąpi d. 5 Maia 1834 r., na posiedzeniu publicznem Sądu tuteyszego i od tegoż dnia czas do odwołnia się od niey upływać zacznie. Interessenci przeto bez dalszego wezwania w tymże dniu ogłoszeniu iey przytomnymi być winni. w Sieradzu d. 11 Stycznia 1834 r. N. D. 50 Maleszewski.  

Dziennik Powszechny 1835 nr 151

BANK POLSKI. Podaje do wiadomości publicznej, iż w dalszem następstwie sprzedaży dóbr na własność Bankowi przez skarb ustąpionych, odbędzie się licytacya głośna sprzedaży folwarku i wsi Dzigorzewa, w Obwodzie Sieradzkim, Województwie Kaliskiem położonych, w dniu 10 Czerwca r. b. o godzinie 10 z rana, w sali zwykłych posiedzeń bankowych. Każdy chęć kupna mający, obowiązany jest przed rozpoczęciem licytacyi złożyć na vadium złp 11,000 gotowizną lub Listami Zastawnemi. Najwięcej postępujący nabywca obowiązany jest złożyć do kassy Banku Polskiego summę, jaka najwyżej postąpioną będzie na licytacyi, poczynając od złp. 45,000 gotowizną lub w Listach Zastaw-nych białych z 11 kuponami, najpóźniej w dni 20 od daty odbytej licytacyi. Prócz tego, ubezpieczy hypotecznie złp. 38,000, które spłacać będzie sposobem amortyzacyi w ciągu lat 28 i opłacać będzie roczny kanon po złp. 1,850. Dalsze warunki, tudzież opisanie tabellaryczne źródeł dochodów dóbr pomnienionych, każdy ubiegający się o ich kupno przejrzeć może w Kancellaryi Sekretarza Jeneralnego Banku Polskiego, codziennie od godziny 10 z rana do 2ej po południu, niemniej u W W. Witkowskiego Adwokata i Wojciechowskiego Obrońcy Prokuratoryi Jeneralnej w Kaliszu; może nadto każdy przekonać się o stanie dóbr na gruncie. w Warszawie dnia 17 Maja 1835 roku. Radca Stanu Prezes, Lubuwidzki. Sekretarz Jeneralny, Łubkowski.

Dziennik Urzędowy Gubernii Kaliskiej 1839 nr 22

Na żądanie W. Stanisława Droszewskiego opiekuna małoletnich dzieci po Balbinie z Droszewskich Radlickiej obwieszcza się publiczności, iż meble, miedź, maszyna Pistoriusza oceniona na złtp. 5883 poiazd, krowy, iałowizna, trzody i różne gospodarskie sprzęty, przedane będą 11 Czerwca podług nowego stylu r. b. w wsi Dzigorzewie pod Sieradzem przez publiczną licytacyą, więcej daiącym, za gotowe pieniądze.

Sieradz 29 Maia 1839 roku.

Reient Powiatu Sieradzkiego Pstrokoński.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1847 nr 194

(Ν. D. 3975) Sąd Policyi Prostej Okręgu Sieradzkiego.

W dniu 21 Maja (2 Czerwca) b. r. przybył do wsi Dzigorzewa żebrak z imienia, nazwiska, ani miejsca pobytu niewiadomy, który mocno już osłabiony będąc położył się pod płotem i tam w parę godzin życie zakończył. Wzywa przeto osoby jakąkolwiek wiadomość o jego pochodzeniu mieć mogące, aby takową w czasie ile być może najkrótszym, Sądowi naszemu udzielić raczyły. Wspomniony żebrak, około 14 lat wieku liczący, ubrany był w łachmany z różnych kawałków sukna składające się, koszulę i spodnie płócienne podarte, czapkę rogatą z sukna granatowego z czarnym barankiem, zupełnie także zniszczona.

Sieradz dnia 18 (30) Czerwca 1847 r.

K. Kleszczyński. z. Podsędka.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1849 nr 18

(N. D. 290) Sąd Policyi Poprawczej Wydziału Kaliskiego.

Wzywa wszelkie władze nad bezpieczeństwem w kraju czuwające; aby Walentego Mikulec pod imieniem Jana się ukrywającego włościanina przed 10 laty w Gminie Dzigorzew Powiecie Sieradzkim, następnie w Gminie Łazy, Powiecie Piotrkowskim mieszkającego, a obecnie przed wymiarem sprawiedliwości się ukrywającego, jako o kradzież mocno podejrzanego, ściśle śledzić, i wrazie uięcia Sądowi Poprawczemu Kaliskiemu, lub najbliższemu odstawić rozporządziły. Rysopis jego jest następujący: wzrost średni szczupły włosy ciemne, takież wąsy krótkie, oczy siwe nos średni usta i broda ściągłe, nogi nieco krzywe, ubrany był w koszulę lnianą, kamizelkę sukienną granatową, gatki białe, sukmanę burą z dwiema nа przodzie łatami, bóty z porozrzynanemi cholewami, czapkę na głowie miał czarną rogatą z czarnym barankiem.

w Tyńcu pod Kaliszem dnia 29 Grudnia (10 Stycznia) 1848j9 r.

Sędzia Prezydujący,

Radca Dworu, Swierczyński

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1852 nr 79

(N. D. 1491) Sąd Policyi Poprawczej Wydziału Piotrkowskiego.

Wacław Bobrowski Katolik lat 52 liczący za Ekonoma jak sam podaje w Niemysłowie Ogu Wartskim służący i tam do Ksiąg ludności zapisany poźniéj pełniący też obowiązki w Dzigorzewie pod Sieradzem obecnie niewiadomym jest z pobytu, wzywa się go zatem niniejszym iżby do publikacyi wyroku wsprawie przeciw sobie uformowanéj o potwarze zaniesione denuncyacyi przeciw Myszkowskiemu do Naczelnika Wojennego w Kaliszu, sam osobiście do sądu tutejszego przybył lub dał wiadomość o miejscu teraźniejszym swego zamieszkania bo po upływie dni 30 Sąd stosownie dо prawa postąpi.

Piotrków d. 17 (29) Marca 1852 roku.

Sędzia Prezydujący, Radca Dworu,

Bóbr.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1852 nr 272

(N. D. 5308) Kommissya Rządowa Sprawiedliwości.

Stosownie do art. 44 K. C. ogłasza, iż Trybunał Cywilny Gubernii Warszawskiej w Kaliszu, wyrokiem w dniu 17 (29) Września r. b. na powództwo Magdaleny Rusek we wsi Kobierzyska, Okręgu Sieradzkim zamieszkałéj wydanym, Piotra Rusek v. Rusieckiego męża tejże powódki, dawniej we wsi Dzigorzewie, Ogu Sieradzkim zamieszkałego, za znikłego uznał.

w Warszawie d. 15 (27) Listopada 1852.

z polecenia Dyrektor Kancellaryi,

w. z. Sędzia Appellacyjny,

Radca Dworu, J. Ornowski.

Kurjer Warszawski 1852 nr 327

Trybunał Cyw: Gub: Warsz: w Kaliszu, wyrokiem w dniu 17 /29 Września r.b. na powództwo Magdaleny Rusek we wsi Kobierzyska, Okrę: Sieradzkim zamieszkałej, wydanym, Piotra Rusek v. Rusieckiego, męża tejże powódki, dawniej we wsi Dzigorzewie Okrę: Sieradzkim zamieszkałego, za znikłego uznał.

Kurjer Warszawski 1853 nr 193

W d. 30 z. m., Grzegorz Kuźniak włościanin, zamieszkały we wsi Dzigorzew Pcie Sieradzkim, żonę swoją Ewę, lat 21 liczącą, w polu, z niewyśledzonych dotąd przyczyn, zamordował. Zbrodniarz ujęty i właściwemu Sądowi po ukaranie przesłany został.

Dziennik Warszawski 1867 nr 179

(N. D. 4754.) Rząd Gubernjalny Warszawski.

W depozycie Kasy Gubernjalnej Warszawskiej znajdują się świadectwa wystawione na pretensja za dostawę produktów w roku 1815 i 1816 dla wojsk Cesarsko-Ruskich z Francji powracających. W liczbie takowych świadectwa znajdują się poniżej wymienione jako to:

2. Za Nr. 8137 dla dominium Dzigorzewo, na rs. 18.

3. Za Nr. 8138 dla tegoż dominium, na rs. 44 kop. 10.

Z tego powodu, Rząd Gubernjalny wzywa pierwotnych właścicieli tych pretensji, jeżeli sądzą się mieć jeszcze prawo do ich własności, ażeby w przeciągu roku jednego od daty tego obwieszczenia, zgłosili się do Rządu Gubernjalnego i złożyli wyrok sądowy przysądzający im takowe.

Warszawa d. 29 Lipca (10 Sierpnia) 1867 r.

Vice-Gubernator, Daniłow.

Radca Gubernjalny, Kiergiewicz.

Dziennik Warszawski 1871 nr 272

Wiadomości krajowe. (Wypadki w kraju tutejszym w drugiej połowie października. —Z otrzymanych przez nas wiadomości za ten perjod czasu, okazuje się, że ze wszystkich wypadków w 10-u gubernjach Królestwa Polskiego, najzgubniejszemi i najbardziej pustoszącemi, z powodu swych następstw, były pożary, których w całym kraju tutejszym, za ów perjod czasu, było 81. (…) W gubernji kaliszskiej było 6 pożarów; We wsi Dzigorzew, gminie Charłupia, powiecie sieradzkim, od pożaru wybuchłego także z przyczyny niewiadomej, zgorzały budynki następujące: stodoła, 3 szopy, młocarnia, sieczkarnia i obora, należące do obywatela Chrzanowskiego. Cała ta nieruchomość była zabezpieczona na 1,030 rub. Oprócz tego, właściciel poniósł z powodu tego pożaru straty w rozmaitych ruchomościach i w zbożu na sumę 12,500 rub.

Kaliszanin 1872 nr 66

Wypadki śmierci. (...) w d. 26 czerwca (8 lipca) r. b., we wsi Dzigorzewie, gm. Charłupia mała, pow. Sieradzkim, dwu-letni Herszlik Kac, wpadł w rów napełniony wodą i utonął; (D. G. K.)

Dziennik Warszawski 1873 nr 221

N. D. 6338. Rejent Kancelarii Ziemiańskiej w Kaliszu.

Po zmarłym:  

3. Henryku Sobolewskim wierzycielu sum rs. 1,200, rs. 450 subintabulowanych z procentem na kapitale rs. 3750 w dziale IV pod Nr. 13 lokowanym na dobrach Dziegorzew z powiatu Sieradzkiego oraz wierzycielu sumy rs. 600 w dziale IV pod N. 38a na dobrach Grabowice z powiatu Łaskiego nareszcie z ostrzeżenia na rs. 250 na tychże dobrach w dziale V ad 36 zapisanego, współwierzyciela części dotąd jeszcze niezrealizowanej toczy się postępowanie spadkowe do uregulowania którego oznacza się termin w kancelarji podpisanego Rejenta na d. 16 (28) Kwietnia 1874 roku.

Kalisz d. 4 (16) Października 1873 r.

Teofil Józef Kowalski.

Kaliszanin 1874 nr 80

Wypadki w gubernji Kaliskiej.

Pożary:

D. 27 sierpnia (8 września) we wsi Dzigorzew, gm. Charchuna, pow. sieradzkiego, także z niewiadomej przyczyny powstał pożar, od którego zgorzały trzy stogi siana, należące do obywatela Chrzanowskiego, zabezpieczone na 1,000 rs.

Dziennik Warszawski 1874 nr 202

Dnia 27 sierpnia (8 września) we wsi Dziegoszewie, w gminie Charłupi, w powiecie Sieradzkim z niewiadomej przyczyny powstał pożar, przy czem spaliły się dwa stogi siana, należące do obywatela Chrzanowskiego, ubezpieczone na 1,000 rub.

Dziennik Warszawski 1874 nr 221

N. D. 6595. Rejent Kancelarji Ziemiańskiej w Kaliszu.

Po śmierci:  

3° Amona Rejchel, właściciela dóbr Górka Wielka z O-gu Petrokowskiego i wierzyciela sum rs. 3,588 kop. 58 1/2 i rs. 3000 oraz rs. 800 zahipotekowanych, w dziale IV wykazu dóbr Dziegorzew z powiatu Sieradzkiego, a mianowicie: dwóch pierwszych ad Nr. 13 i trzeciej przez zastrzeżenie pod Nr. 15.

(…) odkrył się spadek, do uregulowania którego, termin na dzień 18 (30) Kwietnia 1875 r. wyznaczam.

Kalisz dnia 12 (24) Pazdzier. 1874 r.

Teofil-Józef Kowalski, Rejent,

Kaliszanin 1876 nr 19

Korespondencja Kaliszanina

Sieradz dnia 25 lutego 1876 r.

Wezbranie wody i wystąpienie jej z koryta rzeki skutkiem odwilży i spływania lodów jest obecnie, jak wyczytać można z pomieszczanych w gazetach depeszach telegraficznych, powszechną klęską. Na wspomnienie, że i nasz Sieradz teraz dotknięty został powodzią, jakiej już od kilku lat niepamiętamy, zaledwie zebrać mogę rozpie­rzchłe myśli, na widok wcale niemiłego obrazu, aby przedstawić go czytelnikom „Kaliszanina".

Jeszcze w dniu 20 b. m. mieszkańcy niżej po­łożonych części miasta z obawą patrzeli z okien swych komnat na powoli przybierającą Prowendę (odnogę rzeki Warty, wpadającą doń w Sieradzu); Zwiastowało to im bowiem większe nieszczęście, lecz pomimo niezwłocznie przedsięwziętych środków zaradczych, w celu usunięcia niebezpieczeństwa, wszystko okazało się bezskutecznem; prze­straszeni mieszkańcy szalejącym żywiołem, zaledwie opuścić zdołali mieszkania, gdy woda dostała się do wnętrza niektórych domów. Wkrótce nadbrzeżna część miasta, jakoteż przyległe jej ogrody, pastwiska, a także szlachtuz miejski i t. d.

stały pod wodą. Również wiele wiosek nadbrzeż­nych bardzo od wody ucierpiały.

Oprócz małoznaczącego uszkodzenia pierwszego taryfowego mostu od strony miasta i młyna wodnego w Dzigorzewie znajdującego się, dotychczas nie słychać o żadnych większych spustoszeniach.(...).

Zorza 1876 nr 45

NIEWDZIĘCZNE DZIECI

— Możebyśmy wzięli dziewuszkę po Kaźmierce, nie mamy swoich, to ją sobie wychowamy i przyda nam się dziecko w domu;— będzie téż miał człowiek dla kogo pracować. — Tak mówił Jan Balczak gospodarz ze wsi Dzigorzewo, w bliskości Sieradza.

— A weźmy,—malutkieć to jeszcze, będzie nas miało za swoich ojców — odpowiedziała Balczakowa, przychylając się z chęcią do woli męża.

I tak téż zrobili; tego jeszcze samego dnia kolebka dziecięcia stanęła w chacie Balczaków.

Zamożni to byli ludzie. Kilkanaście lat żyjąc z sobą bezdzietnie, umyślili wziąć jaką sierotę na wychowanie, któraby nie pamiętając swych rodziców, ich uważała za dawców swego życia. Przypadek zdarzył, że właśnie umarł w téj wsi fornal dworski, a w kilka tygodni po nim żona; pozostałą po nich maleńką dziecinę wzięli Balczakowie i postanowili wychować jak własną córkę, później wydać za mąż i wyposażyć— tak marzyła kołysząc przybraną córkę Balczakowa, obyczajem podobno wszystkich matek na świecie.

Dziecko chowało się zdrowo; a co to za radość była dla Balczakowej, kiedy mała pierwszy raz na nią zawołała: — mamo! — Spragniona pociech macierzyństwa, bezdzietna przez czas tak długi, nie wiedziała, jak dziękować Bogu poczciwa kobiéta, za dar tak wielki, dziecko, które dziecinnym szczebiotem matką ją nazywało.

Pieścili téż Balczakowie swoję Marynkę, i psuli, przyznać to potrzeba.

Sporą już dziewczynką była Marynka, kiedy znów Balczakowie przyjęli pod swój dach innego sierotę, zupełnie opuszczonego i nie mającego już nikogo z rodziny. Chłopak był o dwa lata starszy od Marynki; stał się więc od razu użytecznym w posłudze domowej, i za przykładem Marynki, jął nazywać Balczaków ojcem i matką, przez co od razu zyskał sobie ich serca.

Starzy byli uszczęśliwieni; mieli więc syna i córkę.

— Będzie nam miał przynajmniej kto oczy zamknąć, swój nie obcy— mówili sobie, patrząc na swych wychowańców.

Janek wyręczał przybranego ojca, o ile jego siły na to pozwalały: pasł konie, poganiał za pługiem i kierować końmi potrafił, jadąc z ojcem na jarmark do miasta. Marynka zaś pomagała Balczakowej w obejściu domowem.

Tak upłynęło lat parę, przybrane dzieci Balczaków dorosły. Janek stał się dzielnym młodzianem. Marynka przystojną dziewoją.

Wtedy staremu Balczakowi przyszło do głowy, połączyć węzłem małżeńskim swych wychowańców, żeby gospodarstwa na dwoje nie rozdzielać, gdyby ich oddzielnie wyposażać przyszło.

Projekt ten przyszedł wkrótce do skutku, bo młodzi ludzie, o których przyszłość toczyła się sprawa, w cale temu nie byli przeciwni, i sute wesele odbyło się w ostatki.

Co się daléj stało? — łatwo odgadnąć, najpierw z samego nadpisu opowiadania, potém z treści, w której wcale powikłań niema. Ale bo téż trudno, a po prawdzie, bezpotrzebnie, wikłać treść opowiadania rzeczy prawdziwej, gdzie osoby działające żyją jeszcze i znane są w miejscowości, o której mowa.

Lecz wróćmy do naszego opowiadania. —

Odbyło się tedy wesele; Balczakowie osiedli przy młodem małżeństwie, któremu nieopatrznie całe gospodarstwo oddali, licząc na ich miłość i wdzięczność. Nadszedł rok 1864 i uroczysty akt uwłaszczenia włościan zastał młodych gospodarzami w miejscu starych Balczaków. Nic by to nie przeszkadzało jedno drugiemu, nic by tu nie znaczył tytuł własności, bo i tak starzy tylko chcieli przytułku i opieki na stare lata; ale niewdzięczne dzieci, niepomne odebranych dobrodziejstw, wypędziły swoich dobroczyńców z pod dachu, który z ich łaski posiadali. Wzniósł biedny starzec ręce do nieba, przestępując próg swéj zagrody, nie przeklinał; ale gorzkie łzy płynęły mu z oczu i zapewne strasznym ciężarem zaciężą kiedyś na sumieniu nikczemnych sprawców takiej zbrodni. Umarł on w krótce—zabiła go zgryzota i boleść, że ogrzał węża na własnem łonie. Wdowa po Balczaku wniosła skargę do sądu; lecz pomimo sumiennej obrony i starań, przegrała biedna proces, bo prawo było po stronie niewdzięcznych dzieci.

Dziś na pół ociemniała, wyciąga rękę żebrząc miłosierdzia i kawałka chleba, którego niegdyś sama nie szczędziła dla biedniejszych od siebie; i z jéj ust nie wyszło przekleństwo, lecz położenie nieszczęśliwej jest wymowniejsze niż najgłośniejsze skargi.

Robiła wszystko, co bylo w jéj mocy na odzyskanie kąta i przytułku na starość; gdy nie pomogły jéj starania, zdała się na wolę Boga.

A niewdzięczni wydziercy, jak im się powodzi? spytacie może. Jakże? sądzicie — czyż po takiéj zbrodni chciwej niewdzięczności, może sie wieść dobrze? czyż spokój i zgoda przemieszkiwać będą pod ich dachem? Czyż widok ociemniałej staruszki, wyciągającej rękę po jałmużnę, a która ich wychowała i zastąpiła matkę, nie zatruje im każdej chwili życia?...

Kara za zbrodnię być musi i jest, i tu jeszcze na téj ziemi; bo Bóg sprawiedliwy widocznie karze i nagradza. Lecz z pewnością powiedzieć wam mogę: że pokoju, zgody, miłości, nie ma pomiędzy nimi, że pragną zalać gryzące ich sumienie gorzałką, a w domu kłótnie, swary, bijatyka obrały sobie siedlisko.

Stanisława O.

 

Kaliszanin 1877 nr 20

= W dniu 21 z. m. o godzinie 11 wieczorem, spalił się w Dzigorzowie młyn wodny, assekurowany na rs. 3,400. Łuna była w Sieradzu widzianą; chodzi pogłoska jakoby młyn został podpalonym umyślnie. Dzierżawca takowego spał już z rodziną, i z trudnością mógł się wyratować z płomieni. W roztargnieniu zapomniano o przywiązanym w kącie wyźle, który zginął w ogniu.

Zorza 1911 nr 50

+ O scalenie gruntów. W gub. Kaliskiej podjęły starania o scalenie gruntów następujące wsie: w pow. Słupeckim — Ruda Komorowska; w Tureckim — Miłkowice i Popów; w Kolskim — Niepoń, w gminie Kłodowa; w Sieradzkim — Chorchów Księży, Wola Lipińska, Dzigoszew; w Łęczyckim: Wola Roguzińska, Pokrzywnica, Kępina, Budzinek, Sulimy i Górki.

Obwieszczenia Publiczne 1918 nr 25

Na zasadzie art. 846 i 847 U. P. K., K. P. sąd okręgowy w Kaliszu, stosownie do decyzji swej z d. 20 lipca 1918 r., poszukuje Szczepana Chudzickiego, zamieszkałego we wsi Dzigorzewie, gm. Charłupia -Mała, pow. sieradzkiego, oskarżonego z art. 563 p. 3 K. K. zbiegłego niewiadomo dokąd.

Rysopis i znaki szczególne poszukiwanego nieznane. Lat ma 44, Polak, katolik, robotnik.

W razie odnalezienia Chudzińskiego lub miejsca jego zamieszkania należy bezzwłocznie zakomunikować o niem najbliższym władzom policyjnym, w celu zaaresztowania i doniesienia o tem sądowi okręgowemu.

Gazeta Świąteczna 1918 nr 1936

Z parafji Charłupi-Małej pod Sieradzem piszą do nas: W dużej wsi Jakubicach, należącej do naszej parafji, odbyło się dnia 12-go grudnia roku ubiegłego poświęcenie nowozałożonej szkoły. Wieś ta, w której mieszka kilkudziesięciu gospodarzy, dotychczas nie miała własnej szkoły i zmuszona była posyłać dzieci na naukę do Bartochowa, leżącego już w innej parafji. W dniu poświęcenia szkoły odbyła się najpierw w kościele w Charłupi-Małej msza św. na tę intencję, a przed południem proboszcz, ksiądz W. Gajzler, przybył do Jakubic, aby dopełnić obrzędu. Przed domem szkolnym czekali już rodzice, a w samej szkole liczna, gromadka dzieci. Obszerna izba szkolna o trzech oknach pięknie była przystrojona różnobarwnemi ozdobami, nauczyciel zaś i dzieci odświętnie ubrani. Ksiądz proboszcz po poświęceniu szkoły przemówił do rodziców i dzieci o potrzebie oświaty i pożytkach z niej płynących. Mówił, że tylko przez oświatę prowadzi droga do wolności i dostatku ogólnego, a za przykład, jak nienależy żałować wydatku na naukę dzieci, postawił świętego Stanisława Kostkę, którego wraz z bratem Pawłem wysłali rodzice z pod Płocka aż do Wiednia, aby tam zaczerpnęli nauki. Potem przemówił jeszcze nauczyciel Jachowicz o potrzebie oświaty szczególniej w nadchodzącym czasie, kiedy po wojnie kraj nasz, opuszczony przez urzędy i wojska cudzoziemskie, a wyniszczony przez wojnę, będzie potrzebował nietylko rąk do pracy na roli, ale i głów trzeźwych i serc gorących do budowania własnych rządów, do podźwignięcia Ojczyzny. Oba te przemówienia, wypowiedziane od serca, trafiły też do serc słuchaczów. Dnia 4 lutego odbyło się również poświęcenie nowej szkoły we wsi Kowalach, w tejże parafji; tam nauczycielem został F. Czechowski. Nadto w ostatnich czasach zostały też otwarte dla mniejszych dzieci dwie ochronki: we wsi Kościeszynie, utrzymywana kosztem p. Prądzyńskich, właścicieli Kościeszyna, i we wsi Dzigorzewie; tę ksiądz proboszcz wziął pod swoją opiekę, a prowadzi ją J. Tęsiorowska. Oby cała sieć szkół i ochronek ogarnęła kraj cały, abyśmy mogli w nauce i oświacie dogonić inne narody i przez oświatę poczuli się prawymi synami Boga i Polski, Ojczyzny naszej. X

Ziemia Sieradzka 1919 maj

Z Dzigorzewa, gm. Charłupia Mała.

My włościanie wsi Dzigorzew postanowiliśmy scalić nasze grunta, a to dlatego, że każdy z nas (jest nas 63-ch) ma po 10 mórg ziemi, a tę ziemię mamy aż w 12-tu miejscach; oczywiście gospodarka taka w szachownicy już nam oddawna zbrzydła, bo to tylko się dużo czasu traci na te jazdy z działka na działek, prócz tego te kawałki ziemi są obecnie długie i wązkie, wskutek czego i nasze osady też są wązkie, przez co są bardzo zabudowane. W razie więc pożaru, o który nie trudno, palimy się wszyscy, ginie cały nasz dobytek i mienie, przez tyle lat krwawą pracą zdobywane,(jak to miało miejsce u nas przed paru laty, a także niedawno w Bogumiłowie, która też jest w szachownicy). Ażeby przeprowadzić scalenie, zwróciliśmy się z odpowiednią uchwałą do Komisarza Ziemskiego pow. Sieradzkiego, p. Br. Piotrowskiego, który chętnie naszą uchwałę skierował do Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych, gdzie ona została zatwierdzoną. Rząd nasz przyszedł nam odrazu z pomocą, naznaczając geometrę rządowego tegoż Ministerstwa, p. Henniga z Sieradza. Już scalamy się od kilkunastu dni i cieszymy się z tego, że wkrótce będziemy mieli nowe działki, jak się patrzy: szerokie, krótkie i w jednym miejscu, a nie długie i wązkie, jak dotychczas i w kilkunastu miejscach. Rządowi za te pomiary płacimy tylko po 10 mk. z morgi i dostarczamy geometrze ludzi do pracy w polu i kwaterę dla niego. Na przestawianie zaś budynków Rząd ma nam udzielić pożyczki pieniężnej albo wydać drzewa budulcowego z lasów państwowych po zniżonej cenie. Dobrzeby było, aby szereg wsi, będących jeszcze w szachownicy, również poszedł za naszym przykładem i przystąpił do podobnego scalenia gruntów, bo każde dobre i wzorowe gospodarstwo, to może iść tylko wtenczas, kiedy ono jest w całości, a nie w oddzielnych skrawkach. J. Powałka, I. Świniarski, W. Kikowski, W. Pociadły, T. Powałka.

Ziemia Sieradzka 1919 sierpień

Utopiła się w rzece Warcie dziewczynka lat 7 ze wsi Dzigorzew. Zwłok nie znaleziono. O ileby się takowe znalazły w odległości 3-ch mil, to rodzice dziewczynki proszą o zawiadomienie, jeżeli zaś dalej, to proszą o pochowanie zwłok. Koszta zwrócą. Jan Ubycha, Dzigorzew, pod Sieradzem.

Ziemia Sieradzka 1920 czerwiec

MAJÓWKA

W niedzielę, d. 13 czerwca r. b., o 2-ej godz. po południu w Olszynce Dzigorzewskiej odbędzie się majówka Straży Ogniowej z Charłupi Małej i zabawa, urozmaicona różnemi niespodziankami; udział w majówce wezmą dwie orkiestry z Sieradza i z Charłupi Małej. Zarząd Straży zaprasza na majówkę wszystkich obywateli miasta Sieradza i okolicy. W razie niepogody zabawa zostanie odłożona na dzień 27 czerwca.

Obwieszczenia Publiczne 1921 nr 83

Notarjusz Aleksander Bliziński w Kaliszu, mający kancelarję w gmachu sądu okręgowego, obwieszcza, że otwarte zostały postępowania spadkowe po zmarłych,

1) Wawrzyńcu Jankowskim, współwłaśc. dóbr Dzigorzew, pow. Sieradzkiego, ujawnionym w dziale II wykazu hipot. pod Nr 33;

Termin regulacji tych spadków wyznaczony został na d. 27 kwietnia 1922 r. w kancelarji notarjusza Aleksandra Blizińskiego w Kaliszu, pod skutkami prekluzji.

Obwieszczenia Publiczne 1922 nr 39

Notarjusz przy wydziale hipotecznym sądu okręgowego w Kaliszu, Stanisław Bzowski, niniejszem obwieszcza, że otwarte zostały postępowania spadkowe po zmarłych:

10) Antonim Barwasnym, współwłaśc. maj. Dzigorzew, pow. Sieradzkiego;

Termin zamknięcia tych postępowań spadkowych, wyznaczony został na d. 25 listopada 1922 r. w kancelarji notarjusza Stanisława Bzowskiego w Kaliszu.

 

Ziemia Sieradzka 1922 nr 43

Kandydaci na posłów do Sejmu z Okręgu Łódź, Łask i Sieradz, Chrześcjańskiego Związku Jedności Narodowej.
Lista Nr 8.
1) Kazimierz Rokosowski, rejent, Zduńska-Wola;
2) Henryk Lipski, Dyrektor Gimnazjum Zamojskiego, Warszawa;
3) Dr. Franciszek Rąb, dr. prawa i filozofji, Łódź;
4) Kuśmierek Andrzej, rolnik, poseł do Sejmu, Potok, gm. Brzeźno, pow. Sieradzki;
5) Debich Bernard, robotnik, Pabjanice;
G) Gaszyński Czesław, inżynier, Charbice Górne, gm. Puczniew, pow. Łódzki;
ZASTĘPCY:   
7) Kikowski Szczepan, rolnik, Dzigorzew, gm. Charłupia-Mała, pow. Sieradzki;
8) Węgrowski Józef, rolnik, Dąbrowa, gm. Pruszków, pow. Łaski;
9) Lewandowski Józef, tkacz, Zgierz, powiat Łódzki;
10) Gocek Marjanna, żona rolnika, Podłężyce, gm. Męka, pow. Łaski;
11) Ks. Niedźwiedzki Stefan, prob. par. Lutomiersk, pow. Łaski;
12) Podziemski Zygmunt, dr. Medycyny, Szczerczów, pow. Łaski. 

Obwieszczenia Publiczne 1922 nr 46

Wydział hipoteczny, powiatowy, w Sieradzu obwieszcza, że na d. 19 września 1922 r. został wyznaczony termin pierwiastkowej regulacji hipoteki dla:

2) os. włośc. we wsi Dzigoszew, gm. Charłupia-Mała, zapis. w tab. likw. pod Nr. 50 na imię Kazimierza Bartosa, przestrzeni 9 mórg 253 1/3 pręt., na żądanie Jana Gawrona.

W oznaczonym terminie osoby interesowane winny zgłosić prawa swoje do powyższych nieruchomości w kancelarji hipotecznej w Sieradzu, pod skutkami prekluzji.

Obwieszczenia Publiczne 1922 nr 57

Notarjusz przy wydziale hipotecznym sądu okręgowego w Kaliszu, Stanisław Bzowski, niniejszem obwieszcza, że zostały otwarte postępowania spadkowe po zmarłych:

5) Marcinie Świniarskim, współwłaśc. dóbr Dzigorzew, pow. Sieradzkiego;

Termin zamknięcia tych postępowań spadkowych wyznaczony został na d. 28 stycznia 1923 r. w kancelarji notarjusza Stanisława Bzowskiego w Kaliszu.

Obwieszczenia Publiczne 1922 nr 73

Notarjusz przy wydziale hipotecznym sądu okręgowego w Kaliszu, Stanisław Bzowski, niniejszem obwieszcza, że zostały otwarte postępowania spadkowe po zmarłych:

15) Ludwice Woźniakowej, współwłaśc. działki gruntu, przestrzeni 7 mórg 150 pręt. z maj. Dzigorzew, pow. Sieradzkiego;
Termin zamknięcia tych postępowań spadkowych wyznaczony został na d. 23 marca 1923 r. w kancelarji notarjusza Stanisława Bzowskiego w Kaliszu.

Obwieszczenia Publiczne 1922 nr 92

Postępowania spadkowe.

Notarjusz przy wydziale hipotecznym sądu okręgowego w Kaliszu, Stanisław Bzowski, niniejszem obwieszcza, że zostały otwarte postępowania spadkowe po zmarłych:

9) Antoninie Witczakowej, współwłaścic. działki gruntu, powierzchni 5 mórg z majątku Dzigorzew, pow. Sieradzkiego;

Termin zamknięcia tych postępowań spadkowych wyznaczony został na d. 7 czerwca 1923 r. w kancelarji notarjusza Stanisława Bzowskiego w Kaliszu.

Obwieszczenia Publiczne 1922 nr 96

Wydział hipoteczny przy sądzie okręgowym w Kaliszu obwieszcza, że otwarte zostały postępowania spadkowe po zmarłych:

6) Piotrze Witczaku, współwłaśc. działek gruntu zapisanych pod Nr. 35 i 38 Dz. II wyk. hip. maj. Dzigorzew, pow. Sieradzkiego;

Termin zamknięcia tych postępowań spadkowych wyznaczony został w kancelarji hipotecznej w Kaliszu na d. 11 czerwca 1923 r. i w tym dniu osoby interesowane winny się stawić w tymże wydziale hipotecznym, pod skutkami prekluzji.

Obwieszczenia Publiczne 1923 nr 29

Komornik przy sądzie okręgowym w Kaliszu, Roman Grzesik, zam. w Sieradzu przy ul. Wartskiej 5, na zasadzie art. 1141, 1148, 1149 i 1570 U., P. C. niniejszem obwieszcza, że d. 13 lipca 1923 r., o godz. 10 rano, w sali posiedzeń sądu pokoju I okr. w Sieradzu rozpocznie sie sprzedaż z publicznej licytacji, osady włościańskiej we wsi Dzigorzew, gm. Charłupia-Mała, pow. Sieradzkiego, pod tab. likw. Nr 14, przestrzeni 10 mórg gruntu, łącznie z pastwiskiem pozostałej po Grzegorzu Ubychu i jego żonie Marjannie II voto Świniarskiej.

Na wymienionej osadzie znajdują się: 1/3 część stodoły drewnianej pod słomą od strony północnej, 2 topole, wierzba, gruszka, krowa maści czerwonej i dwuletnia jałówka maści czarno-białej, wysiano dwa garnce przenicy i trzy korce żyta.

Osada ta niema urządzonej księgi hipotecznej, ograniczeniami i cię­żarami nie obciążona, wyznacza się na sprzedaż—w drodze działów—stosowie do wyroku sądu okręgowego w Kaliszu z d. 30 stycznia 1923 r. wyłuszczonego w tytule wykonawczym z d. 10 lutego 1923 r. za Nr A C 38/23.

Licytacja osady rozpocznie się od sumy 1.600.000 mk.

Osoby zamierzające wziąć udział w licytacji, obowiązane są złożyć 10% kaucji od sumy szacunkowej, czyli 160.000 mk., osoba zaś utrzymu­jąca się przy kupnie obowiązana jest złożyć przed upływem 7 dni opłaty aljenacyjne, a resztę szacunku przed upływem dni 14.

Papiery i dokumenty tyczące się powyższej sprzedaży są do przej­rzenia dla osób zainteresowanych w kancelarji komornika, a w dzień licy­tacji w sali posiedzeń sądu pokoju.

Obwieszczenia Publiczne 1923 nr 37

Notarjusz przy wydziale hipotecznym sądu okręgowego w Kaliszu, Stanisław Bzowski, niniejszem obwieszcza, iż zostały otwarte postępowa­nia spadkowe po zmarłych:

5) Elżbiecie Dobruchowskiej, współwłaśc. majątku Dzigorzew, pow. Sieradzkiego;

Termin zamknięcia tych postępowań spadkowych wyznaczony został na d. 28 listopada 1923 r. w kancelarji notarjusza Stanisława Bzowskiego w Kaliszu.

 Ziemia Sieradzka 1923 kwiecień

Obwieszczenie.

Komornik przy Sądzie Okręgowym w Kaliszu Roman Grzesik, zamieszkały w Sieradzu przy ulicy Wartskiej pod Nr. 5, na zasadzie art. 1141, 1148, 1149 i 1570 U.P. C. podaje do publicznej wiadomości, że dnia 13 lipca 1923 r. od godziny 10 z rana, w sali posiedzeń Sądu Pokoju 1 Okr. w Sieradzu, rozpocznie się sprzedaż z publicznej licytacji, osady włościańskiej we wsi Dzigorzew, gminy Charłupia Mała, pow. Sieradzkiego pod Nr. 14 tabeli likwidacyjnej, przestrzeni 10 mórg ziemi, łącznie z pastwiskiem pozostałej po Grzegorzu Ubycha i jego żonie Marjannie z 2-go małżeństwa Świniarskiej. Na wymienionej osadzie znajduje się 1/3 część stodoły drewnianej pod słomą od strony północnej 2 topole, wierzba, gruszka, krowa maści czerwonej i dwuletnia jałówka maści czarno-białej, wysiano dwa garnce pszenicy i trzy korce żyta. Osada ta niema urządzonej księgi hipotecznej, ograniczeniami i ciężarami nie obciążona, wyznacza się na sprzedaż w drodze działów, stosownie do wyroku Sądu Okręgowego w Kaliszu z dnia 30 stycznia 1923 r. wyłuszczonego w tytule wykonawczym z dnia 10 lutego 1923 r. za Nr. A. C. 38/23. Licytacja osady rozpocznie się od sumy 1600000 mk. Osoby zamierzające wziąść udział w licytacji obowiązane są złożyć 10 proc. kaucji od sumy szacunkowej czyli 160000 mk. osoba zaś utrzymująca się przy kupnie obowiązana złożyć przed upływem siedmiu dni opłaty aljenacyjne a resztę szacunku przed upływem dni 14. Papiery i dokumenty tyczące się powyższej sprzedaży są do przejrzenia dla osób zainteresowanych w Kancelarji Komornika, a w dzień licytacji w sali posiedzeń Sądu Pokoju. Sieradz., dnia 29 marca 1923 r. Komornik Sądowy Grzesik.

 Ziemia Sieradzka 1923 grudzień

Ogłoszenie.

Komornik przy Sadzie Okręgowym w Kaliszu Roman Grzesik zamieszkały w Sieradzu przy ul. Wartskiej pod N. 5. na zasadzie art. 1141.1148.1149 i 1570. M. P. C. podaje do publicznej wiadomości: — że w dniu 4 kwietnia 1924 r. o godzinie 10 rano. w sali posiedzeń Sądu Pokoju I. Okr. w Sieradzu, rozpocznie się sprzedaż z publicznej licytacji osady włościańskiej, położonej we wsi Dzigorzew, gminy Charłupia- Mała, pow. Sieradzkiego pod Nr. 14 tabeli likwidacyjnej. przestrzeni 10 mórg ziemi łącznie z pastwiskiem, pozostałej po Grzegorzu Ubycha i jego żonie Mariannie II-go małżeństwa Świniarskiej. Na wymienionej osadzie znajdują się: 1/3 cześć stodoły drewnianej pod słomą od strony północnej, dwa topole, wierzba, i gruszka, zasiewów niema. Osada ta niema urządzonej księgi hipotecznej, ograniczeniami i ciężarami nie obciążona, wyznacza się na sprzedaż w drodze działów, stosownie do wyroku Sądu Okręgowego w Kaliszu z dnia 30 stycznia 1923 r. wyłuszczonego w tytule wykonawczym z dnia 10 lutego 1923 r. za N. AC 38/23. Licytacja osady rozpocznie się od sumy 350.000.000 mk. Osady zamierzające wziąć udział w liczytacji obowiązane są złożyć 10 % kaucji czyli -35 miljonów marek, osoba zaś utrzymującą się przy kupnie obowiązana złożyć zaraz po ukończeniu licytacji dziesiątą cześć wylicytowanej sumy, resztę szacunku przed upływem 14 dni. — zaś opłaty aljenacyjne przed upływem 7 dni. Papiery i dokumenty dotyczące się powyższej osady są do przejrzenia dla osób zainteresowanych w Kancelarii Komornika, a w dzień licytacji w sali posiedzeń Sądu Pokoju. Sieradz dn. 19 Grudnia 1923 r. Komornik Sądowy: Grzesik.

Ziemia Sieradzka 1924 październik

Dnia 7 października 1924 roku Suwała Szczepan zam. we wsi Dzigorzew, gm. Charłupia-Mała podczas kłótni na tle majątkowym dotkliwie pobił teścia swojego Antoniego Raja zam. w tejże wsi.

Obwieszczenia Publiczne 1925 nr 15

Sąd okręgowy w Kaliszu, na mocy art. 1777-6 U. P. C., obwieszcza, iż na skutek decyzji sądu z d. 7 lipca 1924 r. zostało wdrożone postępowanie o uznanie za zmarłego Łukasza Sobeckiego wobec czego sąd wzywa go, aby w terminie 6-miesięcznym, od dnia wydrukowania niniejszego, zgłosił się do sądu, gdyż w przeciwnym razie po upływie tego terminu zostanie przez sąd uznany za zmarłego; wzywa się wszystkich, ktoby wiedział o życiu lub śmierci Łukasza Sobeckiego, aby o znanych sobie faktach zawiadomili sąd okręgowy w Kaliszu w powyższym terminie; nadto sąd nadmienia, że Łu­kasz Sobecki był stałym mieszkańcem wsi Dzigorzew, gm. Charłupia Mała, star. sieradzkiego, został wzięty do wojska rosyjskiego za czasów panowa­nia cesarza Mikołaja 1 i do dnia dzisiejszego nie powrócił.

Ziemia Sieradzka 1925 wrzesień

Z Dzigorzewa.

Wieś nasza położona nad rzeką Wartą w gminie Charłupia-Mała pow. Sieradzkiego. Ludność jest liczna, dochodzi do tysiąca mieszkańców. Domy przeważnie drewniane, kryte słomą, przytem tak zbliżone do siebie, że szczytami łączy się zagroda , z zagrodą. To też na wspomnienie pożaru drży każdy, przejmuje grozą każdego ten straszny żywioł jaki przed laty zniszczył naszą wioskę. Pamiętamy jeszcze dzisiaj kiedy wybuchł pożar w Dzigorzewie. Zapaliła się jedna zagroda, wiatr przeniósł palącą słomę z dachu na dach i w mgnieniu oka cała wieś stanęła w płomieniach. Ile to było płaczu, ile lamentu! Nic dziwnego, w mgnieniu oka marniał cały dobytek, cała krwawica długoletniej pracy, a tylko zgliszcza i widmo nędzy świeciło przed oczami. Zdawało się że Dzigorzew nie zdoła odbudować się dźwignąć z nędzy. Jednak przy pomocy Bożej inaczej się stało. U nas lud jest pracowity, pobożny, świtu nie zasypia i na cudze nie jest łachy, więc nam Pan Bóg pobłogosławił i zdołaliśmy się odbudować. Tylko niestety mało było takich, którzy by rozumieli że grunta trzeba scalić wieś rozbudować w kilku kolonjach. Jak jeden zaczął stawiać dom i stodołę na starych zgliszczach, to drugi owczym pędem poleciał za nim i obecna wieś niczem się nie różni od dawniejszej. Może młodsze pokolenie nabierze więcej rozumu, bo już mamy szkołę dobrze prowadzoną przez obecną nauczycielkę p. Miliszewską, a co najważniejsze mamy straż ogniową własną, czuwającą nad wioską naszą. Długi czas nie rozumieliśmy co to znaczy straż ogniowa. Kiedy powstała przed wojną straż, w gminie Charłupia-Mała, to nasi gospodarze starsi z podełba patrzyli i mówili że to idą zapisy do powstania. Dopiero kiedyśmy pobiegli do pożaru wybuchłego w Charłupi-Małej i przekonaliśmy się jak strażacy pod komendą swego dzielnego naczelnika p. Czapskiego sprawnie ratują dobytek ludzki, jak to umiejętnie zalewają ogień i nie pozwalają tym ognistym językom się przenieść na inne dachy, że nawet węgły domu drewnianego pozostały całe, tośmy zaraz pomyśleli o własnej straży ogniowej. Bogu dzięki już mamy straż ogniową od kilku lat jako oddział straży ogniowej i w dn. 31 sierpnia r.b. odbyliśmy doroczne zebranie pod przewodnictwem p. W. Czapskiego. Ze sprawozdania zarządu okazało się że w przychodzie ze składek i zebrań było 370 zł. 80 gr. a wydano 244 zł. 80 gr. czyli w kasie pozostaje gotówki 134 zł. 80 gr. Oprócz tego mamy własną sikawkę i drzewo na budowę remizy. Ze względu na to, że wszyscy gospodarze rozumieją obecnie znaczenie straży, chcieli by ją dobrze postawić i rozwinąć, a przedewszystkiem wybudować remizę na narzędzia, przystąpiliśmy do wyboru nowego stałego zarządu. Wynik wyborów okazał się następujący: Na naczelnika zaproszono p. Antoniego Brzezińskiego z Dzierlina, na jego zastępcę wybrano Tomasza Powałkę, na kasjera — Marcina Ciołka, na sekretarza Szczepana Kikowskiego, na gospodarza — Antoniego Cyganka, na oddziałowego 1-go Józefa Jankowskiego, na II oddziałowego Józefa Powałkę na III oddziałowego — Walentego Cyganka. Przy tem postanowiliśmy że wszelkie obliczenia dochodów i rozchodów powinny być załatwiane przy obecności 3-ch członków. Składkę podnieśliśmy do jednego złotego i mamy nadzieję że cała młodzież zapisze się na członków czynnych, a starsi gospodarze będą stale płacić składkę, to nasza Straż w niedługim czasie wzrośnie, wybuduje remizę, kupi drugą sikawkę i wszystkie rekwizyta i stanie się prawdziwą obroną całej wioski. S. K.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1927 nr 25

Na zasadzie postanowienia Wojewody Łódzkiego z dnia 30. 9. 1927 r. L. BP. 1329-3, wciągnięto do rejestru Stowarzyszeń i Związków Nr. 1646, Towarz. Ochotniczej Straży Pożarnej w Dzigorzewie, pow. Sieradz.

Obwieszczenia Publiczne 1927 nr 47

Wydział hipoteczny, powiatowy, w Sieradzu, obwieszcza, że na dz. 16 września 1927 r. wyznaczony został termin pierwiastkowych regulacyj hipotek dla:

3) sześciu morgów gruntu, pochodzącego z osad włość., położo­nych we wsi Dzigorzewie, gm. Charłupia-Mała, oznaczonych Nr. Nr. 14 i 15 tab., należącego do Jana i Rozalji małż. Kucharskich.

W powyższym terminie winny zgłosić się osoby interesowane w kancelarji hipotecznej, pod skutkami prekluzji.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1928 nr 14

WYKAZ STOWARZYSZEŃ I ZWIĄZKÓW, ZAREJESTROWANYCH PRZEZ WOJEWODĘ ŁÓDZKIEGO.

L. p.

2. 7. 1928 L. B. P. 4121 Kółko Rolnicze w Dzigorzewie, pow. Sieradzki.

 

Goniec Sieradzki 1928 nr 28

— (s) W dniu 1-go lipca b. r. Straż Dzigorzewska urządziła majówkę. W czasie zabawy jeden z gości niejaki Szybowski strycharz z Dzierlina, wyjął duży nóż i poranił dużo ludzi, niektórych bardzo ciężko.
Szczegóły podamy w następnym numerze.

Obwieszczenia Publiczne 1928 nr 29

Wydział hipoteczny przy sądzie okręgowym w Kaliszu obwieszcza, że otwarte zostały postępowania spadkowe po zmarłych:

12) Marjannie vel Marcjannie Sobeckiej, współwłaśc. maj. Dzigorzew, pow. sieradzkiego;

Termin zamknięcia tych postępowań spadkowych wyznaczony zo­stał na dz. 15 października 1928 r., w którym to dniu osoby interesowa­ne winny zgłosić swoje prawa w tymże wydziale hipotecznym, pod skutkami prekluzji.

 

Goniec Sieradzki 1928 nr 86

— (s) Oj te majówki! O dwa kilometry od Sieradza leży wieś Dzigoszew, a obok niej przepiękna olszynka leżąca nad brzegiem rzeki Warty.
Do tej miejscowości schodzi się dużo Sieradzan urzędników, pracowników różnych warsztatów pracy, par miłosnych i tp., słowem młodzi i starzy aby użyć świeżego powietrza wypoczynku kąpieli spieszą tam.
Przed paru dniami urządziła w owej olszynce straż Dzigoszewska majówkę. Nagromadzono dużo jadła i picia.
Gdy zabawa była w całej pełni garstka podchmielonych chuliganów z pobliskich wiosek urządziła awanturę. Strach ogarnął wszystkich gdy ujrzeli błyszczące noże w ich rękach, niemiłosiernie kłujące każdego kto im popadł pod rękę.
Porozganiano tańczących, siedzących przy stoliku, leżących spacerujących i tp. Słowem zamieniła się ta cicha olszynka w istne piekło, płacze lamenty rannych pokłutych nożami, których okazało się około 20 osób.
Sporo zostało rannych. Dostało się przytem i dwom Sieradzanom rzeźnikowi Janowi Podsiadłemu z Kr.-Przedm. dostał 8 ciosów i Krawczykowi z Dużych Olendrów, a Józef Mizerski z Zapusty Dużej leży w szpitalu.
Całe to zajście można przypisać nieobecności policji.

 

Goniec Sieradzki 1929 nr 77

SIERADZ.
Z posiedzenia Rady Miejskiej m. Sieradza w dniu
18 marca 1929 r.
(Ciąg dalszy.)
Punkt 3.
Sprawa powzięcia uchwały uznającej drogę od Sieradza do Dzigorzewa za drogę gminną.
Wydział Powiatowy pismem z dnia 24 stycznia rb. L. 649, powiadomił Magistrat, iż wykaz dróg gminnych m. Sieradza nie obejmuje drogi od Sieradza w kierunku do wsi Dzigorzewa, przeto należy powziąć odnośną uchwałę Rady Miejskiej, uznającą wspomnianą drogę o długości 1400 mtr. za drogę gminną.
Rada Miejska bez dyskusji jednogłośnie uchwala: drogę prowadzącą od Sieradza w kierunku do wsi Dzigorzewa o długości 1400 mtr. uznać za drogę gminną m. Sieradza i odpis niniejszej uchwały przesłać Zarządowi Drogowemu do wiadomości.

 

Goniec Sieradzki 1930 nr 149

Ofiary rzeki Warty.
(s) W dniu 28 czerwca br. czteroletni syn Barwaśnego z Dzigorzewa kąpiąc się w rzece Warcie począł tonąć.
Widząc to wieśniaka Szałek z tejże wsi, weszła do wody, chcąc go ratować Jednakże i ona natrafiła na głębię również poczęła tonąć, wołając co sił o pomoc.
Niestety pomoc nadeszła za późno, gdyż po wyciągnięciu topielców z wody nie dawali już znaku życia i wezwany starszy felczer nie mógł ich już powołać do życia, mimo energicznych zabiegów.

Obwieszczenia Publiczne 1931 nr 99

Sąd okręgowy w Kaliszu, na mocy art. 1777-6 U. P. C., obwieszcza, iż na skutek decyzji sądu z dnia 18 lipca 1931 roku zostało wdrożone po­stępowanie o uznanie za zmarłego Wawrzyńca Pryka, syna Jana i Agnieszki z Bartoszów, urodzonego w dniu 15 czerwca 1878 roku w Dzigorzewie, gm. Charłupia Mała, pow. sieradzkiego, wobec czego sąd wzy­wa go, aby w terminie 6-miesięcznym od dnia wydrukowania niniejsze­go zgłosił się do sądu, gdyż w przeciwnym razie, po upływie tego ter­minu zostanie przez sąd uznany za zmarłego.

Wzywa się wszystkich, którzyby wiedzieli o życiu lub śmierci Wa­wrzyńca Pryka, aby o znanych sobie faktach zawiadomili sąd okręgowy w Kaliszu w powyższym terminie; nadto sąd nadmienia, że Wawrzyniec Pryk, był stałym mieszkańcem wsi Dzierlinie, gm. Charłupia Mała, po­wiatu sieradzkiego. (Nr. spr. I. Z. J. 268/1931).

Echo Sieradzkie 1932 25 styczeń

Z SĄDU.

Sąd Okręgowy rozpatrywał sprawę Józefa Simińskiego lat 17, mieszkańca wsi Dzigorzew, oskarżonego o zadanie z tyłu nożem rany Stanisławowi Rikowskiemu. Sąd skazał go na 6 miesięcy więzienia.

Rozwój 1932 nr 143 (Prąd)

Burza w kraju

Katastrofalna burza gradowa nad Sieradzem. Ptactwo i zające giną

od uderzeń gradu.

Sieradz 25 5

W dniu wczorajszym nad Sieradzem rozszalała się gwałtowna burza, połączona z ulewą, a następnie gradem. Chwilami ziarna gradu dochodziły wielkości małego kurzego jaja. Grad wyrządził olbrzymie szkody, szczególnie we wsi Ddzigorzewo, a częściowo i w samym Sieradzu.

W mieście wybitych zostało około 2000 szyb dachy kryte papą podziurawione, ogrody warzywne i sady zniszczone. Na przestrzeni 35 klm. kwadratowych wybite zostały zasiewy, w tem 15 klm. kwadratowych żyta.

Wicher połamał wiele drzew z innych grad obił liście i gałęzie. Na polach znaleziono kuropatwy i inne ptactwo oraz zające zabite przez grad. (...)

Echo Sieradzkie 1932 27 maj

Grad wielkości jaja kurzego

wybił przeszło 2 tysiące szyb w Sieradzu.

Sieradz, 26. 5. (Od wł. kor.) Nad Sieradzem rozszalała straszna burza połączona z gradem i ulewą przy akompanjamencie strasznego wichru.

Aczkolwiek główna fala przeszła pomiędzy Sieradzem a wsią Dzigorzewem, to jednak w Sieradzu grad wyrządził poważne szkody. Powybijał w mieście przeszło 2.000 szyb, gęsto podziurawił nieomal wszystkie dachy kryte papą, uszkodził ogrody i sady. W pasie burzy znalazło się cały szereg miejscowości a padający grad zniszczył prawie w 100 proc. oziminę; również ucierpiał owies, warzywa ogrodowe i t. p.

Według prowizorycznych obliczeń w pow. sieradzkim grad zniszczył rośliny na przestrzeni 35 klm., kwadratowych z czego przypada 15 klm. kw. żyta. Nadto grad spustoszył sady, połamał dużo drzew, zabił bardzo dużo kuropatw, młodych zajęcy oraz niezliczoną ilość ptactwa. Według opowiadań świadków grad miejscami padał wielkości jaja kurzego. Ulewa zaś, była tak wielka, że porobiły się jeziora.

Echo Sieradzkie 1932 29 maj

ROLNICY NA NOWO BRONUJĄ ZAGONY.

Skutkiem ostatniej burzy połączonej z gradobiciem na polach między Sieradzem, Zapustą a Dzigorzewem rolnicy zaorują doszczętnie zniszczoną oziminę. Miast zielonych żytnich łanów świecą pustką czarne zagony zasadzonych kartofli i zasianego prosa, seradeli itp. Wśród poszkodowanych znajdują się gospodarze, którym grad zniszczył po kilka morgów żyta, lub wogóle całą oziminę, tak że posiana role zmuszeni są na nowo obsiewać i obsadzać.

Echo Sieradzkie 1933 17 lipiec

BURZA NAD POWIATEM.

W ubiegłym tygodniu przeszła nad częścią powiatu sieradzkiego burza z piorunami i ulewnym deszczem. Pioruny wznieciły kilka pożarów, między innemi spaliły się w Oraczewie obora, szopa i świnia z prosiętami należących do Wojciecha Rosiaka. W Słomkowie Mokrym stodoła, obora również maciora z prosiętami należ. do Czyżaka. W Wróblewie stodoła należąca do Wład. Kurzawy. W Dzigoszewie stodoła i obora należ. do Stan. Świniarskiego. W Grondach gosp. Grabowskiego Ignacego poraził piorun. Grabowskiego odstawiono do szpitala. W Męce piorun poraził dziecko.

Echo Sieradzkie 1933 16 październik

BUDOWA 7 KL. SZKOŁY POWSZ. W DZIGORZEWIE.

W związku z zatwierdzeniem 7 kl. szkoły powsz. we wsi Dzigorzewie Komitet budowy przystąpił już do pracy.

Uzyskany za wydzierżawione polowanie cegłę 50000 szt. sprowadzono na plac budowy a potrzebną jeszcze ilość zakupiono w cegielni "Osmolin" u p. Ant. Brzezińskiego.

Budowa gmachu rozpoczęta będzie w najkrótszym czasie.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 21

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dn. 19 październ. 1933 r. L. SA. II. 12/14/33

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu sieradzkiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego, zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 18 października 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23. III. 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:

§ 1.

V. Obszar gminy wiejskiej Charłupia-Mała dzieli się na gromady:
4. Dzigorzew, obejmującą: wieś Dzigorzew, kolonję Dzigorzew.
§ 2.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Sieradzkiemu.
§ 3.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
Wojewoda:
wz. (—) A. Potocki
Wicewojewoda

Echo Sieradzkie i Zduńskowolskie 1934 22 marzec

UROCZYSTOŚCI KU CZCI MARSZ.

PIŁSUDSKIEGO W SIERADZU.

Uroczystości imieninowe ku czci Wielkiego Wodza Marszałka Józefa Piłsudskiego rozpoczęły się w niedzielę wieczorem. Organizacje wojskowe przeszły ulicami miasta, poprzedzone orkiestrą straży pożarnej. Domy były udekorowane i rzęsiście oświetlone, szczególnie gmachy urzędów państwowych.

Następnego dnia 19 b. m. odbyło się w kolegjacie solenne nabożeństwo, w którem wzięły udział wszystkie organizacje ze sztandarami na czele. Czołowe miejsce zajęli p. Starosta powiatowy inż. Boryssowicz oraz wszyscy przedstawiciele władz państwowych, komunalnych, samorządowych, społecznych i innych. Nabożeństwo celebrował Ks. Prałat W. Pogorzelski, kazanie wygłosił ks. Lach.

Po skończonem nabożeństwie wszystkie organizacje i przysposobienie wojskowe ustawiły się na placu Marszałka. Po chwili przybył p. Starosta w asyście pułk. Sidzińskiego i burmistrza Makowskiego.

Pan Starosta dokonał przeglądu organizacyj.

Następnie odbyła się na placu dekoracja Krzyżem Zasługi". Odznaczenia otrzymali:

1) Stanisław Kowalski b. legjonista wielce zasłużony pracownik tut. więzienia za pracę położoną na polu społeczno-państwowem i w b. związkach wojskowych.

2) Franciszek Mierzwiński z Dąbrówki Gniłej gm. Wróblew, członek rady gminnej i sejmiku powiatowego — za pracę położoną na polu rolniczem.

3) Tomasz Kołodziejczyk, wójt gminy Bartochów członek sejmiku powiatowego za pracę położoną na polu samorządowem.

4) Stanisława Janickiego zam. we wsi Orzeszyn gm. Bartochów radny gminy i członek sejmiku powiatowego za pracę położoną na polu rolniczem i

5) Ignacy Rajewski kierownik agencji pocztowej w Sędzicach za pracę położoną na polu społeczno-państwowem.

Dodać należy, iż p. Ignacy Rajewski liczący zaledwie lat 28, czyli wśród wielu innych odznaczonych najmłodszy wiekiem.

W Sieradzu Krzyż Zasługi dotychczas otrzymali rejent p. Łempicki i urzędnik kolejowy p. Kempiński.

Dekoracji dokonał p. starosta inż. Boryssowicz.

Piękne przemówienie wygłosił z balkonu kom. policji sekretarz związku Legjonów p. Zaremba wznosząc okrzyk — Marszałek Piłsudski Niech żyje poczem orkiestra straży odegrała hymn państwowy.

Następnie defilada odbyła się przed pomnikiem Marszałka w asyście przedstawicieli państwowych i innych.

W defiladzie wyróżnili się: kolejowe przysposobienie, rezerwa, straż więzienie. Szczególną uwagę zwracał na siebie związek strzelecki z Dzigorzewa — Strzelcy ubrani byli w czerwone spencery.

Całość wypadła dobrze.

Obwieszczenia Publiczne 1935 nr 82

Wydział hipoteczny sekcji II przy sądzie okręgowym w Kaliszu niniejszem obwieszcza, że zostały otwarte postępowania spadkowe po zmarłych:

2) Szymonie Powalskim, współwłaścicielu majątku Dzigorzew, powiatu sieradzkiego;

Termin dla zamknięcia tych postępowań spadkowych wyznaczono na dzień 10 maja 1936 r., w którym to terminie osoby interesowane win­ne zgłosić się do kancelarji wyżej wymienionego wydziału hipoteczne­go w celu ujawnienia swoich praw pod skutkami prekluzji. Nr. 345/35.

 Ziemia Sieradzka 1935 styczeń-luty

Delegacja mieszkańców wsi Dzigorzewa, gm. Charłupi Mała przybyła do p. Starosty z prośbą o zaakceptowanie i poparcie budowy szkoły powszechnej, której potrzebę odczuwają wieśniacy. Akcja ta dobrze świadczy o stanie kulturalnym mieszkańców Dzigorzewa.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1938 nr 25

OGŁOSZENIE STAROSTWA POWIATOWEGO SIERADZKIEGO

z dnia 25 listopada 1938 roku Nr. RR. IV-2/44 o zamknięciu postępowania scaleniowego we wsi

Dzigoszew.

Na podstawie art. 36 ustawy z dnia 31 lipca 1923 roku o scalaniu gruntów (Dz. U. R. P. z 1927 roku Nr. 92, poz. 883) w brzmieniu ustalonem rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 11 lipca 1932 roku (Dz. U. R. P. Nr. 67, poz. 622) oraz art. 14 rozporz. Prezydenta Rzplitej z dnia 27 października 1933 r. (Dz. Ust. R. P. Nr. 85, poz. 635) podaję do publicznej wiadomości, że w dniu 1 października 1938 roku stało się wykonalne orzeczenie Starosty Powiatowego Sieradzkiego z dnia 12 lipca 1938 roku, dotyczące zatwierdzenia projektu na obszarze scalenia wsi Dzigoszew, gminy Charłupia Mała, powiatu sieradzkiego.

W związku z powyższym ogłasza się, o zamknięciu postępowania scaleniowego na wymienionym wyżej obszarze.

Za Starostę:

(—) inż. Cz. Nowakowski

Komisarz Ziemski.

Obwieszczenia Publiczne 1938 nr 30

Regulacje hipoteczne.

Wydział Hipoteczny przy Sądzie Grodzkim w Sieradzu obwie­szcza, że na dzień 17 lipca 1938 roku, został wyznaczony termin pier­wiastkowych regulacyj hipotek dla:

2) nieruchomości położonej we wsi Dzigorzew, gminy Charłupia- Mała, składającej się z działek gruntu, oznaczonych na planie nr nr 1 do 45 włącznie, 47 do 53 włącznie, 55 do 62, 64, 65, 66 i 67, o łącznej powierzchni 7 ha 2410 m kw, wywłaszczonej przez Skarb Państwa, a prze­znaczonej na cele wojskowe.

W wyżej oznaczonym terminie osoby interesowane winny stawić się w Wydziale Hipotecznym w Sieradzu dla udowodnienia swoich praw, pod skutkami prekluzji, 23/38.

Echo Łódzkie 1938 sierpień

POŻAR NA SZOSIE.

SIERADZ, 11. 8. — Na szosie tuż pod Sieradzem zapalił się wóz z sianem, prowadzony przez Stanisława Pędzika. włościanina ze wsi Dzigorzew, gminy Charłupia Mała. Za nim Pędzik zdołał się zorientować siano stanęło w płomieniach, a przerażone konie usiłowały ponieść płonący wóz do miasta. Przytomny wieśniak zdołał jednak wyprząc konie i uratował je. Wóz z sianem spłonął doszczętnie. Jak ustalono przyczyną pożaru było zatarcie się tylnej osi u wozu. Upał sprzyjał zapaleniu się siana.

Dziennik Łódzki 1968 nr 56

W Dzigoszewie, pow. Sieradz, samochód „Nysa" potrącił Kazimierza Wolniaka. Wolniak odniósł ciężkie obrażenia ciała.

Dziennik Łódzki 1969 nr 182

W Dzigorzewie, pow. Sieradz pożar spowodował szkody rzędu 40 tys. zł. Spłonęły dachy na 2 budynkach.

Dziennik Łódzki 1971 nr 81

Od wyładowania zapaliła się także stodoła w Dzikorzewie, pow. Sieradz. Straty ok. 50 tys. zł. (kl)

Dziennik Łódzki 1972 nr 18

W Dzierzgorzewie, pow. Sieradz pod samochód dostał się rowerzysta Władysław O. Z ciężkimi obrażeniami przewieziono go do szpitala.