Czajkowski 1783-84 r.
Budziczyna, parafia dąbrowa większa
(dąbrowa wielka), dekanat warcki, diecezja gnieźnieńska,
województwo sieradzkie, powiat sieradzki, własność: Lenartowicz.
Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.
Budzieżna, województwo
Kaliskie, obwód Sieradzki, powiat Sieradzki, parafia Dąbrowa,
własność prywatna. Ilość domów 3, ludność 25, odległość od
miasta obwodowego 1.
Słownik Geograficzny:
Budziczno, folw., pow. sieradzki, gm. Barczew, parafia Chojne, ludności 81, rozległa morg 131.
Spis 1925 r.
Budziczno, kol. i folw., pow. sieradzki, gm. Barczew. Kolonię spisano łącznie z folw. Dąbrowa. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne 11. Ludność ogółem: 85. Mężczyzn 38, kobiet 47. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego 85. Podało narodowość: polską 85.Budziczna, wieś w gminie Sieradz.
Wikipedia:
Budziczna – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Sieradz.
1992 r.
1786
Źródło:
Agad, Księgi ziemskie i grodzkie sieradzkie, Libri relationum, sygn. 56-172, karty 669-671.
Tekst z oryginalnego dokumentu przepisał Piotr Tameczka.
My niżej podpisani szlachta i obywatele na rekwizycją WJmci Pana Kazimierza Albina z Gieżgieżłowca Lenartowicza Wojsk Koronnych Pułkownika dóbr Dąbrowy Wielkiej i Budziczny w Województwie i Powiecie Sieradzkim leżących dziedzica i possessora uproszeni stosując się do praw publicznych zjechawszy z opatrznym Tomaszem Bugajskim z Dąbrowy Wielkiej woźnym przysiężnym na grunt wyżej wspomnionej wsi czyli dóbr osobliwie mających rozgraniczenie to jest Dąbrowy Wielkiej i Budziczny Wielm. Lenartowicza dziedzicznych widzieliśmy najpierw przed posieczeniem łąnk do Dąbrowy Wielkiej należących pod Dąbrówką Mniejszą nad rzeką Żeglinną zwaną sytuowanych tak w tym roku jako i przeszłym, ztłuczonych i wniwecz tak od gęsi jako i bydła różnego gatunku ztretowanych i wypasionych łąnk w zdłusz nad rzeką na dwoje staj a wszesz więcej na puł staja, a to od inwentarza poddanych Dąbrowczańskich, której szkody można rachować bespiecznie siana na wozów dwadzieścia. Z tamtąnd udawszy się na drugą stronę wsi Dąbrowy ku Sokołowu, zacząwszy od roli Walka Kielka do Dąbrowy Wielkiej poddanego, po lewej stronie gościńca bitego z Dąbrowiej ku Sokołowu idącego to jest drogi publicznej, narachowaliśmy zoranych różnym zbożem obsianych i już w niektórych miejscach zbóż zebranych w gruncie z dawna do Dąbrowy należącym Kalanki zwany dawniej przez Sokołów sobie przywłaszczonym, a w roku przeszłym od Kommissji Królewskiej Dąbrowie Wielkiej powróconym i przysądzonym w roku zaś teraźniejszym od Jmci Pana Franciszka Komorowskiego dóbr części Królewskiej Sokołowa dzierżawcy i poddanych Sokołowskich, znowu gwałtownym sposobem pooranym, obsianym i pod swoją niesprawiedliwie podbitym possessją składów wielkich chłopskiego obsiewu, wzdłusz staj jednym aż do łączki między tymi rolami doliną ku stawu Parskacz zwanemu idącej 50 [...] wszesz aż do owsa pańskiego Sokołowa na roli [da?]wniej w poprzek od Jmci Pana Bratkowskiego obr[...] Dąbrowie Wielkiej zabranej, na której znowu owsa Sokołowskiego dworskiego zasianego miarkując krótsze i dłuższe od staja składy, widzieliśmy i narachowaliśmy, składów 60. Przytym pomiędzy [te?]mi rolami widzieliśmy na łące wyżej wspomnionej ku Parskaczu ciągnącej się doliny siana pokoszonego i zabranego do Sokołowa najmniej miarkując wozów 20, a na Parskaczu stawu od ściany granicznej między Dąbrową Wielką i Sokołowem Dekretem Kommissarskim ustanowionej [...] do grobli stawu tegosz Parskacza, umiarkowaliśmy sumiennie; z łąki tej pokoszonej zebranego do Sokołowa Siana, najmniej wozów 24. Dalej idąc, widzieliśmy; w polu Karczemskim zwanym z dawna do Dąbrowy należącym; przy Dąbrowie granicznym i kopcach ściennych Dąbrowy Wielkiej z Budziczną sytuowanym niedawno do Sokołowa sobie przywłaszczonym poorannych świeżo na żyto składów stajem jednym aż do stawu Parskacznego 15. Dalej idąc nad tym rowem ku narożnikom Dąbrowskiemu i Budziczanemu widzieliśmy w tymże samym polu Karczemskim pasieczonego od Sokołowianów prosa stajem jednym składów cztery, a przyszedłszy do narożników widzieliśmy kopców cztery dawniej od Jmci Pana Komorowskiego rozrzuconych, i zdemoliowanych niedaleko Brodku nad Szołowiskami Mniejszymi [...] rowu między Budziczną a Dąbrową graniczna na kroków mniej lub więcej kilkadziesiąnt; będących, to jest dwóch narożników Dąbrowskiego i Budziczane ściennego pomiędzy Dąbrową i Sokołowem i ściennym między Budziczną a Sokołowem; dość oczywiste znaki ich rudera. Przejechawszy zaś za Mniejsze Szołowiska w las nad Niwą Budziczańską; za ług Włosień z dawna i teraz zwany, ku granicom Wolczyńskim wylewek wody skłaniający; widzieliśmy kilkadziesiąt pniów wielkich sosien z rozkazu JmPana Komorowskiego pościnanych i na bale wytartych, około warsztatu pilarskiego nie rachując jeszcze tych co po bokach w lesie Budziczny pościnano i zabrano i w niwecz cały prawie las spustoszono od JmPana Komorowskiego i jego poddanych gdzie nawet jeszcze warsztat pilarski i drzewa na nim leżące zastaliśmy. Ztamtąnd wróciwszy się ku Mniejszym Szołowiskom widzieliśmy Niwę Budziczańską dotąd jeszcze od Sokołowa nie zażywaną przy drodze do Barczewa idącej teraz świeżo pooraną od Sokołowianów i znowu gwałtownie sobie przywłaszczoną. Potym przyszliśmy; na drogę publiczną, od Sokołowa ku Dąbrowie idącą do ściany granicznej pomiędzy Dąbrową i Sokołowem oznaczonej Dekretem Kommissarskim; gdzie różnym zbożem, to jest jarką, jęczmieniem, grochem, tatarką, prosem, lnem, i warzywem ogrodowym zacząwszy od wyżej wspomnianej ściany ku Dąbrowie aż do łączki wyżej wspomnianej doliny ku Parskaczu ciągnącej się, narachowaliśmy tak dworskich jako i chłopskich gwałtownie pooranych, obsianych, i po większej części zbóż z nich do Sokołowa zebranych trojgiem staj ciągnących się w polu Kalanki zwanym z dawna do Dąbrowy należącym i teraz przysądzonym, świeżo znowu gwałtownie sobie od Sokołowianów i ich possessora przywłaszczonych aż do pola Międzymiechy zwanego składów czterdzieści i pięć. Item w polu na Międzymiechach w podobnymże sposobie owsa dworskiego sokołowskiego składów trzydzieści i dwa dwojgiem staj; Item jęczmienia jednym stajem chłopskiego składów cztery; Item na niwce świeżo dobytej w gruncie tymże Dąbrowskim puł stajem składów cztery, a rzepaku dwa, Item za krzakami na nowiznach świeżo dobytej i ogrodzonej w końcu ról chłopskich Dąbrowskich stajem jednym prosa składów cztery, a tatarki pięć; Item dalej po tej nowiźnie w polu tym samym stajem jednym różnym zbożem obsianych od Sokołowian narachowaliśmy składów pięćdziesiąt i dwa; Item przyszliśmy do niwki przy rolach dworskich Dąbrowskich od Majchra poddanego z Sokołowa dopiero za possessji W. Lenartowicza kryjomym sposobem poorany z zarwaniem nawet dworskiego zboża; który znowu świeżo widzieliśmy od JP. Komorowskiego pooraną i gwałtownie zabraną i obsianą. Dalej idąc tą stroną Jeziorka ku Dąbrowie w tymże samym polu widzieliśmy różnym zbożem obsianych od Sokołowianów, teraz już świeżo po Dekrecie Kommissarskim do użytku sobie przywłaszczonych, składów dziewięćdziesiąt oprócz jeszcze zarosłych i między pieńkami nieoranych w tych polach ról i składów. Dalej idąc na przeciw ługu Kałek zwanego widzieliśmy od Bogumiłowianów świeżo podartej nowiny w polu Stadła zwanym składów pięć, [...] w polu na Kadłubnej za drószką niedaleko figury w gruncie Dąbrowy od Bartnika Bogumiłów [...] postawionej na nowiźnie składów dwa. Item od Górniaka z Bogumiłowa w gruncie Dąbrowskim Kadłubna zwanym niwkę między pniami świeżą na nowiźnie pooraną prosem zasianą.
Co wszystko sumieniem naszym z twierdzić i poprzeć zawsze gotowiśmy, na to się rękami własnemi podpisujemy.
Działo się w Wielkiej Dąbrowie dnia 5 września 1786 roku.
[...] Pomorski
Jan Krzesiecki[?]
Agad, Księgi ziemskie i grodzkie sieradzkie, Libri relationum, sygn. 56-172, karty 669-671.
Tekst z oryginalnego dokumentu przepisał Piotr Tameczka.
My niżej podpisani szlachta i obywatele na rekwizycją WJmci Pana Kazimierza Albina z Gieżgieżłowca Lenartowicza Wojsk Koronnych Pułkownika dóbr Dąbrowy Wielkiej i Budziczny w Województwie i Powiecie Sieradzkim leżących dziedzica i possessora uproszeni stosując się do praw publicznych zjechawszy z opatrznym Tomaszem Bugajskim z Dąbrowy Wielkiej woźnym przysiężnym na grunt wyżej wspomnionej wsi czyli dóbr osobliwie mających rozgraniczenie to jest Dąbrowy Wielkiej i Budziczny Wielm. Lenartowicza dziedzicznych widzieliśmy najpierw przed posieczeniem łąnk do Dąbrowy Wielkiej należących pod Dąbrówką Mniejszą nad rzeką Żeglinną zwaną sytuowanych tak w tym roku jako i przeszłym, ztłuczonych i wniwecz tak od gęsi jako i bydła różnego gatunku ztretowanych i wypasionych łąnk w zdłusz nad rzeką na dwoje staj a wszesz więcej na puł staja, a to od inwentarza poddanych Dąbrowczańskich, której szkody można rachować bespiecznie siana na wozów dwadzieścia. Z tamtąnd udawszy się na drugą stronę wsi Dąbrowy ku Sokołowu, zacząwszy od roli Walka Kielka do Dąbrowy Wielkiej poddanego, po lewej stronie gościńca bitego z Dąbrowiej ku Sokołowu idącego to jest drogi publicznej, narachowaliśmy zoranych różnym zbożem obsianych i już w niektórych miejscach zbóż zebranych w gruncie z dawna do Dąbrowy należącym Kalanki zwany dawniej przez Sokołów sobie przywłaszczonym, a w roku przeszłym od Kommissji Królewskiej Dąbrowie Wielkiej powróconym i przysądzonym w roku zaś teraźniejszym od Jmci Pana Franciszka Komorowskiego dóbr części Królewskiej Sokołowa dzierżawcy i poddanych Sokołowskich, znowu gwałtownym sposobem pooranym, obsianym i pod swoją niesprawiedliwie podbitym possessją składów wielkich chłopskiego obsiewu, wzdłusz staj jednym aż do łączki między tymi rolami doliną ku stawu Parskacz zwanemu idącej 50 [...] wszesz aż do owsa pańskiego Sokołowa na roli [da?]wniej w poprzek od Jmci Pana Bratkowskiego obr[...] Dąbrowie Wielkiej zabranej, na której znowu owsa Sokołowskiego dworskiego zasianego miarkując krótsze i dłuższe od staja składy, widzieliśmy i narachowaliśmy, składów 60. Przytym pomiędzy [te?]mi rolami widzieliśmy na łące wyżej wspomnionej ku Parskaczu ciągnącej się doliny siana pokoszonego i zabranego do Sokołowa najmniej miarkując wozów 20, a na Parskaczu stawu od ściany granicznej między Dąbrową Wielką i Sokołowem Dekretem Kommissarskim ustanowionej [...] do grobli stawu tegosz Parskacza, umiarkowaliśmy sumiennie; z łąki tej pokoszonej zebranego do Sokołowa Siana, najmniej wozów 24. Dalej idąc, widzieliśmy; w polu Karczemskim zwanym z dawna do Dąbrowy należącym; przy Dąbrowie granicznym i kopcach ściennych Dąbrowy Wielkiej z Budziczną sytuowanym niedawno do Sokołowa sobie przywłaszczonym poorannych świeżo na żyto składów stajem jednym aż do stawu Parskacznego 15. Dalej idąc nad tym rowem ku narożnikom Dąbrowskiemu i Budziczanemu widzieliśmy w tymże samym polu Karczemskim pasieczonego od Sokołowianów prosa stajem jednym składów cztery, a przyszedłszy do narożników widzieliśmy kopców cztery dawniej od Jmci Pana Komorowskiego rozrzuconych, i zdemoliowanych niedaleko Brodku nad Szołowiskami Mniejszymi [...] rowu między Budziczną a Dąbrową graniczna na kroków mniej lub więcej kilkadziesiąnt; będących, to jest dwóch narożników Dąbrowskiego i Budziczane ściennego pomiędzy Dąbrową i Sokołowem i ściennym między Budziczną a Sokołowem; dość oczywiste znaki ich rudera. Przejechawszy zaś za Mniejsze Szołowiska w las nad Niwą Budziczańską; za ług Włosień z dawna i teraz zwany, ku granicom Wolczyńskim wylewek wody skłaniający; widzieliśmy kilkadziesiąt pniów wielkich sosien z rozkazu JmPana Komorowskiego pościnanych i na bale wytartych, około warsztatu pilarskiego nie rachując jeszcze tych co po bokach w lesie Budziczny pościnano i zabrano i w niwecz cały prawie las spustoszono od JmPana Komorowskiego i jego poddanych gdzie nawet jeszcze warsztat pilarski i drzewa na nim leżące zastaliśmy. Ztamtąnd wróciwszy się ku Mniejszym Szołowiskom widzieliśmy Niwę Budziczańską dotąd jeszcze od Sokołowa nie zażywaną przy drodze do Barczewa idącej teraz świeżo pooraną od Sokołowianów i znowu gwałtownie sobie przywłaszczoną. Potym przyszliśmy; na drogę publiczną, od Sokołowa ku Dąbrowie idącą do ściany granicznej pomiędzy Dąbrową i Sokołowem oznaczonej Dekretem Kommissarskim; gdzie różnym zbożem, to jest jarką, jęczmieniem, grochem, tatarką, prosem, lnem, i warzywem ogrodowym zacząwszy od wyżej wspomnianej ściany ku Dąbrowie aż do łączki wyżej wspomnianej doliny ku Parskaczu ciągnącej się, narachowaliśmy tak dworskich jako i chłopskich gwałtownie pooranych, obsianych, i po większej części zbóż z nich do Sokołowa zebranych trojgiem staj ciągnących się w polu Kalanki zwanym z dawna do Dąbrowy należącym i teraz przysądzonym, świeżo znowu gwałtownie sobie od Sokołowianów i ich possessora przywłaszczonych aż do pola Międzymiechy zwanego składów czterdzieści i pięć. Item w polu na Międzymiechach w podobnymże sposobie owsa dworskiego sokołowskiego składów trzydzieści i dwa dwojgiem staj; Item jęczmienia jednym stajem chłopskiego składów cztery; Item na niwce świeżo dobytej w gruncie tymże Dąbrowskim puł stajem składów cztery, a rzepaku dwa, Item za krzakami na nowiznach świeżo dobytej i ogrodzonej w końcu ról chłopskich Dąbrowskich stajem jednym prosa składów cztery, a tatarki pięć; Item dalej po tej nowiźnie w polu tym samym stajem jednym różnym zbożem obsianych od Sokołowian narachowaliśmy składów pięćdziesiąt i dwa; Item przyszliśmy do niwki przy rolach dworskich Dąbrowskich od Majchra poddanego z Sokołowa dopiero za possessji W. Lenartowicza kryjomym sposobem poorany z zarwaniem nawet dworskiego zboża; który znowu świeżo widzieliśmy od JP. Komorowskiego pooraną i gwałtownie zabraną i obsianą. Dalej idąc tą stroną Jeziorka ku Dąbrowie w tymże samym polu widzieliśmy różnym zbożem obsianych od Sokołowianów, teraz już świeżo po Dekrecie Kommissarskim do użytku sobie przywłaszczonych, składów dziewięćdziesiąt oprócz jeszcze zarosłych i między pieńkami nieoranych w tych polach ról i składów. Dalej idąc na przeciw ługu Kałek zwanego widzieliśmy od Bogumiłowianów świeżo podartej nowiny w polu Stadła zwanym składów pięć, [...] w polu na Kadłubnej za drószką niedaleko figury w gruncie Dąbrowy od Bartnika Bogumiłów [...] postawionej na nowiźnie składów dwa. Item od Górniaka z Bogumiłowa w gruncie Dąbrowskim Kadłubna zwanym niwkę między pniami świeżą na nowiźnie pooraną prosem zasianą.
Co wszystko sumieniem naszym z twierdzić i poprzeć zawsze gotowiśmy, na to się rękami własnemi podpisujemy.
Działo się w Wielkiej Dąbrowie dnia 5 września 1786 roku.
[...] Pomorski
Jan Krzesiecki[?]
Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego
1850 nr 89
(N. D. 1683) Rejent Kancellaryi
Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.
Ogłasza postępowanie spadkowe tyczące
się po osobach zmarłych:
4, Łukaszu Kobierzyckim jako
właścicielu dóbr Dąbrowa Wielka i Budzieżna z przyległościami
w Okręgu Sieradzkim położonych;
Do ukończenia tych postępowań
spadkowych wyznacza się termin na dzień 14(16) Października r. b.
w Kaliszu w Kancellarуi Ziemiańskiej.
Kalisz d. 1 (13) Kwietnia 1850 r.
Nepomucen Wojciechowski.
Echo
Sieradzkie
1931 sierpień
W tych dniach przywieziony został do szpitala W.W. Ś. Ś. w Wieluniu w stanie beznadziejnym 15 letni St. Pawłowski zam. we wsi Masłowice, który podczas upadku doznał pęknięcia kości miednicznej. Ojciec owego chłopca jak sam oświadczył po bezskutecznem leczeniu go u jednego z doktorów , który niepoznawszy się na przyczynie cierpienia chłopca, leczył go na zapalenie stawów, udał się do słynnego znachora w powiecie sieradzkim zam. we wsi Budziczna, który znów "lecząc" chłopca na swój sposób wskutek różnych nakręcań i naciągań o mało nie wpędził biednej ofiary do grobu.
Echo
Sieradzkie
1931 wrzesień
OFIARA ZNACHORA Z BUDZICZNY
OFIARA ZNACHORA Z BUDZICZNY
Przed kilku dniami podaliśmy wiadomość o przywiezieniu do szpitala w Wieluniu w stanie bardzo ciężkim 15-letniego chłopca St. Pawlaka, ze wsi Masłowice, który poddany końskim kuracjom znachora z Budziczny pow. sieradzkiego, nietylko, że przy zadawanych mu torturach nie wyzdrowiał, ale tak ciężko zaniemógł, że wylękniony znachor sam zaproponował ojcu chłopca, odwiezienie chorego do szpitala. Chłopiec po przywiezieniu do szpitala mimo natychmiastowej koniecznej operacji, naskutek silnego wyczerpania chorobą organizmu w kilka dni po przeprowadzonej operacji życie zakończył.
Echo Sieradzkie 1932 27 czerwiec
Mieszkanka wsi
Budziczna gm. Barczew Zofja Kupczak idąc z Sieradza do swej wioski
tuż pod Sieradzem weszła w żyto. Zauważyli to robotnicy
zatrudnieni przy robotach
żwirowych i udali się
ściągnięci jękami w to miejsce gdzie
ujrzeli, że p. Zosia porodziła dziecko, które dawało słabe
oznaki życia. Natychmiast końmi
przewieziono chorą do szpitala. Dziecko zmarło. Sekcja
prawdopodobnie ustali czy noworodek zmarł naturalną śmiercią, czy
też został uduszony.
Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 21
z dn. 19 październ. 1933 r. L. SA. II. 12/14/33
Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego, zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 18 października 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23. III. 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:
3. Dąbrowa-Wielka, obejmującą: wieś Budziczna, wieś Dąbrowa Poduchowna, wieś Dąbrowa Charubna, wieś Dąbrowa Wielka folwark Dąbrowa Wielka, wieś Kalinki, wieś Kozy.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Sieradzkiemu.
§ 3.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
Wojewoda:
wz. (—) A. Potocki
Wicewojewoda
Na Sieradzkich Szlakach 2005/2
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz