Nowa Wola

Spis 1925:

Nowa Wola, kol., pow. łaski, gm. Dąbrowa Rusiecka. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne 26. Ludność ogółem: 197. Mężczyzn 104, kobiet 93. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego 197. Podało narodowość: polską 197.

Wikipedia:

Nowa Wola -wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie bełchatowskim, w gminie Rusiec.W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa sieradzkiego.

1992 r.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1928 nr 14

WYKAZ STOWARZYSZEŃ I ZWIĄZKÓW, ZAREJESTROWANYCH PRZEZ WOJEWODĘ ŁÓDZKIEGO.

L. p.

21. 7. 1928 L. B. P. 4969 Kółko Rolnicze w Nowej-Woli, powiat Łaski.

Obwieszczenia Publiczne 1929 nr 79

Wydział cywilny sądu okręgowego w Łodzi, na zasadzie art. 1777-3 U. P. C. oraz zgodnie z decyzją z dnia 18 lutego 1929 r., obwieszcza, że na skutek podania Józefa Rusoła, zamieszkałego w Kol. Nowa Wola, gm. Buczek, pow. łaskim, wdrożone zostało postępowanie celem uzna­nia Wincentego Rusoła za zmarłego i z mocy art. 1777-8 U. P. C., wzywa tegoż Wincentego Rusoła, ojca petenta, a syna Feliksa i Marjanny z Piecyków, urodzonego w dniu 20 stycznia 1871 roku, ostatnio za­mieszkałego w Nowej Woli, gm. Buczek, pow. łaskim, obecnie po za­ciągnięciu w 1914 roku do wojska rosyjskiego, niewiadomego z miejsca pobytu, aby w terminie 6-miesięcznym, od daty opublikowania niniej­szego, stawił się w kancelarji wydziału cywilnego sądu okręgowego w Łodzi, przy ul. St. Żeromskiego L. 115, albowiem po tym czasie na­stąpi uznanie go za zmarłego.

Nadto wydział cywilny sądu okręgowego w Łodzi wzywa wszyst­kich, którzy o życiu lub śmierci pomienionego Wincentego Rusoła po­siadają wiadomości, aby o znanych sobie faktach zawiadomili sąd najpóźniej w oznaczonym wyżej terminie do sprawy Z. 222/28.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 20

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dnia 28 września 1933 r. L. SA. II. 12/13/33.

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu łaskiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinij rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 15 września 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23 marca 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:

§ 1.

IV. Obszar gminy wiejskiej Dąbrowa-Rusiecka dzieli się na gromady:

12. Kolonja Nowa-Wola, obejmującą: kolonję Nowa Wola, kolonję Porąbki, kolonję Nosidła, kolonję Stanisławów.

§ 2.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Łaskiemu.

§ 3.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.

(—) Hauke-Nowak
Wojewoda.

Obwieszczenia Publiczne 1935 nr 15

Wydział hipoteczny sądu okręgowego w Łodzi, sekcja ziemska, niniejszem obwieszcza, że po niżej wymienionych zmarłych toczą się postępowania spadkowe:

1) Łukaszu Porosie, zmarłym w Nowej Woli, powiatu łaskiego, w dniu 17 stycznia 1915 r., właścicielu działki gruntu, obejmującej 5 mórg w dobrach Widzów, pow. łaskiego, rep. Nr. 27;

Termin zamknięcia powyższych postępowań spadkowych wyzna­czony został na dzień 29 sierpnia 1935 roku w tutejszym wydziale hipo­tecznym.

We wskazanym terminie osoby zainteresowane osobiście lub przez pełnomocników winne zgłosić swoje prawa pod skutkami prekluzji. Nr. dz. 81/35 r.

 Orędownik 1937 nr. 166

Pożar. W nocy na 20 bm. we wsi Nowa Wola gm. Dąbrowa - Rusiecka z niewiadomych przyczyn w zagrodzie należącej do Józefa Jaworskiego i Józefa Kulasa, powstał pożar, który strawił dom mieszkalny, 2 obory, 2 stodoły z tegorocznym zbiorem, oraz różne narzędzia rolnicze. Straty ogólne wynoszą ponad 3.000 zł. W cela ustalenia przyczyny pożaru, dochodzenie prowadzi policja w Ruścu.

 

Głos Chłopski 1949 nr 188

Nie ma już bogaczy w rusieckiej spółdzielni
Trzeba jeszcze usunąć kombinatorów, prowadzących skup świń
Jest już u nas po wyborach. Mieszkańcy gminy Rusiec są bardzo zadowoleni, bo wreszcie wyrzucono spekulantów i kombinatorów. Do zarządu Spółdzielni Gminnej „Samopomoc Chłopska" w Ochlach z siedzibą w Ruścu, weszli ludzie uczciwi, małorolni i średniorolni.
Trzeciego lipca zebrali się w Woli Wiązowej członkowie spółdzielni, którzy dokonali jednogłośnie wyboru nowego zarządu Prezesem wybrano Stefana Materkę, a do zarządu weszli Tadeusz Cieślak i Edmund Banasik. Do Komisji Rewizyjnej powołano między innymi Stefanię Piotrowską, członkinię ZMP. cieszącą się wielkim poważaniem wśród mieszkańców gminy. A więc pozbyliśmy się dawnych kumotrów i kombinatorów, którzy prowadzili spółdzielnię tylko do upadki. Teraz trzebaby jeszcze, aby nowy zarząd załatwił wreszcie sprawę klasyfikatorów, prowadzących dla spółdzielni skup trzody. Nie znam nazwisk klasyfikatorów. Zato przytoczę dwa przykłady, które świadczą o ich niesumiennym postępowaniu. Na spęd do Ruścca przywiózł tucznika ob. Michał Płóciennik ze wsi Kurówek Ochelski, świnię zważono, po czym oświadczono, że cena za nią wyniesie 18.500 zł. Ob. Płóciennik zastanawiał się, czy za tę cenę warto sprzedać świnię. Na to podszedł jakiś handlarz i odkupił od Płóciennika świnię za 19.000 zł. Ten sam spekulant z odkupioną od Płóciennika świnią zgłosił się do klasyfikatorów i sprzedał sztukę za 21.500 złotych. Podobnie było z ob. Starcem z Nowej Woli. Nie zgodził się on na cenę 178 zł za kilogram. Zawiózł świnię do Konopnicy na spęd i tam otrzymał po 194 złotych za kilogram żywca.
Te dwa przykłady niech będą wskaźnikiem dla nowego zarządu, co mają w pierwszym rzędzie zrobić — usunąć spekulantów, którzy tylko podrywają autorytet spółdzielni. Tego domagamy się my — chłopi mało-i średniorolni.
Korespondent „Głosu" z powiatu łaskiego.

Dziennik Łódzki 1953 nr 54

Na polach woj. łódzkiego rozpoczęła się orka

W wielu gromadach woj. łódzkiego, posiadających grunty o glebach piaszczystych, chłopi już w końcu lutego przystąpili do przyorywania obornika czy to pod ziemniaki, czy pod zboża jare.

— Pod ziemniaki najlepiej przyorać obornik jesienią — mówi pracujący w polu Józef Górczyński z Brzykowa (gm. Widawa, pow. łaski) — no, ale ubiegła jesień z powodu ulewnych deszczów nie pozwoliła na to. A więc ponieważ luty uśmiechnął się do nas rolników, łapię czas za nogi i przygotowuję glebę pod wiosenne uprawy.

Z bułanka unosi się raz po raz kłąb pary. Mimo że słońce jasno przyświeca, dmie porywisty, chłodny wiatr. Górczyński cmoka na konia i dodaje z uśmiechem:

— Jak tak dalej będzie, pod koniec tygodnia zaczniemy siać mieszanki motylkowe na paszę dla bydła. Nasz instruktor rolny Józef Owczarek wystarał się dla gminy o odporne na zimno nasiona.

Na 18 istniejących w pow. łaskim GOM-ów całkowicie do wiosennej akcji siewnej są już gotowe: Ksawerów, Górka Pabianicka, Dobroń, Buczek, Wygiełzów, Zelów, Pruszków, Sędziejowice, Zapolice, Wodzierady, Bałucz, Lutomiersk.

GOM-y Dłutów, Łask, Chociw, Szczerców, Widawa i Rusiec, po otrzymaniu brakujących części wymiennych, kończą remonty ostatnich siewników.

Akcja podpisywania umów z chłopami na siew rzędowy znajduje się dopiero w fazie początkowej i wykonana została zaledwie w 30 proc.

***

POM Gorczyn, ukończywszy już 19 stycznia remonty pługów. kultywatorów, bron, wałów i siewników rozplanował wspólnie z zarządami 11 spółdzielni produkcyjnych zasiew kultur wiosennych i zawarł umowy na przeprowadzenie orek głębokich oraz kultywacji.

W dniach najbliższych, po otrzymaniu z Ekspozytury POM w Łodzi nowego cennika, wyruszą do gromad kilkuosobowe ekipy w celu zawierania umów z mało i średniorolnymi chłopami na przeprowadzenie traktorami orek głębokich i kultywatorowania

Należy się spodziewać, że Wydział Polityczny POM Gorczyn oraz Agronomowie jeszcze przed rozpoczęciem wiosennej kampanii siewnej udzielą szerokiej pomocy fachowej nowopowstałym spółdzielniom produkcyjnym w Markówce, Zielencicach, Nowej Woli, Szynkielewie i Okupie Małym.

C. M.

Dziennik Łódzki 1971 nr 122

Wczoraj na terenie województwa zanotowano szereg pożarów spowodowanych wyładowaniami atmosferycznymi. Oto niektóre z tych pożarów:

W Nowej Woli, pow. Pajęczno spaliła się stodoła drewniana kryta słomą. Straty wynoszą ok. 25 tys. zł.

Nosidła

Spis 1925:

Nosidła, kol., pow. łaski, gm. Dąbrowa Rusiecka. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne 6. Ludność ogółem: 38. Mężczyzn 22, kobiet 16. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego 38. Podało narodowość: polską 38.

Nosidła, obecnie część wsi Nowa Wola w gminie Rusiec.

1965 r.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 20

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dnia 28 września 1933 r. L. SA. II. 12/13/33.

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu łaskiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinij rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 15 września 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23 marca 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:

§ 1.

IV. Obszar gminy wiejskiej Dąbrowa-Rusiecka dzieli się na gromady:

12. Kolonja Nowa-Wola, obejmującą: kolonję Nowa Wola, kolonję Porąbki, kolonję Nosidła, kolonję Stanisławów.

§ 2.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Łaskiemu.

§ 3.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.

(—) Hauke-Nowak

Wojewoda.

Mierzynów

Słownik Geograficzny:

Mierzynów,   wś, pow. łaski, gm. Dąbrowa Rusiecka, ma 17 dm., 264 mk., 264 morgów. Wchodziła w skład dóbr Wola Więzowa.

Spis 1925:

Mierzynów, wś, pow. łaski, gm. Dąbrowa Rusiecka. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne 43. Ludność ogółem: 254. Mężczyzn 122, kobiet 132. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego 254. Podało narodowość: polską 254.

Wikipedia:

Mierzynów -wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie bełchatowskim, w gminie Rusiec. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

1992 r.

Gazeta Świąteczna 1898 nr. 923

LISTY do Gazety Swiątecznéj. Z Mierzynowa w powiecie łaskim, guberńji piotrkowskiéj. Drogi.- Pod zieloném sklepieniem. - Jak dawno wieś istnieje. - Biéda bez pastwiska i bez opału. - Gleba. - Korzyść z łubinu. - Gospodarstwa. - Jacy tu ludzie i jak się odziewają. - Wieś macierzysta. - Kościół. - Podzięka. - Szynk rządowy. - Zabawy i pogrzeby dawniéj a dzisiaj. Wioseczka nasza leży przy trakcie z Piotrkowa do Wielunia. Idzie też przez nią droga bita z Widawy do Działoszyna równa, wygodna, wysadzona po obu stronach topolami i wierzbami. Zbudowano tę drogę ze składek gminy. Jak przyjdzie lato, to się idzie do wsi jakby pod zieloném sklepieniem, bo gałęzie drzew rosnących po obu stronach drogi stykają się ze sobą. Mierzynów istnieje dopiero od lat dwudziestu kilku. Składa się z szesnastu osad 15-morgowych. Biéda nam wielka, że nie mamy pastwiska ani serwitutów, jak po innych wioskach. Wynajmujemy corok pastwisko i musimy płacić po 3 ruble od krowy i tyleż od konia. Opał też musimy kupować. Płacimy po 2 ruble za pół sąga sośniny, a za brzezinę półtrzecia rubla. Torfu wcale u nas niéma. Grunta tu bardzo piaskowe i sapowate. Ośmiu nas, których pola odgradza od innych droga, mamy takie grunta, że bez łubinu nie urodziłyby nam żyta. Pan Bóg miłosierny, że dał nam to nieznane dawniéj nasienie. Dawniéj, gdyśmy nie znali łubinu, to grunta przez rok jeden musiały odłogiem leżeć, a potém, jakeśmy zasieli żyto, to wyrosło takie jak len. A teraz, Bogu dzięki, lepiéj się rodzi. Grunta nasze są po lewéj stronie drogi, gdy się jedzie od Piotrkowa do Wielunia. Po prawéj stronie, daléj, są też pola ośmiu gospodarzy, ale u nich ziemia ciężka, żyta nie mogą siać, tylko pszenicę, bo jak który zasieje żyto. to ma tylko trochę miotły i kostrzewy. Łąk mamy bardzo mało i siano niedobre. Budynki każdy gospodarz ma z łaski Boga w porządku. Każdy też ma na swoje potrzeby sadek ogrodzony parkanem albo płotem żerdzianym i studnię przy domu, nie tak, jak po innych wioskach, co nieraz trzeba jechać o wiorstę po wodę. Odzież noszą u nas swojéj roboty, tylko paru chłopaków, co chodzą do Prus na robotę, przebrało się w kurtki pruskie i wyglądają jak kozy bez ogonów. Ludziska w naszéj wiosce bardzo spokojni, nie kłócą się, nie włóczą po sądach; wiedzą, że sądy nie utuczą, tylko rozumu nauczą. O wiorstę od naszéj wioski leży wieś Wola-Więzowa, w któréj przed 25 zgórą laty mieszkali nasi ojcowie. W téj wsi jest kościołek, do którego należy 1300 zgórą dusz. Księdza mamy bardzo dobrego, dbałego i o nas, i o dom Boży, za co należy mu się od nas serdeczna podzięka. Jest też w téj wsi szynk rządowy i cztery sklepy z towarem spożywczym i łokciowizną. W dwóch sklepach handlują chrześcjanie, a w dwóch drugich żydzi. Od czasu, jak szynki zamknięto, wiele się tu zmieniło. Gdy przyjdzie niedziela lub jakie święto, to każdy wyszedłszy z kościoła popatrzy na szynk rządowy, ale wódki zaraz nie dostanie, bo szynk wtedy zamknięty, więc pomyśli chwilę i idzie do domu. Kto zaś poczeka, aż szynk otworzą, i kupi wódki, to musi na dworze z butelki wypić, a drudzy się z niego śmieją. Niejeden, choć kupi butelkę wódki, to jéno patrzy na nią, bo nie może palcami otworzyć. Wszyscy to mówią, że gdyby były od 20 lat takie rządowe składy wódki, to byłby niejeden gospodarki nie przepił. Teraz jak przyjdzie jakie wesele lub zabawa, to tyle wypiją, ile gospodarz zabawy postawi, a choć niejeden rozłakomiwszy się, ogląda się na wszystkie strony, to daremnie, - pod ręką niéma gorzały, więc rad nie rad musi spokojnie siedzieć. Dawniéj, gdy się trafił w parafji jaki pogrzeb, a zwłaszcza gdy umarł ojciec lub matka, to dzieci szły z pogrzebu smutne i milczące, rozmyślając o duszy zmarłego; ale gdy -doszły do karczmy, to musiały krewnych zaprosić i wnet robiło się w izbie karczemnéj gwarno. Nieraz przychodziło do kłótni, a czasami i do bójki, i tak się pogrzeb kończył. Teraz, gdy niéma gdzie się upić, to i pogrzeby po ludzku się odbywają. P. G.

Gazeta Świąteczna 1898 nr. 931

Gołoledź. W poprzedniéj Gazecie pisano z pod Bełchatowa, że tam podczas gołoledzi dużo gałęzi na drzewach połamało się od ciężaru sopli lodowych. To samo było w okolicach Łasku nocą na 20 października. We wsi Mierzynowie i w paru sąsiednich szkody w drzewinie obliczają na 160 rubli. Mnie samemu, który to piszę, na 33-ch topolach, mających po dwa do trzech łokci obwodu, połamało się tyle gałęzi, że szkody jest pewnie na 50 rubli zgórą. Drzewa strasznie poniszczone, bo łamały się nie byle jakie gałązki, ale nawet konary mające do 30 cali obwodu. W Mierzynowie było dużo młodéj drzewiny, ale owéj nocy wszystko zostało zniszczone, sterczą tylko same „kłyki". (Piotr G.)

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 20

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dnia 28 września 1933 r. L. SA. II. 12/13/33.

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu łaskiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinij rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 15 września 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23 marca 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:

§ 1.

IV. Obszar gminy wiejskiej Dąbrowa-Rusiecka dzieli się na gromady:

11. Mierzynów, obejmującą: wieś Mierzynów, kolonję Kąty.

§ 2.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Łaskiemu.

§ 3.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.

(—) Hauke-Nowak

Wojewoda.

Obwieszczenia Publiczne 1938 nr 76

Wydział I Cywilny Sądu Okręgowego w Łodzi, na zasadzie art. 1777-3 U. P. C., oraz zgodnie z decyzją z dnia 9 sierpnia 1938 r. ogłasza, że na skutek podania Józefa Brzozowskiego, zamieszkałego we wsi Mierzynów, gm. Dąbrowa Rusiecka, pow. łaskiego, wszczęte zostało postę­powanie, celem uznania Kazimierza Brzozowskiego za zmarłego i, z mo­cy art. 1777-8 U. P. C., wzywa tegoż Kazimierza Brzozowskiego, syna Józefa i Julianny z Drożdżów, urodzonego w Mierzynowie, gm. Dąbrowa Rusiecka, w dniu 26 lutego 1901 roku, ostatnio zamieszkałego w Mierzy­nowie, gm. Dąbrowa Rusiecka, który w roku 1920 powołany został do wojska polskiego, niewiadomego z miejsca pobytu, aby w terminie 6 miesięcznym, od daty opublikowania niniejszego, stawił się w kancelarii Wydziału Cywilnego Sądu Okręgowego w Łodzi, przy Placu Dąbrow­skiego 5, albowiem po tym czasie nastąpi uznanie go za zmarłego.

Nadto i Wydział Cywilny Sądu Okręgowego w Łodzi, wzywa wszystkich, którzy o życiu lub śmierci pomienionego Kazimierza Brzozowskiego, posiadają wiadomości, by o znanych sobie faktach zawiado­mili Sąd najpóźniej w oznaczonym wyżej terminie do sprawy nr Co. 549/38. 

Magdalena

Słownik Geograficzny:  

Magdalena,  folw. nad rz. Nieciecz, pow. łaski, gm. Dąbrowa Rusiecka, par. Rusiec; 1 dm., 15 mk., 150 mr. ziemi.

Spis 1925:

Magdalenów, folw., pow. łaski, gm. Dąbrowa Rusiecka. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne 1 . Ludność ogółem: 24. Mężczyzn 14, kobiet 10. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego 24. Podało narodowość: polską 24.

Magdalena, obecnie przysiółek w gminie Rusiec.

1992 r.

Dziennik Powszechny 1834 nr 102

Kommissya Woiewództwa Kaliskiego. Podaie do powszechney wiadomości, iż w zastosowaniu się do ogólnych przepisów rządu względem dalszego zarządzenia dobrami sekwestrowi lub konfiskacie uległemi, dobra poniżey wy mienione,a do tey kategoryi należące, w drodze publiczney licytacyi wydzierzawiać będzie w dniu 28 Kwietnia r. b. na lat 3 od d. 1 Lipca r. b. oraz z inwentarzami źywemi i martwemi, iakie na gruncie znayduia się, a mianowicie:

1. Dobra Dąbrowa Rusiecka, położone Obwodzie Sieradzkim, do których należą: a) Folwark i wieś Dąbrowa. b) Folwark i wieś Magdalenów. c) Pustkowie Dębina. d) Gorzelnia i propinacya z dwoma karczmami. Podług wyciągu intraty, cena dzierzawna po potrąceniu wydatków gruntowych wynosi zł. 8490 gr 5. Z czego potrąca się 5% na utrzymanie budowli i tyleż na ogólne straty z risico zł. 849 —. Pozostaie czysty dochód do licytacyi pro praetio fisci zł. 7651 gr. 5 (…) Licytacya w powyżey oznaczonym terminie odbywać się będzie na sali posiedzeń Kommissyi Woiewódzkiey z południa o godzinie 2giey. O warunkach pod iakiemi wydzierzawienie tych dóbr nastąpi, pretendenci (którzy w przepisane postanowieniem Namiestniku Królewskiego z dnia 24 Stycznia 1818 r. świadectwa kwalifikacyi zaopatrzyć się zechcą) w biurze Sekcyi dóbr w godzinach służbowych poinformowani bydź mogą. w Kaliszu dnia 3 Kwietnia 1834 r. Prezes, Szmidecki. Sekretarz Jeneralny, Przedpełski. N. D. 23,657.

Dziennik Urzędowy Gubernii Kaliskiej 1840 nr 7

Pisarz Trybunału Cywilnego Iey Jnstancyi Gubernij Kaliskiej.

W zastosowaniu się do Artykułu 682 Kod. Post Sądowego, wiado­mo czyni: iż na żądanie Wielmożnego Józefa Błeszyńskiego, Kommissarza Obwodu Krasnostawskiego, w Mieście Krasnymstawie Gubernii Lubelskiej zamieszkałego, zamieszkanie prawne co do tego Interressu u Roberta Chrystowskiego Patrona Trybunału Cywilnego Gubernii Kaliskiej w Kaliszu zamieszkałego, iako swego Pełnomocnika obra­ne maiącego, w poszukiwaniu Summy Złotych Polskich 19,000. — w Dziale IV. pod Numerem 4. litera b. na Dobrach Dąbrowy Rusieckie hypotekowianej (zastrzegaiąc poszukiwaniu zaległych procentów), — z Układu Urzędowego na dniu 1. Marca 1830 roku, przed Antonim Pstrokońskim Rejentem Kancellaryi Powiatu Sieradzkiego, zawartego należnej, a przez wspomnionego Józefa Błeszyńskiego Aktem dnia 4/16 Września 1839 roku przed Rejentem Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Lubelskiej Xawerym Chełmickim spisanym nabytej. — Dobra wspomnione Dąbrowy Rusieckie z przyległościami w Powiecie Sieradzkim Gubernii Kaliskiej położone, Wielmożnego Felixa Walewskiego dzie­dziczne, tamże w Dobrach Dąbrowy Rusieckie mieszkaiącego i mieszkanie prawne co do własności tychże Dóbr obrane maiącego Aktem przez Komornika Trybunału Kaliskiego Marcina Drzewieckiego w dniu 19/31 Stycznia roku bieżącego 1840 rozpoczętym, a na zaiutrz dnia 20 Stycznia (1 Lutego) tego roku ukończonym, celem przymuszonego wywłaszczenia w drodze Sądowej zaięte i zaaresztowane zostały.

Dobra Ziemskie Dąbrowy Rusieckie składaiące się z Wsi Zarobnej i Folwarku tegoż nazwiska oraz z przyległościami Dębina i Magdalenów stanowią iedne Gminę pod nazwiskiem Dąbrowy Rusieckie,— należą do Parafii Rusiec, położone są w Powiecie i Obwodzie Sieradz­kim Gubernii Kaliskiej, maią iedno folium hypoteczne, prawem własności należy do wspomnionego wyżej Wielmożnego Felixa Walew­skiego.

Dobra te znajduią się w Dzierzawnej Possessyi Wielmożnego Ja­na Bielskiego, która Mu expiruie na Święty Jan Chrzciciel roku 1842 któremu to Bielskiemu zarazem przy zaięciu powierzoną została Administracya Dóbr w mowie będących.

Rozległość Dóbr sposobie przybliżonym iest następna:

1. Grunta orne dominialne na folwarku

Dąbrowy Rusieckie klassy III IV V i VI około morg 240 prkw. —

2. Grunta i ogrody włościańskie w wsi

zarobnej Dąbrowy Rusieckie morg 90— —.

3. Bory i Zarośle. —120 — —.

4. Łąki Dominialne — 40— —.

5. Nieużytki — 40— —.

6. Drogi i rowy — 30— —.

7.Place pod zabudowania dworskie, ogrody i podwórze dworskie — 35 — —.

8. Place pod zabudowania włościański — 40 — —.

9. Grunta orne i place pod zabudowania dworskie w przyległościach Dębiny i Magdalenów — 49 — —.

10. Pastwiska dworskie i wiejskie — 45 — 150.

Razem około morg 729 prkw. 150.

Czyli hub 24 morg. 9 prętów kwadratowych 150, a to na miarę Warszawską.

Grunta iak powiedziano wyżej są Klassy III. IV. V. i VI.

Zabudowania w tych Dobrach są następuiące:

I. Folwarczne i Dworskie w Wsi Dąbrowy Rusieckie.

Dwór z starym browarem, kuchnią, i studnie dwie, kurniki, obora, stodoła o dwóch klepiskach, stodoły dwie o jednym klepisku, stajnia, wozownia z wolarnią i szopą, gołębnik, officyna o dwóch przedziałach, owczarnia, sklep do kartofli, zrąb z chałupy starej, suszarnia, chałupa z kuźnią, stodoła z oborką i karczma z stajnią wjezdną, wszystkie z drzewa.

Wiejskie w tejże wsi Dąbrowy Rusieckie Chałup 16. Zrębów od różnych starych zabudowań zwalonych 4. Stodoł 9, obor 4, obok których przyniektórych stodołach także znajduią się oborki wszystkie z drzewa.

II. w Przyległości Dębina Zabudowania Dworskie.

Stodoła o iednym Klepisku, Owczarnia i Studnia, wszystkie z drzewa.

w Przyległości tejże Dębina Zabudowania Wiejskie Chałup 7, oborek 4, Stodoł 4 i studnia.

III. w Przyległości Magdalenowie Zabudowania dworskie Dom, Stodoła, Obora i Studnia z drzewa, oraz szczątki fundamentu pod Budy­nek wzniesionego.

Stan Zabudowań tych iest w małej części dobry w większej śre­dni, a wreszcie zupełnie zły:

Posada włościan w tych Dobrach iest następuiąca.

a) w Wsi Zarobnej Dąbrowy Rusieckie Zagrodników 3, Komorni­ ków 8.

b) w Przyległościach Dębina i Magdalenowie, Zagrodnikaw 8, w Dobrach tych iest karczmarzy 2 którzy szynkuią dworskie trunki i zato pobieraią Święto Jankę czyli 21 grosz. Czynszowników stałych niemasz żadnych. Zaś z czynszowników niestałych iest tylko ieden Wojciech Rymarczyk Szewc, który rocznie płaci złtp 40.

Inwentarzy gruntowych żywych i martwych iako też zakładów fa­brycznych niemasz żadnych.

Obszerniejsze Opisanie Zabudowań, wyszczególnienie granic powinności włościańskich, ilość opłacaiących się podatków i ciężarów, oraz wszel­kie inne szczegóły Są zawarte w akcie zaięcia, któren to akt (wraz z warunkami przedarzy w terminie właściwym złożyć się maiącemi) tak w Kancellaryi Pisarza Trybunału iako też u Roberta Chrystowskiego Patrona

przejrzany bydź może.

Akt zaięcia powyższy w dwóch kopiach Janowi Bielskiemu iako ustanowionemu Administratorowi Dóbr zaiętych i Wójtowi Gminy Dąbro­ wy Rusieckie dnia 20 Stycznia (1 Lutego) 1840 roku, w trzeciej kopii Felixowi Walewskiemu iako Dziedzicowi Dóbr Dąbrowy Rusieckie dnia tegoż Miesiąca i roku, w Czwartej kopii Jakubowi Boiemskiemu Pisarzo­wi Sądu Pokoiu Powiatu Sieradzkiego dnia 22 Stycznia (3 Lutego) 1840 roku doręczony został.

Wreszcie akt powyższy zaięcia w księdze wieczystej Dóbr Dąbrowy Rusieckie dnia 29 Stycznia (10 Lutego) a w księdze w Kancellaryi Try­bunału tutejszego na ten cel utrzymywanej dnia 30 Stycznia (11 Lutego) 1840 roku zareiestrowany został.

Pierwsza Publikacya zbiorów obiaśnień i przedarzy odbędzie się na Audyencyi Trybunału Cywilnego Gubernii Kaliskiej w miejscu zwykłych iego posiedzeń dnia 5/17 Marca 1840 roku o godzinie 10 z rana.

Przedarzą w mowie będącą dyryguie Robert Chrystowski Patron Trybunału tutejszego, którego mieszkanie iest wyżej wskazane, iako usta­nowiony pełnomocnik Extrahenta Józefa Błeszyńskiego.

w Kaliszu dnia 31 Stycznia (12 Lutego) 1840 roku.

Franciszek Salezy Wołowski, Pisarz Tryb.

Leśniaki

Czajkowski 1783-84 r.

Lesniaki, parafia rusiec, dekanat szadkowski, diecezja gnieźnieńska, województwo sieradzkie, powiat sieradzki, własność: (Stefan) Walewski, chorązy (radomszczański).

Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.

Leśniaki, województwo Kaliskie, obwód Sieradzki, powiat Sieradzki, parafia Rusiec, własność prywatna. Ilość domów 9, ludność 53, odległość od miasta obwodowego 4.

Słownik Geograficzny:  

Leśniaki,  wś, pow. łaski, gm. Dzbanki, par. Rusiec. W 1827 r. 9 dm., 53 mk.

Spis 1925:

Leśniaki, wś, pow. łaski, gm. Dzbanki. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne 19. Ludność ogółem: 126. Mężczyzn 59, kobiet 67. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego 120, ewangelickiego 6. Podało narodowość: polską 120, niemiecką 6. 

Wikipedia:

Leśniaki -wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie bełchatowskim, w gminie Rusiec. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie sieradzkim.

1965 r.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1845 nr 128

(N. D 2821) Rejent Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiéj w Kaliszu.

Po zgonie Stanisława, Florentyny Fellcyi dwóch imion, i Zusanny z Brodzkich, trojga Walewskich, toczy się po nich postępowanie spadkowe co do służących im części, mianowicie części zastrzeżonego, prawa względem niepodzielności borów i lasów pomiędzy dobrami Wolą Więzowa, Broszęcinem, Leśniakami z Dąbrówką, oraz części prawa wolnego wrębu i wspólnego pastwiska służącego dobrom Wola Więzowa, Jastrzębice, Rusiec i Dąbrowa, obojga praw na dobrach Broszęcinie i Leśniaki w Okręgu Sieradzkim leżących w dziale III. pod Nr. 1 i 2 zahypotekowanych, do ukończenia tego postępowania spadkowego, termin na dzień 8 (20) Grudnia r. b. w Kaliszu w Kancellaryi Ziemiańskiej się wyznacza.

Kalisz d. 25 Maja (6 Czerwca) 1845 r.

Nepomucen Wojciechowski.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1852 nr 91

(N. D 1666) Rejent Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.

Po śmierci:

1. Jana Zakrzewskiego wierzyciela summy złp. 6000 albo rs. 900 w dziale IV. pod N. 22 wykazu dóbr Broszęcin i Leśniaki z Okręgu Sieradzkiego zachypotekowanej.

(...)  otworzyły się spadki, do regulacyi których wyznacza się termin na dzień 22 Października (3 Listopada) 1852 r. w Kancellaryi Ziemiańskiej w Kaliszu.  

Kalisz d. 28 Marca (9 Kwietnia) 1852 r.

Jan Niwiński.

Dziennik Warszawski 1866 nr 120

(N. D. 3163). Pisarz Trybunału Cywilnego Pierwszej Instancji Gubernji Warszawskiej w Kaliszu. Wiadomo czyni, iż na żądanie Nathana Horowicza, handlującego w mieście Powiatowym Piotrkowie zamieszkałego, zamieszkanie zaś prawne do tego interesu u Hipolita Grodzieckiego Patrona przy Trybunale Cywilnym w Kaliszu, w temże mieście mieszkającego obrane mającego, od którego tenże Patron Hipolit Grodziecki za obrońcę jest ustanowiony i sprzedaż dóbr ziemskich Broszęcin z przyległościami, w drodze przymuszonego wywłaszczenia, w poszukiwaniu sumy rubli srebrem 6,000 z procentem zaległym i bieżącym, jaki się okaże być przynależny od dnia 10 (22) Listopada 1862, temuż Horowiczowi od Andrzeja Świątkowskiego, właściciela hypotecznego wsi Broszęcin, tamże zamieszkanie prawne mającego należnej, zajętych popiera. Protokółem Komornika Trybunału Kaliskiego Franciszka Roweckiego, na gruncie dóbr w dniu 11 (23) Sierpnia 1865 r. rozpoczętym i w tymże dniu i roku ukończonym, zajęte zostały na sprzedaż w drodze przymuszonego wywłaszczenia:

Dobra Ziemskie Broszęcin

składające się ze wsi i folwarku Broszęcin i Leśniaki, do których należy wieś Zacisze inaczej Krysiaki nateraz folwark Krysiaki zwany, koloniów Broszęcin, Kodroń, Augustynów, Leśniaki, Pawłów, Andrzejów i osady Koch, wraz z młynem tegoż nazwiska, z wszelkiemi zabudowaniami dworskiemi, rolami, łąkami, pastwiskami, zaroślami, borami i lasami, rybołówstwem, polowaniem, z inwentarzem żywym i martwym do gruntu przywiązanym; zgoła z tem wszystkiem co całość tych dóbr stanowi, w tem ograniczeniu jak się teraz, przy względzie na prawa włościanom Najwyższym Ukazem z dnia 19 Lutego (2 Marca) 1864 nadane, znajdują.

Dobra te położone w Okręgu i Powiecie Sieradzkiem Gubernji Warszawskiej, należą do gminy Dzbanki, parafji Wrząśni, graniczą na wschód słońca z dobrami Chabielice i Stróżą, na południe z dobrami Wrząśnią na zachód słońca z dobrami Antoniną i Jastrzębicami, na południe z miastem rządowem Szczerców, odlegle od miast najbliższych jako to: od miasta Okręgowego i Powiatowego Sieradza wiorst 35, od miasta Szczercowa wiorst 7, od miasta Pajęczna wiorst 14, od miasta Działoszyna wiorst 21.

Właścicielem hypotecznym tych dóbr jest Andrzej Świątkowski, zostają one w dzierżawnem posiadaniu Maksymiljana i Karoliny z Bogusławskich małżonków Pstrokońskich z mocy kontraktu przed Rejentem Stanisławem Rościszewskim w mieście Kaliszu w dniu 17 (29) Czerwca 1864 sporządzonym, na lat sześć po sobie idących, od dnia 12 (24) Czerwca 1864, a kończących się w tymże dniu 1870 roku.

Cena dzierżawna rocznie na rubli srebrem 1,800 umówioną, z gory opłacać się winna.

Granice dóbr zajętych Broszęcin, ze wszech stron są jawne, od strony sąsiadów oznaczone kopcami, drogami, miedzami i rowami. Co do granic żaden kontrowers nie zachodzi. Całe dobra, za wyłączeniem gruntów włościanom z mocy Najwyższego Ukazu z dnia 19 Lutego (2 Marca) 1864 przynależnych, przybliżenie wynoszą miary nowo-polskiej włók 95, mórg 25 prętów kwadratowych 100, czyli dziesiatyn 1,473, sażeni 1831.

W dobrach tych znajdują się zabudowania dworskie i gospodarskie potrzebom odpowiednie, gorzelnia z aparatem, oraz młyn Koch w wieczystej dzierżawie Adama Willer będący, z którego to młyna tenże Willer opłaca rocznie po rubli srebrem 75 i wszelkie mlewo do dworu bezpłatnie uskutecznia.

Na gruncie jest inwentarz żywy i martwy do potrzeb gospodarstwa konieczny.

Wysiew wynosi korcy 521 garncy 28.

Siana sprząta się wyzów fornalskich 200.

Podatki do kasy Powiatu Sieradzkiego opłacać się winne, wynoszącą rocznie rubli srebrem 569 kopiejek 68 i pół, z tych gromadzkie wynoszą rubli srebrem 231 kopiejek 36 i pół.

Szczegółowy opis dóbr zajętych Broszęcin pod względem klasyfikacji gruntów, stanu zabudowań, zasiewów i innych szczegółowych, znajduje się w protokóle zajęcia u popierającego sprzedaż Patrona przy Trybunale Hipolita Grodzieckiego, w Kaliszu pod Nr. 55 zamieszkałego, i w biórze Pisarza Trybunału Kaliskiego, gdzie równie, jak i zbiór objaśnień i warunków, każdego czasu przejrzany być może.

Protokół zającia doręczony jest w kopiach;

1. Wójtowi Gminy Dzbanki Józefowi Wajerowiczowi, we wsi Zagrodnikach Powiecie Sieradzkim zamieszkałemu.

2 Anerzejowi Świątkowskiemu, jako wywłaszczonemu dłużnikowi, na ręce żony jego Józefy Świątkowskiej.

3. Maksymiljanowi Pstrokońskiemu dzierżawcy dobr Broszęcina, w dniu 3 (15) Lipca 1865 roku, -a 4. Pisarzowi Sądu Pokoju Okręgu Sieradzkiego, na ręce Podpisarza tegoż Sądu Józefa Sałeckiego, w dniu 1 (13) Września 1865 r.

Zajęcie to następnie w dniu 23 Kwietnia (5 Maja) 1866 roku do księgi wieczystej dóbr Broszęcin wniesione, a w dniu 7 (19) Maja tegoż roku w księdze przez Pisarza Trybunału utrzymywanej, zaregestrowane zostało.

Sprzedaż dóbr tych odbywać się będzie na audjencji Trybunału Cywilnego I-ej Instancij Gubernji Warszawskiej w Kaliszu, w miejscu zwykłych posiedzeń przy ulicy Józefina w pałacu sądowym. Pierwsze ogłoszenie warunków licytacji i sprzedaży na audjencji Trubunału Kaliskiego w dniu 12 (24) Lipca 1866 r. o godzinie 10 z rana nastąpi.

Kalisz d. 10 (22) Maja 1866 r.

Asesor Kolegialny,

J. Migurski.

Dziennik Warszawski 1866 nr 171

(N. D. 4299). Dyrekcja Szczegółowa Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego Gubernji Warszawskiej w Kaliszu.

Podaje do powszechnej wiadomości, iż na zasadzie art. 7 postanowienia Rady Administracyjnej Królestwa Polskiego z d. 23 Czerwca (10 Lipca) 1860 roku i upoważnień przez Dyrekcją Główną Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego udzielonych, następujące dobra ziemskie za zaległość w ratach Towarzystwu należnych wystawione są na 1-szą sprzedaż przymusową przez licytację publiczną w mieście Kaliszu w pałacu sądowym przy ulicy Józefiny w Kancelarjach hypotecznych poniżej wymienionych.

5. Broszęcin i Leśniaki, składające się z folwarków Broszęcin i Krysiak v. Zacisze z kolonji Broszęcin, Kodroń, Augustynów, Leśniaki, Pawłów, Andrzejów, i osady Koch wraz z młynem Koch i wszystkiemi przyległościami i przynależytościami w Okręgu Sieradzkim położone, raty zaległe w chwili zarządzenia sprzedaży wynoszą rs. 672 k. 52 1/2, vadium do licytacji rs. 1,800, licytacja rozpocznie się od sumy rs. 10,486 kop. 25, termin sprzedaży dnia 6 (18) Maja 1867 r., przed Rejentem Zenonem Łopuskim.

Sprzedaże wzmiankowane odbędą się w terminach powyżej oznaczonych poczynając od godziny 10 z rana w obec delegowanego Radcy Dyrekcji Szczegółowej, gdyby zaś Rejent przed którym sprzedaż ma się odbywać był przeszkodzony, licytacja odbędzie się w jego Kancelarji przed innym Rejentem który go zastąpi.

Warunki licytacyjne są do przejrzenia w właściwych księgach wieczystych i w biurze Dyrekcji Szczegółowej. Wreszcie Dyrekcja Szczegółowa uprzedza interesowanych, że gdyby w dniu do licytacji oznaczonym przypadło święto kościelne lub też uroczystość dworska galowa, sprzedaż przez odroczenie odbędzie się w dniu następnym i przed Rejentem do jej odbycia właściwym. Kalisz d. 1 (13) Lipca 1866 r.

Prezes Chełmski.

Pisarz Roman Bierzyński.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1929 nr 1

WYKAZ STOWARZYSZEŃ I ZWIĄZKÓW, ZAREJESTROWANYCH PRZEZ WOJEWODĘ

ŁÓDZKIEGO,

L. p. 1963 d. 16.8 1928 r. L. B. P. 5692 Kółko Rolnicze im. Józefa Piłsudskiego w Leśniakach, pow. Łask.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 20

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dnia 28 września 1933 r. L. SA. II. 12/13/33.

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu łaskiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinij rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 15 września 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23 marca 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:

§ 1.

XII. Obszar gminy wiejskiej Szczerców dzieli się na gromady:

11. Leśniaki, obejmującą: wieś Bednarze, wieś Leśniaki.

§ 2.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Łaskiemu.

§ 3.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.

(—) Hauke-Nowak

Wojewoda.

Kuźnica / Kuźnica Kmiecka

Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.

Kuźnica kmiecka, województwo Kaliskie, obwód Sieradzki, powiat Sieradzki, parafia Rusiec, własność prywatna. Ilość domów 14, ludność 115, odległość od miasta obwodowego 4.

Słownik Geograficzny:  

Kuźnica,  wś nad rz. Nieciecz, pow. łaski, gm. Dąbrowa Rusiecka, par. Rusiec. Ma 34 dm., 226 mk., 327 mr. ziemi włośc. Łaski Lib. ben. I, 464, wymienia ją w parafii Restarzew.

Spis 1925:

Kuźnica, wś, pow. łaski, gm. Dąbrowa Rusiecka. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne 48, inne zamieszkałe 1. Ludność ogółem: 315. Mężczyzn 146, kobiet 169. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego 311, mojżeszowego 4. Podało narodowość: polską 311, żydowską 4.

Wikipedia:

Kuźnica -wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie bełchatowskim, w gminie Rusiec.W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa sieradzkiego.

1859 r.

1992 r.

Dziennik Łódzki nr. 1891 131

We wsi Kuźnica tejże gminy (Dąbrowa Rusiecka), w dniu 14 z. m. spalił się dom z oborą, ubezpieczony na rs. 200.

Kurjer Warszawski ( z dodatkiem porannym) 1897 nr 306

+ Zbrodnia czy wypadek. D. 23-go z. m. dwóch włościan ze wsi Kuźnica, w gm. Dąbrowa Rusiecka, w gub. piotrkowskiej, udało się w nocy do lasu, w celu kradzieży drzewa. Nagle jeden z nich, idący przodem, został postrzelony z tak bliska, iż nawet przybitka od naboju znalazła się w jego czapce. Towarzysz jego, podejrzany o chęć zabicia, a już kilkakrotnie karany za zbrodnie, do winy się nie przyznał. Postrzelonemu grozi śmierć. 

Gazeta Świąteczna 1924 nr 2247

Jadwiga Plucina z Kuźnicy (gm. Dąbrowa-Rusiecka w pow. łaskim, poczta Szczerców) poszukuje swego męża Bartłomieja Pluty, który będąc w roku 1918 w niewoli austrjackiej zaginął.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1932 nr 11

OBWIESZCZENIE OKRĘGOWEGO URZĘDU ZIEMSKIEGO W PIOTRKOWIE

z dnia 24 maja 1932 r. Nr. 7a/39/Łs.

o wdrożeniu postępowania scaleniowego we

wsi Kuźnica.

Okręgowy Urząd Ziemski w Piotrkowie na podstawie art. 18 ustawy z dnia 31 lipca 1923 r. o scalaniu gruntów (Dz. U. R. P. z roku 1927 Nr. 92, poz. 833) podaje do publicznej wiadomości, że w dniu 18 maja 1932 r. uprawomocniło się, podlegające wykonaniu, orzeczenie tegoż Okręgowego Urzędu Ziemskiego z dnia 22 kwietnia 1932 r., dotyczące wdrożenia postępowania scaleniowego i ustalenia obszaru scalenia na gruntach wsi Kuźnica, gminy Dąbrowy Rusieckie, powiatu łaskiego.

Za Naczelnika Wydziału

(—) Wł. Kirpicznikow

Kierownik Referatu.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 20

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dnia 28 września 1933 r. L. SA. II. 12/13/33.

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu łaskiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinij rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 15 września 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23 marca 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:

§ 1.

IV. Obszar gminy wiejskiej Dąbrowa-Rusiecka dzieli się na gromady:

10. Kuźnica, obejmującą: wieś Kuźnica, folwark Kontrewers, kolonję Sówki.

§ 2.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Łaskiemu.

§ 3.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.

(—) Hauke-Nowak

Wojewoda.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1934 nr 8

OGŁOSZENIE STAROSTWA POWIAT. ŁASKIEGO

z dnia 16. IV. 1934 r. Nr. III/39/Łk. o postępowaniu scaleniowem.

Starosta Powiatowy Łaski na podstawie art. 18 ust. z dnia 31. VII. 1923 r. o scalaniu gruntów (Dz. U. R. P. Nr. 92, poz. 833 z r. 1927) w brzmieniu ustalonem rozp. Prezydenta Rzeczypospolitej z dn. 11. VII. 1932 r. (Dz. U. R. P. Nr. 67, poz. 622) i rozporz. Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27. X. 1933 r. (Dz. U. R. P. Nr. 85. poz. 635 art. 14) — podaje do publicznej wiadomości, że w dniu 18 maja 1932 r. uprawomocniło się orzeczenie b. Okręgowego Urzędu Ziemskiego w. Piotrkowie, dotyczące wdrożenia postępowania scaleniowego i ustalenia obszaru scalenia na gruntach wsi Kuźnica, gminy Dąbrowa Rusiecka, pow. łaskiego.

Za Starostę Powiatowego

(—) St. Truszkiewicz

Podkomisarz Ziemski.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1935 nr 14

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dnia 2 lipca 1935 r. L. SA. II. 15/2/35

o zmianie granic gromad Jastrzębica i Kuźnica, gminy Dąbrowa Rusiecka, powiatu

łaskiego.

Zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 26 czerwca 1935 r. na zasadzie art. 16 p. 1 ustawy z dnia 23 marca 1933 roku o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) na wniosek Wydziału Powiatowego Łaskiego i po wysłuchaniu opinji organów uchwalających interesowanych gromad i rady gminnej postanawiam, co następuje:

§ 1.

Z obszaru gromady Kuźnica wyłącza się kolonję Sówki i włącza się ją do obszaru gromady Jastrzębice, gminy Dąbrowa Rusiecka.

§ 2.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia porucza się Staroście Powiatowemu Łaskiemu.

§ 3.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia go w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.

Wojewoda:

w z. (—) A. Potocki

Wicewojewoda.