Krępa

Taryfa Podymnego 1775 r.

Krempa, wieś, woj. sieradzkie, powiat szadkowski, własność szlachecka, 7 dymów.

Czajkowski 1783-84 r.

Krępa, parafia niemysłow (niemysłów), dekanat uniejowski, diecezja gnieźnieńska, województwo sieradzkie, powiat szadkowski, własność: (Michał) Radoszewski, kasztel (brzeziński).

Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.

Krępa, województwo Kaliskie, obwód Kaliski, powiat Wartski, parafia Niemysłów, własność prywatna. Ilość domów 10, ludność 97, odległość od miasta obwodowego 7.

Słownik Geograficzny:  

Krępa,  wś, folw., pow. turecki, gm. Niewiesz, par. Niemysłów (Łaski, Lib. ben. I, 353, 398), odl. od Turku w. 30; wś ma dm. 10, mk. 244; folw. dm. 4, mk. 78. W 1827 r. było tu 10 dm., 98 mk.

Spis 1925:

Krępa, wś i folw., pow. turecki, gm. Niewiesz. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne wś 19, folw. 4, inne zamieszkałe folw. 1. Ludność ogółem: wś 117, folw. 141. Mężczyzn wś 59, folw. 68, kobiet wś 58, folw. 73. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego wś 117, folw. 141. Podało narodowość: polską wś 117, folw. 141.

Wikipedia: 

Krępa-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Poddębice, ok. 11 km na zachód od Poddębic. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa sieradzkiego. W zabudowaniach dawnego majątku ziemiańskiego przez wiele lat po II wojnie światowej funkcjonowała wytwórnia win, przetworówowocowych i warzywniczych należąca do Łódzkiego Przedsiębiorstwa Produkcji Leśnej "Las".

1992 r.

 Wieś Ilustrowana 1914 sierpień 

 Wieś Ilustrowana 1914 sierpień 

 Wieś Ilustrowana 1914 sierpień 

 Wieś Ilustrowana 1914 sierpień 

 Wieś Ilustrowana 1914 sierpień 

 Wieś Ilustrowana 1914 sierpień 

 Wieś Ilustrowana 1914 sierpień 

 Wieś Ilustrowana 1914 sierpień 

Akta metrykalne (Parafia Drużbin) 1680

Charchówek Szlachecki

A.D. tysiąc sześćset osiemdziesiątego, dnia dziesiątego kwietnia, Wielebny Hieronim Nagórski proboszcz w Wierzchach, za zgodą Wielebnego proboszcza drużbińskiego, ochrzcił imionami Wojciech Wacław, syna Wielmożnego i Urodzonego Pana Jana Jastrzębowskiego i Zofii z Porzyny Jastrzębowskiej, prawowitych małżonków, obecnie mieszkających w Charchówku. Rodzicami chrzestnymi byli Urodzony Pan Jan Zaleski z Pudłowa i Urodzona panna Teresa Golińska mieszkająca w Krępie.

Akta metrykalne (Parafia Uniejów) 1806

Józef Pyżulski

Roku 1806. Dnia 19. stycznia. Znakomity i Przewielebny Antoni Pogorzelski kanonik łęczycki i uniejowski, oficjał i prepozyt w Krępie, ochrzcił imionami Antoni i Hilary, urodzonego dnia 14. tego samego miesiąca syna sławetnych Józefa i Franciszki Pyżulskich, prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli Urodzony Pan Wawrzyniec Psarski i Marianna Pełczyńska, asysta sławetni Teodor Jurkiewicz mieszczanin z Uniejowa i Marianna Pyżulska z miasta Warty.

Gazeta Warszawska 1819 nr 77

Sąd Policyi Prostey Powiatu Radomskiego zawiadomia Szanowną Publiczność, iż Walenty Zieliński owczarz z Piotrowa, rodem a Falborzyc, Powiatu Wartskiego, lat około 45 maiący, wzrostu wysokiego, w sobie szczupły, na twarzy chuderlawy, nosa dużego, włosów blond, oczu siwych, maiący u prawey ręki do połowy ucięty palec skazowką zwany, w koszuli lnianey, spodniach granatowych sukiennych, w wołoszce zieloney, płaszczu również sukiennym granatowym; przekonany o wspólnictwo kradzieży z Marcinem Bednarkiem i innemi, tudzież o krzywoprzysięstwo, przed uięciem zbiegł, a złączywszy się z Michałem Szurgotem, (za którym Listy Gończe w dniu 3 Września r. b. wydane) uzbroieni w flińty tułaią się po lasach, pustkowiach, około Bałdnychowa, Krępy, i Poddębic. — Wzywa się przeto wszelkie Władze mieyscewe, i każdego z osobna, iżby na tegoż Walentego Zielińskiego i Szurgota, pilną dawali baczność, a w razie poznania z rysopisów, takowych przytrzymali, i pod ścisłym aresztem do Sądu tuteyszego dostawili. — Przestrzega się przytem tak Władze policyyne miejscowe, iako też prywatne osoby, iż gdyby się poważyły w swej gminie lub domach tych zbrodniarzy (tyle publiczności szkodliwych ) przechowywać, do odpowiedzialności pociągnieni zostaną.— W Szadku dnia 11 Września 1819 roku. Roman Hubicki, Podsędek. Tchorzewski.

 

Dziennik Urzędowy Woiewodztwa Kaliskiego 1830 nr 52

Rejent Kancellaryi Ziemiańskiey Woiewództwa Kaliskiego.
Po śmierci Marcina Przanowskicgo Właściciela dóbr Krępa w Powiecie Szadkowskim położonych, otworzyło się Postępowanie Spadkowe, o którem po raz 1. donosząc zawiadamia podpisany, iż do przeniesienia własności dóbr tych termin półroczny a w szczególe nadzień 10. Czerwca 1831 w Kancelaryi Ziemiańskiey Woiewództwa Kaliskiego oznaczony został.
Kalisz dnia 2 Grudnia 1830. roku, F. Bajer.

Gazeta Codzienna 1846 nr 337

Franciszek Radoszewski, dziedzic dóbr Dębe Wielkie i Krępa, przeżywszy lat 55, w d. 15 b. m. umarł w mieście tutejszem.

Kurjer Warszawski 1846 nr 342

 Dnia 18 b. m. o godz: 1ej w południe z domu Nr 439 przy Krako: Przedm:, z dotkliwym żalem i rozrzewnieniem, odprowadzono na smętarz Powązkowski szacowne zwłoki ś. p. Franciszka Radoszewskiego, Dziedzica dóbr Dębe Wielkie i Krępa. Nad brzegami rzeki Warty z przezacnej i znakomitej Familji urodzony i starannie wychowany, Wnuk niegdyś Kasztelana Brzezińskiego, po przeprowadzeniu się w końcu Lipca r. b. za Wisłę do nowo nabytych posiadłości bliskoWarszawy, po kilkodniowej ciężkiej chorobie, w religijnem usposobieniu, dnia 15 b. m. o godz: 3ej popołudniu, w 55 roku życia, rozstał się z tym światem, zostawiwszy pogrążona w żałobie Żonę i 4ro nieletnich Dzieci. JW. JX. Tomaszewski Biskup Kuiawsko-Kaliski, w asystencji Duchowieństwa świeckiego, poprzedzony konwentami XX. Kapucynów, Reformatów, Karmelitów, Augustjanów i Dominikanów, smutnemu obrzędowi przewodniczył. Za 6cio-konnym karawanem postępowali Krewni, Przyiaciele i Znaiomi, a za nimi posuwał się szereg karet i powozów. Taka była ostatnia Chrześcjańska przysługa poświęcona czci i uwielbieniu cnoty i poczciwości, iakie były zasadą cichego i spokojnego życia Nieboszczyka, które nad zakres domowych obowiązków i usług obywatelskich nie występowało. Prawdziwie przywiązany Małżonek i najlepszy Ojciec, z całą gorliwością i zupełnem poświęceniem się, zaięty był wychowaniem i uszczęśliwieniem swych dzieci, dla nich żył, dla nich oddychał, dla nich iedynie biło iego ojcowskie serce; i właśnie gdy troskliwość tak dobrego Ojca najwięcej była potrzebną, podobało się WSZECHMOCNEMU odłączyć cnotliwą iego duszę od zabiegów, starań i umartwień doczesnego życia, i przenieść ią w szczęśliwsze krainy wieczności. Ludzki i uprzejmy dla wszystkich, umiał zobowiązać sobie każdego, dla tego ogólne współczucie towarzyszyło mu do miejsca spoczynku. Przychylny, wyrozumiały i przystępny dla włościan i pracowników swoich, którzy w licznem gronie z dóbr Dębe Wielkie, o 4ry mile przybywszy, rozpoczynali orszak pogrzebowy, i na swych pracowitych ramionach zdjętą z karawanu trumnę w dowód wdzięczności i przywiązania na smętarz przenieśli, która ostatecznie przez 2ch pozostałych Synów i Krewnych dalej zaniesiona, do katakomby wstawioną została. Przed exportacją, przez dwa dni w domu odprawiane były Msze Ste przy zwłokach, a nazajutrz w Kościele XX. Kapucynów odbyło się żałobne Nabożeństwo, celebrowane także przez JW. JX. Biskupa Kuiaw:-Kalisk:, za pókój duszy iuż nieżyiącego ś. p. Franciszka. Piękne przymioty iego serca i prawego charakteru, iaki iest rękojmią uczciwego człowieka i dobrego Obywatela, na zawsze w pamięci znaiących go z bliska pozostaną. — A. K.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1847 nr 35

(N. D. 525) Sąd Policyi Prostéj Okręgu Wartskiego.

Wzywa wszelkie Władze nad bezpieczeństwem publicznem czuwające, iżby Pawła Janeckiego vel Kruszynę, lat 29 liczącego, wzrostu małego osiadłego, twarzy okrągłej oczu burych, włosów czarnych, ubranego w płaszcz granatowy, pod nim szpancerek sukienny, na głowie czapkę czyli kaszkiet z daszkiem, ze wsi Krępa Gminy Dominikowic zbiegłego, jako o kradzieże mocno poszlakowanego śledzić, ująć i pod ścisłą strażą do Sądu tutejszego, lub najbliższego zamieszkania swego dostawić raczyły.

Warta dnia 17(29) Stycznia 1847 r.

Podsędek, Grzybowski.

Gazeta Codzienna 1860 nr 62

Dobra Krempa i Smiechów z dwóch folwarków składające się, przestrzeni włók 50, a wtém 14 włók lasu i około 4 włók łąk mające, w powiecie Kaliskim położone, od miast Uniejowa i Poddębic milę 1 od Łęczycy mil 4 od Łodzi mil 5, a od rzeki spławnéj Warty werst 5 oddalone, są obecnie do sprzedania z wolnej ręki za summę ogólną 50,000 rub. sr. W dobrach tych jest browar i gorzelnia z apparatami, gospodarstwo prowadzi się płodozmienne wielopolowe, wysiew oziminy wynosi 200 korcy rocznie; z propinacyi, wiatraka i ogrodu fruktowego dochód roczny czyni około 3,000 złp. Pańszczyzny odrabiają corocznie komornicy i kopiarze 4,080, dni pieszych. Grunta włościańskie wynoszące wogole włók 3 mor. 24, są od gruntów dworskich odseperowane. Podatki dworskie wynoszą około 100 rs. na rok; budowle dworskie i włościańskie są drewniane, oprócz gorzelni i owczarni, które są murowane. Wszystko w dobrym stanie. Hypotekę obciądać będą tylko dwie wierzytelności: dług Towarzystwa Kredytowego II okresu złp. 9,000 i pożyczka bankowa amortyzacyjna złp. 40,000. Bliższą wiadomość powziąść można na miejscu, lub téż u współwłaścicieli we wsiach: Domieńkowicach i Spędoszynie w bliskości tychże dóbr, tudzież w Warszawie pod Nr. 667 przy ulicy Leszno na 2 piętrze od frontu mieszkających.

Gazeta Codzienna 1860 nr 123

Rejent Kancellarji Ziemiańskiéj Gubernji Warszawskiej w Kaliszu. Podaje do wiadomości: iż na żądanie sukcessorów Radoszewskich pełnoletnich sprzedane będą w drodze dobrowolnych działów przez publiczną licytacyę dobra ziemskie Smiechów i Krempa zprzyległościami w okręgu Wartskim, powiecie Kaliskim, gubernii Warszawskiej położone, ogólna rozległość dóbr wynosi włók 49, morg. 27 miary nowopolskiéj, w któréj mięści się lasu włók 12. — Warunki do licytacyi złożone są w kancellaryi podpisanego Rejenta; opis szczegółowy z regestrem pomiarowem na gruncie przejrzany być może, i bliższe wiadomości co do stanu dóbr udzielone zostaną. Licytacya odbywać się będzie w Kaliszu, w kancellaryi podpisanego Rejenta w dniu 14 (26) maja r. b. o godzinie l0tej zrana i rozpocznie się od summy Rs. 39,000. Kalisz d. 25 kwietnia (7 maja) 1860 r. Jan Niwiński.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1861 nr 15

(N. D. 315) Sąd Policyi Poprawczej Wydziału Kaliskiego.

Wzywa wszelkie Władze tak cywilne jako i wojskowe nad bezpieczeństwem w kraju czuwające, iżby na Leona Lewandowskiego przeciwko któremu wszelkie poszlaki osiągnięto iż w pływał do rozboju we wsi Ostrowitym Powiecie Konińskim w dniu 12 (24) Listopada r. z. u tamecznych karczmarzy spełnionego, obecnie z pobytu niewiadomego, przed wymiarem sprawiedliwości ukrywającego się, bacznę oko zwracały, a wrazie ujęcia go Sądowi tutejszemu lub najbliższemu pod strażą odstawiły.

Rysopis jego jest następujący: ma lat 39, wzrostu dobrego, twarzy ściągłej, oczu niebieskich, nosa niedługiego, włosów na głowie blond długich, czasami nosi brodę nie bardzo długą, takiegoż koloru, a zawsze wąsy takież krótkie, żonaty poddany Prusski, utrzymywał się ze służby za ekonoma, a przybywszy przed kilkunastu laty do kraju tutejszego, służył za ekonoma w dobrach Grójec Powiecie Konińskim u hrabiego Bielińskiego przez laty trzy, następnie w wsi Niemieszu Powiecie Kaliskim u P. Zakrzewskiego przez dwa lata, dalej we wsi Krępie tymże Powiecie u P. Szyslera przez lat dwa, potem w wsi Miłkowicach u P. Bogdańskiego przez rok jeden, potem w wsi Pudlicach u P. Ruszkowskiego przez trzy lata, w Złoczewie u wdowy z nazwiska niewiadomej, przez rok jeden, w wsi Strzelcach pod Częstochową przez rok jedenj a ostatnią w wsi Biernacicach Powiecie Kaliskim u P. Iłowieckiego przez rok jeden.

Tyniec dnia 1 (13) Grudnia 1860 r.

Sędzia Prezydujący, Ruprecht.

Dziennik Warszawski 1875 nr 142

N. D 4516. Rejent Kancelarii Ziemiańskiej w Kaliszu.

Po śmierci:  

4. Ludwiki z Radoszewskich Radoszewskiej wierzycielki sumy rs. 1500, z procentem w Dz. IV pod N. 2 wykazu dóbr Smiechów Krępa z okręgu Wartskiego zabezpieczonej  

(…) otworzyły się spadki do uregulowania których wyznaczonym został termin na d. 7 (19) Stycznia 1876 r., w którym strony interesowane z prawami swemi do Kancelarji Ziemiańskiej podpisanego Rejenta zgłosić się winny.

Kalisz d. 20 Czerwca (2 Lipca) 1875 r.

Teofil Józef Kowalski.

Kurjer Warszawski 1878 nr 52

We wsi Krępie, gminie Niewiesz, powiatu turkowskiego, ukazała się na bydle i owcach zaraza syberyjska.  

Kaliszanin 1885 nr. 90

Do sprzedania

100 SKOPÓW

we wsi KREMPIE, powiecie tureckim, zdrowych, rosłych, zdatnych na chów lub wypas.

Kaliszanin 1887 nr. 19

We wsi Krępa, powiecie tureckim, skutkiem podpalenia, spalił się dom drewniany, ubezpieczony na 750 rs. i nieubezpieczone chlewy wartości 100 rs. W nieubezpieczonych ruchomościach właściciel poniósł strat przeszło na 500 rs.

 

Gazeta Kaliska 1893 nr. 74

Józefat Boksa Radoszewski, właściciel dóbr Krempa i Dominikowice, urodzony 29 listopada 1830 r. umarł 8 grudnia 1893 Eksportacja zwłok z Krempy do kościoła w Uniejowie, nastąpi we wtorek dnia 12-go grudnia o godzinie 3-ciej po południu, gdzie nazajutrz po nabożeństwie żałobnem, o godzinie 11 rano, odbyć się mającem, w kaplicy familijnej pochowane zostaną. Na smutne te obrzędy w nieutulonym żalu pozostała żona i dzieci, krewnych, przyjaciół i znajomych zmarłego zapraszają.

Gazeta Kaliska 1894 nr. 4

W majątku Krempie, znów, w kilka dni po świetnym balu, wydanym z powodu imienin gospodarza, tenże gospodarz zmarł na influenzę. Zaledwo przycichł gwar zabawy hucznej, kiedy rozpoczął się rozruch około służby śmierci.

Gazeta Kaliska 1894 nr. 56

Ciało martwe 45-letniego Antoniego Netera ze wsi Krępy w pow. tureckim, znaleziono wyrzucone na brzeg przez rzekę Ner, w pobliżu młyna we wsi Małyniu pow. sieradzkim.

Kurjer Warszawski 1898 nr 94

Jarmark w Kaliszu.

(Korespondencja własna Kurjera Warsz.)

Kalisz 30-go marca 1898 r.

Dzisiaj zakończył się doroczny jarmark trzydniowy, a zakończył się dobrze, gdyż miał powodzenie niegorsze aniżeli lat zeszłych. Komitet jarmarcku, złożony z pp.: Bolesława Morawskiego, Juljana Biernackiego, Kazimierza Scholtza i Wincentego Pawłowskiego, pod przewodnictwem P. Opielińskiego, zastępującego dotychczas chorego prezydenta Grąbczewskiego, pracował usilnie, by jarmark wiosenny utrzymał zyskaną poprzednio dobrą opinję.

Do wielu inowacji komitet wprowadził obecnie dozór weterynaryjny w myśl istniejących okólników i przepisów policji weterynaryjnej. Każdy więc koń, przyprowadzony na jarmark, rewidowany bywa przez lekarza powiatowego weterynarji p. Jana Fedeckiego. Na każdego takiego konia wydaje się odpowiedni bezpłatny kwit od kontrolującego lekarza weterynarji, aby zaś za granice nie dostały się konie chore, kupcy zagraniczni otrzymują świadectwa weterynaryjne o stanie nabytego konia.

Jarmark o godz. 9 -ej otworzył r. t. Daragan w otoczeniu wicegubernatora Stremouchowa, prezydenta Grąbczewskiego i komitetu.

Zjazd kupców liczny, przybyło ich z różnych stron za granicy przeszło 50. Koni, przeważnie zbytkownych dostarczyła gubernja kaliska i handlarze końscy. Włościanie dostarczyli 140 koni. Przyprowadzono koni zbytkownych 550.

P. Kręski r. Masłowic przyprowadził parę karych ogierów w cenie 1.200 rs., Kon. Jerzmanowski z Niwki 5 k.. Walewski i Dzierzbic 2 klacze, Morzycka z Bzówka skarogniadego ogiera (600 rs.), Charłupski 8 k., Hantower 22 konie rosyjskie z gub. symbirskiej, Freideles 27 koni (rosyjskich), Putjatycki 6 k., Hentzel z Łodzi 4 k., Kujawski z Błaszek 9 k., Nasiorowski z Witoszewic 2 k. Gołcz z Ptaszewic dwa gniade ogiery, Radoński z Kobierzyska ogiera i 2 klacze, Radoszewski z Kępy 4 k.. Błędowski z Pomarzan 6 k., Łaszczyński z Pendoszyna 9 k. (ładny ogier) Pawłowski z Mniszek 4, Dąbrowski z Bronówka 3, Radoszewski z Neru 2 klacze, Siemiątkowski z Męckiej Woli 3, Urbanowski z Kaszyna 3, Szamowski z Mehówka 2, Kornatowski z Brudzewa 2 ogiery, Krzymuski z Wierzbic (pow. włocławski) 3 k., Nieniewski z Sędzic 2, Maninge z Brudzynia 4 i ze Smoliny 7 k., Łaszczyński z Chylina 1, Preczyńśki z Czepowa 5 k., hr. Thell z Uniejowa 6 wałachów i ogiera, Rogowski z Dąbrowy rasieckiej 5 k., Zieleniewski ze Smolic 4 k., Topiński z Poradzewa 3 k.. Węgierska z Błonczyna 10 k., Kurnatowski z Kolnicy 9 k., Kurnatowski z Zakrzewa 3 k.. Orzechowski z Kaszewa 2 k., Milewski z Rożaratowa 9 k., Łączyński ze Złotnik 2 k., Goliński z Kalisza 12 k., Chrzanowski z Jastrzębnik 2 k., Pruszkowski z Czarnożył ogiera i klacz, Kisielnicki z Radliczyc 5 k., Gliński z Boniewa (gub. warszawska) 8 k., Mrowiński z Góry Bełdzichowskiej 4 k., Rudnicki z Golkowa klacz, Skurzewski z Szadka 2 k., Kohn z Błaszek 10 k., Mikorski ze Stobna 4 k., Tymowski z Ustkowa ogiera, Rogalski z Zopolic (gub. piotrkowska) 5 k., Zieliński z Kołomyi (gub. warszawska) 3 k., Słubicki z Lubstawa 5 k., Romocki z Kamienia 2 k., Wejgt z Noskowa 2 k., Wejgt z Morawina 7.k., Szner ze Słodkowa 1, Kosman z Charłupi 8 k., Górecki z Żelazkowa 1, Tarnowski z Kliczkowa 3 k., Tarnowski z Unikowa 3 k., Tarnowski ze Świątkowic 3 k., Śniechowski z Zadowic 3 k., Walewski z Tkaczewa 2 k., z dominjum Rożdżały 12 dobrych koni roboczych, Beatus z Barczewa 4 k., Magnuski z Parcic 5 k., hr. Kiwilecki z Grodźca 2 k., Tyc z Lipego 4 k. i Prądzyński z Kościelina 3 k.

Cały punkt kulminacyjny tranzakcji i ruchu jarmarcznego odbywa się zazwyczaj we wtorek.

W ten też dzień okólnik przepełniony był jarmarkowiczami. Tranzakcje jednak szły opornie. Sprzedał jednak p. Magnuski z Naramnic cztery śliczne i ładnie dobrane konie za 1200 rs., oficer Ekimew sprzedał wice-gubernatorowi, p. Stremouchowowi cztery również dobrze dobrane kuce za 450 rs. wraz z uprzężą i pojazdem, p. Radoński sprzedał ładnego ogiera za 600 rs., p. Rogowski sprzedał do Poznania parę wałachów za 550 rs. Włościańskich koni w drugim dniu jarmarku dostarczono około 300, tak, iż wszystkich koni znajdowało się z górą 900. Przez pierwsze dwa dni przez komorę Szczypiorno przeprowadzono koni 220. Handlujący końmi robili niezłe interesy: Hantower sprzedał sześć koni w cenie 300—400 rs., Freideles sprzedał 8 koni w cenie 200—400 rs., Putyjatycki sprzedał 3 konie, Goliński sprzedał p. Magnuskiemu klacz za 550 rs., Johanisthal z Berlina kupił 20 koni, Hauschner z Würzen 26 koni, wszystkie zbytkowe. Kupcy zagraniczni przeważnie przeważnie, o ile przekonaliśmy się, uwzględniają konie robocze, dobrze utrzymane w cenie 300—400 marek; takie konie cieszą się wielkim popytem, ziemianie jednak twierdzą (i nie bez słuszności), że hodowla takich koni im się nie opłaca i dlatego na jarmark kaliski przyprowadzają przeważnie konie zbytkowe, które nie zawsze znajdują nabywców.

Jarmarkowi sprzyjała najpiękniejsza, ciepła pogoda. Orkiestra godzinami przygrywała w okólniku.

Wszystkie hotele pomieścić nie mogły gości więc nawet prywatne domy ustępowały pokoje. Żaden teatr nie zjechał na czas jarmarku, a szkoda, gdyż zeszłego roku trupa p. Majdrowicza robiła dobry interes w czasie jarmarku. Nędzny cyrk, przybyły tutaj z Prus, nie cieszył się zbytniem powodzeniem.

Komitet jarmarczny występuje z podaniem do władzy, prosząc, by przy wiosennych jarmarkach zaprowadzić wystawę inwentarza i koni. Ma to nastąpić już w przyszłym roku.  

Goniec Łódzki 1900 nr 256

Osobiste. Dnia 30 października odbyły się zaręczyny p. Michała Radoszewskiego właściciela dóbr Krempa w gub. Kaliskiej z panną Eweliną Drohojowską, córką Bolesławostwa hr. Drohojowskich, właścicieli dóbr w Galicyi i na Wołyniu.

Goniec Łódzki 1901 nr 111

— Osobiste. Dnia 30 kwietnia w Krakowie odbył się ślub p. M. Radoszewskiego właściciela dóbr Krempa w kal. gub. z p. Eweliną Drohojowską, córką Bolesława i Bronisławy z Terleckich Drohojowskich, właścicieli dóbr Cieszacin w Galicyi.

Związek małżeński pobłogosławił kanonik Drohojowski, stryj panny młodej.

Gazeta Kaliska 1902 nr. 155

Nowe fabryki w gub. Kaliskiej. Od 1 stycznia r. b. w gubernji Kaliskiej powstały następujące nowe zakłady fabryczne:  Fabryka krochmalu Radoszewskiego w maj. Krępa, w pow. Tureckim.

Gazeta Kaliska 1906 nr 351

Potrzebny kucharz, tylko z dobremi świadectwami. Zgłoszenia przyjmuje zaraz dom. Krempa, poczta Poddębice. 

Gazeta Kaliska 1907 nr 240

Napady. W nocy na 25 z. m. na mieszkanie pisarza leśnego w Krempie p. tureckiego Joska Cytnera i zamieszkałego w tym samym domu stróża leśnego Józefa Szczepaniaka, dwaj nieznani złoczyńcy wykonali napad zbrojny przy okolicznościach następujących: Jeden z bandytów, jak zeznaje Cytner, uzbrojony w strzelbę i rewolwer, rozbiwszy drzwi wejścio we od podwórza, wszedł do mieszkania Cytnera i okrzykiem „ręce do góry" zażądał wydania pieniędzy grożąc w razie odmowy śmiercią. Cytner wydania pieniędzy odmówił, wskutek czego bandyta dokonał rewewizji w mieszkaniu i zabrał 109 rb. oraz kosztowności, wartości około 50 rb., poczem wyszedł. Pod czas całego zajścia drugi bandyta stał na warcie pod domem. W podobnych okolicznościach dokonano napad na stróża Szczepaniaka. Nie znalazłszy pieniędzy bandyta zabrał weksle na sumę z górą 600 rb. Poznać bandyty poszkodowani nie są w stanie, ponieważ twarz całą miał obwiązaną białą chustką.

Rozwój 1911 nr 150

Do wydzierżawienia Polowanie

na przestrzeni przeszło 2 1/2 tysięcy mórg. Zające, kuropatwy, cietrzewie, rogacze, dziki. Do polowania na użytek roczny dodaje się trzy pokoje z przedpokojem w oddzielnym domu. Od Łodzi 5 1/2 mili wprost na Aleksandrów. Szosą na miejsce dojeżdża się przez Łęczyce—Uniejów. Wiadomość: dom Krempa, poczta Poddembice, gub. kaliska.

 Wieś Ilustrowana 1914 sierpień 

Całkiem już radośnie wjeżdżam w gościnnie otwartą, pięknego rysunku bramę, na dziedziniec strojny masą białego kwiecia.

Dumnie błyszczące, rozkwitłe kity kasztanów i rozwijające się grona akacyi, niżej białe bzy i narcyzy biegną kolisto do piętrowego dworu, z toporem Okszy na froncie.

Topór w tarczy i topór w koronie, czy to groźba ?

Dla złych może jeno ludzi.

Do krempskiego dworu śmiało zajeżdżają znajomi i krewni, bo tu z prawieka mieszkają dobrzy, zacni ludzie a znani z gościnności.

Oto, pod kolumnami ganku czekają już z serdecznem powitaniem gospodarze domu: p. Michał Radoszewski z piękną swą żoną p. Eweliną z hr. Drohojowskich i z jedynakiem niebieskookim Jurkiem.

Krempa przeszło od trzystu lat jest w posiadaniu Radoszewskich, przechodząc z ojca na syna.

Ród Radoszewskich pochodzi od dawnej, możnej rodziny czeskiej Werszowiczów.

Około r. 800 naszej ery, Werszowscy pokonani przez współzawodników do władzy na Hradczanach, przenieśli się z Czech do Polski i przywiązali się wiernie do nowej ojczyzny.

Jeden z Werszowców Gerko odznaczył się za Bolesława Krzywoustego w wojnie z cesarzem niemieckim Henrykiem, za co król Polski obdarował go licznymi dobrami w ziemi Sieradzkiej.

Wśród tych dóbr, jedne z nich zwały się Radosze, ten z sukcesorów Gerka, który je otrzymał w dziale, do herbu i przydomku Oksza przybrał nazwisko Radoszewski, zamiast dawnego Werszowiec.

Z licznych, zasłużonych przodków obecnego dziedzica Krempy, Jerzy Radoszewski odznaczył się jako poseł ziemi Sieradzkiej na zjeździe w Wiślicy.

Najbardziej jednak zasługuje na wdzięczne wspomnienie Michał Radoszewski, starosta Szadkowski, stolnik Gostyński, wreszcie kasztelan Brzeziński, bo on to wraz z Zarembą, Tymowskim, i z najczcigodniejszej pamięci Tadeuszem Rejtanem, protestował na sejmie rozbiorowym.

Zacni ci obywatele kraju usiłowali nie dopuścić do laski marszałkowskiej podłego Ponińskiego.

To też portret czcigodnego patryoty z pietyzmem przechowany jest w Krempie. A złocisty ryngraf z wizerunkiem Najświętszej Matki Częstochowskiej strzeże rodzinnych pieleszy i ochronkę, przygarniającą przeszło trzydzieścioro dziatek.

ST. K.

Godzina Polski 1917 nr 81

Z Poddębic.

Dnia 20-go b. m. w Poddębicach pow. Łęczyckiego odbył się doroczny jarmark, na którym zjazd był bardzo liczny. Największym popytem cieszyły się konie robocze, których dostarczono sporą liczbę i nabywano po niebywale wysokich cenach.

Z nastaniem wiosny projektowane są budowy nowych dróg bitych drugorzędnych, mianowicie: z Poddębic do Gostkowa na przestrzeni 14 kilometrów. Szosa ta połączy Poddębice z szosą wiodącą do Łęczycy. Również z Poddębic projektowaną jest budowa traktu bitego przez majątek p. Radoszewskiego, Krępe, do osady Szadek w ziemi Sieradzkiej. Trakt ten będzie miał około 20 kilometrów długości i połączy Poddębice przez Szadek z fabrycznem miastem Zduńską Wolą.

Rozwój 1922 nr 102

GORZELNIA w porządku (brak tylko aparatu) do wydzierżawienia. Kaliskie dwie szos. Dom Krempa p. Poddębice.

Echo Tureckie 1924 nr 11

Stanisław Ośkiewicz, roczn. 1896, zamieszkały w Krempie gminy Niewiesz, zagubił książeczkę wojs­kową wydaną w P. K. U. Kalisz. Unieważnia się

Obwieszczenia Publiczne 1924 nr 53

Do rejestru handlowego, Działu A, sądu okręgowego w Kaliszu wcią­gnięto następujące firmy pod NrNr:

d. 30 kwietnia 1924 r.

5490„Paweł Stanisławski", skup jaj, masła i drobiu w celu odsprze­daży do Łodzi, z siedzibą we wsi Krępie, gm. Niewiesz, star. Tureckiem; właśc. Paweł Stanisławski, zam. w Krępie.

 

Gazeta Kaliska 1925 nr 296

Podpalacze i złodzieje.
Na barki p. Radoszewskiego właściciela majątku ziemskiego Krempa, gminy Niewiesz, powiatu tureckiego, spadały stale nieszczęścia.
W końcu listopada roku bieżącego dokonano w majątku pana R., znaczniejszej kradzieży.
Niewykryci sprawcy, po uprzedniem rozbiciu zamku, dostali się do wozowni dworskiej skąd skradli kilka par uprzęży, wiele skór, butów, liberje stangretów i inne rzeczy na sume kilku tysięcy złotych.
Ślady pozostawione przez złoczyńców prowadziły do pobliskiego lasku, gdzie jednak zginęły.
Przeprowadzone przez policję poszukiwania nie dały pomyślnego rezultatu. Na ślad złodziei nie natrafiono.
Minęło kilka dni.
Pan Radoszewski zdawał się już zapomnieć o poniesionej stracie, gdy oto znów spotkało go nieszczęście, przewyższające o wiele dokonaną kradzież.
Oto w nocy z dnia 2 na 3 grudnia b. r. nad Krempą zajaśniała wielka łuna pożaru.
Zbudzony ze snu pan R. i mieszkańcy wsi ujrzeli płonącą stodołę dworską, zapełnioną tegorocznemi zbiorami.
Wysiłki straży ogniowej z Turku i pobliskich osad i wsi okazały się zbyt małemi.
Szalejący żywioł zaczął nawet zagrażać sąsiednim zabudowaniom, wobec czego akcję ratunkową ograniczono do zabezpieczenia innych budynków dworskich.
Nad ranem ogień ugaszono.
Spłonęła doszczętnie stodoła ze zbożem i parową młockarnią z całkowitą transmisją.
Straty wyrządzone przez ogień sięgają wysokości kilkudziesięciu tysięcy złotych.
Wszystkie dane wynikające z przeprowadzonego przez władze bezpieczeństwa dochodzenia, dowodziły niezbicie, że ogień powstał wskutek podpalenia.
Wdrożono energiczne poszukiwania jednak podpalaczy nie ujęto.
I ta sprawa ucichła cokolwiek, gdy oto w początkach bieżącego tygodnia wydarzył się nowy wypadek.
W czwartek znowu nad Krempą zajaśniała łuna pożaru. Paliła się sterta pszenicy, postawiona tuż za sadem dworskim.
A kiedy właściciel majątku z miejscową ludnością udał się do miejsca ognia, we dworze dokonano kradzieży.
Złodzieje przystawili drabinę do okna gabinetu p. Radowszewskiego, wybili szybę, poczem rozbili biurko, skąd skradli większą sumę pieniędzy i rewolwer.
Powiadomiony o powyższym konendat posterunku pol. powiatowej w Niewieszu, Czyżewski, przeprowadził energiczne poszukiwania, uwieńczone pożądanym wynikiem.
Złodziejami i podpalaczami okazał się: lokaj p. Radoszewskiego — Ludwik Ćwikliński i gajowy Józef Białkowski.
Przeprowadzono rewizję w mieszkaniach podejrzanych, w czasie której w pokoju lokaja Ćwiklińskiego znaleziono ukryte pod szafą przeszło 500 złotych i rewolwer skradziony właścicielowi majątku.
Mając już w ręku dowody przestępstwa przystąpiono do aresztowania złoczyńców.
Ci badani przyznali się do oddawna planowanej kradzieży, przyczem gajowy Białkowski zeznał, że chcąc odwrócić od siebie podejrzenie, on poszedł podpalić stóg ze zbożem, podczas tego dokonywał kradzieży lokaj.
Ponieważ zamek biurka rozbito w identyczny zupełnie sposób jaki zamek wozowni, istnieje przeto niezłomne przypuszczenia, że sprawcami wszystkich nieszczęść p. Radoszewskiego są Ćwikliński i Białkowski.
Przestępców pod silnym konwojem odwieziono do więzienia śledczego w Turku, sprawę zaś przekazano sędziemu śledczemu. Dalsze dochodzenia prowadzi posterunek pol. powiatowej w Niewieszu.

Echo Tureckie 1926 nr 1

Wypadki:

Podpalacze i złodzieje.

Na barki p. Radoszewskiego właściciela majątku ziemskiego Krempa, gminy Niewiesz, powiatu tureckiego, spadały stale nieszczęścia.

W końcu listopada roku zeszłego doko­nano w majątku p. R. znaczniejszej kradzie­ży z wozowni dworskiej, skąd skradziono kilka par uprzęży, wiele skór, butów, liberję stangretów i inne rzeczy na sumę kilku tysięcy złotych.

Minęło kilka dni. Oto w nocy 2 na 3-go grudnia 1925 r. nad Krempą zajaśniała wielka łuna pożaru. Spłonęła stodoła dwor­ska zapełniona tegorocznymi zbiorami, pa­rowa młockarnia z transmisją. Straty kilkadziesiąt tysięcy złotych. Dnia 17 grudnia paliła się znów w Krempie sterta pszenicy za sadem dworskim. A kiedy właściciel ma­jątku udał się do miejsca ognia we dworze dokonano kradzieży.

Złodzieje przystawili drabinę do okna ga­binetu p. Radoszewskiego, wybili szybę poczem rozbili biurko, skąd skradli większą sumę pieniędzy i rewolwer.

Komendant posterunku pol. państwowej w Niewieszu Józef Czyżykowski schwytał złoczyńców. Złodziejami i podpalaczami oka­zał się: lokaj Ludwik Ćwikliński i gajowy Józef Białkowski. Przestępców osadzono w więzieniu śledczem w Turku a sprawę prze­kazano sędziemu śledczemu.

Echo Tureckie 1926 nr 30

Janusz Staszewski. (IX)

Województwo kaliskie

w roku 1830-31.

Wśród listy osób zgłaszających ofiary na ołtarzu Ojczyzny, obok, znanych nazwisk: Niemojowskich, Morawskiego Teofila, Bier­nackich, ofiarujących wyekwipowanie żołnie­rzy, lub pieniądze na ten cel, są inne np. Celińskich ze Stropieszyna, dających 400 zł., Przechadzkiego z Rusewa, dającego 2 tys. złotych, Wyganowskiego Wojciecha z Warszówki 100 zł. Często spotyka się nazwisko Rembowskich, kilkakrotnie niesie ofiary właściciel Kokanina, Nepomucen Siereszewski, Hipolit Żelisławski daje konia dla od­działu jazdy w Warcie i nadto 200 zł., Niemojowska z Morawina 2000 zł., Radolińska z Żelaskowa 1000 zł., kasztelan Bieliński 6000 zł., Siemiątkowski Ignacy 2000 zł., Za­łuski Erazm 3 karabiny i 2 pary pistoletów, Anastazy Jezierski z Góry 100 zł., Fijał­kowski Karol z Rychnowa 200 zł., Józefat Radoszewski z Dominikowic 2 konie do szwadronu w Warcie, a nadto 200 zł., to samo dał Franciszek Radoszewski z Krępy, Stanisław Wichliński z Pogrzybowa były kapitan wojsk polskich dał formę do lania kul, Jakób Lipski dziedzic Starców w ob­wodzie Sieradzkim 1200 zł., Olszewski właściciel Niechmirowa uzbraja własnym kosztem 4 ludzi, nadto daje 4 młode i do­bre konie, oraz sporo instrumentów dętych dla orkiestry i 3000 zł. gotówką, wspomniany wyżej Sieroszewski wysyła 4 ułanów z końmi i rynsztunkiem, oraz Jenungiem w sumie 40 zł. dla każdego, nadto 3 jeźdźców wyznaczonych z 50 dymów a na skarb sre­bra wartości 2152 zł., ponieważ miał zbyt młodego syna, aby mógł iść do wojska, okupuje go niejako dając na rzecz I bataljonu gwardji narodowej 100 sięgów drzewa.

Było wielu, wielu innych, którzy osobiś­cie i przez komitety obywatelskie poszcze­gólnych obwodów spieszyli z darami i po­mocą. Należałoby bliżej i szerzej zająć się udziałem ziemian, oraz całego społeczeń­stwa, gdyby nato pozwoliły zebrane materjały, tu musimy ograniczyć się do wymie­niania kilku nazwisk wybranych na chybił trafił z listy ofiar.(...)

Przegląd Leśniczy 1926 maj

Spis wszystkich lasów prywatnych, komunalnych, kościeln. i fundacyjnych w województwie Śląskiem, Poznańskiem, Pomorskiem i Łódzkiem o powierzchni ponad 50 ha według stanu z 1924 r. Zestawił W. Przybylski.

279. Nazwa majątku leśnego: Krempa, powiat Turek. Właściciel: Michał Radoszewski. Obszar ha: 179,65.

Echo Tureckie 1927 nr 14

Ogłoszenia drobne.

Andrzejowi Napierajowi roczn. 1899, ze wsi Krempa, gminy Niewiesz skradziono książeczkę wojsko­wą i kartę mobilizacyjną, wydaną przez P. K. U. Kalisz.

Echo Tureckie 1928 nr 18

Ogłoszenia drobne.

Andrzejowi Napieraj, mieszk. wsi Krempa gm. Niewiesz, pow. Tureckiego, roczn. 1899, skradziono książeczkę wojskową i kartę mobilizacyjną, wydaną przez P. K. U. Kalisz

Echo Tureckie 1928 nr 28

Straszny huragan.

Nikt nie pamięta tak strasznej burzy, ja­ka przeszła 4 lipca r.b. nad powiatem Tu­reckim.

W roku 1920 szalały tu burze jednakże nie przyniosły tyle spustoszenia. Nietylko zmiecione zostały częściowo budynki i drzewa, lecz i wielu ludzi poniosło śmierć i rany.

Straty wynoszą setki tysięcy złotych. Burza ogarnęła prawie cały powiat, wszędzie czyniąc spustoszenie, prąd bowiem był nie­równomierny, w niektórych miejscowościach miał silniejsze naprężenie. Najbardziej uległy spustoszeniu: 1) Stawki kilkanaście budynków i okaleczenia inwentarza, 2) Łęg Piekarski parę budynków i śmierć kobiety. 3) okolice Krempy szeregi budynków i wiatrak, 4) okolice Uniejowa wiele budyn­ków i wiatrak, a w zamku wypadek z dwoj­ga ludźmi, 5) okolice Dobrej i Psar najwięcej uszkodzone, niema wioski bez uszko­dzenia budynków i drzew, 6) W Psarach i Miłkowicach wiatraki przewrócone, 7) w Dobrej wypadek śmierci żydówki i parę okaleczeń, 8) lasy zostały poważnie uszkodzo­ne, 9) w Skęczniewie około kościoła, dwa stare drzewa, 50 metrów objętości zniszczone, świadectwo siły tego huraganu.

Zaznaczają ludzie że takiego huraganu nie pamiętają.

S. Filipczak.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1931 nr 7

OBWIESZCZENIE STAROSTY POWIATOWEGO TURECKIEGO

z dnia 16 lutego 1931 roku

o kolejności osób obowiązanych do dostarczenia samochodów i motocykli.

Na podstawie §§4 i 8 Rozp. Min. Spr. Wewnętrznych i Min. Spr. Wojsk. z dnia 29. VII. 1930 r., wydanego w porozumieniu z Ministrami Skarbu i Robót Publicznych o obowiązku dostarczenia jako środków przewozowych na rzecz wojska w czasie pokoju samochodów, motocykli i rowerów (Dz. Ust. R. P. Nr. 58, poz. 470), podaję poniżej do powszechnej wiadomości, celem zapewnienia kolejności i równomierności przy powoływaniu do świadczeń listę kolejności osób powiatu tureckiego, obowiązanych do dostarczenia samochodów i motocykli w roku 1931.

39. Radoszewski Michał, m. zam. i postoju Krempa, gm. Niewiesz, samochód osob. Nr. rejestracyjny 82888;

W ciągu dwóch tygodni od chwili ogłoszenia listy kolejności w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim osoby zainteresowane mogą wnosić do Starostwa powiatowego tureckiego uzasadnione reklamacje, w razie uwzględnienia których poprawiona zostanie odpowiednio lista kolejności, co jednak nie wstrzymuje wejścia w życie tejże listy kolejności z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.

Za Starostę Powiatowego

(—) Dr. Pajdak

Zastępca Starosty.

Echo Tureckie 1931 nr 50

Ogłoszenia drobne.

Zaginęły dwa weksle in blanco po 1.000 zł. każ­dy na sumę 2.000 zł., podpisane przez Jerzego Radoszewskiego właśc. majątku Krępa, gm. Niemysłów pow. Tureckiego. Powyższe weksle unieważnia się.

Echo Tureckie 1932 nr 25

Z Sądu.

Wyprawa po cudzą własność.

Kryzys gospodarczy dał się we znaki i róż­nym złoczyńcom miejskim, którzy przeja­wiają swoją występną działalność nawet w majątkach folwarcznych. Oto przykład:

Bolesław Lipiński, Józef Białkowski i Sta­nisław Jasiński, wszyscy z m. Łodzi, ura­dzili po wspólnem porozumieniu się, że w dniu 30 marca r.b. nocą wybiorą się do ma­jątku Krempa należącego do p. Jerzego

Radoszewskiego i zabiorą indyki, kaczki, kury, perlice, oraz znaczną ilość przecho­wywanych wędlin. Wynajęli więc oni Igna­cego Seliwestrowa z Łodzi na furmankę z klatkami po skradziony drób, umówiwszy się że cały łup pochodzący z kradzieży bę­dzie podzielony na cztery równe części. Seliwestrowi taka propozycja bardzo się po­dobała i nocną porą wraz z swojemi towa­rzyszami przybył niepostrzeżenie do lasu p. Radoszewskiego. Lipiński, Białkowski i Ja­siński za pomocą łomu, dokonali rozbicia drzwi od chlewu i skradli 15 indyków, 6 perlić, 4 kapłony i 25 kur, poczem udali się do budynku, w którym przechowywane było mięso i zabierali 40 kilo wędlin. Po za­łatwieniu tego, ptactwo umieścili w klatkach i wraz z wędliną wozem swoim przybyli do Łodzi, gdzie drób sprzedali za 160 zł., któremi podzielili się po 40 zł. każdy, wędli­nę zaś rozebrali między sobą. Wła­ściciel majątku Krempa dowiedziewszy się o kradzieży, zawiadomił posterunek P. P. w Niewieszu, który niezwłocznie rozpoczął dochodzenie, w następstwie czego ustalone zostało, że sprawcami zabrania cudzej własności byli wyżej wymienieni złoczyńcy.

W dniu 16 czerwca r.b. Sąd Grodzki w Turku, rozpoznawał sprawę trzech osob­ników, postawionych w stan oskarżenia z art. 581 K.K. Przyznali się oni do winy, wyjaśniając że Białkowski był swego czasu gajowym folw. Krempa, a więc wiedział gdzie i co było przechowywane.

Ponieważ oskarżeni byli już niejednokrot­nie karani, przeto zostali skazani Józef Biał­kowski na półtora roku więzienia, Bolesław Lipiński i Ignacy Seliwester po jednem ro­ku więzienia. Natomiast co do Stanisława Jasińskiego, sprawa została wyłączona po­nieważ na termin się nie stawił.

Powyższy wymiar spraw, może będzie na przyszłość wzięty pod uwagę przez rzezi­mieszków łódzkich, gdyż władze sądowe na prowincji stosują względem nich bardzo su­rowe kary.

Echo Sieradzkie 1932 13 lipiec

TUREK.

WYPRAWA ŁÓDZKICH RZEZIMIESZKÓW.

Kryzys gospodarczy dał się we znaki różnym złoczyńcom miejskim, którzy przejawiają swoją występną działalność nawet w majątkach folwarcznych. Oto przykład.

Bolesław Lipiński, Józef Białkowski i Stanisław Jasiński, wszyscy z m. Łodzi, uradzili po wspólnem porozumieniu się, że w dniu 30 marca r. b. nocą wybiorą się do majątku Krempa należącego do p. Jerzego Radoszewskiego i zabiorą indyki kaczki, kury, perlice, oraz znaczną ilość przechowywanych wędlin. Wynajęli oni Ignacego Seliwestrowa z Łodzi na furmankę z klatkami po skradziony drób, umówiwszy się że cały łup pochodzący z kradzieży będzie podzielony na cztery równe części. Seliwestrowi taka propozycja bardzo się podobała i nocną porą wraz z swojemi towarzyszami przybył niepostrzeżenie do lasu p. Radoszewskiego. Lipiński, Białkowski i Jasiński za pomocą łomu, dokonali rozbicia drzwi od chlewu i skradli 15 indyków, 6 perlic, 4 kapłony i 25 kur, poczem udali się do budynku, w którym przechowywane było mięso i zabrali 40 kilo wędlin. Po załatwieniu tego, ptactwo umieścili w klatkach i wraz z wędlina wozem swoim przybyli do Łodzi, gdzie drób sprzedali za 160 zł., któremi podzielili się po 40 zł., każdy wędlinę zaś rozebrali między sobą. Właściciel majątku Krempa dowiedziawszy się o kradzieży, zawiadomił posterunek P. P. w Niewieszu, który niezwłocznie rozpoczął dochodzenie, w następstwie czego ustalone zostało, że sprawcami zabrania cudzej własności byli wyżej wymienieni złoczyńcy.

Na rozprawie sądowej oskar. z art. 581 K. K. przyznali się do winy wyjaśniając że Białkowski był swego czasu gajowym folw. Krempa, a więc wiedział gdzie i co było przechowywane.

Ponieważ oskarżeni byli już niejednokrotnie karani, przeto zostali skazani Józef Białkowski na półtora roku więzienia, Bolesław Lipiński i Ignacy Seliwester po jednym roku więzienia. Natomiast co do Stanisława Jasińskiego, sprawa została wyłączona ponieważ na termin się nie stawił.

Powyższy wymiar kary może będzie na przyszłość wzięty pod uwagę przez rzezimieszków łódzkich, gdyż władze sądowe na prowincji stosują względem nich bardzo surowe kary.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 18

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dnia 17 sierpnia 1933 r. Nr. SA. II. 12/8/33

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu Tureckiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 14 sierpnia 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23. III. 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) — postanawiam co następuje:

§ 1.

10. Krempa, obejmującą: wieś Krempa, folw. Krempa i fol. Śmiechów.

§ 2.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Tureckiemu.
§ 3.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia go w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
Wojewoda:
w z. (—) A. Potocki
Wicewojewoda.

Obwieszczenia Publiczne 1933 nr 34a

Wpisy do rejestru handlowego.

Do rejestru handlowego sądu okręgowego w Kaliszu, Działu A,, wciągnięto następujące firmy pod Nr.:

dnia 29 listopada 1932 roku

12928. Michał Radoszewski — gorzelnia w Krempie, gminy Niewiesz, powiatu tureckiego. Istnieje od 1930 roku. Właściciel Michał Ra­doszewski, zamieszkały w Krempie.

Echo Tureckie 1933 nr 44

Zabójstwo wieśniaka na szosie.

W dniu 18 października 1933 r. w go­dzinach rannych przejeżdżający szosą Uniejów Szadek, obok maj. Krępa, w lesie, na pograniczu powiatów tureckiego i siera­dzkiego w przydrożnym rowie, zauważyli stojący wóz zaprzężony w jednego konia, na którym leżał trup mężczyzny. O czem natychmiast powiadomiono Posterunek P.P. w Niewieszu. Policja po przybyciu na miej­sce stwierdziła, że zabitym jest Kąpielski Stanisław, mieszkaniec wsi Śmiechów, gm. Niewiesz, który padł ofiarą napadu rabun­kowego. Kąpielski krytycznej nocy powracał z Łodzi, dokąd woził słomę na sprze­daż. Morderstwa dokonano tępem narzę­dziem (orczykiem) przez uderzenie w gło­wę. Zamordowanemu zrabowano ok. 35 zł. gotówką. W sprawie tej policja prowadzi energiczne dochodzenie i jest już na tropie sprawców.

Obwieszczenia Publiczne 1933 nr 60

Notarjusz przy sądzie okręgowym w Kaliszu, Karol Wyganowski, ogłasza, że po śmierci Józefy Wierzchleyskiej, wierzycielki 10.000 rubli, zabezpieczonych w IV dziale wykazu hipotecznego dóbr Smiechów- Krempa, powiatu tureckiego pod Nr. Nr. 3 i 5 — otwarte zostało postę­powanie spadkowe.

Termin zamknięcia postępowania spadkowego wyznaczony został na dzień 12 lutego 1934 roku i w dniu tym osoby w spadku zaintereso­wane winne stawić się w kancelarji notarjusza Karola Wyganowskiego w Kaliszu.

Rozwój 1933 nr 100 (Prąd)

Nowi dwaj kandydaci przed Sąd Doraźny

Ubiegłej nocy st. post. z posterunku PP w Lutomiersku zdążając drogą boczną z Woli Czartoryskiej do Kwiatkowic, spotkał jakiś podejrzany wóz, na którym jechało dwóch osobników.

Po przyjeździe do wsi Kwiatkowice, powiatu łaskiego, położonej już przy sosie do Szadku posterunkowy Marciniak Stefan, dowiedział się, że wóz należał do bandytów, którzy obrabowali w Kwiatkowicach jednego z gospodarzy, a gdy stróż nocny wiejski, usiłował ich zatrzymać oddali do niego kilka strzałów, które na szczęście chybiły.

Stróż obawiając się o swe życie zańiechał pogoni. Marciniak otrzymawszy takie informacje wsiadł na rower i puścił się w pogoń za uciekającymi.

Gdy dogonił ich na drodze przy wsi Krępy, już na terenie powiatu Tureckiego, wezwał do zatrzymania wozu.

W odpowiedzi uciekający poczęli ostrzeliwać się i oddali w kierunku st. post. Marciniaka kilkanaście strzałów z rewolweru, raniąc go dość ciężko w udo i rękę.

Marciniak mimo odniesionych ran nie zaniechał pościgu i ostrzeliwał bandytów. Za alarmowani strzałami mieszkańcy wsi Krępy pośpieszyli posterunkowemu na pomoc i zabiegli drogę uciekającym. Wówczas bandyci zeskoczyli z wozu i zamierzali zbiec do pobliskiego lasku, zostali jednak zatrzymani.

Zatrzymanymi okazali się 49-letni Jan Drzewoszewski i syn jego 18 letni Adam, obaj nigdzie niemeldowani.

Obu osadzono w więzieniu. Na miejsce zjechały władze śledcze z Łodzi, które wdrożyły dochodzenie, prowadzone w trybie doraźnym.

Rannnego st. post. Marciniaka umieszczono w szpitalu powiatowym. Obu zatrzymanych bandytów przewieziono do Łodzi gdzie w najbliższym czasie zasiądą na ławie oskarżonych, przed Sądem Doraźnym.

Echo Tureckie 1938 nr 2

Kradzież

W nocy na 29 grudnia u.r. na szkodę właściciela majątku K[r]ępa, gm. Niewiesz, Jerzego Radoszewskiego, ze stogu skra­dziono około 10 metrów siana wartości 60 złotych. Dochodzenia prowadzi się.

Echo Tureckie 1938 nr 10

Kradzieże

W nocy na 24.II. rb. na szkodę Galoch Urszuli zam. we wsi Krempa, gm. Niewiesz nieujawnieni dotychczas sprawcy z niezamkniętej obory skradli 6 kur, wartości 12 złotych.

W nocy na 24.II rb. na szkodę Graczyka Teofila, zam. we wsi Krempa, gm. Niewiesz z zamkniętego na kłódkę mieszkania w któ­rym nikt nie spał, niewykryty dotychczas sprawca dokonał kradzieży dwóch garnitu­rów męskich, jednego płaszcza letniego dwóch par butów męskich z tych jedna para z cholewami i jednego zegarka męskie­go. Łączne straty wynoszą 292 zł.

Echo Tureckie 1938 nr 30

W jedną noc.

O sezonowym nasileniu kradzieży świa­dczy wymowny fakt: w ciągu jednej nocy z 20/21 b. m. zanotowano aż 5 kradzieży. I tak: w Woli Pomianowej, gm. Pęczniew skradziono Kubisiakowi Czesł. 16 kur (sprawców Styzałę W. i Gołębiowskiego T. ujęto), w Księżych Młynach, gm. Pęczniew zabrano Wroniakowi Józefowi nowy garnitur (Swarczyński St. z por. brzezińskie­go), w folwarku Maszew, gm. Jeziorsko, Żychlińskiej Zofii nakrycie stołowe, w Kre­mpie, gm. Niewiesz Leonowi Oskierwicowi rower z podwórka, w Dzierzązni, gm. Niewiesz Wołeckiemu Wład. ze sklepu przez okno rower war. 100 zł. Ostatniej kra­dzieży dokonał Pentelka Henryk z Krempy, od którego "zdobycz" odebrano.

Echo Tureckie 1938 nr 32

W dniu 31 VII r b. około godz. 20.30 Stanisław Zader, lat 27, mieszkaniec wsi Anielin, gminy Niewiesz, wracając z odpu­stu w Dzierzbinie został zatrzymany przed wsią Krępa przez Młoteckiego Kazimierza lat 20 w stanie podchmielonym, zam. we wsi Dzierżążnie, gm. Niewiesz. Młotecki począł bić Zadera kamieniem po głowie. Zader w obronie własnej wydobył z kie­szeni legalnie posiadany pistolet i strzelił na postrach. W czasie dalszego szamota­nia Zader upadł na ziemię i w tym cza­sie Młotecki rzekomo miał mu skraść 150 zł. gotówki z portmonetką i pistolet. Mło­tecki został zatrzymany, lecz do kradzie­ży gotówki i pistoletu nie przyznał się i przeprowadzona u niego rewizja mieszka­niowa i osobista dała wynik negatywny.

Echo Łódzkie 1938 styczeń

POSZKODOWANY WŁAŚCICIEL MAJĄTKU.

Właścicielowi majątku Krępa w pow. tureckim Radoszewskiemu Jerzemu skradziono 2 obligacje 3 proc. Pożyczki Inwestycyjnej 1 ser. nr. 010520/27, 28, 3 oblig. em. drugiej ser. 010520 nr. 26, 7, 8, oraz 1 dolarówkę nr. 1397552.

Ostrzega się przed nabyciem wyżej podanych papierów wartościowych.

Echo Tureckie 1946 nr 14

3 letni plan finansowania

Zarządzeniem Ministerstwa Rolnictwa i Reform Rolnych Wydziały Wodno-Melioracyjne poleciły swo­im Urzędom opracowanie 3 letniego planu robót melioracyjnych, które będą finansowano w latach 1947—1949. Urząd Wodno-Melioracyjny w Turku, przewiduje na najbardziej konieczne roboty w okresie objętym planem, przeszło 54 miliony złotych, za które zostaną wykonane następujące roboty melioracyjne:

1) 28 km. obwałowania rzeki Warty, na odcinku Skęczniew-Młyniska,

2) Odwodnienie i nawodnienie łąk Ewinów,

3) Regulacja rzeki Teleszyny,

4) Regulacja rzeki Kiełbaski,

5) Drenowanie gruntów wsi Krępa, Ostrowsko, Wola Zadąbrowska, i dokończenie robót drenar­skich w Turku—Poduchownym. Pozatym zostaną przeprowadzone melioracje półpodstawowe. Jak z powyższego wynika będzie można w najbliższym czasie, począwszy od wiosny 1947 roku zatrudnić ponad 200 robotników niewykwalifikowanych, co przyczyni się niewątpliwie do poprawy bytu lud­ności robotniczej naszego powiatu.

Echo Tureckie 1947 nr 15

Ogłoszenie

Urząd Wodno-Melioracyjny w Turku rozpoczął z dniem 1.4.47 r. roboty melioracyjne, których koszt pokryty zostanie z sum subwen­cji przyznanej na ten cel tut Urzędowi przez Wydział Powiatowy w Turku.

W związku z powyższym komunikuję, iż wszyscy bezrobotni mia­sta i okolic Turku, bez względu na płeć, mogą zgłaszać się do pracy. Rozpoczęcie pracy winno nastąpić w pierwszych dniach kwietnia, gdyż w przeciwnym razie, pracujący traci w miesiącu kwietniu karty żywnościowe I kat.

Jednocześnie nadmieniam, że dzięki rządowi zostaną na terenie tut. powiatu rozpoczęte roboty melioracyjne w następujących miej­scowościach:

1) obwałowanie rzeki Warty w miejscowości Skęczniew gm. Dobra, z dniem 10.4.47 r. 2) drenowanie gruntów spół­ki wodnej Turek—Poduchowne, z dniem 10.4.47 r., 3) drenowanie gruntów wsi Piętno—Wielopole, z dniem 15.4.47 r., oraz drenowa­nie gruntów rozparcelowanych majątków: Czepów, Biernacice i Krępa, z dniem 15 sierpnia br. wszyscy pragnący otrzymać pracę przy wyżej wymienionych robotach, winni zgłaszać się do tut. urzędu do rejestracji, względnie do kierowników poszczególnych robót na miejscu pracy.

Bartosik Franciszek

Kierownik Urzędu Wodno-Melior.

w Turku

Dziennik Łódzki 1960 nr 128

Problemy Polski powiatowej

Na przykład Krempa...

Kiedyś produkowano tu wódkę, przed czterema zaś laty w budynku dawnej gorzelni w Krempej, oddalonej o 12 km od Poddębic, uruchomiono przetwórnię owocowo-warzywną.

Pomysł był oczywiście doskonały, ponieważ Poddębickie, jak rzadko który powiat, zasobny jest w sady owocowe, chętnie i też, niż gdzie indziej, uprawiają tu chłopi truskawki i warzywa.

Zakupiono więc co najpotrzebniejszą aparaturę, budynek z grubsza adaptowano do nowych potrzeb i z miejsca przystąpiono do produkcji kompotów, koncentratów, pulp, moszczów i konserwowanych ogórków.

Że przetwórnia pod względem wymogów sanitarnych mało przypominała zakład przemysłu spożywczego, że z braku urządzeń wentylacyjnych, robotnicy pracowali w oparach pary, wdychając szkodliwy dla zdrowia dwutlenek siarki, że z czasem na ścianach wewnętrznych wyrosły kolonie pleśni i grzybów, niewiele się tym ktokolwiek przejmował.

W ubiegłym roku skierowano tu do pracy dwóch młodych fachowców. Jeden jest absolwentem b. WSGW, drugi Wydziału Chemii Spożywczej PŁ. Obiecywano nie mało, bo i kompletną modernizacje zakładu i rozszerzenie produkcji, a przedewszystkim mieszkania.

Mija właśnie rok i wszystko jest naturalnie po staremu. Firma budowlana przerwała przed kilku dniami roboty, bo właściciel przetwórni nie ma czym płacić. Nadal więc teren jest nie ogrodzony, a oddalone o kilkanaście metrów od przetwórni odkryte szambo przypomina dół kloaczny. W dalszym ciągu wyremontowane na moszcze beczki, składowane są pod gołym niebem, podobnie jak nowe opakowania szklane. Dziw, że nikt tego dotąd nie skradł.

Nic się również nie zmieniło w życiu młodych inżynierów. Tak, jak przed rokiem mieszkają obaj w małym pokoiku przy biurze, w warunkach bardziej niż prymitywnych. Dwa żelazne łóżka, stół, zbita z kilku desek szafa z półkami. A mieszkania dla nich znajdują się naprzeciw w nie wykończonym budynku...

— Ciężka jest praca pionierska w Polsce gromadzkiej — mówią obaj. — Krempa, to wieś zabita deskami, o kilkuset duszach, leży przy tym z boku uczęszczanych traktów. Do najbliższej biblioteki — 3 km. Przeraźliwa pustka i nuda.

A przecież przy odrobinie dobrej woli można by urządzić świetlicę, zakupić telewizor i doprowadzić zakład do przyzwoitego stanu, tym bardziej, że sporo pieniędzy już w niego włożono. Można by, tylko kto to ma zrobić?

W połowie czerwca Krempa ruszy z produkcją. Tak się przynajmniej planuje. Obawiamy się jednak, że plan ten może wziąć w łeb, jeśli do przetwórni zawitają przedstawiciele Woj. Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej. No, bo czy słyszał kto, żeby zakład przemysłu spożywczej produkował artykuły bez uprzednich badań laboratoryjnych?

Dziennik Łódzki 1966 nr 264

Między Krempą z Zduńską Wolą

...trwały telefoniczne rozmowy, krążyły papierki, jeździli delegowani służbowo pracownicy. Ale w samej Krempie nic się nie zmieniało. Magazynier magazynu wyrobów gotowych tutejszej Przetwórni Owocowo-Warzywnej kultywował swoją miłość do kieliszka i niechęć do rzetelnej pracy... Kultywował te cechy z takim rozmachem, że kiedy wreszcie „na górze" się opamiętano — w magazynie brakło już towarów na sumę ponad ćwierć miliona złotych! „Wyciekły" one z magazynu, w którym bałagan walczył o lepsze z pijaństwem i skandaliczym wprost brakiem odpowiedzialności za społeczne mienie.

Czy nikt tego nie widział? Czy nie można było w odpowiednim czasie zapobiec stratom ?

Oddajmy głos faktom.

Zduńskowolskie Przedsiębiorstwo Spożywcze Przemysłu Terenowego, któremu podlega przetwórnia w Krempie, zaangażowało nowego kierownika tamtejszego magazynu wyrobów gotowych 1 kwietnia 1965 r. Przyjmując na to stanowisko Bolesława Bobrowskiego, sugerowano się jego praktyką zawodową, jako, że uprzednio w ciągu 4 lat był już magazynierem w innym przedsiębiorstwie.

Przeprowadzony w czerwcu remanent w pewnym sensie potwierdziły te sugestie; jak bowiem wynika z dokumentów — „poważniejszych niedociągnięć i braków w gospodarce magazynowej nie stwierdzono".

Za to później stwierdzono ich aż za dużo..

Stwierdzono więc m. in., że Bobrowski— nie prowadził na bieżąco kartoteki—nie uzgadniał dokumentów z księgowością,—często przystępował do pracy w stanie nietrzeźwym, —prawie równie często w ogóle opuszczał pracę, lub spóźniał się, przekazując prawo wydawania towarów osobom zupełnie do tego nie upoważnionym!

Stwierdzenia te, figurujące dziś w akcie oskarżenia oraz w dowodach sprawy przeciwko Bolesławowi Bobrowskiemu, którą prokuratura wniosła do Sądu Wojewódzkiego w Łodzi, dla nikogo w Krempie już od dawna nie były tajemnicą.

I nie tylko w Krempie.

Kierownik tutejszej przetwórni kilkakrotnie zawiadamiał o tym zduńsko-wolską dyrekcję. Trwały — jak się rzekło na wstępie-telefoniczne rozmowy, były wizyty i rewizyty, krążyły wreszcie dokumenty.

A w tym czasie z magazynu wyrobów gotowych Przetwórni Owocowo-Warzywnej w Krempie „wyciekało" miesięcznie średnio ponad 36 tys. społecznych złotówek!

* * *

Zajrzyjmy jeszcze raz do akt sądowych, oto ciekawy dokument datowany 20 listopada 1965 r. Adresat — dyrekcja przedsiębiorstwa w Zduńskiej Woli. Nadawca — kierownik przetwórni w Krempie, Henryk Kowalczuk pisze:

"Z przykrością muszę ponowić mój wniosek ustny, który kilkakrotnie składałem w sprawie rozwiązania stosunku służbowego z magazynierem wyrobów gotowych, ob. Bolesławem Bobrowskim

I ponawiając ów już kilkakrotnie składany wniosek, motywuje go przytaczając (wypada sądzić, że nie po raz pierwszy) znane nam już fakty, które dziś są jednym z głównych punktów oskarżenia przed sądem(!)

W aktach personalnych Bobrowskiego figurują wprawdzie — nagana za absencję oraz upomnienie z ostrzeżeniem za nieterminowość i bałagan, ale nawet ów ponowiony na piśmie wniosek kierownika przetwórni dość długo nie wywołał w Zduńskiej Woli spodziewanej reakcji.

Wolano tam — widać — by Bobrowski zwolnił się na własną prośbę. I czekano aż do stycznia 1966 r., kiedy to wreszcie zarządzono remanent zdawczo-odbiorczy w prowadzonym przez niego magazynie.

Wynik tego remanentu jest już nam wiadomy. W sprawę wkroczył prokurator, zaangażowany został sąd.

* * *

Wina niesumiennego magazyniera — w świetle zebranych w trakcie śledztwa faktów-wydaje się nie budzić niczyich wątpliwości. Ostatni głos w tej sprawie należy zresztą do sądu, przed którym już wkrótce Bolesław Bobrowski stanie, jako oskarżony o niedopełnienie obowiązków służbowych, w wyniku czego naraził on przedsiębiorstwo na stratę w wysokości 254 tys. 896 zł!

Warto jednak wyjść nieco poza przedmiot samego oskarżenia, mającego stanowić podstawę dla rozważań sądu. Tym bardziej, że — jak dowodzą zebrane dla poparcia tegoż oskarżenia dokumenty — przestępstwu, narastającym z miesiąca na miesiąc stratom można było zapobiec znacznie wcześniej.

Więcej — można było do jego zaistnienia w ogóle nie dopuścić. Bo wprawdzie przyjmując Bobrowskiego na stanowisko materialnie odpowiedzialnego magazyniera, sugerowano się, że uprzednio już pracował on na takim stanowisku, ale— jak wynika z zebranego dla sądu wywiadu — „ze stanowiska tego został on zwolniony za spowodowanie w magazynie niedoborów oraz za niewłaściwe wykonywanie swych obowiązków i za pijaństwo"(!)

I oto taki człowiek miał gwarantować dobrą pracę, właściwe zabezpieczenie społecznego majątku, takiego człowieka — mimo ustnych skarg — przez siedem miesięcy tolerowano, nie zarządzając od czerwca nawet ani jednego remanentu kontrolnego!

Dziś, oczywiście, wina jego dla każdego jest bezsporna. Czy jednak poza nim nikt inny nie jest winien, czy nikt inny nie ponosi choćby moralnej (czy tylko?) odpowiedzialności za ponad ćwierć miliona złotych strat; których zwrotu — raczej dla formalności — chce obecnie przedsiębiorstwo dochodzić od oskarżonego?

Wątpliwości jest tu zbyt sporo, by mógł je wyjaśnić sam sądowy proces.

JANUSZ KRAJEWSKI

Dziennik Łódzki 1970 nr 123

Wczoraj w Krempie, pow. Poddębice od iskry z komina powstał pożar, pastwą którego padła stodoła, 2 sterty oraz dach na budynku mieszkalnym i oborze. Straty — ok. 80 tys. złotych.

Klementów

Słownik Geograficzny:  

Klementów,  kol., pow. łęczycki, gm. i par. Poddębice. Odl. 28 w. Łęczycy, ma 16 dm., 127 mk.

Spis 1925:

Klementów, wś, pow. łęczycki, gm. Poddębice. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne 23. Ludność ogółem: 146. Mężczyzn 71, kobiet 75. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego 146. Podało narodowość: polską 146.

Wikipedia:

Klementów-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Poddębice. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

1992 r.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1859 nr 245

(N. D. 6110) Dobra ziemskie Poddębice składające się z miasta Poddębice, wsi: Byczyna, Łażki, Chropy, Klementów, wsi czynszowej Praga, rozległe włók 147, morgów 28 prętów 69, w której rozległości, lasu jest morgów 1570, prętów 49 miary nowopolskiej, położone w Okręgu Zgierskim, Pcie Łęczyckim, Gub. Warszawskiej, sprzedane zostaną przez publiczną licytacyą w drodze działów, na mocy Wyroków Trybunału Cywilnego w Warszawie, pierwszego z d. 21 Listopada (9 Grudnia) 1858 roku, drugiego z d. 11 (23) Września 1859 roku. Właścicielami dóbr tych SS-wie Izydora i Alfonsa Zakrzewskiego; to jest: Klemyntyna-Franciszka dwóch imion Rudnicka, Ferdynanda Rudnickiego właściciela dóbr Szamowa żona, w tychże dobrach Ogu Łęczyckim, wraz z mężem zamieszkała. Nieletni Napoleon-Józef dwóch imion, Marya-Wanda dwóch imion Zakrzewscy, których głównym opiekunem jest Józef Zakrzewski: dziedzic dóbr Niewiesza, w Ogu Wartskim położonych, tamże zamieszkały, przydanym zaś opiekunem Wojciech Sommer, Obywatel w Warszawie N. 2911 zamieszkały. Sprzedażą dyryguje Wincenty Zaleski, Obrońca przy Senacie, w Warszawie przy ulicy Sto Jerskiej Ν. 1772 zamieszkały. Sprzedaż odbędzie się na audyencyi Trybunału Cywilnego w Warszawie w Wydziale 3 N. 549 przed W. Stępniewskim Sędzią tegoż Trybunału. Termin do drugiej publikacyi, a zarazem przygotowawczego przysądzenia wyznaczony został na d. 16 (28) Listopada 1859 r. o godzinie 9 1j2 z rana. Szacunek tych dóbr przez biegłych ustanowiony jest na summę rs. 87342 k. 85, od której summy zacznie się licytacya. Zbiór objaśnień i warunki sprzedaży przejrzane być mogą w Kancellaryi Pisarza Trybunału Wydziału 3go i u Wincentego Zaleskiego Obrońcy przy Senacie, sprzedażą dyrygującego, w Warszawie Nr. 1772 mieszkającego.

Warszawa d. 3 (15) Października 1859 r.

Wincenty Zaleski, Obr. przy Rz. Senacie.

Dziennik Warszawski 1867 nr 3

(N. D. 53). Dyrekcja Szczegółowa Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego Gubernji Warszawskiej w Warszawie.

Podaje do powszechnej wiadomości, iż na zasadzie art. 7 Postanowienia Rady Administracyjnej z d. 28 Czerwca (10 Lipca) 1860 r. i upoważnień przez Dyrekcję Główną udzielonych następujące dobra ziemskie, jako zalegające w ratach Towarzystwu Kredytowemu Ziemskiemu należnych, wystawione są na przedaż przymusową przez licytacje publiczne, które odbywać się będą w Warszawie przy ulicy Miodowej pod Nr. 487 w kancelarjach Rejentów niżej wyrażonych:

11. Poddębice z miasteczka Poddębice wsi Byczyna, Łężki, Chropy, Klementów i Praga składające się, z wszystkiemi przyległościami i przynależytościami w okręgu Zgierskim powiecie Łęczyckim, raty zaległe w chwili zarządzenia przedaży wynoszą rs. 1,167 k. 69, vadium do licytacji rs. 6,900, licytacja rozpocznie się od sumy rs. 39,508, termin przedaży d. 12 (24) Września 1867 roku, przed Rejentem Kanc. Ziem. Wojciechem Śliwińskim.

Przedaże wzmiankowane odbędą się w terminach wyżej oznaczonych poczynając od godziny 10 z rana w obec Radcy Dyrekcji Szczegółowej; gdyby zaś Regent przed którym przedaż ma się odbywać był przeszkodzony, przedaż odbędzie się w jego Kancelarji przed innym Regentem który go zastąpi.

Warunki licytacyjne są do przejrzenia w właściwych Księgach wieczystych i w biurze Dyrekcji Szczegółowej.

Warszawa, dnia 9 (21) Grudnia 1866 roku.

Prezes, A. Zabokrzecki.

Pisarz Dyrekcji, J. Suski.

Kaliszanin 1878 nr 46

W dniu 17 t. m., we wsi Klementynowo, powiecie łęczyckim, włościanin Ludwik Kurowski,lat 38, łowiąc ryby w Nerze, utonął.

Obwieszczenia Publiczne 1928 nr 43

Wydział cywilny sądu okręgowego w Łodzi, na zasadzie art. 1777-3 U. P. C., oraz zgodnie z decyzją z dnia 21 października 1927 r., podaje do publicznej wiadomości, że na skutek padania Weroniki Pierzgały, zamieszkałej w Klementowie, gm. Poddębice, pow. łęczyckiego, wdro­żone zostało postępowanie celem uznania Michała Pierzgały za zmar­łego i z mocy art. 1777-8 U. P. C., wzywa tegoż Michała Pierzgałę, mę­ża petentki, a syna Józefa i Bronisławy z Szymańskich, urodzonego w roku 1884, we wsi Tuszynku Majorackim, os. Tuszyn, ostatnio za­mieszkałego w Łodzi, przy ul. Rokicińskiej Nr. 29, obecnie, po zaciąg­nięciu w 1914 roku do wojska rosyjskiego, niewiadomego z miejsca po­bytu, aby w terminie 6 - miesięcznym, od daty opublikowania niniejsze­go ogłoszenia stawił się w kancelarji wydziału cywilnego sądu okręgo­wego w Łodzi, przy ul. Stef. Żeromskiego 115, albowiem po tym czasie nastąpi uznanie go za zmarłego. Nadto wydział cywilny wzywa wszyst­kich, którzy o życiu lub śmierci pomienionego Michała Pierzgały po­siadają wiadomości, by o znanych sobie faktach zawiadomili sąd naj­później w oznaczonym wyżej terminie do sprawy Z. 341/27.

Rozwój 1929 nr 86

Dobytek ludzki idzie i dymem

PLAGA POŻARÓW NA TERENIE WOJEWÓDZTWA

(...) W dniu 24 b. m. o godz. 13 we wsi Klementów, gm. Poddębice, w pow. łęczyckiem wybuchł pożar w zagrodzie Pawlaka Adama, a następnie przeniósł się do sąsiedniej zagrody Bieniaka Mikołaja.

Ogień strawił dom mieszkalny, 2 obory, 2 stodoły, szopę drewnianą, sieczkarnię około 10 metrów żyta nie młóconego, 25 metrów słomy, 30 metrów siana, 2 metry łubinu i różne sprzęty domowe.

Ogólem straty wynoszą 14 tysięcy złotych. Pożar powstał z powodu strzelania z fuzji-kapiszonówki do siedzącej na dachu sroki przez 17—letniego Kałużnego.

Obwieszczenia Publiczne 1932 nr 87

Wydział cywilny sądu okręgowego w Łodzi, na zasadzie art. 1777-3 U. P. C. oraz zgodnie z decyzją z dnia 7 stycznia 1932 r. ogłasza, że na skutek podania Walentego Łuczaka, zamieszkałego we wsi Klementów, gm. Poddębice, pow. łęczyckiego, wdrożone zostało postępowanie ce­lem uznania Marcina Łuczaka za zmarłego — i z mocy art. 1777-8 U. P. C. wzywa tegoż Marcina Łuczaka, brata petenta, a syna Michała i Anto­niny z Maciejewskich, urodzonego we wsi Chodaki, gm. Wierzchy, pow. sieradzkiego w dniu 12/24 października 1870 roku, ostatnio za­mieszkałego we wsi Klementowie, gm. Poddębice, pow. łęczycki, obecnie, po wyjeździe z kraju niewiadomego z miejsca pobytu, aby w termi­nie 6-miesięcznym, od daty opublikowania niniejszego, stawił się w kancelarji wydziału cywilnego sądu okręgowego w Łodzi, przy Pl. Dąbrow­skiego Nr. 5, albowiem po tym czasie nastąpi uznanie za zmarłego.

Nadto wydział cywilny sądu okręgowego w Łodzi wzywa wszyst­kich, którzy o życiu lub śmierci pomienionego Marcina Łuczaka posiadają wiadomości, by o znanych sobie faktach zawiadomili sąd najpóź­niej w oznaczonym wyżej terminie do sprawy Z. 19/32 r.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 18

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dnia 18 sierpnia 1933 r. Nr. SA. II. 12/9/33.

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu Łęczyckiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 14 sierpnia 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego z dnia 23 III. 1933 r. (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:

§ 1.

IX. Obszar gminy wiejskiej Poddębice dzieli się na gromady:

10. Praga, obejmującą: wieś Praga, wieś Klementów, os. leśna Wandówka, wieś Borysów, st. kol. Poddębice.
§ 2.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Łęczyckiemu.
§ 3.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia go w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
Wojewoda:
w z. (—) A. Potocki
Wicewojewoda.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1936 nr 10

OBWIESZCZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dnia 20. IV. 1936 r. L. SA. II. 15/40/35

o sprostowaniu błędów, powstałych przy ogłoszeniu w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim Nr. 28 z dn. 2. XI. 1935 r., poz. 385 obwieszczenia Wojewody Łódzkiego z dn. 31. X. 1935 r. L. SA. II. 15/40/35 o obecnym podziale gmin wiejskich Województwa Łódzkiego

na gromady.

Na podstawie § 5 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 lipca 1928 r. w sprawie dzienników wojewódzkich (Dz. R. P. Nr. 72, poz. 648) zarządzam co następuje:

Obwieszczenie Wojewody Łódzkiego z dnia 31. X. 35 r. L. SA. II. 15/40/35 o obecnym podziale gmin wiejskich Województwa Łódzkiego na gromady (Łódzki Dziennik Wojewódzki Nr. 28 z dnia 2. XI. 35 r., poz. 385) ulega następującym zmianom:

5) VI. Powiat Łęczycki.

W pkc. 9 — gm. Poddębice — skreśla się nazwę gromady „Poddębice" oraz „folw. Poddębice". „Poddębice Poduchowne" i " „os. młyn. Poddębice", wskutek czego dalsza numeracja ulega zmianie, tak, że gromada „Praga" nosi Nr. kolejny 9.

Gm. Poddębice, w grom. Praga, zamiast „wieś Klementynów" winno być „wieś Klementów".

Wojewoda:

(—) Al. Hauke-Nowak.

Obwieszczenia Publiczne 1938 nr 24

Regulacje hipoteczne.

Wydział Hipoteczny Sądu Grodzkiego w Łęczycy, województwie łódzkim, na żądanie Jana Suchanowa, działającego w imieniu Fran­cusko-Polskiego Towarzystwa Kolejowego Herby Nowe—Gdynia, Spół­ka Akcyjna w Paryżu, na rzecz Skarbu Państwa, obwieszcza, że na dzień 9 lipca 1938 roku (godz. 10 rano) wyznacza się termin pierwiast­kowych regulacyj hipotecznych dla:

4) gruntów o ogólnej powierzchni 3 ha 1570 m kw, w czym 3 ha 1074 m kw częścią nabytych częścią wywłaszczonych z osad, zapisa­nych w tabeli likwidacyjnej wsi Klementów pod nr nr 1, 2, 3, 4, 5, 7, 9, 10, 11, 12 i 13 i 496 m kw oznaczonych na planie nr 1, pochodzących z nieruchomości, zapisanej w tabeli likwidacyjnej wsi Klementów o ob­szarze 3 morgów 52 prętów, stanowiącej wspólną własność mieszkańców wsi Klementów, na rzecz budowy tejże linii kolejowej;

Hipotecznego w Łęczycy pod skutkami prekluzji. Decyzja zapadnie na pierwszym posiedzeniu Wydziału Hipo­tecznego po sporządzeniu aktu zaprowadzenia hipoteki. 41/38.

Dziennik Łódzki 1962 nr 173

Stonka, groźny szkodnik upraw ziemniaczanych każdego roku daje znać o sobie. Nic więc dziwnego, że wszędzie, gdzie zagraża szkodnik, rolnicy zmuszeni są użyć jak najostrzejszych środków ochronnych, przede wszystkim w postaci śmiercionośnego „Azotoxu". Zdjęcie nasze przedstawia rolnika Henryka Szewczyka z gromady Klementów (pow. Poddębice), który przy pomocy wypożyczonego z POM sprzętu, opyla zagony ziemniaczane, którym zagraża stonka.

Foto: L. Olejniczak

Dziennik Łódzki 1967 nr 113

7 pożarów —365 tysięcy zł strat

Wczoraj w woj. łódzkim zanotowano 7 pożarów. Straty oblicza się na ok. 365 tys. zł.

(...) W Klementynowie, pow. Poddębice spaliły się 3 budynki, wartości 35 tys.