Feliksów, kol., pow. sieradzki, gm. Krokocice, par. Kałów, ma 19 dm., 149 mk.
Feliksów, wś, pow. sieradzki, gm. Krokocice. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne 18. Ludność ogółem: 149. Mężczyzn 67, kobiet 82. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego 91, ewangelickiego 58. Podało narodowość: polską 90, niemiecką 59.
Feliksów-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Poddębice. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa sieradzkiego.
Feliksów 1930 r.
Feliksów 1992 r.
Akta notariusza Kajetana Szczawińskiego w Szadku z roku 1837a, akt nr 129. (Archiwum Państwowe w Łodzi, oddział w Sieradzu).
W 1837 roku dziedzic dóbr Jeżewa Feliks Wituski z gruntu przyłączonego od dóbr Góra Bałdrzychowska do dóbr Jeżewa nazwanego Feliksów (zapewne na cześć występującego w akcie dziedzica) przeznaczył 12 włók miary nowopolskiej na sprzedaż dla kolonistów. W 1836 roku geometra przysięgły Tomasz Borzęcki sporządził mapę kolonii Feliksów, na której przedstawiono wytyczone przez ziemiomierce działy ziemi. Na gruncie tym znajdowało się drzewo. Określono, że każda huba ma mieć 30 morgów, morga ma zawierać w sobie 300 prętów, a każdy pręt 7 i pół łokcia miary nowopolskiej. Każda huba kosztowała nabywców 1500 zł. polskich. Czynsz ustalono w kwocie 102 złotych z morgi. Okupnicy zostali zwolnieni z czynszu na rzecz dominium w latach 1837-40. Otrzymali także za darmo od dziedzica ziemię po 228 prętów kwadratowych miary nowopolskiej na place pod zabudowania, oraz do każdej huby po sześć sosien na budynki i drzewo na kozły po 30 sztuk. Włościanie mogli kopać glinę i zbierać kamienie. Materiał czyli wzmiankowane drzewo, glinę i kamienie miał być wykorzystany nie później niż do końca okresu wolnizny. Dwór miał wskazać miejsce z którego drzewo mieli zabrać osadnicy we własnym zakresie. Sołtys otrzymał dożywotnio pół huby gruntu (z ziemi przyznanej kolonistom) i był zwolniony z opłacania czynszu. Wszyscy nabywcy mieli wspólnie złożyć się na grunt w ramach wkupnego. Powstała kolonia otrzymała od Wituskiego bez wkupnego i bez czynszu 3 morgi gruntu dla nauczyciela szkółki elementarnej i jedną morgę na założenie cmentarza. Laudemium było pobierane po wygaśnięciu wolnizny i tylko w przypadku odsprzedaży zainteresowanym osobom mieszkającym poza Feliksowem. Bezgotówkowa, wewnętrzna wymiana gruntów pomiędzy kolonistami zwolniona była od opłaty dziesiątego grosza. Dla zabezpieczenia interesu mieszkańców kolonii; w przypadku gdyby któryś z kolonistów nie opłacał czynszu przez dwa lata, okupnicy mogli zlicytować dłużnika i tym samym usunąć go z gruntu. W podobny sposób obchodzono się z osobą, która popełniłaby jakieś wykroczenie, np. kradzież. Recydywista ukarany trzykrotnie przez sołtysa miał być usunięty ze społeczności a jego majątek sprzedany albo z wolnej ręki, albo w drodze publicznej licytacji. Dworowi przysługiwało co do tego punktu równe prawo. Prawo propinacji przysługiwało dominium. Dziedzic pozostawił sobie ćwierć huby gruntu, na której miał wystawić karczmę na użytek włościan. Koloniści mogli zaopatrywać się w trunki tylko w wspomnianej karczmie. Wszelkie odstępstwa od tej zasady karano konfiskatą i karą pieniężną. Uregulowano również kwestię polowania i łowienia ryb. Dwór korzystał w pełni z prawa do połowu ryb i strzelania do zwierzyny. Mieszkańcy Feliksowa mogli łowić tylko wędką lub sakiem w rzece Ner w kierunku wsi Pudłówek. Polować mogli na własnych polach, tylko wówczas zanim pola zostały obsiane. Młyny, wiatraki, olearnię i wszelkie inne budynki przemysłowe nie wolno było stawiać osadnikom bez zgody właściciela dóbr Jeżew. Ponadto ustalono, że wszelkie szkody poczynione przez kolonistów względem dworu obarczone będą karami, że będą oni opłacać wszelkie należne podatki państwowe, wybierać i utrzymywać nauczyciela, wybierać sołtysa, jednakże po wyborze obydwóch to do dworu należało ostatnie słowo, czyli ich ostateczne zatwierdzenie.
Kontrakty zawarto z następującymi kolonistami: Jan Gottlib Szytz, Jan Galtz, Gottlieb Zylke z kolonii Antoniew gminy Rąbień w pow. zgierskim, Jan Groeger, Dawid Dan, Ludwik Heyn, Jan Glezmann, Krzysztof Thutzmann?, Gottlib Büger z kolonii Leśnik w gm. Borzewisko, Jan Jaruga, Jan Turała z Borzewiska w pow. Wartskim, Gottlib Szultz z kolonii Kaczki w gm. Piekary, Michał Szmoland? z Poddębic, Joachim Thutzmann? z Księżych Młynów, Antoni Łuszczyński? z Pudłówka, Karol Patora z nowo formowanej kolonii Feliksów.
Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego
1845 nr 236
(N. D. 3568) Pisarz Hypoteczny Okręgu
Szadkowskiego.
Po zaszłej dnia 10 Czerwca 1839 roku
śmierci Jana Turały i córki jego Franciszki, właścicieli
nieruchomości w kolonii Feliksów Okręgu tutejszym położonych
spadek się otworzył, wzywa przeto interessentów aby w ciągu
sześciu miesięcy, a najdalej dnia 21 Grudnia (2 Stycznia) 1845j6
przed Pisarzem hypotecznym Okręgu Szadkowskiego stawili się i prawa
swe do tego spadku udowodnili inaczej prekluzyi ulegną.
Szadek dnia 21 Czerw. (3 Lipca) 1845 r.
Uziembło.
Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego
1847 nr 61
(N. D. 1291) Pisarz Trybunału
Суwilnego I Instancyi Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.
Podaje do wiadomości, iż dobra
ziemskie Jerzów i Gatki, składające się z folwarku wsi zarobnéj
tegoż nazwiska, z wsi zarobnéj i folwarku Ruda, z kolonii Felixów,
i z młyna Ruda zwanego, z wszystkiemi przyległościami w Powiecie
Sieradzkim Okręgu Szadkowskim Gubernii Warszawskiej w Gminie Jerzów
położone, aktem zajęcia na gruncie tychże dóbr przez Franciszka
Roweckiego Komornika Sądowego w dniach 4 (16) i 5 (17) Listopada
1846 r. sporządzonym, na rzecz Maryаnnу z Morzkowskich Stefana
Mączyńskiego żony właścicielki dóbr Lutomirska, w Lutomirsku
mieszkającej, na satysfakcyą summy rs. 1200, z procentami na
sprzedaż publiczną w drodze przymuszonego wywłaszczenia odbyć się
mającej, zajęte zostały, które to zajęcie teraz popieranem
zostaje na rzecz Adama Chrzanowskiego dziedzica dóbr Szynczyce w
tychże dobrach Szynczycach Okręgu Piotrkowskim Gubernii
Warszawskiej mieszkającego, a zamieszkanie prawne do tego interessu
w Kaliszu u Antoniego Ruszkowskiego Patrona przy Trybunale tutejszym
do popierania tej subhastacyi ustanowionego, obrane mającego, jako
nabywcy praw przez akt cessyi przed Adamem Łukaszewiczem Rejentem
Okręgu Szadkowskiego pod dniem 19 Lutego (3 Marca) 1847 r.
sporządzonym.
Dobra te Jerzów były własnością
Felixa Wituskiego, teraz zaś są dziedziczne sukcessorów jego, to
jest: a) Zuzanny z Wituskich Cieleckiej wdowy; b) Antoniego
Wituskiego doletniego i Juliana Wituskiego nieletniego, w osobie swéj
matki Róży z Kożuchowskich Wituskiej wdowy, jako głównéj
opiekunki i zarazem w imieniu własnem działającej, wszystkich z
własnych funduszów utrzymujących się, we wsi Jerzowie Okręgu
Szadkowskim mieszkających, obejmują w sobie rozległości, uważając
sposobem przybliżonym około 72 włók 253 prętów kw. miary
nowopolskiéj, których grunta należą do 2, 3 i 4 klassy.
W dobrach tych jest włościan:
zagrodników 21 i komorników 8 pańszczyznę robiących.
Czynszownicy niestali: 1) Ludwik
Walaszek; 2) Maryanna Tomasiaczka: 3) Walenty Pijanowski; 4) Andrzéj
Trojanowski; 5) Grzegorz Forysiak; 6) Roch Bieniak.
Okupnicy: 1) Jan Tomaszewski; 2)
Wilhelm Hak; 3) Karol Patora; 4) sukcessorowie Jana Polińskiego, a
dziś ich dzierżawca Stanisław Komorowski; 5) Joachim Suckman; 6)
Krystyan Golcz; 7) Antoni Łuszczyński; 8) Jan Jaruga; 9) Grzegorz
Patora; 10) Jan Glesman; 11) Bogumił Golcz; 12) Jan Boguchwał
Szytz; 13) Beata Polińska; 14) Gotlieb Poliński; 15) Ludwik Hegne;
16) Bogumił Szultz; 17) Bogumił Celke; 18) Maciéj Kwast; 19)
Bogumił Klauze; 20} Henryk Szuman, 21) Michał Smolaut; 22) Karol
Szuman.
Opis zabudowań dworskich i wiejskich,
inwentarz żywy i martwy na gruncie znajdujący się, pańszczyzna od
włościan, czynsze stałe i niestałe, ilość podatków, wysiew,
rozległość i wszystkie szczegóły aktem zajęcia są objęte i
szczegółowo opisane.
Dobra te zostają w posiadaniu
właścicieli sukcessorów Felixa Wituskiego.
Akt zajęcia wyż z daty powołany
Antoniemu Wituskiemu Wójtowi Gminy Jerzowa w d. 5 (17) Listopada
1846 r., zaś Fabianowi Uziembło Pisarzowi Sądu Pokoju Okręgu
Szadkowskiego w d. 13 (25) Lutego 1847 r. doręczony, następnie do
księgi dóbr Jerzowa w Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii
Warszawskiej w d. 26 Lutego (10 Marca) 1847 r. wniesiony, a do księgi
zaregestrowań Trybunału tutejszego w dniu 1 (13) Marca 1847 r.
wpisany i zaregestrowany został.
Sprzedaż dóbr tych odbywać się
będzie na audyencyi publicznej Trybunału Cywilnego I. Instancyi
Gubernii Warszawskiej w Kaliszu w miejscu zwykłych posiedzeń.
Warunki licytacyi i sprzedaży, oraz
zbiór objaśnień w biurze Pisarza Trybunału i u popierającego
Ruszkowskiego Patrona każden z interessentów przejrzeć sobie może.
Pierwsze ogłoszenie warunków
licytacyi i sprzedaży dobr tych na audyencyi Trybunału tutejszego w
d. 11 (23) Kwietnia 1847 r. o godzinie 10 z rana nastąpi.
w Kaliszu dnia 3 (15) Marca 1847 roku.
Franciszek Salezy Wołowski.
Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego
1858 nr 170
(N. D. 3619) Pisarz Sądu Pokoju Okręgu
Szadkowskiego.
Z powodu śmierci:
1. Wawrzyńca Królikowskiego
właściciela nieruchomości pod Nr. 6 i 7 w mieście Zduńskiej Woli
położonego, oraz Karola Patory właściciela czynszowego gruntów
pod Nr. 8, 9 i 10 w Feliksowie położonych otworzyły się spadki do
uregulowania których wyznacza się termin na dzień 23 Stycznia (4
Lutego) 1859 r. w którym interessanci przed podpisanym stawić się
winni.
Szadek d. 4 (16) Lipca 1858 r.
Radca Honorowy, Sadowski.
Dziennik Warszawski
1866 nr 171
(N. D. 4299). Dyrekcja
Szczegółowa Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego Gubernji
Warszawskiej w Kaliszu.
Podaje do powszechnej
wiadomości, iż na zasadzie art. 7 postanowienia Rady
Administracyjnej Królestwa Polskiego z d. 23 Czerwca (10 Lipca) 1860
roku i upoważnień przez Dyrekcją Główną Towarzystwa Kredytowego
Ziemskiego udzielonych, następujące dobra ziemskie za zaległość
w ratach Towarzystwu należnych wystawione są na 1-szą sprzedaż
przymusową przez licytację publiczną w mieście Kaliszu w pałacu
sądowym przy ulicy Józefiny w Kancelarjach hypotecznych poniżej
wymienionych.
19. Jerzów, do których
należą: folwark Gatki, Ruda i młyn tegoż nazwiska oraz kolonja
Feliksów z wszystkiemi ich przyległościami i przynależytościami
w Okręgu Szadkowskim położone, raty zaległe w chwili zarządzenia
sprzedaży wynoszą rs. 680 kop. 43, vadium do licytacji rs. rs
2,250, licytacja rozpocznie się od sumy rs. 10,574, termin sprzedaży
d. 9 (21) Maja 1867 roku, przed Rejentem Wilhelmem Grabowskim.
Sprzedaże wzmiankowane
odbędą się w terminach powyżej oznaczonych poczynając od godziny
10 z rana w obec delegowanego Radcy Dyrekcji Szczegółowej, gdyby
zaś Rejent przed którym sprzedaż ma się odbywać był
przeszkodzony, licytacja odbędzie się w jego Kancelarji przed innym
Rejentem który go zastąpi.
Warunki licytacyjne są
do przejrzenia w właściwych księgach wieczystych i w biurze
Dyrekcji Szczegółowej. Wreszcie Dyrekcja Szczegółowa uprzedza
interesowanych, że gdyby w dniu do licytacji oznaczonym przypadło
święto kościelne lub też uroczystość dworska galowa, sprzedaż
przez odroczenie odbędzie się w dniu następnym i przed Rejentem do
jej odbycia właściwym. Kalisz d. 1 (13) Lipca 1866 r.
Prezes Chełmski.
Pisarz Roman Bierzyński.
Dziennik Warszawski
1873 nr 82
N. D. 1875. Dyrekcja
Szczegółowa Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Kaliszu.
Zawiadamia wszystkich
interesowanych głównie wierzycieli hypotecznych, niemających
obranego zamieszkania prawnego, a z pobytu niewiadomych, poniżej
przy każdych dobrach na których ich wierzytelności, prawa lub
ostrzeżenia są zamieszczone, imiennie wyszczególnionych, że dobra
takowe jako zalegające w opłacie rat Towarzystwu Kredytowemu
Ziemskiemu należnych, wystawione są na pierwszą przymusową
sprzedaż przez licytację publiczną w m. Kaliszu w gmachu Sądowym
przy ulicy Józefiny położonym, w kancelarji Rejenta wyznaczonego
lub jego zastępcy odbyć się mającą a w szczególności co do
dóbr:
Jeżów, do których
należą nowo założone folwarki Gatki, Ruda i młyn tegoż nazwiska
oraz kolonja Feliksów, z wszystkiemi przyległościami i
przynależytościami w okręgu Szadkowskim położonych, zalegających
w opłacie rat Towarzystwu Kredytowemu Ziemskiemu przynależnych rs.
990 kop. 1 1/2. Sprzedaż odbywać się będzie przed Rejentem
Edwardem Milewskim, dnia 7 (19) Września 1873 r. Vadium do licytacji
oznaczone zostało na rs. 1800. Licytacja rozpocznie się od sumy rs.
10574.
Zawiadomienie to ogłasza
się dla niewiadomych z imion i nazwisk i pobytu SS-ów Juljana
Wituskiego, wierzyciela hypotecznego dóbr Jeżów.
Sprzedaże wzmiankowane
odbędą się w terminach powyżej oznaczonych, poczynając od
godziny 10-ej z rana, w obec Delegowanego Radcy Dyrekcji
Szczegółowej, gdyby zaś Rejent przed którym sprzedaż ma się
odbywać, był przeszkodzonym, licytacja rozpocznie się przed innym
Rejentem który go zastąpi.
Vadium do licytacji
złożyć się mające, winno być w gotowiźnie, która wszakże
zastąpioną być może Listami Zastawnemi lub Likwidacyjnemi, lecz w
takiej ilości, jaka podług Kursa Giełdowego wyrównywać będzie
cyfrze gotowizną oznaczonej.
Warunki licytacyjne są
do przejrzenia we właściwych Księgach wieczystych w Biurze
Dyrekcji Szczegółowej Kaliskiej.
W razie niedojścia do
skutku powyższej sprzedaży dla braku licytantów, druga i
ostateczna sprzedaż od zniżonego szacunku odbytą będzie bez
nowych dalszych doręczeń, w terminie jaki Dyrekcja Szczegółowa
oznaczy i w pismach publicznych raz jeden ogłosi. (Art. 25.
Postanowienia Rady Administracyjnej z d. 28 Czerwca (10 Lipca) 1860
r.)
Kalisz d. 3 (15) Marca
1873 r.
Prezes Załuskowski
Pisarz, Bierzyński.
Kaliszanin 1885 nr. 79
We wsi Feliksowie, pow. sieradzkim, 70-letni włościanin Fryderyk Szolc, poderżnął sobie brzytwą gardło. Rannego odwieziono do szpitala, a życia jego grozi niebezpieczeństwo.
Obwieszczenia Publiczne 1922 nr 31
Wydział hipoteczny,
powiatowy, w Sieradzu obwieszcza, że zostały otwarte postępowania
spadkowe po zmarłych:
3) Michale
Szmalandzie vel Smolandt, właśc. os. we wsi Feliksowie, gm.
Krokocice, oznaczonej Nr. 10, a rep. hip.
Nr. 6;
Termin regulacji i
zamknięcia tych spadków wyznaczony został na d. 26 października
1922 r.
Prawa nie zgłoszone w
terminie podpadną prekluzji.
Ziemia Sieradzka 1924 listopad
W nocy z dnia 3 na 4 listopada 1924 r. jacyś nieznani sprawcy za pomocą .......* w oknie dostali się do mieszkania Juliusza Szulca zam. we wsi Feliksów, gm. Krokocice i skradli na szkodę tegoż różnych rzeczy na sumę 1146 złotych.
Ci sami sprawcy skradli służącym Szulca: Walentynie Gołębiowskiej różnych rzeczy na sumę 305 złotych i Antoniemu Gołębiowskiemu różnych rzeczy na sumę 40 złotych. Energiczne dochodzenie w toku.
*nieczytelne, przypis autora bloga
Obwieszczenia Publiczne 1927 nr 34
Wydział hipoteczny w Zduńskiej-Woli obwieszcza, że na dn. 1-go sierpnia 1927 r., wyznaczony został termin pierwiastkowych regulacyj hipotek dla:
2) osady we wsi Feliksów, gm. Krokocice, star. sieradzkiego, oznaczonej tab. likw. Nr. 4, mającej przestrzeni 30 mórg 228 pr., część której to jest 24 morgi 228 pr., należy do Tomasza i Konstancji małż. Wojtczak;
Osoby interesowane winny się zgłosić ze swemi prawami do kancelarji wydziału hipotecznego w Zduńskiej-Woli w powyższym terminie, pod skutkami prekluzji z art. 145—160 Ust. Hip.
Goniec Sieradzki 1929 nr 223
— (s) Pożar. Onegdaj we wsi Feliksów gm. Krokocice w zagrodzie Tomasza Wojtczaka wybuchł pożar, który przerzucił się na przyległe zabudowania sąsiada Teppa Ewalda.
Ogółem spaliło się:
2 stodoły, 2 domy, 2 obory i spichrz, 3 wozy, bryczka, maneż 40 m. zboża, 80 sztuk drobiu, 4 chomonta, 2 półszorki i tp. na ogólną sumę 48000 zł.
Przyczyna pożaru na razie niewyjaśniona.
Łódzki Dziennik Urzędowy 1930 nr 1
Ogłoszenie.
Starostwo Sieradzkie
stosownie do art. 222 p. 4 Ust. z
dnia 19. IX. 1922 r. Dz. Ust. 102 poz. 936 — ogłasza, że dnia 16.
XII. 1929 r. stwierdzony został statut spółki wodnej we wsi
Feliksów.
Spółka wodna nosi
nazwę „Feliksów". Celem spółki
jest osuszenie gruntów członków spółki według przedłożonego
Starostwu projektu technicznego.
Statut Spółki wodnej
uchwalony przez członków na zebraniu w dniu 19 września 1929 roku
ułożony został według wymogów okólnika Min. Rob. Publ. z dnia
20. VII. 1923 roku Nr. 417/23 (Monitor Polski Nr. 161, poz. 225).
Sieradz, dnia 17 grudnia
1929 r.
Starosta Powiatowy
(—) J. Jellinek.
Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 21
ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO
z dn. 19 październ. 1933 r. L. SA. II. 12/14/33
o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu sieradzkiego na gromady.
Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego, zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 18 października 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23. III. 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:
§ 1.
IX. Obszar gminy wiejskiej Krokocice dzieli się na gromady:
4. Feliksów, obejmującą: wieś Feliksów, kolonję Feliksów-Nowy, Jeżew B.-Siostrów, folwark Jarugów.
§ 2.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Sieradzkiemu.
§ 3.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
Wojewoda:
wz. (—) A. Potocki
Wicewojewoda
Obwieszczenia Publiczne 1933 nr 60
Wdrożenie
postępowań w sprawie uznania zaginionych za zmarłych.
Sąd okręgowy w
Kaliszu na mocy art. 1777-6 U. P. C. obwieszcza, iż na skutek decyzji
sądu z dnia 24 czerwca 1933 r. zostało wdrożone postępowanie o
uznanie za zmarłego Edmunda Zielke, syna Gotliba i Matyldy z
Zozmanów, urodzonego 25 stycznia 1896 roku we wsi Feliksów,
gm. Krokocice,
wobec czego sąd wzywa go, aby w terminie 6-cio miesięcznym od dnia
wydrukowania niniejszego zgłosił się do sądu, gdyż w przeciwnym
razie, po upływie tego terminu zostanie przez sąd uznany za
zmarłego; wzywa się wszystkich, którzyby wiedzieli o życiu lub
śmierci Edmunda Zielke, aby a znanych sobie faktach zawiadomili sąd
okręgowy w Kaliszu w powyższym terminie; nadto sąd nadmienia, że
Edmund Zielke był stałym mieszkańcem wsi Feliksów, gminy
Krokocice, pow. sieradzkiego. (Nr. sprawy Co. 503/33).
Echo Łódzkie 1933 czerwiec
Echo Sieradzkie 1933 10 czerwiec
Niezwykły
wypadek w sieradzkiem.
Sieradz, 9 czerwca.
We wsi Feliksów, gm. Krokocice powiatu sieradzkiego wydarzył się
niezwykły wypadek.
Na podwórze Filińskiego
właściciela 30-to morgowego gospodarstwa wkroczyło 24-ch
uzbrojonych w kosy chłopów, z Adamem Antonim i
Eugeniuszem Filińskim sukcesorami uzbrojonymi w rewolwery na czele.
Wojciech Filiński pomimo
że się uzbroił w fuzję i rewolwer nim się zorientował został
okrążony przez kosiarzy, rozbrojony i pobity.
Następnie kosiarze
ruszyli na sukcesorską łąkę i skosili 12
mórg.
Proces o część
sukcesorskiej łąki toczy się w sądach Kaliszu i Warszawie.
Sukcesorzy nie czekając wyroku postanowili działać na własną
rękę.
Sprawców napadu policja
po przesłuchaniu wypuściła na wolność, kierując sprawę do
prokuratora.
Echo Sieradzkie i Zduńskowolskie 1934 23 lipiec
KTO BĘDZIE SIEDZIAŁ W WIĘZIENIU I ARESZCIE.
Olczyk Stefan lat 32, Swobodziński Stanisław lat 27 m. wsi Feliksów, gm. Szadek za kradzież leśną po 14 dni aresztu.
Echo Łódzkie 1934 grudzień
Babka podpaliła stodołę z 6-giem wnucząt.
Mściwą kobietę skazano na 4 lata więzienia.
SIERADZ 19.12 We wsi Feliksów gmina Wierzchy w lipcu 1934 roku stanęła w płomieniach w nocy zagroda Józefa Gulaka toczącego zawiły spór na tle majątkowem ze swą matką Agnieszką Gulakową słynną na całą wieś z mściwego charakteru i z zawiści jaką darzyła swego syna Józefa i jego żonę Marję - nie mówiąc już o 6-cjorgu ich dzieci. Gulakowa chcąc pomścić rzekome krzywdy wyrządzone jej przez syna i synową — puściła ich zagrodę z dymem - niepomna, iż pożar mógł objąć całą wieś,która jest wyjątkowo skupiona i że w płomieniach zginąć mogło 6-cioro dzieci śpiących twardym snem w stodole pod którą podłożony został ogień. Po przeprowadzeniu wstępnego dochodzenia udowodniono, że sprawczynią podpalenia była Agnieszka Gulakowa, która odstawiona do sędziego śledczego w Zduńskiej Woli usiłowała tam dwukrotnie targnąć się na życie— raz przez usiłowanie wypicia rozczynu kwasu solnego — drugi raz przez powieszenie się na klamce u drzwi. Cechy zwyrodnialstwa oskarżonej uzewnętrzniły się również po śmierci jej męża — kiedy to porąbała i wyrzuciła trumnę, pobiła księdza i nie pozwoliła grabarzom kopać grobu — li tylko dlatego, że mąż jej przed śmiercią zapisał konia synowi.
Sąd Okręgowy w Sieradzu zbadawszy tło sprawy uznał winę oskarżonej za udowodnioną i skazał Agnieszkę Gulakową na 4 lata więzienia i 160 zł. kosztów sądowych.
Echo Łódzkie 1937 grudzień
Bocian na łące
GRZECH WIEJSKIEJ PANNY.
łLÓDŹ, 3. 12. — Donosiliśmy przed trzema dniami o wyłowieniu z rzeki Ner, we wsi Feliksów, gm. Krokocice, w powiecie sieradzkim, zwłok noworodka płci żeńskiej. Wczoraj powiadomiono łódzki Urząd Śledczy, że przeprowadzone w okolicy dochodzenie policyjne doprowadziło do ustalenia matki utopionego niemowlęcia. Matką okazała się 24-letnia Anna Andrzejczakówna, zamieszkała we wsi Budy Jeżewskie, gminy Krokocice, powiatu sieradzkiego, córka ubogiego włościanina, panna.
Przesłuchana przez organa policyjne, dziewczyna przyznała się do popełnionej zbrodni dzieciobójstwa. Zeznała też w śledztwie, że dziecko urodziła na łąkach, przechodząc nad Nerem koło Feliksowa. Ze wstydu i bólu nie panowała nad sobą i utopiła noworodka nie chcąc powracać z dzieckiem do domu, w którym, jako bezrobotna, była ciężarem.
Policja przekazała Andrzejczakównę władzom sądowym.
Łódzki Dziennik Urzędowy 1939 nr 10
OGŁOSZENIE
STAROSTY POWIATOWEGO
SIERADZKIEGO
z dnia 12 maja 1939
roku Nr. AWd. 1/14/39 o zatwierdzeniu statutu spółki wodnej
Feliksów w gminie Krokocice.
Zgodnie z art. 222
ustęp 5 ustawy wodnej z dnia 19 września 1922 roku w brzmieniu,
nadanym rozporządzeniem Ministra Robót Publicznych z dnia 13
września 1928 roku (Dz. U.R.P.
Nr. 62, poz. 574 z 1928 roku) podaję do wiadomości, że w dniu 12
maja 1939 roku zatwierdziłem statut spółki wodnej Feliksów,
zawiązanej dobrowolnie na podstawie zgody i uchwały wszystkich
interesowanych (art. 134 ust. 2 p. 1) ustawy wodnej) z dnia 5
kwietnia 1939 roku.
Spółka nosi nazwę:
Spółka wodna Feliksów. Siedzibą jej jest Feliksów, gm.
Krokocice, pow. sieradzkiego.
Celem spółki jest
nawadnianie łąk wsi Feliksów, Siostrów oraz maj. Jagurów, gm.
Krokocice i wsi Pustkowia, gm.
Poddębice z rzeki Neru za pomocą rowów
otwartych, według operatu technicznego, sporządzonego przez inż.
Zygmunta Żarneckiego.
Statut spółki uchwalony
został jednogłośnie na rozprawie komisyjnej w dniu 5 kwietnia 1939
roku.
Zwoływanie zgromadzenia
członków z podaniem terminu i porządku obrad musi być ogłaszane
przynajmniej na tydzień przed terminem zebrania, ogłoszenia winny
być wywieszane u przewodniczącego zarządu, zastępcy przewodn., u
sołtysów właściwych gromad — w miejscach do ogłoszeń
przeznaczonych, widocznych i dla każdego dostępnych.
Również na tydzień
naprzód przewodniczący zarządu obowiązany jest zawiadomić
pisemnie władzę nadzorczą o zwołaniu walnego zgromadzenia
członków z podaniem terminu i porządku obrad.
Ogłoszenia, dotyczące
spółki, a mające na celu powiadomienie o danym przedmiocie
szerszego ogółu czynione będą w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim
i według uznania zarządu w innych czasopismach. Ogłoszenia
podpisuje przewodniczący spółki.
Protokóły obrad
zgromadzeń członków wraz z uchwałami wpisuje się do osobnej
księgi protokółów. Każdy protokół podpisuje przewodniczący i
członkowie zarządu.
Do ważności uchwał
walnego zgromadzenia członków potrzebna jest obecność nie mniej
niż połowy członków, którzy nadto muszą przedstawiać
właścicieli przynajmniej połowy obszaru gruntów, włączonych do
spółki.
W razie niezebrania się
ilości członków, dostatecznej dla prawomocności uchwał
zgromadzenia, walne zgromadzenie członków zwołuje się z tym samym
porządkiem obrad w terminie od 7—14 dni po upływie terminu
pierwotnie wyznaczonego. Uchwały zgromadzenia, zwołanego, w drugim
terminie są prawomocne bez względu na ilość obecnych na nim
członków. Zwykłe uchwały walnego zgromadzenia członków zapadają
zwykłą większością głosów obecnych do powzięcia uchwały
dotyczącej rozwiązania spółki, potrzebna jest większość 2/3
głosów obecnych.
Do zakresu czynności
walnego zgromadzenia członków należy:
a) wybór
przewodniczącego, zastępcy przewodniczącego, członków zarządu
oraz komisji rewizyjnej,
b) uchwalenie na podstawie
projektu, sposobu i ogólnego planu przeprowadzenia przedsięwzięcia
oraz sposobu pokrycia kosztów wykonania i utrzymania w należytym
stanie urządzeń spółkowych;
c) uchwalenie regulaminu
czynności, związanych z nawadnianiem łąk i odprowadzaniem wody;
d) zatwierdzenie
przedłożonych przez zarząd rocznych sprawozdań, rachunków,
budżetu i bilansu;
e) ustanawianie
wynagrodzeń dla płatnych funkcjonariuszów spółki;
f) uchwalanie zmian w
statucie spółki;
g) uchwalanie rozwiązania
spółki, zgodnie z postanowieniami art. 178 ustawy wodnej oraz
sposobu zlikwidowania interesów spółki.
Uchwały walnego
zgromadzenia, wymienione w punktach c, d, e, f, a nadto dotyczące
wyboru przewodniczącego zarządu i jego zastępcy wymagają dla
uzyskania prawomocności zatwierdzenia władzy nadzorczej.
Starosta Powiatowy:
(—) Mgr. K. Łazarski.
Dziennik Łódzki 1948 nr 327
NAPRAWA SIECI DRENARSKIEJ.
Jak wiadomo, Niemcy wiele wsi w powiecie sieradzkim zrównali z ziemią, tworząc na zniszczonym terytorium poligon. Nowe wsie zostały już odbudowane w 20 proc. Obecnie na poligonie odbywa się naprawa sieci drenarskiej, która zakończona zostanie w r. b. Równocześnie spółka wodna „Feliksów", buduje syfon, który przechodzi pod rzeką Ner w celu osuszenia zabagnionych łąk. Budowa syfonu potrwa do 15 grudnia.
Dziennik Łódzki 1960 nr
179
Kilka miejscowości woj.
łódzkiego przygotowano do ewakuacji (...)
Mimo, że deszcz
przestał padać, niebezpieczeństwo powodzi nie minęło. W
województwie łódzkim, wczoraj po południu cała dolina Neru
znalazła się pod wodą. W Górze Bałdrzychowskiej, Małyninie i
Feliksowie zalane zostały pola, a szereg domów odciętych. (...)
Dziennik Łódzki 1966 nr
47
Idąca groblą
między stawami we wsi Feliksów,
pow. Poddębice Józefa Marciniak, lat 61 wpadła do wody, ponosząc
śmierć. Przyczyną tragicznego wypadku była choroba i ułomność
denatki.
