Feliksów

Słownik Geograficzny:  

Feliksów,  kol., pow. sieradzki, gm. Krokocice, par. Kałów, ma 19 dm., 149 mk.

Spis 1925:

Feliksów, wś, pow. sieradzki, gm. Krokocice. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne 18. Ludność ogółem: 149. Mężczyzn 67, kobiet 82. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego 91, ewangelickiego 58. Podało narodowość: polską 90, niemiecką 59.

Wikipedia:

Feliksów-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Poddębice. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa sieradzkiego.

Feliksów 1930 r.

 Feliksów 1992 r. 

Akta notariusza Kajetana Szczawińskiego w Szadku z roku 1837a, akt nr 129. (Archiwum Państwowe w Łodzi, oddział w Sieradzu).

W 1837 roku dziedzic dóbr Jeżewa Feliks Wituski z gruntu przyłączonego od dóbr Góra Bałdrzychowska do dóbr Jeżewa nazwanego Feliksów (zapewne na cześć występującego w akcie dziedzica) przeznaczył 12 włók miary nowopolskiej na sprzedaż dla kolonistów. W 1836 roku geometra przysięgły Tomasz Borzęcki sporządził mapę kolonii Feliksów, na której przedstawiono wytyczone przez ziemiomierce działy ziemi. Na gruncie tym znajdowało się drzewo. Określono, że każda huba ma mieć 30 morgów, morga ma zawierać w sobie 300 prętów, a każdy pręt 7 i pół łokcia miary nowopolskiej. Każda huba kosztowała nabywców 1500 zł. polskich. Czynsz ustalono w kwocie 102 złotych z morgi. Okupnicy zostali zwolnieni z czynszu na rzecz dominium w latach 1837-40. Otrzymali także za darmo od dziedzica ziemię po 228 prętów kwadratowych miary nowopolskiej na place pod zabudowania, oraz do każdej huby po sześć sosien na budynki i drzewo na kozły po 30 sztuk. Włościanie mogli kopać glinę i zbierać kamienie. Materiał czyli wzmiankowane drzewo, glinę i kamienie miał być wykorzystany nie później niż do końca okresu wolnizny. Dwór miał wskazać miejsce z którego drzewo mieli zabrać osadnicy we własnym zakresie. Sołtys otrzymał dożywotnio pół huby gruntu (z ziemi przyznanej kolonistom) i był zwolniony z opłacania czynszu. Wszyscy nabywcy mieli wspólnie złożyć się na grunt w ramach wkupnego. Powstała kolonia otrzymała od Wituskiego bez wkupnego i bez czynszu 3 morgi gruntu dla nauczyciela szkółki elementarnej i jedną morgę na założenie cmentarza. Laudemium było pobierane po wygaśnięciu wolnizny i tylko w przypadku odsprzedaży zainteresowanym osobom mieszkającym poza Feliksowem. Bezgotówkowa, wewnętrzna wymiana gruntów pomiędzy kolonistami zwolniona była od opłaty dziesiątego grosza. Dla zabezpieczenia interesu mieszkańców kolonii; w przypadku gdyby któryś z kolonistów nie opłacał czynszu przez dwa lata, okupnicy mogli zlicytować dłużnika i tym samym usunąć go z gruntu. W podobny sposób obchodzono się z osobą, która popełniłaby jakieś wykroczenie, np. kradzież. Recydywista ukarany trzykrotnie przez sołtysa miał być usunięty ze społeczności a jego majątek sprzedany albo z wolnej ręki, albo w drodze publicznej licytacji. Dworowi przysługiwało co do tego punktu równe prawo. Prawo propinacji przysługiwało dominium. Dziedzic pozostawił sobie ćwierć huby gruntu, na której miał wystawić karczmę na użytek włościan. Koloniści mogli zaopatrywać się w trunki tylko w wspomnianej karczmie. Wszelkie odstępstwa od tej zasady karano konfiskatą i karą pieniężną. Uregulowano również kwestię polowania i łowienia ryb. Dwór korzystał w pełni z prawa do połowu ryb i strzelania do zwierzyny. Mieszkańcy Feliksowa mogli łowić tylko wędką lub sakiem w rzece Ner w kierunku wsi Pudłówek. Polować mogli na własnych polach, tylko wówczas zanim pola zostały obsiane. Młyny, wiatraki, olearnię i wszelkie inne budynki przemysłowe nie wolno było stawiać osadnikom bez zgody właściciela dóbr Jeżew. Ponadto ustalono, że wszelkie szkody poczynione przez kolonistów względem dworu obarczone będą karami, że będą oni opłacać wszelkie należne podatki państwowe, wybierać i utrzymywać nauczyciela, wybierać sołtysa, jednakże po wyborze obydwóch to do dworu należało ostatnie słowo, czyli ich ostateczne zatwierdzenie.
Kontrakty zawarto z następującymi kolonistami: Jan Gottlib Szytz, Jan Galtz, Gottlieb Zylke z kolonii Antoniew gminy Rąbień w pow. zgierskim, Jan Groeger, Dawid Dan, Ludwik Heyn, Jan Glezmann, Krzysztof Thutzmann?, Gottlib Büger z kolonii Leśnik w gm. Borzewisko, Jan Jaruga, Jan Turała z Borzewiska w pow. Wartskim, Gottlib Szultz z kolonii Kaczki w gm. Piekary, Michał Szmoland? z Poddębic, Joachim Thutzmann? z Księżych Młynów, Antoni Łuszczyński? z Pudłówka, Karol Patora z nowo formowanej kolonii Feliksów.

 

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1845 nr 236

(N. D. 3568) Pisarz Hypoteczny Okręgu Szadkowskiego.

Po zaszłej dnia 10 Czerwca 1839 roku śmierci Jana Turały i córki jego Franciszki, właścicieli nieruchomości w kolonii Feliksów Okręgu tutejszym położonych spadek się otworzył, wzywa przeto interessentów aby w ciągu sześciu miesięcy, a najdalej dnia 21 Grudnia (2 Stycznia) 1845j6 przed Pisarzem hypotecznym Okręgu Szadkowskiego stawili się i prawa swe do tego spadku udowodnili inaczej prekluzyi ulegną.

Szadek dnia 21 Czerw. (3 Lipca) 1845 r.

Uziembło.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1847 nr 61

(N. D. 1291) Pisarz Trybunału Суwilnego I Instancyi Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.

Podaje do wiadomości, iż dobra ziemskie Jerzów i Gatki, składające się z folwarku wsi zarobnéj tegoż nazwiska, z wsi zarobnéj i folwarku Ruda, z kolonii Felixów, i z młyna Ruda zwanego, z wszystkiemi przyległościami w Powiecie Sieradzkim Okręgu Szadkowskim Gubernii Warszawskiej w Gminie Jerzów położone, aktem zajęcia na gruncie tychże dóbr przez Franciszka Roweckiego Komornika Sądowego w dniach 4 (16) i 5 (17) Listopada 1846 r. sporządzonym, na rzecz Maryаnnу z Morzkowskich Stefana Mączyńskiego żony właścicielki dóbr Lutomirska, w Lutomirsku mieszkającej, na satysfakcyą summy rs. 1200, z procentami na sprzedaż publiczną w drodze przymuszonego wywłaszczenia odbyć się mającej, zajęte zostały, które to zajęcie teraz popieranem zostaje na rzecz Adama Chrzanowskiego dziedzica dóbr Szynczyce w tychże dobrach Szynczycach Okręgu Piotrkowskim Gubernii Warszawskiej mieszkającego, a zamieszkanie prawne do tego interessu w Kaliszu u Antoniego Ruszkowskiego Patrona przy Trybunale tutejszym do popierania tej subhastacyi ustanowionego, obrane mającego, jako nabywcy praw przez akt cessyi przed Adamem Łukaszewiczem Rejentem Okręgu Szadkowskiego pod dniem 19 Lutego (3 Marca) 1847 r. sporządzonym.

Dobra te Jerzów były własnością Felixa Wituskiego, teraz zaś są dziedziczne sukcessorów jego, to jest: a) Zuzanny z Wituskich Cieleckiej wdowy; b) Antoniego Wituskiego doletniego i Juliana Wituskiego nieletniego, w osobie swéj matki Róży z Kożuchowskich Wituskiej wdowy, jako głównéj opiekunki i zarazem w imieniu własnem działającej, wszystkich z własnych funduszów utrzymujących się, we wsi Jerzowie Okręgu Szadkowskim mieszkających, obejmują w sobie rozległości, uważając sposobem przybliżonym około 72 włók 253 prętów kw. miary nowopolskiéj, których grunta należą do 2, 3 i 4 klassy.

W dobrach tych jest włościan: zagrodników 21 i komorników 8 pańszczyznę robiących.

Czynszownicy niestali: 1) Ludwik Walaszek; 2) Maryanna Tomasiaczka: 3) Walenty Pijanowski; 4) Andrzéj Trojanowski; 5) Grzegorz Forysiak; 6) Roch Bieniak.

Okupnicy: 1) Jan Tomaszewski; 2) Wilhelm Hak; 3) Karol Patora; 4) sukcessorowie Jana Polińskiego, a dziś ich dzierżawca Stanisław Komorowski; 5) Joachim Suckman; 6) Krystyan Golcz; 7) Antoni Łuszczyński; 8) Jan Jaruga; 9) Grzegorz Patora; 10) Jan Glesman; 11) Bogumił Golcz; 12) Jan Boguchwał Szytz; 13) Beata Polińska; 14) Gotlieb Poliński; 15) Ludwik Hegne; 16) Bogumił Szultz; 17) Bogumił Celke; 18) Maciéj Kwast; 19) Bogumił Klauze; 20} Henryk Szuman, 21) Michał Smolaut; 22) Karol Szuman.

Opis zabudowań dworskich i wiejskich, inwentarz żywy i martwy na gruncie znajdujący się, pańszczyzna od włościan, czynsze stałe i niestałe, ilość podatków, wysiew, rozległość i wszystkie szczegóły aktem zajęcia są objęte i szczegółowo opisane.

Dobra te zostają w posiadaniu właścicieli sukcessorów Felixa Wituskiego.

Akt zajęcia wyż z daty powołany Antoniemu Wituskiemu Wójtowi Gminy Jerzowa w d. 5 (17) Listopada 1846 r., zaś Fabianowi Uziembło Pisarzowi Sądu Pokoju Okręgu Szadkowskiego w d. 13 (25) Lutego 1847 r. doręczony, następnie do księgi dóbr Jerzowa w Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w d. 26 Lutego (10 Marca) 1847 r. wniesiony, a do księgi zaregestrowań Trybunału tutejszego w dniu 1 (13) Marca 1847 r. wpisany i zaregestrowany został.

Sprzedaż dóbr tych odbywać się będzie na audyencyi publicznej Trybunału Cywilnego I. Instancyi Gubernii Warszawskiej w Kaliszu w miejscu zwykłych posiedzeń.

Warunki licytacyi i sprzedaży, oraz zbiór objaśnień w biurze Pisarza Trybunału i u popierającego Ruszkowskiego Patrona każden z interessentów przejrzeć sobie może.

Pierwsze ogłoszenie warunków licytacyi i sprzedaży dobr tych na audyencyi Trybunału tutejszego w d. 11 (23) Kwietnia 1847 r. o godzinie 10 z rana nastąpi.

w Kaliszu dnia 3 (15) Marca 1847 roku.

Franciszek Salezy Wołowski.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1858 nr 170

(N. D. 3619) Pisarz Sądu Pokoju Okręgu Szadkowskiego.

Z powodu śmierci:

1. Wawrzyńca Królikowskiego właściciela nieruchomości pod Nr. 6 i 7 w mieście Zduńskiej Woli położonego, oraz Karola Patory właściciela czynszowego gruntów pod Nr. 8, 9 i 10 w Feliksowie położonych otworzyły się spadki do uregulowania których wyznacza się termin na dzień 23 Stycznia (4 Lutego) 1859 r. w którym interessanci przed podpisanym stawić się winni.

Szadek d. 4 (16) Lipca 1858 r.

Radca Honorowy, Sadowski.

Dziennik Warszawski 1866 nr 171

(N. D. 4299). Dyrekcja Szczegółowa Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego Gubernji Warszawskiej w Kaliszu.

Podaje do powszechnej wiadomości, iż na zasadzie art. 7 postanowienia Rady Administracyjnej Królestwa Polskiego z d. 23 Czerwca (10 Lipca) 1860 roku i upoważnień przez Dyrekcją Główną Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego udzielonych, następujące dobra ziemskie za zaległość w ratach Towarzystwu należnych wystawione są na 1-szą sprzedaż przymusową przez licytację publiczną w mieście Kaliszu w pałacu sądowym przy ulicy Józefiny w Kancelarjach hypotecznych poniżej wymienionych.

19. Jerzów, do których należą: folwark Gatki, Ruda i młyn tegoż nazwiska oraz kolonja Feliksów z wszystkiemi ich przyległościami i przynależytościami w Okręgu Szadkowskim położone, raty zaległe w chwili zarządzenia sprzedaży wynoszą rs. 680 kop. 43, vadium do licytacji rs. rs 2,250, licytacja rozpocznie się od sumy rs. 10,574, termin sprzedaży d. 9 (21) Maja 1867 roku, przed Rejentem Wilhelmem Grabowskim.

Sprzedaże wzmiankowane odbędą się w terminach powyżej oznaczonych poczynając od godziny 10 z rana w obec delegowanego Radcy Dyrekcji Szczegółowej, gdyby zaś Rejent przed którym sprzedaż ma się odbywać był przeszkodzony, licytacja odbędzie się w jego Kancelarji przed innym Rejentem który go zastąpi.

Warunki licytacyjne są do przejrzenia w właściwych księgach wieczystych i w biurze Dyrekcji Szczegółowej. Wreszcie Dyrekcja Szczegółowa uprzedza interesowanych, że gdyby w dniu do licytacji oznaczonym przypadło święto kościelne lub też uroczystość dworska galowa, sprzedaż przez odroczenie odbędzie się w dniu następnym i przed Rejentem do jej odbycia właściwym. Kalisz d. 1 (13) Lipca 1866 r.

Prezes Chełmski.

Pisarz Roman Bierzyński.

Dziennik Warszawski 1873 nr 82

N. D. 1875. Dyrekcja Szczegółowa Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Kaliszu.

Zawiadamia wszystkich interesowanych głównie wierzycieli hypotecznych, niemających obranego zamieszkania prawnego, a z pobytu niewiadomych, poniżej przy każdych dobrach na których ich wierzytelności, prawa lub ostrzeżenia są zamieszczone, imiennie wyszczególnionych, że dobra takowe jako zalegające w opłacie rat Towarzystwu Kredytowemu Ziemskiemu należnych, wystawione są na pierwszą przymusową sprzedaż przez licytację publiczną w m. Kaliszu w gmachu Sądowym przy ulicy Józefiny położonym, w kancelarji Rejenta wyznaczonego lub jego zastępcy odbyć się mającą a w szczególności co do dóbr:

Jeżów, do których należą nowo założone folwarki Gatki, Ruda i młyn tegoż nazwiska oraz kolonja Feliksów, z wszystkiemi przyległościami i przynależytościami w okręgu Szadkowskim położonych, zalegających w opłacie rat Towarzystwu Kredytowemu Ziemskiemu przynależnych rs. 990 kop. 1 1/2. Sprzedaż odbywać się będzie przed Rejentem Edwardem Milewskim, dnia 7 (19) Września 1873 r. Vadium do licytacji oznaczone zostało na rs. 1800. Licytacja rozpocznie się od sumy rs. 10574.

Zawiadomienie to ogłasza się dla niewiadomych z imion i nazwisk i pobytu SS-ów Juljana Wituskiego, wierzyciela hypotecznego dóbr Jeżów.

Sprzedaże wzmiankowane odbędą się w terminach powyżej oznaczonych, poczynając od godziny 10-ej z rana, w obec Delegowanego Radcy Dyrekcji Szczegółowej, gdyby zaś Rejent przed którym sprzedaż ma się odbywać, był przeszkodzonym, licytacja rozpocznie się przed innym Rejentem który go zastąpi.

Vadium do licytacji złożyć się mające, winno być w gotowiźnie, która wszakże zastąpioną być może Listami Zastawnemi lub Likwidacyjnemi, lecz w takiej ilości, jaka podług Kursa Giełdowego wyrównywać będzie cyfrze gotowizną oznaczonej.

Warunki licytacyjne są do przejrzenia we właściwych Księgach wieczystych w Biurze Dyrekcji Szczegółowej Kaliskiej.

W razie niedojścia do skutku powyższej sprzedaży dla braku licytantów, druga i ostateczna sprzedaż od zniżonego szacunku odbytą będzie bez nowych dalszych doręczeń, w terminie jaki Dyrekcja Szczegółowa oznaczy i w pismach publicznych raz jeden ogłosi. (Art. 25. Postanowienia Rady Administracyjnej z d. 28 Czerwca (10 Lipca) 1860 r.)

Kalisz d. 3 (15) Marca 1873 r.

Prezes Załuskowski

Pisarz, Bierzyński.

Kaliszanin 1885 nr. 79

We wsi Feliksowie, pow. sieradzkim, 70-letni włościanin Fryderyk Szolc, poderżnął sobie brzytwą gardło. Rannego odwieziono do szpitala, a życia jego grozi niebezpieczeństwo.

Obwieszczenia Publiczne 1922 nr 31

Wydział hipoteczny, powiatowy, w Sieradzu obwieszcza, że zostały otwarte postępowania spadkowe po zmarłych:

3) Michale Szmalandzie vel Smolandt, właśc. os. we wsi Feliksowie, gm. Krokocice, oznaczonej Nr. 10, a rep. hip. Nr. 6;

Termin regulacji i zamknięcia tych spadków wyznaczony został na d. 26 października 1922 r.

Prawa nie zgłoszone w terminie podpadną prekluzji.  

 Ziemia Sieradzka 1924 listopad

W nocy z dnia 3 na 4 listopada 1924 r. jacyś nieznani sprawcy za pomocą  .......* w oknie dostali się do mieszkania Juliusza Szulca zam. we wsi Feliksów, gm. Krokocice i skradli na szkodę tegoż różnych rzeczy na sumę 1146 złotych.

Ci sami sprawcy skradli służącym Szulca: Walentynie Gołębiowskiej różnych rzeczy na sumę 305 złotych i Antoniemu Gołębiowskiemu różnych rzeczy na sumę 40 złotych. Energiczne dochodzenie w toku.

*nieczytelne, przypis autora bloga

Obwieszczenia Publiczne 1927 nr 34

Wydział hipoteczny w Zduńskiej-Woli obwieszcza, że na dn. 1-go sierpnia 1927 r., wyznaczony został termin pierwiastkowych regulacyj hipotek dla:

2) osady we wsi Feliksów, gm. Krokocice, star. sieradzkiego, ozna­czonej tab. likw. Nr. 4, mającej przestrzeni 30 mórg 228 pr., część której to jest 24 morgi 228 pr., należy do Tomasza i Konstancji małż. Wojt­czak;

Osoby interesowane winny się zgłosić ze swemi prawami do kancelarji wydziału hipotecznego w Zduńskiej-Woli w powyższym termi­nie, pod skutkami prekluzji z art. 145—160 Ust. Hip.

 

Goniec Sieradzki 1929 nr 223

— (s) Pożar. Onegdaj we wsi Feliksów gm. Krokocice w zagrodzie Tomasza Wojtczaka wybuchł pożar, który przerzucił się na przyległe zabudowania sąsiada Teppa Ewalda.
Ogółem spaliło się:
2 stodoły, 2 domy, 2 obory i spichrz, 3 wozy, bryczka, maneż 40 m. zboża, 80 sztuk drobiu, 4 chomonta, 2 półszorki i tp. na ogólną sumę 48000 zł.
Przyczyna pożaru na razie niewyjaśniona.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1930 nr 1

Ogłoszenie.

Starostwo Sieradzkie stosownie do art. 222 p. 4 Ust. z dnia 19. IX. 1922 r. Dz. Ust. 102 poz. 936 — ogłasza, że dnia 16. XII. 1929 r. stwierdzony został statut spółki wodnej we wsi Feliksów.

Spółka wodna nosi nazwę „Feliksów". Celem spółki jest osuszenie gruntów członków spółki według przedłożonego Starostwu projektu technicznego.

Statut Spółki wodnej uchwalony przez członków na zebraniu w dniu 19 września 1929 roku ułożony został według wymogów okólnika Min. Rob. Publ. z dnia 20. VII. 1923 roku Nr. 417/23 (Monitor Polski Nr. 161, poz. 225).

Sieradz, dnia 17 grudnia 1929 r.

Starosta Powiatowy

(—) J. Jellinek.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 21

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dn. 19 październ. 1933 r. L. SA. II. 12/14/33

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu sieradzkiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego, zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 18 października 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23. III. 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:

§ 1.

 IX. Obszar gminy wiejskiej Krokocice dzieli się na gromady:

4. Feliksów, obejmującą: wieś Feliksów, kolonję Feliksów-Nowy, Jeżew B.-Siostrów, folwark Jarugów.

§ 2.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Sieradzkiemu.

§ 3.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.

Wojewoda:

wz. (—) A. Potocki

Wicewojewoda

Obwieszczenia Publiczne 1933 nr 60

Wdrożenie postępowań w sprawie uznania zaginionych za zmarłych.

Sąd okręgowy w Kaliszu na mocy art. 1777-6 U. P. C. obwieszcza, iż na skutek decyzji sądu z dnia 24 czerwca 1933 r. zostało wdrożone postępowanie o uznanie za zmarłego Edmunda Zielke, syna Gotliba i Matyldy z Zozmanów, urodzonego 25 stycznia 1896 roku we wsi Fe­liksów, gm. Krokocice, wobec czego sąd wzywa go, aby w terminie 6-cio miesięcznym od dnia wydrukowania niniejszego zgłosił się do sądu, gdyż w przeciwnym razie, po upływie tego terminu zostanie przez sąd uznany za zmarłego; wzywa się wszystkich, którzyby wiedzieli o życiu lub śmierci Edmunda Zielke, aby a znanych sobie faktach zawiadomili sąd okręgowy w Kaliszu w powyższym terminie; nadto sąd nadmienia, że Edmund Zielke był stałym mieszkańcem wsi Feliksów, gminy Kro­kocice, pow. sieradzkiego. (Nr. sprawy Co. 503/33).

Echo Łódzkie 1933 czerwiec

Echo Sieradzkie 1933 10 czerwiec

KOSY, REWOLWERY I CHŁOPI

Niezwykły wypadek w sieradzkiem.

Sieradz, 9 czerwca. We wsi Feliksów, gm. Krokocice powiatu sieradzkiego wydarzył się niezwykły wypadek.

Na podwórze Filińskiego właściciela 30-to morgowego gospodarstwa wkroczyło 24-ch uzbrojonych w kosy chłopów, z Adamem Antonim i Eugeniuszem Filińskim sukcesorami uzbrojonymi w rewolwery na czele.

Wojciech Filiński pomimo że się uzbroił w fuzję i rewolwer nim się zorientował został okrążony przez kosiarzy, rozbrojony i pobity.

Następnie kosiarze ruszyli na sukcesorską łąkę i skosili 12 mórg.

Proces o część sukcesorskiej łąki toczy się w sądach Kaliszu i Warszawie. Sukcesorzy nie czekając wyroku postanowili działać na własną rękę.

Sprawców napadu policja po przesłuchaniu wypuściła na wolność, kierując sprawę do prokuratora.

Echo Sieradzkie i Zduńskowolskie 1934 23 lipiec

KTO BĘDZIE SIEDZIAŁ W WIĘZIENIU I ARESZCIE.

Olczyk Stefan lat 32, Swobodziński Stanisław lat 27 m. wsi Feliksów, gm. Szadek za kradzież leśną po 14 dni aresztu.

Echo Łódzkie 1934 grudzień

Babka podpaliła stodołę z 6-giem wnucząt.

Mściwą kobietę skazano na 4 lata więzienia.

SIERADZ 19.12 We wsi Feliksów gmina Wierzchy w lipcu 1934 roku stanęła w płomieniach w nocy zagroda Józefa Gulaka toczącego zawiły spór na tle majątkowem ze swą matką Agnieszką Gulakową słynną na całą wieś z mściwego charakteru i z zawiści jaką darzyła swego syna Józefa i jego żonę Marję - nie mówiąc już o 6-cjorgu ich dzieci. Gulakowa chcąc pomścić rzekome krzywdy wyrządzone jej przez syna i synową — puściła ich zagrodę z dymem - niepomna, iż pożar mógł objąć całą wieś,która jest wyjątkowo skupiona i że w płomieniach zginąć mogło 6-cioro dzieci śpiących twardym snem w stodole pod którą podłożony został ogień. Po przeprowadzeniu wstępnego dochodzenia udowodniono, że sprawczynią podpalenia była Agnieszka Gulakowa, która odstawiona do sędziego śledczego w Zduńskiej Woli usiłowała tam dwukrotnie targnąć się na życie— raz przez usiłowanie wypicia rozczynu kwasu solnego — drugi raz przez powieszenie się na klamce u drzwi. Cechy zwyrodnialstwa oskarżonej uzewnętrzniły się również po śmierci jej męża — kiedy to porąbała i wyrzuciła trumnę, pobiła księdza i nie pozwoliła grabarzom kopać grobu — li tylko dlatego, że mąż jej przed śmiercią zapisał konia synowi.

Sąd Okręgowy w Sieradzu zbadawszy tło sprawy uznał winę oskarżonej za udowodnioną i skazał Agnieszkę Gulakową na 4 lata więzienia i 160 zł. kosztów sądowych.

Echo Łódzkie 1937 grudzień

Bocian na łące

GRZECH WIEJSKIEJ PANNY.

łLÓDŹ, 3. 12. — Donosiliśmy przed trzema dniami o wyłowieniu z rzeki Ner, we wsi Feliksów, gm. Krokocice, w powiecie sieradzkim, zwłok noworodka płci żeńskiej. Wczoraj powiadomiono łódzki Urząd Śledczy, że przeprowadzone w okolicy dochodzenie policyjne doprowadziło do ustalenia matki utopionego niemowlęcia. Matką okazała się 24-letnia Anna Andrzejczakówna, zamieszkała we wsi Budy Jeżewskie, gminy Krokocice, powiatu sieradzkiego, córka ubogiego włościanina, panna. 

Przesłuchana przez organa policyjne, dziewczyna przyznała się do popełnionej zbrodni dzieciobójstwa. Zeznała też w śledztwie, że dziecko urodziła na łąkach, przechodząc nad Nerem koło Feliksowa. Ze wstydu i bólu nie panowała nad sobą i utopiła noworodka nie chcąc powracać z dzieckiem do domu, w którym, jako bezrobotna, była ciężarem.

Policja przekazała Andrzejczakównę władzom sądowym.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1939 nr 10

OGŁOSZENIE

STAROSTY POWIATOWEGO

SIERADZKIEGO

z dnia 12 maja 1939 roku Nr. AWd. 1/14/39 o zatwierdzeniu statutu spółki wodnej Feliksów w gminie Krokocice.

Zgodnie z art. 222 ustęp 5 ustawy wodnej z dnia 19 września 1922 roku w brzmieniu, nadanym rozporządzeniem Ministra Robót Publicznych z dnia 13 września 1928 roku (Dz. U.R.P. Nr. 62, poz. 574 z 1928 roku) podaję do wiadomości, że w dniu 12 maja 1939 roku zatwierdziłem statut spółki wodnej Feliksów, zawiązanej dobrowolnie na podstawie zgody i uchwały wszystkich interesowanych (art. 134 ust. 2 p. 1) ustawy wodnej) z dnia 5 kwietnia 1939 roku.

Spółka nosi nazwę: Spółka wodna Feliksów. Siedzibą jej jest Feliksów, gm. Krokocice, pow. sieradzkiego.

Celem spółki jest nawadnianie łąk wsi Feliksów, Siostrów oraz maj. Jagurów, gm. Krokocice i wsi Pustkowia, gm. Poddębice z rzeki Neru za pomocą rowów otwartych, według operatu technicznego, sporządzonego przez inż. Zygmunta Żarneckiego.

Statut spółki uchwalony został jednogłośnie na rozprawie komisyjnej w dniu 5 kwietnia 1939 roku.

Zwoływanie zgromadzenia członków z podaniem terminu i porządku obrad musi być ogłaszane przynajmniej na tydzień przed terminem zebrania, ogłoszenia winny być wywieszane u przewodniczącego zarządu, zastępcy przewodn., u sołtysów właściwych gromad — w miejscach do ogłoszeń przeznaczonych, widocznych i dla każdego dostępnych.

Również na tydzień naprzód przewodniczący zarządu obowiązany jest zawiadomić pisemnie władzę nadzorczą o zwołaniu walnego zgromadzenia członków z podaniem terminu i porządku obrad.

Ogłoszenia, dotyczące spółki, a mające na celu powiadomienie o danym przedmiocie szerszego ogółu czynione będą w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim i według uznania zarządu w innych czasopismach. Ogłoszenia podpisuje przewodniczący spółki.

Protokóły obrad zgromadzeń członków wraz z uchwałami wpisuje się do osobnej księgi protokółów. Każdy protokół podpisuje przewodniczący i członkowie zarządu.

Do ważności uchwał walnego zgromadzenia członków potrzebna jest obecność nie mniej niż połowy członków, którzy nadto muszą przedstawiać właścicieli przynajmniej połowy obszaru gruntów, włączonych do spółki.

W razie niezebrania się ilości członków, dostatecznej dla prawomocności uchwał zgromadzenia, walne zgromadzenie członków zwołuje się z tym samym porządkiem obrad w terminie od 7—14 dni po upływie terminu pierwotnie wyznaczonego. Uchwały zgromadzenia, zwołanego, w drugim terminie są prawomocne bez względu na ilość obecnych na nim członków. Zwykłe uchwały walnego zgromadzenia członków zapadają zwykłą większością głosów obecnych do powzięcia uchwały dotyczącej rozwiązania spółki, potrzebna jest większość 2/3 głosów obecnych.

Do zakresu czynności walnego zgromadzenia członków należy:

a) wybór przewodniczącego, zastępcy przewodniczącego, członków zarządu oraz komisji rewizyjnej,

b) uchwalenie na podstawie projektu, sposobu i ogólnego planu przeprowadzenia przedsięwzięcia oraz sposobu pokrycia kosztów wykonania i utrzymania w należytym stanie urządzeń spółkowych;

c) uchwalenie regulaminu czynności, związanych z nawadnianiem łąk i odprowadzaniem wody;

d) zatwierdzenie przedłożonych przez zarząd rocznych sprawozdań, rachunków, budżetu i bilansu;

e) ustanawianie wynagrodzeń dla płatnych funkcjonariuszów spółki;

f) uchwalanie zmian w statucie spółki;

g) uchwalanie rozwiązania spółki, zgodnie z postanowieniami art. 178 ustawy wodnej oraz sposobu zlikwidowania interesów spółki.

Uchwały walnego zgromadzenia, wymienione w punktach c, d, e, f, a nadto dotyczące wyboru przewodniczącego zarządu i jego zastępcy wymagają dla uzyskania prawomocności zatwierdzenia władzy nadzorczej.

Starosta Powiatowy:

(—) Mgr. K. Łazarski.

Dziennik Łódzki 1948 nr 327

NAPRAWA SIECI DRENARSKIEJ.

Jak wiadomo, Niemcy wiele wsi w powiecie sieradzkim zrównali z ziemią, tworząc na zniszczonym terytorium poligon. Nowe wsie zostały już odbudowane w 20 proc. Obecnie na poligonie odbywa się naprawa sieci drenarskiej, która zakończona zostanie w r. b. Równocześnie spółka wodna „Feliksów", buduje syfon, który przechodzi pod rzeką Ner w celu osuszenia zabagnionych łąk. Budowa syfonu potrwa do 15 grudnia.

Dziennik Łódzki 1960 nr 179

Sytuacja powodziowa

Kilka miejscowości woj. łódzkiego przygotowano do ewakuacji (...)

Mimo, że deszcz przestał padać, niebezpieczeństwo powodzi nie minęło. W województwie łódzkim, wczoraj po południu cała dolina Neru znalazła się pod wodą. W Górze Bałdrzychowskiej, Małyninie i Feliksowie zalane zostały pola, a szereg domów odciętych. (...)

Dziennik Łódzki 1966 nr 47

Kronika wypadków

Idąca groblą między stawami we wsi Feliksów, pow. Poddębice Józefa Marciniak, lat 61 wpadła do wody, ponosząc śmierć. Przyczyną tragicznego wypadku była choroba i ułomność denatki.