Zamłynie

Taryfa Podymnego 1775 r.

Zamłenie, wieś, woj. sieradzkie, powiat szadkowski, własność szlachecka, 11 dymów.

Czajkowski 1783-84 r.

Zamłynie, parafia korczow (korczew), dekanat szadkowski, diecezja gnieźnieńska, województwo sieradzkie, powiat piotrkowski, własność: Cielecki.

Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.

Zamłynie, województwo Kaliskie, obwód Sieradzki, powiat Szadkowski, parafia Korczew, własność prywatna. Ilość domów 21, ludność 132, odległość od miasta obwodowego 2.

Słownik Geograficzny:  

Zamłynie,  kol. nad rz. Brodnią, pow. sieradzki, gm. Wojsławice, par. Korczew, odl. 14 w. od Sieradza, ma 31 dm., 197 mk. W 1827 r. było 21 dm., 132 mk. Na początku XVI w. łany km. dawały dziesięcinę na stół arcybiskupi. Dworu ni ról fol. nie było, lecz ówczesny dziedzic Stanisław „Kamaczsky" część ról kmiecych zamienił na folwarczne. Wś należała do par. Korczew (Łaski, L. B., I, 481). W r. 1552 było 5 os., 11 łan. km. i młyn o 1 kole (Paw., Wielk., II, 230).

Spis 1925:

Zamłynie, wś, pow. sieradzki, gm. Wojsławice. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne 44. Ludność ogółem: 323. Mężczyzn 157, kobiet 166. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego 316, ewangelickiego 7. Podało narodowość: polską 311, niemiecką 12.

Wikipedia:

Zamłynie-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie zduńskowolskim, w gminie Zduńska Wola. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa sieradzkiego.

1992 r.

Akta metrykalne (Parafia Szadek) 1673

30 listopada. Ja, ten sam, jak wyżej, ochrzciłem dziecko Szlachetnych ? małżonków, mianowicie Władysława Konopnickiego i Teresy Napruszewskiej ze wsi Kotliny, dziecku nadałem imię Andrzej. Rodzicami jego chrzestnymi byli Szlachetny Stanisław Radoszewski ze wsi Prusinowice i Szlachetna Marianna Topolska ze wsi Zamłynie.

Gazeta Korrespondenta Warszawskiego y Zagranicznego 1817 nr 30

Delegacya Administracyyna w zastępstwie Rady Stanu Królestwa Polskiego.

Zawiadomia ninieyszem strony interessowane, iż w dalszym ciągu działań swoich w sprawach pod iey ostateczne rozsądzenie oddanych, zapadłe wyroki do następnych władz przesłanemi zostały, iako to:

wyroki w sprawach allewiiacyynych:

Do Kommissyi Województwa Kaliskiego w sprawie Skarbu publicznego przeciwko Państwu, Probostwu i gromadom dóbr Bobrowniki i Stoczki.

— Dziedzicowi Koloniy Zamłynie, Annopole i Zborowsko.  

 

Dziennik Urzędowy Woiewodztwa Kaliskiego 1825 nr 38

UWIADOMIENIE.
Niżey podpisany donosi Prześwietney Publiczności, iż ma w Dobrach, swoich tak w Powiecie Sieradzkim, iako i Szadkowskim leżących, ziemi hub dwieście pięćdziesiąt miary reynlandzkiey Magdeburgskich, które tak są urządzone, iż do każdey huby pola i łąk pewna część boru przyłączona będzie. Huby te leżą o pół mili od miasta Szadku, ćwierć i pół mili od nowo wystawionego miasta Zdońska Wola, półtory mili od miasta Warty, mila od Sieradza, pół-trzecie lub dwie od Łasku, trzy mile od Błaszków. Warunek do sprzedaży tych hub iest ten, iż ugodziwszy wartość dwie części w gotowiznie, wypłacone bydź powinny, a od trzeciey części procent po pięć od sta wypłacany będzie. Kto zaś całą wartość zapłaci, nie będzie żadnego czynszu dawał tylko z każdey huby kapłona iednego i jay mendel, lub za to złoty ieden groszy piętnaście. Żadnych innych danin, ani powinności, odbywać nie będzie. Kto więc życzyć sobie będzie kupna tych hub w iakieykolwiek części, niechay przed S. Marcinem w roku teraźnieyszym do mnie do wsi Tyminic lub do JP. Duxa, Konduktora, mieszkaiącego we wsi Zamłyniu przybędzie, a tak może zobaczyć huby, obrać sobie podług życzenia, ugodzić się i zadatek dać, a zaraz weźmie punkta do Kontraktu urzędowne, a zaś na Swięty Woyciech w roku przyszłym przypadaiący stanąć będzie powinien, otrzyma Kontrakt urzędowny i odbierze w possessyą swóy grunt, iaki okupi.
Uwiadomienie ninieysze ręką własną podpisuie w Kaliszu.
Antoni Siemiątkowski.

Gazeta Warszawska 1827 nr 95

Przez śmierć Antoniego Siemiątkowskiego beztestamentowo dnia 15 Grudnia 1826 roku nastąpioną otworzył się spadek; co podaiąc pierwszy raz do wiadomości, oznacza się termin przed podpisanym na dzień 30 Kwietnia 1828 roku o godzinie trzeciey po południu w Kancellaryi Ziemiańskiey Woiewództwa Kaliskiego, a to celem przeniesienia tytułu własności dóbr spadkowych: 1) Woysławic z wsiami Wola Woysławska, Rembieskie, Pratów, Zamłynie i Stradzów. 2) Stęszyc Tymieńskich czyli Grzymalnych zwykle Tymienice zwanych. 3. Woli Męckiey z przyległościami Zborowskie i Trzelizna. 4) Lipin części B., Rozdziałowizna zwanych, w Powiecie Szadkowskim. 5) Kowali w Powiecie Sieradzkim. 6) Zerosławic z przyłegłościami połowy Miedzna B, połowy Grądów B, połowy Młyna Kolas i części Miedźna. 7) Grądów części A z przyległościami, części Miedzna A i Młyna Kolas, w Powiecie Wartskim, iako też do przeniesienia własności summy 100,000 złotych z procentem na dobrach Kociszewie w Powiecie Piotrkowskim, w Dziale IV pod Nrem 7 zahypotekowaney; wszystkie dobra w Woiewództwie Kaliskiem położone. — Kalisz dnia 31 Marca 1827 roku.

Ignacy Główczewski Rejent K. Z. W. K.

Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego 1828 nr 626

NRO 72375/26525— WYDZIAŁ SKARBOWY. SEKCYA SKARBOWA.

KOMMISSYA WOIEWODZTWA MAZOWIECKIEGO.

Stosownie do Odezwy Kommissyi Woiewództwa Kaliskiego z dnia 31 Sierpnia r. b. Nro 39336/17639 i z dnia 21 Września r. b. Nro 40237/18114 przyłączając tu poniżéy Wykaz dłużników kar Sądowych za kwartał 2. r. b. niemniey Wykaz kar Kontrawencyi Stęplowych za kwartał 2. r. b. z pobytu niewiadomych, poleca ninieyszém Wóytom, Prezydentom i Burmistrzom, ażeby ścisłe śledztwo tak osób iako i ich funduszów, po Miastach i Gminach dopełnili, w razie wyśledzenia przypadaiące od nich należności, ściągnąwszy, takowe wgotowiźnie, to iest kary Sądowéy według wskazania w uwagach wykazu, a kary Kontrawencyine do Kontrolli Skarbowéy Woiewództwa Kaliskiego kosztem dłużnych odesłać winni. O skutku zaś obowiązani są naypóźniey w dniach 30. Kommissarzom właściwych Obwodów donieść, którzy tego dopilnować i również w przeciągu tego czasu o tém Kommissyi Woiewództwa zarapportować są obowiązani; po upływie którego to terminu, śledztwo za bezskuteczne uważanem będzie, zastrzegając odpowiedzialność za szkodliwe ztąd wyniknąć mogące skutki.

w Warszawie dnia 27 Mca Listopada 1827 roku.

Radca Stanu, Prezes Kommissyi

R. REMBIELIŃSKI. Filipecki, Sekr: Jener.

Lit: A. Wykaz dłużników Kar Kontrawencyiych z mieysca teraźniejszego pobytu niewiadomych, uformowany przez Kontrollę Skarbową Woiewództwa Kaliskiego z Kwartału II. 1827 roku.

Lit: B. Wykaz dłużników Kar Sądowych z mieysca pobytu niewiadomych, z Woiewództwa Kaliskiego z Kwartału II. z roku 1827.

21. August Dux, ostatnią razą zamieszkały w Zamłyniu Obwodzie Sieradzkim, Złp: 15. należytość ta odesłaną bydź ma do Kassy Odwodu Sieradzkiego.

Kalisz dnia 2 Sierpnia 1827 r.

Rzetelność ninieyszego Wykazu zaświadcza Woliński.

Dziennik Powszechny 1862 nr 141

(N.D.2823) Sąd Policji Poprawczej Wydziału Piotrkowskiego. Podaje do publicznej wiadomości, że w dniu 26 Października 1861 r. w Kolonii Zamłynie zwanej, w gminie Wojsławice, Okręgu Szczukowskim położonej, w bliskości karczmy i w miejscu w którem dawniej stał krzyż, wynalezione zostały kości ludzkie, wedle opinii lekarza, z człowieka jeszcze przed 30 laty zmarłego pochodzące. Wzywa przeto każdego ktoby o nazwisku, przyczynie śmierci, i pochodzeniu pomienionego człowieka jaką wiadomość posiadał, aby takową Sądowi tutejszemu, wprost lub najbliższemu Okręgowemu udzielić zechciał. Piotrków d. 14 (26) Maja 1862 r. Sędzia Prezydujący, Asesor Kolegjalny, Chmieleński.

Dziennik Warszawski 1875 nr 8

N. D. 254. Pisarz Trybunału Cywilnego w Kaliszu.

Wiadomo czyni, iż na żądanie Mathiasa Abramsohn, kupca w mieście Zduńskiej Woli zamieszkałego, a zamieszkanie prawne do subhastacji dóbr Wojsławice z przyległościami z okręgu Szadkowskiego u Antoniego Zgleczewskiego Patrona Trybunału w Kaliszu, w temże mieście zamieszkałego, obrane mającego, od którego tenże Zgleczewski Patron stawać i kroki prawne czynić będzie, w poszukiwaniu sumy rs. 3910 k. 3 z procentem od dnia 15 (27) Maja 1874 roku od bcneficjalnych sukcesorów Bolesława Siemiątkowskiego, a mianowicie Zygmunta i Antoniego nieletnich Siemiątkowskich, których opiekunką główną jest Ludomiła ze Skrzyńskich Siemiątkowska ich matka, we wsi Biskupicach Okręgu Sieradzkim zamieszkanie prawne obrane mająca, jako właścicieli dóbr Wojsławice z przyległościami poszukiwaną sumą obciążonych, protokółem Franciszka Roweckiego Komornika z dnia 11 (23), 12 (24) i 13 (25) Listopada 1874 r., w drodze przymuszonego wywłaszczenia zajęte i zaaresztowane zostały, bez inwentarzy bo te własność dzierżawcy stanowią.

Dobra Ziemskie Wojsławice,

składające się z wsi i folwarku Wojsławice, oraz wsi Woli Wojsławskiej, folwarku i wsi Rembieski, folwarku Stradzew, osady Wiktorów, kolonji Annopole, Zborowskie Czartki, oraz Pratkowa i Zamłynie z zabudowaniami i obsiewami, tudzież lasem, propinacją, czynszami i tem wszystkiem co całość dóbr stanowi z wyjątkiem uwłaszczonych gruntów włościańskich.

Dobra te należą do własności Antoniego i Zygmunta nieletnich Siemiątkowskich, prócz folwarku Rembeski, zostają w dzierżawnem posiadaniu Józefa Orłowskiego z mocy kontraktu przed Paszkowskim Rejentem w Kaliszu dnia 25 Maja (6 Czerwca) 1873 r. zawartego, dzierżawa ta ma trwać do dnia 12 (24) Czerwca 1882 r. za cenę roczną rs. 2700. Położone są w gubernji Kaliskiej, powiecie Sieradzkim, gminie Wojsławice, Okręgu Szadkowskim, należą do parafji Korczew. Graniczą na wschód z dobrami Suchoczasy, na południe z dobrami Korczew, na północ z dobrami Kromolin, a na zachód z dobrami Wola Mącka. Odległo od miasta Sieradza wiorst 15, od Zduńskiej Woli 4, od osady Szadek 7, od miasta Kalisza 65.

Znaczniejsza zabudowania: 1. W folwarku Wojsławice dom o 3 kominach, 3 sieniach, 10 pokojach, z drzewa i cegły budowany, szkudłami kryty, zajmowany przez Orłowskiego dzierżawcę, przy dworze officyna z cegły palonej o 1 kominie zajmowana przez ludzi dworskich, ogród owocowy i warzywny w nim drzew dzikich około 6000 sztuk, owocowych około 2800, krzewów agrestu 300 i dzikich krzewów 600. W ogrodzie inspekta z 6 skrzyniami bez okien, oraz dom z drzewa, chlewiki, oranżerja o 3 kominach z cegły palonej bez kwiatów, w niej mieści się 14 uli z pszczołami. Gorzelnia i browar pod jednym dachem o 3 kominach z cegły palonej, dachówką kryta, pod nimi są sklepy, w gorzelni i browarze są wszelkie aparata do wyrobu spirytusu i piwa potrzebne, sieczkarnia, owczarnia, naprzeciw sieczkarni i owczarni ciągnie ogród owocowy 480 drzew mający, kuźnia, karczma z zajazdem której dzierżawa służy Wawrzyńcowi Nowak i inne zabudowania dla ludzi dworskich i gospodarstwa potrzebne. W dobrach są 3 stawy zarybione.

2. We wsi Woli Wojsławskiej: dom, obora, stodoła i studnia.

3. W folwarku Rembieski zostający w dzierżawnem posiadaniu Nepomucena Rybickiego do 12 (24) Czerwca 1880 roku za czynsz rs. 900 rocznie, z mocy kontraktu przed Kurzykowskim Rejentem w Łęczycy dnia 3 (15) Kwietnia 1872 r. zawartego, dom o 1 kominie 4 pokojach, ogród owocowy i warzywny, dwie sadzawki i różne zabudowania gospodarskie.

4. W osadzie Wiktorów: dom karczemny, w połowie zajmuje go szynkarz Kasper Berczewski, a w drugiej borowy Mikołaj Pachulski oprócz różnych budowli jest dom i młyn wodny o 1 kole pod jednym dachem dzierżawi go do dnia 11 (23) Kwietnia 1875 r. Andrzej Hiller za rs. 22 kop. 50 rocznie, przy młynie jest staw, a na nim most i upust, dom w boru mieszka w nim Wolf Miller, który wyrabia smołę i płaci rs. 30 rocznie, porządki w smolarni są jego własnością, drugi dom w boru, mieszka w nim Gotlib Krajf i płaci rocznie rs. 10.

5. W kolonji Annopole; dom karczma, dzierżawi go Bogumił Bendka za rs. 9 rocznie.

6. W kolonji Zborowskie Czartki dom karczma, mieszka w nim Ignacy Wiśniewski.

7. W kolonji Pratków: dom karczma, szynkuje w nim trunki Roch Moszczyk.

8. W kolonji Zamłynie; dom karczma, szynkuje w nim trunki Józef Zieliński.

9. W folwarku Stradzew; dom i wiatrak o 2 gankach z przyrządami, wiatrak i połowę domu dzierżawi Ludwik Zarzycki za rs. 127 kop. 20 rocznie, zaś drugą połowę domu dzierżawi Andrzej Witczak za rs. 22 kop. 50 rocznie. Propinacje dzierżawi w całych dobrach Wincenty Prądzyński i opłacać ma ceny dzierżawnej z tych dóbr i innych rs. 2000. Rozległość wynosi włók 88, mórg 9, prętów 4 czyli dziesiatyn 1324 z tej lasu różnego gatunku, zagajników i zarośli włók 44, mórg 2, prętów 4, z przestrzeni tej sprzedano już lasu z miejscowości Ignaców, Borek kupcom Ludwikowi i Samuelowi Jaffe włók 6, mórg 29, prętów 260, na tej przestrzeni pomienieni kupcy wystawili dom i stodołę z drzewa, te zatem budowle od sprzedaży się wyłączają. Grunta należą do klassy II, III i IV. Podatku rocznie z całych dóbr opłaca się rs. 625 kop. 23, z tego folwark Rembieski opłaca rs. 15, a Stradzew 12, zaległości niemasz żadnych.

Obszerniejszy opis dóbr zajętych znajduje się w protokóle zajęcia i w zbiorze objaśnień i warunków licytacyjnych, które tak u Pisarza Trybunału, jako też i u Antoniego Zgleczewskiego Patrona sprzedaż popierającego przejrzane być mogą.

Zajęcie w kopjach doręczono: Józefowi Gadomskiemu Pisarzowi Sądu Pokoju w Szadku i Michałowi Czekalskiemu Wójtowi gminy Wojsławice obu do rąk własnych dnia 4 (16) Grudnia 1874 r., wniesiono do księgi dóbr Wojsławice dnia 2 (14) Stycznia 1875 r., a do księgi zaaresztowań u Pisarza Trybunału w Kaliszu dnia 6 (18) Stycznia t. r.

Sprzedaż odbywać się będzie na audjencji Trybunału Cywilnego w Kaliszu.

Pierwsze ogłoszenie warunków sprzedaży odbędzie się dnia 20 Lutego (4 Marca) 1875 roku o godzinie 10 z rana.

Kalisz d. 6 (18) Stycznia 1875 r.

Skoczyński.

_________________________________________________________________________________

Kaliszanin 1887 nr. 71

_________________________________________________________________________________

Gazeta Kaliska 1905 nr 356

Wskutek poparzeń i braku dozoru zmarli: we wsi Zamłyny pow. sieradzkiego 2-letnia Stefanja Hebel.

Gazeta Kaliska 1907 nr 234

Na polu wsi Zamłynie, pow. sieradzkiego, znaleziono trup włościanina tejże wsi Tomasza Sniadka, lat 35.

Zaranie 1908 nr 38

Za serwitut. W tych dniach nastąpił układ polubowny pomiędzy właścicielem dóbr Wolisławice, w pow. kaliskiem, p. Antonim Siemiątkowskim, i włościanami wsi Zamłynie, którzy za 214 fur rocznej ściółki dostali 14 włók ziemi lekkiej.

Obwieszczenia Publiczne 1921 nr 21

Do rejestru handlowego, działu C, sądu okręgowego w Kaliszu, wciągnięto d. 22 stycznia 1921 r. pod Nr 13 następującą firmę:

Stowarzyszenie spożywcze „Gwiazda" we wsi Zamłynie, z. Sieradzkiej, Celem stowarzyszenia jest: handel artykułami spożywczemi. Wysokość udziału wynosi 100 mk. Do zarządu stowarzyszenia upoważnieni są: Adam Malinowski, Franciszek Wrąbel, Wacław Maniewski, Aleksander Lis, Bolesław Krauze i Józef Sawicki, zamieszkali we wsi Zamłynie, z. Sieradzkiej. Zarząd prowadzi wszystkie sprawy i rozporządza kapitałami stowarzyszenia. Korespondencja stowarzyszenia winna być prowadzona w imieniu zarządu i podpisywana przez przewodniczącego lub jednego z członków zarządu. Weksle, pełnomocnictwa, umowy, warunki, akty kupna i inne dokumenty oraz asygnaty na sumy stowarzyszenia, podnoszone z instytucji kredytowych muszą być zaopatrzone w podpisy conajmniej połowy ogólnej liczby członków zarządu. Do odbioru z poczty posyłek pieniężnych i zwykłych, jakoteż dokumentów—wystarcza podpis jednego z członków zarządu pod pieczęcią stowarzyszenia. Statut stowarzyszenia został zatwierdzony d. 25 maja 1920 r. za Nr 2091, przez Wojewodę w Łodzi.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1922 nr 46

Na zasadzie postanowienia Województwa z dnia 12. 10. 1922 r. L. Pr. 4604 (1) III wciągnięto do rejestru Stowarzyszeń i Związków Nr. 625 Towarzystwo Straży Ogniowej Ochotniczej w Zamłyniu, pow. Sieradzkiego.

Obwieszczenia Publiczne 1922 nr 53a

Do rejestru handlowego, Działu A, sądu okręgowego w Kaliszu wciągnięto następujące firmy pod Nr. Nr.:

d. 13 lutego 1922 r.

4182 „Józef Jakubowiak", sklep kolonjalny i rzeźnictwo w kol. Zamłynie, gm. Wojsławice, pow. Sieradzkiego. Właśc. Józef Jakubowiak w kol. Zamłynie.

 

Goniec Sieradzki 1928 nr 21

— (s) Jak słychać w ostatnich czasach odra i szkarlatyna szerzy się coraz bardziej. Miejscowy lekarz powiatowy p. Zalewski stwierdził kilka wypadków w samym mieście Sieradzu, następnie we wsi Czartorji gm. Godynice, we wsi Zamłyniu gm. Wojsławice, w Szadkowicach gm. Szadek, w Łobudzicach gm. Krokocice i w Zduńskiej Woli — stwierdził ospę. 

Obwieszczenia Publiczne 1928 nr 43

Wydział hipoteczny w Zduńskiej-Woli niniejszem obwieszcza, że na dzień 1 września 1928 roku wyznaczony został termin pierwiastko­wych regulacyj hipotek dla:

3) dwóch osad we wsi Zamłynie, gm. Wojsławice, starostwa sie­radzkiego położonych, Nr. Nr. 18 i 35 tab. likw. oznaczonych, składają­cych się: 1) Nr. 18 z 16 morg. 19 pr. gruntu i 2) Nr. 35 z 40 morg. 114 pr. gruntu i znajdujących się na tym gruncie zabudowań, należących do Antoniego i Anny z Krzywików małż. Fabjańskich i sukcesorów Marjanny z Dzieciątkowskich Fabjańskiej, pierwszej żony Antoniego Fabjańskiego.

Osoby interesowane winny się zgłosić ze swemi prawami do kan­celarji tutejszego wydziału hipotecznego w powyższym terminie, pod skutkami prekluzji z art. 154 — 160 Ust. Hip.

 

Goniec Sieradzki 1928 nr 159 

— (s) Z gminy Wojsławice. Nie wiem czy która gmina w pow. sieradzkim, wykazuje tak wielki rozwój straży ogniowych, jak gm. Wojsławice. Mianowicie ma ona tylko 12 wsi, a straży posiada 6, czyli na każde dwie wsie przypada jedna straż. W gm. tej straże istnieją we wsiach następujących: w Pratkowie, Zamłyniu, Zborowskich, Izabelowie, Korczewie i Wojsławicach. Straż w Pratkowie posiada własną orkiestrę.
Podkreślić również należy, że straże te posiadają dostateczny tabor narzędzi pożarniczych, za wyjątkiem straży świeżo zorganizowanych. Na strażach wymienionych jeszcze nie koniec, gdyż projektuje się jeszcze założenie dwuch straży, które w roku przyszłym napewno powstaną. Byliśmy radzi dowiedzieć się jak się przedstawia rozwój straży ogniowych w innych gminach pow. sieradzkiego.
J. K.

Echo Sieradzkie 1931 6 sierpień

SKAZANI W SĄDZIE GRODZKIM.

Na rozprawie w dniu 2. VIII sąd Grodzki skazał Fabijańską Pelagję, lat 20, córkę zamożnych gospodarzy, ze wsi Zamłynie, gminy Wojsławice na 2 tygodnie aresztu, za kradzież kury sąsiadowi. (...)

Echo Sieradzkie 1932 18 sierpień

KŁUSOWNICTWO ZAWODEM

Kłusownictwo w pow. Sieradzkim nie bacząc na dość wysokie kary, nadal silnie jest rozwinięte z większa brawurą i ruchliwością. W biały dzień wozami wiozą kłusownicy ubitą zwierzynę do domów.

Pewnego poranku dwaj zamożni gospodarze Pioruński i Łapiński zam. w Zamłynie gm. Woysławice udali się na polowanie w t. zw. Zamłyńskie — góry, które pokryte są częściowo zagajnikiem graniczącym z lasami Miedzińskiemi.

Odgłosy strzałów zwabiły gajowego lasów Miedźno, Józefa Rowskiego, który widząc przewagę nad sobą, pobiegł na leśniczówkę przybył ponownie w towarzystwie dwóch gajowych i szofera Rafałówki — Giełdowskiego. Przybyli ujrzeli w zaroślach ukrytego człowieka. Osobnika tego poddano rewizji. Znaleziono przy nim amunicję do fuzji zaś w pobliżu fuzję i ubitą zwierzynę. Kłusownika zabrał do leśniczówki szofer, gajowi zaś oczekiwali w zaroślach na drugiego kłusownika Łapińskiego, gdyż sądzili że po ubitą zwierzynę przyjedzie furmanką. Tak się też i stało. Zuchwały kłusownik nie patrząc na gajowych zeskoczył z woza wrzucił ukrytego w krzakach zająca i fuzje na wóz poczem strasząc fuzją zalęknionych gajowych wskoczył na wóz i pomknął w stronę wsi. Odważniejsi gajowi uchwycili się wozu. Konice jednak podcinane batem szybko rwały naprzód. Jeden z gajowych Rowski dostał się pod koła wozu, a zuchwały kłusownik pomknął do wsi pozostawiając na miejscu niedołężnych gajowych.(...)

Echo Sieradzkie 1932 6 październik

NOWA WSPINALNIA STRAŻACKA.

W dniu 18 września r. b., ochotnicze straże pożarne z miejscowości: Krokocice, Prątków, Rossoszyca, Szadek, Tarnówka, Wilamów, Zamłynie, tworząc rejon szadkowski Nr. 3 powiatu sieradzkiego, odbyły w m. Szadku ćwiczenia rejonowe oraz poświęcenie świeżo postawionej wspinalni przez Straż Pożarną Ochotniczą w Szadku.

Zawody rozpoczęły się o godz. 9 manewrem obrony młyna parowego. Po ukończeniu manewru, straże rejonu szadkowskiego oraz delegacje straży i rejonów okolicznych, miejscowe organizacje i cechy z orkiestrą Straży Pożarnej w Szadku na czele odmaszerowały do kościoła skąd po wysłuchaniu nabożeństwa odprawionego przez kapelana rejonu Szadkowskiego ks. kanonika Żaka, udały się na targowicę miejską, gdzie nastąpiło poświęcenie wspinalni.

Poświęcenia wspinalni dokonał kapelan rejonu ks. kanonik Żak i w krótkich słowach podkreślił znaczenie pracy strażackiej, jej wysiłki i jako dowód, że społeczeństwo rozumie i poprze wysiłki straży wskazał świeżo postawioną wspinalnię, która mimo kryzysu dzięki ofiarności okolicznego ziemiaństwa i miejscowego społeczeństwa powstała szybko. Następnie naczelnik rejonu druh R. Zaremba Cielecki wspinalnię oddał do użytku straży miejscowej i straży rejonu szadkowskiego. Po przemówieniach delegaci okolicznych straży i organizacji złożyli podpisy w księdze pamiątkowej.

Po zakończeniu poświęcenia wspinalni straże i goście oraz organizacje udali się do remizy na obiad. W czasie obiadu wygłoszono kilka przemówień okolicznościowych.

W międzyczasie przybył zastępca starosty p. Ejchblat witany bardzo serdecznie przez zebranych. Po zakończeniu obiadu w obecności p. starosty straże przystąpiły do dalszego ciągu zawodów.

Przeprowadzone ćwiczenia wykazały, iż straże pracują intensywnie nad wyszkoleniem a tem samem zapewniają współobywatelom bezpieczeństwo przeciwpożarowe.

Sąd w składzie druhowie: Kaske, nacz. O. S. P. Zd. Wola, Pacholczyk, adjutant O. S. P. Sieradz, Grabałoski, nacz. rejonu 8. i Fraszczyński nacz. O. S. P. Zadzim, przyznał 1 miejsce w grupie III O. S. P. Szadek, I miejsce w grupie IV O. S. P. Rossoszyca.

II miejsce — O. S. P. Wilamów, III miejsce — O. S. P. Tarnówka.

Ćwiczenia odbyły się pod kierunkiem naczelnika 3 rejonu druha R. Zaremby Sie[....]ego. W imienu Komitetu Obywatelskiego przyjmował gości druh L. Szymsiak, funkcję gospodarza pełniła straż pożarna z Szadku.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 21

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dn. 19 październ. 1933 r. L. SA. II. 12/14/33

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu sieradzkiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego, zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 18 października 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23. III. 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:

§ 1.

XV. Obszar gminy wiejskiej Wojsławice dzieli się na gromady:

11. Zamłynie, obejmującą: wieś Zamłynie.

§ 2.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Sieradzkiemu.

§ 3.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.

Wojewoda:

wz. (—) A. Potocki
Wicewojewoda

Echo Tureckie 1936 nr 37

Walki z nielegalnem rzemiosłem.

Izba Rzemieślnicza w Łodzi komunikuje że w wyniku wszczętej akcji tępienia nie­legalnego rzemiosła Urząd Przemysłowy I. Instancji przy Zarządzie Miejskim m. Łodzi zlikwidował nielegalnie prowadzony warsz­tat stolarski Czesława Kołodziejczyka w Ło­dzi, przy ul. Rzgowskiej 34 oraz warsztat bednarski Stanisława Młynarskiego przy ul. 11 Listopada 71.

Starosta Powiatowy w Sieradzu pociąg­nął do odpowiedzialności karnej w myśl art. 126 prawa przemysłowego Antoniego Tomalę i Józefa Tomalę zam. w Sieradzu przy ul. Praga 40 oraz Władysława Jeziorskiego zam. we wsi Zamłynie za nielegalne prowadzenie warsztatów garncarskich.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1939 nr 14

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dnia 3 lipca 1939 r. L. SA. II. 15/7/38

o utworzeniu nowej gromady Trzebce-Perzyny oraz zmianie granic gromady Trzebce, gminy

Wielgomłyny w pow. radomszczańskim.

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dnia 12 lipca 1939 r. Nr. SA. II. 15/45/39

w sprawie zmiany granic gromad Zamłynie i Zborowskie w gminie Wojsławice, powiatu sieradzkiego.

Zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 5 lipca 1939 r. na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 23. III. 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorialnego (Dz. U.

R. P. Nr. 35, poz. 294) na wniosek Wydziału Powiatowego Sieradzkiego i po wysłuchaniu opinii rad gromadzkich gromad Zamłynie i Zborowskie oraz gromady gminnej gminy Wojsławice postanawiam — co następuje:

§ 1.

Z gromady Zamłynie wyłącza się grunta t. zw. „Góry", „Kliny" i „Mokre Zamłyńskie" i włącza się je do gromady Zborowskie.

§ 2.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu sieradzkiemu.

§ 3.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.

Wojewoda:

w/z. (—) J. Jellinek

Wicewojewoda.

 

Głos Chłopski 1948 nr 299 

Rolnicy z Wojsławic jadą na Ziemie Odzyskane
Spora ilość gromad w gminie Wojsławice to tereny piaszczyste, którę przynoszą gospodarzom mizerne plony. W związku z tym obecnie rolnicy ze Sporowska*, Zamłynia, Rembieńska** i innych wsi postanowili wysłać delegację na Ziemie Odzyskane celem zapoznania się z warunkami lokalnymi i zbadania możliwości celem osiedlenia się. Zgodnie z planem, gdy rolnicy zostaną przesiedleni tereny ich dotychczasowych gospodarstw zostaną zalesione.

*Zborowskie
**Rębieskie

Dziennik Łódzki 1972 nr 117

„Dziwne rzeczy" z Zamłynia

Zaczęło się od tego, że Jerzy Szulc, mieszkający w Zamłyniu, znalazł w piaśnicy, należącej do jego ojca, a z której robotnicy pobierali piasek, „dziwne rzeczy" z palonej gliny, ozdobione postaciami ludzkimi.

O swoim odkryciu młody chłopak poinformował kierownika szkoły w Rembieskiem p. Wawrzyniaka. Ten zaś z kolei zawiadomił o tym kustosza Muzeum Sieradzkiego mgr Zofię Neyman.

Mgr Neyman zaraz na drugi dzień pojechała do Rembieskiego, ażeby zobaczyć na miejscu, zdeponowane w szkole, owe "dziwne rzeczy".

Okazało się, że były to kafle zgrzebne, wypalane z gliny jasnoczerwonej a nie polewane szkliwem, którą to technikę stosowano już w średniowieczu, przy czym jednak szczególnie piękne, wielobarwne polewane kufle tworzono w okresie renesansu. Te zgrzebne, które odkryto teraz w Zamłyniu, odznaczają się kształtami i ornamentacją nie spotykaną dotychczas w naszym regionie. Obok figuralnych (i to nie uszkodzonych!) znalazły się tam kafle półcylindryczne typu architektonicznego z przełomu XV i XVI wieku. Mają one przednią ściankę otwartą przy czym ściankę tylną niektórych z nich zdobią wytłoczone postacie gryfa. Znalazły się wśród nich również kafle miskowe.

Ekspedycja, która przyjechała do Zamłynia powtórnie, poczyniła dalsze odkrycie, powiększając w rezultacie zbiór kafli tego samego typu i o analogicznej ornamentacji.

Mgr Z. Neyman prezentuje mi je z dumą i radością, wskazując na najefektowniejszy z nich — kafel przedstawiający myśliwego w stroju późnośredniowiecznym na koniu, z sokołem w lewej ręce a z pieskiej obok nogi. Prawdziwe cacko ceramiczne! Nie mniej cieszy oko kafel z postacią św. Barbary, a także inne o motywach roślinnych. Powtarzające się typy kafli znalazły się w takiej ilości, że pozwoli to na zrekonstruowanie późnośredniowiecznego pieca o harmonijnie utrzymanych proporcjach. Unikalne są również kafle półcylindryczne o dekoracji architektonicznej, a z otwartymi arkadkami gotyckimi o rozmiarach mniejszych niż pozostałe; zapewne wieńczyły one piec.

Nie brak również egzemplarzy o motywach roślinnych, stylizowanych. Tego jednak typu kafle występują w Polsce częściej: znaleźć je można na Wawelu a nieco podobno również w Muzeum Rzeszowskim. Natomiast architektoniczne, te, które znaleziono w Zamłyniu stanowią wielką rzadkość.

Na uwagę zasługuje fakt, że wiele tych kafli znaleziono w jednej warstwie, co sugeruje, że są to prawdopodobnie relikty zsypiska istniejącego tu kiedyś obok warsztatu garncarskiego. Obecnie wzbogaciły one zbiory Muzeum Sieradzkiego jako niezwykle cenny eksponat a i dowód wysokiej klasy rzemiosła garncarskiego Ziemi Sieradzkiej na przełomie XV i XVI wieku.

M. JAGOSZEWSKI