Tymienice

Czajkowski 1783-84 r.

Tymienice, parafia korczow (korczew), dekanat szadkowski, diecezja gnieźnieńska, województwo sieradzkie, powiat piotrkowski, własność: Ordęga.

Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.

Tymienice, województwo Kaliskie, obwód Sieradzki, powiat Szadkowski, parafia Korczew, własność prywatna. Ilość domów 20, ludność 224, odległość od miasta obwodowego 2.

Słownik Geograficzny:  

Tymienice, dawniej Stęszyce Tymieńskie, wś, fol. i os. leś. nad rzeką Brodnią, pow. sieradzki, gm. Wojsławice, par. Korczew, odl. od Sieradza w. 12; wś ma 14 dm., 246 mk.; fol. 4 dm., 113 mk.; os. leś. 1 dm., 6 mk. W r. 1827 było 20 dm., 224 mk. Por. Stęszyce.

Spis 1925:

Tymienice, wś i folw., pow. sieradzki, gm. Wojsławice. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne wś 57, folw. 5. Ludność ogółem: wś 374, folw. 88. Mężczyzn wś 179, folw. 35, kobiet wś 195, folw. 53. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego wś 374, folw. 88. Podało narodowość: polską wś 374, folw. 88.

Wikipedia:

Tymienice-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie zduńskowolskim, w gminie Zduńska Wola. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie sieradzkim. Do 1939 r. był to majątek Siemiątkowskich. Jego właścicielem był syn Siemiątkowskich z sąsiednich Wojsławic. Wg "Gazety Kaliskiej" (nr 49/1896) pod kierunkiem specjalisty z Francji powstała tu pierwsza w kraju fabryka sabotów (trepów). Zachował się dwór i budynki gospodarcze. Dwór wybudowano zapewne w l. 20. XX w. Jest to budynek parterowy, na planie prostokąta, z dwoma poprzecznymi skrzydłami od frontu, nakryty dwuspadowym dachem. Półkolistą przestrzeń między skrzydłami wypełnia taras. Wnętrze trzytraktowe z salonem na osi - w nim kominek. Obok dworu piętrowy spichlerz z łamanym dachem, oszkarpowany. Pozostałością po parku jest staw. Stan zachowania dobry. Całość zeszpecona sąsiedztwem nowych budynków postawionych przez aktualnego użytkownika - zakład przetwórstwa owocowego. Przy drodze przez wieś zabytkowa figura św. Jana Nepomucena w kapliczce z XVII w.

1992 r.

 

Dziennik Urzędowy Woiewodztwa Kaliskiego 1823 nr 42

Upraszam W. W Woytów, aby dali baczenie na to w swych Gminach: Dnia 10. Października w nocy iadąc z Kalisza na Zmyślonkę Borów Szulce Marchwacz zginął mi tłomok czarny z pościelą spodek, dwie poduszki, prześcieradło, papiery różne, obligacya na 5000 Złotych cessya na rzecz Pana Sterna zrobiona dnia 29. Czerwca przez JW. Antoniego Siemiątkowskiego, Dobr Tymienic dziedzica, przed W. Rejentem Główczewskim wystawił takową W. Felix Wituski z wsi Małynia P. Szadkowskiego, cessya zrobiona w dniu 9. t. m. Ktoby takową wynalazł, nadgrodę dostanie przyzwoitą, ma się zgłosić na ulicy Warszawskiey pod Nro. 61 do Ur. Boruckiego, W. T. C. W.K.
Kalisz dnia 5. Października 1823 roku.

 

Dziennik Urzędowy Woiewodztwa Kaliskiego 1825 nr 38

UWIADOMIENIE.
Niżey podpisany donosi Prześwietney Publiczności, iż ma w Dobrach, swoich tak w Powiecie Sieradzkim, iako i Szadkowskim leżących, ziemi hub dwieście pięćdziesiąt miary reynlandzkiey Magdeburgskich, które tak są urządzone, iż do każdey huby pola i łąk pewna część boru przyłączona będzie. Huby te leżą o pół mili od miasta Szadku, ćwierć i pół mili od nowo wystawionego miasta Zdońska Wola, półtory mili od miasta Warty, mila od Sieradza, pół-trzecie lub dwie od Łasku, trzy mile od Błaszków. Warunek do sprzedaży tych hub iest ten, iż ugodziwszy wartość dwie części w gotowiznie, wypłacone bydź powinny, a od trzeciey części procent po pięć od sta wypłacany będzie. Kto zaś całą wartość zapłaci, nie będzie żadnego czynszu dawał tylko z każdey huby kapłona iednego i jay mendel, lub za to złoty ieden groszy piętnaście. Żadnych innych danin, ani powinności, odbywać nie będzie. Kto więc życzyć sobie będzie kupna tych hub w iakieykolwiek części, niechay przed S. Marcinem w roku teraźnieyszym do mnie do wsi Tyminic lub do JP. Duxa, Konduktora, mieszkaiącego we wsi Zamłyniu przybędzie, a tak może zobaczyć huby, obrać sobie podług życzenia, ugodzić się i zadatek dać, a zaraz weźmie punkta do Kontraktu urzędowne, a zaś na Swięty Woyciech w roku przyszłym przypadaiący stanąć będzie powinien, otrzyma Kontrakt urzędowny i odbierze w possessyą swóy grunt, iaki okupi.
Uwiadomienie ninieysze ręką własną podpisuie w Kaliszu.
Antoni Siemiątkowski. 

 

Kurjer Warszawski 1826 nr 310

Na dniu 16 b. m. i r. we wsi dziedzicznej Tymienice w Woiewództwie Kaliskiem położonej, przeniósł się do wieczności JW. Antoni Siemiątkowski orderu S. Stanisława Iej klassy Kawaler, przeżywszy lat blisko 80. Długoletni wiek swój poświęcił nieprzerwanej pracy, tak w zawodzie publicznym iak prywatnym. Za rządu bywszego Królestwa Polskiego piastował zaszczytne urzędy w Wydziale Sądowniczym. Był Posłem na Sejmie w r. 1788 zaczętym, a następnie za Xtwa Warszawskiego w r. 1812 i Królestwa Polskiego w r. 1818. Zgon iego okrył żałobą stroskaną małżonkę,dzieci familją i licznych przyiaciół. J.

 

Dziennik Urzędowy Woiewodztwa Kaliskiego 1827 nr 33

OBWIESZCZENIE.
Rejent Powiatu Szadkowskiego.
Podaie do wiadomości publiczney, że po ś. p. JW. Antonim Siemiątkowskim, Orderu Sgo Stanisława Iszey Klassy Kawalerze, Dóbr Maiętności Woysławskiey i wielu innych Dziedzicu, na gruncie w wsi Tyminic w dniu 26. Sierpnia r. b. sprzedawane będą przez publiczną licytacyą effekta, iako to: garderoba, bielizna, odzieżna i stołowa, tabakiera, karabele, brylanty, zegary, porcelana, szkła i tym podobne mobilia.
Szadek dnia 4. Sierpnia 1827 r.
W. Kobyłecki.

Gazeta Warszawska 1827 nr 95

Przez śmierć Antoniego Siemiątkowskiego beztestamentowo dnia 15 Grudnia 1826 roku nastąpioną otworzył się spadek; co podaiąc pierwszy raz do wiadomości, oznacza się termin przed podpisanym na dzień 30 Kwietnia 1828 roku o godzinie trzeciey po południu w Kancellaryi Ziemiańskiey Woiewództwa Kaliskiego, a to celem przeniesienia tytułu własności dóbr spadkowych: 1) Woysławic z wsiami Wola Woysławska, Rembieskie, Pratów, Zamłynie i Stradzów. 2) Stęszyc Tymieńskich czyli Grzymalnych zwykle Tymienice zwanych. 3. Woli Męckiey z przyległościami Zborowskie i Trzelizna. 4) Lipin części B., Rozdziałowizna zwanych, w Powiecie Szadkowskim. 5) Kowali w Powiecie Sieradzkim. 6) Zerosławic z przyłegłościami połowy Miedzna B, połowy Grądów B, połowy Młyna Kolas i części Miedźna. 7) Grądów części A z przyległościami, części Miedzna A i Młyna Kolas, w Powiecie Wartskim, iako też do przeniesienia własności summy 100,000 złotych z procentem na dobrach Kociszewie w Powiecie Piotrkowskim, w Dziale IV pod Nrem 7 zahypotekowaney; wszystkie dobra w Woiewództwie Kaliskiem położone. — Kalisz dnia 31 Marca 1827 roku.

Ignacy Główczewski Rejent K. Z. W. K.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1838 nr 237

Pisarz Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Kaliskiej.

Po śmierci;    

5. Wincentego Kobyłeckiego współwłaściciela summ, a mianowicie: 9,000 złp. pod Nr 2, 24,800 zp.pod Nr 3, 6,000 zp. pod Nr. 4, 7200 złp. pod Nr 5 w dziale IV na dobrach Bałuczu lit. В. C w powiecie Szadkowskim, 43,360 złp ad 2.ad с. b złp.12,000 pod Nr. 4 wtymze dziale na dobrach Bałuczu A D. także w powiecie Szadkowskim, oraz właściciela kapitałów: 18,000 złp pod Nr 6 w dziale IV na dobrach Woli Czarniskiej w powiecie Szadkowskim i zł. 5,000, złp. 1,200 niemniej 130 zł. pod Nr. 5 w dziale IV na dobrach Stęszyce Tymieńskie w powiecie Szadkowskim leżących. Ogłasza się wiadomość otwarcia spadków z wyznaczeniem terminu do regulacyi tychże spadków na dzień 13 (25) kwietnia 1839 roku przed podpisanym Pisarzem i z wezwaniem na tenże termin stron interesowanych.

Kalisz dnia 1 (13) października 1838 r.

Antoni Korzeniowski.

Dziennik Urzędowy Gubernii Kaliskiej 1839 nr 18

Upoważniony Wyrokiem Trybunału Cywilnego pierwszey Jnstancyi Gubernii Kaliskiey, w dniu 8/20 Marca r. b. wydanym, ogłaszam, iż Elżbieta z Otockich owdowiała Kobyłecka, wniosła żądanie aby Kaucya za ś. p. Stanisławem Kobyłeckiem iako Reientem Kancellaryi Ziemiańskiey, Powiatu Radomskiego w summie 3000 złtp. na Dobrach Tymienice w Powiecie Szadkowskim, w dziale IV. ad 5 hipotekowana wykreśloną została.

Mam więc zaszczyt wezwać każdego ktokolwiek by do ś. p. Stanisława Kobyłeckiego, z tytułu urzędowania iego, iako Reienta Powiatu Radomskiego iakową rościc mógł pretenssyą, iżby w ciągu trzech miesięcy od daty zamieszczenia obecnego obwieszczenia w Gazecie Rządowey, i przybicia go na drzwiach głów­nego w chodu tak Trybunału Cywilnego Gubernii Kaliskiey iako i Sądów Pokoju teyże Gubernii, pretensye swoie i oppozycyą przeciw wykreśleniu kaucyi podać nie zaniedbał po upływie którego to terminu, wydanie wyroku stanowczego, który Kaucye wykreślić nakaże nastąpi.

Ostrzegam zarazem interesowanych, że oppozycya przeciw wykreśleniu kaucyi, iedynie na mocy wyroku lub Pozwu opretensye wydanego wniesioną bydź może i że takową oppozycyą w ciągu trzech miesięcy, wystosować potrzeba.

w Kaliszu dnia 18/30 kwietnia 1839 r.

Antoni Glotz Mecenas.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1860 nr 152

(Ν. D. 1844) Pisarz Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.

Po śmierci:

1. Ignacego Siemiątkowskiego, właściciela dóbr Woisławice z przyległościami; tudzież Woli Nęckiej, Korszewa i Stęszyce Tymieńskie inaczej Tymienice zwanych; w Ogu Szadkowskim;

(...) otworzyły się spadki, do regulacyi których wyznaczam termin ostateczny, na dzień 14 (26) Października b. r. w tutejszej Kancellaryi Ziemiańskiej.  

Kalisz d. 29 Marca (10 Kwietnia) 1860 r.

Radca Dworu, J. Ziemięcki.

Dziennik Warszawski 1867 nr 88

(N. D. 2193). Pisarz Kancelarji Ziemiańskiej przy Trybunale Cywilnym w Kaliszu.

Po śmierci:

2. Stanisława Siemiątkowskiego, właściciela dóbr Wola Męcka i Stęszyce Tymienice, z Okręgu Szadkowskiego.

3. Celiny Siemiątkowskiej panny, wierzycielki sumy rs. 55,000, na dobrach Wola Męcka, pod Nr. 22, działu IV. hypotekowanej, a rozciągającej się także na dobrach Wojsławice, Korczew i Stęszyce Tymienice, z Okręgu Szadkowskiego.

Otworzyły się spadki, do regulacji których wyznaczam termin ostateczny nadzień 13 (25) Października 1867 r. w tutejszej Kancelarji Ziemiańskiej.

Kalisz dnia 1 (13) Kwietnia 1867 roku.

Radca Dworu, J. Ziemięcki.

Dziennik Warszawski 1870 nr 213

Wzywa wszelkie władze tak cywilne jako i wojskowe, aby Józefa Sawickiego wyrobnika, z wsi Tymienice, gminy Wojsławice, powiatu Łaskiego pochodzącego, o kradzież poszlakowanego, obecnie pobytu niewiadomego śledziły, a w razie ujęcia do Sądu dostawić raczyły.

Rysopis jego jest następujący, lat 30, wzrost średni, twarz okrągła, włosy ciemno bląd, oczy niebieskie, nos i usta umiarkowane, znaków szczególnych żadnych.

Petroków 16 (28) Września 1870 r.

Sędzia Prezydujący, Chmieleński.

Dziennik Warszawski 1872 nr 224

N. D. 6551. Rejent Kancelarji Ziemiańskiej w Kaliszu.

Po zmarłym Bolesławie Siemiątkowskim właścicielu dóbr: Wajsławice, Wola-Mącka, Stęszyce-Tymienice, Korczów i Mokre-Wojsławickie w okręgu Szadkowskim położonych, toczy się postępowanie spadkowe, do regulacji którego termin prekluzyjny na dzień 3 (15) Maja 1873 r. w kancelarji mojej w Kaliszu wyznaczony został.

Kalisz d. 21 Paździer. (2 Listopada) 1872 r.

A. Paszkowski.

Kaliszanin 1873 nr 44

Rejent Kancellaryi Ziemiańskiej w Kaliszu.

Podaje do publicznej wiadomości że w skutek uchwały rady familijnej nieletnich Siemiątkow­skich po Bolesławie Siemiątkowskim właścicielu dóbr Wojsławice, Wola Męcka, Stęszyce Tymieni­ce i Korczew, w okręgu Szadkowskim, pozostałych dzieci, oraz z mocy upoważnienia JW. Prezesa Trybunału Cywilnego w Kaliszu z dnia 22 Maja (3 Czerwca) 1873 r. odbywać się będzie w dniu 20 Czerwca (2 Lipca) roku bieżącego i dni następnych od godziny 10 z rana na gruncie dóbr Wojsławice licytacja publiczna inwentarzy żywych i martwych, oraz wszelkich sprzętów i porządków gospodarskich w spadku po tymże Siemiątkowskim pozostałych, a to za gotowe pieniądze za­raz po przybiciu płacić się mające.

Kalisz dnia 27 Maja (5 Czerwca) 1873 r.

A. Paszkowski.

Dziennik Warszawski 1875 nr 201

N. D. 6297. Pisarz Trybunału Cywilnego w Kaliszu.

Wiadomo czyni, iż na żądanie Mathiasa Abramsohn, kupca w mieście Zduńskiej Woli zamieszkałego, a zamieszkanie prawne u Antoniego Zgleczewskiego Patrona Trybunału w Kaliszu, do subhastacji dóbr Stęszyce Tymieńskie czyli Tymieniec i całego tego interesu obrane mającego, który to Patron stawać i kroki prawne czynić będzie, w poszukiwaniu samy rs. 3,910 kop. 3 z procentem od dnia 15 (27) Maja 1874 r. od beneficjalnych sukcesorów Bolesława Siemiątkowskiego, a mianowicie Zygmunta i Antoniego nieletnich Siemiątkowskich należnej, których opiekunką główną jest Ludomiła ze Skrzyńskich Siemiątkowska, ich matka we wsi Biskupicach okręgu Sieradzkim zamieszkanie prawne obrane mająca, jako właścicieli dóbr Stęszyce z przyległościami i poszukiwaną sumą obciążonych, protokółem Franciszka Roweckiego Komornika z dnia 15 (27) i 16 (28) Listopada 1874 roku, w drodze przymuszonego wywłaszczenia zajęte i zaaresztowane zostały ze wszystkiemi przyległościami ale bez inwentarza.

DOBRA ZIEMSKIE

Stęszyce Tymieńskie czyli Grzymatne, zwykle Tymieniec zwane, składające się z folwarku i wsi Tymieniec, z kolonji Izabelów i Andrzejów z wszelkiemi przyległościami i przynależytościami, znajdującym się w nich borem, lasem i zagajnikami, z wyłączeniem gruntów na których włościanie są uwłaszczeni. Dobra te należą do Antoniego i Zygmunta nieletnich Siemiątkowskich Bolesława Siemiątkowskiego dzieci, jego beneficjalnych sukcesorów, a zostają w posiadania dzierżawnem Zygmunta Iłowieckiego, z mocy kontraktu dzierżawnego przed Paszkowskim Rejentem w Kaliszu z d. 22 Czerwca (4 Lipca) 1873 r. do 1882 r. za rs. 1,350 rocznie. Graniczą na północ z gruntami włościańskiemi wsi Tymieniec i dobrami Korczew, na wschód i południe z Stęszycami i Izabelinowem, na zachód z kolonją Izabelinów i lasem Woli Mięckiej. Położone w okręgu Szadkowskim, powiecie Sieradzkim, gubernji Kaliskiej, należą do gminy Wojsławice, a do parafji Korczew. Odległe od miasta Sieradza wiorst 13, od Zduńskiej Woli wiort 2, od osady Szadek wiorst 9, a od Kalisza 62.

Znaczniejsze zabudowania w folwarku Stęszyce Tymieńskie: dwór z cegły palonej o 3 kominach, 5 pokojach, zajmuje go dzierżawca Zygmunt Iłowiecki, oficyna z cegły palonej murowana, stodół dwie, owczarnia, kuźnia, dom dla ludzi o 8 izbach, dom karczma, w którym szynkuje trunki Wincenty Barczyński, przy nim stajnia zajezdna i budynek, sala do tańczenia. Dom o 1 kominie, oraz wiatrak w polu położone, połowę domu i wiatrak dzierżawi Wincenty Wilczyński za rs. 60 rocznie, a druga połowa tego domu należy do uwłaszczonego włościanina. Za dworem jest ogród owocowy i warzywny w którym drzew owocowych około 450, zaś dzikich około 1,100 i różne krzewy i staw zarybiony.

W kolonji Izabelów zabudowań dworskich niemasz, tylko Krystjan Linder, August Rychter i Józef Miłosiński w własnych domach szynkują trunki głównego dzierżawcy propinacji Wincentego Prądzyńskiego. Na kolonji Andrzejów podobnie zabudowań niemasz. W boru przy kolonji Izabelów jest dom, w tym mieszka Wojciech Wiśniewski podleśny. Grunta należą do klasy II, III i IV. Rozległości wynosi włók 59, mórg 24, prętów 13, miary nowopolskiej czyli dziesiatyn 900. W tej przestrzeni znajduje się lasu i zagajników włók 49, mórg 6, prętów 75. Z tej przestrzeni w miejscowości Klunek sprzedano już kupcom Ludwikowi i Salomonowi Jaffe włók 10, mórg 3, prętów 180, na tej przestrzeni jest dom i stodoła. Inwentarze należą do własności dzierżawcy. Podatki w ciągu roku opłacane wynoszą rsr. 303 kop. 31. zaległych jest rs. 144 kop. 99. Obszerniejszy opis dóbr zajętych znajduje się w protokóle zajęcia i w zbiorze objaśnień i warunków licytacyjnych, które tak u Pisarza Trybunału, jako też i u Antoniego Zgleczewskiego Patrona sprzedaż popierającego przejrzane być mogą.

Zajęcie w kopjach doręczono: Józefowi Gadomskiemu Pisarzowi Sądu Pokoju w Szadku i Michałowi Czekalskiemu Wójtowi gminy Wojsławice obu do rąk własnych dnia 4 (16) Grudnia 1874 r., wniesiono do księgi dóbr Stęszyce Tymieńskie dnia 1 (13) Stycznia 1875 r., a do księgi zaaresztowań u Pisarza Trybunału w Kaliszu dnia 6 (18) Stycznia t. r.

Sprzedaż odbywać się będzie na audjencji Trybunału Cywilnego w Kaliszu.

Pierwsze ogłoszenia warunków sprzedaży odbędzie się dnia 20 Lutego (4 Marca) 1875 r. o godzinie 10 z rana.

Kalisz d. 6 (18) Stycznia 1875 r.

Skoczyński.

Skoczyński.

Warunki sprzedaży w dniach 20 Lutego (4 Marca), 6 (18) Marca i 20 Marca (1 Kwietnia)

1875 r. ogłoszono. Po oddaleniu sporów w d. 16 (28) Kwietnia t. r. dobra powyższe przygotowawczo przysądzone zostały Patronowi Antoniemu Zgleczewskiemu za sumę rsr. 20,000

wyrokiem Trybunału z dnia 26 Czerwca (8 Lipca) 1875 r. do dalszego popierania tej subhastacji w miejsce Mathiasa Abramsohna podstawieni zostali Józef Fuchs wierzyciel sumy rs. 2,604 i Mojżesz Dawid Roth wierzyciel sum rs. 3,000 i rs. 1,600 kupcy w mieście Kaliszu zamieszkali, przez Hipolita Grodzieckiego Patrona działający. Poczem Trybunał wyrokiem z

d. 9 (21) Września 1875 r. oznaczył termin do odbycia stanowczego przysądzenia tychże dóbr

na dzień 16 (28) Października 1875 r. godzinę 10 z rana, w którym licytacja rozpocznie się od

sumy rs. 20,000.

Kalisz d. 10 (22) Września1875 r.

Skoczyński.

Dziennik Warszawski 1875 nr 259

N. D. Rejent Kancelarji Ziemiańskiej w Kaliszu.

Z powodu nastąpionej śmierci.  

4. Jetty Pacanowskiej wierzycielki sumy rs. 600 w Dziale IV wykazu hypotecznego na dobrach Wopłanice* z Okręgu Szadkowskiego sposobem ostrzeżenia pod Nr. 19 ad b zabezpieczonej, a rozciągającej swe bezpieczeństwo również i na dobrach Wola Męcka, Stęszyce, Tymienice i Korczew z tegoż Okręgu, otworzyły się spadki, do regulacji których termin prekluzyjny na dzień 3 (15) Czerwca 1876 r. w Kancelarji mojej w Kaliszu wyznaczony został.

Kalisz d. 25 List. (7 Grud.) 1875 r.

A. Paszkowski.

*Wojsławice

_________________________________________________________________________________

Kaliszanin 1881 nr. 51

_________________________________________________________________________________

_________________________________________________________________________________

Tydzień Piotrkowski 1897 nr. 36

_________________________________________________________________________________

Gazeta Kaliska 1897 nr. 49

W Tymienicach, pod Zduńskę-Wolę, folwarku, należęcym do p. Siemiątkowskiego, niedawno powstała pierwsza i jedyna w kraju fabryka sabotów (trepów) pod kierunkiem specjalisty z Francji, podobno z wielu stron otrzymano już zamówienia. Szczęść Boże swojskiemu przemysłowi! Zapewne o wiele lepiej korzystać w taki sposób z lasów i eksploatować drzewo na miejsca, niż sprzedawać złowrogim dla nas Niemcom. 

Kurjer Warszawski (dodatek poranny) 1897 nr 216

Echa Łódzkie.

(…) Od dwóch tygodni pp. A. i Z. Siemiątkowscy w Tymienicach pod Zduńską Wolą rozpoczęli na wielką skale fabrykację sabotów. Fabryka tego rodzaju jest pierwszą u nas w kraju, ku czemu właściciele sprowadzili specjalne maszyny z Francji, jak również i obznajmionych konstruktorów. Saboty znajdują ogromny zbyt pomiędzy ludnością roboczą zarówno w Łodzi, jak i wszystkich sąsiednich miejscowości fabrycznych, jak Zgierz, Pabjanice i t d., nowy więc przemysł ma zapewnione powodzenie. Saboty wyrobu wzmiankowanej fabryki odznaczają się niezwykle zręcznym rysunkiem, lekkością i co najważniejsza, taniością, gdyż od 30 do 60 kop. para.”

Gazeta Świąteczna 1897 nr. 867

Fabryka obuwia z drzewa. We wsi Tymienicach pod Zduńską Wolą, w guberńji kaliskiéj, założono pierwszą w kraju naszym fabrykę tak zwanych trepków czyli chodaków. Jest to rodzaj trzewików z drewnia nemi podeszwani, przywiązywanemi do stopy zapomocą rzemyka, albo łyczka drzewnego. Trzewiki takie stukają wprawdzie po podłodze, ale są dość lekkie, wygodne i tanie. We Francji każdy wieśniak nosi takie obuwie. U nas w zimie byłoby trocha za chłodno chodzić w trepkach po dworze; za to w lecie są one zdrowsze od ciężkich butów skórzanych. Do fabryki tymienickiéj właściciele sprowadzili z Francji umyślnie maszyny oraz obznajmionych majstrów. Nowe to obuwie kupuje chętnie ludność robocza w Łodzi i we wszystkich sąsiednich miejscowościach fabrycznych, jak Zgierz, Pabjanice, Zduńska Wola i inne. Para chodaków kosztuje od dwóch do czterech złotych. Chodaki skórzane o drewnianych podeszwach są używane też w Niemczech, i w naszéj guberńji suwalskiéj, gdzie zowią je kłumpiami. (Przyp. P. G. Ś.)

Kurjer Warszawski (dodatek poranny) 1898 nr 198

Saboty.

We wsi Tymienice, w pow. sieradzkim, założono fabrykę sabotów.

Sabotów używają powszechnie w Niemczech tak robotnicy fabryczni, jak i włościanie.

Lud nasz nie upodobał sobie w takiem obuwiu, ale zwolna przekonywa się, że jest ono taniem i wygodnem.

Niedawno na jarmarku w Kaliszu sprzedano około 200 par sabotów.  

Gazeta Kaliska 1899 nr. 63

W cegielni parowej Antonin Tymienice, 1 1/2 wiorsty szosa do Zduńskiej Woli, sprzedawać się będzie cegła z odstawą do Zduńskiej Woli 9 rubli za tysiąc, z odstawą do Sieradza 12 rub. za tysiąc na miejscu sprzedaż detaliczna 9 rubli za tysiąc. 

Gazeta Kaliska 1901 nr. 213

Majster strycharski z dobremi świadectwami i z dobrą rekomendacją, oraz z praktyką zagraniczną, wyrabia dachówki francuskie, sztancowane i glazurowane, jak również cegłę w różnych fasonach; obznajmiony dobrze z wypalaniem cegieł, podejmuje się roboty takowych od tysiąca. Oferty proszę składać: cegielnia parowa Tymienice, poczta Zduńska-Wola, dla majstra.

Gazeta Kaliska 1905 nr 90

Ze Zduńskiej Woli. W tych dniach nasza straż ogniowa była dwa razy alarmowana. Z soboty na niedzielę spaliła się kancelarja gminy Wojsławice we wsi Tymienice i budynki podwórzowe; papiery wyratowane, przyczyna pożaru— podpalenie. Przy tej sposobności kilka słów o obojętności. Straż do ognia od szosy musiała spieszyć piechotą l i pół wiorsty w skutek piasczystej drogi, bo nikt nie wysłał koni naprzeciwko podążającej straży. Z powrotem tak samo odbyła drogę, a nawet nie mogąc doczekać się furmanki jednego ze strażaków, który przy ratowaniu wykręcił nogę, przywieziono na beczce. Włoścjanie, ze względu na swoje własne dobro, powinni spieszyć z pomocą straży, gdyż pośpiech w tym wypadku uratować może niejednego mienie. Jak już donosiłem, narzędzia straży mieszczą się w tymczasowej szopie, a kwestja wybudowania nowej dotąd niezałatwiona. Większość jest za urządzeniem w nowym budynku obszernej sali, ale.... projekt ten trafił na silną opozycję i ztąd odwłoka. Pożyteczna ta instytucja otacza się jakąś dziwną tajemniczością i dotąd ogół bardzo mało wiedział o egzystencji straży ogniowej. Zauważyliśmy w tej gromadce ludzi, niosących ratunek w nieszczęściu, brak karności i chęć imponowania jeden drugiemu. Obecnie zapisało się kilka osób na listę kandydatów i z chwilą ich przyjęcia (dla czego zarząd opóźnia się z tem?) spodziewamy się, że śpiący do dziś zarząd ożywi się znakomicie. Tolerowane do dziś różne niewłaściwości powinny być surowo wzbronione i natychmiastowe usuw anie jednostek, psujących ogólną harmonję, będzie przykładem dla innych.

Gazeta Kaliska 1907 nr 177

Na zabawie. Pierwszego kwietnia r. b. we wsi Tymienice u Klimczaka z powodu imienin grała muzyka i odbywała się zabawa. Około godz. 11 wieczorem przyszło pod dom Klimczaka kilku młodych ludzi, którzy zaczęli rzucać kawałkami drzewa w jednego z gości, Wincentego Kozę. Koza zniecierpliwiony wymysłami napastników, porwał kamień niewielki i trafił jednego z nich, Makowskiego, w głowę. Od uderzenia tego Makowski w kilkanaście minut zmarł. Epilog tej wesołej zabawy, która się skończył tragicznie, nastąpił w miniony wtorek w kaliskim sądzie okręgowym, gdzie Kozę skazano na 4 miesiące więzienia.

Gazeta Kaliska 1907 nr 101

Zabójstwo. We wsi Tymienice, w pow. sieradzkim, włościanin Wincenty Koza, uderzył kamieniem 18 letniego Wawrzyńca Makowskiego tak nieszczęśliwie, że tenże wskutek otrzymanej rany wkrótce życie zakończył.

Rozwój 1910 nr 29

1000 centnarów słomy

żytniej jest do sprzedania na folwarku Tymienice, pół wiorsty od Zduńskiej Woli, gubernia kaliska.

Godzina Polski 1916 nr 254

Ze Zduńskiej Woli.

(o) Stan Zduńskiej Woli — miasta przemysłowego, położonego w pow. Sieradzkim jest dziś nadzwyczaj ciężki. Przed wojną miasto liczyło do 35,000 mieszkańców. Zamieszkiwała w Zduńskiej Woli głównie ludność robotnicza, trudniąca się tkactwem. Tkacze miejscowi pracowali u siebie w domu na warsztatach ręcznych, otrzymując robotę od fabrykantów miejscowych; naogół nie rozporządzali oni dużymi kapitałami i korzystali przeważnie z kredytu. Burza wojenna przeszła przez miasto szybko, wojna jednak w swych skutkach odbiła się na mieście w sposób niezmiernie dotkliwy. Doskonalą ilustracyą stanu ludności miasta są cyfry, zebrane przez miejscową Radę opiekuńczą, dotyczące ilości osób zgłaszających się o pomoc. Do Rady w ciągu ubiegłej zimy zgłosiło się około 7,000 osób z prośbą o pomoc. Po sprawdzeniu ich stanu majątkowego, okazało się, iż prawie 60% ludności chrześciańskiej miasta znajduje się w bardzo krytycznem położeniu materyalnem. Śmiertelność wśród dzieci i dorosłych jest bardzo znaczna. Miasto nie prowadzi żadnej prawie akcyi ratunkowej; praktyką lekarską zajmują się w mieście felczerzy, wykonywując dość skomplikowane zabiegi chirurgiczne, nie zawsze w skutkach pomyślne. Przed kilkoma miesiącami zawiesiła swe czynności wskutek braku środków — istniejąca przy magistracie— delegacya niesienia pomocy biednym. Cała więc akcya ratunkowa w jej złożonych przejawach w życiu ludności, poszkodowanej przez wojnę spoczęła w ubogich dłoniach miejscowej Rady opiekuńczej.

Działalność swą Rada miejscowa w Zduńskiej Woli rozwijała w ten sposób, iż za otrzymane z R. G. O. za pośrednictwem Rady powiatowej pieniądze kupowała artykuły spożywcze, które następnie rozdzielała pomiędzy biednymi, podług normy następującej: rodzina, składająca się z 6 lub 5 osób otrzymywała 2 porcye; z 3 osób 1 porcyę, na okres 2-ch lub 3-ch tygodni. Pojedyńcza porcya składała się z 1 1/2 f. mąki lub kaszy, albo 30 f. kartofli.

Staraniem Rady powstały też w 2 ochrony, w których zdołano umieścić 130 dzieci, nie otrzymywały one nic więcej poza nauką.

Istnieją też w mieście 2 średnie zakłady naukowe, które z braku funduszów będą musiały wkrótce zawiesić wykłady.

W końcu zaznaczyć należy, iż sprawozdanie niniejsze zaledwie w pewnej części ilustruje rozpaczliwe położenie rzeczy w mieście, dotkniętem w wyjątkowy sposób — klęską wojny.

W odległości 3-ch wiorst od miasta Zduńskiej Woli we wsi Tymienicach działalność swą prowadzi Rada opiekuńcza gm. Wojsławice. Odnośnie do potrzeb lokalnych poszkodowanej przez wojnę ludności Rada gm. Wojsławice wykazała ruchliwość i energię. W Tymienicach staraniem Rady urządzono jadłodajnię, która wydaje dziennie 550 obiadów, koszt jednego obiadu wynosi 3 1/2 kop. Jadłodajnia ta prowadzona jest wzorowo. Czynne jest też w Tymienicach schronisko dla biednej dziatwy ze Zduńskiej Woli, w którem znajduje bardzo troskliwą opiekę około 30 dzieci.

Okoliczne Rady gminne pow. łaskiego wykazują w porównaniu małą żywotność, wskutek czego biedni z tych okolic zwracają się o pomoc do miejscowej Rady opiekuńczej w Zduńskiej Woli. Rada w miarę sił i środków udziela im zasiłków.

Gazeta Świąteczna 1916 nr 1862

Trzy wiorsty od Zduńskiej-Woli, w powiecie sieradzkim, guberńji kaliskiej, leży wieś Tyśmienice, należąca do gminy Wojsławic. We wsi tej rada opiekuńcza gminy wojsławickiej urządziła jadłodajnię, która wydaje po 550 obiadów dziennie. Obiad dla jednej osoby kosztuje 7 groszy. Istnieje też w Tyśmienicy schronisko dla ubogich dzieci ze Zduńskiej-Woli; przygarnia ich ono około 30. — O działalności innych rad w okolicy niewiele słychać, to też wszystka ludność uboga w tamtych stronach zwraca się o pomoc do zduńskiej rady opiekuńczej.

Obwieszczenia Publiczne 1922 nr 53a

Do rejestru handlowego, Działu A, sądu okręgowego w Kaliszu wciągnięto następujące firmy pod Nr. Nr.:

d. 20 stycznia 1922 r.
4118 „Leon Twardowski", sklep spożywczy w Tymienicach, gm. Wojsławice, pow. Sieradzkiego. Właśc. Leon Twardowski w Tymienicach.

d. 31 stycznia 1922 r.

4148 „Weronika Matusiak", handel resztkami towarów łokciowych w kol. Tymienice, gm. Wojsławice, pow. Sieradzkiego. Właśc. Weronika Matusiak w kol. Tymienice.

Obwieszczenia Publiczne 1926 nr 3

Wpisy do rejestru handlowego.

Do rejestru handlowego, Działu A, sądu okręgowego w Kaliszu, wciągnięto następujące firmy pod Nr. Nr.:

d. 14 października 1925 r.

6722 „Władysław Twardowski", sklep spożywczo-rzeźniczy w Tymienicach, gm. Wojsławice, pow. sieradzkiego; właśc. firmy Władysław Twardowski, zam. we wsi Tymienice.

Przegląd Leśniczy 1926 kwiecień

Spis wszystkich lasów prywatnych, komunalnych, kościeln. i fundacyjnych w województwie Śląskiem, Poznańskiem, Pomorskiem i Łódzkiem o powierzchni ponad 50 ha według stanu z 1924 r. Zestawił W. Przybylski.

216. Nazwa majątku leśnego: Wojsławice i Tymianice, gm. Wojsławice, powiat Sieradz. Właściciel: Antoni Siemiąttkowski. Obszar ha: 1195, 90.

_________________________________________________________________________________

 Ziemia Sieradzka 1927 luty

_________________________________________________________________________________

 Ziemiaństwo rolnictwo samorządy województwa łódzkiego 1928

 

WOYSŁAWICE i TYMIENICE. Majątek Woysławice i Tymienice włas­ność rodziny Siemiątkowskich od 200 lat. Gospodarstwo zbożowo-okopowe. Zabudo­wania murowane. Obszary rolne zdrenowane. Gospodarstwo leśne wzorowe z tarta­kiem i szkółkami leśnemi. Stajnia zarodowa półkrwi angielskiej. Obora zarodowa rasy nizinnej czarno – srokatej. Hodowla nasion.

 

Goniec Sieradzki 1928 nr 67

— Pożar. W godzinach popołudniowych w dniu 15 sierpnia, straż ogniowa wyjeżdżała do Tymienic pod Zd. Wolą.
Ogień zniszczył 2 domy, 4 obory i 2 stodoły napełnione zbożem.
Poszkodowani są: Józef i Franciszek Urbaniacy, Józef Kopciuch i dwuch St. Makowskich. Przyczyna pożaru niewiadoma. 

Goniec Sieradzki 1928 nr 109 

SZADEK.
— Napad rabunkowy. W dniu 3 bm. o godz 6 po południu gospodarz Antoni Badziak z Tuminice gm. Wojsławice w drodze z Szadku z jarmarku do domu, gdy był w lesie państwowym „Szadkowic"-podszedł nieznany jemu młody osobnik wyjął rewolwer skierował w stronę Badziaka, krzyknął „stój" i zażądał wydania pieniędzy.
Gdy Badziak oświadczył że nie ma pieniędzy, wtenczas bandyta zrewidował i zabrał będące przy, Badziaku 15 zł i oddalił się w las. Na miejsce napadu komenda pow. w Sieradzu niezwłocznie wysłała najlepsze siły, celem ujęcia sprawcy.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1929 nr 1

OGŁOSZENIE.

„Okręgowy Urząd Ziemski w Piotrkowie podaje do publicznej wiadomości, że orzeczeniem z dnia 31 stycznia 1928 r.

postanowił:

ustalić obszar scalenia wsi Tymienice w składzie: a) gruntów wykazanych w tabeli likwidacyjnej wsi Tymienice, gminy Wojsławice, o obszarze około 194 ha, składających się z około 80 ha gruntów ukazowych i około — 114 ha gruntów otrzymanych za likwidowane serwituty.

Orzeczenie to zostało utrzymane w mocy orzeczeniem Ministra Reform Rolnych z dnia 28 sierpnia 1928 r."

Z p. Prezesa (—) K. Jaroński

Naczelnik Wydziału.

 

Goniec Sieradzki 1929 nr 227 

— (s) Dur brzuszny. W pierwszych dniach września stwierdzono 3 wypadki duru brzusznego w Warcie, następnie 8 wypadków duru w Zduńskiej Woli, 2 wyp. w Sieradzu, 5 wyp., w Miedzinie, gm. Męka, 6 wyp. we Wróblewie i Tokarzewie, 1 wyp. w Wolnicy Niechmirowskiej i po jednym wyp. w Florjance i Tyminicach.
Chorych zabierano natychmiast do szpitali w Sieradzu i Zd.-Woli, otoczenie chorych szczepiono, studnie dezynfekowano.
Wszystkie wypadki duru są sporadyczne, przyczem do Zduńskiej Woli tyfus zawleczony został z Łodzi.
Nowych zachorzeń po przeprowadzonej izolacji chorych i dezynfekcji niema.
Przebieg choroby łagodny, zanotowano 2 zgony.

Obwieszczenia Publiczne 1931 nr 5a

Do rejestru handlowego, Działu A, sądu okręgowego w Kaliszu wciągnięto następujące firmy pod Nr. Nr.:

dnia 19 listopada 1930 roku

11936. „Janina - Władysława Kubińska", sklep spożywczy ze sprze­dażą wyrobów tytoniowych we wsi Tymienice, gm. Wojsławice, pow. sie­radzkiego. Właśc. Janina - Władysława Kubińska, zam. w Tymienicach.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1931 nr 7

OBWIESZCZENIE

STAROSTY POWIATOWEGO SIERADZKIEGO

z dnia 18 lutego 1931 r.

o kolejności osób obowiązanych do dostarczenia samochodów i motocykli.

Na podstawie §§ 4 i 8 Rozp. Min. Spr. Wewnętrznych i Min. Spr. Wojsk. z dnia 29. VII. 1930 r. wydanego w porozumieniu z Ministrami Skarbu i Robót Publicznych o obowiązku dostarczenia jako środków przewozowych na rzecz wojska w czasie pokoju samochodów, motocykli i rowerów (Dz. Ust. R. P. Nr. 58, poz. 470) podaję poniżej do powszechnej wiadomości, celem zapewnienia kolejności i równomierności przy powoływaniu do świadczeń listę kolejności osób powiatu sieradzkiego, obowiązujących do dostarczenia samochodów i motocykli w roku 1931.

33. Siemiątkowski Bolesław, Nr. rejestr. 1113, sam. osobowy — Ford — m. postoju: folwark Tymienice, gm. Wojsławice.

W ciągu dwóch tygodni od chwili ogłoszenia listy kolejności w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim osoby zainteresowane mogą wnosić do Starostwa Powiatowego Sieradzkiego uzasadnione reklamacje, w razie uwzględnienia których poprawiona zostanie odpowiednio lista kolejności, co jednak nie wstrzymuje wejścia w życie tejże listy kolejności z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.

Starosta Powiatowy:

(—) Bukowski.

Obwieszczenia Publiczne 1931 nr 53a

Do rejestru handlowego, Działu A, sądu okręgowego w Kaliszu, wciągnięto następujące firmy pod Nr. Nr.:

w dniu 11 marca 1931 roku.

12198. „Lucjan Dziamarski", sklep kolonjalny i rzeźniczy w Tymienicach, gminy Wojsławice, powiatu sieradzkiego. Właściciel Lu­cjan Dziamarski, zamieszkały w Tymienicach.

Echo Sieradzkie 1932 7 grudzień

DUR BRZUSZNY W W OKOLICACH ZDUŃSKIEJ WOLI.

Dur brzuszny zaobserwowano ponownie, w Zduńskej Woli.

Obecnie durem dotknięte zostały wioski pod Zduńską Wolą — Józefka, Tyminice i inne, gdzie ostatnio zachorowała pokaźna liczba mieszkańców.

Zaniepokojony, tym niezwykłym wypadkiem Magistrat miasta Zduńska Wola czyni usilne starania w celu przeciwstawienia czoła zbliżającej się zarazie.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 21

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dn. 19 październ. 1933 r. L. SA. II. 12/14/33

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu sieradzkiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego, zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 18 października 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23. III. 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:

§ 1.

XV. Obszar gminy wiejskiej Wojsławice dzieli się na gromady:

8. Tymienice, obejmującą: wieś Tymienice, folwark Tymienice.

§ 2.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Sieradzkiemu.

§ 3.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.

Wojewoda:

wz. (—) A. Potocki
Wicewojewoda

Łódzki Dziennik Urzędowy 1934 nr 15

OGŁOSZENIE Komisji Wspólnego Planu Zabudowania m. Zduńskiej Woli i okolic sąsiednich

z dnia 24. VII. 34. Ł. 10/34

(ustanowionej dekretem wojewody łódzkiego z dnia 4 sierpnia 1933 r. za Nr. K. B. IV-31/2.

o przystąpieniu do sporządzenia ogólnego planu zabudowania m. Zduńskiej Woli

i okolic.

Przystępując na podstawie art. 23 rozporządzenia Prezydenta Rzplitej z dnia 16 lutego 1928 r. o prawie budowlanem i zabudowaniu osiedli (Dz. U. R. P. Nr. 23 ex 1928, poz. 202) do sporządzenia ogólnego planu zabudowania wspólnie dla: 1) miasta Zduńskiej Woli, 2) wsi: Rozomyśl, Osmolin, Krobanówek, Karsznice, Zduny, Stęszyce, Krobanów, Opiesin, Ostrów, Czechy, Ogrodziska, Kolonji Maciejew, Osmolin-folwark, Henryków, Józefka, Osmolin, Opiesin, Janiszewice, Ochraniew, Ochraniew Nr. 1, Biały Łuk, majątków Karsznice, Krobanowek, folwarku Janiszewice — w gminie Zduńska Wola położonych, 3) wsi lzabelów, folwarku Tymienice — w gminie Wojsławice położonych i 4) wsi Swędziejewice, Paprotnia, Nowe Miasto, majątków Paprotnia, Swędziejewice w gminie Zapolice położonych, obejmującego obszar ok. 3000 ha, Komisja wspólnego Planu Zabudowania m. Zduńskiej Woli i sąsiednich okolic podaje o tem zgodnie z art. 25 cytowanego rozporządzenia do publicznej wiadomości. Z treścią mającego być sporządzonym, projektu planu zabudowania interesowani mogą zaznajomić się w Zarządzie Miejskim m. Zduńskiej Woli w okresie od dnia 15 listopada r. b. do dnia 30 listopada r. b. w godzinach od 10-ej do 13-ej codziennie z wyjątkiem sobót, niedziel i dni świątecznych.

W okresie od 1 grudnia r. b. do 15 grudnia r. b. interesowani mogą zgłaszać do Komisji Wspólnego Planu Zabudowania miasta Zduńskiej Woli i okolic sąsiednich wnioski, dotyczące wyżej wymienionego planu zabudowania.

Przewodniczący Komisji:

(—) Inż. St. Boryssowicz

Starosta.

Echo Sieradzkie i Zduńskowolskie 1934 14 czerwiec

WYKWALIFIKOWANY NOŻOWIEC.

Antoni Badziak, 18 lat, z Tymienic pod Zduńską Wolą za użycie noża w bójce i uszkodzenie ciała przez ucięcia przeciwnikowi ucha, skazany został na 1 rok więzienia na rozprawie sądowej w dniu 5 b. m., po ogłoszeniu wyroku niezwłocznie aresztowany i odesłany do więzienia w Sieradzu.

Echo Sieradzkie i Zduńskowolskie 1934 16 czerwiec

TAKI SAM.

Wawrzyniec Badziak, 32 lat z Tymienic za użycie tępego narzędzia w czasie bójki skazany został na 6 miesięcy więzienia.

 

Głos Chłopski 1949 nr 118 

Miasto walczy o zdrowie wsi
Lekarze Uniwersytetu Łódzkiego we wsi Izabelów w pow. sieradzkim
W odległości 5 km od Zduńskiej Woli, w powiecie sieradzkim znajduje się wieś Izabelów. Długa ulicówka, której gospodarstwa rozsiadły się po obu stronach piaszczystej drogi, do 1945 zamieszkana była głównie przez Niemców. Dziś gospodarstwa te stały się niepodzielną własnością chłopów polskich mało i średnio rolnych.
Gospodarze tu mieszkający mają przeważnie po trzy do pięciu ha ziemi piaszczystej. Nie to jest jednak ważne. Ważniejszy jest fakt, że mimo iż wieś znajduje się blisko Zduńskiej Woli, do dziś jeszcze funkcje lekarza sprawowała „babka" — akuszerka. Jej prymitywne narzędzia i nieprzestrzeganie najprostszych zasad higieny stały się przyczyną wielu chorób i zakażeń u kobiet.

 

Jej znachorskie praktyki odczuły na swojej skórze mieszkanki Prątków, Tymienic i Męckiej Woli.
Dopiero przyjazd ekipy lekarskiej Kliniki Uniwersytetu Łódzkiego przekreślił działalność „babki" która leczy ludzi jak w średniowieczu odczynianiem, czarami i zaklęciami. Już żadna kobieta nie pójdzie do babki z prośbą o pomoc i o zamawianie czarów. Wystarczył ten jeden przyjazd,  wystarczyło parę ciepłych a zarazem pouczających słów ze strony lekarzy, aby ludzie wsi zrozumieli, iż domorośli znachorzy to nie dobrodziejstwo gromady, ale rozsadnik nieraz nieuleczalnych chorób.
PANI DOKTÓR ZBADA TYLKO SERDUSZKO
Przed szkołą w Izabelowie gdzie rozgościli się lekarze, pełno furmanek. Ruch jak na odpuście. Chorzy poprzyjeżdżali nawet ze wsi, odległych od Izabelowa o 15 kilometrów. Jest ponad 300 osób. W korytarzu tłoczno, ale wszyscy napewno będą przyjęci.
W słonecznej sali szkolnej przyjmuje doktor Stanisława Sobień. Mały, bo trzyletni Heniuś Wróbel z Męckiej Woli płacze i wyrywa się matce. — Nie chcę, nie chcę. Mamo ja się boję!
— Nie płacz Heniuś, ja tylko posłucham jak ci bije serduszko — uspakaja go pani doktor. Chłopak przez łzy spogląda niedowierzająco to na matkę, to na biało ubraną panią. Na chwilę cichnie, ale na widok słuchawki buzia mu się krzywi i z oczek znowu płyną strumieniem łezki.

 

 Pani doktor bada skrupulatnie, bo Heniuś jest chory od 9 tygodni. Po zapaleniu zostały ślady w płucach. Trzeba Henia prześwietlić i natychmiast oddać do szpitala dziecięcego w Łodzi. Jak Henio wróci ze szpitala będzie napewno zdrów jak ryba.
Ośmiomiesięczny Stefek jest chory na dyfteryt.
— To bardzo zaraźliwa choroba — wyjaśnia pani doktor stroskanej matce obywatelce Bartoniowej z Tymienic.
— Musi pani uważać na dzieci (jest ich jeszcze dwoje w domu). Gdyby tylko zabolało je gardło, natychmiast trzeba do lekarza. Tu ma pani receptę i skierowanie po zastrzyk dla małego.
Zastrzyk trzeba zrobić zaraz, bo Stefek jest słaby i ma krzywicę. Wzruszająca jest scena, gdy odchodząca obywatelka Bartoniowa, której doktor daje butelkę tranu dla dzieci, dziękuję za pomoc.
PO RAZ PIERWSZY OD 9-ciu LAT
Przed drzwiami internisty stoi masa ludzi. Wchodzimy do środka. Doktor Chlebowski bada właśnie ob. Kazimierza Szewczyka, właściciela 5 hektarowego gospodarstwa w Pratkowie.
Ob. Szewczyk skarży się na bóle w „środku". Tak już od 1940 roku. Ale przysłowiowa nieufność do lekarzy sprawiła, iż do tej pory nie poddał
się leczeniu. Dopiero jak się dowiedział że do wsi przyjeżdżają lekarze, zdecydował się.
— Zobaczymy co powiedzą.
Doktor Chlebowski powiedział mu że to jest wrzód na dwunastnicy i przepisał mu lekarstwa. Ob. Szewczyk wyszedł zadowolony. — Wiecie
— mówił do gospodarzy, którzy czekali na swoją kolejkę.
— bardzo dobrzy są ci lekarze. Tak skrupulatnie badają, a jak szybko powiedział co mi jest. I jeszcze dał receptę. Gdzieby to przed wojną pokazał się lekarz na wsi i niedzielę mitrężył dla chłopa. No, co wy na to?
— Wicie, kumie — odparł gospodarz, którego w krzyżu łamało. — To jest wielkie osiągnięcie i jeszcze jedna pomoc okazana wsi przez ludzi pracy, z miasta.
SOJUSZ W CZYNIE
Tego dnia przed lekarzami Klinik Uniwersyteckich przewinęło się dziesiątki ludzi. Stwierdzono 64 wypadki chorób wewnętrznych, 65 dziecięcych, 20 kobiecych, 30 skórnych, 40 chirurgicznych.
Ale nie tylko badano ludzi w szkole. Chorą obywatelkę Marię Szubert i ob. Naumanowicza odwiedzi lekarz w ich domach, zbadał i przepisał lekarstwa.
Ludzie nie chcieli wierzyć że lekarze przyjadą do nich. A jednak przyjechali, leczyli udzielali porad. Odmówili sobie odpoczynku, choć to była przecież niedziela. Poszli na wieś, by nieść ulgę w cierpieniu. Toteż odjeżdżającą ekipę żegnali mieszkańcy wsi ze wzruszeniem i prośbą: — Przyjdźcie jeszcze do nas. My waszej pomocy potrzebujemy.
Długo machano rękoma i chusteczkami za autem, którym odjeżdżali doktorzy Wróblewski, Sobierański. Chlebowski, Kempski, Sobień, oraz studentki medycyny Woźniakówna, i Szymiot. Spełnili oni dobrze swój obywatelski obowiązek.
T. Szewera 

 

Dziennik Łódzki 1974 nr 240

Godz. 16.20 Tyminice, pow. Sieradz. Przy gaszeniu pożaru poparzeniom I i II stopnia uległ Bogdan J. Ogień zlokalizowali mieszkańcy wsi.