Zajączkowski:
Tumusin -pow. poddębicki
1) 1402 T. Petr. I f. 101, por. Koz. II, 182: Thomusszin - Nicolaus de T. 2) 1403 T. Petr. I f. 104, por. Koz. II, 182: Thomussino. 3) 1414 T. Petr. II f. 97, por. Koz. II, 182: Thomniszino - relicta strenui Nicolai de T.
4) XVI w. Ł. II, 373-374: Thomissino, Thomyschyno -villa, par. Kałów, dek. szczawiński, arch. łęczycki. 5) 1576 P. 66: Thomusin - wł. szl., par. jw., pow. i woj. łęczyckie. 6) XIX w. SG XII, 624: Tumusin - wś i folw., par. jw., gm. Poddębice, pow. jw.
1) 1402 T. Petr. I f. 101, por. Koz. II, 182: Thomusszin - Nicolaus de T. 2) 1403 T. Petr. I f. 104, por. Koz. II, 182: Thomussino. 3) 1414 T. Petr. II f. 97, por. Koz. II, 182: Thomniszino - relicta strenui Nicolai de T.
4) XVI w. Ł. II, 373-374: Thomissino, Thomyschyno -villa, par. Kałów, dek. szczawiński, arch. łęczycki. 5) 1576 P. 66: Thomusin - wł. szl., par. jw., pow. i woj. łęczyckie. 6) XIX w. SG XII, 624: Tumusin - wś i folw., par. jw., gm. Poddębice, pow. jw.
Taryfa
Podymnego 1775 r.
Tomusin,
wieś, woj. łęczyckie, powiat łęczycki, własność szlachecka,
14 dymów.
Czajkowski
1783-84 r.
Tumuzin,
parafia kałow (kałów), dekanat łęczycki, diecezja gnieźnieńska,
województwo łęczyckie, powiat łęczycki, własność:
Szulimirski.
Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.
Tumusin, województwo
Mazowieckie, obwód Łęczycki, powiat Zgierski, parafia Kałów,
własność prywatna. Ilość domów 16, ludność 115, odległość
od miasta obwodowego 4.
Słownik Geograficzny:
Tumusin, w XVI w. Thomyschyno i Thomusin, wś i. folw., pow. łęczycki, gm. Poddębice, par. Kałów, odl. od Łęczycy 21 w.; wś ma 7 dm., 153 mk.; folw. 3 dm., 19 mk. W 1826 r. 16 dm., 115 mk. Fol. T. rozl. mr. 310: gr. or. i ogr. mr. 237, łąk mr. 34, wody mr. 3, lasu mr. 15, nieuż. mr. 17; bud. mur. 2, drewn. 13; płodozm. 7-pol., pokłady torfu. Wś T. os. 19, mr. 35; wś Przekorki os. 10, mr. 150. Z obszaru dóbr oddzielono folw.: Franki i Marynki. Na początku XVI w. łany kmiece dają dziesięcinę prepozyturze kollegiaty łęczyckiej, folwarczne pleban. w Kałowie. Kmiecie dają kolędę po korcu żyta (Łaski, L. B., II, 374).). Według reg. pob. pow. łęczyckiego z r. 1576 Jakub Tomuski płacił od 3 łan., 3 os.; Albert Tomuski od 2 łan., 1 zagr., 3 os.; Szarnowski od 4 łan. (Pawiński, Wielkp., II, 66). Br. Ch.
Spis 1925:
Tumusin, wś, pow. łęczycki, gm. Poddębice. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne 17. Ludność ogółem: 120. Mężczyzn 65, kobiet 55. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego 119, ewangelickiego 1. Podało narodowość: polską 120.
Wikipedia:
Tumusin-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Poddębice. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego. Na terenie wioski, wzmiankowanej po raz pierwszy w 1402 roku zachował się drewniany dwór szlachecki z początków XIX stulecia, konstrukcji zrębowej, wzniesiony na planie prostokąta z gankiem wspartym na czterech kolumnach, zwieńczonym tympanonem. Dwór przykrywa dach naczółkowy kryty gontem. W środku zachował się dwutraktowy układ wnętrza z sienią na osi oraz pierwotna stolarka utrzymana w stylu klasycystycznym. Obok dworu stoi murowany lamus z połowy XVIII wieku. Jest to budowla parterowa, podpiwniczona, wzniesiona na planie prostokąta. Posiada ganek wsparty na czterech słupach. Zachowała się piwnica ze sklepieniem kolebkowym, podpartym filarem. Według rejestru zabytków KOBiDZ na listę zabytków wpisane są obiekty: dwór, drewniany, 1 poł. XIX w., nr rej.: 99 z 12.10.1967, lamus, XIX w., nr rej.: 712 z 12.10.1967
________________________________________________________________________________
1839 r.
1992 r.
Gazeta Warszawska 1803 nr 18
Citatio Edictalis. Niżey podpisana
Regencya , zapozywa ninieyszym edyktalnie, na instancyą Ur: Adama
Sulimirskiego; Wszystkich tych, którzy do maiącey być
extabulowaney Summy 33,000. zł: i kontraktu zastawnego , między Ur:
Janem, Nepomucenem Sulimimirskim i Ur: Ludwikiem Kossakowskim , o
Dobra Tumusinow, w Powiecie Zgierskim leżące, dnia 30 Mai 1796 w
summie 38,000 zł: Pol: zawartego , ktory wraz z attestem
Recognitionis de die 4 Martii 1797. Ur: Kossakowskiemu na to wydanym
zginął, właściciele Cessionaryi zastawni , lub inni Dokumentu
posiadacze, iakową pretensyą formować mogą, w ten sposob, aby się
odtąd natychmiast, a naypożniey in Termino peremptorio dnia 6
Czerwca cur: o 9 godzinie przed Deputowanym do tego Regencyi
Konsyliarzem v. Uklańskim, w Rezydencyi kraiowei Regencyi albo
osobiście , albo przez legalnych Plenipotentow , na ktorych się
onym Justitiae Kommissarze Linke, Lutterkorth i Kletke nominuią
zameldowali i pretensye swe podali, W niestawieniu się zaś swym
oczekiwać maią, iż z pretensyami swemi upadną i onym wieczne
milczenie w tey mierze nakazane będzie oraz Amortyzacya zaginionego
Dokumentu nastąpi. W Warszawie dnia 18. Januarij 1803. — Krolewska
Południowo Pruska Regencya.
Gazeta Korrespondenta Warszawskiego y
Zagranicznego 1821 nr 86
Pisarz Trybunału cywilnego I.
Jnstancyi Woiewództwa Mazowieckiego.
Wiadomo czyni, komu o tem wiedzieć
potrzeba , że wieś folwarczna Tumusin w possessyi dzierżawney
Cecylii z Kaplińskich Sulimierskiey, oraz Piotra i Jana braci
rodzonych Sulimierskich w połowie, a w drugiey połowie w possessyi
dzierżawney Wojciecha Wiewiurowskiego zostaiąca, tudzież wieś
folwarczna i parafialna Kałów w dzierżawnem posiadaniu Wincentego
Jeruzalskiego będąca, całe te dobra Tumusin i Kałów w Powiecie
Zgierskim Obwodzie Łęczyckim Woiewództwie Mazowieckim , Gminie
iedney Kałowskiey położone, aktem Marcina Ciechanowskiego
komornika Sądu appellacyynego królestwa polskiego, w mieście
Warszawie przy ulicy Rymarskiey w domu Nro 743 mieszkaiącego opisane
, w exekucyi na żądanie sukcessorów niegdy Lewina Gensau Jenerała,
iako to: Maryanny Karoliny z domu Graeper Gensau po tymże niegdy
Lewinie Gensau Jenerale pozostałey wdowy, tudzież Karoliny Krystyny
Amalii Gensau córki łącznie i w assystencyi męża Pułkownika
Rousch czyniącey , niemniey Henryety Charloty Gensau córki,
obywatelek w państwie Pruskim w mieście stołecznem Berlinie
mieszkaiących, przeciwko Adamowi Sulimierskiemu w dobrach swych
dziedzicznych Tumusinie i Kałowie w Powiecie Zgierskim Województwie
Mazowieckim położonych mieszkaiącemu dłużnikowi, z mocy wyroków
prawomocnych przez tegoż Komornika Marcina Ciechanowskiego aktem w
dniu 10 mca marca roku bież: 1821 zaczętym, a dnia 13 mca i roku
tychże ukończonym, w całey obszerności zaięte i zaaresztowane
zostały. Następnie zaaresztowanie takowe w kopiiach wręczone i
zostawione było Wincentemu Sulimierskiemu zastępcy Wóyta gminy
Kałowskiey w kancellaryi gminney dnia 13 marca roku bież: 1821 ;
tudzież wręczonym zostało Pisarzowi Sądu Pokoiu Powiatu
Zgierskiego Adamowi Poll na ręce widimuiącego Józefa Znaiewskiego
Protokulisty przysięgłego dnia 28 kwietnia r. b. 1821, i Józefowi
Kłobukowskiemu Kommissarzowi do Obwodu Łęczyckiego delegowanemu
dnia 1go maia r. t. 1821. — Poczem zaaresztowanie ninieysze
wpisanem zostało tak do ksiąg hipotecznych dóbr Tumusina i Kałowa
w Kancellaryi hipoteczney ziemiańskiey Woiewództwa Mazowieckiego
przez Eusatachiego Formankiewicza Pisarza teyże kancellaryi
hipoteczney ziemiańskiey Woiewództwa Mazowieckiego dnia 5 mca maia
roku bież: 1821, iako i do księgi zaaresztowań w kancellaryi niżey
podpisanego Pisarza Trybunału dnia 19 mca i roku tychże.
Pierwsza publikacya zbioru obiaśnień
i warunków sprzedaży tey odbywać się będzie w sali
audyencyonalney Trybunału Cywilnego I. Instancyi Woiewództwa
Mazowieckiego w mieyscu posiedzeń w mieście Warszawie przy ulicy
Długiey w officynie pałacu Rządowego Krasińskich zwanego Nro 549
dnia 4go mca Lipca r. b. 1821 zrana po godzinie 9tey, a to za sprawą
i dyrygowaniem Franciszka Wołowskiego Mecenasa Sądu Naywyższey
Instancyi Królestwa Polskiego, w temże mieście Warszawie przy
ulicy Długiey Nro 543 mieszkaiącego , u którego wdowa i
sukcessorowie niegdy Jenerała Lewina Gensau imieniem wyżey
wyrażeni, zamieszkanie prawne obrali sobie.
Dan w Warszawie w kancellaryi Trybunału
cywilnego I. Instancyi Woiewództwa Mazowieckiego dnia 21 maia 1821
r.
Żmichowski Pisarz.
Wywieszono ninieysze obwieszczenie na
tablicy w sali audyencyenalney Trybunału dnia 21 maia 1821 r.
Żmichowski Pisarz.
Gazeta Warszawska 1824 nr 94
Dobra Kałów i Tomusin w Powiecie
Zgierskim Obwodzie Łęczyckim Woiewództwie Mazowieckiem położone,
wypuszczone będą przez publiczną licytacyią w trzyletnią
dzierżawę od Sgo Jana czyli 24 Czerwca r. b. zaczynaiącą się.
Termin do odbycia tey licytacyi wyznaczonym iest na dzień 28 Czerwca
r. b. na godzinę 10 zrana przed Józefem Stokowskim Notaryuszem
Powiatu Zgierskiego w Piątku i w iego Kancellaryi. Cena roczney
dzierżawy ustanowioną iest na 4000 zł. Pol. rocznie i od tey
rozpocznie się licytacyia. Warunki do licytacyi, wyciąg podatków,
i protokół zaięcia, każdy z pretendentów licytacyi u
pomienionego Notaryusza odczytać sobie może. — Doniesiono dnia 11
Maia 1824 roku.
Jan Dzięciałkiewicz Komornik T. C. W.
M.
Gazeta Korrespondenta Warszawskiego y Zagranicznego 1827 nr 226
Po nastąpioney w dniu 14 Kwietnia 1825 r. śmierci Adama Sulimierskiego, dziedzica dóbr Kałowa i Tumusina , w Powiecie Zgierskim, Woiewództwie Mazowieckiem położonych, otworzył się spadek, celem więc przepisania tytułu rzeczonych dóbr na kogo z prawa wypadnie, w myśl art. 127 prawa seymowego z r. 1818 et seq: wyznacza się termin roczny na dzień 11 Kwietnia 1828 w Kancellaryi hypoteczney przed podpisanym Regentem na godzinę 10 z rana.
Warszawa d. 22 Marca 1827 roku.
Jan Felix Wilski R. K. Z. W. M.
Powszechny Dziennik Krajowy 1829 nr 305
Gdy przez nastąpioną w dniu 10 Maia
1795 roku śmierć Wiktoryi z Sulimowskich Przyłuskiey, dla którey
na dobrach Tumosin w Powiecie Zgierskim sub Nro 2, kapitał 5230
złp. a na dobrach Choyny w Powiecie Brzeskim sub Nro 1 kapitał 2000
złp. iest zahypotekowanym, otworzył się spadek; przeto dla
wszystkich interessentów do stawienia się, celem przepisania
tytułu własności rzeczonych kapitałów, termin roczny na dzień
29 Maia1830 roku w kancellaryi hypoteczney przed podpisanym Reientem
wyznaczonym został. w Warszawie d. 20 Maia 1829 r. Andrzey William
R.
Dobra Kałów i Tumusin, w Powiecie Zgierskim, Obwodzie Łęczyckim Woiewództwie Mazowieckiem położone, są do sprzedania z wolney ręki lub na zastaw, razem i oddzielnie, lub na części. Na te dobra przyznaną została pożyczka Skarbowa, to iest;
a. na Kułów 33,600 złtp.
b. na Tumusin 25,500 złtp.
razem 59,100 złtp.
na spłacenie pierwszego Wierzyciela,
Przytem uwiadomia się Fabrykantów i t. p., iż w Kałowie założona bydź może osada Fabryczna.
Taxa Rządowa tych dóbr i t. p. dowody, iakich pretendent zażąda, oraz warunki do kupna, zastawu i zabudowania domów Fabrycznych, mogą bydź udzielone w każdym czasie Pretendentowi za zgłoszeniem się do niżey podpisanego do Konina, — Konin dnia 1 Listopada 1830.
Leon Sulimierski Dziedzic dóbr powyższych.
Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego 1829 nr 720
STAN
Funduszów Towarzystwa Ogniowego Wsiów w Województwie Mazowieckiem z Roku 1828.
Rozchód z Roku 1828. Mieysce Pogorzeli Data Pogorzeli Summa przyznana Summa pozostała do wypłacenia Złłp: gr Złłp: gr Mazowieckie
Obwód Łęczycki
Tumusin
Dalików
Chrapy
14 Stycznia 1828
17 Marca 1828
5 Listopa: 1828
1582
149
533
-
-
15
1582
149
266
-
-
23
Dziennik Urzędowy Woiewodztwa Kaliskiego 1830 nr 46
Dobra Kałów i Tumusin, w Powiecie Zgierskim, Obwodzie Łęczyckim Woiewództwie Mazowieckiem położone, są do sprzedania z wolney ręki lub na zastaw, razem i oddzielnie, lub na części. Na te dobra przyznaną została pożyczka Skarbowa, to iest;
a. na Kułów 33,600 złtp.
b. na Tumusin 25,500 złtp.
razem 59,100 złtp.
na spłacenie pierwszego Wierzyciela,
Przytem uwiadomia się Fabrykantów i t. p., iż w Kałowie założona bydź może osada Fabryczna.
Taxa Rządowa tych dóbr i t. p. dowody, iakich pretendent zażąda, oraz warunki do kupna, zastawu i zabudowania domów Fabrycznych, mogą bydź udzielone w każdym czasie Pretendentowi za zgłoszeniem się do niżey podpisanego do Konina, — Konin dnia 1 Listopada 1830.
Leon Sulimierski Dziedzic dóbr powyższych.
Powszechny Dziennik Krajowy 1830 nr 62
Gdy przez nastąpioną w dniu 10 maia
1795 roku śmierć Wiktoryi z Sulimowskich Przyłuskiey, dla którey
na dobrach Tumosin w powiecie Zgierskim sub Nro 2 kapitał 5230 złp.
a na dobrach Choyny w powiecie Brzezińskim sub Nro i kapitał 2000
złp. iest zahypotekowanym, otworzył się spadek; przeto dla
wszystkich interessentów do stawienia się, celem przepisania tytułu
własności rzeczonych kapitałów, termin roczny na dzień 29 maia
1830 roku w kanceliaryi hypoteczney przed podpisanym reientem
wyznaczonym został. w Warszawie d. 20 maia 1829 r. Andrzey William
R.
Dziennik Powszechny 1834 nr 160
Pisarz Trybunału Cywilnego 1 lnstancyi
Woiewództwa Mazowieckiego. Wiadomo czyni, komu o tem wiedzieć
potrzeba, że wieś folwarczna Tumusin, w possessyi dzierzawney
Cecylii z Kaplińskich Sulimierskiey, oraz Piotra i Jana braci
rodzonych Sulimierskich w połowie, a w drugiey połowie w possessyi
dzierzawney Woyciecha Wiewiurowskiego zostaiąca, tudzież wieś
folwarczna i parafialna Kałów, w dzierzawnem posiadaniu Wincentego
Jeruzalskiego będąca, całe te dobra Tumusin i Kałów w Powiecie
Zgierskim, Obwodzie Łęczyckim, Woiewództwie Mazowieckiem, Gminie
iedney Kałewskiey położone, aktem Marcina Ciechanowskiego,
Komornika Sądu Appellacyinego Królestwa Polskiego, w mieście
Warszawie przy ulicy Rymarskiey w domu Nr. 743 mieszkaiącego,
opisane, w exekucyi na żądanie sukcessorów niegdy Lewina Gensau
Jenerała, iako to: Maryanny Karoliny z domu Graeper Gensau, po tymże
niegdy Lewinie Gensau Jenerale pozostałey wdowy, tudzież Karoliny
Krystyny Amalii Gensau córki, łącznie i w assystencyi męża
Pulkownika Rousch czyniącey, niemniey Henryetty Charloty Gensau
córki, obywatelek w państwie Pruskiem, w mieście stolecznem
Berlinie mieszkających, przeciwko Adamowi Sulimierskiemu, w dobrach
swych dziedzicznych Tumusinie i Kałowie, w Powiecie Zgierskim,
Woiewództwie Mazowieckiem położonych mieszkaiącemu dłużnikowi,
z mocy wyroków prawo-mocnych przez tegoż Komornika, Marcina
Ciechanowskiego aktem w dniu 10 mca Marca r. b. 1821 zaczętym, a
dnia 12 mca i roku tychże ukończonym, w całey obszerności zaięte
i zaaresztowane zostały. Następnie zaaresztowanie takowe w kopiach
wręczone i zostawione było Wincentemu Sulimierskiemu, zastępcy
Wóyta Gminy Kałewskiey, w Kancellaryi gminney dnia 13 Marca r. b.
1821; tudzież wręczonem zostało Pisarzowi Sądu Pokoiu Powiatu
Zgierskiegc, Adamowi Poll, na ręce widymuiącego Józefa
Znaiewskiego, Protokulisty przysięgłego dnia 28 Kwietnia r. b.
1821, i Józefowi Kłobukowskiemu, Kommissarzowi do Obwodu
Łęczyckiego delegowanemu d. 1 Maia r. t. 1821. Poczem
zaaresztowanie ninieysze wpisanem zostało tak do ksiąg hypotecznych
dóbr Tumusina i Kałowa w Kancellaryi hypoteczney Ziemiańskiey
Wdztwa Mazowieckiego, przez Eustachego Fórmankiewicza, Pisarza teyże
Kancellaryi hypoteczney Ziemiańskiey Wdztwa Mazowieckiego dnia 5 mca
Maia r. b. 1821, iako i do księgi zasresztowań w Kancellaryi niżey
podpisanego Pisarza Trybunału dnia 19 mca i roku tychże. Pierwsza
publikacya zbioru obiaśnień i warunków sprzedaży tey, odbywać
się będzie w sali audyencyonalney Trybunału Cywilnego I lnstancyi
Wdztwa Mazowieckiego, w mieyscu posiedzeń w mieście Warszawie przy
ulicy Długiey, w officynie pałacu rządowego Krasińskich zwanego
Nr. 549, dnia 4 mca Lipca r. b. 1821 z rana po godzinie 9tey, a to za
sprawą i dyrygowaniem Franciszka Wołowskiego, Mecenasa Sądu
Naywyższey Instancyi Królestwa Polskiego, w temże mieście
Warszawie przy ulicy Długiey Nr. 543 mieszkaiącego, u którego
wdowa i sukcessorowie niegdy Jenerała Lewina Gensau, imiennie wyżey
wyrażeni, zamieszkanie prawne obrali sobie. Dan w Warszawie w
Kancellaryi Trybunału Cywilnego I lnstancyi Wdztwa Mazowieckiego
dnia 21 Maia 1821 r. Zmichowski, Pisarz.
Wywieszono ninieysze obwieszczenie na
tablicy w sali audyencyonalney Trybunału dnia 21 mca Maia 1821 r.
Zmichowski, Pisarz.
Następnie po odbytych trzech
publikacyach zbioru obiaśnień i warunków sprzedaży dóbr Kałowa
i Tumusina, iak równie po odbyciu przygotowawczego przysądzenia,
wyrokiem Trybunału Cywilnego Wdztwa Mazowieckiego dnia 8
Października 1821 r. zapadłym, dobra wspomnione, w szczególności
wieś folwarczna Tumusin za summę złp. 76,606 gr. 20, zaś wieś
folwarczna i kościelna Kałów za summę złp. 50,000 Franciszkowi
Wołowskiemu ówczasowemu Mecenasowi sprzedażą dyrygującemu
przygotowawczo przysądzone, i termin do ostatecznego ich
przysądzenia na dzień 17 Grudnia 1821 r. był oznaczonym, który
dla sporów sądowych o taxę tych dóbr, spełzł na niczem; po
sporządzeniu teraz taxy sądowey wyrokiem rzeczonego Trybunału dnia
30 Maia r. b. zapadłym, nowy termin do ostatecznego tych dóbr
przysądzenia czyli ich licytacyi na dzień czternasty Lipca r. 1834
o godzinie 10tey z rana oznaczonym został; ten odbędzie się w
mieyscu posiedzeń Trybunału iak wyżey. O czem czyni się wiadomo
wszystkim interessowanym z tem obiaśnieniem, że dobra te każde
oddzielnie licytowane będą; że popieranie tey subhastacyi
następuie teraz na rzecz Jana Polaskiego, Nadleśnego rządowego
okręgu Zgierskiego, iako prawa nabywcy od sukcessorów de Gensau,
zamieszkanie prawne w Warszawie w domu pod Nr. 729 przy ulicy Leszno
u Szymona Kazańskiego Adwokata obrane maiącego i zarazem sprzedażą
tychże dóbr teraz dyrygującego, na przeciw sukcessorom po zmarłym
Adamie Sulimierskim, iako to: Leonowi, Wincentemu, Józefie i
Justynie Sulimierskim rodzeństwu, w dobrach Tumusinie zamieszkanie
prawne obrane maiącym; że dobra te zostaią teraz częścią w
administracyi Mikołaia Trzeszkiewicza, na rzecz Polaskiego
zaprowadzoney, a częścią w posiadaniu sukcessorów po Wincentym
Sulimierskim, w tychże dobrach zamieszkałych. w Warszawie dnia 31
Maia 1834 r. A. Podbielski Pisarz.
Dziennik Powszechny 1835 nr 147
Podpisany Komornik Sądowy wiadomo
czyni, iż prawnie zajęte dobra Kałów i połowa wsi Tumusina, w
Powiecie Zgierskim, Obwodzie Łęczyckim,Województwie Mazowieckiem
położone, na lat trzy poczynając od Sgo Jana r. 1835, do tegoż
czasu 1838 więcej dającemu, przez licytacyą publiczną w dzierzawę
wypuszczonemi zostaną. Licytacya prowentów tych dóbr odbędzie się
przed Kajetanem Janickim Rejentem Powiatu Zgierskiego, lub jego
prawnym zastępcą, w mieście Zgierzu zamieszkałym, a to w dniu,
18/30 Czerwca r. b. od godziny 12 z rana. Warunki wydzierżawienia
tych dóbr, Kałowa w całości, a Tumusina w połowie, każdego
czasu przejrzano być mogą u tegoż Rejenta Janickiego. Licytacya
rocznej dzierzawy rozpoczętą będzie od summy złp. 4,000. w
Warszawie dnia 6 /18 Maja 1835 r. Andrzej Topolski, Kom. Sąd.
Kurjer Warszawski 1861 nr 193
Na posiedzeniu Komitetu Gubernjalnego
do oczynszowania włościan w Gubernji Warszewskiej, odbytem w d. 28
Lipca (9 Sierpnia) r. b. zatwierdzone zostały układy, zawarte
dobrowolnie o wieczyste oczynszowanie włościan następujących
dóbr: (…) Z Ptu Kaliskiego: wieś Cielec, osad czynszowych 13;
wieś Krąków, osad 16; (…) Z Ptu Łęczyckiego: (…) wieś
Tumusin,osad 8. (…)
Obwieszczenia Publiczne 1918 nr 29
Obwieszczenie.
Notariusz przy wydziale hipotecznym K. P. sądu okrągowego w Kaliszu Józef Dzierzbicki obwieszcza, iż otwarte zostały postępowania spadkowe po zmarłych:
10) Jakóbie Polce (Polka), właścicielu 4 mórg gruntu, zapisanych pod Nr 3 w dziale II wykazu hipot. kolonji Tumusin Nr 2, pow. Łęczyckiego.
Termin zamknięcia tych postępowań spadkowych wyznacza się na d. 6 marca 1919 r. w kancelarji notarjusza Józefa Dzierzbickiego w Kaliszu.
Obwieszczenia Publiczne 1924 nr 98
Wydział cywilny
sądu okręgowego w Łodzi, na zasadzie art. 1777-3 oraz zgodnie z
decyzją z d. 29 września 1924 r., zawiadamia, że na skutek
podania Jadwigi Stefańskiej, zamieszk. w Łodzi, przy ul.
Wiznera 32., wdrożone zostało postępowanie celem uznania
Pawła Stefańskiego za zmarłego i z mocy art. 1777-8 U. P. C., wzywa
tegoż Pawła Stefańskiego, męża petentki, a syna Tomasza i
Anieli z Pawłowskich, urodzonego w 1884 r., stałego mieszkańca
wsi Tumusin, gm. Poddębice,
pow. Łęczyckiego, ostatnio zamieszkałego w Konstantynowie,
obecnie, po zaciągnięciu 1914 r. do wojska rosyjskiego,
niewiadomego z miejsca pobytu, aby w terminie 6-miesięcznym, od daty
opublikowania niniejszego obwieszczenia, stawił się w kancelarji
wydziału cywilnego sądu okręgowego w Łodzi, przy ul. Pańskiej
115, albowiem po tym czasie nastąpi uznanie go za zmarłego. Nadto
wydział cywilny sądu okręgowego wzywa wszystkich, którzy o życiu
lub śmierci pomienionego wyżej Pawła Stefańskiego posiadają
wiadomości, aby o znanych sobie faktach zawiadomili sąd najpóźniej
w oznaczonym wyżej terminie. (sprawy Nr Z. 443/24).
Gazeta Świąteczna 1927 nr 2401
Z życia młodzieży. Z pod Poddębic
piszą do nas: We wrześniu 1925 roku powstało tu koło młodzieży.
Założył je w porozumieniu z dawnym nauczycielem szkoły w
Ciężkowie T. Prośniewski, aby pociągnąć do pożytecznej pracy
młodzież, która przedtem w niedziele i święta marnowała czas na
włóczeniu się z jednego końca wsi na drugi. Zapisało się zaraz
25 członków (obecnie jest ich 40). Na przewodniczącego powołano
W. Wawrzyniaka, na jego zastępcę Miszczaka. Chociaż koło jest
jeszcze młode, jednak zdołało już zgromadzić do czytelni
kilkadziesiąt pożytecznych książek. Zebrania ogólne odbywają
się w szkole w pierwszą niedzielę każdego miesiąca. Młodzież
chętnie na nie przybywa z pięciu następujących wsi: Panaszewa,
Przekory, Tumusina, Adamowa i Ciężkowa. Na zgromadzeniach ogólnych
odczytujemy sprawozdania, miewamy odczyty, wypowiadamy ładne
wiersze, czytamy gazety, a na zakończenie śpiewamy razem „Nie
rzucim ziemi”. W roku zeszłym koło urządziło kilka zabaw
tanecznych i kilka przedstawień teatralnych. Ostatnia zabawa
taneczna odbyła się w drugie święto Bożego Narodzenia. Zaraz po
nabożeństwie zeszliśmy się u S. Barańskiego w Tumusinie,
ponieważ tam mieszkanie było oddane na zabawę. Najpierw
śpiewaliśmy kolendy, a po przybyciu grajków nastąpił 3-godzinny
taniec; potem była spólna wieczerza, przy której także
śpiewaliśmy kolendy na głosy. Po wieczerzy młodzież ślicznie
przystrojona odegrała „Heroda”, poczem znów tańczono w ciągu
2-ch godzin, aż nadszedł czas rozejścia się do domów. Każdy
odchodził bardzo zadowolony. Zabawa odbyła się bez wódki,
ponieważ młodzież należąca do koła postanowiła wódki nie pić.
Członek koła.
Łódzki Dziennik Urzędowy 1929 nr 18
OGŁOSZENIE
Stosownie do art. 222/4 i 5 Ustawy Wodnej z dnia 19 września 1922 roku w brzmieniu ustalonem Rozporządzeniem Ministra Robót Publicznych z dnia 13. IV. 1928 r. (Dz. U. R. P. Nr. 62, poz. 574 z 1928 r.) — ogłaszam, że zostały zatwierdzone statuty następujących Spółek Wodnych:
12) Dnia 15 lipca 1929 r. Spółka Wodna „Tumusin" z siedzibą w Tumusinie — statut uchwalono dnia 13 lipca 1929 r.
Celem powyższych Spółek jest osuszanie gruntów członków spółek według projektów technicznych, przedłożonych Starostwu Powiatowemu w Łęczycy.
Statuty Spółek ułożone zostały ściśle według wymogów okólnika Min. Rob. Publ. z dnia 30.VII. 1923 r. Nr. V. 417/23 Monitor Polski Nr. 196, poz. 225 — tak co do warunków i formy zwoływania zgromadzeń członków jak i sposobu dokumentowania powziętych przez to zgromadzenie spraw, mających podlegać uchwale zgromadzenia członków oraz form obwieszczonych Spółek.
Łęczyca, dnia 19 sierpnia 1929 r.
Starosta Powiatowy:
(—) H. Ostaszewski.
§ 2.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Łęczyckiemu.
§ 3.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia go w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
Wojewoda:
w z. (—) A. Potocki
Wicewojewoda.
Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 18
z dnia 18 sierpnia 1933 r. Nr. SA. II. 12/9/33.
Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 14 sierpnia 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego z dnia 23 III. 1933 r. (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:
§ 1.
IX. Obszar gminy wiejskiej Poddębice dzieli się na gromady:
13. Tumusin, obejmującą: kol. Tumusin, wieś Tumusin, folw. Tumusin, wieś Marynki, wieś Leokadjew, wieś Antoninów.§ 2.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Łęczyckiemu.
§ 3.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia go w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
Wojewoda:
w z. (—) A. Potocki
Wicewojewoda.
Dziennik Łódzki 1951 nr
215
Stanisław Stępień
z Poddębic dzierżawi 1 ha i 64 ary ziemi należącej do resztówki
w gr. Tumasin. Ponieważ dekret rządowy nakłada obowiązek
odsprzedaży państwu nadwyżek zbożowych tak na właścicieli
gospodarstw rolnych, jak i na dzierżawców, więc i na Stanisława
Stępienia przypadło 148 kg.
Stępień jednak na punkt
skupu odstawił 615 kg.
— To tylko tyle na
początek — oświadczył. — Z obsianego żytem hektara zebrałem
około 24 q ziarna, bo urodzaj dopisał. Wykalkulowałem sobie tak.
Zostawię tylko tyle, ile potrzeba mi będzie na siew jesienny, a
resztę sprzedam w punkcie skupu. Odpadnie mi więc kłopotanie się
o przewóz do młyna i o przemiał, a żonę uwolnię od kłopotu
jaki pociąga za sobą wypiek chleba. Nic nie stracę, bo ceny u nas
w Polsce są stałe i na ziarno i na chleb. Po dokładnym obliczeniu
się, łącznie odstawię 17 kwintali. Zaraz tego nie mogłem uczynić,
gdyż część ziarna pożyczyłem sąsiadom, którzy nie
przeprowadzili jeszcze u siebie młocki a potrzebowali ziarna na mąkę
i otręby. Gdy tylko oddadzą mi dług, zaraz uzupełnię swoje
dodatkowe zobowiązanie.
Stanisław Kajszczak
z gromady Spędoszyn przywiózł na punkt skupu w Wartkowicach, gm.
Gostków, zamiast przypadających na jego
gospodarstwo 16 q 52 kg całe 22 q. Z tej samej gromady Józef
Graczyk już w całości wykonał swoje zobowiązanie, odstawiwszy 8
q 40 kg żyta.
— W roku ub. —
mówił Graczyk — z wielkim trudem odsprzedałem państwu 6 q zboża, a
obecnie dlatego, że urodzaj był lepszy i że skup odbywa się zaraz
po żniwach, sprzedaż 840 kg żyta wykonałem lekko. Poza tym
odstawię jeszcze wszystek zakontraktowany jęczmień browarniany.
Na Sieradzkich Szlakach 1988/1
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz