Tobolice

Zajączkowski:

Tobolice -pow. poddębicki
1) 1386 PKŁ I, 222: Thobolicze - Stanislaus kmetho de T. 2) 1387 PKŁ I, 491: Tobolice - Albertus de T. 3) 1388 PKŁ I, 674: Tobolice - wzm. o hereditas T. 4) 1391 PKŁ I, 1970, 2042: Tobolice, Topolicze - wzm. o hereditas T.; Magdalena de T. 5) 1398 PKŁ I, 4246; II, 5814: Thobolice - Sodko de T. 6) 1399 PKŁ I, 4450; II,6115: Tobolicze - Staszek Golyan de T.
7) XVI w. Ł. II, 369: Thogolice, Thobolice - villa, par. Domaniew, dek. szczawiński, arch. łęczycki. 8) 1576 P. 68: Thobolycze - wł. szl., par. jw., pow. i woj. łęczyckie. 9) XIX w. SG XII, 354: Tobolice - kol. i folw., par. jw., gm. Dalików, pow. jw.  

Czajkowski 1783-84 r.

Tobolice, parafia domaniow (domaniew), dekanat łęczycki, diecezja gnieźnieńska, województwo łęczyckie, powiat łęczycki, własność: Dzierzbicki.

Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.

Tobolice, województwo Mazowieckie, obwód Łęczycki, powiat Zgierski, parafia Domaniew, własność prywatna. Ilość domów 14, ludność 123, odległość od miasta obwodowego 2 1/4.

Słownik Geograficzny:  

Tobolice,  kol. i folw., pow. łęczycki, gm. Dalików, par. Domaniew, odl. od Łęczycy 20 w. Kol. ma 5 dm., 18 mk.; folw. 6 dm., 38 mk. W 1827 r. 14 dm., 123 mk. W r. 1886 fol. T. rozl. mr. 464: gr. or. i ogr. mr. 334, łąk mr. 57, lasu mr. 61, nieuż. mr. 12; bud. mur. 2, drewn. 11; płodozm. 6 i 10-pol., las nieurządzony. Wsi: Tobolice, Miła, nomenklatury: Antoniew, Krasnystaw i Julianów, obejmują obszaru mr. 655. Na początku XVI w. łany km. dawały dziesięcinę pleb. w Kazimierzu, łany folw. pleb. w Domaniewie (Łaski, L. B., II, 369, 380). Według reg. pobor. pow. łęczyckiego z r. 1576 w części Byszewskiego było 5 łan., 1 osad.; Krzysztof Zduński miał 11 łan. (Pawiński, Wielkp., II, 68).

Spis 1925:

Tobolice, wś i kol., pow. łęczycki, gm. Dalików. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne wś 7, kol. 9. Ludność ogółem: wś 44, kol. 56. Mężczyzn wś 23, kol. 26, kobiet wś 21, kol. 30. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego wś 44, kol. 56. Podało narodowość: polską wś 44, kol. 56.

Wikipedia:

Tobolice-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Dalików. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie sieradzkim. W Tobolicach zachował się dwór (Dworek Kurczewskich). Aktualnie jest opuszczony i zrujnowany.

Elżbieta Halina Nejman Majątki (Szlachta Sieradzka XIX wieku Herbarz)

TOBOLICE par. Domaniew, p. poddębicki Julian Chmielecki w 1845 r od ojca Antoniego Walentego kupił i sprzedaje Teodorowi Osińskiemu. W 1886 f-k i kolonia 464 mg . W 1912 r. wieś i folwark maja 141 mg, własność uwłaszczonych włościan i Michala Kittel. (Kowalski 1847 I k.127, SGKP t.12, s.354, PGkal.)

1992 r.

Doniesienia Dzienne 1808 nr 64

Dzierżawa

Wieś Tobolice w Województwie Łęczyckim Powiecie Zgierskim, od Łęczycy mil małych dwie sytuowana w łąkach, pastwiskach, gruntach dobrych, zostaiąca, będzie plus offerenti w dzierzawę w dniu 7 Czerwca r. b. wypuszczoną, o czym urząd niżey podpisany dopełniaiąc Kommissu Sądu Ziemiańsk: Łowickiego uwiadomia wszelkich pretendentów, aby się w tym dniu licytacyi przepisanym stawili, a więcey daiący kontrakt odbierze. Działo się w Łowiczu dnia 26. Maia 1808.

Gazeta Warszawska 1821 nr 64

Sprzedaż publiczna dóbr Wilkowice i Tobolice.

Pisarz Aktowy Powiatu Łęczyckiego niżey podpisany, w Mieście Obwodowem Łęczyca, w domu przy ulicy Wodney pod liczbą 113 Kancellaryią i zamieszkanie maiący, obwieszcza ninieyszem, że Dobra Ziemiańskie z dwóch wsi Wilkowice i Tobolice swanych składaiące się, w Parafii Turskiey, w Powiecie Zgierskim, Woiewództwie Mazowieckiem położone, znaczną obszerność gruntów ornych, łąk, pastwisk, boru, tudziez pańszczyznę dostarczaiącą i młyn wodny na rzece Ner maiące; od miasta Warszawy mil 18, od Kalisza. mil 8, od Łęczycy mil 2, od Lutomierska mil 3 odległe, teraz prawem spadku do W W. Ignacego Mateusza i Onufrego Szamowskich, oraz do Sukcessorów niegdy Karola Chmieleckiega przeszłe i należące, z własney ich woli iako też na fundamencie zobopolnego porozumienia się i iednomyślnego zezwolenia, przez publiczną licytacyią sprzedane zostaną. — Do sprzedaży takowey iest wyznaczony termin pierwszy przedstanowczy dnia 23 Maia roku bieżącego o godzinie trzeciey po południu w Kancellaryi Notaryusza podpisanego, iako przez właścicieli dóbr rzeczonych do odbycia i prowadzenia licytacyi upoważnionego. — W czasie więc tym i mieyscu, chęć kupna maiący, również Sukcessorowie dziedzice stawić się raczą. — Protokół obiaśnień i warunki licytacyi każdego czasu u Notaryusza sprzedaż prowadzącego, bądź tez w Kancellaryi Podsędka Powiatu-Łęczyckiego W. Turowskiego przeyrzeć można; tu tylko nadmienia się, iż szacunek dóbr na przedaż wystawionych, ustanowiony na złotych Polskich sto dziesięć tysięcy i od tey summy licytacyią rozpoczętą będzie, do którey każdy przystępuiący pretendent złoży na Vadium złotych Polskich 12,000 w gotowych pieniądzach.

— Dan w Łęczycy dnia 10 Kwietnia 1821 r. Floryan Stokowski

Powiatu Łęczyckiego Pisarz Aktowy.

Dziennik Powszechny 1832 nr 36

Z śmiercią Stefana Skulskiego w d. 29 Sierpnia, 1831 r. nastąpioną spadek się otworzył względem przepisania więc tytułu własności dóbr Tobolice w Powiecie Zgierskim, i dóbr Kącina w Powiecie Czerskim leżących, iak niemnieyj względem przepisania następuiących kapitałów a) 46, 650 złp. Nr. 3. protestando, b) 14,492 Nr. 5. c) 4000 złp. 2602 złp. 354 złp. 534 złp. 180 złp. 6000 złp. 6000 złp. 6000 złp. 3188 złp. 1822 złp. 210 złp. 268 29 gr. 811 złp. Nro. 8 sposobem ostrzeżenia na dobrach Mierczynie w Powiecie Zgierskim położonych, i d) 12,000 złp, 5000 złp, 11,953 złp. 7200 złp. 2730 złp. 4611 złp. 432 złp. 600 złp. 1172 złp. 600 złp. 33,066 złp. 900 złp. tudzież 130 złp. na dobrach Brudnów w tymże Powiecie sytuowanych Nr. 1 zahypotekowanych do niego należących wyznacza się termin na dzień 10 Sierpnia 1832 r. godzinę 10 z rana, w Kancellaryi hypoteczney Woiewództwa Mazowieckiego ato w skutek uchwały Seymowey z roku 1830 r. w Warszawie d. 3 Lutego 1832 r. Reient Woiewództwa Mazowieckiego Ostrowski.

Dziennik Powszechny 1834 nr 294

Po zgonie Seweryna Dzierzbickiego, wspólwierzyciela kapitałów 8000 i 30,000 złp. na dobrach Mierczynie, Tobolicach, Brudnowie w Powiecie Zgierskiem i Kącinie w Powiecie Czerskim, sposobem ostrzeżenia zapisanych i po zgonie Józefy Richard, właścicielki kapitału na dobrach Mierczynie lokowanego, otworzyły się spadki; podpisany Reient wzywa interessowanych, ażeby celem przepisania tych kapitałów na kogo wypadać będzie, w Kancellaryi Ziemiańskiey Wdztwa Mazowieckiego, w terminie półrocznym, a ostatecznie dnia 28 Kwietnia 1835 r. z rana o godzinie 10 pod prekluzyą z prawami swemi zgłosili się. w Warszawie d. 21 Października 1834 r. Woyciech Troianowski.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1838 nr 290

Wiadomo się czyni niniejszem, iż dobra ziemskie Tobolice w powiecie Zgierskim, i Ogrodzona w powiecie Łęczyckim gubernii Mazowieckiej położone, do sukcessorów beneficyalnych Katarzyny z Chmieleckich Skulskiej, jako to: Józefa Dzierzbickiego we wsi Ogrodzonej w powiecie Łęczyckim, Karoliny z Skulskich Ossowskiej, Cypryana Ossowskiego małżonki, Emilii z Skulskich Komierowskiej, Juliana Komierowskiego małżonki, tudzież Henryka Skulskiego, wszystkich w Kącinie w powiecie Czerskim zamieszkanie mających, prawem własności należące, w drodze działu z mocy wyroku Trybunału Cywilnego gubernii Mazowieckiej daty 16 (28) lipca 1836 r. na popieranie Karoliny Ossowskiej przez publiczną licytacyą sprzedane zostaną.

Dobra Tobolice odległe są od Warszawy mil 18, od Łęczycy mil 2, od Ozorkowa mil 2, od Alexandrowa mil 2, rozległość tych dóbr wedle wyrachowania biegłego wynosi włók 30 na miarę nowopolską, dobra te są oszacowane złp. 38,386 gr. 20. (…)

Szczegółowy stan tych dóbr, ich położenie, granice, intraty, lasy, zabudowania i robocizna opisane są w dziale oszacowania przez biegłego w dniach 8 (20) maja 1837 r. i 27 marca (8 kwietnia) 1838 r. sporządzonem. Przedaż takowa odbywać się będzie przed W. Zielińskim Sędzią Trybunału, termin do przygotowawczego przysądzenia wyznaczony na dzień 16(28) stycznia 1839 r. o godzinie 4 z południa, w Warszawie pod Nr. 549 w miejscu zwykłych posiedzeń Trybunału Cywilnego gubernii Mazowieckiej. Warunki przedaży przejrzane być mogą każdego czasu w kancellaryi Pisarza Trybunału Wydziału I i w kancellaryi podpisanego Mecenasa tu w Warszawie pod Nr. 1776 zamieszkałego przedaż popierającego.

Warszawa dnia 10 (22} listopada 1838 r.

Cypryan Ossowski Mecenas

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1855 nr 21

(N. D. 570) Pisarz Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Warszawie.

Z powodu śmierci Hippolita Mokrskiego wierzyciela summy zł. 17013 gr. 15 pod N. 13 dz. IV wykazu hypotecznego dóbr Tobolice w Ogu Zgierskim położonych zabezpieczonej, otworzył się spadek do regulacyi którego wyznaczam termin na d. 28 Kwietnia n. s. 1855 r. w Kancellaryi hypotecznej dóbr ziemskich Gubernii Warszawskiej.

Warszawa d. 14 (26) Października 1854 r.

Truszkowski.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1861 nr 106

(N. D. 2085) Podpisany Komornik Sądowy wiadomo czyni, iż prawnie zajęta Nieruchomość wiejska, to jest dobra Tobolice, z koloniami, Antoniew, Krasnyłan, i Julianów, oraz folwarku Miła, w Ogu Zgierskim, Pcie Łęczyckim, Gubernii Warszawskiej położone, wydzierżawione zostaną przez publiczną licytacyą na lat 3 po sobie idące, poczynając od dnia 12 (24) Czerwca r. b. do tegoż dnia i miesiąca 1864 r., a to w dniu 6 (18) Czerwca 1864 r. b. o godzinie 11 z rana, przed Janem Cichockim Rejentem Ogu Zgierskiego w m. Zgierzu urzędującym odbyć się mającem. Licytacya ceny dzierżawnej rozpocznie się na wszystkie lat 3 od summy rs. 1350.

Zgierz d. 18 (30) Kwietnia 1861 r.

Franciszek Skotnicki, K. S.

Dziennik Warszawski 1864 nr 152

(N. D. 3122) Pisarz Trybunału Cywilnego Gubernji Warszawskiej w Warszawie.

Stosownie do art. 682 K. P. S. wiadomo czyni, iż na żądanie Jana Szostkowskiego byłego komornika przy Trybunale Cywilnym Gubernji Warszawskiej w Warszawie, a dziś Obrońcy przy Sądzie Pokoju Okręgu Zgierskiego, dawniej w mieście okręgowem Zgierzu a obecnie w mieście Łodzi Okręgu Zgierskim zamieszkałego, a zamieszkanie prawne do tego interesu i całego postępowania subhastacyjnego u Teofila Tomickiego Patrona przy Trybunale Cywilnym Gubernji Warszawskiej w Warszawie pod N. 2244a mieszkającego, obrane mającego, w poszukiwaniu sumy rs. 7725 i rs. 885, z procentem 5 0j0 od d. 1 Lipca 1862 r. liczącym się i kosztów od Juljana Chmieleckiego Obywatela i właściciela dóbr ziemskich Tobolice z przyległościami w Okręgu Zgierskim Powiecie Łęczyckim położonych tamże zamieszkałego, protokółem Franciszka Skotnickiego Komornika przy Sądzie Pokoju Okręgu Zgierskiego w dniu 29 Października (10 Listopada) 1863 r. sporządzonym w drodze Sądowej przymuszonego wywłaszczenia zajęte i zaaresztowane zostały

DOBRA ZIEMSKIE TOBOLICE

z przyległościami składające się z wsi folwarcznej Tobolice, Folwarku Miła i Kolonji Antoniew, Krasnyłań i Juljanów oraz zabudowań folwarcznych w Tobolicach i Miłe będących, ogólnej rozległości około włók 34, miary nowopolskiej mające, w jurisdykcji Sądu Pokoju Okręgu Zgierskiego, Powiecie Łęczyckim, Gubernji Warszawskiej Gminie Tobolice, parafii Domaniew położone, prawem własności do exekwowanego dłużnika Juljana Chmieleckiego należące i w tegoż posiadaniu zostające, poszukiwaną wierzytelnością hypotecznie obciążone.

Na gruncie tych dóbr są następujące zabudowania:

1. Dwór z bali w węgieł o parterze, gontami kryty, komin murowany mający.

2. Kuchnia w 1/3 części z cegły palonej w 2/3 częściach z bali w słupy postawiona, słomą kryta, jeden komin murowany mająca.

3. Budynek lamusem zwany z frontu kawałek muru z cegły palonej mający, a zresztą z drzewa w węgieł postawiony, słomą kryty.

4. Spichrz z drzewa słomą kryty.

5. Stodoła z drzewa słomą kryta.

6. Stodoła podobnież z drzewa słomą kryta

7. Stajnia z drzewa gontami kryta.

8. Studnia balami cembrowana z żurawiem i kulką.

9. Ogród owocowy w którym drzew owocowych różnego gatunku znajduje się około sztuk sześćdziesiąt.

10. Chałupa kopiarska i służących dworskich słomą kryta, komin murowany mająca.

11. Chałupa takaż sama.

Zabudowania na folwarku Miła są:

12. Dom z bali słomą pokryty, jeden komin murowany mający.

13. Stodoła z bali w węgieł, słomą kryta.

14. Stajnia z bali słomą kryta.

15. Kloaka z desek deskami kryta.

Na brzegu lasu jest zrąb z bali w węgieł postawiony.

17. Karczma z bali w węgieł, słomą kryta, jeden komin murowany mająca.

18. Studnia balami ocembrowana z żurawiem i kulką.

W dobrach tych są koloniści wieczysto-czynszowi; w akcie zajęcia z imion i nazwisk oraz opłatę uiszczający, wymienieni.

Obszerniejsze opisanie powyż zajętych i zaaresztowanych dóbr znajduje się w akcie zajęcia u sprzedażą dyrygującego Teofila Tomickiego Patrona przy Trybunale Cywilnym Gubernji Warszawskiej w Warszawie, w Warszawie pod N. 2244a, zamieszkałego, zaś zbiór objaśnień i warunki sprzedaży w Kancelarji Trybunału tutejszego w Wydziale I. złożone przejrzane być mogą. Zajęcie w kopiach doręczone:

1. Bolesławowi Tymienieckiemu Wójtowi gminy Tobolice, we wsi Idzikowice Pielgrzyny Okręgu Łęczyckim mieszkającemu i urzędującemu do rąk własnych dnia 5 (17) Grudnia 1863 roku.

2. Pisarzowi Sądu Pokoju Okręgu Zgierskiego Heljodorowi Janiszewskiemu, w mieście Łodzi urzędującemu do rąk własnych dnia 21 Grudnia 1863 r. (2 Stycznia 1864 r.).

Wniesiono do księgi wieczystej powyż zajętych dóbr Tobolice d. 19 (31) Maja 1864 r. a w dniu dzisiejszym do księgi zaaresztowań w kancelarji Trybunału tutejszego, na ten cel utrzymywanej wpisane zostało.

Pierwsza publikacja zbioru objaśnień i warunków sprzedaży odbędzie się na audjencji publicznej Trybunału Cywilnego Gubernji Warszawskiej w Warszawie w Wydziale I. w miejscu zwykłych posiedzeń przy ulicy Długiej pod Nr. 549 o godzinie 10 z rana dnia 28 Lipca (9 Sierpnia) r. b. Sprzedażą dyrygować będzie Teofil Tomicki Patron, przy Trybunale Cywilnym Gubernji Warszawskiej w Warszawie, którego zamieszkanie jest wyżej wskazane.

Warszawa d. 1(13) Czerwca 1864 r.

R. D. Zgórski.

Wywieszono na tablicy w sali ustępowej Trybunału Cywilnego Gubernji Warszawskiej w Warszawie dnia 1(13) Czerwca 1864 roku.

Radca Dworu, Zgórski. (N. 34)

Dziennik Warszawski 1867 nr 154

(N. D. 3933). Sąd Policji Poprawczej w Łęczycy.

Zapozywa Jakóba i Katarzynę Rosieckich, ostatecznie za pasportem jako poddani Pruscy we wsi Tobolice w Powiecie Łęczyckim zamieszkałych.

Stanisława Gajewskiego, lat 42. katolika gorzelanego, ostatecznie we wsi Władysławowie zamieszkałego, wszystkich troje obecnie z pobytu niewiadomych, ażeby w przeciągu dni 30 od daty niniejszego ogłoszenia stawili się w Sądzie tutejszym dla wysłuchania wyroku w własnej sprawie zapadłego, w przeciwnym bowiem razie, podług prawa postąpionem będzie.

Łęczyca d. 21 Czerwca (3 Lipca) 1867 r.

Sędzia Prezydujący, Bajer.

Dziennik Warszawski 1870 nr 45

N. D. 1652. Pisarz Trybunału Cywilnego w Warszawie.

Stosownie do art. 682 K. P. S. wiadomo czyni, iż gdy Ksawery Chraszczewski, Adwokat przy Sądzie Apelacyjnym Królestwa Polskiego, jako pełnomocnik Juljana Chmieleckiego, właściciela dóbr Tobolice z przyległościami zapłaciwszy funduszem tegoż Chmieleckiego z wynagrodzenia za odpadłe na rzecz włościan tychże dóbr grunta pochodzącym i w sumie rs. 5,078 kop. 72 w Listach Likwidacyjnych, przyznanym, Janowi Szostkowskiemu wierzycielowi hypotecznemu mającemu na tych dobrach ubezpieczone dwie sumy: jednę rsr. 7,725, drugą rs. 885 z procentem 5% od dnia 1 Lipca n. s. 1869 r. należnym, sumę rs. 3,558 kop. 11 pozostałą, z zamiany listów likwidacyjnych na gotowiznę, a resztę długu Janowi Szostkowskiemu należnego mianowicie sumę rs. 5,051 kop. 89 własnemi funduszami, co do tej ostatniej sumy, aktem w dniu 28 Marca (9 Kwietnia) 1867 roku przed Józefem Zbikowskim, Rejentem Kancelarji Ziemiańskiej w Warszawie zeznanym w prawa Janowi Szostkowskiemu służące a tem samem i do dalszego popierania rozpoczętej i do I-ej publikacji zbioru objaśnień i warunków sprzedaży doprowadzonej subhastacji tychże dóbr Tobolice z przyległościami podstawionym został. Gdy nadto dłużnik Juljan Chmielecki, przyjmując tegoż Ksawerego Chraszczewskiego za nowego swego wierzyciela sumy rs. 5,051 kop, 89 przyznał mu jeszcze aktem w dniu 19 (31) Października 1867 r. przed Janem Kurzykowskim Rejentem w Łęczycy zawartym, za należną od siebie drugą sumę rs. 6, 388 kop. 11 i obiedwie te sumy razem rs. 11,440 wynoszące, zobowiązał się zapłacić w dniu 13 (25) Październiku 1869 roku bez procentu, z procentem jedynie od daty uchybionego terminu i gdy dalej po wydaniu w dniu 29 Października (10 Listopada) 1869 r. na żądanie Ksawerego Chraszczewskiego wierzyciela Julianowi Chmieleckiemu dłużnikowi i zarazem właścicielowi dóbr ziemskich Tobolice z przyległościami i przez Teofila Młodzikowskiego Komornika przy Sądzie Pokoju Okręgu Zgierskiego w Łodzi, nakazu egzekucyjnego o zapłacenie sumy ogólnej rs. 11,440 z procentem 5% od dnia 13 (25) Października 1869 roku z zagrożeniem prowadzenia w dalszym ciągu rozpoczętej subhastacji przez Korneljusza Drezner woźnego tak Juljanowi Chmieleckiemu dłużnikowi, jakoteż i Wójtowi gminy Dalików, w której dobra Tobolice leżą doręczonego, termin trzydziestodniowy bezskutecznie upłynął, przeto wiadomo czyni:

Iż na żądanie Ksawerego Chraszczewskiego Adwokata przy Sądzie Apelacyjnym Królestwa Polskiego w Warszawie pod Nr. 524 zamieszkałego, a zamieszkanie prawne do tego interesu i całego postępowania subhastacyjnego u Mieczysława Wyrzykowskiego, Adwokata przy Sądzie Apelacyjnym Królestwa Polskiego w Warszawie pod N-rem 1775 zamieszkałego, obrane mającego, w poszukiwaniu sumy rsr. 5,051 kop. 89 z większej rs. 8,610 pochodzącej i rs. 6,388 kop 11, czyli razem w poszukiwaniu sumy rs. 11,440 z procentem 5% od dnia 13 (25) Października 1869 roku liczącym się i kosztów od Juljana Chmieleckiego obywatela i właściciela dóbr ziemskich Tobolice z przyległościami, w Okręgu Sądowym Zgierskim, Powiecie Łęczyckim położonych, tamże zamieszkałego, protokułem Franciszka Skotnickiego, Komornika przy Sądzie Pokoju Okręgu Zgierskiego w dniu 29 Października (10 Listopada) 1863 r. sporządzonym, w drodze sądowej przymuszonego wywłaszczenia, zajęte i zaaresztowane zostały:

DOBRA ZIEMSKIE

Tobolice z przyległościami, składające się z wsi folwarcznej Tobolice, folwarku Miła i kolonij Antoniew, Krosnyłon i Juljanów oraz zabudowań folwarcznych w folwarkach Tobolice i Miła będących ogólnej rozległości około włók 34 miary nowopolskiej mające, w jurisdykcji Sądu Pokoju Okręgu Zgierskiego w Łodzi, Powiecie Łęczyckim, byłej Gubernji Warszawskiej, gminie dawniej Tobolice obecnie Dalików, parafji Domaniew położone, prawem własności do egzekwowanego dłużnika Juljana Chmieleckego należące, dawniej w posiadaniu Emiljana Rożnowskiego dzierżawcy, obecnie w posiadaniu samego dłużnika Juljana Chmieleckiego zostające, poszukiwaną wierzytelnością hypotecznie obciążone.

Na gruncie tych dóbr stoją następujące zabudowania:

1. Dwór z bali w węgieł parterowy, gontami kryty, komin murowany mający.

2. Kuźnia w 1/3 części z cegły palonej, w 2/3 częściach z bali w słupy postawiona, słomą kryta, jeden komin murowany mająca.

3. Budynek lamusem zwany, z frontu kаwałek muru z cegły palonej mający, a zresztą z drzewa w węgieł postawiony, słomą kryty.

4. Spichrz z drzewa słomą kryty.

5. Stodoła z drzewa, słomą kryta.

6. Stodoła podobnież z drzewa słomą kryta.

7. Stajnia z drzewa gontami kryta.

8. Studnia balami cembrowana z żurawiem i kulką.

9. Ogród owocowy, w którym drzew owocowych różnego gatunku, znajduje się około sztuk 60.

10. Chałupa kopiarska i służących dworskich, słomą kryta, komin murowany mająca.

11. Chałupa takaż sama.

Zabudowania zaś na folwarku Miła są:

12. Dom z bali słomą pokryty, jeden komin murowany mający.

13. Stodoła z bali w węgieł słomą kryta.

14. Stajnia z bali słomą kryta.

15. Kloaka z desek deskami kryta.

16. Na brzegu lasu jest zrąb z bali w węgieł postawiony.

17. Karczma z bali w węgiel słomą kryta, jeden komin murowany mająca.

18. Studnia balami cembrowana z żurawiem i kulką.

W dobrach tych są koloniści wieczysto-czynszowi, w akcie zajęcia z imion i nazwisk wymienieni, którzy obecnie z mocy Najwyższego Ukazu z daty 19 Lutego (2 Marca) 1864 roku zostali uwłaszczeni i są właścicielami gruntów i budowli przez nich posiadanych.

Obszerniejsze opisanie powyż zajętych i zaaresztowanych dóbr, znajduje się w akcie zajęcia, u sprzedażą dyrygującego Mieczysława Wyrzykowskiego, Adwokata przy Sądzie Apelacyjnym Królestwa Polskiego, w Warszawie pod Nr. 1775 zamieszkałego, zaś zbiór objaśnień i warunki sprzedaży w Kancelarji Trybunału tutejszego w Wydziale I, złożone, przejrzane być mogą.

Zajęcie w kopjach doręczono:

1. Leonowi Machnikowskiemu, Wójtowi gminy Dalików (dawniej Tobolice), do której to gminy dobra Tobolice należą, we wsi Krzemieniewie dawniej mieszkającemu i urzędującemu, na ręce Walentego Pietrzykowskiego, Pisarza tejże gminy.

2. Heljodorowi Janiszowskiemu, Pisarzowi Sądu Pokoju Okręgu Zgierskiego w mieście Łodzi urzędującemu i zamieszkałemu, do rąk własnych.

Obudwom dnia 23 Sierpnia (4 Września) 1866 r.

Wniesiono do księgi wieczystej powyż zajętych i zaaresztowanych dóbr Tobolice, dnia 26 Stycznia (7 Lutego) 1870 roku, a w dniu dzisiejszym do księgi zaaresztowań w Kancelarji Trybunału tutejszego, na ten cel utrzymywanej wpisane zostało.

Pierwsza publikacja zbioru objaśnień i warunków sprzedaży odbędzie się na audjencji publicznej Trybunału Cywilnego Gubernji Warszawskiej w Warszawie w Wydziale I, w miejscu zwykłych posiedzeń przy ulicy Długiej, pod Nr. 549 o godzinie 10 z rana, dnia 1 (13) Kwietnia 1870 r. Sprzedażą dyrygować będzie Mieczysław Wyrzykowski, Adwokat przy Sądzie Apelacyjnym Królestwa Polskiego, którego zamieszkanie jest wyżej wskazane.

Warszawa dnia 9 (21) Lutego 1870 r.

Radca Dworu, Zgórski.

Wywieszono na tablicy w sali ustępowej Trybunału Cywilnego w Warszawie.

Warszawa dnia 9 (21) Lutego 1870 r.

Radca Dworu, Zgórski.

Dziennik Łódzki 1891 nr. 271

Z pod Gostkowa, w powiecie łęczyckim donoszą nam: Od pewnego czasu w okolicy Gostkowa grasuje wielka liczba koniokradów i złodziei różnego rodzaju, którzy napadają tamtejsze dwory z bezprzykładną śmiałością. W tych dniach , ze stajni dzierżawcy majątku Tobolice, p. Aleksandra Lorenca , uprowadzono cztery konie (…).

Kurjer Warszawski 1896 nr 325

Pożary.

D. 10-go b. m . zrana, na folwarku Tobolice, w pow. łęczyckim, należącym do p. Stanisława Mrowińskiego, spalił się budynek, słoma i pasza.

Przyczyna pożaru niewiadoma.  

Rozwój 1903 nr 245

Pożar. W ubiegły piątek, pomiędzy godzinami 7 a 8 wieczorem, w majątku Tobolice, za Zgierzem, należącym do p. Stanisława Mrowińskiego, zapaliły się jednocześnie dwie stodoły, napełnione zbożem. Ogień wybuchł tak gwałtownie, że narazie służba folwarczna, jako też i ludność, nadbiegła ze wsi, stanęła bezradna wobec potęgi żywiołu. Dopiero z chwilą przybycia do ognia ks. proboszcza Mercelego Weisa z Domaniewic i p. Werra ze swymi ludźmi oraz narzędziami ogniowemi, służba i zebrana ludność zajęła się ratowaniem sąsiednich budynków. Dzięki energii oraz umiejętnemu kierownictwu akcyą ratunkową, pożar zakończył się tylko na stodołach. Straty wynoszą 12,000 rb.

Gazeta Kaliska 1903 nr 301

Z pod Łęczycy. (Kor. wł.). W dniu 23 b. m. niewiadomy złoczyńca podpalił dwie stodoły z całorocznym sprzętem na folw. Tobolice. Pożar wybuchnął przed 9-tą wieczorem i tak szybko objął budynki, że nic nie można było uratować. Na ratunek przybyła straż ogniowa z Golic pod dowództwem właściciela Golic, p. Wehra. Dzielna ta garstka ludzi z również dzielnym swym dowódcą stawiła czoło rozszalałemu żywiołowi i starała się umiejscowić pożar. Kilku obywateli, którzy bardzo nielicznie pospieszyli owego strasznego wieczoru do pożaru, starało się wedle sił i możności być użytecznymi. A jak dobry geniusz, wśród tego nieszczęścia miejscowy ksiądz proboszcz Weiss to słowem, to czynem zachęcał do walki z żywiołem. Stały masy okolicznych włościan dla widowiska, dla urozmaicenia jednostajnego czasu przybyłe. Żadnej chęci do ratunku, żadnego współczucia dla nieszczęścia nie znalazłeś w tych piersiach, obcych nauce Chrystusa: kochaj bliźniego swego, jak siebie samego. Zaledwie powaga i energja księdza proboszcza tę inercję złamać potrafiła i kilku osobników chwyciło za szpadle i ruszyło do wiader, do pomocy straży p. W., ale tylko na chwil kilka. Nie jest to sporadyczny wypadek podpalenia w okolicy naszej. Złość i inna czartowskie motywy pchają ludzi do zbrodni ogniowej; w krótkim czasie były w okolicy cztery pożary i wszędzie przyczyną pożaru najprawdopodbnie było podpalenie. Ponieważ ten rodzaj zbrodni trudny do wykrycia dotychczas często bezkarnie uchodził, więc nic dziwnego, że złe i podłe instynkty chwytają się ciągle tego samego środka. W. Fidler.

Gazeta Świąteczna 1916 nr 1831

Z Poddębic i okolicy, w stronach łęczyckich, piszą do nas: Przez okolicę naszą, leżącą przy drodze z Łodzi, odbywa się wędrówka tych biedaków, których wojna pozbawiła stałej pracy zarobkowej i zmusiła do opuszczenia Łodzi. Całemi gromadami, z dziećmi u rąk i na rękach, wędrują oni bądź, to do rodziny, bądź wprost dla wyżebrania kawałka chleba. Lud polski, zawsze miłosierny, wspiera ich, czem może. W roku zeszłym wielu z nich, ciągnąc wózek od wsi do wsi, zbierało od ludzi miłosiernych ziemniaki i wracało do zgłodniałej rodziny, do Łodzi; dziś to , ustało, ponieważ wzbroniony jest wywóz ziemniaków i innej żywności. Szczęściem okolica nasza nie ucierpiała bardzo, skutkiem wojny, to też ludzie, zachęcani z kazalnic kościelnych, chętnie śpieszą z ofiarami. W listopadzie roku ubiegłego powstał w Poddębicach. oddział warszawskiego towarzystwa niesienia pomocy ofiarom wojny i spólną pracą, z księżmi sąsiednich parafij, którzy, kreśląc wymownemi słowy, obraz niedoli braci naszych, pobudzali do składek, gromadził zasoby, aby ratować zubożałych. Do chwili obecnej złożyły: parafja Poddębicka 139 r. 22 k., same Poddębice 187 r. 13 k., parafje: Kałów 212 r. 34 k., Niemysłów 167 r. 43 k., Bałdrzychów 42 r. 52: k., Domaniew 19 r. 10 k. i Dalików 5 r. Z przedstawienia „jasełek” przez gromadkę osób chętnych z Poddębic zebrano 78 r. 71 k. Z przedstawień gromadki osób z Góry i Kałowa 91 r., 12 k. Z pieniędzy. tych został otwarty dom noclegowy, gdzie każdy z podróżnych dostaje kubek herbaty i pół funta chleba, a ubożsi zapomogę kilkuzłotową na drogę. Jak wielce było to potrzebne, widać z tego, że nocuje po dwudziestu naraz spragnionych ciepła i dachu. Biedacy z miasta i okolicy, których coraz więcej się zjawia, otrzymują zapomogi. Wobec zawiązania się Rady opiekuńczej na powiat łęczycki, nasze towarzystwo połączyło siły swoje i wcieliło się do tejże Rady, tworząc Radę miejscową. W najkrótszym czasie otwarte zostaną schroniska dla dzieci w Górach-Galickich i w Tobolicach, gdzie już kilkanaście dziewczynek znajduje schronienie. Składamy za pośrednictwem Gazety Świątecznej „Bóg zapłać” ofiarodawcom w imieniu tych biedaków, którym grosz ten ofiarny niejedną łzę otarł. Członek.

Gazeta Łódzka 1917 nr. 210

W nocy z 15 na 16 Lipca skradziono z zamkniętej stajni gospodarzowi z Todolic, gminy Dalików, Andrzejowi Wuldarczykowi, 17 gęsi.

Obwieszczenia Publiczne 1920 nr 18

Sąd pokoju w Bałutach, na zasadzie decyzji swojej z d. 26 stycznia 1920 r. oraz art. 846 i 847 U. P. K., poszukuje Emmy Balczewskiej, córki Ignacego i Walentyny, — urodzonej w Łodzi d. 23 grudnia 1892 r., niezamężnej, katoliczki, stałej mieszkanki wsi Tobolice, gm. Dalików, pow. Łęczyckiego,—ostatnio zamieszkałej w Łodzi, przy ul. Wierzbowej 16, a oskarżonej z art. 581 K. K.

Rysopis poszukiwanej nieznany.

Każdy, komu wiadome jest miejsce pobytu poszukiwanej, winien o tem bezzwłocznie zawiadomić władze sądowe i policyjne.

Obwieszczenia Publiczne 1921 nr 98

Notarjusz przy wydziale hipotecznym sądu okręgowego w Kaliszu, Józef Drzierzbicki, niniejszem obwieszcza, że zostały otwarte postępowania spadkowe po:

7) Franciszku Lewandowskim, właśc. działki gruntu Nr. 7, przestrzeni 5 dz. 299 sąż., zapis, pod Nr. 8 w dziale II wykazu kol. Tobolice Nr. I, pow. Łęczyckiego.

Termin zamknięcia wymienionych wyżej postępowań spadkowych wyznaczony został na d. 21 czerwca 1922 r. w kancelarji notarjusza Józefa Dzierzbickiego w Kaliszu.

Obwieszczenia Publiczne 1929 nr 27

Wydział hipoteczny przy sądzie okręgowym w Kaliszu obwieszcza, że otwarte zostały postępowania spadkowe po zmarłych:

6) Ludwiku Siekaczyku, właścicielu 5 dzies. 310 sąż. z kol. Tobolice, cz. II, pow. łęczyckiego;

Termin zamknięcia tych postępowań spadkowych wyznaczony zo­stał na dzień 14 października 1929 r., w którym to dniu osoby interesowane winny zgłosić swoje prawa w tymże wydziale hipotecznym, pod skutkami prekluzji.

Obwieszczenia Publiczne 1931 nr 91

Wydział hipoteczny przy sądzie okręgowym w Kaliszu, I sekcja, obwieszcza, że otwarte zostały postępowania spadkowe po zmarłych;

3) Aleksandrze i Jadwidze małż. Rogala, właścicielach 17 morg. 266 pręt., z maj. Tobolice, pow. łęczyckiego;

Termin zamknięcia tych postępowań spadkowych wyznaczony został na dzień 15 lutego 1932 roku.

W powołanym terminie osoby zainteresowane winny zgłosić swo­je prawa w powyżej wskazanym wydziale hipotecznym, pod skutkami prekluzji.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 10

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dnia 30 kwietnia 1933 r. L. SA. II. 12/17/32 o połączeniu soł. kol. Marysin i soł. kol. Tobolice w jedno sołectwo pod nazwą sołectwo kol. Tobolice, gm. Dalików, pow. Łęczyckiego.

Na podstawie uchwały Wydziału Wojewódzkiego, powziętej w dniu 5 kwietnia 1933 r. zarządzam zgodnie z postanowieniami art. 288 ustawy o samorządzie gminnym z 1864 r. oraz art. 108 Rozporządzenia Prezydenta Rzplitej z dnia 19. I. 1928 r. (Dz. O. R. P. Nr. 11, poz. 86), co następuje:

§ 1.

Łączy się sołectwo kol. Marysin i sołectwo kol. Tobolice w jedno sołectwo pod nazwą sołectwo kol. Tobolice, gm. Dalików, pow. Łęczyckiego.

§ 2.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu w Łęczycy.

§ 3.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.

Wojewoda

(—) Hauke - Nowak.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 18

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dnia 18 sierpnia 1933 r. Nr. SA. II. 12/9/33.

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu Łęczyckiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 14 sierpnia 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego z dnia 23 III. 1933 r. (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:

§ 1.

II. Obszar gminy wiejskiej Dalików dzieli się na gromady:
7. Domaniew, obejmującą: wieś Domaniew, wieś Domaniew-Poduch., kol. Domaniew „A", kol. Domaniew „B", kol. Tobolice, kol. Marysin, kol. Stanisławów.
10. Krasnołany, obejmującą: wieś Krasnołany, w. Antoniew, w. Tobolice, w. Juljanów.
§ 2.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Łęczyckiemu.

§ 3.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia go w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.

Wojewoda:

w z. (—) A. Potocki

Wicewojewoda.

Obwieszczenia Publiczne 1936 nr 52

Wydział I cywilny sądu okręgowego w Łodzi, na zasadzie art. 1777-3 U. P. C. oraz zgodnie z decyzją z dnia 29 maja 1936 r. ogłasza, że na skutek podania Lucjana Szałkowskiego, zamieszkałego w Kochanówku pod Łodzią, wdrożone zostało postępowanie celem uznania An­drzeja Rutkowskiego za zmarłego i z mocy art. 1777-8 U. P. C. wzywa tegoż Andrzeja Rutkowskiego teścia petenta, syna Kazimierza i Wiktorji z Olejniczaków, urodzonego we wsi Tobolice, gm. Dalików, pow. łę­czyckiego w dniu 23 listopada 1866 roku, ostatnio zamieszkałego w gm. Dalików, w roku 1910 zesłanego na Syberję, niewiadomego z miejsca pobytu, aby w terminie 6-miesięcznym, od daty opublikowania niniej­szego, stawił się w kancelarji wydziału cywilnego sądu okręgowego w Łodzi, przy Pl. Dąbrowskiego 5, albowiem po tym czasie nastąpi uznanie go za zmarłego.

Nadto I wydział cywilny sądu okręgowego w Łodzi wzywa wszyst­kich, którzy o życiu lub śmierci pomienionego Andrzeja Rutkowskiego posiadają wiadomości, by o znanych sobie faktach zawiadomili sąd naj­później w oznaczonym wyżej terminie do sprawy Nr. Co. 219/36.

Dziennik Łódzki 1972 nr 161

W Tobolicach, pow. Poddębice od wadliwie zbudowanego komina spaliły się dach na budynku mieszkalnym i obora. Straty wynoszą ok. 30 tys. zł.