Siemiechów

Taryfa Podymnego 1775 r.
Siemiehów, wieś, woj. sieradzkie, powiat sieradzki, własność szlachecka, 17 dymów.

Czajkowski 1783-84 r.
Sumichow, parafia brzykow (brzyków), dekanat szadkowski, diecezja gnieźnieńska, województwo sieradzkie, powiat szadkowski, własność: Grabinski.

Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.

Siemiechów, województwo Kaliskie, obwód Sieradzki, powiat Sieradzki, parafia Brzyków, własność prywatna. Ilość domów 12, ludność 162, odległość od miasta obwodowego 2.

Słownik Geograficzny:  

Siemiechów,  w XVI w. Syemichow, wś i fol. nad rz. Wartą, pow. łaski, gm. Dąbrowa Widawska, par. Brzyków, leży na prawo od drogi z Widawy do Wielunia, odl. 8 w. od Widawy, 30 w. od Łasku; wś ma 19 dm., 146 mk.; fol. 3 dm., 47 mk., młyn wodny, pokłady torfu. W 1827 r. 12 dm., 162 mk. W 1886 r. fol. rozl. mr. 842: gr. or. i ogr. mr. 267, łąk mr. 134, past. mr. 19, lasu mr. 361, w odpadkach mr. 11, nieuż. mr. 50; bud. mur. 4, drewn. 7, las nieurządzony. Wś S. os. 26, mr. 177. W 1868 r. oddzielono od dóbr S. fol. Osieczno. Na początku XVI w. łany kmiece dawały dziesięcinę kanonii gnieźn., pleb. w Brzykowie zaś tylko kolędę, po groszu z łanu. Fol. dawał dziesięcinę do Brzykowa (Łaski, L. B., I, 474). W 1576 r. było tu 6 łanów (Pawiński, Wielkop., II, 218). B. C.

Spis 1925:

Siemiechów, wś i kol., pow. łaski, gm. Dąbrowa Widawska. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne wś 20, kol. 29. Ludność ogółem: wś 133, kol. 209. Mężczyzn wś 69, kol. 108, kobiet wś 64, kol. 101. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego wś 133, kol. 209. Podało narodowość: polską wś 133, kol. 209.

Wikipedia:

Siemiechów-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie łaskim, w gminie Widawa. W skład tego sołectwa wchodzą także przysiółki: Kępina i Siemiechów-Kolonia. Siemiechów położony jest nad rzeką Wartą w malowniczej dolinie parku międzyrzecza Warty i Widawki. Sąsiaduje z Wielką Wsią, Brzykowem, Rychłocicami oraz z Jarocicami (po drugiej stronie Warty). Jego malownicze położenie sprawia, że latem gości on wielu działkowiczów. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie sieradzkim. Archeolodzy z Muzeum Regionalnego z Pabianic odkryli tu cmentarzysko rzymskich wojowników z pierwszych wieków naszej ery, na którym znaleziono m.in. miecze, groty włóczni, umby tarcz obronnych i ozdobne miniatury narzędzi i broni. Najwartościowszym znaleziskiem było odkrycie w jednym z grobów hełmu legionisty rzymskiego z zachowanymi częściami policzkowymi. Spełniał on rolę popielnicy (urny).

 1992 r. 

Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego 1824 nr 444

NRO 36015/13366. WYDZIAŁ SKARBOWY. SEKCYA SKARBOWA.

KOMMISSYA WOJEWODZTWA MAZOWIECKIEGO.

Stosownie do odezwy Kommissyi Woiewództwa Kaliskiego z dnia 19. Marca r. b. Nro7243/3029. poleca Kommissyą Woiewództwa Mazowieckiego wszystkim Wóytom Gmin i Burmistrzom Miast, ażeby obiętych przyłączonym tu niżéy Wykazem Debentów kar kontrawencyi stęplowych z Woiewództwa Kaliskiego, a z teraźnieyszego zamieszkania niewiadomych, w swych Gminach śledzili, i wyśledzonych do uiszczenia się z przypadaiących od nich respective kar i odesłania tychże wprost do kontrolli Skarbowéy przy Sądach Woiewództwa Kaliskiego znaglili, o tém Kommissarzom właściwych Obwodów donieśli, którzy skutku tego dopilnować, i Kommissyi Woiewódzkiéy zarapportować są obowiązanemi.

w Warszawie dnia 2. Sierpnia 1824. r.

Radca Stanu Prezes Kommissyi w

Zastępstwie KOŻUCHOWSKI. Filipecki Sekre: Jener:

WYKAZ.

Kar kontrawencyinych na Debentach z mieysca teraźnieyszego pobytu niewiadomych, z Woiewództwa Kaliskiego.

(...) 23. Maryanna Kiedrzyńska, bywsza possessorka Dóbr Siemiechowa, w Obwodzie Sieradzkim mieszkaiąca, Złłp. 3. 

 

Dziennik Urzędowy Woiewodztwa Kaliskiego 1830 nr 46

Poraz 3. Niżey podpisany, podaie do publiczney wiadomości, że w wsi Siemiechowie w Pcie Sieradzkim Wdztwie Kaliskiem, pomiędzy miastami Sieradzem, Burzeninem, Złoczewem i Widawą położoney, założył piec do palenia wapna, gdzie go każdego czasu dobrze wypalonego piec za złtp. 100, w którym przynaymniey dziewięćdziesiąt wierteli mieści się, dostać można; życzący zaś nabyć wapna, w nacznieyszych ilościach, zgłosić się zechce wprost do mnie lub też do starozakonncgo Manesa Król w Kaliszu pod Ner 300, przy końskiem targowisku mieszkaiącego, któren w imieniu moiem kontrakt zawrzeć iest mocen, i którego warunków dopełnić w każdym czasie przyrzekam.
Siemiechów dnia 27 Października 1830 r. A. Kijeński Dzie. wsi Siemiechowa.

Dziennik Urzędowy Gubernii Kaliskiej 1839 nr 10

Pisarz Trybunału Cywilnego Pierwszey Instancyi Gubernii Kaliskiey.

Wiadomo czyi iż dobra ziemskie Siemiechów składaiące się z wsi zarobney i folwarczney Siemiechów, młyna wodnego, karczmy Wygoda , Pustkowia Osicowa oraz mieysca nateraz w boru wyrudowanego Huby czyli Osieczno zwanego z wszystkiemi przyległościami i użytkami w powiecie i Obwodzie Sieradzkim Gubernii Kaliskiey gminie Siemiechów położone Alexandra Kiieńskiego obywatela kraiu w dobrach Siemiechowie zamieszkałego dziedziczne, Aktem zaięcia przez Tomasza Kozłowskiego Komornika przy Trybunale tuteyszym na gruncie tychże dóbr w dniach 4/16 i 6/18 Lutego 1839 roku sporządzonym na rzecz Fili­piny Babskiey panny doletniey z własnych funduszów utrzymuiącey się w mieście Obwodowem Sieradzu zamieszkałey zamieszkanie zaś pra­wne co do tychże dóbr u Franciszką Bielskiego Patrona Trybunału Kaliskiego w mieście Kaliszu zamieszkałego obrane maiącey za którą tenże Patron w interesie tym stawa i przymuszone wywłaszczenie popiera na sprzedaż publiczną w drodze przymuszonego wywłaszczenia a to na satysfakcyą summy 21000 złp. oraz procentów od teyże po dzień 21 Czerwca 1837 roku na złp. 2100 obliczonych i bieżących zaięte zostały, że Akt zaięcia wyż z daty powołany w trzech kopiach Alesandrowi Kiieńskiemu iako dziedzicowi resp. dłużnikowi, iako Wóytowi gminy Siemiechów i iako temczasowie ustanowionemu dozorcy, oraz w czwartey kopii Jakóbowi Boiemskiemu Pisarzowi Sądu Pokoiu powiatu Sieradzkiego w dniach 6/18 i 8/20 Lutego 1839 roku wrę­ czony i zostawiony, i że tenże Akt zaięcia do księgi wieczystey dóbr Siemiechowa w Kancellaryi Ziemiańskiey Gubernii Kaliskiey pod dniem 17 Lutego (l Marca) 1839r. podany a do księgi zaregestrowań Trybunału Cy­wilnego teyże Gubernii w dniu 21 Lutego (6 Marca) tegoż roku wpisa­ny i zaregestrowany został.

Dobra te łączne odległe są od miast Widawy mila iedna, Bu­ rzenina pół mili i Sieradza mil trzy obok których płynie rzeka spławna Warta, zostaią w dzierzawney sześcioletniey possessyi aż do roku 1843 Sgo Jana Chrzciciela Tomasza Niwińskiego z których płaci roczney dzierżawy po złp. 6000 w których to dobrach 1. dwór w Siemiechowie, 2. gorzelnia, browar i suszarnia, 3. owczarnia są z cegły zaś stodoła z pecy murowane na Hubach dwór w regluwkę czyli pruski mur budowany reszta zaś zabudowań dworskich i wieyskich w dobrach tych exystuiących w Akcie zaięcia wyszczególnionych z drzewa bu­dowane, które są w małey części w średnim stanie a w większey części znaczney reperacyi potrzebuią. Budowle na Hubach czyli Osieczno zwanych w których czynszownicy czasowi mieszkią maią bydź z drze­ wa starozakonnego Mortke Bryk postawione i że po wyiściu czasu tym­ że czynszownikom tenże Mortke Bryk zastrzegł sobie takowe iako swe własne rozebrać i zabrać.

W dobrach tych żadnego inwentarza i porządków gruntowych niemasz. Włościan pańszczyznę robiących iest zagrodników siedmiu robiących pańszczyzny po dni dwa na tydzień ręczno i komornic dzie­ więć które po iednym dniu na tydzień odrabiaią zagrodnicy daniny daią po dwóch kapłonów i ośm jaj, resztę zaś powinności są w Akcie zaięcia wyszczególnione.

Czynszownicy niestali. A. w Siemiechowie.

1. Julianna Sarnowska wdowa młynarka płaci z młyna wodnego rocznie złp. 500 i mele wszelkie mlewo dworowi bezpłatnie.

B. w Hubach czyli Osieczno.

2. Woyciech Oberland. 3. Woyciech Skowroński. 4. Józef Sikora. 5. Piotr Luter. 6. Walenty Pieprzyk. 7. Stanisław Rybiński. 8. Maciey Szymański. 9. Fabian Latosiński. 10. Wincenty Dąbrowski. 11. Jgnacy Cichorski. 12. Piotr Stankiewicz. 13. Kacper Snowarski. 14. Alexy Zwierzyński. 15. Łukasz Dwornik. 16. Łukasz Jobczyński. 17. Szymon Sztachorski. 18. Teodor Sztachorski. 19. Maciey Grzegorzewski. 20. Jakób Mikuś od których wynosi czynszu rocznie złp. 502 czynszownikom tym wychodzi czas z dniem Sgo Michała r. bież. płacą z morgi po złp. sześć rocznie, karczmarze Ludwik Domański w Siemiechowie i Jakób Mielcarek na Hubach daią po 12 kapłonów ro­ cznie i szynkuią dworskie trunki za 21 grosz.

Rozległość dóbr tych uważaiąc sposobem przybliżonym w pla­ cach pod zabudowaniami ogrodach gruntach łąkach pastwiskach borach i lasach oraz drogach i nieużytkach wynosi około trzydzieści sześć włók 27 morgów i 150 prętów kwadratowych miary nowo polskiey, których grunta należą w małey części do klassy 2, a w większey części do klassy 3, 4, 5 i 6.

Bory i lasy do tych dóbr należące tak dalece są wycięte że w nich drzewa zdatnego na budowle niemasz, zostaią dotąd pod zarządem dziedzica Alexandra Kiieńskiego.

Podatki z dóbr tych opłacaiące się do Kassy Obwodu Sieradzkiego wynoszą rocznie 1031 złp. 25 groszy oraz dziesięciny dla Kościoła w Brzykowie płaci się rocznie złp. 9.

Sprzedaż tych dóbr odbywać się będzie na Audyencyi publicz­ ney Trybunału Cywilnego pierwszey Jnstancyi Gubernii Kaliskiey w Kaliszu w pałacu Sądowym przy ulicy Józefina zwaney posiedzenia swe odbywaiącego, do czego warunki licytacyi i przedaży tych dóbr w biórze Pisarza Trybunału tegoż złożone i u popieraiącego przedaż Patrona Franciszka Bielskiego każden z Jnteressentów przeyrzeć sobie może.

Pierwsze ogłoszenie warunków licytacyi i przedaży tych dóbr na Audyencyi Trybunału tuteyszego w dniu 4/16 Kwietnia roku b. 1839 o godzinie 10 z rana nastąpi.

w Kaliszu dnia 22 Lutego (6 Marca) 1839 r.

Franciszek Salezy Wołowski.  

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1843 nr 167

(N. D. 3609 ) — Rejent Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Kaliskiej.

Ogłasza się wiadomość otwarcia spadków:

3, po Lewku Gerszonie Bergmann co do summ: a) złp. 9764, i b) złp. 1370 pod Nr. 18 na dobrach Siemiechowie, i c) złp. 6000, sposobem ostrzeżenia pod Nr. 21 na dobrach Widawie w Okręgu Sieradzkim sytuowanych w dziale IV hypotekowanych;  

(…) z wyznaczeniem półrocznego terminu na dzień 2 (14) Lutego 1844 r. godzinę 10-tą z rana tu do Kancellaryi podpisanego Rejenta, celem zgłoszenia się osób do spadków tych interessowanych pod prekluzyą dla niestawających.

Kalisz dnia 14 (26) Lipca 1843 roku.

 Mikołaj Basiński.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1845 nr 101

LISTY GOŃCZE.

(N. D. 1695) Sąd Policyi Poprawczej Wydziału Kaliskiego.

Wzywa wszelkie Władze do których czuwanie nad bezpieczeństwem powszechném w kraju należy, aby na Marcina organistę, o zbrodnią kradzieży obwinionego, z miejsca zamieszkania zbiegłego baczną uwagę zwracały, i onego w razie ujęcia najbliższemu Sądowi Policyi Prostej lub w prost Sądowi tutejszemu odstawiły.

Poszukiwany Marcin organista urodzony, i ostatnio zamieszkały we wsi Siemiechowice Powiecie Sieradzkim, jest wzrostu wysokiego — faworyty ma bardzo rzadkie —wzrok ponury — znaków szczególnych żadnych.

w Kaliszu d. 17 (29) Marca 1845 r.

Sędzia Prezydujący, Swierczyński.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1845 nr 236

(N. D. 4894) Sąd Policyi Prostej Okręgu Sieradzkiego.

W dniu 8 (20) Września b. r. odebraną została we wsi Siemiechowie od ludzi podejrzanych para koni, a mianowicie: klacz maści Skarogniadéj w latach 4 i źrebica maści gniadéj w latach 2, ponieważ główny przestępca ucieczką ratował się, a drugi najęty tylko do przyprowadzenia owych koni, nie jest w możności objaśnić gdzie takowe skradzione zostały. Wzywam zatem niewiadomego z imienia, nazwiska ani pobytu właściciela, aby z dowodami własność wspomnionych koni usprawiedliwiającemi, wprzeciągu 28 dni od daty ogłoszenia niniejszego obwieszczenia w Sądzie tutejszym stawił się, po upływie bowiem tego terminu przez publiczną licytacyą spieniężone, a kwota ztąd zebrana na korzyść Skarbu Królestwa przysądzona zostanie.

Siedlce d. 11.(23) Września 1845 r.

Dzierożyński.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1854 nr 67

(N. D. 1448) Rejent Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.

Po śmierci.  

4. Szmula Berka Kohn wierzyciela kapitałów w dz. IV wykazów hypotecznych, a) dóbr Siemiechów z Ogu Sieradzkiego ad Nr. 10 rs. 900, ad N.14 rs. 120 i rs. 345 k. 55 kary rs. 180. prowizyi rs. 162 k. 90, pod N. 38 rs. 70 k.62 1j4 pod Nr. 39 rs. 999 kop. 97 1j2 i warunku wypłaty tych summ:

b) na dobrach Wola Więzowa z tegoż Ogu ad N.15, ad D. lit. c. rs.151 k.35 z procentem i kosztami, c) na dobrach Niedzielsko z Ogu Wieluńskiego ad 6. i ad 13 rs. 600, kary konwencyonalnej rs.150, rs. 54, rs. 107 k. 25, rs 186 k. 84, rs.4 kop. 50 i rs. 16 k. 65, d) na dobrach Kocina z Ogu Sieradzkiego rs. 825, ad N. 14 (…).

Otworzyły się spadki, do regulacyi których oznacza się termin na d. 15j27 Września 1854 r. w Kancellaryi hypotecznej w Kaliszu.

Kalisz d. 921* Marca 1854 r.

J. Niwiński.

*nieczytelne

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1854 nr 237

(N. D. 5431) Pisarz Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.

Po śmierci:

4. Melchiora Kijeńskiego co do summ, rs. 802 kop.50 pod N. 3 c, i rs. 1650 pod N. 16 na dobrach Siemiechowie, z Ogu Sieradzkiego (…).

Otworzyły się spadki, do regulacyi których, a mianowicie: 1, 3,4, na d.18 (30) Kwietnia,(...) 1855 roku wyznaczają się termina prekluzyjne, w których interresenci przedemną Pisarzem, z prawami swemi stawić się i udowodnić one winni.

Kalisz d. 9 (21) Października 1854 r.

J. N. Zengteler.

Kurjer Warszawski 1854 nr 257

Skutkiem nadzwyczajnego wylewu rzeki Warty, zrządzone zostały szkody w następujących miejscach: W gm: Ciążeń do wysokości rs. 30,000; wgm: Krzymów o do wysokości rs. 10,000; w gm: Patrzyków do wysokości rs. 9,000; w gminach Brzezna i Grądach do wysokości rs. 6,000; w gm: Wysokie do wysokości rs. 4,000; w gm: Włyń do wysokości rs. 3,500; w gminach: Kamiończyku, Balin, Biskupice i Gidle, do wysokości rs. 3,000; w gm: Piekary do wysokości rs. 1,500; jako też w gminach : Skączniewie, Kopojno, Tyczyn, Ligota, Majaczowice, Siemiechów, Burzeninie, Niechmierów, Zagórowo, Wola Łaszczowa, Czarków, Kramsk, w m. Koninie, oraz wgm: Dankowice i Wąsosz.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1854 nr 270

(N. D. 6289) Rejent Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.

Ogłasza wiadomość o otwarciu spadków po zmarłych następujących

1. Franciszku Nowosielskim jako wierzycielu summ: (…) rs. 1500 na dobrach Siemiechowie z Ogu Sieradzkiego z procentem zahypotekowanych (…).

Do ukończenia tych postępowań spadkowych wyznacza się termin na d. 19 (31) Maja 1855 r. w Kaliszu w Kanc. Ziemiańskiej.

Kalisz d. 10 (22) Listopada 1854 r.

Nepomucen Wojciechowski.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1858 nr 204

(N. D. 2773) Pisarz Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.

Po śmierci:  

4. Anny Kijeńskiej co do summy 4500 rs. pod N. 17 wykazu dóbr Siemiechów, z Okręgu Sieradzkiego zapisanej (…) otworzyły się spadki, do regulacyi których wyznaczam termin prekluzyjny na dzień 9 (21) Grudnia r. b.

Kalisz d. 28 Maja (9 Czerwca) 1858 r.

J. N. Zengteller.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1859 nr 165

(N. D. 4325) Rejent Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.

Po śmierci:

4. Emmy z Tyminieckich Kossobudzkiej wierzycielki rs. 1500 na dobrach Siemiechowie z Ogu Sieradzkiego w dziale IV. pod N. 21 ubezpieczonej; (…) Otworzyły się spadki do uregulowania których termin na dzień 22 Stycznia (3 Lutego) 1860 r. w Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu przed sobą wyznaczam.

Kalisz dnia 8 (20) Lipca 1859 r.

Stanisław Rościszewski.

Dziennik Powszechny 1863 nr 16

(N. D. 456) Pisarz Trybunału Cywilnego I. Instancji Gubernii Warszawskiej w Kaliszu. Wiadomo czyni, iż dobra ziemskie Siemiechów, składające się z wsi zarobnej i folwarcznej Siemiechów, młyna wodnego, karczmy wygoda, pustkowia Osicowa, oraz miejsca nateraz w boru wyrudowanego Huby czyli Osieczno zwanego z wszystkiemi przyległościami i użytkami w Powiecie i Obwodzie Sieradzkim Gubernii Kaliskiej, Gminie Siemiechów położone, Aleksandra Kijeńskicgo, Obywatela kraju w dobrach Siemiechowie zamieszkałego dziedziczne, aktem zajęcia przez Tomasza Kozłowskiego Komornika w Trybunale tutejszym na gruncie tychże dóbr w dniach 4 (16) i 6 (18) Lutego 1839 r. sporządzonych, na rzecz Filipiny Babskiej panny doletniej z własnych funduszów utrzymującej się, w mieście obwodowem Sieradzu zamieszkałej, zamieszkanie zaś prawne co do tychże dóbr u Franciszka Bielskiego Patrona Trybunału Kaliskiego w mieście Kaliszu zamieszkałego obrane mające za którą tenże Рatron w interesie tym stawa i przymuszone wywłaszczenie popiera na sprzedaż publiczną w drodze przymuszonego wywłaszczenia a to na satyfakcją sumy dwudziestu jeden tysięcy złotych polskich, oraz procentów od tejże po dzień 24 Czerwca 1837 r. na złotych polskich dwa tysiące sto obliczonych, i bieżących zajęte zostały, że akt zajęcia wyż z daty powołany w trzech kopiach Aleksandrowi Kijeńskiemu jako dziedzicowi resp. dłużnikowi, jako Wójtowi Gminy Siemiechów i jako temczasowie ustanowionemu dozorcy oraz w czwartej kopji Jakobowi Bojemskiemu Pisarzowi Sądu Pokoju Powiatu Sieradzkiego w dniach 6 (18) 8 (20) Lutego 1839 r. wręczony i zostawiony i że tenże akt zajęcia do księgi wieczystej dóbr Siemiechowa w kancelarji Ziemiańskiej Gubernii Kaliskiej pod dniem 17 Lutego (1 Marca) 1839 r. podany, a do księgi zaregestrowań Trybunału Cywilnego tejże Gubernii w dniu 21 Lutego (6 Marca) t. r. wpisany i zaregestrowany został.

Dobra te są łączne, odległe są od miast Widawy mila jedna, Burzenina pół mili, i Sieradza mil trzy, obok których płynie rzeka spławna Warta, zostają w dzierżawnej sześcioletniej posesji aż do roku 1843 Świętego Jana Chrzciciela, Tomasza Niwińskiego, z których płaci rocznej dzierżawy po złotych polskich 6000. w których to dobrach: 1. dwór w Siemiechowie 2. gorzelnia browar i szuszarnie, 3. owczarnia są z cegły, zaś stodoła z pacy murowane, na Hubach dwór w reglówkę czyli pruski mur budowany, reszta zaś zabudowań dworskich i wiejskich w dobrach tych exzystujących w akcie zajęcia wyszczególnionych są z drzewa budowane, które są w małej części w średnim stanie a większej części znacznej reparacyi potrzebują.

Budowle na Hubach czyli Osieczno zwanych w których czynszownicy czasowi mieszkają, mają być z drzewa starozakonnego Mortki Bryk postawione i że po wyjściu czasu tymże czynszownikom, tenże Mortke Bryk zastrzegł sobie takowe jako swe własne rozebrać i zabrać.

W dobrach tych żadnego inwentarza i porządków gruntowych niemasz. Włościan pańszczyznę robiących jest: zagrodników siedmiu robiących pańszczyzny po dni 2 na tydzień ręczno i komornic 9, które po jednym dniu na tydzień odrabiają, zagrodnicy daniny dają po 2 kapłony i 8 jaj, resztę zaś powinności są w akcie zajęcia wyszczególnione.

Czynszownicy niestali. A. w Siemiechowie: 1. Juljanna Sarnowska wdowa młynarka, płaci z młyna wodnego rocznie złp. 500, i mele wszelkie mlewo dworowi bezpłatnie.

B. w Hubach czyli Osieczno: 2. Wojciech Oberland, 3. Wojciech Skowroński, 4. Józef Sikora, 5. Piotr Luter, 6. Walenty Pieprzyk, 7. Stanisław Rybiński, 8. Maciej Szymański, 9. Fabian Latosiński, 10. Wincenty Dąbrowski, 11. Ignacy Cichorski, 12. Piotr Stankiewicz, 13. Kacper Snowarski, 14. Aleksy Zwierzyński, 15. Łukasz Dwornik, 16. Łukasz Jobczyński, 17. Szymon Sztachorski, 18. Teodor Sztachorski, 19. Maciej Grzegorzewski, 20. Jakób Mikus, od których wynosi czynszu rocznie złp. 502.

Czynszownikom tym wychodzi czas z dniem Śgo Michała r. 1836.

Płacą z morgi po złp. 6 rocznie, karczmarze Ludwik Domański w Siemiechowie, i Jakób Mielcarek na Hubach dają po 12 kapłonów rocznie i szynkują dworskie trunki za dwudziesty pierwszy grosz. Rozległości dóbr tych uważając sposobem przybliżonym w placach pod zabudowaniami, ogrodach, gruntach, łąkach, pastwiskach, borach i lasach, oraz drogach i nieużytkach wynośi około 36 w. 27 m. i 150 pr. kw. miary nowopolskiej, których grunta należą w małej części do klasy II. a w większej części do klasy III. IV. V. VI.

Bory i lasy do tych dóbr należące tak dalece są wycięte, że w nich drzewa zdatnego na budowle niemasz, zostają dotąd pod zarządem dziedzica Aleksandra Kijeńskiego. Podatki z dóbr tych opłacające się do Kasy Obwodu Sieradzkiego, wynoszą rocznie 1031 złp. 25 gr., oraz dziesięciny dla kościoła w Brzykowie płaci się rocznie złp. 9.

Sprzedaż tych dóbr odbywać się będzie na audjencji publicznej Trybunału Cywilnego Pierwszej Instancji Gubernii Kaliskiej, w Pałacu Sądowym przy ulicy Józefina zwanej, posiedzenia swe odbywającego, do czego warunki licytacji i przedaży tych dobr w biurze Pisarza Trybunału tegoż złożone i u popierającego przedaż Patrona Franciszka Bielskiego każden z interesentów przejrzeć sobie może.

Pierwsze ogłoszenie warunków licytacji i przedarzy tych dóbr na audyencji Trybunału tutejszego w dniu 4 (16) Kwietnia 1839 o godzinie 10 z rana, drugie w dniu 18 (30) Kwietnia, a trzecie IV dniu 2 (14) Maja tegoż roku nastąpiło, poczem w terminie 28 Czerwca (10 Lipca) również 1839 roku oznaczonem, odbyło się przygotowawcze przysądzenie dóbr Siemiechowa Franciszkowi Bielskiemu byłemu Patronowi za sumę złotych polskich 80000 czyli rubli srebrem 12000, w listach zastawnych i postanowiono: że termin do stanowczego przysądzenia ma być wyznaczony na zgłoszenie się strony interesowanej. Suma 21000 złotych polskich na satysfakcją której wywłaszczenie nastąpiło, przeszła na własność Onufrego Zawadzkiego, obecnie dzierżawce Klucza Wąsosza, tymże w Okręgu Wieluńskiem zamieszkałego w kwocie, złotych polskich 11000, i na Jana Nepomucena Wojciechowskiego Rejenta w Kaliszu zamieszkałego w ilości 10000, którzy gdy popierania subhastacji tej zaniedbali, a Franciszek Bielski wyszedł z Urzędowania, późniejsi wierzyciele dóbr Siemiechowa, mianowicie Henryk Fajans wierzyciel sumy złotych polskich 4200 czyli rubli srebrem 630, i Joachim Mojżesz Berger wierzyciel sumy złotych 5166 czyli rubli srebrem 774 kopiejek 90, obydwa kupcy w mieście Okręgowym Sieradzu zamieszkali, wystąpiwszy przeciwko rzeczonemu Onufremu Zawadzkiemu i Janowi Nepomucenowi Wojciechowskiemu z żądaniem podstawienia siebie w dalszem popieraniu sprzedaży dóbr Siemiechowa, i przyjąwszy na siebie temczasowe przysądzenie, zyskali w Trybunale Cywilnym pierwszej Instancii Gubernii Warszawskiej w Kaliszu Wydziale I. pod dniem 22 Lutego (6 Marca) 1850 r. wyrok upoważniający ich do dalszego popierania pomienionej sprzedaży dóbr Siemiechowa, z oznaczeniem terminu do stanowczego przysądzenia tychże dóbr Siemiechowa na d. 18 (30) Kwietnia 1850 r. godzinę 10 z rana, w którym odbywać się miała sprzedaż i ostateczne przysądzenie tychże dóbr Siemiechowa na audyencji publicznej pomienionego Trybunału. Wreszcie nadmienia się, że imieniem pomienionych Henryka Fajans i Joachima Mojżesza Berger popierać będzie dalszą subhastacją dóbr rzeczonych Jan Prawdzic Gowarzewski Patron tegoż Trybunału, u którego oni tem samem mają obrane zamieszkanie. Że zaś z powodu sporow nakazaną została wyrokiem Trybunału tutejszego z d. 5 (17) Kwietnia 1852 r. taxa dóbr Siemiechowa na sprzedaż wystawionych, która wykazawszy wartość ich na rs. 25795, złożoną już znajduje się w kancelarji tegoż Trybunału; przeto Henryk Fajans i Joachim Mojżesz Berger na wniosek ilacyjny uzyskali pod dniem 23 Listopada (5 Grudnia) t. r. wyrok pomienionego Trybunału termin do ostatecznego przysądzenia w mowie będących dóbr Siemiechowa na dzień 10 (22) Stycznia 1851 r. godzinę 10 z rana na audyncji publicznej tegoż Trybunału Kaliskiego oznaczający, gdy i ten termin spełzł bez skutku, wystąpił znów Nepomucen Wojciechowski przeciwko Henrykowi Fajans i Mojżeszowi Berger z żądaniem podstawienia siebie w dalsze popieranie sprzedaży dóbr Siemiechowa i uzyskał wyrok Trybunału Cywilnego Gubernii Warszawskiej w Kaliszu pod dniem 19 Kwietnia (1 Maja) 1851 r. zapadły, upoważniający go do dalszego popierania sprzedaży dóbr Siemiechowa, z oznaczeniem nowego terminu do stanowczego przysądzenia tych dóbr na d. 1 (13) Czerwca 1851 r. godzinę 10 z rana, imieniem którego Józef Wasiłowski Patron Trybunału sprzedaż tę popierać miał, lecz gdy i to przysądzenie w terminie oznaczonym nie przyszło do skutku, przeto Włodzimierz Trepka prawy nabywca i wierzyciel hypoteczny w dobrach Siemiechowie Okręgu sieradzkim zamieszkały, uzyskał wyrok illacyiny Trybunału Cywilnego Gubernii Warszawskiej w Kaliszu w dniu 26 Grudnia (7 Stycznia) 1863 r. zapadły, którym termin do ostatecznego przysądzenia dóbr Niemiechowa, na d. 8 (20) Lutego 1863 r. godzinę 10 z rana, w miejscu zwykłych posiedzeń tegoż Trybunału Kaliskiego oznaczony został, imieniem którego dalszą subhastacią dóbr Siemiechowa Antoni Ruszkowski Patron tegoż Trybunału, w Kaliszu zamieszkały, u którego Włodzimierz Trepka co do tego interesu ma prawne obrane zamieszkanie popierać będzie. W którym przedaż tych dóbr poczynając od 2j3 części wynalezionej wartości, przez licytacią ostatecznie nastąpi. Kalisz d. 26 Grudnia (7 Stycznia) 1863 r. Pisarz Trybunału, Asesor Kolegialny, Józef Migórski.

Dziennik Powszechny 1863 nr 275

(N. D. 5740) Na mocy wyroku Trybunału Cywilnego Gubernji Warszawskiej w Kaliszu na dniu 7 (19) Listopada 1863 r. zapadłego podpisany Patron imieniem Jadwigi Hrabiny Bnińskiej w Unisławicach Ogu Włodawskiego mieszkającej, działający, wzywa wszystkich pretensję do kaucji w sumie złp. 3000 nа dobrach Siemiechowie w Powiecie Sieradzkim leżących, w Dziale 4 pod N. 13 lokowanej, za Kajetanem Szczawińskim byłym Rejentem Ogu Szadkowskiego zapisanej, mieć mogących, aby w przeciągu trzech miesięcy, od daty niniejszego ogłoszenia pretensje swoje i opozycje do wymazania tej kaucji w Trybunale w Kaliszu podali, z zachowaniem formalności Reskryptem Komisji Rządowej Sprawiedliwości z dnia 15 Lipca 1826 r. N. 7917 wskazanych, w przeciwnym bowiem razie, uważanem będzie, iż do rzeczonego Kajetana Szczawińskiego, jako do Rejenta Powiatu Szadkowskiego z czasu jego urzędowania nikt żadnej pretensji nie ma i wykreślenie kaucji tej nastąpi.

Ostrzega się przytem, iż oppozycja przeciw wykreśleniu rzeczonej kaucji, jedynie nа mocy wyroku należność usprawiedliwiającego, lub też przez pozew formalnie wydany i to przed wyrokiem ostatecznym, wykreślenie kaucji nakazującym, wnoszoną być może, w innej zaś formie lub później czynione, przyjętemi nie będą.

Kalisz d. 8 (20)Listopada 1863 r.

Antoni Ruszkowski. Patron Tryb.

Dziennik Warszawski 1866 nr 118

(N. D. 3124). Sąd policji Poprawczej Wydziału Piotrkowskiego.

Zapozywa:

1. Józefa Łodygę lat 23, bezżennego, we wsi Śmiechowie Gminie Dąbrowa-Widawska powiecie Sieradzkim zamieszkałego, przy ojcu borowym utrzymanie mającego.

2. Julję Sośnicę lat 40, wdowę, za paszportem pruskim we wsi Hucie Szklanej Gminie Czerniec i we wsi Wielgie Powiecie Wieluńskim, przy Wawrzeńcu Skubelli strycharzu utrzymującą się i z tymże w bezprawych związkach żyjącą, a obecnie z pobytu niewiadomych, aby do posłuchania wyroku Sądu Kryminalnego Gubernji Warszawskiej w dniu 16 (28) Grudnia 1865 r. w przeciągu dni 30 od daty ogłoszenia niniejszego zapozwu w Sądzie tutejszym się stawili, lub o miejscu teraźniejszego swojego zamieszkania zawiadomili, a to pod skutkami prawa.

Piotrków d. 10 (22) Maja 1866 r.

Sędzia Prezydujący,

Asesor Kolegjalny, Chmieleński  

Dziennik Warszawski 1866 nr 196

(N. D. 5436). Sekwestrator Skarbowy Powiatu Sieradzkiego.

Podaje do publicznej wiadomości, iż z mocy upoważnienia W. Naczelnika Powiatu Sieradzkiego będą sprzedawane na rzecz należności Skarbowych.  

2. Na dniu 6 (18) Września r. b. w mieście Sieradzu.

z Folwarku Siemiechów: dwa garnitury mebli, 1 fortepian.  

Sieradz d. 18 (30) Sierpnia 1866 r.

Polakowski.

Dziennik Warszawski 1867 nr 31

(N. D. 362). Dyrekcja Szczegółowa Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego Gubernji Warszawskiej w Kaliszu.

Podaje do powszechnej wiadomości, iż na zasadzie art. 7 postanowienia Rady Administracyjnej Królestwa Polskiego z d. 28 Czerwca (10 Lipca) 1860 r. i upoważnień przez Dyrekcją Główną Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego udzielonych, następujące dobra ziemskie, za zaległość w ratach Towarzystwu należnych wystawione są na sprzedaż przymusową przez licytacją publiczną w mieście Kaliszu w pałacu sądowym przy ulicy Józefiny w Kancelarjach hypotecznych poniżej wymienionych.

29. Siemiechów z folwarkiem Osieczno i wszystkiemi przyległościami i przynależytościami w okręgu Sieradzkim położone, raty zaległe w chwili zarządzenia sprzedaży wynoszą rs. 625 k. 10, vadium do licytacji rs. 1,590 licytacja rozpocznie się od sumy rs. 8,913 k. 75, termin sprzedaży d. 10 (22) Października 1867 r., przed Rejentem Kanc. Ziem. Wilh. Grabowskim.

Sprzedaże wzmiankowano odbędą się w terminach powyżej oznaczonych poczynając od godziny 10 z rana w obec delegowanego Radcy Dyrekcji Szczegółowej, gdyby zaś Rejent, przed którym sprzedaż ma się odbywać był przeszkodzony licytacja odbędzie się w jego kancelarji przed innym Rejentem który go zastąpi.

Warunki licytacyjne są do przejrzenia w właściwych księgach wieczystych i w biurze Dyrekcji Szczegółowej.

Kalisz, d. 28 Grud. (9 Stycznia) 1866/7 r.

Prezes, Chełmski.

Pisarz Bierzyński.

Dziennik Warszawski 1867 nr 57

(N. D. 1336). Patron przy Trybunale Cywilnym w Kaliszu.

Na zasadzie wyroku Trybunału Cywilnego w Kaliszu w d. 15 (27) Lutego r. b na ilacją Włodzimierza Trepki zapadłego, upoważniającego tegoż do wydania obwieszczeń celem wykreślenia z hypoteki dóbr Siemiechowa w Okręgu Sieradzkim położonych kaucji w sumie rs. 900 aktem przed Rejentem Rościszewskim w Kaliszu d. 1 (13) Listopada 1862 r. i sporządzonym, za Ignacym Stankowskim jako Komornikiem Sądu Pokoju Kaliskiego lub innego Sądu na czas 3 letni w dziale IV pod Nr. 53 zapisanej. Wzywa osoby interesowane, któreby do tegoż Ignacego Stankowskiego z tytułu i z czasu jego urzędowania od daty powyższej kaucji, aż po jej trzechletni upływ pretensje mieć mogły, iżby takowe w ciągu trzech miesięcy od daty tego wezwania rachując, podały i w właściwej drodze usprawiedliwiły, bowiem gdy czas ten minie, Włodzimierz Trepka żądać będzie wykreślenia wspomnionej kaucji. Ostrzega się zarazem, iż opozycja przeciwko jej wykreśleniu tylko na mocy wyroku pretensje do Ignacego Stankowskiego zasądzającego, lub też pozwu o nie wydanego, miejsce mieć może, niemniej, że opozycja rzeczona w ciągu trzech miesięcy od tego obwieszczenia a najpóźniej do wydania ostatecznego wyroku wykreślenie kaucji nakazującego, wniesioną być winna.

w Kaliszu, dnia 16 (28) Lutego 1867 roku.

Adam Chodyński.

Dziennik Warszawski 1867 nr 125

(N. D. 3216). Pisarz Trybunału Cywilnego w Kaliszu.

W myśl art. 682 K. P. S. wiadomo czyni iż na żądanie Stanisława Rościszewskiego Rejenta Kancelarji Ziemiańskiej Gubernji Warsz. w Warszawie pod Nr. 393b z urzędu zamieszkałego; Doroty z Lewinów Oppenhejm, Hajma Oppenheim małżonki w asystencji i za upoważnieniem męża swego czyniącej, handlującej w mieście Kaliszu zamieszkałej, a zamieszkanie prawne u Teodora Rościszewskiego Obrońcy przy Radzie Stanu Królestwa Polskiego urzędującego w Kaliszu, obrane mających, od których tenże Obrońca staje i sprzedaż obecną popiera w poszukiwania sum rs. 1,950 z procentem 5% od dnia 12 (24) Czerwca 1865 r. dla Stanisława Rościszewskiego, rs. 3,000 z procentem 5% od dnia 17 (29) Września 1866 r. Dorocie Oppenhejm należnych i kosztów exekucyjnych, protokółem Komornika przy Trybunale Cywilnym Kaliskim Eugenjusza Wojterskiego w dnia 1 (13) Kwietnia 1867 r. spisanym zajęte zostały na przymuszone w drodze sądowej wywłaszczenie

DOBRA ZIEMSKIE SIEMIECHÓW i OSIECZNA

a mianowicie: Oddział 1. Dobra Ziemskie Siemiechów składające się z folwarku i wsi tegoż nazwiska nleżące do Brunona Dobrskiego i w jego posiadaniu będące, mają ogólnej rozległości licząc przybliżonym sposobem włók 35 prętów kwadratowych 129 miary nowopolskiej czyli dziesiatyn 665 1/2. Z tej rozległości włościanie posiadają na własność mórg 150, w moc Najwyższego Ukazu z dnia 19 Lutego (2 Marca) 1864 r. Graniczą na wschód słońca z Wielgą Wsią i Brzykowem, na południe z dobrami Osieczną, na zachód z dobrami Rychłocice i Jarocice a na północ z dobrami Majaczewice, odległe od miast najbliższych Burzenina wiorst 6, od Widawy wiorst 8, od miasta Okręgowego Sieradza wiorst 21, od miasta Powiatowego Łasku wiorst 21. Budynki dworskie zwyczajne: dwór, kuchnia dworska, stodoła, stajnia i owczarnia z cegły, obory, chlewy, karczma, kuźnia i czworaki drewniane.

Oddział II. Dobra Ziemskie Osieczna, składające się z folwarku i wsi tegoż nazwiska, należące do Ludomira Kijeńskiego i w jego posiadaniu zostające, mają ogólnej rozległości licząc przybliżonym sposobem włók 12 mórg 24 prętów kwadratowych 144, miary nowopolskiej czyli dziesiatyn 257 1/2 z której włościanie wskutek Najwyższego Ukazu zwyż powołanego posiadają na własność mórg 88 pręt. kwadr. 292. Graniczą na wschód słońca z dobrami Brzychowem i Zabłonem, na południe z dobrami Wrońsko, na zachód z dobrami Rychłocice, a na północ z dobrami Siemiechów. Odległe od miast najbliższych Burzenina wiorst 8, Widawy wiorst 8, od miasta Okręgowego Sieradza wiorst 23, od miasta Powiatowego Łasku wiorst 23. Zabudowania dworskie zwyczajne: dwór pół z cegły pół w ryglówkę, sklep z gołębnikiem z cegły, kuchnia dworska, dwie stodoły, owczarnia stajnie, obory, karczma, czworaki i kuźnia z drzewa.

Tak dobra Siemiechów jak i Osieczno położone są w Okręgu Sieradzkim, dawniej w Powiecie Sieradzkim, obecnie w Powiecie Łaskowskim, dawniej w Gubemji Warszawskiej obecnie Petrokowskiej, należą do Gminy Dąbrowa Widawska, Parafji Brzyków, dobra te dawniej stanowiły jedną własność i mają jedną tylko księgę hypoteczną.

Szczegółowy opis stanu tych dóbr z wykazem wysiewów, opłacanych podatków oraz ciężarów grutowych, inwentarzy żywych i martwych, budowli dworskich w dobrach znajdujących się, obejmuje wspomniony tu protokół zajęcia dobr daty 1 (13) Kwietnia 1867 roku, który doręczony został, Pisarzowi Sądu Pokoju Okręgu Sieradzkiego, Władysławowi Porczyńskiemu do rąk własnych w d. 4 (16) Kwiet. 1867 r. przez Woźnego Bolesława Wojciechowskiego, Wójtowi Gminy Dąbrowa Widawska Marcinowi Owczarek do rąk własnych w dniu 11 (23) Kwietnia 1867 roku, przez Woźnego Aleksandra Chrząstowskiego.

Wpisanie protokółu zajęcia do księgi hypotecznej nastąpiło dnia 9 (21) Maja 1867 r. do księgi zaś zaregestrowań w Kancelarji Pisarza Trybunału Cywilnego Kaliskiego nastąpiło w dniu 15(27) Maja r. b.

Licytacja i sprzedaż dóbr tych odbędzie się w dwóch oddziałach, a mianowicie:

Oddział I dobra Siemiechów.

Oddział II dobra Osieczna.

Pierwsze ogłoszenie warunków zbioru objaśnień i warunków sprzedaży odbędzie się w d. 28 Czerwca (10 Lipca) 1867 r. o godzinie 10 z rana na audjencji Trybunału Cywilnego Kaliskiego w miejscu zwykłych posiedzeń przy ulicy Józefiny w Pałacu Sądowym.

Kalisz d. 15 (27) Maja 1867 r.

Asesor Kolegjalny, J. Migórski.

Dziennik Warszawski 1869 nr 24

Komisja Likwidacyjna w Królestwie Polskiem podaje do powszechnej wiadomości, iż wynagrodzenia likwidacyjne, przypadające na mocy rozporządzenia Komisji z dnia 25 Stycznia (6 Lutego) r. b., (…) w ilości rs. 17 kop. 96, Brunowi Dobrskiemu, właścicielowi dóbr Siemiaków, położonych w Gubernji Petrokowskiej, Powiecie Łaskim, Gminie Dąbrowa widawska, wysłane zostało do Kasy Gubernjalnej Kaliszskiej, celem wypłaty komu należy;

Zorza 1872 nr 39

Kościół w Brzykowie.

Nie było zapewne i niema, nietylko w całym Dekanacie Łaskim, ale i całej Dyecezji Kujawsko-Kaliskiéj, tak nędznego przybytku Pana Zastępów, jak był we wsi Brzykowie, w tejże dyecezji i dekanacie położonej.

Przeszło przez lat pięćdziesiąt, odprawiać się musiała służba Boża, w lichej kapliczce z resztek starego kościoła pozostającej. — Kapliczka ta pokrzywiona, szczupła bo zaledwie czterdzieści osób w sobie mieścić mogąca, starczyła przez tak wiele lat parafji, liczącej przeszło dwa tysiące ludności. — Wiatr świszczał przez wszystkie szpary i okna źle opatrzone, zwiewał obrus z ołtarza, i pokrycie kielicha; nieraz byliśmy w wielkiéj obawie, czy na nasze głowy nie zwali się dziurawy dach kapliczny. Kościół starodawny, jaki tu stał pod wezwaniem św. Anny, do której lud czuje wielkie nabożeństwo, z upływem czasu niszczał, aż nareszcie rozebrano go i została zeń tylko na piasczystem wzgórzu cmentarnem owa niewielka kapliczka Św. Anny. Nie tylko zniszczał sam kościół, ale z nim razem zniszczały pod dziurawym dachem, sprzęty kościelne, apparata, organy, ołtarze, tak, że dziś wszystko prawie nowe wprowadzać potrzeba. Daleką ode mnie jest ta myśl, przypisywania niedbalstwa zarządcom parafji Brzykowskiéj, ale doprawdy, to rzecz niepojęta, jak można było dopuścić do takiego zniszczenia domu Bożego!...

W roku 1857, proboszcz Brzykowa, ksiądz Kazimierz Jany, wyjednał pozwolenie Rządu gubernialnego warszawkiego na zbieranie składek i postarawszy się o wyanszlagowanie funduszu w liczbie rs. 2,821 kop. 75, którą to summę, mieszkańcy parafji Brzyków, obowiązani byli złożyć, przystąpił do założenia węgielnego kamienia na mający budować się kościół opodal od resztek starej świątyni.

Lecz nie księdzu Jany było sądzone, dokończenie zaczętego dzieła, umarł w 1863 roku i budowa kościoła z powodu smutnych wypadków krajowych przerwaną została. W tym to czasie parafija Brzykowska pozostawała bez kapłana, bez kościoła, bez świętej Ofiary, tylko kapłani z pobliskiego klasztoru OO. Bernardynów w Widawie, obsługiwali czasami osieroconą parafiję, wyprowadzone już mury nowego kościoła marniały na słońcu i słocie.

W roku 1869 przeznaczono na administratora tutejszej parafji ks. Gerarda Süssmilch, ze zgromadzenia OO. Paulinów w Częstochowie; i ten dokończył, co rozpoczął jego poprzednik ks. Jany. Lecz łatwo to napisać: dokończył—ale co przejść musiał, zanim cierpliwie grosz do grosza zebrał, to Bogu tylko wiadomo i On nagrodzi trudy tego zacnego kapłana. Jednem słowem, ksiądz Gerard Süssmilch, przez swą pracę i troskliwy zachód, około wystawienia kościoła w Brzykowie,—jest po Bogu prawdziwym fundatorem świeżo wykończonej świątyni, bo nie tylko pracę swoję weń włożył, ale grosz zaoszczędzony ze szczupłych funduszów, i niejednokrotnie różnego rodzaju nieprzyjemności przenieść musiał. Nie tutaj miejsce przypominać je szczegółowo; takie ujemne strony natury ludzkiej lepiej pokryć milczeniem. —I tak jednego razu, gdy wyszedł na obchód parafji z prośbą o składkę i pomoc, jedna z gospodyń tak przywitała proboszcza, wchodzącego do jéj mieszkania: „O! dla Boga! jeszcze też tu takiego jegomości niebyło, by po chałupach jak jaki kwestarz chodził?” i prawdę powiedziała:— był on kwestarzem, bo grosz każdy prośbą i przekładaniem wyżebrał prawie.

Z pomocą proboszczowi pośpieszyli ludzie dobrej woli, z których tu kilku wymienię. Najpierw, kowal Wełna wykonał darmo wszystkie roboty kowalskie i ślusarskie, jakich było potrzeba, potem Mikołaj Siuta, Antoni Warzęcha, Franciszek Malarczyk, Szymon Zygmund, Jan Kozioł, Góra, bezpłatnie, jako pilarze i cieśle przy budującym kościele pracowali. Gospodarz nazwiskiem Witoszek, ze wsi Siemiechów, ofiarował 30 rs. na organy, inny znów gospodarz podjął się, odbywać wszystkie potrzebne przesyłki przy kościele, czy to furmanką, czyli też pieszo; oprócz tego kolejno, ze wszystkich wiosek parafji, szli codzień do roboty przy kościele bez nakazu, li tylko na głos swojego proboszcza. Kollator pan Trepka z Rychłocic, udzielił materjałów, drzewa, cegły, wapna i tak wspólną pracą stanął kościół w Brzykowie ubożuchny, prosty budową lecz wystarczający najzupełniej na potrzeby parafji, która tak długo bez kościoła obywać się musiała. Zbudowany on jest w czworobok z cegły, mała wieżyczka mieści w sobie sygnaturkę, na frontonie kościoła umieszczono statuę Matki Najświęszéj, sześć okien półokrągłych, symbolicznie przypomina owczarnię Chrystusową, a kolorowe szyby gdzieniegdzie umieszczone, miłe dla oka sprawują wrażenie. Wewnątrz tylko jeden wielki ołtarz, z resztek ołtarza kaplicznego postawiony, odpokostowany świeżo; nieźle to jakoś wygląda, ambona, chór, lecz bez organu, na który dopiero składki się zbierają, i oto wszystko—a wiele jeszcze, bardzo wiele rzeczy brakuje.

Dnia 26 lipca, jako w dzień odpustu świętej Anny, odbyło się poświęcenie nowego kościoła.

Rzewny to był bardzo widok; blisko do tysiąca zebranego ludu otoczyło pochyloną wiekiem kaplicę, z której przeniesiono Najświętszy Sakrament: bo odpust Św. Anny licznie tu uczęszczany bywa, a uroczystość poświęcenia powiększyła zebranie. Piaszczysta wydma, na której kaplica stoi, to dawny cmentarz; a każdy podmuch wiatru, wydobywa na wierzch zbielałe kości minionych pokoleń, które się tu na wieczny spoczynek układły;—zgromadzony więc lud deptał prochy swoich współbraci.— Kilkunastu kapłanów, postępowało przed Najświętszym Sakramentem, dziewczęta w bieli, usypywały drogę kwiatami, a pieśń:,, U drzwi Twoich stoję Panie,” z poważnym dźwiękiem dzwonów płynęła daleko ku niebu. Kilkaset kommunikujących naliczyć można było, a wielu jeszcze na sobotę i niedzielę pozostało, księża bowiem nie mogli dla natłoku, dopełnić w dzień odpustowy, obowiązku spowiedzi. W czasie summy przemawiał najlepszy kaznodzieja z okolicy, ksiądz Poncjan Pniewski, ze zgromadzenia OO. Berardynów w Widawie i korzystając ze sposobności, przypomniał parafijanom, że jeszcze wiele pozostaje do zrobienia w nowym kościele; przemowa odniosła skutek dobry, bo po kazaniu liczne posypały się groszaki na tackę kwestującego kapłana.

Lud tutaj nie zły wcale, przynajmniej nie gorszy od ludu w innych miejscowościach kraju; z uwłaszczeniem podniosła się i pracowitość ludu, a za nią idąca zamożność, i ani pijaństwo, ni kłótnie, nie są tu tak powszechne, by je jako rażące przykłady zaznaczać potrzeba było. — Nawet loterje jarmarczne, które od niewielu lat tak zawracają głowę naszemu ludkowi, tutaj wcale go nie kuszą.

Szkółek co prawda, nie ma w całej parafji—szkoda — bo na cóż się zdadzą pisma i usiłowania pojedynczych osób, gdy ogół ludu ciemnym pozostanie? Znajduje się jednak i tutaj dosyć tak nazwanych piśmiennych, czytają oni chętnie i czasami nie zła książka wpadnie im w rękę. — „Ale nie od razu Kraków zbudowano.”

Stanisława.  

_________________________________________________________________________________

Tydzień Piotrkowski 1883 nr. 26

_________________________________________________________________________________

Zorza 1883 nr 33

Dobry przykład i jego skutki. W okolicy Widawy i Burzenina, nad rzeką Widawką i Wartą, w powiecie łaskim i sieradzkim obfitującej od dawnych czasów w lasy, raptownie okazał się brak drzewa nietylko budulcowego, ale i opałowego. Potrzeba, a za nią zapewniony zbyt, wywołały w tej okolicy potrzebę wydobywaia torfu na większą skalę. Jakoż właściciel Rembieszowa p. Feliks Stawiski, wyuczywszy się torfiarstwa, od lat kilku co rok na szerszą skalę wyrabia torf ręcznie i maszynami, na torfowiskach zadzierżawionych w okolicy; nadto w roku bieżącym zawiązała się w dobrach Siemiechów, własności Władysława Brzezińskiego, spółka pomiędzy tymże Brzezińskim a Stawiskim na lat 9.

Odtąd przemysł ten pomyślnie rozwijać się zaczął, dotychczasowe trzęsawiska zostały osuszone, a do miejsc, do których niegdyś ani dojść było niepodobna, dziś otwarty został najdogodniejszy, suchy zupełnie przystęp; pola zaś i łąki sąsiednich majątków, cierpiące od zbytku wilgoci, przez podobne odprowadzenie wody i przekopanie masy rowów, również osuszone, wykazują teraz znacznie większą wydajność ziarna i paszy. O dobroczynnym wreszcie wpływie takiego przykładu — mówić tym razem nie będziemy.

I tak, jeden z włościan wsi Rembieszów, Paweł Kupis, zachęcony przykładem p. Stawiskiego, zadzierżawił także od kolonistów wsi Patoki część torfowisk i rozpoczął wyzysk torfu, z początku na własny rachunek. Następnie przybył do p. Stawiskiego z notaryalnym kontraktem zadzierżawienia tychże torfowisk i zasięgając różnych informacyj i wskazówek co do sposobu wyrabiania torfu, zaprojektował panu S. współkę z połową kapitału nakładowego i obrotowego, podejmując się pod kierunkiem tegoż pana S. prowadzić wyrób torfu na wspólny zysk.

Jest to jeden z wyjątkowych u nas przejawów pod względem społecznym i ekonomicznym, i jako taki z gotowością został w zasadzie przyjęty przez pana Stawiskiego. Niezadługo téż ta wyjątkowa spółka prawdopodobnie wejdzie w wykonanie.

Obwieszczenia Publiczne 1925 nr 10

Wydział cywilny sądu okręgowego w Łodzi, na zasadzie art. 293—298 U. P. C., zawiadamia nieobecnego w kraju Bronisława Małeckiego, że kuratorką dla zachowania praw i majątku jego oraz zastąpienia nieobecnego we wszystkich sprawach administracyjnych i sądowych wyznaczoną została żona tegoż Marjanna Małecka, zamieszkała we wsi Siemiechów, gm. Dąbrowa- Widawska, pow. łaskim.

Obwieszczenia Publiczne 1926 nr 69

Wydział cywilny sądu okręgowego w Łodzi, na zasadzie art. 1777-8 U. P. C., oraz zgodnie z decyzją z dn. 29 lipca 1926 r. obwieszcza, że na skutek podania Marjanny Małeckiej, zam. we wsi Siemiechów, gm. Dąbrowa Widawska, pow. łaskim, wdrożone zostało postępowanie celem uzna­nia Bronisława Małeckiego za zmarłego i z mocy art. 1777-8 U. P. C., wzywa tegoż Bronisława Małeckiego, męża petentki, a syna Józefa i Marjanny z Rękowskich, urodzonego w 1890 r., ostatnio zamieszkałego we wsi Siemiechów, gm. Dąbrowa-Widawska, pow. łaskim, obecnie, po zaciągnięciu w 1913 r. do wojska rosyjskiego, niewiadomego z miejsca pobytu, aby w ter­minie 6-miesięcznym, od daty opublikowania niniejszego obwieszczenia, sta­wił się w kancelarji wydziału cywilnego sądu okręgowego w Łodzi przy ul. Stef. Żeromskiego 115, albowiem po tym czasie nastąpi uznanie go za zmarłego.

Nadto wydział cywilny sądu okręgowego w Łodzi wzywa wszystkich, którzy o życiu lub śmierci pomienionego wyżej Bronisława Małeckiego po­siadają wiadomości, aby o znanych sobie faktach zawiadomili sąd najpóźniej w oznaczonym wyżej terminie do sprawy Z. 446/26.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 20

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dnia 28 września 1933 r. L. SA. II. 12/13/33.

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu łaskiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinij rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 15 września 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23 marca 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:

§ 1.

XIII. Obszar gminy wiejskiej Widawa dzieli się na gromady:

12. Siemiechów, obejmującą: wieś Siemiechów, kolonję Siemiechów.

§ 2.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Łaskiemu.

§ 3.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.

(—) Hauke-Nowak

Wojewoda.

Z Otchłani Wieków 1936 nr 11

Zabytki przedhistoryczne w Muzeum Polsk. Tow. Tur. Krajozn. w Pabjanicach (woj. łódzkie).  

2) zawartość grobu późnolateńskiego lub rzymskiego z Siemiechowa, gm. Widawa w pow. łaskim: a) umbo od tarczy żelaznej, b) sprzączka do pasa, żelazna, c) grot oszczepu żelazny, d) nożyk żelazny;

Dziennik Łódzki 1975 nr 239

Starożytne paleniska w Siemiechowie

W ub. roku na wzgórzu zwanym Piekło, niedaleko Siemiechowa odkryto i odsłonięto w całości jamę mieszkalną, na której brzegach widoczne były ślady spalenia. Tegoroczne badania przeprowadzone na przestrzeni 200 metrów kwadratowych przyczyniły się do odkrycia dalszych 24 palenisk, przeważnie dobrze zachowanych.

Ustalono, że znajdowała się tu kiedyś osada ludności kultury wenedzkiej z późnego okresu wpływów rzymskich.

Paleniska budowane z kamienia względnie z kamienia i gliny miały rozmaite kształty. Znaleziono tu również duże ilości ceramiki toczonej i lepionej ręcznie o różnorakich formach i ornamentach.

Magister Maria Jażdżewska z muzeum w Pabianicach prowadząca tu roboty, informuje nas:

— Formy naczyń i ich ornamentyka charakterystyczne są dla okresu późnorzymskiego (III—IV wieku). Duże naczynia zasobowe z szeroka krawędzią datowane są na czas od połowy III do połowy IV wieku. Z przedmiotów metalowych znaleziono jedynie nożyk żelazny oraz w jednym z palenisk — nieokreślony, bardzo zniszczony przedmiot żelazny. Układ odkrytych palenisk sugeruje, że osada w Siemiechowie miała może charakter sezonowego obozowiska. Istnienie nad nimi chat zrębowych należy raczej wykluczyć ze względu na duże rozmiary palenisk oraz znaczną ich ilość na tak małej przestrzeni. Ciekawym, a nie wyjaśnionym faktem jest występowanie ułamków jednego naczynia w kliku różnych paleniskach.

Dotychczasowe odkrycia w Siemiechowie dostarczyły naukowcom wiele cennego materiału. Tak więc dalsze badania kontynuowane tu będą również w latach następnych.

M. J

_________________________________________________________________________________

Na Sieradzkich Szlakach 1992/2

_________________________________________________________________________________