Przyrownica

Zajączkowski:

Przyrownica-pow. łaski
1) 1386 PKŁ I, 188: Przerownicza - Jacobus de P. 2) 1393 T. Sir. I f. 48: Przerownicza - Johannes subiudex de P. 3) 1398 Hube, Zbiór Sier. 128, 138: Przerownicza - Mathias heres de P. 4) 1398 T. Sir. II f. 25, 42, 52: Przerownica, Przerownicza- hereditas. Maciej, dziedzic P., prowadzi spór z Adamem z Piorunowa (v.) o granice; Maciej z P. prowadzi spór z Adamem z Kwiatkowic (v.) o granice wsi Piorunów; Maciej, Franciszek i Mikołaj z P. prowadzą spór z Adamem z Kwiatkowic.
5) XVI w. Ł. I, 374-375: Przerownycza - villa, par. Małyń, dek. i arch. uniejowski. 6) 1511-1518 P. 191: Przerownycza (1518 Przyrownicza) - par. jw., pow. szadkowski, woj. sieradzkie. 1552-1553 P. 236: Przyrownycza - jw. 7) XIX w. SG IX, 225: Przyrownica - wś i kol. nad rz. Plisią, par. jw., gm. Wodzierady, pow. łaski.
Uwagi: obecnie P. w gromadzie Kwiatkowice i P. w gromadzie Wodzierady, Spis 935. 

Taryfa Podymnego 1775 r.

Przyrownica, wieś, woj. sieradzkie, powiat szadkowski, własność szlachecka, 14 dymów.

Czajkowski 1783-84 r.

Przyrownica, parafia małyń, dekanat lutomirski (lutomierski), diecezja gnieźnieńska, województwo sieradzkie, powiat szadkowski, własność: Stokowski.

Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.

Przyrownica, województwo Kaliskie, obwód Sieradzki, powiat Szadkowski, parafia Małyń, własność prywatna. Ilość domów 14, ludność 120, odległość od miasta obwodowego 4.

Słownik Geograficzny:  

Przyrownica, wś i kol. nad rz. Plisią. pow. łaski, gm. Wodzierady, par. Małyń, leży przy drodze z Szadku do Puczniewa; kol. ma 16 dm., 97 mk., 462 mr.; wś 10 dm., 172 mk., 73 mr. Kolonia powstała po 1868 r. na obszarze dawnego folwarku. W 1827 r. 14 dm., 120 mk. W XVI w. obszar dworski dawał dziesięcinę plebanowi w Małyniu, kmiecie zaś proboszczowi łęczyckiemu. Według reg. pob. pow. Szadkowskiego z r. 1552-53 P. miała 5 osad, 1 łan (Pawiński, Wielkop., II, 236).

Spis 1925:

Przyrownica, wś i kol., pow. łaski, gm. Wodzierady. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne wś 15, kol. 21. Ludność ogółem: wś 99, kol. 156. Mężczyzn wś 53, kol. 77, kobiet wś 46, kol. 79. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego wś 74, kol. 101, ewangelickiego wś 25, kol. 48, mojżeszowego kol. 7. Podało narodowość: polską wś 99, kol. 132, niemiecką kol. 24.

Wikipedia:

Przyrownica-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie łaskim, w gminie Wodzierady. Miejscowość położona jest na Wysoczyźnie Łaskiej. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

Elżbieta Halina Nejman Majątki (Szlachta Sieradzka XIX wieku Herbarz)

PRZYROWNICA i Wola Przatowska, par. Małyń, p. poddębicki w 1783 r. Stokowskich. Wieś i kolonia nad Pisią. Kolonia powstała w 1868 r. na terenie dawnego folwarku ma 16 domów, 97 mieszkańców i 462 mg gruntów. (SGKP t.9, s.225)

1992 r.

MŁYNY

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

SZKOŁA

• 
• 
• 
• 

REMIZA

• 

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1731

Sierpień

Przyrownica

Ja, D Lubieniecki, ochrzciłem imionami Ignacy, Jacek, syna Urodzonego Jana Gomieńskiego i Zofii ze Str[z]eleckich Gomieńskiej, małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli Urodzony Adam Pniewski i Marianna Strzelecka. Rok 1731, 21 sierpnia.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1735

Przyrownica

23 stycznia

Ja Karol Gadoński franciszkanin, ochrzciłem imionami Marianna, Antonina, córkę Urodzonego Pana Jana Gumieńskiego i Urodzonej Pani Zofii Gumieńskiej z domu Strzeleckiej, prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli Urodzony Pan Józef Strzelecki i Urodzona Pani Marianna Strzelecka z Piorunowa z tej samej parafii Małyń.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1736

Magnusze

Grudzień

Ja, proboszcz z Małynia, ochrzciłem imieniem Marianna, córkę Urodzonego Alberta Magnuskiego i Zuzanny ze Strzeleckich, prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli Urodzony Gumiński z Przyrownicy i Jadwiga z Magnuskich Węglewska.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1740

Bogucice

Lichawa

Roku, jak wyżej, dnia 5 kwietnia, ja, jak wyżej, ochrzciłem syna imieniem Walerian i córkę imieniem Agnieszka, bliźnięta Wielmożnego Antoniego i Kunegundy Walewskich, kasztelanica spicymirskiego, prawowitych małżonków z Lichawy. Rodzicami chrzestnymi pierwszego Waleriana byli Urodzony Bartłomiej Golański i Urodzona Zofia Podczaska z Lichawy a Agnieszki rodzicami chrzestnymi byli Urodzony Jan Gumiński z Przyrownicy i Urodzona Zuzanna Golańska z Małynia.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1741

Przyrownica.

Roku, jak wyżej, dnia 25-go stycznia. Ja, brat Karol Felicjan z Zakonu św. Franciszka Braci Mniejszych Konwentualnych, ochrzciłem imieniem Franciszka, córkę Urodzonych Państwa Marianny i Józefa Grabskich z Przyrownic. Rodzicami chrzestnymi byli Urodzony Andrzej i Marianna Głębocka.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1742

Roku Pańskiego 1742. 20 stycznia. Ja brat Michał Bie? z zakonu Braci Mniejszych św. Franciszka, ochrzciłem imieniem Marianna i Agnieszka córkę prawowitych małżonków Urodzonych Jana Łyskowskiego i Marianny z Magnuskich. Rodzicami chrzestnymi byli Urodzona panna Antonina Górska i Urodzony Pan Józef Grabski ze wsi Przirownica.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1742

Styczeń

Roku jak wyżej, dnia 23 stycznia. Ja brat Michał jak wyżej, poprzedziwszy trzema zapowiedziami [...], błogosławiłem małżeństwo Urodzonego Pana Jana Zalazera z Urodzoną Katarzyną Turkowską. Świadkami byli Urodzony Pan Józef Grabski ze wsi Przyrownica i Urodzony Pan Kulesza ze wsi Kwiatkowice.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1742

Przyrownicza 9 kwietnia 1742. Ja ? Lubieniecki kapłan Małynia ochrzciłem imieniem Albert syna Urodzonego Wielmożnego Józefa Grabskiego i Marianny ze Stokowskich Grabskiej, prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli Urodzony Wielmożny Ignacy Skrzyński kasztelanic łęczycki i Urodzona Wielmożna Barbara z Rozrażewskich Micielska wojewodzina sieradzka z Paczniowa. Dnia 9 kwietnia roku 1742.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1743

Przyrownica 7-go marca Roku Pańskiego 1743. Ja ? Lubieniecki kapłan Małynia, ochrzciłem imieniem Tomasz z Akwinu syna Urodzonego Józefa Grabskiego i Marianny ze Stokowskich, prawowitych małżonków. Rodziacami chrzestnymi byli Stanisław Grabski tegoż Józefa brat rodzony [i] Urodzona Marianna Sulimierska z Łabudzic.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1747

Kwiecień

Przyrownica

Tego samego dnia, ten sam, jak wyżej, ochrzciłem imieniem Stanisław, syna Jaśnie Wielmożnego i Urodzonego Pana Józefa Grabskiego sędziego łęczyckiego i Jasnie Wielmożnej Marianny ze Stokowskich Grabskiej, prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli Wiemożny i Urodzony Kacper Stokowski brat rodzony wyżej wymienionej Grabskiej i Wielmożna i Urodzona Marianna Stokowska z domu Madaleńska jego żona.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1751

Sierpień

Jeżów

Dnia 1-go tego samego, ten sam ochrzciłem imieniem Marianna, córkę uczciwego Antoniego Cichockiego i Barbary, prawowitych rodziców, małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli Urodzony Kacper Stokowski dziedzic z Przyrownicy i Aleksandra z Bezanów Kiedrowska.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1758

Jeżew.

15 czerwca 1758 roku. Ja Stanisław Gajewski kapłan kościoła małyńskiego, ochrzciłem dwoma imionami, mianowicie Franciszek [Regis?] i Alojzy, syna Urodzonych Michała Gajewskiego i Eufrozyny ze Sromockich Gajewskiej mojej bratanicy, prawowitych małżonków . Rodzicami chrzestnymi byli Jaśnie Wielmożny Kacper Stokowski podczaszy pielni? i jego małżonka Łucja z Oczosalskich Stokowska z Przyrowni.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1760

Przyrownica

Dnia 3-go czerwca. Ja Stanisław Gajewski kapłan w Małyniu ochrzciłem trzema imionami Marianna, Łucja i Wiktoria, córkę Jaśnie Wielmożnych Kacpra Stokowskiego podczaszego mielnickiego i Łucji z Ocosalskich Stokowskiej, prawowitych małżonków. Te dziecko zmarło.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1761

Przyrownica

Roku Pańskiego 1761. Dnia 11 sierpnia Przewielebny Stanisław Gajewski kapłan Małynia, ochrzcił imieniem Marianna i Zuzanna, córkę Jaśnie Wielmożnych i Urodzonych Kacpra Stokowskiego podczaszego mielnickiego i Łucji z Ocosalskich Stokowskiej, prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli ? i Wielmożni Marcin Mstowski i Elżbieta Starzyńska łowczyni sieradzka.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1762

Przyrownica

Dnia 19 sierpnia 1762. Ja Stanisław Gajewski kapłan małyński, ochrzciłem z wody w niebezpieczeństwie śmierci, imieniem Marianna, córkę Jaśnie Wielmożnych Kacpra Stokowskiego podczaszego mielnickiego i Lucyny z Ocosalskich Stokowskiej, prawowitych małżonków. Ceremonia została dopełniona 5-go czerwca 1763 roku przez Przewielebnego zakonnika Hieronima Szwaba świetego zakonu kaznodziejów, filii konwentu toruńskiego. W niej asystowali Ostoja Gajewski kapłan małyński i Jaśnie Wielmożna Dorota z Ocosalskich Szołowska cześnikowa.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1763

Przyrownica

Dnia 25 grudnia 1763, ten sam ochrzciłem tylko z wody w niebezpieczeństwie śmierci, imieniem Stefan, syna Jaśnie Wielmożnych Kacpra Stokowskiego podczaszego mielnickiego i Lucyny z Ocosalskich Stokowskiej, prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi zaś ceremonii Jaśnie Wielmożny Antoni Wstowski podpukownik oddziału ? Jaśnie Wielmożnego ordynata Zamojskiego i Katarzyna z Pągowskich Ocosalska cześnikowa piotrkowska.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1764

Łobudzice

Roku Pańskiego 1764, dnia 12 października. Ja, Stanisław Gajewski kapłan małyński, ochrzciłem osobiście w niebezpieczeństwie śmierci tylko z wody, imieniem Ludwik Bertrand, syna Jaśnie Wielmożnych i Urodzonych Państwa Michała z Głogowa Kossowskiego burgrabiego grodzkiego sieradzkiego, sędziego kapturowego? i Konstancji z Bezanów Kossowskiej, prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi przy ceremonii byli Jaśnie Wielmożny Jan Cielecki starosta prusinowski i Łucja z Ocosalskich Stokowska cześnikowa mielnicka z Przyrownicy z tej parafii małyńskiej.

Akta metrykalne (Parafia Małyń) 1767

Jeziorko z parafii Małyńskiej.

Dnia 1-go grudnia, poprzedziwszy trzema zapowiedziami ogłoszonymi w dniach świąt z ambony wobec zgromadzonego ludu i Boga, mianowicie dwudziestego pierwszego lutego pierwsza, 24. druga. trzecia zaś pierwszego marca, nie znajdując żadnych przeszkód, ja, Stanisław Ostoja Gajewski kapłan małyński, zapytałem Urodzonych Anoniego Krzemieniewskiego z Gajówki parafii Dalików syna nieżyjącego Urodzonego Teofila i Elżbietę Magnuską z Jeziorka córkę Urodzonego Kazimierza Magnuskiego posesora dóbr Jeziorka Woli Załężnej w obowiązującym trybie w kościele parafialnym ich wzajemną zgodę [mając] przez uroczyste słowa przysięgi, połączyłem ich małżeństwem. Świadkowie znani mi Jaśnie Wielmożny Antoni Walewski kasztelanic spicymirski, Jasnie Wielmożny Jan Kanty Jabłkowski podczaszy dobr?, Jaśnie Wielmożny Kacper Stokowski podczaszy mielnicki z Przyrownicy i inni wiarygodni z parafii.

 

Dziennik Urzędowy Woiewodztwa Kaliskiego 1825 nr 15

OBWIESZCZENIE.
Pisarz Trybunału Cywilnego pierwszey Instancyi
Woiewddztwa Kaliskiego.
Podaie do publiczney wiadomości iż Wieś Przyrównica w Powiecie Szadkowskim Obwodzie Sieradzkiem w Woiewództwie Kaliskiem położona, W. Jana Stokowskiego w wśi Wolce Przatowskiey w Powiecie Szadkowskim zamieszkałego Dziedziczna na rzecz W. Franciszki z Barczewskich Jerzmanowskiey, w wśi Przyrownicy Powiecie Szadkowskim zamieszkałey; Aktem tradycyi nieruchomości przez Komornika przy Trybunale Cywilnym Woiewództwa Kaliskiego Jakóba Słowikowskiego w dniu 7. Marca r. b. rozpoczętym, a w dniu 8. tegoż Miesiąca i Roku, ukończonym na gruncie tey wśi spisanym zaięta, za którą W. Jan Miczke Patron Trybunału Cywilnego Woiewództwa Kaliskiego w Kaliszu mieszkaiący w poparciu tegoż zaięcia stawa. — Akt zaięcia powyżey wzmiankowany w Biorze Pisarza Kancellaryi Ziemiańskiey Woiewództwa Kaliskiego w dniu 9. Kwietnia r. b. a w Księdze zaregestrowania Kancellaryi Trybunału Cywilnego Woiewództwa Kaliskiego w dniu 11. Kwietnia r. b. podany i zaregestrowany został; Rzeczona Wieś składa oddzielną gminę pod nazwiskiem gmina Przyrownica obeymuie rozległości gruntu ornego, 1, 2, 3, 4 klassy z łąkami, ogrodami, zabudowaniami, drogami i nieużytkami w ogóle z kontrowersami hub 18, morg. 13, □ prętów 52, miary nowey polskiey; w tey wśi exystuie czynszowny Młynarz Benedykt Miedzyński, posiada w dzierżawie Młyn Wodny wraz z gruntami w Protokole zaięcia wyrażonemi, opłaca czynszu rocznie czterysta Złotp. w dwóch ratach to iest: w połowę na Swięty Woyciech a drugą połowę na S. Marcin przytym ma obowiązek melenia wszelkiego gatunku zboża podług potrzeby Dworu. Wieś powyżey wyrażoną ma w posiadaniu czyli do pobierania z niey dochodów oddaną W Administracyą Ur. Józef Maliszewski Sądownie Postanowiony Administrator. Kto się chce o wszystkich szczegółach tych Dóbr iako też o inwentarzach gruntowych sprzętach gospodarczych i opisaniu stanu granic obiaśnić może w Kancellaryi Trybunału i u W. Jana Miczke Patrona Trybunału Cywilnego zaięcie popieraiącego, Akt tradycyi przeyrzeć, a kto chce dobra widzieć może się na grunt udać, zaięcie powyżey wyrażone w dwóch kopiach W. Józefowi Maliszewskiemu iako Administratorowi i Wóytowi Wśi Przyrownicy dnia 8. w trzeciey kopii Uro. Janowi Stokowskiemu iako dziedzicowi, w czwartey kopii W. Pawłowi Roiek Pisarzowi Sądu Pokoiu Powiatu Szadkowskiego dnia 9. Marca 1825 r. doręczone zostało.
Dobra te sprzedane będą w PS. Trybunale Cywilnym I. Instancyi Woiewództwa Kaliskiego w Pałacu Sądowym w Kaliszu swe sessyi odbywaiącym na publiczney Audyencyi; pierwsze ogłoszenie warunków licytacyi i sprzedaży w dniu 30. Maia r. b. o godzinie 10. rano na Audyencyi publiczney wspomnionego Trybunału nastąpi.
w Kaliszu dnia 12. Kwietnia 1825 roku.
Piątkiewicz.

Gazeta Warszawska 1826 nr 197

LISTY GOŃCZE.

Sąd Policyi Poprawczey Wydziału Piotrkowskiego. —Poszukiwany przez pisma publiczne, a mianowicie przez Dziennik Urzędowy Woiewództwa Kaliskiego Nro 37 r. z. oraz Nro 10 r. b. nieiaki Woyciech Jan Zaręba, Kowalskim lub Wiśniewskim także nazywaiący się, o liczne kradzieże i zbrodnią wielożeństwa w tuteyszym Sądzie obwiniony i potrzykroć z aresztu zbiegaiący, na koniec przy aresztowany przez Sąd Policyi Poprawczey Wydziału Łęczyckiego, pod przybranem nowem nazwiskiem Jana Szachurskiego, i Sądowi tuteyszemu przez transport odesłany, w takowym w pobliskości miasta Piotrkowa, z pod straży dwóch ludzi okuty w kaydany po czwarty raz dopuścił się ucieczki; że zaś zbrodniarz wspomniony iest nader szkodliwym publiczności, gdy zwykle po każdey ucieczce powtarza przestępstwa, Sąd więc tuteyszy po raz trzeci wzywa wszelkie Władze tak cywilne iako i woyskowe niemniey osoby prywatne, ażeby rzeczonego przestępcę troskliwie śledzić, w razie wyśledzenia poymać i pod nayściśleyszą strażą dostawić nam raczyły. W celu łatwieyszego wyśledzenia osoby zbiegłego dołącza się następuiący opis fizognomii: Opis fizognomii, Woyciech Jan Zaręba, Kowalskim lub Wiśniewskim inaczey Szachurskim nazywaiący się, rodem iest z wsi Charłupi Powiatu Sieradzkiego, zamieszkiwał w wsi Przyrownicy, Katolik, lat 40 maiący, żonaty, wzrostu średniego, twarzy okrągłey, nosa długiego, oczu niebieskich ciemnych, włosów krótkich ciemno blond, zarasta blond. Ubiór miał na sobie: płaszcz granatowy z iedną peleryną, spencer granatowy, spodnie i koszula z płótna lnianego, kamizelkę szaraczkową ciemną, chustkę płócienną białą, czapkę manszestrową czerwoną, z czarnym barankiem i bóty na nogach. — W Piotrkowie d. 4 Listopada 1826 r.

J. Siedlecki Podsędek.

Kurjer Warszawski 1829 nr 245

Franciszek Xawery Andrychewicz 90 letni starzec w mieście Szadku Wtwie Kaliskiem zamieszkały, w powrocie z Warszawy w miesiącu Lipcu r. z . gdzie się dla odwiedzenia swych córek i po wsparcie do Rządu iako dawny Wojskowy udawał, będąc iuż niedaleko Szadku na trakcie ze wsi Małynia do wsi Lichawy prowadzącym , zszedłszy cokolwiek z traktu w krzaki, położył się, przeliczywszy poprzednio pieniądze iakie w Warszawie dostał. W tejże chwili to iest w samo południe w Niedzielę 27 Lipca Stanisław Bieganowski Pastuch z przyległej wsi Pokrzywnicy wracaiący tymże traktem ze wsi Baków, znajduiąc się w grochu , usłyszał iak Andrychewicz pieniędzmi brząkał, którego też, niedaleko od siebie w krzakach dostrzegł. Jak przyznał Biegunowski, zaraz go wzięła chęć pozyskania tych pieniędzy, ale boiąc się gwałtem odbierać, zatrzymał się ieszcze w grochu , a widząc że Andrychewicz położył się twarzą do ziemi, gdy uważał że iuż mógł zasnąć, zbliżywszy się z kamieniem wielkości półkwartka , uderzył nim Andrychewicza w tył głowy niczem nieokrytej. Chociaż zaraz potem uderzeniu dostrzegł krew z głowy Andrychewicza płynącą, przecież widząc go ieszcze głową ruszaiącego, dla obawy aby się niezataił a potem reptem nieporwał, poprawił tymże kamieniem przez uderzenie ieszcze dwa razy w tył głowy, a dopiero gdy iuż Andrychewicz niebardzo głową ruszał, wziął mu Bieganowski woreczek z kieszeni w którym było 7 rubli. Dopiero przed wieczorem tegoż dnia przez Ludzi ze wsi Lichawy i Małynia przypadkowo znaleziony został Andrychewicz w temże miejscu wśród największych boleści. Nieumiał nawet opisać sprawcy swego nieszczęścia. Ponieważ wciągu podróży często się spotykał z 3ma ludźmi sobie nieznanemui, którzy go na trakcie z Małynia do Lichawy wyminęli , zdawało mu się że ci go mordowali. Tymczasem Bieganowski ustawicznem piiaństwem i posiadaniem pieniędzy, które iak utrzymywał, Pan BÓG mu dał, zwróciwszy na siebie powszechną uwagę , pociągnięty do Sądu, przyznał się do powyższego czynu zgodnie ze wszystkiemi okolicznościami przez inkwizycją wykrytemi. Sąd sprawiedliwości karzącej Województw Mazowiec: i Kalis: wyrokiem dnia 22 Sierpnia r. b. wydanym , za powyższą zbrodnią rabunku w czasie którego mocne ranienie nastąpiło, bo Andrychewicz chociaż ozdrowiał, iednak zadane mu rany na zawsze wedle opinji Lekarza zawrót głowy i krótką pamięć po sobie zostawiły; z mocy art: 175 i 180 Kod; Kr: skazał Stanisława Bieganowskiego na dożywotne warowne więzienie i na piętnowanie.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1845 nr 35

(Ν. D. 729) Rejent Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiéj w Kaliszu.

Po zejściu trzech osób poniżej wymienionych jako to:

1 Po Augustynie Osińskim (...) i wierzycielu summ rs. 7500 na dobrach Wodzierady w Okręgu Szadkowskim i rs. 3000 na dobrach Przyrównicy w tymże Okręgu, hypotecznie zabezpieczonych.   

(…) toczą się po nich postępowania spadkowe do ukończenia tych postępowań, termin na dzień 1 (13) Sierpnia 1845 r. w Kaliszu w Kancellaryi Ziemiańskiej wyznacza.

Kalisz dnia 12 (24) Stycznia 1845 roku.

Nepomucen Wojciechowski.

Warszawska Gazeta Policyjna 1849 nr 49

Rozkaz do zarządu cywilnego królestwa Polskiego.

— w wydziale komisji rządowej sprawiedliwości mianowani: dziedzic dóbr Babice, magister prawa, Adam Jasiński, sędzią pokoju okręgu Warszawskiego wydz. I go; dziedzic dóbr Domaniewa Jan Żelazowski, sędzią pokoju okręgu Warszawskiego wydz. 3-go; dziedzic dóbr Biskupice Józef Siemiątkowski, sędzią pokoju okręgu Sieradzkiego; dziedzic dóbr Przyrównicy i Łobudzice Józef Maleszewski i dziedzic dóbr Zalesia i Woli Przatowskiej Bernard Pieczyński, sędziami pokoju okręgu Szadkowskiego;

Kurjer Warszawski 1852 nr 186

W dniu 1ym b. m., sroga i nieubłagana śmierć przecięła pasmo dni życia ś. p. Józefa Maleszewskiego, Sędziego Pokoju Okręgu Szadkowskiego, Właściciela dóbr ziemskich w Powiatach Sieradzkim i Piotrkowskim położonych. Mąż ten, zrodzony z Walentego i Marjanny z Dąbrowskich, wychowany na łonie obywatelskim, w każdym swym czynie okazywał szlachetność uczuć i zamiłowanie cnoty; z powołania zaś swego honorowego urzędu, który tak zaszczytnie piastował, był w sądzeniu spraw swych ziomków, zawsze bezstronnym i sprawiedliwym rozstrzygaczem sporów, godząc zwaśnionych łagodnem i towarzyszącem wyższym pojęciom rozumu i serca postępowaniem. Lecz niestety! zaledwie z miasta Kalisza do zagrody swej wrócić zdołał, w jednej chwili tknięty dotkliwą chorobą, na łonie ukochanej swej Żony, zasnął w BOGU, pozostawiwszy po sobie owoce przyszłych nadziei w Córce i dwóch Synach w kwiecie wiosennym, z których żniwa doczekać, NAJWYŻSZA OPATRZNOŚĆ mu nie dozwoliła. Ukoj więc cierpienia żalu zacna Familjo! boć straty tak dotkliwej, zdroje łez nagrodzić nie potrafią. Przyjaciele zaś zmarłego, dotknięci tak srogim ciosem, rzekną z Mędrcem PAŃSKIM, że ś. p. Józef Maleszewski umarł, lecz w pozostałym szczepie i ich pamięci, do najpóźniejszej potomności żyć będzie.— K.... B..a.

Warszawska Gazeta Policyjna 1853 nr 255

Następujące o osobach utonionych odebrano wiadomości:

We wsi Przyczownica pow. Sieradzkim utonęła w rowie wodą napełnionym córka wyrobnika lat 2 licząca, którą rodzice pozostawili bez dozoru;  

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1853 nr 285

(N. D. 5893) Rejent Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiéj w Kaliszu.

Po śmierci:

4. Józefa Maleszewskiego właściciela dóbr Przyrównica z Okręgu Szadkowskiego i dóbr Łobudzice z Okręgu Piotrkowskiego, obojga zprzyległościami; otworzyły się spadki do regulacyi których oznacza się termin na d. 22 Marca (3 Kwietnia) 1854 r. w Kancellaryi hypotecznej w Kaliszu. Kalisz d. 5 (17) Września 1853 r.

Jan Niwiński.

Kurjer Warszawski 1855 nr 272

Doszła tu wiadomość, że w dniu 30 z. m., w dobrach swych Przyrownica Pow: Sieradzkim, z powszechnym żalem Rodziny i Przyjaciół, zeszła z tego świata, opatrzona ŚŚ. SAKRAMENTAMI, ś. p. Salomea z Jerzmanowskich Maleszewska, Wdowa po Józefie Maleszewskim, Sędzi Pokoju Ok: Szadkowskiego.

Warszawska Gazeta Policyjna 1859 nr 303

Ważniejsze zdarzenia zaszłe w Królestwie.

W następujących miejscach w Królestwie były pożary, w skutku których spaliły się:

W gm. Przyrownicy pow. Sieradzkim, stodoła ubezpieczona na rs. 1000. Strata pogorzelca w zbożu i słomie na rs. 3500 podaną została. Przyczyna pożaru niewyśledzona.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1860 nr 265

(N. D. 5853) Sąd Policyi Prostej Wydziały Piotrkowskiego.

Zapozywa Stanisława Szwejkowskiego lat 26 liczącego, katolika, młynarza we wsi Przyrownicy gminie tejże Pcie Sieradzim Okręgu Szadkowskim zamieszkałego, obecnie z pobytu niewiadomego, aby w sprawie własnej do ogłoszenia postanowienia JO. Księcia Namiestnika, w przeciągu dni 30 w Sądzie tutejszym się, lub wiadomość o teraźniejszym swym pobycie udzielił, a to pod skutkami prawa.

Piotrków dnia 7 (19) Listopada 1860 r.

Sędzia Prezydujący,

Assesor Kollegialny, Chmieleński.

Dziennik Powszechny 1862 nr 19

(ND. 490) Pisarz Kancelarji Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu. Po śmierci:

4. Salomei z Jerzmanowskich Maleszewskiej wierzycielki sumy rs. 3750 na dobrach Przyrownica z Okręgu Szadkowskiego pod Nr. 11 działu IV. hipotekowanej; otworzyły się spadki do regulacji których wyznaczam termin ostateczny na dzień 28 Lipca (9 Sierpnia) 1862 r. w tutejszej Kancelarji Ziemiańskiej. Kalisz dnia 8 (20) Stycznia 1862 r. Radca Dworu, J. Ziemięcki.

Dziennik Powszechny 1862 nr 79

Dnia 7 Marca wе wsi Świerk, gminie Glinianka, powiecie Stanisławowskim, z niewyśledzonej przyczyny wszczął się pożar, który zniszczył: dom mieszkalny, komorę, trzy stodoły, spichrz i oborę, ubezpieczono na rs. 150,—а wе wsi Przyrownica, gminie Małyń, powiecie Sieradzkim, spaliły się: stodoła i owczarnia, ubezpieczone na rs 2,180, oraz wуnikły straty na rs. 5,000 z роwodu spalenia się zboża w snopie, paszy, młocarni i 600 sztuk owiec.

Dziennik Powszechny 1864 nr 38

(N. D. 769). Pisarz Trybunału Cywilnego Gubernji Warszawskiej w Kaliszu.

Wiadomo czyni, iż na żądanie Wincentego Kazibutowskiego z własnych się funduszów utrzymującego, oraz Jakóba Mamelok właściciela nieruchomości miejskich w Kaliszu, obu w m. Kaliszu mieszkających i zamieszkanie prawne do tego interesu u Romana Ostapowicza Patrona Trybunału w Mieście Kaliszu zamieszkałego, obrane mających, od których tenże Patron Ostapowicz za obrońcę jest ustanowiony, zajęte zostały na przymuszone wywłaszczenie

Dobra Ziemskie Przyrownica,

w Ogu Szadkowskim położone. Zajęcie dopełnione zostało protokółem Komornika Trybunału Franciszka Roweckiego na gruncie dóbr, w d. 1 (13) i 2 (14) Października 1863 r. spisanym, w dniu 31 Grudnia (12 Stycznia) 1863j4 roku zaregestrowane zostało w księdze wieczystej dóbr Przyrownica, a w d. 10(22) Stycznia 1864 r. wpisane zostało do księgi zaaresztowań w Trybunale Kaliskim.

Dobra Przyrownica w Gubernji Warszawskiej Powiecie Sieradzkim Ogu Szadkowskim gminie i parafii Małyn położone, graniczą na wschód z dobrami Piorunowem, na południe z Magnusami i Wolą Łobudzką czyli Sosnową, na zachód z Małyniem, na północ z Puczniewem, zostają w posiadaniu ich właściciela Jana Pawła 2-ch imion Maleszewskiego.

Rozległość dóbr na miarę nowo-polską w gruntach IIej, IIIej i IVej klasy jest następująca; gruntu ornego dworskiego włók 14, łąk dworskich włók 1 mórg 6, pod zabudowaniami dworskiemi i podwórzem mórg 5, ogród warzywny, owocowy i dziki mórg 8, borku młodocianego i zagajników sosnowych mórg 26, zarośli jałowców i nieużytków mórg 18, prętów 150 pod zabudowaniami wiejskiemi mórg 4, ogrodów włościańskich włóka 1 mórg 10, grunt przez młynarza posiadany mórg 6 prętów 150, pastwiska mórg 11, wody mórg 5, dróg mórg 3, razem włók 19, mórg 13, czyli dziesiatyn 286.

Co do granic w hipotece dóbr Przyrownica jest ostrzeżenie kontrowersu od strony sąsiadów w przestrzeni mórg 4 prętów 52, lecz pomimo tego granice od tej strony są rowami, miedzami, drogami i kopcami odznaczone. Budynki dworskie i wiejskie są z drzewa, szkudłami i słomą kryte, oprócz dworu który jest z cegły i drzewa wybudowany. W budynkach wiejskich mieszka 13tu komorników, którzy odrabiają ręczną pańszczyznę tygodniowo po dni 3, a w żniwa 6 dni tłók, z wyłączeniem Elżbiety Mikołajczyk, która odrabia tygodniowo dzień jeden i Antoniego Pawlak stelmacha robiącego tygodniowo dni dwa. Obok tego Stanisław Cheliński rymarz płaci rocznie czynszu rubli 10, Marcin Dembski szewc rubli 5, Wawrzyniec Błaszczyk komornik szynkuje dworskie trunki na 21 procent, Franciszek Frytz ślusarz płaci czynszu rubli 9, Jan Smytzer cieśla rubli 9, wreście Kacper Szajczyński dzierżawi młyn za kontraktem prywatnym kończącym się 23 Kwietnia 1864 r., płaci rocznie rubli 75 i wolne mlewo dworowi.

Akt zajęcia został w dniu 7 (19) Grudnia 1863 r. doręczony Pisarzowi Sądu Pokoju Ogu Szadkowskiego Konstantemu Rozwadowskiemu, i w tymże dniu 7 (19) Grudnia 1863 r. pod nieobecność wójta gminy Małynia Aleksandra Bogusławskiego, został doręczony Michałowi Ptaszek Sołtysowi wsi Przyrownicy.

Pierwsze ogłoszenie warunków licytacyjnych nastąpi na audjencji Trybunału Cywilnego Gubernji Warszawskiej w Kaliszu w miejscu zwykłych jego posiedzeń dnia 24 Lutego (8 Marca) 1864 r. o godzinie 10tej z rana.

Warunki mogą być przejrzane u Pisarza Trybunału Kaliskiego i Romana Ostapowicza Patrona. Kalisz dnia 13 (25) Stycznia 1864 r.

Asesor Kolegjalny,

Józef Migórski.

Dziennik Warszawski 1865 nr 290

(N. D. 7438). Dyrekcja Szczegółowa Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego Gubernji Warszawskiej w Kaliszu.

Podaje do powszechnej wiadomości, iż na zasadzie art. 7 Postanowienia Rady Administracyjnej Królestwa Polskiego z d. 28 Czerwca (10 Lipca) 1860 r. i upoważnień przez Dyrekcją Główną Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego udzielonych następujące dobra ziemskie za zaległość w ratach Towarzystwu należnych wystawione są na pierwszą sprzedaż przymusową przez licytacją publiczną w mieście Kaliszu w pałacu sądowym przy ulicy Józefiny w kancelarjach hypotecznych poniżej wymienionych.

37. Przyrownica z wszystkiemi przyległościami i przynależytościami w Okręgu Szadkowskim położone, raty zaległe w chwili zarządzenia sprzedaży wynoszą rs. 278 k. 88, vadium do licytacji rs. 1,065, licytacja rozpocznie się od sumy rs. 4,550, termin sprzedaży d. 16 (28) Sierpnia 1866 r., przed Rejentem Kan. Ziem. W. Grabowskim.

Sprzedaże wzmiankowane odbędą się w terminach powyżej oznaczonych poczynając od godziny 10 zrana w obec delegowanego Radcy Dyrekcji Szczegółowej, gdyby zaś Rejent, przed którym sprzedaż ma się odbywać był przeszkodzony licytacja odbędzie się w jego kancelarji przed innym Rejentem który go zastąpi.

Warunki licytacyjne są do przejrzenia w właściwych księgach wieczystych i w biurze Dyrekcji Szczegółowej. W końcu Dyrekcja Szczegółowa uprzedza interesowanych, że gdyby w dniu do licytacji oznaczonym przypadło bądź święto kościelne, bądź uroczystość galowa dworska, sprzedaż odbędzie się przez odroczenie w dniu następnym w kancelarji tegoż samego Rejenta.

Kalisz, d. 22 Listop. (4 Grudnia) 1865 r.

Prezes, Chełmski.

Pisarz, Bierzyński.

Dziennik Warszawski 1866 nr 246

(N. D.6973) Pisarz Trybunału Cywilnego Gubernji Warszawskiej w Kaliszu.

Wiadomo czyni, iż na żądanie Wincentego Kazibutowskiego z własnych funduszów utrzymującego się, oraz Jakóba Mamelok właściciela nieruchomości miejskiej w Kaliszu, obu w mieście Kalisza mieszkających i zamieszkanie prawne do tego interesu u Romana Ostapowicza Patrona Trybunału w mieście Kaliszu zamieszkałego, obrane mających, od których tenże Patron Ostapowicz za obrońcę jest ustanowiony, zajęte zostały na przymuszone wywłaszczenie,

DOBRA ZIEMSKIE PRZYROWNICA,

w Okręgu Szadkowskim położone. Zajęcie dopełnione zostało protokułem Komornika Trybunału Franciszka Roweckiego na gruncie dóbr, w dniach 1(13) i 2 (14) Października 1863 roku spisanym, w dniu 31 Grudnia (12 Stycznia) 1863/4 roku zaregestrowane zostało w księdze wieczystej dóbr Przyrownica a w dniu 10 (22) Stycznia 1864 roku wpisane zostało do księgi zaaresztowań w Trybunale Kaliskim.

Dobra Przyrownica w Gubernji Warszawskiej Powiecie Sierackim Okręgu Szadkowskim Gminie i Parafi Małyn położone, graniczą na wschód z dobrami Piorunowem, na połunie z Magnusami i Wolą Łobudzką czyli Sosnową, na zachód z Małyniem, na północ z Puczniewem, zostają w posiadaniu ich właściciela Jana Pawła dwóch imion Maleszewskiego.

Rozległość dóbr na miarę nowo-polską w gruntach II-ej, III-ej i IV-ej klasy jest następująca: gruntu ornego dworskiego włók 14, łąk dworskich włóka 1 mórg 6, pod zabudowaniami dworskiemi i podwórzem mórg 5, ogród warzywny, owocowy i dziki mórg 8, borku młodocianego i zagajników sosnowych mórg 26, zarośli jałowców i nieużytków mórg 18 prętów 150, pod zabudowaniami wiejskiemi mórg 4, ogrodów włościańskich włóka 1 mórg 10, grunt przez młynarza posiadany mórg 6 prętów 150, pastwiska mórg 11, wody mórg 5, dróg mórg 3, razem włók 19 mórg 13, czyli dziesiatyn 286.

Co do granic w hypotece dóbr Przyrownica jest ostrzeżenie kontrowersu od strony sąsiadów w przestrzeni mórg 4 prętów 52, lecz pomimo tego granice od tej strony są rowami miedzami, drogami i kopcami odznaczone. Budynki dworskie i wiejskie są z drzewa, szkudłami i słomą kryte, oprócz dworu który jest z cegły i drzewa wybudowany. W budynkach wiejskich mieszka 13-stu komorników, którzy odrabiają ręczną pańszczyznę tygodniowo po dni trzy, a w żniwa sześć dni tłuku z wyłączeniem Elżbiety Mikołajczyk, która odrabia tygodniowo dzień jeden i Antoniego Pawlak stelmacha robiącego tygodniowo dni dwa. Obok tego Stanisław Cheliński rymarz płaci rocznie czynszu rsr. 10, Marcin Dembski szewc rsr. 5, Wawrzyniec Błaszczyk komornik szynkuje dworskie trunki na 21 procent, Franciszek Frytz ślusarz płaci czynszu rs. 9, Jan Smytzer cieśla rs 9, wreszcie Kacper Szajczyński dzierżawi młyn za kontraktem prywatnym kończącym się 23 Kwietnia 1864 r., płaci rocznie rs. 75 i wolne mlewo dworowi.

Akt zajęcia został w dniu 7 (19) Grudnia 1863 r. doręczony Pisarzowi Sądu Pokoju Okręgu Szadkowskiego Konstantemu Rozwadowskiemu, i w tymże dniu 7 (19) Grudnia 1863 r. pod nieobecność Wójta Gminy Małynia Aleksandra Bogusławskiego, został doręczony Michałowi Ptaszek Sołtysowi wsi Przyrownicy.

Pierwsze ogłoszenie warunków nastąpiło 24 Lutego (8 Marca), drugie 10 (22) Marca, trzecie 24 Marca (5 Kwietnia) 1864 r. poczem w dniu 1 (13) Maja 1864 r. dobra te temczasowie za rsr. 20,010, Patronowi Ostapowiczowi przysądzone zostały, a gdy stanowcze przysądzenie na dzień 3 (15) Września 1864 r. oznaczone do skutku nieprzyszło, wyrokiem Trybunału z dnia 30 Września (12 Października r. b. termin do stanowczej licytacji na audjencji Trybunału odbyć mającej na dzień 15 (27) Listopada 1866 r. godzinę 10 z rana oznaczony został.

Kalisz d. 1 (13) Października 1866 r.

Asesor Kolegialny, Józef Migórski.

Dziennik Warszawski 1868 nr 243

(Kronika prowincjonalna). W pierwszej połowie września w gubernjach tutejszego kraju

miały miejsce następujące nadzwyczajne wypadki.

Znaczniejsze pożary. (d. 1(13) września.)* W tymże dniu (w pow. łaskim), we wsi Przyrownicy — stodoła pełna zboża zaasekurowana na 1,180 rsr.; w ruchomościach poniesiono straty około 3,600 rsr. O podpalenie podejrzany jest kolonista August Szulc.

*moje uzupełnienie

Dziennik Warszawski 1870 nr 12

N. D. 506. Pisarz Trybunału Cywilnego w Kaliszu.

Wiadomo czyni, iż na żądanie Jakóba Mamelok właściciela nieruchomości miejskich w Kaliszu mieszkającego i zamieszkanie prawne do tego interesu u Romana Ostapowicza Patrona Trybunału, w mieście Kaliszu zamieszkałego, obrana mającego, od którego tenże Patron Ostapowicz za obrońcę jest ustanowiony, zajęte zostały na przymusowe wywłaszczenie.

DOBRA ZIEMSKIE

Przyrównica w okręgu Szadkowskim położone. Zajęcie dopełnione zostało protokułem Komornika Trybunału Franciszka Roweckiego na gruncie dóbr, w dniach 1 (13) i 2 (14) Października 1863 r. spisanym w dniu (31 Grudnia) 12 Stycznia 1863/4 r. zaregestrowane zostało w księdze wieczystej dóbr Przyrównica, a dniu 10 (22) Stycznia 1864 r. wpisane zostało do księgi zaaresztowanie w Trybunale Kaliskim.

Dobra Przyrównica, w gubernji Kaliskiej, powiecie Sieradzkim, Okręgu Szadkowskim, gminie i parafji Małyn położone, graniczą na wschód z dobrami Piorunowem, na południe z Magnusami, i Wolą Łobudzką, czyli Sosnową na zachód z Małyniem, na północ z Puczniewem, zostawały w posiadaniu ich właściciela Jana Pawła dwóch imion Maleszewskiego tamże zamieszkałego. Rozległość dóbr na miarę Nowopolską w gruntach II, III, IV, klasy jest następująca: gruntu ornego dworskiego włók 14, łąk dworskich włóka 1 mórg 6, pod zabudowaniami dworskiemi i podwórzem mórg 5 ogród warzywny, owocowy i dziki mórg 8, borku młodocianego i zagajników sosnowych mórg 26, zarośli, jałowców i nieużytków mórg 18, prętów 150 pod zabudowaniami wiejskiemi mórg 4, ogrodów włościańskich włóka 1 mórg 10 grunt przez młynarza posiadany mórg 6 prętów 150, pastwiska mórg 11, wody mórg 5, dróg mórg 3, razem włók 19 mórg 13, czyli dziesiatyn 286. Co do granic w hypotece dóbr Przyrównica jest ostrzeżenie kontrowersu od strony sąsiadów w przestrzeni mórg 4 prętów 52, lecz pomimo tego granice od tej strony są rowami, miedzami, drogami i kopcami odznaczone budynki dworskie i wiejskie są z drzewa szkudłami i słomą kryte, oprócz dworu który jest z cegły i drzewa wybudowany. W budynkach wiejskich mieszka 13 komorników, którzy odrabiają ręczną pańszczyznę tygodniowo po dni trzy, a w żniwa sześć dni tłuki, z wyłączeniem Elżbiety Mikołajczyk, która odrabia tygodniowo dzień jeden, i Antoniego Pawlak Stelmacha robiącego tygodniowo dni dwa. Obok tego Stanisław Cheliński rymarz płaci rocznie czynszu rs. 10, Marcin Dembski szewc rs. 5, Wawrzyniec Błaszczyk komornik szynkuje dworskie trunki 21 procent, Franciszek Frytz slusarz płaci czynszu rs. 9, Jan Smytzer cieśla rs. 9 wreszcie Kacper Szajczyński dzierżawił młyn za kontraktem prywatnym kończącym się 23 Kwietnia 1864 r. płacił rocznie rs. 75 i wolne mlewo dworowi.

Akt zajęcia został w dniu 7 (19) Grudnia 1863 r. doręczony Pisarzowi Sądu Pokoju okręgu Szadkowskiego Konstantemu Rozwadowskiemu, i w tymże dniu 7 (19) Grudnia 1863 r. pod nieobecność Wójta Gminy Małynia Aleksandra Bogusławskiego, został doręczony Michałowi Ptaszek Sołtysowi wsi Przyrównicy.

Pierwsze ogłoszenie warunków licytacyjnych nastąpiło na audjencji Trybunału Cywilnego w Kaliszu, w miejscu zwykłych jego posiedzeń dnia (24 Lutego) 8 Marca, drugie dnia 10 (22) Marca, trzecie dnia (24 Marca) 5 Kwietnia 1864 r.

W dniu 1 (13) Maja 1864 r. odbyło się przygotowawcze przysądzenie, na którem dobra te Patronowi Ostapowiczowi za rs. 20,010 przysądzone zostały. Poczem wyrokiem ilacyjnym z dnia (30 Września) 12 Października 1866 r. termin do stanowczego przysądzenia na dzień 15 (27) Listopada 1866 r. oznaczony został, gdy termin ten do skutku nie przyszedł, wyrokiem Trybunału z dnia (20 Czerwca) 2 Lipca 1867 nowy termin do licytacji na dzień 4 (16) Sierpnia 1867 r. oznaczony został.

Lecz ten termin na żądanie właściciela dóbr spełzł na niczem.

Stan dóbr przy zajęciu ich, na żądanie Kązibutowskiego i Mameloka istniejący uległ zupełnej zmianie. Kontraktem bowiem dnia (23 Maja) 4 Czerwca 1868 r. urzędownie przed Rejentem Milewskim zeznanym, właściciel dóbr Przyrównica, Jan Paweł Maleszewski dobra te, sprzedał Augustowi Schultz, Krystjanowi Nikiel, i Michałowi Podolskiemu, w tychże dobrach Przyrównica zamieszkałym, którzy przyjęli na siebie wszelkie obowiązki Maleszewskiego ciążące, i istotę dóbr tych w zupełności zmienili, przez rozebranie zupełne, wszystkich budynków dworskich: rozdzielenie gruntów na pojedyncze osady, wycięcie lasu, i zupełne zrujnowanie gospodarstwa rolnego, i usunięcie inwentarza gruntowego. W takim więc położeniu rzeczy, Jakób Mamelok dalszą subhastacją dóbr tych prowadzi przeciwko Schultzowi Niklowi i Podolskiemu; skutkiem czego zapadł dnia 7 (19) Stycznia 1870 r. wyrok Trybunału ilacyjny, termin do stanowczego dóbr tych przysądzenia, na dzień 4 (16) Marca r. b. oznaczający.

Na pierwsze licytum Mamelok podaje rubli srebrem 13.500.

Zbiór objaśnień i warunków może być przejrzany u Romana Ostapowicza Patrona, i w biórze Pisarza Trybunału Kaliskiego.

Kalisz d. 8 (20) Stycznia 1870 r.

Aseser Kolegjalny, J. Migórski.

Dziennik Warszawski 1871 nr 90

N. D. 697. Rejent Kancelarji Ziemiańskej w Kaliszu.

Po śmierci:

2. Wincentego Kazibutowskiego, wierzyciela sum: (…) d) rs. 2,250 w dziale IV, wykazu pod Nr. 23 na dobrach Przyrownica z Powiatu Łaskiego, zahypotekowanych;

(...) otworzyły się spadki, do regulacji których wyznaczam termin prze sobą w Kancelarji mej w Kaliszu, na dzień 31 Lipca (12 Sierpnia) 1871 r. godzinę 10 z rana pod prekluzją.  

Kalisz dnia 16 (28) Stycznia 1871 roku.

Józef Jezierski.

Dziennik Warszawski 1872 nr 260

N. D. 7474. Pisarz Trybunału Cywilnego w Kaliszu.

Wiadomo czyni iż na żądanie Jakóba Mamelok właściciela nieruchomości miejskich w Kaliszu, mieszkającego i zamieszkanie prawne do tego interesu u Romana Ostapowicza Patrona Trybunału, w mieście Kaliszu zamieszkałego, obrane mającego, od którego tenże Patron Ostapowicz za obrońcę jest ustanowiony, zajęte zostały na przymuszone wywłaszczenie:

DOBRA ZIEMSKIE

Przyrównica w okręgu Szadkowskim położone. Zajęcie dopełnione zostało protokółem Komornika Trybunału Franciszka Roweckiego na gruncie dóbr, w dniach 1 (13) i 2( 14) Października 1863 r. spisanym w dniu 31 Grudnia (12 Stycznia) 1863/4 r. zaregestrowane zostało w księdze wieczystej dóbr Przyrównica, a w d. 10 (22) Stycznia 1864 r. w pisane zostało do księgi zaaresztowań w Trybunale Kaliskim. Dobra Przyrównica, w gubernji Kaliskiej powiecie Sieradzkim, okręgu Szadkowskim, gminie i parafji Małyn położone, graniczą na wschód z dobrami Piorunowem, na południe z Magnusami, i Wolą Łobudzką, czyli Sosnową, na zachód z Małyniem, na północ z Puszniewem, zostawały w posiadaniu ich właściciela Jana Pawła dwóch imion Maleszewskiego tamże zamieszkałego.

Rozległość dóbr na miarę nowopolską w gruntach II, III, i IV, klasy, jest następująca: gruntu ornego dworskiego włók 14, łąk dworskich włóka 1 mórg 6, pod zabudowaniami dworskiemi i podwórzem mórg 5, ogród warzywny, owocowy i dziki mórg 8, borku młodocianego, i zagajników sosnowych mórg 26, zarośli, jałowców i nieużytków mórg 18 prętów 150, pod zabudowaniami wiejskiemi mórg 4, ogrodów włościańskich włóka 1 mórg 10, grunt przez młynarza posiadany mórg 6 prętów 150, pastwiska mórg 11, wody mórg 5, dróg morgów 3, razem włók 19, mórg 13, czyli dziesiatyn 286.

Co do granic w hypotece dóbr Przyrównica jest ostrzeżenie kontrowersu od strony sąsiadów w przestrzeni mórg 4 prętów 52, lecz pomimo tego, granice od tej strony są rowami, miedzami drogami i kopcami odznaczone, budynki dworskie i wiejskie są z drzewa szkudłami i słomą kryte, oprócz dworu który jest z cegły i drzewa wybudowany. W budynkach wiejskich mieszka 13 komorników, którzy odrabiają ręczną pańszczyznę tygodniową po trzy dni, a w żniwa sześć dni tłuki, z wyłączeniem Elżbiety Mikołajczyk, która odrabia tygodniowo dzień jeden, i Antoniego Pawlak stelmacha robiącego tygodniowo dni dwa. Obok tego Stanisław Cheliński rymarz płaci rocznie czynszu rs. 10, Marcin Dembski szewc rs. 5 Wawrzyniec Błaszczyk komornik szunkuje dworskie tunki na 21 procent. Franciszek Frytz ślusarz płaci czynszu rs. 9. Jan Smytzer cieśla rs. 9, wreszcie Kasper Szajczyński dzierżawił młyn za kontraktem prywatnym kończączym się 23 Kwietnia 1864 r. płacił rocznie rs. 75 i wolne mlewo dworowi.

Akt zajęcia został w d. 7 (19) Gruduia 1863 r. doręczony Pisarzowi Sądu Pokoju okręgu Szadkowskiego Konstantemu Rozwadowskiemu, i w tymże d. 7 (19) Grudnia 1863 r. pod nieobecność Wójta gminy Małyniu Aleksandra Bogusławskiego, został doręczony Michałowi Ptaszek sołtysowi wsi Przyrównicy.

Pierwsze ogłoszenie warunków licytacyjnych nastąpiło nа audjencji Trybunału Cywilnego w Kaliszu, w miejscu zwykłych jego posiedzeń d. 24 Lutego (8 Marca), drugie d. 10 (22) Marca, trzecie d. 24 Marca (5 Kwietnia) 1864 r.

W dniu 1 (13) Maja 1864 r. odbyło się przygotowawcze przysądzenie na którem dobra te Patronowi Ostapowiczowi za rsr. 20,010 przysądzone zostały. Poczem wyrokiem ilacyjnym z dnia 30 Września (12 Października) 1866 termin do stanowczego przysądzenia na d. 15 (27) Listopada 1866 r. oznaczony został, gdy termin ten do skutku nie przyszedł, wyrokiem Trybunału z d. 20 Czerwca (2 Lipca 1867 nowy termin do licytacji na d. 4 (16) Sierpnia 1867 r. oznaczony został.

Lecz ten termin na żądanie właściciela dóbr spełzł na niczem.

Stan dóbr przy zajęciu ich, na żądanie Kazibutowskiego i Mameloka istniejący, uległ zupełnej zmianie. Kontraktem bowiem d. 23 Maja (4 Czerwca) 1868 r. urzędownie przed Rejentem Milewskim zeznanym właściciel dóbr Przyrównica, Jan Paweł Maleszewski dobra te sprzedał August Schultz, Krystyjanowi Nikiel, i Michałowi Podolskiemu, w tychże dobrach Przyrównica zamieszkałym którzy przyjęli na siebie wszelkie obowiązki Maleszewskiego ciążące, i istotę dóbr tych w zupełności zmienili, przez rozebranie zupełne: wszystkich budynków dworskich, rozdzielenie gruntów na pojedyncze osady, wycięcie lasu, i zupełne zrujnowanie gospodarstwa rolnego i usunięcie inwentarza gruntowego. W takim więc położeniu rzeczy, Jakób Mamelok dalszą subhastacją dóbr tych prowadzi przeciwko Schultzowi Miklowi i Podolskiemu, skutkiem czego zapadł d. 7 (19) Stycznia 1870 r. wyrok Trybunału ilacyjny, termin do stanowczego dóbr tych przysądzenia, na dzień 4(16) Marca 1870 r. oznaczając.

Kalisz d. 8(20) Stycznia 1870 r.

Asesor Kolegialny J. Migórski.

Obecnie podług nowych urządzeń gubernji, dobra powyższe położone są w okręgu Szadkowskim, powiecie Łaskim, gubernji Petrokowskiej należą do gminy Wodzierady.

Po spadnięciu terminu do stanowczego przysądzenia na dzień 4 (16) Marca 1870 r. oznaczonego i zaniechaniu prowadzenia tej subhasty przez Jakóba Mameloka, wyrokiem Trybunału z d. 6 (18) Stycznia 1872 r. do dalszego prowadzenia takowej w miejsce Mameloka podstawioną została Aniela z Szatkowskich Serwińska po Janie Serwińskim doktorze medycyny wdowa, wierzycielka sumy rs. 1,800 na tych dobrach hypotecznie ubezpieczonej, w Warszawie pod Nr. 2738 zamieszkała, przez Hipolita Grodzieckiego Patrona przy Trybunale tutejszym działająca i u niego mająca zamieszkanie prawne.

Na żądanie rzeczonej Anieli Serwińskiej, Trybunał wyrokiem z d. 16 (28) Listopada 1872 r. oznaczył termin do stanowczego przysądzenia powyższych dóbr Przyrownicy na dzień 4 (16) Stycznia 1873 roku godzinę 10 od rana wktórym licytacja ma się rozpocząć z sumy rs. 20,010 na przygotowawczem przysądzeniu podanej.

Zbiór objaśnień i warunki sprzedarzy przejrzane być mogą w biórze Pisarza Trybunału w kancelarji Patrona Grodzickiego sprzedaż popierającego.

Kalisz d. 17 (29) Listopada 1872 r.

Asesor Kolegjalny, J. Migórski.

Godzina Polski 1916 nr 92

Kronika łódzka.

Miejscowe Rady opiekuńcze w okolicy.

Zostały utworzone miejscowe Rady opiekuńcze w następujących miejscowościach:

(...) W Wodzieradach w następującym składzie: Edward Kremky z Piorunowa, Kazimierz Kulczycki z Wodzierad Górnych, Antoni Bartosik z Nowego Świata, Józef Malski z Przyrownicz, Marcin Oglaza z Dobruchowa, Ludwik Skupiński z Zalesia i Jan Bieliński z Wodzierad.

Prezydyum stanowią pp.: Edward Kremky — przewodniczący i skarbnik, Kazimierz Kulczycki — wice-przewodniczący.

W Wymysłowie w następującym składzie: ks. Stefan Wróblewski — proboszcz z Dobrunia, Władysław Kucharski — rejent i obyw. ziem. z Dobrunia, Józef Walczakowski — sekretarz gm. Wymysłów, Andrzej Rożek — właściciel cegielni w Chechle, Stanisław Mudzo — gospodarz wsi Dobruń.

Prezydyum stanowią pp.: ks. Stefan Wróblewski — przewodniczący, Władysław Kucharski — wice-przewodniczący, Józef Walczakowski — sekretarz. (...).

Dziennik Urzędowy dla Obwodu Administracyjnego Cesarsko-Niemieckiego Prezydjum Policji w Łodzi 1917 nr 20

Włościanina Józefa Malskiego z Przyrownicy zatwierdziłem na stanowisku sołtysa we wsi Przyrownica, gminy Wodzierady, powiatu Łaskiego.

Łódź, 23-go kwietnia 1917 r.

Cesarsko-Niemiecki Prezydent Policji

Loehrs.

Godzina Polski 1918 nr 94

Napad bandycki.

Dnia 4 b. m. o godz. 3 i pół wieczorem we wsi Przyrowice pow. łaskiego do mieszkania młynarza Jana Błazińskiego wtargnęło 7 uzbrojonych bandytów i zażądało pieniędzy. Gdy Błaziński zaczął się wymawiać, że takowych nie posiada, bandyci zagrozili mu rewolwerami, a dokonawszy ścisłej rewizji, zrabowali 1,500 mk. gotówką, garderobę i bieliznę, wartości 8 tysięcy marek.

Obwieszczenia Publiczne 1924 nr 29a

Wpisy do rejestru handlowego.

Do rejestru handlowego sądu okręgowego w Łodzi wpisano nastę­pujące firmy pod Nr Nr:

7211 „Feliks Błażyński". Młyn wodny, os. Przyrownica, gm. Wodzirady, pow. Łaski. Firma istnieje od d. 1 stycznia 1923 r. Właśc. Feliks Błażyński, zam.—tamże.

Obwieszczenia Publiczne 1926 nr 64

Wydział hipoteczny sądu okręgowego w Piotrkowie obwieszcza, że toczą się postępowania spadkowe, po zmarłych:

2) Ignacym Błażyńskim, właśc. prawa wieczystej dzierżawy młyna wodnego z 15 morgami gruntu, wchodzącego do składu dóbr Przyrownica, pow. łaskiego.

Termin regulacyj powyższych postępowań spadkowych, wyznaczony zo­stał na d. 18 lutego 1927., co do punktów Nr. Nr. 1, 2, 3, 4, 5, 7 i 8 w kancelarji pisarza wydziału hipotecznego sądu okręgowego w Piotrkowie, zaś co do punktu Nr. 6 w kancelarji Feliksa Kokczyńskiego, notarjusza przy tymże wydziale, w którym to dniu osoby interesowane winny się stawić, pod skutkami prekluzji.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 20

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dnia 28 września 1933 r. L. SA. II. 12/13/33.

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu łaskiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinij rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 15 września 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23 marca 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:

§ 1.

XV. Obszar gminy wiejskiej Wodzierady dzieli się na gromady:

10. Przyrownica, obejmującą: wieś Przyrownica, kolonję Przyrownica, osadę młyn. Przyrownica.
§ 2.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Łaskiemu.
§ 3.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
(—) Hauke-Nowak
Wojewoda.

Echo Tureckie 1934 nr 23

Z życia Związku Młodzieży Ludowej pow. łaskiego.

Nad Związkiem Młodzieży Ludowej pow. łaskiego zaczęły ostatniemi czasy zbierać się chmury tak że zdawałoby się, że praca na tym terenie osłabła. Chcąc przekonać się, czy te krążące pogłoski odpowiadają prawdzie, postanowił Wojewódzki Zarząd zwołać trzy Konferencje rejonowe prezydjów Kol. w poszczególnych Kołach.

Na tak zwołaną konferencję w Kwiatkowicach w dniu 17 maja zjechały się Koła: z Krzatowa, Mostek, Piorunowa, Magnusów Przyrownicy, Wrzący, Florentynowa, Józe­fowa i Wodzierad. Pod przewodnictwem członka Powiatowego Zarządu Z.M.L. kol. Bliźniewskiego omawiano sprawy organiza­cyjne, zastanawiano się nad programem prac w Kołach oraz omawiano bolączki wsi. Po wspólnym posiłku, przygotowanym przez kol. Kłysa, rozjechali się wszyscy, unosząc do swoich Kół energję i zapał do dalszej pracy nad podniesieniem kultury i dobro­bytu wsi polskiej.

Konferencja w Mogilnie, odbyta w dniu 18 maja przy obecności Kół z Gorczyna, Ślądkowic, Rokitnicy, Marzenina, Dąbro­wy, Gucina, Jesionny, Sięganowa, wywarła na wszystkich b. miłe wrażenie, pozostawiając w sercach uczestników na długi czas wspomnienia spędzonych pożytecznie wspól­nych chwil. Zebraniu temu przewodniczył v-prezes Pow. Zarządu kol. Zygmunt Wajs, który omówił sprawy organizacyjne; referat o celach i zadaniach Koła Młodzieży Ludowej wygłosił kol. Kania z Mogilna, a o wy­chowaniu obywatelskiem kol. Gaweł z Jesionny. Konferencję tę zaszczycił swoją obecnością ks. kanonik Brejtenwald Wacław z Dobronia oraz sekretarz gminy Dobroń p. Boniński. Po obradach zasiedli wszyscy do posiłku przygotowanego przez miejscowe Koło pod kierunkiem państwa Staniaków; w czasie posiłku w bardzo serdecznych sło­wach przemówił do młodzieży ks. kanonik Brejtenwald podkreślając doniosłą rolę, ja­ką odgrywają Koła Młodzieży Ludowej w wychowaniu pełnowartościowego obywatela —Polaka i dobrego katolika. Po wysłucha­niu śpiewów i inscenizacyj przygotowanych przez członków Koła w Mogilnie, udali się wszyscy na wieś oglądać prace wykonane wspólnym wysiłkiem przez miejscowe Ko­ło Z.M.L. na terenie wsi Mogilna, a mianowicie: wyrównaną wzdłuż całej wsi dro­gę okopaną rowami, przeprowadzony wzdłuż drogi chodnik, wyrównane płoty, zmeljorowaną łąkę, nadzwyczajną czystość w domu i całym obejściu gospodarskiem, robótki ko­biece i t.d.

Uczestnicy tej konferencji podziwiali te wyczyny młodzieży postanawiając sobie pójść śladem swoich kolegów z Mogilna i przystąpić do tej ciężkiej ale jakże przy­jemnej i owocnej pracy nad sobą samym i nad wsią swoją.

W dniu 19 maja odbyła się taka sama konferencja w Wygiełzowie przy udziale Kół z Korczysk, Rudziska, Dąbrowy Rusiec­kiej, Górek Grabińskich, Brzesk, Sobiepan, Kamostku, Pruszkowa, Dębów-Wolskich, Zelowa, Bujn Księżych, Buczku, Polowej, Chrząstawy i Rudy, której przewodniczył kol. Kazimierz Uniejewski, prezes Pow Zarządu Z.M.L.

Na konferencję tę przybył ks. proboszcz z Wygiełzowa i p. Bolesław Sawicki, właś­ciciel maj. Wygiełzów. Referaty wygłosili kol. Uniejewski o sprawach organizacyjnych, kol. Piotrowski o wychowaniu obywatelskiem i kol. z Koła Młodzieży w Wygiełzo­wie o pracach młodzieży Z.M.L. Zebranie to zakończono posiłkiem wspólnym, przygotowanym przez państwo Uzdrowskich, po którym urządzono wspólną zabawę. Na za­kończenie przybył z Zarządu Woj. kol. Mikołaj Borysławski i udekorował uczestników odznaką związkową, wskazując w krótkiem przemówieniu na rolę młodzieży i Związku w kulturalnym rozwoju wsi pols­kiej.

Na wszystkich tych odprawach był obec­ny z ramienia Zarządu Wojew. kol. inż. Tadeusz Kawczak, który w referacie swoim w mocnych słowach omówił rozwój organizacyj młodzieżowych na terenie wsi, ide­ologię Z.M.L. oraz sprawy przysposobienia rolniczego, gospodarstwa rolnego i gospo­darstwa kobiecego.

Wszystkim tym ze starszego społeczeńs­twa, którzy poparli inicjatywę urządzenia tych konferencyj przyczynili się do ich zor­ganizowania i zaszczycili je swą obecnoś­cią, Zarząd Woj. Z.M. L. składa serdeczne Bóg zapłać.

Dziennik Łódzki 1946 nr 141

Banda "Groźnego" stanie przed Wojskowym Sądem Okręgowym w Łodzi.

Wojskowy Sąd Okręgowy przystępuje do rozpatrywania spraw bandytów z grupy terrorystyczno-dywersyjnej „Groźnego". Banda NSZ- owska „Groźnego" jest już rozbita, lecz w umyśle społeczeństwa żywa jest pamięć ponurych zbrodni, wzorowanych na hitlerowskich metodach bestialstwa, których banda dopuściła się zaledwie kilka miesięcy temu. Ona to zamordowała płk. Wołosiewicza, wśród wielu innych swoich ofiar.

Pierwsza grupa członków bandy „Groźnego", która stanie przed sądem jest pododdział bandy dowodzony przez "Czarnego'' i „Jeża''.

W październiku r. z. członkowie grupy „Groźnego'' „Czarny" (Leszek Cieślak) i „Jeż" (Zenon Czapski), odłączyli się od bandy, by utworzyć nowy oddział. W Łodzi udało im się zwerbować do bandy kilka osób.

Nowozmontowany oddział udał się do powiatu sieradzkiego, gdzie we wsi Swatyń, zakwaterował u gospodarza Jana Sobolczyka. Sobolczyk wiedząc, że ma do czynienia z bandą wskazał kogo można w okolicy „zrobić": posterunek M. O. w Puczniewie oraz bogatego młynarza Nikonara Jarugę.

Na posterunku milicji w Puczniewie, dwaj członkowie bandy korzystając z swoich nieprawnie noszonych mundurów podoficerów W. P., poprosili o kwaterę. Po dostaniu się do wnętrza, za pomocą broni sterroryzowali milicjantów oraz zabrali z posterunku pokaźną ilość broni, mundury, różne przedmioty oraz 4.000 zł. Banda zniszczyła przy tym wiele akt spraw prokuratorskich oraz spraw w toku śledztwa.

Następnym aktem dywersyjnym oddziału „Czarnego" i „Jeża" był napad na pocztę w Małyniu, gdzie terroryści zerwali przewody telefonicznie. Napad na młyn Leonarda Grobelnego w Przyrownicy nie udał się. U młynarza zastał "Czarny" konkurentów w osobach dwóch nieznanych mu bandytów, których wziął za funkcjonariuszy bezpieczeństwa. Między konkurencyjnymi grupami wywiązała się strzelanina, na skutek której wszyscy bandyci z młyna się wycofali... Wkrótce oddział „Czarnego" i „Jeża" został w obławie schwytany.

Przed sądem odpowiadać będzie dziesięciu schwytanych podkomendnych „Czarnego": Edmund Nastarowicz, Marian Sobolczyk, Tadeusz Bugaj, Bogdan Śliwiński, Henryk Urbańczyk, Antoni Brysik, Stanisław Bielan,. Edward Jaszaczyk, Jan Sobolczyk oraz Wojciech Sobolczyk.

Dziennik Łódzki 1972 nr 46

Miecz pogięty, ażeby nie używał go już więcej żaden inny wojownik.

Onegdaj zatelefonował do Muzeum Regionalnego w Pabianicach W. Chlebowski, kierownik Szkoły Podstawowej w Przyrownicy (pow. łaski) zawiadamiając, że odkryto tam zabytki archeologiczne — naczynie gliniane ze spalonymi kośćmi oraz żelazny miecz.

Asystentka muzeum w Pabianicach — mgr Marta Majdowa, która zaraz następnego dnia pojechała do Przyrownicy, po obejrzeniu zabytków określiła ich chronologię na II i III wiek naszej ery. Gliniana popielnica z kośćmi oraz z dobrze zachowanym rytualnie zgiętym mieczem (na zdjęciu), tworzą zespół grobowy pochodzący z okresu wpływów rzymskich. Zwłaszcza cenny jest znaleziony miecz, który — jak nakazywał ówczesny rytuał — został przed włożeniem do grobu pogięty tak, ażeby nie używał go już więcej żaden inny wojownik, lecz żeby i w zaświatach służył swojemu panu.

Te ciekawe zabytki pochodzą z terenu cmentarzyska., które przed kilku laty zostało już częściowo zbadane przez ekspedycję muzeum w Pabianicach. W grobach męskich znaleziono tam wówczas, prócz popielnic z kośćmi, nożyki, groty strzał, sprzączki do pasa, a w kobiecych — przęśliczki, kościane grzebienie, fibule itd.

Należy się pochwała przypadkowemu znalazcy — rolnikowi ze wsi Magnusy L. Garze oraz kierownikowi szkoły w Przyrowonicy W. Chlebowskiemu. Dzięki ich wyrobieniu społecznemu, te cenne zabytki przeszłości wzbogacą teraz Regionalne Muzeum w Pabianicach. (M. J.)

Foto: L. Olejniczak