Lichawa

Zajączkowski:

Lichawa -pow. łaski.
1) 1386 T. Sir. I f. 4: Lichawa - Janussius de L. 2) 1391 T. Sir. I f. 29, por. Koz. I, 228: Lychawa, Lichawa - Janussius de L. 3) 1392 T. Sir. I f. 38: Lychawa - Janussius de L. 4) 1393 T. Sir. I f. 48: Lychawa - Hanussius de L. 5) 1398 T. Sir. II f. 57: Lichawa - Janussius de L.
6) XVI w. Ł. I, 466: Lychawa - villa, par. Sędziejowice, dek. szadkowski, arch. uniejowski. 7) 1511-1518 P. 193: Lichawa - par. jw., pow. szadkowski, woj. sieradzkie. 1552-1553 P. 240: Lychawa - jw. 8) XIX w. SG V, 207: Lichawa -wś i folw. nad rz. Grabią, par. jw., gm. Wola Wężykowa, pow. łaski.
Uwagi: miejscowości o nazwie L. jest dwie, jedna w par. Sędziejowice, druga w par. Małyń (Ł. I, 356-357 i 374-375; P. 236; SG V, 208). Ze względu na to, że w cytowanych powyżej zapiskach występują, obok Janusza z L., osoby piszące się z miejscowości leżących w par. Sędziejowice (Bród, Sędziejowice), względnie sąsiedniej strońskiej (Piaski, Rembieszów), należy L. przytoczonych źródeł odnieść do miejscowości tej nazwy w par. Sędziejowice. 

Taryfa Podymnego 1775 r.

Lichowa, wieś, woj. sieradzkie, powiat szadkowski, własność szlachecka, 15 dymów.

Czajkowski 1783-84 r.

Lichawa, parafia sędziejowice, dekanat szadkowski, diecezja gnieźnieńska, województwo sieradzkie, powiat szadkowski, własność: 2 części, pierwsza Złotnicki, druga Skolimowski.

Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.

Lichawa, województwo Kaliskie, obwód Sieradzki, powiat Szadkowski, parafia Sędziejowice, własność prywatna. Ilość domów 11, ludność 40, odległość od miasta obwodowego 3.

Słownik Geograficzny:

Lichawa, wś i folw. nad rz. Grabią, pow. łaski, gm. Wola Wężykowa, par. Sędziejowice (Łaski, Lib. ben. I, 466). Wś ma 13 dm., 149 mk., 173 mr.; folw. 1 dm., 10 mk., 186 mr. Według Tow. Kred. Ziems. folw. L. rozległy mr. 234, grunta orne i ogr. mr. 110, łąk mr. 19, pastw. mr. 53, lasu mr. 41, nieuż. i place mr. 11, bud. z drzewa 6. Folwark ten w r. 1868 oddzielony od dóbr Kustrzyce (ob.).

Spis 1925:

Lichawa, wś, pow. łaski, gm. Wola Wężykowa. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne 44. Ludność ogółem: 299. Mężczyzn 153, kobiet 146. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego 299. Podało narodowość: polską 299. 

Wikipedia:

Lichawa-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie łaskim, w gminie Sędziejowice. O historii wioski wiadomo niewiele, ale na podstawie obserwacji i ułożenia posesji można wnioskować, że wieś założona została na prawie niemieckim (szczególnie popularnym w XII/XIII wieku). W dokumentach historycznych pojawia się w XIV wieku. W 1828 roku liczyła ok. 60 mieszkańców. Znajduje się tu zakład wędliniarski. Obecnie jest to wieś sołecka. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa sieradzkiego. W 2011 roku Lichawa jako jedno z pierwszych sołectw w regionie uruchomiła swoją własną stronę internetową. Pod adresem www.lichawa.webnode.com mieszkańcy wioski mogą znaleźć wszystkie najważniejsze, z punktu widzenia mieszkańca, informacje.

Elżbieta Halina Nejman Majątki (Szlachta Sieradzka XIX wieku Herbarz)

LICHAWA par. Sędziejowice p. łaski, nad Grabią, liczy 13 domów, 149 mieszkańców i 173 mg gruntów. Folwark ma 234 mg, oddzielony został od dóbr Kustrzyce. W 1928 r. Wanda Mrowińska upoważniła Bank Ziemiański do parcelacji majątku. (SGKP t.5, s.207, Rokossowski 1928)

1965 r.

OSP

ZABYTKOWA CHATA I STODOŁA

• 
• 
• 
• 
• 
• 

 

Dziennik Urzędowy Woiewodztwa Kaliskiego 1835 nr 3

Połowa wsi Lichawy własna W. Anny z Myszkowskich Wolickiey w Powiecie Szadkowskim Obwodzie Sieradzkim położona obeymuiąca rozległości około włok sześciu miary Chełmińskiey odległa od miasta Łasku o milę 1dnę od Widawy także milę i od Zdońskiey Woli rowniesz o milę, nad rzeką Grabią położona iest do sprzedania z wolney ręki, ktoby więc życzył nabycia sobie takowey, może się zgłosić do wsi Kustrzyc w Powiecie Szadkowskim położoney, gdzie o wszelkich regaliach do tey wsi należnych, oraz też ocenie i warunkach, zainformowanym przez podpisanego będzie.
Kustrzyce d. 10 Stycznia 1835 r. Rzewuski.

 

Dziennik Urzędowy Gubernii Kaliskiej 1840 nr 52

Pisarz Trybunału Cywilnego Pierwszej Jnstancyi Gubernij Kaliskiej.

Stosownie do art. 682 K.P.S. wiadomo czyni, iż na żądanie Juliusza Złot­nickiego Obywatela kraju z własnych funduszów się utrzymującego, w wsi Ptaszkowicach Pcie Szadkowskim mieszkającego, zamieszkanie zaś prawne u Franciszka Bielskiego Patrona Trybunału tutejszego w Kaliszu zamieszkałego obrane mającego, w poszukiwaniu summy 8000 z procentem, przez Tomasza Kozło­wskiego Komornika przy Trybunale tutejszym zajęte zostały, na sprzedaż publiczną w drodze przymuszonego wywłaszczenia mianowicie:

A. Dobra ziemskie Ptaszkowice składające się z folwarku i wsi zarobnej tegoż nazwiska, z pustkowia Kopanina zwanego i łąki na territorium wsi zarobnej Siekawy* lit. B, C, do dóbr Grabi należącej położonej, tudzież:

B. Dobra ziemskie Grabia składające się z folwarku Grabia, wsi zarobnej Przymiłowa i wsi zarobnej Lichawy, z wszystkiemi przyległościami, które to dobra w Pcie Szadkowskim Obw. Sieradzkim Gub. Kaliskiej Gminie Grabia są po­łożone, dwie oddzielne księgi hypoteczne mające, Floryana Sucheckiego dziedzi­ca dóbr Jaworzno tamże w wsi Jaworznie Pcie Wieluńskim mieszkającego dzie­dziczne, pierwsze aktem zajęcia w d. 10/22 i 11/23 Października 1840 r. a drugie to jest dobra Grabia, drugiem oddzielnym aktem w d. 12/24 t. m. i r. zdzia­łanemu obydwa te akta zajęcia Józefowi Brzozowskiemu jako ustanowionemu dozorcy i zastępcy Wojta gminy Grabia, oraz Fabianowi Uziembło Pisarzowi Sądu Pokoju Ptu Szadkowskiego w d. 12/24 Października 1840 r. wręczone i zostawione, następnie w Kancellaryi ziemiańskiej Guber. Kaliskiej do ksiąg wieczystych dóbr Ptaszkowic i Grabi pod d. 19/31 Października 1840 r. podane, a do księgi zaregestrowań Trybunału tutejszego w d. 2/14 Listopada t. r. zaregestrowane zo­stały. — ad B. Dobra ziemskie Grabia z wszystkiemi przyległościami wgruntach ornych klassy 2 3 i 4 w łąkach, ogrodach, pastwiskach, borach i lasach w placach pod zabudowaniami wodach i drogach zajmują około 31 włok, morgów 7, miary nowopolskiej i oprócz tego mają prawo wspólnego używania boru około 124 morgów 275 kwadr. prętów takiejże miary z dobrami Kustrzyce, w których znajduje się włościan pańszczyznę robiących zagrodników 28, robiących ręcznej pańszczyzny po dni trzy na tydzień przez cały rok i inne powinności. Dobra te zostają w dzierzawnej possessyi Augustyna Jasińskiego a to do dnia 24 Czerwca 1841 roku.

ad A. Dobra zaś Ptaszkowiec z przyległością pustkowia Kopanina w grun­tach ornych klassy 2 3 i 4, w ogrodach pastwiskach łąkach borach i lasach, placach pod zabudowaniami, wygonach drogach zajmują rozległości morgów 2736, kwpr. 45, zaś kontrowers z strony dóbr Swierzyna zajmuje morgów 571, kwpr. 56, czyli ogółem zajmują hub 110, morgów 15, prk. 101 miary reinlandzkiej.

W których dobrach znajduje się włościan: 1. Półrolników 7 posiadających załogę dworską, robiących pańszczyzny po dni sześć na tydzień przez cały rok i po 6 tłuk w żniwa. 2. Zagrodników trzech mających także załogę dworską i ro­biących pańszczyzny po dni 3 na tydzień i po 6 tłuk w żniwa, 3. Komorników 20 którzy robią pańszczyzny po dni 2 na tydzień, oprócz tego powyżsi włościa­nie odbywają powinności w akcie zajęcia wyszczególnione. i 4. Komornic 7 które tylko po jednym dniu na tydzień pańszczyznę odrabiają.

Czynszownicy niestali są: 1. Karól Adamkiewicz karczmarz. 2. Teodor Witczak i 3. Piotr Jaworek, którzy płacą rocznie czynszu zp. 158, zostają w posia­daniu Juliusza Złotnickiego.

Sprzedaż dóbr tych odbywać się będzie na Audyencyi publicznej Trybuna­ łu Cyw. I. Just. Gubernii Kaliskiej w Kaliszu w miejscu zwykłych posiedzeń a to w dwóch oddziałach, to jest w oddziale I. dobra ziemskie Grabia, a w od­dziale II. dobra ziemskie Ptaszkowice, czyli raczej każde oddzielnie. Warunki zaś licytacyi i przedaży dóbr tych w Biórze Pisarza Trybunału i u popierające­ go Patrona Franciszka Bielskiego z strony extrahenta ustanowionego Obrońcy, każden z interessentów przejrzeć sobie może.

Pierwsze ogłoszenie warunków licytacyi i przedaży tychże dóbr na Audyencyi tutejszego Trybunału w dniu 31 Grudnia 1840 (12 Stycznia) 1841 r. o godzinie 10 z rana nastąpi.

w Kaliszu d. 4/16 Listopada 1840 r. Franciszek Salezy Wołowski.

*Lichawy

Dziennik Powszechny 1862 nr 229

(N.D. 5241) Rejent Kancelarji Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu. Po śmierci: 1. Celestyna Stokowskiego współwłaściciela dóbr Wrzęsiny z Okręgu Szadkowskiego, oraz współwierzyciela ostrzeżenia o uznanie za nienależną sumy rs. 3000, na tychże dobrach w dz. IV. pod Nr. 1 dla Anny Wolickiej ubezpieczonej, w tymże dziale ad 1 zapisanego, jak niemniej współwierzyciela ostrzeżenia względem skutków procesu przeciwko tejże Annie Wolickiej o kwotę rs. 2700, na dobrach Lichawa A Okręgu Szadkowskiego, mających jedną hypotekę z dobrami Kostrzyce w dz. IV. pod Ńr. 8 zamieszczonego, na poczet której z pożyczki odnowionej Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego upłaconą jest kwota rs. 105, w depozycie władz tegoż Towarzystwa znajdująca się, i (...)

Otworzyły się spadki, do uregulowania których, termin na dzień 7 (19) Kwietnia 1863 r. w Kancelarji Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu przed sobą wyznaczam. Kalisz d. 18 (30) Września 1862 r. Szamota Rościszewski.

Dziennik Warszawski 1869 nr 19

N. D. 380. Dyrekcja Szczegółowa Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Kaliszu.

Podaje do powszechnej wiadomości, iż na zasadzie art. 7 postanowienia b. Rady Administracyjnej Królestwa Polskiego z dnia 28 Czerwca (10 Lipca) 1860 r. i upoważnień przez Dyrekcję Główną Towarz. Kred. Ziemskiego udzielonych, następujące dobra ziemskie za zaległość w ratach Towarzystwu należnych, wystawione są na sprzedaż pierwszą przymusową przez licytację publiczną, która odbędzie się w mieście Kaliszu w pałacu sądowym przy ulicy Józefiny w Kancelarjach Hypotecznych poniżej wymienionych.  

17. Kostzyce, z przyległościami Głowaczewice, Przymiłów A, Bugaj i część Lichawy A, z wszystkiemi przynależytościami, lecz z wyłączeniem uwłaszczonych gruntów włościańskich, w Okręgu Szadkowskim położone, raty zaległe w chwili zarządzenia sprzedaży wynoszą rs. 402 kop. 32 1/2, vadium do licytacji rs. 825, licytacja rozpocznie się od sumy rs. 3,700, termin sprzedaży dniu 4 (16) Listopada 1869 roku, przed Rejentem Kanc. Ziem. Teofilem Józefem Kowalskim.

Sprzedaże wzmiankowane odbędą się w terminach powyżej oznaczonych, poczynając od godziny 10 z rana w obec delegowanego Radcy Dyrekcji Szczegółowej, gdyby zaś Rejent, przed którym sprzedaż ma się odbywać był przeszkodzony, licytacja odbędzie się przed innym Rejentem który go zastąpi.

Vadium do licytacji złożyć się mające, winno być w gotowiźnie, lub listach zastawnych z właściwemi kuponami.

Warunki licytacyjne są do przejrzenia w właściwych księgach wieczystych i w biurze Dyrekcji Szczegółowej Kaliskiej.

W razie niedojścia do skutku powyższej sprzedaży dla braku licytantów, druga i ostateczna sprzedaż od zniżonego szacunku, odbytą będzie bez dalszych nowych doręczeń, w terminie jaki Dyrekcja Szczegółowa oznaczy i w pismach publicznych raz jeden ogłosi, (art. 25 Postanowienia Rady Administracyjnej z dnia 28 Czerwca (10 Lipca) 1860 r.). (…)

Kalisz dnia 10 (22) Grudnia 1868 roku.

Prezes, Chełmski.

Pisarz, R. Bierzyński.

Dziennik Warszawski 1869 nr 37

W wykonanie obowiązujących przepisów, podaje do powszechnej wiadomości, iż Kacper Krawczyk gospodarz rolny, we wsi Lichawie, gminie Wola Wężykowa, powiecie Łaskim, okręgu Szadkowskim zamieszkały; za niedozwolone i błędne leczenie wyrokiem prawomocnym Sądu Apelacyjnego Królestwa pod datą 7(19) Października r. z. zapadłym, na karę pieniężną rs. 10 i na oddanie pod dozór policyjny przez lat dwa trwać mający, skazany został.

Petrokow d. 10 (22) Stycznia 1869 r.

Sędzia Prezydujący, Chmieleński. 

 

Warszawska Gazeta Policyjna 1871 nr 194

2 Sierpnia, we wsi Lichowie gminie Wola-Wężykowa powiecie Łaskim, dwuletnia córka włoścjanina Łukasza Krawczyka—Magdalena, z powodu mocnego oparzenia ręki—umarła.

Dziennik Warszawski 1875 nr 162

N. D. 4466. Dyrekcja Szczegółowa Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Kaliszu.

Podaje do powszechnej wiadomości, iż na zasadzie art. 7 Postanowienia b. Rady Administracyjnej Królestwu Polskiego z dnia 28 Czerwca (10 Lipca) 1860 r. i upoważnień przez Dyrekcję Główną Towarzystwa Kredytowego udzielonych, następujące dobra ziemskie za zaległość w ratach Towarzystwu należnych, wystawione są na sprzedaż publiczną, która odbędzie się w mieście Kaliszu w pałacu Sądowym przy ulicy Józefina w kancelarjach hipotecznych poniżej wymienionych

34. Lichawa A B С (od Kustrzyc) z wszystkiemi przyległościami i przynależytościami w okręgu Szadkowskim położone, raty zaległe po datę sprzedaży obliczone rs. 105 kop. 40, vadium do licytacji rs. 300, licytacja rozpocznie się od sumy rs. 1225 termin przedaży d. 9 (21) Marca 1876 r., nieumorzony dług Towarzystwa przy dobrach pozostający w terminie sprzedaży wynosić będzie rs. 206 k. 59, przed Rejentem Kancelarji Ziemiańskiej Zenonem Łopuskim.

Sprzedaże wzmiankowane odbędą się w terminach powyżej oznaczonych, poczynając od godziny 10-ej z rana w obec delegowanego Radcy Dyrekcji Szczegółowej. Gdyby zaś Rejent przed którym sprzedaż ma się odbywać był przszkodzonym, licytacja rozpocznie się przed innym Rejentem który go zastąpi.

Vadium do licytacji złożyć się mające winno bydź w gotowiźnie, która wszakże zastąpioną być może listami zastawnemi lub likwidacyjnemi, lecz w takiej ilości, jaka podług kursu giełdowego wyrównywać będzie cyfrze gotowizną oznaczonej.

Warunki licytacyjne są do przejrzenia w właściwych księgach wieczystych i w biórze Dyrekcji Szczegółowej Kaliskiej.

Wrazie nie dojścia do skutku powyższej sprzedaży dla braku licytantów, druga i ostateczna sprzedaż od zniżonego szacunku odbytą będzie bez dalszych nowych doręczeń w terminie jaki Dyrekcja Szczegółowa oznaczy, i w pismach publicznych raz jeden ogłosi. (Art. 25 Postanowienia b. Rady Administracyjnej Królestwa Polskiego z dnia 28 Czerwca (10 Lipca) 1860 r.)

Kalisz d. 1 (13) Lipca 1875 r.

Prezes Chełmski.

Pisarz Bierzyński.

Tydzień Piotrkowski 1884 nr. 20

W d. 3(15) lipca w miejscowym sądzie okręg. na sprzedaż majątku Lichawa lit A. B. C. w pow. Łaskim, od sumy 10,000 rs.

Rozwój 1909 nr 59

Z sądów. Trzeci wydział karny sądu okręgowego piotrkowskiego na kadencyi w Pabianicach rozpatrywał sprawę 61-letniej Franciszki Kasprzakowej, oskarżonej o otrucie własnego syna Jana. Według aktu oskarżenia, w dniu 18 czerwca 1908 r. we wsi Lichawa, pow. łaskiego, zmarł nagle włościanin Jan Kasprzak. Wnet rozeszły się po wsi pogłoski, że zmarły otruty został przez własną matkę. Władze zarządziły ekshumacyę zwłok; analiza wykazała istotnie w żołądku zawartość znacznej dozy arszeniku, który spowodował otrucie organizmu. Stwierdzono, że Jan Kasprzak wiódł częste spory z matką, która nienawidziła syna za to, że nabył na własność grunt po ojcu. Okoliczność ta dała powód sąsiadom Franciszkowi Kalinowskiemu i Stanisławowi Kozikowskiemu do podejrzeń, iż sprawczynią zbrodni musi być Franciszka Kasprzakowa. Sąsiadka Zofia Grzelak dowodziła, że nieboszczyk skarżył się na boleści żołądka po spożyciu klusek na kolacyę. Z innych źródeł dowiedziano się, że Kasprzak poprzedniego dnia był w gościnie u znajomych Krawczyka i Kozikowskiego, a wieczorem z jednej miski jadł w domu kolacją razem z matką i bratem Andrzejem, oraz krewnym Leonem Kowalczykiem, którzy są zupełnie zdrowi. Po spożyciu kolacyi udał się znów do Kozikowskiego. Nazajutrz nastąpiły wymioty, Kasprzak mówił, że to od nadmiernego picia piwa u Kozikowskiego.

Podczas rozpraw sądowych dawane przez świadków zeznania nie przemawiały bynajmniej na niekorzyść oskarżonej.

Sąd, nie uznając dostatecznych dowodów winy oskarżonej, Franciszki Kasprzakowej, uwolnił ją od wszelkiej odpowiedzialności.

Gazeta Łódzka 1916 nr. 149

a) Cesarsko-niemiecki sąd okręgowy pod przewodnictwem sędziego pokoju d-ra Eberhardta rozważał w dniu wczorajszym sprawę Władysława Smacznego, oskarżonego o napad na dom Kozakowskiego we wsi Lichawa, pow. łaskiego w dn. 22 lutego 1915 roku.

Smaczny wespół z towarzyszami Opałą i Krawczykiem (skazanymi za inne przestępstwa na karę śmierci) grozili Kozakowskiemu rewolwerem, żądając wydania pieniędzy.

Na wszczęty alarm napastnicy zbiegli, dając szereg strzałów. Oskarżony na sadzie nie przyznał się do winy. Po przesłuchaniu świadków, sąd uznając winę podsądnego za dowiedzioną skazał go na 12 l. ciężkiego więzienia.

Godzina Polski 1916 nr 151

Z Sądów.

Cesarsko-niemiecki sąd okręgowy rozważał w dniu wczorajszym następujące sprawy: 23-letni Władysław Smaczny zasiadł na ławie oskarżonych pod zarzutem, iż w dniu 22 lutego 1915 r. we wsi Lichawa, gminy Wola Wężykowa, pow. łaskiego, z niejakim Opałą i Krawczykiem (skazanym za inne przestępstwa na karę śmierci) wtargnął do mieszkania rolnika Stanisława Kozakowskiego i pod groźbą śmierci żądał wydania pieniędzy.

Według aktu oskarżenia Opała przystawił rewolwer do głowy Kozakowskiemu. W przeciągu tego czasu współoskarżony Smaczny żonie K., oraz jego dzieciom groził rewolwerem.

Kozakowski oznajmił, iż wręczy żądaną sumę i przysunął się do okna, wołając o pomoc.

Napastnicy dali kilka strzałów, poczem zbiegli.

Oskarżony na sądzie do winy się nie przyznał.

Sąd skazał podsądnego na 12 lat ciężkiego więzienia.

47-letni Edward Langhaus i 32-letni Józef Smulski byli oskarżeni o to, iż w końcu 1915 roku i w początku 1916 r. skradli 4 konie i 2 wozy.

Sąd skazał obydwóch po 4 lata więzienia.
54-letni Walenty Miks był oskarżony o podpalenie stodoły swego sąsiada Matysiaka.

Przewodniczący zaznacza, iż oskarżony może być karany śmiercią, stosownie do rozporządzenia głównodowodzącego.

Po przeprowadzeniu jednak śledztwa sądowego i naradzie, nie uznając winy podsądnego, sąd od wszelkiej odpowiedzialności go zwolnił.

 Ziemia Sieradzka 1926 kwiecień

W dniu. 14 b. m. we wsi Lichawa, gm. Wola Wężykowa, wybuchł pożar wskutek czego spaliły się 3 stodoły, 2 obory i 1 dom mieszkalny. Poszkodowani Karol i Kazimierz bracia Kostrzewy, oraz Józefa Spodziewała, obliczają straty na 4000 zł.

 Ziemia Sieradzka 1926 czerwiec

Dn. 6/VI 26 r. we wsi Lichawa, gm. Wola Wężykowa, gospodarzowi Franciszkowi Raczarowskiemu skradziono 3 poduszki wartości 40 zł.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1931 nr 2

OGŁOSZENIE.

Okręgowy Urząd Ziemski w Piotrkowie podaje do publicznej wiadomości, że orzeczeniem z dnia 14-go listopada 1930 roku

postanowił:

wdrożyć we wsi Lichawa, w gminie Wola- Wężykowa, w pow. łaskim położonej, postępowanie scaleniowe, ustalając obszar scalenia w składzie gruntów:

a) ukazowych i zaserwitutowych wsi Lichawa, składających się z części „do Grabi" i „do Kostrzyc" o obszarze około 134,76 ha (zapisanej do tabeli likwidacyjnej wsi Lichawa),

b) hipotekowanych maj. Lichawa ABC o przestrzeni około 91,04 ha,

c) hipotekowanych maj. Ptaszkowice o przestrzeni około 17,04 ha,

d) z osady młynarskiej Kostrzyce o przestrzeni około 0,60 ha.

Orzeczenie to uprawomocniło się dnia 15-go grudnia 1930 roku.

(—) M. Grąbczewski

Naczelnik Wydziału.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1932 nr 23

OBWIESZCZENIE

POWIATOWEGO URZĘDU ZIEMSKIEGO

W ŁASKU

z dnia 9 listopada 1932 r. L. 9a/17/32 o rozszerzeniu obszaru scalenia wsi Lichawa.

Powiatowy Urząd Ziemski w Łasku na podstawie art. 18 ustawy z dnia 31 lipca 1923 roku o scalaniu gruntów (Dz. U. R. P. Nr. 92, poz. 833 z 1927 r.) w brzmieniu ustalonem rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 11 lipca 1932 roku (Dz. U. R. P. Nr. 67, poz. 622) podaje do publicznej wiadomości, że orzeczeniem z dnia 1 października 1932 roku postanowił rozszerzyć obszar scalenia wsi Lichawa, gminy Sędziejowice, powiatu Łaskiego przez włączenie do tegoż około 0,2320 ha gruntów pochodzących ze starej szosy, a stanowiących własność Zarządu Drogowego powiatu Łaskiego. Orzeczenie to uprawomocniło się w, dniu 6 listopada 1932 r.

(—) Józef Walisiak p. o.

Komisarz Ziemski.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 20

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dnia 28 września 1933 r. L. SA. II. 12/13/33.

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu łaskiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinij rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 15 września 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23 marca 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:

§ 1.

XI. Obszar gminy wiejskiej Sędziejowice dzieli się na gromady:
9. Lichawa, obejmującą: młyn Emiljanów, wieś Lichawa.

§ 2.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Łaskiemu.

§ 3.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.

(—) Hauke-Nowak

Wojewoda.

Echo Łódzkie 1935 kwiecień

Pożar trzech stodół.

Ciężko poparzonego parobka odwieziono do szpitala.

Łódź, 3 kwietnia. Ubiegłej nocy, około godziny 2 we wsi Lichawa, gminy Sę-Zanim przybyła straż ogniowa pożar w zagrodzie Józefa Owczarka. Ogień powstał w stodole i szerząc się z błyskawiczna szybkością przerzucił się na trzy sąsiedzkie stodoły i inne budynki gospodarskie.

Zanim przybyła straż ogniowa pożar zniszczył zabudowania Owczarka, za wyjątkiem domu mieszkalnego i trzy stodoły sąsiadów Kolasy, Studniarka i Wojciechowskiego. Straty sięgają wysokości kilkunastu tysięcy złotych. W czasie ratowania płonącego dobytku został ciężko poparzony służący Owczarka, Stanisław Brzeziński. Poparzonego przewieziono na kurację do szpitala.

Przyczyny pożaru narazie nie ustalono. Zachodzi jednak podejrzenie zbrodniczego podpalenia. Dochodzenie w tym kierunku trwa.

 Orędownik 1937 nr. 43

Pożar. W nocy na 17 bm. spaliły się we wsi Lichawa stodoła z przybudówkami, własność p. Antoniego Krawczyka. Straty ogólne wynoszą 1.430 zł. Dochodzenie w sprawie pożaru prowadzi posterunek P. P. w Sędziejowicach.

 Orędownik 1937 nr. 156

We wsi Lichawa gm. Sędziejowice na szkodę Stanisława Kaflaka spaliła się zagroda. Straty oblicza się ponad 1.200 zł.

Obwieszczenia Publiczne 1939 nr 13

Wydział Hipoteczny przy Sądzie Grodzkim w Łasku obwieszcza, że na dzień 16 maja 1939 r., na godz. 10 rano wyznaczony został termin pier­wiastkowych regulacyj hipotek dla:

1) gruntów państwowych linii kolejowej Herby-Nowe — Gdynia, nabytych i wywłaszczo­nych na rzecz Skarbu Państwa przez Francu­sko-Polskie Towarzystwo Kolejowe w Bydgo­szczy u poszczególnych właścicieli w obrębie po­wiatu łaskiego, a mianowicie we wsiach: Zalasy — 1 ha 9313 m kw, Rusiec — 4 ha 5539 m kw, Żary — 4353 m kw, Dąbrowa Rusiecka — 2 ha 6251 m kw, Dębina — 2 ha 2100 m kw, Lu­cjanów — 1 ha 2510 m kw, Wincentów — 3457 m kw, Sewerynów — 4557 m kw, Klęcz — 1 ha 3681 m kw, Chociw — 1 ha 1864 m kw, Ruda (wysiedle Pająk) — 1 ha 3007 m kw, Ruda — 4 ha 8459 m kw, Rogoźno — 4 ha 6424 m kw, Siedlce — 4 ha 2117 m kw, Osiny — 1 ha 4435 m kw, Kozuby Stare — 4 ha 0821 m kw, Sędziejowice — 8 ha 3523 m kw, Lichawa — 6 ha 1612 m kw, Kustrzyce — 4960 m kw, Do­bra — 2 ha 6636 m kw, Marzenin — 3 ha 1218 m kw;

Osoby interesowane winny zgłosić się w oznaczonym terminie z prawami swoimi, pod skutkami prekluzji. 32/39.

 

Głos Chłopski 1948 nr 244 

Sędziejowice ubiegają się o nagrodę
jako wzorowa gmina województwa
Gmina Sędziejowice ubiega się w tej chwili o nagrodę jako przodująca w województwie i o ile jest sprawiedliwość na tej ziemi oświadczył mi ob. Burski instruktor gminy nam się ona należy.
Od obywatela Burskiego dowiedzieliśmy się też o wyczynach Sędziejowic w bieżącym roku.
A więc po pierwsze budowa mostu na Grabi. W Brodach Brzeskich, budowa szosy Sędziejowice — Grabia. Wy szlakowanie ulic wiejskich w Brodach Brzeskich, Żaglinach Kombach i Lichowie. Założenie 150 przepustów drenów cementowych, wykopanie 60 km. rowów przydrożnych i odnowienie 45 km.
Na 8 tys. ha w gminie zasiano systemem rzędowym 2 tys. ha poplonów. Odchwaszczono 5tys. ha ziemi. Zajęto pod buraki cukrowę 15 ha. Pobudowano przykładową oborę z twardym dnem i gnojownikiem, oraz 2 silosy.
Pierwsza ratę podatku gruntowego i FOR-u spłaciła gmina w 100 procentach. Dokonuje się w tej chwili remonty szkół.

 

*Kozubach 

Dziennik Łódzki 1950 nr 163

Chłop-samouk - miczurinowcem

Dowodem wielkiego zainteresowania, jakie wzbudzają wśród chłopów woj. łódzkiego zdobycze agrobiologii radzieckiej, a w szczególności osiągnięcia Miczurina-Łysenki, jest przykład małorolnego chłopa Stefana Krawczyka z gromady Lichawa, pow. łaskiego.

Krawczyk reemigrant z Francji otrzymał w początkach 1946 r. we wsi Lichawa na własność działkę poparcelacyjną. Korzystając z miejscowej biblioteki, rozpoczął on systematyczne samokształcenie, interesując się żywo doświadczeniami miczurinowskimi w dziedzinie selekcji i krzyżowania roślin.

W 1947 r. Krawczyk założył poletko eksperymentalne ryżu. Drogą selekcji i krzyżowania, wyhodował on po dwóch latach nową odmianę odporną na suszę i choroby, dostosowaną do miejscowych warunków klimatycznych.

Nasionami tej rośliny Krawczyk obdzielił okolicznych chłopów, którzy zachęceni osiągnięciami jego plantacji, przystąpili w br. do eksperymentowania na własnych polach.

Ostatnio doświadczeniami chłopa-miczurinowca zainteresował się Państwowy Instytut Naukowy Gospodarstwa Wiejskiego w Puławach, gdzie wyhodowany przez niego ryż, poddany zostanie próbom w stacji selekcyjnej.

— Cieszę się niezmiernie — oświadczył Krawczyk, że pracą moją zainteresowali się ludzie nauki. Na drogę badań i doświadczeń skierowało mnie wielkie umiłowanie wiedzy z której źródeł dopiero teraz w warunkach ustrojowych Państwa Ludowego, mogę swobodnie korzystać.

Dziennik Łódzki 1956 nr 269

W jaki sposób wyzwalać inicjatywę gospodarską w terenie

To nie tylko powiat łaski

Po dniach wysokiej temperatury wydarzeń, życie w naszym kraju wraca znów do normalnego nurtu — z tą tylko różnicą, że nurt ten jest bardziej wartki, bardziej niecierpliwy. I to zarówno w miastach, jak i wsi.

Kilka dni temu odwiedziłem powiat łaski. Tutejsi chłopi, podobnie zresztą jak i w innych powiatach, wyrażają swe pełne poparcie dla partii i rządu, chcą też jak najrychlej zabrać się do usuwania wszystkich braków, hamujących życie i rozwój gospodarki na wsi.

Chodzi tu głównie o budownictwo mieszkaniowe, o remonty mocno nadwątlonych przez czas budynków zagrodowych, jak stodoły, obory, chlewnie czy szopy — a w związku z tym — o zdobycie materiałów budowlanych.

Tymczasem sprawa zdobycia tych materiałów nie jest taka prosta. Przydziały z tzw. puli państwowej ciągle jeszcze są minimalne. Istniejące w powiecie cegielnie (3 zmechanizowanych i 3 ręczne) nie mają większego znaczenia dla budownictwa wiejskiego, gdyż nie są w stanie wykonać narzuconego im odgórnie planu produkcji. Poza tym, z powodu braku opału w wielu miejscowościach utknęła na martwym punkcie zdrowa chłopska inicjatywa produkowania cegły z własnej gliny i własnymi rękami.

Jako przykład niech posłuży gromada Bałucz. Powstał tam zespół wypału cegły, składający się z 16 gospodarzy. Wszyscy rwali się do pracy, tym bardziej, że — jak oświadczyła powiatowa komisja — glina na ich polach jest gatunkowo bardzo dobra. Niestety, starania o przydział opału skończyły się fiaskiem, mimo że w miejscowej GS dalej się lasuje kilkanaście ton węgla, który swego czasu był prze znaczony na akcję skupu żywca. Węgla tego oczywiście obecnie nie chce żaden hodowca, gdyż za dostarczone na punkt skupu tuczniki z tytułu obowiązkowych dostaw czy kontraktacji należy mu się przydział węgla dobrej jakości. Czyż węgiel ze wspomnianej hałdy, odpowiednio zasilony kilkunastu kwintalami kostki lub brykietów, nie mógłby służyć do wypału wielu tysięcy sztuk dobrej cegły?...

W Wydziale Przemysłu Terenowego przy Prezydium PRN w Łasku z dumą mówi się o tych 24 zespołach chłopskich, które, pokonawszy szereg trudności, zdołały w tym roku przygotować i wypalić około 3 mln. sztuk cegły.

Ale jednocześnie, z kimkolwiek by porozmawiać w Prezydium PRN, nieodmiennie słyszy się „pobożne" westchnienia:

— Ach, gdyby już raz wreszcie nastąpiła ta decentralizacja, gdyby raz wreszcie można było, w oparciu o nowe uprawnienia, zacząć u nas w powiecie naprawdę gospodarską robotę!

We wsi Lichawa jest zespół łąkarski, który przy pomocy władz powiatowych w 1953 r. zmeliorował i zagospodarował 50 ha łąk nad rzeką Grabią. Cieszyli się chłopi ze wspaniałego siana, które pozwoliło im rozszerzyć hodowlę i poprawić stan bydła. Lecz oto jesienią ub. roku pożar niszczy młyn w Emilianowie oraz uszkadza tamę, główny czynnik dobrego funkcjonowania systemu nawadniającego. Minął już rok i w żaden sposób ani zespól łąkarski, ani Gromadzka Rada Narodowa, ani Prezydium PRN w Łasku nie mogą się dogadać z dyrekcją Okręgowych Zakładów Młynarskich w Sieradzu odnośnie naprawy zdewastowanej tamy. System nawadniający nie działa, łąki niszczeją, a bydło cierpi na brak paszy.

W powiecie mówią, że w ogóle dotychczasowe gospodarzenie młynami jest złe, nie uwzględnia istotnych potrzeb terenu, a niejednokrotnie z powodu kumoterskich machlojek powoduje wiele rozgoryczenia wśród chłopów. Najrozsądniej byłoby więc, gdyby wszystkie młyny rozrzucone po wsiach przeszły pod zarząd gromadzkich rad narodowych albo zespołów chłopskich.

Takich bolesnych, nabrzmiałych przez lata spraw istnieje dużo więcej. I to nie tylko w jednym powiecie łaskim. VII a zwłaszcza VIII Plenum wywołało atmosferę sprzyjającą twórczym dyskusjom i poszukiwaniom nowych form gospodarowania. Niestety, poszukiwania te kończą się zwykle na mniej lub więcej realnych projektach, które nadal są tylko projektami wobec braku odgórnych zarządzeń wykonawczych. Wiadomo, że w tej chwili w poszczególnych resortach WRN ustala się kompetencje dla PRN, MRN i GRN w świetle rządowych uchwał. Praca trudna, wymagająca dużej rozwagi, zajmie bez wątpienia sporo czasu. Tymczasem teren pragnie już od zaraz, od dziś przystąpić do pracy po nowemu.

I dlatego wydają się w pełni słuszne żądania terenowych działaczy, domagających się bezzwłocznego przekazywania tych uprawnień, które bezspornie przejdą w ręce niższych organów władzy. Długotrwałe dyskusje nad sprawami nie podlegającymi dyskusji mogą tylko odwlec proces decentralizacji i uzdrawiania życia.

CZ. MONDRZYK

Dziennik Łódzki 1969 nr 202

Kronika wypadków

Tragiczny wypadek wydarzył się w Lichawie pow. Łask. Jadący samochodem „Warszawa" Antoni Kowalewski z Zielnej zderzył się na zakręcie z ciężarówką PKS. Śmierć poniósł kierowca oraz pasażer samochodu Jan Kijo. Ciężko ranna została Krystyna Kijo, a lżej — 6-miesięczne dziecko.

Niegroźne obrażenia odniósł także pasażer ciężarówki Józef Moder.