Słownik Geograficzny:
Emilianów, os., młyn nad rz. Grabią, pow. łaski, gm. Wola Wężykowa, par. Sędziejowice, ma 1 dm., 17 mk., 49 morg. Własność rządowa.
Spis 1925:
Emiljanów, os. mł., pow. łaski, gm. Wola Wężykowa. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne 1. Ludność ogółem: 8. Mężczyzn 4, kobiet 4. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego 8. Podało narodowość: polską 8.
Emlianów, obecnie część wsi Sędziejowice Kolonia w gminie Sędziejowice.
Emlianów, obecnie część wsi Sędziejowice Kolonia w gminie Sędziejowice.
Emilianów (Folusz) 1839 r.
1965 r.
BUDYNEK DAWNEJ FABRYKI?
OBWIESZCZENIA HYPOTECZNE. Sąd Pokoiu
Powiatu Szadkowskiego. Z powodu żądaney regulacyi hypteki : c)
Szesnaście morgów miary Reinlandzkiey wraz z placem i zabudowaniami
na tymże będącemi pod Nr. 4 w wsi Stęszycach średnich przez
Gotlieba Laugszt rolnika od JW, Złotnickiego okupionego. d) Folusza
na rzece Grabi pod wsią Sędzieiewicami położonego z dwóch domów
stodoły, obory, stayni, ról i łąk składaiącego się, do Edwarda
Possart i kompanii należącego. f) Kolonii Wymysłowa pod Nr. 2 do
sukcessorów Antoniego Rychłowskiego należący: Uwiadomia
interessentów, że regulacya takowa nastąpi w sądzie tuteyszym co
do lit. a, b, c, w dniu 13 Lipca, co do lit. d,e i f w dniu14 t.m i
r. b. zrana o godz. 10. Wzywa ich przeto, ażeby do takowey
osobiście, lub przez pełnomocnika urzędownie i szczególnie na to
umocowanego zgłosili się, żądania swe i wnioski do protokółu
regulacyi podali i w dokumenta prawa ich udowodniaiące zaopatrzyli
się. — Ostrzega ich oraz, że niezgłaszaiący się w terminie,
podpadną skutkom prekluzyi w art. 154 i 160 prawa o hypotekach z r.
1818 przepisaney. — Jeżeli właściciel nieruchomości wywołaney
w terminie nie stawi się, tenże na żądanie któregokolwiek z
inseressentów, na karę 10 zł. do 50 skazany zostanie, wedle art.
150 tegoż prawa utraca wszelkie dobrodzieystwa prawne względem
swych wierzycieli. Ogłoszenie decyzyi iaka w skutek aktu regulacyi
wydaną będzie, nastąpi zaraz, po uregulowaniu hypoteki na
posiedzeniu sądu tuteyszego i od tegoż dnia czas do odwołania się
od niey upływać zacznie. Interessanci przeto bez dalszego wezwania
w tymże dniu ogłoszenia iey, obecnemi bydź powinni. w Szadku dnia
12 Lutego 1829 roku. Hałaczkiewicz Podsędek.
Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego
1842 nr 97
(N. D. 2074) Rząd Gubernialny Kaliski.
Podaje do publicznej wiadomości, iż z
mocy reskryptu Kommissyi Skarbu z dnia 12 (24) Lutego r. b. Nr.
80,666 wydzierżawiać będzie wieczyście w drodze publicznej
licytacyi na sali zwykłych posiedzeń Rządu Gubernialnego w d. 25
Maja (6 Czerwca) r. b. od godziny 3iej z południa, Folusz w
Sędziejowicach Gminie Męka Obwodzie Sieradzkim położony, wraz z
gruntami doń należącemi morg miary nowopolskiej 26, prętów 221
obejmującemi, in plus wkupnego pod następującemi warunkami:
Wieczysty dzierżawca obowiązany
będzie złożyć wkupne czteroletniemu kanonowi na rubli sr. 82 kор.
18 rocznie ustanowionemu wyrównywające w kwocie rubli sr. 328 kop.
72.
Oprócz tego wkupnego, tudzież
podatków i innych ciężarów do tej realności przywiązanych,
obowiązkiem jego będzie opłacać do kassy wskazać mu się mającej
corocznie w dwóch ratach, to jest: 1 Czerwca i 1 Grudnia kanonu
rubli sr. 82 kop. 18 i ofiary rubli sr. 4 kop. 32 1/2.
Poddać się skutkom wyniknąć mającym
z regulacyi wsi donacyjnej Sędziejowice we względzie gruntów
jeżeli tego potrzeba zachodzić będzie.
Ponieważ budowle przy tem Foluszu
znajdujące się są własnością Skarbu, zatem utrzymujący się
przy licytacyi obowiązany będzie wartość takowych na rubli sr.
1637 kop. 55 oznaczoną, zaraz zapłacić Skarbowi, lub też ratami w
ciągu lat trzech. Każden pretendent przed przystąpieniem do
licytacyi obowiązany jest usprawiedliwić się świadectwem
Kommissarza właściwego Obwodu, że jest znany jako zamożny i dobry
gospodarz i że posiada odpowiedni do nabycia w wieczystą dzierżawę
tej realności fundusz, tudzież złożyć vadium w gotowiznie rubli
sr. 496, które nieutrzymującemu się przy licytacyi natychmiast
zwrócone będzie.
O innych warunkach konkurenci w biurze
Rządu Gubernialnego, a szczególniej w Sekcyi Dóbr i Lasów
Rządowych każdego dnia w godzinach służbowych poinformować się
mogą.
w Kaliszu dnia 14 (26) Kwietnia 1842
roku.
p. o. Gubernatora Cywilnego,
Pułkownik Flügel-Adjutant
JEGO CESARSKIEJ MOŚCI
K. Trębicki.
Sekretarz Jlny, Jarnuszkiewicz.
Kaliszanin 1886 nr. 39
Mieszkaniec wsi Emiljanowa, w pow. sieradzkim, Stanisław Malanowski, łowiąc ryby w rzece, wpadł do wody i utonął.
Rozwój 1907 nr 246
w wieku lat 68,
opatrzona św.
Sakramentami, po ciężkich cierpieniach zmarła d. 30 listopada 1907
r. w Emiljanowie, powiatu łaskiego.
Pogrążeni w głębokim smutku: mąż, córka, zięć, wnuki i
wnuczki zapraszają rodzinę, krewnych i życzliwych zmarłej na
nabożeństwo żałobne, odbyć się mające w kościele katolickim w
Konstantynowie pod Łodzią, we wtorek d. 3 grudnia r. b. o godzinie
10 rano, oraz na wyprowadzenie zwłok z tegoż kościoła po
skończonem nabożeństwie na cmentarz miejscowy.
Obwieszczenia Publiczne 1920 nr 26
Wydział hipoteczny w
Łasku obwieszcza, że toczą się postępowania spadkowe po
zmarłych:
3) Wojciechu
Królikowskim, właścicielu osady młyn. Emiljanów pod
Sędziejowicami, — zmarłym w Zduńskiej-Woli d. 22 sierpnia 1914
r.;
Termin zamknięcia tych
postępowań spadkowych wyznaczony został na d. 11 października
1920 r. w którym to terminie osoby interesowane winny się stawić z
dowodami swoich praw, pod skutkami prekluzji.
Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 20
z dnia 28 września 1933 r. L. SA. II. 12/13/33.
Po wysłuchaniu opinij rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 15 września 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23 marca 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:
§ 1.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Łaskiemu.
§ 3.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
(—) Hauke-Nowak
Wojewoda.
Dziennik Łódzki 1956 nr 269
Po dniach wysokiej temperatury wydarzeń, życie w naszym kraju wraca znów do normalnego nurtu — z tą tylko różnicą, że nurt ten jest bardziej wartki, bardziej niecierpliwy. I to zarówno w miastach, jak i wsi.
Kilka dni temu odwiedziłem powiat łaski. Tutejsi chłopi, podobnie zresztą jak i w innych powiatach, wyrażają swe pełne poparcie dla partii i rządu, chcą też jak najrychlej zabrać się do usuwania wszystkich braków, hamujących życie i rozwój gospodarki na wsi.
Chodzi tu głównie o budownictwo mieszkaniowe, o remonty mocno nadwątlonych przez czas budynków zagrodowych, jak stodoły, obory, chlewnie czy szopy — a w związku z tym — o zdobycie materiałów budowlanych.
Tymczasem sprawa zdobycia tych materiałów nie jest taka prosta. Przydziały z tzw. puli państwowej ciągle jeszcze są minimalne. Istniejące w powiecie cegielnie (3 zmechanizowanych i 3 ręczne) nie mają większego znaczenia dla budownictwa wiejskiego, gdyż nie są w stanie wykonać narzuconego im odgórnie planu produkcji. Poza tym, z powodu braku opału w wielu miejscowościach utknęła na martwym punkcie zdrowa chłopska inicjatywa produkowania cegły z własnej gliny i własnymi rękami.
Jako przykład niech posłuży gromada Bałucz. Powstał tam zespół wypału cegły, składający się z 16 gospodarzy. Wszyscy rwali się do pracy, tym bardziej, że — jak oświadczyła powiatowa komisja — glina na ich polach jest gatunkowo bardzo dobra. Niestety, starania o przydział opału skończyły się fiaskiem, mimo że w miejscowej GS dalej się lasuje kilkanaście ton węgla, który swego czasu był prze znaczony na akcję skupu żywca. Węgla tego oczywiście obecnie nie chce żaden hodowca, gdyż za dostarczone na punkt skupu tuczniki z tytułu obowiązkowych dostaw czy kontraktacji należy mu się przydział węgla dobrej jakości. Czyż węgiel ze wspomnianej hałdy, odpowiednio zasilony kilkunastu kwintalami kostki lub brykietów, nie mógłby służyć do wypału wielu tysięcy sztuk dobrej cegły?...
W Wydziale Przemysłu Terenowego przy Prezydium PRN w Łasku z dumą mówi się o tych 24 zespołach chłopskich, które, pokonawszy szereg trudności, zdołały w tym roku przygotować i wypalić około 3 mln. sztuk cegły.
Ale jednocześnie, z kimkolwiek by porozmawiać w Prezydium PRN, nieodmiennie słyszy się „pobożne" westchnienia:
— Ach, gdyby już raz wreszcie nastąpiła ta decentralizacja, gdyby raz wreszcie można było, w oparciu o nowe uprawnienia, zacząć u nas w powiecie naprawdę gospodarską robotę!
We wsi Lichawa jest zespół łąkarski, który przy pomocy władz powiatowych w 1953 r. zmeliorował i zagospodarował 50 ha łąk nad rzeką Grabią. Cieszyli się chłopi ze wspaniałego siana, które pozwoliło im rozszerzyć hodowlę i poprawić stan bydła. Lecz oto jesienią ub. roku pożar niszczy młyn w Emilianowie oraz uszkadza tamę, główny czynnik dobrego funkcjonowania systemu nawadniającego. Minął już rok i w żaden sposób ani zespól łąkarski, ani Gromadzka Rada Narodowa, ani Prezydium PRN w Łasku nie mogą się dogadać z dyrekcją Okręgowych Zakładów Młynarskich w Sieradzu odnośnie naprawy zdewastowanej tamy. System nawadniający nie działa, łąki niszczeją, a bydło cierpi na brak paszy.
W powiecie mówią, że w ogóle dotychczasowe gospodarzenie młynami jest złe, nie uwzględnia istotnych potrzeb terenu, a niejednokrotnie z powodu kumoterskich machlojek powoduje wiele rozgoryczenia wśród chłopów. Najrozsądniej byłoby więc, gdyby wszystkie młyny rozrzucone po wsiach przeszły pod zarząd gromadzkich rad narodowych albo zespołów chłopskich.
Takich bolesnych, nabrzmiałych przez lata spraw istnieje dużo więcej. I to nie tylko w jednym powiecie łaskim. VII a zwłaszcza VIII Plenum wywołało atmosferę sprzyjającą twórczym dyskusjom i poszukiwaniom nowych form gospodarowania. Niestety, poszukiwania te kończą się zwykle na mniej lub więcej realnych projektach, które nadal są tylko projektami wobec braku odgórnych zarządzeń wykonawczych. Wiadomo, że w tej chwili w poszczególnych resortach WRN ustala się kompetencje dla PRN, MRN i GRN w świetle rządowych uchwał. Praca trudna, wymagająca dużej rozwagi, zajmie bez wątpienia sporo czasu. Tymczasem teren pragnie już od zaraz, od dziś przystąpić do pracy po nowemu.
I dlatego wydają się w pełni słuszne żądania terenowych działaczy, domagających się bezzwłocznego przekazywania tych uprawnień, które bezspornie przejdą w ręce niższych organów władzy. Długotrwałe dyskusje nad sprawami nie podlegającymi dyskusji mogą tylko odwlec proces decentralizacji i uzdrawiania życia.
Na Sieradzkich Szlakach 1993/2
Pierwsza żona Huberta Neuville miała na imię Emilia, zmarła 07.10.1853 r. Sądzę, iż od jej imienia pochodzi nazwa miejscowości. W akcie ślubu Huberta z Julianną Wiechońską (1861/9) w dniu 28.11.1861 jest podane, że to Joanna była wtedy właścicielką młyna Emilianów. Możliwe, iż wynikało to z umowy przedślubnej. Hubert urodzony w Verviers (Belgia) ok. 1811 r. zmarł przed 1895 r. Córka jego z drugiego małżeństwa Joanna Nepomucena była żoną brata mojej babki, Antoniego Józefa Kurasiewicza z Sędziejowic.
OdpowiedzUsuńPomyłkowo podałam imię właścicielki młyna Joanna, pownno być Julianna!
UsuńJeśli to możliwe to proszę o dalsze informacje....
OdpowiedzUsuńEmilia to moja prapraprababka, niestety nie znam zbyt dobrze losów moich przodków, ale z opowiadań mojej babci wiem, że Emilia była żoną Huberta, a nie jego córką jak wyczytałam w pewnej książce z muzeum Wieluńskiego
OdpowiedzUsuńJeśli ktoś więcej wie na temat losów rodziny Neuville i miał ochotę podzielić się informacjami to proszę napisać. Ja niestety nie mam już kogo zapytać, a przyznam, że zaczęło mnie to interesowac. Zastanawiam się na przykład co się stało z Hubertem Neuville, nie mogę znaleźć nic na temat jego śmierci.
OdpowiedzUsuńWitam serdecznie. Posiadacie może resztę mapy tej z 1839r? Chodzi mi o region Sędziejowic, dobra, kamostek i kozuby. Mapy mogą być jeszcze starsze i ile takie są. Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuń