-->

piątek, 24 maja 2013

Bronów

Zajączkowski:
Bronów-pow. poddębicki
1) 1391 T. Sir. I f. 26: Brunowo - Wneslaus de B. 2) 1393 T. Sir. I f. 53: Brunowsky - Dobeslaus B.
3) XVI w. Ł. I, 342, 344-345: Bronowo maior et minor, Bronowo duplex, Bronowo minor, Bronowo maior - villa, wł. szl., par. Uniejów, dek. i arch. uniejowski. 4) 1511- 1518 P. 189: Brunow maior, Brunow minor (1518 Bronow golon) - par. jw., pow. szadkowski, woj. sieradzkie. 1552-1553 P. 232, 245: Bronow maior, Bronow gol., Bronow -wł szl., jw. 5) XIX w. SG I, 381: Bronów -wś i folw., gm. Biernacice, pow. turecki.  

Taryfa Podymnego 1775 r.
Bronów Większy, wieś, woj. sieradzkie, powiat szadkowski, własność szlachecka, 13 dymów.

Czajkowski 1783-84 r.
Bronow, parafia uniejow (uniejów), dekanat uniejowski, diecezja gnieźnieńska, województwo sieradzkie, powiat szadkowski, własność: Łykowski.


Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.
Bronów, województwo Kaliskie, obwód Kaliski, powiat Wartski, parafia Unieiów, własność prywatna. Ilość domów 8, ludność 145, odległość od miasta obwodowego 6.

Słownik Geograficzny:
Bronów, wś i folw., pow. turecki, gm. Biernacice, przy szosy turecko-łęczyckiej, odl. od Uniejowa w. 8, od Łęczycy w. 21; folwark razem z Piotrowem obejmuje 40 włók; w tem 6 włók starodrzewu, budynki murowane, produkcya torfu z obszernych pokładów na potrzeby gorzelni w Biernacicach; gleba dobra, gospodarstwo postępowe, zarodowa owczarnia. Służebności usunięte, włościanie odseparowani przez dobrowolny układ. Zamożność i moralność ludu dosyć posunięta. B. stanowił przez długi czas własność rodziny Kosów, potem Konopnickich, dziś łącznie z Biernacicami należy do A. Dzierzbickiego. W 1827 r. było 8 dm. i 145 mk. W. S.

Spis 1925:
Bronów , wś i folw., pow. turecki, gm. Biernacice. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne wś 3, folw. 7. Ludność ogółem: wś 20, folw. 152. Mężczyzn wś 12, folw. 64, kobiet wś 8, folw. 88. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego wś 20, folw. 152. Podało narodowość: polską wś 20, folw. 152.

Wikipedia:
Bronów-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Wartkowice. Pierwsza pisana wzmianka o wsi pochodzi z 1391 r. Dobra te należały do Bronowskich h. Korab, następnie do Kossów. Konopniccy pojawili się w tych stronach w 1784 r., kiedy to kupili sąsiedni Spędoszyn. W 1844 r. kupił Bronów Wawrzyniec Konopnicki h. Jastrzębiec – ojciec Jarosława – męża Marii Konopnickiej z Wasiłowskich, która zamieszkała w Bronowie w 1862 r. mając 20 lat. . Jego opis z tamtych czasów przetrwał dzięki red. Józefowi Naimskiemu, który zamieścił jego opis w "Kurierze Warszawskim" (nr 289 z 1902 r.) Oto fragment opisu: "Śród drzew niski domek o dużej i wysokiej strzesze słomianej, chata raczej wieśniacza niż dworem pańskim będący [...]. Cztery małe okienka, o sześciu szybkach każde, z frontu dworu ujmowały proste drewniane okiennice z wyciętymi u góry sercami. Pośrodku tych okien niskie jak całe domostwo drzwi podwójne, sięgające prawie dachu, prowadziły do niewielkiej sieni. Wnętrze domku państwa Konopnickich mieściło pięć pokojów, kredens, kuchnie i spiżarnię, dwie ostatnie izby gospodarskie wychodzące na drugą sień od tyłu do domu, gdzie już zaczynał się ogród dworski. Z sieni na prawo wchodziło się do saloniku, na lewo zaś do pokoju jadalnego, a za nim do sypialnego ojca p. Konopnickiego, sędziwego i zamaszystego p. Wawrzyńca. Z saloniku dwa okna wychodziły na klomb ślicznych, rosłych jesionów, które ocieniały również okno szczytowe, mniejsze, sąsiedniego pokoju sypialnego Marii Konopnickiej, w którym podobno lubiła przebywać najdłużej". Tutaj poetka urodziła sześcioro dzieci. Po bankructwie i sprzedaży Bronowa Konopniccy przenieśli się do odległego o 15 km Gusina, skąd poetka wraz z dziećmi wyjechała na stałe do Warszawy. Dwór w Bronowie, od czasu kiedy opuściła go Konopnicka należał do dziedzica Biernacic - Artura Dzierżbickiego. Wtedy też rozebrany został drewniany dwór i na jego miejscu stanął obiekt murowany, który możemy oglądać do dziś. Po II Wojnie Światowej w dworze w Bronowie istniała szkoła. Zaczątki muzeum pojawiły się już w latach 60. Kiedy to w ganku utworzono kącik pamiątek Marii Konopnickiej. W 1986 roku utworzono Izbę Marii Konopnickiej. 1 IX 1995 w Bronowie działalność rozpoczęło Muzeum Oświatowe, założone przez Wojewódzką Bibliotekę Pedagogiczną - Filię w Sieradzu. W muzeum prezentowane są dokumenty, fotografie, utwory Poetki, jak również meble z epoki Poetki. W jednym z pomieszczeń oglądać można stare biurko, podręczniki, zeszyty i pomoce szkolne. Organizowane są wystawy czasowe związane z życiem i twórczością Konopnickiej (często wystawiane są prace dzieci). W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa sieradzkiego. Na miejscu dworku Konopnickich właściciel Artur Dzierzbicki w 1902 r. wybudował obszerniejszy, murowany dwór, w którym mieści się obecnie muzeum poświęcone poetce. W budynek wmurowano tablicę z napisem: "Pieśniarce ludu polskiego Marii Konopnickiej, która w latach 1862-72 mieszkała w Bronowie – w 50 rocznicę śmierci poetki – Koło Towarzystwa im. Marii Konopnickiej w Poddębicach 9 października 1960 r.".

Elżbieta Halina Nejman Majątki (Szlachta Sieradzka XIX wieku Herbarz)
BRONÓW par. Uniejów, p. poddębicki, Zrazu własność Bronowskich, Kossów. Dobra obejmujące: Bronów, Bronówek, część Spędoszyna, Zalesie, część Sędowa w 1785 r. Wincenty Magnuski zbył za 110 tys. zł Franciszkowi Magnuskiemu. Po niedługim czasie, bo w 1789 r. spadkobiercy tego ostatniego sprzedali majątek Maciejowi Konopnickiemu. Następnie dobra: Bronów, Bronówek, Piotrów Zalesie, Konopnica, w 1868 r. Konopniccy sprzedali Dzierzbickiemu. (AT 101 k.267, 869, TD)


1992 r.

Akta metrykalne (Parafia Uniejów) 1663

Grudzień
Roku jak wyżej, ten sam jak wyżej, ochrzciłem Franciszka, syna Urodzonego Chryzostoma i Marianny Porczyńskich z Bronowa, dnia 19. Rodzice chrzestni Urodzony Pan Ryszewski ...

Akta metrykalne (Parafia Uniejów) 1666

Roku Pańskiego 1666, dnia zaś 11 listopada. Ja Maciej Gąsiorowski proboszcz uniejowski, ochrzciłem Mariannę, córkę Urodzonych Państwa Krzysztofa i Marianny Porczyńskich z Bronowa, prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi zaś byli Urodzony Pan Marcin Wysocki i Szlachetna Jadwiga Skotnicka.

Akta metrykalne (Parafia Uniejów) 1742

Lipiec
Bronowo
Znakomity Przewielebny Bartłomiej Sokołowski kustosz uniejowski ?, poprzedzone indultem, którego sposób był taki (Przewielebny Stanisaw Chałęski wiceprepozyt kapłan lub proboszcz wilanowski, kościoła kolegiaty uniejowskiej, umiłowanemu przez nas w Chrystusie pozdrowienie w Panu. Pewnymi i sprawiedliwymi przypadkami pobudzającymi naszą wolę ? aby swobodnie sobie drugiego presbitera dobrać we własnej parafii, niżej opisanych kontrahentów i zastępców Wielmożnych Pawła Łykowskiego chorążego oddziału i Anielą panną podkomorzanką chełmeńską, święty związek małżeński zawrzeć dobrowolnie, byleby oboje się zgadzali, byli katolikami, nie było ich pokrewieństwa, powinowactwa, gwałtu, zastrzeżeń świadków, także jakichś innych kanonicznych przeszkód, które poważnie rozpatrywano, opuszczając jedną lub dwie zapowiedzi, a trzecią właśnie przed błogosławieństwem poprzedzić w obecności ? własnego proboszcza także drugiego presbitera ? w kaplicy? dóbr Wielmożnego Koss podkomorzego chełmeńskiego dziedzica Szt?, połączyć i błogosławić naszym autorytetem w pełni dajemy i dozwalamy w ten sposób, aby przywołanych było przynajmniej trzech wiarygodnych świadków, których imiona i nazwiska, także Wielmożnych kontrahentów, do ksiąg metrycznch kościoła parafialnego kolegiaty uniejowskiej ... ? były wpisane w obecności swojego proboszcza w kaplicy, data w Bronowie połączyłem i błogosławiłem. Obecni Jaśnie Wielmożny Wojciech Mączyński kasztelan spicymirski, Załuski przełożony starostwa zawichowskiego Najjasniejszego Wielkiego Księcia Litwy, Urodzony Gnomski i inni ze szlachty.

Akta metrykalne (Parafia Uniejów) 1743

Bronowo
Ja Stanisław Chałęski wiceprepozyt kapłan uniejowski, dnia 18 kwietnia ochrzciłem Teresę Wielmożnych Pawła i Anieli z Kossów Łykowskich, chorążych wojsk Rzeczpospolitej, prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli Wielmożny Jan Koss podkomorzy chełmeński i Wysocka cześnikowa sieradzka

Akta metrykalne (Parafia Uniejów) 1747

Bronów
Ja Stanisław Chałęski wiceprepozyt, kapłan uniejowski, dnia 13 kwietnia dopełniłem ceremonię chrztu Wielmożnego Józefa Kos podkomorzego chełmeńskiego, ochrzczonego w roku 1730 dnia 27 sierpnia, gdy we wcześniejszych ? asystowali Znakomity Przewielebny Bartłomiej Sokołowski kustosz uniejowski i Wielmożna Marianna Bielawska.

Akta metrykalne (Parafia Uniejów) 1762

Bronowo
Dnia 19 lipca zmarła Wielmożna Pani Teresa z Mączyńskich Kossowa, podkomorzyna chełmeńska lat wieku swego ponad 60, opatrzona sakramentami i ostatnim namaszczeniem, pochowana została w grobowcu pod kaplicą ? tej parafii.

Akta metrykalne (Parafia Uniejów) 1784

Bronów
Dnia 17 czerwca. Ja Jan Mrozeski, ochrzciłem dziecko Urodzonych Walentego Biegańskiego i Małgorzaty z Chrzanowskich, prawowitych małżonków, któremu zostały nadane ? Rodzicami chrzestnymi byli Urodzony Pan Jakub Jordan chorąży krakowski i panna Estera Skotnicka, Józef Skotnicki i panna Marian[n]a Skotnicka.

Akta metrykalne (Parafia Uniejów) 1806

Bronów
Dnia 20 tego samego zmarł wskutek paraliżu Urodzony Marcin Gliszczyński lat 70, jego ciało pochowane zostało na cmentarzu kolegiaty uniejowskiej.
____________________________________________________________________

Dziennik Departamentu Kaliskiego 1810 r.
____________________________________________________________________


Dziennik Urzędowy Woiewodztwa Kaliskiego 1817 nr 23

OBWIESZCZENIE.   
Sąd Pokoiu Wydziału Spornego Powiatu Szadkowskiego.
Podaie ninieyszym do wiadomości, iż na mocy Wyroku Ps. Trybunału Cywilnego Woiewodztwa Kaliskiego d. d. 20. Czerwca 1811. zapadłego Dobra Bronów i Bronowice; z przyległościami, w Powiecie Wartskim położone, na rzecz W. Ignacego Chrzanowskiego Extrachenta w dzierżawę trzechletnią przez publiczną licytacyą w dniu 30 Czerwca i r. b. w Szadku więcey dającemu wypuszczone będą, główniejszy warunek iest, iż pieniądzz rocznie z gory po licytacyi, i kaucya dzierżawie roczney wyrownaiąca złożone bydź maią natychmiast, o warunkach innych każdy w Kancellaryi Sądu tuteyszego dowiedzieć się może.
Szadek dnia 4go Czerwca 1817.
Jedliński. 

Dziennik Urzędowy Woiewodztwa Kaliskiego 1821 nr 3

OBWIESZCZENIE.
Sąd Pokoiu Wydziału Spornego Powiatu Szadkowskiego. Podaie do publiczney wiadomości, iż w myśl Wyroku Trybunału Cywilnego pierwszey Instancyi Woiewodztwa Kaliskiego na dniu 28. Grudnia r. b. w sprawie W. Chrzanowskiego z Jgnacym Konopnickim wydanego, przed delegowanym Sądem odbywać się będzie dnia 31. Stycznia 1821 r. o godzinie 9. zrana licytacya dóbr Brunowa, Brunowka, Zalesia i Części Sędowa w Powiecie Wartskim położonych, mocą którey Dobra te w trzech-letnią dzierżawną possessyą od dnia 24. Czerwca 1820 r. do 24. Czerwca 1823. r. więcey daiącemu puszczone zostaną.
Chęć kupna maiący na wyższym terminie zechcą się stawić wraz z Vadium 300 Talarów.
O warunkach licytacyi dowiedzą się chęć kupna maiący w Biorze Sądu Delegowanego.
w Szadku dnia 29. Grudnia 1820 r.
Roman Hubicki.
 
Dziennik Urzędowy Woiewodztwa Kaliskiego 1823 nr 30

OBWIESZCZENIE.
Assessor Trybunału Cywilnego I. Instancyi Woiewództwa Kaliskiego
Delegowany.
Podaie do publiczney wiadomości, iż Dobra Bronów, Bronówek, Zalesie i część Sędowa w Pcie Wartskim położone, wskutek Wyroku Trybunału z dnia 16. Lipca r. b., na rzecz Kacpra Chrzanowskiego w trzechletnią dzierżawę, poczynaiąc od S. Jana r. b. w terminie dnia 30 Lipca r. b. o godzinę 3. popołudniu w Kaliszu w Pałacu Sądowym wypuszczone będą. — Warunki można każdego czasu przeyrzeć u Patrona Milewskiego, z których szczególnieyszy iest ten, iż chcący licytować, winien vadium w ilości 2000 złot. złożyć.
w Kaliszu dnia 17. Lipca 1823.
Cichorski.
 
 
Gazeta Warszawska 1823 nr 173

Po zeyściu Serafiny Magnuskiey dnia 2 Grudnia 1819 r. nastąpionym, otworzyło się postępowanie spadkowe, o którem w skutek Art: 125 i 127 Prawa Hypotecznego donosząc, zawiadomia kogo to interessować może, iż do przepisania własności summy pięciu tysięcy zł: Pol: z prowizyią po 5 od sta na dobrach Bronowie i Bronówku Lit: B. oraz na dobrach Spendoszynie w Powiecie Wartskim położonych, w Dziale IV, pod Numer: 2 i respectiv: 2 zahypotekowaney, w Kancellaryi Ziemiańskiey Woiewództwa Kaliskiego termin roczny a w szczególe na dzień 5 Listopada r. 1824 iest przeznaczony. — Kalisz d. 20 Października 1823 r.
F. Bajer Rejent.

Gazeta Warszawska 1826 nr 41

Komornik Powiatu Wartskiego zawiadomia Szanowną Publiczność, iż w dniu 10 Maia r. b. o godzinie 10tey zrana w Mieście Powiatowem Warcie przed Dębskim Rejentem tegoż Powiatu odbywać się będzie publiczna licytacyia na trzechletnie wydzierżawienie poczynaiące się od 24 Czerwca r. b. dóbr W. Konopnickiego dziedzicznych Bronowa z przyległościami, z połową Bronówka Litera B, Zalesiem, Holendrami Dębe, z folwarkiem Piotroszczyzna zwanym i z częścią Sędowa Litera A. w Powiecie Wartskim Obwodzie Kaliskim położone. Cena dzierżawna ogólnie z tych dóbr rocznie wynosiła 6350 z: Pol. Na lata następne oddzielnie wydzierżawiony będzie Sędów Lit: A, z którego teraźnieyszy poddzierżawca głównemu dzierżawcy pomienionych dóbr rocznie zł: Pol: 300 płacił. Warunki pod któremi wydzierżawienie nastąpi, każdego czasu w Kancellaryi Rejenta przejrzeć można. — Warta d. 12 Marca 1826 r.
Waliszewski.

Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego 1827 nr 581

Nro 1,874. — WYDZIAŁ WOYSKOWY.
KOMMISSYA WOIEWODZTWA MAZOWIECKIEGO.
Zamieszczaiąc poniżéy Listę Imienną Spisowych z Miasta Stołecznego Warszawy, z Woiewództwa Kaliskiego, Lubelskiego, Krakowskiego i Augustowskiego zbiegłych, poleca Prezydentom i Burmistrzom, aby iak nayściśleysze w Gminach zarządzili śledztwo, na przypadek wyśledzenia, onychże przytrzymawszy, właściwemu Kommissarzowi Obwodu odesłali, zkąd przez transport do Kommissyi Woiewódzkiey dostawieni bydź maią.
Wóyci, Prezydenci i Burmistrze ściśle ninieyszemu poleceniu zadość uczynią, a Kommissarze skutku popilnuią.
w Warszawie dnia 28 Mca Lutego 1827 roku.
Radca Stanu, Prezes Kommissyi
R. REMBIELIŃSKI. Filipecki Sekr: Jener:
Lista Imienna Spisowych z obcych Woiewództw i Miasta Warszawy zbiegłych.
z Woiewództwa Kaliskiego.
— Morawiak Bonawentura, ma lat 23. zbiegł z Bronowa, twarzy okrągłéy, oczu niebieskich, nosa miernego, włosów blond. — Woyciechowski Maciéy, ma lat 20. zbiegł z Bronowa, twarzy okrągłéy, oczu szarych, nosa miernego, włosow blond. 

Gazeta Warszawska 1828 nr 300

Z powodu śmierci Franciszka Brzezińskiego, zaszłey w dniu 7 Kwietnia roku bieżącego, otworzyło się po tymże spadkowe postępowanie, o którem po raz pierwszy donosząc podpisany Rejent, zawiadomia ninieyszem: iż w celu przeniesienia na imie Sukcessorów zmarłego własności summ na imie iego zapisanych, a w szczególe:  
4) Summy zł: Pol: 105,000 na Dobrach Bronowie i Bronowku lit: B. z przyległościami, w Powiecie Wartskim leżących, hypotekowaney, i oddzielney summy zł: Pol: 3800 na większym kapitale zł: Pol: 112,674 na tychże samych Dobrach w Dziale IV, pod Nrem 6, dla Melchiora Konopnickiego intabulowanym, sposobem ostrzeżenia zapisaney.
Termin roczny a właściwie na dzień 22 Października 1829 roku w Kancellaryi Ziemiańskiey Woiewództwa Kaliskiego przed podpisanym Rejentem iest wyznaczony. — Kalisz dnia 22 Października 1828 r.
Rejent Kancel: Ziem: Woiew: Kaliskiego:
Franciszek Nowosielski.
 
Dziennik Urzędowy Woiewodztwa Kaliskiego 1829 nr 33

OBWIESZCZENIE.
Po śmierci Kazimierza Więckowskiego, dnia 10. Grudnia 1823 r. nastąpionej, otworzyło się postępowanie spadkowe, o którem pierwszy raz donosząc, zawiadomia podpisany, iż do przeniesienia własności połowy summy 28,000 złtp. na dobrach Bronowie, w Dziale IV. sub Nro. 9. z prowizją lokowanej, termin na dzień 10. Sierpnia 1830 r. w Kancellaryi Ziemiańskiey Wdztwa Kaliskiego iest przeznaczony. Kalisz dnia 2. Sierpnia 1829 roku.
Rejent Kancellaryi Ziem. Wdztwa Kaliskiego,
F. Bajer. 

Dziennik Urzędowy Woiewodztwa Kaliskiego 1830 nr 20

Rejent Kancelleryi Ziemiańskiey Woiewództwa Kaliskiego.
Po śmierci Kazimierza Więckowskiego dnia 10. Grudnia 1823. r. nastąpioney, otworzyło się postępowanie spadkowe, o którem po raz ostatni donosząc zawiadamia podpisany, iż do przeniesienia własności połowy summy 28,000. złtp. na dobrach Bronowie w dziale IV. pod Nro. 9. z prowizyą lokowaney, termin na dzień 10. Sierpnia 1830. r. w Kancellaryi Ziemiańskiey Wdztwa Kaliskiego iest przeznaczony, Kalisz dnia 3, Maia 1830 r. F. Bajer.

Dziennik Powszechny 1835 nr 356

Po nastąpionej śmierci: 1mo Idziego Fundament Karsznickiego, dziedzica dóbr ziemskich:
a, Rudlice z przyległościami,
b, Walichnowy część B, i
c, Łyskornia, wszystkich w Obwodzie Wieluńskim, Województwie Kaliskiem położonych, oraz właściciela kapitału 45,789 złp. 9 gr., w dziale IV, pod Nr. 4 lit. C, na dobrach Węglowice; także w Obwodzie Wieluńskim położonych, hypotekowanego;
(…) wreszcie 4to, Franciszki z Chrzanowskich, Wojciecha Jackowskiego małżonki, właścicielki kapitałów następnych:
a, złp. 8,333 gr. 10, w dziale IV, ad 3, ad lit. D, na dobrach Siedlątkowie, Powiatu Wartskiego, w Województwie Kaliskiem położonych hypotekowanego, do którego przywiązane jest prawo zastawy w dziale III, pod Nr. 1 na tychże dobrach zapisane,
b, 12,166 zł. 20 gr. w dziale IV, ad 3, lit. f; i
c, 889 złp. w tymże, dziale ad 6, ad c, lit. b, na dobrach Bronowie i Bronówku z przyległościami, w Powiecie Wartskim leżących, hypotekowanyeh, otworzył się spadek. Zawiadamia się więc osoby interesowane, iż do przepisania na pozostałych sukcessorów tytułu własności tak dóbr ziemskich, nieruchomości miejskiej i kapitałów wyżej wymienionych, wyznaczony został termin w Kancellaryi Ziemiańskiej Województwa Kaliskiego, przed podpisanym Rejentem: ad 1mum na dzień 22 Czerwca (4 Lipca), ad 4tum na d. 27 Czerwca (9 Lipca) 1836 r. Kalisz d. 30 Czerw. (12 Grud.) 1835 r. Józef Białobrzeski.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1839 nr 33

(Nr. Dz. 691.) — Pisarz Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Kaliskiej.
Po śmierci; 1. Teodory Brzozowskiej współwłaścicielki summy 28,000 złp. na dobrach Bronowie w Powiecie Wartskim, w Dziale IV. pod Nrem 9 zapisanej
(...) ogłasza się wiadomość otwarcia spadków, z wyznaczeniem terminu do regulacyi takowych spadków na dzień 28 Lipca (9 Sierpnia) 1839 r. przed podpisanym Pisarzem i z wezwaniem na tenże termin stron interessowanych pod prekluzyą. Kalisz d. 20 Stycznia (1 Lutego) 1839 r.
A. Korzeniowski.


Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1839 nr 96

(Ν. D. 1942.) Pisarz Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Kaliskiej.
Po śmierci:
1. Kunegundy z Chrzanowskich Kossakowskiej, właścicielki summ: 12,166 złp 20 gr. ad 3 lit. a i 889 zp ad 6 ad c. ad a. w dziale IV na dobrach Bronowie powiatu Wartskiego, oraz 8,333 zp. 10 gr z prawem zastawu na dobrach Siedlątkowie tegoż powiatu w dziale IV ad 3. lit. c. lokowanych.
(…) ogłasza się wiadomość otwarcia spadków z wyznaczeniem terminu do regulacyi tychże spadków na dzień 16 (28) Października 1839 r. i z wezwaniem nа tenże termin stron interesowanych.
Kalisz dnia 8 (20) Kwietnia 1839 r.
Antoni Korzeniowski.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1839 nr 121

(N. D. 1039 ) Pisarz Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Kaliskiej.
Po śmierci:
1. Ignacego Konopnickiego właściciela dóbr Bronowa z przyległościami.
2. Melchiora Konopnickiego właściciela summy 112,674 złp. pod Nr. 6.
3. Józefa Konopnickiego właściciela summy 73,670 złp. pod Nr. 7.
4. Jakóba Mokrskiego właściciela summy złp. 14,000 pod Nr. 9.
Wszystkich nа tychże dobrach Bronowie w powiecie Wartskim położonych, w dziale IV hypotekowanych
(...) Ogłasza się wiadomość otwarcia spadków z wyznaczeniem terminu do regulacyi tychże spadków przed podpisanym Pisarzem nа dzień 28 Sierpnia (9 Września) 1839 r. i z wezwaniem na tenże termin stron interesowanych pod prekluzyą.  
Kalisz dnia 11 (23) Lutego 1839 r.
Antoni Korzeniowski.

Dziennik Urzędowy Gubernii Kaliskiej 1843 nr 33

Pisarz Trybunału Cywilnego Iej Instancyi Gubernii Kaliskiej.
Podaje do wiadomości, iż na żądanie Wawrzeńca Konopnickiego dzierżawcy dóbr Bronowa tudzież żony jego Katarzyny z Pągowskich Konopnickiej w assystencyi i za upoważnieniem męża swego czyniącej, czyli obojga małżonków Konopnickich w wsi Bronowie Okręgu Wartskim mieszkających, zamieszkanie prawne do tego interessu u Pawła Walentowicza Patrona Trybunału w Kaliszu mieszkającego obrane mających, za których tenże Patron stawa i subhastacyą dóbr Bronowa z przyległościami popiera, aktem zajęcia przez Tomasza Kozłowskiego Komornika przy Trybunale tutejszym, na gruncie dóbr Bronowa w dniach 5/17 Listopada 1842 r. rozpoczętym, a w dn. 7/19 t. m. i r. ukończonym, zajęte zostały na przedaż publiczną w drodze przymuszonego wywłaszczenia dobra ziemskie Bronów, składające się z folwarku i wsi zarobnej Bronów, z folwarku i wsi Zalesie, z wsi zarobnej Bronówek część litt. B., z wsi zarobnej Sędów A., z pustkowia Piotrowczyzny i Przekora, z kolonii Dębe oraz łąki w territorium wsi Spendoszyna należącej, z wszystkiemi przyległościami i użytkami w Okręgu Wartskim Pcie i Gubernii Kaliskiej w gminie Bronów położone, Wojciecha Konopnickiego Obywatela Kraju zamieszkanie prawne co do tychże dóbr w Kaliszu u Adama Koral Rachmistrza Rządu Gubernialnego Kaliskiego obrane mającego dziedziczne, obejmujące w sobie rozległości, uważając sposobem przybliżonym około włók 74 morg 13 prętów kwad. 280 miary nowo-polskiej. Grunta których należą do 2 3 4 i 5 klassy.—
Oprócz tej rozległości exystuje kontrewers w boru od strony dóbr Zelgoszczy około 4 huby miary nowej wynoszący i od strony dóbr Szarowa w ilości nieoznaczonej, odzyskanie których zastrzega się dla nowonabywcy.
W dobrach tych zabudowania dworskie i wiejskie z drzewa są budowane. Zaś włościan pańszczyznę odrabiających: zagrodników jest 23 robiących po dni 3 w tydzień ciągłych lub pieszo, i komorników 8 którzy z nadanej im kopczyzny robią pańszczyzny po dni trzy pieszo na tydzień.— Czynszownicy na koloni Dębe: 1. Józef Głogowski. 2. Paweł Nowicki. 3. Franciszek Kozanecki. [4.]Andrzej Borucki.— Dzierżawcą dóbr tych jest Wawrzeniec Konopnicki, z których płaci rocznej dzierżawy rub. sr. 1260, któremu dzierzawa do dnia 12/24 Czerwca 1845 r. służy. Nadmienia się iż w dobrach tych żadnego inwentarza gruntowego niemasz.— Akt zajęcia wyż z daty powołany Wawrzeńcowi Konopnickiemu Wójtowi gminy Bronów i Walentemu Ulatowskiemu Pisarzowi Sądu Pokoju Okręgu Wartskiego w d. 7/19 Listopada 1842 r. wręczony, w Kancellaryi Ziem. Gub. Kaliskiej w księdze wieczystej dóbr Bronowa w d. 16/28 Marca r. b. i zaregestrowany został. Warunki licytacyi i sprzedaży dóbr tych wraz zbiorem objaśnień w biórze Pisarza Trybunału i u popierającego przedaż Patrona Pawła Walentowicza każden z interessentów przejrzeć sobie może.— Pierwsze ogłoszenie warunków licytacyi i sprzedaży na Audyencyi Trybunału tutejszego w d. 30 Kwietnia (12 Maja) 1843 r. o godzinie 10 z rana nastąpiło, drugie dnia 14/26 Maia, a trzecie dnia 28 Maja (9 czerwca) r. b. odbyło się, poczem termin do temczasowego dóbr tych przysądzenia na d. 15/27 Czerwca, r. b. wyznaczony był, w którym to terminie dobra te Pawłowi Walentowiczowi Patronowi popierającemu za summę 12000 rs. temczasowie przysądzone, i termin do ich ostatecznego przysądzenia na d. 28 Lipca (9 Sierpnia) r. b. wyznaczony został. Z powodu zaszłych sporów o taxę z strony Prokuratoryi Rnej na rzecz XX. Dominikanów w Sieradzu działającej Trybunał Kaliski Wyrokiem swym na dniu 28 Lipca (9 Sierpnia) r. b. zapadłym termin do ostatecznego dóbr tych przysądzenia na d. 28 Października (9 Listopada) r. b. 1843 godzinę 10 z rana oznaczył, w którym dobra te ostatecznie sprzedane zostaną.— w Kaliszu dnia 31 Lipca (12 Sierpnia) 1843 r.

Franciszek Salezy Wołowski Pisarz Trybunału.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1843 nr 103

(Ν. D. 2172) Rejent Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Kaliskiej.
Ogłasza się wiadomość otwarcia spadków:  
3. po Gabryelu Karpińskim co do summ: (…) c, złp. 3300 ad Nr. 76 lit: e, na dobrach Bronowie; d, złp. 3227 ad 3 a, b, lit: c, i ad 4. na dobrach Borzewisku;
(…) z wyznaczeniem półrocznego terminu na dzień 13 (25) Listopada 1843 r. godzinę 10-tą z rana tu w Kaliszu w mej Kancellaryi, do stawienia się osób interessowanych pod prekluzyą.
Kalisz d. 22 Kwietnia (4 Maja) 1843 r.
Mikołaj Basiński.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1844 nr 169

(N. D. 3752). Ρisarz Trybunału Cywilnego 1. Instancyi Gubernii Kaliskie.
Podaje do wiadomości, iż na żądanie Wawrzeńca Konopnickiego dzierżawcy dóbr Bronowa tudzież żony jego Katarzyny z Pągowskich Konopnickiej w assystenćyi i za upoważnieniem męża swego czyniącej, czyli obojga małżonków Konopnickich we wsi Bronowie Okręgu Warstkim mieszkających, zamieszkanie prawne do tego interessu u Pawła Walentowicza Patrona Trybunału w Kaliszu mieszkającego obrane mających, za których tenże Patron stawa i subhastacyą dóbr Bronowa z przyległościami popiera aktem zajęcia przez Tomasza Kozłowskiego Komornika przy Trybunale tutejszym, na gruncie dóbr Bronowa w dniach 5 (17) Listopada 1842 rozpoczętym, a w d. 7 (19) t. m. i r. ukończonym zajęte zostały na przedaż publiczną w drodze przymuszonego wywłasczenia dobra ziemskie
ВRONOW
składające się z folwarku i wsi zarobnej Bronow z folwarku i wsi Zalesie ze wsi zarobnej Bronowek cześć lit. B. z wsi zarobnej Sędów A. z pustkowia Piotrowczyzny i Przekora z kolonii Dębe oraz łąki w territorium wsi Spendoszyna należącej, z wszystkiemi przyległościami i użytkami w Okręgu Wartskim Powiecie i Gubernii Kaliskiej w Gminie Bronów położone, Wojciecha Konopnickiego Obywatela kraju zamieszkanie prawne co do tychże dóbr w Kaliszu u Adama Koral Rachmistrza Rządu Gubernialnego Kaliskiego obrane mającego dziedziczne, obejmujące w sobie rozległości, uważając sposobem przybliżonym około włók 74 mórg 13 prętów kwd. 280 miary nowo-polskiéj, grunta których należą do II. III. IV. i V. klassy.
Oprócz téj rozległości exystuje kontrewers w boru od strony dóbr Zelgoszczy około 4 huby miary nowéj wynoszący i od strony dóbr Szarowa w ilości nieoznaczonej, odzyskanie których zastrzega się dla nowonabywcy.
W dobrach tych zabudowania dworskie i wiejskie z drzewa są budowane, zaś włościan pańszczyznę odrabiających zagrodników jest 23-ch robiących po dni trzy w tydzień ciągłych lub pieszo, i komorników, 8-miu którzy z nadanéj im kopczyzny robią pańszczyzny po dni trzy pieszo na tydzień.
Czynszownicy na kolonii Dębe:
1. Józef Głogowski; 2, Paweł Nowicki; 3, Franciszek Kozanecki; 4, Andrzej Borucki.
Dzierżawcą dóbr tych jest Wawrzeniec Konopnicki, zktórych płaci rocznej dzierżawy rs. 1260, któremu dzierżawa do dnia 12 (24) Czerwca 1845 r. służy, nadmienia się iż w dobrach tych żadnego inwentarza gruntowego niemasz.
Akt zajęcia wyż z daty powołany Wawrzeńcowi Konopnickiemu wójtowi Gminy Bronów i Walentemu Ulatowskiemu Pisarzowi Sądu Pokoju Okręgu Warstkiego w dniu 7 (19) Listopada 1842 r. wręczony, w kancellaryi Ziemiańskiéj Gubernii Kaliskiéj w księdze wieczystéj dóbr Bronowa w dniu 16 (28) Marca r. b. podany, a w księdze zaregestrowań Trybunału tutejszego w dniu 17 (29) Marca t. r. i zaregestrowany został.
Warunki licytacyi i sprzedaży dóbr tych wraz z zbiorem objaśnień w Biurze Pisarza Trybunału i u popierającego przedaż Patrona Pawła Walentowicza każden z interessentów przejrzeć sobie może.
Pierwsze ogłoszenie warunków licytacyi i przedaży na audyencyi Trybunału tutejszego w dniu 30 Kwietnia (12) Maja 1843 r. o godzinie 10 z rana nastąpiło, drugie dnia 14 (26) Maja, a trzecie dnia 28 Maja (9 Czerwca) 1843 r. odbyło sę, poczem termin do temczasowego dóbr tych przysądzenia na dzień 15 (27) Czerwca 1843 r. wуznaczony był; w terminie tym po uznaniu formalności za dopełnione, dobra te Pawłowi Walentowiczowi Patronowi popierającemu za summę rs. 12,000 temczasowie przysądzone i termin do ich ostatecznego przysądzenia na dzień 28 Lipca (9 Sierpnia) 1843 r. wyznaczony został, z powodu zaszłych sporów z strony wierzycieli, termin ten do skutku nieprzyszedł, powtórny więc termin do ostatecznego dóbr tych przysądzenia wyrokiem Trybunału kaliskiego w dniu 28 Lipca (9 Sierpnia) 1843 r. zapadłym na dzień 28 Października (9 Listopada) 1843 r. odroczono, gdy i ten powtórny termin dla nieukończonych sporów do skutku nieprzyszedł, po załatwieniu takowych poraz trzeci termin do ostatecznego w mowie będących dóbr Bronowa z przyległościami przysądzenia wyrokiem Trybunału tutejszego, na illacyą w dniu 5 (17) Lipca r. b. wydanym na dzień 6 (18) Września 1844 r. godzinę 10 z rana wyznaczony został, w którym to terminie dobra te na audyencyi publicznej Trybunału Cywilnego kaliskiego sprzedane zostaną.
w Kaliszu dnia 5 (17) Lipca 1844 roku.
Fr. Salezy Wołowski.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1847 nr 72

(N. D. 1563) Rejent Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.
Ogłasza wiadomość o toczączych się postępowaniach spadkowych, po zmarłych:  
2. Cecylii z Milewskich Bocheńskiej, wierzycielce summy rs. 301 k. 87 na dobrach Bronowie i Sędowie A. z Okręgu Wartskiego zahypotekowanéj, rs. 98 k. 70 w listach zastawnych z dwoma kuponami i gotowizny rs. 15 k. 80, za odcięte kupony z pożyczki Towarzystwa Kredyt. Ziemsk. na dobra Bronów udzielonéj, jej przypadających, w depozycie tegoż Towarzystwa będących.
(…) Do ukończenia tych postępowań spadkowych termin na dzień 1 (13) Październiki r. b. w Kaliszu w Kancellaryi Ziemiańskiéj przed podpisanym Rejentem się wyznacza.
Kalisz dnia 8 (20) Marca 1847 roku.
Nepomucen Wojciechowski.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1847 nr 251

(Ν. D. 5892) Rejent Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.
Ogłasza po osobach zmarłych toczące się postępowania spadkowe:  
6) Eleonorze Konstancyi dwóch imion Mokrskiej, jako współwłaścicielce summ rs. 1317 k. 88 na dobrach Bronowie i Sędowie Α., z Okręgu Wartskiego zahypotekowanej, rs. 433 k. 52 w listach zastawnych z kuponami i rs. 69 k. 36 w gotowiźnie z pożyczki na też dobra w depozycie Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego będących wierzycielce rs. 766 k. 17 1/4 na tychże dobrach ubezpieczonych, rs. 241 k. 80 w listach zastawnych i kuponami rs. 39 k. 16, w gotowiźnie podobnież z pożyczki na te same dobra w depozycie Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego znajdujących się, rs. 1050 na dobrach Spendoszynie z Okręgu Wartskiego zahypotekowanéj i współwierzycielce summ objętych ostrzeżeniem na summie Wawrzeńca Konopnickiego na tychże dobrach Spendoszynie zahypotekowanej zapisanem. do rs. 834 z procentami zaległemi ograniczonych, oraz wierzycielce procentów od wszystkich powyższych summ zaległych.
Do ukończenia tych postępowań spadkowych, termin w Kancellaryi Ziemiańskiéj w Kaliszu na d. 12 (24) Maja 1848 r. się wyznacza.  
Kalisz d. 25 Paźdz. (6 Listop)1847 r.
Nepomucen Wojciechowski.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1849 nr 207

(N. D. 4440) Rejent Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiéj w Kaliszu
Ogłasza po osobach zmarłych toczące się postępowanie spadkowe jako to:
1, po Katarzynie z Pągowskich Konopnickiéj jako wierzycielce summy rs. 22,500, na dobrach Bronowie z Okręgu Warszawskiego; (…) Do ukończenia tych postępowań spadkowych termin na dzień 18 (30) Marca 1850 r. w Kancellaryi Ziemiańskiej w Kaliszu się wyznacza.
w Kaliszu dnia 3 (15) Marca 1849 roku.
Nepomucen Wojciechowski.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1852 nr 195

(N. D. 2328) Pisarz Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.
Po zgonie:
1, Michała Bernhagen współwłaściciela summy rs. 1317 kop. 88, w dziale IV. wykazu dóbr Bronów, w Ogu Wartskim pod Nr. 17, lit. i, a dóbr Sędów lit. a, pod Nr. 2 b. zapisanéj, (...) otworzyły się spadki do regulacyi których, wyznacza się termin prekluzyjny na dzień 25 Listopada (7 Grudnia) r. b . przedemną Pisarzem odbyć się mający.
w Kaliszu dnia 7 (19) Maja 1852 roku.
Zengteller.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1853 nr 25

(N. D. 469) Pisarz Trybunału Cywilnego I. Instancyi Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.
Stosownie do art: 632 K. P. S., wiadomo czyni: iż na żądanie Starozakonnych, Mojżesza, Majera Wartskiego i Wolfa Frenkel Negocyantów, w mieście Kaliszu zamieszkałych, i zamieszkanie prawne do tego interessu u Józefa Brudzyńskiego Patrona Trybunału Kaliskiego w Kaliszu z Urzęda mieszkającego, do popiérania téj subhastacyi ustanowionego Obrońcy, obrane mających, aktem zajęcia przez Franciszka Roweckiego Komornika przy Trybunale Kaliskim w dniach 16 (28) Lutego i 18 Lutego (1 Marca) 1852 r: sporządzonym na satysfakcją summy rs. 2175, z procentem prawnym, należnym, zaległym i bieżącym, zajęte zostały na sprzedaż w drodze przymuszonego wywłaszczenia
Dobra Ziemskie Bronów i Bronówek lit. B. składające się z wsi zarobnej i folwarku tegoż nazwiska, wsi zarobnej i folwarku Zalesie, wsi zarobnej Bronówek część lit. B. pustkowia czyli teraz folwarku Piotrowa czyli Piotrowczyzny i Przekony, kolonii Dembe, oraz kolonii nowo odbudowanej do dóbr Bronowa należącej Konopnica zwanej i kolonii Zacisze, która jest odbudowaną z budynku w wsi Bronówku lit. B. poprzednio będących, a następnie przez podział gruntów pomiędzy Bonawenturą Pawłowskim właścicielem wsi Bronówka, a Wawrzyńcem Konopnickim właścicielem dóbr Bronowa z przyległościami nastąpionego, i grunta odsegregowane, oraz odgraniczone zostały. Budynki tez Bronowka lit. B. na kolonią wsi Bronowa przeniesione zostały, oprócz jednej chałupy, która jeszcze stoi na gruncie wsi Bronówka lit. B. lecz takowa także przeniesioną będzie z wszelkiemi zabudowaniami dworskiemi i wiejskiemi, gruntami ornemi, łąkami, pastwiskami, borami, lasami, polowaniem, rybołóstwem, propinacyą, czynszami, daninami, robocizną, włościan i ich powinnościami, z tém wszystkiém co całość tych dóbr stanowi, bez najmniejszego włączenia tém nadmienieniem: iż wieś Sędów lit A. od dóbr Bronowa odprzedaną została i nateraz oddzielną księgę hypoteczną posiada. Dobra te położone są w Okręgu Wartskim Powiecie Kaliskim Guberni Warszawskiej, należą do Parafii Miasta Uniejowa, składają jednę Gminę pod nazwiskiem gm. Bronów, odległe od miast najbliższych: Miasta Okręgowego Warty mil 5, miasta Powiatowego Kalisza mil 10, miasta Gubernialnego Warszawy mil 22, miasta Łęczycy mil 2, miasta Poddębic mil. 2, miasta Uniejowa mila 1, miasta Dąbia mil 1 i pół. Dobra te zostają na teraz w posiadaniu dziedzcznem Wawrzyńca Konopnickiego dłużnika, który w dobrach tych dawniej w czasie zajmowania tych dóbr na folwarku Piotrków vel. Piotrowszczyzne w tychże dobrach exystującym zamieszkiwał, a teraz na folwarku Zalesie zwanym,do tychże dóbr Bronowa należącym zamieszkuje.
W dobrach zajętych, oprócz gospodarzy i komorników pańszczyznę i inne powinności dworowi odrabiających, znajdują się następujący czynszownicy czyli koloniści.
W wsi Bronowie.
1. Stanisław Witkowski, szynkujący trunki dworskie w domu gościniec zwanym czyli karczmie, za wynagrodzeniem 21. procent ten odrabia pańszczyznę dworowi, latem po dni 4 a zimą po 3 dni tygodniowo.
2, Marcin Wiśniewski, który jest właścicielem okupnym czyli czynszowym wiatraka, z dwoma kamieniami do melénia, płacącym dworowi rocznie po rs. 32 kop. 49, z obowiązkiem uskuteczniania dworowi mlewa bezpłatnie.
Propinacya w wsi Bronowie jest wspólną z wsią Bronówek, czyniącą rocznie dochodu ogólem rs. 90.
W kolonii nowo odbudowanej do wsi Zalesia należącej, Zacisze zwanej, są następni czynszownicy czyli koloniści.
1. Paul Dambrys, 2. Gottlib Strucze, 3, Michał Neryng. 4. Krysztof Pohl.
W wsi Zalesiu jest oddzielny wyszynk trunków dworskich, za wynagrodzeniem szynkującemu 21 procentu.
W kolonii Dembe.
znajdują się następni czynszownicy czyli koloniści:
1. Andrzej Borucki, 2 Franciszek Kozanecki, 3. Marcin Głowski, 4 Józef Głogowski.
Z dóbr tych wieś Bronów pozostaje w posiadaniu dzierżawném Kazimierza Dzierzbickiego któremu kończy się dzierżawa z dniem 12j24, Czerwca 1853 roku. Inwentarz żywy i martwy wsi Bronowie, tudzież na folwarku wsi Zalesie i na folwarku Piotrów v. Piotzowszczyzna znajdujący się jest wyłączną własnością Kazimierza Dzierżbickiego, dzierżawcy wsi Bronowa.
W wsi Bronowie jest ogród warzywny i owocowy, w którem się mieści drzew owocowych rodzajnych 7406. Znajduje się także gorzelnia wktóréj wszelkie Aparata miedziane i drewniane są własnością Kazimierza Dzierzbickiego.
Na folwarku Piotrow vel Piotrowczyzna znajduje się ogród warzywny i owocowy w którym drzew owocowych jest sztuk 628.
Dobra te zajęte mają rozległości w ogóle przybliżonym sposobem włók nowopolskich 79, mórg 11 pr. kw. 260. Akt zajęcia dóbr Bronowa z przyległościami wyżej z daty powołany w d. 16 (28) Grudnia 1852 r. Wawrzeńcowi Konopnickiemu jako ustanowionemu nad zajętemi dobrami dozorcy w jednem exemplarzu, i temuż Wawrzyńcowi Konopnickiemu jako dłużnikowi w drugim exemplarzu doręczony został. Tenże sam akt zajęcia wyżej z daty powołany w d. 18 (30) Grudnia 1852 r. Pisarzowi Sądu Pokoju Okręgu Wartskiego Józefowi Wilczek, a w d. 16 (28) Grudńia 1852 r. Wójtowi gm. Bronów Jarosławowi Konopnickiemu wręczony oraz przez Prokuratora Królewskiego przy Tryb. Cyw. Gub: Warszawskiej w Kaliszu, w d. 19 (31) Grudnia 1852 r. widymowany, następnie w Kancellaryi Ziemiańskiej Gub. Warszawskiej w Kaliszu d. 31 Grudnia 1852 r. (12 Stycznia 1853 r. do właściwej księgi wieczystej wniesiony, a do księgi zaaresztowań Tryb. Cyw. Gub Warszawskiej w Kaliszu, w dniu 13 (25) Stycznia 1853 r. wpisany i zaregestrowany został.
Sprzedaż dóbr tych Bronowa z przyleglościami, tak jak aktem zajęcia są opisane, łącznie odbywać się będzie na Audyencyi Tryb. Cyw. I Instancyi Gub. Warszawskiej w Kaliszu, w miejscu zwykłych posiedzeń.
Warunki licytacyi i przedaży, oraz obszerniejszy opis zajętych dóbr, tudzież zbiór objaśnień w Biurze Pisarza Tryb. Kaliskiego i u popierającego przedaż Patrona Tryb. Józefa Brudzyńskiego, każden z Interessentów przejżec sobie może.
Pierwsza publikacya warunków licytacyi i przedaży dóbr Bronowa z przyległościami, na Audyencyi Tryb. Cywilnego Gubernii Warszawskiej w Kaliszu w d. 4 (16) Marca 1853 roku o godzinie 10 z rana nastąpi.
Kalisz d. 15 (27) Stycznia 1853 r.
Wojciech Śliwiński Р. T.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1855 nr 91

(N. D. 2353) Komornik Trybunału Cywilnego Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.
Zawiadamia iż dobra Bronów i folwark tegoż nazwiska, oraz folwark Bronówek zwany, z wszelkiemi użytkami z wyłączeniem z tych dóbr wsi Zalesia i folwarku tegoż nazwiska kolonii Demby, Zacisze, oraz folwarku Piotrow zwany w tychże dobrach exystujące, z powodu że takowe pozostają w posiadaniu dzierżawnem, w Ogu Wartskim Pcie Kaliskim Gub. Warszawskiej położone, wydzierżawione będą na lat 3 po sobie idące, poczynać się mające od d. 12 (24) Czerwca r. b., termin do wydzierżawienia rzeczonych dóbr Bronowa oznacza się na d. 8 (20) Czerwca 1855 r. w M. Okręgowem Warcie w kancellaryi Rejenta Andrzeja Szelązek, przez tegoż odbyć się mającej licytacyi. Dobra te rocznej dzierżawy opłacać mogą rs. 1500.
Kalisz d. 1 (13) Marca 1855 r.
Franciszek Rowecki.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1858 nr 86

(N. D. 1702) Komornik przy Trybunale Cywilnym w Kaliszu.
Zawiadamia publiczność, iż dobra Bronów, Bronówek lit. B. i Kolonia Konopnica zwana do tych dóbr należąca w Okręgu Wartskim Powiecie Kaliskim Gubernii Warszawskiej położone, z wszelkiemi zabudowaniami gruntami, łąkami i użytkami w dniu 5 (17) Czerwca r. b. o godzinie 10 z rana w mieście Okręgowem Warcie, w Kancellaryi Rejenta Andrzeja Szelążek, na lat trzy po sobie idące poczynać się mające od dnia 12 (24) Czerwca 1858 r. przez publiczną licytacyą wydzierżawione będą, warunki pod jakiemi dobra te mają być wydzierżawione w każdym czasie u Rejenta Andrzeja Szelążek w mieście okręgowem Warcie przejrzanemi być mogą. Dobra te dotychczas rocznej dzierżawy rs. 1350 przynoszą.
Kalisz d. 12 (24) Marca 1858 r.
Franciszek Rowecki.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1859 nr 186

(N. D. 4781) Sąd Policyi Poprawczej Wydziału Kaliskiego.
Wzywa wszelkie Władze tak cywilne jako i wojskowe nad bezpieczeństwem w kraju czuwające aby, na Antoniego Śliwińskiego, obwinionego o wielożeństwo, który w trakcie toczącego się śledztwa przeciwko niemu zamieszkując w gminie Bronów Pcie Kaliskim Gubernii Warszawskiej zbiegł z tejże gminy, a ukrywając się przed wymiarem sprawiedliwości obecnie z pobytu jest niewiadomy, baczne oko zwracały i wrazie ujęcia go Sądowi tutejszemu lub najbliższemu pod strażą odstawiły. Rysopis jego jest następujący: ma lat około 46, katolik, z professyi jest smolarzem, wzrostu średniego, włosów ciemnych, oczu siwych, nosa średniego, twarzy okrągłej, znaków szczególnych żadnych.
Tyniec pod Kaliszem d. 24 Lipca (5 Sierpnia) 1859 r.
Sędzia Prezydujący, Ruprecht.


Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1860 nr 240

(N. D. 5363) Rejent Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.
Po śmierci:
2. Julii-Anny z Świerczyńskich Dąbrowskiej, co do kapitałów rs. 787 k. 50, rs. 1500 i rs. 712 k. 50 na dobrach Bronów z przyległościami w Ogu Wartskim leżących, działu IV. ad 19 zabezpieczonych, (…) otworzyły się spadki, do uregulowania których termin na dz. 27 Kwietnia (9 Maja) 1861 r. w Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu przed sobą wyznaczam.
Kalisz d. 3 (15) Października 1860 r.
Stanisław Rościszewski.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1861 nr 100

(N. D. 1901) Pisarz Trybunału Cywilnego I. Instancyi Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.
Na żądanie Kaźmierza Asnyka, z własnych funduszów utrzymującego się, w Warszawie zamieszkałego, zamieszkanie prawne u Jana Nawrockiego Patrona przy Trybunale tutejszym, w mieście Kaliszu mieszkającego, obrane mającego, od którego tenże Patron stawa i subhastacyą dóbr niżej wymienionych popiera; zajęte zostały, aktem przez Franciszka Roweckiego Komornika przy tutejszym Trybunale sporządzonym, w dniu 3 (15) Grudnia 1860 r. rozpoczętym, a w dniu 7 (19) t. m. i r. ukończonym, na sprzedaż w drodze przymuszonego wywłaszczenia, dobra ziemskie folwark i wieś
BRONÓW, oraz kolonje: Konopnica, Zacisze, Dębe czyli Dąbie, folwarki Bronowek B. czyli Wielopole, Zalesie A. Piotrów i oddzielna łąka, z wszelkiemi przyległościami i przynależnościami, zabudowaniami, rolami, łąkami, borami, zagajnikami, ogrodami, pastwiskami, stawami, sadzawkami, użytkami, czynszami, daninami, robocizną, powinnościami, propinacją, polowaniem, wiatrakami, rowami, drogami, kontrowersami i tem wszystkiem co do dóbr tych należy i należeć powinno.
Dobra te, mianowicie: folwark i wieś Bronów, folwark Zalesie A. i Bronówek B. oraz kolonje Konopnica i Zacisze, położone są w gminie Bronów, parafii Uniejów, kolonja Dębe w tejże gminie parafii Wartkowice, folwark Piotrów w gminie Sędów parafii Uniejów, a łąka w gminie Spędoszyn parafii Wartkowice. Wszystkie w Ogu Wartskim położone.
Dobra Bronów, Bronówek В., Zacisze, Zalesie Α., Dębe, są dziedziczne Wawrzeńca Konopnickiego, w wsi Bronowie zamieszkałego, folwark Piotrów jest dziedziczny Marcellego Suchorskiego, w wsi Sędowie zamieszkałego, a łąka jest dziedziczną Józefy czyli Józefaty Otockiej wdowy w wsi Spędoszynie zamieszkałej.
Rozległość dóbr powyższych, w gatunkach ziemi należącej do klassy 2, 3 i 4 wynosi w ogóle włók 68 mórg 24 pręt. kwad. 145, czyli dziesiatyn 1057 sażeni 2359, w szczególności zaś obejmują:
1. W folwarku i wsi Bronowie: a) place mórg 5 pręt. kwad. 200, b) sad, ogrody i kapustniki mórg 19 pręt. kwad. 48, c) sadzawka i stawki mórg 2 pręt. kwad. 283, d) rowy i drogi mórg 18 prętów kwad. 262 e) pola mórg 432 prętów kw. 198, f) łąki mórg 13 prętów kw. 1167, g) bór mórg 145 prętów kw. 9. 2. W kolonii Konopnica: a) place, ogrody i grunta mórg 376, b) góry zagajone mórg 16 prętów kwad. 155. 3. W kolonii Zacisze, place, podwórza, ogrody i grunta mórg 118 prętów kw. 150. 4. W kolonii Dembe. place, podwórza, ogrody i pola mórg 68. 5. W folwarku Bronówek B: a) place, podwórza, sad i ogrody mórg 7 pręt. kw. 56, b) rowy, drogi mórg 3 prętów kwad. 54, c) pola i dołek mórg 153 prętów kw. 97, d) pola z wiatrakiem i drogą mórg 16 prętów kwad. 92. 6. W folwarku Zalesie A. a) place, sady i ogrody mórg 10 prętów kwad. 250, b) drogi, rowy mórg 9 prętów kw. 211, c) pola mórg 300 prętów k. 98. d) łąki, smugi, dołki mórg 25 prętów kw. 178. e) bór wycięty mórg 18 prętów kw. 86, f) bór zagajony mórg 58 prętów kw. 256, g) bór w kontrowersie będący mórg 2 prętów kw. 285. 7. W folwarku Piotrów: a) place, podwórza, ogrody mórg 5 pręt. kw. 10, b) pola mórg 170, c) łąki, błota mórg 16. Wreszcie 8. Łąka oddzielna mórg 50. Zabudowań w powyższych dobrach jest, mianowicie:
I. W folwarku Bronowie: dwór mieszkalny z drzewa i cegły 1, kloaka 1, spichrz 1, stodoła 1, chałup 2 z kuchnią, chlewy 1, słup z dzwonkiem 1, huśtawka 1, szopa 1, owczarnia i obory pod jednym dachem 1, stajnia 1, studnia 1, wszystko z drzewa, sadzawka 1, stawków 4, dołów na kartofle ziemią krytych 2, ogród owocowy i warzywny 1, płot żerdziowy, drzewa przysposobionego na oborę sztuk 60. II. W wsi Bronowie: chałup czworaków 5, w jednej z nich karczma, chałupa dwojaki 1, stodół 3, chlewików i obórek 4, studzien 3, kuźnia 1, wszystko drewniane. III. W kolonii Konopnica: chałup 19, stodół 20, obór 5, chlewów 17, szop 9, studzien 16, wszystko drewniane, sklep 1, ogrodów 4. IV. W kolonii Zacisze chałup 10, w jednej z nich szynk, studzien 6, stodoł 9, chlewików 3, szop 2, obórek 3, stajnia 1, wszystko drewniane, ogrodów 4. V. W kolonii Dębe: chałup 6, chlewów 3, stodół 4, studzien 4, wszystko drewniane, ogrodów owocowych 3, sklep do kartofli 1. VI. W folwarku Bronówek B: dwór 1, chałupa czworaki 1, chałupa młynarza 1, chlew z przedziałami 1, stodoła 1, szopa 1, owczarnia, obora i stajnia 1, studnia z korytem 1, wszystko drewniane, sklep z pecy 1, ogród warzywny i owocowy 1, wiatrak z utensyliami, oraz stodoła należąca do młynarza, wszystko drewniane. W gościńcu do Bronówka A. należącym, wspólna propinacja, w sporze zostająca. VII. W folwarku Zalesie A. dwór z facjatą 1, wolarnia, owczarnia, stajnia 1, stodół 2, chałup czworakich 3, z których w jednej karczma, szopa 1, studnia 1, wszystko drewniane, ogród warzywny i owocowy 1. VIII. W folwarku Piotrów: dwór z przystawką 1, chałup 2, stodół 2, owczarnia 1, stajnia 1, chlew 1, studnia 1, wszystko drewniane, ogród warzywny i owocowy oparkaniony drzewem 1, i sadzawka 1.
Komorników w dobrach powyższych jest, mianowicie:
I. W wsi Bronowie: 12 komorników odrabiających pańszczyznę rocznie, 1 komornica i 1 kowal Bogumił Kotka, wykonywający robotę kowalską dla dworu. II. W folwarku Zalesie A. 5 komornic i 1 komornik Urban Kaźmierczak, który szynkuje zarazem trunki dworskie i pobiera 21 procent. Czynszowników niestałych w dobrach powyższych, opłacających czynsze, z tych niektórzy odbywają robociznę, jest mianowicie:
I. W wsi Bronowie: 1. Antoni Bajer cieśla, 2. Ludwik Better propinator. II. W kolonii Konopnica, uiszczający czynsze i daniny: 1. Mateusz Doliński, 2. Jan Młynarczyk, 3. Andrzej Jaszczak v Bugajak, 4. Maciej Słomiak, 5. Wojciech Kmiecik, 6. Andrzej Kaźmierczak, 7. Franciszek Krupczyński v. Szadowiak, 8. Józef Szadowiak v. Krupczyński, 9. Stanisław Papierkowski, 10. Stanisław Owczarek v. Filipiak, 11. Michał Kmiecik. 12. Łukasz Kiwała, 13. Bogumił Pawlak, 14. Wawrzeniec Owczarek v. Filipiak, 15. Jakób Kozielon, 16. Michał Kubisiak v. Kubiak, 17. Tomasz Szymański, 18. Bogumił Kmiecik, 19. Franciszek Rokossowski, 20. Leon Walczak. Czynszowników stałych, opłacających czynsze i daniny, w dobrach powyższych jest mianowicie:
I. W kolonii Dęby: 1. Sebastjan Joźwiak, 2. Szczepan Olczyk, 3. Antonina pierwszego ślubu Głogowska, teraz żona Wincentego Kozaneckiego, czyli oboje małżonkowie Kozaneccy, 4 Sukcessorowie Marcina Głogowskiego, to jest Maryanna i Wincenty małżonkowie Jesionowscy. II. W kolonii Zacisze: 1. Bogumił Słomka, 2. Michał Nering, czyli teraz Wojciech Tomaszewski, 3. Andrzej Pohl, 4. Ferdynand Pohl, 5. August Pohl, 6. Michał Kapicki, 7. Jan Fryderyk Nikel, czyli teraz Daniel Hiller, 8 Bogumił Słomka, 8. Jakób Kriegel, 10. Karol-August Tips czyli Tejpis, 11. Sukcessorowie Jana-Fryderyka Pohl to jest: Ernestyna Pohl, oraz Michał, Emilja, Juljana i Ferdynad Pohlowie, 12. Bogumił Pohl, 13. Józef Brzezowski.
Dzierżawcy dóbr powyższych sa następni mianowicie:
1. Dóbr Cronowa i Konopnicy, Jarosław i Eugejnusz bracia Konopniccy. 2. Folwarku Bronówek В., Stanisława z Konopnickich Leonarda Falęckiego żona. 3. Folwarku Zalesie, Antoni i Anna małżonkowie Dąbrowscy. 4. Folwarku Piotrów,Julian Zabokrzycki. 5. Wiatraka w folwarku Bronówek, Bogusław Hübner.
Akt zajęcia wręczony został przez woźniego przy tutejszym Trybunale Michała Piechowskiego, Ludwikowi Henrychowi Pisarzowi Sądu Pokoju Ogu Wartskiego dnia 17 Lutego (1 Marca) 1861 r., zaś Marcelemu Suchorskiemu wójtowi gminy Sędowa Julianowi Zbiegniewskiemu wójtowi Bronowa z przyległościami, i Nikodemowi Otockiemu wójtowi gminy Spędoszyna, w nieobecności tegoż na ręce Antoniego Kujawy Sołtysa, jako zastępcy tegoż wójta gminy dnia 27 Lutego (11 Marca) 1861 r. Następnie tenże akt wpisany i zaregestrowany został w Kancellaryi Ziemiańskiej Gub. Warszawskiej w Kaliszu w księdze wieczystej dóbr zajętych Bronowa dnia 15 (27) Marca 1861 r., a w Kancellaryi Trybunału tutejszego w księdze zaregestrowań dnia 28 Marca (9 Kwietnia) t. r.
Pierwsze ogłoszenie warunków licytacyjnych sprzedaży dóbr powyższych, nastąpi na audyencyi Trybunału tutejszego, przed którym odbędzie się sprzedaż dnia 9 (21) Czerwca 1861 r. o godzinie 10ej z rana.
Kalisz dnia 30 Marca (11 Kwietnia) 1861 r.
Assesor Kollegialny, J. Migórski.
Dziennik Powszechny 1862 nr 131

(N. D. 2938) Rejent Kancelarji Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu. Po śmierci Księdza Stanisława Rachubińskiego wierzyciela rs. 300 na dobrach Bronów Ogu Wartskim leżących w dz. IV. ad 19 i 27 wykazu hyp. ubezpieczonych otworzył się spadek, do uregulowania którego termin przed sobą w Kancelarji Ziemiańskiej Gub. Warszawskiej w Kaliszu na dzień 10 (22) Grudnia r. b. wyznaczam. Kalisz d. 1 (13) Maja 1862 r. Stanisław Rościszewski.

Dziennik Powszechny 1864 nr 89

OBWIESZCZENIA SPADKOWE.
(N. D. 1762) Rejent Kancelarji Ziemiańskiej Gubernji Warszawskiej w Kaliszu.
Po śmierci:
1. Arona Szykier, wierzyciela sum: a) złp. 2820 z procentem i kosztami na dobrach Bronowie z Okręgu Wartskiego w Dziale IV Wykazu pod N. 29 zahypotekowanej, rozciągającej swe bezpieczeństwo na kapitało złp. 150000 na tychże dobrach pod N. 19 stojącym, i b) sumy rs. 375 z procentem i kosztami na dobrach Dzierzążna z Okręgu Szadkowskiego, w Dziale IV wykazu pod N. 6 przez ostrzeżenie sposobem zastrzeżenia zabezpieczonej, rozciągającej swe bezpieczeństwo i na kapitałach złp. 7675, 11000 i 21500 złp. na tychże dobrach w Dziale IV pod N. 1, 2 i 3 zahypotekowanyeh.
(...) otworzyły się spadki, do regulacji których wyznaczam termin przed sobą na dzień 19 (31) Października 1864 r. godzinę 10 zrana w Kancelarji hypotecznej w Kaliszu.  
Kalisz d. 1 (13) Kwietnia 1864 r.
Emiljan Ordon. (N 222—1)

Dziennik Warszawski 1865 nr 11

(N. D. 119) Naczelnik Powiatu Kaliskiego.
Na zasadzie rozporządzenia Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu z dnia 5 (17) Września r. b. Nr. 42930j5332, podaje się do publicznej wiadomości, że w dniu 11 (23) i 12 (24) Stycznia 1865 r. o godzinie 11-ej z rana, w biurze Naczelnika Powiatu, odbywać się będzie głośna licytacja in plus na wydzierżawienie dochodu propinacyjnego do d. 19 Czerwca (1 Lipca) 1865 r. a mianowicie; w d. 11 (23) Stycznia 1865 r.
3. Z dóbr Bronów, od sumy rs. 143 kop. 85.
Mający przeto chęć przystąpić do licytacji winni w terminie i miejscu oznaczonem złożyć vadjum w gotowiźnie wyrównywające 1j4 części sumy ustanowionej do licytacji, które wówczas zwrócone zostanie plus licytantowi, gdy kaucją wystawi, innym zaś konkurentom z chwilą odstąpienia od licytacji.
Że utrzymujący się przy dzierżawie obowiązani będą w stosunku postąpionej sumy rocznej uiścić opłatę za przeciąg czasu od dnia oddania im propinacji, do dnia 19 Czerwca (1 Lipca) r. 1865, opłatę tę wnosić kwartalnie z góry do Kasy tutejszego Powiatu, oraz że zaraz po licytacji obowiązani są wystawić kaucję wyrównywającą półrocznej sumie dzierżawnej w gotowiźnie lub w papierach publicznych przez Rząd na kaucję przyjmowanych.
Inne zaś warunki licytacyjne każdego dnia oprócz dni świątecznych w biurze Naczelnika Powiatu przejrzane być mogą.
Kalisz d. 8 (20) Grudnia 1864 r.
w z. Sulikowski.

Kurjer Warszawski 1866 nr 281

Komisja Likwidacyjna w Królestwie Polskiem, podaje do powszechnej wiadomości, iż wynagrodzenia likwidacyjne: w ilości rs. 7,066 kop. 47, przypadające na mocy rozporządzenia Komisji z dnia 29 Listopada (l l Grudnia) r. b., Wawrzyńcowi Konopnickiemu, właścicielowi dóbr Bronów i Bronówek B., położonych w Gubernji Warszawskiej, Powiecie Kaliskim, Gminach: Bronów i Biernacice, wysłane zostało do Kassy Powiatu Kaliskiego, celem wypłaty komu należy.

Dziennik Warszawski 1867 nr 56

(N. D. 1305). Rejent Kancelarji Ziemiańskiej w Kaliszu.
Po śmierci: 
1. Markusa Gersztman, co do a. rs. 150 pod Nr. 22 i b. rs. 378 z procentem i kosztami rubli sr. 12, sposobem ostrzeżenia pod Nr. 31 w dziale IV wykazu dóbr Bronów z Okręgu Wartskiego.
6. Tomasza Berenta, co do rs. 450, przez zastrzeżenie na kapitale złp. 150,000 pod Nr. 19 w dziale IV na dobrach Bronów z Okręgu Wartskiego, subintabulowanych; otworzyły się spadki, do regulacji których, termin na dzień 4 (16) Września r. b. przed sobą w Kaliszu, wyznaczam.
Kalisz d. 17 Lutego (1 Marca) 1867 r.
Zenon Łopuski.

Dziennik Warszawski 1867 nr 192

(N. D.5090). Rejent Kancelarji Ziemiańskiej w Kaliszu.
Po śmierci: 
3. Józefa Wilczyńskiego, co do części z ostrzeżenia rsr. 750, procentów i kosztów rsr. 25 na dobrach Bronów, dawniej w Okręgu Wartskim położonych, w dziale IV pod Nr. 30 zahypotekowanego;
(…) otworzyły się spadki, do regulacji których wyznacza się termin na dzień 16 (28) Lutego 1868 r. o godzinie 10 z rana w kancelarji hypotecznej.
Kalisz d. 10 (22) Sierpnia 1867 r.
Teofil Józef Kowalski.

Dziennik Warszawski 1868 nr 247

N. D 6874. Dyrekcja Szczegółowa Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Kaliszu.
Zawiadamia wszystkich interesowanych, a głównie wierzycieli hypotecznych, niemających prawnie obranego zamieszkania, a z pobytu niewiadomych, poniżej przy każdych dobrach, na których ich wierzytelności prawa lub ostrzeżenia są zamieszczone, imiennie wyszczególnionych, że dobra takowe, jako zalegające w opłacie rat Towarzystwu Kredytowemu Ziemskiemu należnych, wystawione są na pierwszą przymusową przedaż przez licytację publiczną w mieście Kaliszu w gmachu Sądowym przy ulicy Józefiny położonym, w kancelarji Rejenta wyznaczonego lub jego zastępcy odbyć się mającą, a w szczególności co do dóbr:
1. Bronów i Bronówek B, tudzież Zalesie A. z nomenklaturami Konopnica, Zacisze, Dembe, z wyłączeniem uwłaszczonych gruntów włościańskich, lecz z wszystkiemi przyległościami w Okręgu Wartskim położonych, zalegających w opłacie rat Towarzystwu należnych rsr. 1,402 kop. 42 1/2, sprzedaż odbywać się będzie przed Rejentem Zenonem Łopuskim dnia 10 (22) Maja 1869 r. vadium do licytacji oznaczone zostało na rsr 4,500. Licytacja rozpocznie się od sumy rsr. 11,225. Zawiadomienie to ogłasza się dla niewiadomych z imion, nazwisk i pobytu: 1. Sukcesorów niegdy księdza Stanisława Rachubińskiego. 2. Sukcesorów niegdy Józefa Wilczyńskiego, oraz niewiadomych z pobytu Sukcesorów Arona Szykier, 3. Masza Wolmann, 4. Hindy Swiędziewiewiec v. Sędziejewicz, 5. Izraela, 6. Lajbusia. 7. Laja Fuksa, 8. Abraama Icka, 9. Jekela vel Jakóba, 10. Marji Toruńczyk, 11. Mendli Rajchert rodzeństwa Szykier, 12. Szai z Goldbergów Horowicz i 13. Idy Goldberg, wierzycieli hypotecznych dóbr wyż powołanych.
Sprzedaże wzmiankowane odbędą się w terminach powyżej oznaczonych, poczynając od godziny 10 z rana w obec delegowanego Radcy Dyrekcji Szczegółowej. Gdyby zaś Rejent przed którym przedaż ma się odbywać był przeszkodzonym, przedaż odbędzie się w jego kancelarji przed innym Rejentem który go zastąpi.
Warunki licytacyjne są do przejrzenia w właściwej księdze wieczystej i w biórze Dyrekcji Szczegółowej.
Vadium do licytacji złożyć się mające winno być w gotowiźnie lub w listach zastawnych z właściwemi kuponami.
Ostrzeżenie. W razie niedojścia do skutku powyższej sprzedaży dla braku konkurentów, druga i ostateczna przedaż od zniżonego szacunku odbytą będzie bez nowych dalszych doręczeń w terminie jaki Dyrekcja Szczegółowa oznaczy i w pismach publicznych raz jeden ogłosi (art. 25 Postanowienia Rady Administracyjnej z dnia 28 Czerwca (10 Lipca) 1860 r. )
Na zasadzie Uwagi przy art. 22 Najwyżej zatwierdzonych przepisów o wypłacie listów likwidacyjnych, tudzież art. 1294, protokółu 206 posiedzenia Komitetu Urządzającego w Królestwie Polskiem nadmienia się, że sprzedaż dóbr Pięczniew i Postękalice wraz z prawem do otrzymania wynagrodzenia likwidacyjnego uważaną będzie za nieważną, jeżeli okaże się, że licytacja odbyła się po ogłoszeniu lub w sam dzień ogłoszenia przez Komisję Likwidacyjną o przyznanem wynagrodzeniu likwidacyjnym.
Kalisz d. 1 (13) Października 1868 r.
Prezes, St Chełmski.
Pisarz, Ro. Bierzyński.

Dziennik Warszawski 1871 nr 49

N. D. 1469. Rejent Kancelarji Ziemiańskiej w Kaliszu.
Po zgonie: b) Szlamy Goldman, wierzyciela sumy rsr. 1,800 na kapitale z pod Nr. 19B w dziale IV, wykazu dóbr Bronów z Okręgu Wartskiego sposobem zastrzeżenia subintabulowanej. (…) toczy się postępowanie spadkowe, do regulacji którego, termin przedemną Rejentem na dzień 13 (25) Września 1871 r. wyznaczonym został.  
Kalisz dnia 1 (13) Marca 1871 roku.
Zenon Łopuski.

Kaliszanin 1872 nr 18

Są do sprzedania
DOBRA BRONÓW
położone w powiecie turekskim, nad szossą pomiędzy Uniejowem a Gostkowem, składające się z trzech folwarków, mające rozległości 44 włóki. Nabyć je można całkowicie, lub też częściowo, pod dogodnemi warunkami; bliższa wiadomość u W. Seweryna Jaraczewskiego dzierżawcy w tych­że dobrach mieszkającego.

Dziennik Warszawski 1874 nr 18

N. D. 19. Rejent Kancelarji Ziemiańskiej w Kaliszu.
Po zgonie:
1. Szmula Hermana co do rs. 221 kop. 25 z procentem i kosztami, rs. 16 pod Nr. 38 Dz. IV na dobrach Bronów z o-gu Wartskiego sposobem ostrzeżenia. (…) otworzyły się spadki do uregulowania których termin na dzień 2 (14) Maja 1874 r. przed sobą wyznaczam.
Kalisz d. 16 (28) Października 1873 r.
Zenon Łopuski.
_________________________________________________________________________________

Kaliszanin 1887 nr. 60
_________________________________________________________________________________


Gazeta Kaliska 1901 nr. 176

Pożary. W tygodniu ubiegłym w gub. Kaliiskiej miały miejsce następujące pożary, wynikłe z niewiadomej przyczyny: We wsi Bronów, pow. łęczyckiego, z niewiadomej przyczyny spaliły się dom mieszkalny drewniany i takaż obora włościan: Stanisława Wyrzykowskiego i Andrzeja Stasiaka. Budynki ubezpieczone były na 600 rb. Strat poniesiono w nieubezpieczonym ruchomym majątku rb. 120.

Gazeta Kaliska 1907 nr 131

Znalezienie zwłok. Na polach majątku Bronów, w pow. tureckim, znaleziono trup włościanki Franciszki Maniewskiej, lat 44, cierpiącej na padaczkę.


Łowiec Polski 1911 nr 3

Na polowaniu d. 17 z. m. w Bronowie u p. Artura Dzierzbickiego, podczas fatalnej pogody zabito 76 sztuk. Królem nie obwołano nikogo, gdyż kilku myśliwych miało jednakową liczbę zabitej zwierzyny.
 
Gazeta Kaliska 1922 nr 180

GRAD.
Dnia 2 sierpnia rb. o godz. 3 pp. nawiedził nasze okolice niebywały grad, który spustoszył pola. Najbardziej ucierpiały majątki: Kożanki suk. Wągrowieckich, Kraski p. Skrzyńskiego, Świnice p. Poręczewskiego, Bronów p. Krzymuskiego i kilka wsi okolicznych.
Straty wynoszą około 100 miljonów marek.
W wielu domach, cieplarniach grad powybijał doszczętnie szyby. Grad dochodził do wielkości gołębiego jaja.

Echo Tureckie 1924 nr 10


Kolejka wązkotorowa z cukrowni Leśmierz będzie w tym roku przedłużona z Kozanek do Dominikowic. Przechodzić bę­dzie przez Stęplew, Bronów, Biernacice, Ubysław, Balin. Wagony będą tylko to­warowe. Przemysł cukrowniczy położył u nas wielkie zasługi jako pjonier komu­nikacyjny. Oto świeży tego dowód.


Łódzki Dziennik Urzędowy 1925 nr 9

Z. S. P.
Państwowe Stado Ogierów BOGUSŁAWICE.
WYKAZ
stacji kopulacyjnych i dzierżaw w obrębie Województwa Łódzkiego utworzonych przez Zarząd Państwowego Stada Ogierów w Bogusławicach w okresie kopulacyjnym 1925 r.

L. p.
Powiat
Miejscowość
Imię i nazwisko utrzymującego ogiery
Stacja kopulacyjna
Dzierżawa
Nr Ks. Gł.
Nazwa ogierów
Kategoria
37
Turecki
Bronów
Feliks Krzymuski
/
821
Utile
II
Bogusławice, dnia 4 lutego 1925 r. Kierownik Państw. Stada Ogier w Bogusławicach: (—) podpis.


Echo Tureckie 1925 nr 21

Wypadki:
POŻAR: —
Dnia 13 maja r. b. wybuchł pożar w fol­warku Bronów gm. Biernacice własność p. Krzymuskiego. Pastwą płomieni padł czwo­rak gdzie mieszkało kilka rodzin ordynarjuszy tegoż majątku. Oprócz wspomnianego zabudowania spalił się prawie cały dobytek ordynarjuszy w postaci ubrań, naczyń do­mowych i artykułów spożywczych. Dom był ubezpieczony na sumę 3150 zł., a sam do­bytek, ordynarjuszy przedstawiał wartość około 2270 zł. O ile dochodzenie wykaza­ło pożar powstał z powodu nieostrożnego obchodzenia się z ogniem.
Na miejsce pożaru przybyły cztery stra­że pożarnicze, z Spędoszyna, Wartkowic, Świnic i Uniejowa, oraz posterunek P.P. z Niewiesza. Pożar dzięki straży pożarnej zo­stał zlokalizowany w przeciągu 3 godzin.
W F.


Jeszcze jeden dowód więcej jak potrzebne są po większych dworach ochronki wiejskie które by się opiekowały małemi dziećmi do lat 7-iu nim takowe wstępują do szkół powszechnych. Ułatwiłoby to bardzo umoralnienie dzieci i chroniło od podobnych jak w Bronowie nieszczęść, jak tu wynikłe zabawy z zapałkami. W. T.

Łowiec Polski 1930 nr 40

J. S. W dniach od 1 września do 10 września 1930 r. odbył się szereg polowań na kuropatwy w Uniejowskiem, pow. Tureckiego i tak:
1)W majątku Bronów p. Kazimierza Krzymuskiego w 9 strzelb zabito 275 kuropatw. Królował p. Janusz Skrzyński, mając na rozkładzie 56 sztuk.
Wszędzie polowano sztrajfami z naganką. Ogólnie kuropatw bardzo dużo. Niektóre słabe rezultaty należy przypisać złej pogodzie lub niefortunnemu poprowadzeniu polowania.
Łącznie w promieniu 10 klm. kw. zabito 2759 kuropatw. Nadmienić należy, że bez wyjątku śmiało możnaby urządzić jeszcze jedną turę i padłoby dosłownie drugie tyle, bez uszczerbku dla zwierzostanu.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1931 nr 7

OBWIESZCZENIE STAROSTY POWIATOWEGO TURECKIEGO
z dnia 16 lutego 1931 roku
o kolejności osób obowiązanych do dostarczenia samochodów i motocykli.
Na podstawie §§4 i 8 Rozp. Min. Spr. Wewnętrznych i Min. Spr. Wojsk. z dnia 29. VII. 1930 r., wydanego w porozumieniu z Ministrami Skarbu i Robót Publicznych o obowiązku dostarczenia jako środków przewozowych na rzecz wojska w czasie pokoju samochodów, motocykli i rowerów (Dz. Ust. R. P. Nr. 58, poz. 470), podaję poniżej do powszechnej wiadomości, celem zapewnienia kolejności i równomierności przy powoływaniu do świadczeń listę kolejności osób powiatu tureckiego, obowiązanych do dostarczenia samochodów i motocykli w roku 1931.
19. Krzymuski Kazimierz, m. zam. i postoju Bronów, gm. Biernacice, samochód osob. Nr. rejestr. 81820;
W ciągu dwóch tygodni od chwili ogłoszenia listy kolejności w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim osoby zainteresowane mogą wnosić do Starostwa powiatowego tureckiego uzasadnione reklamacje, w razie uwzględnienia których poprawiona zostanie odpowiednio lista kolejności, co jednak nie wstrzymuje wejścia w życie tejże listy kolejności z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
Za Starostę Powiatowego
(—) Dr. Pajdak
Zastępca Starosty.

Echo Tureckie 1931 nr 47

Komornik Sądu Grodzkiego w Turku, II-go rewiru i siedzibą w Uniejowie, na za­sadzie art. 1030 ust. post. cyw. niniejszem obwieszcza, że w dniu 1-go grudnia 1931 roku, od godz. 10-ej z rana we wsi Bro­nowie gm. Biernacice, sprzedawany będzie w drodze publicznej licytacji, majątek ru­chomy należący do Kazimierza Krzymuskiego składający się z samochodu marki "Fiat" model 520-torpedo. Nr. rej. ŁD. 81.820, Nr. silnika 112428 na zaspokojenie pretensji Szlamy Bucha.
Podlegający sprzedaży majątek oszaco­wany został na Zł. 1.200 i takowy można obejrzeć na miejscu w dniu licytacji.
nr. E. 634/31.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 18

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO
z dnia 17 sierpnia 1933 r. Nr. SA. II. 12/8/33
o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu Tureckiego na gromady.
Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 14 sierpnia 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23. III. 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) — postanawiam co następuje:
§ 1.
I. Obszar gminy wiejskiej Biernacice dzieli się na gromady:
7. Polesie, obejmującą: wieś Polesie i parc. Bronów.
8. Bronów, obejmującą: wieś Zalesie, wieś Bronów, wieś Bronówek i wieś Dęby.
9. Konopnica, obejmującą: wieś Konopnica, folw. Bronów i os. mł. Bronów.
 § 2.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Tureckiemu.
§ 3.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia go w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.

Wojewoda:

w z. (—) A. Potocki

Wicewojewoda.


Echo Tureckie 1933 nr 33

OBWIESZCZENIE
Komornik Sądu Grodz. w Turku, na za­sadzie art. 668 Kod. Post. Cyw. obwiesz­cza, że w dn. 2 września 1933 r. o godz. 10-ej z rana w dobrach ziemskich Bronów, gm. Biernacice odbędzie się sprzedaż przez licytację publiczną ruchomości, należących do Marji Krzymuskiej składających się z czterech macior z prosiętami i wieprza knu­ra, ocenionych na sumę zł. 600.
Sprzedawane ruchomości można oglądać na miejscu w dniu licytacji, z rana przed rozpoczęciem przetargu.
Nr. Km. 622/33 r.

Komornik KARKOWSKI.

Obwieszczenia Publiczne 1933 nr 37

DYREKCJA GŁÓWNA TOWARZYSTWA KREDYTOWEGO ZIEMSKIEGO W WARSZAWIE
na zasadzie artykułów 218 i 219 Ustawy Towarzystwa zawiadamia:

1. Okrąg Kaliski.
29. Wierzycieli hipotecznych dóbr BRONÓW i BRONÓWEK B, które są uregulo­wane w 2-ch księgach hipotecznych po nazwą: 1) Bronów i Bronówek B, 2) Kolonja Bronów Nr. 1, lecz obciążone pożyczką Towarzystwa niepodzielnie, po­wiatu tureckiego, a mianowicie: 1) Lejwę Gliksmana, 2) Szmula Gliksmana, 3) Firmę Dr. Roman May Chemiczna Fabryka Sp. Akc.

Obwieszczenia Publiczne 1934 nr 38

DYREKCJA GŁÓWNA TOWARZYSTWA KREDYTOWEGO ZIEMSKIEGO
W WARSZAWIE
na zasadzie artykułów 218 i 219 Ustawy Towarzystwa zawiadamia właścicieli i wie­rzycieli hipotecznych niżej wymienionych dóbr:
III. Okrąg Kalisz.
Sekcja II-ga.
27.BRONÓW i BRONÓWEK B, powiatu tureckiego: Firmę Dr. Roman May, Che­miczna Fabryka, Sp. Akc.

Echo Tureckie 1938 nr 1

Kradzieże
W nocy na 22 grudnia rb. na szkodą Krzymowskiego Kazimierza, właściciela ma­jątku Bronów gm. Niewiesz, ze sterty w polu, dokonano kradzieży żyta w snopkach, wartości 20 złotych. Sprawców wykryto.


Echo Tureckie 1939 nr 14

Komitet powiatowy
dla propagandy pożyczki przeciwlo­tniczej przy Komisarzu Powiatowym tejże pożyczki w Turku.
Pan Starosta Wacław Sulkowski jako Komisarz Powiatowy Pożyczki Przeciwlotniczej powołał Komitet Powiatowy w na­stępującym składzie.
1) Ks. Prałat Dr. Florczak, 2) Antoni Kawecki, 3) Kpt. Daniszewski, 4) inż. Kwie­ciński—Nadleśniczy 5) Antoni Walerych (Tomisłowice p-ta Warta), 6) Sieczko J. (Prezes Z. N.P.), 7) Scibior Ignacy (Prezes Zw. Rzem. Chrześć. ), 8) Korab Jan (Naczelnik Urzędu), 9) Zieliński Jerzy (Dyrektor KKO), 10) Grzybowski Czesław (Pre­zes POW), 11) Stach Franciszek (Dyrektor Gimnazjum), 12) Ks. Placek Bronisław (Probosz Chwalborzyce), 13) Rydygier Sylwester (maj. Dominikowice p-ta Uniejów), 14) Mieczysław Kaczorowski), 15) Krzymuski (ziemianin Prezes Zw. Ziemian maj. Bro­nów), 16) Dzierzbicki Władysław (Biernacice p-ta Uniejów), 17) Orzechowski Kazi­mierz (maj. Zbylczyce), 18) Kretkowski An­toni (Parski), 19) Karłowski Jan (Cielce), 20) Łaski (Kom. Pow. PP), 21) Kosieradzki (insp. szkolny).
Komitet powiatowy na zebraniu w dniu 4 bm przystąpił do pracy nad zorganizo­waniem Gminnych Komitetów Poż. Przeciwl powołując na Komisarzy Gminnych nastę­pujące osoby: Turek — p. Kawecki burmistrz; Uniejów p. Sieczko Stan. kier. szkoły, Dobra — p. Kowalski Czesław kier. Kasy Spółdz. Tuliszków — Kochański Władysław kier. szkoły, gm. Dobra — Bednarek Stan. wójt. gm. Dziadowice — Kowalski Stan. wójt, gm. Goszczanów — Pawlak Jan wójt gm. Jeziorsko — Serafin Piotr wójt, gm. Kowale Pańskie — Grzesiek Jan wójt, gm. Niewiesz — Rydygier Sylwester, gm. Orze­szków — Szyller naucz. z Dobrzyska gm. Pęczniew — Bartkiewicz wójt gminy, gm. Przykona — Szewczyk Józef naucz. z Przykony gm. Świnice — Greber Wład. kier. szkoły w Świnicach, gm. Tuliszków — No­waczyk Roman sekretarz gminy, gm. Wła­dysławów — Delong A. kier. szkoły w Kunach, gm Brudzew — Kubiak Kaz. wójt gminy.
Doceniając dorosłość i ważkość prze­prowadzonej akcji oraz konieczności nale­żytego i szybkiego jej przeprowadzenia na­leży przyklasnąć szybkiej i energicznej działalności Komisarza Powiatowego, p. Starosty W. Sujkowskiego i Komitetu Po­wiatowego.

Echo Tureckie 1939 nr 22

Na Dozbrojenie Lotnictwa złożyli.
Gminna Kasa P.O. w Niewieszu 3 obli­gacje PN na 300 zł. z kuponami.
Smigielski Józef z Lipnicy 5 zł.
Walczak Feliks z Lipnicy 5 zł.
Jabłoński Bronisław weksel na 100 rubli.
Płeszaj Walenty z Dominikowic 5 zł.
Gromada Bronów 58.50 zł.
Świderski Bronisław z Bronowa 1/2 ru­bla srebn. 1/2 marki sreb. marki sreb.
Piotrowski Wincenty z Bronowa 1 koro­nę srebn.
Śmigielski Stefan z Lipnicy 5 zł.
Szkoła Karnice 5,90 zł.
Pełczyński Stanisław z Niewiesza 14 monet sreb. po 20 kop. 9 monet sreb. po 15 kop. 7 monet sreb. po 10 kop. 12 monet sreb. po 1 krajca.
Bodlak Wincenty z Konopnicy 1,50 zł.
Galach Antoni z Niewiesza 1 rubel sreb.
Dwornicki Andrzej z Wojciechowa 1 1/2 rubla sreb. i 11 monet sreb. po 20 kop.
Pańczyk Józef z Wojciechowa 1 monetę sreb. 10 kop. i monetę sreb. 15 kop. 2 monety reb. po 1/2 rubla i 1 sreb. markę
Pańczyk Czesław z Wojciechowa 2 1/2 rubla sreb. i 2 monety sreb. po 10 kop.
Zych Józef z Szarowa 5 zł.
Nikołaj Adolf z Leśna 2 zł.
Dąbrowski Wacław z Wilczkowa 5 zł.
Szwandt Florentyna z Pauliny 5 zł.
Hałupnik Józef z Dominikowic 5 zł.
Zagłoba Józef z Dominikowic 2 zł.
Szymański Józef z Dominikowic 2 zł.
Tomczyk Andrzej z Polesia 2 zł.
Andrzejczak Walenty z Polesia 1 zł.
Łukasik Władysław z Lipnicy 2 zł.
Gromada Biernacice 24 zł.
Wojtasik Edward Ułany 4 zł. i kupkę torfu wart. 8 zł.
Paprocki Stefan z Niewiesza 2 zł.
Król Kazimierz Kmdt. Z.S. Pododdz. Ewelinów zebrane przez niego ofiary 4.60 zł.
Skoweranda Andrzej i inni z Borzewiska 6 zł.
Jarszkiewicz Stefan z Borzewiska 2 zł.
Szkopik Antoni z Sempułek 2 zł.
Jaszczur Anna z Niewiesza 10 zł.

Szafarz Wojciech z Lipnicy 5 zł.


Echo Tureckie 1939 nr 23

Nr. akt. Km. 368/39
OBWIESZCZENIE
Komornik Sądu Grodzkiego w Turku mający kancelarię w Turku ul. Kaliska Nr. 34 na podstawie art. 632 k.p.c. podaje do publicznej wiadomości, że dnia 15 czerwca 1939 r. o godz. 11 m. 30 w maj. Bronów gminy Niewiesz odbędzie się 1-sza licyta­cja ruchomości, należących do Marii Krzymuskiej składających się z 170-ciu me­trów kartofli oszacowanych na łączną sumę zł. 595.
Ruchomości można oglądać w dniu li­cytacji w miejscu i czasie wyżej oznaczo­nym.
p.o. Komornika

W. Dorywalski.

Dziennik Łódzki 1950 nr 45 panorama

MARIA KONOPNICKA A REGION ŁÓDZKI
(W 40 rocznicę śmierci)
Prawdopodobnie niewielu spośród łodzian zdaje sobie sprawę z tego, że największa poetka polska, Maria Konopnicka, długie lata przeżyła w pobliżu Łodzi. Urodzona w r. 1842 w Suwałkach, wychowana w Kaliszu, po wyjściu za mąż w 1862 r. przeszło 15 lat spędziła naprzód w Bronowie, a potem w Gusinie pod Uniejowem. A w latach późniejszych związana była węzłami rodzinnymi z Arkadią i Kapitułą w łowickim. A więc to nasza, „swojaczka".
Ale jest może jeszcze inna przyczyna do regionalnej dumy. Bo chociaż Konopnicka całą swą wiedzę zdobyła w Kaliszu, gdzie ojciec, sam poeta, zapoznał ją z literaturą polską i obcą i uczył miłości do człowieka, to jednak tu w Bronowie obudził się jej talent poetycki, tu zaczęła pisać. Ponieważ potem już nigdy nie przebywała dłużej na wsi, więc śmiało możemy powiedzieć, że pieśni „Na fujarce", „Z łąk i pól", „Piosenki i pieśni", „Z chaty", „Po rosie" i tyle, tyle innych tu się na łódzkim wycinku pogranicznym z Kujawami i Mazowszem zrodziły. Tu się nauczyła Konopnicka tęsknić, zbierać łzy z rosy i wierzyć w nadchodzące słońce.
Nie tylko jednak łączy nas z Konopnicką owa zewnętrzna cecha. Cała twórczość społeczna Konopnickiej, jej istotna treść zawarta w haśle: „Zbudź się: tyś człowiek" i walka o człowieka, o sprawiedliwość, ów głęboki humanitaryzm, a przy tym żądanie oświaty, wiedzy, wyzwolenia od tradycyjnych zacofanych nacisków, a wreszcie miłość ojczyzny wzywanie do walki o niezależność polityczną - to przecież hasła tak bliskie robotniczej Łodzi.
Wiemy, jak Łódź powstawała. „Stare i nowe" Rudnickiego wyraźnie nas poucza o chłopskim pochodzeniu robotników łódzkich i dlatego „Obrazki" Konopnickiej, jak np. „W piwnicznej izbie", "Jaś nie doczekał", „Wolny najmita", a zwłaszcza „Wolny najmita" i inne walczące o emancypację chłopa tak są nam bliskie. Podobnie „Sobotni wieczór" też odbija niejedną chwilę z życia łódzkiego robotnika.
Ten związek z regionem łódzkim w szerszym znaczeniu pojawi się jeszcze nieraz. Gdzieś po latach „na normandzkim brzegu" przypomni jej się ... Dąbie. Ale sprawa najważniejsza, że bohater największego jej poematu, „Pana Balcera w Brazylii", to robotnik z Koła, Józef Balcerzak. „Rzecz cała osnuta na autentycznych opowieściach", „tyle mego, co się tą formą zajmę" — pisze skromnie Konopnicka.
Tak wygląda Konopnicka ze stanowisko regionalnej ambicji, którą by można jeszcze poprzeć książeczkami dla dzieci.
Nie na tym jednak polega znaczenie Konopnickiej. Jest ona poetką o skali narodowej, poetką, która w okresie po Powstaniu Styczniowym była jedyną poetycką reprezentantką haseł głoszonych przez pozytywizm polski. Była wprawdzie jak pozytywiści zwolenniczką harmonii społecznej czyli tzw. solidaryzmu społecznego, wierzyła w możliwość społecznej miłości wrogich sobie warstw, przeciwna była walce klasowej i z trwogą o niej myślała i pisała, ale jak nikt inny w tym okresie poddała bezwzględnej krytyce stosunek dworu do wsi, całą przepaść, dzielącą ludzi pracy od żyjącego z pracy wsi ziemiaństwa, przedstawiła niezwykły tragizm życia chłopskiego, zwłaszcza owego mało czy bezrolnego, nędzę jego materialną, moralną, ciemnotę. A obok tej niedoli społecznej przedstawiła tragedię narodową sięgając w głąb dziejów i wszerz, wskazując na niebezpieczeństwo niemieckiej polityki wywłaszczeniowej z jednej strony, a z drugiej na konieczność porozumienia się Słowian. Ostro potępiała trójzaborową ugodowość posłów do parlamentów wiedeńskiego, berlińskiego i do Dumy petersburskiej.
Była w ogóle poetką, która — nie mogąc spowodu choroby brać czynnego udziału życiu publicznym — przez swe wiersze okolicznościowe starała się być w jak najżywszym kontakcie ze społeczeństwem i która w okresie zagrożonego we wszystkich trzech zaborach — bytu narodowego „uważała za swój obowiązek podtrzymywać wiarę w niezniszczalne siły narodu i w przyszłość. A choć o tej przyszłości nie mówiła konkretnie, to jednak przekonana była, że prędzej czy później musi przyjść rewolucja, która zmieni zasadniczo oblicze świata. W „Imaginie" pisała:
...Już pęd czasów słyszę kędyś głuchy...
...przyjdą wieki, sądzące jak sędzia..;
Jako bojowniczka społeczna stała się Konopnicka wychowawczynią narodu w duchu demokratycznym, — to jej największa zasługa. Tam, gdzie nie dotarły uczone wywody o potrzebie postępu i walki społecznej, oddziaływały jej pełne uczucia i nastroju, proste a jak melodyjne wiersze. Jej słowa wychowywały dzieci, zapalały młodzież, starym kazały wierzyć w lepszą, sprawiedliwą i wolną przyszłość.
Tad. Czap.

Dziennik Łódzki 1952 nr 134

Tam gdzie mieszkała Maria Konopnicka
Przez Aleksandrów i Poddębice jedziemy do Bronowa w pow. tureckim, miejsc, gdzie przez lat kilkanaście zamieszkiwała Maria Konopnicka i gdzie zaczęła swoją twórczość literacką.
Bronów był rodowym majątkiem Jarosława Konopnickiego, męża poetki. Lata, której tutaj przeżyła, są znamienne dla całego przyszłego jej dorobku literackiego.
Z cichego miejskiego życia w Kaliszu, dostała się w sferę życia „huczną, szlachecką w znaczeniu niedbania o jutro, którego tłem były zjazdy, polowania, jarmarki". Ale poetki nie pociągał taki sposób życia, nie znajdowała też dla niego aprobaty. To tutaj dojrzała nie tylko krasę ale i nędzę wsi, zobaczyła roboczy dzień, ciężkie pracowite życie folwarcznej biedoty. Tutaj zetknęła się z przyrodą i pokochała te „równiny senne", żyzną, zieloną dolinę Neru. Będzie ona przewijać się w jej twórczości nazwiskami osiadłych tu ludzi, nazwami rozrzuconych tu wsi — Niewiesz, Krępa, Spędoszyce, Grodzisko, Biernacice, Bronówka — to tło, na którym rozgrywa się akcja wielu jej nowel. To tutaj z okien stołowego pokoju patrzyła na broczącego krwią Józika Srokacza, jak biegł przez podwórze z urwaną przez młockarnię ręką, jak upadł zemdlony przy studni, jak niesiono go „w prawo do oficyny" — topografia tych miejsc jest wyjątkowo dokładna.
Tak jak przed laty, jak w „Idylli" czy w „Romansie wiosennym" bronowski park tonie w rozkwitłych kwiatach i kasztanach, w bujnej młodej zieloności. W dawnym dworze mieści cię obecnie 7-klasowa szkoła podstawowa. Tak jest chyba najlepiej, że w domu gdzie mieszkała poetka walcząca o oświatę ludu, mogą się uczyć wszyscy jej mali bohaterowie z „Przed sądem", „Z szopką", jej Jaśki i Stachy Szafarczyki.
Zastrzeżenia mogą budzić tylko warunki, w jakich się dom znajduje. Cały majątek należy do Gminnej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska", która nie chce jednak zająć się remontem budynku szkolnego, uważając, że szkoła zajmuje budynek, więc władze szkolne powinny przeprowadzić jej remont. Władze szkolne zaś uchylają się od opieki nad domem, który jest własnością Spółdzielni. W ten sposób budynek pozbawiony jakiejkolwiek opieki — niszczeje. Należałoby jednak otoczyć go staranną opieką. Czyż w szkole im. Marii Konopnickiej nie powinien znaleźć się przynajmniej portret i biblioteka dzieł poetki.
W tym roku mija właśnie 75 lat od chwili, gdy w „Kaliszaninie", „Tygodniku Ilustrowanym" i „Bluszczu" ukazały się pierwsze wiersze Marii Konopnickiej. Jednocześnie mija 110 rocznica jej urodzin.
Jadwiga Płażewska-Słomczyńska

Dziennik Łódzki (Panorama) 1958 nr 42

Potrzebny człowiek
W jednej z pożółkłych ze starości ksiąg znajdujących się w uniejowskim Urzędzie Stanu Cywilnego znalazłem m. in. taki zapis:
Działo się to w mieście Uniejowie dnia 31. VII. 1863 r. o godz. 6 po południu stawił się Jarosław Konopnicki dziedzic Bronowa, tamże zamieszkały, lat trzydzieści trzy mający (...) i okazał nam dziecie płci męskiej urodzone dnia 1. VI. o godz. 3 wieczorem z jego małżonki Maryi z Wasiłowskich lat 21 mającej..."
Po uprzednim obejrzeniu dworków w Bronowie i Gusinie, gdzie mieszkała i prawdopodobnie napisała swe pierwsze utwory Maria Konopnicka, to z kolei odkrycie sprawiło mi niebywałą przyjemność. Ale nie o tym
chciałem pisać, choć do nazwiska Konopnickiej powrócę jeszcze w dalszej części artykułu.
W poddębickim powiecie (w nim leży zarówno Uniejów jak i Bronów) istnieje ciekawa sytuacja — nie spotykana na ogół w innych powiatach. Charakteryzuje się ona prymatem wsi, jakąś jej dużą prężnością i inicjatywą w życiu kulturalnym. I tak np. jeśli mówi się tu o zespołach artystycznych, to ma się na myśli zespoły wiejskie, jeśli ktoś wspomni o domu kultury, to z pewnością o domu w Pudłowie itd. W samym mieście bowiem panuje dziwna martwota kulturalna. Poddębice posiadają kino, korzystają ze sporadycznych przyjazdów zespołów teatralnych, mają bibliotekę, w czasie uroczystości państwowych ulicami maszeruje nawet strażacka orkiestra, którą dyryguje stary powroźnik pan Binder... ale to wszystko jest tylko wystawą. Wystawą sklepu, w którym znajdują się, niestety, puste półki.
Niemal każde z powiatowych miasteczek ma swe mniej lub więcej wyraźne oblicze kulturalne. Do tych przykładowych zaliczyłbym Łowicz, Sieradz, Piotrków, nawet Wieluń.
Poddębice należą do rzędu nijakich, chociaż poddębiczanom nie można odmówić ambicji i inicjatywy.
Mówię o nich z przewodniczącym i sekretarzem Prezydium PRN oraz sekr. KP PZPR. Istnieje projekt zbudowania domu kultury, stadionu, rozbudowy szkoły itd. W tej chwili powołano 10 uniwersytetów powszechnych, na które łożą miejscowe spółdzielnie i zakłady przemysłu terenowego...
Pytam o budżet na kulturę.
Zamyka on się kwotą około 160 tys. zł. Starcza to zaledwie na biblioteki, częściowe utrzymanie DK w Pudłowie, na ognisko muzyczne w Zadzimiu i administracje... Ot, proszę... Czy nie można w większym zakresie korzystać z tzw. nadwyżek uspołecznionych zakładów?
— Co mogą to dają — stwierdza sekretarz. — Niewielkie to są jednak sumy...
A inicjatywa społeczna?
Według opinii władz powiatowych jest jej sporo. Wyraża się ona w budowie szpitala, rozbudowie szkoły... Mimo woli konstatuję, że inicjatywa ta (bardzo cenna zresztą) idzie w kierunku przyczyniania, jakby tu rzec, dóbr materialnych: łóżek szpitalnych, izb szkolnych. Ale co jest z tą inną, dotyczącą spraw "ducha"?
Wędruję więc po miasteczku, zaczepiam ludzi i ...pytam, co się stało, dlaczego w Poddębicach zamarł społeczny ruch kulturalny?
— Brak pieniędzy, odeszli ludzie, którzy „kręcili" kulturę... — padały odpowiedzi.
— Czy wszyscy odeszli?
— No nie, jest jeszcze paru: m. in. Czyżewski, Woźniakowa, Łuczyński...
Przewodniczący MRN Czyżewski robi dłuższy wykład na temat działalności dawnej sekcji dramatycznej przy straży pożarnej. W tej chwili straż posiada instrumenty, fortepian oraz świetlicę, co prawda niedużą i bez okien, ale ma...
— Rozmawialiśmy nawet, żeby reaktywować dawne kółko artystyczne...
Kierownik szkoły podstawowej Leszczyński przedstawia trudności, jakie ma z utrzymaniem dziecięcego zespołu mandolinistów i chóru. Brak wykwalifikowanego nauczyciela. Obecny instruktor dojeżdża dwa razy w tygodniu z Łodzi.
— Zamierzamy zainteresować się szerzej młodzieżą pozaszkolną. Mamy otrzymać od poddębickich zakładów pracy telewizor. On byłby na początek tym magnesem...
— Żeby tak powstał jakiś klub lub zespół artystyczny — mówi kierownik księgarni, która brała udział w zajęciach dawnego spółdzielczego chóru. — Chętnych byłoby dużo...
Prof. Mieczysław Zieliński z lic. ogólnokształcącego potwierdza fakt istnienia „kulturalnej pustyni".
— Najbardziej aktywne jest TWP. Liczymy, że ono potrafi ożywić ludzi...
Prof. Sławińska — polonistka, żywo rozprawia o turystycznych upodobaniach młodzieży, licznych wycieczkach oraz o inicjatywie budowy pomnika M. Konopnickiej...
Wszyscy rozmówcy sypali jak z rękawa żalami, skargami, ale równocześnie i pomysłami, nieraz bardzo, bardzo interesującymi. Ma swe projekty nauczycielstwo, posiada je straż pożarna, ma także młodzież...
Czemu pan czy pani nie wyjdzie z tym na szersze forum? — dziwiłem się. — Nie spróbuje zrealizować tego czy innego pomysłu?
Ja — dziwiono się i zaraz dodawano, że i owszem, ale nie czują się na siłach, nie mają czasu i możliwości, pomóc oczywiście, chętnie pomogą, ale brać na siebie cały ciężar organizacyjny... Żeby był jakiś człowiek z kwalifikacjami i on tym wszystkim się zajął, to wówczas znalazłby wielu pomocników.
Brak człowieka... Członkowie prezydium oświadczyli, że zamierzają dać w tej sprawie anons do gazety. Wyręczam ich:
Instruktor, który by mógł poprowadzić zespoły artystyczne potrzebny od zaraz. Prezydium PKN gwarantuje mieszkanie (luksusowe jak na warunki Poddębic). Instruktor byłby też mile widziany przez kierownictwa szkół, w których nie ma kto poprowadzić chórów i zespołu mandolinistów.
To byłaby jedna sprawa. Wydaje mi się jednak, że istnieje druga, daleko ważniejsza. W Poddębicach istnieje inicjatywa — nieśmiała, drzemiącą w ukryciu, trochę może leniwa, niemniej zasługująca na uwagę. Na razie wszystkie inicjatywy żyją sobie w odosobnieniu i choć to brzmi paradoksalnie, nie mogą się jakoś ze sobą zetknąć, mimo że miasteczko liczy zaledwie 4 tys. mieszkańców.
Kto ma je zebrać i skierować na właściwą drogę, kto ma przyjąć funkcję sternika, kto ma wziąć na swe barki trud organizacyjny? Chyba z samego już urzędu rola ta przypada Oddziałowi Kultury i Komisji Kultury PRN. Niech by zwołał on jakieś zebranie, konferencje, sejmik — nie chodzi zresztą o nazwę — wszystkich zainteresowanych: i tych „wielkich" przedstawicieli poszczególnych instytucji, i tych maluczkich, szarych obywateli, którzy jednak swego czasu działali na niwie kulturalnej i mieliby coś do powiedzenia obecnie.
I tu powracam do Marii Konopnickiej. Przez blisko 14 lat mieszkała ona w powiecie poddębickim i tu tworzyła swe pierwsze dzieła. Czyż to nie wspaniała okazja do kulturalnego uaktywnienia powiatu? Tym bardziej, iż w tym roku mija rocznica jej śmierci. Wystawki, konkursy recytatorskie, inscenizacje dzieł Konopnickiej, wycieczki do Bronowa, audycje przez radiowęzeł, ba, konferencja czy też nawet sesja naukowa poświęcona Konopnickiej — oto tylko niektóre pomysły, które mogą być brane pod uwagę. Uwieńczeniem zaś tych wszystkich imprez mogłoby być nadanie liceum poddębickiemu imienia poetki oraz rozpoczęcie budowy (kto wie czy częściowo nawet nie siłami społecznymi) Domu Kultury im. Konopnickiej.
Nie wątpie, że realizacja takiego, może niedoskonałego i niepełnego programu, ożywiłaby kulturalnie powiat, nadała mu swoisty charakter, a także m. in. podniosła autorytet poddębickiej szkoły średniej, która powinna zdaje się bardziej promieniować na środowisko, w którym się znajduje.
Ze swej strony redakcja "Dziennika" z przyjemnością widziałaby się na liście zaproszonych gości na ewentualny sejmik kultury w Poddębicach.

JERZY STEFKO

Dziennik Łódzki 1960 nr 32

Pani Maria z Bronowa
Była wtedy późna jesień. Bodajże listopad. Tak, to był na pewno listopad, na mogiłach stały bowiem jeszcze kikuty zwiędłych chryzantem, a spośród pożółkłych liści wyzierały niedopalone resztki świeczek. Cały cmentarz tonął też w powodzi liści — czerwonych, złotych, brązowych... Zeschnięte szeleściły i chrzęściły pod stopami.
Przeszło dwie godziny chodziłem już po uniejowskim cmentarzu. Podnosiłem spróchniałe krzyże, wygrzebywałem spod liści przerdzewiałe tabliczki z nikłymi śladami nazwisk. Ale nadaremnie! Najdrobniejszy nawet ślad nie zdradzał miejsca spoczynku któregoś z członków rodziny Konopnickich. A jeszcze parę godzin przedtem — odkrywszy w miejscowym urzędzie stanu cywilnego zapis z lipca 1863 roku, mówiący o tym, jak to „dziedzic Bronowa Jarosław Konopnicki okazał dziecię płci męskiej, zrodzone z jego małżonki Maryi z Wasiłowskich" — łudziłem się nadzieją, że może uda mi się wzbogacić swoje poszukiwania dalszym odkryciem. Niestety, zbyt wiele liści spadło w ciągu minionych lat, aby można było wydobyć spod nich zamierzchłe zdarzenia.
Jeszcze nie tak dawno w jednej z wsi koło Gusina żyła staruszka, które ongiś była służąca u Konopnickiej. Jednakże, niewątpliwie ciekawe wspomnienia o poetce, spoczęły wraz z jej pokojówką na wiejskim cmentarzyku.
Kilka dni temu powtórnie odwiedziłem okolice Poddębic, gdzie przez 14 lat mieszkała Maria Konopnicka. Bezsprzecznie nie jest to w życiu poetki okres jej szczytowej twórczości. Niemniej tu właśnie, w Bronowie i Gusinie, zetknęła się ona po raz pierwszy z wsią, z ludem (którym tyle przepięknych poświęciła strof) i tu poczyniła swe pierwsze spostrzeżenia, stanowiące kanwę późniejszych dzieł.
Czasy bronowskie i gusińskie znalazły też wyraźne odbicie w jej utworach dziecięcych. Taka np. opowiastka "O Janku wędrowniczku" (Janek — to jej syn) lub "Jak się dzieci w Bronowie bawiły" dowodzą dużej autentyczności opisywanych przez poetkę faktów. Ostatnio np. p. prof. Sławińska z poddębickiego liceum, prezes Koła Tow. im. Konopnickiej (która notabene została zaproszona do wygłoszenia referatu na sesji naukowej w Krośnie, mającej się odbyć w związku z przypadającą w br. 50 rocznicą śmierci poetki) pragnie udowodnić, że jeden z bohaterów autorki "Pana Balcera" — Józik Srokacz, jest postacią prawdziwą z Bronowa czy Gusina.
Moje poszukiwania śladów po Konopnickiej przyniosły tym razem nowe owoce w postaci udostępnionej mi w Poddębicach kopii listu poetki z marca 1863 roku, a więc niedługo po jej wyjściu za mąż za Jarosława Konopnickiego. Ze względu na bardzo ciekawy opis ówczesnego Bronowa ilustrujący stosunki, jakie panowały we dworze i rodzinie Konopnickich, podaję go z niewielkimi skrótami.
"Kochane drogie! (list do kuzynek — przyp. aut ).
...Otóż powiem wam, że jestem bardzo, bardzo szczęśliwa. Nie wiem doprawdy, co stanowi to szczęście, czy serce i charakter Jarosława, czy szacunek i dobre imię, jakie ma tutaj powszechnie — przyznaję — czy ten mały, stary domek pod słomianym dachem, co wyświeżony, jak uróżowiona babinka — zachował wszystkie cechy swoich — omal nie matuzalowych latek — począwszy od pochyłej postawy i niskich sufitów belkowanych, aż do serduszek wyrżniętych w zielonych okiennicach; nie wiem co się składa na moją swobodę: czy ten stary ogród z wielkimi, przypominającymi wasze kasztany jesionami i białodrzewami — z leszczynową i grabową altanką...
...Jarosław — lubo tak wysoki i poważny przy obcych — jak zaklęty królewicz zmienia dla mnie swe usposobienie — nie założyłabym się nawet — czy nie maleje przypadkiem?
— Wiem tylko, że zawsze zdałoby się niepodobnym, że można się z nim bawić, jak z lalką. Rzeczywiście, jest tak dobry, że się poddaje wszelkim moim figlom i psotom, a ja nawzajem pozwalam się całować, bo sama całuję tylko od wielkiego dzwonu. Porobiłam tu dużo znajomości. Co prawda — nigdy nie żyłam w kółku tak licznym i towarzyskim... To tylko zdaje mi się dziwnem w tych stronach, że bardzo wiele pod względem wieku jest niedobranych małżeństw, mogłabym naliczyć kilku mężów dużo od żon młodszych — ja przy moim Jarosławie wyglądam jak kruk biały tej okolicy...
8 marca wieczorem Jarosław był aresztowany — pomawiano go o pomoc dla powstańców — o przechowywanie broni, ale że rewizja nic nie wykryła... więc uznali go niby niewinnym z jak najmocniejszym zastrzeżeniem, żeby się drugi raz w ich ręce nie dostał. Musiano się widać spodziewać jakiego oddziału naszych biedaków w bronowskim lesie, bo przyszło do 400 piechoty i konnicy dosyć...".
Dziwne wzruszenie ogarnia przy konfrontacji treści listu z istniejącymi, do dziś bronowskim dworkiem (obecnie szkołą), rozległym starym parkiem, potężnymi głazami, na których siadywała Konopnicka. I jakoś bardziej zrozumiały wydaje się zapał członków Towarzystwa im. Konopnickiej, pragnących otoczyć pieczą pozostałe po wielkiej poetce pamiątki.
Mały, niepozorny portrecik Konopnickiej kupiony za składkowe pieniądze, zdobi ścianę jednej z bronowskich klas. Wisi on od niedawna, dla poddębickiego Koła ma jednak bardzo ważkie znaczenie, spełniając rolę symbolu. Ten kilkudziesięciozłotowy wydatek zapoczątkował bowiem serię świadczeń na rzecz urządzenia w Bronowie „muzeum" pamiątek po poetce. Godnym podkreślenia jest tu udział Okręgowego ZSS „Społem" z Łodzi, który moralnie i finansowo zaangażował się w pracę Towarzystwa im. Konopnickiej.
Ciekawa rzecz, że fakt powołania w Poddębicach Koła tego Towarzystwa, wpłynął w jakiś bardzo widoczny sposób na kulturalną aktywność tamtejszego środowiska. Szczególnie żywo zareagowała młodzież oraz nauczycielstwo. Na nich też chyba przede wszystkim liczy zarząd Koła, planując szereg ciekawych imprez.
Projekty (bardzo interesujące) wykraczają zresztą daleko poza możliwości tamtejszej organizacji. Na przykład m. in. proponuje się otwarcie szlaku turystycznego im. Konopnickiej, wiodącego z Kalisza przez Poddębice, Bronów, Gusin, Uniejów, Łęczycę, Łowicz, Arkadię do Warszawy. Poza tym planuje się wmurowanie pamiątkowej tablicy, zorganizowanie konkursu recytatorskiego utworów Konopnickiej itp., itd. Ostatnio z interesującym projektem wystąpiła także Komisja Kultury PRN w Łowiczu. Rzuciła ona myśl odrestaurowania w Arkadii tzw. „domku rybaka", w którym wielokrotnie gościła poetka.
Ilość pamiątek po Konopnickiej, znajdujących się na terenie naszego województwa, jest bardzo skromna. Tym bardziej więc inicjatywa poddębiczan i łowiczan zasługuje na uwagę i poparcie. Będzie ona cennym wkładem w ogólnopolskie uroczystości ku czci wielkiej poetki, znakomitej nowelistki, mądrego i subtelnego krytyka, świetnej tłumaczki, niezrównanej autorki książek dla dzieci, wreszcie kobiety, której postać i działalność rozniecała wśród współczesnych gorące spory i zdobywała przysięgłych entuzjastów, a która złotymi głoskami zapisała się na karcie historii walk o niepodległą myśl polską.
(jot-es)

Dziennik Łódzki 1972 nr 139


Wczoraj w Bronowie pow. Łęczyca nietrzeźwy motocyklista Andrzej Walczak (20 lat) najechał na grupę ludzi stojących na poboczu, powodując poważne obrażenia ciała u Marianny i Juliana Pacholczyków. Również motocyklista został ciężko ranny. Wszyscy umieszczeni zostali w szpitalu w Łęczycy.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz