Wrząca

Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.

Wrząca, województwo Kaliskie, obwód Sieradzki, powiat Sieradzki, parafia Gruszczyce, własność prywatna. Ilość domów 36, ludność 323, odległość od miasta obwodowego 3.

Słownik Geograficzny:  

Wrząca,  wś i folw., pow. sieradzki, gm. Gruszczyce, par. Wojków, odl. 22 w. od Sieradza. Wś ma 29 dm. i 606 mk. (wraz z osadami: Borek, Migacz, Poręby, Łapigrosz), folw. ma 11 dm. i 39 mk. (z folw. Zimna Woda, karczmami: Dębiniec, Łapigrosz, os. leśna Biała). W r. 1827 było 36 dm., 323 mk. Dobra W. składały się w r. 1877 folw. W. i Zimna Woda, rozl. mr. 1491: folw. W. gr. or. i ogr. mr. 518, łąk mr. 71, pastw. mr. 134, lasu mr. 552, nieuż. mr. 28; bud. mur. 11, drew. 13, las nieurządzony; folw. Zimna Woda gr. or. i ogr. mr. 172, łąk mr. 11, nieuż. mr. 6; bud. mur. 2, drew. 1, wiatrak. Wś W. os. 87, mr. 509, wś Borek os. 7, mr. 16. Na początku XVI w. łany km. dawały plebanowi za meszne po 3 kor. żyta i 3 owsa a folwark dziesięcinę (Łaski, L. B., II, 55). W r. 1553 część Zajączka miała 4 łany km. a r. 1576 część Brzechfy 9 łan. (Pawiń., Wielk., II, 217).

Spis 1925:

Wrząca, wś i os. mł., folw., pow. sieradzki, gm. Gruszczyce. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne wś i os. mł. 64, folw. 10. Ludność ogółem: wś i os. mł. 397, folw. 160. Mężczyzn wś i os. mł. 201, folw. 71, kobiet wś i os. mł. 196, folw. 89. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego wś i os. mł. 397, folw. 160. Podało narodowość: polską wś i os. mł. 397, folw. 160. 

Wikipedia:

Wrząca-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Błaszki, ok. 5 km na południe od BłaszekW latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie sieradzkim.Wieś pierwszy raz wzmiankowana w 1413 r., kiedy to należała do Zajączków h. Świnka piszących się "z Wrzący". Kolejnymi jej właścicielami byli Brzechwowie h. Jastrzębiec, i Urbańscy h. Nieczuja. Ok. 1660 r. Teresa Urbańska wniosła Wrzącą w posagu Grodzickim h. Gryf, którzy utrzymali ją do 1939 r. W pobliżu dworu w niedzielę 16 listopada 1863 r. rosyjscy huzarzy z Kalisza rozbili polski oddział powstańczy dowodzony przez Wincentego Pągowskiego. 19 zabitych powstańców pochowano w pobliskim Wojkowie. Ich akta zgonów zachowały się w kościele w Wojkowie. Schwytanych powstańców stracono w Kaliszu. Bitwę upamiętnia pomnik w centrum wsi (przy rozjeździe do Wojkowa)postawiony w 135 rocznicę powstania. Zachowało się w stosunkowo dobrym stanie założenie parkowo-dworskie. Poprzedni dwór od czasów póżnośredniowiecznych do schyłku XVIII w. stał na wysepce - "kopcu", otoczony wodą, po lewej stronie od bramy wjazdowej. Jest tam teraz kapliczka w postaci słupka ze świętym. Obecny dwór stoi nieco dalej, pośrodku parku. Główny budynek powstał najprawdopodobniej u schyłku XVII w. w stylu neoklasycystycznym. Około 1800 r. dobudowano do niego czterokolumnowy portyk z piętrami, a po 1870 r. dodano piętra nad dwoma skrajnymi osiami. Wówczas też powstały boczne ryzality, zwieńczone tympanonami o takim samym stopniu nachylenia jak w portyku. Dwór użytkowała do niedawna szkoła. W owalnym salonie, a także w owalnym bocznym saloniku zachowała się polichromia figuralna i krajobrazowa. Dwór otoczony jest parkiem z pocz. XIX w. z rzadkimi i pomnikowymi okazami drzew. Naprzeciwko głównego do dworu wjazdu (po drugiej stronie drogi)) stoi kapliczka z początku XIX w. z czterema rzeźbami świętych, których imiona najczęściej występowały w rodzinie Grodzickich. Po przeciwnej stronie od wjazdu, przy tzw. owczej drodze prowadzącej na skróty do Wojkowa stoi kapliczka w kształcie krzyża, przykryta namiotowym daszkiem z gontów, wg tradycji postawiona na miejscu mogiły powstańców z 1863 r. Według rejestru zabytków KOBiDZ na listę zabytków wpisane są obiekty: zespół dworski, 1 poł. XIX w.: dwór, nr rej.: 96/299 z 28.12.1967 ,park z aleją dojazdową od szosy Gruszczyce-Wojków, nr rej.: 874 z 28.12.1967 ,aleja Wrząca-Gruszczyce, nr rej.: 1154 z 14.06.1974 .W lasach dawnego majątku Wrząca, przy drodze Brąszewice-Wojków, w uroczysku Orły, utworzono w 1998 r. Rezerwat przyrody Wrząca. Do roku 2003 w Dworze mieściła się szkoła. Lecz był to jej ostatni rok. Początkowo było 8 klas, lecz w roku 1999 wybudowano w Gruszczycach Publiczne Gimnazjum wtedy zostało już tylko 6 klas.

Elżbieta Halina Nejman Majątki (Szlachta Sieradzka XIX wieku Herbarz)

WRZĄCA par. Wojków, p. sieradzki, w 1553 roku Zajączek miał 4 łany ziemi, a Brzechffa 9 łanów. Około 1660 r. dobra jako posag Teresy Urbańskiej przeszły do rodziny Grodzickich. Byli oni ich właścicielami do 1945 r. 94 W 1877 roku na majątek składały się; wieś Wrząca ma 87 osad i 509 mg gruntu, wieś Borek 7 domów i 16 mg, folwark Wrząca z 11 budynkami murowanymi i 13 drewnianymi miał 1491 mg ziemi w tym 552 mg lasu, folwark Zimna Woda miał 3 budynki i wiatrak. Były jeszcze osady Migacz, Poręby i Łapigrosz i karczmy; Dębiniec i Łapigrosz. W 1912 r. wieś i folwark miały 1402 mg, a właścicielami byli uwłaszczeni włościanie i Tadeusz Grodzicki. (SGKP t.14, s.57,SGR 1792, nr 188 k. 638-430, TD, PGkal.).

Jakub Jurek (Dobra Ziemskie):
Dobra ziemskie Wrząca z przyległościami Zimnawoda, Migacz w powiecie sieradzkim, województwie kaliskim położone
koniec XVIII w. – dobra posiada Kajetan Grodzicki
20 II 1798 – wskutek transakcji między rodzeństwem Grodzickich dobra przechodzą na Józefa Grodzickiego za 200000 złp
~1802 – uregulowanie własności dóbr w księgach hipotecznych administracji pruskiej
~1821 – po Józefie Grodzickim dobra odziedziczyli Tadeusz, Filip, Ludwik, Teodozja, Anastazja, Stanisława i Józefa Grodziccy; powstaje księga wieczysta dóbr wg prawa Królestwa Polskiego[i]
24 V 1832 – przed notariuszem w Kaliszu dobra nabywa od rodzeństwa Tadeusz Grodzicki za 290000 złp
1864 – w wyniku ukazu o uwłaszczeniu chłopów na własność włościan przechodzi 509 mórg i 10 prętów ziemi we Wrzącej i 15 mórg i 262 pręty we wsi Borek; w tym czasie dobra składają się z przyległości Migacz, Zimna Woda oraz osady młynarskiej i karczemnej Dębiniec
21 VI 1879 – dobra przechodzą na Józefa Grodzickiego, syna Tadeusza, mając wówczas wartość 152154 rbs
~1898 – po śmierci Józefa Grodzickiego dobra dziedziczą dzieci: Tadeusz, Janina Zakrzewska i Ignacy.
20 III 1898 – za 100001 rbs dobra nabywa na wyłączność Tadeusz Grodzicki, ostatni właściciel dóbr przed wojną i parcelacją
~1899 – powstaje rejestr pomiarowy dóbr geometry Umińskiego; dobra mają 1402 morgi i 197 prętów
1931 – powstaje 3-arkuszowy plan gruntów majątku prywatnego Wrząca autorstwa i pomiaru Franciszka Sułkowskiego[ii]; dobra mają 661 ha i 6492 metry kwadratowe.
1937 – powstaje  plan gruntów części majątku prywatnego Wrząca autorstwa i pomiaru Franciszka Sułkowskiego[iii]; wydzielona zostaje nieruchomość o powierzchni 98 ha 3922 metrów kw., dla której powstaje księga hipoteczna pod nazwą „Kolonia Wrząca”; po wydzieleniu kolonii w dobrach pozostaje 563 ha i 2573 m kw., na których ciąży pożyczka od Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Warszawie
6 IX 1944 – na podstawie dekretu o przeprowadzeniu reformy rolnej majątek Wrząca przechodzi na własność Skarbu Państwa na cele tejże reformy; powstaje ponad 70 osad przydzielonych następnie rolnikom; powstaje szkic parcelowanego majątku[iv]
1959 - powstaje szkic resztówki byłego majątku Wrząca autorstwa inż. Emila Kelma[v]
[i] Archiwum Państwowe w Łodzi, Oddział w Sieradzu. Księgi hipoteczne sądów w Sieradzu, ks. hip. dóbr Wrząca, T. 1, sygn. 782.
[ii] Archiwum Państwowe w Łodzi, Oddział w Sieradzu. Księgi hipoteczne sądów w Sieradzu, ks. hip. dóbr Wrząca, T. 1, sygn. 782.
[iii] Archiwum Państwowe w Łodzi, Oddział w Sieradzu. Księgi hipoteczne sądów w Sieradzu, ks. hip. dóbr Wrząca, T. 1, sygn. 782.
[iv] Archiwum Państwowe w Łodzi, Oddział w Sieradzu. Księgi hipoteczne sądów w Sieradzu, ks. hip. dóbr Wrząca, T. 1, sygn. 782 (kopia z 1946 r. M. Filipczenkowa)
[v] Archiwum Państwowe w Łodzi, Oddział w Sieradzu. Księgi hipoteczne sądów w Sieradzu, ks. hip. dóbr Wrząca, T. 1, sygn. 782.

1992 r.

Wieś Ilustrowana 1912 maj

Notariusz Antoni Pstrokoński 1812

Wieś Wrząca

Budynki Dworskie.

1. Dwór nowy przed dwunastą lat zbudowany, cały murowany, frontem na zachód słońca, do którego wchodząc, iest przed nim Przedsionek czyli Ganek na czterech słupkach murowanych, a strych z cegły, podbitka u góry z gliny biało wylepiona. Do Sieni małey Drzwi futrowane podwoyne gozdziami ze wnątrz nabiiane z zamkiem kluczem i antabą. Na szrodku tey Sionki Lampa zawieszona na hakach żelaznych. Z tey Sieni na lewey ręce Przedpokoy mały, do którego Drzwi podwoyne, z zamkiem kluczem i Antabą o iednym oknie na dwie części rozłożonym, w ktorym sześć tafel szklanych. Z tego Przedpokoiu Drzwi podwoyne do Pokoiu Zielono malowanego, w nim są trzy okna podwoyne o zielono malowanych ramach, kominek szafiaty, Piec Angielski z białych kafli, dwa pokoie grzeiący, podłoga sosnowa w tafle, obkładane drzewem dębowym. Z tego Pokoiu Drzwi do drugiego Pokoiu niebiesko malowanego, w nim są także trzy okna podwoyne, Kominek szafiaty, Drzwiczki żelazne do pieca, w ktorym się kładzie drzewo do palenia na kraty żelazne, podłoga w tafle Jesionowe, obkładane drzewem dębowym. W tych dwoch Pokoiach są sufity gliną wylepione i wapnem wyrzucone, malowane przedkominki marmurem wykładane, haki dwa na szrodku sufitow do paiąków. Z tego drugiego Pokoiu, Drzwi do Sali malowaney, w ktorey iest troie Drzwi podwoynych, do Ogrodu z oknami, piec biały okrągły na podstawce drewnianey, Kominek szafiaty, podłoga z tarcic w murze, dwie szafki kredensowe na zamki zamykane, Drzwi podwoyne do Sionki. Z tey Sali Drzwi do Pokoiu Sypialnego białego w ktorym iedno okno, Kominek szafiaty bez pieca, podłoga z tarcic. Z tego Pokoiu Drzwi do Garderoby poiedyńcze na zawiasach z zamkiem na Klucz zamykane, w tey Garderobie okno iedno podwoyne z okienicą zewnątrz na rygiel zawieraną, podłoga z tarcic. Z Pokoiu zaś Sypialnego Drzwi podwoyne do Pokoiu Panieńskiego białego w ktorym okien trzy, Kominek razem z piecem z Kafli białych, podłoga z tarcic. Z tego Pokoiu wchodzi się do małey Garderobki Drzwiami poiedyńczemi na zamek o kluczu zamykanemi, z tey Garderobki są Drzwi dubeltowe iedne drewniane drugie o szosciu szybach szklane na zawiasach żelaznych z zamkami na Dwor, a przez Schody idzie się na Gorę gliną wylepioną, naktorey chowaią się rożne lekkie ruchomości. Wracając do Panieńskiego Pokoiu, są z niego Drzwi podwoyne do Przedpokoiu w ktorym znayduią się Okno iedno podwoyne, Kominek z Kapturem, podłoga i Drzwi podwoyne do Sionki, ktorą się wychodzi przed Dwor. W całym Dworze /: oprocz dwoch Garderob są wszystkie Drzwi Stolarską robotą iednakową na dwie połowy podzielone, o zawiasach żelaznych, z zamkami, kluczmi, Antabami i rękoimami, a każde Drzwi w malowanych dwoch Pokoiach i w Sali są zielono malowane. Okna są wszystkie na zawiasach z dwiema ryglami i szkoblami, dubeltowe, maiące po Dwanaście wielkich szyb, oprocz Przedpokoi dwoch gdzie są okna poiedyńcze, każde o szosciu szybach wielkich. W Pierwszym Pokoiu dwie szyby zewnątrz przetrącone, w drugim Pokoiu trzecie zewnętrzne okno całe wybite, tylko Ramy są na Sali przetrącone dwie Szyby, a trzy wybite. W Sypialnym Pokoiu przetrącone trzy szyby, w Garderobie dwie, w Panieńskim Pokoiu sześć. Wszystkie okna a nawet Drzwi dubeltowe, do Ogrodu szklane, maią Okienice Żeluziami zwane, malowane, na zawiasach z haczykami dwiema. Przed Dworem iest dziewięć Topoli zasadzonych. Za dworem iest założony nowo Ogrod Włoski, w ktorym niektore Drzewka znayduią się, z frontu ogrodzony płatami rzniętemi, w tyle za żerdziami nad Rowem. Na boku Dworu Wychodek z Drzwiami na zawiasach z haczykiem. Studnia blisko Dworu, ocembrowana balami sosnowemi z Sochą i wiadrem.

Browar po prawey stronie Dworu, stary, z Bali rzniętych pobity Dranicami, w ktorym iest Sień obszerna gdzie Piwo robią, do Sieni dwoie Drzwi iedne z frontu, drugie od Studni na biegunach, komin cały aż nad dach, Brantmury i kotlina do kotła z cegły murowane, Rynna z kotła do kadzi i Schody na gorę. Izba i Komora Drzwi dwoie, z tarcic w Izbie, iednę do Sieni, drugie do Komory, z Komory także Drzwi na dwor, z tych Drzwi iest czworo na zawiasach żelaznych z żelaznemi szkoblami i wrzecądzami. W Izbie okna dwa, każde o Szesnastu szybach, koryto murowane do zalewu, Piec i komin z cegły murowane, Suszarnia, ktorey Czeluście wychodzi z Sieni, a idzie Rurą murowaną z cegły na gorę filarem. Lasy na gorze laskowe.— Za Browarem

Studnia przy Sadzawce ocembrowana, z Sochą wiadrem bez okucia, i Rynną idącą do Kotła.

Sadzawka w ktorey są Ryby, z upustem i mostkiem na nim.—

Gorzalnia razem pod iednym Dachem z Izbą Czeladną, Wolarnią i Chlewami. Dla trzody cały ten budynek szkudłami pobity, w dachu frontowym iest Dymnik z oknem szklanym u facyaty przy Gorzalni iest okno bez szkła a u Wolarni w facyacie okno ze szkłem. Gorzalnia cała murowana i wybielona, komin aż nad dach i Brantmury w Sieni murowane. Do Sieni wchodząc Drzwi podwoyne sosnowe na zawiasach żelaznych z szkoblami- z Sieni do Gorzalni takież Drzwi na zawiasach z szkoblami i wrzeciądzami w Gorzalni okien cztery, każde o szesnastu szybach, ale z tych iest wybitych sześc tafel, przetrąconych zaś dwie, podłoga w połowie tylko z dylów zła, kominek i kotlina do garzy murowane, Posowa z tarcic, z Gorzalni Drzwi do komorki, gdzie bywa Surowiec, w ktorey iest okno małe o trzech szybach, i Okienica sosnowa do Sieni. Studnia w Gorzalni, u ktorey iest Pompa żelazna. Rynny sosnowe trzy.—

Czeladna Izba murowana, wchodząc do Sieni drzwi na zawiasach z szkoblami i wrzeciądzami do Izby Czeladney drzwi na zawiasach z klamką i haczykiem żelaznemi, komin z Sabatnikiem i piecem murowanem kaptur u komina, trzyma pręt żelazny posowa z tarcic, dwie framugi w murze z pułkami drewnianemi, okien dwa, każde o szesnastu szybach, trzecie okno do wolarni o takiż szybach mnieyszych z Sieni drzwi na zawiasach z szkoblami i wrzecądzem.— Wolarnia z podłogą z bali złobami na około także z Bali i drabinami. Studnia murowana do wywaru, zamykana na wrzecądz, okienek trzynaście szklanych, na posowie iest tymczasem położona Kopa tarcic nowych. Wrota. Dwor na biegunach. Chlewy.

Chlewy na drugiey połowie wolarni dla trzody cztery, o pięciu drzwiach na zawiasach z szkoblami do zamykania, bez podłogi, do nich iest Okienek małych dziewięć, ale dwa bez szkła.—

Chlewy i Wolarnia są w ryglowkę zbudowane i przyciesi podmurowane.

Oficyna z Bali sosnowych rzniętych, dach pod szkudłami, na rogach dachu są dwie gałki blaszane, iedna z gwiazdą, Komin na sochach wylepiony, na wierzchu nadmurowany. W tey Oficynie Sień z Kuchenką, Pokoi dwa, każdy ma Kominek murowany o iednym piecu Kaflanym dwie Pokoie grzeiącym. Drzwi czworo, pierwsze ze Dworu do Sieni na zawiasach z klamką do zamykania, drugie z Sieni do Pokoiu na zawiasach z zamkiem na klucz zamykanym bez klucza, trzecie do pokoiu drugiego z pierwszego na zawiasach bez zamknięcia, czwarte z pokoiu na Dwor ku wolarni dubeltowe na zawiasach żelaznych iedne z haczykiem, drugie wewnątrz do połowy szklane, z szkoblami i wrzecądzem, w pierwszym pokoiu dwa okna, w drugim iedno, szklane, iedno frontowe okno na zawiasach z haczykiem, Okienice dwie w pierwszym pokoiu wewnątrz podmurowane, w obydwoch pokoiach podłoga z tarcic nadgnita, a połowa dobra.—

Kurniki nowe z bali rzniętych, z dachem krytym o pięciu drzwiach na zawiasach z szkoblami Ośmiu i czterma wrzecądzami, w dwoch Kurnikach iest podłoga z cegły, na posowie tymczasem tarcice położone.

Kopiec na ktorym przed kilku laty stał Dwor stary, w około tego kopca i na nim iest Drzewo rodzayne sliwkowe i wisniowe.

Dom zwany czworaki nad drogą, z bali rzniętych, pod snopkami, komin z gruntu murowany, o czterech Izbach, czterech Komorach, czterech oknach za szkłem, i czterech Kominkach, a o dwoch piecach z cegły, z ktorych każdy grzeie dwie Izby, o dziesięciu drzwiach na biegunach. Sień iest na wylot. Podłogi nie masz. Posowa wszędzie z tarcic oprocz sieni:—

Kuchnia stara z Bali rzniętych, Dach z dranicami z guntami pobity, komin z gruntu murowany, ma dwie Izby i dwie komory, cztery okna z tych iedno małe, dwa piece z cegły, ieden Sabatnik, ieden kominek wielki, drugi mały murowanie, Szescioro drzwi na zawiasach z szkoblami i wrzecądzami, Posowa z balikow.—

Za Kuchnią Sadek z drzewem sliwkowym i iedną gruszką, w nim iest ulow z pszczołami osiem, a prożnych cztery.— Daley ku spichrzowi Ogrod nowo założony ze Szczepami, ktorych połowa wyschła.—

Spichrz nowy przed dwiema laty zbudowany, cały murowany, z dachem pod szkudłami, o dwoygu drzwiach na wylot, iedne drzwi są o troygu zawiasach futrowane i gozdziami zewnątrz obite, drugie proste o dwoch zawiasach, oboie z zamkami i kluczami, podłoga i posowa z tarcic, są cztery słupki pod posową, okien małych osiem za szkłem z kratami sosnowemi i komory dwie na iednym boku, do ktorych Drzwi dwoie na zawiasach z zamkami i kluczami, w każdey komorze dwa okienka za szkłem z kratami sosnowemi, Schody na gorę sosnowe. Na Gorze okan dwa, każde o szesnastu szybach w facyatach, z ktorych iedna szyba wybita, Dymnik na szrodku dachu za szkłem.

Sklep na boku pod Spichrzem murowany i sklepiony o troygu drzwiach na zawiasach żelaznych z zamkami i kluczami.—

Stodoły okolne: Pierwsza o dwoch klepiskach i podwoynych Wrotach na biegunach, z zamkami z frontu, a na tyle z zatykami drewnianemi. Druga szrodkowa o dwoch klepiskach z wrotami podwoynemi na wylot na czopach i Kunach żelaznych, z czterema zamkami, na klucze z obydwoch stron zewnątrz zamykanemi,— Spichrz na połowie iednego Samsieka z drzwiami na zawiasach z szkoblami i wrzecądzem. Trzecia Stodoła taka iak pierwsza.—Czwarta Stodoła czyli Szopa o dwoygu wrotach na biegunach z szkoblami, i iednym wrzecądzem u przednich wrot, bo drugie wrota tylne zawieraią się na zatyczkę żelazną.— Te Stodoły z drzewa rzniętego, dach pod snopkami, z dwiema szorami szkudeł lub dranic na około u dołu.—

Staynia z Wozownią nowa, w słupy murowane z cegły i wybielone, między ktoremi Sciany z bali rzniętych, dach pod szkudłami, do Staien iest troie Drzwi na zawiasach, z szkoblami i wrzecądzami, w Stayniach są złoby z drabinami:— Do wozowni wrota z tarcic na zawiasach z szkoblami i wrzecądzem. Z Wozowni Schody na gorę z drzwiami podnoszonemi na zawiasach z szkoblami i wrzecądzem oraz kłotką. Facyaty maią dwie okiennice zamiast okien. Na szrodku dachu są dwa Dymniki z oknami szklanemi.

Obory stare trzy okolne z sobą związek maiące, w iedney Oborze iest podłoga z korytami dwiema i drabinami dwiema: w drugiey koryta z drabinami na okoł, w trzeciey także koryta z drabinami. Wrot iest troie. Sciany z bali rzniętych częścią iuż popruchniałych z przyciesiami. Dach pod Snopkami.

Owczarnia murowana cała w Polu stoiąca, Wrot do niey dwoie na biegunach wewnątrz kołkami zatykanych. Drzwi małych po bokach dwoie na biegunach, iedne z nich zamykane zewnątrz na wrzecądz z szkoblami, posowa na balikach z żerdzi, na ktorych polepa gliniana. Dach dranicami pobity.—

Wyiezdzaiąc od Dworu ku Owczarni iest Kolumna murowana, na ktorey Statua Swiętego Wawrzyńca.

Budynkie Wieyskie.

Nro 2do Chałupa stara, w ktorey mieszka Ciesla Rayn i Mularz Leszczynski. Ta Chałupa o dwoch Izbach i dwoch komorach, w kazdey Izbie iedno okno, ieden kominek, a ieden piec na dwie Izby, iedna Sien. Drzwi szescioro na biegunach. Komin nadmurowany. Dach pod Snopkami— Chlewik przy Scianie Chałupy. Ogrody dwa i Sadek.

Nro 3tio Chałupa mieszkania Jozefa Łakomiaka Pułrolnika, ma Sień, Izbę z komorą, w Izbie okno iedno, kominek z piecem z gliny, Drzwi czworo na biegunach, komin z gliny, Dach pod Snopkami. Ma Stodołę, Oborę, Chlew na trzodę, i Ogrod.—

Nro 4to Chałupa mieszkania Pawła Domagały, Pułrolnika, ma Sień, Izbę z komorą, w Izbie okno iedno, kominek z piecem z gliny, Drzwi czworo na biegunach, komin z gliny, Dach pod Snopkami, ale zły. Ma Stodołę, Oborę i Chlewik. Ta Chałupa potrzebuie reperacyi w posowie i kominie, ponieważ balki dwie złamane.—

Nro 5to Chałupa Bartłomieia Owczarka Pułrolnika, maiąca Sień, Izbę z komorą, w Izbie okno iedno, kominek z piecem z gliny, Dach pod Snopkami, posowa z balikow. Ma Stodołę, Oborki dwie, Staienkę, Chlew i Sadek mały.—

Nro 6to Chałupa mieszkania Marcina Mikołayczyka, maiąca Sień, Izbę z komorą, w Izbie okno iedno, piec i komin z gliny, drzwi czworo na biegunach, posowa z balikow - Komin z gliny, Dach pod Snopkami. Ma Stodołę, Oborę złą, Chlewiki dwa i Sadek.—

Nro 7mo Chałupa mieszkania Jana Skrzypczyńskiego Mularza. Ta Chałupa ma Sień, Izbę z komorą, w Izbie okien dwa, Kominek z piecem z cegły, drzwi czworo na biegunach - posowa z balikow - Komin z gliny nadmurowany, Dach pod Snopkami. Ma Oborkę i Ogrod.—

Nro 8vo Chałupa mieszkania Antoniego Mikołayczyka Pułrolnika. Ta Chałupa o iednej Sieni, Izbie z komorą, - w Izbie okno iedno, piec z Kominem z gliny, Drzwi czworo na biegunach - posowa z balikow, Komin z gliny, nadmurowany. Dach pod Snopkami. Ma Stodołę, Oborkę, Staienkę, i dwa Chlewiki.—

Nro 9no Chałupa mieszkania Kazimierza Domagały Pułrolnika, taka iak Osma. Do niey należą Stodoła, Obora zła, Chlewiki dwa, Staienka i Sadek.—

Nro 10o Chałupa mieszkania Mikołaia Szewczyka Pułrolnika taka iak Osma, oprocz: że posowa zła, a Komin tak iak u Dziewiątey nie nadmurowany. Do niey należy Stodoła o dwoch boiowiskach i o dwoch Samsiekach, Oborka, Chlewik, Szopa i Sadek.—

Nro 11o Chałupa nowa z drzewa rzniętego, mieszkania Andrzeia Łukasiewicza Pułrolnika, Dwoiaki zwana, o iedney Sieni, dwoch Izbach, dwoch Komorach, w pierwszey Izbie są dwa okna, Kominek i piec, w drugiey Izbie iedno okno, ieden kominek i ieden piec z gliny, posowy z tarcic - Drzwi szescioro na biegunach - Komin z gliny nadmurowany, Dach pod Snopkami. Do niey należy Stodoła, Oborka i Staienka.—

Nro 12do Chałupa stara mieszkania Błazeia Swierczaka Pułrolnika o iedney Sieni, Izbie z Komorą, w Izbie okno iedno, piec z Kominem z gliny, posowa z balikow, drzwi czworo na biegunach, Komin z gliny, dach pod Snopkami, przestawienia potrzebuie bo się wszystko wali. Do niey należy Stodoła, Obora, Staienka Chlewik i Sadek.—

Nro 13tio Chałupa stara mieszkania Ignacego Porady Pułrolnika o iedney Sieni, iedney Izbie z Komorą, w Izbie okno iedno, Kominek z piecem z gliny, posowa z balikow, drzwi czworo na biegunach, Komin z gliny nadmurowany, Dach pod Snopkami:— Komin i Sień potrzebuią naprawy.—Do niey należy Stodoła, Obora, Staienka i Chlewik.—

Nro 14to Chałupa mieszkania Pawła Wawrzyniaka Pułrolnika, o iedney Sieni, iedney Izbie z Komorą, w Izbie okno, Kominek z piecem z cegły, posowa z bali.—Drzwi czworo na biegunach.— Komin z gliny ktory trzeba naprawić.—Dach pod Snopkami.—Do niey należy Stodoła z drugim samsiekiem złym, Obora zła, Chlewik i Sadek.—

Nro 15to Chałupa stara mieszkania Marka Kostrzewy Pułrolnika — o iedney Sieni, iedney Izbie z Komorą, w Izbie okno iedno, Kominek z piecem z gliny, posowa zła w balkach, czworo drzwi na biegunach, Komin z gliny. Dach pod Snopkami.—Do niey należy Stodoła, Obora, Staienka, Chlewik i Sadek.— Naprawić trzeba posowę, Komin i Samsiek w Stodole.—

Nro 16to Chałupa mieszkania Filipa Maniaka, Pułrolnika — o iedney Sieni, iedney Izbie z Komorą, w Izbie okno iedno, Kominek z piecem z gliny.—Posowa z bali — Drzwi czworo na biegunach — Komin z gliny nadmurowany.—Dach pod Snopkami.—Ma Stodołę, Oborę, Chlewik i Sadek.—

Nro 17to Chałupa mieszkania Wawrzynca Oleyniczaka Czynszownika — o iedney Sieni, iedney Izbie z Komorą, w Izbie okien dwa, Kominek z piecem z gliny — posowa z balikow — Drzwi czworo na biegunach — Komin z gliny—Dach pod Snopkami.—Ma Stodołę i Chlewik.—

Nro 18to Chałupa Jana Kacprzaka Pułrolnika taka iak Siedemnasta oprocz ze iedno okno w Izbie — Ma Stodołę, Oborkę, Chlewiki dwa i Sadek.

Nro 19to Chałupa Jana Wieruckiego Zagrodnika, taka iak Siedemnasta. Do niey należy Stodoła przy Chałupie, Oborka i Chlewik.—

Nro 20mo Chałupa mieszkania Filipa Swierczaka Pulrolnika taka iak Siedmnasta, i Komin iest nadmurowany. Ma Stodołę, Oborę, Staienkę przy Chałupie, i Chlewik przy Oborze.

Nro 21mo Kuznia nowa, pod dozorem Zygmunta Dąbkiewicza Kowala, Kuznia w słupy i z przodu murowana, bez posowy i podłogi, Drzwi podwoyne na zawiasach z wrzecądzem i szkoblami dwiema, Dach pod szkudłami:— Do tey Kuzni, nalezy Chałupa, o iedney Sieni, iedney Izbie z Komorą, w Izbie okien dwa — Kominek z piecem z cegły— i Sabatnik — posowa na Izbie z tarcic a na Sieni z dyli — Drzwi troie na zawiasach — a czwarte na biegunach — Dach pod Snopkami z dwiema szorami u dołu dranic.—

Nro 22mo Gosciniec wiezdny, mieszkania Jana Mikołayskiego Karczmarza.— Dom goscinny w ryglowkę budowany i podmurowany, o iedney Sieni, trzech Izbach i trzech Komorach.— w pierwszey Izbie okien trzy, Kominek z piecem z cegły, podłoga i posowa z tarcic, częściami złe. W tey Izbie stoł długi, Misnik na nogach i Ławki dwie.— w drugiey Izbie okien dwa. Kominek z cegły, posowa z tarcic, w trzeciey Izbie okno iedno, Kominek z cegły i piec dwie izby grzeiący, posowa z tarcic.— Drzwi siedmioro, z tych na zawiasach szescioro, na biegunach iedne, wrzecądze są u dwoyga drzwi z haczykami dwiema i czterema szkoblami.— Posowa z tarcic na Komorach — Komin cały murowany. Dach pod dranicami.— Staynia wiezdna z cegły w ryglowkę, podmurowana, z złobami na około bez drabin, wrot dwoie na wylot na czopach z wrzecądzami i szkoblami.— Drzwi małe we wrotni na zawiasach z klamką żelazną, Dach pod dranicami.— Oborka, z pałek, pod Snopkami.

Nro 23tio Chałupa Tomasza Migacza Pułrolnika, Dwoiaki — o iedney Sieni, Izbach dwoch, Komorach dwoch, w Izbie kazdey po iedney oknie, iednym Kominku z gliny, piecu iednym z cegły — posowy z tarcic. Drzwi siedmioro na biegunach, Komin z gliny, nadmurowany, Dach pod Snopkami.—Do tey Chałupy iest Stodoła, Obora i Chlew.—

Nro 24to Chałupa Marcina Stęporka Pułrolnika, o iedney Sieni, iedney Izbie z Komorą, w Izbie okien dwa, Kominek z piecem z gliny, posowa z bali, Drzwi czworo na biegunach, Komin z gliny, Dach pod Snopkami. Należy do niey Stodoła, Obora, Staienka i Sadek.—

Nro 25o Chałupa Dwoiaki z bali rzniętych, Jozefa Krolaka Pułrolnika, nieskonczona, o iedney Sieni, dwoch Izbach, iedney Komorze, trzech oknach. Brakuie Dachu, Komina, piecow, Kominkow, posowy, drzwi i okien.— Do niey iest Stodoła, Obora, Chlewy dwa i Staienka.—

Nro 26to Chałupa nowa z bali rzniętych, Rocha Kałuży Pułrolnika. Dwoiaki, o Dwoch Sieniach, dwoch Izbach, i iedney Komorze, w pierwszey Izbie okien dwa, Kominek z piecem z cegły, — w drugiey Izbie okno iedno, Kominek z piecem z cegły — posowy na Izbach i Komorze z tarcic — Drzwi szescioro na biegunach — Komin cały murowany — Dach pod Snopkami z dwiema szorami szkudeł od dołu.— Do niey należy Stodoła, Oborka, Staynia i dwa Chlewiki.—

Nro 27o Chałupa nowa. Dwoiaki, Jędrzeia Pipi Pułrolnika o iedney Sieni, dwoch Izbach, Komorach dwoch, w Izbie kazdey po iednym oknie, Kominku i piecu z cegły, posowy z tarcic — Drzwi siedmioro na biegunach, Komin z gliny nadmurowany, Dach pod Snopkami z szorami u dołu szkudeł. Do niey Stodoła, Obora, Staienka i Chlewik.—

Nro 28o Chałupa Marcina Wlazłego Pułrolnika, o iedney Sieni, i Izbie z Komorą, w Izbie okno iedno, piec z Kominkiem z gliny, posowa z bali, Drzwi czworo na biegunach, Komin z gliny, Dach pod Snopkami. Do niey iest Stodoła, Obory dwie, Staienka i Chlew.

Nro 29no Chałupa Dwoiaki Jana Wilka Pułrolnika: o Sieniach dwoch, Izbach dwoch, Komorach dwoch, w pierwszey Izbie okien dwa piec z Kominkiem z cegły, w drugiey Izbie okno iedno, Kominkiem z piecem z cegły, posowy z tarcic, Komin cały murowany, Dach pod Snopkami z trzema szurami szkudeł u dołu. Tylko Stodoła , do tey Chałupy.—

Nro 30mo Chałupa Jana Swierczaka Pułrolnika: o iedney Sieni, iedney Izbie z Komorą, w Izbie okno iedno, Kominkiem z piecem z gliny, posowa z dyli, drzwi czworo na biegunach — Komin z gliny, nadmurowany, Dach pod Snopkami — Należy do niey Stodoła , Staienka, Obora i dwa Chlewy.—

Nro 31o Chałupa Błazeia Swistaka Pułrolnika, podobna Trzydziestey zewszystkim, procz Staienki.—

Nro 32o Czworaki — wyżey są między Dworskiemi Budynkami.

Nro 33o Chałupa Woyciecha Dawida Owczarza przy Owczarni, stara o iedney Sieni, i Izbie z Komorą Pułrolnika: o iedney Sieni, iedney Izbie z Komorą, w Izbie okno iedno, Kominek i piec z cegły, Drzwi czworo na biegunach — Komin z gliny, Dach pod Snopkami — Posowa z balikow zła — Do niey iest Stodołka o iednym Samsieku, i Oborka z starego drzewa.—  

Dziennik Departamentowy Warszawski 1815 nr 50

PREFEKT Departamentu Warszawskiego.

Nadesłane maiąc przez Władze sądowe opisy zbiegłych więźni, poniżey te zamieszcza ; wzywaiąc WW. Podprefektów, Woytów i JPP. Burmistrzów, aby na takowych pilne dawali baczenie, uiętych zaś w przyzwoitą straż opatrzonych, do mieysca w opisie wskazanego odsyłali.

w Warszawie dnia 6. Listopada 1815.

Nakwaski. — Rakiety, S. G.

Opis zbiegłych z Więzienia Łęczyckiego.

Gdy Ignacy Ząbczyński, o zarzut odebrania złodzieiowi pieniędzy obwiniony, na mocy zapadłey decyzyi, będąc za kaucyą przysiężną z Inkwizytoryatu Kaliskiego, w dniu 14 Czerwca r. z. wypuszczony, roty swey przysięgi nie dotrzymał, ponieważ za wsi Wrzący powiatu Sieradzkiego, bez wiedzy Władzy mieyscowey, nie wiadomo gdzie oddalił się, tak iż, po ukończeniu tey sprawy z głównemi zbrodniarzami teraz wyśledzonym bydź nie może przeto iako za krzywoprzysięzcę podaie się; opis iego fizognomii: — Ignacy Ząbczyński, maiący lat 43, iest wzrostu miernego, sytuacyi szczupłey, twarzy pociągłey mierney, włosów ciemnych strzyżonych, czoła wysokiego, oczu szarych, nosa psiego szczególnego, iednak znaku po sobie nie okazuie; ubiór zaś iego, ieżeli zwyczaynégo nie odmienił, iest surdut sukienny szaraczkowy na guziki platerowane białe zapinany płótnem cienkiem podszyty, kamizelka biała sukienna na ieden rząd guzików zapinana, koszula z cienkiego płótna, chustka na szyi biała; spodnie sukienne szaraczkowe długie, czapka sukienna granatowa z siwym barankiem szerokim, i ma bóty passowe na abcasach niskich. —W celu więc pociągnienia go do odpowiedzi i ukarania, iako krzywoprzysięzcę ; wzywamy i upraszam wszystkie cywilne i woyskowe Zwierzchności, aby na opisanego przyzwoite dały baczenie, i stosownych ku schwytaniu go użyły środków; a złapawszy pod mocną i pilną strażą, do Sądu naszego, przesłać raczyły.

Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego 1826 nr 531

NRO 94254/35287 — WYDZIAŁ SKARBOWY, SEKCYA SKARBOWA.

KOMMISSYA WOJEWODZTWA MAZOWIECKIEGO.

Umieszczając poniżéy Listę dłużników kar Kontrawencyinych, z mieysca zamieszkania niewiadomych, na skutek Odezwy Kommissyi Wtwa Kaliskiego z dnia 13go Października r. z. poleca Wóytom i Burmistrzom, ażeby wyszczególnione w tymże Wykazie Osoby w Gminach swych iak nayściśley śledzili, od wyśledzonych należność przypadaiącą ściągnąwszy, do Kontrolli Skarbowéy przy Sądach Woiewództwa Kaliskiego franco odesłali, o skutku zaś właściwym Kommissarzom Obwodów donieśli.

Działo się w Warszawie dnia 4 Lutego 1826 r.

Radca Stanu, Prezes Kommissyi

w Zastępstwie KOŻUCHOWSKI. Filipeckit Sekr: Jener:

Lista dłużników kar kontrawencyinych dawniéy w Woiewództwie Kaliskiém zamieszkałych, którzy z teraźnieyszego pobytu nie są wiadomi

83. Matuszak Bartłomiéy, zamieszkały dawniéy w Wrzący, Obwodzie Sieradzkim, zł. 6 u Kommissarza Obwodu Sieradzkiego.

 

Dziennik Urzędowy Woiewodztwa Kaliskiego 1827 nr 16

MINISTER SEKRETARZ STANU.
Ma honor udzielić Radzie Administracyiney wolą Nayiaśnieyszego Pana wypisaną, iak następuie:
„Rada zawiadomi podpisanych na Supplice obok załączoney, przez pośrednictwo właściwych Władz — iż Cesarz i Król Jmć uważa postępek „ich za dowód owego ducha zamieszania nieprzestaiącego działać na małą „cząstkę Jego poddanych Polskich, a tyle przeciwnego temu uszanowaniu „dla Władzy i zamiłowaniu porządku, które tak znamienicie odznaczają „ogół Narodu, i które przewodniczyły obradom ostatniego Seymu; iż Jego „Cesarsko-Królewska Mość z żalem widzi w takowym postępku „nowe powody do przedłużenia względem Woiewództwa Kaliskiego środków przez Dostoynego Poprzednika JEGO przyiętych, i że na ten raz „w łaskawości swoiey na zganieniu tego nierozważnego kroku poprzestaie.“
w Petersburgu dnia Marca 1827.
(podpisano) Stefan Hr. GRABOWSKI.
Za zgodność z Oryginałem:
Radca Sekretarz Stanu, Generał Dywizyi, (podpisano) Kossecki.
w szczególności przesłać zalecono:
3)    PP.    Mączyńskiemu Stefanowi z Lutomirska.
5)    —    Biernackiemu Jozefowi Gabryelowi z Klonowa.
6)    —    Grabowskiemu Felixowi z Strachanowa.
7)    —    Jezierskiemu Anastazemu z Góry.
8)    —    Karśnickicmu Augustynowi z Chorzewa.   
9)    —    Gątkiewiczowi Tomaszowi z Kwaskowa.
10)    —    Grodzickiemu Filipowi z Gruszczyc.
14)    —       Parczewskiemu Józefowi z Włynia.
15)    —    Ordędze Józefowi z Cieni.
17)     —       Grodzickiemu Tadeuszowi z Wrzący.
21)    —    Jłowieckiemu Marcinowi z Trzebin.
23)    —    Biernackiemu Stanisławowi z Sikucina.
27)    —    Rejczyńskiemu Józefowi z Naramic.
29)    —       Bartochowskiemu Kazimierzowi z Skomlina.
30)     —       Kobierzyckiemu Łukaszowi z Wielkiey Dąbrowy.
34)    —       Trepka Leopoldowi z Brzykowa.
37)    —    Kiedrowskiemu Mikołajowi z Zawadek.
38)    —    Kaczkowskiemu Stanisławowi z Choynego.
39)    —       Łączkowskiemu Antoniemu z Rembieszowa.
40)     —       Madalińskiemu Emanuelowi z Osiakowa.
41)    —    Wituskiemu Michałowi z Małynia.
45)    —    Rabczewskiemu Karolowi z Sądziejewic.
47)    —    Siemiątkowskiemu Jgnacemu z Kalinowy.
49)    —    Trepka Augustowi z Wrońska.
50)     —       Siemiątkowskiemu Józefowi z Biskupic.
51)     —       Wituskiemu Felixowi z Jeżewa.
52)     —    Sucheckiemu Wincentemu z Grabi.
53)    —    Morawskiemu Teofilowi z Mikołajewic    P.    K. gm warta
55)    —    Milewskiemu Kajetanowi z Borzewicka. gm. podd
56)    —    Jabłkowskiemu Jgnacemu z Cielców.
60)    —    Walewskiemu Napoleonowi z Świerczyn.
63)    —    Bieleckiemu Józefowi z Kozub.
64)    —    Tarnowskiemu Antoniemu z Bukowca.
65)    —    Złotnickiemu z Zdońskiey Woli.
66)    —    Parczewskiemu Stanisławowi z Dąbrówki.dąbrówka sier
71)    —    Domaniewskiemu Janowi z Zborowa.
72)    —    Zbijewskiemu Franciszkowi z Jesionny.
73)    —    Załuskowskiemu Franciszkowi z Jesionny.
74)    —    Rozrazewskiemu Nepomucenowi Janowi z Ruszkowa.
76)    —    Ankwiczowi Romanowi Hr. z Zakrzewa.
81)    —       Krobanowskiemu Mikołajowi z Swirzyna.
83)    —    Sulimierskiemu Felixowi z Brzesk.
84)     —       Klichowskiemu Rafałowi z Grabia.
85)    —    Mniewskiemu A. z Włynia.
87)    —    Podczaskiemu Dyonizemu z Brzesk.
88)    —    Taczanowskiemu Emanuelowi z Rudy.
89)    —    Potworowskiemu Ferdynandowi z Luboli.
92)    —    Byszewskiemu Kalixtowi z Sokołowa.gm sieradz
96)     —       Gołębowskiemu Nepom. z Sadokrzyc.
97)     —       Błeszyńskiemu Erazmowi z Zelisławia.
98)    —    Taczanowskiemu Leonowi z Olewina.
99)    —       Tyminieckiemu Wincentemu z Prażmowa.
101)    —    Borzysławskiemu Aloizemu z Grzymaczewa.
102)    —    Kosseckiemu Dominikowi z Woycinka.
103)    —    Niemojowskiemu Teodorowi z Chwalęcic.
104)    —    Wierzchleyskiemu Bogumiłowi z Wierzchlasa.
105)    —    Gurowskiemu Adamowi Hr. z Piorunowa.
Za zgodność na proźbie:
Radca Sekretarz Stanu, Generał Dywizyi, (podp.)    Kossecki.
do wiadomości publiczney Radca Stanu Prezes  przez Dziennik Woiewódzki podaie.
w Kaliszu dnia 14. Kwietnia 1827 r.
PIWNICKI.
Sekretarz Generalny, Welinowicz, Z.

Gazeta Warszawska 1829 nr 47

Antoni Siemiątkowski dnia 15 Grudnia 1826 roku beztestamentowo zmarły, otworzył po sobie spadek; co podaiąc pierwszy raz do wiadomości, naznacza się na godzinę 10tą przed południem dnia 25 Lutego 1830 roku w Kancellaryi Ziemiańskiey tuteyszey termin dla przepisania tytułów własności:

a) Wsi Korczewa w Powiecie Szadkowskim.

b) Kamienicy w Mieście Kaliszu pod liczbą 175.

c) Summy 6000 zł: Pol: z procentem po pięć od sta, na Dobrach Zelisławiu, w Powiecie Wartskim, w Dziale IV. pod Nrem 13.

d) Summy 6000 zł: Pol: z procentem po pięć od sta, na Dobrach Wrzący, w Powiecie Wartskim, w Dziale IV. pod Nrem 8 zahypotekowanych.

e) Kamienicy w Mieście Piotrkowie, po tymże Antonim Siemiątkowskim pozostałych.

Kalisz dnia 6 Lutego 1829 r.

Ignacy Głowczewski

Rejent Kancel: Ziem: Woiew: Kaliskiego.

Powszechny Dziennik Krajowy 1829 nr 282

Sąd Policyi Poprawczey Wydziału Piotrkowskiego. Wzywa wszelkie władze tak cywilne iako i woyskowe, niemniey osoby prywatne, aby na zbiegłą z roboty publiczney Justynę z Ochockich Frukaczową, o zbrodnią podpalania obwinioną, baczne dawały oko; a wrazie uięcia oney, pod mocną strażą Sądowi naszemu dostawić raczyły. Rysopis teyże iest następuiący: Justyna z Ochockich Frukaczowa, katoliczka, licząca sobie lat 30, mieniąca się bydź rodem z wsi Wrzącey, Ptu Sieradzkiego, Woiewództwa Kaliskiego; i tam ostatnio zamieszkała, wzrostu miernego, twarzy mierney, czarniawcy gładkiey, nosa miernego, oczów czarnych, włosów czarnych, w czasie ucieczki miała na sobie kaftanik granatowy, spódnicę w paski czerwone, chustka na głowie kolorowa, koszulę. w Piotrkowie d. 22 Października 1829 r. J. Siedlecki.

Gazeta Warszawska 1829 nr 296

LIST GOŃCZY.

Sąd Policyi Poprawczey Wydziału Piotrkowskiego.

Wzywa wszelkie Władze tak cywilne iako i woyskowe, niemniey osoby prywatne, aby na zbiegłą z roboty publiczney Justynę z Ochockich Frukaczową o zbrodnią podpalenia obwinioną baczne dawały oko, a w razie uięcia oney pod mocną strażą Sądowi naszemu dostawić raczyły. Rysopis teyże iest następuiący: Justyna z Ochockich Frukaczowa, Katoliczka, licząca sobie lat 30, mieniąca się bydź rodem z wsi Wrzącey Powiatu Sieradzkiego Woiewództwa Kaliskiego, i tam ostatnio zamieszkała; wzrostu miernego, twarzy mierney czarniawey gładkiey, nosa miernego, oczu czarnych, włosów czarnych, w czasie ucieczki miała na sobie kaftanik granatowy, spódnicę w paski czerwone, chustkę na głowie kolorową, koszulę. — W Piotrkowie dnia 22 Października 1829 r.

J. Siedlecki.

 

Dziennik Urzędowy Woiewodztwa Kaliskiego 1830 nr 12

Kommissarz Obwodu Sieradzkiego.
Kazimierz Matusiak, włościanin z wsi Wrzący Obwodu Sieradzkiego, wycierpiawszy w więzieniu Piotrkowskim 10-letnie więzienie za występek kradzieży, zwróconym został do mieysca ostatniego zamieszkania wsi Wrząccy, gdzie następne dopuściwszy się kradzieży, zbiegł, i dotąd wyśledzonym bydź nie może. Wzywa więc Kommissarz Obwodu Urzędy Municypalne, oraz i Wóytowskie, ażeby tegoż Matusiaka śledzić, a wrazie wyśledzenia uiąć i podpisanemu Kommissarzowi Obwodu odstawić nakazały.
Opis Kazimierza Matusiaka iest następuiący: ma lat 50, wzrostu niskiego, oczów ciemnych, włosów na głowie i wąsach rudych, twarzy okrągłey, nosa miernego. Przy ucieczce miał na sobie płaszcz z siwego sukna, spodnie i kurtę takież, kaszkiet okrągły.
Sieradz dnia 10. Lutego 1830.
Za Kommissarza Obwodowego, E. Bartoszewski.

Dziennik Urzędowy Woiewodztwa Kaliskiego 1830 nr 13

Sąd Policyi Prostey Powiatu Szadkowskiego.
Wzywa uprzeymie wszelkie Władze tak Cywilne, iako i Woyskowe bezpieczeństwa publicznego przestrzegaiące ażeby zbiegłego z wsi Wrzący w dniu 4. Stycznia r. b. przed przyaresztowaniem Kazimierza Matusiaka o kradzieże gwałtowne obwinionego podług niżey zamieszczonego rysopisu wszędzie śledzić, i zatrzymanego pod pewną i mocną strażą Sądowi tuteyszemu dostawić kazały.
Tenże Kazimierz Matusiak ma lat blisko 50. religii katolickiey rodem z wsi Wrzący, wzrostu średniego, oczów niebieskich, włosów żółtych i brody żółto zarastaiącey, ubrany w koszulę pacześńą, spodnie z sukna siwego, spancer biały, w płaszczu szaraczkowym, i buty stare na obcasach, poprzednio siedział za podobne występki w więzieniach Piotrkowskiem i Warszawskiem, przed rokiem dopiero powrócił.
Szadek dnia 25. Stycznia 1830 r. Hałaczkiewicz Pods: 

Dziennik Urzędowy Woiewodztwa Kaliskiego 1833 nr 17

OBWIESZCZENIE.
Pisarz Trybunału Cywilnego Pierwszey Jnstancyi Wdztwa Kaliskiego.
Podaie do publiczney wiadomości, iż wskutek Wyroku Trybunału Cywilnego I Jnstancyi Woiewództwa Kaliskiego Wydziału IIgo na dniu 13 Lipca 1832 r. na żądanie Sukcessorów Ignacego Topolskiego dziedzica dóbr Czernic a mianowicie: 1) Salomei z Topolskich Antoniego Trzcińskiego małżonki czyli oboyga małżonków Trzcińskich we wsi Woli Krysztoporskiey. 2) Roży z Topolskich Tadeusza Grodzickiego małżonki czyli oboyga małżonków Grodzickich we Wsi Wrzący Obwodzie Sieradzkim. 3) Wincentego Łączkowskiego iako oyca i naturalnego opiekuna pozostałych z Józefą z Topolskich spłodzonych dzieci, to iest: Apolonii i Maryanny nieletnich córek we Wsi Bębnowie Powiecie Wieluńskim, 4) Maryanny z Głębockich owdowiałey Karsznickiey we wsi Siemkowicach Powiecie Radomskim. 5) Krystyny z Głębockich i Melhiora małżonków Kijeńskich w Opoiewicach Powiecie Wieluńskim. 6) Tekli z Głębockich i Karola małżonków Kislańskich we Wsi Woycinie Obwodzie Wieluńskim, i 7) Bibianny z Głębockich i Jacka małżonków Rutkowskich w Zagorzu Powiecie Radomskim zamieszkałych za których Xawery Wołowski Patron Trybunału Kaliskiego w Kaliszu z Urzędu zamieszkały sprzedaż tę popiera.
Patron Trybunału Kaliskiego w Kaliszu z Urzędu zamieszkały sprzedaż tę popiera, w drodze działowej zapadłego; Dobra rzeczone Czernice z przyległościami w Powiecie Wieluńskim Woiewództwie Kaliskiem położone przez publiczną licytacyą przed W. Sylwestrem Jankowskim Sędzią Trybunału iako Delegowanym na Audyencyi Trybunału Cywilnego Woiewództwa Kaliskiego Wydziału Pierwszego w Kaliszu w mieyscu zwyczaynem posiedzeń tegoż Sądu sprzedane zostaną, Dobra rzeczone Czernice iak, wyż w Powiecie Wieluńskim położone są w dzierżawie Piotrowskiego za summę około 10000 złotp. rocznie opłacać się winną. Do odrabiania gruntów iest Półrolników 7. Gospodarzy pięciodniowych 1. Zagrodników 29. Chałupników 8. Komornikow 19, Inwentarza gruntowego niemasz żadnego, można iednak w tych dobrach utrzymać 30, sztuk krów doynych, 15 sztuk iałowizny, 500 sztuk owiec. Budynki dworskie i wieyskie znayduią się w dosyć dobrym stanie. Wyszynk wódki i piwa które w gorzelni i browarze na gruncie znayduiącym się wyrabiane bywa, praktykuie się w trzech karczmach i iednym szynku. Prócz tego iest dochód z pasieki pszczół w którey do 40 pni utrzymywać można, nadto znayduie się w tych dobrach wiatrak z którego czynsz rocznie złp. 180. wynosi. Podatku z tych dóbr opłaca się rocznie złp. 770. gr. 23. Rozległość zaś ich łącznie z borami wynosi morgów 3871 prętów kw. 170 czyli włok 129 morgę 1 prętów kw. 170 miary Chełmińskiey — Takowe tedy dobra biegli przysięgli ocenili na złp. 200, 370. gr. 20 która to taxa wyrokiem Trybunału Kaliskiego z dnia 21 Stycznia r. b. zatwierdzoną została.
Termin pierwszey publikacyi warunków według których dobra Czernice z przyległościami sprzedane zostaną, odbytym został w dniu 24, Stycznia r. b. w mieyscu zwyczaynym posiedzeń Trybunału Cywilnego Woiewództwa Kaliskiego.
Termin zaś do drugiey publikacyi, iako też do przygotowawczego przysądzenia wyznaczony był na dzień 20 Marca r. b. godzinę 3 z południa — Termin dopiero rzeczony odbytym został w tym samym mieyscu gdzie i pierwsza publikacya warunków. Tak warunki iako też i taxa tyle razy rzeczonych dóbr niemniey zbiór obiaśnień, w każdym czasie przeyrzanemi bydź mogą w Kancellaryi podpisanego pisarza Trybunału i u Xawerego Wołowskiego Patrona sprzedarzą tą dyryguiącego w Kaliszu przy Ulicy Józefiny pod Ńr. 554 zamieszkałego.
Nikt do licytacyi tey dopuszczonym nie będzie, kto pierwey na ręce popieraiącego sprzedarz Patrona Wołowskiego nie złoży vadium w gotowiźnie 6,000 złtp.
Termin do trzeciey i ostatniey publikacyi warunków, a następnie ostatecznego przysądzenia dóbr rzeczonych Czernic wyznaczony iest na dzień 10. Maia r. b. godzinę 4. z południa w tem samem mieyscu gdzie poprzednie termina odbyte zostały. — Kalisz dnia l Kwietnia 1833 r. Piątkiewicz.

Dziennik Powszechny 1833 nr 137

Komornik Trybunału Woiewództwa Kaliskiego. Uwiadamia, iż dobra Wrząca, w Powiecie Wartskim, Obwodzie Kaliskim położone, dotąd po złp. 4,000 coroczney dzierzawy przynoszące, wydzierzawione będą na lat trzy od Sgo Jana Chrzciciela r. b. poczynaiąc, w terminie d. 28 Czerwca r. b. o godzinie 10 z rana, w mieście Warcie przed W. Wawrzeńcem Janczewskim Reientem. Kalisz dnia 14 Maia 1833 roku. Piotr Paweł Szrubarski.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1849 nr 256

(N. D. 4618) Sąd Policyi Poprawczej Wydziału Kaliskiego.

Wzywa wszelkie Władze Cywilne i Wojskowe nad bezpieczeństwem i porządkiem w kraju czuwające, iżby ukrywającego się przed wymiarem sprawiedliwości Franciszka Jerczyńskiego v. Jerczeńskiego b. ekonoma z Charłupi wielkiej o kradzież prawnie poszlakowanego bacznie śledziły i wrazie ujęcia go pod pewną strażą najbliższemu odstawiły Sądowi. Rysopis jego jest następujący: urodzony w Biały dnia 20 Grudnia 1816 r. bezżenny, wzrostu średniego, tuszy szczupłéj, twarzy okrągłéj brunatnej, włosów na głowie wąsach i faworytach czarnych, nosa dobrego, ust miernych, oczu szarych. Zapisany jest do ksiąg ludności w gminie Charłupi wielkiej a ojca ma we wsi Wrzący pod Błaszkami.

w Tyńcu d. 5 (17) Września 1849 r.

Sędzia Prezydujący

Radca Dworu, Smarzyński.

Warszawska Gazeta Policyjna 1849 nr 319

Część Urzędowa.

Rozkaz do zarządu cywilnego królestwa Polskiego.— Warszawa d. 28 października (9 listopada) 1849 r.— I. Przez postanowienia rady administracyjnej królestwa, (...) w wydziale komisji rządowej sprawiedliwości mianowani: dziedzic dóbr Bąki i Choszczewy, magister prawa Antoni Klimaszewski, sędzią pokoju okręgu Szadkowskiego; dziedzic dóbr Wrzący Tadeusz Grodzicki, sędzią pokoju okręgu Sieradzkiego;

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1855 nr 35

(Ν. D. 665) Sąd Policyi Prostej Okręgu Sieradzkiego.

W dniu 7j19 Grudnia r. z. Wójt gm. Wrząca doniósł że w tejże wsi Wrzącej pod stodoła dworską nad drogą z lasu do wsi prowadzącą, znaleziony został chłopak nieżywy około lat 18 wieku liczyć mogący z nazwiska ani pochodzenia nie wiadomy, ubrany w sukmanę płócienną z samych łachmanów składająca się, spodnie i koszulę takież czapkę szarą z czarnym barankiem i bóty na nogach zużyte. Wzywa przeto osoby interessowane, aby o nazwisku imieniu i pochodzeniu powyższego chłopaka doniosły.

Sieradz d. 17 (29) Grudnia 1854 r.

Biernacki, Podsędek.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1855 nr 94

(N. D. 2160) Sąd Policyi Poprawczej Wydziału Kaliskiego.

Zapozywa Juliannę Filipczak ze służby utrzymującą się, dawniej we wsi i gminie Wrząca Ogu Sieradzkim Gub. Warszawskiej zamieszkałą, a obecnie z pobytu niewiadomą, aby do ogłoszenia wyroku przez Sąd Kryminalny Gub. Warszawskiej w drugiej Instancyi w d. 28 Sierpnia (9 Września) r. z. w sprawie przeciwko niej o podrzucenie dziecka wydanego, w ciągu dni 30, od dnia ogłoszenia niniejszego pozwu licząc, stawiła się, gdyż w przeciwnym razie wedle prawa postąpionem będzie.

Tyniec pod Kaliszem d. 19 (31) Marca r. 1855.

Sędzia Prezydujący, Radca Kollegialny,

Swierczyński.

Gazeta Codzienna 1856 nr 178

Z Kalisza.—We wsi Wrzącej pod Błaszkami, w powiecie Sieradzkim, będącej własnością JW. Tad. Grodzickiego Sędziego Pokoju Okręgu Sieradzkiego, wkrótce kwitnąć zacznie, rzadka u nas podzwrotnikowa roślina "Agawa amerykańska, Agave americana" zwana niewłaściwie przez ogrodników: "Aloesem, stoletnim, hundertjährige Aloe" Rośnie ona dziko w gorącej Ameryce, trafia się niekiedy zdziczała w południowej Europie, a u nas utrzymuje się tylko w cieplarniach. Liście ma grube, mięsiste, po brzegach kolczaste, do 2 łokci długie, do 6 cali szerokie, z których Amerykanie liczne ciągną korzyści, jedząc ich miękisz, z soku przygotowują cukier, wino i ocet, a z włókien wy- rabiają wyborną przędzę. Pomiędzy 20 a 30 rokiem swego życia Agawa wypuszcza z pośród li- ści strzałę kwiatową, która niekiedy do 15 łokci dorasta, rozgałęziając się piramidalnie w kształcie lichtarza wieloramiennego, nosząc na sobie często do 4,000 kwiatów zielonawo żółtych, bardzo przy- jemnie pachnących i sączących płyn słodki w ta- kiej ilości, że za wstrząśnieniem strzały, spada jak- by deszcz miodowy. Kwitnąca Agawa przedstawia prawdziwie wspaniały widok, który ściąga powszechnie ciekawych lubowników przyrody z odległych nawet okolic.

Kurjer Warszawski 1858 nr 168

Towarzystwo Rolnicze w Królestwie Polskiem. — Podaje do publicznej wiadomości, iż w następstwie ogłoszonych w miesiącu Marcu r. b. konkursów, wyznaczone przez Towarzystwo nagrody, przyznane zostały przez Okręgowe, Powiatowe i Oddziałowe Delegacje osobom, których lista według kategorji nagród poniżej zamieszcza się: a) List pochwalny z dodatkiem pieniężnym Rs: 15, dla czeladzi, sług i rzemieślników wiejskich: 21) W Okręgu Sieradzkim: Konstanty Grembowski, Cieśla z Wrzący Sieradzkiej.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1859 nr 90

(N. D. 2556) Sąd Policyi Poprawczej Wydziału Kaliskiego.

Wzywa wszelkie Władze tak cywilne jak i wojskowe, nad bezpieczeństwem powszechnem w kraju czuwające, aby Jana Wachnerowicza, lat 18, wyrobnika, ze wsi Wrzący, Powiatu Sieradzkiego, obecnie niewiadomego, z pobytu bacznie śledziły, i wrazie ujęcia Sądowi tutejszemu celem wykonania na nim kary za kradzież wyrokiem oznaczonej odstawić zechciały.

w Tyńcu pod Kaliszem d. 28 Marca (9 Kwietnia) 1859 r.

Sędzia Prezydujący, Ruprecht.

Roczniki Gospodarstwa Krajowego 1860 tom 40 zeszyt 1

Kor. z Sieradzkiego dość obszernie określa stan pszczolnictwa i przyczyny zaniedbania go w naszym kraju; przytaczamy w tym względzie własne jego słowa: „Pszczolnictwo, tyle pożytku i przyjemności przynoszące zajęcie, w smutnym bardzo pozostaje u nas stanie. Kilka lub kilkanaście uli, hodowanych w niektórych miejscowościach, bądź przez właścicieli, bądź przez zamożniejszych włościan, jest tylko dowodem osobistego upodobania; rozmiary atoli jego zamykają się jak dotąd w granicach amatorstwa; nie rozwijając się na obszerniejszą skalę, nie podnoszą tych małych pasiek do stanowiska przemysłu wiejskiego, które pszczolnictwo koniecznie zająćby powinno. Trudno naznaczyć przyczyny tego zaniedbania; zdaje się jednak, iż najgłówniejszym powodem jest ogólne rozpowszechnienie błędnego mniemania, jakoby pszczolnictwo żadnego, lub mały bardzo przynosiło dochód, a ztąd też niechęć do zaprowadzania pasiek, szczególniej też w większych gospodarstwach. „Drugą przyczyną, będącą koniecznem następstwem pierwszej, jest zupełny brak fachowo uzdolnionych w tym przedmiocie ludzi; ci jednak niezawodnieby się znaleźli, gdyby się ich potrzeba okazała. „Przekonanie więc, że pszczolnictwo może być jednem ze źródeł dochodu, szczególniej dla pomniejszych gospodarstw (jakkolwiek i większe żadnem gardzić nie powinny), przy wrócić może pszczolnictwu należne w przemyśle rolnym znaczenie i wzbudzić tradycyonalną w kraju naszym około pasiek troskliwość." Tenże Kor. dodaje w końcu, iż przed laty trzema w dobrach Wrzący założoną została znaczna pasieka, według metody Dzierżona i urządzona przez niego samego; obecnie jednak wszystkie ule zniszczały, a właściciel tej majętności robi starania około podźwignienia swej pasieki, urządzając ją atoli według zwykłego dawnego sposobu.

Kurjer Warszawski 1863 nr 271

Dziennik Powszechny 1863 nr 270

Wysłana z Sieradza kompanja Białozierskiego pułku piechoty i 21 kozaków, połączywszy się z 3ma plutonami Marjupolskiego pułku huzarów, wysłanemi z Kalisza pod dowództwem Pułkownika Liworki, w dniu 4 (16) Listopada pod wsią Wrzącą niedaleko m. Błaszki, zniosła zupełnie bandę do 100 ludzi liczącą, dowodzoną przez poznańskiego wychodźca Pągowskiego, który w tej bitwie poległ. Wszelka broń i tabor stały się zdobyczą wojska. Ze strony wojska raniono 1 huzara, a 1 otrzymał kontuzję.

Kurjer Warszawski 1863 nr 281

Ze szczegółowych doniesień o rozprawie zaszłej w dniu 4 (16) Listopada pod Błaszkami, dowiadujemy się, że w bitwie tej tylko huzary pod dowództwem Podpułkownika Liworki brali udział, którzy stanowczym z dwóch stron atakiem i ściganiem powstańców na przestrzeni 3ch wiorst, znieśli bandę dowodzoną przez Pągowskiego, ze stu ludzi złożoną.

Dziennik Warszawski 1869 nr 282

N. D. 9115. Dyrekcja Szczegółowa Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Kaliszu.

Podaje do wiadomości powszechnej, że na zasadzie art. 7, postanowienia b. Rady Administracyjnej Królestwa Polskiego, z d. 28 Czerwca (10 Lipca) 1860 r. i upoważnień przez Dyrekcję Główną Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego udzielonych, następujące dobra ziemskie za zaległość w ratach Towarzystwu należnych, wystawione są na sprzedaż przymusową pierwszą przez licytację publiczną, która odbędzie w mieście Kaliszu w pałacu Sądowym przy ulicy Józefiny, w Kancelarjach hypotecznych poniżej wymienionych.

43. Wrząca, z wszystkiemi przyległościami i przynależytościami, w Okręgu Wartskim położone, raty zaległe w chwili zarządzenia sprzedaży wynoszą rs. 435 kop. 63 1/2, vadium do licytacji rsr. 975, licytacja rozpocznie się od sumy rs. 5,675, termin sprzedaży d. 8 (20) Października 1870 r., przed Rejentem Kanc. Ziem. Edwardem Milewskim.  

Sprzedaże wzmiankowane odbędą się w terminach powyżej oznaczonych, poczynając od godziny 10 z rana, w obec delegowanego Radcy Dyrekcji Szczegółowej; gdyby zaś Rejent, przed którym sprzedaż ma się odbywać był przeszkodzony, licytacja odbędzie się przed innym Rejentem który go zastąpi.

Vadium do licytacji złożyć się mające, winno być w gotowiźnie, która wszakże zastąpioną być może Listami Zastawnemi lub Likwidacyjnemi lecz w takiej ilości, jaka podług kursu giełdowego wyrównywać będzie cyfrze gotowizną oznaczonej.

Warunki do licytacji są do przejrzenia w właściwych księgach wieczystych i w biurze Dyrekcji Szczegółowej Kaliskiej.

W razie niedojścia do skutku powyższej sprzedaży, dla braku licytantów, druga i ostateczna sprzedaż od zniżonego szacunku, odbytą będzie bez dalszych nowych doręczeń w terminach jakie Dyrekcja Szczegółowa oznaczy i w pismach publicznych raz jeden ogłosi. (artyk. 25 Postanowienia Rady Administracyjnej z dnia 28 Czerwca (10 Lipca) 1860 roku).

(…) Kalisz dnia 3 (15) Listopada 1869 roku.

Prezes, Chełmski.

Pisarz, Bierzyński.

*nieczytelne

Dziennik Warszawski 1870 nr 236

N. D. 8375. Rejent Kancelarji Ziemiańskiej w Kaliszu.

Po śmierci Wojciecha Pułaskiego, właściciela nieruchomości jako to: domu w Kaliszu pod Nr 500. dóbr: Grochowy, Janiszew, Grzymiszew, Siąszyce, Pieronów, Okręgu Konińskiego, wierzyciela: na dobrach Opojewice pod Nr. 8*, 24 i 25 sumę razem rs. 5,150* działu 4 wynoszącą, Okręgu Wieluńskiego, (...) Smaszków Okręgu Wartskiego działu 4 ad Nr 19 b. rsr. 1,500, (…) wszystkie powyższe z procentami. Wrząca Okręgu Wartskim dział 4 Nr. 31. rsr. 1514 kop. 78 z procentem. kosztów rs. 26 i Nr. 19, 20, 25, 26, otworzył się spadek, do uregulowania takowego termin na dzień 7 (19) Maja 1871 r. w Kancelarji Ziemiańskiej przed podpisanym Rejentem w Kaliszu, wyznacza się.

Kalisz d. 14 (26) Października 1870 r.

J. Białobrzeski.

*nieczytelne

Kurjer Warszawski 1872 nr 16

S. p Juljanna z Chlebowskich Komornicka właścicielka dóbr Wrząca w gubernji Kaliskiej, w dniu 18 b. m., przeniosła się do wieczności w wieku lat 71. O czem zawiadamia się Krewnych, Przyjaciół i Znajomych.  

Dziennik Warszawski 1874 nr 58

N. D. 1691. Rejent Kancelarji Ziemiańskiej w Kaliszu.

Po śmierci:  

2. Wojciecha Puławskiego co do sumy rs. 900 na dobrach Wrzący z okręgu Wartskiego w Dziale IV ad 21 zapisanej.

(...) otworzył się spadek do regulacji którego wyznacza się termin na d. 18 (30) Września 1874 r. w Kancelarji podpisanego Rejenta.

Kalisz d. 14 (26) Lutego 1874 r.

Wilchelm Grabowski.

Kaliszanin 1875 nr 50

Straszna klęska gradobicia, połączona z uraganem, niszczącym drzewa, wiatraki, stodoły i t. d., przeszła w okolicy błaszkowsko-sieradzkiej w niedzielę d. 20 b. m. rano. Podług wiarogodnych, a tylko dotychczasowych wiadomości, ze szczętem oziminy zniszczone we wsiach: Wrzący, Kliczkowie małym, Gruszczycach, Wągłczewie, je­dnej części Łubny, Wróblewie, Noskach, Smardzewie, Kłocku, Lubanowie (folwark do Błaszek na­leżący), Smażkowie, Adamkach, Kociołkach, Kostrzewicach, Zawadach, Kwaskowie, Orzeżynie, Równy, Inczewie, Tubądzinie, w części Gaci Wartskiej, Łabędziach, jednym z folwarków Kalinowy, Chabierowie, w części Bartochowa, Małkowie, Bi­skupicach, Charłupi małej, Dzierlinie, Kościerzy­nie, Łosińcu, Zapuście, Wólce, Susze, w części Kobierzycka, Kawęczynku, Raczkowie, Zagajewie, Brudzewie, w części Głaniszewa i w Gołuchach. Od Kłocka burza ta miała zwrócić się szero­kim szlakiem ku Prażce, lecz bliższych wiadomo­ści nie posiadamy dotąd. Wiele z wymienionych dóbr nie było ubezpieczonych od gradobicia. W obec tak rozległej klęski, jakże smutno przypomnieć, że z wielkim trudem u nas zaszczepiać się daje kwestja stowarzyszeń zabezpieczających. Dotychczas wiemy o czterdziestu i jednym mająt­kach, w których znając miejscową produkcję, napewno przecięciowo liczyć możemy pojedynczą przeciętną stratę na 4 do 5 tysięcy rubli; repre­zentuje to kapitał przeszło 150,000 rs. w oziminach, a gdzież łąki zamulone, uniesione przez wo­dę trawy, kartofle, jarzyny? budynki, wiatraki, dachy poruinowane? Daje to wiele do myślenia, jeżeli zwrócimy uwagę na ciężary, powstające z ma­jących się wnosić podatków skarbowych, gmin­nych i t. d. Sądzimy, że Wyższa Władza zwróci uwagę na tak smutny stan obywateli, w skutek tej katastrofy, robiąc możebne ulgi w poborze podatków; zaś pp. obywatele ze swej strony zwró­cą szczególną pieczołowitość na biednych włościan, którzy do ostatniej ruiny tym nagłym ciosem klęski przywiedzionymi zostali, już to dając im możliwy zarobek, już to ułatwiając sposobność do niego, choćby czasowo, w dalszych stronach, ku czemu stosunki obywatelskie dopomódz mogą. Przeszkadzając działaniu wyzyskiwaczy z jednej strony, a dając możność pracy, z drugiej uchronią ich od rozwinięcia się złodziejstwa i rozboju, które zakrze­wiać się już potrafiły przed niedawnym czasem, jak tego smutne już doświadczenie dowiodło w Sie­radzkiem i Kaliskiem, w niektórych bliżej szossy położonych miejscowościach. Myśleć więc i rato­wać się wspólnemi siłami. Q

Kaliszanin 1875 nr 50

W innej, gradobicia, o którem mowa, dotyczącej korrespondencji, podają nam następną alfabetycznym ułożoną porządkiem, listę dotknię­tych tą klęską majątków Adamki, Bartochow, Biskupice, Bliźniew, Błaszki, Borzysławice (stodo­ła dworska obalona), Brudzew, Brzeźno, Bukowina, Chabierow, Charłupia Wielka i Mała, Dąbro­wa, Domaniewo (tu oprócz zupełnego zniszczenia zasiewów przez grad, ogień w skutek uderzenia piorunu, spalił wszystkie budynki, z wyjątkiem do­mu mieszkalnego), Dzierlin, Gać Wartska, Głaniszew, Gołuchy, Gruszczyce, Gzików, Inczew, Kalinowa, Kawęczynek, Kliczków Wielki i Mały (w pierwszym ośm budynków włościańskich oba­lonych), Kłock (dwadzieścia dwa budynki włościań­skie obalone), Kobierzycko, Kociołki, Kostrzewice, Kwasków, Lubanow, Łabędzie, Łosiniec, Łubna, Małków, Młocin, Noski, Orzeżyn, Raczków, Rakowice, Równa, Swardzew, Smaszków, Stok, Susza, Tubalczew, Tubądzin, Wągłczew, Wojków, Wólka, Wróblew, Wrząca, Zagajew, Zawady, Zapust, Żelisław.

Słychać o zabitych od pioruna ludziach, o dzie­ciach niesionych trąbą powietrzną i przerzuca­nych w niewiarogodne odległości i t. p.

Kaliszanin 1876 nr 22

Ś. p. Róża z Topolskich Grodzicka, właścicielka dóbr Wrząca, przeżywszy lat 69, zmarła dnia 14 marca r. b.

Kaliszanin 1885 nr. 79

Dominium Wrząca pod Błaszkami ma do sprzedania szczepy owocowe jabłonek, gruszek, czereśni i śliwek, w wyborowych gatunkach, po przystępnych cenach.

Kaliszanin 1886 nr. 101

Dom. Wrząca pod Błaszkami potrzebuje LEŚNICZEGO żonatego od dnia 1 lutego 1887 r. z pensją roczną 60 rs.

Gazeta Kaliska 1894 nr. 29

Dominium Wrząca, poczta Błaszki. Potrzebuje od Ś-go Jana 1894 r. Urzędnika gospodarczego Samotnego. Tylko długoletnie świadectwa będą uwzględniane. Kopie takowych proszę przysłać wraz z żądaniami po wywiedzeniu się odpowiedź będzie udzielona z warunkami. Także dominium Wrząca poszukuje kupna macior dwustrzyżnych.

Gazeta Kaliska 1895 nr. 89

W pierwszej połowie byłego miesiąca w kościele parafialnym w Gruszczycach pobłogosławiony został związek małżeński p. Franciszka Zakrzewskiego, doktora medycyny z prow. Poznańskiej z  panną, Janiną Grodzicką, córką Józefa i Marji z Karśnickich małżonków Grodzickich, właścicieli dóbr Wrząca.

Gazeta Kaliska 1897 nr. 32

Ś. p. Józef Grodzicki, właściciel dóbr Wrząca, po długiej i ciężkiej chorobie zasnął w Bogu w Kaliszu dnia 19 kwietnia r. b., przeżywszy lat 55.

Kurjer Warszawski ( z dodatkiem porannym) 1899 nr 239

+ Pożary. W ostatnim miesiącu w gub. kaliskiej było 32

wypadki pożaru: (…) w pow. sieradzkim: we Wrzący stodoła; (...)

 

Gazeta Kaliska 1900 nr. 77

Dom. Wrząca p. Błaszki ma do sprzedania kartofle. Wiadomość na miejscu.

  

Gazeta Kaliska 1900 nr. 88

Dom. Wrząca p. Błaszki potrzebuje od 1-go lipca kucharza samotnego.

Gazeta Kaliska 1900 nr. 91

Kucharz w młodym wieku, kawaler, poszukuje posady od 1-go lipca r. b. Dalsza okolica nie robi różnicy. Adres: Wrząca p. Błaszki, Małecki.

Gazeta Kaliska 1900 nr. 184

Dom. Wrząca p. Błaszki potrzebuje od 1 października ogrodnika na ordynarję. Zgłaszać się tylko z dobremi świadectwami.

Gazeta Kaliska 1901 nr. 100

„Nabob“, ogier arabski, skarogniady, pokrywa klacze po 40 rb. Bliższe szczegóły: Wrząca p. Błaszki.

Gazeta Kaliska 1901 nr. 257

Do sprzedania PORĘBY. Wiadomość: Wrząca p. Błaszki.

Gazeta Kaliska 1902 nr. 293

1000 korcy kartofli do sprzedania we Wrzący przez Błaszki.

Start 1906 nr 7

Jarmark w Kaliszu. Tradycyjne jarmarki kaliskie na konie należą już dzisiaj do przeszłości. Niepowodzenie zeszłorocznych jarmarków tłomaczono zamknięciem granicy na konie. Dziś, pomimo otwarcia tej granicy, tak podaż, jak i popyt na konie, były bardzo małe. Dostarczyli konie następujący hodowcy i kupcy pp.: Margulies z Łodzi 12, Jedwab z Błaszek—3, Baran z Podzamcza—24, Marenge ze Smoliny — 3, Henryk Rathel z Olszówki—5, w tem para bardzo pięknych jukierów węgierskich i pełnej krwi ogier „Magnat", Kohn z Łodzi-—2, Szamowski 3, Kisielnicki z Radliczyc — 4, Dzierzbicki z Biernacic—2, Jarociński z Kamionacza 3, Korzeniewski z Łodzi—9 . Gorczycki z Góry—5, Charłupski z Sieradza— 5, Grodzicki z Wrzący—3, Lew—11, Repphan ze Zbierska— 4, Chrystowski z Tłokini—1, Mikorski ze Stobna — 2, Zawadzki ze Stawiszyna—1, Zołyński z Kalisza—2, Karłowski z Kościelnej Wsi — 2, Białecki z Dębołęki—4, Murzynowski z Kalinowy—7 i Charłupski z Sieradza — 6 . Oprócz tego włościańskich koni było sto kilkadziesiąt. Poważniejszych tranzakcji na konie doborowe było nadzwyczaj mało, zato handlarze zagraniczni kupili do kopalń około 80 koni włościańskich, w cenie od 50 do 100 rbl. za sztukę. Niechęć do kupna koni więcej luksusowych kupcy zagraniczni tłómaczyli nowem cłem, jakie wprowadziły władze pruskie

Gazeta Kaliska 1907 nr 207

Wypadki śmierci. We wsi Wrzący, w pow. sieradzkim, spadł z wozu 10 letni chłopiec włościański Ignacy Tarnowski i wskutek otrzymanych obrażeń ciała wkrótce zmarł.
 

Gazeta Kaliska 1907 nr 259 i 260

Parę klaczy, szlachetnych, jasno-gniadych, miary taśmowej 168-169 centymetr., pragnę nabyć. Oferty proszę składać: Dom. Wrząca p. Błaszki.

Rozwój 1909 nr 102

Piotrkowsko-kaliski Związek hodowców bydła w Sieradzu zawiadamia, że od dnia 10 lipca b. r. siedziba związku zostanie przeniesiona do Warszawy. Kancelarya Związku mieścić się będzie przy ul. Erywańskiej Nr 16 w prawej oficynie na I piętrze. Wszelką korespondencyę należy tam adresować.

Na III-ci przegląd przychówku w Sieradzu w dniu 25 czerwca b. r. z uprawnionych do udziału w przeglądzie 13 obór, nadesłało bydło 8 t. j. 61,5%, a mianowicie: 3 obory holenderskie (Wojsławice pod Zduńską Wolą p. A. Siemiątkowskiego, Kobierzycko pod Sieradzem p. F. Radońskiego i Kościerzyn pod Sieradzem p. St. Prądzyńskiego), 3 obory oldenburskie (Kobierzycko p. F. Radońskiego (po za konkursem) Kościelna Wieś pod Kaliszem p. W. Kreczunowicza, Paprotnia pod Zduńską Wolą p. B. Wehra) i 2 obory rasy polskiej czerwonej (Wrząca pod Błaszkami p. T. Grodzickiego i Ostrów pod Złoczewem p. K. Domaniewskiego).

Roczna wydajność mleka matek wystawionej młodzieży holenderskiej z 3 obór a 17 sztuk wyniosła przeciętnie 2475 L., oldenburskiej z 1 obory i 4 sztuk 2139 L. polskiej-czerwonej z 2 obór i 12 sztuk 2203 L.

Nagrody otrzymały: 1) List pochwalny za grupę: Wrząca za buhaja Sołtysa III Nr 35 c. r rasy czerwonej-polskiej i 5 jałowic Nr 20, 24, 23, 33, 37. 

2) Medal bronzowy: Wrząca za buhaja Sołtysa III.

3) Listy pochwalne: a) Wojsławice 4 listy za jałówki holenderskie, b) Kobierzycko 1 list za jałówkę holenderską Nr 57, c) Kościerzyn 1 list za jałówkę holenderską Nr 37, d) Paprotnia 1 list za jałówkę oldenburską Nr 15, e) Wrząca 2 listy za 2 jałówki polskie-czerwone Nr 24 i 37, f) Ostrów 3 listy za 3 jałówki polskie-czerwone Nr 20, 21, 22.

4) Wyróżnienia: a) Kobierzycko 3 za jałówki Nr 58, 28 i 31, b) Kościerzyn 1 za jałówkę Nr 37.

Następne przeglądy (IV i V) odbędą się w jesieni roku 1910 w Rawie i Koninie. W przeglądach tych będą mieli prawo wziąć udział wszyscy hodowcy z całego Związku. Oprócz jałowizny będą mogły być wystawione z prawem otrzymania nagrody także krowy urodzone po roku 1904.

Zaranie 1912 nr 35

Od śmigi. We wsi Wrząca, w pow. kaliskim, przybyła z ziarnem do młyna 38-letnia Antonina Kazimierczak. Przez nieostrożność zbliżyła się ona zanadto do wiatraka, który niespodziewanie został w ruch puszczony i uderzona została tak silnie śmigą, że w jednej chwili wyzionęła ducha.  

Wieś Ilustrowana 1912 maj

W Wrzącej pięknie utrzymany stary park otacza schludną siedzibę i dowodzi starej kultury tej miejscowości.

Gazeta Świąteczna 1914 nr 1724

Z Wojkowa, wsi kościelnej pod Błaszkami, w guberńji kaliskiej, piszą do nas: W Wojkowie z każdym dniem wzmaga się praca społeczna. Dzięki gorliwej i niestrudzonej pracy sędziego Załuskowskiego i księdza proboszcza Krajewskiego mamy kółko rolnicze i kasę pożyczek i oszczędności. W letnich miesiącach kilku ludzi dobrej woli pod kierunkiem nauczyciela, p. Kosmalskiego, urządziło parę przedstawień teatralnych. Z wielkiem powodzeniem odegrano „Flisaków”, „Ulicznika Warszawskiego” , „Sieroce wiano” i „Łobzowian”. Dnia 25 stycznia i 1 lutego przedstawiono „Jasełka” pod kierownictwem księdza wikarego Nazdrowicza. Przedstawienia odbyły się w budynku p. T. Grodzickiego we Wrzący, który jest przewodniczącym naszej nowo utworzonej straży ogniowej ochotniczej. Całość wypadła bardzo dobrze; w przedstawieniu tem brały udział aż 32 osoby. Czysty dochód ofiarowano na straż ogniową. Kierownikowi tych jasełek, księdzu Nazdrowiczowi, jak również przewodniczącemu straży za chętną pomoc, i wszystkim, którzy brali udział w przedstawieniu, należy się staropolskie: Bóg zapłać! Strażak Zygmunt W.

Godzina Polski 1916 nr 106

Z Sieradzkiego.

(Korespondencya własna „Godz. Pol.").

Działalność obywatelstwa. — Opieka nad majątkami opuszczonemi. — Przedstawienie amatorskie.— Schroniska—Pomoc dla żon robotników łódzkich.— Ludność Błaszek i Warty.

Obywatele z okolic Warty i Błaszek opodatkowali się po rublu z morga na rzecz Komitetu niesienia pomocy biednym, którego główna siedziba znajduje się w Kaliszu, oddziały zaś m. in. w Błaszkach i maj. Chabirów. Na czele tego Komitetu stoją pp.: Walewski z Jenczewa, Krzyżanowski z Grabowa, pp. Kreczunowicz z Zawad, Gutowscy, Gątkiewicz, Radoński i in.

Zebrano 100.000 rb. na uporządkowanie i zasiewy w opuszczonych przez właścicieli majątkach, położonych w ziemi Lubelskiej. Administracyę powierzono p. Wojciechowi Wyganowskiemu ze Złotnik Wielkich. Obywatele z Sieradzkiego przypuszczają, że ziemianie lubelscy po powrocie zwrócą wyłożony nakład, a przewyżkę dochodów ofiarują na rzecz głodnych.

W maj. Chabirów i w Błaszkach urządzono przedstawienia amatorskie, w wykonaniu obywatelstwa okolicznego, czem zajęli się głównie pp.: Walewski i Krzyżanowski. Między innemi wykonano sztukę, oryginalnie napisaną przez p. Janinie Miłkowską p. t. „Zaklęty królewicz". W części deklamacyjnej wystąpił 5-letni Kazio Walewski, który z fantazyą wygłosił „Redutę Ordona". Szereg pieśni Żeleńskiego odśpiewała panna Marya Taczanowska. Przedstawienia te dały pokaźny dochód, bo aż 4,000 rb., które ofiarowano Komitetowi kaliskiemu.

Państwo Węgierscy z Brochiczyna, pp. Arnoldowie, oraz Tadeusz Grodzicki z Wrzącej niosą czynną pomoc materyalną ludności Błaszek i okolicy. W samych zaś Błaszkach zawiązał się komitet z p. Rudnicką, jej córką Zofią i Maryą Żelisławską na czele. Komitet ten zorganizował kuchnię, która wydaje 100 obiadów dziennie bezpłatnie.

We wsi parafialnej Wojków, staraniem p. Erazma Załuskowskiego, Natalii i Hanny Paciorkowskich z Gruszczyc zawiązał się komitet, którego celem jest wydawanie zapomóg w naturze żonom robotników łódzkich, przebywającym w okolicy Wojkowa, Wrzącej, Jasionnej i Gruszczyc.

Błaszki liczą obecnie 3,000 mieszkańców. Warta — 4 tys.

W tej ostatniej ucierpieli znacznie żydzi, których zrujnowali ustępujący kozacy.

Ludności ubyło bardzo niewiele; głównie wyjechali urzędnicy.

Handel prawie zupełnie ustał. Ceny żywności podniosły się. Daje się odczuwać brak produktów pierwszej potrzeby.

Zasiewy idą normalnie, brak tylko nawozów sztucznych. Starzy doświadczeni ziemianie obiecują sobie dobry urodzaj.

Obwieszczenia Publiczne 1918 nr 23

Sąd pokoju w Kuśni, pow. Sieradzkiego, okręgu sądowego Kaliskiego, na zasadzie art. 846 i 847 U. P. K., poszukuje Józefa Świerczyńskiego wraz z żoną jego (imię tej ostatniej nieznane), oskarżonych z art. 581 i 616 K. K., ostatnio zamieszkałych we wsi Wrząca, gm. Gruszczyce, pow. Sieradzkiego, i we wsi Główczyn, gm. Błaszki, tegoż pow. Sieradzkiego, obecnie niewiadomych z miejsca pobytu.

Każdy, komu jest znane miejsce zamieszkania oskarżonych, winien je wskazać sądowi lub policji.

Obwieszczenia Publiczne 1921 nr 12a

Rejestry handlowe.

Do rejestru handlowego działu A, sądu okręgowego w Kaliszu wciągnięto następujące firmy pod numerami:

2872 „Icek Brykman", handel drzewem we wsi Wrząca, gm. Gruszczyce, pow. Sieradzkiego; właściciel: Icek Brykman we wsi Wrząca.

Ziemia Sieradzka 1921 grudzień

Kradzież siodeł. W folwarku Wrząca gmina Gruszczyce pow. Sieradzkiego skradziono ze stajni trzy siodła jedno angielskie, jedno francuskie i jedno zwyczajne oraz cztery szory i lejce wartości pół miljona.

 

Gazeta Kaliska 1922 nr 273

- KRADZIEŻ SIODEŁ.
W folwarku Wrząca gm. Głuszczyce pow. Sieradzkiego skradziono ze stajni trzy siodła jedno angielskie, jedno francuskie i jedno zwyczajne oraz cztery szory i lejce wartości pół miljona.

 Ziemia Sieradzka 1925 grudzień nr 49 i 50

Obwieszczenie Komornik przy Kaliskim Sądzie Okręgowym Roman Grzesik, zamieszkały w Sieradzu przy ul. Wartskiej pod Nr. 5, na zasadzie art. 1141,1148, 1149,1570 U. P. C. niniejszem podaje do publicznej wiadomości, że w dniu 9 kwietnia 1926 r. o godz. 10 rano w sali posiedzeń Sądu Pokoju 1 Okr. w Sieradzu sprzedawane będą z publicznej licytacji prawa Walentego Marciniaka do połowy osady rolnej, położonej pod Nr. 25 tabeli likwidacyjnej we wsi Wrząca, gm. Gruszczyce, star. Sieradzkiem, przestrzenią 6 mórg 185 prętów. — Na osadzie tej znajdują się następujące zabudowania: a) dom drewniany, mieszkalny o jednej izbie, komórce i sieni, b) 1/4 część stodoły drewnianej, pokrytej słomą, c) stodoła pod słomą w stanie lichym i d) studnia. — Oprócz tego na osadzie znajduje się: 34 sztuki drzew owocowych i 3 wierzby. — Druga połowa osady należy do Stanisławy Lewińskiej. Wspomniana osada nie ma urządzonej księgi hipotecznej, obciążona dożywociem na rzecz Piotra i Konstancji małż. Lewińskich, szczegółowo w akcie Notarjusza Edmunda Sikorskiego z dn. 19/I 1922 r. za Nr. 50, wyszczególnionym, wyznaczona do sprzedaży z publicznej licytacji na zaspokojenie pretensji Stanisławy Lewińskiej w sumie 546 zł. z %% i kosztami, z mocy tytułów wykonawczych Sądu Pokoju I Okr. w Sieradzu z dn. 31 marca i 24 kwietnia za Nr. C. 38,233 i 131/25, Licytacja rozpocznie się od sumy szacunkowej 700 zł. Osoby zamierzające wziąć udział w licytacji obowiązane są złożyć 10 % wadjum od sumy szacunkowej, czyli 80 zł. osoba zaś utrzymująca się przy kupnie obowiązana jest złożyć przed upływem dni 7 opłaty aljenacyjne, resztę zaś szacunku do dni 14. — Warunki licytacyjne, oraz dokumenty, odnoszące się do powyższej sprzedaży, są dla osób interesowanych do przejrzenia w kancelarji Komornika, a w dzień sprzedaży w sali posiedzeń Sądu Pokoju I Okr. w Sieradzu. Komornik Sądowy: Grzesik. 

Obwieszczenia Publiczne 1925 nr 104

Licytacje.

Komornik przy kaliskim sądzie okręgowym, Roman Grzesik, za­mieszkały w Sieradzu, przy ul. Wartskiej 5, na zasadzie art. 1141, 1148, 1149, 1570 U. P. C., niniejszem obwieszcza, że w dn. 9 kwietnia 1926 r., o godz. 10 rano, w sali posiedzeń sądu pokoju I okr. w Sieradzu, sprzeda­wane będą z publicznej licytacji prawa Walentego Marciniaka, do poło­wy osady rolnej, położonej pod Nr. 25 tab. likw. we wsi Wrząca, gm. Gruszczyce, star. sieradzkiem, przestrzeni 6 mórg 185 prętów.

Na osadzie tej znajdują się następujące zabudowania: a) dom drew­niany, mieszkalny o jednej izbie, komórce i sieni, b) 1/4 część stodoły drewnianej, pokrytej słomą, c) stodoła pod słomą, w stanie lichym i d) studnia. Oprócz tego na osadzie znajduje się: 34 sztuki drzew owocowych i 3 wierzby. Druga połowa osady, należy do Stanisławy Lewińskiej. Wspomniana osada nie ma urządzonej księgi hipotecznej, obciążona do­żywociem na rzecz Piotra i Konstancji małż. Lewińskich, szczegółowo w akcie notarjusza Edmunda Sikorskiego z dn. 19 stycznia 1922 r., Nr. 50, wyszczególnionym, wyznaczona do sprzedaży z publicznej licytacji na zaspokojenie pretensji Stanisławy Lewińskiej i Józefy Ilskiej w sumie 546 zł. z %% i kosztami, z mocy tytułów wykonawczych sądu pokoju w Sieradzu, z dn. 31 marca i 24 kwietnia za Nr. C. 38, 233 i 131/25. Li­cytacja rozpocznie się od sumy szacunkowej 800 zł.

Osoby zamierzające wziąć udział w licytacji, obowiązane są złożyć 10% vadium od sumy szacunkowej, czyli 80 zł., osoba zaś utrzymująca się przy kupnie, obowiązana jest złożyć przed upływem dni 7 opłaty aljenacyjne, resztę zaś szacunku do dni 14.

Warunki licytacyjne oraz dokumenty, odnoszące się do powyższej sprzedaży, są dla osób interesowanych do przejrzenia w kancelarii ko­mornika, a w dzień sprzedaży w sali posiedzeń sądu pokoju I okr. w Sie­radzu.

Przegląd Leśniczy 1926 kwiecień

Spis wszystkich lasów prywatnych, komunalnych, kościeln. i fundacyjnych w województwie Śląskiem, Poznańskiem, Pomorskiem i Łódzkiem o powierzchni ponad 50 ha według stanu z 1924 r. Zestawił W. Przybylski.

217. Nazwa majątku leśnego: Wrząca, gmina Gruszczyce, powiat Sieradz. Właściciel: Tadeusz Grodzicki. Obszar ha: serw. 331, 23.

 

Ziemiaństwo rolnictwo samorządy województwa łódzkiego 1928

 

WRZĄCA
Wrząca położona na pograniczu pow. sie­radzkiego i kaliskiego, oddalona o 25 klm. od powiatowego miasta Sieradza i dwa klm. od szosy, należy do najcharakterystyczniejszych siedzib szlacheckich w okolicy.
W r. 1424 jest Wrząca własnością Jana Wężyka, następnie w r. 1443 przechodzi w ręce Piotra Zajączka, podkomorzego Sie­radzkiego. Na początku XVII wieku prawem dziedzicznem dostaje się w posiadanie Jana Urbańskiego starosty Grabowskiego, dzie­dzica Urbanic i Złoczewa z przyległościami. W końcu XVII wieku Teresa Urbańska wnosi owe dobra w wianie rodzinie Gryfitów Grodzickich, w których posiadaniu Wrząca dotąd pozostaje.
Wrząca ma wszystkie cechy starego gniazda rodzinnego, ożywionego ciepłem tra­dycji i umiłowania pracy pokoleń. Dwór duży, rozłożysty i typowy z gan­kiem, podpartym czterema kolumnami, zbudowany był w XVIII wieku. Z sieni jasnej i obszernej przechodzi się do enfilady salo­nów malowanych alfresco, w nich dużo cen­nych mebli głównie z czasów empiru, pię­kne barokowe odrzwia złocone, pochodzą­ce z Florencji i zbiór portretów rodzinnych. Wokoło dworu park stary z wielką iloś­cią cennych okazów drzew i piękną aleją thujową. Od wjazdu zwraca uwagę malow­nicza wyspa oblana wodą, na której daw­niej stał zameczek obronny, obecnie ozdobiona piękną kolekcją strzyżonych cisów, thuji i cyprysów. Zabudowania folwarczne w znacznej części nowe, stawiane z widoczną dbałością o estetykę i harmonję linji.
Majątek Wrząca dzieli się na dwie równe części. Na grunta orne i lasy. Ziemia w kulturze, częściowo drenowana, las piękny mieszany, otoczony szczególną pieczołowitością obecnego właściciela Ta­deusza Grodzickiego.

Obwieszczenia Publiczne 1928 nr 19a

Wpisy do rejestru handlowego.

Do rejestru handlowego, Działu A, sądu okręgowego w Kaliszu wciągnięto następujące firmy pod Nr. Nr.:

dn. 16 grudnia 1927 roku.

8487 „Stanisław Jankowski", sprzedaż towarów kolonjalno-spożywczych we wsi Wrząca, gm. Gruszczyce, pow. sieradzkiego. Istnieje od 1923 r. Właśc. Stanisław Jankowski, zam. we wsi Wrząca.

Obwieszczenia Publiczne 1928 nr 91a

Dnia 3 września 1928 roku,

9282. "Józef Jankowski" — sklep spożywczy ze sprzedażą mięsa i wyrobów tytoniowych we wsi Wrząca, gminy Gruszczyce, pow. sieradz­kiego. Istnieje od 1928 roku, Właśc. Józef Jankowski, zam. tamże.

 

Goniec Sieradzki 1929 nr 52 

— (s) Pożar. W dniu 26 lutego br. o godz. 8 wieczór we wsi Bukowiny gminy Błaszki w folwarku należącym do p. Arnolda wybuchł pożar. Z niewyjaśnionych przyczyn zapaliła się stodoła.
Na widok łuny pospieszyła straż z Gruszczyc.
Straż zaś w Wojkowie choć bliższa od pożaru, gdyż i oddalona zaledwie około 5 klm. nie chciała wyjechać do ognia, motywując, że palą się pańskie stodoły, a nie chłopskie.
Komunikujemy Szanownym panom strażakom że ich obowiązkiem bronić dobytku przed ogniem, a nie  politykować. Wszelki majątek czy żywy czy też martwy jest dorobkiem narodowym, a nietylko wartość za ten towar jest własnością prywatną.
Dajmy nato że zboże w stodołach nie było zaasekurowane, właściciel stracił wartość, a społeczeństwo została pozbawione produktów żywnościowych. W przeciwnym zaś razie gdy stodoły zaasekurowane właściciel odbiera należność, a społeczeństwo znowuż traci produkty żywnościowe.
Takie politykowanie ośmiesza tamtejszych domorosłych polityków, gdyż ich rozumowanie właśnie uderza w klasę najwięcej upośledzoną i radzimy pozbyć się tych prowodyrów, którzy ogłupiają przysłowiowy zdrowy rozsądek chłopa.
Między innemi komunikujemy że straż w Wojkowie jest często wspieraną właśnie przez obywatela p. Grodzkiego z Wrzący.
Jak nam wiadomo złym duchem straży Ogniowej w Wojkowie był w tym wypadku gospodarz tejże straży. 

Goniec Sieradzki 1929 nr 236 

Tragedja jakich mało. Przed paru laty we wsi Wrząca gm. Gruszczyce pow. Sieradzkiego niej. Wład. Kolińskiemu mającemu podówczas lat około 45 zmarła żona nazw. z domu Sobczak.
Po śmierci żony Koliński począł konkurować do młodziutkiej bo zaledwie 16-letniej Marjany — siostry zmarłej żony z którą w końcu ożenił się.
Po pewnym czasie gdy mieli już jedno dziecko, Marjanna poczęła darzyć względami młodziutkiego chłopca Klimkowskiego, i pewnego pięknego poranka, żona w tajemnicy przed mężem zabrała rzeczy i wraz z kochankiem wyjechała do Radomska, dziecko natomiast pozostawiła mężowi.
W Radomsku „uciekinierzy” przeżyli z sobą tak 5 lat, a po doczekaniu się dwojga dzieci, Marjanna Kolińska poczęła starać się o rozwód. Jednakże rozwodu nie uzyskali.
W dniu 7 października br. Fr. Klimkowski przyjechał do wsi Wrząca i po krótkiej rozmowie na dworze z Władysławem Kolińskim wyjął nóż i u[de]rzył Kolińskiego pod łopatki i w brzuch.
Ciężko ranny Koliński nad ranem następnego dnia zmarł.
Zwłoki zabezpieczono do przybycia władz sądowo-lekarskich. Sekcja odbyła się w dniu 9 bm. przyczem okazało się, że rana zadana w brzuch była śmiertelna. Można byłoby jeszcze utrzymać zmarłego przy życiu, gdyby natychmiast przeprowadzono operację.
Zabójcę aresztowano i w celu dochodzenia przeprowadzono do Urzędu gminnego Gruszczyce w Wojkowie.
Stąd po spisaniu protokółów w dniu 9 bm. przetransportować go miano do Sieradza.
Gdy w dniu tym prowadzono więźnia przez wieś Wrzące, 19-letni syn zabitego ojca Tomasz Koliński z odległości paru mtr. wystrzelił dwukrotnie z nagana do Fr. Klimkiewicza. Obie kule trafiły w szyję przebiły język i wybiły kilka zębów. Dziwnym trafem obie kule uderzyły w jedno i to samo miejsce.
Klimkiewicz upadł na ziemię zaś nowego zabójcę, krewni narazie nie pozwolili aresztować, i przytrzymano go dopiero gdy nadeszło więcej policji.
Rany Klimkiewicza okazały się nieśmiertelne, tak że życiu jego nic nie zagraża.
Po przeprowadzonych dochodzeniach w Sieradzu obu osadzono w więzieniu.

Obwieszczenia Publiczne 1930 nr 21a

Wpisy do rejestru handlowego.

Do rejestru handlowego, Działu A, sądu okręgowego w Kaliszu, wciągnięto następujące firmy pod Nr. Nr.:

dnia 7 listopada 1929 roku

11181. „Józef Matuszewski", sklep kolonjalno - spożywczy w Wrzą­cej, gminy Gruszczyce, powiatu sieradzkiego. Istnieje od 1929 roku. Właśc. Józef Matuszewski, zam. w Wrzącej.

 

Goniec Sieradzki 1930 nr 128  

Przykre zajście.
(s) Na walne zebranie Sokoła, odbywające się dn. 1 czerwca we własnej siedzibie w Szadku w czasie obrad wszedł samowolnie nieproszony jakiś osobnik, który nie w porę rozpoczął dysputę niedorzeczną z zebranymi członkami Sokoła. Ponieważ mówił od rzeczy, przewodniczący druh Mieszczański z Sieradza odebrał mu głos, a dowiedziawszy się że ten człowiek nie jest członkiem towarzystwa, polecił mu opuścić zebranie. Rozkraczony z podpartemi bokami tak pomocnik murarski osobnik oświadczył, że z sali nie wyjdzie. Gdy mu zagrożono, że wezwie się policję, aby go usunęła, odrzekł że policja go zna, więc się jej nie boi.
Pytam się co to za jeden. Dowiaduję się, że to jest Ignacy Wróblewski, nauczyciel jednoklasowej szkoły we Wrzącej gm. Gruszczyce pow. sieradzkiego. Jako należący do prezydjum przedstawiam mu, że wychowawca młodzieży, nauczyciel polski powinien wiedzieć, że należy stosować się do prawa, zwyczajów i wiedzieć o tem, że samowolnie na zebranie zamknięte wchodzić nie powinien.
Oburzony do głębi takiem zachowaniem się wychowawcy polskiej młodzieży, polskiego nauczyciela, o co przed 25 laty wraz z innymi pragnącymi polskiej szkoły walczyłem, narażałem się, byłem za to przez generała gubernatora warszawskiego zesłany, podniosłem głos i krzyknąłem: a ty durniu nie kompromituj nazwy polskiego nauczyciela, boś jej nie godzien.
Choć tu do protokułu, jak się nazywasz, będzie to przesłane do Inspektoratu szkolnego i do wyższej władzy. — To poskutkowało dopiero na tego mało-kulturalnego człowieka i przy ogólnym śmiechu uciekł z sali tak że go i na podwórzu zatrzymać nie można było.
Ogół zebranych śmiał się widząc wiejącego z sali i przez podwórze bez zatrzymywania się Ign. Wróblewskiego, lecz wielu z nas starszych poważnie się zasępiło, że tacy ludzie znajdują się między polskiem nauczycielstwem, które dopiero gdy po imieniu do nich przemówić, poczują mores.
Ks. kanonik Stan. Żak, kawaler krzyża oficerskiego Odrodzonej
Polski.

 Ziemia Sieradzka 1930 marzec

Zabójstwo. Dn. 28 lutego 1930 r. o godz. 20 m. 30 w sklepie Teofile Olejnika zam. we wsi Wrząca, gm. Gruszczyce czterema wystrzałami z rewolweru zabity został Adam Wawrzyniak lat 35 mieszkaniec tejże wsi. Jak wykazało dochodzenie zabójstwo dokonane zostało z zemsty, gdyż zmarły znany był jako przestępca. O zabójstwo podejrzany jest silnie szwagier zabitego Franciszek Jura, którego aresztowano. Strzały do Wawrzyniaka dane były przez okno.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1931 nr 7

OBWIESZCZENIE

STAROSTY POWIATOWEGO SIERADZKIEGO

z dnia 18 lutego 1931 r.

o kolejności osób obowiązanych do dostarczenia samochodów i motocykli.

Na podstawie §§ 4 i 8 Rozp. Min. Spr. Wewnętrznych i Min. Spr. Wojsk. z dnia 29. VII. 1930 r. wydanego w porozumieniu z Ministrami Skarbu i Robót Publicznych o obowiązku dostarczenia jako środków przewozowych na rzecz wojska w czasie pokoju samochodów, motocykli i rowerów (Dz. Ust. R. P. Nr. 58, poz. 470) podaję poniżej do powszechnej wiadomości, celem zapewnienia kolejności i równomierności przy powoływaniu do świadczeń listę kolejności osób powiatu sieradzkiego, obowiązujących do dostarczenia samochodów i motocykli w roku 1931.

25. Grodzicki Tadeusz, Nr. rejestr. 80073, sam. osobowy — Morris — m. postoju: folwark Wrząca, gm.Gruszczyce.

W ciągu dwóch tygodni od chwili ogłoszenia listy kolejności w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim osoby zainteresowane mogą wnosić do Starostwa Powiatowego Sieradzkiego uzasadnione reklamacje, w razie uwzględnienia których poprawiona zostanie odpowiednio lista kolejności, co jednak nie wstrzymuje wejścia w życie tejże listy kolejności z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.

Starosta Powiatowy:

(—) Bukowski.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 21

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dn. 19 październ. 1933 r. L. SA. II. 12/14/33

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu sieradzkiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego, zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 18 października 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23. III. 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:

§ 1.

VII. Obszar gminy wiejskiej Gruszczyce dzieli się na gromady:

17. Wrząca Sieradzka, obejmującą: Białą Leśniczówkę, przysiółek Borek, osadę Dębiniec, przysiółek Łapigrosz, przysiółek Migacz, przysiółek Poręby, wieś Wrząca Sieradzka, folwark Wrząca Sieradzka, osadę Wrząca-Młyn, osadę Wrząca-Karczemne.

§ 2.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Sieradzkiemu.
§ 3.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
Wojewoda:

wz. (—) A. Potocki
Wicewojewoda

Zorza (Zorza, Wieniec i Pszczółka) 1934 nr 29

Z powiatu Sieradzkiego. Czytelnik nasz ksiądz Leonard Załuska, proboszcz parafji Gruszczyce pod Sieradzem pisze: Czytam w gazetach, że urodzaj na siano słaby, że zbiory koniczyn i mieszanek wypadły nędznie. Otóż u mnie urodzaj siana mocny (na kompoście); koniczyny nie siałem, natomiast siałem mieszankę w czterech terminach po ziemniakach i burakach; zbiór mam zupełnie dobry. Słusznie pisze Zorza o taryfach na przewóz inwentarza, że są wygórowane i że to zabija hodowlę. Oto przykład: chciałem wygodzić oborze brata jałówką swego chowu; pragnął ją zabrać do siebie pod Włocławek, ale gdy obliczył, że przewóz koleją wyniesie powyżej 60 złotych, zrezygnował.

Z przyjemnością wyczytałem w Zorzy (nr. 27) sprawozdanie z pokazu bydła czerwonego w Szepietowie. Mieszkałem przed wojną w tamtych stronach i zorganizowałem pierwszy bodaj pokaz bydła czerwonego — hodowli gospodarzy małorolnych. Pokaz odbył się w Czyżewie niedaleko Szepietowa (woj. białostockie). Więc cieszę się, że hodowla bydła tej rasy czerwonej, rasy naszej—polskiej utrzymała się, tam na Mazowszu wschodnim, mimo zniszczenia wojennego i tak pięknie się rozwija. I tutaj w powiecie sieradzkim mamy gniazdo hodowli bydła tej rasy we Wrzącej u p. Grodzickiego.

Gruszczyce, 30 czerwca 1934 r. Ks. L. Załuska.

 Orędownik 1934 nr. 282

Brat zastrzelił brata. We wsi Wrząca, gm. Gruszczyce, bracia Wawrzyniec i Stefan Krawczykowie na tle sporów o schedę żyli w niezgodzie, która zakończyła się tragicznie. Mianowicie dnia 6. b. m. późnym wieczorem podszedł Wawrzyniec pod okno i zastrzelił w domu swego brata.

Z Otchłani Wieków 1936 nr 12

KRONIKA

Nowe nabytki Muzeum Archeologicznego Polskiej Akademii Umiejętności w Krakowie.

Wrząca, gm. Gruszczyzna, pow. sieradzki. Ułamek bursztynu barwy kanarkowo-żółtej, znaleziony na karczowisku dworskim przez p. F. Popunikowskego i ofiarowany za pośr. p. Weinerta.

Obwieszczenia Publiczne 1939 nr 32

Sąd Okręgowy w Kaliszu, na mocy art. 1777-6 U. P. C., obwieszcza, iż na skutek postano­wienia Sądu z dnia 1 kwietnia 1939 r., zostało wszczęte postępowanie o uznanie za zmarłego Józefa Pipia, syna Walentego i Józefy z Wa­wrzyniaków, urodzonego dnia 2 marca 1884 r. we wsi Bugaj, gm. Brzeźno, powiatu sieradzkiego.

Wobec czego Sąd wzywa go, aby w termi­nie 6 miesięcznym od dnia wydrukowania niniej­szego, zgłosił się do Sądu, gdyż w przeciwnym razie, po upływie tego terminu zostanie przez Sąd uznany za zmarłego.

Wzywa się wszystkich, którzyby wiedzieli o życiu lub śmierci Józefa Pipia, aby o znanych sobie faktach zawiadomili Sąd Okręgowy w Ka­liszu w powyższym terminie; nadto Sąd nadmie­nia, że Józef Pipia, był stałym mieszkańcem wsi Wrząca, gm. Gruszczyce, pow. Sieradz. Co. 236/39.

Dziennik Łódzki 1957 nr 224

Więcej troski o zabytki ziemi łódzkiej

O tym, że PGR-owskie świnki zamiast w chlewach hodowano w pięknych salonach renesansowych pałaców, a komnatki zabytkowych zameczków obracano na magazyny buraków pastewnych, pisaliśmy już niejednokrotnie.

Z okazji Tygodnia Ochrony Zabytków zrobiliśmy teraz błyskawiczną podróż po województwie łódzkim i chcemy odpowiedzieć na pytanie: czy wiele zmieniło się w tej dziedzinie?

Odpowiedź nasza brzmi: Zmieniło się niejedno. (...)

A oto dalsze „kwiatki" z tej niwy: (..)

We Wrzącej (Sieradzkie) kierownictwo szkoły nie może powstrzymać dewastacji parku, niszczonego przez administratora resztówki, i t. d.

Uzasadnione jest więc narzekanie konserwatora zabytków przy Wojewódzkiej Radzie Narodowej J. Cieklińskiego, który stwierdza:

„Uważam, że wciąż jeszcze tak społeczeństwo jak i czynniki administracyjne nie doceniają znaczenia, które mają dla kultury narodowej obiekty zabytkowe i odnoszą się obojętnie, a czasem nawet niechętnie do postulatów wysuwanych przez Wojewódzki Wydział Kultury".

Co jest jednak pocieszające? To, że poważnie wzrosły ostatnio sumy, przyznane przez państwo na konserwację i odbudowę obiektów zabytkowych.

Dzięki temu w województwie naszym odrestaurowano zamek w Uniejowie, pałac w Działoszynie, drewniane dwory w Wojszycach i Rzekach Wielkich, bramę Pałacu Prymasowskiego w Skierniewicach, obiekty z XVI wieku w Grębieniu i Łaszewie, dwa domy mieszczańskie w Łowiczu itp.

Na przyszły rok ze zwiększonych kredytów przyznanych przez państwo i SFOS, projektuje się odbudowę dalszych zdewastowanych obiektów, jak (...) drewnianego dworu w Jesionnej, zabytkowego lamusa w Brodni, zabytkowych kamienic w Łowiczu itd.

(...) Naszym zdaniem należałoby położyć większy nacisk na estetyczny wygląd również i innych historycznych miasteczek województwa jak Piotrków, Sieradz, Rawa. A jak to przeprowadzić? Nad tym zagadnieniem warto zastanowić się właśnie teraz, w "Tygodniu Ochrony Zabytków".

M. JAGOSZEWSKI

Dziennik Łódzki 1973 nr 268

W Smardzy pow. Sieradz nie ustalony samochód potrącił Józefa U. (Wrząca pow. Sieradz). Z ogólnymi obrażeniami zawieziono go do szpitala.

Na Sieradzkich Szlakach 1989/1

Na Sieradzkich Szlakach 1997/1

Na Sieradzkich Szlakach 1998/1 

Na Sieradzkich Szlakach 1998/4