Stefanów

Zajączkowski:

Szczepanów (Stefanów)-N lub Z- Łęczyckie
1) 1176 trans. z 1262 r. w kop. XV i XVII w., Mitk. 1 fals., por. Mitk. s. 3-14, 301 nr 1 i 313-315 nr 1: Szczepanow (kop. XV w.), Sczepanow (kop. XVII w.) - Kazimierz Sprawiedliwy nadaje kl. sulejowskiemu S. i 4 inne osady, sicut comes Rescelaus tenuit. 2) 1218 kop. XVII w., Mitk. 4: Sczepanow - curtes. W bulli protekcyjnej Honoriusza III dla kl. sulejowskiego wym. curtes... de S. 3) 1242 kop. XV-XVI w., KDP I, 31 fals., por. Mitk. s. 16-24 i 308 nr 38: Stephanoe - villa. W potwierdzeniu posiadłości i przywilejów zakonników sulejowskich przez Konrada mazowieckiego wym. S. 4) 1308 trans. z 1336 r., KDM 546: Sczekanow (KDM), Sczepanow (Mitk. s. 172 na podstawie fotografii) - villa in ducatu Lancicie. W dok. Władysława Łokietka, dotyczącym wznowienia przywilejów na prawo średzkie dla wsi kl. sulejowskiego wym. S.
Uwagi: Mitk. (s. 172-173 i 314 przyp. 4-10 oraz mapa 2) zaznacza, że ścisła lokalizacja S. jest niemożliwa z powodu występowania kilku os. tej nazwy w okolicy Bałdrzychowa, gdzie autor ten szuka miejscowości należących przedtem do komesa Radosława; z tych też względów Mitk. skłonny jest widzieć S. w dzisiejszej wsi Stefanów w par. Małyń, gm. Krokocice, pow. sieradzki (SG XI, 316), która nie występuje jednak ani u Ł., ani u P. Przeciw temu przemawia jednak wzm. dok. z 1308 r. (1336 r.) o położeniu S. w księstwie łęczyckim. Miejscowości o nazwie Szczepanów względnie Stefanów jest wiele w pow. łódzkim, brzezińskim i kolskim (SG XI, 316, 842), a więc na obszarze dawnego woj. łęczyckiego, żadnej z nich jednak nie odnajdujemy ani u Ł., ani u P. Ze wszystkich tych miejscowości z S. dok. XII-XIV w. można najprędzej jeszcze utożsamić Stefanów leżący na południowy wschód od Domaniewa, na terenie par. domaniewskiej (SG XI, 316), niedaleko innych wsi klucza Radosława: Puczniewa, Mianowa, Kępy oraz Piotrowa, nie występujący jednak w XVI w., co utrudnia jego zidentyfikowanie. Wobec tego sprawa umiejscowienia S. pozostaje nie rozstrzygnięta i Koz. (II, 168) słusznie określa S. jako os. nieznaną w okolicach Bałdrzychowa. Co do formy nazwy, to Mitk. (s. 172) uważa, że pierwotna była postać Stefanów, Por. nadto uwagi ad Piotrów w Łęczyckiem.  

Słownik Geograficzny:  

Stefanów,  kol., fol., pow. łęczycki, gm. Dalików, par. Domaniew, odl. od Łęczycy 14 w.; kol. ma 4 dm., 36 mk.; fol. 6 dm., 26 mk. W 1876 r. fol. S. rozl. mr. 289: gr. or. i ogr. mr. 259, łąk mr. 10, past. mr. 12, wody mr. 2, zarośli mr. 2, nieuż. mr. 5; bud. z drzewa 6.

Spis 1925:

Stefanów, wś, pow. łęczycki, gm. Dalików. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne 25. Ludność ogółem: 137. Mężczyzn 69, kobiet 68. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego 107, ewangelickiego 29, innego chrześcijańskiego 1. Podało narodowość: polską 137.

Wikipedia:

Stefanów-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Dalików. Miejscowość wchodzi w skład sołectwa Brudnów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

1992 r.

Warszawska Gazeta Policyjna 1847 nr 113

Ważniejsze zdarzeniu zaszłe w Królestwie.

W następujących miejscach w królestwie były pożary, w skutku których spaliły się:

W folwarku Stefanów, pow. Łęczyckim, dom drewniany w dyrekcji na niewiadomą sumę ubezpieczony; pogorzelcy w skutku tego pożaru w ruchomościach ponieśli straty około rs. 300. Przyczyna pożaru nie wyśledzona.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1849 nr 243

(N. D. 5123) Pisarz Trybunału Cywilnego Gubernii Warszawskiej w Warszawie.

Stosownie do art. 682 K. P. S. wiadomo czyni: iż na żądanie Marcina Krieger urzędnika Banku Polskiego w Warszawie pod Nr. 630 zamieszkałego, zaś zamieszkanie prawne do tego interessu subhaztacyjnego u Józefa Chruścickiego Adwokata przy sądzie Appellacyjnym Królestwa Polskiego w Warszawie pod Nr. 1771 zamieszkałego obrane mającego w poszukiwaniu summy rsr. 1650 z procentem prawnym od dnia 10 (22) Czerwca 1847 r. liczącym się oraz kosztów egzekucyjnych od Andrzeja Iwanowskiego jako wieczysto czynszowego posiadacza Folwarku Stefanów w dobrach Psary Okręgu Zgierskim Gubernii Warszawskiéj położonego, w tymże folwarku Stefanów zamieszkałego, protokółem Antoniego Onufrego Szadkowskiego Komornika przy Trybunale Cywilnym Gubernii Warszawskiéj w Warszawie d. 16 (28) Sierpnia 1849 r. w drodze Sądowéj przymuszonego wywłaszczenia zajęty i zaareszstowany został

FOLWARK

Stefanów zwany w dobrach Psary Okręgu Zgierskim Gubernii Warszawskiéj gminie Domaniew i Brudnów pod jurisdykcyą Sądu Pokoju Okręgu Zgierskiego położony, prawem własności do exekwowanego dłużnika Andrzeja Iwanowskiego stosownie do wykazu hipotecznego ogólnych dóbr Psary należący, i w tegoż posiadaniu zostający, poszukiwaną wierzytelnością hipotecznie obciążony, ogólnej rozległości stosownie do mappy przez Jeometrę przysięgłego Frezewitza sporządzonéj włók dziesięć morgów 29 miary nowo-polskiej obejmujący, żadną cudzą własnością nieprzedzielony, granice takowego są okopcowane i przez nikogo niekwestionowane w rozległości téj mieszczą się łąki grunta orne i olszynka czyli zagajnik morgów 2 pręt. 110 rozległości mający.

Grunta są w jednéj-trzeciéj części pszenne, a w dwóch-trzecich żytnie klassy drugiej.

Zabudowania na folwarku Stefanów exystują następne:

1. Dwór z drzewa w węgieł na podmurowaniu z kamieni na wapno o parterze gontami kryty, z kominem murowanym nad dach wyprowadzonym z wystawą i daszkiem gontami krytym, na dwóch filarach wspartą, z boku tego jest ogródek z kwiatami, długość tego dworu wynosi łokci 24, a szerokości łokci 18.

2. Stodoła z bali czterocalowych o dwóch klepiskach w węgieł zbudowana słomą kryta, długa łokci 60, a szeroka łokci 18, przy niéj jest przystawiona wołownia w słupy masiv murowane, a ściany z pacy, dół jednym dachem z powyższą stodołą będąca długa łok. 12, a szeroka łok. 18.

3. Stajnia, kurnik, wozownia, spichrz i obora pod jednym dachem słomą krytym z bali w węgieł postawiona.

Zabudowanie to długie łokci 36, a szerokie 14.

4. Podwórze obszerne niebrukowane w niem znajduje się studnia cembrowana z żurawiem i kubłem płotem z żerdzi ogrodzone.

5. Podwaliny na budynek czworaki długie łok. 32, a szerokie 16; bez ścian, zaś inne części téj budowli do kompletnego ukończenia takowej potrzebne są w podwórzu złożone.

6 Dom dwojaki z przybudowaną stancją z drzewa w słupy postawiony słomą kryty, z dwoma kominami murowanemi długi łokci 30, a szeroki łok. 15 1/2.

7. Stodoła z drzewa w słupy, zupełnie zrujnowana, bez ścian.

8. Chałupa dwojaki w węgieł postawiona słomą kryta, z kominem w stogi, długa łokci 21 1j2, a szeroka łok. 10 1j2; podług oświadczenia dłużnika połowa téj chałupy z dniem ś. Marcina 1849 r. zostaje własnością Lewka Kuśmirek kupca lasu w Psarach.

Fabryki i zakłady oraz włościanie i komornicy wcale nieznajdują się.

Czynsz do dóbr Psary opłaca się rocznie w kwocie rs. 165.

Obszerniejsze opisanie powyż zajętego i zaaresztowanego folwarku znajduje się w akcie zajęcia u sprzedaż popierającego Józefa Chruścickiego Adwokata, którego zamieszkanie jest wyżej wskazane, zaś zbiór objaśnień i warunki w Kancellaryi Trybunału tutejszego w Wydziale I. złożone, przejrzane być mogą.

Zajęcie w kopjach doręczone zostało:

1. Aleksandrowi Miniszewskiemu Wójtowi gminy Brudnowa i Domaniewa we wsi Brudnowie Okręgu Zgierskim urzędującemu na ręce własne dnia 16 (28) Sierpnia 1849 r.

2. Roumaldowi Koszobudzkiemu Pisarzowi Sądu Pokoju Okręgu Zgierskiego w mieście Zgierzu Gubernii Warszawskiej urzędującemu na ręce własne w Zgierzu d. 17 (29) Sierpnia 1849 r.

Wniesione do księgi wieczystej dóbr Psary w Warszawie dnia 7 (19) Października 1849r.

A w dniu dzisiejszym do księgi zaaresztowań w Kancellaryi Trybunału tutejszego na ten cel utrzymywanéj wpisane zostało.

Pierwsza publikacya zbioru objaśnień i warunków przedaży odbędzie się na audyencyi publicznéj Trybunału Cywilnego Gubernii Warszawskiéj w miejscu zwykłych jego posiedzeń przy ulicy Długiéj pod Numerem 549 dnia 7 (19) Grud, 1849 roku.

Sprzedażą dyrygować będzie Józef Chruścicki Adwokat w Warszawie pod Numerem 1771 zamieszkały.

w Warszawie d. 19 (31) Paźd. 1849 roku.

Wójtowicz Pisarz.

Wywieszono na tablicy w sali ustępowej Trybunału Cywilnego Gubernii Warszawskiéj w Warszawie dnia 19 (31) Październi. 1849 roku.

Wójtowicz Pisarz.

Dziennik Warszawski 1867 nr 3

(N. D. 53). Dyrekcja Szczegółowa Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego Gubernji Warszawskiej w Warszawie.

Podaje do powszechnej wiadomości, iż na zasadzie art. 7 Postanowienia Rady Administracyjnej z d. 28 Czerwca (10 Lipca) 1860 r. i upoważnień przez Dyrekcję Główną udzielonych następujące dobra ziemskie, jako zalegające w ratach Towarzystwu Kredytowemu Ziemskiemu należnych, wystawione są na przedaż przymusową przez licytacje publiczne, które odbywać się będą w Warszawie przy ulicy Miodowej pod Nr. 487 w kancelarjach Rejentów niżej wyrażonych:

56. Psary do których należą nomenklatury Psarki i Stefanów z wszystkiemi ich przyległościami i przynależytościami w Okręgu Zgierskim Powiecie Łęczyckim, raty zaległe w chwili zarządzenia przedaży wynoszą rs. 57 k. 79, vadium do licytacji rs. 660*, licytacja rozpocznie się od sumy rs. 2,550, termin przedaży d. 12 (24) Października 1867 r., przed Rejentem Kanc. Ziem. Stanisławem Tyrchowskim.

Przedaże wzmiankowane odbędą się w terminach wyżej oznaczonych poczynając od godziny 10 z rana w obec Radcy Dyrekcji Szczegółowej; gdyby zaś Regent przed którym przedaż ma się odbywać był przeszkodzony, przedaż odbędzie się w jego Kancelarji przed innym Regentem który go zastąpi.

Warunki licytacyjne są do przejrzenia w właściwych Księgach wieczystych i w biurze Dyrekcji Szczegółowej.

Warszawa, dnia 9 (21) Grudnia 1866 roku.

Prezes, A. Zabokrzecki.

Pisarz Dyrekcji, J. Suski. 

*nieczytelne

Dziennik Warszawski 1873 nr 134

N. D. 3872 Rejent Kancelarji Ziemiańskiej w Warszawie.

Ogłasza: iż z powodu nastąpionej śmierci, jako to:

d) Honoraty Pioreckiej wierzycielki sumy rs. 1,115 kop. 62 1/2 na dobrach Psary i Stefanów z okręgu Zgierskiego w dziale IV pod Nr. 4 i 2 wykazu ubezpieczonej; otwartem zostało postępowanie spadkowe, do zamknięcia którego przedemną w Kancelarji Ziemiańskiej termin na dzień 2(14) Stycznia 1874 r. wyznaczam.

Warszawa d. 20 Czerwca (2 Lipca) 1873 r.

Dziedzicki Adam.

Kurjer Warszawski 1884 nr 32

= Parcelacja.

Włościanie powiatu łęczyckiego w czasie od r. 1864-do r. 1883-go nabyli 7,428 morgów ziemi dworskiej.

Za grunta te włościanie zapłacili ogółem 434,831 rs.— t. j. po 60 rs. za morgę.

Przeważnie rozkupywano części folwarczne, z całych zaś majątków rozkupiono tylko 6, mianowicie Drwalew, Sniatowo, Złotniki, Stefanów, Zdzychów, Odechów.

Obecnie również kilku właścicieli większych dóbr przstępuje do parcelacji.

Kurjer Warszawski 1885 nr 307

= Wypadki na prowincji.

W dniu 24-ym z. m. we wsi Stefanowie w powiecie łódzkim, przebywający czasowo u familji 25-letni Gotlieb Pajkert, wystrzałem z rewolweru, odebrał sobie życie.

Obwieszczenia Publiczne 1924 nr 12

Wydział cywilny sądu okręgowego w Łodzi, na zasadzie art. 1777-3 U. P. C., oraz zgodnie z decyzją z d. 4 stycznia 1924 r., obwieszcza, że na skutek podania Józefy Adamczyk, wdrożone zostało postępowanie celem uznania Stanisława Adamczyka za zmarłego i z mocy art. 1777-8 U. P. C. wzywa tegoż Stanisława Adamczyka, syna Jana i Walerji, a męża petentki, urodzonego w 1885 r. w Stefanowie, pow. Łęczyckim, ostatnio zamieszka­łego w Aleksandrowie, gm. Brużyca, pow. Łódzkim, obecnie, po zaciągnię­ciu w 1914 r. do wojska rosyjskiego, niewiadomego z miejsca pobytu, aby w terminie 6 miesięcznym, od daty ogłoszenia niniejszego obwieszczenia, stawił się w kancelarji wydziału cywilnego sądu okręgowego w Łodzi, przy ul. Pańskiej 115, albowiem po tym czasie nastąpi uznanie go za zmarłego. Nadto wydział cywilny sądu okręgowego w Łodzi wzywa wszystkich, którzy o życiu lub śmierci pomienionego wyżej Stanisława Adamczyka posiadają wiadomości, aby o znanych sobie faktach zawiadomili sąd najpóźniej w oznaczonym powyżej terminie (Nr spr. Z 648/23).

Obwieszczenia Publiczne 1928 nr 39

Postępowania spadkowe.

Wydział hipoteczny przy sądzie okręgowym w Kaliszu obwie­szcza, że otwarte zostały postępowania spadkowe po zmarłych:

8) Stefanji Matusiak, współwł. 5 morg. z maj. Stefanów, pow. łęczyckiego;

Termin zamknięcia tych postępowań spadkowych wyznaczony został na dzień 19 listopada 1928 r., w którym to dniu osoby zaintereso­wane winny zgłosić swoje prawa w tymże wydziale hipotecznym, pod skutkami prekluzji.

Obwieszczenia Publiczne 1930 nr 83

Wydział hipoteczny przy sądzie okręgowym w Kaliszu, I sekcja obwieszcza, że otwarte zostały postępowania spadkowe po zmarłych:

5) Józefie Szczepaniaku, właścicielu działki Nr. 33, przestrzeni 1 dz. 60 sąż. z pod Nr. 22, dz. II w maj. Stefanów, pow. łęczycki;

Termin zamknięcia tych postępowań spadkowych wyznaczony zo­stał na dzień 20 kwietnia 1931 roku. W powołanym terminie osoby zain­teresowane winny zgłosić swoje prawa w powyżej wskazanym wydziale hipotecznym, pod skutkami prekluzji.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 18

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dnia 18 sierpnia 1933 r. Nr. SA. II. 12/9/33.

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu Łęczyckiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 14 sierpnia 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego z dnia 23 III. 1933 r. (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:

§ 1.

II. Obszar gminy wiejskiej Dalików dzieli się na gromady:
15. Stefanów, obejmującą: wieś Stefanów, kol. Stefanów, wieś Marcinów, wieś Dąbrówka-Nadol.

 § 2.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Łęczyckiemu.

§ 3.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia go w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.

Wojewoda:

w z. (—) A. Potocki

Wicewojewoda.

Obwieszczenia Publiczne 1936 nr 78

Wydział I Cywilny Sądu Okręgowego w Łodzi, na zasadzie art. 1777-3 U. P. C., oraz zgodnie z decyzją z dnia 7 września 1936 r. ogła­sza, że na skutek wniosku prokuratora Sądu Okręgowego w Łodzi, wszczęte zostało postępowanie celem uznania Adama Strusia za zmar­łego i z mocy art. 1777-8 U. P. C., wzywa tegoż Adama Strusia, syna Józefa i Walentyny z Wrzesińskich, urodzonego w Stefanowie, gm. Da­lików, pow. łęczyckiego, w dniu 21 lutego 1917 roku, ostatnio zamiesz­kałego w Stefanowie, gm. Dalików, zmarł w Stefanowie w przybliżeniu 10 dni po urodzeniu, niewiadomego z miejsca pobytu, aby w terminie 6-miesięcznym, od daty opublikowania niniejszego, stawił się w kance­larii Wydziału Cywilnego Sądu Okręgowego w Łodzi, przy Placu Dą­browskiego nr 5, albowiem po tym czasie nastąpi uznanie go za zmarłego.

Nadto I Wydział Cywilny Sądu Okręgowego w Łodzi, wzywa wszystkich, którzy o życiu lub śmierci pomienionego Adama Strusia po­siadają wiadomości, by o znanych sobie faktach zawiadomili Sąd naj­później w oznaczonym wyżej terminie do sprawy nr Co. 497/36(36).