Mierzony

Słownik Geograficzny:
Mierzana,  pust., pow. sieradzki, gm. i par. Gruszczyce, odl. od Sieradza w. 151 , dm. 2.

Spis 1925:
Mierzony, wś, pow. sieradzki, gm. Gruszczyce. Spisano łącznie z wsią Równa.

Mierzony, obecnie część wsi Równa w gminie Błaszki.

1992 r.

Notariusz Antoni Pstrokoński 1812

Nro 17mo Karczma na Mierzionach z drzewa Kostkowego, stara podparta, Komin z gliny nadmurowany, Dach pod Snopkami. Drzwi czworo na biegunach, Sien z Izbą i Komorą. w Izbie okien dwa, trzecie zalepione Kominek z piecem z cegły, posowa z dyli, Stoł sosnowy trzechłokciowy, Ławki dwie długie.—

Staynia Wiezdna dobra z drzewa rzniętego, Dach pod Snopkami, Złob ieden bez drabin, Wrot dwoie na wylot na biegunach. Studnia spustoszona.— 

Powszechny Dziennik Krajowy 1831 nr 139

Dyrekcya Szczegółowa Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego Woiewództwa Kaliskiego. Uwiadamia publiczność, iż dobra ziemskie Równa, Zakrzewy, Mierzone, Sikuła i Rubice w powiecie Sieradzkim parafii Gruszczyce woiew. Kaliskiem położone, Towarzystwu Kredytowemu Ziemskiemu zastawione, na satysfakcyą zaległych procentów Towarzystwu Kredytowemu przypadaiących, z mocy art. 86 i 87 prawa seymowego w dniu 1f13 czerwca 1825 roku zapadłego, w trzechletnią dzierzawę poczynaiąc od dnia 24 czerwca r. b. 1831 do tegoż dnia 1834 r. przez publiczną licytacyą w dniu 22 czerwca r. b. o godzinie 11 z rana w Kaliszu w mieście posiedzeń Dyrekcyi Szczegółowey Woiewództwa Kaliskiego odbyć się maiącą, więcey daiącemu i przybicie otrzymuiącemu, wypuszczone zostaną pod następuiącemi głównemi warunkami. 1. Dzierzawca obowiązany będzie opłacać corocznie ciężary gruntowe i podatki publiczne, iako to: ofiary złp. 515 gr. 7. Kontyngensu złp. 206 gr. 4. 2. Winien będzie przed obięciem dzierzawy złożyć monetą srebrną kurs w kraiu maiącą całkowitą zaległość Towarzystwu Kredytowemu Ziemskiemu od udzieloney pożyczki należącą, łącznie z karami za miesięcy 6 na złp. 1262 gr. 13 obrachowaną i ratę czerwcową r. b. złp. 1196 gr. 18 wynoszącą. 3. Przyiąć obowiązek dalszego regularnego przez czas dzierzawy wnoszenia opłat z dóbr tych Towarzystwu Kredytowemu należnych, w dwóch ratach, a mianowicie: od dnia 1 do 12 czerwca i od 1 do 12 grudnia każdego roku, które to wypłaty półrocznie wynoszą złp. 1196 gr. 18. 4. Oddać dobra po wyyściu kontraktu w takim stanie, w iakim ie obeymnie. 5. Zrzecze się wszelkich pretensyy przez czas dzierzawy za iakie bądź nakłady gruntowe. 6. Wreszcie dzierzawca za wszelkie uchybienia opłat, poddać się winien exekucyi administracyyney a co do wątpliwości i sporów z tytułu dzierzawy wyniknąć mogących, ulegać będzie decyzyom władz Towarzystwa Kredytowego ziemskiego. Reszta warunków licytacyynych przez chęć dzierżawienia maiących, w każdym czasie w kancellaryi Dyrekcyi Szczegółowey przeyrzaną bydź może. Kalisz dnia 9 maia 1831. roku. Prezes Biernacki. Pisarz Chrystowski.

Dziennik Powszechny 1836 nr 74

Komornik Trybunału Cywilnego Województwa Kaliskiego. Zawiadamia publiczność, iż dobra ziemskie Równa z nomenklaturami Zakrzewy, Mieszone, Sikuła i Rubice z wszelkiemi przyległościami, w Powiecie i Obwodzie Sieradzkim, Województwie Kaliskiem położone, wypuszczone zostaną w drodze publicznej licytacyi na wydzierżawienie trzechletnie, poczynając od dnia 24 Czerwca 1836 r., przed Antonim Pstrokońskim, Rejentem Powiatu Sieradzkiego, w mieście Sieradzu, w dniu 23 Kwietnia ( 5 Maja) 1836 r., o godzinie l0tej z rana; cena dzierzawna wynosi rocznie po 4,525 złp., u którego to Rejenta warunki przejrzeć można. Kalisz d. 18 Lutego (1 Marca) 1836 r. Józef Waliszewski.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1847 nr 243

(N. D. 5734) Pisarz Trybunału Cywilnego I. Instancyi Gub. Warszawskiéj w Kaliszu.

Podaje do publicznej wiadomości, iż na żądanie Maryanny z Sulimierskich Adama Wojciechowskiego Radcy Prokuratoryi w Królestwie Polskim małżonki w assystencyi i za upoważnieniem męża czyniącej, czyli obojga małżonków Wojciechowskich w mieście Stołecznem Warszawie mieszkających, za których Paweł Walentowicz Patron Trybunału Cywilnego Pierwszej Instancyi Gubernii Warszawskiej w Kaliszu zamieszkały, prawne kroki czyni, na satysfakcją summy rs. 7560 z procentami zaległemi od pierwiastkowego kapitału rs 15300 od daty ostatniego kwitu do daty upłaty tegoż kapitału, tudzież od kapitału rs. 7560 z procentami również od daty ostatniego kwitu. Dobra ziemskie Równa składające się z wsi zarobnej i folwarku tegoż nazwiska, oraz Numenklatur Zakrzewy v. Pomykacz, Mierzony, Sykuta i Rubice, karczmy Pychna zwanéj, z wszelkiemi przyległościami, przynależytościami i użytkami w Okręgu i Powiecie Sieradzkim Gubernii Warszawskiej Gminie Równa położone, Ludwika Grodzickiego w wsi Równy mieszkającego dziedziczne, sprzedane zostaną w tem ograniczeniu i z tem wszystkiem jak protokułem Franciszka Roweckiego Komornika przy Trybunale Kaliskim na gruncie dóbr tych w dniu 8 (20) Września 1847 roku sporządzonym zajęte zostały, w drodze przymuszonego wywłaszczenia przez licytacyą.

Protokół zajęcia dopiero z daty powołany w dniu 16 (28) Września 1847 roku Ludwikowi Grodzickiemu jako Wójtowi Gminy zajętych dóbr Równy, a w dniu 17 (29) tegoż miesiąca i roku Karolowi Kleszczyńskiemu Pisarzowi Sądu Pokoju Okręgu Sieradzkiego w dniu zaś 18 (30) tegoż samego miesiąca i roku Józefowi Smoleńskiemu jako nad zajętemi dobrami ustanowionemu dozorcy podoręczany został.

Ten sam protokół prócz tego do księgi hypotecznej dóbr zajętych w dniu 7 (19) Października 1847 roku a do księgi zaregestrowań Trybunału w dniu 9 (21) t. m. i r. został wniesionym i zapisanym.

W dobrach zajętych są następni czynszownicy: 1, Andrzej Roj; 2, Wincenty Janiak; 3, Paweł Sprzeciwniak; 4, Mikołaj Mijak; 5, Wawrzyniec Karski; 6, Michał Kolasiński, 7, Bartłomiej Skweres: 8, Franciszek Wielbus; 9, Kazimierz Wojda: 10, Antoni Wojtczak; 11, Szczepan Ambroziak: 12, Michał Steśniak; 13, Paweł Szymański, 14, Kacper Wielbus; 15, Józef Grzegorek; 16, Franciszek Ruszkowski; 17, Jan Marczak; 18, Mateusz Grzelaczyk owczarz.

Rozległość dóbr na sprzedarz wystawionych w sposobie przybliżonym na miarę nowo-polską jest następna:

1, Grunta orne należące do 1 klassy obejmują włók 6 m. 15; 2, Grunta orne należące do 2 klassy włók 10 m. 20 pr. 40; 3, Grunta orne należące do 3 klassy włók 8 m.12 pr. 20; 4, Łąki dwusieczne włók 2 m. 15; 5, Łąki jednosieczne włók 1; 6, Ogrody m. 25; 7, Pastwiska m. 20; 8, Grunta pod zabudowaniami dworskiemi i miejskiemi m. 18; 9, Wody m. 12; 10, Drogi m. 10; Cała zatem rozległość wynosi około włók 31 m. 27 pr. 60.

Dobra tu opisane Rowna z przyległościami składające jednę gminę pod nazwiskiem Gminy Równa sprzedane zostaną przez publiczną licytacyą na audyencyi publicznej Trybunału Cywilnego Pierwszej Instancyi Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.

Pierwsza publikacya warunków na audyencyi przez rzeczonego Trybunału w dniu 25 Listopada (7 Grudnia) 1847 roku nastąpi.

Kalisz dnia 9 (21) Października 1847 r.

Franciszek Salezy Wołowski.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1852 nr 247

(N. D. 4796) Pisarz Trybunału Cywilnego I. Instancyi Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.

Podaje do publicznej wiadomości, iż na żądanie Maryanny z Sulmierskich Adama Wojciechowskiego Radcy Prokuratoryi w Królestwie Polskim Małżonki w assystencyi i za upoważnieniem Męża czyniącej, czyli obojga Małżonków Wojciechowskich w mieście Stołecznem Warszawie mieszkających, za których Paweł Walentowicz Patron Trybunału Cywilnego Pierwszej Instancyi Gubernii Warszawskiej w Kaliszu zamieszkały, prawne kroki czynił, na satysfakcyą summy rs. 7560 z procentami zaległemi od pierwiastkowego kapitału rs. 15300 od daty ostatniego kwitu do daty upłaty tegoż kapitału, tudzież od kapitału rs. 7560 z procentami również od daty ostatniego kwitu. Dobra ziemskie Równa składające się z wsi zarobnej i folwarku tegoż nazwiska, oraz Numenklatur Zakrzewy v. Pomykacz, Mierzony, Sykuta i Rubice, karczmy Pychna zwanej z wszelkiemi przyległościami przynależytościami i użytkami w Ogu i Pcie. Sieradzkim Gub. Warszawskiej Gminie Równa położone; Ludwika Grodzickiego w wsi Równy mieszkającego dziedziczne sprzedane zostaną w tem ograniczeniu i z tem wszystkiem jak protokułem Frańciszka Roweckiego Komornika przy Trybunale Kaliskim na gruncie dóbr tych w d. 8 (20) Września 1847 r. sporządzonem zajęte zostały, w drodze przymuszonego wywłaszczenia przez licytacją.

Protokół zajęcia dopiero z daty powołany w d. 16 (28) Września 1847 r. Ludwikowi Grodzickiemu jako Wójtowi Gminy zajętych dóbr Równy, a w d. 17 (29) tegoż miesiąca i roku Karólowi Kleszczyńskiemu Pisarzowi Sądu Pokoju Okręgu Sieradzkiego w d. zaś 18 (30) tegoż samego mieniąca i roku Józefowi Smoleńskiemu jako nad zajętemi dobrami ustanowionemu dozorcy podoręczany został.

Ten sam protokuł prócz tego do księgi hypotecznej dóbr zajętych w d. 7 (19) Października 1847 r. do księgi zaregestrowań Trybunału w d. 9 (21) t. m.i r. został wniesionym i zapisanym.

W dobrach zajętych są następni czynszownicy: 1. Andrzej Roj; 2, Wincenty Janiak; 3, Paweł Sprzeciwniak; 4, Mikołaj Mijak; 5, Wawrzeniec Karski; 6, Michał Kolasiński. 7, Bartłomiej Skweres. 8. Franciszek Wielbus; 9, Kazimierz Wojda; 10, Antoni Wojtczak; 11, Szczepan Ambroziak; 12, Michał Steśniak; 13, Paweł Szymański; 14, Kacper Wielbus. 15. Józef Grzegorek; 16, Frańciszek Ruszkowski, 17, Jan Marczak; 18, Mateusz Grzelaczyk, owcarz.

Rozległość dóbr na sprzedaż wystawionych w sposobie przybliżonym na miarę Nowo-Polską jest nąstępna:

1, Grunta orne należące do 1 kl. obejmują włók 6 morg 15; 2 Grunta orne należące do 2. kl. włók 10, morg 20, pr. 40; 3, Grunta orne należące do 3 kl. obejmują włók 8, morg, 12, pr. 20; 4, Łąki dwusieczne należące do 3 kl. obejmują włók 2, morg. 15; 5, Łąki jednosieczne należące do 3; kl. obejmują włók 1; 6, Ogrody należące do 3 kl. obejmują morg 25; 7. Pastwiska należą do 3kl. obejmują morg. 20: 8. Grunta pod zabudowaniami dworskiemi i wiejskiemi obejmują morg 18; 9, Wody morg 12; 10, Drogi morg 10.

Cała zatem rozległość wynosi około włók 81, morg 27, pr. 60.

Dobra tu opisane Równa z przyległościami składające jednę gminę pod nazwiskiem gm. Równa sprzedane zostaną przez publiczną licytacyą na Audyencyi publicznej Trybunału Cywilnego Pierwszej Instancyi Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.

Pierwsza publikacya warunków na Audyencyii rzeczonego Trybunału w dniu 25 Listopada (7 Grudnia) 1847 r. druga w dniu 9 (21) Grudnia tegoż roku, a trzecia w dniu 23 Grudnia (4 Stycznia) 1847j8 r. nastąpiła, poczem termin do przygotowawczego dóbr tych przysądzenia na dzień 13(25) Stycznia 1848 r. był wyznaczony, termin wszakże ten z powodu zaszłych sporów odbytym nie został.

Ponieważ zaś obecnie spory te wyrokiem Sądu Appelacyjnego z d. 10 (22) Marca 1848 r. na korzyść exrahentów subhastacyi rozstrzygnięte zostały i Trybunał Kaliski wyrokiem w dniu 31 Marca (12 Kwietnia) t. r. na illacyą ferowanym, nowy termin do przygotowawczego przysądzenia na d. 22 Kwietnia (4 Maja) 1848 r. godzinę 10 zrana oznaczył, więc też w terminie tym przysądzenie to odbytem zostało; na którym dobra te Równa z przyległościami Pawłowi Walentowiczowi Patronowi Trybunału naówczas sprzedaż popierającemu za summę rs. 19,000 témczasowo na własność przysądzone, i termin do stanowczego ich przysądzenia na d. 24 Czerwca (6 Lipca) 1848 r. godzinę 10 zrana był wyznaczony, w dniu tym postanowioném zostało przez wyrok Trybunału Cywilnego Gubernii Warszawskiej w Kaliszu tejże daty, iż za zasadę do sprzedaży dóbr Równy przyjęty być ma szacunek złp. 252,600, czyli rubli srebrem 37,800, sama zaś sprzedaż odroczoną została do nowego terminu wyjednać się mianego.

Kiedy w następstwie Maryanna Wojciechowska sprzedaży wspomnionej niepopierała, Seweryn Chmielikowski uzyskał przez Cypriana Gorczyckiego Patrona w Trybunału miejscowym na d. 21 Czerwca (3 Lipca) 1849 r. wyrok przedstawiający onegoż w prawa małżonków Wojciechowskich do dalszego popierania subhastacyi dóbr Równy, której gdy i tenże nie poparł, Filip Chodecki z własnych funduszów się utrzymujący jako nabywca kapitałów od Izabelli Garczyńskiej wierzycielki dóbr Równy w mieście Płocku zamieszkały, a zamieszkanie prawne u Jana Nepomucena Cieńskiego Patrona Trybunału w Kaliszu sobie obierający, od którego tenże Patron kroki prawne czyni, uzyskał znowu podstawienie siebie do ukończenia pomienionej sprzedaż z wyrokiem Trybunału z d. 18 (30 Marca) 1852 r. z oznaczeniem zarazem terminu do ostatecznego przysądzenia dóbr rzeczonych na d. 3 (15) Czerwca 1852 r. który gdy także do skutku nie doszedł, przeto tenże Chodecki uzyskał wyrok z Illacji w pomienionym Trybunale miejscowym na dniu 17 (29) Października 1852 r. którym wyznaczony został termin do ostatecznego przysądzenia dóbr Równy na d. 3 (15) Grudnia 1852 r. na godzinę 10-tą z rana, w którem licytacya tychże dóbr zaczynać się będzie od 2j3, części summy rs. 37800 stosownie do powołanego wyroku, to jest od summy rs. 25200.

Kalisz d. 18 (30) Października 1852 r.

Wojciech Śliwiński, Pisarz Tryb.

Dziennik Powszechny 1862 nr 174

zob. Równa

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 21

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dn. 19 październ. 1933 r. L. SA. II. 12/14/33

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu sieradzkiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego, zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 18 października 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23. III. 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:

§ 1.

VII. Obszar gminy wiejskiej Gruszczyce dzieli się na gromady:

11. Równa, obejmującą: przysiółek Baby, kolonję Borek, kolonję Doły Januszyn, kolonję Łężek, wieś Mierzony, kolonję Nowiny, wieś Równa, folwark Równa, osadę Równa młyn, osadę Równa laski, wieś Rubice.

§ 2.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Sieradzkiemu.
§ 3.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
Wojewoda:
wz. (—) A. Potocki



Wicewojewoda

Zorza (Zorza, Wieniec i Pszczółka) 1934 nr 54

Z pogranicza Ziemi Sieradzkiej.

Równa stare to, b. stare osiedle bezsprzecznie starsze niż najdawniejsze pisane, lub drukowane dokumenty, dotyczące jego dziejów. Dziś jeszcze przy głębszem kopaniu piasku można natknąć się na pogańskie popielnice czasem obłożone kamieniami i przykryte dużym płaskim kamieniem, jaki mi niedawno pokazywano, lub wprost w piasku, a najwcześniejszy dokument drukowany udało się odszukać z roku 1525, w którym Arcb. Joanes de Lasco dzieli Równą na „Rubycze item Szakrzewo" i zalicza razem do par. Gruszczyce. Z takim samym podziałem spotykamy się jeszcze w 17 i 18 wieku, gdy w 19 Zakrzew lub Zakrzewo schodzi z widowni, a pojawiają się Mierzone wieś, Borek kolonja, Nowiny Baba kolonja, Równa Laski kolonja, Doły Januszyn kolonja, Łężek kolonja, zaś Równa i Rubice trwają aż dotąd. Spotykamy się w aktach kościelnych jeszcze ku końcowi 17 w. z Zakrzeskimi, właścicielami Zakrzewa Rówieńskimi — Równej i od nich zapewne i one otrzymały swe nazwy.

Na początku 19 w. Równa była samodzielną gminą, której wójtem był właściciel miejscowego folwarku; w drugiej połowie tegoż w. weszła w skład zbiorowej gminy Gruszczyce, z siedzibą zarządu w Wojkowie, i dotąd do niej należy, gdy do par. Gruszczyce należy nieprzerwanie. Komunikację ma wygodną: z boku — szosę w stronę Sieradza i Warszawy, Kalisza i Poznania; równoległe i w tych samych kierunkach, b. blizko, kolej ze stacjami, Sędzice ku Warszawie i Błaszki ku Poznaniowi, wreszcie szosę wąskotorową do samego kościoła w Gruszczycach. Ziemi piaszczystej ma niewiele, większość pszennej; ziemia od niedawna zsączkowana, lecz nie zcalana, co nie może nie wywierać wpływu ujemnego na całokształt gospodarowania. Ziarno zresztą i okopowe starają się zmieniać gospodarze co trzy lata. Pługi, dwaj miejscowi kowale (w Równej i Łężku). Spotyka się tu kultywatory lub sprężynówki, siewnik jest jeden tylko, prywatny czasem wypożyczany. Orze się tu końmi, ale rasowych niema i o dobór mało się kto tu troszczy, bo ruchu na konie nie masz, dwaj więc zaledwie gospodarze staranniej je utrzymują. Nielepiej i z krowami: najczęściej stare, licho utrzymane, więc i o małym pożytku. Świnie, tu wszyscy chowają, ale bez rachunku: byle jakiej rasy, utrzymane brudno, nie wracają nawet kosztów (od 40 gr. żywca). Gęsi i indyk nie ma — nie opłaci się chować. Pszczoły mają tylko dwaj gospodarze. Ogródki owocowe są przy domach, ale pożal się Boże. Od 15 lat jest tu szkoła, od 12 straż pożarna. Budynek szkolny pobudowano już drugi: pierwszy zjadł grzyb, drugi zbudowano na temsamem miejscu. A miejsce nie najlepiej wybrane, bo na samym załamku szosy, a przechodnie i przejezdni nie pomagają przecież do skupienia uwagi. Sala zresztą duża i widna, nauczyciel nie nowicjusz.

O ile na ten budynek gmina dała drzewo, ludzie robociznę i dopłatę, o tyle budynek z pustaków na remizę pobudowała wieś własnym tylko kosztem. Są też i dwa Kółka Ż. Różańca: niewiast i dziewcząt. Zorganizowałem też swego czasu i młodzież pozaszkolną, ale ówczesna nauczycielka zawichrzyła i całą robotę popsuła. Gazet czytają tu mało, politycznie drzemią, dzieci do szkół fachowych nie posyłaią. Chaty są przeważnie drewniane, niewysokie, mało widne, mało ciepłe, pokryte słomą. Tylko najnowszy dom z cegły, dachówką, kryty, widny i przewiewny. Ubierają się tu wszyscy w tandetę żydowską, tylko parę kobiet nosi pasiaste spódnice, odkąd jednej z parafjanek sprowadziłem materjału takiego z Częstochowy. Mężczyźni zarzucili samodziały sieradzkie już dawno. Dziewczęta wzorują się na żydówkach: krótkie włosy, kapeluszki podobne do skopków, krótkie, obcisłe spódniczki, — o zachorzenia, nawet suchoty nie trudno. Naogół jednak śmiertelność nieznaczna; wiek długi, jak na dzisiejsze czasy i warunki: 77,85 nawet 100 chowałem z Równej, ale zdarza się i 22 letnia suchotnica. W mieszkaniach czystość niewielka, jeszcze mniejsza na podwórzach. Żyda niema tu i na lekarstwo, pijak nałogowy jest jeden zaś, trochę nietrzeźwy, wjechał na rowerze pod samochód i przypłacił to życiem. Jest tu jeden sklepik spożywczy handluje w nim córka miejscowego gospodarza, żona emigranta. Jest tu przystanek samochodów. Na odpusty, jarmarki, targi — jeździ się, na wózkach, wkładają pół koszki, bryczki niema ani jednej. Na rowerach jeżdżą dziewczęta. Jedna z dziewcząt była w szkole dla dziewcząt, ani jeden chłopak — w szkole rolniczej. Pod względem religijnym lud tu nie gorący, ani zimny, zaledwie letni. Politycznie — narodowcy, acz w Łężku było 2-ch bolszewizujących, ale przycichli. Naogół ludność — prawica, ale nie grzeszy trzeźwością, oszczędnością: czasu, zdrowia i pieniędzy.

Znajomek.