Zajączkowski:
Ligota -N-pow. sieradzki albo łaski
1) 1386 T. Sir. I f. 1, 8: Lgotha - Jacussius de L.; Samborius de L. contra Nicolaum de Karsnicze (v.). 2) 1400 T. Petr. I f. 49, por. Koz. I, 228: Lgoczsky - Jacussius L.
3a) XVI w. Ł. I, 426-427: Lgotha - villa, par. Burzenin, dek. warcki, arch. uniejowski. 3b) XVI w. Ł. I, 468-469: Lgotha - villa, par. Grabno, dek. szadkowski, arch. uniejowski. 4a) 1496 P. 169: Lgotha - par. Burzenin, pow. i woj. sieradzkie. 1511-1518 P. 177: Lgota - jw. 1553-1576 P. 215: Lgota - jw. 4b) 1511-1518 P. 193: Lgotha - par. Grabno, pow. szadkowski, woj. jw. 1552-1553 P. 241: Lgotha - wł. szl., jw. 5a) XIX w. SG V, 226: Ligota - wś, par. Burzenin, gm. Majaczewice, pow. sieradzki. 5b) XIX w. SG V, 200: Lgota Kalinowska - wś i folw., par. Strońsk, gm. Wola Wężykowa, pow. łaski.
1) 1386 T. Sir. I f. 1, 8: Lgotha - Jacussius de L.; Samborius de L. contra Nicolaum de Karsnicze (v.). 2) 1400 T. Petr. I f. 49, por. Koz. I, 228: Lgoczsky - Jacussius L.
3a) XVI w. Ł. I, 426-427: Lgotha - villa, par. Burzenin, dek. warcki, arch. uniejowski. 3b) XVI w. Ł. I, 468-469: Lgotha - villa, par. Grabno, dek. szadkowski, arch. uniejowski. 4a) 1496 P. 169: Lgotha - par. Burzenin, pow. i woj. sieradzkie. 1511-1518 P. 177: Lgota - jw. 1553-1576 P. 215: Lgota - jw. 4b) 1511-1518 P. 193: Lgotha - par. Grabno, pow. szadkowski, woj. jw. 1552-1553 P. 241: Lgotha - wł. szl., jw. 5a) XIX w. SG V, 226: Ligota - wś, par. Burzenin, gm. Majaczewice, pow. sieradzki. 5b) XIX w. SG V, 200: Lgota Kalinowska - wś i folw., par. Strońsk, gm. Wola Wężykowa, pow. łaski.
Czajkowski 1783-84 r.
Lgota, parafia burzenin, dekanat
warcki, diecezja gnieźnieńska, województwo sieradzkie, powiat
sieradzki, własność: Tymieniecki.
Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.
Ligota, województwo
Kaliskie, obwód Sieradzki, powiat Sieradzki, parafia Burzenin,
własność prywatna. Ilość domów 25, ludność 216, odległość
od miasta obwodowego 2.
Słownik Geograficzny:
Ligota, wś, pow. sieradzki, gm. Majaczewice, par. Burzenin (Łaski, Lib. ben. I, 426); odl. 12 w. od Sieradza. Ma 293 mk., w tem 5 izr.; rozl. mr. 970: dwór 420 mr. roli or., 98 mr. łąk; włościanie 400 mr. roli or., 52 mr. łąk. L. należała niegdyś do Porajów Pstrokońskich, potem do hr. Schliebenów, Grudzieckich, Dąbskich, Wierzchlejskich, Siemianowskich, Zachorskich, Mazurowskich, Nowickich, Piaszczyńskich, dziś Garszyńskiego.
Spis 1925:
Ligota, wś i os. mł., folw., pow. sieradzki, gm. Majaczewice. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne wś i os. mł. 38, folw. 4. Ludność ogółem: wś i os. mł. 228, folw. 63. Mężczyzn wś i os. mł. 112, folw. 33, kobiet wś i os. mł. 116, folw. 30. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego wś i os. mł. 228, folw. 63. Podało narodowość: polską wś i os. mł. 228, folw. 63.
Wikipedia:
Ligota-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Burzenin. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa sieradzkiego. Leży 3 km na pn. od Burzenina i zajmuje pow. 682 ha. Wieś zamieszkana przez 246 osób, w 68 gospodarstwach. Wieś posiada punkt sprzedaży pasz i wymiany butli z gazem, sklep i OSP. W głębi wsi, najprawdopodobniej w miejscu dawnego cmentarza zmarłych na cholerę, krzyż zwany karawaką - o dwóch poprzeczkach. Taki krzyż był używany powszechnie w Polsce, bowiem wierzono, że chronił przed "morowym powietrzem". Nazwa pochodzi od miasta Caravaca, słynącego z takiego cudownego krzyża.
Jakub Jurek (Dobra Ziemskie):
Dobra ziemskie Ligota z przyległościami i przynależytościami w powiecie i obwodzie sieradzkim, województwie kaliskim położone
15 VIII 1812 – Wincenty Tymieniecki sprzedaje dobra Ligota Antoniemu Pstrokońskiemu za 136.000 złp
1820 – założona zostaje księga hipoteczna dóbr na podstawie ustawy hipotecznej z 1818 r.[i]
5 VI 1829 – Antoni Pstrokoński aktem działowym przeznacza dobra córce Joannie, żonie Edwarda Siemianowskiego. Ich wartość oszacowana jest na 80.000 złp
10 XII 1844 – Joanna Siemianowska sprzedaje młyn na Warcie oraz grunt o powierzchni 1 huby miary chełmińskiej za 5.000 złp Pawłowi Kobzie
1845 – Paweł Kobza zrzeka się praw do młyna i gruntu na rzecz Siemianowskiej.
~1850 – po śmierci Joanny Siemianowskiej dobra dziedziczą dzieci: Teresa, Julia, Helena, Waleria, Zdzisław i Natalia Siemianowscy.
12 VII 1853 – wyrokiem adiudykacyjnym po licytacji odbytej przed Trybunałem Kaliskim dobra przechodzą na Jana Zahorskiego, który zaoferował za nie 80.000 złp
5 IX 1857 – dobra nabywają Cyryl i Teodora z Pasikowskich Mazurowscy za 141.000 złp
1864 – na mocy ukazu o uwłaszczeniu chłopów od dóbr na rzecz włościan odłączono 422 morgi i 206 prętów ziemi.
~1870 – po śmierci Cyryla Mazurowskiego dobra dziedziczą dzieci: Stanisława, Wiktoria, Walentyna, Kazimiera, Józefa i Wawrzyniec Mazurowscy.
15 VI 1870 – wyrokiem adiudykacyjnym po licytacji odbytej w Kaliszu dobra przechodzą na Stefana Nowickiego, który zapłacił za nie 29.250 rbs
24 VI 1873 – dobra nabywa Feliks Piaszczyński za 27.000 rbs
1875 – powstaje plan dóbr autorstwa geometry Dąbrowskiego
27 IV 1878 – dobra nabywa Bonawentura Garszyński za 24.000 rbs
18 II 1904 – dobra nabywa syn Bonawentury, Walerian Garszyński za 20.000 złp
1904 – powstaje plan dóbr autorstwa geometry Dymitrowicza[ii]
21 VIII 1908 – dobra nabywa Roman Henryk Szepe za 33.000 rbs
30 I 1913 – dobra nabywa Michał Spychała alias Spychalski za 64.000 rbs
12 X 1917 – dobra kupują w częściach Izydor Skorupa, Szaja Berkowicz i Lejzer Berkowicz (w stosunku 30%, 35%, 35%) za 311.111 marek polskich
1919/1920 – powstaje II tom księgi hipotecznej[iii]
7 II 1920 – dobra nabywają Józef i Anna Kaczorowscy za 550.000 rubli
1 II 1922 – Kaczorowscy zamieniają dobra Ligota za część dóbr Wielgie z Chilem Majerem Pick, akt zawarty przed notariuszem kaliskim Feliksem Brzeźnickim
27 XI 1922 – przed łódzkim notariuszem Lisowskim dobra nabywa za 65.000.000 marek Wacław Henisz
~1934 – po śmierci Wacława Henisza dobra dziedziczą dzieci: Krzysztof Zdzisław, Aleksander Wilhelm i Maria Wanda Heniszowie.
~1933/1934 – następuje parcelacja dóbr, powstają dwa plany rozparcelowanych gruntów autorstwa mierniczego przysięgłego Jerzego Henniga; powstaje ponad 100 parceli, które zostają sprzedane kilkudziesięciu osobom.
[i] Archiwum Państwowe w Łodzi, Oddział w Sieradzu. Księgi hipoteczne sądów w Sieradzu, ks. hip. dóbr Ligota t. I, sygn. 401.
[ii] Archiwum Państwowe w Łodzi, Oddział w Sieradzu. Zbiór kartograficzny, sygn. 233.
[iii] Archiwum Państwowe w Łodzi, Oddział w Sieradzu. Księgi hipoteczne sądów w Sieradzu, ks. hip. dóbr Ligota t. II, sygn. 402.
Jakub Jurek (Dobra Ziemskie):
Dobra ziemskie Ligota z przyległościami i przynależytościami w powiecie i obwodzie sieradzkim, województwie kaliskim położone
15 VIII 1812 – Wincenty Tymieniecki sprzedaje dobra Ligota Antoniemu Pstrokońskiemu za 136.000 złp
1820 – założona zostaje księga hipoteczna dóbr na podstawie ustawy hipotecznej z 1818 r.[i]
5 VI 1829 – Antoni Pstrokoński aktem działowym przeznacza dobra córce Joannie, żonie Edwarda Siemianowskiego. Ich wartość oszacowana jest na 80.000 złp
10 XII 1844 – Joanna Siemianowska sprzedaje młyn na Warcie oraz grunt o powierzchni 1 huby miary chełmińskiej za 5.000 złp Pawłowi Kobzie
1845 – Paweł Kobza zrzeka się praw do młyna i gruntu na rzecz Siemianowskiej.
~1850 – po śmierci Joanny Siemianowskiej dobra dziedziczą dzieci: Teresa, Julia, Helena, Waleria, Zdzisław i Natalia Siemianowscy.
12 VII 1853 – wyrokiem adiudykacyjnym po licytacji odbytej przed Trybunałem Kaliskim dobra przechodzą na Jana Zahorskiego, który zaoferował za nie 80.000 złp
5 IX 1857 – dobra nabywają Cyryl i Teodora z Pasikowskich Mazurowscy za 141.000 złp
1864 – na mocy ukazu o uwłaszczeniu chłopów od dóbr na rzecz włościan odłączono 422 morgi i 206 prętów ziemi.
~1870 – po śmierci Cyryla Mazurowskiego dobra dziedziczą dzieci: Stanisława, Wiktoria, Walentyna, Kazimiera, Józefa i Wawrzyniec Mazurowscy.
15 VI 1870 – wyrokiem adiudykacyjnym po licytacji odbytej w Kaliszu dobra przechodzą na Stefana Nowickiego, który zapłacił za nie 29.250 rbs
24 VI 1873 – dobra nabywa Feliks Piaszczyński za 27.000 rbs
1875 – powstaje plan dóbr autorstwa geometry Dąbrowskiego
27 IV 1878 – dobra nabywa Bonawentura Garszyński za 24.000 rbs
18 II 1904 – dobra nabywa syn Bonawentury, Walerian Garszyński za 20.000 złp
1904 – powstaje plan dóbr autorstwa geometry Dymitrowicza[ii]
21 VIII 1908 – dobra nabywa Roman Henryk Szepe za 33.000 rbs
30 I 1913 – dobra nabywa Michał Spychała alias Spychalski za 64.000 rbs
12 X 1917 – dobra kupują w częściach Izydor Skorupa, Szaja Berkowicz i Lejzer Berkowicz (w stosunku 30%, 35%, 35%) za 311.111 marek polskich
1919/1920 – powstaje II tom księgi hipotecznej[iii]
7 II 1920 – dobra nabywają Józef i Anna Kaczorowscy za 550.000 rubli
1 II 1922 – Kaczorowscy zamieniają dobra Ligota za część dóbr Wielgie z Chilem Majerem Pick, akt zawarty przed notariuszem kaliskim Feliksem Brzeźnickim
27 XI 1922 – przed łódzkim notariuszem Lisowskim dobra nabywa za 65.000.000 marek Wacław Henisz
~1934 – po śmierci Wacława Henisza dobra dziedziczą dzieci: Krzysztof Zdzisław, Aleksander Wilhelm i Maria Wanda Heniszowie.
~1933/1934 – następuje parcelacja dóbr, powstają dwa plany rozparcelowanych gruntów autorstwa mierniczego przysięgłego Jerzego Henniga; powstaje ponad 100 parceli, które zostają sprzedane kilkudziesięciu osobom.
[i] Archiwum Państwowe w Łodzi, Oddział w Sieradzu. Księgi hipoteczne sądów w Sieradzu, ks. hip. dóbr Ligota t. I, sygn. 401.
[ii] Archiwum Państwowe w Łodzi, Oddział w Sieradzu. Zbiór kartograficzny, sygn. 233.
[iii] Archiwum Państwowe w Łodzi, Oddział w Sieradzu. Księgi hipoteczne sądów w Sieradzu, ks. hip. dóbr Ligota t. II, sygn. 402.
1992 r.
Gazeta Warszawska 1825 nr 9
Komornik przy Trybunale Cywilnym
Woiewództwa Kaliskiego.
Podaie do publiczney wiadomości, iż w
dniu trzecim Czerwca roku 1825 o godzinie 9tey zrana przed W. Antonim
Pstrokońskim, Notaryuszem publicznym Powiatu Sieradzkiego w Mieście
Sieradzu odbywać się będzie publiczna licytacyia na trzechletnie
wydzierżawienie dóbr Kościerzyn z przyległościami, tudzież dóbr
Ligota z przyległościami w Powiecie i Obwodzie Sieradzkim
Woiewództwie Kaliskiem położonych. — Dzierżawa ta poczynać się
będzie od S. Jana Chrzciciela roku 1825, a kończyć się będzie w
dniu 24 Czerwca roku 1828. Wydzierżawione będą każde oddzielnie:;
ile zaś te dobra przynosiły roczney dzierżawy, Publiczność
uwiadomić nie iest w stanie, gdy takowe pod zarządzeniem Dziedzica
zostaią. — W Kaliszu dnia 10 Stycznia 1825 roku.
Leon Nowierski.
Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego
1840 nr 49
LISTY GOŃCZE. (N. D. 935) Sąd Policyi
Poprawczej Wydziału Kaliskiego.
Wzywa wszelkie władze tak cywilne jako
i wojskowe nad porządkiem i bezpieczeństwem kraju czuwające, aby
na zbiegłego podstępnym sposobem w dniu 6 (18) Lutego r. b. z
roboty w Kaliszu Inkwizyta Sądu Kryminalnego Beniamina Lewkowicza
Burzyńskiego baczne oko dawały, a wrazie ujęcia onego Sądowi
naszemu pod ścisłą strażą dostawić raczyły.
Opis tego więźnia jest następujący:
Beniamin Lewkowicz Burzyński, ma lat 38, wyznania mojżeszowego,
twarzy okrągłej, oczu szarych, włosów ciemnych, wzrostu dobrego,
nosa długawo ściągłego, pejsy długie opuszczone, broda dosyć
spuszczona żółto porosła z muszką hiszpańską, przy mówieniu
dyalektem polskim i niemieckim łamanym z żydowska, wytrzyszcza
oczy, których źrenice czarne, a przy zadziwieniu wykręca twarz na
lewą stronę, włosy na głowie ma krótko cięte z zachowaniem
znaków wyznania mojżeszowego, mocno i czarnawo zarasta; urodzony w
wsi Małej Ligocie w obwodzie Sieradzkim Gubernii Kaliskiej, żonaty,
lecz z żoną swoją nie żyje, mieszkał w Burzyninie, a najwięcej
przebywał w mieście Iwanowicach i tamtej okolicy. W czasie ucieczki
miał na sobie ubranie prawem przepisanie inkwizytom sądowym, to
jest: czapeczkę, kurtkę krótką i spodnie od dołu aż do góry po
obu stronach zapinane na skórzane guziki, wszystko z sukna
szaraczkowego ciemnego, bóty na nogach i białą chustkę na szyi.
w Kaliszu dnia 9 (21) Lutego 1840 roku.
Sędzia Prezydujący. Wąsowicz.
Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego
1846 nr 277
(N. D. 6292) Sąd Policyi Prostej
Okręgu Sieradzkiego.
W dniu 19 (31) Października r. b. w
boru do wsi Ligoty należącym, znaleziony został wół maści
czerwonej, dosyć rosły, chojarami przykryty i do drzewa uwiązany.
Wzywa zatem niewiadomego z imienia, nazwiska, ani pobytu właściciela,
aby z dowodami własność wspomnionego wołu usprawiedliwiającemi w
przeciągu dni 30 od daty niniejszego obwieszczenia w Sądzie naszym
stawił się, w przeciwnym bowiem razie, wół ten przez publiczną
licytacyę spieniężony, a kwota ztąd zebrana na korzyść Skarbu
Królestwa przysądzoną zostanie.
w Sieradzu dnia 11 (23) Listopada 1846.
Kleszczyński, za Podsędka.
Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego
1848 nr 150
(N. D. 3499) Sąd Policyi Prostej
Okręgu Sieradzkiego.
W miesiącu Maju r. b. w Gminie Ligota
Okręgu Sieradzkiego, od Franciszka Błaszczaka włościanina obecnie
za kradzieże z domu badań odpowiedającego, odebraną została
klacz maści gniadej bez odmiany, lat około 18 wieku mająca,
zpowodu że tenże nie usprawiedliwił niczem sposobu nabycia onej,
przyzbiegu innych okoliczności, pada porozumienie że ta z kradzieży
pochodzi. Wzywa przeto każdego kogo by wiadomość ta obchodzić
mogła, aby się w ciągu dni 30, od czasu niniejszego ogłoszenia,
zgłosił z prawami swemi do Sądu tutejszego po odbiór wspomnionej
klaczy, po upływie bowiem oznaczonego czasu klacz zatrzymana
spieniężoną zostanie na rzecz Skarbu w drodze publicznej
licytacyi.
Sieradz dnia 28 Maja (9 Czerwca) 1848
r.
Dzierożyński.
Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego
1850 nr 130
(N. D 2583) Pisarz Kancellaryi
Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.
Po zgonie:
2. Joanny z Pstrokońskich Edwarda
Siemianowskiego małżonki właścicielki dóbr Ligota w Okręgu
Sieradzkim; (...) otworzyły się spadki
do uregulowaniu których wyznacza się termin prekluzyjny na dzień 8
(20) Grudnia 1850 r. przedemną Pisarzem odbyć się mający.
Kalisz dnia 28 Maja (9 Czerwca) 1850 r.
Zengteller.
Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego
1851 nr 142
(N. D. 2695) Pisarz Trybunału
Cywilnego I. Instancyi Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.
Dobra ziemskie Ligota, składające się
z wsi zarobnej i folwarku Ligota, stanowiące jedną całość i
jednę gminę pod nazwiskiem Ligota należące do Parafii miasta
Burzenina w Okręgu i Powiecie Sieradzkim położone, Sukcessorów
Joanny z Pstrokońskich Siemianowskiej, to jest Teressy
Siemianowskiej doletniéj panny, Julii, Heleny, Waleryi, Natalii
córek, i Zdzisława syna nieletnich Siemianowskich, których ojcem i
naturalnym opiekunem jest Edward Siemianowski pozostały mąż, i
temu zarazem przypada ze spadku legityma, zaś przydanym opiekunem
jest Andrzej Stawski dziedzic dóbr Rembieszewa, pierwsi
zamieszkujący w tejże wsi Ligocie, a ostatni w wsi Rembieszewie
Okręgu Szadkowskim własne, czyli dziedziczne, na rzecz Wincentego
Kazibutowskiego Nadzorcy domu Badania w mieście Kaliszu, w témże
mieście Kaliszu i Jana Janiszewskiego doktora medycyny, dawniej w
mieście Warcie teraz w mieście Powiatowém Łęczycy mieszkających,
zamieszkanie prawne co do obecnego interessu u Stanisława
Piotrowicza Patrona Trybunału Gubernii Warszawskiej w Kaliszu w
temże mieście Kaliszu mieszkającego obrane mających, przez Jana
Sakowskiego Komornika tegoż Trybunału protokułem w dniach 14 (26)
15 (27) 16 (28) i 17 (29) Marca roku bieżącego 1851 sporządzonym,
na satysfakcyą summ rs. 900, 1200, 300, 750 i 750 w dziale IV. pod
N-mi 16, 17, 18, 19, i 20, (na dobrach w mowie będących)
hypotekowanych, przy zastrzeżeniu oddzielnie poszukiwania należnych
procentów w drodze przymusowego wywłaszczenia na przedaż publiczną
zajęte zostały.
Ponieważ dobra Ligota nie są
pomierzone, niemają mappy i rejestru pomiarowego, przeto rozległość
ich w sposobie przybliżonym jest następna;
1. Pola orne na folwarku Ligota w 4-ch
polach klassy 3, 4 i 5. około mórg 660, czyli dziesiątyn kwadrat.
336, sażenów kw. 1440.
2. Pola orne włościańskie kl. 3, 4 i
5, około morg 37, prętów kw. 250, czyli dziesiatyn kw. 19, sażenów
kw. 713.
3. Grunt pod Siedliskami i ogrody
włościan około mórg 6 prętów kw. 218, czyli dziesiatyn kw. 3,
sażenów kw. 1,007 18/25.
4. Łąki włościan około mórg 4,
prętów kw. 170, czyli dziesiatyn kw. 2, sażenów 793.
5. Grunta okupnika młyna wodnego na
rzece Warcie takiejże klassy, oraz łąka, place pod zabudowaniami i
mała olszynka na kempie około mórg 18, czyli dziesiatyn kw. 9,
sażenów 432.
6. Bór około mórg 300, czyli
dziesiatyn kw. 152.
7. Wody około mórg 30, czyli
dziesiatyn kw. 15, sażenów kw. 720.
8. Pastwiska i nieużytki około mórg
80, czyli dziesiatyn kw. 40, sażenów kw. 1920.
9. Drogi około mórg. 10, czyli
dziesiatyn j kw. 5, sażenów kw. 240.
10. Place pod zabudowaniami dworskiemi,
podwórze i ogród dworski około mórg 8, czyli dziesiatyn kw. 4,
sażenów 192.
11. Niwa Księża używana przez
Proboszcza z Burzenina klassy takiejże, około mórg 8, czyli
dziesiatyn kw. 4, sażenów kw. 192.
12. Zarośle około mórg 24, czyli
dziesiatyn kw. 12, sażenów kw. 576.
13. Łąki dworskie klassy 2-ej i 3-ej,
około mórg 150, czyli dziesiatyn kw. 76, sażenów kw. 1...00*.
Razem około włóg 44, mórg 17,
prętów kw. 38, czyli wierszt 6, dziesiatyn kw. 50, i sażenów kw.
2255 18/25.
Czynszownik stały jest tylko jeden
Józef Pielarski, wieczysty dzierżawca młyna na rzece Warcie we wsi
Ligocie, który w dniach 1-go Kwietnia i 1-go Października rs.
każdego roku płaci po r. sr. 45, i oddzielnie z mieszkania rs. 9.
Czynszownicy nie stali następni.
1. Frańciszek Piecharski karczmarz,
który z karczmy oraz z roli płaci rocznie w ratach kwartalnych rs.
36, i szynkuje dworski trunek za nagrodą 31-go sądka lub beczki.
2. Starozakonny Mosiek Konsztat. który
z mieszkania i z mostu płaci rocznie rs. 90.
Zabudowania dworskie wystawione są z
drzewa, kryte w części słomą, składają się z dworu o 8-miu
pokojach z schowaniem, kuchni z 3-ma izbami i sklepikiem, kurników i
chlewów, karmnika, lamusa, wozowni, obory, owczarni, stodół 2 o
2-ch klepiskach, śpichrzów 2, stajni z wozownią i komorą, karczmy
o 4-ch izbach z komorą i sklepem, oraz kuźni, stajni wjezdnej i
studni.
Zabudowania włościańskie z drzewa,
kryte słomą, składają się z 24-ch chałup, 17 obór i stodół
21, stan zabudowań wszystkich w małej części dobry, w części
potrzebujący koniecznych napraw.
Dobra Ligota opłacają podatki
skarbowe następne: 1. Ofiary ziemskiej zwyczajnej rs. 51 kop. 15; 2,
dodatku do takowej rs. 3 k. 41; 3, ofiary ziemskiej nadzwyczajnej rs.
25 kop. 57 1/2; 4, kontyngensu liwerunkowego zwyczajnego rs. 24 kop.
79; 5, nadzwyczajnego rs. 24 kop. 79; 6, kontyngensu liwerunkowego
gromadzkiego rs. 20 kop. 21 1/2; 7, podymnego gromadzkiego rs. 31
kop. 50; 8, szarwarku dawnego zwyczajnego rs. 17 k. 70; 9, szarwarku
nadzwyczajnego rs. 8 kop. 85; 10, szarwarku dodatkowego z dymów
dworskich rs. 5. k. 40; 12, Dziesięciny supressyjnej rs. 1 k. 72
1/2; 12, składki na transport włóczęgów rs. 2 kop. 60; 13,
składki na transport rekrutów rs. 1 kop. 30; 14, za dziennik
gubernialny i praw rs. 2 k. 70; 15, składki ogniowej rs. 32 kop. 13
1/2.
Oprócz tego duminium Ligota płaci
dziesięciny Proboszczowi miasta Burzenina rocznie rs. 15, i do kassy
miejskiej tegoż miasta składki ogniowej na kościół kop. 33 także
rocznie, jak również gromada kop. 33.
W dobrach tych wedle tabelli
prestacyjnej zatwierdzonej przez Rząd, jest 13 gospodarzy i 5
komorników.
Inwentarz gruntowy żywy składa się:
z 8 koni fornalskich, 8 wołów ratarskich, 9 krów dojnych, 11
jałowizny, i 1 buchaja, zaś martwy składa się: z wozów okutych
drabianiastych 4-ch z pługów okutych 2-ch radeł 4-ch, siekier 2-ch
bron drewnianych 4.
W dobrach tych nie ma żadnych zakładów
fabrycznych, prócz młyna wodnego którego jest wieczystym
dzierżawcą wspomniony wyżej Józef Pielarski.
Dobra te są odległe od miasta Kalisza
mil 9, od miasta Powiatowego Sieradza mil 2, od miasta fabrycznego
Zduńskiej Woli mil 2, od miasta Łasku mil 3, od miasta Widawy mila
1, od miasta Burzenina ćwierć mili, i od miasta Złoczewa mil 2.
Graniczą na wschód z Wielgą wsią na
południe z miastem Burzeninem i wsią Witów, na zachód z wsią
Prażmowem, Sokołowem i Witowem, a na północ z wsiami Tyczyn i
Pstrykonie.
Położone te dobra są nad rzeką
Wartą, spławną tylko co do drzewa, na której znajduje się most w
dobrym stanie, długości arszynów 167 1/2, szerokości arszynów 6
1/2, postawiony z drzewa, z którego jednak wedle świadetwa
Naczelnika Powiatu Sieradzkiego za przejazd Rząd jeszcze dotąd
taryffy nieudzielił.
Dobra te jakkolwiok mimo zapisanej
pozycyi w wykazie hypotecznym dziale III-cim, że prawo do dzierżawy
poczynając od r. 1848, służy Hertzowi Bloch i Jochielowi Mitwoch,
komornik jednak przy zajęciu został pod administracyjną Juliana
Gumińskiego, przez Dyrekcją Szczegółową Towarzystwa Kredytowego
Gubernii Warszawskiej w Kaliszu zaprowadzoną, obok której tenże
Komornik na rzecz Extrahentów ustanowił administratorom Edwarda
Siemianowskiego, ojca nieletnich swych dzieci, a szczególniej nad
borem aby takowy niebył wycinany. W dobrach tych niema kontrowersu i
granice są spokojne.
Szczegółowe opisanie dóbr tych ilość
wysiewów, obowiązki włościan i jaką mają zapomogę dworską,
oraz wszelkie inne szczegóły obejmuje powołany protokół
Komornika Sakowskiego, który Edwardowi Siemianowskiemu jako mającemu
prawo do legitymy ze spadku swej żony Joanny z Pstrokońskich i jako
ojcu i opiekunowi naturalnemu nieletnich dłużników, oraz jako
ustanowionemu dozorcy i Wójtowi gminy Ligota w trzech kopiach:
Teressie Siemianowskiej pannie doletniej, jako współdłużniczce w
jednej kopij d. 17 (29) Marca r. b. 1851 nadto Andrzejowi Stawiskiemu
jako przydanemu opiekunowi wspomnionych nieletnich Siemianowskich i
Wójtowi gminy Rembieszów, w której mieszka w dwóch kopjach,
wreszcie Karólowi Kleszczyńskiemu Pisarzowi Sądu Pokoju Ogu
Sieradzkiego d. 28 Marca (9 Kwietnia) t. r. 1851 doręczony, w
księdze wieczystej właściwej d. 24 Maja (5 Czerwca) 1851 r. zaś w
księdze zaregestrowań Pisarza Trybunału d. 1 (13) b. m. i r.
wpisany został.
Sprzedaż dóbr tych popiera i nią
kieruje Stanisław Piotrowicz Patron Trybunału Gub. Warszawskiej w
Kaliszu w temże mieście Kaliszu mieszkający, jako ustanowiony
Obrońca i wylegitymowany pełnomocnik Extrahentów Wincentego
Kazibutowskiego i Jana Janiszewskiego, która odbywać się będzie w
tymże Trybunale w mieście Kaliszu w miejscu zwykłych jego
posiedzeń.
Warunki licytacyi i przedaży pod
któremi przedaż odbytą zostanie, złożone będą w terminie
właściwym i takowe przejrzane być mogą w biurze Pisarza Trybunału
w Kaliszu, i u Stanisława Piotrowicza Patrona tegoż Trybunału.
Pierwsze ogłoszenie warunków
licytacyi i przedaży na Auydencyi publicznej Trybunału tyle razy w
spomnionego w Kaliszu d. 11 (23) Lipca 1851 r. b. o godzinie 10 tej z
rana nastąpi.
W Kaliszu d. 2 (14) Czerwca 1851 roku.
Wojciech Śliwiński
* nieczytelne
Kurjer Warszawski 1854 nr 257
Skutkiem nadzwyczajnego wylewu rzeki
Warty, zrządzone zostały szkody w następujących miejscach: W gm:
Ciążeń do wysokości rs. 30,000; wgm: Krzymów o do wysokości rs.
10,000; w gm: Patrzyków do wysokości rs. 9,000; w gminach Brzezna i
Grądach do wysokości rs. 6,000; w gm: Wysokie do wysokości rs.
4,000; w gm: Włyń do wysokości rs. 3,500; w gminach: Kamiończyku,
Balin, Biskupice i Gidle, do wysokości rs. 3,000; w gm: Piekary do
wysokości rs. 1,500; jako też w gminach : Skączniewie, Kopojno,
Tyczyn, Ligota, Majaczowice, Siemiechów, Burzeninie, Niechmierów,
Zagórowo, Wola Łaszczowa, Czarków, Kramsk, w m. Koninie, oraz wgm:
Dankowice i Wąsosz.
Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego
1860 nr 199
(N. D. 4269) Sąd Policyi Poprawczej
Wydziału Kaliskiego.
Zapozywa niniejszem Maryannę Franiak
służącą ostatecznie w wsi i gminie Ligoty Ogu Sieradzkim
zamieszkałą, a obecnie z pobytu niewiadomą, aby najdalej w dniach
30 w Sądzie tutejszym celem wysłuchania wyroku stawiła się, gdyż
po upływie tego terminu, stosownie do prawa postąpionem zostanie.
Tyniec pod Kaliszem dnia 10 (22)
Sierpnia 1860 r.
Sędzia Prezydujący, Ruprecht.
Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego
1861 nr 147
(N. D. 2991) Rejent Kancellaryi
Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu.
Po śmierci:
3. Stanisława Porębińskiego co do
wierzytelności:
6) rs. 2250 na dobrach Ligota z Okręgu
Sieradzkiego w dziale IV. pod N. 34 zamieszczonych; (...) otworzyły się spadki do uregulowania
których termin na dz. 2 (14) Stycznia 1862 r. w Kancellaryi
Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Kaliszu przed sobą wyznaczam.
Kalisz dnia 8 (20) Czerwca 1861 r.
Stanisław Rościszewski.
Dziennik Warszawski 1866 nr 210
(N. D. 5667). Sąd Poprawczy Wydziału
Kaliskiego.
W dniu 22 Lipca (3 Sierpnia) r. b. o
godzinie 8 rano we wsi Ligocie w korycie rzeki Warty tamże płynącej
w bliskości brzegu dostrzeżonem zostało ciało ludzkie, które
wydobyto i okazało się, że to było ciało kobiety lat około 30
wieku mieć mogącej, budowy silnej i zdrowej, ubrane w zgrzebną
koszulę, nogi powyżej kolan w miejscu gdzie uda się poczynają
były silnie skrępowane taśmą płócienną z grubego mocnego
płótna, na piersiach w szmacie płóciennej w rodzaju worka
zrobionej uwieszony był kamień od 8 do 10 funtów ważyć mogący,
worek ten z kamieniem był dwoma końcami zawieszony na szyi, ciało
to od paru tygodni utopione być musiało i z pędem wody dostać się
musiało do miejsca wyżej wymienionego, gdzie zaczepiło się o
będące tamże paliki.
Sąd Poprawczy wzywa każdego ktoby o
sprawcach tego okrutnego czynu lub o nazwisku tej kobiety posiadał
jaką wiadomość, ażeby takową Sądowi tutejszemu lub najbliższemu
udzielić zechciała.
Tyniec, d. 24 Sierp. (5 Września) 1866
r.
Sędzia Prezydujący, Bromirski
Dziennik Warszawski 1869 nr 262
N. D. 8931. Pisarz Kancelarji
Ziemiańskiej przy Trybunale Cywilnym w Kaliszu.
Po śmierci:
3. Cyrylla Mazurowskiego, właściciela
dóbr Ligota z Okręgu Sieradzkiego.
Otworzyły się spadki, do regulacji
których, wyznaczam termin ostateczny, na dzień 8 (20) Czerwca 1870
r., w tutejszej Kancelarji Ziemiańskiej.
Kalisz d. 22 Listopada (4 Grudnia) 1869
r.
Radca Dworu, Ziemięcki.
Dziennik Warszawski 1870 nr 48
N. D. 1751. Podpisany Patron Trybunału
Cywilnego w Kaliszu podaje do wiadomości:
Że na zasadzie uchwały rady
familijnej pod powagą Sądu Pokoju w Sieradzu na dniu 10 (22)
Listopada 1869 r. nastąpionej wyrokiem Trybunału Kaliskiego na
dzień 8 (20) Grudnia t. r. ekonomicznie wydanym, potwierdzonej.
DOBRA ZIEMSKIE LIGOTA,
w Okręgu i Powieciu Sieradzkim
położone, w połowie do Teodory z Pasikowskich Mazurowskiej wdowy,
a w drugiej połowie do nieletnich jej dzieci: 1) Stanisławy; 2)
Wiktorji; 3) Walentyny; 4) Kazimiery, córek, oraz 5) Józefa i 6)
Wawrzeńca, synów, z niegdy Cyrylim Mazurowskim spłodzonych, pod
opieką główną tejże ich matki, a przydaną w osobach Józefa
Mazurowskiego i Andrzeja Pasikowskiego zostających, wszystkich we
wsi Ligocie Okręgu Sieradzkim zamieszkałych, prawem własności
należące, na domaganie się opiekunów przydanych z podstawy Art.
389 K. С. Р., przeciwko Teodorze Mazurowskiej, jako tychże dóbr
współwłaścicielce działających, sprzedane będą w drodze
beneficjalnej przez licytacją na audjencji Trybunału Cywilnego w
Kaliszu przed W-ym Pękosławskim Sędzią tegoż Trybunału odbyć
się mającą.
Dobra te obejmują rozległości około
włók 40, gruntu klasy II. III. i IV. miary nopol., leżą po nad
rzeką Wartą i miastem Burzeninem w gminie Majaczewice, składają
się z wsi i folwarku Ligota, tudzież młyna wieczysto-czynszowego.
W budowlach obejmują: dwór o 6
pokojach z kuchniami 2-ma, schowaniami i sklepami, z ogrodem owocowym
i warzywnym, obok jest dom mieszkalny, chlewy, kurniki, stajnia z
szopami, wozownia, 3 stodoły z młocarnią i sieczkarnią, spichrz,
owczarnia, obory, wolarnia, kuźnia, oberża z stajnią wjezdną,
która przynosi rocznie czynszu rs. 545, w uwłaszczonych
zabudowaniach wiejskich, są 2 mieszkania dworskie, naprzeciw dworu
jest figura z wizerunkiem Św. Jana, w podwórzu gołębnik, w polu
jest kopalnia gliny garncarskiej.
Dobra te z tem wszystkiem co do nich
należy, sprzedane będą wraz z inwentarzem żywym i martwym, w
zbiorze objaśnień wyrażonym.
Licytacja rozpocznie się od sumy rs.
29,250, jako szacunku uchwałą rady familijnej przez Trybunał
zatwierdzoną, ustanowionego.
Vadium do licytacji w kwocie rs. 5,000
ma być złożone.
Szczegółowe opisanie tych dóbr i
warunki licytacyjne, przejrzane być mogą w biurze Pisarza Trybunału
Kaliskiego i u Ignacego Jabłońskiego Patrona Trybunału w Kaliszu
zamieszkałego, sprzedaż tę prowadzącego.
Po odbyciu w dniu 24 Lutego (8 Marca)
r. b. pierwszej publikacji zbioru objaśnień i warunków sprzedaży,
termin do drugiej ich publikacji a zarazem do przygotowawczego dóbr
Ligoty przysądzenia nadzień 17 (29) Kwietnia r. b. godzinę 3 z
południa wyznaczony został.
Kalisz dnia 24 Lutego (8 Marca) 1870 r.
Jabłoński, Patron Trybunału.
Dziennik Warszawski 1872 nr 21
N. D. 35. Rejent Kancelarji
Ziemiańskiej w Kaliszu.
Po zgonie: Józefa Pilarskiego,
współwłaściciela prawa wieczystej dzierżawy młyna i gruntu pod
Nr. 8 w działo III, wykazu hypotecznego dóbr Ligota, z Okręgu
Sieradzkiego, zamieszczonego, otworzył się spadek, do uregulowania
którego, wyznaczam przed sobą termin na dzień 1 (13) Maja 1872
roku.
Zenon Łopuski
Kaliszanin 1875 nr 10
Wypadki w Gubernji Kaliskiej.
Pożary: Dnia 21 grudnia we wsi Ligocie gm. Majaczewice, tegoż pow., równie z niewiadomej przyczyny wynikł pożar, skutkiem którego zgorzały: dom z dwiema oborami, należące do włościan Kostrzewy, Franiaka, Zaręby i Kruka, ubezpieczone na 110 rs. Oprócz tego, pogorzelcy ponieśli straty w różnych nieubezpieczonych ruchomościach na 94 rs.
Kaliszanin 1887 nr. 97
Pożary. We wsi Ligota, w
powiecie sieradzkim, spalił się młyn wodny, drewniany i dach na
domu mieszkalnym, ubezpieczone na 5040 rs.
Gazeta Kaliska 1901 nr. 107
Wypadki śmierci. D. 1 kwietnia, we wsi Lgocie, pow.
sieradzkim, przy spuszczaniu drzewa na spław, upadły pień zabił 42-letniego
Michała Kozła.
Wieś Ilustrowana 1911 kwiecień
Tuż za wsią linia lasów,
to rządowe leśnictwo Tyczyńskie do Klonowskiego zarządu
zaliczone. Za niemi wśród piasczystej gleby leżąca wioska Ligota,
ongi początek państwa Porajów Pstrokońskich stanowiąca, dzisiaj
do p. Szepego należąca z którą graniczy Witów i miasteczko
Burzenin, stolica, kiedyś tego państwa.
Łowiec Polski 1912 nr 1
W dniu 9-ym z. m.
odbyło się polowanie w majątku Ligota, w
pow. sieradzkim, u p. Romana Szepego. W 17 strzelb zabito: kozła, 2
lisy, 125 zajęcy, 28 królików i 12 kuropatw. Najwięcej sztuk miał
na rozkładzie p. Czesław Kokczyński ze Świerzyn.
Rozwój 1912 nr 18
MAJĄTEK LIGOTA
położony w
gubernii Kaliskiej, 12 wiorst od Sieradza, 2 wiorsty od osady
Burzenin. Przestrzeń 20 włók, w tem lasu i zagai 7 włók, łąk 2
włóki, ornej ziemi 11 włók. Serwitutów niema. Gleba dobra
żytnia. Położenie forwarku bardzo ładne nad rzeką Wartą.
Inwentarze żywe i martwe kompletne. Cena 5,200 rubli za włókę.
—Wiadomości dokładniejszych zasięgnąć można na miejscu: Dom.
Ligota st. pocztowa i kolejowa Sieradz.
Roman Schepe.
Rozwój 1914 nr 168
Do sprzedania zaraz młyn
z 15-ma morgami
ziemi. Jedna para walców, dwie pary francuskich kamieni z
cylindrami, jagielnik. W tem ładna olszyna i sad owocowy. Może być
ładne letnisko; nad rzeką Wartą; 10 wiorst od stacyi kolejowej
Sieradza. Może być z inwentarzem. Dom, stajnie i obory zupełnie
nowe. Dom posiada 3 pokoje i kuchnię, może być zamieniony na
kamienicę w mieście. Cena 20000 rb. Połowa może zostać na
hypotece. Adres: Młyn Ligota, poczta
Burzynin, powiat sieradzki, gub. kaliska. Stanisław Bednarek.
POŻARY.
We wsi Ligocie gm. Majaczewice pow. Sieradzkiego w zagrodzie Piotra Świniarskiego, skutkiem zapalenia się sadzy w kominie wybuchł pożar, którego pastwą padł dom mieszkalny stodoła napełniona zbożem oraz sprzęty domowe i narzędzia rolnicze, przyczyniając poszkodowanemu strat na dwa miljony mk.
1) Wacławie
Heniszu, właśc. maj. Ligota, pow. sieradzkiego:
Termin zamknięcia tych postępowań spadkowych wyznaczony został na d. 27 września 1926 r., w którym to dniu osoby interesowane winny zgłosić swoje prawa w tymże wydziale hipotecznym pod skutkami prekluzji.
Łódzki Dziennik Urzędowy 1919 nr 49
Sąd Pokoju w Kuśni,
powiatu Sieradzkiego poszukuje Władysława Krystka i Józefa
Czastka, ostatnio zamieszkałych we wsi Ligocie, gminy Majaczewicze,
urodzonych: Krystek — wm. Pabjanicach i Czastek — ze wsi
Osmolina, gm. Zduńska-Wola,
oskarżonych o kradzież.
Ktoby wiedział o miejscu
ich pobytu, winien zakomunikować o tem sądowi do akt Nr. 28 1919.
Sędzia Pokoju:
(podpis nieczytelny.)
Sekretarz:
(podpis nieczytelny.)
Rozwój 1919 nr 60
Kolej Sieradz-Wieluń.
W zeszłym tygodniu sieradzki sejmik powiatowy uchwalił przystąpić na wiosnę do budowy drogi żelaznej Sieradz-Wieluń. W tym celu zwrócono się do władz wyższych o udzielenie pożyczki państwowej w sumie 3.000.000 marek, z obowiązkiem pokrycia tej pożyczki w ciągu 20 lat z dochodów kolei, pod gwarancją powiatowego związku komunalnego.
Projektowane są również drogi żelazne: Wieluń-Częstochowa i Wieluń-Praszka-Zawisna- Oleszno. Na tej ostatniej linji istnieje już wybudowana przez niemców kolejka wązkotorowa. Odnoga Wieluń-Oleszno ma dla nas bardzo ważne znaczenie, gdyż połączy się przyszłe nasze kopalnie węgla na Śląsku z łodzią najkrótszą linją kolejową, zaopatrzy się przemysłowe centra Łodzi i okolicy w tańszy węgiel, ulży się w przyszłości ewentualnemu przeciążeniu kolei wiedeńskiej.
Sejmik w Sieradzu uchwalił również przystąpić natychmiast do budowy nowej sieci dróg bitych (szos) w pow. sieradzkim, a mianowicie: przedłużenie szosy Rossorzyca-Zadzim-Wierzby, ukończenie rozpoczętej szosy Rossoszyca-Włyń, budowa nowych szos: Sieradz-Burzenin przez Monice-Wicechucice-Chojnę i Ligotę, Złoczew- Stolce przez Czarną, Brzoszki i Kożlin, Zapole- Klonowa przez Ostrów-Godynice-Lasiaki, Błaszki- Złoczew po przez gminę Gruszczyce i tam na rzece Warcie zatwierdzić.
Gazeta Kaliska 1922 nr 278
POŻARY.
We wsi Ligocie gm. Majaczewice pow. Sieradzkiego w zagrodzie Piotra Świniarskiego, skutkiem zapalenia się sadzy w kominie wybuchł pożar, którego pastwą padł dom mieszkalny stodoła napełniona zbożem oraz sprzęty domowe i narzędzia rolnicze, przyczyniając poszkodowanemu strat na dwa miljony mk.
Obwieszczenia Publiczne 1925 nr 28
Postępowania spadkowe.
Wydział hipoteczny przy
sądzie okręgowym w Kaliszu obwieszcza, że otwarte zostały
postępowania spadkowe po zmarłych:
6) Marji
Kazimierze Gnatowskiej, wierzyc. sumy 2000 rb. zahipotekowanej na
maj. Ligota, pow. sieradzkiego,
Termin zamknięcia tych
postępowań spadkowych wyznaczony został na dz. 12 października
1925 r., w którym to dniu osoby interesowane winny stawić się w
tymże wydziale hipotecznym i zgłosić swoje prawa, pod skutkami
prekluzji.
Obwieszczenia Publiczne 1926 nr 21
Wydział hipoteczny przy
sądzie okręgowym w Kaliszu obwieszcza, że otwarte zostały
postępowania spadkowe po zmarłych:
Termin zamknięcia tych postępowań spadkowych wyznaczony został na d. 27 września 1926 r., w którym to dniu osoby interesowane winny zgłosić swoje prawa w tymże wydziale hipotecznym pod skutkami prekluzji.
Przegląd Leśniczy 1926 kwiecień
Spis wszystkich lasów prywatnych,
komunalnych, kościeln. i fundacyjnych w województwie Śląskiem,
Poznańskiem, Pomorskiem i Łódzkiem o powierzchni ponad 50 ha
według stanu z 1924 r. Zestawił W. Przybylski.
226. Nazwa majątku leśnego:
Ligota-Burzenińska, gmina Majaczowice, powiat Sieradz. Właściciel:
Spadk. Wacława Henisza. Obszar ha: 127, 11.
Wyprzedaż
Z powodu parcelacji folwarku „Ligota" gm. Majaczewice
w dniu 27. czerwca 1928 roku o godz. 12 w południe
na miejscu w tymże folwarku odbędzie się wyprzedaż po cenach przystępnych w drodze dobrowolnej licytacji żywego i martwego inwentarza, jako to: koni, bydła, narzędzia rolniczych, należących do obecnego dzierżawcy folwarku p. JERZEGO ZDZITOWIECKIEGO.
Administracja Dóbr Ligota
Łódzki Dziennik Urzędowy 1928 nr 9
Ogłoszenie.
Okręgowy Urząd Ziemski w
Piotrkowie podaje do publicznej wiadomości, że orzeczeniem z dnia
20 kwietnia 1928 r. postanowił:
I. wniosek
mieszkańców wsi Ligota Burzenińska,
gminy Majaczewice, powiatu sieradzkiego z dnia 12 stycznia 1928 r., w
sprawie scalenia ich gruntów zatwierdzić oraz
II ustalić obszar
scalenia, obejmujący — grunty jednostki
administracyjnej wsi Ligota-Burzenińska o obszarze około 294 ha,
składającym się z około 243 ha wpisanych do tabeli likwidacyjnej
wsi Ligota-Burzenińska, z około 47 ha otrzymanych za zniesione
służebności, oraz z około 4 ha objętych księgą hipoteczną
majątku Ligota, należących do Stanisława Krysińskiego i
Bronisława Marciniaka.
Orzeczenie to
uprawomocniło się dnia 20. V. 1928 r.
Z polecenia Prezesa
(—) K. Jaroński
Naczelnik Wydziału.
Goniec Sieradzki 1928 nr 16
Wyprzedaż
Z powodu parcelacji folwarku „Ligota" gm. Majaczewice
w dniu 27. czerwca 1928 roku o godz. 12 w południe
na miejscu w tymże folwarku odbędzie się wyprzedaż po cenach przystępnych w drodze dobrowolnej licytacji żywego i martwego inwentarza, jako to: koni, bydła, narzędzia rolniczych, należących do obecnego dzierżawcy folwarku p. JERZEGO ZDZITOWIECKIEGO.
Administracja Dóbr Ligota
Obwieszczenia Publiczne 1928 nr 38a
Wpisy do rejestru handlowego.
Do rejestru handlowego, Działu A, sądu okręgowego w Kaliszu wciągnięto następujące firmy pod Nr. Nr.:
W dniu 31 marca 1928 r.
9043. „Józef
Strzelczyk", sklep spożywczy we wsi Ligota, gminy Majaczewice,
powiatu sieradzkiego. Istnieje od 1926 roku. Właściciel Józef
Strzelczyk, zamieszkały we wsi Ligota.
Łódzki Dziennik Urzędowy
1929 nr 1
„Okręgowy Urząd
Ziemski w Piotrkowie podaje do publicznej wiadomości, że
orzeczeniem z dnia 31 lipca 1928 r.
postanowił:
1) wniosek
mieszkańców wsi Witów, gminy
Majaczewice, powiatu sieradzkiego, z dnia 18 kwietnia 1928 r., w
sprawie scalenia ich gruntów zatwierdzić i
2) ustalić obszar
scalenia w składzie:
a) gruntów ukazowych i
zasłużebnościowych, wykazanych w tabeli likwidacyjnej wsi Witów,
o obszarze około 106 ha i
b) gruntów objętych
księgą hipoteczną majątku Ligota, o
obszarze około 4 ha.
Orzeczenie to
uprawomocniło się dnia 7 września 1928 r.
Z p. Prezesa (—) K.
Jaroński
Naczelnik Wydziału.
Goniec Sieradzki 1930 nr 16
Ładne polowanie.
(s) Dn. 9 bm. na polach i zagajnikach kol. Lgota, gm. Majaczewice urządzono polowanie, w którem brali udział członkowie z rozbitego kółka myśliwskiego w Burzeninie w osobach:
PP. Józef Białczak gospodarz Lgota Antoni Płocki, zarządzający pozostałością fol. Witów, Ślusarski obywatel os. Burzenin, Kulifer wójt gminy Majaczewice, Wojciech Lechowicz rzeźnik z Burzenina i szósty narazie niewiadomego nazwiska.
Z liczną naganką na przodzie ruszono w pola i zagajniki, których w tej okolicy nie brak.
Polowanie jednak pomimo wesołych nastrojów, początkowo niezbyt się wiodło, co zdenerwowało „myśliwych” do tego stopnia, że zaczęli strzelać do wszelkiej zwierzyny, jaka nadbiegła, nie zważając ani na przepisy myśliwskie, ani na etykę łowiecką. Gdy zajęto kawałek zagajnika należącego do wsi Lgota, myśliwi stanęli na brzegu tegoż tj. prawie na granicy lasku Lgota, a polami należącemi do kol. Krępica. W pewnym momencie, z tyłu myśliwych przez wspomniane pola Krępice, nie należące do ich terenu polowania, przebiegło sześć sztuk sarn.
Ci nie zważając na to, że sarny, znajdują się na cudzym terenie i że jest okres ochrony zarówno na sarny jak na rogacze, zaczęli strzelać do nich. Od strzałów tych padły sarna i rogacz.
Po fakcie dokonanym myśliwi ochłonęli i spostrzegłszy, że popełnili przestępstwo, chcąc takowe ukryć zaciągnęli z pola w krzaki zabitą sarnę, gdzie ją ukryli. Rogacza natomiast ukryli w innym miejscu.
Następnie zawrócili nadchodzącą nagankę i poszli polować gdzieindziej.
Po pewnym czasie myśliwi posłali furmankę po zabitą zwierzynę. Oznajmiono im jednak, że zabite sarny zabrał już sołtys wsi Krępica Ign. Urbaniak, który choć nie jest myśliwym widocznie lepiej zna i szanuje przepisy, gdyż zamknął zabitą zwierzynę w mieszkaniu i nie zważając na swą władzą (wójta) zawiadomił gajowego lasów państwowych, z którego sarny pochodziły, o tym przestępstwie.
Gajowy zawiadomił natychmiast policję.
Jak krążą wersje całą winę przyjmuje na siebie p. Ślusarski, znany dotychczas z nieposzlakowanej działalności na polu myśliwskiem. Są jednak świadkowie którzy twierdzą, że do sarn nie tylko p. S. strzelał, lecz jeszcze dwóch innych myśliwych i niewiadomo od których strzałów sarny padły.
Komendantowi posterunku pp. w Burzeninie podobało się to przyznanie, nie badając przeto świadków, lecz tylko samych winnych myśliwych, nie ustalił którzy strzelali do sarn.
Dowiadujemy się jednak, że prawdopodobnie z polecenia władz wyższych kom. posterunku ma badać pominiętych przy pierwszem dochodzeniu szereg naocznych świadków, którzy stali na polu i przyglądali się polowaniu.
Nieprawidłowo przeprowadzone dochodzenie dało możność winnym myśliwym składania winy na p. Ślusarskiego i wmawianie w niego, że on jednym strzałem zabił sarnę i kozła, przeprowadzone natomiast przez ekspertów oględziny sarn wykazały, że oddanych było najmniej 3 strzały, co zgodne jest również z oświadczeniami miejscowych ludzi, naocznych świadków.
Sarny zostały skonfiskowane na rzecz skarbu i sprzedane z licytacji w Starostwie za sumę: sarna 38 zł., kozioł 35 zł wagi po 20 kg., każda. Kupił je dyrektor Komunalnej Kasy w Sieradzu p. Kolczyński.
Fakt powyższy jest bardzo smutnym objawem a stwierdzić musimy, że nie odosobnionym, albowiem coraz częściej słyszymy o zabijaniu zwierzyny przez kłusowników, oraz o polowaniach w czasie ochronnym, to też coraz więcej zwierzyny niknie z naszych pól i lasów.
(s) Dn. 9 bm. na polach i zagajnikach kol. Lgota, gm. Majaczewice urządzono polowanie, w którem brali udział członkowie z rozbitego kółka myśliwskiego w Burzeninie w osobach:
PP. Józef Białczak gospodarz Lgota Antoni Płocki, zarządzający pozostałością fol. Witów, Ślusarski obywatel os. Burzenin, Kulifer wójt gminy Majaczewice, Wojciech Lechowicz rzeźnik z Burzenina i szósty narazie niewiadomego nazwiska.
Z liczną naganką na przodzie ruszono w pola i zagajniki, których w tej okolicy nie brak.
Polowanie jednak pomimo wesołych nastrojów, początkowo niezbyt się wiodło, co zdenerwowało „myśliwych” do tego stopnia, że zaczęli strzelać do wszelkiej zwierzyny, jaka nadbiegła, nie zważając ani na przepisy myśliwskie, ani na etykę łowiecką. Gdy zajęto kawałek zagajnika należącego do wsi Lgota, myśliwi stanęli na brzegu tegoż tj. prawie na granicy lasku Lgota, a polami należącemi do kol. Krępica. W pewnym momencie, z tyłu myśliwych przez wspomniane pola Krępice, nie należące do ich terenu polowania, przebiegło sześć sztuk sarn.
Ci nie zważając na to, że sarny, znajdują się na cudzym terenie i że jest okres ochrony zarówno na sarny jak na rogacze, zaczęli strzelać do nich. Od strzałów tych padły sarna i rogacz.
Po fakcie dokonanym myśliwi ochłonęli i spostrzegłszy, że popełnili przestępstwo, chcąc takowe ukryć zaciągnęli z pola w krzaki zabitą sarnę, gdzie ją ukryli. Rogacza natomiast ukryli w innym miejscu.
Następnie zawrócili nadchodzącą nagankę i poszli polować gdzieindziej.
Po pewnym czasie myśliwi posłali furmankę po zabitą zwierzynę. Oznajmiono im jednak, że zabite sarny zabrał już sołtys wsi Krępica Ign. Urbaniak, który choć nie jest myśliwym widocznie lepiej zna i szanuje przepisy, gdyż zamknął zabitą zwierzynę w mieszkaniu i nie zważając na swą władzą (wójta) zawiadomił gajowego lasów państwowych, z którego sarny pochodziły, o tym przestępstwie.
Gajowy zawiadomił natychmiast policję.
Jak krążą wersje całą winę przyjmuje na siebie p. Ślusarski, znany dotychczas z nieposzlakowanej działalności na polu myśliwskiem. Są jednak świadkowie którzy twierdzą, że do sarn nie tylko p. S. strzelał, lecz jeszcze dwóch innych myśliwych i niewiadomo od których strzałów sarny padły.
Komendantowi posterunku pp. w Burzeninie podobało się to przyznanie, nie badając przeto świadków, lecz tylko samych winnych myśliwych, nie ustalił którzy strzelali do sarn.
Dowiadujemy się jednak, że prawdopodobnie z polecenia władz wyższych kom. posterunku ma badać pominiętych przy pierwszem dochodzeniu szereg naocznych świadków, którzy stali na polu i przyglądali się polowaniu.
Nieprawidłowo przeprowadzone dochodzenie dało możność winnym myśliwym składania winy na p. Ślusarskiego i wmawianie w niego, że on jednym strzałem zabił sarnę i kozła, przeprowadzone natomiast przez ekspertów oględziny sarn wykazały, że oddanych było najmniej 3 strzały, co zgodne jest również z oświadczeniami miejscowych ludzi, naocznych świadków.
Sarny zostały skonfiskowane na rzecz skarbu i sprzedane z licytacji w Starostwie za sumę: sarna 38 zł., kozioł 35 zł wagi po 20 kg., każda. Kupił je dyrektor Komunalnej Kasy w Sieradzu p. Kolczyński.
Fakt powyższy jest bardzo smutnym objawem a stwierdzić musimy, że nie odosobnionym, albowiem coraz częściej słyszymy o zabijaniu zwierzyny przez kłusowników, oraz o polowaniach w czasie ochronnym, to też coraz więcej zwierzyny niknie z naszych pól i lasów.
Obwieszczenia Publiczne 1930 nr 54
Komornik sądu
powiatowego w Błaszkach z siedzibą w m. Kaliszu, przy ulicy
Kazimierza Pułaskiego Nr. 13. W. Tęsiorowski, na zasadzie art. 1146
U. P. C., obwieszcza, że w dniu 17 października 1930 roku, o
godzinie 10 z rana, w sali posiedzeń wydziału cywilnego sądu
okręgowego w Kaliszu, sprzedawana będzie nieruchomość pod nazwą:
Młyn wieczystej dzierżawy na rzece Warcie, w majątku Ligota, gminy
Majaczewice, powiatu sieradzkiego, należąca do Franciszka i
Bronisławy małż. Marciniaków oraz do Stanisława i
Władysławy Krysińskich. Nieruchomość ta składa się: z
działki ziemi przestrzeni 15 morgów, na której znajdują się: 1)
dom drewniany; 2) stodoła; 3) szopa; 4) młyn wodny i 5) płoty.
Urządzenie młyna stanowi: transmisja, walce, para kamieni
francuskich, skrzynia. magazyn do mąki, maszyna do czyszczenia
zboża, cylinder, cztery elewatory, pasy, łóżko, taran, waga i
wózek.
Powyższa nieruchomość w
zastawie nie znajduje się, ma książkę hipoteczną w wydziale
hipotecznym przy sądzie okręgowym w Kaliszu, prawo wieczystej
dzierżawy zapisane jest w dziale III wykazu na imię powyżej
wymienionych właścicieli.
Nieruchomość obciążona
jest dożywociem na rzecz Marciniaków, wyłuszczonem w akcie,
sporządzonym przed notarjuszem Bruśnickim w dn. 10 września 1927
roku za Nr. 245/10179 i długami na sumę 4.448 rubli, 32.000 marek,
12.929 złotych oraz kaucją na 10.000 złotych, sprzedam będzie w
całości, według protokółu zajęcia z dnia 28 czerwca 1929 roku,
na żądanie Szymona Benckiego.
Licytacja rozpocznie się
od sumy 15.000 złotych. Do przetargu dopuszczone będą osoby,
które złożą wadjum w kwocie 10 proc.
Akta, tyczące się
sprzedaży, mogą być przeglądane w kancelarii wydziału cywilnego
sądu okręgowego w Kaliszu.
Ziemia Sieradzka 1930 maj
Samobójstwo. W nocy z dnia 8 na 9 -maja r. b. na strychu obory Antoniego Sobczaka zamieszkałego we wsi Prażmów, gm. Majaczewice popełnił samobójstwo przez powieszenie na własnym pasku — Karbowiak Wincenty urodzony I. VII. 1866 r. stały mieszkaniec wsi Ligota gm. Majaczewice. Karbowiak był bezdomny i chorowity — cierpiał na bóle w brzuchu. Żona i dwie córki denata od kilku lat pracują w Niemczech. Denat w dniu 6. V. 30 roku wynajął się paść krowy u Antoniego Sobczaka i sypiał na strychu obory.
Ziemia Sieradzka 1930 sierpień
W d. 27 lipca 1930 r. o g.
23 —24 wybuchł pożar w domu należącym do gospodarza
Buczkowskiego Tomasza, zam. we wsi Ligota, gm. Majaczewice. podczas
którego spłonął dach słomiany na domu murowanym i szopa według
obliczeń poszkodowanego straty wynoszą 700 zł. Jak ustalono drogą
przeprowadzonego dochodzenia to pożar powstał z umyślnego
podpalenia. Sprawcy pożaru dotychczas nie ujawniono. Dochodzenie
prowadzi się.
Obwieszczenia Publiczne 1932 nr 91
Wydział hipoteczny przy
sądzie grodzkim w Sieradzu obwieszcza, że zostały otwarte
postępowania spadkowe po zmarłych:
1) Stanisławie Białczaku,
właścicielu osady we wsi Ligocie, gminy Majaczewice, oznaczonej Nr.
30 porządkowym, a Nr. 293 rep. hipotecznego.
Termin zamknięcia
tych postępowań spadkowych wyznaczono na dzień 23 maja 1933 roku,
w którym to terminie osoby interesowane winny zgłosić się do
kancelarji wydziału hipotecznego w Sieradzu pod skutkami prekluzji.
Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 21
ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO
z dn. 19 październ. 1933 r. L. SA. II. 12/14/33
o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu sieradzkiego na gromady.
Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego, zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 18 października 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23. III. 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:
§ 2.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Sieradzkiemu.
§ 3.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
Wojewoda:
wz. (—) A. Potocki
Wicewojewoda
1) Józefie Kowalczyku, właścicielu parceli gruntu o pow. 2 ha 8.000 m kw z maj. Ligota, pow. sieradzkiego;
Termin zamknięcia tych postępowań spadkowych wyznaczony został na dzień 21 lutego 1940 roku, w którym to terminie osoby zainteresowane winny zgłosić swoje prawa w kancelarii wyżej wymienionego Wydziału Hipotecznego, pod skutkami prekluzji. 155/39.
Obwieszczenia Publiczne 1939 nr 65
Wydział Hipoteczny, Sekcja III, przy Sądzie Okręgowym w Kaliszu obwieszcza, że otwarte zostały postępowania spadkowe po zmarłych:
Termin zamknięcia tych postępowań spadkowych wyznaczony został na dzień 21 lutego 1940 roku, w którym to terminie osoby zainteresowane winny zgłosić swoje prawa w kancelarii wyżej wymienionego Wydziału Hipotecznego, pod skutkami prekluzji. 155/39.
Dziennik Łódzki 1972 nr
167
W Ligocie pow.
Sieradz spłonęły częściowo 3 budynki
gospodarcze należące do Franciszka. P. i
Michała
B. straty ponad 50 tys. zł.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz